Vers
[450]	μοι κῦρσαι ~συνδυάδος φιλίας ἀλόχου·	τὸ	γὰρ ~ἐν βιότωι σπάνιον μέρος·
[600]	ἀλόχου νέκυν ἐν ~δώμασιν ἀρτιθανῆ·	τὸ	γὰρ εὐγενὲς ~ἐκφέρεται πρὸς αἰδῶ.
[1050]	ἀλλ´ ἔρως τις ἐξάγει. ~(ΗΡΑΚΛΗΣ)	τὸ	γὰρ φιλῆσαι τὸν θανόντ´ ἄγει
[650]	ἔλθηι θάνατος, οὐδεὶς βούλεται ~θνήισκειν,	τὸ	γῆρας δ´ οὐκέτ´ ἔστ´ αὐτοῖς
[700]	θανόντι μοι. ~(ΑΔΜΗΤΟΣ) φεῦ φεῦ·	τὸ	γῆρας ὡς ἀναιδείας πλέων. ~(ΦΕΡΗΣ)
[650]	γε τὸν κάτω λογίζομαι ~χρόνον,	τὸ	δὲ ζῆν σμικρὸν ἀλλ´ ὅμως
[1050]	χρόνον λέγοις ἄν, εἰ χρόνος	τὸ	κατθανεῖν. ~(ΗΡΑΚΛΗΣ) γυνή σε παύσει
[700]	τοῦ θεοῦ, φίλον. ~(ΑΔΜΗΤΟΣ) κακὸν	τὸ	λῆμα κοὐκ ἐν ἀνδράσιν τὸ
[1100]	εἴσω τήνδε· καὶ δίκαιος ὢν	~τὸ	λοιπόν, Ἄδμητ´, εὐσέβει περὶ ξένους.
[900]	μεταπίπτοντος ~δαίμονος; οἴμοι. πολὺ γὰρ	τὸ	μέσον· ~τότε μὲν πεύκαις σὺν
[650]	γλυκύ. ~σὺ γοῦν ἀναιδῶς διεμάχου	τὸ	μὴ θανεῖν ~καὶ ζῆις παρελθὼν
[500]	χωρὶς τό τ´ εἶναι καὶ	τὸ	μὴ νομίζεται. ~(ΑΔΜΗΤΟΣ) σὺ τῆιδε
[800]	κάρα ~στεφάνοις πυκασθείς; ἀλλὰ σοῦ	τὸ	μὴ φράσαι, ~κακοῦ τοσούτου δώμασιν
[850]	~(ΑΔΜΗΤΟΣ) ἰώ μοί μοι. ~(ΧΟΡΟΣ)	τὸ	μήποτ´ εἰσιδεῖν φιλίας ἀλόχου ~πρόσωπόν
[900]	ὃν οὐ χρῆν ζῆν, παρεὶς	τὸ	μόρσιμον ~λυπρὸν διάξω βίοτον· ἄρτι
[950]	μοι, πότνια, μείζων ~ἔλθοις ἢ	τὸ	πρὶν ἐν βίωι. ~καὶ γὰρ
[700]	πλείω λέλεκται νῦν τε καὶ	τὸ	πρὶν κακά· ~παῦσαι δέ, πρέσβυ,
[300]	~οἴσω δὲ πένθος οὐκ ἐτήσιον	τὸ	σὸν ~ἀλλ´ ἔστ´ ἂν αἰὼν
[300]	~σοφῆι δὲ χειρὶ τεκτόνων δέμας	τὸ	σὸν ~εἰκασθὲν ἐν λέκτροισιν ἐκταθήσεται,
[700]	τὸ λῆμα κοὐκ ἐν ἀνδράσιν	τὸ	σόν. ~(ΦΕΡΗΣ) οὐκ ἐγγελᾶις γέροντα
[600]	τόνδε καὶ κατὰ χθονὸς ~ἴτω.	τὸ	ταύτης σῶμα τιμᾶσθαι χρεών, ~ἥτις
[750]	~τὴν αὔριον μέλλουσαν εἰ βιώσεται·	~τὸ	τῆς τύχης γὰρ ἀφανὲς οἷ
[700]	γὰρ ἤθελες θανεῖν. ~(ΦΕΡΗΣ) φίλον	τὸ	φέγγος τοῦτο τοῦ θεοῦ, φίλον.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/10/2009