Dissertation, Chap.
[18, 4]	τὸν ὡραιότατον, καὶ Ἀγάθωνα τὸν	ἁβρότατον,	καὶ Φαῖδρον τὴν θείαν κεφαλήν,
[18, 4]	ἐπὶ φέγγος. Πόλιν δὲ οἰκίζων	ἀγαθῶν	ἀνδρῶν, τιθεὶς νόμους τοῖς ἀριστεῦσιν
[18, 8]	κακοὺς ἐν μέσῳ τάττων τῶν	ἀγαθῶν,	καὶ τοὺς ἱππεῖς διακρίνων τῶν
[18, 4]	καὶ Κριτόβουλον τὸν ὡραιότατον, καὶ	Ἀγάθωνα	τὸν ἁβρότατον, καὶ Φαῖδρον τὴν
[18, 7]	πλῆρες τὸ στῆθος ἔχων ὥσπερ	ἀγγεῖον,	ἀλλοτρίων ναμάτων, ἦπου Σαπφοῦς τῆς
[18, 9]	σοφιστοῦ, καὶ αὕτη τίς δὲ	ἀγροιῶτιν	ἐπεμμένα στολήν τὸν ἔρωτα φησὶν
[18, 8]	ὁ δὲ παραμυθεῖται· ὁ μὲν	ᾄδει,	ὁ δὲ ἀκροᾶται· ἐρωτικὸν δὲ
[18, 2]	ἄλλά τε ἀμφοτέρους προὐπηλάκισεν, καὶ	ἀδελφὴν	Ἁρμοδίου Παναθηναίοις ἥκουσαν ἐπὶ τὴν
[18, 8]	Ἕκτορος· ἡ μὲν πατέρα καὶ	ἀδελφὸν	καλεῖ τὸν ἄνδρα καὶ ἐραστήν,
[18, 6]	καὶ Μελήτου· ἐκεῖνοι μέν γε	ἀδικεῖν	γραψάμενοι Σωκράτην, καὶ τοὺς νέους
[18, 6]	ὅτι μὲν Κριτίας ἐτυράννησεν, τοῦτο	ἀδικεῖν	ἔλεγον τὸν Σωκράτην, καὶ ὅτι
[18, 2]	ἦν διὰ ἰσοτιμίαν, ὁ δὲ	ἄδικος	δι´ ἐξουσίαν· ἀλλὰ τό γε
[18, 3]	Ἁρμόδιος, καὶ οἱ περὶ τοῦ	ἀδίκου	ἔρωτος λόγοι; Ὅτι πρᾶγμα διττόν,
[18, 1]	ἐξ ἐρωμένου τυραννοκτόνον. Αὕτη δίκη	ἀδίκων	ἐρώτων. ~Βούλει σοι λέγω καὶ
[18, 6]	Σωκράτους· καίτοι πένητα εἰπών, καὶ	ἀδολέσχην,	καὶ σοφιστήν, καὶ πάντα μᾶλλον
[18, 9]	ἂν φιλοῖεν· χαρίεντα μὲν γὰρ	ᾄδω,	χαρίεντα δ´ οἶδα λέξαι. Τοῦτο
[18, 8]	ἐπανεῖναι εἰς τὸν θάλαμον καὶ	ἀεὶ	μοιχῷ ἐοικέναι. Ἔστιν αὐτῷ καὶ
[18, 9]	τὰ Ὁμήρου ἐρωτικά. ~Ἡσιόδῳ δὲ	ἀείδουσιν	αἱ μοῦσαι τί ἄλλο ἢ
[18, 5]	τῇ Ἴδῃ, νεφέλης αὐτοὺς καλυπτούσης	ἀθανάτου,	καὶ Ἄρεως καὶ Ἀφροδίτης συνουσία,
[18, 2]	τούτου Πεισιστρατίδαι, καὶ ἦρξεν ἐλευθερίας	Ἀθηναίοις	ὕβρις τυράννου, καὶ μειρακίου θάρσος,
[18, 6]	ἐπιλήψιμον. Διὸ δὴ τὸ μὲν	Ἀθηναίων	θέατρον καὶ τὸ δικαστήριον ἐκεῖνο
[18, 4]	ἐπεὶ ταύτῃ βασανιστέον τὲ καὶ	ἀθρητέον	τὸν ἐρωτικὸν καὶ λόγον καὶ
[18, 9]	Ὁμήρου ἐρωτικά. ~Ἡσιόδῳ δὲ ἀείδουσιν	αἱ	μοῦσαι τί ἄλλο ἢ γυναικῶν
[18, 5]	Σωκράτει ταυτὶ τὰ κομψά, εἴτε	αἰνίγματα,	εἴτε εἰρωνεύματα; ἀποκρινάσθω ἡμῖν ὑπὲρ
[18, 5]	ὁμιλίαις ἀνεκέρασεν, ὥστε τὰ Ὁμήρου	αἰνίγματα	πόρρω πάνυ εἶναι τῆς αἰτίας,
[18, 5]	ταῦτα, εὐφημεῖν ἄξιον· εἰ δὲ	αἰνίττεται	δι´ αἰσχρῶν ῥημάτων πράξεις καλάς,
[18, 5]	ἀληθείᾳ διατεθρυλημένος, ἐπισφαλέστερος ἐν οἷς	αἰνίττεται,	διὰ τὸ ἀξιόπιστον μὲν ἐν
[18, 5]	φησὶ μὲν ταῦτα, ἕτερα δὲ	αἰνίττεται·	καὶ παρεὶς τῇ ἀκοῇ τὸ
[18, 5]	Σωκράτους Πλάτων, ἢ Ξενοφῶν, ἢ	Αἰσχίνης,	ἤ τις ἄλλος τῶν ὁμοφώνων
[18, 8]	δεινὸς ὁμοῦ τοῖς καλοῖς τὰ	αἰσχρὰ	ἱστορεῖν, τὰ μὲν ὅπως ἔχωμεν,
[18, 8]	καὶ πάθη, τὰ καλά, τὰ	αἰσχρά,	τὸν σώφρονα ἔρωτα, τὸν ἀκόλαστον,
[18, 4]	μῦθον, οἷον καὶ εἶναι λέγει,	αἰσχρὸν	ἰδεῖν, καὶ πένητα, ἐγγυτάτω τῆς
