Paragraphes |
[30] |
τῆς
αὐτοῦ.
Πολύ
γε
μάλιστ'
|
ἄν, |
εἰ
ἦν
ἀληθὲς
τὸ
πρᾶγμα. |
[60] |
μηδένα
λαμβάνειν
ἐθέλοντα
αὐτήν,
οὐκ
|
ἄν |
ποτε
ἐπέτρεψαν
Ξενοκλέα,
τὸν
μηδαμόθεν |
[30] |
ἕνεκα
σύγκειται
αὐτοῖς;
Οὐ
γὰρ
|
ἄν |
ποτε
οἱ
μὲν
εἰς
τὴν |
[40] |
ὑμῖν
ὁ
μεμαρτυρηκὼς
ἐγγυῆσαι
ἐπιτρέψαι
|
ἄν |
τι
τούτων
γίγνεσθαι,
καὶ
οὐκ |
[30] |
ἔχειν
χρημάτων
Νικόδημος,
ὥστε
παραλιπεῖν
|
ἄν |
τι
τῶν
τοιούτων;
Ἐγὼ
μὲν |
[10] |
τοιοῦτόν
τι
ἐξαμαρτεῖν.
Πόθεν
οὖν
|
ἄν |
τις
σαφέστερον
γνοίη
περὶ
τούτων, |
[50] |
τούτου
μαρτυρίαν.
Μαρτυρία.
(Πῶς
οὖν
|
ἄν |
τις
σαφέστερον
ἐξελέγχοι
ψευδομαρτυρίων
διώκων |
[50] |
παππῴων
κληρονομία
προσήκει.
Εἶτα
εἰδὼς
|
ἄν |
τις
ταῦτα
ἑτέρῳ
παραδοίη
τὰ |
[60] |
ἐπιδίκους
εἶναι
προσήκει·
Ξενοκλεῖ
δὲ
|
ἄν |
τις
τόδ'
ἐπέτρεψε
τῶν
τοῦ |
[50] |
ὅσων
ἠμφισβήτησαν
οὗτοι;
(Δοκεῖ
δ'
|
ἄν |
τις
ὑμῖν
οὕτως
ἀναιδὴς
ἢ |
[40] |
μὲν
οὖν
τῆς
ἐπιδικασίας
ἔχοι
|
ἄν |
τις
ψεῦδος
προφασίσασθαι
πρὸς
ὑμᾶς· |
[60] |
ἀνδράσι
γυναῖκας
(περὶ
ὧν
τίς
|
ἂν |
ἄμεινον
ἢ
ὁ
πατὴρ
βουλεύσαιτο; |
[20] |
μαρτυρίαν,
εἰ
ἦν
ἀληθής,
οὐκ
|
ἂν |
ἅπαντας
τοὺς
οἰκείους
τοὺς
ἑαυτοῦ |
[0] |
μαρτυρῆσαι,
δῆλον
ὅτι
ἐκεῖνός
τ'
|
ἂν |
ἀποφυγὼν
τὴν
διαμαρτυρίαν
ἀπῆλθε,
καὶ |
[60] |
ἐποιεῖτο
ὑὸν
αὑτῷ,
ἄκυρος
ἂν
|
ἦν |
αὐτοῦ
ἡ
ποίησις
κατὰ
τὸν |
[10] |
ὑμεῖς
κελεύητε,
περὶ
ἐνίων
μνησθείην
|
ἂν |
αὐτῶν·
εἰ
δέ
τισιν
ὑμῶν |
[60] |
μὴ
παῖδας
γνησίους
καταλίπῃ
ἄρρενας·
|
ἂν |
δὲ
θηλείας
καταλίπῃ,
σὺν
ταύταις. |
[60] |
γάρ,
ὅτι
γόνῳ
γεγόνασιν,
οὐδεὶς
|
ἂν |
δήπου
ἀμφισβητήσειε
περὶ
τῶν
πατρῴων· |
[40] |
ἀδελφιδῆς
τῆς
ἑαυτοῦ,
καὶ
οὐκ
|
ἂν |
διαμαρτυρῆσαι
μὴ
ἐπίδικον
τῷ
Ἐνδίῳ |
[70] |
ἐμὸν
ἀδελφὸν
ὑὸν
αὑτῷ
ταῦτ'
|
ἂν |
διεπράξατο·
ἐκ
δὲ
τοῦ
τοῦτον |
[50] |
τι
ἦν
ἰσχυρότερον
τούτων,
ἅπαντ'
|
ἂν |
διεπράξατο.
(Ὁ
μὲν
τοίνυν
Ἔνδιος |
[30] |
τούτου
ὁ
ἡμέτερος
θεῖος
ἠξίωσεν
|
ἂν |
ἐγγυήσασθαι
τὴν
ἀδελφήν,
ὃς
αὐτὸς |
[60] |
διαρρήδην
λέγει
ἐξεῖναι
διαθέσθαι
ὅπως
|
ἂν |
ἐθέλῃ
τις
τὰ
αὑτοῦ,
ἐὰν |
[60] |
αὑτοῖς
γυναῖκα.
Ἢ
δεινόν
γ'
|
ἂν |
εἴη.
(Τὰς
μὲν
ὑπὸ
τῶν |
[10] |
τοῦ
βουλομένου
τὴν
γυναῖκα,
πῶς
|
ἂν |
εἰκότως
ἡ
αὐτὴ
γυνὴ
ἐγγυητὴ |
[40] |
ἐκείνῳ
οὖσαν
ἐγγυᾶσθαι;
(Καὶ
οὐκ
|
(ἂν) |
εἰσήγγειλας
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα
κακοῦσθαι |
[40] |
ἐγγυᾶσθαι;
Καὶ
γενομένων
αὐτῶν
οὐκ
|
ἂν |
εἰσήγγειλε
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα
ὑβρίζεσθαι |
[60] |
αὐτὴν
ἀφῃρεῖτο
ἢ
ἐβιάζετο,
ἐξῆγεν
|
ἂν |
ἐκ
τῶν
πατρῴων,
καὶ
οὐκ |
[30] |
τὴν
γυναῖκα
ἦν;
Ἦν
δ'
|
ἂν |
ἐπ'
ἐκείνῳ,
ὦ
ἄνδρες,
δῆλον |
[40] |
τι
τούτων
γίγνεσθαι,
καὶ
οὐκ
|
ἂν |
ἐπὶ
τοῦ
κλήρου
τῇ
λήξει, |
[70] |
τινὰ
ποιησάμενος
τῶν
συγγενῶν
ἔδωκεν
|
ἂν |
ἔχειν
τὸν
κλῆρον
καὶ
τὴν |
[60] |
κλήρου
τοῦ
πατρῴου,
ἀλλ'
ἐβάδιζεν
|
ἂν |
ἡ
γνησία
εἰς
τὰ
ἑαυτῆς |
[0] |
γνησία
θυγάτηρ
εἶναι,
ἀλλ'
οὐκ
|
ἂν |
ἡ
ἡμετέρα
κατέστη
μήτηρ.
(Ἁλόντος |
[70] |
γὰρ
ὅτι
ἐπίκληρον
καταλιπὼν
ἀκριβῶς
|
ἂν |
ἤδει
ὅτι
δυοῖν
θάτερον
ἔμελλεν |
[30] |
θεῖος
καὶ
ἡ
μήτηρ
οὐκ
|
ἂν |
ᾖδει
τὸ
ὄνομα
τῆς
θυγατρός, |
[40] |
οὗτος,
ἢ
καὶ
ψεύδεσθαι
αἰτιῷτ'
|
ἂν |
ἡμᾶς.
Τοῦτο
μὲν
οὖν
παρῶμεν· |
[60] |
Πύρρος
ἐποιεῖτο
ὑὸν
αὑτῷ,
ἄκυρος
|
ἂν |
ἦν
αὐτοῦ
ἡ
ποίησις
κατὰ |
[60] |
ἐκ
τῶν
πατρῴων,
καὶ
οὐκ
|
ἂν |
ἰδίας
μόνον
δίκας
ἔφευγεν
ὁ |
[70] |
ὅτι,
εἰ
ἐπείσθη
ἐγγυήσασθαι,
ἐπείσθη
|
ἂν |
καὶ
γαμηλίαν
ὑπὲρ
αὐτῆς
τοῖς |
[60] |
εἶπον
καὶ
πρότερονν
ὅσοι
μὲν
|
ἂν |
καταλίπωσι
γνησίους
παῖδας
ἐξ
αὑτῶν, |
[10] |
γε
ἐπὶ
γαμετὰς
γυναῖκας
οὐδεὶς
|
ἂν |
κωμάζειν
τολμήσειεν·
οὐδὲ
αἱ
γαμεταὶ |
[20] |
ἐκ
τῶν
εἰκότων
σκοπούμενος,
πολὺ
|
ἂν |
μᾶλλον
τὸν
Πύρρον
πάντας
ἂν |
[20] |
οὐδὲ
μετὰ
δυοῖν,
ἀλλ'
ὡς
|
ἂν |
μετὰ
πλείστων
δυνώμεθα
τὰς
ἐκμαρτυρίας |
[30] |
ἐπ'
αὐτῇ.
Εἶτ'
ἐπὶ
τούτοις
|
ἂν |
Νικόδημος
ἠγγύησε
τῷ
ἡμετέρῳ
θείῳ |
[40] |
τῷ
ἡμετέρῳ
θείῳ
γεγενημένη,
ἐπέτρεψεν
|
ἂν |
Νικόδημος
ὡς
ἐξ
ἑταίρας
οὖσαν |
[60] |
βουλεύσαιτο;
καὶ
τὰς
οὕτω
δοθείσας,
|
ἂν |
ὁ
πατὴρ
αὐτῶν
τελευτήσῃ
μὴ |
[40] |
ἢ
γὰρ
λαθεῖν
σφᾶς
προσποιήσαιτ'
|
ἂν |
οὗτος,
ἢ
καὶ
ψεύδεσθαι
αἰτιῷτ' |
[10] |
δεήσειε
καθ'
ἕκαστον
διελθεῖν,
οὐκ
|
ἂν |
πάνυ
μικρὸν
ἔργον
γένοιτο.
Ἐὰν |
[20] |
τοιαύτην
μετὰ
τούτων·
οἷς
οὐδ'
|
ἂν |
περὶ
ὁτουοῦν
πιστεύσειεν
ἄλλος
οὐδείς. |
[60] |
εἰσαγγελθεὶς
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα
ἐκινδύνευεν
|
ἂν |
περὶ
τοῦ
σώματος
καὶ
τῆς |
[50] |
κλήρου
καὶ
διεμαρτύρησε
καὶ
εἰσήγγειλεν
|
ἂν |
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα,
καὶ
ἄλλο |
[60] |
ἁπάσης
τῆς
ἑαυτοῦ.
(Ἔτι
δ'
|
ἂν |
πρότερον
τοῦ
Ξενοκλέους
οἱ
τοῦ |
[0] |
Περί
τε
οὖν
τούτων
ἡδέως
|
ἂν |
πυθοίμην,
ὅ
τι
ποτ'
ἦν |
[30] |
ἦν
ἀληθὲς
τὸ
πρᾶγμα,
οὐκ
|
ἂν |
σφόδρα
διακριβώσασθαι
περὶ
τῶν
ἑαυτῷ |
[50] |
τὸ
πρᾶγμα.
~Οἶμαι
δὲ
οὐδ'
|
ἂν |
τὴν
ἀρχὴν
ἐκεῖνον
οὐδ'
ἄλλον |
[20] |
γυναῖκα
εἶναι.
Εἶτα
ἐπὶ
ταύτην
|
ἂν |
τὴν
μαρτυρίαν,
εἰ
ἦν
ἀληθής, |
[40] |
μαρτυρῆσαι,
παραχρῆμα
εὐθὺς
τότε
ἐτιμωρήσω
|
ἂν |
τὸν
ἀδικοῦντα.
Ἢ
καὶ
ταῦτα |
[40] |
ἐπὶ
τούτοις
οὐκ
ἀγανακτήσας
εἰσήγγειλεν
|
ἂν |
τὸν
Ἔνδιον
οὗτος;
Ναὶ
μὰ |
[50] |
οὐ
νομίζω,
ἀλλὰ
καὶ
ἠμφισβήτησεν
|
ἂν |
τοῦ
κλήρου
καὶ
διεμαρτύρησε
καὶ |
[20] |
ἂν
μᾶλλον
τὸν
Πύρρον
πάντας
|
ἂν |
τοὺς
οἰκείους
βούλεσθαι
λεληθέναι,
εἴ |
[10] |
γενέσθαι,
τοὺς
οἰκειοτάτους
καὶ
οἷς
|
ἂν |
τυγχάνωμεν
χρώμενοι
μάλιστα,
τούτους
παραλαμβάνειν |
[50] |
τηλικούτων
ἐκ
τῆς
γυναικός,
ζῶντι
|
ἂν |
τῷ
Ἐνδίῳ
ἠμφισβήτησεν
ὑπὲρ
τῆς |
[0] |
τὴν
διαμαρτυρίαν
ἀπῆλθε,
καὶ
κληρονόμος
|
ἂν |
τῶν
τοῦ
θείου
ἡ
διαμαρτυρηθεῖσα |
[70] |
τοῦτο
μὲν
καὶ
λαθεῖν
φήσαιτ'
|
ἂν |
ὑμᾶς·
ὅτε
δ'
ἠγγύα
καὶ |
[60] |
ἐπὶ
τούτῳ
ποιησάμενος
κατέλιπε,
πῶς
|
ἂν |
ὑμεῖς
ἐπετρέψατε
ἐπιδικάζεσθαι
οἱ
τοῦ |
[50] |
πατρῴων;
Γενομένων
δὲ
τούτων
δοκεῖ
|
ἂν |
ὑμῖν
ὁ
θεῖος
ἐπιτρέψαι,
ὁ |
[40] |
Ἀναγίγνωσκε
τούσδε
αὐτοῖς.
Νόμοι
(Δοκεῖ
|
ἂν |
ὑμῖν
ὁ
μεμαρτυρηκὼς
ἐγγυῆσαι
ἐπιτρέψαι |
[30] |
νόμους
τουσδὶ
αὐτοῖς.
Νόμοι.
(Δοκεῖ
|
ἂν |
ὑμῖν
οὕτως
ὀλιγώρως
ἔχειν
χρημάτων |
[60] |
τὴν
ἑαυτοῦ
γυναῖκα
Ξενοκλῆς,
λαχεῖν
|
ἂν |
ὑπὲρ
αὐτῆς
τὴν
λῆξιν
τοῦ |
[40] |
ὁ
Ἔνδιος
λαχὼν
ἐπεδικάζετο,
ἀμφισβητῆσαι
|
ἂν |
ὑπὲρ
τῆς
ἀδελφιδῆς
τῆς
ἑαυτοῦ, |
[80] |
οἶκον,
εἰ
ἦν
γεγαμηκώς,
ἠναγκάζετο
|
ἂν |
ὑπὲρ
τῆς
γαμετῆς
γυναικὸς
καὶ |
[50] |
τοῦ
Πύρρου
γενέσθαι.
Οὐ
γὰρ
|
ἂν |
ὑπερβάντες
τὸν
τελευταῖον
τοῦ
οἴκου |
[20] |
τοῖς
παραγενομένοις
αὐτοῖς,
ὁποῖοί
τινες
|
ἂν |
ὦσι,
τούτοις
μάρτυσι
χρῆσθαι
ἀναγκαῖόν |
[50] |
ἐτῶν
κελεύει
δικάσασθαι
τοῦ
κλήρου,
|
ἐπειδὰν |
τελευτήσῃ
ὁ
κληρονόμος.
Οὐκοῦν
δυοῖν |
[30] |
ἀτίμητον
δῷ,
ἕνεκα
τοῦ
νόμου,
|
ἐὰν |
ἀπολίπῃ
ἡ
γυνὴ
τὸν
ἄνδρα |
[50] |
τὴν
ἀδελφιδῆν
τὴν
τούτου
γυναῖκα,
|
ἐὰν |
ἄρα
τι
γένηται
καὶ
ἐκ |
[10] |
ἂν
πάνυ
μικρὸν
ἔργον
γένοιτο.
|
Ἐὰν |
μὲν
οὖν
ὑμεῖς
κελεύητε,
περὶ |
[70] |
ὡς
ἔγωγ'
οἶμαι,
οὐ
πιστεύσετε,
|
ἐὰν |
μὴ
ἀποφαίνῃ
ὑμῖν,
ὅπερ
ἀρχόμενος |
[60] |
ἂν
ἐθέλῃ
τις
τὰ
αὑτοῦ,
|
ἐὰν |
μὴ
παῖδας
γνησίους
καταλίπῃ
ἄρρενας· |
[40] |
τὸν
ἄρχοντα
εἰσαγγελίαις
ἔπεστιν,
οὐδ'
|
ἐὰν |
μηδεμίαν
τῶν
ψήφων
οἱ
εἰσαγγείλαντες |
[30] |
ἡ
γυνὴ
τὸν
ἄνδρα
ἢ
|
ἐὰν |
ὁ
ἀνὴρ
ἐκπέμψῃ
τὴν
γυναῖκα, |
[60] |
πλείονος
τοὺς
ἀλλοτρίους
ἑαυτοῦ
ποιεῖται.
|
Ἐὰν |
οὖν
προφασίζωνται
διὰ
τὴν
τοῦ |
[40] |
τῶν
ἑαυτοῦ
ἄνευ
τῶν
θυγατέρων,
|
ἐάν |
τις
καταλιπὼν
γνησίας
τελευτᾷ.
Γνώσεσθε |
[30] |
ψευδῆ
μεμαρτυρηκὼς
οὗτος.
Ὅπου
γάρ,
|
ἐάν |
τίς
τι
ἀτίμητον
δῷ,
ἕνεκα |
[10] |
οἳ
μάχας
καὶ
κώμους
καὶ
|
ἀσέλγειαν |
πολλήν,
ὁπότε
ἡ
τούτου
ἀδελφὴ |
[60] |
ἐπιδικάζεσθαι
ἀξιοῖ.
Ταῦτα
πρὸς
τὴν
|
ἀναίδειαν |
αὐτῶν
πυνθάνεσθε.
Ὡς
δ'
ἦν |
[10] |
πρᾶγμα
σκεψάμενος;
(Ἐνθυμεῖσθε
δὲ
τὴν
|
ἀναίδειαν |
ὧν
λέγουσιν.
