Dissertation, Chap. |
[18, 8] |
εἰκὼν
ἀκολάστου
ἔρωτος·
τοιοῦτος
αὐτῷ
|
ὁ |
Ἀλέξανδρος,
οἷος
ἐκ
μάχης
ἐπανεῖναι |
[18, 5] |
ἐρωτικῶν
ἀντίτεχνος,
ὁ
Κριτοβούλου
ἁπτόμενος,
|
ὁ |
ἀπὸ
κυνηγεσίου
τῆς
Ἀλκιβιάδου
ὥρας |
[18, 3] |
μοι
βούλεται
ὁ
Ἐπαμεινώνδας
καὶ
|
ὁ |
Ἁρμόδιος,
καὶ
οἱ
περὶ
τοῦ |
[18, 2] |
μὲν
δίκαιος
ἦν
διὰ
ἰσοτιμίαν,
|
ὁ |
δὲ
ἄδικος
δι´
ἐξουσίαν·
ἀλλὰ |
[18, 8] |
δὲ
παραμυθεῖται·
ὁ
μὲν
ᾄδει,
|
ὁ |
δὲ
ἀκροᾶται·
ἐρωτικὸν
δὲ
καὶ |
[18, 8] |
καὶ
λοιδορεῖται
πᾶσιν
καὶ
ἀπειλεῖ·
|
ὁ |
δὲ
ἀναχωρεῖ
ἐφ´
ἡσυχίας,
καὶ |
[18, 9] |
ἑκάτερος
φιλίαν,
ἡ
μὲν
γυναικῶν,
|
ὁ |
δὲ
ἀρρένων,
ἐπιτηδεῦσαι.
Καὶ
γὰρ |
[18, 8] |
ὡς
οὐκ
ἀνεξομένου
τοῦ
ἐραστοῦ·
|
ὁ
|
δὲ
ἐφίησιν,
καὶ
τοῖς
αὑτοῦ |
[18, 8] |
ὁ
μὲν
θρασὺς
καὶ
ἐπιμανής,
|
ὁ |
δὲ
ἥμερος
καὶ
ἐμπαθής·
ὁ |
[18, 8] |
πάντα
δὴ
τὰ
φίλτατα
ὀνόματα·
|
ὁ |
δὲ
οὔτε
μητρὸς
τοσουτονὶ
αὐτῷ |
[18, 8] |
δὲ
παιδευομένου·
ὁ
μὲν
ἄχθεται,
|
ὁ |
δὲ
παραμυθεῖται·
ὁ
μὲν
ᾄδει, |
[18, 5] |
χαίρων
τῇ
τῆς
μυθολογίας
ἐξουσίᾳ.
|
Ὁ |
δὲ
Σωκράτης
ἡμῖν
ἐπ´
ἀληθείᾳ |
[18, 9] |
ἔρωτα,
ὑβριστὴς
γάρ,
χαίρειν
ἐῶ.
|
Ὁ |
δὲ
τῆς
Λεσβίας
(εἴτοι
χρὴ
|
[18, 2] |
τοῦ
τυράννου
τὸν
ἰδιώτην
ἠσπάζετο·
|
ὁ |
δὲ
ὑπ´
ὀργῆς
ἄλλά
τε |
[18, 6] |
τὰ
Σωκράτους
ἐν
Διονυσίοις
κωμῳδῶν,
|
ὁ |
δεινότατος
τῶν
κατηγόρων,
ἐλοιδορήσατο
τῷ |
[18, 2] |
Νέστωρ
περὶ
τὸ
Ἴλιον
συνεστήσατο,
|
ὁ |
δεινότατος
τῶν
στρατηγῶν,
οὔτε
Ἡρακλεῖδαι |
[18, 5] |
Σωκράτης
ἐρῶν
τῷ
σωφρονοῦντι,
καὶ
|
ὁ |
ἐκπληττόμενος
τοὺς
καλοὺς
τῷ
ἐλέγχοντι
|
[18, 3] |
κυνῶν.
