Homélie, Chap.
[5, 2]	χλοὴ, εἶτα χόρτου αὔξησις, εἶτα	ὁ	ἀπαρτισμὸς τῶν αὐξομένων διὰ τοῦ
[5, 2]	καὶ ἀνυπόστατος τὴν ὁρμὴν, αὔριον	ὁ	αὐτὸς οὗτος ἐλεεινὸς, ἢ τῷ
[5, 4]	ἰσχύος πρὸς τοσαῦτα ἡμῶν ἐπιδεῖται	ὁ	βίος; Ἀλλά σοι μὲν αὐτάρκης
[5, 6]	καὶ μεγάλα ὑπὲρ γῆς κεχυμένα·	ὁ	βλαστὸς, οἱ ἕλικες, ὁ ὄμφαξ,
[5, 8]	τὰς ἐκ τοῦ ἀέρος βλάβας	ὁ	βότρυς ἀντέχῃ, καὶ τὴν ἀκτῖνα
[5, 1]	προνοίας ἄξιον; Ἀλλὰ μάλιστα μὲν	ὁ	βουσὶ καὶ ἵπποις τὸν χιλὸν
[5, 1]	Περὶ βλαστήσεως γῆς. ~Καὶ εἶπεν	ὁ	Θεός· βλαστησάτω ἡ γῆ βοτάνην
[5, 9]	τὰς ἐρήμους πληθυνόμενον. Διὸ καὶ	ὁ	Ἱερεμίας διαίως τὰ πονηρότερα καὶ
[5, 2]	τὴν δύναμιν τῶν σπερμάτων. Ὥσπερ	ὁ	κάλαμος, μετὰ τὴν ἐπέτειον αὔξησιν,
[5, 8]	πληροῦται; καὶ ὧν μὲν ἁπαλὸς	ὁ	καρπὸς, παχὺ τοῦ φύλλου τὸ
[5, 5]	τοῖς ἀκεραιοτέροις ἐμβάλωσιν. Ἤδη δὲ	ὁ	Κύριος καὶ τὴν τελείωσιν τῶν
[5, 2]	ἐκ τῆς γῆς φυόμενα σπερματικὰ	ὁ	λόγος ἐνδείκνυται, ὅπου γε οὔτε
[5, 3]	τὴν γῆν κατακλίνωνται. Διὰ τοῦτο	ὁ	μὲν βρόμος διόλου κενὸς, ἅτε
[5, 8]	τὰς ποιότητας τῶν ὀπῶν διαφορὰν	ὁ	μὴ τῇ πείρᾳ διδαχθεὶς, οὐδένα
[5, 6]	κεχυμένα· ὁ βλαστὸς, οἱ ἕλικες,	ὁ	ὄμφαξ, οἱ βότρυες. Ἀρκεῖ σου
[5, 8]	σχίνου τὸ δάκρυον, καὶ ἄλλος	ὁ	ὀπὸς τοῦ βαλσάμου· καὶ νάρθηκές
[5, 2]	τὰ δεσμωτήρια, ἐξ ὧν ἀφόρητος	ὁ	παρὰ τῶν ὑποχειρίων συναθροίζεται φόβος.
[5, 5]	ἐγείρηται νύκτα καὶ ἡμέραν, καὶ	ὁ	σπόρος ἐγείρηται, καὶ μηκύνηται, ὡς
[5, 4]	βίος; Ἀλλά σοι μὲν αὐτάρκης	ὁ	σύνοικος λόγος πρὸς τὴν φυλακὴν
[5, 6]	εἰσὶ ταῖς καρδίαις ἡμῶν. Ὥστε	ὁ	τὴν σαρκίνην ἀγάπην ἀποθέμενος, καὶ
[5, 4]	καὶ ἀκόνιτον, καὶ μανδραγόρας, καὶ	ὁ	τῆς μήκωνος ὀπός. Τί οὖν;
[5, 7]	μὲν γὰρ νέοις καὶ εὐθαλέσιν	ὁ	φλοιὸς περιτέταται· τοῖς δὲ γηράσκουσιν
[5, 9]	τῆς κομῆς ἀπογυμνοῦσθαι. Ἀείφυλλον δὲ	ὁ	φοίνιξ, τῷ αὐτῷ φύλλῳ ἐκ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/06/2009