[18, 5]	τὸ χρῆμα. Τὸ γὰρ ὑποβαλεῖν	αἰσχρῷ	καλόν, καὶ τὰ ὠφελοῦντα διὰ
[18, 5]	ἄξιον· εἰ δὲ αἰνίττεται δι´	αἰσχρῶν	ῥημάτων πράξεις καλάς, δεινὸν καὶ
[18, 1]	Σωκράτους ἐρωτική. ~Κορινθίῳ ἀνδρί, ὄνομα	Αἰσχύλῳ,	παῖς ἦν Ἀκταίων, μειράκιον Δωρικόν,
[18, 6]	εἰς ἄλλους ἀξιοχρεωτέρους τρέπουσι τὴν	αἰτίαν,	τῇ πρὸς ἐκείνους κοινωνίᾳ κατασμικρύνοντες
[18, 5]	αἰνίγματα πόρρω πάνυ εἶναι τῆς	αἰτίας,	τοῖς ἐκείνου παραβαλλόμενα. Αὐτίκα καὶ
[18, 5]	τὸν ποιητὴν καὶ χρίσας μύρῳ·	αἰτιασάμενος	τὴν παρρησίαν τῶν ἐπῶν, ὅτι
[18, 8]	Αὐτίκα ἐν πρώτῳ λόγῳ ἐπὶ	αἰχμαλώτῳ	ἐρασταὶ δύο, ὁ μὲν θρασὺς
[18, 4]	καὶ δημοσίᾳ, ἐν συμποσίοις, ἐν	Ἀκαδημίᾳ,	ἐν Πειραιεῖ, ἐν ὁδῷ ὑπὸ
[18, 5]	δὲ αἰνίττεται· καὶ παρεὶς τῇ	ἀκοῇ	τὸ τερπνόν, συναγωνίζεται τῷ ποιητῇ,
[18, 8]	αἰσχρά, τὸν σώφρονα ἔρωτα, τὸν	ἀκόλαστον,	τὸν δίκαιον, τὸν ὑβριστήν, τὸν
[18, 8]	καὶ οὐκ ἄπεισιν. Ἄλλη εἰκὼν	ἀκολάστου	ἔρωτος· τοιοῦτος αὐτῷ ὁ Ἀλέξανδρος,
[18, 9]	τῷ Σωκράτει οὐ παῖδα, ἀλλὰ	ἀκόλουθον	τῆς Ἀφροδίτης καὶ θεράποντα εἶναι·
[18, 5]	μὲν περὶ τοῦ Διὸς τοιαῦτα	ἀκούσας,	καὶ τοῦ Ἀπόλλωνος, καὶ τῆς
[18, 2]	δεινὸν καὶ ἄμαχον, καὶ συνασπίζοντα	ἀκριβῶς,	καὶ ἄρρηκτον· οἷον οὔτε ὁ
[18, 8]	ὁ μὲν ᾄδει, ὁ δὲ	ἀκροᾶται·	ἐρωτικὸν δὲ καὶ τὸ τυχεῖν
[18, 1]	ἀνδρί, ὄνομα Αἰσχύλῳ, παῖς ἦν	Ἀκταίων,	μειράκιον Δωρικόν, ὥρᾳ διαφέρον. Ἐρᾷ
[18, 1]	μειράκιον Δωρικόν, ὥρᾳ διαφέρον. Ἐρᾷ	Ἀκταίωνος	νεανίας Κορίνθιος, γένους τῶν Βακχιάδων·
[18, 1]	ὑπερεφρόνει ὑβριστοῦ ἐραστοῦ, ἐκώμασεν εἰς	Ἀκταίωνος	ὁ ἐραστὴς ὁμοῦ τοῖς Βακχιάδαις
[18, 9]	ἐκείνη ξυλλαβοῦσα εἶπεν γλυκύπικρον‘ καὶ	ἀλγεσίδωρον.	Τὸν ἔρωτα Σωκράτης σοφιστὴν λέγει,
[18, 8]	ἀκολάστου ἔρωτος· τοιοῦτος αὐτῷ ὁ	Ἀλέξανδρος,	οἷος ἐκ μάχης ἐπανεῖναι εἰς
[18, 5]	Ὁ δὲ Σωκράτης ἡμῖν ἐπ´	ἀληθείᾳ	διατεθρυλημένος, ἐπισφαλέστερος ἐν οἷς αἰνίττεται,
[18, 5]	δὲ κρείττων, ἡδονῆς δὲ ἐχθρός,	ἀληθείας	δὲ φίλος, οὕτω σφαλεροὺς καὶ
[18, 5]	καὶ δεῖ. Εἰ μὲν γὰρ	ἀληθῆ	ταῦτα, εὐφημεῖν ἄξιον· εἰ δὲ
[18, 3]	καὶ φαινομένου γνησίους ἐραστὰς κάλλους	ἀληθινοῦ.	~Εἶεν· ἐπεὶ ταύτῃ βασανιστέον τὲ
[18, 9]	ἐρᾶν ἔλεγον, καὶ ὑπὸ πάντων	ἁλίσκεσθαι	τῶν καλῶν· ὅ, τι γὰρ
[18, 9]	οὐ προσιέναι φησὶν ὁ Σωκράτης	Ἀλκιβιάδῃ,	ἐκ πολλοῦ ἐρῶν, πρὶν ἡγήσατο
[18, 4]	ἐνθουσιᾶν, καθάπερ τὰς βάκχας, ἐπὶ	Ἀλκιβιάδῃ·	ἐπεστρέφθαι δὲ ἐπ´ Αὐτόλυκον τὰ
[18, 6]	ἔλεγον τὸν Σωκράτην, καὶ ὅτι	Ἀλκιβιάδην	ἐᾷ ὑβρίζειν, καὶ ὅτι τὸν
[18, 4]	καὶ μαθητὰς λαμβάνει τῆς τέχνης,	Ἀλκιβιάδην	τὸν γαυρότατον, καὶ Κριτόβουλον τὸν
[18, 9]	λέξαι. Τοῦτο καὶ περὶ Σωκράτους	Ἀλκιβιάδης	ἔλεγεν, εἰκάζων αὐτοῦ τὴν χάριν
[18, 9]	καλῶν· ὅ, τι γὰρ ἐκείνῳ	Ἀλκιβιάδης	καὶ Χαρμίδης καὶ Φαῖδρος, τοῦτο
[18, 5]	ἁπτόμενος, ὁ ἀπὸ κυνηγεσίου τῆς	Ἀλκιβιάδου	ὥρας παραγινόμενος, ὁ Χαρμίδην τεθηπώς.