~Τί
δή
μοι
βούλεται
|
ὁ |
Ἐπαμεινώνδας
καὶ
ὁ
Ἁρμόδιος,
καὶ |
[18, 5] |
ἐμέμψατο·
αὐτὸς
δὲ
δὴ
Σωκράτης,
|
ὁ |
ἐραστὴς
μὲν
σοφίας,
πενίας
δὲ |
[18, 1] |
ὑβριστοῦ
ἐραστοῦ,
ἐκώμασεν
εἰς
Ἀκταίωνος
|
ὁ |
ἐραστὴς
ὁμοῦ
τοῖς
Βακχιάδαις
νεανίσκοις· |
[18, 9] |
ὑπὸ
τοῦ
ἔρωτος,
τῇ
δὲ
|
ὁ |
ἔρως
ἐτίναξεν
τὰς
φρένας,
ὡς |
[18, 5] |
ὅτε
μοι
Σαρπήδονα
φίλτατον
ἀνδρῶν,
|
ὁ |
Ζεὺς
λέγει·
καὶ
αὖθις
αὖ, |
[18, 5] |
τὴν
παρρησίαν
τῶν
ἐπῶν,
ὅτι
|
ὁ |
Ζεὺς
πεποίηται
αὐτῷ
τῇ
Ἥρᾳ |
[18, 5] |
ὁ
Λυσίου
τῶν
ἐρωτικῶν
ἀντίτεχνος,
|
ὁ
|
Κριτοβούλου
ἁπτόμενος,
ὁ
ἀπὸ
κυνηγεσίου |
[18, 5] |
καλοὺς
τῷ
ἐλέγχοντι
τοὺς
ἄφρονας,
|
ὁ |
Λυσίου
τῶν
ἐρωτικῶν
ἀντίτεχνος,
ὁ
|
[18, 8] |
μὲν
ἄχθεται,
ὁ
δὲ
παραμυθεῖται·
|
ὁ |
μὲν
ᾄδει,
ὁ
δὲ
ἀκροᾶται· |
[18, 8] |
ὁ
δὲ
ἥμερος
καὶ
ἐμπαθής·
|
ὁ |
μὲν
ἀποφλογοῦται
τὰ
ὄμματα,
καὶ |
[18, 8] |
μὲν
παιδεύοντος,
τοῦ
δὲ
παιδευομένου·
|
ὁ |
μὲν
ἄχθεται,
ὁ
δὲ
παραμυθεῖται· |
[18, 2] |
ἦσαν
ἐρασταί,
ἰδιώτης
καὶ
τύραννος·
|
ὁ |
μὲν
δίκαιος
ἦν
διὰ
ἰσοτιμίαν, |
[18, 8] |
λόγῳ
ἐπὶ
αἰχμαλώτῳ
ἐρασταὶ
δύο,
|
ὁ |
μὲν
θρασὺς
καὶ
ἐπιμανής,
ὁ |
[18, 5] |
τοῖς
ἐκείνου
παραβαλλόμενα.
Αὐτίκα
καὶ
|
ὁ
|
μὲν
περὶ
τοῦ
Διὸς
τοιαῦτα |
[18, 2] |
ἀκριβῶς,
καὶ
ἄρρηκτον·
οἷον
οὔτε
|
ὁ
|
Νέστωρ
περὶ
τὸ
Ἴλιον
συνεστήσατο, |
[18, 1] |
χρῆμα,
οὐκ
ἔρως·
θαρσῶν
δὲ
|
ὁ |
Περίανδρος
τῇ
ἐξουσίᾳ
παροινεῖ
εἰς |
[18, 9] |
Σαπφὼ
λέγει·
οὐ
προσιέναι
φησὶν
|
ὁ |
Σωκράτης
Ἀλκιβιάδῃ,
ἐκ
πολλοῦ
ἐρῶν, |
[18, 5] |
Οὐδὲν
γὰρ
αὐτὸς
αὑτῷ
ὅμοιος
|
ὁ |
Σωκράτης
ἐρῶν
τῷ
σωφρονοῦντι,
καὶ |
[18, 9] |
Σωκράτους·
τὸν
Ἴωνα
χαίρειν
φησὶν
|
ὁ |
Σωκράτης·
πολλά
μοι
τὰν
Πολυανακτίθαο |
[18, 5] |
κυνηγεσίου
τῆς
Ἀλκιβιάδου
ὥρας
παραγινόμενος,
|
ὁ |
Χαρμίδην
τεθηπώς.
Πῶς
γὰρ
ὅμοια |
[18, 9] |
ὑπὸ
πάντων
ἁλίσκεσθαι
τῶν
καλῶν·
|
ὅ, |
τι
γὰρ
ἐκείνῳ
Ἀλκιβιάδης
καὶ |
[18, 9] |
Γύριννα
καὶ
Ἀτθὶς
Ἀνακτορία·
καὶ
|
ὅ, |
τιπερ
Σωκράτει
οἱ
ἀντίτεχνοι,
Πρόδικος |
[18, 9] |
δρυσὶν
ἐμπεσών·
ἀναίθεται
τῇ
Ξανθίππῃ
|
ὀδυρομένῃ |
ὅτι
ἀπέθνησκεν,
ἡ
δὲ
τῇ |
[18, 5] |
θνητὸς
ἐών,
θεὸν
ἄμβροτον,
καὶ
|
ὀδυρόμενοι |
θεοί·
ὤμοι
ἐγών,
ὅτε
μοι |
[18, 5] |
οὐδὲ
τῇ
ἐπὶ
τὸ
δεσμωτήριον
|
ὁδῷ, |
οὐδὲ
τῇ
πρὸς
τὸν
θάνατον |
[18, 4] |
ἐν
Ἀκαδημίᾳ,
ἐν
Πειραιεῖ,
ἐν
|
ὁδῷ |
ὑπὸ
πλατάνῳ,
ἐν
Λυκίῳ.
