Homélie, Chap. |
[5, 6] |
οὐκ
ὄντα
πρότερον
ὑπὲρ
τῆς
|
γῆς, |
εἰς
τὸ
εἶναι
παρῆλθε,
μετὰ |
[5, 2] |
πολλὰ
τῶν
φυομένων
ἐκ
τῆς
|
γῆς |
ἐπὶ
τοῦ
πυθμένος
καὶ
τῆς |
[5, 6] |
καὶ
καθ´
ὁμοιότητα
ἐπὶ
τῆς
|
γῆς. |
Ἐπὶ
τούτῳ
τῷ
ῥήματι
πᾶσαι |
[5, 5] |
μέντοι
καὶ
πάλιν
λέγεται,
ἐπειδὰν
|
γῆς |
ἐπιτηδείας
καὶ
ἀέρων
εὐκράτων
λάβηται, |
[5, 0] |
~ΟΜΙΛΙΑ
εʹ
Περὶ
βλαστήσεως
|
γῆς. |
~Καὶ
εἶπεν
ὁ
Θεός·
βλαστησάτω |
[5, 9] |
κάρπιμον,
ποιοῦν
καρπὸν
ἐπὶ
τῆς
|
γῆς. |
Καὶ
εὐθὺς
αἱ
κορυφαὶ
τῶν |
[5, 5] |
βάλῃ
τὸν
σπόρον
ἐπὶ
τῆς
|
γῆς, |
καὶ
καθεύδῃ,
καὶ
ἐγείρηται
νύκτα |
[5, 6] |
κύκλῳ
εὐθαλῆ
καὶ
μεγάλα
ὑπὲρ
|
γῆς |
κεχυμένα·
ὁ
βλαστὸς,
οἱ
ἕλικες, |
[5, 2] |
πρώτῃ
γενέσει
προβληθὲν
παρὰ
τῆς
|
γῆς, |
μέχρι
νῦν
διασώζεται,
τῇ
ἀκολουθίᾳ |
[5, 2] |
καὶ
ἄλλα
μυρία,
ὅσα
διὰ
|
γῆς
|
νεμόμενα
ἐν
ταῖς
ῥίζαις
τὴν |
[5, 3] |
θερμοῦ
συνεπάγεσθαι
τοῦ
τροφίμου
τῆς
|
γῆς |
ὅσον
μέτριον,
καὶ
τοῦτο
καταμερίζειν |
[5, 6] |
κάρπιμον,
ποιοῦν
καρπὸν
ἐπὶ
τῆς
|
γῆς, |
οὗ
τὸ
σπέρμα
αὐτοῦ
ἐν |
[5, 3] |
γενόμενον
καὶ
πολύπορον,
τῆς
παρακειμένης
|
γῆς
|
περιδραξάμενον,
τὰ
οἰκεῖα
καὶ
σύμφυλα |
[5, 5] |
καταδίκη
ἐνεπόδιζε
τῇ
εὐθηνίᾳ
τῆς
|
γῆς. |
Πρεσβύτερα
γὰρ
ταῦτα
τῆς
ἁμαρτίας |
[5, 3] |
τοῖς
πόροις
καὶ
περιολισθαίνοντα
τῆς
|
γῆς |
τὰ
λεπτότατα
μόρια,
ἐπὶ
πλέον |
[5, 5] |
κατὰ
πᾶσαν
ἀφθονίαν
τότε
τῆς
|
γῆς
|
ὑπερεῖχεν.
Οὐδὲ
γὰρ
ἀπότευγμά
τι |
[5, 2] |
πάντα
εἶναι
τὰ
ἐκ
τῆς
|
γῆς |
φυόμενα
σπερματικὰ
ὁ
λόγος
ἐνδείκνυται, |
[5, 1] |
αἴτιον
εἶναι
τῶν
ἀπὸ
τῆς
|
γῆς |
φυομένων,
τῇ
ὁλκῇ
τοῦ
θερμοῦ |