Homélie, Chap.
[5, 2]	μίνθη, οὐ κρόκος, οὐ σκόροδον,	οὐ	βούτομον, οὐδ´ ἄλλα μυρία γένη
[5, 2]	οὔτε ἄγρωστις, οὔτε ἡ μίνθη,	οὐ	κρόκος, οὐ σκόροδον, οὐ βούτομον,
[5, 4]	ἡμῶν τῆς ζωῆς; ἐκεῖνο δὲ	οὐ	λογισόμεθα, ὅτι οὐ πάντα τῆς
[5, 4]	ἐκεῖνο δὲ οὐ λογισόμεθα, ὅτι	οὐ	πάντα τῆς γαστρὸς ἕνεκεν τῆς
[5, 6]	καταγνωσθέντες τῷ πυρὶ παραδοθῶμεν· καὶ	οὐ	παύεται πανταχοῦ τὰς ψυχὰς τῶν
[5, 2]	οὔτε ἡ μίνθη, οὐ κρόκος,	οὐ	σκόροδον, οὐ βούτομον, οὐδ´ ἄλλα
[5, 8]	τῇ ἐλαίᾳ τὸ ἔλαιον; Καὶ	οὐ	τοῦτο μόνον θαυμαστὸν, πῶς ὧδε

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/06/2009