[18, 4]	εἰκόνας, τὰς Ἑλληνικὰς φλυαρίας, δωρεῖται·	ἀλλ´	ἐξεῖναι φιλεῖν τῷ ἀρίστῳ, εἰ
[18, 6]	ὑπὲρ ὅτου ἡ εἰσαγγελία ἐγένετο,	ἀλλ´	ἠρέμα εἰς ἄλλους ἀξιοχρεωτέρους τρέπουσι
[18, 6]	καὶ οἱ δεινοὶ οὗτοι συκοφάνται·	ἀλλ´	οὐδὲ Ἀριστοφάνης τὰ Σωκράτους ἐν
[18, 3]	διὰ τὸ ἀμφίβολον τοῦ πάθους,	ἀλλ´	ὥσπερ τοὺς ἀργυρογνώμονας ἐξετάζειν ἔδει,
[18, 9]	Διοτίμα τῷ Σωκράτει οὐ παῖδα,	ἀλλὰ	ἀκόλουθον τῆς Ἀφροδίτης καὶ θεράποντα
[18, 5]	ἔργον (τὸ γὰρ ὠφελοῦν ἀφανὲς)	ἀλλὰ	βλάπτειν· πρόχειρον γὰρ τοῦτο. Ταῦτα
[18, 7]	ἔρωτα ἔπαινον, Μαντινικῇ γυναικὶ ἀνατίθησιν·	ἀλλὰ	εἴτε Μαντινική, εἴτε καὶ Λεσβία
[18, 4]	ἔρωτος, οὔτε ἔργον, οὔτε πάθος,	ἀλλὰ	ἔοικεν πάντα ἑξῆς παρρησιαζομένῳ· πηδᾶν
[18, 4]	καλούς, καὶ τὴν τέχνην δεινός.	Ἀλλὰ	καὶ διδασκάλους ἐπιγέγραπται τῆς τέχνης,
[18, 4]	οὐκ ἐν μέσοις τοῖς Ἕλλησιν,	ἀλλὰ	καὶ οἴκοι καὶ δημοσίᾳ, ἐν
[18, 9]	ὀφθαλμῶν, καὶ τῆς Βαθύλλου ὥρας·	ἀλλὰ	καὶ τούτοις τὴν σωφροσύνην ὁρᾷς·
[18, 7]	ἴδιον Σωκράτους τὸ ἐρωτικὸν ἐπιτήδευμα,	ἀλλὰ	μακρῷ πρεσβύτερον· μάρτυρα δὲ αὐτὸν
[18, 8]	ἐστὶν ἐν τοιούτοις οὐκέτι ἀρχαῖος,	ἀλλὰ	τεχνίτης δεινῶς, οἷοι νῦν βροτοί
[18, 2]	ὁ δὲ ἄδικος δι´ ἐξουσίαν·	ἀλλὰ	τό γε μειράκιον ὄντως ἦν
[18, 4]	ἐν Λυκίῳ. Καὶ τὰ μὲν	ἄλλα	ἅπαντα ἀποποιεῖται εἰδέναι, καὶ τοὺς
[18, 4]	περὶ θεῶν δόξας, καὶ τὰ	ἄλλα	ἅπαντα, ἐφ´ οἷς οἱ σοφισταὶ
[18, 5]	ἡ Θέτις λέγει· καὶ ὅσα	ἄλλα	ἐπὶ τούτοις Ὅμηρος μὲν ᾐνίξατο,
[18, 8]	δὲ ὅπως φεύγωμεν, τὰ μὲν	ἄλλα	εὐήθως πάνυ καὶ ἀρχαίως ἐκδιδάσκειν
[18, 2]	ἠσπάζετο· ὁ δὲ ὑπ´ ὀργῆς	ἄλλά	τε ἀμφοτέρους προὐπηλάκισεν, καὶ ἀδελφὴν
[18, 8]	ἀπελεύσεσθαι φησίν, καὶ οὐκ ἄπεισιν.	Ἄλλη	εἰκὼν ἀκολάστου ἔρωτος· τοιοῦτος αὐτῷ
[18, 9]	νέοις εἰκάσαι) τί ἂν εἴη	ἄλλο,	ἢ αὐτό, ἡ Σωκράτους τέχνη
[18, 9]	δὲ ἀείδουσιν αἱ μοῦσαι τί	ἄλλο	ἢ γυναικῶν ἔρωτας, καὶ ἀνδρῶν;
[18, 5]	Καλλίαν, ἢ Πῶλον, ἢ ὅστις	ἄλλος	τῇ Σωκράτους φιλοσοφίᾳ ἐπολέμει. ~Φέρ´
[18, 5]	Ξενοφῶν, ἢ Αἰσχίνης, ἤ τις	ἄλλος	τῶν ὁμοφώνων αὐτῷ. Ἐγὼ μὲν
[18, 7]	τὸ στῆθος ἔχων ὥσπερ ἀγγεῖον,	ἀλλοτρίων	ναμάτων, ἦπου Σαπφοῦς τῆς καλῆς
[18, 6]	εἰσαγγελία ἐγένετο, ἀλλ´ ἠρέμα εἰς	ἄλλους	ἀξιοχρεωτέρους τρέπουσι τὴν αἰτίαν, τῇ
[18, 8]	ἡσυχίας, καὶ δακρύει κείμενος, καὶ	ἀλύει,	καὶ ἀπελεύσεσθαι φησίν, καὶ οὐκ
[18, 2]	ἱερὸν τοῦ ἔρωτος, δεινὸν καὶ	ἄμαχον,	καὶ συνασπίζοντα ἀκριβῶς, καὶ ἄρρηκτον·
[18, 6]	κατηγόρους (οὐ γάρ εἰσιν ἐκείνων	ἀμαχώτεροι)	διαγωνισώμεθα τὸ πρῶτον τῇδε· ~ὡς
[18, 1]	ἐραστῶν ἐν μέθῃ. Περιάνδρῳ τῷ	Ἀμβρακιώτῃ	τυράννῳ παιδικὰ ἦν μειράκιον πολιτικόν·
[18, 5]	διώκων, αὐτὸς θνητὸς ἐών, θεὸν	ἄμβροτον,	καὶ ὀδυρόμενοι θεοί· ὤμοι ἐγών,
[18, 9]	μουσοπόλων οἰκίᾳ θρῆνον εἶναι οὐκ	ἄμμι	πρέποι τάδε. Ἡ δὲ τοῦ
[18, 3]	δὲ οἱ χρηστοὶ διὰ τὸ	ἀμφίβολον	τοῦ πάθους, ἀλλ´ ὥσπερ τοὺς
[18, 1]	κατέχειν· σπώμενον τὸ μειράκιον ὑπ´	ἀμφοῖν,	βίᾳ διαφθείρεται ἐν χερσὶν αὐτῶν.
