Dissertation, Chap.
[18, 8]	καὶ ἡλικίας, καὶ εἴδη, καὶ	πάθη,	τὰ καλά, τὰ αἰσχρά, τὸν
[18, 4]	τοῦ ἔρωτος, οὔτε ἔργον, οὔτε	πάθος,	ἀλλὰ ἔοικεν πάντα ἑξῆς παρρησιαζομένῳ·
[18, 1]	εἰκάσθη τὸ ἐν Κορίνθῳ τοῦτο	πάθος	τῷ Βοιωτίῳ διὰ τὴν ὁμωνυμίαν
[18, 3]	χρηστοὶ διὰ τὸ ἀμφίβολον τοῦ	πάθους,	ἀλλ´ ὥσπερ τοὺς ἀργυρογνώμονας ἐξετάζειν
[18, 9]	ἡ Διοτίμα τῷ Σωκράτει οὐ	παῖδα,	ἀλλὰ ἀκόλουθον τῆς Ἀφροδίτης καὶ
[18, 9]	Σωκράτης· πολλά μοι τὰν Πολυανακτίθαο	παῖδα	χαίρειν, Σαπφὼ λέγει· οὐ προσιέναι
[18, 9]	ἀπεκαλύψατο· ἐμὲ γὰρ λόγων εἵνεκα	παῖδες	ἂν φιλοῖεν· χαρίεντα μὲν γὰρ
[18, 8]	τοῦ μὲν παιδεύοντος, τοῦ δὲ	παιδευομένου·	ὁ μὲν ἄχθεται, ὁ δὲ
[18, 8]	ἀμφοτέρων, καὶ σωφρόνων, τοῦ μὲν	παιδεύοντος,	τοῦ δὲ παιδευομένου· ὁ μὲν
[18, 1]	μέθῃ. Περιάνδρῳ τῷ Ἀμβρακιώτῃ τυράννῳ	παιδικὰ	ἦν μειράκιον πολιτικόν· ἅτε δὲ
[18, 2]	διὰ φιλοτιμίαν ἐν ὄψει τῶν	παιδικῶν	μαχόμενον, καὶ δι´ ἀνάγκην ὑπερμαχοῦντα
[18, 9]	εἶναι πρὸς λόγους· σμικρά μοι	παῖς	ἔτι φαίνεο κἄχαρις ἔσσα Σαπφὼ
[18, 1]	ἐρωτική. ~Κορινθίῳ ἀνδρί, ὄνομα Αἰσχύλῳ,	παῖς	ἦν Ἀκταίων, μειράκιον Δωρικόν, ὥρᾳ
[18, 2]	ἀμφοτέρους προὐπηλάκισεν, καὶ ἀδελφὴν Ἁρμοδίου	Παναθηναίοις	ἥκουσαν ἐπὶ τὴν πομπὴν κανηφοροῦσαν
[18, 8]	τὸν ἄνδρα καὶ ἐραστήν, καὶ	πάντα	δὴ τὰ φίλτατα ὀνόματα· ὁ
[18, 8]	ἡνιόχοις· τὰ δὲ τοῦ ἔρωτος	πάντα	ἑξῆς δίεισιν, καὶ ἔργα, καὶ
[18, 4]	ἔργον, οὔτε πάθος, ἀλλὰ ἔοικεν	πάντα	ἑξῆς παρρησιαζομένῳ· πηδᾶν μὲν αὐτῷ
[18, 6]	καὶ ἀδολέσχην, καὶ σοφιστήν, καὶ	πάντα	μᾶλλον ἢ κακῶς ἐρῶντα. Οὐ
[18, 9]	ἐρᾷ τῶν καλῶν, καὶ ἐπαινεῖ	πάντας·	μεστὰ δὲ αὐτοῦ τὰ ᾄσματα
[18, 9]	πολλῶν ἐρᾶν ἔλεγον, καὶ ὑπὸ	πάντων	ἁλίσκεσθαι τῶν καλῶν· ὅ, τι
[18, 9]	ἤθους καὶ τρόπου· καὶ γὰρ	πάντων	ἐρᾷ τῶν καλῶν, καὶ ἐπαινεῖ
[18, 7]	ἦν ἡ τοῦ λόγου μήτηρ,	πάντως	γε οὐκ ἴδιοι οἱ τοῦ
[18, 5]	ὥστε τὰ Ὁμήρου αἰνίγματα πόρρω	πάνυ	εἶναι τῆς αἰτίας, τοῖς ἐκείνου
