HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τοῖς 30
τοῖσδέ 1
τομὴν 1
τὸν 29
τόπῳ 1
τοσαῦτα 1
τοσαύτη 1

Fréquences [« »]
25 εἰς
28 ἐκ
24 ἐπὶ
29 τὸν
30 τῇ
30 τοῖς
31 τὰς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Homélies sur l'Hexaëméron (V)

τὸν

Homélie, Chap.

[5, 6]   Τὰς ἀνθρωπίνας ψυχὰς δηλονότι λέγει τὸν ἀμπελῶνα, αἷς φραγμὸν περιέθηκε τὴν

[5, 6]   ὅσα ἔμελλε τοῖς οἰκείοις καρποῖς τὸν ἄνθρωπον δεξιούμενα, ἄφθονον αὐτῷ παρασκευάζειν

[5, 2]   περιπνευμονία, ἀνάρπαστον ἐξ ἀνθρώπων ἀπάγουσα τὸν ἄνθρωπον οἴχεται, πᾶσαν τὴν κατ´

[5, 5]   ἱδρῶτι τοῦ προσώπου ἡμῶν ἐσθίειν τὸν ἄρτον. ~Ἀλλὰ Καὶ ξύλον κάρπιμον,

[5, 6]   ἑαυτὸν λέγει, καὶ τὸν Πατέρα τὸν γεωργὸν, καὶ τοὺς καθ´ ἕνα

[5, 3]   ἅτε μηδενὶ τὴν κεφαλὴν βαρυνόμενος· τὸν δὲ σῖτον τοῖς συνδέσμοις τούτοις

[5, 7]   ἔργων ἐπίδειξιν. Ἐὰν γὰρ ἴδῃς τὸν ἐν βίῳ ἐθνικῷ, ἢ ἀπό

[5, 10]   τὴν ἀρχὴν δεξαμένη, πρὸς πάντα τὸν ἐφεξῆς διεξέρχεται χρόνον, μέχρις ἂν

[5, 1]   ἑτέρωθεν δεομένη. Ἐπειδή τινες οἴονται τὸν ἥλιον αἴτιον εἶναι τῶν ἀπὸ

[5, 1]   διακόσμησις· ἵνα καὶ τοῦ προσκυνεῖν τὸν ἥλιον, ὡς αὐτὸν τὴν αἰτίαν

[5, 7]   μὲν ῥύσιν ἐπεχούσῃ, ἐπιμελέστερον δὲ τὸν καρπὸν ἐκτρεφούσῃ. ~Τοιαῦται μὲν οὖν

[5, 3]   γενέσθαι, εἶτα χόρτον χλοάζοντα, εἶτα τὸν καρπὸν ἐπὶ ξηρᾶς ἤδη καὶ

[5, 9]   ὀποὺς, τὰ κάρφη, τοὺς φλοιοὺς, τὸν καρπόν· καὶ ἁπαξαπλῶς ὅσα ἡμῖν

[5, 7]   ἰῶνται, ῥέοντα ἤδη καὶ σκεδαννύμενον τὸν καρπὸν τοῖς ὀλύνθοις ἐπέχοντες. Τί

[5, 2]   ἐθνῶν ἐπιμέλειαν· ἢ στρατοπέδων ἡγεμονίαν· τὸν κήρυκα μέγα βοῶντα πρὸ αὐτοῦ·

[5, 3]   φύσις κατησφαλίσατο. Ἐν θήκῃ δὲ τὸν κόκκον ἀποθεμένη ὡς μὴ εὐδιάρπαστον

[5, 9]   παρεχόμενον. Ἀλλὰ γὰρ ὁρῶ μοι τὸν λόγον τῇ ἀπληστίᾳ τῆς θεωρίας

[5, 6]   γηΐνου φρονήματος. Δεῖ δὲ, κατὰ τὸν λόγον τῆς παροιμίας, μηδὲ ὑλομανεῖν,

[5, 9]   ἢ τὰ ἀνάνθη, ἐν μικρῷ τὸν μέγαν ἐπιγινώσκων, πρόσθες ἀεὶ τῷ

[5, 5]   σπέρματα, ὁπότε σῖτον πολλάκις καταβαλόντες, τὸν μέλανα τοῦτον πυρὸν συγκομίζομεν; Ἀλλὰ

[5, 2]   τῶν σπερμάτων ἀφώρισται· ὥστε εἶναι τὸν νοῦν τῶν εἰρημένων τοιοῦτον, Βλαστησάτω

[5, 6]   τουτέστι, μὴ ἐπιδεικτικῶς πολιτεύεσθαι, μηδὲ τὸν παρὰ τῶν ἔξωθεν ἔπαινον θηρᾶσθαι,

[5, 6]   ὅτι ἄμπελον ἑαυτὸν λέγει, καὶ τὸν Πατέρα τὸν γεωργὸν, καὶ τοὺς

[5, 1]   ἵπποις τὸν χιλὸν προαποθέμενος, σοὶ τὸν πλοῦτον καὶ τὴν ἀπόλαυσιν παρασκευάζει.

