Dissertation, Chap.
[18, 9]	κατάκλισιν σοφιστοῦ, καὶ αὕτη τίς	δὲ	ἀγροιῶτιν ἐπεμμένα στολήν τὸν ἔρωτα
[18, 2]	δίκαιος ἦν διὰ ἰσοτιμίαν, ὁ	δὲ	ἄδικος δι´ ἐξουσίαν· ἀλλὰ τό
[18, 9]	μὲν τὰ Ὁμήρου ἐρωτικά. ~Ἡσιόδῳ	δὲ	ἀείδουσιν αἱ μοῦσαι τί ἄλλο
[18, 5]	ἀληθῆ ταῦτα, εὐφημεῖν ἄξιον· εἰ	δὲ	αἰνίττεται δι´ αἰσχρῶν ῥημάτων πράξεις
[18, 5]	ὡς φησὶ μὲν ταῦτα, ἕτερα	δὲ	αἰνίττεται· καὶ παρεὶς τῇ ἀκοῇ
[18, 8]	παραμυθεῖται· ὁ μὲν ᾄδει, ὁ	δὲ	ἀκροᾶται· ἐρωτικὸν δὲ καὶ τὸ
[18, 8]	λοιδορεῖται πᾶσιν καὶ ἀπειλεῖ· ὁ	δὲ	ἀναχωρεῖ ἐφ´ ἡσυχίας, καὶ δακρύει
[18, 9]	θάλλει μὲν ἔρως εὐπορῶν, ἀποθνήσκει	δὲ	ἀπορῶν· τοῦτο ἐκείνη ξυλλαβοῦσα εἶπεν
[18, 9]	φιλίαν, ἡ μὲν γυναικῶν, ὁ	δὲ	ἀρρένων, ἐπιτηδεῦσαι. Καὶ γὰρ πολλῶν
[18, 9]	καὶ βασιλέων καὶ φυτῶν; Τὸν	δὲ	Ἀρχιλόχου ἔρωτα, ὑβριστὴς γάρ, χαίρειν
[18, 7]	ἐπιτήδευμα, ἀλλὰ μακρῷ πρεσβύτερον· μάρτυρα	δὲ	αὐτὸν Σωκράτην παραστησώμεθα, ἐπαινοῦντα μὲν
[18, 9]	καλῶν, καὶ ἐπαινεῖ πάντας· μεστὰ	δὲ	αὐτοῦ τὰ ᾄσματα τῆς Σμέρδιος
[18, 7]	ἔργον καὶ θαυμάζοντα αὐξανόμενον, ἀπαρνούμενον	δὲ	αὐτοῦ τὴν εὕρεσιν. Ἐπιδειξαμένου γὰρ
[18, 5]	ᾐνίξατο, Σωκράτης δὲ ἐμέμψατο· αὐτὸς	δὲ	δὴ Σωκράτης, ὁ ἐραστὴς μὲν
[18, 4]	ὢ τοῦ θαυμαστοῦ γέρως. Αὐτὸς	δὲ	δὴ τὸν ἔρωτα, ἀναπλάττων ἐπ´
[18, 9]	νῦν μὲν ἐπιτιμᾷ ταύταις, νῦν	δὲ	ἐλέγχει, καὶ εἰρωνεύεται αὐτὰ ἐκεῖνα
[18, 5]	τούτοις Ὅμηρος μὲν ᾐνίξατο, Σωκράτης	δὲ	ἐμέμψατο· αὐτὸς δὲ δὴ Σωκράτης,
[18, 7]	Ἀνακρέοντος, φησίν, τοῦ σοφοῦ. Τὸν	δὲ	ἐν τῷ συμποσίῳ λόγον, εἰς
[18, 4]	τὰς βάκχας, ἐπὶ Ἀλκιβιάδῃ· ἐπεστρέφθαι	δὲ	ἐπ´ Αὐτόλυκον τὰ ὄμματα, ὥσπερ
[18, 4]	οἷς οἱ σοφισταὶ ἐκόμων· τὴν	δὲ	ἐρωτικὴν τέχνην ὑποδύς, ταύτης καὶ
[18, 6]	πλάτανον καὶ τὸν κύνα· τῶν	δὲ	ἐρωτικῶν τῶν Σωκράτους ἀπέσχοντο καὶ
