Vers |
[500] |
τοὐμοῦ
δαίμονος
πόνον
λέγεις
~(σκληρὸς
|
γὰρ |
αἰεὶ
καὶ
πρὸς
αἶπος
ἔρχεται) |
[1050] |
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
τί
δ´;
οὐ
γαμεῖς
|
γὰρ |
ἀλλὰ
χηρεύσηι
λέχος;
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
οὐκ |
[450] |
~ἐν
βιότωι
σπάνιον
μέρος·
ἦ
|
γὰρ |
ἂν
~ἔμοιγ´
ἄλυπος
δι´
αἰῶνος
|
[950] |
θεὰ
δεσμοῖς.
~τόλμα
δ´·
οὐ
|
γὰρ |
ἀνάξεις
ποτ´
ἔνερθεν
~κλαίων
τοὺς |
[850] |
ὅ
μου
φρένας
ἥλκωσεν·
~τί
|
γὰρ |
ἀνδρὶ
κακὸν
μεῖζον
ἁμαρτεῖν
~πιστῆς |
[0] |
οἶκον
ἐς
τόδ´
ἡμέρας.
~ὁσίου
|
γὰρ |
ἀνδρὸς
ὅσιος
ὢν
ἐτύγχανον
~παιδὸς |
[0] |
οἴκοις
ἐκδίκως
προσωφελεῖν.
~(ΑΠΟΛΛΩΝ)
φίλου
|
γὰρ |
ἀνδρὸς
συμφοραῖς
βαρύνομαι.
~(ΘΑΝΑΤΟΣ)
καὶ |
[100] |
σκοτίους
~Ἅιδα
τε
πύλας·
~δμαθέντας
|
γὰρ |
ἀνίστη,
~πρὶν
αὐτὸν
εἷλε
διόβολον
|
[350] |
φίλωι
~λυπρὸν
συνοίσω
τῆσδε·
καὶ
|
γὰρ |
ἀξία.
~(ΑΛΚΗΣΤΙΣ)
ὦ
παῖδες,
αὐτοὶ |
[100] |
ἕδρας,
~δυστάνου
παραλύσαι
~ψυχάν·
μόρος
|
γὰρ |
ἀπότομος
~πλάθει.
θεῶν
δ´
ἐπ´ |
[850] |
~κεῖν´
ἐπιθυμῶ
δώματα
ναίειν.
~οὔτε
|
γὰρ |
αὐγὰς
χαίρω
προσορῶν
~οὔτ´
ἐπὶ |
[1050] |
μή
μ´
ἕληις
ἡιρημένον.
~δοκῶ
|
γὰρ |
αὐτὴν
εἰσορῶν
γυναῖχ´
ὁρᾶν
~ἐμήν· |
[250] |
σῶσαι
παῖδα
κεὐκλεῶς
θανεῖν.
~μόνος
|
γὰρ |
αὐτοῖς
ἦσθα,
κοὔτις
ἐλπὶς
ἦν |
[750] |
εἰ
βιώσεται·
~τὸ
τῆς
τύχης
|
γὰρ |
ἀφανὲς
οἷ
προβήσεται,
~κἄστ´
οὐ |
[1100] |
ὁ
φιτύσας
πατὴρ
~σώιζοι·
σὺ
|
γὰρ |
δὴ
τἄμ´
ἀνώρθωσας
μόνος.
~πῶς |
[650] |
τῆιδ´
ἐμῆι
θάψω
χερί·
~τέθνηκα
|
γὰρ |
δὴ
τοὐπὶ
ς´.
εἰ
δ´ |
[50] |
τἂν
φθιμένας
γ´
ἐσιώπων.
~οὐ
|
γὰρ |
δὴ
φροῦδός
γ´
ἐξ
οἴκων |
[900] |
διάξω
βίοτον·
ἄρτι
μανθάνω.
~πῶς
|
γὰρ |
δόμων
τῶνδ´
εἰσόδους
ἀνέξομαι;
~τίν´ |
[200] |
ἀλλ´
ὅμως
~θεοῖσιν
εὐξόμεσθα·
~θεῶν
|
γὰρ |
δύναμις
μεγίστα.
~ὦναξ
Παιάν,
~ἔξευρε |
[650] |
προθνήισκειν
πατέρας,
οὐδ´
Ἑλληνικόν.
