Homélie, Chap.
[5, 9]	τοῦ κτίσαντος. Ἐξέταζε πῶς τὰ	μὲν	ἀειθαλῆ ἐποίησε, τὰ δὲ γυμνούμενα·
[5, 4]	τῆς ἡμετέρας δεδημιούργηται; Ἀλλ´ ἡμῖν	μὲν	αἱ ἀποτεταγμέναι τροφαὶ πρόχειροι καὶ
[5, 8]	ἐλύτροις κεκαλυμμένα πληροῦται; καὶ ὧν	μὲν	ἁπαλὸς ὁ καρπὸς, παχὺ τοῦ
[5, 4]	ἐπιδεῖται ὁ βίος; Ἀλλά σοι	μὲν	αὐτάρκης ὁ σύνοικος λόγος πρὸς
[5, 7]	τῶν ἑτερογενῶν διαφορᾶς. Πῶς τὰ	μὲν	αὐτῶν βαθύρριζα, τὰ δὲ ἀκρόρριζα·
[5, 1]	τὴν γένεσιν. Ἆρα οὖν τοῖς	μὲν	βοσκήμασιν ἡ τροφὴ προαπετέθη, τὸ
[5, 3]	γῆν κατακλίνωνται. Διὰ τοῦτο ὁ	μὲν	βρόμος διόλου κενὸς, ἅτε μηδενὶ
[5, 2]	τῆς φύσεως οἰκονομουμένων διασωθήσεται. Πρῶτον	μὲν	γὰρ βλάστησις, εἶτα χλοὴ, εἶτα
[5, 9]	τὰς ἐναντιωτάτας μεταβαίνει ποιότητας; Πικρότατον	μὲν	γάρ ἐστιν ἐν τῷ ὀπῷ,
[5, 4]	παραμυθίαν τινῶν ἀρρωστημάτων ἐξεύρηται. Τὸ	μὲν	γὰρ κώνειον οἱ ψᾶρες βόσκονται,
[5, 7]	τῶν φλοιῶν αἱ διαφοραί; Τὰ	μὲν	γὰρ λειόφλοια τῶν φυτῶν, τὰ
[5, 7]	φυτοῖς παραπλήσια τὰ συμπτώματα. Τοῖς	μὲν	γὰρ νέοις καὶ εὐθαλέσιν ὁ
[5, 4]	ποτε καὶ ἡμῖν χρήσιμα. Διὰ	μὲν	γὰρ τοῦ μανδραγόρου ὕπνον ἰατροὶ
[5, 8]	ἀφ´ ἑκάστου χρήσιμον; Πῶς τινὰ	μὲν	γυμνὰ πέπτεται τῷ ἡλίῳ, τινὰ
[5, 8]	ἐπὶ τῆς καρύας; Ὅτι ἐκεῖνα	μὲν,	διὰ τὸ ἀσθενὲς, πλείονος ἐδεῖτο
[5, 6]	τῆς οἰκείας ἕκαστον ἰδιότητος, ἐναργεστάταις	μὲν	διαφοραῖς ἀπὸ τῶν ἑτερογενῶν χωριζόμενον,
[5, 7]	τότε γένη φυτῶν ἐπανέδραμε, τὰ	μὲν	ἔγκαρπα, τὰ δὲ ἐρέψιμα, ἄλλα
[5, 3]	τοὺς ὄγκους αὐτῆς ὥστε ῥιζοῦσθαι	μὲν	εἰς τὸ κάτω, ἐπὶ τὸ
[5, 7]	καῦσιν; Ἐν τούτοις πάλιν ποικίλη	μὲν	ἐν ἑκάστῳ δένδρῳ ἡ τῶν
[5, 9]	λειμῶνι τὸ αὐτὸ ὕδωρ ἐρυθραινόμενον	μὲν	ἐν τῷδε τῷ ἄνθει, καὶ
[5, 9]	Καὶ ἐπὶ τῆς ἀμπέλου στυπτικώτατον	μὲν	ἐπὶ τῶν ἀκρεμόνων, ἥδιστον δὲ
[5, 2]	ἐστὶ ποιητικὴ, ἀλλὰ ἐκ καλάμου	μὲν	ἕτερος κάλαμος, ἐκ δὲ τῶν
[5, 4]	πλουσίοις τῆς κτίσεως θησαυροῖς ἄπορος	μὲν	ἡ εὕρεσις τοῦ τιμιωτέρου, δυσφορωτάτη
[5, 5]	ἤγαγε τὰ βλαστήματα. Καὶ λειμῶνες	μὲν	ἦσαν βαθεῖς τῇ ἀφθονίᾳ τοῦ
[5, 4]	ὀλεθρίων. Οὐ δήπου γὰρ πρόβατα	μὲν	καὶ αἶγες ἴσασιν ἀποφεύγειν τὰ
[5, 7]	ῥυσοῦται καὶ ἐκτραχύνεται. Καὶ τὰ	μὲν	κοπέντα ἐπιβλαστάνει· τὰ δὲ μένει
[5, 8]	πῶς τὸ αὐτὸ ὕδωρ νῦν	μὲν	λεῖόν ἐστι τῇ αἰσθήσει, ὅταν
[5, 6]	Ἐπὶ τούτῳ τῷ ῥήματι πᾶσαι	μὲν	λόχμαι κατεπυκνοῦντο· πάντα δὲ ἀνέτρεχε
[5, 7]	τὰ δὲ ῥηξίφλοια· καὶ τὰ	μὲν	μονόλοπα αὐτῶν, τὰ δὲ πολύπτυχα.