Ὁ
μὲν
γὰρ |
[70] |
(ἀλλὰ
μὴν
ὥς
γε
οὔτε
|
γαμηλίαν |
εἰσήνεγκεν
ὁ
θεῖος
ἡμῶν,
οὔτε |
[70] |
ἐπείσθη
ἐγγυήσασθαι,
ἐπείσθη
ἂν
καὶ
|
γαμηλίαν |
ὑπὲρ
αὐτῆς
τοῖς
φράτερσιν
εἰσενεγκεῖν |
[30] |
ὦ
ἄνδρες,
δῆλον
ὅτι,
εἰ
|
μηδεμίαν |
προῖκα
διωμολογήσατο
ἕξειν
ἐπ'
αὐτῇ. |
[20] |
καὶ
περὶ
ἐκείνου
θαυμάζω,
εἰ
|
μηδεμίαν |
προῖκα
μήθ'
ὁ
διδοὺς
μήθ' |
[40] |
ἄρχοντα
εἰσαγγελίαις
ἔπεστιν,
οὐδ'
ἐὰν
|
μηδεμίαν |
τῶν
ψήφων
οἱ
εἰσαγγείλαντες
μεταλάβωσιν, |
[10] |
δικάσαντες
τὴν
δίκην
ἔγνωσαν
τὴν
|
κληρονομίαν |
μὴ
προσήκειν
τῇ
μὴ
ὀρθῶς |
[20] |
μαρτυρεῖσθαι·
τοῦτο
δ'
εἰ
δι'
|
ἐπιθυμίαν |
τὴν
ἐγγύην
ὁ
θεῖος
ἡμῶν |
[70] |
ἐδύνατο
κομίσασθαι
ἐν
εἴκοσιν
ἔτεσιν,
|
ὁποίαν |
δίκην
σίτου
ἢ
τῆς
προικὸς |
[0] |
ἐγγυῆσαι,
(ἢ
εἰ
μὴ
ἐκομίζετο,
|
ὁποίαν |
δίκην
σίτου
ἢ
τῆς
προικὸς |
[70] |
τὴν
τῶν
φρατόρων
τῶν
ἐκείνου
|
μαρτυρίαν. |
Ἀναγίγνωσκε·
σὺ
δ'
ἐπίλαβε
τὸ |
[0] |
ἀνάγκη
ἅμα
καὶ
τὴν
τούτου
|
μαρτυρίαν |
ἑαλωκέναι·
περὶ
γὰρ
αὐτοῦ
τούτου |
[20] |
Εἶτα
ἐπὶ
ταύτην
ἂν
τὴν
|
μαρτυρίαν, |
εἰ
ἦν
ἀληθής,
οὐκ
ἂν |
[0] |
μέλλουσι
ψηφιεῖσθαι
ἐξελεγχθῆναι
τὴν
τούτου
|
μαρτυρίαν. |
(Ἐπιθυμῶ
δὲ
πρῶτον
μὲν
περὶ |
[80] |
τὴν
τῶν
δημοτῶν
τῶν
ἐκείνου
|
μαρτυρίαν. |
Μαρτυρία.
|
[10] |
λέγω,
ἀναγίγνωσκε
πάλιν
αὐτοῖς
τὴν
|
μαρτυρίαν. |
Μαρτυρία
(Ἀνάγνωθι
δὴ
καὶ
τὰς |
[40] |
ἠμφισβήτησεν
οὐδεὶς
ἐκείνῳ,
ἀναγίγνωσκε
τὴν
|
μαρτυρίαν. |
Μαρτυρία.
(Γενομένης
τοίνυν
τῆς
ἐπιδικασίας |
[30] |
ὡς
ἀληθῆ
λέγω,
ἀναγίγνωσκε
τὴν
|
μαρτυρίαν. |
Μαρτυρία.
(Οὗτος
τοίνυν
τῷ
ἡμετέρῳ |
[50] |
Λαβὲ
δὴ
καὶ
τὴν
τούτου
|
μαρτυρίαν. |
Μαρτυρία.
(Πῶς
οὖν
ἄν
τις |
[10] |
τεκμήριον
ὡς
περιφανῶς
ψευδῆ
τὴν
|
μαρτυρίαν |
οὗτοι
παρέσχοντο
ταύτην·
ἴστε
γὰρ |
[50] |
περὶ
τῆς
ἐπιδικασίας
τοῦ
κλήρου
|
μαρτυρίαν |
πάλιν,
ἔπειτα
τὴν
περὶ
τῆς |
[20] |
τοὺς
ἐπιτυχόντας
δύο
ἐκμαρτυρησάμενος
τὴν
|
μαρτυρίαν |
ταύτην,
Νικόδημος
δὲ
οὑτοσὶ
ἕνα |
[70] |
τῶν
ἐλαχίστων
πρὸς
τὴν
τούτου
|
μαρτυρίαν |
τεκμήριόν
ἐστι
τοῦτο.
Δῆλον
γὰρ |
[50] |
ἀληθῆ
λέγω,
ἀναγνώσεται
ὑμῖν
τὴν
|
μαρτυρίαν |
τὴν
μαρτυρηθεῖσαν.
Ἀναγίγνωσκε
αὐτοῖς.
Μαρτυρία. |
[70] |
Μαρτυρία
(Εἶτα
ὑμεῖς
τὴν
Νικοδήμου
|
μαρτυρίαν |
τῶν
αὐτοῦ
τοῦ
θείου
ἐκμαρτυριῶν |
[20] |
ἐξείη
ὕστερον
ἐξάρνῳ
γενέσθαι
τὴν
|
μαρτυρίαν, |
ὑμεῖς
τε
πολλοῖς
καὶ
καλοῖς |
[0] |
ἐκεῖνός
τ'
ἂν
ἀποφυγὼν
τὴν
|
διαμαρτυρίαν |
ἀπῆλθε,
καὶ
κληρονόμος
ἂν
τῶν |
[10] |
αὑτῷ
Πυρετίδην
προσεποιήσατο,
καὶ
τούτου
|
ἐκμαρτυρίαν |
ἐπ'
ἐκείνῃ
τῇ
δίκῃ
παρέσχοντο |
[20] |
τῶν
ἑαυτοῦ
ἐν
τῷ
ἄστει
|
ἐκμαρτυρίαν |
νὥς
φησἰ
ποιούμενος
τῶν
μὲν |
[20] |
καὶ
φαῦλον,
περὶ
οὗ
τὴν
|
ἐκμαρτυρίαν |
παρὰ
τοῦ
Πυρετίδου
φασὶ
ποιήσασθαι |
[20] |
ἐν
τῷ
ἄστει
αὐτοῦ
τὴν
|
ἐκμαρτυρίαν |
ποιήσασθαί
φασιν
οὗτοι,
τοιαύτην
μετὰ |
[20] |
τῶν
ἀποδημεῖν
μελλόντων
ὅταν
τις
|
ἐκμαρτυρίαν |
ποιῆται,
τοὺς
ἐπιεικεστάτους
τῶν
πολιτῶν |
[50] |
εἰσποίητος,
τῶν
τοῦ
ἀδελφοῦ
τὴν
|
ἐπιδικασίαν |
ἀξιοῦν
ποιεῖσθαι,
ἄλλως
τε
καὶ |
[70] |
ἦσαν
ἄλλοι,
οὓς
βουλόμενος
τὴν
|
ἐπιδικασίαν |
τῆς
θυγατρὸς
ἀποστερῆσαι
ἐποιεῖτο
τὸν |
[50] |
ἠγγυήκει
αὐτὴν
τῷ
Ξενοκλεῖ
ὡς
|
γνησίαν |
ἀδελφὴν
οὖσαν
αὑτοῦ.
(Ἀκριβῶς
γὰρ |
[70] |
οὔτε
τὴν
θυγατέρα,
ἥν
φασι
|
γνησίαν |
αὐτῷ
εἶναι
οὗτοι,
εἰσαγαγεῖν
εἰς |
[70] |
τοὺς
φράτορας
εἰσαγαγόντι
ὡς
οὖσαν
|
γνησίαν |
ἑαυτῷ,
ἐπὶ
ἅπαντι
τῷ
κλήρῳ |
[60] |
οὖν
ὑμῶν
ἡγείσθω,
εἰ
ἐνόμιζε
|
γνησίαν |
εἶναι
τὴν
ἑαυτοῦ
γυναῖκα
Ξενοκλῆς, |
[40] |
διαμαρτυρῆσαι
τὴν
ἀδελφιδῆν
τὴν
ἑαυτοῦ
|
γνησίαν |
θυγατέρα
Πύρρῳ
καταλειφθῆναι.
(Περὶ
μὲν |
[60] |
τοῦ
Πύρρου
θεῖοι,
εἰ
ᾖδεσαν
|
γνησίαν |
θυγατέρα
τῷ
ἑαυτῶν
ἀδελφιδῷ
καταλειπομένην |
[40] |
εἰ
ᾖδεις
ἐξ
αὐτῆς
θυγατέρα
|
γνησίαν |
καταλειπομένην,
(πῶς
ἐπέτρεψας
τῷ
ἡμετέρῳ |
[70] |
ἐκ
ταύτης
ἀποφανθεῖσαν
θυγατέρα
ὡς
|
γνησίαν |
οὖσαν
αὑτῷ.
~Καὶ
ἔν
τε |
[60] |
δὲ
Φίλῃ,
ἥν
φασι
θυγατέρα
|
γνησίαν |
τῷ
Πύρρῳ
καταλελεῖφθαι,
λαχεῖν
τοῦ |
[80] |
τῆς
γαμετῆς
γυναικὸς
καὶ
θεσμοφόρια
|
ἑστιᾶν |
τὰς
γυναῖκας,
καὶ
τἆλλα
ὅσα |
[20] |
τῆς
τοιαύτης
γυναικός,
δῆλον
ὅτι
|
κἂν |
ἀργύριον
πολλῷ
μᾶλλον
ἢ
ὁ |
[70] |
τῶν
αὐτοῦ
τοῦ
θείου
ἐκμαρτυριῶν
|
πιστοτέραν |
ἡγήσεσθε
εἶναι,
καὶ
τὴν
οὕτω |
[60] |
ὥστε
τῷ
μὲν
εἰσποιήτῳ
οὐκ
|
ἔφασαν |
ἐπιδικάσασθαι
προσήκειν
τῶν
δοθέντων,
τῇ |
[60] |
οἱ
τοῦ
Πύρρου
θεῖοι,
εἰ
|
ᾖδεσαν |
γνησίαν
θυγατέρα
τῷ
ἑαυτῶν
ἀδελφιδῷ |
[70] |
προσήκοντες
αὐτῷ
ἐγγυτέρω
γένους
ἡμῶν
|
ἦσαν |
ἄλλοι,
οὓς
βουλόμενος
τὴν
ἐπιδικασίαν |
[10] |
γυναικῶν,
καὶ
ἀκρατῶς
ἔχοντες
αὑτῶν,
|
ἐπείσθησαν |
ὑπ'
ἀνοίας
εἰς
αὑτοὺς
τοιοῦτόν |
[30] |
τήθης
ὄνομα
Κλειταρέτην
τὸν
πατέρα
|
ἐμαρτύρησαν |
θέσθαι
αὐτῇ.
(Θαυμάζω
οὖν
εἰ |
[50] |
καὶ
ταῦτα
τηλικαῦτα
ὄντα
ὅσων
|
ἠμφισβήτησαν |
οὗτοι;
(Δοκεῖ
δ'
ἄν
τις |
[50] |
ἀναγνώσεται
ὑμῖν
τὴν
μαρτυρίαν
τὴν
|
μαρτυρηθεῖσαν. |
Ἀναγίγνωσκε
αὐτοῖς.
Μαρτυρία.
(Ἀλλὰ
μὴν |
[70] |
τὴν
θυγατέρα
τὴν
ἐκ
ταύτης
|
ἀποφανθεῖσαν |
εἶναι
εἰς
τοὺς
φράτορας
εἰσαγαγόντι |
[70] |
καὶ
εἰσαγαγεῖν
τὴν
ἐκ
ταύτης
|
ἀποφανθεῖσαν |
θυγατέρα
ὡς
γνησίαν
οὖσαν
αὑτῷ. |
[20] |
ἐδίδου,
εἰκὸς
ἦν
καὶ
τὴν
|
δοθεῖσαν |
ὑπὸ
τῶν
παραγενέσθαι
φασκόντων
μαρτυρεῖσθαι· |
[70] |
ὥστ'
ἐᾶσαι
ὡς
ἐξ
ἑταίρας
|
οὖσαν |
αὐτὴν
ἐγγυᾶσθαι,
ἄλλως
τε
καὶ |
[40] |
ἂν
Νικόδημος
ὡς
ἐξ
ἑταίρας
|
οὖσαν |
αὐτὴν
ἐγγυᾶσθαι;
Καὶ
γενομένων
αὐτῶν |
[30] |
εἰδὼς
τὸν
ἅπαντα
χρόνον
ἄτοκον
|
οὖσαν |
αὐτήν,
καὶ
τῆς
ὁμολογηθείσης
προικὸς |
[50] |
τῷ
Ξενοκλεῖ
ὡς
γνησίαν
ἀδελφὴν
|
οὖσαν |
αὑτοῦ.
(Ἀκριβῶς
γὰρ
ἐπιστάμεθα
πάντες |
[70] |
ταύτης
ἀποφανθεῖσαν
θυγατέρα
ὡς
γνησίαν
|
οὖσαν |
αὑτῷ.
~Καὶ
ἔν
τε
τῷ |
[70] |
εἰς
τοὺς
φράτορας
εἰσαγαγόντι
ὡς
|
οὖσαν |
γνησίαν
ἑαυτῷ,
ἐπὶ
ἅπαντι
τῷ |
[40] |
γεγενημένην
ὡς
ἐξ
ἑταίρας
ἐκείνῳ
|
οὖσαν |
ἐγγυᾶσθαι;
(Καὶ
οὐκ
(ἂν)
εἰσήγγειλας |
[70] |
ὑμετέρου
αὐτῶν
ὡς
ἐξ
ἑταίρας
|
οὖσαν |
ἐκείνῳ
ἐγγυᾶσθαι,
ἄλλως
τε
καὶ |
[50] |
οὔτ'
ἐγγυήσαντα
τὴν
ἀδελφιδῆν
ὡς
|
οὖσαν |
ἐξ
ἑταίρας
εἰσαγγεῖλαι
πρὸς
τὸν |
[50] |
οὖν
ἠγγυήσατο
καὶ
ἔλαβεν
ὡς
|
οὖσαν |
ἐξ
ἑταίρας
τὴν
γυναῖκα,
ἐπιδέδεικται |
[50] |
τοίνυν
Ἔνδιος
ὡς
ἐξ
ἑταίρας
|
οὖσαν |
ἠγγύησεν,
ἥν
φησιν
ἀδελφιδῆν
Νικόδημος |
[50] |
τοῦ
Ἐνδίου
ὡς
ἐξ
ἑταίρας
|
οὖσαν |
τὴν
γυναῖκα,
ὄντων
αὐτῷ
παίδων |
[60] |
λαβόντα
ἔχειν
τὴν
κατὰ
γένος
|
προσήκουσαν |
αὑτοῖς
γυναῖκα.
Ἢ
δεινόν
γ' |
[60] |
λαβόντα
ἔχειν
τὴν
κατὰ
γένος
|
προσήκουσαν |
αὑτοῖς
γυναῖκα,
καὶ
τοσαύτης
οὐσίας |
[70] |
αὐτὴν
ἐγγυᾶσθαι,
ἄλλως
τε
καὶ
|
ἔχουσαν |
τοὔνομα
τῆς
ὑμετέρας
αὐτῶν
ἀδελφῆς, |
[10] |
γε
μεμαρτυρηκότων
οὐδενὶ
ἐπισκήψασθαι
οὗτοι
|
ἠξίωσαν. |
Καὶ
ὡς
ἀληθῆ
λέγω,
ἀναγίγνωσκε |
[60] |
κλήρου
τοῦ
πατρῴου
τὴν
λῆξιν
|
ἠξίωσαν. |
Καίτοι
ιὅπερ
εἶπον
καὶ
πρότερονν |
[10] |
προτέρᾳ
δίκῃ,
ὧν
οὐδεμιᾷ
ἐπισκήψασθαι
|
ἠξίωσαν |
οὗτοι.
Καίτοι
ὅπου
κοινὴν
αὐτοὶ |
[50] |
Πύρρου
κλήρου
λαχεῖν
τὴν
λῆξιν
|
ἠξίωσαν |
οὗτοι.
Ὁ
μὲν
γὰρ
Πύρρος |
[60] |
Πύρρου
κλήρου
τὴν
λῆξιν
λαχεῖν
|
ἠξίωσαν |
παρὰ
τὸν
νόμον.
Πρὸς
δὲ |
[10] |
νόμους
οἱ
δικάσαντες
τὴν
δίκην
|
ἔγνωσαν |
τὴν
κληρονομίαν
μὴ
προσήκειν
τῇ |
[10] |
ταύτην·
ἴστε
γὰρ
πάντες
ὡς
|
ὅταν |
μὲν
ἐπὶ
προδήλους
πράξεις
ἴωμεν, |
[40] |
ὥστε
οὐκ
ἀπορῶ
γε
μαρτύρων,
|
ὅταν |
τι
λέγω
περὶ
αὐτοῦ·
βούλομαι |
[20] |
ἀσθενούντων
ἢ
τῶν
ἀποδημεῖν
μελλόντων
|
ὅταν |
τις
ἐκμαρτυρίαν
ποιῆται,
τοὺς
ἐπιεικεστάτους |
[10] |
ὧν
λέγουσιν.
Ὁ
μὲν
γὰρ
|
ἐγγυᾶν |
μέλλων
εἰς
τὸν
τριτάλαντον
οἶκον, |
[30] |
δοθησομένων
ταῖς
παλλακαῖς·
Νικόδημος
δὲ
|
ἐγγυᾶν |
μέλλων,
ὥς>
φησι,
τὴν
ἀδελφὴν |
[60] |
ἐθέλοντα
αὐτήν,
οὐκ
ἄν
ποτε
|
ἐπέτρεψαν |
Ξενοκλέα,
τὸν
μηδαμόθεν
μηδὲν
γένει |
[0] |
σίτου
ἢ
τῆς
προικὸς
αὐτῆς
|
ἐν |
εἴκοσιν
ἔτεσι
τῷ
ἔχοντι
τὸν |
[70] |
εἰ
ἀπαιτῶν
μὴ
ἐδύνατο
κομίσασθαι
|
ἐν |
εἴκοσιν
ἔτεσιν,
ὁποίαν
δίκην
σίτου |
[30] |
πράξασθαι
τῷ
δόντι
ὃ
μὴ
|
ἐν |
προικὶ
τιμήσας
ἔδωκεν,
ἦ
που |
[70] |
ἕξειν
γυναῖκα,
ἔτι
δὲ
καὶ
|
ἐν |
τῇ
δεκάτῃ
τῇ
ταύτης
κληθέντες |
[30] |
~Καὶ
οἱ
αὐτοὶ
θεῖοι
οὗτοι
|
ἐν |
τῇ
δεκάτῃ
τῆς
θυγατρὸς
ἀποφανθείσης |
[30] |
οἱ
δὲ
τοῦ
Πύρρου
θεῖοι
|
ἐν |
τῇ
δεκάτῃ
φάσκοντες
παραγενέσθαι
τὸ |
[30] |
μεμνημένοι
ὅτι
Κλειταρέτην
ὁ
πατὴρ
|
ἐν |
τῇ
δεκάτῃ
ὠνόμηνεν,
(οἱ
δ' |
[40] |
θείῳ
καταλειφθῆναι;
Ἢ
οὐκ
ᾖδεις
|
ἐν |
τῇ
ἐπιδικασίᾳ
τοῦ
κλήρου
νόθην |
[0] |
νόμους.
(Ὅτι
μὲν
οὖν
καὶ
|
ἐν |
τῇ
προτέρᾳ
δίκῃ
ἡ
τούτου |
[10] |
τῶν
μαρτυριῶν
τῶν
τούτοις
μεμαρτυρημένων
|
ἐν |
τῇ
προτέρᾳ
δίκῃ
καὶ
ἐκ |
[10] |
μαρτυρίας
ὑμῖν
παρέξομαι
τὰς
μαρτυρηθείσας
|
ἐν |
τῇ
προτέρᾳ
δίκῃ,
ὧν
οὐδεμιᾷ |
[0] |
καὶ
τουτονὶ
Νικόδημον
παραχρῆμα
ἐξηλέγξαμεν
|
ἐν |
τοῖς
αὐτοῖς
δικασταῖς
ἀναισχυντότατον
τῇ |
[20] |
τὸν
Αἰθαλίδην·
μετὰ
δυοῖν
τούτοιν
|
ἐν |
τῷ
ἄστει
αὐτοῦ
τὴν
ἐκμαρτυρίαν |
[20] |
τήθης
τῶν
παίδων
τῶν
ἑαυτοῦ
|
ἐν |
τῷ
ἄστει
ἐκμαρτυρίαν
νὥς
φησἰ |
[80] |
καὶ
τἆλλα
ὅσα
προσῆκε
λῃτουργεῖν
|
ἐν |
τῷ
δήμῳ
ὑπὲρ
τῆς
γυναικὸς |
[30] |
τῆς
θυγατρὸς
ὄνομα
τῆς
αὑτῆς
|
ἐν |
χρόνῳ
τοσούτῳ
ἔφρασεν
αὐτῷ,
οὐδ' |
[0] |
πλείω
ἔτη
ἢ
εἴκοσι
καὶ
|
ἐν |
χρόνῳ
τοσούτῳ
ἔχοντος
ἐκείνου
τὸν |
[0] |
περὶ
τῆς
προικὸς
τῆς
ἀδελφῆς
|
ἐν |
χρόνῳ
τοσούτῳ.