[18, 8]	αὐτῷ καὶ δίκαιος ἔρως παρ´	ἀμφοῖν	ἴσος οἷον τῆς Ἀνδρομάχης καὶ
[18, 2]	δὲ ὑπ´ ὀργῆς ἄλλά τε	ἀμφοτέρους	προὐπηλάκισεν, καὶ ἀδελφὴν Ἁρμοδίου Παναθηναίοις
[18, 8]	θανάτου προερχόμενον, νέων καὶ καλῶν	ἀμφοτέρων,	καὶ σωφρόνων, τοῦ μὲν παιδεύοντος,
[18, 9]	Ὀλύμπου καὶ Μαρσύου αὐλήμασιν. Τίς	ἄν,	ὦ θεοί, μέμψαιτο ἐραστὴν τοιοῦτον,
[18, 8]	διακρίνων τῶν πεζῶν· ἦ γὰρ	ἂν	γέλωτα ὄφλοι τὰ σοφὰ ταῦτα
[18, 9]	πρεσβύτερα τοῖς νέοις εἰκάσαι) τί	ἂν	εἴη ἄλλο, ἢ αὐτό, ἡ
[18, 5]	γὰρ τοῦτο. Ταῦτα οἶμαι Θρασύμαχον	ἂν	εἰπεῖν, ἢ Καλλίαν, ἢ Πῶλον,
[18, 4]	τῷ ἀρίστῳ, εἰ δή τινα	ἂν	θέλῃ, τῶν καλῶν· ὢ τοῦ
[18, 9]	ἐμὲ γὰρ λόγων εἵνεκα παῖδες	ἂν	φιλοῖεν· χαρίεντα μὲν γὰρ ᾄδω,
[18, 3]	καλὸν καὶ ὂν καὶ φαινόμενον,	ἀνάγκη	τοὺς μὲν τοῦ φαινομένου κάλλους
[18, 2]	τῶν παιδικῶν μαχόμενον, καὶ δι´	ἀνάγκην	ὑπερμαχοῦντα τῶν φιλτάτων· ἦν δὲ
[18, 6]	ταῦτα ἔδρα ἢ μή, σκοπεῖν	ἀναθησόμεθα	σμικρόν, ὅσον τὸ νῦν ἔχον·
[18, 9]	ἄνεμος κατ´ ὄρος δρυσὶν ἐμπεσών·	ἀναίθεται	τῇ Ξανθίππῃ ὀδυρομένῃ ὅτι ἀπέθνησκεν,
[18, 7]	μικρὰν οὖσαν καὶ μέλαιναν) ἢ	Ἀνακρέοντος,	φησίν, τοῦ σοφοῦ. Τὸν δὲ
[18, 9]	τῇ Λεσβίᾳ Γύριννα καὶ Ἀτθὶς	Ἀνακτορία·	καὶ ὅ, τιπερ Σωκράτει οἱ
[18, 4]	Αὐτὸς δὲ δὴ τὸν ἔρωτα,	ἀναπλάττων	ἐπ´ αὐτῷ μῦθον, οἷον καὶ
[18, 7]	εἰς ἔρωτα ἔπαινον, Μαντινικῇ γυναικὶ	ἀνατίθησιν·	ἀλλὰ εἴτε Μαντινική, εἴτε καὶ
[18, 8]	πᾶσιν καὶ ἀπειλεῖ· ὁ δὲ	ἀναχωρεῖ	ἐφ´ ἡσυχίας, καὶ δακρύει κείμενος,
[18, 4]	τὸν ἐρωτικὸν καὶ λόγον καὶ	ἄνδρα,	ἐπιτολμητόν τοι καὶ περὶ Σωκράτους
[18, 8]	πατέρα καὶ ἀδελφὸν καλεῖ τὸν	ἄνδρα	καὶ ἐραστήν, καὶ πάντα δὴ
[18, 8]	ἐπὶ τῆς Κίρκης· καὶ τὸν	ἀνδρεῖον	ἐπὶ τῷ Πατρόκλῳ, τὸν πόνῳ
[18, 6]	κατηγόρους· ὅτι ἡμῖν δοκεῖτε, ὦ	ἄνδρες,	ἀτοπώτεροι εἶναι συκοφάνται Ἀνύτου καὶ
[18, 1]	~Τίς ἡ Σωκράτους ἐρωτική. ~Κορινθίῳ	ἀνδρί,	ὄνομα Αἰσχύλῳ, παῖς ἦν Ἀκταίων,
[18, 8]	παρ´ ἀμφοῖν ἴσος οἷον τῆς	Ἀνδρομάχης	καὶ τοῦ Ἕκτορος· ἡ μὲν
[18, 9]	τοῦτο τῇ Σαπφοῖ Γοργὼ καὶ	Ἀνδρομέδα·	νῦν μὲν ἐπιτιμᾷ ταύταις, νῦν
[18, 9]	ἄλλο ἢ γυναικῶν ἔρωτας, καὶ	ἀνδρῶν;	καὶ ποταμῶν ἔρωτας καὶ βασιλέων
[18, 5]	ἐγών, ὅτε μοι Σαρπήδονα φίλτατον	ἀνδρῶν,	ὁ Ζεὺς λέγει· καὶ αὖθις
[18, 4]	φέγγος. Πόλιν δὲ οἰκίζων ἀγαθῶν	ἀνδρῶν,	τιθεὶς νόμους τοῖς ἀριστεῦσιν οὐ
[18, 5]	κινδυνώδεις λόγους ταῖς αὐτοῦ ὁμιλίαις	ἀνεκέρασεν,	ὥστε τὰ Ὁμήρου αἰνίγματα πόρρω
[18, 9]	ἔρως ἐτίναξεν τὰς φρένας, ὡς	ἄνεμος	κατ´ ὄρος δρυσὶν ἐμπεσών· ἀναίθεται
[18, 8]	πρὸς μάχην δακρῦσαι ὡς οὐκ	ἀνεξομένου	τοῦ ἐραστοῦ· ὁ δὲ ἐφίησιν,
[18, 3]	μοχθηρίᾳ συμπεφυκός, φωνῇ μιᾷ οἱ	ἄνθρωποι	ἐπονομάζοντες ἔρωτα, οὑτωσὶ καλοῦντες καὶ
