HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τέχνης 2
τεχνικῶν 1
Τῇ 1
τῇ 30
τὴν 81
τήν 1
τῆς 102

Fréquences [« »]
25 εἰς
28 ἐκ
29 τὸν
30 τῇ
30 τοῖς
31 τὰς
33 πρὸς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Homélies sur l'Hexaëméron (V)

τῇ

Homélie, Chap.

[5, 8]   ὕδωρ νῦν μὲν λεῖόν ἐστι τῇ αἰσθήσει, ὅταν ἐν τοῖσδέ τισι

[5, 4]   κακοῦντα αὐτῶν τὴν ζωὴν, μόνῃ τῇ αἰσθήσει τὸ βλαβερὸν διακρίνοντα· σοὶ

[5, 2]   τῆς γῆς, μέχρι νῦν διασώζεται, τῇ ἀκολουθίᾳ τῆς διαδοχῆς φυλασσομένου τοῦ

[5, 8]   τῆς αὐτῆς νοτίδος ἐν μὲν τῇ ἀμπέλῳ οἶνος συνίσταται, ἐν δὲ

[5, 9]   γὰρ ὁρῶ μοι τὸν λόγον τῇ ἀπληστίᾳ τῆς θεωρίας εἰς ἀμετρίαν

[5, 6]   σκαπτομένους. Ἀποσκάπτεται δὲ ψυχὴ ἐν τῇ ἀποθέσει τῶν τοῦ κόσμου μεριμνῶν,

[5, 5]   Καὶ λειμῶνες μὲν ἦσαν βαθεῖς τῇ ἀφθονίᾳ τοῦ χόρτου, τῶν δὲ

[5, 5]   ῥίζαις, καὶ τὴν ἐν αὐτῇ τῇ βοτάνῃ, καὶ τὴν ἐν καρποῖς

[5, 1]   ἡ γῆ. Πρῶτόν ἐστιν ἐν τῇ γενέσει τῶν φυομένων ἡ βλάστησις·

[5, 1]   τις ἐγένετο φύσεως, καὶ ἐναπέμεινε τῇ γῇ, τὴν τοῦ γεννᾶν αὐτῇ

[5, 10]   Ἐκεῖνο ἔτι καὶ νῦν ἐνυπάρχον τῇ γῇ τὸ πρόσταγμα, ἐπείγει αὐτὴν

[5, 5]   ἐγκαταμέμικται, ἅπερ ζιζάνια προσαγορεύειν σύνηθες τῇ Γραφῇ, οὐκ ἐκ τῆς τοῦ

[5, 6]   ἡμῶν διὰ τῆς πίστεως ἐμπεφυτευμένους τῇ Ἐκκλησίᾳ κλήματα προσηγόρευσε· καὶ προσκαλεῖται

[5, 6]   χάρακας ἡμῖν παρακατέπηξε θέμενος ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας,

[5, 8]   ἀμπέλῳ οἶνος συνίσταται, ἐν δὲ τῇ ἐλαίᾳ τὸ ἔλαιον; Καὶ οὐ

[5, 5]   μὴν οὐδὲ ἡ καταδίκη ἐνεπόδιζε τῇ εὐθηνίᾳ τῆς γῆς. Πρεσβύτερα γὰρ

[5, 7]   σπουδαῖον ἐπίτεινον, ἵνα γένῃ παραπλήσιος τῇ καρποφόρῳ συκῇ, ἐκ τῆς τῶν

[5, 5]   ληΐοις, εἰκόνα πελάγους κυμαίνοντος ἐν τῇ κινήσει τῶν ἀσταχύων ἀπέσωζε. Πᾶσα

[5, 4]   γενομένων ἴδιόν τινα λόγον ἐν τῇ κτίσει πληροῖ. Μὴ γὰρ ἐπειδή

[5, 1]   τῶν ἀπὸ τῆς γῆς φυομένων, τῇ ὁλκῇ τοῦ θερμοῦ πρὸς τὴν

[5, 3]   διὰ τῶν ῥιζῶν τὴν νοτίδα, τῇ ὁλκῇ τοῦ θερμοῦ συνεπάγεσθαι τοῦ

[5, 6]   ὄμφαξ, οἱ βότρυες. Ἀρκεῖ σου τῇ ὄψει καὶ ἄμπελος συνετῶς ὁραθεῖσα

[5, 8]   τῶν ὀπῶν διαφορὰν ὁ μὴ τῇ πείρᾳ διδαχθεὶς, οὐδένα λόγον εὑρήσει

[5, 3]   εἶναι τοῖς σπερμολόγοις· ἔτι καὶ τῇ προβολῇ τῶν ἀνθερίκων οἷον ἀκίσι

[5, 2]   ἀποβλαστάνει. Καὶ οὕτω τὸ ἐν τῇ πρώτῃ γενέσει προβληθὲν παρὰ τῆς

[5, 3]   ἡ τάξις τῶν φυομένων μαρτυρεῖ τῇ πρώτῃ διακοσμήσει. Ἡ γὰρ βλάστησις

[5, 7]   πικροτέρας, ὅταν διατρηθεῖσαι τὸ πρὸς τῇ ῥίζῃ στέλεχος σφῆνα πεύκης λιπαρὸν

[5, 5]   τελείωσιν τῶν εἰς αὐτὸν πεπιστευκότων τῇ τῶν σπερμάτων αὐξήσει παρεικάζει, λέγων·

[5, 5]   τὸ πρῶτον ἐκεῖνο πρόσταγμα διδασκάλιον τῇ φύσει γένηται πρὸς τὴν ἑξῆς

[5, 6]   οὖν ἐροῦμεν; Ὅτι τὰ τιμιώτερα τῇ φύσει προηγουμένης τῆς μνήμης τετύχηκεν·