~σαυτῶι
|
γὰρ |
εἴτε
δυστυχὴς
εἴτ´
εὐτυχὴς
~ἔφυς· |
[450] |
κῦρσαι
~συνδυάδος
φιλίας
ἀλόχου·
τὸ
|
γὰρ
|
~ἐν
βιότωι
σπάνιον
μέρος·
ἦ |
[900] |
εἰσόδου;
ποῖ
τρέψομαι;
~ἡ
μὲν
|
γὰρ |
ἔνδον
ἐξελᾶι
μ´
ἐρημία,
~γυναικὸς |
[950] |
Θεσσαλῶν
καὶ
ξύλλογοι
~γυναικοπληθεῖς·
οὐ
|
γὰρ |
ἐξανέξομαι
~λεύσσων
δάμαρτος
τῆς
ἐμῆς |
[150] |
πρόσθεν
Ἑστίας
κατηύξατο·
~Δέσποιν´,
ἐγὼ
|
γὰρ |
ἔρχομαι
κατὰ
χθονός,
~πανύστατόν
σε |
[1100] |
δηχθήσομαι.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
πιθοῦ·
τάχ´
ἂν
|
γὰρ |
ἐς
δέον
πέσοι
χάρις.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ) |
[600] |
νέκυν
ἐν
~δώμασιν
ἀρτιθανῆ·
τὸ
|
γὰρ |
εὐγενὲς
~ἐκφέρεται
πρὸς
αἰδῶ.
~ἐν |
[1150] |
βελτίω
βίον
~τοῦ
πρόσθεν·
οὐ
|
γὰρ |
εὐτυχῶν
ἀρνήσομαι.
~(ΧΟΡΟΣ)
πολλαὶ
μορφαὶ |
[150] |
οὗ
θνήισκω
πάρος,
~χαῖρ´·
οὐ
|
γὰρ |
ἐχθαίρω
ς´·
ἀπώλεσας
δέ
με
|
[950] |
τὸ
πρὶν
ἐν
βίωι.
~καὶ
|
γὰρ |
Ζεὺς
ὅτι
νεύσηι
~σὺν
σοὶ |
[800] |
θανοῦσα·
μὴ
λίαν
~πένθει·
δόμων
|
γὰρ |
ζῶσι
τῶνδε
δεσπόται.
~(ΘΕΡΑΠΑΙΝΑ)
τί |
[300] |
γ´,
αἰτοῦμαί
ς´
ἐγώ·
~ἐχθρὰ
|
γὰρ |
ἡ
´πιοῦσα
μητρυιὰ
τέκνοις
~τοῖς |
[750] |
ἡδίστην
θεῶν
~Κύπριν
βροτοῖσιν·
εὐμενὴς
|
γὰρ |
ἡ
θεός.
~τὰ
δ´
ἄλλ´ |
[650] |
αὐτοῖς
βαρύ.
~(ΧΟΡΟΣ)
παύσασθ´,
ἅλις
|
γὰρ |
ἡ
παροῦσα
συμφορά·
~ὦ
παῖ, |
[700] |
προθνήισκων
μᾶλλον
ἐξημάρτανον.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
ταὐτὸν
|
γὰρ |
ἡβῶντ´
ἄνδρα
καὶ
πρέσβυν
θανεῖν; |
[100] |
τίν´
ἔτ´
ἐλπίδα
προσδέχωμαι;
~{πάντα
|
γὰρ |
ἤδη
τετέλεσται
βασιλεῦσιν,
~πάντων
δὲ |
[700] |
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
σοὶ
τοῦτ´
ὄνειδος·
οὐ
|
γὰρ |
ἤθελες
θανεῖν.
~(ΦΕΡΗΣ)
φίλον
τὸ |
[750] |
ἦν
μέλη
κλύειν·
~ὁ
μὲν
|
γὰρ |
ἦιδε,
τῶν
ἐν
Ἀδμήτου
κακῶν |
[150] |
δόμοις
ἔδρασε
θαυμάσηι
κλύων.
~ἐπεὶ
|
γὰρ |
ἤισθεθ´
ἡμέραν
τὴν
κυρίαν
~ἥκουσαν, |
[700] |
ἔκδικον
παθών;
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
μακροῦ
βίου
|
γὰρ |
ἠισθόμην
ἐρῶντά
σε.
~(ΦΕΡΗΣ)
ἀλλ´ |
[100] |
ἐστὶ
σώιζεσθαι
βίον;
~(ΘΕΡΑΠΑΙΝΑ)
πεπρωμένη
|
γὰρ |
ἡμέρα
βιάζεται.
~(ΧΟΡΟΣ)
οὔκουν
ἐπ´ |
[800] |
ἐν
δέοντι
δέξασθαι
δόμοις.
