HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Maxime de Tyr, Dissertations, XVIII

Liste des contextes (ordre alphabétique)

γ = 21 formes différentes pour 50 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Dissertation, Chap.

[18, 9]   παῖδες ἂν φιλοῖεν· χαρίεντα μὲν γὰρ ᾄδω, χαρίεντα δ´ οἶδα λέξαι.

[18, 5]   γε καὶ δεῖ. Εἰ μὲν γὰρ ἀληθῆ ταῦτα, εὐφημεῖν ἄξιον· εἰ

[18, 8]   ἱππεῖς διακρίνων τῶν πεζῶν· ἦ γὰρ ἂν γέλωτα ὄφλοι τὰ σοφὰ

[18, 7]   ἦπου Σαπφοῦς τῆς καλῆς (οὕτω γὰρ αὐτὴν ὀνομάζων χαίρει διὰ τὴν

[18, 5]   δ´ ἐν τοῖς ἔργοις. Οὐδὲν γὰρ αὐτὸς αὑτῷ ὅμοιος ὁ Σωκράτης

[18, 7]   δὲ αὐτοῦ τὴν εὕρεσιν. Ἐπιδειξαμένου γὰρ αὐτῷ τοῦ Μυρινουσίου Φαίδρου λόγον

[18, 6]   δὲ τοὺς νυνὶ κατηγόρους (οὐ γάρ εἰσιν ἐκείνων ἀμαχώτεροι) διαγωνισώμεθα τὸ

[18, 2]   Πελοποννήσιοι περὶ τὴν Ἀττικήν. Ἔδει γὰρ ἕκαστον τῶν ἐραστῶν ἀριστεύειν, καὶ

[18, 9]   ἁλίσκεσθαι τῶν καλῶν· ὅ, τι γὰρ ἐκείνῳ Ἀλκιβιάδης καὶ Χαρμίδης καὶ

[18, 9]   ἔραμαί τοι συνηβᾶν, φησίν, χαρίεν γὰρ ἔχεις ἦθος· καὶ αὖθις καλὸν

[18, 6]   μᾶλλον ἢ κακῶς ἐρῶντα. Οὐ γὰρ ἦν, ὡς ἔοικεν, τὸ πρᾶγμα

[18, 5]   τῶν ὁμοφώνων αὐτῷ. Ἐγὼ μὲν γὰρ θαυμάζω καὶ ἐκπλήττομαι, ὅπως τὰ

[18, 9]   ἡ δὲ τῇ θυγατρί· οὐ γὰρ θέμις ἐν μουσοπόλων οἰκίᾳ θρῆνον

[18, 9]   καὶ τὴν τέχνην ἀπεκαλύψατο· ἐμὲ γὰρ λόγων εἵνεκα παῖδες ἂν φιλοῖεν·

[18, 8]   οὕτως, ἀπὸ Ὁμήρου ἀρξάμενοι. ~Οὗτος γάρ μοι δοκεῖ πολυφωνότατος ὢν καὶ

[18, 9]   ἡ Σωκράτους τέχνη ἐρωτική; Δοκοῦσιν γάρ μοι τὴν καθ´ αὑτὸν ἑκάτερος

[18, 5]   παραγινόμενος, ὁ Χαρμίδην τεθηπώς. Πῶς γὰρ ὅμοια ταῦτα φιλοσόφῳ βίῳ; οὐ

[18, 7]   ἐρωτικοὶ λόγοι, οὐδὲ πρώτου· θεασώμεθα γὰρ οὕτως, ἀπὸ Ὁμήρου ἀρξάμενοι. ~Οὗτος

[18, 9]   αὐτοῦ ἤθους καὶ τρόπου· καὶ γὰρ πάντων ἐρᾷ τῶν καλῶν, καὶ

[18, 9]   ὁ δὲ ἀρρένων, ἐπιτηδεῦσαι. Καὶ γὰρ πολλῶν ἐρᾶν ἔλεγον, καὶ ὑπὸ

[18, 5]   ὠφελοῦν ἀφανὲς) ἀλλὰ βλάπτειν· πρόχειρον γὰρ τοῦτο. Ταῦτα οἶμαι Θρασύμαχον ἂν