Καὶ |
[18, 3] |
δὲ
μοχθηρίᾳ
συμπεφυκός,
φωνῇ
μιᾷ
|
οἱ |
ἄνθρωποι
ἐπονομάζοντες
ἔρωτα,
οὑτωσὶ
καλοῦντες |
[18, 9] |
Ἀνακτορία·
καὶ
ὅ,
τιπερ
Σωκράτει
|
οἱ |
ἀντίτεχνοι,
Πρόδικος
καὶ
Γοργίας
καὶ
|
[18, 1] |
δωμάτιον,
οἱ
μὲν
ἐπειρῶντο
ἀπάγειν,
|
οἱ |
δὲ
οἰκεῖοι
κατέχειν·
σπώμενον
τὸ |
[18, 6] |
ἐρωτικῶν
τῶν
Σωκράτους
ἀπέσχοντο
καὶ
|
οἱ |
δεινοὶ
οὗτοι
συκοφάνται·
ἀλλ´
οὐδὲ |
[18, 4] |
αὐτὸν
Σωκράτην
ἔσκωπτον
ἐν
Διονυσίοις
|
οἱ |
κωμῳδοί.
Ἔλεγε
δὲ
ταῦτα
μόνον |
[18, 1] |
ἔρωτι,
εἰσπεσόντες
εἰς
τὸ
δωμάτιον,
|
οἱ |
μὲν
ἐπειρῶντο
ἀπάγειν,
οἱ
δὲ |
[18, 3] |
καὶ
τὴν
νόσον,
καλλωπίζονται
μὲν
|
οἱ |
μοχθηροὶ
ἐρασταὶ
διὰ
τὴν
πρὸς
|
[18, 3] |
Ἐπαμεινώνδας
καὶ
ὁ
Ἁρμόδιος,
καὶ
|
οἱ |
περὶ
τοῦ
ἀδίκου
ἔρωτος
λόγοι; |
[18, 4] |
τὰ
ἄλλα
ἅπαντα,
ἐφ´
οἷς
|
οἱ |
σοφισταὶ
ἐκόμων·
τὴν
δὲ
ἐρωτικὴν |
[18, 7] |
μήτηρ,
πάντως
γε
οὐκ
ἴδιοι
|
οἱ |
τοῦ
Σωκράτους
ἐρωτικοὶ
λόγοι,
οὐδὲ |
[18, 3] |
τὸν
θεὸν
ὁμωνυμίαν,
ἀπιστοῦνται
δὲ
|
οἱ |
χρηστοὶ
διὰ
τὸ
ἀμφίβολον
τοῦ |
[18, 1] |
ἐραστὴς
ὁμοῦ
τοῖς
Βακχιάδαις
νεανίσκοις·
|
οἳ |
θαρσοῦντες
μέθῃ
καὶ
τυραννίδι
καὶ |
[18, 4] |
θηρευτικόν,
φαρμακέα,
σοφιστήν,
γόητα·
ἀτεχνῶς
|
οἷα |
εἰς
αὐτὸν
Σωκράτην
ἔσκωπτον
ἐν |
[18, 6] |
περὶ
ῥᾳστώνην
τοιαύτην
τῷ
λόγῳ,
|
οἵαν |
καὶ
εἰς
τὰ
δικαστήρια
εἰσαγγελλόμενοι |
[18, 9] |
μὲν
γὰρ
ᾄδω,
χαρίεντα
δ´
|
οἶδα |
λέξαι.
Τοῦτο
καὶ
περὶ
Σωκράτους |
[18, 1] |
μὲν
ἐπειρῶντο
ἀπάγειν,
οἱ
δὲ
|
οἰκεῖοι |
κατέχειν·
σπώμενον
τὸ
μειράκιον
ὑπ´ |
[18, 9] |
οὐ
γὰρ
θέμις
ἐν
μουσοπόλων
|
οἰκίᾳ |
θρῆνον
εἶναι
οὐκ
ἄμμι
πρέποι |
[18, 4] |
νυκτὶ
ἐπὶ
φέγγος.
Πόλιν
δὲ
|
οἰκίζων |
ἀγαθῶν
ἀνδρῶν,
τιθεὶς
νόμους
τοῖς
|
[18, 4] |
μέσοις
τοῖς
Ἕλλησιν,
ἀλλὰ
καὶ
|
οἴκοι |
καὶ
δημοσίᾳ,
ἐν
συμποσίοις,
ἐν |
[18, 5] |
βλάπτειν·
πρόχειρον
γὰρ
τοῦτο.
Ταῦτα
|
οἶμαι |
Θρασύμαχον
ἂν
εἰπεῖν,
ἢ
Καλλίαν, |
[18, 8] |
οὐκέτι
ἀρχαῖος,
ἀλλὰ
τεχνίτης
δεινῶς,
|
οἷοι |
νῦν
βροτοί
εἰσιν.