Περί
τε
οὖν |
[50] |
Ἔνδιος
τοῦ
Μεταγειτνιῶνος
μηνὸς
πέρυσιν,
|
ἐν |
ᾧ
ἔλαχον
τοῦ
κλήρου
τὴν |
[80] |
ὡς
γνησίαν
οὖσαν
αὑτῷ.
~Καὶ
|
ἔν |
τε
τῷ
δήμῳ
κεκτημένος
τὸν |
[50] |
(Ὡς
μὲν
οὖν
ἠγγυήσατο
καὶ
|
ἔλαβεν |
ὡς
οὖσαν
ἐξ
ἑταίρας
τὴν |
[60] |
τις
αὐτὴν
ἀφῃρεῖτο
ἢ
ἐβιάζετο,
|
ἐξῆγεν |
ἂν
ἐκ
τῶν
πατρῴων,
καὶ |
[20] |
ὁ
τῶν
ψευδομαρτυρίων,
ὃν
Ξενοκλῆς
|
ἔφευγεν, |
ἢ
ἐξ
ἑταίρας
ἢ
ἐξ |
[60] |
οὐκ
ἂν
ἰδίας
μόνον
δίκας
|
ἔφευγεν |
ὁ
βιαζόμενος,
ἀλλὰ
καὶ
δημοσίᾳ |
[60] |
ποτε
ἐπέτρεψαν
Ξενοκλέα,
τὸν
μηδαμόθεν
|
μηδὲν |
γένει
προσήκοντα
Πύρρῳ,
λαβόντα
ἔχειν |
[0] |
ποτ'
ἦν
τὸ
αἴτιον
τοῦ
|
μηδὲν |
τούτων
γεγενῆσθαι
περὶ
τῆς
ἐγγυητῆς |
[50] |
τῇ
δοθείσῃ
προικὶ
αὐτῇ
ἠγανάκτησεν
|
οὐδέν, |
ἀλλὰ
πάντα
ταῦτα
εἴασε
γενέσθαι. |
[40] |
γὰρ
διαθέσθαι
οὔτε
δοῦναι
οὐδενὶ
|
οὐδὲν |
ἔξεστι
τῶν
ἑαυτοῦ
ἄνευ
τῶν |
[20] |
Πυρετίδου
φασὶ
ποιήσασθαι
οὗτοι,
ὥστε
|
οὐδὲν |
θαυμαστὸν
ὀλιγωρηθῆναι
ἦν
τὸ
πρᾶγμα. |
[10] |
οὐδὲ
εἰδέναι
τούτων
ἀληθὲς
ὂν
|
οὐδέν. |
(Μέγα
δὲ
τεκμήριον
ὡς
περιφανῶς |
[80] |
οὐσίας
τηλικαύτης.
Οὐ
τοίνυν
φανεῖται
|
οὐδὲν |
τούτων
γεγενημένον
οὐδεπώποτε.
Οἱ
μὲν |
[60] |
οὔτε
ποιήσασθαι
οὔτε
δοῦναι
οὐδενὶ
|
οὐδὲν |
τῶν
ἑαυτοῦ.
(Οὐκοῦν
εἰ
μὲν |
[60] |
τοῦ
κλήρου
τοῦ
πατρῴου,
ἀλλ'
|
ἐβάδιζεν |
ἂν
ἡ
γνησία
εἰς
τὰ |
[30] |
γιγνομένης
εἰς
αὐτόν,
εἴ
τι
|
ἔπαθεν |
ἡ
γυνὴ
πρὶν
γενέσθαι
παῖδας |
[30] |
εἰς
αὐτὸν
γιγνομένης,
εἴ
τι
|
ἔπαθεν |
ἡ
γυνὴ
πρὶν
γενέσθαι
παῖδας |
[0] |
ἢ
εἴ
του
ἀνθρώπων
ἐναντίον
|
προσῆλθεν |
ἐγκαλῶν
τῷ
κληρονόμῳ
περὶ
τῆς |
[60] |
ἄν
ποτε
ἐπέτρεψαν
Ξενοκλέα,
τὸν
|
μηδαμόθεν |
μηδὲν
γένει
προσήκοντα
Πύρρῳ,
λαβόντα |
[10] |
εἰς
αὑτοὺς
τοιοῦτόν
τι
ἐξαμαρτεῖν.
|
Πόθεν |
οὖν
ἄν
τις
σαφέστερον
γνοίη |
[10] |
εἰκότως
ἡ
αὐτὴ
γυνὴ
ἐγγυητὴ
|
δόξειεν |
εἶναι;
(Ἀλλὰ
μὴν
ὁπότε
μὴ |
[10] |
γαμετὰς
γυναῖκας
οὐδεὶς
ἂν
κωμάζειν
|
τολμήσειεν· |
οὐδὲ
αἱ
γαμεταὶ
γυναῖκες
ἔρχονται |
[10] |
καὶ
ἐξ
ὧν
ἄν
τις
|
ὑπονοήσειεν |
ἐγγύην
γενέσθαι
τοιαύτης
γυναικός,
εἰ |
[30] |
πατρὸς
τεθέντος
ἄκληρον
ὁ
ἀνὴρ
|
καταστήσειεν |
εἶναι
τὴν
αὑτοῦ
γυναῖκα;
(Ἆρά |
[20] |
οἷς
οὐδ'
ἂν
περὶ
ὁτουοῦν
|
πιστεύσειεν |
ἄλλος
οὐδείς.
(Ἴσως
γὰρ
ἦν |
[70] |
μὴν
ὥς
γε
οὔτε
γαμηλίαν
|
εἰσήνεγκεν |
ὁ
θεῖος
ἡμῶν,
οὔτε
τὴν |
[20] |
χρῆσθαι
περὶ
τῆς
ἐξαγωγῆς,
ἀλλ'
|
ἧκεν |
ἔχων
ἐνθένδε
Διόφαντον
τὸν
Σφήττιον |
[10] |
τῷ
ἡμετέρῳ
θείῳ
τοιοῦτόν
τι
|
συμβέβηκεν. |
(Ἤδη
γάρ
τινες
νέοι
ἄνθρωποι |
[30] |
ἄπροικον
τὴν
ἀδελφὴν
τὴν
ἑαυτοῦ
|
μεμαρτύρηκεν |
ἐγγυῆσαι,
καὶ
ταῦτα
τῆς
προικὸς |
[0] |
οὗτος,
ἐπειδὴ
τετελευτηκὼς
ἦν
ᾧ
|
μεμαρτύρηκεν |
οὗτος
αὐτὴν
ἐγγυῆσαι,
(ἢ
εἰ |
[0] |
γεγενῆσθαι
περὶ
τῆς
ἐγγυητῆς
ὡς
|
μεμαρτύρηκεν |
οὗτος
γυναικός,
~καὶ
πρὸς
τούτοις |
[10] |
θείου,
ἣν
οὗτος
ἐγγυῆσαι
ἐκείνῳ
|
μεμαρτύρηκεν, |
ὑπὸ
τῶν
ἄλλων
οἰκείων
καὶ |
[40] |
δήπου
σοι
εἰσαγγεῖλαι
τὸν
Ἔνδιον
|
προσῆκεν, |
εἰ
αὐτὸς
μὲν
τριτάλαντον
οἶκον |
[50] |
Πύρρος
πλείω
ἢ
εἴκοσιν
ἔτη
|
τετελεύτηκεν |
ἤδη,
ὁ
δὲ
Ἔνδιος
τοῦ |
[70] |
ἄλλον
τινὰ
ποιησάμενος
τῶν
συγγενῶν
|
ἔδωκεν |
ἂν
ἔχειν
τὸν
κλῆρον
καὶ |
[30] |
ὃ
μὴ
ἐν
προικὶ
τιμήσας
|
ἔδωκεν, |
ἦ
που
ὅστις
γέ
φησιν |
[10] |
ἀδελφὸς
αὐτὴν
ἅπασι
τοῖς
πλησιάζουσιν
|
ἐκδέδωκεν. |
(Περὶ
ὧν
εἰ
δεήσειε
καθ' |
[50] |
τοῦ
κλήρου
καὶ
διεμαρτύρησε
καὶ
|
εἰσήγγειλεν |
ἂν
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα,
καὶ |
[40] |
Εἶτ'
ἐπὶ
τούτοις
οὐκ
ἀγανακτήσας
|
εἰσήγγειλεν |
ἂν
τὸν
Ἔνδιον
οὗτος;
Ναὶ |
[30] |
ἀναίσχυντος
ὢν
ἐλέγχεται.
(Τί
γὰρ
|
ἔμελλεν |
ὄφελος
εἶναι
αὐτῷ
τῆς
ἐγγύης, |
[70] |
ἂν
ἤδει
ὅτι
δυοῖν
θάτερον
|
ἔμελλεν |
ὑπάρχειν
αὐτῇ·
ἢ
γὰρ
ἡμῶν |
[60] |
ιὅπερ
εἶπον
καὶ
πρότερονν
ὅσοι
|
μὲν |
ἂν
καταλίπωσι
γνησίους
παῖδας
ἐξ |
[60] |
οὐδὲν
τῶν
ἑαυτοῦ.
(Οὐκοῦν
εἰ
|
μὲν |
ἄνευ
τῆς
γνησίας
θυγατρὸς
τὸν |
[30] |
καὶ
δεινῶς
ἀγανακτῶ,
ὅτι
ὁ
|
μὲν |
ἀνὴρ
λαγχάνων
ὑπὲρ
τῆς
γυναικὸς |
[10] |
τὴν
ἀναίδειαν
ὧν
λέγουσιν.
Ὁ
|
μὲν |
γὰρ
ἐγγυᾶν
μέλλων
εἰς
τὸν |
[20] |
ἕξειν
ἐπὶ
τῇ
γυναικί.
Τοῦτο
|
μὲν |
γὰρ
εἴ
τινα
ἐδίδου,
εἰκὸς |
[20] |
πιστὸν
εἶναι
τὸ
πρᾶγμα.
Ἐγὼ
|
μὲν |
γὰρ
νομίζω,
ἐκ
τῶν
εἰκότων |
[60] |
ἐπιδικάζεσθαι
προσήκει
τῶν
δοθέντων.
(Τοῖς
|
μὲν |
γάρ,
ὅτι
γόνῳ
γεγόνασιν,
οὐδεὶς |
[70] |
παίδων
εἰσαγαγεῖν
ὑὸν
ἑαυτῷ;
(Δῆλον
|
μὲν |
γὰρ
ὅτι
ἐπίκληρον
καταλιπὼν
ἀκριβῶς |
[50] |
μεμαρτυρηκὼς
αὐτῆς
τὴν
μητέρα;
Ἐγὼ
|
μὲν |
γὰρ
οὐ
νομίζω,
ἀλλὰ
καὶ |
[30] |
ἄν
τι
τῶν
τοιούτων;
Ἐγὼ
|
μὲν |
γὰρ
οὐ
νομίζω.
Εἶτα
παρὰ |
[70] |
ἐγγυτέρω
ἡμῶν
οὐδὲ
εἷς·
ἀδελφὸς
|
μὲν |
γὰρ
οὐκ
ἦν
αὐτῷ
οὐδ' |
[50] |
τὴν
λῆξιν
ἠξίωσαν
οὗτοι.
Ὁ
|
μὲν |
γὰρ
Πύρρος
πλείω
ἢ
εἴκοσιν |
[40] |
τίθεται
τῶν
εἰσαγγελιῶν·
ἀλλὰ
τοῖς
|
μὲν |
διώκουσιν
ἀκινδύνως
εἰσαγγέλλειν
ἔξεστι,
τῷ |
[0] |
αὐτοῖς.
Ἀντωμοσία.
Μαρτυρία.
Διαμαρτυρία.
Ὡς
|
μὲν |
ἔδοξε
παραχρῆμα
εὐθὺς
τότε
πᾶσι> |
[30] |
Οὐ
γὰρ
ἄν
ποτε
οἱ
|
μὲν |
εἰς
τὴν
δεκάτην
νὥς
φασἰ |
[60] |
τόλμης
ἀφιγμένοι
εἰσίν,
ὥστε
τῷ
|
μὲν |
εἰσποιήτῳ
οὐκ
ἔφασαν
ἐπιδικάσασθαι
προσήκειν |
[60] |
μὴ
φῶσιν
ἀμφισβητῆσαι
αὐτῆς,
πρῶτον
|
μὲν |
ἐκεῖνα
αὐτοὺς
ἐρέσθαι
χρή,
τί |
[10] |
ἴστε
γὰρ
πάντες
ὡς
ὅταν
|
μὲν |
ἐπὶ
προδήλους
πράξεις
ἴωμεν,
ἃς |
[70] |
ἀρχόμενος
εἶπον
τοῦ
λόγου,
(πρῶτον
|
μὲν |
ἐπὶ
τίνι
προικὶ
οὗτος
ἐγγυῆσαι |
[10] |
ἐπίλαβε
τὸ
ὕδωρ.
Μαρτυρίαι.
(Ὡς
|
μὲν |
ἑταίρα
ἦν
τῷ
βουλομένῳ
καὶ |
[20] |
πιστεύοιτε
μᾶλλον.
(Ξενοκλῆς
τοίνυν
Βήσαζε
|
μὲν |
ἰὼν
εἰς
τὸ
ἐργαστήριον
τὸ |
[70] |
παιδίου;
~Ἀλλ'
ὦ
γαθοί,
τοῦτο
|
μὲν |
καὶ
λαθεῖν
φήσαιτ'
ἂν
ὑμᾶς· |
[50] |
γὰρ
ἐπιστάμεθα
πάντες
ὅτι
ἀδελφῶν
|
μὲν |
κλήρων
ἐπιδικασία
πᾶσίν
ἐστιν
ἡμῖν, |
[70] |
τὴν
δὲ
μὴ
εἰσαγαγεῖν
τὴν
|
μὲν |
νόθην,
ὥσπερ
αὐτῷ
προσῆκε,
καὶ |
[20] |
Οὐ
τοίνυν
φαίνεται,
ἀλλ'
ὁ
|
μὲν |
Ξενοκλῆς
πρὸς
τοὺς
ἐπιτυχόντας
δύο |
[20] |
ἐκμαρτυρίαν
νὥς
φησἰ
ποιούμενος
τῶν
|
μὲν |
οἰκείων
οὐδένα
τῶν
ἑαυτοῦ
παρακεκληκὼς |
[50] |
ψευδῆ
τὰ
μεμαρτυρημένα
Νικοδήμῳ.
(Ὡς
|
μὲν |
οὖν
ἠγγυήσατο
καὶ
ἔλαβεν
ὡς |
[0] |
εἶναι
κατὰ
τοὺς
νόμους.
(Ὅτι
|
μὲν |
οὖν
καὶ
ἐν
τῇ
προτέρᾳ |
[40] |
ψεύδεσθαι
αἰτιῷτ'
ἂν
ἡμᾶς.
Τοῦτο
|
μὲν |
οὖν
παρῶμεν·
ἐπειδὴ
δὲ
τῷ |
[40] |
γνησίαν
θυγατέρα
Πύρρῳ
καταλειφθῆναι.
(Περὶ
|
μὲν |
οὖν
τῆς
ἐπιδικασίας
ἔχοι
ἄν |
[40] |
σφόδρα
βούλεται
πονηρὸς
εἶναι;
~Περὶ
|
μὲν |
οὖν
τῆς
τούτου
πονηρίας
καὶ |
[50] |
νόμων
ἁπάντων
τῶν
ἡμετέρων;
περὶ
|
μὲν |
οὖν
τούτου
σχεδὸν
εἴρηται
τὰ |
[10] |
πάνυ
μικρὸν
ἔργον
γένοιτο.
Ἐὰν
|
μὲν |
οὖν
ὑμεῖς
κελεύητε,
περὶ
ἐνίων |
[80] |
οὐδὲν
τούτων
γεγενημένον
οὐδεπώποτε.
Οἱ
|
μὲν |
οὖν
φράτορες
μεμαρτυρήκασιν
ὑμῖν·
λαβὲ |
[0] |
τούτου
μαρτυρίαν.
(Ἐπιθυμῶ
δὲ
πρῶτον
|
μὲν |
περὶ
αὐτοῦ
τούτου
πυθέσθαι,
ἥν |
[70] |
διεπράξατο·
ἐκ
δὲ
τοῦ
τοῦτον
|
μὲν |
ποιήσασθαι
τὴν
δὲ
μὴ
εἰσαγαγεῖν |
[20] |
ἕκαστοι
μάρτυρας
ποιούμεθα.
~Καὶ
ἐπὶ
|
μὲν |
ταῖς
μαρτυρίαις
αὐταῖς
τοῖς
παραγενομένοις |
[20] |
διαμένειν
εἴωθε
τῶν
τοιούτων.
Ὁ
|
μὲν |
τοίνυν
ἐγγυῆσαι
φάσκων
μετὰ
ἑνὸς |
[50] |
τούτων,
ἅπαντ'
ἂν
διεπράξατο.
(Ὁ
|
μὲν |
τοίνυν
Ἔνδιος
ὡς
ἐξ
ἑταίρας |
[10] |
τεκοῦσα.
Ἀναγίγνωσκε
αὐτοῖς.
Μαρτυρίαι.
(Ὡς
|
μὲν |
τοίνυν
ἦν
κοινὴ
τῷ
βουλομένῳ, |
[20] |
φησι
τὴν
ἀδελφήν.
(Καὶ
οὗτος
|
μὲν |
τὸν
Πυρετίδην
μόνον,
οὐχ
ὁμολογοῦντα, |
[70] |
ἕξειν
ταύτην
γυναῖκα.
(Οὐκοῦν
ἐκ
|
μὲν |
τοῦ
τὴν
θυγατέρα
εἰς
τοὺς |
[30] |
ἀληθὲς
τὸ
πρᾶγμα.
Ἀλλὰ
περὶ
|
μὲν |
τούτων
καὶ
ὕστερον
ἐγχωρήσει
εἰπεῖν. |
[40] |
τὸν
Ἔνδιον
προσῆκεν,
εἰ
αὐτὸς
|
μὲν |
τριτάλαντον
οἶκον
ἔχειν
ἠξίου
ὡς |
[60] |
τὰς
ἑαυτῶν
γυναῖκας.
(Εἶτα
τὰς
|
μὲν |
ὑπὸ
τῶν
πατέρων
ἐκδοθείσας
διὰ |
[60] |
δεινόν
γ'
ἂν
εἴη.
(Τὰς
|
μὲν |
ὑπὸ
τῶν
πατέρων
ἐκδοθείσας
καὶ |
[10] |
τυγχάνωμεν
χρώμενοι
μάλιστα,
τούτους
παραλαμβάνειν
|
εἰώθαμεν |
ἐπὶ
τὰς
πράξεις
τὰς
τοιαύτας, |
[0] |
ὑμῖν,
καὶ
τουτονὶ
Νικόδημον
παραχρῆμα
|
ἐξηλέγξαμεν |
ἐν
τοῖς
αὐτοῖς
δικασταῖς
ἀναισχυντότατον |
[70] |
ἐκ
δὲ
τῆς
ἀδελφῆς
ἡμεῖς
|
ἦμεν |
αὐτῷ.