[18, 3]   τῇ τοῦ καλοῦ φύσει. Ἐὰν γὰρ τούτου τὸ μὲν ᾖ φαινόμενον

[18, 5]   καὶ σφαλερὸν τὸ χρῆμα. Τὸ γὰρ ὑποβαλεῖν αἰσχρῷ καλόν, καὶ τὰ

[18, 9]   Τὸν δὲ Ἀρχιλόχου ἔρωτα, ὑβριστὴς γάρ, χαίρειν ἐῶ. Ὁ δὲ τῆς

[18, 5]   οὐκ ὠφελοῦν βουλομένου ἔργον (τὸ γὰρ ὠφελοῦν ἀφανὲς) ἀλλὰ βλάπτειν· πρόχειρον

[18, 4]   λαμβάνει τῆς τέχνης, Ἀλκιβιάδην τὸν γαυρότατον, καὶ Κριτόβουλον τὸν ὡραιότατον, καὶ

[18, 6]   Ἀνύτου καὶ Μελήτου· ἐκεῖνοι μέν γε ἀδικεῖν γραψάμενοι Σωκράτην, καὶ τοὺς

[18, 5]   πρὸς τὸν θάνατον παρασκευῇ· πολλοῦ γε καὶ δεῖ. Εἰ μὲν γὰρ

[18, 2]   ἄδικος δι´ ἐξουσίαν· ἀλλὰ τό γε μειράκιον ὄντως ἦν καλὸν καὶ

[18, 7]   ἡ τοῦ λόγου μήτηρ, πάντως γε οὐκ ἴδιοι οἱ τοῦ Σωκράτους

[18, 2]   τῶν ἐρώτων τοῦ δικαίου μίαν γέ τινα ἢ δευτέραν εἰκόνα; Μειρακίῳ

[18, 5]   δεσμά, καὶ θεοὶ πίνοντες, καὶ γελῶντες θεοὶ ἄσβεστον γέλωτα, καὶ Ἀπόλλων

[18, 5]   πίνοντες, καὶ γελῶντες θεοὶ ἄσβεστον γέλωτα, καὶ Ἀπόλλων φεύγων, καὶ Ἀχιλλεὺς

[18, 8]   τῶν πεζῶν· ἦ γὰρ ἂν γέλωτα ὄφλοι τὰ σοφὰ ταῦτα τοῖς

[18, 1]   διαφέρον. Ἐρᾷ Ἀκταίωνος νεανίας Κορίνθιος, γένους τῶν Βακχιάδων· Βακχιάδαι δὲ Κορίνθου

[18, 4]   τῶν καλῶν· ὢ τοῦ θαυμαστοῦ γέρως. Αὐτὸς δὲ δὴ τὸν ἔρωτα,

[18, 3]   φαινομένου κάλλους καὶ μὴ ὄντος γλιχομένους νόθους τινὰς εἶναι καὶ κιβδήλους

[18, 9]   ἀπορῶν· τοῦτο ἐκείνη ξυλλαβοῦσα εἶπεν γλυκύπικρον‘ καὶ ἀλγεσίδωρον. Τὸν ἔρωτα Σωκράτης

[18, 3]   τοῦ καὶ ὄντος καὶ φαινομένου γνησίους ἐραστὰς κάλλους ἀληθινοῦ. ~Εἶεν· ἐπεὶ

[18, 3]   τέχνης, τὸν δὲ τἀληθῆ αὐτὰ γνωρίζοντα, τοῦτον καὶ συνιέναι αὐτῆς· ταύτῃ

[18, 3]   ἀργυρογνώμονας ἐξετάζειν ἔδει, ὁπότερος αὐτῶν γνωριστικὸς τοῦ δοκίμου καὶ μή. Τὸν