[18, 5]	λόγοις, δυνατὸν δὲ τῇ μιμήσει,	ἀνόμοιον	δ´ ἐν τοῖς ἔργοις. Οὐδὲν
[18, 9]	καὶ ὅ, τιπερ Σωκράτει οἱ	ἀντίτεχνοι,	Πρόδικος καὶ Γοργίας καὶ Θρασύμαχος
[18, 5]	ἄφρονας, ὁ Λυσίου τῶν ἐρωτικῶν	ἀντίτεχνος,	ὁ Κριτοβούλου ἁπτόμενος, ὁ ἀπὸ
[18, 4]	πένητα, ἐγγυτάτω τῆς ἑαυτοῦ τύχης,	ἀνυπόδητον,	χαμαιεύνην, ἐπίβουλον, θηρευτικόν, φαρμακέα, σοφιστήν,
[18, 6]	ὦ ἄνδρες, ἀτοπώτεροι εἶναι συκοφάνται	Ἀνύτου	καὶ Μελήτου· ἐκεῖνοι μέν γε
[18, 5]	μὲν γὰρ ἀληθῆ ταῦτα, εὐφημεῖν	ἄξιον·	εἰ δὲ αἰνίττεται δι´ αἰσχρῶν
[18, 2]	ὄντως ἦν καλὸν καὶ ἐρᾶσθαι	ἄξιον,	ὥστε ὑπεριδὸν τοῦ τυράννου τὸν
[18, 5]	ἐν οἷς αἰνίττεται, διὰ τὸ	ἀξιόπιστον	μὲν ἐν τοῖς λόγοις, δυνατὸν
[18, 6]	ἐγένετο, ἀλλ´ ἠρέμα εἰς ἄλλους	ἀξιοχρεωτέρους	τρέπουσι τὴν αἰτίαν, τῇ πρὸς
[18, 1]	τὸ δωμάτιον, οἱ μὲν ἐπειρῶντο	ἀπάγειν,	οἱ δὲ οἰκεῖοι κατέχειν· σπώμενον
[18, 4]	Λυκίῳ. Καὶ τὰ μὲν ἄλλα	ἅπαντα	ἀποποιεῖται εἰδέναι, καὶ τοὺς περὶ
[18, 4]	θεῶν δόξας, καὶ τὰ ἄλλα	ἅπαντα,	ἐφ´ οἷς οἱ σοφισταὶ ἐκόμων·
[18, 7]	τὸ ἔργον καὶ θαυμάζοντα αὐξανόμενον,	ἀπαρνούμενον	δὲ αὐτοῦ τὴν εὕρεσιν. Ἐπιδειξαμένου
[18, 9]	ἀναίθεται τῇ Ξανθίππῃ ὀδυρομένῃ ὅτι	ἀπέθνησκεν,	ἡ δὲ τῇ θυγατρί· οὐ
[18, 8]	ὄμματα, καὶ λοιδορεῖται πᾶσιν καὶ	ἀπειλεῖ·	ὁ δὲ ἀναχωρεῖ ἐφ´ ἡσυχίας,
[18, 8]	καὶ ἀπελεύσεσθαι φησίν, καὶ οὐκ	ἄπεισιν.	Ἄλλη εἰκὼν ἀκολάστου ἔρωτος· τοιοῦτος
[18, 9]	δέ που καὶ τὴν τέχνην	ἀπεκαλύψατο·	ἐμὲ γὰρ λόγων εἵνεκα παῖδες
[18, 8]	δακρύει κείμενος, καὶ ἀλύει, καὶ	ἀπελεύσεσθαι	φησίν, καὶ οὐκ ἄπεισιν. Ἄλλη
[18, 5]	πολιτείας καὶ τροφῆς τῶν νέων	ἀπεπέμψατο,	αὐτῷ Ὁμήρῳ, στεφανώσας τὸν ποιητὴν
[18, 6]	τῶν δὲ ἐρωτικῶν τῶν Σωκράτους	ἀπέσχοντο	καὶ οἱ δεινοὶ οὗτοι συκοφάνται·
[18, 3]	τὴν πρὸς τὸν θεὸν ὁμωνυμίαν,	ἀπιστοῦνται	δὲ οἱ χρηστοὶ διὰ τὸ
[18, 5]	φαντασίᾳ, καὶ συναναπλάττει τὸν λόγον,	ἀπιστῶν	ὁμοῦ καὶ χαίρων τῇ τῆς
[18, 5]	ἀντίτεχνος, ὁ Κριτοβούλου ἁπτόμενος, ὁ	ἀπὸ	κυνηγεσίου τῆς Ἀλκιβιάδου ὥρας παραγινόμενος,
[18, 2]	ἀρετή. Ἐλευθεροῖ τὰς Θήβας Ἐπαμεινώνδας	ἀπὸ	Λακεδαιμονίων στρατηγήματι ἐρωτικῷ· μειρακίων πολλῶν
[18, 7]	οὐδὲ πρώτου· θεασώμεθα γὰρ οὕτως,	ἀπὸ	Ὁμήρου ἀρξάμενοι. ~Οὗτος γάρ μοι
[18, 8]	βραδύνοντος περιδεῶς ἔχει, καὶ ἀποθανόντος	ἀποθανεῖν	ἐρᾷ, καὶ τὴν ὀργὴν κατατίθεται·
[18, 8]	καὶ βραδύνοντος περιδεῶς ἔχει, καὶ	ἀποθανόντος	ἀποθανεῖν ἐρᾷ, καὶ τὴν ὀργὴν
[18, 9]	ὅτι θάλλει μὲν ἔρως εὐπορῶν,	ἀποθνήσκει	δὲ ἀπορῶν· τοῦτο ἐκείνη ξυλλαβοῦσα
[18, 5]	κομψά, εἴτε αἰνίγματα, εἴτε εἰρωνεύματα;	ἀποκρινάσθω	ἡμῖν ὑπὲρ τοῦ Σωκράτους Πλάτων,
[18, 4]	μειράκιον, καὶ Χαρμίδην τὸν καλόν.	Ἀποκρύπτεται	δὲ οὐδὲν τῶν τοῦ ἔρωτος,