[18, 8]	φεύγωμεν, τὰ μὲν ἄλλα εὐήθως	πάνυ	καὶ ἀρχαίως ἐκδιδάσκειν ἰδέσθαι, καὶ
[18, 3]	δοκίμου τὸ φαινόμενον ἀσπαζόμενον πόρρω	πάνυ	τίθεμεν τῆς τέχνης, τὸν δὲ
[18, 8]	Ἔστιν αὐτῷ καὶ δίκαιος ἔρως	παρ´	ἀμφοῖν ἴσος οἷον τῆς Ἀνδρομάχης
[18, 5]	εἶναι τῆς αἰτίας, τοῖς ἐκείνου	παραβαλλόμενα.	Αὐτίκα καὶ ὁ μὲν περὶ
[18, 5]	ἀπὸ κυνηγεσίου τῆς Ἀλκιβιάδου ὥρας	παραγινόμενος,	ὁ Χαρμίδην τεθηπώς. Πῶς γὰρ
[18, 8]	τάττειν στράτευμα· ἐν νύσσῃ μὲν	παραινῶν	ἐγχριμφθῆναι τὸν ἐπὶ λαιᾷ ἵππον,
[18, 8]	ὁ μὲν ἄχθεται, ὁ δὲ	παραμυθεῖται·	ὁ μὲν ᾄδει, ὁ δὲ
[18, 5]	οὐδὲ τῇ πρὸς τὸν θάνατον	παρασκευῇ·	πολλοῦ γε καὶ δεῖ. Εἰ
[18, 7]	πρεσβύτερον· μάρτυρα δὲ αὐτὸν Σωκράτην	παραστησώμεθα,	ἐπαινοῦντα μὲν τὸ ἔργον καὶ
[18, 5]	ταῦτα, ἕτερα δὲ αἰνίττεται· καὶ	παρεὶς	τῇ ἀκοῇ τὸ τερπνόν, συναγωνίζεται
[18, 1]	δὲ ὁ Περίανδρος τῇ ἐξουσίᾳ	παροινεῖ	εἰς τὸ μειράκιον. Ἡ δὲ
[18, 1]	εἰς τὸ μειράκιον. Ἡ δὲ	παροινία	αὕτη Περίανδρον μὲν ἔπαυσεν ὑβρίζοντα,
[18, 5]	οὐ τῇ πρὸς τὸν δῆμον	παρρησίᾳ,	οὐδὲ τῇ πρὸς τοὺς τυράννους
[18, 4]	πάθος, ἀλλὰ ἔοικεν πάντα ἑξῆς	παρρησιαζομένῳ·	πηδᾶν μὲν αὐτῷ τὴν καρδίαν
[18, 5]	καὶ χρίσας μύρῳ· αἰτιασάμενος τὴν	παρρησίαν	τῶν ἐπῶν, ὅτι ὁ Ζεὺς
[18, 8]	ἀποφλογοῦται τὰ ὄμματα, καὶ λοιδορεῖται	πᾶσιν	καὶ ἀπειλεῖ· ὁ δὲ ἀναχωρεῖ
[18, 8]	καὶ τοῦ Ἕκτορος· ἡ μὲν	πατέρα	καὶ ἀδελφὸν καλεῖ τὸν ἄνδρα
[18, 8]	καὶ τὸν ἀνδρεῖον ἐπὶ τῷ	Πατρόκλῳ,	τὸν πόνῳ κτητὸν καὶ χρόνῳ,
[18, 8]	καὶ τοὺς ἱππεῖς διακρίνων τῶν	πεζῶν·	ἦ γὰρ ἂν γέλωτα ὄφλοι
[18, 4]	ἐν συμποσίοις, ἐν Ἀκαδημίᾳ, ἐν	Πειραιεῖ,	ἐν ὁδῷ ὑπὸ πλατάνῳ, ἐν
[18, 2]	ἀτιμίᾳ. Διδόασιν δίκην ἐκ τούτου	Πεισιστρατίδαι,	καὶ ἦρξεν ἐλευθερίας Ἀθηναίοις ὕβρις
[18, 2]	οὔτε Ἡρακλεῖδαι περὶ Πελοπόννησον, οὔτε	Πελοποννήσιοι	περὶ τὴν Ἀττικήν. Ἔδει γὰρ
[18, 2]	τῶν στρατηγῶν, οὔτε Ἡρακλεῖδαι περὶ	Πελοπόννησον,	οὔτε Πελοποννήσιοι περὶ τὴν Ἀττικήν.