[18, 4]   χαμαιεύνην, ἐπίβουλον, θηρευτικόν, φαρμακέα, σοφιστήν, γόητα· ἀτεχνῶς οἷα εἰς αὐτὸν Σωκράτην

[18, 8]   ἐπὶ τῶν μνηστήρων· καὶ τὸν γόητα ἐπὶ τῆς Καλυψοῦς· καὶ τὸν

[18, 9]   Σωκράτει οἱ ἀντίτεχνοι, Πρόδικος καὶ Γοργίας καὶ Θρασύμαχος καὶ Πρωταγόρας, τοῦτο

[18, 9]   καὶ Πρωταγόρας, τοῦτο τῇ Σαπφοῖ Γοργὼ καὶ Ἀνδρομέδα· νῦν μὲν ἐπιτιμᾷ

[18, 6]   Μελήτου· ἐκεῖνοι μέν γε ἀδικεῖν γραψάμενοι Σωκράτην, καὶ τοὺς νέους διαφθείρειν,

[18, 7]   λόγον, εἰς ἔρωτα ἔπαινον, Μαντινικῇ γυναικὶ ἀνατίθησιν· ἀλλὰ εἴτε Μαντινική, εἴτε

[18, 9]   αἱ μοῦσαι τί ἄλλο ἢ γυναικῶν ἔρωτας, καὶ ἀνδρῶν; καὶ ποταμῶν

[18, 9]   αὑτὸν ἑκάτερος φιλίαν, ἡ μὲν γυναικῶν, ὁ δὲ ἀρρένων, ἐπιτηδεῦσαι. Καὶ

[18, 9]   καὶ Φαῖδρος, τοῦτο τῇ Λεσβίᾳ Γύριννα καὶ Ἀτθὶς Ἀνακτορία· καὶ ὅ,

Dissertation, Chap.
[18, 9]	παῖδες ἂν φιλοῖεν· χαρίεντα μὲν	γὰρ	ᾄδω, χαρίεντα δ´ οἶδα λέξαι.
[18, 5]	γε καὶ δεῖ. Εἰ μὲν	γὰρ	ἀληθῆ ταῦτα, εὐφημεῖν ἄξιον· εἰ
[18, 8]	ἱππεῖς διακρίνων τῶν πεζῶν· ἦ	γὰρ	ἂν γέλωτα ὄφλοι τὰ σοφὰ
[18, 7]	ἦπου Σαπφοῦς τῆς καλῆς (οὕτω	γὰρ	αὐτὴν ὀνομάζων χαίρει διὰ τὴν
[18, 5]	δ´ ἐν τοῖς ἔργοις. Οὐδὲν	γὰρ	αὐτὸς αὑτῷ ὅμοιος ὁ Σωκράτης
[18, 7]	δὲ αὐτοῦ τὴν εὕρεσιν. Ἐπιδειξαμένου	γὰρ	αὐτῷ τοῦ Μυρινουσίου Φαίδρου λόγον
[18, 6]	δὲ τοὺς νυνὶ κατηγόρους (οὐ	γάρ	εἰσιν ἐκείνων ἀμαχώτεροι) διαγωνισώμεθα τὸ
[18, 2]	Πελοποννήσιοι περὶ τὴν Ἀττικήν. Ἔδει	γὰρ	ἕκαστον τῶν ἐραστῶν ἀριστεύειν, καὶ
[18, 9]	ἁλίσκεσθαι τῶν καλῶν· ὅ, τι	γὰρ	ἐκείνῳ Ἀλκιβιάδης καὶ Χαρμίδης καὶ
[18, 9]	ἔραμαί τοι συνηβᾶν, φησίν, χαρίεν	γὰρ	ἔχεις ἦθος· καὶ αὖθις καλὸν
[18, 6]	μᾶλλον ἢ κακῶς ἐρῶντα. Οὐ	γὰρ	ἦν, ὡς ἔοικεν, τὸ πρᾶγμα