[18, 5]	γελῶντες θεοὶ ἄσβεστον γέλωτα, καὶ	Ἀπόλλων	φεύγων, καὶ Ἀχιλλεὺς διώκων, αὐτὸς
[18, 5]	Διὸς τοιαῦτα ἀκούσας, καὶ τοῦ	Ἀπόλλωνος,	καὶ τῆς Θέτιδος, καὶ τοῦ
[18, 6]	κινδυνεύοντες· οὐ περὶ τοῦ πράγματος	ἀπολογοῦνται	μόνον, ὑπὲρ ὅτου ἡ εἰσαγγελία
[18, 1]	διὰ τὴν ὁμωνυμίαν τῶν μειρακίων,	ἀπολομένου	ἑκατέρου, τοῦ μὲν ὑπὸ κυνῶν
[18, 4]	Καὶ τὰ μὲν ἄλλα ἅπαντα	ἀποποιεῖται	εἰδέναι, καὶ τοὺς περὶ ἀρετῆς
[18, 9]	μὲν ἔρως εὐπορῶν, ἀποθνήσκει δὲ	ἀπορῶν·	τοῦτο ἐκείνη ξυλλαβοῦσα εἶπεν γλυκύπικρον‘
[18, 8]	ἥμερος καὶ ἐμπαθής· ὁ μὲν	ἀποφλογοῦται	τὰ ὄμματα, καὶ λοιδορεῖται πᾶσιν
[18, 5]	τῶν ἐρωτικῶν ἀντίτεχνος, ὁ Κριτοβούλου	ἁπτόμενος,	ὁ ἀπὸ κυνηγεσίου τῆς Ἀλκιβιάδου
[18, 3]	τοῦ πάθους, ἀλλ´ ὥσπερ τοὺς	ἀργυρογνώμονας	ἐξετάζειν ἔδει, ὁπότερος αὐτῶν γνωριστικὸς
[18, 2]	καὶ τὰ μειράκια ἐφάμιλλα ταῖς	ἀρεταῖς	τοῖς ἐρασταῖς, ὥσπερ ἐν θήρᾳ
[18, 2]	καὶ ἔρως δίκαιος, καὶ ἐραστοῦ	ἀρετή.	Ἐλευθεροῖ τὰς Θήβας Ἐπαμεινώνδας ἀπὸ
[18, 3]	Ὅτι πρᾶγμα διττόν, τὸ μὲν	ἀρετῆς	ἐπήβολον, τὸ δὲ μοχθηρίᾳ συμπεφυκός,
[18, 4]	ἀποποιεῖται εἰδέναι, καὶ τοὺς περὶ	ἀρετῆς	λόγους, καὶ τὰς περὶ θεῶν
[18, 5]	νεφέλης αὐτοὺς καλυπτούσης ἀθανάτου, καὶ	Ἄρεως	καὶ Ἀφροδίτης συνουσία, καὶ Ἡφαίστου
[18, 5]	ἐλευθερίᾳ, οὐδὲ τῇ ἐπὶ Δηλίῳ	ἀριστείᾳ,	οὐδὲ τῇ πρὸς τοὺς δικαστὰς
[18, 2]	Ἔδει γὰρ ἕκαστον τῶν ἐραστῶν	ἀριστεύειν,	καὶ διὰ φιλοτιμίαν ἐν ὄψει
[18, 4]	ἀγαθῶν ἀνδρῶν, τιθεὶς νόμους τοῖς	ἀριστεῦσιν	οὐ στέφανον οὐδὲ εἰκόνας, τὰς
[18, 6]	δεινοὶ οὗτοι συκοφάνται· ἀλλ´ οὐδὲ	Ἀριστοφάνης	τὰ Σωκράτους ἐν Διονυσίοις κωμῳδῶν,
[18, 4]	δωρεῖται· ἀλλ´ ἐξεῖναι φιλεῖν τῷ	ἀρίστῳ,	εἰ δή τινα ἂν θέλῃ,
[18, 3]	βούλεται ὁ Ἐπαμεινώνδας καὶ ὁ	Ἁρμόδιος,	καὶ οἱ περὶ τοῦ ἀδίκου
[18, 2]	τε ἀμφοτέρους προὐπηλάκισεν, καὶ ἀδελφὴν	Ἁρμοδίου	Παναθηναίοις ἥκουσαν ἐπὶ τὴν πομπὴν
[18, 7]	θεασώμεθα γὰρ οὕτως, ἀπὸ Ὁμήρου	ἀρξάμενοι.	~Οὗτος γάρ μοι δοκεῖ πολυφωνότατος
[18, 9]	ἡ μὲν γυναικῶν, ὁ δὲ	ἀρρένων,	ἐπιτηδεῦσαι. Καὶ γὰρ πολλῶν ἐρᾶν
[18, 2]	ἄμαχον, καὶ συνασπίζοντα ἀκριβῶς, καὶ	ἄρρηκτον·	οἷον οὔτε ὁ Νέστωρ περὶ
[18, 8]	καὶ ἐστὶν ἐν τοιούτοις οὐκέτι	ἀρχαῖος,	ἀλλὰ τεχνίτης δεινῶς, οἷοι νῦν
[18, 8]	μὲν ἄλλα εὐήθως πάνυ καὶ	ἀρχαίως	ἐκδιδάσκειν ἰδέσθαι, καὶ ἡνιοχεῖν, καὶ
[18, 9]	βασιλέων καὶ φυτῶν; Τὸν δὲ	Ἀρχιλόχου	ἔρωτα, ὑβριστὴς γάρ, χαίρειν ἐῶ.
[18, 5]	θεοὶ πίνοντες, καὶ γελῶντες θεοὶ	ἄσβεστον	γέλωτα, καὶ Ἀπόλλων φεύγων, καὶ
[18, 9]	πάντας· μεστὰ δὲ αὐτοῦ τὰ	ᾄσματα	τῆς Σμέρδιος κόμης, καὶ τῶν
[18, 9]	καὶ Σαπφοῖ ἡ Ἀφροδίτη ἐν	ᾄσματι,	σύ τε καλὸς θεράπων Ἔρως.
