Dissertation, Chap.
[18, 4]	καὶ Διοτίμαν τὴν Μαντινικήν· καὶ	μαθητὰς	λαμβάνει τῆς τέχνης, Ἀλκιβιάδην τὸν
[18, 7]	Σωκράτους τὸ ἐρωτικὸν ἐπιτήδευμα, ἀλλὰ	μακρῷ	πρεσβύτερον· μάρτυρα δὲ αὐτὸν Σωκράτην
[18, 6]	ἀδολέσχην, καὶ σοφιστήν, καὶ πάντα	μᾶλλον	ἢ κακῶς ἐρῶντα. Οὐ γὰρ
[18, 7]	συμποσίῳ λόγον, εἰς ἔρωτα ἔπαινον,	Μαντινικῇ	γυναικὶ ἀνατίθησιν· ἀλλὰ εἴτε Μαντινική,
[18, 7]	Μαντινικῇ γυναικὶ ἀνατίθησιν· ἀλλὰ εἴτε	Μαντινική,	εἴτε καὶ Λεσβία τὶς ἦν
[18, 4]	τὴν Μιλησίαν, καὶ Διοτίμαν τὴν	Μαντινικήν·	καὶ μαθητὰς λαμβάνει τῆς τέχνης,
[18, 9]	τὴν χάριν τοῖς Ὀλύμπου καὶ	Μαρσύου	αὐλήμασιν. Τίς ἄν, ὦ θεοί,
[18, 7]	ἐρωτικὸν ἐπιτήδευμα, ἀλλὰ μακρῷ πρεσβύτερον·	μάρτυρα	δὲ αὐτὸν Σωκράτην παραστησώμεθα, ἐπαινοῦντα
[18, 8]	τὸ τυχεῖν ἐθέλοντα ἐξουσίας πρὸς	μάχην	δακρῦσαι ὡς οὐκ ἀνεξομένου τοῦ
[18, 8]	αὐτῷ ὁ Ἀλέξανδρος, οἷος ἐκ	μάχης	ἐπανεῖναι εἰς τὸν θάλαμον καὶ
[18, 2]	φιλοτιμίαν ἐν ὄψει τῶν παιδικῶν	μαχόμενον,	καὶ δι´ ἀνάγκην ὑπερμαχοῦντα τῶν
[18, 1]	τοῖς Βακχιάδαις νεανίσκοις· οἳ θαρσοῦντες	μέθῃ	καὶ τυραννίδι καὶ ἔρωτι, εἰσπεσόντες
[18, 1]	τοῦ δὲ ὑπὸ ἐραστῶν ἐν	μέθῃ.	Περιάνδρῳ τῷ Ἀμβρακιώτῃ τυράννῳ παιδικὰ
[18, 2]	φιλτάτων· ἦν δὲ καὶ τὰ	μειράκια	ἐφάμιλλα ταῖς ἀρεταῖς τοῖς ἐρασταῖς,
[18, 1]	ὄνομα Αἰσχύλῳ, παῖς ἦν Ἀκταίων,	μειράκιον	Δωρικόν, ὥρᾳ διαφέρον. Ἐρᾷ Ἀκταίωνος
[18, 1]	μὲν ἔπαυσεν ὑβρίζοντα, τὸ δὲ	μειράκιον	ἐποίησεν ἐξ ἐρωμένου τυραννοκτόνον. Αὕτη
[18, 1]	τῇ ἐξουσίᾳ παροινεῖ εἰς τὸ	μειράκιον.	Ἡ δὲ παροινία αὕτη Περίανδρον
[18, 1]	ἐδυνάστευον. Ὡς δὲ ἐσωφρόνει τὸ	μειράκιον	καὶ ὑπερεφρόνει ὑβριστοῦ ἐραστοῦ, ἐκώμασεν
[18, 4]	θείαν κεφαλήν, καὶ Λῦσιν τὸ	μειράκιον,	καὶ Χαρμίδην τὸν καλόν. Ἀποκρύπτεται
[18, 2]	δι´ ἐξουσίαν· ἀλλὰ τό γε	μειράκιον	ὄντως ἦν καλὸν καὶ ἐρᾶσθαι
[18, 1]	τῷ Ἀμβρακιώτῃ τυράννῳ παιδικὰ ἦν	μειράκιον	πολιτικόν· ἅτε δὲ οὐ σὺν
