Homélie, Chap. |
[5, 7] |
εὐτονίαν
τινὰ
προσλαμβάνειν,
εἰς
τὴν
|
τῶν |
ἀγαθῶν
ἔργων
ἐπίδειξιν.
Ἐὰν
γὰρ |
[5, 6] |
προσταγμάτων
ἀσφάλειαν,
καὶ
τὴν
φυλακὴν
|
τῶν |
ἀγγέλων.
Παρεμβαλεῖ
γὰρ
ἄγγελος
Κυρίου |
[5, 7] |
τῇ
καρποφόρῳ
συκῇ,
ἐκ
τῆς
|
τῶν |
ἀγρίων
παρουσίας
ἀθροιζούσῃ
τὴν
δύναμιν, |
[5, 9] |
ἐποίησε,
τὰ
δὲ
γυμνούμενα·
καὶ
|
τῶν |
ἀειθαλῶν
τὰ
μὲν
φυλλοβόλα,
τὰ |
[5, 10] |
τὸ
κράτος
εἰς
τοὺς
αἰῶνας
|
τῶν |
αἰώνων.
Ἀμήν.
|
[5, 9] |
τῆς
ἀμπέλου
στυπτικώτατον
μὲν
ἐπὶ
|
τῶν |
ἀκρεμόνων,
ἥδιστον
δὲ
ἐν
τοῖς |
[5, 7] |
χρὴ
πολλάκις
ἡμᾶς
καὶ
παρὰ
|
τῶν |
ἀλλοτρίων
τῆς
πίστεως,
εὐτονίαν
τινὰ
|
[5, 4] |
Ἢ
γὰρ
τροφὴν
παρέχει
τινὶ
|
τῶν |
ἀλόγων·
ἢ
καὶ
ἡμῖν
αὐτοῖς |
[5, 7] |
οἷον
τὰς
ὀξείας
ῥοιὰς,
καὶ
|
τῶν |
ἀμυγδαλῶν
τὰς
πικροτέρας,
ὅταν
διατρηθεῖσαι |
[5, 3] |
σπερμολόγοις·
ἔτι
καὶ
τῇ
προβολῇ
|
τῶν |
ἀνθερίκων
οἷον
ἀκίσι
τὰς
ἐκ |
[5, 6] |
οὐ
παύεται
πανταχοῦ
τὰς
ψυχὰς
|
τῶν
|
ἀνθρώπων
ταῖς
ἀμπέλοις
ἐξομοιῶν.
Ἀμπελὼν |
[5, 7] |
θεμελίους
τινὰς
ἀναλογοῦντας
τῷ
βάρει
|
τῶν |
ἄνωθεν
ὑποτιθείσης
τῆς
φύσεως.
Πόσαι |
[5, 1] |
οἴονται
τὸν
ἥλιον
αἴτιον
εἶναι
|
τῶν |
ἀπὸ
τῆς
γῆς
φυομένων,
τῇ |
[5, 7] |
ἄλλος
μὲν
χαρακτὴρ
τοῦ
καρποῦ
|
τῶν |
ἀρρένων,
ἄλλος
δὲ
τῶν
θηλειῶν, |
[5, 7] |
τοῖς
κλάδοις,
οἷόν
τινα
σπέρματα
|
τῶν
|
ἀρρένων,
τοὺς
λεγομένους
ψῆνας,
καὶ |
[5, 5] |
πελάγους
κυμαίνοντος
ἐν
τῇ
κινήσει
|
τῶν |
ἀσταχύων
ἀπέσωζε.
Πᾶσα
δὲ
βοτάνη |
[5, 3] |
σύνδεσμοί
τινες
ῥᾳδίως
τὸ
βάρος
|
τῶν
|
ἀσταχύων
φέρωσιν,
ὅταν
πλήρεις
ὄντες |
[5, 2] |
χόρτου
αὔξησις,
εἶτα
ὁ
ἀπαρτισμὸς
|
τῶν |
αὐξομένων
διὰ
τοῦ
σπέρματος.