(Ἀλλὰ
νὴ
Δία
ἄλλον |
[0] |
μεμαρτυρηκότα
τὴν
τῶν
ψευδομαρτυρίων
δίκην
|
εἵλομεν |
παρ'
ὑμῖν,
καὶ
τουτονὶ
Νικόδημον |
[10] |
ὅταν
μὲν
ἐπὶ
προδήλους
πράξεις
|
ἴωμεν, |
ἃς
δεῖ
μετὰ
μαρτύρων
γενέσθαι, |
[10] |
τοὺς
οἰκειοτάτους
καὶ
οἷς
ἂν
|
τυγχάνωμεν |
χρώμενοι
μάλιστα,
τούτους
παραλαμβάνειν
εἰώθαμεν |
[40] |
ἂν
ἡμᾶς.
Τοῦτο
μὲν
οὖν
|
παρῶμεν· |
ἐπειδὴ
δὲ
τῷ
Ξενοκλεῖ
ἠγγύα |
[30] |
ὁ
πατὴρ
ἐν
τῇ
δεκάτῃ
|
ὠνόμηνεν, |
(οἱ
δ'
οἰκειότατοι
τῶν
ἁπάντων, |
[0] |
δίκῃ
ἡ
τούτου
μαρτυρία
ψευδὴς
|
ἔδοξεν |
εἶναι,
ὁ
τόθ'
ἑαλωκὼς
μάρτυς |
[30] |
τῆς
αὑτῆς
ἐν
χρόνῳ
τοσούτῳ
|
ἔφρασεν |
αὐτῷ,
οὐδ'
ὁ
θεῖος
αὐτός, |
[40] |
τοίνυν
τῆς
ἐπιδικασίας
ταύτης
οὐκ
|
ἐτόλμησεν |
ἀμφισβητῆσαι
τοῦ
κλήρου
Νικόδημος,
οὐδὲ |
[50] |
γὰρ
οὐ
νομίζω,
ἀλλὰ
καὶ
|
ἠμφισβήτησεν |
ἂν
τοῦ
κλήρου
καὶ
διεμαρτύρησε |
[40] |
ἀδελφὸς
τοῦ
κλήρου
καὶ
οὐκ
|
ἠμφισβήτησεν |
οὐδεὶς
ἐκείνῳ,
ἀναγίγνωσκε
τὴν
μαρτυρίαν. |
[50] |
γυναικός,
ζῶντι
ἂν
τῷ
Ἐνδίῳ
|
ἠμφισβήτησεν |
ὑπὲρ
τῆς
γνησίας
θυγατρὸς
τῶν |
[50] |
ἐπὶ
τῇ
δοθείσῃ
προικὶ
αὐτῇ
|
ἠγανάκτησεν |
οὐδέν,
ἀλλὰ
πάντα
ταῦτα
εἴασε |
[50] |
Ἔνδιος
ὡς
ἐξ
ἑταίρας
οὖσαν
|
ἠγγύησεν, |
ἥν
φησιν
ἀδελφιδῆν
Νικόδημος
εἶναι |
[70] |
ἐπιδειξάτω
ὅτῳ
πρότερον
ἢ
ὕστερον
|
ἠγγύησεν |
οὗτος
τὴν
ἀδελφήν,
ἢ
εἰ |
[40] |
χιλίας
δραχμὰς
προῖκα
ἐπιδοὺς
ἐκδοῦναι
|
ἠξίωσεν |
ἄλλῳ.
Εἶτ'
ἐπὶ
τούτοις
οὐκ |
[30] |
παρὰ
τούτου
ὁ
ἡμέτερος
θεῖος
|
ἠξίωσεν |
ἂν
ἐγγυήσασθαι
τὴν
ἀδελφήν,
ὃς |
[0] |
τῷ
ἔχοντι
τὸν
κλῆρον
δικάσασθαι
|
ἠξίωσεν, |
ἢ
εἴ
του
ἀνθρώπων
ἐναντίον |
[20] |
οἰκείους
τοὺς
ἑαυτοῦ
παρακαλεῖν
ἐκεῖνος
|
ἠξίωσεν; |
(Ναὶ
μὰ
Δία,
ὡς
ἔγωγε |
[0] |
Πύρρου
κλήρου
λαχεῖν
τὴν
λῆξιν
|
ἠξίωσεν, |
ὃς
τετελεύτηκε
πλείω
ἢ
εἴκοσιν |
[50] |
Ἐνδίῳ
τοῦ
Πύρρου
κλήρου
ἀμφισβητῆσαι
|
ἠξίωσεν, |
οὔτ'
ἐγγυήσαντα
τὴν
ἀδελφιδῆν
ὡς |
[50] |
ἑταίρας
εἰσαγγεῖλαι
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα
|
ἠξίωσεν, |
οὔτ'
ἐπὶ
τῇ
δοθείσῃ
προικὶ |
[60] |
δημοσίᾳ
εἰσαγγελθεὶς
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα
|
ἐκινδύνευεν |
ἂν
περὶ
τοῦ
σώματος
καὶ |
[70] |
ἐγγυητὴν
γυναῖκα
ὁ
ἡμέτερος
θεῖος
|
ἔσχεν; |
Ἀλλ'
ὑμεῖς,
ὡς
ἔγωγ'
οἶμαι, |
[40] |
ἀδελφιδῆ
τῷ
ἡμετέρῳ
θείῳ
γεγενημένη,
|
ἐπέτρεψεν |
ἂν
Νικόδημος
ὡς
ἐξ
ἑταίρας |
[60] |
τε
εἰ
καὶ
ἐμαρτυρήσατε
ὡς
|
ἐπέσκηψεν |
ὑμῖν
ὁ
ἀδελφιδοῦς
ἐπιμελεῖσθαι
τούτου |
[30] |
Πολύ
γε
μάλιστ'
ἄν,
εἰ
|
ἦν |
ἀληθὲς
τὸ
πρᾶγμα.
Ἀλλὰ
περὶ |
[40] |
Ναὶ
μὰ
Δία,
εἴ
γ'
|
ἦν |
ἀληθὲς
τὸ
πρᾶγμα.
~Οἶμαι
δὲ |
[20] |
ὡς
ἔγωγε
ᾤμην,
εἴ
γε
|
ἦν |
ἀληθὲς
τὸ
πρᾶγμα.
Οὐ
τοίνυν |
[30] |
ἔχειν
χρημάτων
Νικόδημος,
ὥστε,
εἰ
|
ἦν |
ἀληθὲς
τὸ
πρᾶγμα,
οὐκ
ἂν |
[40] |
οὕτως
ἐγγυήσαντος
αὐτήν;
Καὶ,
εἰ
|
ἦν |
ἀληθῆ
ἃ
νυνὶ
τετόλμηκας
μαρτυρῆσαι, |
[20] |
ταύτην
ἂν
τὴν
μαρτυρίαν,
εἰ
|
ἦν |
ἀληθής,
οὐκ
ἂν
ἅπαντας
τοὺς |
[70] |
εἷς·
ἀδελφὸς
μὲν
γὰρ
οὐκ
|
ἦν |
αὐτῷ
οὐδ'
ἀδελφοῦ
παῖδες,
ἐκ |
[80] |
κεκτημένος
τὸν
τριτάλαντον
οἶκον,
εἰ
|
ἦν |
γεγαμηκώς,
ἠναγκάζετο
ἂν
ὑπὲρ
τῆς |
[60] |
τῶν
τοῦ
Πύρρου
θείων,
εἰ
|
ἦν |
γνησία
θυγάτηρ
ἐκείνῳ
καταλειπομένη,
λαβόντα |
[70] |
οὗτοι.
Τίνος
γὰρ
ἕνεκα,
εἰ
|
ἦν |
γνησία
θυγάτηρ
τῷ
ἡμετέρῳ
θείῳ |
[30] |
ὁπότε
βούλοιτο
τὴν
γυναῖκα
ἦν;
|
Ἦν |
δ'
ἂν
ἐπ'
ἐκείνῳ,
ὦ |
[60] |
ἄνευ
τῆς
γνησίας
θυγατρός,
εἰ
|
ἦν |
ἐκείνῳ,
ἄλλως
τε
εἰ
καὶ |
[0] |
οὔσης
γνησίας
θυγατρὸς
Πύρρῳ,
οὗ
|
ἦν |
ἐξ
ἀρχῆς
ὁ
κλῆρος.
Ἐπισκηψάμενοι |
[40] |
ταῖς
εἰσαγγελίαις
ἔπεισιν.
(Ἔπειτα
εἰ
|
ἦν |
ἐξ
ἐγγυητῆς
ἡ
τούτου
ἀδελφιδῆ |
[60] |
ἀναίδειαν
αὐτῶν
πυνθάνεσθε.
Ὡς
δ'
|
ἦν |
ἐπίδικος
ἡ
γυνή,
εἴ
περ |
[70] |
ἀπέχθεσθαι
τῶν
οἰκείων,
ἐξόν,
εἴπερ
|
ἦν |
ἠγγυημένος
τὴν
ἀδελφὴν
τὴν
Νικοδήμου, |
[30] |
ἐκπέμψαι
ὁπότε
βούλοιτο
τὴν
γυναῖκα
|
ἦν; |
Ἦν
δ'
ἂν
ἐπ'
ἐκείνῳ, |
[50] |
ἄρχοντα,
καὶ
ἄλλο
εἴ
τι
|
ἦν |
ἰσχυρότερον
τούτων,
ἅπαντ'
ἂν
διεπράξατο. |
[20] |
γὰρ
εἴ
τινα
ἐδίδου,
εἰκὸς
|
ἦν |
καὶ
τὴν
δοθεῖσαν
ὑπὸ
τῶν |
[10] |
αὐτοῖς.
Μαρτυρίαι.
(Ὡς
μὲν
τοίνυν
|
ἦν |
κοινὴ
τῷ
βουλομένῳ,
ἣν
οὗτος |
[20] |
πιστεύσειεν
ἄλλος
οὐδείς.
(Ἴσως
γὰρ
|
ἦν |
νὴ
Δία
πάρεργον
καὶ
φαῦλον, |
[50] |
τῶν
πατρῴων,
ἢ
ἐπειδὴ
τετελευτηκὼς
|
ἦν |
ὁ
εἰσποίητος,
τῶν
τοῦ
ἀδελφοῦ |
[20] |
περὶ
αὐτοῦ
τούτου
ὁ
ἀγὼν
|
ἦν |
ὁ
τῶν
ψευδομαρτυρίων,
ὃν
Ξενοκλῆς |
[30] |
ἐξ
ἐκείνης
τῆς
ἡμέρας,
ἥτις
|
ἦν |
ποτε,
ἀκριβῶς
εἰς
τὸ
δικαστήριον |
[0] |
ἂν
πυθοίμην,
ὅ
τι
ποτ'
|
ἦν |
τὸ
αἴτιον
τοῦ
μηδὲν
τούτων |
[20] |
οὗτοι,
ὥστε
οὐδὲν
θαυμαστὸν
ὀλιγωρηθῆναι
|
ἦν |
τὸ
πρᾶγμα.
Καὶ
πῶς;
Οἷς |
[20] |
μάρτυράς
γε
πολλῷ
πλείους
εἰκὸς
|
ἦν |
τὸν
ἐγγυῶντα
παρακαλεῖν
ἢ
τὸν |
[10] |
ἵνα
εἰδῶσιν
ὅτι
ἑταίρα
τε
|
ἦν |
τοῦ
βουλομένου,
καὶ
ὅτι
οὐδ' |
[10] |
ὕδωρ.
Μαρτυρίαι.
(Ὡς
μὲν
ἑταίρα
|
ἦν |
τῷ
βουλομένῳ
καὶ
οὐ
γυνὴ |
[0] |
ἀδελφῆς
προῖκα
οὗτος,
ἐπειδὴ
τετελευτηκὼς
|
ἦν |
ᾧ
μεμαρτύρηκεν
οὗτος
αὐτὴν
ἐγγυῆσαι, |
[70] |
τὴν
προῖκα
αὐτῆς,
ἐπειδὴ
τετελευτηκὼς
|
ἦν |
ᾧ
φησιν
αὐτὴν
ἐγγυῆσαι·
ἢ |
[0] |
μὲν
περὶ
αὐτοῦ
τούτου
πυθέσθαι,
|
ἥν |
τινά
ποτε
προῖκά
φησιν
ἐπιδοὺς |
[70] |
θεῖος
ἡμῶν,
οὔτε
τὴν
θυγατέρα,
|
ἥν |
φασι
γνησίαν
αὐτῷ
εἶναι
οὗτοι, |
[60] |
τῶν
δοθέντων,
τῇ
δὲ
Φίλῃ,
|
ἥν |
φασι
θυγατέρα
γνησίαν
τῷ
Πύρρῳ |
[50] |
ὡς
ἐξ
ἑταίρας
οὖσαν
ἠγγύησεν,
|
ἥν |
φησιν
ἀδελφιδῆν
Νικόδημος
εἶναι
αὑτῷ· |
[40] |
ἐπὶ
τοῦ
κλήρου
τῇ
λήξει,
|
ἣν |
ὁ
Ἔνδιος
λαχὼν
ἐπεδικάζετο,
ἀμφισβητῆσαι |
[10] |
οὐ
γυνὴ
τοῦ
ἡμετέρου
θείου,
|
ἣν |
οὗτος
ἐγγυῆσαι
ἐκείνῳ
μεμαρτύρηκεν,
ὑπὸ |
[10] |
τοίνυν
ἦν
κοινὴ
τῷ
βουλομένῳ,
|
ἣν |
οὗτος
ἐγγυῆσαι
τῷ
ἡμετέρῳ
θείῳ |
[10] |
ἐκείνῃ
τῇ
δίκῃ
παρέσχοντο
οὗτοι·
|
ἣν |
Πυρετίδης
οὐκ
ἀναδέδεκται
αὐτοῖς,
οὐδὲ |
[40] |
κλήρου
ἄνευ
τῆς
γνησίας
θυγατρός,
|
ἣν |
φὴὴς
τῷ
ἡμετέρῳ
θείῳ
καταλειφθῆναι; |
[60] |
ἔστι
τοῦτο.
(Ὁ
γὰρ
νόμος
|
διαρρήδην |
λέγει
ἐξεῖναι
διαθέσθαι
ὅπως
ἂν |
[20] |
Ἐρχιέα
καὶ
τὸν
Ἀριστόλοχον
τὸν
|
Αἰθαλίδην· |
μετὰ
δυοῖν
τούτοιν
ἐν
τῷ |
[20] |
ἀδελφήν.
(Καὶ
οὗτος
μὲν
τὸν
|
Πυρετίδην |
μόνον,
οὐχ
ὁμολογοῦντα,
προσεποιήσατο
μεθ' |
[10] |
τηλικαῦτα
ἕνα
μάρτυρα
παρεῖναι
αὑτῷ
|
Πυρετίδην |
προσεποιήσατο,
καὶ
τούτου
ἐκμαρτυρίαν
ἐπ' |
[50] |
ἑταίρας
οὖσαν
ἠγγύησεν,
ἥν
φησιν
|
ἀδελφιδῆν |
Νικόδημος
εἶναι
αὑτῷ·
οὗτος
δὲ |
[40] |
Ξενοκλεῖ
ἠγγύα
ὁ
Ἔνδιος
τὴν
|
ἀδελφιδῆν |
σου,
ἐπέτρεψας,
ὦ
Νικόδημε,
τὴν |
[40] |
κλήρου
Νικόδημος,
οὐδὲ
διαμαρτυρῆσαι
τὴν
|
ἀδελφιδῆν |
τὴν
ἑαυτοῦ
γνησίαν
θυγατέρα
Πύρρῳ |
[40] |
τοῦ
κλήρου
νόθην
καθισταμένην
τὴν
|
ἀδελφιδῆν |
τὴν
σαυτοῦ;
Ὁπότε
γάρ
τις |
[50] |
καὶ
περὶ
τοῦ
ἔχοντος
τὴν
|
ἀδελφιδῆν |
τὴν
τούτου
γυναῖκα,
ἐὰν
ἄρα |
[50] |
ἀμφισβητῆσαι
ἠξίωσεν,
οὔτ'
ἐγγυήσαντα
τὴν
|
ἀδελφιδῆν |
ὡς
οὖσαν
ἐξ
ἑταίρας
εἰσαγγεῖλαι |
[40] |
ἐν
τῇ
ἐπιδικασίᾳ
τοῦ
κλήρου
|
νόθην |
καθισταμένην
τὴν
ἀδελφιδῆν
τὴν
σαυτοῦ; |
[40] |
γάρ
τις
ἐπεδικάζετο
τοῦ
κλήρου,
|
νόθην |
τὴν
θυγατέρα
τοῦ
καταλιπόντος
τὸν |
[70] |
δὲ
μὴ
εἰσαγαγεῖν
τὴν
μὲν
|
νόθην, |
ὥσπερ
αὐτῷ
προσῆκε,
καὶ
ἄκληρον |
[10] |
οὖν
ὑμεῖς
κελεύητε,
περὶ
ἐνίων
|
μνησθείην |
ἂν
αὐτῶν·
εἰ
δέ
τισιν |
[10] |
τοὺς
νόμους
οἱ
δικάσαντες
τὴν
|
δίκην |
ἔγνωσαν
τὴν
κληρονομίαν
μὴ
προσήκειν |
[0] |
ψευδῆ
μεμαρτυρηκότα
τὴν
τῶν
ψευδομαρτυρίων
|
δίκην |
εἵλομεν
παρ'
ὑμῖν,
καὶ
τουτονὶ |
[0] |
τούτου
διαμαρτυρήσας
τὴν
τῶν
ψευδομαρτυρίων
|
δίκην |
ἠγωνίζετο,
πότερον
ἐξ
ἐγγυητῆς
ἢ |
[0] |
τοῖς
περὶ
αὐτοῦ
τούτου
τὴν
|
δίκην |
μέλλουσι
ψηφιεῖσθαι
ἐξελεγχθῆναι
τὴν
τούτου |
[70] |
κομίσασθαι
ἐν
εἴκοσιν
ἔτεσιν,
ὁποίαν
|
δίκην |
σίτου
ἢ
τῆς
προικὸς
αὐτῆς |
[0] |
(ἢ
εἰ
μὴ
ἐκομίζετο,
ὁποίαν
|
δίκην |
σίτου
ἢ
τῆς
προικὸς
αὐτῆς |
[20] |
μεθ'
ἑαυτοῦ,
ὃς
ἔλεγε
τὴν
|
δίκην |
ὑπὲρ
τούτου,
καὶ
Δωρόθεον
τὸν |
[30] |
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς
κείμενον
ταύτῃ,
|
Φίλην |
ὁ
ἀνὴρ
ὄνομα
ἐπεγράψατο
εἶναι |
[30] |
αὑτοῦ
τοῦ
κλήρου
τοῦ
πατρῴου
|
Φίλην |
ὄνομα
εἶναι
ἐπεγράψατο
τῇ
γυναικί, |
[10] |
μάχας
καὶ
κώμους
καὶ
ἀσέλγειαν
|
πολλήν, |
ὁπότε
ἡ
τούτου
ἀδελφὴ
εἴη |
[50] |
μαρτυρηθεῖσαν.
Ἀναγίγνωσκε
αὐτοῖς.
Μαρτυρία.
(Ἀλλὰ
|
μὴν |
κἀκεῖνό
γε
δηλοῖ,
ὡς
οὐχ |
[10] |
γυνὴ
ἐγγυητὴ
δόξειεν
εἶναι;
(Ἀλλὰ
|
μὴν |
ὁπότε
μὴ
ἐπεσκημμένοι
εἰσὶ
ταῖς |
[10] |
ταῦτα
μετὰ
τῶν
ἐπιτυχόντων.
Ἀλλὰ
|
μὴν |
τῶν
γε
μεμαρτυρηκότων
οὐδενὶ
ἐπισκήψασθαι |
[40] |
ἐκείνης
πατρῷον
κλῆρον
εἶναι;
Ἀλλὰ
|
μὴν |
ὥς
γε
ἐπεδικάσατο
ὁ
ἡμέτερος |
[70] |
κληρονόμον
κατέλιπε
τῶν
ἑαυτοῦ.