Αὐτίκα
ἐν |
[18, 4] |
ἔρωτα,
ἀναπλάττων
ἐπ´
αὐτῷ
μῦθον,
|
οἷον |
καὶ
εἶναι
λέγει,
αἰσχρὸν
ἰδεῖν, |
[18, 2] |
καὶ
συνασπίζοντα
ἀκριβῶς,
καὶ
ἄρρηκτον·
|
οἷον |
οὔτε
ὁ
Νέστωρ
περὶ
τὸ |
[18, 8] |
δίκαιος
ἔρως
παρ´
ἀμφοῖν
ἴσος
|
οἷον |
τῆς
Ἀνδρομάχης
καὶ
τοῦ
Ἕκτορος· |
[18, 8] |
ἔρωτος·
τοιοῦτος
αὐτῷ
ὁ
Ἀλέξανδρος,
|
οἷος |
ἐκ
μάχης
ἐπανεῖναι
εἰς
τὸν |
[18, 5] |
ἐπ´
ἀληθείᾳ
διατεθρυλημένος,
ἐπισφαλέστερος
ἐν
|
οἷς |
αἰνίττεται,
διὰ
τὸ
ἀξιόπιστον
μὲν |
[18, 4] |
καὶ
τὰ
ἄλλα
ἅπαντα,
ἐφ´
|
οἷς |
οἱ
σοφισταὶ
ἐκόμων·
τὴν
δὲ |
[18, 9] |
εἰκάζων
αὐτοῦ
τὴν
χάριν
τοῖς
|
Ὀλύμπου |
καὶ
Μαρσύου
αὐλήμασιν.
Τίς
ἄν, |
[18, 5] |
καὶ
ὅσα
ἄλλα
ἐπὶ
τούτοις
|
Ὅμηρος |
μὲν
ᾐνίξατο,
Σωκράτης
δὲ
ἐμέμψατο· |
[18, 5] |
αὐτοῦ
ὁμιλίαις
ἀνεκέρασεν,
ὥστε
τὰ
|
Ὁμήρου |
αἰνίγματα
πόρρω
πάνυ
εἶναι
τῆς
|
[18, 7] |
πρώτου·
θεασώμεθα
γὰρ
οὕτως,
ἀπὸ
|
Ὁμήρου
|
ἀρξάμενοι.
~Οὗτος
γάρ
μοι
δοκεῖ |
[18, 5] |
καὶ
ἐκπλήττομαι,
ὅπως
τὰ
μὲν
|
Ὁμήρου |
ἔπη
τῆς
θαυμαστῆς
πολιτείας
καὶ |
[18, 8] |
ἡ
κόμη.
Ταῦτα
μὲν
τὰ
|
Ὁμήρου
|
ἐρωτικά.
~Ἡσιόδῳ
δὲ
ἀείδουσιν
αἱ |
[18, 5] |
τροφῆς
τῶν
νέων
ἀπεπέμψατο,
αὐτῷ
|
Ὁμήρῳ, |
στεφανώσας
τὸν
ποιητὴν
καὶ
χρίσας |
[18, 5] |
καὶ
κινδυνώδεις
λόγους
ταῖς
αὐτοῦ
|
ὁμιλίαις |
ἀνεκέρασεν,
ὥστε
τὰ
Ὁμήρου
αἰνίγματα |
[18, 1] |
δὲ
οὐ
σὺν
δίκῃ
τὴν
|
ὁμιλίαν |
συστησαμένῳ
ὕβρις
ἦν
τὸ
χρῆμα, |
[18, 8] |
ἐμπαθής·
ὁ
μὲν
ἀποφλογοῦται
τὰ
|
ὄμματα, |
καὶ
λοιδορεῖται
πᾶσιν
καὶ
ἀπειλεῖ· |
[18, 4] |
ἐπεστρέφθαι
δὲ
ἐπ´
Αὐτόλυκον
τὰ
|
ὄμματα, |
ὥσπερ
ἐν
νυκτὶ
ἐπὶ
φέγγος. |
[18, 6] |
ἥττω
λόγον
κρείττω
ποιεῖ,
καὶ
|
ὀμνύει |
τὴν
πλάτανον
καὶ
τὸν
κύνα· |
[18, 5] |
ὁ
Χαρμίδην
τεθηπώς.
Πῶς
γὰρ
|
ὅμοια |
ταῦτα
φιλοσόφῳ
βίῳ;
οὐ
τῇ |
[18, 5] |
ἔργοις.
Οὐδὲν
γὰρ
αὐτὸς
αὑτῷ
|
ὅμοιος |
ὁ
Σωκράτης
ἐρῶν
τῷ
σωφρονοῦντι, |
[18, 5] |
καὶ
συναναπλάττει
τὸν
λόγον,
ἀπιστῶν
|
ὁμοῦ |
καὶ
χαίρων
τῇ
τῆς
μυθολογίας |
[18, 1] |
ἐκώμασεν
εἰς
Ἀκταίωνος
ὁ
ἐραστὴς
|
ὁμοῦ |
τοῖς
Βακχιάδαις
νεανίσκοις·
οἳ
θαρσοῦντες |
[18, 8] |
δοκεῖ
πολυφωνότατος
ὢν
καὶ
δεινὸς
|
ὁμοῦ |
τοῖς
καλοῖς
τὰ
αἰσχρὰ
ἱστορεῖν, |
[18, 6] |
δύνασθαι
δὲ
ἧττον·
χρὴ
δὲ
|
ὁμοῦ |
τῷ
βούλεσθαι
καὶ
δύνασθαι.
