Alphabétiquement     [«   »]
1
22
5
ἡ 50
ἤγαγε 2
ἠγαπημένῳ 1
ἡγεμονίαν 1
Fréquences     [«    »]
36 γὰρ
46 μὲν
34 τῷ
50 ἡ
55 τὰ
63 ἐν
64 τοῦ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Homélies sur l'Hexaëméron (V)


Homélie, Chap.
[5, 6]   δὲ τῷ κάλλει τοῦ ἄνθους     ἄκανθα παρεζεύχθη, ἵνα τῷ τερπνῷ
[5, 1]   ἐν τῇ γενέσει τῶν φυομένων     βλάστησις· ἔπειτα, ὅταν προκύψῃ μικρὸν
[5, 6]   καὶ τριβόλους ἡμῖν ἀνατέλλειν κατεδικάσθη     γῆ. Ἀλλὰ προσετάχθη, φησὶ, Ξύλον
[5, 5]   σῖτον ἐν τῷ στάχυϊ. Βλαστησάτω     γῆ βοτάνην. Καὶ ἐν ἀκαριαίᾳ
[5, 1]   ποάζον παραπλήσιόν ἐστιν ἁπάντων. Βλαστησάτω     γῆ βοτάνην χόρτου. Καθ´ ἑαυτὴν
[5, 4]   ζημία τοῦ παρεθέντος. Βλαστησάτω     γῆ βοτάνην χόρτου. Καὶ εὐθέως
[5, 2]   νοῦν τῶν εἰρημένων τοιοῦτον, Βλαστησάτω     γῆ βοτάνην χόρτου, καὶ σπέρμα
[5, 3]   παχείας τῆς καλάμης ἁδρυνόμενον. Βλαστησάτω     γῆ βοτάνην χόρτου. Ὅταν εἰς
[5, 5]   εἰς προσθήκην εὐχαριστίας περιελήλυθε. ~Βλαστησάτω     γῆ βοτάνην χόρτου. Πόσην αὐτόματον
[5, 3]   ὁμοίωσις τῆς ἀνθρωπίνης δόξης. ~Βλαστησάτω     γῆ βοτάνην χόρτου, σπεῖρον σπέρμα
[5, 1]   ~Καὶ εἶπεν Θεός· βλαστησάτω     γῆ βοτάνην χόρτου, σπεῖρον σπέρμα
[5, 2]   ὄντων, τροφὴν ἀνθρώπων ὑπάρχειν. ~Βλαστησάτω     γῆ βοτάνην χόρτου, σπεῖρον σπέρμα,
[5, 5]   ῥοπῇ ἀπὸ τῆς βλαστήσεως ἀρξαμένη     γῆ, ἵνα φυλάξῃ τοὺς νόμους
[5, 5]   οὐκ οἶδεν αὐτός. Αὐτομάτη γὰρ     γῆ καρποφορεῖ πρῶτον χόρτον, εἶτα
[5, 2]   διαδοχῆς φυλασσομένου τοῦ γένους. Βλαστησάτω     γῆ. Νόησόν μοι ἐκ μικρᾶς
[5, 9]   τῶν μικροτάτων ὑμῖν παριστῶντα. Βλαστησάτω     γῆ ξύλον κάρπιμον, ποιοῦν καρπὸν
[5, 6]   σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ, ἐκδοῦναι     γῆ· πολλὰ δὲ τῶν δένδρων
[5, 5]   Πῶς οὖν κατὰ γένος, φησὶν,     γῆ προφέρει τὰ σπέρματα, ὁπότε
[5, 1]   γῆ βοτάνην χόρτου. Καθ´ ἑαυτὴν     γῆ προφερέτω τὴν βλάστησιν, οὐδεμιᾶς
[5, 1]   εἰς τὸ ἑξῆς παρεχόμενος. Βλαστησάτω     γῆ. Πρῶτόν ἐστιν ἐν τῇ
[5, 10]   τῷ τοιούτῳ φυτῷ παρεικάζει. ~Βλαστησάτω     γῆ. Τὸ μικρὸν τοῦτο πρόσταγμα
[5, 7]   τὰς τῶν φυτῶν ποιότητας μεταβάλλει,     δὲ κατ´ ἀρετὴν τῆς ψυχῆς
[5, 8]   οἷς πόση πρὸς ἄλληλά ἐστιν     διαφορὰ, οὐδεὶς ἂν λόγος ἐξίκοιτο.
[5, 2]   αὐτὸν σκηνὴν ἐξαπίνης ἀπογυμνώσασα, καὶ     δόξα ἐκείνη ὥσπερ ἐνύπνιον ἀπηλέγχθη.