[18, 1]	Βακχιάδαι δὲ Κορίνθου ἐδυνάστευον. Ὡς	δὲ	ἐσωφρόνει τὸ μειράκιον καὶ ὑπερεφρόνει
[18, 8]	οὐκ ἀνεξομένου τοῦ ἐραστοῦ· ὁ	δὲ	ἐφίησιν, καὶ τοῖς αὑτοῦ ὅπλοις
[18, 5]	σοφίας, πενίας δὲ κρείττων, ἡδονῆς	δὲ	ἐχθρός, ἀληθείας δὲ φίλος, οὕτω
[18, 8]	μὲν θρασὺς καὶ ἐπιμανής, ὁ	δὲ	ἥμερος καὶ ἐμπαθής· ὁ μὲν
[18, 6]	δοκῶ βούλεσθαι μὲν ταῦτα, δύνασθαι	δὲ	ἧττον· χρὴ δὲ ὁμοῦ τῷ
[18, 4]	καὶ ἥδειν τὸ σῶμα, ἐπτοῆσθαι	δὲ	καὶ ἐνθουσιᾶν, καθάπερ τὰς βάκχας,
[18, 8]	καὶ τὴν ὀργὴν κατατίθεται· ἐρωτικὰ	δὲ	καὶ τὰ ἐνύπνια, καὶ τὰ
[18, 2]	ἀνάγκην ὑπερμαχοῦντα τῶν φιλτάτων· ἦν	δὲ	καὶ τὰ μειράκια ἐφάμιλλα ταῖς
[18, 8]	ᾄδει, ὁ δὲ ἀκροᾶται· ἐρωτικὸν	δὲ	καὶ τὸ τυχεῖν ἐθέλοντα ἐξουσίας
[18, 8]	Πραμνίου διδοὺς τοῖς κάμνουσιν, τοὺς	δὲ	κακοὺς ἐν μέσῳ τάττων τῶν
[18, 3]	καλόν, οὐχ οὕτως ἔχον, τὸ	δὲ	καλὸν καὶ ὂν καὶ φαινόμενον,
[18, 1]	Κορίνθιος, γένους τῶν Βακχιάδων· Βακχιάδαι	δὲ	Κορίνθου ἐδυνάστευον. Ὡς δὲ ἐσωφρόνει
[18, 5]	ὁ ἐραστὴς μὲν σοφίας, πενίας	δὲ	κρείττων, ἡδονῆς δὲ ἐχθρός, ἀληθείας
[18, 1]	Περίανδρον μὲν ἔπαυσεν ὑβρίζοντα, τὸ	δὲ	μειράκιον ἐποίησεν ἐξ ἐρωμένου τυραννοκτόνον.
[18, 3]	τὸ μὲν ἀρετῆς ἐπήβολον, τὸ	δὲ	μοχθηρίᾳ συμπεφυκός, φωνῇ μιᾷ οἱ
[18, 9]	Φαίδρῳ ὑπὸ τοῦ ἔρωτος, τῇ	δὲ	ὁ ἔρως ἐτίναξεν τὰς φρένας,
[18, 1]	τὸ χρῆμα, οὐκ ἔρως· θαρσῶν	δὲ	ὁ Περίανδρος τῇ ἐξουσίᾳ παροινεῖ
[18, 3]	πρὸς τὸν θεὸν ὁμωνυμίαν, ἀπιστοῦνται	δὲ	οἱ χρηστοὶ διὰ τὸ ἀμφίβολον
[18, 1]	οἱ μὲν ἐπειρῶντο ἀπάγειν, οἱ	δὲ	οἰκεῖοι κατέχειν· σπώμενον τὸ μειράκιον
[18, 4]	ἐν νυκτὶ ἐπὶ φέγγος. Πόλιν	δὲ	οἰκίζων ἀγαθῶν ἀνδρῶν, τιθεὶς νόμους
[18, 6]	ταῦτα, δύνασθαι δὲ ἧττον· χρὴ	δὲ	ὁμοῦ τῷ βούλεσθαι καὶ δύνασθαι.
