Homélie, Chap.
[5, 8]	αὐτῆς αἰτίας προέρχεται· οἷς πόση	πρὸς	ἄλληλά ἐστιν ἡ διαφορὰ, οὐδεὶς
[5, 9]	ἐκπίπτοντα, ὃν ἐὰν μὴ δήσας	πρὸς	ἀνάγκην ἀπαγάγω τῆς κτίσεως, ἐπιλείψει
[5, 8]	ταῖς τερεβίνθοις, καὶ ταῖς καρύαις,	πρὸς	ἁπαλὴν καὶ ἐλαιώδη φύσιν μεθίσταται.
[5, 3]	περιδραξάμενον, τὰ οἰκεῖα καὶ σύμφυλα	πρὸς	ἑαυτὸ ἐπισπᾶται. Ἐμπίπτοντα δὲ τοῖς
[5, 8]	κατιδεῖν τὰς ἰδιότητας, καὶ τὰς	πρὸς	ἕκαστον διαφορὰς ἐναργῶς διακρῖναι, καὶ
[5, 7]	ἰδιότητος, καὶ ἡ θεωρία τῆς	πρὸς	ἕκαστον τῶν ἑτερογενῶν διαφορᾶς. Πῶς
[5, 5]	ὑπερβολῇ γὰρ τοῦ κρύους ὑπερκαεὶς,	πρὸς	ἑτέραν καὶ χρόαν καὶ γεῦσιν
[5, 5]	πυρὸν συγκομίζομεν; Ἀλλὰ τοῦτο οὐχὶ	πρὸς	ἕτερον γένος ἐστὶ μεταβολὴ, ἀλλ´
[5, 2]	ἑτέροις διαφέρῃ, κἀκείνων τὸ κέρδος	πρὸς	ἡμᾶς ἐπανέρχεται, καὶ ἡμῖν ἡ
[5, 2]	καὶ ἄγονον ὠδίνουσαν ἀθρόως καὶ	πρὸς	καρπογονίαν συγκινουμένην, ὥσπερ τινὰ σκυθρωπὴν
[5, 7]	ἄλλα πρὸς ναυπηγίαν ἐπιτήδεια, ἄλλα	πρὸς	καῦσιν; Ἐν τούτοις πάλιν ποικίλη
[5, 6]	δὲ ἀνέτρεχε δένδρα, τά τε	πρὸς	μήκιστον ὕψος διανίστασθαι πεφυκότα, ἐλάται
[5, 7]	ἔγκαρπα, τὰ δὲ ἐρέψιμα, ἄλλα	πρὸς	ναυπηγίαν ἐπιτήδεια, ἄλλα πρὸς καῦσιν;
[5, 10]	πρώτου προστάγματος τὴν ἀρχὴν δεξαμένη,	πρὸς	πάντα τὸν ἐφεξῆς διεξέρχεται χρόνον,
[5, 6]	σαρκίνην ἀγάπην ἀποθέμενος, καὶ τὴν	πρὸς	τὰ χρήματα φιλίαν, ἢ τὴν
[5, 8]	ἀμπέλου τὸ φῦλλον, ἵνα καὶ	πρὸς	τὰς ἐκ τοῦ ἀέρος βλάβας
[5, 9]	γε ἐπὶ τῆς αὐτῆς συκῆς	πρὸς	τὰς ἐναντιωτάτας μεταβαίνει ποιότητας; Πικρότατον
[5, 7]	τὰς πικροτέρας, ὅταν διατρηθεῖσαι τὸ	πρὸς	τῇ ῥίζῃ στέλεχος σφῆνα πεύκης
[5, 3]	φέρωσιν, ὅταν πλήρεις ὄντες καρπῶν	πρὸς	τὴν γῆν κατακλίνωνται. Διὰ τοῦτο
[5, 5]	πρόσταγμα διδασκάλιον τῇ φύσει γένηται	πρὸς	τὴν ἑξῆς ἀκολουθίαν. Πῶς οὖν
[5, 1]	φυομένων, τῇ ὁλκῇ τοῦ θερμοῦ	πρὸς	τὴν ἐπιφάνειαν τὴν ἐκ τοῦ
[5, 7]	παντὶ καιρῷ παρεχόμενος. ~Ἀλλ´ ἐπανέλθωμεν	πρὸς	τὴν ἔρευναν τῶν τεχνικῶν διατάξεων.
[5, 10]	ἐφεξῆς διεξέρχεται χρόνον, μέχρις ἂν	πρὸς	τὴν κοινὴν συντέλειαν τοῦ παντὸς
[5, 8]	ἢ τῷ καρπῷ τῆς κρανείας,	πρὸς	τὴν στυφὴν καὶ αὐστηρὰν ποιότητα
[5, 4]	μὲν αὐτάρκης ὁ σύνοικος λόγος	πρὸς	τὴν φυλακὴν τῶν ὀλεθρίων. Οὐ
[5, 2]	Ὥστε ἐπιτέτευκται τῷ προφήτῃ ἡ	πρὸς	τὸ ἀδρανέστατον ἄνθος ὁμοίωσις τῆς
[5, 6]	καὶ ἐπαναπαύεσθαι αὐτοῖς, ἵν´ ἀεὶ	πρὸς	τὸ ἄνω τὴν ὁρμὴν ἔχοντες,
[5, 5]	ἐπιτηδείας καὶ ἀέρων εὐκράτων λάβηται,	πρὸς	τὸ ἀρχαῖον εἶδος ἐπανιέναι. Ὥστε
[5, 2]	τινα προβολὴν, σπέρματος λόγον ἔχουσαν,	πρὸς	τὸ μέλλον. Τοῦτο δὲ ποιεῖ
[5, 7]	ἀνορθοῦσθαι πάλιν τοὺς κλάδους, καὶ	πρὸς	τὸ οἰκεῖον σχῆμα τοῦ φυτοῦ
[5, 5]	πᾶσαν ἰδέαν αὐξήσεως διεξελθοῦσα, εὐθὺς	πρὸς	τὸ τέλειον ἤγαγε τὰ βλαστήματα.
[5, 4]	ἄναιμον εἶναι, οὗ τῆς ἰσχύος	πρὸς	τοσαῦτα ἡμῶν ἐπιδεῖται ὁ βίος;
[5, 1]	οὐχὶ τῆς σῆς διαγωγῆς παρασκευή;	πρὸς	τῷ πολλὰ τῶν ἐν πόαις

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/06/2009