[5, 10]   Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν,     δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς
[5, 7]   αὐτοῦ διακόσμησις, δυσέφικτος δὲ καὶ     ἐξεύρεσις τῆς ἑκάστου ἰδιότητος, καὶ
[5, 4]   τῆς κτίσεως θησαυροῖς ἄπορος μὲν     εὕρεσις τοῦ τιμιωτέρου, δυσφορωτάτη δὲ
[5, 4]   εὕρεσις τοῦ τιμιωτέρου, δυσφορωτάτη δὲ     ζημία τοῦ παρεθέντος. Βλαστησάτω
[5, 9]   ἀπαγάγω τῆς κτίσεως, ἐπιλείψει με     ἡμέρα τὴν μεγάλην σοφίαν ἐκ
[5, 7]   ἐξεύρεσις τῆς ἑκάστου ἰδιότητος, καὶ     θεωρία τῆς πρὸς ἕκαστον τῶν
[5, 3]   τέχνης ἀπασχολῆσαι· πῶς γόνασι διαζώννυται     καλάμη τοῦ σίτου, ἵνα ὥσπερ
[5, 5]   γινομένοις λυμαινομένης. Οὐ μὴν οὐδὲ     καταδίκη ἐνεπόδιζε τῇ εὐθηνίᾳ τῆς
[5, 2]   οὔτε κάλαμος, οὔτε ἄγρωστις, οὔτε     μίνθη, οὐ κρόκος, οὐ σκόροδον,
[5, 9]   συμπαραμένων. Ἔπειτα κἀκεῖνο σκόπει, πῶς     μυρίκη ὥσπερ ἀμφίβιόν ἐστι, καὶ
[5, 9]   περιπτώσεων συλλεγομένη τὸ χρήσιμον, ταῦτα     ὀξεῖα τοῦ κτίσαντος πρόνοια, ἐξ
[5, 8]   ἐν τοῖς γλυκέσι καρποῖς ἀμύθητος     παραλλαγὴ τῆς ποιότητος. Ἄλλο γὰρ
[5, 8]   τούτοις δ´ ἂν προσβλαβὴς ἐγένετο     παχυτέρα περιβολὴ ἐκ τῆς ἀπ´
[5, 1]   διὰ τοῦτο πρεσβυτέρα τοῦ ἡλίου     περὶ γῆν διακόσμησις· ἵνα καὶ
[5, 2]   τὸ, Κατὰ γένος. Οὐ γὰρ     προβολὴ τοῦ καλάμου ἐλαίας ἐστὶ
[5, 8]   καρποὶ στεγανώτεροι, ἐλαφρὰ τῶν φύλλων     προβολὴ, ὡς ἐπὶ τῆς καρύας;
[5, 2]   ἀπηλέγχθη. Ὥστε ἐπιτέτευκται τῷ προφήτῃ     πρὸς τὸ ἀδρανέστατον ἄνθος ὁμοίωσις
[5, 3]   καθ´ ὁμοιότητα. Ἔτι καὶ νῦν     τάξις τῶν φυομένων μαρτυρεῖ τῇ
[5, 10]   ἐν ἑαυτοῖς περιφέρωνται· οὕτω καὶ     τῆς φύσεως ἀκολουθία ἐκ τοῦ
[5, 1]   Ἆρα οὖν τοῖς μὲν βοσκήμασιν     τροφὴ προαπετέθη, τὸ δὲ ἡμέτερον
[5, 7]   ποικίλη μὲν ἐν ἑκάστῳ δένδρῳ     τῶν μερῶν αὐτοῦ διακόσμησις, δυσέφικτος
[5, 4]   τέχνη τὸ χρήσιμον ἐκπορίζουσα, καὶ     τῶν προλαβόντων πεῖρα τῶν βλαπτόντων
[5, 1]   συναύξει τοῦ βίου κατασκευήν. Ἔπειτα,     τῶν σπερμάτων γένεσις τί ἄλλο
[5, 3]   δὲ σῖτον τοῖς συνδέσμοις τούτοις     φύσις κατησφαλίσατο. Ἐν θήκῃ δὲ
[5, 2]   πρὸς ἡμᾶς ἐπανέρχεται, καὶ ἡμῖν     χρῆσις τῶν σπερμάτων ἀφώρισται· ὥστε
[5, 9]   καρπόν· καὶ ἁπαξαπλῶς ὅσα ἡμῖν     χρονία πεῖρα ἐξεῦρεν, ἐκ τῶν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 4/06/2009