Homélie, Chap. |
[5, 6] |
ἐν
κέρατι,
ἐν
τόπῳ
πίονι.
|
Καὶ, |
Ἀμπελῶνα
ἐφύτευσα,
καὶ
περιέθηκα
φραγμόν. |
[5, 1] |
~ΟΜΙΛΙΑ
εʹ
Περὶ
βλαστήσεως
γῆς.
|
~Καὶ |
εἶπεν
ὁ
Θεός·
βλαστησάτω
ἡ |
[5, 5] |
στάχυϊ.
Βλαστησάτω
ἡ
γῆ
βοτάνην.
|
Καὶ |
ἐν
ἀκαριαίᾳ
χρόνου
ῥοπῇ
ἀπὸ |
[5, 8] |
ἐν
ἀψίνθῳ
ἢ
σκαμμωνίᾳ
γένηται.
|
Καὶ |
ἐν
μὲν
ταῖς
βαλάνοις,
ἢ |
[5, 9] |
δὲ
ἐν
αὐτῷ
τῷ
καρπῷ.
|
Καὶ |
ἐπὶ
τῆς
ἀμπέλου
στυπτικώτατον
μὲν
|
[5, 4] |
Βλαστησάτω
ἡ
γῆ
βοτάνην
χόρτου.
|
Καὶ |
εὐθέως
συνεξεδόθη
τοῖς
τροφίμοις
τὰ |
[5, 9] |
ποιοῦν
καρπὸν
ἐπὶ
τῆς
γῆς.
|
Καὶ |
εὐθὺς
αἱ
κορυφαὶ
τῶν
ὀρέων
|
[5, 7] |
εἰς
ἄρρενας
καὶ
θηλείας
διστῶσι.
|
Καὶ |
ἴδοις
ἄν
ποτε
τὴν
παρ´ |
[5, 5] |
τὸ
τέλειον
ἤγαγε
τὰ
βλαστήματα.
|
Καὶ |
λειμῶνες
μὲν
ἦσαν
βαθεῖς
τῇ |
[5, 5] |
καὶ
χρόαν
καὶ
γεῦσιν
μετέπεσεν.
|
Καὶ |
μέντοι
καὶ
πάλιν
λέγεται,
ἐπειδὰν |
[5, 6] |
ἡμῶν
ἐσθίειν
τὸν
ἄρτον.
~Ἀλλὰ
|
Καὶ |
ξύλον
κάρπιμον,
φησὶ,
ποιοῦν
καρπὸν, |
[5, 8] |
ὄντος
τοῦ
ὀποῦ,
ἐναποληφθέντα
κατέχεται.
|
Καὶ |
ὅλως
τὴν
κατὰ
τὰς
ποιότητας
|
[5, 8] |
δὲ
τῇ
ἐλαίᾳ
τὸ
ἔλαιον;
|
Καὶ |
οὐ
τοῦτο
μόνον
θαυμαστὸν,
πῶς |
[5, 2] |
τὰ
συγγενῆ
τοῖς
καταβληθεῖσιν
ἀποβλαστάνει.
|
Καὶ |
οὕτω
τὸ
ἐν
τῇ
πρώτῃ |
[5, 8] |
δι´
ἄλλων
φυτῶν
ἐνεχθὲν
ἀποξύνηται.
|
Καὶ |
πάλιν
εἰς
τὴν
ἐσχάτην
πικρότητα |
[5, 7] |
γηράσκουσιν
οἷον
ῥυσοῦται
καὶ
ἐκτραχύνεται.
|
Καὶ |
τὰ
μὲν
κοπέντα
ἐπιβλαστάνει·
τὰ |
[5, 9] |
ὄχθαι
μυρίοις
γένεσι
φυτῶν
ὡραΐζοντο.
|
Καὶ |
τὰ
μὲν
τὴν
ἀνθρωπίνην
ηὐτρέπιστο |
[5, 9] |
ἁπαλὴν
καὶ
ἐλαιώδη
φύσιν
μεθίσταται.
|
~Καὶ |
τί
δεῖ
τὰ
πόρρω
λέγειν, |
[5, 2] |
παρὰ
τῶν
ὑποχειρίων
συναθροίζεται
φόβος.
|
Καὶ |
τί
μετὰ
τοῦτο;
Μία
νὺξ, |
[5, 6] |
ἀποστόλους,
δεύτερον
προφήτας,
τρίτον
διδασκάλους.
|
Καὶ |
τοῖς
τῶν
παλαιῶν
καὶ
μακαρίων |
[5, 2] |
ἢ
δύναμίν
τινα
σπερματικὴν
ἐνυπάρχειν.
|
Καὶ |
τοῦτό
ἐστι
τὸ,
Κατὰ
γένος. |