~{πένθος
|
γὰρ |
ἡμῖν
ἐστι·
καὶ
κουρὰν
βλέπεις
|
[300] |
ἐχθαίρων
δ´
ἐμὸν
~πατέρα·
λόγωι
|
γὰρ |
ἦσαν
οὐκ
ἔργωι
φίλοι.
~σὺ |
[300] |
ἵν´
οὐδὲν
μητρὸς
εὐμενέστερον.
~δεῖ
|
γὰρ |
θανεῖν
με·
καὶ
τόδ´
οὐκ |
[350] |
πέλας
~πλευροῖσι
τοῖς
σοῖς·
μηδὲ
|
γὰρ |
θανών
ποτε
~σοῦ
χωρὶς
εἴην |
[350] |
ἐμὸν
βίον
ὠρφάνισεν
τλάμων.
~ἴδε
|
γὰρ |
ἴδε
βλέφαρον
καὶ
~παρατόνους
χέρας. |
[200] |
προδοῦναι
λίσσεται,
τἀμήχανα
~ζητῶν·
φθίνει
|
γὰρ |
καὶ
μαραίνεται
νόσωι.
~παρειμένη
δέ, |
[0] |
αἰνέσαι
θεός
περ
ὤν.
~Ζεὺς
|
γὰρ |
κατακτὰς
παῖδα
τὸν
ἐμὸν
αἴτιος
|
[1000] |
σοὶ
μέλειν
γυναῖκα
χρή·
~οὐ
|
γὰρ |
κλοπαίαν
ἀλλὰ
σὺν
πόνωι
λαβὼν
|
[1000] |
τήνδε
νικητήρια
~λαβών.
τὰ
μὲν
|
γὰρ |
κοῦφα
τοῖς
νικῶσιν
ἦν
~ἵππους |
[300] |
ἐκπεφυκέναι.
~(ΧΟΡΟΣ)
θάρσει·
πρὸ
τούτου
|
γὰρ |
λέγειν
οὐχ
ἅζομαι·
~δράσει
τάδ´, |
[500] |
οὐδέν
τι
μᾶλλον
οἶδ´·
ἄσημα
|
γὰρ |
λέγεις.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
οὐκ
οἶσθα
μοίρας |
[1150] |
τε
κνισᾶν
βουθύτοισι
προστροπαῖς.
~νῦν
|
γὰρ |
μεθηρμόσμεσθα
βελτίω
βίον
~τοῦ
πρόσθεν· |
[50] |
ἀμφιπόλων
~στατίζεται
ἀμφὶ
πύλας.
~εἰ
|
γὰρ |
μετακοίμιος
ἄτας,
~ὦ
Παιάν,
φανείης. |
[750] |
τ´
οἰκέταισιν
ἦν
~μήτηρ·
κακῶν
|
γὰρ |
μυρίων
ἐρρύετο,
~ὀργὰς
μαλάσσους´
ἀνδρός. |
[0] |
χθόνα.
~(ΑΠΟΛΛΩΝ)
λαβὼν
ἴθ´·
οὐ
|
γὰρ |
οἶδ´
ἂν
εἰ
πείσαιμί
σε. |
[700] |
ἄν.
~ἡμεῖς
δέ,
τοὐν
ποσὶν
|
γὰρ |
οἰστέον
κακόν.
~στείχωμεν,
ὡς
ἂν |
[200] |
βρόχωι
δέραν
~οὐρανίωι
πελάσσαι.
~τὰν
|
γὰρ |
οὐ
φίλαν
ἀλλὰ
φιλτάταν
~γυναῖκα |
[900] |
οὐ
δοκοῦνθ´
ὅμως.
~τῆς
μὲν
|
γὰρ |
οὐδὲν
ἄλγος
ἅψεταί
ποτε,
~πολλῶν |
[300] |
ς´
ἀξίαν
μὲν
οὔποτε
~(ψυχῆς
|
γὰρ |
οὐδέν
ἐστι
τιμιώτερον)
~δίκαια
δ´, |
[300] |
ὄνησιν
εὔχομαι
~θεοῖς
γενέσθαι·
σοῦ
|
γὰρ |
οὐκ
ὠνήμεθα.
~οἴσω
δὲ
πένθος |
[50] |
αὐτήν,
ὡς
κατάρξωμαι
ξίφει·
~ἱερὸς
|
γὰρ |
οὗτος
τῶν
κατὰ
χθονὸς
θεῶν
|
[1100] |
δάμαρτ´
ἐμήν;
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
πρόσειπ´·
ἔχεις
|
γὰρ |
πᾶν
ὅσονπερ
ἤθελες.
