Vers |
[150] |
θάλαμον
ἐσπεσοῦσα
καὶ
λέχος
~ἐνταῦθα
|
δὴ |
´δάκρυσε
καὶ
λέγει
τάδε·
~Ὦ |
[400] |
~νεκροπομπὸς
ἵζει
~πολὺ
δὴ
πολὺ
|
δὴ |
γυναῖκ´
ἀρίσταν
~λίμναν
Ἀχεροντίαν
πορεύ– |
[1000] |
μ´
ἐξένιζες
ἐν
δόμοις,
~ὡς
|
δὴ |
θυραίου
πήματος
σπουδὴν
ἔχων.
~κἄστεψα |
[200] |
~ἰδοὺ
ἰδού·
~ἥδ´
ἐκ
δόμων
|
δὴ |
καὶ
πόσις
πορεύεται.
~βόασον
ὦ |
[50] |
θάνατον
ἀμβαλεῖν.
~(ΘΑΝΑΤΟΣ)
ἔχω
λόγον
|
δὴ |
καὶ
προθυμίαν
σέθεν.
~(ΑΠΟΛΛΩΝ)
ἔστ´ |
[350] |
~(ΠΑΙΣ)
~ἰώ
μοι
τύχας.
μαῖα
|
δὴ |
κάτω
~βέβακεν,
οὐκέτ´
ἔστιν,
ὦ
|
[350] |
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
ἀπωλόμην
ἄρ´,
εἴ
με
|
δὴ |
λείψεις,
γύναι.
~(ΑΛΚΗΣΤΙΣ)
ὡς
οὐκέτ´ |
[100] |
οὔτις
ἐπὶ
προθύροις
~τομαῖος,
ἃ
|
δὴ |
νεκύων
~πένθει
πίτνει,
οὐδὲ
νεολαία
|
[50] |
Θρήικης
ἐκ
τόπων
δυσχειμέρων,
~ὃς
|
δὴ |
ξενωθεὶς
τοῖσδ´
ἐν
Ἀδμήτου
δόμοις
|
[250] |
νὺξ
ἐφέρπει.
~τέκνα
τέκν´,
οὐκέτι
|
δὴ
|
~οὐκέτι
μάτηρ
σφῶιν
ἔστιν.
~χαίροντες, |
[400] |
~μονόστολός
τε
ματρός·
ὦ
~σχέτλια
|
δὴ |
παθὼν
~ἐγὼ
ἔργ´,
ἃ
σὺ |
[150] |
θέλους´
ὑπερθανεῖν;
~καὶ
ταῦτα
μὲν
|
δὴ |
πᾶς´
ἐπίσταται
πόλις·
~ἃ
δ´ |
[250] |
μάλιστ´
ἐμοὶ
~καὶ
παισίν,
οἷς
|
δὴ |
πένθος
ἐν
κοινῶι
τόδε.
~(ΑΛΚΗΣΤΙΣ) |
[400] |
τε
γέρων
~νεκροπομπὸς
ἵζει
~πολὺ
|
δὴ |
πολὺ
δὴ
γυναῖκ´
ἀρίσταν
~λίμναν |
[200] |
μηχανάν
τιν´
Ἀδμήτωι
κακῶν.
~πόριζε
|
δὴ |
πόριζε·
καὶ
πάρος
γὰρ
~τοῦδ´ |
[1100] |
καὶ
θιγεῖν
ξένης.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
καὶ
|
δὴ |
προτείνω,
Γοργόν´
ὡς
καρατομῶν.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ) |
[350] |
ἀξία.
~(ΑΛΚΗΣΤΙΣ)
ὦ
παῖδες,
αὐτοὶ
|
δὴ |
τάδ´
εἰσηκούσατε
~πατρὸς
λέγοντος
μὴ |
[1100] |
φιτύσας
πατὴρ
~σώιζοι·
σὺ
γὰρ
|
δὴ |
τἄμ´
ἀνώρθωσας
μόνος.
~πῶς
τήνδ´ |
[500] |
Ἄδμητε,
μὴ
λυπούμενον.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
ὡς
|
δὴ |
τί
δράσων
τόνδ´
ὑπορράπτεις
λόγον; |
[650] |
ἐμῆι
θάψω
χερί·
~τέθνηκα
γὰρ
|
δὴ |
τοὐπὶ
ς´.
εἰ
δ´
ἄλλου |
[50] |
φθιμένας
γ´
ἐσιώπων.
~οὐ
γὰρ
|
δὴ |
φροῦδός
γ´
ἐξ
οἴκων
νέκυς |
[0] |
~Ἀσκληπιόν,
στέρνοισιν
ἐμβαλὼν
φλόγα·
~οὗ
|
δὴ |
χολωθεὶς
τέκτονας
Δίου
πυρὸς
~κτείνω |