[18, 1]	δὲ οἰκεῖοι κατέχειν· σπώμενον τὸ	μειράκιον	ὑπ´ ἀμφοῖν, βίᾳ διαφθείρεται ἐν
[18, 2]	ἐλευθερίας Ἀθηναίοις ὕβρις τυράννου, καὶ	μειρακίου	θάρσος, καὶ ἔρως δίκαιος, καὶ
[18, 2]	γέ τινα ἢ δευτέραν εἰκόνα;	Μειρακίῳ	Ἀττικῷ δύο ἦσαν ἐρασταί, ἰδιώτης
[18, 1]	Βοιωτίῳ διὰ τὴν ὁμωνυμίαν τῶν	μειρακίων,	ἀπολομένου ἑκατέρου, τοῦ μὲν ὑπὸ
[18, 2]	Ἐπαμεινώνδας ἀπὸ Λακεδαιμονίων στρατηγήματι ἐρωτικῷ·	μειρακίων	πολλῶν καλῶν ἐρασταὶ ἦσαν Θήβησιν
[18, 7]	μελῶν, καίτοι μικρὰν οὖσαν καὶ	μέλαιναν)	ἢ Ἀνακρέοντος, φησίν, τοῦ σοφοῦ.
[18, 8]	δὲ οὔτε μητρὸς τοσουτονὶ αὐτῷ	μέλειν,	ὅσον ἐκείνης, λέγει. Ἔδειξεν καὶ
[18, 6]	ἀτοπώτεροι εἶναι συκοφάνται Ἀνύτου καὶ	Μελήτου·	ἐκεῖνοι μέν γε ἀδικεῖν γραψάμενοι
[18, 7]	χαίρει διὰ τὴν ὥραν τῶν	μελῶν,	καίτοι μικρὰν οὖσαν καὶ μέλαιναν)
[18, 9]	αὐλήμασιν. Τίς ἄν, ὦ θεοί,	μέμψαιτο	ἐραστὴν τοιοῦτον, πλὴν Τιμάρχου;
[18, 8]	ἄχθεται, ὁ δὲ παραμυθεῖται· ὁ	μὲν	ᾄδει, ὁ δὲ ἀκροᾶται· ἐρωτικὸν
[18, 6]	κωμῳδοῖς ἐπιλήψιμον. Διὸ δὴ τὸ	μὲν	Ἀθηναίων θέατρον καὶ τὸ δικαστήριον
[18, 4]	πλατάνῳ, ἐν Λυκίῳ. Καὶ τὰ	μὲν	ἄλλα ἅπαντα ἀποποιεῖται εἰδέναι, καὶ
[18, 8]	τὰ δὲ ὅπως φεύγωμεν, τὰ	μὲν	ἄλλα εὐήθως πάνυ καὶ ἀρχαίως
[18, 8]	δὲ ἥμερος καὶ ἐμπαθής· ὁ	μὲν	ἀποφλογοῦται τὰ ὄμματα, καὶ λοιδορεῖται
[18, 3]	λόγοι; Ὅτι πρᾶγμα διττόν, τὸ	μὲν	ἀρετῆς ἐπήβολον, τὸ δὲ μοχθηρίᾳ
[18, 4]	ἔοικεν πάντα ἑξῆς παρρησιαζομένῳ· πηδᾶν	μὲν	αὐτῷ τὴν καρδίαν ἐπὶ Χαρμίδῃ
[18, 8]	παιδεύοντος, τοῦ δὲ παιδευομένου· ὁ	μὲν	ἄχθεται, ὁ δὲ παραμυθεῖται· ὁ
[18, 9]	εἵνεκα παῖδες ἂν φιλοῖεν· χαρίεντα	μὲν	γὰρ ᾄδω, χαρίεντα δ´ οἶδα
[18, 5]	πολλοῦ γε καὶ δεῖ. Εἰ	μὲν	γὰρ ἀληθῆ ταῦτα, εὐφημεῖν ἄξιον·
[18, 5]	ἄλλος τῶν ὁμοφώνων αὐτῷ. Ἐγὼ	μὲν	γὰρ θαυμάζω καὶ ἐκπλήττομαι, ὅπως
[18, 6]	συκοφάνται Ἀνύτου καὶ Μελήτου· ἐκεῖνοι	μέν	γε ἀδικεῖν γραψάμενοι Σωκράτην, καὶ
[18, 9]	καθ´ αὑτὸν ἑκάτερος φιλίαν, ἡ	μὲν	γυναικῶν, ὁ δὲ ἀρρένων, ἐπιτηδεῦσαι.