Ὧδε
|
[18, 5] |
Αἰσχίνης,
ἤ
τις
ἄλλος
τῶν
|
ὁμοφώνων |
αὐτῷ.
Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
θαυμάζω |
[18, 3] |
διὰ
τὴν
πρὸς
τὸν
θεὸν
|
ὁμωνυμίαν, |
ἀπιστοῦνται
δὲ
οἱ
χρηστοὶ
διὰ
|
[18, 1] |
πάθος
τῷ
Βοιωτίῳ
διὰ
τὴν
|
ὁμωνυμίαν |
τῶν
μειρακίων,
ἀπολομένου
ἑκατέρου,
τοῦ |
[18, 3] |
ἔχον,
τὸ
δὲ
καλὸν
καὶ
|
ὂν |
καὶ
φαινόμενον,
ἀνάγκη
τοὺς
μὲν |
[18, 8] |
καὶ
τὰ
ἐνύπνια,
καὶ
τὰ
|
ὀνείρατα, |
καὶ
τὰ
δάκρυα,
καὶ
τὸ |
[18, 1] |
ἡ
Σωκράτους
ἐρωτική.
~Κορινθίῳ
ἀνδρί,
|
ὄνομα |
Αἰσχύλῳ,
παῖς
ἦν
Ἀκταίων,
μειράκιον |
[18, 7] |
τῆς
καλῆς
(οὕτω
γὰρ
αὐτὴν
|
ὀνομάζων |
χαίρει
διὰ
τὴν
ὥραν
τῶν |
[18, 8] |
καὶ
πάντα
δὴ
τὰ
φίλτατα
|
ὀνόματα· |
ὁ
δὲ
οὔτε
μητρὸς
τοσουτονὶ |
[18, 3] |
τοῦ
φαινομένου
κάλλους
καὶ
μὴ
|
ὄντος |
γλιχομένους
νόθους
τινὰς
εἶναι
καὶ |
[18, 3] |
ἐραστάς,
τοὺς
δὲ
τοῦ
καὶ
|
ὄντος |
καὶ
φαινομένου
γνησίους
ἐραστὰς
κάλλους |
[18, 2] |
ἐξουσίαν·
ἀλλὰ
τό
γε
μειράκιον
|
ὄντως |
ἦν
καλὸν
καὶ
ἐρᾶσθαι
ἄξιον, |
[18, 2] |
ἐρασταὶ
ἦσαν
Θήβησιν
πολλοὶ
νεανίαι·
|
ὅπλα |
δοὺς
Ἐπαμεινώνδας
τοῖς
ἐρασταῖς
καὶ |
[18, 8] |
δὲ
ἐφίησιν,
καὶ
τοῖς
αὑτοῦ
|
ὅπλοις |
κοσμεῖ,
καὶ
βραδύνοντος
περιδεῶς
ἔχει, |
[18, 4] |
τὰ
θρυλούμενα
ἐν
τοῖς
λόγοις;
|
ὁποῖα |
ἄττα
φησὶν
περὶ
αὑτοῦ
ἐκεῖνος, |
[18, 3] |
ὥσπερ
τοὺς
ἀργυρογνώμονας
ἐξετάζειν
ἔδει,
|
ὁπότερος |
αὐτῶν
γνωριστικὸς
τοῦ
δοκίμου
καὶ |
[18, 8] |
τὰ
αἰσχρὰ
ἱστορεῖν,
τὰ
μὲν
|
ὅπως |
ἔχωμεν,
τὰ
δὲ
ὅπως
φεύγωμεν, |
[18, 5] |
μὲν
γὰρ
θαυμάζω
καὶ
ἐκπλήττομαι,
|
ὅπως |
τὰ
μὲν
Ὁμήρου
ἔπη
τῆς
|
[18, 8] |
μὲν
ὅπως
ἔχωμεν,
τὰ
δὲ
|
ὅπως |
φεύγωμεν,
τὰ
μὲν
ἄλλα
εὐήθως
|
[18, 9] |
ἀλλὰ
καὶ
τούτοις
τὴν
σωφροσύνην
|
ὁρᾷς· |
ἔραμαί
τοι
συνηβᾶν,
φησίν,
χαρίεν |
[18, 8] |
ἀποθανόντος
ἀποθανεῖν
ἐρᾷ,
καὶ
τὴν
|
ὀργὴν |
κατατίθεται·
ἐρωτικὰ
δὲ
καὶ
τὰ |
[18, 2] |
ἰδιώτην
ἠσπάζετο·
ὁ
δὲ
ὑπ´
|
ὀργῆς |
ἄλλά
τε
ἀμφοτέρους
προὐπηλάκισεν,
καὶ |
[18, 6] |
ἡμεῖς
περὶ
Σωκράτους,
εἰ
μὲν
|
ὀρθῶς |
ταῦτα
ἔδρα
ἢ
μή,
σκοπεῖν |
[18, 9] |
τὰς
φρένας,
ὡς
ἄνεμος
κατ´
|
ὄρος |
δρυσὶν
ἐμπεσών·
ἀναίθεται
τῇ
Ξανθίππῃ |
[18, 5] |
δυσαριστοτόκεια,
ἡ
Θέτις
λέγει·
καὶ
|
ὅσα |
ἄλλα
ἐπὶ
τούτοις
Ὅμηρος
μὲν
|
[18, 8] |
οὔτε
μητρὸς
τοσουτονὶ
αὐτῷ
μέλειν,
|
ὅσον |
ἐκείνης,
λέγει.