[18, 5]	τῶν ὁμοφώνων αὐτῷ. Ἐγὼ μὲν	γὰρ	θαυμάζω καὶ ἐκπλήττομαι, ὅπως τὰ
[18, 9]	ἡ δὲ τῇ θυγατρί· οὐ	γὰρ	θέμις ἐν μουσοπόλων οἰκίᾳ θρῆνον
[18, 9]	καὶ τὴν τέχνην ἀπεκαλύψατο· ἐμὲ	γὰρ	λόγων εἵνεκα παῖδες ἂν φιλοῖεν·
[18, 8]	οὕτως, ἀπὸ Ὁμήρου ἀρξάμενοι. ~Οὗτος	γάρ	μοι δοκεῖ πολυφωνότατος ὢν καὶ
[18, 9]	ἡ Σωκράτους τέχνη ἐρωτική; Δοκοῦσιν	γάρ	μοι τὴν καθ´ αὑτὸν ἑκάτερος
[18, 5]	παραγινόμενος, ὁ Χαρμίδην τεθηπώς. Πῶς	γὰρ	ὅμοια ταῦτα φιλοσόφῳ βίῳ; οὐ
[18, 7]	ἐρωτικοὶ λόγοι, οὐδὲ πρώτου· θεασώμεθα	γὰρ	οὕτως, ἀπὸ Ὁμήρου ἀρξάμενοι. ~Οὗτος
[18, 9]	αὐτοῦ ἤθους καὶ τρόπου· καὶ	γὰρ	πάντων ἐρᾷ τῶν καλῶν, καὶ
[18, 9]	ὁ δὲ ἀρρένων, ἐπιτηδεῦσαι. Καὶ	γὰρ	πολλῶν ἐρᾶν ἔλεγον, καὶ ὑπὸ
[18, 5]	ὠφελοῦν ἀφανὲς) ἀλλὰ βλάπτειν· πρόχειρον	γὰρ	τοῦτο. Ταῦτα οἶμαι Θρασύμαχον ἂν
[18, 3]	τῇ τοῦ καλοῦ φύσει. Ἐὰν	γὰρ	τούτου τὸ μὲν ᾖ φαινόμενον
[18, 5]	καὶ σφαλερὸν τὸ χρῆμα. Τὸ	γὰρ	ὑποβαλεῖν αἰσχρῷ καλόν, καὶ τὰ
[18, 9]	Τὸν δὲ Ἀρχιλόχου ἔρωτα, ὑβριστὴς	γάρ,	χαίρειν ἐῶ. Ὁ δὲ τῆς
[18, 5]	οὐκ ὠφελοῦν βουλομένου ἔργον (τὸ	γὰρ	ὠφελοῦν ἀφανὲς) ἀλλὰ βλάπτειν· πρόχειρον
[18, 4]	λαμβάνει τῆς τέχνης, Ἀλκιβιάδην τὸν	γαυρότατον,	καὶ Κριτόβουλον τὸν ὡραιότατον, καὶ
[18, 6]	Ἀνύτου καὶ Μελήτου· ἐκεῖνοι μέν	γε	ἀδικεῖν γραψάμενοι Σωκράτην, καὶ τοὺς
[18, 5]	πρὸς τὸν θάνατον παρασκευῇ· πολλοῦ	γε	καὶ δεῖ. Εἰ μὲν γὰρ
[18, 2]	ἄδικος δι´ ἐξουσίαν· ἀλλὰ τό	γε	μειράκιον ὄντως ἦν καλὸν καὶ
[18, 7]	ἡ τοῦ λόγου μήτηρ, πάντως	γε	οὐκ ἴδιοι οἱ τοῦ Σωκράτους
[18, 2]	τῶν ἐρώτων τοῦ δικαίου μίαν	γέ	τινα ἢ δευτέραν εἰκόνα; Μειρακίῳ
[18, 5]	δεσμά, καὶ θεοὶ πίνοντες, καὶ	γελῶντες	θεοὶ ἄσβεστον γέλωτα, καὶ Ἀπόλλων