(ἀλλὰ
|
μὴν |
ὥς
γε
οὔτε
γαμηλίαν
εἰσήνεγκεν |
[0] |
τε
οὖν
τούτων
ἡδέως
ἂν
|
πυθοίμην, |
ὅ
τι
ποτ'
ἦν
τὸ |
[20] |
(Ναὶ
μὰ
Δία,
ὡς
ἔγωγε
|
ᾤμην, |
εἴ
γε
ἦν
ἀληθὲς
τὸ |
[40] |
καὶ
ἄκληρον
τῶν
ἑαυτῆς
πατρῴων
|
καθισταμένην, |
ἄλλως
τε
καὶ
μόνων
τούτων |
[40] |
τῇ
ἐπιδικασίᾳ
τοῦ
κλήρου
νόθην
|
καθισταμένην |
τὴν
ἀδελφιδῆν
τὴν
σαυτοῦ;
Ὁπότε |
[70] |
τὴν
οὕτω
κοινὴν
τοῖς
βουλομένοις
|
γεγενημένην, |
ταύτην
ἐπιχειρήσει
τις
ὑμᾶς
πείθειν |
[40] |
ἐκ
τῆς
ἐγγυητῆς
τῷ
Πύρρῳ
|
γεγενημένην |
ὡς
ἐξ
ἑταίρας
ἐκείνῳ
οὖσαν |
[40] |
ἐπίκληρον
ὑπὸ
τοῦ
εἰσποιήτου
οὕτως
|
ὑβριζομένην |
καὶ
ἄκληρον
τῶν
ἑαυτῆς
πατρῴων |
[60] |
γνησίαν
θυγατέρα
τῷ
ἑαυτῶν
ἀδελφιδῷ
|
καταλειπομένην |
καὶ
ἡμῶν
μηδένα
λαμβάνειν
ἐθέλοντα |
[40] |
ᾖδεις
ἐξ
αὐτῆς
θυγατέρα
γνησίαν
|
καταλειπομένην, |
(πῶς
ἐπέτρεψας
τῷ
ἡμετέρῳ
ἀδελφῷ |
[10] |
ἐπισκήψασθαι
ἠξίωσαν
οὗτοι.
Καίτοι
ὅπου
|
κοινὴν |
αὐτοὶ
ὡμολογήκασιν
εἶναι
τοῦ
βουλομένου |
[70] |
ἡγήσεσθε
εἶναι,
καὶ
τὴν
οὕτω
|
κοινὴν |
τοῖς
βουλομένοις
γεγενημένην,
ταύτην
ἐπιχειρήσει |
[10] |
τὸν
τριτάλαντον
οἶκον,
ὥς
φησι,
|
τὴν |
ἀδελφήν,
διαπραττόμενος
τηλικαῦτα
ἕνα
μάρτυρα |
[30] |
γέ
φησιν
ἄνευ
ὁμολογίας
προικὸς
|
τὴν |
ἀδελφὴν
ἐγγυῆσαι,
περιφανῶς
ἀναίσχυντος
ὢν |
[70] |
οὗτος
ἐγγυῆσαι
τῷ
Πύρρῳ
φησὶ
|
τὴν |
ἀδελφήν,
ἔπειτα
πρὸς
ὁποῖον
ἄρχοντα |
[70] |
πρότερον
ἢ
ὕστερον
ἠγγύησεν
οὗτος
|
τὴν |
ἀδελφήν,
ἢ
εἰ
ἐξ
ἄλλου |
[40] |
εἰ
ἦσθα
ἠγγυηκὼς
τῷ
Πύρρῳ
|
τὴν |
ἀδελφὴν
καὶ
εἰ
ᾖδεις
ἐξ |
[20] |
τριτάλαντον
οἶκον
κεκτημένῳ
ἐγγυῆσαί
φησι
|
τὴν |
ἀδελφήν.
(Καὶ
οὗτος
μὲν
τὸν |
[30] |
Νικόδημος
ἠγγύησε
τῷ
ἡμετέρῳ
θείῳ
|
τὴν |
ἀδελφήν;
Καὶ
ταῦτα
εἰδὼς
τὸν |
[0] |
ποτε
προῖκά
φησιν
ἐπιδοὺς
ἐκδοῦναι
|
τὴν |
ἀδελφὴν
ὁ
μεμαρτυρηκὼς
τῷ
τὸν |
[20] |
τὸν
τριτάλαντον
οἶκον
ἐγγυῆσαί
φησι
|
τὴν |
ἀδελφήν·
οἱ
δὲ
θεῖοι
τῷ |
[30] |
ἡμέτερος
θεῖος
ἠξίωσεν
ἂν
ἐγγυήσασθαι
|
τὴν |
ἀδελφήν,
ὃς
αὐτὸς
ξενίας
φεύγων |
[30] |
δὲ
ἐγγυᾶν
μέλλων,
ὥς>
φησι,
|
τὴν |
ἀδελφὴν
τὴν
αὑτοῦ
μόνον
τὸ |
[0] |
ἐγγυῆσαι
τῷ
θείῳ
τῷ
ἡμετέρῳ
|
τὴν |
ἀδελφὴν
τὴν
ἑαυτοῦ
γυναῖκα
εἶναι |
[30] |
τοίνυν
τῷ
ἡμετέρῳ
θείῳ
ἄπροικον
|
τὴν |
ἀδελφὴν
τὴν
ἑαυτοῦ
μεμαρτύρηκεν
ἐγγυῆσαι, |
[70] |
οἰκείων,
ἐξόν,
εἴπερ
ἦν
ἠγγυημένος
|
τὴν |
ἀδελφὴν
τὴν
Νικοδήμου,
τὴν
θυγατέρα |
[40] |
τῷ
Ξενοκλεῖ
ἠγγύα
ὁ
Ἔνδιος
|
τὴν |
ἀδελφιδῆν
σου,
ἐπέτρεψας,
ὦ
Νικόδημε, |
[40] |
τοῦ
κλήρου
Νικόδημος,
οὐδὲ
διαμαρτυρῆσαι
|
τὴν |
ἀδελφιδῆν
τὴν
ἑαυτοῦ
γνησίαν
θυγατέρα |
[40] |
ἐπιδικασίᾳ
τοῦ
κλήρου
νόθην
καθισταμένην
|
τὴν |
ἀδελφιδῆν
τὴν
σαυτοῦ;
Ὁπότε
γάρ |
[50] |
δὲ
καὶ
περὶ
τοῦ
ἔχοντος
|
τὴν |
ἀδελφιδῆν
τὴν
τούτου
γυναῖκα,
ἐὰν |
[50] |
κλήρου
ἀμφισβητῆσαι
ἠξίωσεν,
οὔτ'
ἐγγυήσαντα
|
τὴν |
ἀδελφιδῆν
ὡς
οὖσαν
ἐξ
ἑταίρας |
[60] |
αὑτοῦ
ἐπιδικάζεσθαι
ἀξιοῖ.
Ταῦτα
πρὸς
|
τὴν |
ἀναίδειαν
αὐτῶν
πυνθάνεσθε.
Ὡς
δ' |
[10] |
τὸ
πρᾶγμα
σκεψάμενος;
(Ἐνθυμεῖσθε
δὲ
|
τὴν |
ἀναίδειαν
ὧν
λέγουσιν.
Ὁ
μὲν |
[50] |
πρᾶγμα.
~Οἶμαι
δὲ
οὐδ'
ἂν
|
τὴν |
ἀρχὴν
ἐκεῖνον
οὐδ'
ἄλλον
γε |
[30] |
ἄκληρον
ὁ
ἀνὴρ
καταστήσειεν
εἶναι
|
τὴν |
αὑτοῦ
γυναῖκα;
(Ἆρά
γε
οὐχὶ |
[30] |
μέλλων,
ὥς>
φησι,
τὴν
ἀδελφὴν
|
τὴν |
αὑτοῦ
μόνον
τὸ
κατὰ
τοὺς |
[70] |
ἠγγύα
καὶ
ἐξεδίδου
ὁ
Ἔνδιος
|
τὴν |
γυναῖκα,
ἐπετρέπετε
ὑμεῖς
οἱ
θεῖοι |
[50] |
ἔλαβεν
ὡς
οὖσαν
ἐξ
ἑταίρας
|
τὴν |
γυναῖκα,
ἐπιδέδεικται
καὶ
μεμαρτύρηται·
ὡς |
[30] |
τῷ
ἐγγυησαμένῳ
ἐκπέμψαι
ὁπότε
βούλοιτο
|
τὴν |
γυναῖκα
ἦν;
Ἦν
δ'
ἂν |
[60] |
Ἐνδίου
ποίησιν
μὴ
ἐπίδικον
εἶναι
|
τὴν |
γυναῖκα,
καὶ
διὰ
ταῦτα
μὴ |
[50] |
Ἐνδίου
ὡς
ἐξ
ἑταίρας
οὖσαν
|
τὴν |
γυναῖκα,
ὄντων
αὐτῷ
παίδων
ἤδη |
[30] |
ἢ
ἐὰν
ὁ
ἀνὴρ
ἐκπέμψῃ
|
τὴν |
γυναῖκα,
οὐκ
ἔξεστι
πράξασθαι
τῷ |
[10] |
αὐτοὶ
ὡμολογήκασιν
εἶναι
τοῦ
βουλομένου
|
τὴν |
γυναῖκα,
πῶς
ἂν
εἰκότως
ἡ |
[70] |
δὲ
τοῦ
τοῦτον
μὲν
ποιήσασθαι
|
τὴν |
δὲ
μὴ
εἰσαγαγεῖν
τὴν
μὲν |
[30] |
ἄν
ποτε
οἱ
μὲν
εἰς
|
τὴν |
δεκάτην
νὥς
φασἰ
κληθέντες
τῆς |
[80] |
ὑμῖν·
λαβὲ
δὲ
καὶ
τὴν
|
τῶν |
δημοτῶν
τῶν
ἐκείνου
μαρτυρίαν.
Μαρτυρία. |
[0] |
ὅτι
ἐκεῖνός
τ'
ἂν
ἀποφυγὼν
|
τὴν |
διαμαρτυρίαν
ἀπῆλθε,
καὶ
κληρονόμος
ἂν |
[10] |
κατὰ
τοὺς
νόμους
οἱ
δικάσαντες
|
τὴν |
δίκην
ἔγνωσαν
τὴν
κληρονομίαν
μὴ |
[0] |
ὑμῖν
τοῖς
περὶ
αὐτοῦ
τούτου
|
τὴν |
δίκην
μέλλουσι
ψηφιεῖσθαι
ἐξελεγχθῆναι
τὴν |
[20] |
Σφήττιον
μεθ'
ἑαυτοῦ,
ὃς
ἔλεγε
|
τὴν |
δίκην
ὑπὲρ
τούτου,
καὶ
Δωρόθεον |
[20] |
τινα
ἐδίδου,
εἰκὸς
ἦν
καὶ
|
τὴν |
δοθεῖσαν
ὑπὸ
τῶν
παραγενέσθαι
φασκόντων |
[40] |
Νικόδημος,
οὐδὲ
διαμαρτυρῆσαι
τὴν
ἀδελφιδῆν
|
τὴν |
ἑαυτοῦ
γνησίαν
θυγατέρα
Πύρρῳ
καταλειφθῆναι. |
[20] |
ἐξ
ἑταίρας
ἢ
ἐξ
ἐγγυητῆς
|
τὴν |
ἑαυτοῦ
γυναῖκα
εἶναι.
Εἶτα
ἐπὶ |
[0] |
θείῳ
τῷ
ἡμετέρῳ
τὴν
ἀδελφὴν
|
τὴν |
ἑαυτοῦ
γυναῖκα
εἶναι
κατὰ
τοὺς |
[60] |
ἡγείσθω,
εἰ
ἐνόμιζε
γνησίαν
εἶναι
|
τὴν |
ἑαυτοῦ
γυναῖκα
Ξενοκλῆς,
λαχεῖν
ἂν |
[70] |
τὸν
κλῆρον
καὶ
τὴν
θυγατέρα
|
τὴν |
ἑαυτοῦ.
Καὶ
τί
αὐτὸν
ἔδει |
[30] |
ἡμετέρῳ
θείῳ
ἄπροικον
τὴν
ἀδελφὴν
|
τὴν |
ἑαυτοῦ
μεμαρτύρηκεν
ἐγγυῆσαι,
καὶ
ταῦτα |
[20] |
τοῦτο
δ'
εἰ
δι'
ἐπιθυμίαν
|
τὴν |
ἐγγύην
ὁ
θεῖος
ἡμῶν
ἐποιεῖτο |
[70] |
ἀδελφὴν
τὴν
Νικοδήμου,
τὴν
θυγατέρα
|
τὴν |
ἐκ
ταύτης
ἀποφανθεῖσαν
εἶναι
εἰς |
[70] |
τοῖς
φράτερσιν
εἰσενεγκεῖν
καὶ
εἰσαγαγεῖν
|
τὴν |
ἐκ
ταύτης
ἀποφανθεῖσαν
θυγατέρα
ὡς |
[40] |
ἀδελφιδῆν
σου,
ἐπέτρεψας,
ὦ
Νικόδημε,
|
τὴν |
ἐκ
τῆς
ἐγγυητῆς
τῷ
Πύρρῳ |
[20] |
πάρεργον
καὶ
φαῦλον,
περὶ
οὗ
|
τὴν |
ἐκμαρτυρίαν
παρὰ
τοῦ
Πυρετίδου
φασὶ |
[20] |
τούτοιν
ἐν
τῷ
ἄστει
αὐτοῦ
|
τὴν |
ἐκμαρτυρίαν
ποιήσασθαί
φασιν
οὗτοι,
τοιαύτην |
[50] |
ὁ
εἰσποίητος,
τῶν
τοῦ
ἀδελφοῦ
|
τὴν |
ἐπιδικασίαν
ἀξιοῦν
ποιεῖσθαι,
ἄλλως
τε |
[70] |
ἡμῶν
ἦσαν
ἄλλοι,
οὓς
βουλόμενος
|
τὴν |
ἐπιδικασίαν
τῆς
θυγατρὸς
ἀποστερῆσαι
ἐποιεῖτο |
[40] |
εἰσήγγειλας
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα
κακοῦσθαι
|
τὴν |
ἐπίκληρον
ὑπὸ
τοῦ
εἰσποιήτου
οὕτως |
[40] |
εἰσήγγειλε
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα
ὑβρίζεσθαι
|
τὴν |
ἐπίκληρον
ὑπὸ
τοῦ
οὕτως
ἐγγυήσαντος |
[60] |
κατὰ
τὸν
νόμον·
εἰ
δὲ
|
τὴν |
θυγατέρα
ἐδίδου
καὶ
ἐπὶ
τούτῳ |
[70] |
γυναῖκα.
(Οὐκοῦν
ἐκ
μὲν
τοῦ
|
τὴν |
θυγατέρα
εἰς
τοὺς
φράτορας
εἰσαγαγεῖν |
[70] |
εἰσήνεγκεν
ὁ
θεῖος
ἡμῶν,
οὔτε
|
τὴν |
θυγατέρα,
ἥν
φασι
γνησίαν
αὐτῷ |
[70] |
ἂν
ἔχειν
τὸν
κλῆρον
καὶ
|
τὴν |
θυγατέρα
τὴν
ἑαυτοῦ.
Καὶ
τί |
[70] |
ἠγγυημένος
τὴν
ἀδελφὴν
τὴν
Νικοδήμου,
|
τὴν |
θυγατέρα
τὴν
ἐκ
ταύτης
ἀποφανθεῖσαν |
[40] |
τις
ἐπεδικάζετο
τοῦ
κλήρου,
νόθην
|
τὴν |
θυγατέρα
τοῦ
καταλιπόντος
τὸν
κλῆρον |
[60] |
γένει
προσήκοντα
Πύρρῳ,
λαβόντα
ἔχειν
|
τὴν |
κατὰ
γένος
προσήκουσαν
αὑτοῖς
γυναῖκα. |
[60] |
θυγάτηρ
ἐκείνῳ
καταλειπομένη,
λαβόντα
ἔχειν
|
τὴν |
κατὰ
γένος
προσήκουσαν
αὑτοῖς
γυναῖκα, |
[10] |
οἱ
δικάσαντες
τὴν
δίκην
ἔγνωσαν
|
τὴν |
κληρονομίαν
μὴ
προσήκειν
τῇ
μὴ |
[60] |
λαχεῖν
τοῦ
κλήρου
τοῦ
πατρῴου
|
τὴν |
λῆξιν
ἠξίωσαν.
Καίτοι
ιὅπερ
εἶπον |
[50] |
γυναικὸς
τοῦ
Πύρρου
κλήρου
λαχεῖν
|
τὴν |
λῆξιν
ἠξίωσαν
οὗτοι.
Ὁ
μὲν |
[0] |
Κόπρειος
τοῦ
Πύρρου
κλήρου
λαχεῖν
|
τὴν |
λῆξιν
ἠξίωσεν,
ὃς
τετελεύτηκε
πλείω |
[60] |
γεγενημένον
κληρονόμον
τοῦ
Πύρρου
κλήρου
|
τὴν |
λῆξιν
λαχεῖν
ἠξίωσαν
παρὰ
τὸν |
[60] |
Ξενοκλῆς,
λαχεῖν
ἂν
ὑπὲρ
αὐτῆς
|
τὴν |
λῆξιν
τοῦ
κλήρου
τοῦ
πατρῴου, |
[50] |
ἐν
ᾧ
ἔλαχον
τοῦ
κλήρου
|
τὴν |
λῆξιν
τρίτῃ
ἡμέρᾳ
εὐθέως
οὗτοι. |
[50] |
λέγω,
ἀναγνώσεται
ὑμῖν
τὴν
μαρτυρίαν
|
τὴν |
μαρτυρηθεῖσαν.
Ἀναγίγνωσκε
αὐτοῖς.
Μαρτυρία.
(Ἀλλὰ |
[20] |
εἶναι.
Εἶτα
ἐπὶ
ταύτην
ἂν
|
τὴν |
μαρτυρίαν,
εἰ
ἦν
ἀληθής,
οὐκ |
[10] |
ἀληθῆ
λέγω,
ἀναγίγνωσκε
πάλιν
αὐτοῖς
|
τὴν |
μαρτυρίαν.
Μαρτυρία
(Ἀνάγνωθι
δὴ
καὶ |
[40] |
οὐκ
ἠμφισβήτησεν
οὐδεὶς
ἐκείνῳ,
ἀναγίγνωσκε
|
τὴν |
μαρτυρίαν.
Μαρτυρία.
(Γενομένης
τοίνυν
τῆς |
[30] |
Καὶ
ὡς
ἀληθῆ
λέγω,
ἀναγίγνωσκε
|
τὴν |
μαρτυρίαν.
Μαρτυρία.
(Οὗτος
τοίνυν
τῷ |
[10] |
δὲ
τεκμήριον
ὡς
περιφανῶς
ψευδῆ
|
τὴν |
μαρτυρίαν
οὗτοι
παρέσχοντο
ταύτην·
ἴστε |
[20] |
πρὸς
τοὺς
ἐπιτυχόντας
δύο
ἐκμαρτυρησάμενος
|
τὴν |
μαρτυρίαν
ταύτην,
Νικόδημος
δὲ
οὑτοσὶ |
[50] |
ὡς
ἀληθῆ
λέγω,
ἀναγνώσεται
ὑμῖν
|
τὴν |
μαρτυρίαν
τὴν
μαρτυρηθεῖσαν.