Ἔδειξεν
καὶ
τὸν |
[18, 6] |
ἢ
μή,
σκοπεῖν
ἀναθησόμεθα
σμικρόν,
|
ὅσον |
τὸ
νῦν
ἔχον·
λέγωμεν
δὲ |
[18, 5] |
ἢ
Καλλίαν,
ἢ
Πῶλον,
ἢ
|
ὅστις |
ἄλλος
τῇ
Σωκράτους
φιλοσοφίᾳ
ἐπολέμει. |
[18, 5] |
καὶ
ὀδυρόμενοι
θεοί·
ὤμοι
ἐγών,
|
ὅτε |
μοι
Σαρπήδονα
φίλτατον
ἀνδρῶν,
ὁ |
[18, 6] |
ἀδικεῖν
ἔλεγον
τὸν
Σωκράτην,
καὶ
|
ὅτι |
Ἀλκιβιάδην
ἐᾷ
ὑβρίζειν,
καὶ
ὅτι |
[18, 9] |
ἐμπεσών·
ἀναίθεται
τῇ
Ξανθίππῃ
ὀδυρομένῃ
|
ὅτι |
ἀπέθνησκεν,
ἡ
δὲ
τῇ
θυγατρί· |
[18, 4] |
ἄττα
φησὶν
περὶ
αὑτοῦ
ἐκεῖνος,
|
ὅτι |
ἐστὶν
θεράπων
τοῦ
ἔρωτος,
καὶ
|
[18, 6] |
πρὸς
τουτουσὶ
τοὺς
δεινοὺς
κατηγόρους·
|
ὅτι |
ἡμῖν
δοκεῖτε,
ὦ
ἄνδρες,
ἀτοπώτεροι |
[18, 9] |
θεράπων
Ἔρως.
Ἡ
Διοτίμα
λέγει,
|
ὅτι |
θάλλει
μὲν
ἔρως
εὐπορῶν,
ἀποθνήσκει |
[18, 6] |
καὶ
τοὺς
νέους
διαφθείρειν,
καὶ
|
ὅτι |
μὲν
Κριτίας
ἐτυράννησεν,
τοῦτο
ἀδικεῖν |
[18, 5] |
αἰτιασάμενος
τὴν
παρρησίαν
τῶν
ἐπῶν,
|
ὅτι
|
ὁ
Ζεὺς
πεποίηται
αὐτῷ
τῇ |
[18, 3] |
περὶ
τοῦ
ἀδίκου
ἔρωτος
λόγοι;
|
Ὅτι |
πρᾶγμα
διττόν,
τὸ
μὲν
ἀρετῆς |
[18, 6] |
ὅτι
Ἀλκιβιάδην
ἐᾷ
ὑβρίζειν,
καὶ
|
ὅτι |
τὸν
ἥττω
λόγον
κρείττω
ποιεῖ, |
[18, 6] |
τοῦ
πράγματος
ἀπολογοῦνται
μόνον,
ὑπὲρ
|
ὅτου |
ἡ
εἰσαγγελία
ἐγένετο,
ἀλλ´
ἠρέμα |
[18, 6] |
τουτουσὶ
δὲ
τοὺς
νυνὶ
κατηγόρους
|
(οὐ |
γάρ
εἰσιν
ἐκείνων
ἀμαχώτεροι)
διαγωνισώμεθα |
[18, 6] |
πάντα
μᾶλλον
ἢ
κακῶς
ἐρῶντα.