[18, 4]	εἶναι λέγει, αἰσχρὸν ἰδεῖν, καὶ	πένητα,	ἐγγυτάτω τῆς ἑαυτοῦ τύχης, ἀνυπόδητον,
[18, 6]	τῷ ἔρωτι τοῦ Σωκράτους· καίτοι	πένητα	εἰπών, καὶ ἀδολέσχην, καὶ σοφιστήν,
[18, 5]	Σωκράτης, ὁ ἐραστὴς μὲν σοφίας,	πενίας	δὲ κρείττων, ἡδονῆς δὲ ἐχθρός,
[18, 5]	τῶν ἐπῶν, ὅτι ὁ Ζεὺς	πεποίηται	αὐτῷ τῇ Ἥρᾳ μισγόμενος ἐν
[18, 4]	ἅπαντα ἀποποιεῖται εἰδέναι, καὶ τοὺς	περὶ	ἀρετῆς λόγους, καὶ τὰς περὶ
[18, 4]	καὶ ἐπιστήμων εἶναι, καὶ πραγματεύεσθαι	περὶ	αὐτὴν ἔλεγεν. ~Τί βούλεται τῷ
[18, 4]	τοῖς λόγοις; ὁποῖα ἄττα φησὶν	περὶ	αὑτοῦ ἐκεῖνος, ὅτι ἐστὶν θεράπων
[18, 4]	περὶ ἀρετῆς λόγους, καὶ τὰς	περὶ	θεῶν δόξας, καὶ τὰ ἄλλα
[18, 2]	δεινότατος τῶν στρατηγῶν, οὔτε Ἡρακλεῖδαι	περὶ	Πελοπόννησον, οὔτε Πελοποννήσιοι περὶ τὴν
[18, 6]	καὶ δύνασθαι. Ὧδε τοίνυν δράσωμεν	περὶ	ῥᾳστώνην τοιαύτην τῷ λόγῳ, οἵαν
[18, 9]	δ´ οἶδα λέξαι. Τοῦτο καὶ	περὶ	Σωκράτους Ἀλκιβιάδης ἔλεγεν, εἰκάζων αὐτοῦ
[18, 6]	τὰ αὐτῶν. Οὐκοῦν καὶ ἡμεῖς	περὶ	Σωκράτους, εἰ μὲν ὀρθῶς ταῦτα
[18, 4]	καὶ ἄνδρα, ἐπιτολμητόν τοι καὶ	περὶ	Σωκράτους ἐκλογίσασθαι, τί ἦν αὐτῷ
[18, 2]	Ἡρακλεῖδαι περὶ Πελοπόννησον, οὔτε Πελοποννήσιοι	περὶ	τὴν Ἀττικήν. Ἔδει γὰρ ἕκαστον
[18, 2]	ἄρρηκτον· οἷον οὔτε ὁ Νέστωρ	περὶ	τὸ Ἴλιον συνεστήσατο, ὁ δεινότατος
[18, 3]	καὶ ὁ Ἁρμόδιος, καὶ οἱ	περὶ	τοῦ ἀδίκου ἔρωτος λόγοι; Ὅτι
[18, 5]	παραβαλλόμενα. Αὐτίκα καὶ ὁ μὲν	περὶ	τοῦ Διὸς τοιαῦτα ἀκούσας, καὶ
[18, 6]	δικαστήρια εἰσαγγελλόμενοι ἢ κινδυνεύοντες· οὐ	περὶ	τοῦ πράγματος ἀπολογοῦνται μόνον, ὑπὲρ
[18, 1]	μειράκιον. Ἡ δὲ παροινία αὕτη	Περίανδρον	μὲν ἔπαυσεν ὑβρίζοντα, τὸ δὲ
[18, 1]	οὐκ ἔρως· θαρσῶν δὲ ὁ	Περίανδρος	τῇ ἐξουσίᾳ παροινεῖ εἰς τὸ
[18, 1]	δὲ ὑπὸ ἐραστῶν ἐν μέθῃ.	Περιάνδρῳ	τῷ Ἀμβρακιώτῃ τυράννῳ παιδικὰ ἦν
[18, 8]	αὑτοῦ ὅπλοις κοσμεῖ, καὶ βραδύνοντος	περιδεῶς	ἔχει, καὶ ἀποθανόντος ἀποθανεῖν ἐρᾷ,