[18, 2]	ἐρασταί, ἰδιώτης καὶ τύραννος· ὁ	μὲν	δίκαιος ἦν διὰ ἰσοτιμίαν, ὁ
[18, 5]	οἷς αἰνίττεται, διὰ τὸ ἀξιόπιστον	μὲν	ἐν τοῖς λόγοις, δυνατὸν δὲ
[18, 1]	Ἡ δὲ παροινία αὕτη Περίανδρον	μὲν	ἔπαυσεν ὑβρίζοντα, τὸ δὲ μειράκιον
[18, 1]	εἰσπεσόντες εἰς τὸ δωμάτιον, οἱ	μὲν	ἐπειρῶντο ἀπάγειν, οἱ δὲ οἰκεῖοι
[18, 9]	Σαπφοῖ Γοργὼ καὶ Ἀνδρομέδα· νῦν	μὲν	ἐπιτιμᾷ ταύταις, νῦν δὲ ἐλέγχει,
[18, 9]	Ἡ Διοτίμα λέγει, ὅτι θάλλει	μὲν	ἔρως εὐπορῶν, ἀποθνήσκει δὲ ἀπορῶν·
[18, 3]	φύσει. Ἐὰν γὰρ τούτου τὸ	μὲν	ᾖ φαινόμενον καλόν, οὐχ οὕτως
[18, 5]	ὅσα ἄλλα ἐπὶ τούτοις Ὅμηρος	μὲν	ᾐνίξατο, Σωκράτης δὲ ἐμέμψατο· αὐτὸς
[18, 8]	ἐπὶ αἰχμαλώτῳ ἐρασταὶ δύο, ὁ	μὲν	θρασὺς καὶ ἐπιμανής, ὁ δὲ
[18, 6]	τοὺς νέους διαφθείρειν, καὶ ὅτι	μὲν	Κριτίας ἐτυράννησεν, τοῦτο ἀδικεῖν ἔλεγον
[18, 3]	θεὸν καὶ τὴν νόσον, καλλωπίζονται	μὲν	οἱ μοχθηροὶ ἐρασταὶ διὰ τὴν
[18, 5]	θαυμάζω καὶ ἐκπλήττομαι, ὅπως τὰ	μὲν	Ὁμήρου ἔπη τῆς θαυμαστῆς πολιτείας
[18, 8]	καλοῖς τὰ αἰσχρὰ ἱστορεῖν, τὰ	μὲν	ὅπως ἔχωμεν, τὰ δὲ ὅπως
[18, 6]	καὶ ἡμεῖς περὶ Σωκράτους, εἰ	μὲν	ὀρθῶς ταῦτα ἔδρα ἢ μή,
[18, 8]	καλῶν ἀμφοτέρων, καὶ σωφρόνων, τοῦ	μὲν	παιδεύοντος, τοῦ δὲ παιδευομένου· ὁ
[18, 8]	καὶ τάττειν στράτευμα· ἐν νύσσῃ	μὲν	παραινῶν ἐγχριμφθῆναι τὸν ἐπὶ λαιᾷ
[18, 8]	Ἀνδρομάχης καὶ τοῦ Ἕκτορος· ἡ	μὲν	πατέρα καὶ ἀδελφὸν καλεῖ τὸν
[18, 5]	ἐκείνου παραβαλλόμενα. Αὐτίκα καὶ ὁ	μὲν	περὶ τοῦ Διὸς τοιαῦτα ἀκούσας,
[18, 3]	τοῦ δοκίμου καὶ μή. Τὸν	μὲν	πρὸ τοῦ δοκίμου τὸ φαινόμενον
[18, 5]	δὲ δὴ Σωκράτης, ὁ ἐραστὴς	μὲν	σοφίας, πενίας δὲ κρείττων, ἡδονῆς
[18, 8]	ἤδη θαπτομένῳ ἡ κόμη. Ταῦτα	μὲν	τὰ Ὁμήρου ἐρωτικά. ~Ἡσιόδῳ δὲ
