Homélie, Chap. |
[5, 7] |
συκῶν
φασιν.
Ὅθεν
οἱ
μὲν
|
τὰς |
ἀγρίας
συκᾶς
παραφυτεύουσι
ταῖς
ἡμέροις· |
[5, 2] |
ἐμβάλλοντας
τὰς
πληγάς·
τὰς
δημεύσεις·
|
τὰς |
ἀπαγωγάς·
τὰ
δεσμωτήρια,
ἐξ
ὧν |
[5, 2] |
τοῖς
ἀρχομένοις
ἐμβάλλοντας
τὰς
πληγάς·
|
τὰς |
δημεύσεις·
τὰς
ἀπαγωγάς·
τὰ
δεσμωτήρια, |
[5, 2] |
πολιτικήν
τινα
δυναστείαν,
ἢ
καὶ
|
τὰς |
ἐκ
βασιλέων
τιμάς·
ἢ
ἐθνῶν
|
[5, 9] |
φύλλων,
ἐκ
τῶν
καρπῶν.
Ἄλλα
|
τὰς |
ἐκ
τῆς
ἰατρικῆς
ὠφελείας
ἡμῖν |
[5, 8] |
τὸ
φῦλλον,
ἵνα
καὶ
πρὸς
|
τὰς |
ἐκ
τοῦ
ἀέρος
βλάβας
ὁ |
[5, 3] |
προβολῇ
τῶν
ἀνθερίκων
οἷον
ἀκίσι
|
τὰς |
ἐκ
τῶν
μικρῶν
ζῴων
ἀφίστησι |
[5, 9] |
ἐπὶ
τῆς
αὐτῆς
συκῆς
πρὸς
|
τὰς |
ἐναντιωτάτας
μεταβαίνει
ποιότητας;
Πικρότατον
μὲν |
[5, 9] |
τοῖς
φιλύδροις
συναριθμούμενον,
καὶ
κατὰ
|
τὰς |
ἐρήμους
πληθυνόμενον.
Διὸ
καὶ
ὁ |
[5, 10] |
τῆς
πρώτης
αὐτοῖς
ἐνδοθείσης
πληγῆς
|
τὰς |
ἐφεξῆς
ποιοῦνται
περιστροφὰς,
ὅταν
πήξαντες |
[5, 3] |
εἰς
καλάμην
καὶ
φλοιὸν
καὶ
|
τὰς |
θήκας
τοῦ
σίτου,
καὶ
αὐτὸν |
[5, 8] |
ἀκριβείας
ἐπέλθοι,
ὥστε
καὶ
κατιδεῖν
|
τὰς
|
ἰδιότητας,
καὶ
τὰς
πρὸς
ἕκαστον |
[5, 7] |
ἀρρωστημάτων
ἐπικρατῆσαι.
Ἡ
δὲ
περὶ
|
τὰς |
καρπογονίας
διαφορὰ
τῶν
καρπίμων
φυτῶν |
[5, 8] |
ἕκαστον
διαφορὰς
ἐναργῶς
διακρῖναι,
καὶ
|
τὰς |
κεκρυμμένας
αἰτίας
ἀνενδεῶς
παραστῆσαι;
Ἓν
|
[5, 10] |
ἦν,
θᾶττον
τοῦ
ἡμετέρου
νοήματος
|
τὰς |
μυρίας
τῶν
φυομένων
ἰδιότητας
ἐκτελῶν. |
[5, 9] |
ταῖς
χρόαις
ποικιλίας,
τὴν
κατὰ
|
τὰς |
ὀδμὰς
διαφορὰν
παρεχόμενον.
Ἀλλὰ
γὰρ |
[5, 6] |
ὃν
μισχόν
τινες
τῶν
περὶ
|
τὰς |
ὀνοματοποιίας
ἐσχολακότων
προσαγορεύουσι,
τοῦτο
σπέρματος |
[5, 7] |
ἐπιμελείαις
γεωργῶν
θεραπευόμενα
ἔγνωμεν·
οἷον
|
τὰς |
ὀξείας
ῥοιὰς,
καὶ
τῶν
ἀμυγδαλῶν |
[5, 5] |
Ἐκκλησίας,
ἵν´
ἐκ
τοῦ
ἀφανοῦς
|
τὰς |
παρ´
ἑαυτῶν
βλάβας
τοῖς
ἀκεραιοτέροις |
[5, 7] |
ὀξείας
ῥοιὰς,
καὶ
τῶν
ἀμυγδαλῶν
|
τὰς |
πικροτέρας,
ὅταν
διατρηθεῖσαι
τὸ
πρὸς |
[5, 7] |
τετηρήκασιν
ἐκτεμνομένας
ἢ
καὶ
ἐπικαιομένας
|
τὰς |
πίτυς
εἰς
δρυμῶνας
μεθίστασθαι.
Τινὰ |
[5, 2] |
βαρυτάτην
κατάπληξιν
τοῖς
ἀρχομένοις
ἐμβάλλοντας
|
τὰς |
πληγάς·
τὰς
δημεύσεις·
τὰς
ἀπαγωγάς· |
[5, 8] |
κατέχεται.
Καὶ
ὅλως
τὴν
κατὰ
|
τὰς |
ποιότητας
τῶν
ὀπῶν
διαφορὰν
ὁ |
[5, 8] |
καὶ
κατιδεῖν
τὰς
ἰδιότητας,
καὶ
|
τὰς |
πρὸς
ἕκαστον
διαφορὰς
ἐναργῶς
διακρῖναι, |
[5, 6] |
ἐντεῦθεν
ὡς
τὰ
πολλὰ
προβάλλει
|
τὰς |
ῥίζας.
Τάχα
δὲ
σπέρματος
ἐπέχουσι |
[5, 4] |
ὕπνον
ἰατροὶ
κατεπάγουσιν·
ὀπίῳ
δὲ
|
τὰς
|
σφοδρὰς
ὀδύνας
τῶν
σωμάτων
κατακοιμίζουσιν. |
[5, 7] |
ἀπογινωσκέτω,
εἰδὼς
ὅτι
γεωργία
μὲν
|
τὰς |
τῶν
φυτῶν
ποιότητας
μεταβάλλει,
ἡ |
[5, 2] |
ἐπὶ
σιτίων
καὶ
τῶν
κατὰ
|
τὰς |
χρείας
αὐτῷ
προσεδρευόντων,
οὓς
καὶ
|
[5, 9] |
τοῖς
βότρυσιν.
Αἱ
δὲ
κατὰ
|
τὰς |
χρόας
διαφοραὶ,
πόσαι;
Ἴδοις
ἂν |
[5, 8] |
ἐπέλθοι
τὴν
ποικιλίαν,
τὰ
σχήματα,
|
τὰς |
χρόας,
τῶν
χυμῶν
τὴν
ἰδιότητα, |
[5, 6] |
παραδοθῶμεν·
καὶ
οὐ
παύεται
πανταχοῦ
|
τὰς |
ψυχὰς
τῶν
ἀνθρώπων
ταῖς
ἀμπέλοις |