Πῶς
|
[5, 4] |
καὶ
ἡ
τῶν
προλαβόντων
πεῖρα
|
τῶν |
βλαπτόντων
τὴν
φυγὴν
ὑποβάλλουσα,
χαλεπόν |
[5, 4] |
καὶ
πᾶσιν
εὔγνωστοι·
ἕκαστον
δὲ
|
τῶν |
γενομένων
ἴδιόν
τινα
λόγον
ἐν |
[5, 5] |
βαθεῖς
τῇ
ἀφθονίᾳ
τοῦ
χόρτου,
|
τῶν |
δὲ
πεδίων
τὰ
εὔκαρπα
φρίσσοντα |
[5, 6] |
ἐκδοῦναι
ἡ
γῆ·
πολλὰ
δὲ
|
τῶν |
δένδρων
ὁρῶμεν
οὔτε
καρποῖς
οὔτε |
[5, 2] |
ἀφώρισται·
ὥστε
εἶναι
τὸν
νοῦν
|
τῶν |
εἰρημένων
τοιοῦτον,
Βλαστησάτω
ἡ
γῆ |
[5, 5] |
ὁ
Κύριος
καὶ
τὴν
τελείωσιν
|
τῶν |
εἰς
αὐτὸν
πεπιστευκότων
τῇ
τῶν |
[5, 1] |
διαγωγῆς
παρασκευή;
πρὸς
τῷ
πολλὰ
|
τῶν |
ἐν
πόαις
ἔτι
καὶ
λαχάνοις |
[5, 6] |
ἐπιδεικτικῶς
πολιτεύεσθαι,
μηδὲ
τὸν
παρὰ
|
τῶν |
ἔξωθεν
ἔπαινον
θηρᾶσθαι,
ἀλλ´
ἔγκαρπον |
[5, 6] |
τῷ
ἀληθινῷ
γεωργῷ
τὴν
ἐπίδειξιν
|
τῶν |
ἔργων
ταμιευόμενον.
Σὺ
δὲ
καὶ |
[5, 7] |
ἡ
θεωρία
τῆς
πρὸς
ἕκαστον
|
τῶν |
ἑτερογενῶν
διαφορᾶς.
Πῶς
τὰ
μὲν |
[5, 6] |
ἰδιότητος,
ἐναργεστάταις
μὲν
διαφοραῖς
ἀπὸ
|
τῶν |
ἑτερογενῶν
χωριζόμενον,
οἰκείῳ
δὲ
ἕκαστον |
[5, 7] |
οἱ
δὲ
τοὺς
ὀλύνθους
ἐκδήσαντες,
|
τῶν |
εὐκάρπων
καὶ
ἡμέρων
συκῶν
τὴν |
[5, 2] |
συγγενείας,
καὶ
ταύτης
κατεσχηματισμένης·
ἑσμὸς
|
τῶν |
ἐφεπομένων
μυρίος
τῶν
τε
ἐπὶ |
[5, 8] |
ἐμφαινόμενα
κάρφη
καὶ
τὰ
λεπτότατα
|
τῶν |
ζῴων,
ἅπερ,
ἁπαλοῦ
ὄντος
τοῦ |
[5, 9] |
διαίως
τὰ
πονηρότερα
καὶ
ἐπαμφοτερίζοντα
|
τῶν |
ἠθῶν
τῷ
τοιούτῳ
φυτῷ
παρεικάζει. |
[5, 7] |
καρποῦ
τῶν
ἀρρένων,
ἄλλος
δὲ
|
τῶν |
θηλειῶν,
παρὰ
τῶν
φυτουργῶν
διακέκριται, |
[5, 4] |
πρὶν
τὴν
ἀπ´
αὐτοῦ
ψύξιν
|
τῶν |
καιρίων
καθάψασθαι.
Ἑλλέβορος
δὲ
ὀρτύγων |
[5, 3] |
δὲ
προκύπτειν
ἰσαρίθμων
ταῖς
ῥίζαις
|
τῶν |
καλάμων
προβαλλομένων·
θαλπομένου
δὲ
ἀεὶ |
[5, 7] |
δὲ
περὶ
τὰς
καρπογονίας
διαφορὰ
|
τῶν |
καρπίμων
φυτῶν
τοσαύτη,
ὅσην
οὐδ´ |
[5, 7] |
ἐν
τοῖς
ἑτερογενέσιν
αἱ
διαφοραὶ
|
τῶν
|
καρπῶν,
ἀλλ´
ἤδη
καὶ
ἐν |
[5, 9] |
παρεσκεύαζεν,
ἐκ
τῶν
φύλλων,
ἐκ
|
τῶν |
καρπῶν.