[18, 6]	Καὶ δή μοι δοκῶ βούλεσθαι	μὲν	ταῦτα, δύνασθαι δὲ ἧττον· χρὴ
[18, 5]	καταμαντεύεται τοῦ λόγου, ὡς φησὶ	μὲν	ταῦτα, ἕτερα δὲ αἰνίττεται· καὶ
[18, 7]	δὲ αὐτὸν Σωκράτην παραστησώμεθα, ἐπαινοῦντα	μὲν	τὸ ἔργον καὶ θαυμάζοντα αὐξανόμενον,
[18, 3]	ὂν καὶ φαινόμενον, ἀνάγκη τοὺς	μὲν	τοῦ φαινομένου κάλλους καὶ μὴ
[18, 1]	τῶν μειρακίων, ἀπολομένου ἑκατέρου, τοῦ	μὲν	ὑπὸ κυνῶν ἐν θήρᾳ, τοῦ
[18, 4]	δὲ ταῦτα μόνον οὐκ ἐν	μέσοις	τοῖς Ἕλλησιν, ἀλλὰ καὶ οἴκοι
[18, 9]	τῶν καλῶν, καὶ ἐπαινεῖ πάντας·	μεστὰ	δὲ αὐτοῦ τὰ ᾄσματα τῆς
[18, 8]	κάμνουσιν, τοὺς δὲ κακοὺς ἐν	μέσῳ	τάττων τῶν ἀγαθῶν, καὶ τοὺς
[18, 8]	πόνῳ κτητὸν καὶ χρόνῳ, καὶ	μέχρι	θανάτου προερχόμενον, νέων καὶ καλῶν
[18, 6]	ἐπολέμει. ~Φέρ´ ἐπαμύνωμεν τῷ λόγῳ,	μὴ	εἰκαῖα φλυαρῶμεν. Καὶ δή μοι
[18, 3]	μὲν τοῦ φαινομένου κάλλους καὶ	μὴ	ὄντος γλιχομένους νόθους τινὰς εἶναι
[18, 6]	μὲν ὀρθῶς ταῦτα ἔδρα ἢ	μή,	σκοπεῖν ἀναθησόμεθα σμικρόν, ὅσον τὸ
[18, 3]	αὐτῶν γνωριστικὸς τοῦ δοκίμου καὶ	μή.	Τὸν μὲν πρὸ τοῦ δοκίμου
[18, 7]	τὶς ἦν ἡ τοῦ λόγου	μήτηρ,	πάντως γε οὐκ ἴδιοι οἱ
[18, 8]	φίλτατα ὀνόματα· ὁ δὲ οὔτε	μητρὸς	τοσουτονὶ αὐτῷ μέλειν, ὅσον ἐκείνης,
[18, 3]	τὸ δὲ μοχθηρίᾳ συμπεφυκός, φωνῇ	μιᾷ	οἱ ἄνθρωποι ἐπονομάζοντες ἔρωτα, οὑτωσὶ
[18, 2]	τρόπου τῶν ἐρώτων τοῦ δικαίου	μίαν	γέ τινα ἢ δευτέραν εἰκόνα;
[18, 7]	τὴν ὥραν τῶν μελῶν, καίτοι	μικρὰν	οὖσαν καὶ μέλαιναν) ἢ Ἀνακρέοντος,
[18, 4]	ἐπιγέγραπται τῆς τέχνης, Ἀσπασίαν τὴν	Μιλησίαν,	καὶ Διοτίμαν τὴν Μαντινικήν· καὶ
[18, 5]	τοῖς λόγοις, δυνατὸν δὲ τῇ	μιμήσει,	ἀνόμοιον δ´ ἐν τοῖς ἔργοις.