[5, 1]	ἐφάνη προνοίας ἄξιον; Ἀλλὰ μάλιστα	μὲν	ὁ βουσὶ καὶ ἵπποις τὸν
[5, 7]	πολλὰς ἐκφύσεις διῃρημένα. Πῶς ὅσων	μὲν	οἱ κλάδοι προμήκεις ἐπὶ πολὺ
[5, 6]	αὐτῷ παρασκευάζειν τὴν δίαιταν· ἄμπελος	μὲν	οἶνον γεννῶσα εὐφραίνειν μέλλοντα καρδίαν
[5, 7]	τὰ δὲ ἀκρόρριζα· καὶ τὰ	μὲν	ὀρθοφυῆ καὶ μονοστέλεχα, τὰ δὲ
[5, 6]	λεῦκαι, καὶ ὅσα τοιαῦτα, καρπὸν	μὲν	οὐδένα δοκεῖ φέρειν ἐκ τοῦ
[5, 8]	δὲ τὸν καρπὸν ἐκτρεφούσῃ. ~Τοιαῦται	μὲν	οὖν αἱ περὶ τὸν τρόπον
[5, 2]	τοῦ ποιήσαντος τὴν ὑπόμνησιν. Πρῶτον	μὲν	οὖν ὅταν ἴδῃς βοτάνην χόρτου
[5, 7]	ἀθροιζούσῃ τὴν δύναμιν, καὶ τὴν	μὲν	ῥύσιν ἐπεχούσῃ, ἐπιμελέστερον δὲ τὸν
[5, 8]	ἢ σκαμμωνίᾳ γένηται. Καὶ ἐν	μὲν	ταῖς βαλάνοις, ἢ τῷ καρπῷ
[5, 7]	τῶν συκῶν φασιν. Ὅθεν οἱ	μὲν	τὰς ἀγρίας συκᾶς παραφυτεύουσι ταῖς
[5, 7]	ἑαυτὸν ἀπογινωσκέτω, εἰδὼς ὅτι γεωργία	μὲν	τὰς τῶν φυτῶν ποιότητας μεταβάλλει,
[5, 8]	ἀπὸ τῆς αὐτῆς νοτίδος ἐν	μὲν	τῇ ἀμπέλῳ οἶνος συνίσταται, ἐν
[5, 9]	γένεσι φυτῶν ὡραΐζοντο. Καὶ τὰ	μὲν	τὴν ἀνθρωπίνην ηὐτρέπιστο κατακοσμῆσαι τράπεζαν·
[5, 8]	τοῦτο μόνον θαυμαστὸν, πῶς ὧδε	μὲν	τὸ ὑγρὸν ἀπεγλυκάνθη, ἐκεῖ δὲ
[5, 8]	διὰ τῆς ῥίζης ἑλκόμενον, ἄλλως	μὲν	τρέφει τὴν ῥίζαν αὐτὴν, ἄλλως
[5, 9]	γυμνούμενα· καὶ τῶν ἀειθαλῶν τὰ	μὲν	φυλλοβόλα, τὰ δὲ ἀείφυλλα. Φυλλοβολεῖ
[5, 7]	τὸ διάφορον· ὅπουγε καὶ ἄλλος	μὲν	χαρακτὴρ τοῦ καρποῦ τῶν ἀρρένων,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/06/2009