[18, 8]	τὰ μὲν ὅπως ἔχωμεν, τὰ	δὲ	ὅπως φεύγωμεν, τὰ μὲν ἄλλα
[18, 1]	παιδικὰ ἦν μειράκιον πολιτικόν· ἅτε	δὲ	οὐ σὺν δίκῃ τὴν ὁμιλίαν
[18, 4]	καὶ Χαρμίδην τὸν καλόν. Ἀποκρύπτεται	δὲ	οὐδὲν τῶν τοῦ ἔρωτος, οὔτε
[18, 8]	δὴ τὰ φίλτατα ὀνόματα· ὁ	δὲ	οὔτε μητρὸς τοσουτονὶ αὐτῷ μέλειν,
[18, 8]	σωφρόνων, τοῦ μὲν παιδεύοντος, τοῦ	δὲ	παιδευομένου· ὁ μὲν ἄχθεται, ὁ
[18, 8]	παιδευομένου· ὁ μὲν ἄχθεται, ὁ	δὲ	παραμυθεῖται· ὁ μὲν ᾄδει, ὁ
[18, 1]	παροινεῖ εἰς τὸ μειράκιον. Ἡ	δὲ	παροινία αὕτη Περίανδρον μὲν ἔπαυσεν
[18, 8]	τὸν ἐπὶ λαιᾷ ἵππον, κυκεῶ	δὲ	Πραμνίου διδοὺς τοῖς κάμνουσιν, τοὺς
[18, 5]	τῇ τῆς μυθολογίας ἐξουσίᾳ. Ὁ	δὲ	Σωκράτης ἡμῖν ἐπ´ ἀληθείᾳ διατεθρυλημένος,
[18, 3]	πάνυ τίθεμεν τῆς τέχνης, τὸν	δὲ	τἀληθῆ αὐτὰ γνωρίζοντα, τοῦτον καὶ
[18, 4]	ἐν Διονυσίοις οἱ κωμῳδοί. Ἔλεγε	δὲ	ταῦτα μόνον οὐκ ἐν μέσοις
[18, 9]	Ξανθίππῃ ὀδυρομένῃ ὅτι ἀπέθνησκεν, ἡ	δὲ	τῇ θυγατρί· οὐ γὰρ θέμις
[18, 5]	μὲν ἐν τοῖς λόγοις, δυνατὸν	δὲ	τῇ μιμήσει, ἀνόμοιον δ´ ἐν
[18, 9]	ὑβριστὴς γάρ, χαίρειν ἐῶ. Ὁ	δὲ	τῆς Λεσβίας (εἴτοι χρὴ πρεσβύτερα
[18, 8]	καὶ ἰατροῖς καὶ ἡνιόχοις· τὰ	δὲ	τοῦ ἔρωτος πάντα ἑξῆς δίεισιν,
[18, 3]	εἶναι καὶ κιβδήλους ἐραστάς, τοὺς	δὲ	τοῦ καὶ ὄντος καὶ φαινομένου
[18, 9]	οὐκ ἄμμι πρέποι τάδε. Ἡ	δὲ	τοῦ Τηΐου σοφιστοῦ τέχνη τοῦ
[18, 6]	δικαστήριον ἐκεῖνο διαπέφευγεν· πρὸς τουτουσὶ	δὲ	τοὺς νυνὶ κατηγόρους (οὐ γάρ
[18, 2]	τυράννου τὸν ἰδιώτην ἠσπάζετο· ὁ	δὲ	ὑπ´ ὀργῆς ἄλλά τε ἀμφοτέρους
[18, 1]	ὑπὸ κυνῶν ἐν θήρᾳ, τοῦ	δὲ	ὑπὸ ἐραστῶν ἐν μέθῃ. Περιάνδρῳ
[18, 5]	κρείττων, ἡδονῆς δὲ ἐχθρός, ἀληθείας	δὲ	φίλος, οὕτω σφαλεροὺς καὶ κινδυνώδεις
[18, 6]	ὅσον τὸ νῦν ἔχον· λέγωμεν	δὲ	ὡδὶ πρὸς τουτουσὶ τοὺς δεινοὺς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/04/2008