|
Οὐ |
γὰρ
ἦν,
ὡς
ἔοικεν,
τὸ |
[18, 9] |
ἀπέθνησκεν,
ἡ
δὲ
τῇ
θυγατρί·
|
οὐ |
γὰρ
θέμις
ἐν
μουσοπόλων
οἰκίᾳ |
[18, 9] |
φησὶν
ἡ
Διοτίμα
τῷ
Σωκράτει
|
οὐ |
παῖδα,
ἀλλὰ
ἀκόλουθον
τῆς
Ἀφροδίτης |
[18, 6] |
τὰ
δικαστήρια
εἰσαγγελλόμενοι
ἢ
κινδυνεύοντες·
|
οὐ |
περὶ
τοῦ
πράγματος
ἀπολογοῦνται
μόνον, |
[18, 9] |
Πολυανακτίθαο
παῖδα
χαίρειν,
Σαπφὼ
λέγει·
|
οὐ |
προσιέναι
φησὶν
ὁ
Σωκράτης
Ἀλκιβιάδῃ, |
[18, 4] |
ἀνδρῶν,
τιθεὶς
νόμους
τοῖς
ἀριστεῦσιν
|
οὐ |
στέφανον
οὐδὲ
εἰκόνας,
τὰς
Ἑλληνικὰς
|
[18, 1] |
ἦν
μειράκιον
πολιτικόν·
ἅτε
δὲ
|
οὐ |
σὺν
δίκῃ
τὴν
ὁμιλίαν
συστησαμένῳ |
[18, 5] |
γὰρ
ὅμοια
ταῦτα
φιλοσόφῳ
βίῳ;
|
οὐ |
τῇ
πρὸς
τὸν
δῆμον
παρρησίᾳ, |
[18, 6] |
οἱ
δεινοὶ
οὗτοι
συκοφάνται·
ἀλλ´
|
οὐδὲ |
Ἀριστοφάνης
τὰ
Σωκράτους
ἐν
Διονυσίοις |
[18, 4] |
νόμους
τοῖς
ἀριστεῦσιν
οὐ
στέφανον
|
οὐδὲ |
εἰκόνας,
τὰς
Ἑλληνικὰς
φλυαρίας,
δωρεῖται· |
[18, 7] |
οἱ
τοῦ
Σωκράτους
ἐρωτικοὶ
λόγοι,
|
οὐδὲ |
πρώτου·
θεασώμεθα
γὰρ
οὕτως,
ἀπὸ |
[18, 5] |
τῇ
πρὸς
τοὺς
τυράννους
ἐλευθερίᾳ,
|
οὐδὲ |
τῇ
ἐπὶ
Δηλίῳ
ἀριστείᾳ,
οὐδὲ |
[18, 5] |
τῇ
πρὸς
τοὺς
δικαστὰς
ὑπεροψίᾳ,
|
οὐδὲ |
τῇ
ἐπὶ
τὸ
δεσμωτήριον
ὁδῷ, |
[18, 5] |
τῇ
ἐπὶ
τὸ
δεσμωτήριον
ὁδῷ,
|
οὐδὲ |
τῇ
πρὸς
τὸν
θάνατον
παρασκευῇ· |
[18, 5] |
οὐδὲ
τῇ
ἐπὶ
Δηλίῳ
ἀριστείᾳ,
|
οὐδὲ |
τῇ
πρὸς
τοὺς
δικαστὰς
ὑπεροψίᾳ, |
[18, 5] |
τῇ
πρὸς
τὸν
δῆμον
παρρησίᾳ,
|
οὐδὲ |
τῇ
πρὸς
τοὺς
τυράννους
ἐλευθερίᾳ, |
[18, 5] |
ἀνόμοιον
δ´
ἐν
τοῖς
ἔργοις.
|
Οὐδὲν
|
γὰρ
αὐτὸς
αὑτῷ
ὅμοιος
ὁ |
[18, 4] |
Χαρμίδην
τὸν
καλόν.
Ἀποκρύπτεται
δὲ
|
οὐδὲν |
τῶν
τοῦ
ἔρωτος,
οὔτε
ἔργον, |
[18, 9] |
ἐν
μουσοπόλων
οἰκίᾳ
θρῆνον
εἶναι
|
οὐκ |
ἄμμι
πρέποι
τάδε.
Ἡ
δὲ |
[18, 8] |
ἐξουσίας
πρὸς
μάχην
δακρῦσαι
ὡς
|
οὐκ |
ἀνεξομένου
τοῦ
ἐραστοῦ·
ὁ
δὲ |
[18, 8] |
ἀλύει,
καὶ
ἀπελεύσεσθαι
φησίν,
καὶ
|
οὐκ
|
ἄπεισιν.
Ἄλλη
εἰκὼν
ἀκολάστου
ἔρωτος· |
[18, 4] |
κωμῳδοί.
Ἔλεγε
δὲ
ταῦτα
μόνον
|
οὐκ |
ἐν
μέσοις
τοῖς
Ἕλλησιν,
ἀλλὰ |
[18, 1] |
συστησαμένῳ
ὕβρις
ἦν
τὸ
χρῆμα,
|
οὐκ |
ἔρως·
θαρσῶν
δὲ
ὁ
Περίανδρος |
[18, 7] |
Λυσίου
τοῦ
Κεφάλου
συγγεγραμμένον
ἐρωτικόν,
|
οὐκ |
ἔφη
θαυμάζειν,
πλῆρες
τὸ
στῆθος |
[18, 7] |
τοῦ
λόγου
μήτηρ,
πάντως
γε
|
οὐκ |
ἴδιοι
οἱ
τοῦ
Σωκράτους
ἐρωτικοὶ |
[18, 7] |
διαγωνισώμεθα
τὸ
πρῶτον
τῇδε·
~ὡς
|
οὐκ |
ἴδιον
Σωκράτους
τὸ
ἐρωτικὸν
ἐπιτήδευμα, |
[18, 5] |
ὠφελοῦντα
διὰ
τῶν
βλαπτόντων
ἐπιδείκνυσθαι,
|
οὐκ |
ὠφελοῦν
βουλομένου
ἔργον
(τὸ
γὰρ
|
[18, 8] |
πρᾶον·
καὶ
ἐστὶν
ἐν
τοιούτοις
|
οὐκέτι
|
ἀρχαῖος,
ἀλλὰ
τεχνίτης
δεινῶς,
οἷοι |
[18, 6] |
ἐκείνους
κοινωνίᾳ
κατασμικρύνοντες
τὰ
αὐτῶν.