Ἄλλα
τὰς
ἐκ
τῆς |
[5, 8] |
εἰπεῖν
ἀπὸ
πλείστων.
Αὐτῶν
δὲ
|
τῶν |
καρπῶν
τίς
ἂν
ἐπέλθοι
τὴν |
[5, 9] |
ἡ
χρονία
πεῖρα
ἐξεῦρεν,
ἐκ
|
τῶν |
κατὰ
μέρος
περιπτώσεων
συλλεγομένη
τὸ |
[5, 2] |
τῶν
τε
ἐπὶ
σιτίων
καὶ
|
τῶν |
κατὰ
τὰς
χρείας
αὐτῷ
προσεδρευόντων, |
[5, 3] |
σιτηρῶν,
εἴτε
τῶν
χεδροπῶν,
εἴτε
|
τῶν |
λαχανωδῶν
ἢ
φρυγανικῶν
τυγχάνοι.
Εἷς |
[5, 4] |
τοῦ
σίτου
τὸ
κώνειον·
μετὰ
|
τῶν |
λοιπῶν
τροφίμων
ἑλλέβορος,
καὶ
ἀκόνιτον, |
[5, 7] |
μὲν
ἐν
ἑκάστῳ
δένδρῳ
ἡ
|
τῶν |
μερῶν
αὐτοῦ
διακόσμησις,
δυσέφικτος
δὲ |
[5, 9] |
ἡμέρα
τὴν
μεγάλην
σοφίαν
ἐκ
|
τῶν |
μικροτάτων
ὑμῖν
παριστῶντα.
Βλαστησάτω
ἡ |
[5, 3] |
ἀνθερίκων
οἷον
ἀκίσι
τὰς
ἐκ
|
τῶν |
μικρῶν
ζῴων
ἀφίστησι
βλάβας.
~Τί |
[5, 4] |
σύνοικος
λόγος
πρὸς
τὴν
φυλακὴν
|
τῶν |
ὀλεθρίων.
Οὐ
δήπου
γὰρ
πρόβατα |
[5, 8] |
ὅλως
τὴν
κατὰ
τὰς
ποιότητας
|
τῶν |
ὀπῶν
διαφορὰν
ὁ
μὴ
τῇ |
[5, 4] |
τῷ
κωνείῳ
καὶ
τὸ
λυσσῶδες
|
τῶν |
ὀρέξεων
κατεμάραναν·
καὶ
τῷ
ἑλλεβόρῳ |
[5, 9] |
γῆς.
Καὶ
εὐθὺς
αἱ
κορυφαὶ
|
τῶν |
ὀρέων
ἐκόμων·
καὶ
ἐφιλοτεχνοῦντο
παράδεισοι, |
[5, 6] |
προφήτας,
τρίτον
διδασκάλους.
Καὶ
τοῖς
|
τῶν |
παλαιῶν
καὶ
μακαρίων
ἀνδρῶν
ὑποδείγμασιν |
[5, 5] |
γένος.