~(ΑΔΜΗΤΟΣ)
ὦ |
[1000] |
χεῖρας
ἦλθεν
εἰς
ἐμάς·
~ἀγῶνα
|
γὰρ |
πάνδημον
εὑρίσκω
τινὰς
~τιθέντας,
ἀθληταῖσιν |
[400] |
~ἔβας
τέλος
σὺν
τᾶιδ´·
~ἔφθιτο
|
γὰρ |
πάρος·
οἰχομένας
δὲ
σοῦ,
~μᾶτερ, |
[650] |
δ´
οὐχ
ὑπερθνήισκειν
σέθεν·
~οὐ
|
γὰρ |
πατρῶιον
τόνδ´
ἐδεξάμην
νόμον,
~παίδων |
[1000] |
νοσοῦντί
μοι
νόσον
~προσθῆις·
ἅλις
|
γὰρ |
συμφορᾶι
βαρύνομαι.
~ποῦ
καὶ
τρέφοιτ´ |
[250] |
φιλίαν
σεβόμεσθα.
~(ΑΛΚΗΣΤΙΣ)
Ἄδμηθ´,
ὁρᾶις
|
γὰρ |
τἀμὰ
πράγμαθ´
ὡς
ἔχει,
~λέξαι |
[650] |
δέ
σοι
γύας
~λείψω·
πατρὸς
|
γὰρ |
ταὔτ´
ἐδεξάμην
πάρα.
~τί
δῆτά |
[0] |
γ´
ὃν
ἂν
χρῆι;
τοῦτο
|
γὰρ |
τετάγμεθα.
~(ΑΠΟΛΛΩΝ)
οὔκ,
ἀλλὰ
τοῖς |
[900] |
οἰκήσω,
μεταπίπτοντος
~δαίμονος;
οἴμοι.
πολὺ
|
γὰρ |
τὸ
μέσον·
~τότε
μὲν
πεύκαις |
[1050] |
καρτερεῖν
θεοῦ
δόσιν.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
εἰ
|
γὰρ |
τοσαύτην
δύναμιν
εἶχον
ὥστε
σὴν |
[200] |
~πόριζε
δὴ
πόριζε·
καὶ
πάρος
|
γὰρ
|
~τοῦδ´
ἐφεῦρες
καὶ
νῦν
~λυτήριος |
[400] |
αὔτ´
ἐτειρόμην
πάλαι.
~ἀλλ´,
ἐκφορὰν
|
γὰρ |
τοῦδε
θήσομαι
νεκροῦ,
~πάρεστε
καὶ |
[700] |
ὄντος,
ὥσπερ
ἄξιοι,
~γηράσκετ´·
οὐ
|
γὰρ |
τῶιδ´
ἔτ´
ἐς
ταὐτὸν
στέγος
|
[250] |
ὀρφανιεῖς,
~ἀλλ´
ἄνα,
τόλμα.
~σοῦ
|
γὰρ |
φθιμένης
οὐκέτ´
ἂν
εἴην,
~ἐν |
[300] |
δ´,
ὡς
φήσεις
σύ·
τούσδε
|
γὰρ |
φιλεῖς
~οὐχ
ἧσσον
ἢ
´γὼ |
[1050] |
ἔρως
τις
ἐξάγει.
~(ΗΡΑΚΛΗΣ)
τὸ
|
γὰρ |
φιλῆσαι
τὸν
θανόντ´
ἄγει
δάκρυ. |
[250] |
καὶ
ζῆν
καὶ
μή·
~σὴν
|
γὰρ |
φιλίαν
σεβόμεσθα.
~(ΑΛΚΗΣΤΙΣ)
Ἄδμηθ´,
ὁρᾶις |
[350] |
~φοιτῶσά
μ´
εὐφραίνοις
ἄν·
ἡδὺ
|
γὰρ |
φίλους
~κἀν
νυκτὶ
λεύσσειν,
ὅντιν´ |
[850] |
ἀγάμους
ἀτέκνους
τε
βροτῶν·
~μία
|
γὰρ |
ψυχή,
τῆς
ὑπεραλγεῖν
~μέτριον
ἄχθος. |
[750] |
οὐκ
ἐδείκνυμεν
ξένωι
~τέγγοντες·
Ἄδμητος
|
γὰρ |
ὧδ´
ἐφίετο.
~καὶ
νῦν
ἐγὼ |