Alphabétiquement     [«   »]
σωτηρίαν 1
σώφρονος 1
Τὰ 2
τὰ 55
τά 1
ταῖς 12
ταμιευόμενον 1
Fréquences     [«    »]
36 γὰρ
50
46 μὲν
55 τὰ
63 ἐν
64 τοῦ
70 δὲ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Homélies sur l'Hexaëméron (V)

τὰ


Homélie, Chap.
[5, 9]   δὲ ὅταν ἴδῃς τὰ ἥμερα,  τὰ   ἄγρια, τὰ φίλυδρα, τὰ χερσαῖα,
[5, 9]   τὰ χερσαῖα, τὰ ἀνθοφοροῦντα,  τὰ   ἀνάνθη, ἐν μικρῷ τὸν μέγαν
[5, 9]   ἄγρια, τὰ φίλυδρα, τὰ χερσαῖα,  τὰ   ἀνθοφοροῦντα, τὰ ἀνάνθη, ἐν
[5, 1]   βλάστησις· ἔπειτα, ὅταν προκύψῃ μικρὸν  τὰ   βλαστήματα, βοτάνη γίνεται· εἶτ´ ἐπειδὰν
[5, 5]   εὐθὺς πρὸς τὸ τέλειον ἤγαγε  τὰ   βλαστήματα. Καὶ λειμῶνες μὲν ἦσαν
[5, 9]   τῶν ἀειθαλῶν τὰ μὲν φυλλοβόλα,  τὰ   δὲ ἀείφυλλα. Φυλλοβολεῖ γὰρ καὶ
[5, 7]   Πῶς τὰ μὲν αὐτῶν βαθύρριζα,  τὰ   δὲ ἀκρόρριζα· καὶ τὰ μὲν
[5, 9]   τὴν ἀνθρωπίνην ηὐτρέπιστο κατακοσμῆσαι τράπεζαν·  τὰ   δὲ βοσκήμασι τροφὴν παρεσκεύαζεν, ἐκ
[5, 9]   πῶς τὰ μὲν ἀειθαλῆ ἐποίησε,  τὰ   δὲ γυμνούμενα· καὶ τῶν ἀειθαλῶν
[5, 7]   φυτῶν ἐπανέδραμε, τὰ μὲν ἔγκαρπα,  τὰ   δὲ ἐρέψιμα, ἄλλα πρὸς ναυπηγίαν
[5, 7]   Καὶ τὰ μὲν κοπέντα ἐπιβλαστάνει·  τὰ   δὲ μένει ἀδιάδοχα, ὥσπερ τινὰ
[5, 7]   καὶ τὰ μὲν μονόλοπα αὐτῶν,  τὰ   δὲ πολύπτυχα. δὲ θαυμαστὸν,
[5, 7]   μὲν γὰρ λειόφλοια τῶν φυτῶν,  τὰ   δὲ ῥηξίφλοια· καὶ τὰ μὲν
[5, 7]   τὰ μὲν ὀρθοφυῆ καὶ μονοστέλεχα,  τὰ   δὲ χαμαίζηλα καὶ εὐθὺς ἀπὸ
[5, 2]   πληγάς· τὰς δημεύσεις· τὰς ἀπαγωγάς·  τὰ   δεσμωτήρια, ἐξ ὧν ἀφόρητος
[5, 4]   χαλεπόν ἐστιν, εἰπέ μοι, ἐκκλῖναι  τὰ   δηλητήρια; Ἔστι δὲ τούτων οὐδὲν
[5, 4]   Καὶ εὐθέως συνεξεδόθη τοῖς τροφίμοις  τὰ   δηλητήρια· μετὰ τοῦ σίτου τὸ
[5, 2]   Πῶς οὖν, φασὶ, πάντα εἶναι  τὰ   ἐκ τῆς γῆς φυόμενα σπερματικὰ
[5, 8]   ἀποπηγνύμενον. Μαρτυρεῖ δὲ τῷ λόγῳ  τὰ   ἐμφαινόμενα κάρφη καὶ τὰ λεπτότατα
[5, 5]   τοῦ χόρτου, τῶν δὲ πεδίων  τὰ   εὔκαρπα φρίσσοντα τοῖς ληΐοις, εἰκόνα
[5, 9]   ἤγαγε. Σὺ δὲ ὅταν ἴδῃς  τὰ   ἥμερα, τὰ ἄγρια, τὰ φίλυδρα,
[5, 6]   φανήσεται σπέρματι κεχρημένα,  τὰ   ἰσοδυναμοῦντα τοῖς σπέρμασιν ἔχοντα. Αἴγειροι
[5, 4]   μὲν καὶ αἶγες ἴσασιν ἀποφεύγειν  τὰ   κακοῦντα αὐτῶν τὴν ζωὴν, μόνῃ
[5, 9]   προεξένει· τοὺς χυλοὺς, τοὺς ὀποὺς,  τὰ   κάρφη, τοὺς φλοιοὺς, τὸν καρπόν·
[5, 6]   παραγόμενα; ῥίζα τῆς ἀμπέλου·  τὰ   κλήματα ἐν κύκλῳ εὐθαλῆ καὶ
[5, 1]   τὴν ἀπόλαυσιν παρασκευάζει. γὰρ  τὰ   κτήματα σου διατρέφων, τὴν σὴν
[5, 3]   πόροις καὶ περιολισθαίνοντα τῆς γῆς  τὰ   λεπτότατα μόρια, ἐπὶ πλέον ἀνευρύνει