[18, 3]	πρὸ τοῦ δοκίμου τὸ φαινόμενον	ἀσπαζόμενον	πόρρω πάνυ τίθεμεν τῆς τέχνης,
[18, 4]	καὶ διδασκάλους ἐπιγέγραπται τῆς τέχνης,	Ἀσπασίαν	τὴν Μιλησίαν, καὶ Διοτίμαν τὴν
[18, 1]	τυράννῳ παιδικὰ ἦν μειράκιον πολιτικόν·	ἅτε	δὲ οὐ σὺν δίκῃ τὴν
[18, 4]	ἐπίβουλον, θηρευτικόν, φαρμακέα, σοφιστήν, γόητα·	ἀτεχνῶς	οἷα εἰς αὐτὸν Σωκράτην ἔσκωπτον
[18, 9]	τοῦτο τῇ Λεσβίᾳ Γύριννα καὶ	Ἀτθὶς	Ἀνακτορία· καὶ ὅ, τιπερ Σωκράτει
[18, 2]	τὴν πομπὴν κανηφοροῦσαν ἐξήλασεν ἐπ´	ἀτιμίᾳ.	Διδόασιν δίκην ἐκ τούτου Πεισιστρατίδαι,
[18, 6]	ὅτι ἡμῖν δοκεῖτε, ὦ ἄνδρες,	ἀτοπώτεροι	εἶναι συκοφάνται Ἀνύτου καὶ Μελήτου·
[18, 4]	θρυλούμενα ἐν τοῖς λόγοις; ὁποῖα	ἄττα	φησὶν περὶ αὑτοῦ ἐκεῖνος, ὅτι
[18, 2]	Πελοπόννησον, οὔτε Πελοποννήσιοι περὶ τὴν	Ἀττικήν.	Ἔδει γὰρ ἕκαστον τῶν ἐραστῶν
[18, 2]	τινα ἢ δευτέραν εἰκόνα; Μειρακίῳ	Ἀττικῷ	δύο ἦσαν ἐρασταί, ἰδιώτης καὶ
[18, 5]	ὁ Ζεὺς λέγει· καὶ αὖθις	αὖ,	ὤμοι ἐγὼ δειλή, ὤμοι δυσαριστοτόκεια,
[18, 5]	ἀνδρῶν, ὁ Ζεὺς λέγει· καὶ	αὖθις	αὖ, ὤμοι ἐγὼ δειλή, ὤμοι
[18, 9]	χαρίεν γὰρ ἔχεις ἦθος· καὶ	αὖθις	καλὸν εἶναι τῷ ἔρωτι τὰ
[18, 9]	χάριν τοῖς Ὀλύμπου καὶ Μαρσύου	αὐλήμασιν.	Τίς ἄν, ὦ θεοί, μέμψαιτο
[18, 7]	μὲν τὸ ἔργον καὶ θαυμάζοντα	αὐξανόμενον,	ἀπαρνούμενον δὲ αὐτοῦ τὴν εὕρεσιν.
[18, 3]	τῆς τέχνης, τὸν δὲ τἀληθῆ	αὐτὰ	γνωρίζοντα, τοῦτον καὶ συνιέναι αὐτῆς·
[18, 9]	νῦν δὲ ἐλέγχει, καὶ εἰρωνεύεται	αὐτὰ	ἐκεῖνα τὰ Σωκράτους· τὸν Ἴωνα
[18, 1]	μειράκιον ἐποίησεν ἐξ ἐρωμένου τυραννοκτόνον.	Αὕτη	δίκη ἀδίκων ἐρώτων. ~Βούλει σοι
[18, 1]	τὸ μειράκιον. Ἡ δὲ παροινία	αὕτη	Περίανδρον μὲν ἔπαυσεν ὑβρίζοντα, τὸ
[18, 9]	που καὶ κατάκλισιν σοφιστοῦ, καὶ	αὕτη	τίς δὲ ἀγροιῶτιν ἐπεμμένα στολήν
[18, 4]	ἐπιστήμων εἶναι, καὶ πραγματεύεσθαι περὶ	αὐτὴν	ἔλεγεν. ~Τί βούλεται τῷ Σωκράτει
[18, 7]	Σαπφοῦς τῆς καλῆς (οὕτω γὰρ	αὐτὴν	ὀνομάζων χαίρει διὰ τὴν ὥραν
[18, 3]	αὐτὰ γνωρίζοντα, τοῦτον καὶ συνιέναι	αὐτῆς·	ταύτῃ καὶ τὴν ἐρωτικὴν προσθῶμεν
[18, 8]	δεινῶς, οἷοι νῦν βροτοί εἰσιν.	Αὐτίκα	ἐν πρώτῳ λόγῳ ἐπὶ αἰχμαλώτῳ
[18, 5]	τῆς αἰτίας, τοῖς ἐκείνου παραβαλλόμενα.	Αὐτίκα	καὶ ὁ μὲν περὶ τοῦ
[18, 9]	τί ἂν εἴη ἄλλο, ἢ	αὐτό,	ἡ Σωκράτους τέχνη ἐρωτική; Δοκοῦσιν
[18, 4]	ἐπὶ Ἀλκιβιάδῃ· ἐπεστρέφθαι δὲ ἐπ´	Αὐτόλυκον	τὰ ὄμματα, ὥσπερ ἐν νυκτὶ
[18, 4]	σοφιστήν, γόητα· ἀτεχνῶς οἷα εἰς	αὐτὸν	Σωκράτην ἔσκωπτον ἐν Διονυσίοις οἱ
[18, 7]	ἀλλὰ μακρῷ πρεσβύτερον· μάρτυρα δὲ	αὐτὸν	Σωκράτην παραστησώμεθα, ἐπαινοῦντα μὲν τὸ
[18, 9]	Δοκοῦσιν γάρ μοι τὴν καθ´	αὑτὸν	ἑκάτερος φιλίαν, ἡ μὲν γυναικῶν,
[18, 5]	ἐν τοῖς ἔργοις. Οὐδὲν γὰρ	αὐτὸς	αὑτῷ ὅμοιος ὁ Σωκράτης ἐρῶν
[18, 5]	μὲν ᾐνίξατο, Σωκράτης δὲ ἐμέμψατο·	αὐτὸς	δὲ δὴ Σωκράτης, ὁ ἐραστὴς