Ἀναγίγνωσκε
αὐτοῖς. |
[20] |
μὴ
ἐξείη
ὕστερον
ἐξάρνῳ
γενέσθαι
|
τὴν |
μαρτυρίαν,
ὑμεῖς
τε
πολλοῖς
καὶ |
[70] |
ποιήσασθαι
τὴν
δὲ
μὴ
εἰσαγαγεῖν
|
τὴν |
μὲν
νόθην,
ὥσπερ
αὐτῷ
προσῆκε, |
[50] |
ἐπιτρέψαι,
ὁ
ἐγγυῆσαι
μεμαρτυρηκὼς
αὐτῆς
|
τὴν |
μητέρα;
Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
οὐ |
[70] |
ὅτε
ὁ
ἀδελφιδοῦς
ὑμῶν
ἠγγυᾶτο
|
τὴν |
μητέρα
τὴν
ταύτης
κατὰ
τοὺς |
[70] |
ὑὸν
αὑτῷ.
Μαρτυρία
(Εἶτα
ὑμεῖς
|
τὴν |
Νικοδήμου
μαρτυρίαν
τῶν
αὐτοῦ
τοῦ |
[70] |
εἴπερ
ἦν
ἠγγυημένος
τὴν
ἀδελφὴν
|
τὴν |
Νικοδήμου,
τὴν
θυγατέρα
τὴν
ἐκ |
[70] |
ἐκμαρτυριῶν
πιστοτέραν
ἡγήσεσθε
εἶναι,
καὶ
|
τὴν |
οὕτω
κοινὴν
τοῖς
βουλομένοις
γεγενημένην, |
[50] |
τοῦ
κλήρου
μαρτυρίαν
πάλιν,
ἔπειτα
|
τὴν |
περὶ
τῆς
ἐγγυήσεως
τῆς
γυναικός. |
[50] |
τούτων.
(Ἀναγνώσεται
οὖν
πρῶτον
ὑμῖν
|
τὴν |
περὶ
τῆς
ἐπιδικασίας
τοῦ
κλήρου |
[70] |
αὐτοῦ,
εἶτα
παρ'
ὅτου
ἐκομίσατο
|
τὴν |
προῖκα
αὐτῆς,
ἐπειδὴ
τετελευτηκὼς
ἦν |
[40] |
κλήρου
νόθην
καθισταμένην
τὴν
ἀδελφιδῆν
|
τὴν |
σαυτοῦ;
Ὁπότε
γάρ
τις
ἐπεδικάζετο |
[70] |
ἀδελφιδοῦς
ὑμῶν
ἠγγυᾶτο
τὴν
μητέρα
|
τὴν |
ταύτης
κατὰ
τοὺς
νόμους
ἕξειν |
[0] |
αὐτοῦ,
καὶ
παρ'
ὅτου
ἐκομίσατο
|
τὴν |
τῆς
ἀδελφῆς
προῖκα
οὗτος,
ἐπειδὴ |
[20] |
δὲ
θεῖοι
τῷ
ἀδελφιδῷ
ἄπροικον
|
τὴν |
τοιαύτην
ἐγγυωμένῳ
μεμαρτυρήκασι
παραγενέσθαι.
~Καὶ |
[20] |
ὑπὸ
δὲ
τοῦ
ἐγγυήσασθαι
μέλλοντος
|
τὴν |
τοιαύτην
Λυσιμένης
καὶ
οἱ
ἀδελφοὶ |
[20] |
ἐγγυῶντα
παρακαλεῖν
ἢ
τὸν
ἐγγυώμενον
|
τὴν |
τοιαύτην·
οὐδεὶς
γὰρ
ὑμῶν
ἀγνοεῖ |
[70] |
γυναῖκα,
ἐπετρέπετε
ὑμεῖς
οἱ
θεῖοι
|
τὴν |
τοῦ
ἀδελφιδοῦ
τοῦ
ὑμετέρου
αὐτῶν |
[60] |
ποιεῖται.
Ἐὰν
οὖν
προφασίζωνται
διὰ
|
τὴν |
τοῦ
Ἐνδίου
ποίησιν
μὴ
ἐπίδικον |
[50] |
τε
καὶ
παρεσκευασμένος
μὴ
ὁμολογεῖν
|
τὴν |
τοῦ
Ἐνδίου
ποίησιν
τῷ
Πύρρῳ |
[50] |
γε
δηλοῖ,
ὡς
οὐχ
ὁμολογοῦσι
|
τὴν |
τοῦ
Ἐνδίου
ποίησιν
ὑπὸ
τοῦ |
[60] |
αὐτοὺς
ἐρέσθαι
χρή,
τί
ὁμολογοῦντες
|
τὴν |
τοῦ
Ἐνδίου
ποίησιν
ὑπὸ
τοῦ |
[10] |
εἴ
τις
ἄλλος
ἐγγυητὴν
ἔσχε
|
τὴν |
τούτου
ἀδελφὴν
γυναῖκα,
ἢ
τῶν |
[50] |
περὶ
τοῦ
ἔχοντος
τὴν
ἀδελφιδῆν
|
τὴν |
τούτου
γυναῖκα,
ἐὰν
ἄρα
τι |
[0] |
εἶναι,
μεγάλη
ἀνάγκη
ἅμα
καὶ
|
τὴν |
τούτου
μαρτυρίαν
ἑαλωκέναι·
περὶ
γὰρ |
[0] |
τὴν
δίκην
μέλλουσι
ψηφιεῖσθαι
ἐξελεγχθῆναι
|
τὴν |
τούτου
μαρτυρίαν.
(Ἐπιθυμῶ
δὲ
πρῶτον |
[50] |
νόμους
Νόμοι.
Λαβὲ
δὴ
καὶ
|
τὴν |
τούτου
μαρτυρίαν.
Μαρτυρία.
(Πῶς
οὖν |
[70] |
Οὐ
γὰρ
τῶν
ἐλαχίστων
πρὸς
|
τὴν |
τούτου
μαρτυρίαν
τεκμήριόν
ἐστι
τοῦτο. |
[80] |
μεμαρτυρήκασιν
ὑμῖν·
λαβὲ
δὲ
καὶ
|
τὴν |
τῶν
δημοτῶν
τῶν
ἐκείνου
μαρτυρίαν. |
[70] |
ὄντος
αὐτοῖς,
ἀναγνώσεται
δὲ
ὑμῖν
|
τὴν |
τῶν
φρατόρων
τῶν
ἐκείνου
μαρτυρίαν. |
[0] |
ἐξελέγξαντες
περιφανῶς
τὰ
ψευδῆ
μεμαρτυρηκότα
|
τὴν |
τῶν
ψευδομαρτυρίων
δίκην
εἵλομεν
παρ' |
[0] |
περὶ
γὰρ
αὐτοῦ
τούτου
διαμαρτυρήσας
|
τὴν |
τῶν
ψευδομαρτυρίων
δίκην
ἠγωνίζετο,
πότερον |
[70] |
αὐτοῖς,
ἀναγνώσεται
δὲ
ὑμῖν
τὴν
|
τῶν |
φρατόρων
τῶν
ἐκείνου
μαρτυρίαν.
Ἀναγίγνωσκε· |
[0] |
περιφανῶς
τὰ
ψευδῆ
μεμαρτυρηκότα
τὴν
|
τῶν |
ψευδομαρτυρίων
δίκην
εἵλομεν
παρ'
ὑμῖν, |
[0] |
γὰρ
αὐτοῦ
τούτου
διαμαρτυρήσας
τὴν
|
τῶν |
ψευδομαρτυρίων
δίκην
ἠγωνίζετο,
πότερον
ἐξ |
[30] |
ποτε
οἱ
μὲν
εἰς
τὴν
|
δεκάτην |
νὥς
φασἰ
κληθέντες
τῆς
τοῦ |
[30] |
τὸ
δικαστήριον
ἧκον
μεμνημένοι
ὅτι
|
Κλειταρέτην |
ὁ
πατὴρ
ἐν
τῇ
δεκάτῃ |
[30] |
παραγενέσθαι
τὸ
τῆς
τήθης
ὄνομα
|
Κλειταρέτην |
τὸν
πατέρα
ἐμαρτύρησαν
θέσθαι
αὐτῇ. |
[70] |
ἐπιχειρήσει
τις
ὑμᾶς
πείθειν
ὅτι
|
ἐγγυητὴν |
γυναῖκα
ὁ
ἡμέτερος
θεῖος
ἔσχεν; |
[10] |
πρὸς
τούτοις
εἴ
τις
ἄλλος
|
ἐγγυητὴν |
ἔσχε
τὴν
τούτου
ἀδελφὴν
γυναῖκα, |
[10] |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
ὁ
ἀδελφὸς
|
αὐτὴν |
ἅπασι
τοῖς
πλησιάζουσιν
ἐκδέδωκεν.
(Περὶ |
[60] |
ἑαυτῆς
πατρῷα,
καὶ
εἴ
τις
|
αὐτὴν |
ἀφῃρεῖτο
ἢ
ἐβιάζετο,
ἐξῆγεν
ἂν |
[70] |
ἐᾶσαι
ὡς
ἐξ
ἑταίρας
οὖσαν
|
αὐτὴν |
ἐγγυᾶσθαι,
ἄλλως
τε
καὶ
ἔχουσαν |
[40] |
Νικόδημος
ὡς
ἐξ
ἑταίρας
οὖσαν
|
αὐτὴν |
ἐγγυᾶσθαι;
Καὶ
γενομένων
αὐτῶν
οὐκ |
[70] |
ἐπειδὴ
τετελευτηκὼς
ἦν
ᾧ
φησιν
|
αὐτὴν |
ἐγγυῆσαι·
ἢ
εἰ
ἀπαιτῶν
μὴ |
[0] |
τετελευτηκὼς
ἦν
ᾧ
μεμαρτύρηκεν
οὗτος
|
αὐτὴν |
ἐγγυῆσαι,
(ἢ
εἰ
μὴ
ἐκομίζετο, |
[10] |
πρὶν
γνῶναι
τὸν
ἡμέτερον
θεῖον
|
αὐτήν, |
ἢ
ὅσοι
ἐκείνου
γιγνώσκοντος
ἐπλησίαζον |
[40] |
ἐπίκληρον
ὑπὸ
τοῦ
οὕτως
ἐγγυήσαντος
|
αὐτήν; |
Καὶ,
εἰ
ἦν
ἀληθῆ
ἃ |
[70] |
ἅπαντι
τῷ
κλήρῳ
ἐπίδικον
καταλιπεῖν
|
αὐτήν, |
καὶ
ἐπισκῆψαι
τῶν
γιγνομένων
ἐκ |
[30] |
τὸν
ἅπαντα
χρόνον
ἄτοκον
οὖσαν
|
αὐτήν, |
καὶ
τῆς
ὁμολογηθείσης
προικὸς
ἐκ |
[60] |
καὶ
ἡμῶν
μηδένα
λαμβάνειν
ἐθέλοντα
|
αὐτήν, |
οὐκ
ἄν
ποτε
ἐπέτρεψαν
Ξενοκλέα, |
[50] |
εἰ,
ὥς
φασιν
οὗτοι,
ἠγγυήκει
|
αὐτὴν |
τῷ
Ξενοκλεῖ
ὡς
γνησίαν
ἀδελφὴν |
[20] |
θεῖοι
τῷ
ἀδελφιδῷ
ἄπροικον
τὴν
|
τοιαύτην |
ἐγγυωμένῳ
μεμαρτυρήκασι
παραγενέσθαι.
~Καὶ
οἱ |
[20] |
δὲ
τοῦ
ἐγγυήσασθαι
μέλλοντος
τὴν
|
τοιαύτην |
Λυσιμένης
καὶ
οἱ
ἀδελφοὶ
αὐτοῦ, |
[20] |
τὴν
ἐκμαρτυρίαν
ποιήσασθαί
φασιν
οὗτοι,
|
τοιαύτην |
μετὰ
τούτων·
οἷς
οὐδ'
ἂν |
[20] |
παρακαλεῖν
ἢ
τὸν
ἐγγυώμενον
τὴν
|
τοιαύτην· |
οὐδεὶς
γὰρ
ὑμῶν
ἀγνοεῖ
ὅτι |
[20] |
ἑαυτοῦ
γυναῖκα
εἶναι.
Εἶτα
ἐπὶ
|
ταύτην |
ἂν
τὴν
μαρτυρίαν,
εἰ
ἦν |
[50] |
τὸν
κλῆρον
καταλιπόντι
ἑτέρῳ
δοῦναι
|
ταύτην |
ἀνθ'
ἑαυτοῦ.
Ἀκριβῶς
γὰρ
ᾖδει |
[70] |
ἐπιδικασάμενον
κατὰ
τοὺς
νόμους
ἕξειν
|
ταύτην |
γυναῖκα.
(Οὐκοῦν
ἐκ
μὲν
τοῦ |
[70] |
οὕτω
κοινὴν
τοῖς
βουλομένοις
γεγενημένην,
|
ταύτην |
ἐπιχειρήσει
τις
ὑμᾶς
πείθειν
ὅτι |
[10] |
ψευδῆ
τὴν
μαρτυρίαν
οὗτοι
παρέσχοντο
|
ταύτην· |
ἴστε
γὰρ
πάντες
ὡς
ὅταν |
[20] |
ἐπιτυχόντας
δύο
ἐκμαρτυρησάμενος
τὴν
μαρτυρίαν
|
ταύτην, |
Νικόδημος
δὲ
οὑτοσὶ
ἕνα
μόνον |
[10] |
ἐξ
ὧν
ἄν
τις
ὑπονοήσειεν
|
ἐγγύην |
γενέσθαι
τοιαύτης
γυναικός,
εἰ
ἄρα |
[20] |
δ'
εἰ
δι'
ἐπιθυμίαν
τὴν
|
ἐγγύην |
ὁ
θεῖος
ἡμῶν
ἐποιεῖτο
τῆς |
[10] |
ἄλλος
ἐγγυητὴν
ἔσχε
τὴν
τούτου
|
ἀδελφὴν |
γυναῖκα,
ἢ
τῶν
πρότερον
χρησαμένων |
[10] |
τριτάλαντον
οἶκον,
ὥς
φησι,
τὴν
|
ἀδελφήν, |
διαπραττόμενος
τηλικαῦτα
ἕνα
μάρτυρα
παρεῖναι |
[30] |
φησιν
ἄνευ
ὁμολογίας
προικὸς
τὴν
|
ἀδελφὴν |
ἐγγυῆσαι,
περιφανῶς
ἀναίσχυντος
ὢν
ἐλέγχεται. |
[70] |
ἐγγυῆσαι
τῷ
Πύρρῳ
φησὶ
τὴν
|
ἀδελφήν, |
ἔπειτα
πρὸς
ὁποῖον
ἄρχοντα
ἡ |
[70] |
ἢ
ὕστερον
ἠγγύησεν
οὗτος
τὴν
|
ἀδελφήν, |
ἢ
εἰ
ἐξ
ἄλλου
τινὸς |
[40] |
ἦσθα
ἠγγυηκὼς
τῷ
Πύρρῳ
τὴν
|
ἀδελφὴν |
καὶ
εἰ
ᾖδεις
ἐξ
αὐτῆς |
[20] |
οἶκον
κεκτημένῳ
ἐγγυῆσαί
φησι
τὴν
|
ἀδελφήν. |
(Καὶ
οὗτος
μὲν
τὸν
Πυρετίδην |
[30] |
ἠγγύησε
τῷ
ἡμετέρῳ
θείῳ
τὴν
|
ἀδελφήν; |
Καὶ
ταῦτα
εἰδὼς
τὸν
ἅπαντα |
[0] |
προῖκά
φησιν
ἐπιδοὺς
ἐκδοῦναι
τὴν
|
ἀδελφὴν |
ὁ
μεμαρτυρηκὼς
τῷ
τὸν
τριτάλαντον |
[20] |
τριτάλαντον
οἶκον
ἐγγυῆσαί
φησι
τὴν
|
ἀδελφήν· |
οἱ
δὲ
θεῖοι
τῷ
ἀδελφιδῷ |
[30] |
θεῖος
ἠξίωσεν
ἂν
ἐγγυήσασθαι
τὴν
|
ἀδελφήν, |
ὃς
αὐτὸς
ξενίας
φεύγων
ὑπὸ |
[50] |
αὐτὴν
τῷ
Ξενοκλεῖ
ὡς
γνησίαν
|
ἀδελφὴν |
οὖσαν
αὑτοῦ.
(Ἀκριβῶς
γὰρ
ἐπιστάμεθα |
[30] |
ἐγγυᾶν
μέλλων,
ὥς>
φησι,
τὴν
|
ἀδελφὴν |
τὴν
αὑτοῦ
μόνον
τὸ
κατὰ |
[0] |
τῷ
θείῳ
τῷ
ἡμετέρῳ
τὴν
|
ἀδελφὴν |
τὴν
ἑαυτοῦ
γυναῖκα
εἶναι
κατὰ |
[30] |
τῷ
ἡμετέρῳ
θείῳ
ἄπροικον
τὴν
|
ἀδελφὴν |
τὴν
ἑαυτοῦ
μεμαρτύρηκεν
ἐγγυῆσαι,
καὶ |
[70] |
ἐξόν,
εἴπερ
ἦν
ἠγγυημένος
τὴν
|
ἀδελφὴν |
τὴν
Νικοδήμου,
τὴν
θυγατέρα
τὴν |
[50] |
~Οἶμαι
δὲ
οὐδ'
ἂν
τὴν
|
ἀρχὴν |
ἐκεῖνον
οὐδ'
ἄλλον
γε
τῶν |
[70] |
φασι
γνησίαν
αὐτῷ
εἶναι
οὗτοι,
|
εἰσαγαγεῖν |
εἰς
τοὺς
φράτορας
ἠξίωσε,
καὶ |
[70] |
τὴν
θυγατέρα
εἰς
τοὺς
φράτορας
|
εἰσαγαγεῖν |
καὶ
μὴ
ποιήσασθαι
τὸν
ἐμὸν |
[70] |
αὐτῆς
τοῖς
φράτερσιν
εἰσενεγκεῖν
καὶ
|
εἰσαγαγεῖν |
τὴν
ἐκ
ταύτης
ἀποφανθεῖσαν
θυγατέρα |
[70] |
μὲν
ποιήσασθαι
τὴν
δὲ
μὴ
|
εἰσαγαγεῖν |
τὴν
μὲν
νόθην,
ὥσπερ
αὐτῷ |
[70] |
γιγνομένων
ἐκ
τῆς
θυγατρὸς
παίδων
|
εἰσαγαγεῖν |
ὑὸν
ἑαυτῷ;
(Δῆλον
μὲν
γὰρ |
[10] |
ἀηδὲς
ἀκούειν
ἐστίν,
ὥσπερ
ἐμοὶ
|
λέγειν |
τι
περὶ
τούτων,
αὐτὰς
τὰς |
[20] |
βούλεσθαι
λεληθέναι,
εἴ
τι
παρεσκευάζετο
|
ὁμολογεῖν |
ἢ
πράττειν
ἀνάξιον
τῶν
αὑτοῦ, |
[50] |
(ἄλλως
τε
καὶ
παρεσκευασμένος
μὴ
|
ὁμολογεῖν |
τὴν
τοῦ
Ἐνδίου
ποίησιν
τῷ |
[80] |
γυναῖκας,
καὶ
τἆλλα
ὅσα
προσῆκε
|
λῃτουργεῖν |
ἐν
τῷ
δήμῳ
ὑπὲρ
τῆς |
[20] |
εἰς
τὰ
ἔργα,
οὐχ
ἡγήσατο
|
δεῖν |
τοῖς
ἀπὸ
τοῦ
αὐτομάτου
ἐκεῖ |
[10] |
ἐπὶ
γαμετὰς
γυναῖκας
οὐδεὶς
ἂν
|
κωμάζειν |
τολμήσειεν·
οὐδὲ
αἱ
γαμεταὶ
γυναῖκες |
[40] |
τὸν
ἀδικοῦντα.