Ἅπερ
τὴν
εἰκόνα
πληροῖ
|
τῶν |
παραχαρασσόντων
τὰ
τοῦ
Κυρίου
διδάγματα, |
[5, 6] |
φύλλῳ
κόκκος,
ὃν
μισχόν
τινες
|
τῶν |
περὶ
τὰς
ὀνοματοποιίας
ἐσχολακότων
προσαγορεύουσι, |
[5, 6] |
τισι
ταῖς
περιπλοκαῖς
τῆς
ἀγάπης
|
τῶν |
πλησίον
ἀντέχεσθαι,
καὶ
ἐπαναπαύεσθαι
αὐτοῖς, |
[5, 4] |
τὸ
χρήσιμον
ἐκπορίζουσα,
καὶ
ἡ
|
τῶν |
προλαβόντων
πεῖρα
τῶν
βλαπτόντων
τὴν |
[5, 6] |
αἷς
φραγμὸν
περιέθηκε
τὴν
ἐκ
|
τῶν |
προσταγμάτων
ἀσφάλειαν,
καὶ
τὴν
φυλακὴν |
[5, 6] |
σπέρματος
ἐπέχουσι
λόγον
καὶ
αἱ
|
τῶν |
ῥιζῶν
ἀποφύσεις,
ἃς
παρασπῶντες
οἱ |
[5, 3] |
ἀεὶ
τοῦ
βλαστήματος,
συρομένην
διὰ
|
τῶν |
ῥιζῶν
τὴν
νοτίδα,
τῇ
ὁλκῇ |
[5, 3] |
τῶν
φυομένων
ἀποκαθίστασθαι,
εἴτε
τι
|
τῶν |
σιτηρῶν,
εἴτε
τῶν
χεδροπῶν,
εἴτε |
[5, 5] |
τῶν
εἰς
αὐτὸν
πεπιστευκότων
τῇ
|
τῶν |
σπερμάτων
αὐξήσει
παρεικάζει,
λέγων·
Ὡς |
[5, 2] |
ἐπανέρχεται,
καὶ
ἡμῖν
ἡ
χρῆσις
|
τῶν |
σπερμάτων
ἀφώρισται·
ὥστε
εἶναι
τὸν
|
[5, 1] |
τοῦ
βίου
κατασκευήν.
Ἔπειτα,
ἡ
|
τῶν |
σπερμάτων
γένεσις
τί
ἄλλο
ἐστὶ, |
[5, 2] |
μὲν
ἕτερος
κάλαμος,
ἐκ
δὲ
|
τῶν |
σπερμάτων
τὰ
συγγενῆ
τοῖς
καταβληθεῖσιν
|
[5, 2] |
τῆς
ῥίζης
ἔχει
τὴν
δύναμιν
|
τῶν |
σπερμάτων.
Ὥσπερ
ὁ
κάλαμος,
μετὰ |
[5, 7] |
αὐτὰ
δὲ
ταῦτα
καὶ
περὶ
|
τῶν
|
συκῶν
φασιν.
Ὅθεν
οἱ
μὲν |
[5, 4] |
ὀπίῳ
δὲ
τὰς
σφοδρὰς
ὀδύνας
|
τῶν |
σωμάτων
κατακοιμίζουσιν.
Ἤδη
δέ
τινες |
[5, 2] |
κατεσχηματισμένης·
ἑσμὸς
τῶν
ἐφεπομένων
μυρίος
|
τῶν |
τε
ἐπὶ
σιτίων
καὶ
τῶν |
[5, 7] |
~Ἀλλ´
ἐπανέλθωμεν
πρὸς
τὴν
ἔρευναν
|
τῶν |
τεχνικῶν
διατάξεων.
Πόσα
τότε
γένη |
[5, 6] |
δὲ
ψυχὴ
ἐν
τῇ
ἀποθέσει
|
τῶν |
τοῦ
κόσμου
μεριμνῶν,
αἳ
βάρος |
[5, 2] |
ἔχειν
δοκούσης,
καὶ
τὸ
ἀναγκαῖον
|
τῶν |
ὑπὸ
τῆς
φύσεως
οἰκονομουμένων
διασωθήσεται. |
[5, 2] |
ἐξ
ὧν
ἀφόρητος
ὁ
παρὰ
|
τῶν |
ὑποχειρίων
συναθροίζεται
φόβος.
Καὶ
τί |
[5, 6] |
οἷόν
τινες
ἀναδενδράδες
ταῖς
κορυφαῖς
|
τῶν |
ὑψηλοτάτων
ἑαυτοὺς
παρισάζωμεν.
Ἀπαιτεῖ
δὲ |
[5, 7] |
ἄνωθεν
ὑποτιθείσης
τῆς
φύσεως.
Πόσαι
|
τῶν |
φλοιῶν
αἱ
διαφοραί;
Τὰ
μὲν |
[5, 6] |
Παρεμβαλεῖ
γὰρ
ἄγγελος
Κυρίου
κύκλῳ
|
τῶν |
φοβουμένων
αὐτόν.