[18, 4]	καλῶν· ὢ τοῦ θαυμαστοῦ γέρως.	Αὐτὸς	δὲ δὴ τὸν ἔρωτα, ἀναπλάττων
[18, 5]	Ἀπόλλων φεύγων, καὶ Ἀχιλλεὺς διώκων,	αὐτὸς	θνητὸς ἐών, θεὸν ἄμβροτον, καὶ
[18, 9]	τοῦ Τηΐου σοφιστοῦ τέχνη τοῦ	αὐτοῦ	ἤθους καὶ τρόπου· καὶ γὰρ
[18, 5]	σφαλεροὺς καὶ κινδυνώδεις λόγους ταῖς	αὐτοῦ	ὁμιλίαις ἀνεκέρασεν, ὥστε τὰ Ὁμήρου
[18, 9]	καὶ ἐπαινεῖ πάντας· μεστὰ δὲ	αὐτοῦ	τὰ ᾄσματα τῆς Σμέρδιος κόμης,
[18, 7]	καὶ θαυμάζοντα αὐξανόμενον, ἀπαρνούμενον δὲ	αὐτοῦ	τὴν εὕρεσιν. Ἐπιδειξαμένου γὰρ αὐτῷ
[18, 9]	περὶ Σωκράτους Ἀλκιβιάδης ἔλεγεν, εἰκάζων	αὐτοῦ	τὴν χάριν τοῖς Ὀλύμπου καὶ
[18, 4]	λόγοις; ὁποῖα ἄττα φησὶν περὶ	αὑτοῦ	ἐκεῖνος, ὅτι ἐστὶν θεράπων τοῦ
[18, 8]	ὁ δὲ ἐφίησιν, καὶ τοῖς	αὑτοῦ	ὅπλοις κοσμεῖ, καὶ βραδύνοντος περιδεῶς
[18, 5]	μισγόμενος ἐν τῇ Ἴδῃ, νεφέλης	αὐτοὺς	καλυπτούσης ἀθανάτου, καὶ Ἄρεως καὶ
[18, 5]	ἤ τις ἄλλος τῶν ὁμοφώνων	αὐτῷ.	Ἐγὼ μὲν γὰρ θαυμάζω καὶ
[18, 8]	καὶ ἀεὶ μοιχῷ ἐοικέναι. Ἔστιν	αὐτῷ	καὶ δίκαιος ἔρως παρ´ ἀμφοῖν
[18, 8]	ὁ δὲ οὔτε μητρὸς τοσουτονὶ	αὐτῷ	μέλειν, ὅσον ἐκείνης, λέγει. Ἔδειξεν
[18, 4]	δὴ τὸν ἔρωτα, ἀναπλάττων ἐπ´	αὐτῷ	μῦθον, οἷον καὶ εἶναι λέγει,
[18, 8]	Ἄλλη εἰκὼν ἀκολάστου ἔρωτος· τοιοῦτος	αὐτῷ	ὁ Ἀλέξανδρος, οἷος ἐκ μάχης
[18, 5]	καὶ τροφῆς τῶν νέων ἀπεπέμψατο,	αὐτῷ	Ὁμήρῳ, στεφανώσας τὸν ποιητὴν καὶ
[18, 4]	περὶ Σωκράτους ἐκλογίσασθαι, τί ἦν	αὐτῷ	ταυτὶ τὰ θρυλούμενα ἐν τοῖς
[18, 5]	ἐπῶν, ὅτι ὁ Ζεὺς πεποίηται	αὐτῷ	τῇ Ἥρᾳ μισγόμενος ἐν τῇ
[18, 4]	πάντα ἑξῆς παρρησιαζομένῳ· πηδᾶν μὲν	αὐτῷ	τὴν καρδίαν ἐπὶ Χαρμίδῃ καὶ
[18, 7]	αὐτοῦ τὴν εὕρεσιν. Ἐπιδειξαμένου γὰρ	αὐτῷ	τοῦ Μυρινουσίου Φαίδρου λόγον ὑπὸ
[18, 5]	τοῖς ἔργοις. Οὐδὲν γὰρ αὐτὸς	αὑτῷ	ὅμοιος ὁ Σωκράτης ἐρῶν τῷ
[18, 3]	τοὺς ἀργυρογνώμονας ἐξετάζειν ἔδει, ὁπότερος	αὐτῶν	γνωριστικὸς τοῦ δοκίμου καὶ μή.
[18, 1]	ἀμφοῖν, βίᾳ διαφθείρεται ἐν χερσὶν	αὐτῶν.	Καὶ εἰκάσθη τὸ ἐν Κορίνθῳ
[18, 6]	πρὸς ἐκείνους κοινωνίᾳ κατασμικρύνοντες τὰ	αὐτῶν.	Οὐκοῦν καὶ ἡμεῖς περὶ Σωκράτους,
[18, 5]	βουλομένου ἔργον (τὸ γὰρ ὠφελοῦν	ἀφανὲς)	ἀλλὰ βλάπτειν· πρόχειρον γὰρ τοῦτο.
[18, 9]	λέγει που καὶ Σαπφοῖ ἡ	Ἀφροδίτη	ἐν ᾄσματι, σύ τε καλὸς
[18, 9]	οὐ παῖδα, ἀλλὰ ἀκόλουθον τῆς	Ἀφροδίτης	καὶ θεράποντα εἶναι· λέγει που
[18, 5]	καλυπτούσης ἀθανάτου, καὶ Ἄρεως καὶ	Ἀφροδίτης	συνουσία, καὶ Ἡφαίστου δεσμά, καὶ
[18, 5]	τοὺς καλοὺς τῷ ἐλέγχοντι τοὺς	ἄφρονας,	ὁ Λυσίου τῶν ἐρωτικῶν ἀντίτεχνος,
[18, 8]	τοῦ δὲ παιδευομένου· ὁ μὲν	ἄχθεται,	ὁ δὲ παραμυθεῖται· ὁ μὲν
[18, 5]	γέλωτα, καὶ Ἀπόλλων φεύγων, καὶ	Ἀχιλλεὺς	διώκων, αὐτὸς θνητὸς ἐών, θεὸν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/04/2008