Ἢ
καὶ
ταῦτα
|
λαθεῖν |
σεαυτὸν
προσποιήσει;
(Ἔπειτ'
οὐδ'
ἐκ |
[40] |
προφασίσασθαι
πρὸς
ὑμᾶς·
ἢ
γὰρ
|
λαθεῖν |
σφᾶς
προσποιήσαιτ'
ἂν
οὗτος,
ἢ |
[70] |
ὦ
γαθοί,
τοῦτο
μὲν
καὶ
|
λαθεῖν |
φήσαιτ'
ἂν
ὑμᾶς·
ὅτε
δ' |
[60] |
κατελείφθη,
ἐκ
τῶν
νόμων
σαφέστατα
|
μαθεῖν |
ἔστι
τοῦτο.
(Ὁ
γὰρ
νόμος |
[40] |
οὐσῶν
καὶ
ἐξὸν
τῷ
βουλομένῳ
|
βοηθεῖν |
ταῖς
ἐπικλήροις;
(Οὔτε
γὰρ
ἐπιτίμιον |
[70] |
γεγενημένην,
ταύτην
ἐπιχειρήσει
τις
ὑμᾶς
|
πείθειν |
ὅτι
ἐγγυητὴν
γυναῖκα
ὁ
ἡμέτερος |
[10] |
ὧν
εἰ
δεήσειε
καθ'
ἕκαστον
|
διελθεῖν, |
οὐκ
ἂν
πάνυ
μικρὸν
ἔργον |
[70] |
γαμηλίαν
ὑπὲρ
αὐτῆς
τοῖς
φράτερσιν
|
εἰσενεγκεῖν |
καὶ
εἰσαγαγεῖν
τὴν
ἐκ
ταύτης |
[10] |
δίκην
ἔγνωσαν
τὴν
κληρονομίαν
μὴ
|
προσήκειν |
τῇ
μὴ
ὀρθῶς
γεγενημένῃ
γυναικί. |
[60] |
μὲν
εἰσποιήτῳ
οὐκ
ἔφασαν
ἐπιδικάσασθαι
|
προσήκειν |
τῶν
δοθέντων,
τῇ
δὲ
Φίλῃ, |
[20] |
ἅπαντας
τοὺς
οἰκείους
τοὺς
ἑαυτοῦ
|
παρακαλεῖν |
ἐκεῖνος
ἠξίωσεν;
(Ναὶ
μὰ
Δία, |
[20] |
πλείους
εἰκὸς
ἦν
τὸν
ἐγγυῶντα
|
παρακαλεῖν |
ἢ
τὸν
ἐγγυώμενον
τὴν
τοιαύτην· |
[40] |
ἀλλὰ
τοῖς
μὲν
διώκουσιν
ἀκινδύνως
|
εἰσαγγέλλειν |
ἔξεστι,
τῷ
βουλομένῳ,
τοῖς
δ' |
[20] |
δὲ
τῶν
ἀσθενούντων
ἢ
τῶν
|
ἀποδημεῖν |
μελλόντων
ὅταν
τις
ἐκμαρτυρίαν
ποιῆται, |
[60] |
ἀδελφιδῷ
καταλειπομένην
καὶ
ἡμῶν
μηδένα
|
λαμβάνειν |
ἐθέλοντα
αὐτήν,
οὐκ
ἄν
ποτε |
[70] |
ἢ
εἰ
μηδεὶς
ἡμῶν
ἐβούλετο
|
λαμβάνειν, |
τῶν
θείων
τινὰ
τούτων
τῶν |
[10] |
ἂν
τυγχάνωμεν
χρώμενοι
μάλιστα,
τούτους
|
παραλαμβάνειν |
εἰώθαμεν
ἐπὶ
τὰς
πράξεις
τὰς |
[20] |
γὰρ
ὑμῶν
ἀγνοεῖ
ὅτι
ὀλίγα
|
διαμένειν |
εἴωθε
τῶν
τοιούτων.
Ὁ
μὲν |
[10] |
ἀνδρῶν
ἐπὶ
τὰ
δεῖπνα,
οὐδὲ
|
συνδειπνεῖν |
ἀξιοῦσι
μετὰ
τῶν
ἀλλοτρίων,
καὶ |
[70] |
τὴν
ταύτης
κατὰ
τοὺς
νόμους
|
ἕξειν |
γυναῖκα,
ἔτι
δὲ
καὶ
ἐν |
[70] |
τινα
τῶν
ἐγγύτατα
γένους
ἐπιδικασάμενον
|
ἕξειν |
γυναῖκα,
ἢ
εἰ
μηδεὶς
ἡμῶν |
[30] |
ὅτι,
εἰ
μηδεμίαν
προῖκα
διωμολογήσατο
|
ἕξειν |
ἐπ'
αὐτῇ.
Εἶτ'
ἐπὶ
τούτοις |
[20] |
διδοὺς
μήθ'
ὁ
λαμβάνων
διωμολογήσαντο
|
ἕξειν |
ἐπὶ
τῇ
γυναικί.
Τοῦτο
μὲν |
[70] |
οὐσίᾳ
ἐπιδικασάμενον
κατὰ
τοὺς
νόμους
|
ἕξειν |
ταύτην
γυναῖκα.
(Οὐκοῦν
ἐκ
μὲν |
[30] |
μὲν
τούτων
καὶ
ὕστερον
ἐγχωρήσει
|
εἰπεῖν. |
(Περὶ
δὲ
τῆς
τούτου
μαρτυρίας |
[30] |
οὕτως
ἔχειν
χρημάτων
Νικόδημος,
ὥστε
|
παραλιπεῖν |
ἄν
τι
τῶν
τοιούτων;
Ἐγὼ |
[70] |
ἐπὶ
ἅπαντι
τῷ
κλήρῳ
ἐπίδικον
|
καταλιπεῖν |
αὐτήν,
καὶ
ἐπισκῆψαι
τῶν
γιγνομένων |
[60] |
ἅπαντες
οἱ
κατὰ
γένος
προσήκοντες
|
ἀμφισβητεῖν |
ἀξιοῦσιν.
Ἵνα
οὖν
μὴ
παρὰ |
[60] |
τῶν
κλήρων
αἱ
λήξεις
τοῖς
|
ἀμφισβητεῖν |
βουλομένοις
γίγνωνται,
καὶ
μὴ
ὡς |
[10] |
ἀνοίας
εἰς
αὑτοὺς
τοιοῦτόν
τι
|
ἐξαμαρτεῖν. |
Πόθεν
οὖν
ἄν
τις
σαφέστερον |
[20] |
εἴ
τι
παρεσκευάζετο
ὁμολογεῖν
ἢ
|
πράττειν |
ἀνάξιον
τῶν
αὑτοῦ,
ἢ
παρακαλέσαι |
[10] |
ἐγγυῆσαι
τῷ
ἡμετέρῳ
θείῳ
μεμαρτύρηκε,
|
μνημονεύειν |
χρὴ
ὑφ'
ὅσων
ὑμῖν
μεμαρτύρηται, |
[10] |
εἰ
δέ
τισιν
ὑμῶν
ἀηδὲς
|
ἀκούειν |
ἐστίν,
ὥσπερ
ἐμοὶ
λέγειν
τι |
[60] |
εἶναι
τὴν
ἑαυτοῦ
γυναῖκα
Ξενοκλῆς,
|
λαχεῖν |
ἂν
ὑπὲρ
αὐτῆς
τὴν
λῆξιν |
[60] |
τοῦ
Πύρρου
κλήρου
τὴν
λῆξιν
|
λαχεῖν |
ἠξίωσαν
παρὰ
τὸν
νόμον.
Πρὸς |
[50] |
τῆς
γυναικὸς
τοῦ
Πύρρου
κλήρου
|
λαχεῖν |
τὴν
λῆξιν
ἠξίωσαν
οὗτοι.
Ὁ |
[0] |
Ξενοκλῆς
Κόπρειος
τοῦ
Πύρρου
κλήρου
|
λαχεῖν |
τὴν
λῆξιν
ἠξίωσεν,
ὃς
τετελεύτηκε |
[60] |
θυγατέρα
γνησίαν
τῷ
Πύρρῳ
καταλελεῖφθαι,
|
λαχεῖν |
τοῦ
κλήρου
τοῦ
πατρῴου
τὴν |
[20] |
μᾶλλον
ἢ
ὁ
ἐγγυῶν
διωμολογήσατο
|
ἔχειν |
αὐτὸν
ἐπὶ
τῇ
γυναικί,
ἵνα |
[40] |
εἰ
αὐτὸς
μὲν
τριτάλαντον
οἶκον
|
ἔχειν |
ἠξίου
ὡς
προσῆκον
αὑτῷ,
τῇ |
[60] |
μηδὲν
γένει
προσήκοντα
Πύρρῳ,
λαβόντα
|
ἔχειν |
τὴν
κατὰ
γένος
προσήκουσαν
αὑτοῖς |
[60] |
γνησία
θυγάτηρ
ἐκείνῳ
καταλειπομένη,
λαβόντα
|
ἔχειν |
τὴν
κατὰ
γένος
προσήκουσαν
αὑτοῖς |
[70] |
ποιησάμενος
τῶν
συγγενῶν
ἔδωκεν
ἂν
|
ἔχειν |
τὸν
κλῆρον
καὶ
τὴν
θυγατέρα |
[30] |
(Δοκεῖ
ἂν
ὑμῖν
οὕτως
ὀλιγώρως
|
ἔχειν |
χρημάτων
Νικόδημος,
ὥστε,
εἰ
ἦν |
[30] |
δοκεῖ
τῳ
ὑμῶν
ὀλιγώρως
οὕτως
|
ἔχειν |
χρημάτων
Νικόδημος,
ὥστε
παραλιπεῖν
ἄν |
[70] |
ἤδει
ὅτι
δυοῖν
θάτερον
ἔμελλεν
|
ὑπάρχειν |
αὐτῇ·
ἢ
γὰρ
ἡμῶν
τινα |
[10] |
Καὶ
ὡς
ἀληθῆ
λέγω,
ἀναγίγνωσκε
|
πάλιν |
αὐτοῖς
τὴν
μαρτυρίαν.
Μαρτυρία
(Ἀνάγνωθι |
[50] |
τῆς
ἐπιδικασίας
τοῦ
κλήρου
μαρτυρίαν
|
πάλιν, |
ἔπειτα
τὴν
περὶ
τῆς
ἐγγυήσεως |
[20] |
ἐπιεικεστάτους
τῶν
πολιτῶν
καὶ
τοὺς
|
ἡμῖν |
γνωριμωτάτους
ἕκαστος
ἡμῶν
παρακαλεῖ
μάλιστα, |
[50] |
μὲν
κλήρων
ἐπιδικασία
πᾶσίν
ἐστιν
|
ἡμῖν, |
ὅτῳ
δὲ
γόνῳ
γεγόνασι
γνήσιοι |
[20] |
τούτοις
μάρτυσι
χρῆσθαι
ἀναγκαῖόν
ἐστιν
|
ἡμῖν· |
παρὰ
δὲ
τῶν
ἀσθενούντων
ἢ |
[0] |
τῶν
ψευδομαρτυρίων
δίκην
εἵλομεν
παρ'
|
ὑμῖν, |
καὶ
τουτονὶ
Νικόδημον
παραχρῆμα
ἐξηλέγξαμεν |
[80] |
Οἱ
μὲν
οὖν
φράτορες
μεμαρτυρήκασιν
|
ὑμῖν· |
λαβὲ
δὲ
καὶ
τὴν
τῶν |
[10] |
μεμαρτύρηκε,
μνημονεύειν
χρὴ
ὑφ'
ὅσων
|
ὑμῖν |
μεμαρτύρηται,
καὶ
ὅτι
οὐδενὶ
ἄλλῳ |
[60] |
εἰ
καὶ
ἐμαρτυρήσατε
ὡς
ἐπέσκηψεν
|
ὑμῖν |
ὁ
ἀδελφιδοῦς
ἐπιμελεῖσθαι
τούτου
τοῦ |
[50] |
Γενομένων
δὲ
τούτων
δοκεῖ
ἂν
|
ὑμῖν |
ὁ
θεῖος
ἐπιτρέψαι,
ὁ
ἐγγυῆσαι |
[40] |
τούσδε
αὐτοῖς.
Νόμοι
(Δοκεῖ
ἂν
|
ὑμῖν |
ὁ
μεμαρτυρηκὼς
ἐγγυῆσαι
ἐπιτρέψαι
ἄν |
[70] |
οὐ
πιστεύσετε,
ἐὰν
μὴ
ἀποφαίνῃ
|
ὑμῖν, |
ὅπερ
ἀρχόμενος
εἶπον
τοῦ
λόγου, |
[50] |
οὗτοι;
(Δοκεῖ
δ'
ἄν
τις
|
ὑμῖν |
οὕτως
ἀναιδὴς
ἢ
τολμηρὸς
εἰσποίητος |
[30] |
τουσδὶ
αὐτοῖς.
Νόμοι.
(Δοκεῖ
ἂν
|
ὑμῖν |
οὕτως
ὀλιγώρως
ἔχειν
χρημάτων
Νικόδημος, |
[10] |
περὶ
τούτων,
αὐτὰς
τὰς
μαρτυρίας
|
ὑμῖν |
παρέξομαι
τὰς
μαρτυρηθείσας
ἐν
τῇ |
[50] |
Καὶ
ὡς
ἀληθῆ
λέγω,
ἀναγνώσεται
|
ὑμῖν |
τὴν
μαρτυρίαν
τὴν
μαρτυρηθεῖσαν.
Ἀναγίγνωσκε |
[50] |
διορίζουσι
τούτων.
(Ἀναγνώσεται
οὖν
πρῶτον
|
ὑμῖν |
τὴν
περὶ
τῆς
ἐπιδικασίας
τοῦ |
[70] |
νόμου
ὄντος
αὐτοῖς,
ἀναγνώσεται
δὲ
|
ὑμῖν |
τὴν
τῶν
φρατόρων
τῶν
ἐκείνου |
[0] |
πᾶσι)
προσήκει
δὲ
καὶ
παρ'
|
ὑμῖν |
τοῖς
περὶ
αὐτοῦ
τούτου
τὴν |
[70] |
τὸ
δεινόν
ἐστιν)
ἐπισκῆψαι
φάσκοντες
|
ὑμῖν |
τὸν
ἀδελφιδοῦν
ἐπιμελεῖσθαι
τούτου
τοῦ |
[60] |
τοῦ
κλήρου
τοῦ
πατρῴου
τὴν
|
λῆξιν |
ἠξίωσαν.
Καίτοι
ιὅπερ
εἶπον
καὶ |
[50] |
τοῦ
Πύρρου
κλήρου
λαχεῖν
τὴν
|
λῆξιν |
ἠξίωσαν
οὗτοι.
Ὁ
μὲν
γὰρ |
[0] |
τοῦ
Πύρρου
κλήρου
λαχεῖν
τὴν
|
λῆξιν |
ἠξίωσεν,
ὃς
τετελεύτηκε
πλείω
ἢ |
[60] |
κληρονόμον
τοῦ
Πύρρου
κλήρου
τὴν
|
λῆξιν |
λαχεῖν
ἠξίωσαν
παρὰ
τὸν
νόμον. |
[60] |
λαχεῖν
ἂν
ὑπὲρ
αὐτῆς
τὴν
|
λῆξιν |
τοῦ
κλήρου
τοῦ
πατρῴου,
ἀλλ' |
[50] |
ᾧ
ἔλαχον
τοῦ
κλήρου
τὴν
|
λῆξιν |
τρίτῃ
ἡμέρᾳ
εὐθέως
οὗτοι.
(Ὁ |
[20] |
Ἀριστόλοχον
τὸν
Αἰθαλίδην·
μετὰ
δυοῖν
|
τούτοιν |
ἐν
τῷ
ἄστει
αὐτοῦ
τὴν |
[20] |
οὐ
μεθ'
ἑνὸς
οὐδὲ
μετὰ
|
δυοῖν, |
ἀλλ'
ὡς
ἂν
μετὰ
πλείστων |
[70] |
καταλιπὼν
ἀκριβῶς
ἂν
ἤδει
ὅτι
|
δυοῖν |
θάτερον
ἔμελλεν
ὑπάρχειν
αὐτῇ·
ἢ |
[50] |
ἐπειδὰν
τελευτήσῃ
ὁ
κληρονόμος.
Οὐκοῦν
|
δυοῖν |
τὰ
ἕτερα
προσῆκε
τῇ
γυναικί, |
[20] |
τὸν
Ἀριστόλοχον
τὸν
Αἰθαλίδην·
μετὰ
|
δυοῖν |
τούτοιν
ἐν
τῷ
ἄστει
αὐτοῦ |
[30] |
εἴ
τι
ἔπαθεν
ἡ
γυνὴ
|
πρὶν |
γενέσθαι
παῖδας
αὐτῇ;
(Ἆρ'
οὖν |
[30] |
εἴ
τι
ἔπαθεν
ἡ
γυνὴ
|
πρὶν |
γενέσθαι
παῖδας
αὐτῇ.
Λαβὲ
δὴ |
[10] |
γυναῖκα,
ἢ
τῶν
πρότερον
χρησαμένων
|
πρὶν |
γνῶναι
τὸν
ἡμέτερον
θεῖον
αὐτήν, |
[10] |
οὗτοι.
Καίτοι
ὅπου
κοινὴν
αὐτοὶ
|
ὡμολογήκασιν |
εἶναι
τοῦ
βουλομένου
τὴν
γυναῖκα, |
[80] |
οὐδεπώποτε.
Οἱ
μὲν
οὖν
φράτορες
|
μεμαρτυρήκασιν |
ὑμῖν·
λαβὲ
δὲ
καὶ
τὴν |
[60] |
(Τοῖς
μὲν
γάρ,
ὅτι
γόνῳ
|
γεγόνασιν, |
οὐδεὶς
ἂν
δήπου
ἀμφισβητήσειε
περὶ |
[50] |
ὅτι
ἀδελφῶν
μὲν
κλήρων
ἐπιδικασία
|
πᾶσίν |
ἐστιν
ἡμῖν,
ὅτῳ
δὲ
γόνῳ |
[50] |
ἄλλως
τε
καὶ
εἰ,
ὥς
|
φασιν |
οὗτοι,
ἠγγυήκει
αὐτὴν
τῷ
Ξενοκλεῖ |
[20] |
ἄστει
αὐτοῦ
τὴν
ἐκμαρτυρίαν
ποιήσασθαί
|
φασιν |
οὗτοι,
τοιαύτην
μετὰ
τούτων·
οἷς |
[70] |
μὴ
ἐδύνατο
κομίσασθαι
ἐν
εἴκοσιν
|
ἔτεσιν, |
ὁποίαν
δίκην
σίτου
ἢ
τῆς |
[60] |
προφασίζωνται
διὰ
τὴν
τοῦ
Ἐνδίου
|
ποίησιν |
μὴ
ἐπίδικον
εἶναι
τὴν
γυναῖκα, |
[50] |
μὴ
ὁμολογεῖν
τὴν
τοῦ
Ἐνδίου
|
ποίησιν |
τῷ
Πύρρῳ
γενέσθαι·
ὡς
δὲ |
[60] |
τί
ὁμολογοῦντες
τὴν
τοῦ
Ἐνδίου
|
ποίησιν |
ὑπὸ
τοῦ
Πύρρου
γενέσθαι
ἐπεσκημμένοι |
[50] |
οὐχ
ὁμολογοῦσι
τὴν
τοῦ
Ἐνδίου
|
ποίησιν |
ὑπὸ
τοῦ
Πύρρου
γενέσθαι.