Ἔπειτα
καὶ
οἱονεὶ |
[5, 9] |
δὲ
βοσκήμασι
τροφὴν
παρεσκεύαζεν,
ἐκ
|
τῶν |
φύλλων,
ἐκ
τῶν
καρπῶν.
Ἄλλα |
[5, 8] |
δὲ
οἱ
καρποὶ
στεγανώτεροι,
ἐλαφρὰ
|
τῶν
|
φύλλων
ἡ
προβολὴ,
ὡς
ἐπὶ |
[5, 3] |
ἐπὶ
τὸ
οἰκεῖον
μέτρον
ἕκαστον
|
τῶν |
φυομένων
ἀποκαθίστασθαι,
εἴτε
τι
τῶν |
[5, 2] |
δὴ
τοῦτό
φαμεν,
ὅτι
πολλὰ
|
τῶν |
φυομένων
ἐκ
τῆς
γῆς
ἐπὶ |
[5, 2] |
παντός
ἐστιν
ἀληθέστερον
τὸ,
ἑκάστῳ
|
τῶν |
φυομένων
ἢ
σπέρμα
εἶναι,
ἢ |
[5, 1] |
Πρῶτόν
ἐστιν
ἐν
τῇ
γενέσει
|
τῶν |
φυομένων
ἡ
βλάστησις·
ἔπειτα,
ὅταν
|
[5, 10] |
τοῦ
ἡμετέρου
νοήματος
τὰς
μυρίας
|
τῶν |
φυομένων
ἰδιότητας
ἐκτελῶν.
Ἐκεῖνο
ἔτι |
[5, 1] |
χόρτος
ἐστὶ,
κατὰ
μικρὸν
διαρθρουμένων
|
τῶν |
φυομένων,
καὶ
μέχρι
τῆς
ἐπὶ |
[5, 3] |
Ἔτι
καὶ
νῦν
ἡ
τάξις
|
τῶν
|
φυομένων
μαρτυρεῖ
τῇ
πρώτῃ
διακοσμήσει. |
[5, 2] |
εὑρεθῇς,
καὶ
ὁποίῳ
δήποτε
γένει
|
τῶν |
φυομένων
παραστῇς,
ἐναργῆ
λαμβάνῃς
τοῦ |
[5, 2] |
ἀγαλλομένην,
καὶ
τὰ
μυρία
γένη
|
τῶν |
φυομένων
προβάλλουσαν.
Βούλομαί
σοι
σφοδρότερον |
[5, 7] |
ἄλλος
δὲ
τῶν
θηλειῶν,
παρὰ
|
τῶν |
φυτουργῶν
διακέκριται,
οἵ
γε
καὶ |
[5, 6] |
δασεῖς·
καὶ
τὰ
στεφανωματικὰ
λεγόμενα
|
τῶν |
φυτῶν,
αἵ
τε
ῥωδωνιαὶ
καὶ |
[5, 7] |
τοῦ
ἄρρενος,
τοὺς
δὲ
θεραπευτὰς
|
τῶν
|
φυτῶν
ἐμβάλλοντας
τοῖς
κλάδοις,
οἷόν |
[5, 7] |
εἰδὼς
ὅτι
γεωργία
μὲν
τὰς
|
τῶν
|
φυτῶν
ποιότητας
μεταβάλλει,
ἡ
δὲ |
[5, 7] |
διαφοραί;
Τὰ
μὲν
γὰρ
λειόφλοια
|
τῶν |
φυτῶν,
τὰ
δὲ
ῥηξίφλοια·
καὶ |
[5, 3] |
εἴτε
τι
τῶν
σιτηρῶν,
εἴτε
|
τῶν |
χεδροπῶν,
εἴτε
τῶν
λαχανωδῶν
ἢ |
[5, 4] |
κατεμάραναν·
καὶ
τῷ
ἑλλεβόρῳ
πολλὰ
|
τῶν |
χρονίων
παθῶν
ἐξεμόχλευσαν.
Ὥστε
ὃ |
[5, 8] |
ποικιλίαν,
τὰ
σχήματα,
τὰς
χρόας,
|
τῶν |
χυμῶν
τὴν
ἰδιότητα,
τὸ
ἀφ´ |