Dissertation, Chap. |
[18, 8] |
καὶ
δεινὸς
ὁμοῦ
τοῖς
καλοῖς
|
τὰ |
αἰσχρὰ
ἱστορεῖν,
τὰ
μὲν
ὅπως |
[18, 8] |
εἴδη,
καὶ
πάθη,
τὰ
καλά,
|
τὰ |
αἰσχρά,
τὸν
σώφρονα
ἔρωτα,
τὸν |
[18, 4] |
τὰς
περὶ
θεῶν
δόξας,
καὶ
|
τὰ |
ἄλλα
ἅπαντα,
ἐφ´
οἷς
οἱ |
[18, 9] |
ἐπαινεῖ
πάντας·
μεστὰ
δὲ
αὐτοῦ
|
τὰ |
ᾄσματα
τῆς
Σμέρδιος
κόμης,
καὶ |
[18, 6] |
τῇ
πρὸς
ἐκείνους
κοινωνίᾳ
κατασμικρύνοντες
|
τὰ |
αὐτῶν.
Οὐκοῦν
καὶ
ἡμεῖς
περὶ |
[18, 8] |
ἐνύπνια,
καὶ
τὰ
ὀνείρατα,
καὶ
|
τὰ |
δάκρυα,
καὶ
τὸ
τελευταῖον
δῶρον |
[18, 8] |
ἱστορεῖν,
τὰ
μὲν
ὅπως
ἔχωμεν,
|
τὰ |
δὲ
ὅπως
φεύγωμεν,
τὰ
μὲν |
[18, 8] |
τακτικοῖς
καὶ
ἰατροῖς
καὶ
ἡνιόχοις·
|
τὰ |
δὲ
τοῦ
ἔρωτος
πάντα
ἑξῆς |
[18, 9] |
αὖθις
καλὸν
εἶναι
τῷ
ἔρωτι
|
τὰ |
δίκαια‘
φησίν.
Ἤδη
δέ
που |
[18, 6] |
τῷ
λόγῳ,
οἵαν
καὶ
εἰς
|
τὰ |
δικαστήρια
εἰσαγγελλόμενοι
ἢ
κινδυνεύοντες·
οὐ |
[18, 8] |
ὀργὴν
κατατίθεται·
ἐρωτικὰ
δὲ
καὶ
|
τὰ |
ἐνύπνια,
καὶ
τὰ
ὀνείρατα,
καὶ |
[18, 4] |
ἐκλογίσασθαι,
τί
ἦν
αὐτῷ
ταυτὶ
|
τὰ
|
θρυλούμενα
ἐν
τοῖς
λόγοις;
ὁποῖα |
[18, 8] |
ἡλικίας,
καὶ
εἴδη,
καὶ
πάθη,
|
τὰ |
καλά,
τὰ
αἰσχρά,
τὸν
σώφρονα |
[18, 5] |
~Τί
βούλεται
τῷ
Σωκράτει
ταυτὶ
|
τὰ |
κομψά,
εἴτε
αἰνίγματα,
εἴτε
εἰρωνεύματα; |
[18, 2] |
τῶν
φιλτάτων·
ἦν
δὲ
καὶ
|
τὰ |
μειράκια
ἐφάμιλλα
ταῖς
ἀρεταῖς
τοῖς |
[18, 4] |
ὑπὸ
πλατάνῳ,
ἐν
Λυκίῳ.
Καὶ
|
τὰ |
μὲν
ἄλλα
ἅπαντα
ἀποποιεῖται
εἰδέναι, |
[18, 8] |
ἔχωμεν,
τὰ
δὲ
ὅπως
φεύγωμεν,
|
τὰ |
μὲν
ἄλλα
εὐήθως
πάνυ
καὶ |
[18, 5] |
γὰρ
θαυμάζω
καὶ
ἐκπλήττομαι,
ὅπως
|
τὰ |
μὲν
Ὁμήρου
ἔπη
τῆς
θαυμαστῆς |
[18, 8] |
τοῖς
καλοῖς
τὰ
αἰσχρὰ
ἱστορεῖν,
|
τὰ |
μὲν
ὅπως
ἔχωμεν,
τὰ
δὲ |
[18, 5] |
ταῖς
αὐτοῦ
ὁμιλίαις
ἀνεκέρασεν,
ὥστε
|
τὰ |
Ὁμήρου
αἰνίγματα
πόρρω
πάνυ
εἶναι |
[18, 8] |
θαπτομένῳ
ἡ
κόμη.
Ταῦτα
μὲν
|
τὰ |
Ὁμήρου
ἐρωτικά.
~Ἡσιόδῳ
δὲ
ἀείδουσιν |
[18, 8] |
καὶ
ἐμπαθής·
ὁ
μὲν
ἀποφλογοῦται
|
τὰ |
ὄμματα,
καὶ
λοιδορεῖται
πᾶσιν
καὶ |
[18, 4] |
Ἀλκιβιάδῃ·
ἐπεστρέφθαι
δὲ
ἐπ´
Αὐτόλυκον
|
τὰ |
ὄμματα,
ὥσπερ
ἐν
νυκτὶ
ἐπὶ |
[18, 8] |
δὲ
καὶ
τὰ
ἐνύπνια,
καὶ
|
τὰ |
ὀνείρατα,
καὶ
τὰ
δάκρυα,
καὶ |
[18, 8] |
ἦ
γὰρ
ἂν
γέλωτα
ὄφλοι
|
τὰ |
σοφὰ
ταῦτα
τοῖς
νῦν
τακτικοῖς |
[18, 6] |
οὗτοι
συκοφάνται·
ἀλλ´
οὐδὲ
Ἀριστοφάνης
|
τὰ |
Σωκράτους
ἐν
Διονυσίοις
κωμῳδῶν,
ὁ |
[18, 9] |
ἐλέγχει,
καὶ
εἰρωνεύεται
αὐτὰ
ἐκεῖνα
|
τὰ |
Σωκράτους·
τὸν
Ἴωνα
χαίρειν
φησὶν |
[18, 8] |
καὶ
ἐραστήν,
καὶ
πάντα
δὴ
|
τὰ |
φίλτατα
ὀνόματα·
ὁ
δὲ
οὔτε |
[18, 5] |
γὰρ
ὑποβαλεῖν
αἰσχρῷ
καλόν,
καὶ
|
τὰ |
ὠφελοῦντα
διὰ
τῶν
βλαπτόντων
ἐπιδείκνυσθαι, |