[5, 8]   λόγῳ τὰ ἐμφαινόμενα κάρφη καὶ  τὰ   λεπτότατα τῶν ζῴων, ἅπερ, ἁπαλοῦ
[5, 9]   ἀγάπην τοῦ κτίσαντος. Ἐξέταζε πῶς  τὰ   μὲν ἀειθαλῆ ἐποίησε, τὰ δὲ
[5, 7]   ἕκαστον τῶν ἑτερογενῶν διαφορᾶς. Πῶς  τὰ   μὲν αὐτῶν βαθύρριζα, τὰ δὲ
[5, 7]   Πόσα τότε γένη φυτῶν ἐπανέδραμε,  τὰ   μὲν ἔγκαρπα, τὰ δὲ ἐρέψιμα,
[5, 7]   οἷον ῥυσοῦται καὶ ἐκτραχύνεται. Καὶ  τὰ   μὲν κοπέντα ἐπιβλαστάνει· τὰ δὲ
[5, 7]   φυτῶν, τὰ δὲ ῥηξίφλοια· καὶ  τὰ   μὲν μονόλοπα αὐτῶν, τὰ δὲ
[5, 7]   βαθύρριζα, τὰ δὲ ἀκρόρριζα· καὶ  τὰ   μὲν ὀρθοφυῆ καὶ μονοστέλεχα, τὰ
[5, 9]   μυρίοις γένεσι φυτῶν ὡραΐζοντο. Καὶ  τὰ   μὲν τὴν ἀνθρωπίνην ηὐτρέπιστο κατακοσμῆσαι
[5, 9]   δὲ γυμνούμενα· καὶ τῶν ἀειθαλῶν  τὰ   μὲν φυλλοβόλα, τὰ δὲ ἀείφυλλα.
[5, 2]   τοῖς οἰκείοις κόσμοις ἀγαλλομένην, καὶ  τὰ   μυρία γένη τῶν φυομένων προβάλλουσαν.
[5, 3]   πολύπορον, τῆς παρακειμένης γῆς περιδραξάμενον,  τὰ   οἰκεῖα καὶ σύμφυλα πρὸς ἑαυτὸ
[5, 1]   ὅτι πρὸ τῆς ἐκείνου γενέσεως  τὰ   περὶ τὴν γῆν πάντα διακεκόσμητο,
[5, 6]   κλάδων γίνεσθαι πέφυκεν, ἐντεῦθεν ὡς  τὰ   πολλὰ προβάλλει τὰς ῥίζας. Τάχα
[5, 9]   Διὸ καὶ Ἱερεμίας διαίως  τὰ   πονηρότερα καὶ ἐπαμφοτερίζοντα τῶν ἠθῶν
[5, 9]   φύσιν μεθίσταται. ~Καὶ τί δεῖ  τὰ   πόρρω λέγειν, ὅπου γε ἐπὶ
[5, 5]   γένος, φησὶν, γῆ προφέρει  τὰ   σπέρματα, ὁπότε σῖτον πολλάκις καταβαλόντες,
[5, 6]   ἦσαν ἀμφίκομοι καὶ δασεῖς· καὶ  τὰ   στεφανωματικὰ λεγόμενα τῶν φυτῶν, αἵ
[5, 2]   κάλαμος, ἐκ δὲ τῶν σπερμάτων  τὰ   συγγενῆ τοῖς καταβληθεῖσιν ἀποβλαστάνει. Καὶ
[5, 7]   καὶ ἐν τοῖς φυτοῖς παραπλήσια  τὰ   συμπτώματα. Τοῖς μὲν γὰρ νέοις
[5, 6]   μέντοι, ὥσπερ ἔφαμεν, μνήμης ἠξιώθη  τὰ   συνεκτικώτερα τῆς ζωῆς ἡμῶν, ὅσα
[5, 8]   τίς ἂν ἐπέλθοι τὴν ποικιλίαν,  τὰ   σχήματα, τὰς χρόας, τῶν χυμῶν
[5, 6]   κεχρημένα. Τί οὖν ἐροῦμεν; Ὅτι  τὰ   τιμιώτερα τῇ φύσει προηγουμένης τῆς
[5, 5]   τὴν εἰκόνα πληροῖ τῶν παραχαρασσόντων  τὰ   τοῦ Κυρίου διδάγματα, καὶ μὴ
[5, 9]   ἴδῃς τὰ ἥμερα, τὰ ἄγρια,  τὰ   φίλυδρα, τὰ χερσαῖα, τὰ ἀνθοφοροῦντα,
[5, 6]   ὑποδείγμασιν εἰς ὕψος ἡμῶν ἀνάγων  τὰ   φρονήματα, οὐκ ἀφῆκεν ἐρριμμένα χαμαὶ,
[5, 9]   πίτυς, εἰ καὶ λεληθότως ὑπαλλάσσει  τὰ   φύλλα, ὥστε μηδέποτε δοκεῖν τῆς
[5, 9]   ἥμερα, τὰ ἄγρια, τὰ φίλυδρα,  τὰ   χερσαῖα, τὰ ἀνθοφοροῦντα, τὰ
[5, 6]   ἀγάπην ἀποθέμενος, καὶ τὴν πρὸς  τὰ   χρήματα φιλίαν, τὴν περὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 4/06/2009