Homélie, Chap.
[5, 8]	ὕδωρ νῦν μὲν λεῖόν ἐστι	τῇ	αἰσθήσει, ὅταν ἐν τοῖσδέ τισι
[5, 4]	κακοῦντα αὐτῶν τὴν ζωὴν, μόνῃ	τῇ	αἰσθήσει τὸ βλαβερὸν διακρίνοντα· σοὶ
[5, 2]	τῆς γῆς, μέχρι νῦν διασώζεται,	τῇ	ἀκολουθίᾳ τῆς διαδοχῆς φυλασσομένου τοῦ
[5, 8]	τῆς αὐτῆς νοτίδος ἐν μὲν	τῇ	ἀμπέλῳ οἶνος συνίσταται, ἐν δὲ
[5, 9]	γὰρ ὁρῶ μοι τὸν λόγον	τῇ	ἀπληστίᾳ τῆς θεωρίας εἰς ἀμετρίαν
[5, 6]	σκαπτομένους. Ἀποσκάπτεται δὲ ψυχὴ ἐν	τῇ	ἀποθέσει τῶν τοῦ κόσμου μεριμνῶν,
[5, 5]	Καὶ λειμῶνες μὲν ἦσαν βαθεῖς	τῇ	ἀφθονίᾳ τοῦ χόρτου, τῶν δὲ
[5, 5]	ῥίζαις, καὶ τὴν ἐν αὐτῇ	τῇ	βοτάνῃ, καὶ τὴν ἐν καρποῖς
[5, 1]	ἡ γῆ. Πρῶτόν ἐστιν ἐν	τῇ	γενέσει τῶν φυομένων ἡ βλάστησις·
[5, 1]	τις ἐγένετο φύσεως, καὶ ἐναπέμεινε	τῇ	γῇ, τὴν τοῦ γεννᾶν αὐτῇ
[5, 10]	Ἐκεῖνο ἔτι καὶ νῦν ἐνυπάρχον	τῇ	γῇ τὸ πρόσταγμα, ἐπείγει αὐτὴν
[5, 5]	ἐγκαταμέμικται, ἅπερ ζιζάνια προσαγορεύειν σύνηθες	τῇ	Γραφῇ, οὐκ ἐκ τῆς τοῦ
[5, 6]	ἡμῶν διὰ τῆς πίστεως ἐμπεφυτευμένους	τῇ	Ἐκκλησίᾳ κλήματα προσηγόρευσε· καὶ προσκαλεῖται
[5, 6]	χάρακας ἡμῖν παρακατέπηξε θέμενος ἐν	τῇ	Ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας,
[5, 8]	ἀμπέλῳ οἶνος συνίσταται, ἐν δὲ	τῇ	ἐλαίᾳ τὸ ἔλαιον; Καὶ οὐ
[5, 5]	μὴν οὐδὲ ἡ καταδίκη ἐνεπόδιζε	τῇ	εὐθηνίᾳ τῆς γῆς. Πρεσβύτερα γὰρ
[5, 7]	σπουδαῖον ἐπίτεινον, ἵνα γένῃ παραπλήσιος	τῇ	καρποφόρῳ συκῇ, ἐκ τῆς τῶν
[5, 5]	ληΐοις, εἰκόνα πελάγους κυμαίνοντος ἐν	τῇ	κινήσει τῶν ἀσταχύων ἀπέσωζε. Πᾶσα
[5, 4]	γενομένων ἴδιόν τινα λόγον ἐν	τῇ	κτίσει πληροῖ. Μὴ γὰρ ἐπειδή
[5, 1]	τῶν ἀπὸ τῆς γῆς φυομένων,	τῇ	ὁλκῇ τοῦ θερμοῦ πρὸς τὴν
[5, 3]	διὰ τῶν ῥιζῶν τὴν νοτίδα,	τῇ	ὁλκῇ τοῦ θερμοῦ συνεπάγεσθαι τοῦ
[5, 6]	ὄμφαξ, οἱ βότρυες. Ἀρκεῖ σου	τῇ	ὄψει καὶ ἄμπελος συνετῶς ὁραθεῖσα
[5, 8]	τῶν ὀπῶν διαφορὰν ὁ μὴ	τῇ	πείρᾳ διδαχθεὶς, οὐδένα λόγον εὑρήσει
[5, 3]	εἶναι τοῖς σπερμολόγοις· ἔτι καὶ	τῇ	προβολῇ τῶν ἀνθερίκων οἷον ἀκίσι
[5, 2]	ἀποβλαστάνει. Καὶ οὕτω τὸ ἐν	τῇ	πρώτῃ γενέσει προβληθὲν παρὰ τῆς
[5, 3]	ἡ τάξις τῶν φυομένων μαρτυρεῖ	τῇ	πρώτῃ διακοσμήσει. Ἡ γὰρ βλάστησις
[5, 7]	πικροτέρας, ὅταν διατρηθεῖσαι τὸ πρὸς	τῇ	ῥίζῃ στέλεχος σφῆνα πεύκης λιπαρὸν
[5, 5]	τελείωσιν τῶν εἰς αὐτὸν πεπιστευκότων	τῇ	τῶν σπερμάτων αὐξήσει παρεικάζει, λέγων·
[5, 5]	τὸ πρῶτον ἐκεῖνο πρόσταγμα διδασκάλιον	τῇ	φύσει γένηται πρὸς τὴν ἑξῆς
[5, 6]	οὖν ἐροῦμεν; Ὅτι τὰ τιμιώτερα	τῇ	φύσει προηγουμένης τῆς μνήμης τετύχηκεν·

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/06/2009