|
Οὐκοῦν |
καὶ
ἡμεῖς
περὶ
Σωκράτους,
εἰ |
[18, 7] |
ὥραν
τῶν
μελῶν,
καίτοι
μικρὰν
|
οὖσαν |
καὶ
μέλαιναν)
ἢ
Ἀνακρέοντος,
φησίν, |
[18, 4] |
δὲ
οὐδὲν
τῶν
τοῦ
ἔρωτος,
|
οὔτε
|
ἔργον,
οὔτε
πάθος,
ἀλλὰ
ἔοικεν |
[18, 2] |
συνεστήσατο,
ὁ
δεινότατος
τῶν
στρατηγῶν,
|
οὔτε |
Ἡρακλεῖδαι
περὶ
Πελοπόννησον,
οὔτε
Πελοποννήσιοι |
[18, 8] |
τὰ
φίλτατα
ὀνόματα·
ὁ
δὲ
|
οὔτε |
μητρὸς
τοσουτονὶ
αὐτῷ
μέλειν,
ὅσον |
[18, 2] |
συνασπίζοντα
ἀκριβῶς,
καὶ
ἄρρηκτον·
οἷον
|
οὔτε |
ὁ
Νέστωρ
περὶ
τὸ
Ἴλιον |
[18, 4] |
τῶν
τοῦ
ἔρωτος,
οὔτε
ἔργον,
|
οὔτε |
πάθος,
ἀλλὰ
ἔοικεν
πάντα
ἑξῆς |
[18, 2] |
στρατηγῶν,
οὔτε
Ἡρακλεῖδαι
περὶ
Πελοπόννησον,
|
οὔτε
|
Πελοποννήσιοι
περὶ
τὴν
Ἀττικήν.
Ἔδει |
[18, 6] |
τὸ
πρᾶγμα
οὔτε
τοῖς
συκοφάνταις,
|
οὔτε |
τοῖς
κωμῳδοῖς
ἐπιλήψιμον.
Διὸ
δὴ |
[18, 6] |
ἦν,
ὡς
ἔοικεν,
τὸ
πρᾶγμα
|
οὔτε |
τοῖς
συκοφάνταις,
οὔτε
τοῖς
κωμῳδοῖς |
[18, 6] |
Σωκράτους
ἀπέσχοντο
καὶ
οἱ
δεινοὶ
|
οὗτοι |
συκοφάνται·
ἀλλ´
οὐδὲ
Ἀριστοφάνης
τὰ |
[18, 8] |
γὰρ
οὕτως,
ἀπὸ
Ὁμήρου
ἀρξάμενοι.
|
~Οὗτος |
γάρ
μοι
δοκεῖ
πολυφωνότατος
ὢν |
[18, 7] |
ναμάτων,
ἦπου
Σαπφοῦς
τῆς
καλῆς
|
(οὕτω |
γὰρ
αὐτὴν
ὀνομάζων
χαίρει
διὰ |
[18, 5] |
δὲ
ἐχθρός,
ἀληθείας
δὲ
φίλος,
|
οὕτω |
σφαλεροὺς
καὶ
κινδυνώδεις
λόγους
ταῖς |
[18, 7] |
λόγοι,
οὐδὲ
πρώτου·
θεασώμεθα
γὰρ
|
οὕτως, |
ἀπὸ
Ὁμήρου
ἀρξάμενοι.
~Οὗτος
γάρ |
[18, 3] |
μὲν
ᾖ
φαινόμενον
καλόν,
οὐχ
|
οὕτως |
ἔχον,
τὸ
δὲ
καλὸν
καὶ |
[18, 3] |
μιᾷ
οἱ
ἄνθρωποι
ἐπονομάζοντες
ἔρωτα,
|
οὑτωσὶ |
καλοῦντες
καὶ
τὸν
θεὸν
καὶ |
[18, 3] |
τὸ
μὲν
ᾖ
φαινόμενον
καλόν,
|
οὐχ |
οὕτως
ἔχον,
τὸ
δὲ
καλὸν |
[18, 9] |
Σμέρδιος
κόμης,
καὶ
τῶν
Κλεοβούλου
|
ὀφθαλμῶν, |
καὶ
τῆς
Βαθύλλου
ὥρας·
ἀλλὰ |
[18, 8] |
πεζῶν·
ἦ
γὰρ
ἂν
γέλωτα
|
ὄφλοι |
τὰ
σοφὰ
ταῦτα
τοῖς
νῦν
|
[18, 2] |
ἀριστεύειν,
καὶ
διὰ
φιλοτιμίαν
ἐν
|
ὄψει
|
τῶν
παιδικῶν
μαχόμενον,
καὶ
δι´ |