Homélie, Chap. |
[5, 5] |
ἀφανοῦς
τὰς
παρ´
ἑαυτῶν
βλάβας
|
τοῖς |
ἀκεραιοτέροις
ἐμβάλωσιν.
Ἤδη
δὲ
ὁ |
[5, 2] |
ἔνθεν
καὶ
ἔνθεν
βαρυτάτην
κατάπληξιν
|
τοῖς |
ἀρχομένοις
ἐμβάλλοντας
τὰς
πληγάς·
τὰς |
[5, 9] |
τῶν
ἀκρεμόνων,
ἥδιστον
δὲ
ἐν
|
τοῖς |
βότρυσιν.
Αἱ
δὲ
κατὰ
τὰς |
[5, 5] |
δυσκρασίας,
οὔτε
τινὸς
ἄλλης
αἰτίας
|
τοῖς |
γινομένοις
λυμαινομένης.
Οὐ
μὴν
οὐδὲ |
[5, 8] |
γέγονεν,
ἀλλ´
ὅτι
καὶ
ἐν
|
τοῖς |
γλυκέσι
καρποῖς
ἀμύθητος
ἡ
παραλλαγὴ |
[5, 7] |
καὶ
εὐθαλέσιν
ὁ
φλοιὸς
περιτέταται·
|
τοῖς |
δὲ
γηράσκουσιν
οἷον
ῥυσοῦται
καὶ |
[5, 2] |
πάλιν
ἐπανιὼν
ἐπισυρόμενος
ἐπίφθονός
ἐστι
|
τοῖς
|
ἐντυγχάνουσι.
Πρόσθες
τῷ
πλούτῳ
καὶ |
[5, 7] |
λόγῳ.
Οὐ
γὰρ
μόνον
ἐν
|
τοῖς |
ἑτερογενέσιν
αἱ
διαφοραὶ
τῶν
καρπῶν, |
[5, 8] |
ἀκρέμονας
καὶ
κλάδους
κατασχίζεται,
καὶ
|
τοῖς |
καρποῖς
παρέχει
τὴν
αὔξησιν,
καὶ |
[5, 2] |
δὲ
τῶν
σπερμάτων
τὰ
συγγενῆ
|
τοῖς |
καταβληθεῖσιν
ἀποβλαστάνει.
Καὶ
οὕτω
τὸ |
[5, 7] |
δὲ
θεραπευτὰς
τῶν
φυτῶν
ἐμβάλλοντας
|
τοῖς |
κλάδοις,
οἷόν
τινα
σπέρματα
τῶν
|
[5, 5] |
δὲ
πεδίων
τὰ
εὔκαρπα
φρίσσοντα
|
τοῖς |
ληΐοις,
εἰκόνα
πελάγους
κυμαίνοντος
ἐν |
[5, 1] |
κατὰ
τὴν
γένεσιν.
Ἆρα
οὖν
|
τοῖς |
μὲν
βοσκήμασιν
ἡ
τροφὴ
προαπετέθη, |
[5, 6] |
τῆς
ζωῆς
ἡμῶν,
ὅσα
ἔμελλε
|
τοῖς
|
οἰκείοις
καρποῖς
τὸν
ἄνθρωπον
δεξιούμενα, |
[5, 2] |
περιβολὴν,
μεταμφιεννυμένην
τὴν
φαιδροτέραν
καὶ
|
τοῖς |
οἰκείοις
κόσμοις
ἀγαλλομένην,
καὶ
τὰ
|
[5, 7] |
ἤδη
καὶ
σκεδαννύμενον
τὸν
καρπὸν
|
τοῖς |
ὀλύνθοις
ἐπέχοντες.
Τί
σοι
τὸ |
[5, 3] |
πρὸς
ἑαυτὸ
ἐπισπᾶται.
Ἐμπίπτοντα
δὲ
|
τοῖς |
πόροις
καὶ
περιολισθαίνοντα
τῆς
γῆς |
[5, 6] |
σπέρματι
κεχρημένα,
ἢ
τὰ
ἰσοδυναμοῦντα
|
τοῖς |
σπέρμασιν
ἔχοντα.
Αἴγειροι
γὰρ,
καὶ |
[5, 3] |
ἀποθεμένη
ὡς
μὴ
εὐδιάρπαστον
εἶναι
|
τοῖς
|
σπερμολόγοις·
ἔτι
καὶ
τῇ
προβολῇ |
[5, 3] |
κεφαλὴν
βαρυνόμενος·
τὸν
δὲ
σῖτον
|
τοῖς
|
συνδέσμοις
τούτοις
ἡ
φύσις
κατησφαλίσατο. |
[5, 5] |
γὰρ
ἀπότευγμά
τι
ἦν
ἐν
|
τοῖς |
τότε
προβληθεῖσιν,
οὔτε
γεωργῶν
ἀπειρίας, |
[5, 5] |
καὶ
ὅσα
λοιπὰ
νόθα
σπέρματα
|
τοῖς
|
τροφίμοις
ἐγκαταμέμικται,
ἅπερ
ζιζάνια
προσαγορεύειν
|
[5, 4] |
βοτάνην
χόρτου.
Καὶ
εὐθέως
συνεξεδόθη
|
τοῖς |
τροφίμοις
τὰ
δηλητήρια·
μετὰ
τοῦ |
[5, 6] |
δεύτερον
προφήτας,
τρίτον
διδασκάλους.
Καὶ
|
τοῖς |
τῶν
παλαιῶν
καὶ
μακαρίων
ἀνδρῶν |
[5, 4] |
ὁμολογεῖν,
ἐγκαλέσομεν
τῷ
δημιουργῷ
ἐπὶ
|
τοῖς |
φθαρτικοῖς
ἡμῶν
τῆς
ζωῆς;
ἐκεῖνο |
[5, 9] |
μυρίκη
ὥσπερ
ἀμφίβιόν
ἐστι,
καὶ
|
τοῖς |
φιλύδροις
συναριθμούμενον,
καὶ
κατὰ
τὰς |
[5, 5] |
τὸ
πρόσταγμα
εὕροις
ἂν
ἐν
|
τοῖς |
φυομένοις
ἐπιτελούμενον.
Ἡ
δὲ
λεγομένη |
[5, 8] |
αἰσθήσει,
ὅταν
ἐν
τοῖσδέ
τισι
|
τοῖς |
φυτοῖς
γενόμενον
ἀπογλυκανθῇ·
νῦν
δὲ |
[5, 7] |
γήρως
εὕροις
ἂν
καὶ
ἐν
|
τοῖς |
φυτοῖς
παραπλήσια
τὰ
συμπτώματα.
Τοῖς |
[5, 4] |
Τί
οὖν;
ἀφέντες
τὸ
ἐπὶ
|
τοῖς |
χρησίμοις
τὴν
χάριν
ὁμολογεῖν,
ἐγκαλέσομεν |