[18, 4]	ἀλλὰ ἔοικεν πάντα ἑξῆς παρρησιαζομένῳ·	πηδᾶν	μὲν αὐτῷ τὴν καρδίαν ἐπὶ
[18, 5]	καὶ Ἡφαίστου δεσμά, καὶ θεοὶ	πίνοντες,	καὶ γελῶντες θεοὶ ἄσβεστον γέλωτα,
[18, 6]	κρείττω ποιεῖ, καὶ ὀμνύει τὴν	πλάτανον	καὶ τὸν κύνα· τῶν δὲ
[18, 4]	ἐν Πειραιεῖ, ἐν ὁδῷ ὑπὸ	πλατάνῳ,	ἐν Λυκίῳ. Καὶ τὰ μὲν
[18, 5]	ἀποκρινάσθω ἡμῖν ὑπὲρ τοῦ Σωκράτους	Πλάτων,	ἢ Ξενοφῶν, ἢ Αἰσχίνης, ἤ
[18, 9]	ὦ θεοί, μέμψαιτο ἐραστὴν τοιοῦτον,	πλὴν	Τιμάρχου;
[18, 7]	συγγεγραμμένον ἐρωτικόν, οὐκ ἔφη θαυμάζειν,	πλῆρες	τὸ στῆθος ἔχων ὥσπερ ἀγγεῖον,
[18, 6]	ὅτι τὸν ἥττω λόγον κρείττω	ποιεῖ,	καὶ ὀμνύει τὴν πλάτανον καὶ
[18, 5]	ἀκοῇ τὸ τερπνόν, συναγωνίζεται τῷ	ποιητῇ,	καὶ συνεξαίρεται τῇ φαντασίᾳ, καὶ
[18, 5]	ἀπεπέμψατο, αὐτῷ Ὁμήρῳ, στεφανώσας τὸν	ποιητὴν	καὶ χρίσας μύρῳ· αἰτιασάμενος τὴν
[18, 4]	ὥσπερ ἐν νυκτὶ ἐπὶ φέγγος.	Πόλιν	δὲ οἰκίζων ἀγαθῶν ἀνδρῶν, τιθεὶς
[18, 5]	μὲν Ὁμήρου ἔπη τῆς θαυμαστῆς	πολιτείας	καὶ τροφῆς τῶν νέων ἀπεπέμψατο,
[18, 1]	Ἀμβρακιώτῃ τυράννῳ παιδικὰ ἦν μειράκιον	πολιτικόν·	ἅτε δὲ οὐ σὺν δίκῃ
[18, 9]	Ἴωνα χαίρειν φησὶν ὁ Σωκράτης·	πολλά	μοι τὰν Πολυανακτίθαο παῖδα χαίρειν,
[18, 2]	πολλῶν καλῶν ἐρασταὶ ἦσαν Θήβησιν	πολλοὶ	νεανίαι· ὅπλα δοὺς Ἐπαμεινώνδας τοῖς
[18, 5]	τῇ πρὸς τὸν θάνατον παρασκευῇ·	πολλοῦ	γε καὶ δεῖ. Εἰ μὲν
[18, 9]	φησὶν ὁ Σωκράτης Ἀλκιβιάδῃ, ἐκ	πολλοῦ	ἐρῶν, πρὶν ἡγήσατο ἱκανὸν εἶναι
[18, 9]	δὲ ἀρρένων, ἐπιτηδεῦσαι. Καὶ γὰρ	πολλῶν	ἐρᾶν ἔλεγον, καὶ ὑπὸ πάντων
[18, 2]	ἀπὸ Λακεδαιμονίων στρατηγήματι ἐρωτικῷ· μειρακίων	πολλῶν	καλῶν ἐρασταὶ ἦσαν Θήβησιν πολλοὶ
[18, 9]	ὁ Σωκράτης· πολλά μοι τὰν	Πολυανακτίθαο	παῖδα χαίρειν, Σαπφὼ λέγει· οὐ
[18, 8]	ἀρξάμενοι. ~Οὗτος γάρ μοι δοκεῖ	πολυφωνότατος	ὢν καὶ δεινὸς ὁμοῦ τοῖς
[18, 2]	Ἁρμοδίου Παναθηναίοις ἥκουσαν ἐπὶ τὴν	πομπὴν	κανηφοροῦσαν ἐξήλασεν ἐπ´ ἀτιμίᾳ. Διδόασιν
[18, 8]	ἀνδρεῖον ἐπὶ τῷ Πατρόκλῳ, τὸν	πόνῳ	κτητὸν καὶ χρόνῳ, καὶ μέχρι
