Vers |
[700] |
ποσὶν
γὰρ
οἰστέον
κακόν.
~στείχωμεν,
|
ὡς |
ἂν
ἐν
πυρᾶι
θῶμεν
νεκρόν. |
[700] |
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
φεῦ
φεῦ·
τὸ
γῆρας
|
ὡς |
ἀναιδείας
πλέων.
~(ΦΕΡΗΣ)
ἥδ´
οὐκ |
[1050] |
~πηγαὶ
κατερρώγασιν.
ὦ
τλήμων
ἐγώ,
|
~ὡς |
ἄρτι
πένθους
τοῦδε
γεύομαι
πικροῦ. |
[650] |
~οὐ
μὴν
ἐρεῖς
γέ
μ´
|
ὡς |
ἀτιμάζοντα
σὸν
~γῆρας
θανεῖν
προύδωκας, |
[550] |
παρόντα
δαίμονα,
~φίλου
μολόντος
ἀνδρὸς
|
ὡς |
αὐτὸς
λέγεις;
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
οὐκ
ἄν |
[1100] |
τύχηι.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
θίγω,
προσείπω
ζῶσαν
|
ὡς |
δάμαρτ´
ἐμήν;
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
πρόσειπ´·
ἔχεις |
[1000] |
ἀλλά
μ´
ἐξένιζες
ἐν
δόμοις,
|
~ὡς |
δὴ
θυραίου
πήματος
σπουδὴν
ἔχων. |
[500] |
ς´,
Ἄδμητε,
μὴ
λυπούμενον.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
|
ὡς |
δὴ
τί
δράσων
τόνδ´
ὑπορράπτεις |
[700] |
παῖδα
σὸν
κακορροθῶν.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
λέγ´,
|
ὡς |
ἐμοῦ
λέξαντος·
εἰ
δ´
ἀλγεῖς |
[1000] |
προσεροῦσι
φῆμαι.
~καὶ
μὴν
ὅδ´,
|
ὡς |
ἔοικεν,
Ἀλκμήνης
γόνος,
~Ἄδμητε,
πρὸς |
[1050] |
δωμάτων
νέα
γυνή;
~νέα
γάρ,
|
ὡς |
ἐσθῆτι
καὶ
κόσμωι
πρέπει.
~πότερα |
[900] |
~τήν
τε
θανοῦσαν
κἄμ´
ὀλβίζων
|
~ὡς |
εὐπατρίδαι
κἀπ´
ἀμφοτέρων
~ὄντες
ἀριστέων |
[250] |
Ἄδμηθ´,
ὁρᾶις
γὰρ
τἀμὰ
πράγμαθ´
|
ὡς |
ἔχει,
~λέξαι
θέλω
σοι
πρὶν |
[150] |
ἐς
ἀγκάλας
~ἠσπάζετ´
ἄλλοτ´
ἄλλον
|
ὡς |
θανουμένη.
~πάντες
δ´
ἔκλαιον
οἰκέται |
[700] |
χρείαν
ποτέ.
~(ΦΕΡΗΣ)
μνήστευε
πολλάς,
|
ὡς |
θάνωσι
πλείονες.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
σοὶ
τοῦτ´ |
[1100] |
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
καὶ
δὴ
προτείνω,
Γοργόν´
|
ὡς |
καρατομῶν.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
ἔχεις;
(ΑΔΜΗΤΟΣ)
ἔχω, |
[50] |
δόμους.
~στείχω
δ´
ἐπ´
αὐτήν,
|
ὡς |
κατάρξωμαι
ξίφει·
~ἱερὸς
γὰρ
οὗτος |
[1050] |
αἰνῶ·
μωρίαν
δ´
ὀφλισκάνεις.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
|
ὡς |
μήποτ´
ἄνδρα
τόνδε
νυμφίον
καλῶν. |
[600] |
πυράν·
~ὑμεῖς
δὲ
τὴν
θανοῦσαν,
|
ὡς |
νομίζεται,
~προσείπατ´
ἐξιοῦσαν
ὑστάτην
ὁδόν. |
[50] |
πάροιθε
δ´
οὐχ
ὁρῶ
~πηγαῖον
|
ὡς |
νομίζεται
~χέρνιβ´
ἐπὶ
φθιτῶν
πύλαις. |
[350] |
με
δὴ
λείψεις,
γύναι.
~(ΑΛΚΗΣΤΙΣ)
|
ὡς |
οὐκέτ´
οὖσαν
οὐδὲν
ἂν
λέγοις |
[200] |
πρὸς
αὐγὰς
βούλεται
τὰς
ἡλίου
|
~{ὡς |
οὔποτ´
αὖθις
ἀλλὰ
νῦν
πανύστατον
|
[400] |
~γυναικὸς
ἐσθλῆς
ἤμπλακες·
γίγνωσκε
δὲ
|
~ὡς |
πᾶσιν
ἡμῖν
κατθανεῖν
ὀφείλεται.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ) |
[50] |
κτύπον
κατὰ
στέγας
~ἢ
γόον
|
ὡς |
πεπραγμένων;
~οὐ
μὰν
οὐδέ
τις |
[350] |
ὅταν
θάνω,
~καὶ
δῶμ´
ἑτοίμαζ´,
|
ὡς |
συνοικήσουσά
μοι.
~ἐν
ταῖσιν
αὐταῖς |
[800] |
θνητοὺς
θνητὰ
καὶ
φρονεῖν
χρεών·
|
~ὡς |
τοῖς
γε
σεμνοῖς
καὶ
συνωφρυωμένοις
|
[300] |
οὐδέν
ἐστι
τιμιώτερον)
~δίκαια
δ´,
|
ὡς |
φήσεις
σύ·
τούσδε
γὰρ
φιλεῖς
|
[950] |
~ἐζεύξω
κλισίαις
ἄκοιτιν.
~μηδὲ
νεκρῶν
|
ὡς |
φθιμένων
χῶμα
νομιζέσθω
~τύμβος
σᾶς |
[350] |
καὶ
μὴν
ἐγώ
σοι
πένθος
|
ὡς |
φίλος
φίλωι
~λυπρὸν
συνοίσω
τῆσδε· |