Vers
[250]	ἔχει, ~λέξαι θέλω σοι πρὶν	θανεῖν	ἃ βούλομαι. ~ἐγώ σε πρεσβεύουσα
[950]	αἰσχρῶς ζῶνθ´, ὃς οὐκ ἔτλη	θανεῖν	~ἀλλ´ ἣν ἔγημεν ἀντιδοὺς ἀψυχίαι
[50]	ὠνοῖντ´ ἂν οἷς πάρεστι γηραιοὶ	θανεῖν.	~(ΑΠΟΛΛΩΝ) οὔκουν δοκεῖ σοι τήνδε
[0]	ἀφίκετο, ~φρουρῶν τόδ´ ἦμαρ ὧι	θανεῖν	αὐτὴν χρεών. ~(ΘΑΝΑΤΟΣ) ~ἆ ἆ·
[150]	ὥσπερ αὐτῶν ἡ τεκοῦς´ ἀπόλλυμαι	~θανεῖν	ἀώρους παῖδας, ἀλλ´ εὐδαίμονας ~ἐν
[650]	~μάτην ἄρ´ οἱ γέροντες εὔχονται	θανεῖν,	~γῆρας ψέγοντες καὶ μακρὸν χρόνον
[0]	ὢν ἐτύγχανον ~παιδὸς Φέρητος, ὃν	θανεῖν	ἐρρυσάμην, ~Μοίρας δολώσας· ἤινεσαν δέ
[650]	γοῦν ἀναιδῶς διεμάχου τὸ μὴ	θανεῖν	~καὶ ζῆις παρελθὼν τὴν πεπρωμένην
[300]	οὐδὲν μητρὸς εὐμενέστερον. ~δεῖ γὰρ	θανεῖν	με· καὶ τόδ´ οὐκ ἐς
[250]	~καλῶς δὲ σῶσαι παῖδα κεὐκλεῶς	θανεῖν.	~μόνος γὰρ αὐτοῖς ἦσθα, κοὔτις
[600]	ἐκποδὼν στὰς καὶ παρεὶς ἄλλωι	θανεῖν	~νέωι γέρων ὢν τόνδ´ ἀποιμώξηι
[0]	τῆιδε γάρ σφ´ ἐν ἡμέραι	~θανεῖν	πέπρωται καὶ μεταστῆναι βίου. ~ἐγὼ
[650]	~σοφῶς δ´ ἐφηῦρες ὥστε μὴ	θανεῖν	ποτε, ~εἰ τὴν παροῦσαν κατθανεῖν
[650]	μ´ ὡς ἀτιμάζοντα σὸν ~γῆρας	θανεῖν	προύδωκας, ὅστις αἰδόφρων ~πρὸς ς´
[950]	τοὺς τεκόντας, αὐτὸς οὐ θέλων	~θανεῖν.	τοιάνδε πρὸς κακοῖσι κληδόνα ~ἕξω.
[600]	βίου ~οὐκ ἠθέλησας οὐδ´ ἐτόλμησας	θανεῖν	~τοῦ σοῦ πρὸ παιδός, ἀλλὰ
[250]	εἰσορᾶν ~θνήισκω, παρόν μοι μὴ	θανεῖν,	ὑπὲρ σέθεν, ~ἀλλ´ ἄνδρα τε
[700]	τοῦτ´ ὄνειδος· οὐ γὰρ ἤθελες	θανεῖν.	~(ΦΕΡΗΣ) φίλον τὸ φέγγος τοῦτο
[700]	γὰρ ἡβῶντ´ ἄνδρα καὶ πρέσβυν	θανεῖν;	~(ΦΕΡΗΣ) ψυχῆι μιᾶι ζῆν, οὐ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/10/2009