[18, 5]	Ζεὺς πεποίηται αὐτῷ τῇ Ἥρᾳ	μισγόμενος	ἐν τῇ Ἴδῃ, νεφέλης αὐτοὺς
[18, 8]	καὶ τὸν ὑβριστὴν ἐπὶ τῶν	μνηστήρων·	καὶ τὸν γόητα ἐπὶ τῆς
[18, 3]	πρεσβυτέροις τῶν κυνῶν. ~Τί δή	μοι	βούλεται ὁ Ἐπαμεινώνδας καὶ ὁ
[18, 8]	ἀπὸ Ὁμήρου ἀρξάμενοι. ~Οὗτος γάρ	μοι	δοκεῖ πολυφωνότατος ὢν καὶ δεινὸς
[18, 6]	μὴ εἰκαῖα φλυαρῶμεν. Καὶ δή	μοι	δοκῶ βούλεσθαι μὲν ταῦτα, δύνασθαι
[18, 9]	ἱκανὸν εἶναι πρὸς λόγους· σμικρά	μοι	παῖς ἔτι φαίνεο κἄχαρις ἔσσα
[18, 5]	ὀδυρόμενοι θεοί· ὤμοι ἐγών, ὅτε	μοι	Σαρπήδονα φίλτατον ἀνδρῶν, ὁ Ζεὺς
[18, 9]	χαίρειν φησὶν ὁ Σωκράτης· πολλά	μοι	τὰν Πολυανακτίθαο παῖδα χαίρειν, Σαπφὼ
[18, 9]	Σωκράτους τέχνη ἐρωτική; Δοκοῦσιν γάρ	μοι	τὴν καθ´ αὑτὸν ἑκάτερος φιλίαν,
[18, 8]	εἰς τὸν θάλαμον καὶ ἀεὶ	μοιχῷ	ἐοικέναι. Ἔστιν αὐτῷ καὶ δίκαιος
[18, 4]	οἱ κωμῳδοί. Ἔλεγε δὲ ταῦτα	μόνον	οὐκ ἐν μέσοις τοῖς Ἕλλησιν,
[18, 6]	οὐ περὶ τοῦ πράγματος ἀπολογοῦνται	μόνον,	ὑπὲρ ὅτου ἡ εἰσαγγελία ἐγένετο,
[18, 9]	ἐρωτικά. ~Ἡσιόδῳ δὲ ἀείδουσιν αἱ	μοῦσαι	τί ἄλλο ἢ γυναικῶν ἔρωτας,
[18, 9]	θυγατρί· οὐ γὰρ θέμις ἐν	μουσοπόλων	οἰκίᾳ θρῆνον εἶναι οὐκ ἄμμι
[18, 3]	μὲν ἀρετῆς ἐπήβολον, τὸ δὲ	μοχθηρίᾳ	συμπεφυκός, φωνῇ μιᾷ οἱ ἄνθρωποι
[18, 3]	τὴν νόσον, καλλωπίζονται μὲν οἱ	μοχθηροὶ	ἐρασταὶ διὰ τὴν πρὸς τὸν
[18, 5]	ὁμοῦ καὶ χαίρων τῇ τῆς	μυθολογίας	ἐξουσίᾳ. Ὁ δὲ Σωκράτης ἡμῖν
[18, 4]	τὸν ἔρωτα, ἀναπλάττων ἐπ´ αὐτῷ	μῦθον,	οἷον καὶ εἶναι λέγει, αἰσχρὸν
[18, 9]	ἔρωτα Σωκράτης σοφιστὴν λέγει, Σαπφὼ	μυθοπλόκον.	Ἐκβακχεύεται ἐπὶ Φαίδρῳ ὑπὸ τοῦ
[18, 7]	εὕρεσιν. Ἐπιδειξαμένου γὰρ αὐτῷ τοῦ	Μυρινουσίου	Φαίδρου λόγον ὑπὸ Λυσίου τοῦ
[18, 5]	στεφανώσας τὸν ποιητὴν καὶ χρίσας	μύρῳ·	αἰτιασάμενος τὴν παρρησίαν τῶν ἐπῶν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/04/2008