[18, 5]	πίνοντες, καὶ γελῶντες θεοὶ ἄσβεστον	γέλωτα,	καὶ Ἀπόλλων φεύγων, καὶ Ἀχιλλεὺς
[18, 8]	τῶν πεζῶν· ἦ γὰρ ἂν	γέλωτα	ὄφλοι τὰ σοφὰ ταῦτα τοῖς
[18, 1]	διαφέρον. Ἐρᾷ Ἀκταίωνος νεανίας Κορίνθιος,	γένους	τῶν Βακχιάδων· Βακχιάδαι δὲ Κορίνθου
[18, 4]	τῶν καλῶν· ὢ τοῦ θαυμαστοῦ	γέρως.	Αὐτὸς δὲ δὴ τὸν ἔρωτα,
[18, 3]	φαινομένου κάλλους καὶ μὴ ὄντος	γλιχομένους	νόθους τινὰς εἶναι καὶ κιβδήλους
[18, 9]	ἀπορῶν· τοῦτο ἐκείνη ξυλλαβοῦσα εἶπεν	γλυκύπικρον‘	καὶ ἀλγεσίδωρον. Τὸν ἔρωτα Σωκράτης
[18, 3]	τοῦ καὶ ὄντος καὶ φαινομένου	γνησίους	ἐραστὰς κάλλους ἀληθινοῦ. ~Εἶεν· ἐπεὶ
[18, 3]	τέχνης, τὸν δὲ τἀληθῆ αὐτὰ	γνωρίζοντα,	τοῦτον καὶ συνιέναι αὐτῆς· ταύτῃ
[18, 3]	ἀργυρογνώμονας ἐξετάζειν ἔδει, ὁπότερος αὐτῶν	γνωριστικὸς	τοῦ δοκίμου καὶ μή. Τὸν
[18, 4]	χαμαιεύνην, ἐπίβουλον, θηρευτικόν, φαρμακέα, σοφιστήν,	γόητα·	ἀτεχνῶς οἷα εἰς αὐτὸν Σωκράτην
[18, 8]	ἐπὶ τῶν μνηστήρων· καὶ τὸν	γόητα	ἐπὶ τῆς Καλυψοῦς· καὶ τὸν
[18, 9]	Σωκράτει οἱ ἀντίτεχνοι, Πρόδικος καὶ	Γοργίας	καὶ Θρασύμαχος καὶ Πρωταγόρας, τοῦτο
[18, 9]	καὶ Πρωταγόρας, τοῦτο τῇ Σαπφοῖ	Γοργὼ	καὶ Ἀνδρομέδα· νῦν μὲν ἐπιτιμᾷ
[18, 6]	Μελήτου· ἐκεῖνοι μέν γε ἀδικεῖν	γραψάμενοι	Σωκράτην, καὶ τοὺς νέους διαφθείρειν,
[18, 7]	λόγον, εἰς ἔρωτα ἔπαινον, Μαντινικῇ	γυναικὶ	ἀνατίθησιν· ἀλλὰ εἴτε Μαντινική, εἴτε
[18, 9]	αἱ μοῦσαι τί ἄλλο ἢ	γυναικῶν	ἔρωτας, καὶ ἀνδρῶν; καὶ ποταμῶν
[18, 9]	αὑτὸν ἑκάτερος φιλίαν, ἡ μὲν	γυναικῶν,	ὁ δὲ ἀρρένων, ἐπιτηδεῦσαι. Καὶ
[18, 9]	καὶ Φαῖδρος, τοῦτο τῇ Λεσβίᾳ	Γύριννα	καὶ Ἀτθὶς Ἀνακτορία· καὶ ὅ,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 17/04/2008