[18, 5]	ἀνεκέρασεν, ὥστε τὰ Ὁμήρου αἰνίγματα	πόρρω	πάνυ εἶναι τῆς αἰτίας, τοῖς
[18, 3]	τοῦ δοκίμου τὸ φαινόμενον ἀσπαζόμενον	πόρρω	πάνυ τίθεμεν τῆς τέχνης, τὸν
[18, 9]	γυναικῶν ἔρωτας, καὶ ἀνδρῶν; καὶ	ποταμῶν	ἔρωτας καὶ βασιλέων καὶ φυτῶν;
[18, 9]	ἔσσα Σαπφὼ λέγει· κωμῳδεῖ σχῆμά	που	καὶ κατάκλισιν σοφιστοῦ, καὶ αὕτη
[18, 9]	Ἀφροδίτης καὶ θεράποντα εἶναι· λέγει	που	καὶ Σαπφοῖ ἡ Ἀφροδίτη ἐν
[18, 9]	τὰ δίκαια‘ φησίν. Ἤδη δέ	που	καὶ τὴν τέχνην ἀπεκαλύψατο· ἐμὲ
[18, 3]	τοῦ ἀδίκου ἔρωτος λόγοι; Ὅτι	πρᾶγμα	διττόν, τὸ μὲν ἀρετῆς ἐπήβολον,
[18, 6]	γὰρ ἦν, ὡς ἔοικεν, τὸ	πρᾶγμα	οὔτε τοῖς συκοφάνταις, οὔτε τοῖς
[18, 4]	ταύτης καὶ ἐπιστήμων εἶναι, καὶ	πραγματεύεσθαι	περὶ αὐτὴν ἔλεγεν. ~Τί βούλεται
[18, 6]	ἢ κινδυνεύοντες· οὐ περὶ τοῦ	πράγματος	ἀπολογοῦνται μόνον, ὑπὲρ ὅτου ἡ
[18, 8]	ἐπὶ λαιᾷ ἵππον, κυκεῶ δὲ	Πραμνίου	διδοὺς τοῖς κάμνουσιν, τοὺς δὲ
[18, 5]	δὲ αἰνίττεται δι´ αἰσχρῶν ῥημάτων	πράξεις	καλάς, δεινὸν καὶ σφαλερὸν τὸ
[18, 8]	τὸν ὑβριστήν, τὸν ἐπιμανῆ, τὸν	πρᾶον·	καὶ ἐστὶν ἐν τοιούτοις οὐκέτι
[18, 9]	οἰκίᾳ θρῆνον εἶναι οὐκ ἄμμι	πρέποι	τάδε. Ἡ δὲ τοῦ Τηΐου
[18, 9]	δὲ τῆς Λεσβίας (εἴτοι χρὴ	πρεσβύτερα	τοῖς νέοις εἰκάσαι) τί ἂν
[18, 2]	ἐν θήρᾳ σκύλακες συμπαραθέοντες τοῖς	πρεσβυτέροις	τῶν κυνῶν. ~Τί δή μοι
[18, 7]	τὸ ἐρωτικὸν ἐπιτήδευμα, ἀλλὰ μακρῷ	πρεσβύτερον·	μάρτυρα δὲ αὐτὸν Σωκράτην παραστησώμεθα,
[18, 9]	Σωκράτης Ἀλκιβιάδῃ, ἐκ πολλοῦ ἐρῶν,	πρὶν	ἡγήσατο ἱκανὸν εἶναι πρὸς λόγους·
[18, 3]	δοκίμου καὶ μή. Τὸν μὲν	πρὸ	τοῦ δοκίμου τὸ φαινόμενον ἀσπαζόμενον
[18, 9]	ὅ, τιπερ Σωκράτει οἱ ἀντίτεχνοι,	Πρόδικος	καὶ Γοργίας καὶ Θρασύμαχος καὶ
[18, 8]	καὶ χρόνῳ, καὶ μέχρι θανάτου	προερχόμενον,	νέων καὶ καλῶν ἀμφοτέρων, καὶ
[18, 6]	ἀξιοχρεωτέρους τρέπουσι τὴν αἰτίαν, τῇ	πρὸς	ἐκείνους κοινωνίᾳ κατασμικρύνοντες τὰ αὐτῶν.