[5, 3]   θήκας τοῦ σίτου, καὶ αὐτὸν τὸν σῖτον καὶ τοὺς ἀνθέρικας· καὶ

[5, 5]   λέγων· Ὡς ὅταν ἄνθρωπος βάλῃ τὸν σπόρον ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ

[5, 8]   ~Τοιαῦται μὲν οὖν αἱ περὶ τὸν τρόπον τῆς γενέσεως αὐτῶν διαφοραὶ,

[5, 8]   τὴν ῥίζαν αὐτὴν, ἄλλως δὲ τὸν φλοιὸν τοῦ στελέχους, καὶ ἄλλως

[5, 1]   μὲν ὁ βουσὶ καὶ ἵπποις τὸν χιλὸν προαποθέμενος, σοὶ τὸν πλοῦτον

Homélie, Chap.
[5, 6]	Τὰς ἀνθρωπίνας ψυχὰς δηλονότι λέγει	τὸν	ἀμπελῶνα, αἷς φραγμὸν περιέθηκε τὴν
[5, 6]	ὅσα ἔμελλε τοῖς οἰκείοις καρποῖς	τὸν	ἄνθρωπον δεξιούμενα, ἄφθονον αὐτῷ παρασκευάζειν
[5, 2]	περιπνευμονία, ἀνάρπαστον ἐξ ἀνθρώπων ἀπάγουσα	τὸν	ἄνθρωπον οἴχεται, πᾶσαν τὴν κατ´
[5, 5]	ἱδρῶτι τοῦ προσώπου ἡμῶν ἐσθίειν	τὸν	ἄρτον. ~Ἀλλὰ Καὶ ξύλον κάρπιμον,
[5, 6]	ἑαυτὸν λέγει, καὶ τὸν Πατέρα	τὸν	γεωργὸν, καὶ τοὺς καθ´ ἕνα
[5, 3]	ἅτε μηδενὶ τὴν κεφαλὴν βαρυνόμενος·	τὸν	δὲ σῖτον τοῖς συνδέσμοις τούτοις
[5, 7]	ἔργων ἐπίδειξιν. Ἐὰν γὰρ ἴδῃς	τὸν	ἐν βίῳ ἐθνικῷ, ἢ ἀπό
[5, 10]	τὴν ἀρχὴν δεξαμένη, πρὸς πάντα	τὸν	ἐφεξῆς διεξέρχεται χρόνον, μέχρις ἂν
[5, 1]	ἑτέρωθεν δεομένη. Ἐπειδή τινες οἴονται	τὸν	ἥλιον αἴτιον εἶναι τῶν ἀπὸ
[5, 1]	διακόσμησις· ἵνα καὶ τοῦ προσκυνεῖν	τὸν	ἥλιον, ὡς αὐτὸν τὴν αἰτίαν
[5, 7]	μὲν ῥύσιν ἐπεχούσῃ, ἐπιμελέστερον δὲ	τὸν	καρπὸν ἐκτρεφούσῃ. ~Τοιαῦται μὲν οὖν
[5, 3]	γενέσθαι, εἶτα χόρτον χλοάζοντα, εἶτα	τὸν	καρπὸν ἐπὶ ξηρᾶς ἤδη καὶ
[5, 9]	ὀποὺς, τὰ κάρφη, τοὺς φλοιοὺς,	τὸν	καρπόν· καὶ ἁπαξαπλῶς ὅσα ἡμῖν
[5, 7]	ἰῶνται, ῥέοντα ἤδη καὶ σκεδαννύμενον	τὸν	καρπὸν τοῖς ὀλύνθοις ἐπέχοντες. Τί
[5, 2]	ἐθνῶν ἐπιμέλειαν· ἢ στρατοπέδων ἡγεμονίαν·	τὸν	κήρυκα μέγα βοῶντα πρὸ αὐτοῦ·
[5, 3]	φύσις κατησφαλίσατο. Ἐν θήκῃ δὲ	τὸν	κόκκον ἀποθεμένη ὡς μὴ εὐδιάρπαστον
[5, 9]	παρεχόμενον. Ἀλλὰ γὰρ ὁρῶ μοι	τὸν	λόγον τῇ ἀπληστίᾳ τῆς θεωρίας
[5, 6]	γηΐνου φρονήματος. Δεῖ δὲ, κατὰ	τὸν	λόγον τῆς παροιμίας, μηδὲ ὑλομανεῖν,
[5, 9]	ἢ τὰ ἀνάνθη, ἐν μικρῷ	τὸν	μέγαν ἐπιγινώσκων, πρόσθες ἀεὶ τῷ
[5, 5]	σπέρματα, ὁπότε σῖτον πολλάκις καταβαλόντες,	τὸν	μέλανα τοῦτον πυρὸν συγκομίζομεν; Ἀλλὰ
[5, 2]	τῶν σπερμάτων ἀφώρισται· ὥστε εἶναι	τὸν	νοῦν τῶν εἰρημένων τοιοῦτον, Βλαστησάτω
[5, 6]	τουτέστι, μὴ ἐπιδεικτικῶς πολιτεύεσθαι, μηδὲ	τὸν	παρὰ τῶν ἔξωθεν ἔπαινον θηρᾶσθαι,
[5, 6]	ὅτι ἄμπελον ἑαυτὸν λέγει, καὶ	τὸν	Πατέρα τὸν γεωργὸν, καὶ τοὺς
[5, 1]	ἵπποις τὸν χιλὸν προαποθέμενος, σοὶ	τὸν	πλοῦτον καὶ τὴν ἀπόλαυσιν παρασκευάζει.
[5, 3]	θήκας τοῦ σίτου, καὶ αὐτὸν	τὸν	σῖτον καὶ τοὺς ἀνθέρικας· καὶ
[5, 5]	λέγων· Ὡς ὅταν ἄνθρωπος βάλῃ	τὸν	σπόρον ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ
[5, 8]	~Τοιαῦται μὲν οὖν αἱ περὶ	τὸν	τρόπον τῆς γενέσεως αὐτῶν διαφοραὶ,
[5, 8]	τὴν ῥίζαν αὐτὴν, ἄλλως δὲ	τὸν	φλοιὸν τοῦ στελέχους, καὶ ἄλλως
[5, 1]	μὲν ὁ βουσὶ καὶ ἵπποις	τὸν	χιλὸν προαποθέμενος, σοὶ τὸν πλοῦτον

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/06/2009