[18, 9]	ἐρῶν, πρὶν ἡγήσατο ἱκανὸν εἶναι	πρὸς	λόγους· σμικρά μοι παῖς ἔτι
[18, 8]	καὶ τὸ τυχεῖν ἐθέλοντα ἐξουσίας	πρὸς	μάχην δακρῦσαι ὡς οὐκ ἀνεξομένου
[18, 5]	ταῦτα φιλοσόφῳ βίῳ; οὐ τῇ	πρὸς	τὸν δῆμον παρρησίᾳ, οὐδὲ τῇ
[18, 5]	τὸ δεσμωτήριον ὁδῷ, οὐδὲ τῇ	πρὸς	τὸν θάνατον παρασκευῇ· πολλοῦ γε
[18, 3]	οἱ μοχθηροὶ ἐρασταὶ διὰ τὴν	πρὸς	τὸν θεὸν ὁμωνυμίαν, ἀπιστοῦνται δὲ
[18, 5]	ἐπὶ Δηλίῳ ἀριστείᾳ, οὐδὲ τῇ	πρὸς	τοὺς δικαστὰς ὑπεροψίᾳ, οὐδὲ τῇ
[18, 4]	τοῦ ἔρωτος, καὶ λευκὴ στάθμη	πρὸς	τοὺς καλούς, καὶ τὴν τέχνην
[18, 5]	τὸν δῆμον παρρησίᾳ, οὐδὲ τῇ	πρὸς	τοὺς τυράννους ἐλευθερίᾳ, οὐδὲ τῇ
[18, 6]	καὶ τὸ δικαστήριον ἐκεῖνο διαπέφευγεν·	πρὸς	τουτουσὶ δὲ τοὺς νυνὶ κατηγόρους
[18, 6]	νῦν ἔχον· λέγωμεν δὲ ὡδὶ	πρὸς	τουτουσὶ τοὺς δεινοὺς κατηγόρους· ὅτι
[18, 3]	αὐτῆς· ταύτῃ καὶ τὴν ἐρωτικὴν	προσθῶμεν	φέροντες, ὥσπέρ τινι νομίσματι, τῇ
[18, 9]	παῖδα χαίρειν, Σαπφὼ λέγει· οὐ	προσιέναι	φησὶν ὁ Σωκράτης Ἀλκιβιάδῃ, ἐκ
[18, 2]	ὑπ´ ὀργῆς ἄλλά τε ἀμφοτέρους	προὐπηλάκισεν,	καὶ ἀδελφὴν Ἁρμοδίου Παναθηναίοις ἥκουσαν
[18, 5]	γὰρ ὠφελοῦν ἀφανὲς) ἀλλὰ βλάπτειν·	πρόχειρον	γὰρ τοῦτο. Ταῦτα οἶμαι Θρασύμαχον
[18, 9]	καὶ Γοργίας καὶ Θρασύμαχος καὶ	Πρωταγόρας,	τοῦτο τῇ Σαπφοῖ Γοργὼ καὶ
[18, 6]	εἰσιν ἐκείνων ἀμαχώτεροι) διαγωνισώμεθα τὸ	πρῶτον	τῇδε· ~ὡς οὐκ ἴδιον Σωκράτους
[18, 7]	τοῦ Σωκράτους ἐρωτικοὶ λόγοι, οὐδὲ	πρώτου·	θεασώμεθα γὰρ οὕτως, ἀπὸ Ὁμήρου
[18, 8]	νῦν βροτοί εἰσιν. Αὐτίκα ἐν	πρώτῳ	λόγῳ ἐπὶ αἰχμαλώτῳ ἐρασταὶ δύο,
[18, 5]	ἂν εἰπεῖν, ἢ Καλλίαν, ἢ	Πῶλον,	ἢ ὅστις ἄλλος τῇ Σωκράτους
[18, 5]	ὥρας παραγινόμενος, ὁ Χαρμίδην τεθηπώς.	Πῶς	γὰρ ὅμοια ταῦτα φιλοσόφῳ βίῳ;

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/04/2008