Οὐ |
[50] |
ἐξ
ἑταίρας
οὖσαν
ἠγγύησεν,
ἥν
|
φησιν |
ἀδελφιδῆν
Νικόδημος
εἶναι
αὑτῷ·
οὗτος |
[30] |
ἔδωκεν,
ἦ
που
ὅστις
γέ
|
φησιν |
ἄνευ
ὁμολογίας
προικὸς
τὴν
ἀδελφὴν |
[70] |
αὐτῆς,
ἐπειδὴ
τετελευτηκὼς
ἦν
ᾧ
|
φησιν |
αὐτὴν
ἐγγυῆσαι·
ἢ
εἰ
ἀπαιτῶν |
[30] |
ὑπὸ
ἑνὸς
τῶν
φρατόρων
ὧν
|
φησιν |
αὑτοῦ
εἶναι,
παρὰ
τέτταρας
ψήφους |
[0] |
πυθέσθαι,
ἥν
τινά
ποτε
προῖκά
|
φησιν |
ἐπιδοὺς
ἐκδοῦναι
τὴν
ἀδελφὴν
ὁ |
[60] |
ἐξ
αὑτῶν,
οὐ
προσήκει
τοῖς
|
παισὶν |
ἐπιδικάσασθαι
τῶν
πατρῴων·
ὅσοι
δὲ |
[70] |
ἐστι
γνῶναι
ὅσον
ἀναισχυντότατοι
ἀνθρώπων
|
εἰσὶν |
οὗτοι.
Τίνος
γὰρ
ἕνεκα,
εἰ |
[60] |
τοίνυν
εἰς
τοῦτο
τόλμης
ἀφιγμένοι
|
εἰσίν, |
ὥστε
τῷ
μὲν
εἰσποιήτῳ
οὐκ |
[40] |
ἔσχαται
τιμωρίαι
ἐπὶ
ταῖς
εἰσαγγελίαις
|
ἔπεισιν. |
(Ἔπειτα
εἰ
ἦν
ἐξ
ἐγγυητῆς |
[10] |
μνησθείην
ἂν
αὐτῶν·
εἰ
δέ
|
τισιν |
ὑμῶν
ἀηδὲς
ἀκούειν
ἐστίν,
ὥσπερ |
[50] |
οὐχ
ὁμολογῶν
πῶς
ἐπεσκήπτετο
τοῖς
|
μεμαρτυρηκόσιν |
ἐπὶ
τῇ
διαθήκῃ
τοῦ
Πύρρου |
[0] |
ἢ
τῆς
προικὸς
αὐτῆς
ἐν
|
εἴκοσιν |
ἔτεσι
τῷ
ἔχοντι
τὸν
κλῆρον |
[70] |
ἀπαιτῶν
μὴ
ἐδύνατο
κομίσασθαι
ἐν
|
εἴκοσιν |
ἔτεσιν,
ὁποίαν
δίκην
σίτου
ἢ |
[50] |
μὲν
γὰρ
Πύρρος
πλείω
ἢ
|
εἴκοσιν |
ἔτη
τετελεύτηκεν
ἤδη,
ὁ
δὲ |
[0] |
ἠξίωσεν,
ὃς
τετελεύτηκε
πλείω
ἢ
|
εἴκοσιν |
ἔτη,
τρία
τάλαντα
τίμημα
τῷ |
[50] |
ἐκ
τῆς
γνησίας
θυγατρὸς
παισὶ
|
γεγονόσιν |
ἁπάντων
τῶν
παππῴων
κληρονομία
προσήκει. |
[70] |
καὶ
γαμηλίαν
ὑπὲρ
αὐτῆς
τοῖς
|
φράτερσιν |
εἰσενεγκεῖν
καὶ
εἰσαγαγεῖν
τὴν
ἐκ |
[10] |
(Ἐνθυμεῖσθε
δὲ
τὴν
ἀναίδειαν
ὧν
|
λέγουσιν. |
Ὁ
μὲν
γὰρ
ἐγγυᾶν
μέλλων |
[10] |
ὁ
ἀδελφὸς
αὐτὴν
ἅπασι
τοῖς
|
πλησιάζουσιν |
ἐκδέδωκεν.
(Περὶ
ὧν
εἰ
δεήσειε |
[60] |
οἱ
κατὰ
γένος
προσήκοντες
ἀμφισβητεῖν
|
ἀξιοῦσιν. |
Ἵνα
οὖν
μὴ
παρὰ
τοῦ |
[40] |
καὶ
σιωπῶντος
ἐμοῦ
οἱ
πολλοὶ
|
γιγνώσκουσιν |
ὑμῶν,
ὥστε
οὐκ
ἀπορῶ
γε |
[40] |
τῶν
εἰσαγγελιῶν·
ἀλλὰ
τοῖς
μὲν
|
διώκουσιν |
ἀκινδύνως
εἰσαγγέλλειν
ἔξεστι,
τῷ
βουλομένῳ, |
[40] |
τούτων
τῶν
δικῶν
ἀκινδύνων
τοῖς
|
διώκουσιν |
οὐσῶν
καὶ
ἐξὸν
τῷ
βουλομένῳ |
[50] |
δὲ
Ἔνδιος
τοῦ
Μεταγειτνιῶνος
μηνὸς
|
πέρυσιν, |
ἐν
ᾧ
ἔλαχον
τοῦ
κλήρου |
[0] |
ἐκείνῳ.
(Τελευτήσαντος
δὲ
τοῦ
ἀδελφοῦ
|
πέρυσιν, |
ὑπερβᾶσα
τὸν
τελευταῖον
κληρονόμον,
γνησία |
[40] |
μηδεμίαν
τῶν
ψήφων
οἱ
εἰσαγγείλαντες
|
μεταλάβωσιν, |
οὔτε
πρυτανεῖα
οὔτε
παράστασις
οὐδεμίᾳ |
[10] |
τῶν
πλησιασάντων
αὐτῇ
μαρτυρίας,
ἵνα
|
εἰδῶσιν |
ὅτι
ἑταίρα
τε
ἦν
τοῦ |
[60] |
γυναῖκα,
καὶ
διὰ
ταῦτα
μὴ
|
φῶσιν |
ἀμφισβητῆσαι
αὐτῆς,
πρῶτον
μὲν
ἐκεῖνα |
[50] |
ὡς
δ'
ἀληθὴς
ἡ
μαρτυρία
|
ἐστὶν |
αὕτη,
ὁ
Ξενοκλῆς
αὐτὸς
ἔργῳ |
[70] |
τούτοις
(τουτὶ
γὰρ
τὸ
δεινόν
|
ἐστιν) |
ἐπισκῆψαι
φάσκοντες
ὑμῖν
τὸν
ἀδελφιδοῦν |
[50] |
ἀδελφῶν
μὲν
κλήρων
ἐπιδικασία
πᾶσίν
|
ἐστιν |
ἡμῖν,
ὅτῳ
δὲ
γόνῳ
γεγόνασι |
[20] |
ὦσι,
τούτοις
μάρτυσι
χρῆσθαι
ἀναγκαῖόν
|
ἐστιν |
ἡμῖν·
παρὰ
δὲ
τῶν
ἀσθενούντων |
[10] |
δέ
τισιν
ὑμῶν
ἀηδὲς
ἀκούειν
|
ἐστίν, |
ὥσπερ
ἐμοὶ
λέγειν
τι
περὶ |
[40] |
ταῖς
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα
εἰσαγγελίαις
|
ἔπεστιν, |
οὐδ'
ἐὰν
μηδεμίαν
τῶν
ψήφων |
[60] |
ἠξίωσαν.
Καίτοι
ιὅπερ
εἶπον
καὶ
|
πρότερονν |
ὅσοι
μὲν
ἂν
καταλίπωσι
γνησίους |
[10] |
μαρτυρῆσαι
οὐδὲ
εἰδέναι
τούτων
ἀληθὲς
|
ὂν |
οὐδέν.
(Μέγα
δὲ
τεκμήριον
ὡς |
[20] |
ἀγὼν
ἦν
ὁ
τῶν
ψευδομαρτυρίων,
|
ὃν |
Ξενοκλῆς
ἔφευγεν,
ἢ
ἐξ
ἑταίρας |
[50] |
ὁ
Ξενοκλῆς
αὐτὸς
ἔργῳ
οὐκ
|
ὀλίγον |
χρόνον
ἤδη
ἀληθῆ
ταῦτα
μεμαρτύρηκε. |
[50] |
προσήκει.
Καὶ
περὶ
τούτων
οὐδένα
|
λόγον |
λεχθῆναι
δεῖ·
ἅπαντες
γὰρ
ὑμεῖς |
[10] |
διελθεῖν,
οὐκ
ἂν
πάνυ
μικρὸν
|
ἔργον |
γένοιτο.
Ἐὰν
μὲν
οὖν
ὑμεῖς |
[20] |
ὄντες
τῷ
ἐγγυωμένῳ.
(Ὑμέτερον
οὖν
|
ἔργον |
σκέψασθαι
νῦν,
εἰ
δοκεῖ
πιστὸν |
[20] |
(Ἴσως
γὰρ
ἦν
νὴ
Δία
|
πάρεργον |
καὶ
φαῦλον,
περὶ
οὗ
τὴν |
[50] |
ἡμετέρων;
περὶ
μὲν
οὖν
τούτου
|
σχεδὸν |
εἴρηται
τὰ
πολλά·
σκέψασθε
δὲ |
[20] |
τὴν
δίκην
ὑπὲρ
τούτου,
καὶ
|
Δωρόθεον |
τὸν
Ἐλευσίνιον
καὶ
τὸι
ἀδελφὸν |
[10] |
αὐτήν,
ἢ
ὅσοι
ἐκείνου
γιγνώσκοντος
|
ἐπλησίαζον |
αὐτῇ,
ἢ
ὅσοι
ὕστερον
ἐπλησίαζον |
[10] |
ἐπλησίαζον
αὐτῇ,
ἢ
ὅσοι
ὕστερον
|
ἐπλησίαζον |
τετελευτηκότος
ἐκείνου·
δῆλον
γὰρ
ὅτι |
[20] |
ἂν
ὦσι,
τούτοις
μάρτυσι
χρῆσθαι
|
ἀναγκαῖόν |
ἐστιν
ἡμῖν·
παρὰ
δὲ
τῶν |
[0] |
τοῦ
ἀδελφοῦ
πέρυσιν,
ὑπερβᾶσα
τὸν
|
τελευταῖον |
κληρονόμον,
γνησία
θυγάτηρ
τοῦ
ἡμετέρου |
[60] |
ταῦτα,
(εἶτα
τί
παρελθόντες
τὸν
|
τελευταῖον |
τοῦ
οἴκου
γεγενημένον
κληρονόμον
τοῦ |
[50] |
Οὐ
γὰρ
ἂν
ὑπερβάντες
τὸν
|
τελευταῖον |
τοῦ
οἴκου
γεγενημένον
κληρονόμον
ὑπὲρ |
[70] |
καὶ
ἐξ
αὐτοῦ
τοῦ
πράγματος
|
ῥᾴδιόν |
ἐστι
γνῶναι
ὅσον
ἀναισχυντότατοι
ἀνθρώπων |
[40] |
οὐκ
ἀγανακτήσας
εἰσήγγειλεν
ἂν
τὸν
|
Ἔνδιον |
οὗτος;
Ναὶ
μὰ
Δία,
εἴ |
[40] |
ἀγανακτήσαντι
δήπου
σοι
εἰσαγγεῖλαι
τὸν
|
Ἔνδιον |
προσῆκεν,
εἰ
αὐτὸς
μὲν
τριτάλαντον |
[60] |
ἄνευ
τῆς
γνησίας
θυγατρὸς
τὸν
|
Ἔνδιον |
Πύρρος
ἐποιεῖτο
ὑὸν
αὑτῷ,
ἄκυρος |
[0] |
ἄπαις
ὢν
γνησίων
παίδων,
ἐποιήσατο
|
Ἔνδιον |
τὸν
ἀδελφὸν
τὸν
ἐμὸν
ὑὸν |
[60] |
οἱ
τοῦ
Πύρρου
θεῖοι
τὸν
|
Ἔνδιον |
τοῦ
Πύρρου
κλήρου
ἄνευ
τῆς |
[10] |
χρησαμένων
πρὶν
γνῶναι
τὸν
ἡμέτερον
|
θεῖον |
αὐτήν,
ἢ
ὅσοι
ἐκείνου
γιγνώσκοντος |
[40] |
βοηθεῖν
ταῖς
ἐπικλήροις;
(Οὔτε
γὰρ
|
ἐπιτίμιον |
ταῖς
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα
εἰσαγγελίαις |
[20] |
ὑπὲρ
τούτου,
καὶ
Δωρόθεον
τὸν
|
Ἐλευσίνιον |
καὶ
τὸι
ἀδελφὸν
αὐτοῦ
Φιλοχάρη |
[20] |
τι
παρεσκευάζετο
ὁμολογεῖν
ἢ
πράττειν
|
ἀνάξιον |
τῶν
αὑτοῦ,
ἢ
παρακαλέσαι
μάρτυρας |
[60] |
δὲ
τῶν
γνησίων
θυγατέρων
οὐχ
|
οἷόν |
τε
οὔτε
ποιήσασθαι
οὔτε
δοῦναι |
[70] |
φησὶ
τὴν
ἀδελφήν,
ἔπειτα
πρὸς
|
ὁποῖον |
ἄρχοντα
ἡ
ἐγγυητὴ
γυνὴ
ἀπέλιπε |
[70] |
ἐλαχίστων
πρὸς
τὴν
τούτου
μαρτυρίαν
|
τεκμήριόν |
ἐστι
τοῦτο.
Δῆλον
γὰρ
ὅτι, |
[50] |
τι
γένηται
καὶ
ἐκ
τούτου
|
τεκμήριον |
ὡς
ἔστι
ψευδῆ
τὰ
μεμαρτυρημένα |
[10] |
ἀληθὲς
ὂν
οὐδέν.
(Μέγα
δὲ
|
τεκμήριον |
ὡς
περιφανῶς
ψευδῆ
τὴν
μαρτυρίαν |
[20] |
Βήσαζε
μὲν
ἰὼν
εἰς
τὸ
|
ἐργαστήριον |
τὸ
ἡμέτερον
εἰς
τὰ
ἔργα, |
[30] |
ἦν
ποτε,
ἀκριβῶς
εἰς
τὸ
|
δικαστήριον |
ἧκον
μεμνημένοι
ὅτι
Κλειταρέτην
ὁ |
[20] |
τοιαύτης
γυναικός,
δῆλον
ὅτι
κἂν
|
ἀργύριον |
πολλῷ
μᾶλλον
ἢ
ὁ
ἐγγυῶν |
[20] |
οὐδένα
τῶν
ἑαυτοῦ
παρακεκληκὼς
φαίνεται,
|
Διονύσιον |
δὲ
τὸν
Ἐρχιέα
καὶ
τὸν |
[0] |
ὅ
τι
ποτ'
ἦν
τὸ
|
αἴτιον |
τοῦ
μηδὲν
τούτων
γεγενῆσθαι
περὶ |
[0] |
ἠξίωσεν,
ἢ
εἴ
του
ἀνθρώπων
|
ἐναντίον |
προσῆλθεν
ἐγκαλῶν
τῷ
κληρονόμῳ
περὶ |
[20] |
ἧκεν
ἔχων
ἐνθένδε
Διόφαντον
τὸν
|
Σφήττιον |
μεθ'
ἑαυτοῦ,
ὃς
ἔλεγε
τὴν |
[30] |
ποτε,
ἀκριβῶς
εἰς
τὸ
δικαστήριον
|
ἧκον |
μεμνημένοι
ὅτι
Κλειταρέτην
ὁ
πατὴρ |
[40] |
τριτάλαντον
οἶκον
ἔχειν
ἠξίου
ὡς
|
προσῆκον |
αὑτῷ,
τῇ
δὲ
γνησίᾳ
οὔσῃ |
[60] |
τὴν
τοῦ
Ἐνδίου
ποίησιν
μὴ
|
ἐπίδικον |
εἶναι
τὴν
γυναῖκα,
καὶ
διὰ |
[70] |
ἑαυτῷ,
ἐπὶ
ἅπαντι
τῷ
κλήρῳ
|
ἐπίδικον |
καταλιπεῖν
αὐτήν,
καὶ
ἐπισκῆψαι
τῶν |
[0] |
κλήρου
γυναικὸς
ἐτόλμησε
διαμαρτυρῆσαι
μὴ
|
ἐπίδικον |
τῇ
ἡμετέρᾳ
μητρὶ
τὸν
τοῦ |
[40] |
καὶ
οὐκ
ἂν
διαμαρτυρῆσαι
μὴ
|
ἐπίδικον |
τῷ
Ἐνδίῳ
τὸν
ἐκείνης
πατρῷον |
[0] |
ἄνδρα
ζῶντα
ἢ
τελευτήσαντος
τὸν
|
οἶκον |
αὐτοῦ,
καὶ
παρ'
ὅτου
ἐκομίσατο |
[20] |
ὁμολογίας
προικὸς
εἰς
τὸν
τριτάλαντον
|
οἶκον |
ἐγγυῆσαί
φησι
τὴν
ἀδελφήν·
οἱ |
[80] |
τῷ
δήμῳ
κεκτημένος
τὸν
τριτάλαντον
|
οἶκον, |
εἰ
ἦν
γεγαμηκώς,
ἠναγκάζετο
ἂν |
[40] |
προσῆκεν,
εἰ
αὐτὸς
μὲν
τριτάλαντον
|
οἶκον |
ἔχειν
ἠξίου
ὡς
προσῆκον
αὑτῷ, |
[20] |
μεθ'
ἑαυτοῦ
τῷ
τὸν
τριτάλαντον
|
οἶκον |
κεκτημένῳ
ἐγγυῆσαί
φησι
τὴν
ἀδελφήν. |
[0] |
ὁ
μεμαρτυρηκὼς
τῷ
τὸν
τριτάλαντον
|
οἶκον |
κεκτημένῳ,
εἶτα
πότερον
ἡ
ἐγγυητὴ |
[70] |
ἀπέλιπε
τὸν
ἄνδρα
ἢ
τὸν
|
οἶκον |
τὸν
αὐτοῦ,
εἶτα
παρ'
ὅτου |
[10] |
ἐγγυᾶν
μέλλων
εἰς
τὸν
τριτάλαντον
|
οἶκον, |
ὥς
φησι,
τὴν
ἀδελφήν,
διαπραττόμενος |
[30] |
(Οὗτος
τοίνυν
τῷ
ἡμετέρῳ
θείῳ
|
ἄπροικον |
τὴν
ἀδελφὴν
τὴν
ἑαυτοῦ
μεμαρτύρηκεν |
[20] |
οἱ
δὲ
θεῖοι
τῷ
ἀδελφιδῷ
|
ἄπροικον |
τὴν
τοιαύτην
ἐγγυωμένῳ
μεμαρτυρήκασι
παραγενέσθαι. |
[30] |
ταῦτα
εἰδὼς
τὸν
ἅπαντα
χρόνον
|
ἄτοκον |
οὖσαν
αὐτήν,
καὶ
τῆς
ὁμολογηθείσης |
[70] |
τούτου
μαρτυρίαν
τεκμήριόν
ἐστι
τοῦτο.
|
Δῆλον |
γὰρ
ὅτι,
εἰ
ἐπείσθη
ἐγγυήσασθαι, |
[50] |
χρόνον
ἤδη
ἀληθῆ
ταῦτα
μεμαρτύρηκε.
|
Δῆλον |
γὰρ
ὅτι
εἰ
μὴ
ἠγγύητο |
[10] |
ὅσοι
ὕστερον
ἐπλησίαζον
τετελευτηκότος
ἐκείνου·
|
δῆλον |
γὰρ
ὅτι
τὸν
αὐτὸν
τρόπον |
[70] |
θυγατρὸς
παίδων
εἰσαγαγεῖν
ὑὸν
ἑαυτῷ;
|
(Δῆλον |
μὲν
γὰρ
ὅτι
ἐπίκληρον
καταλιπὼν |
[30] |
ἂν
ἐπ'
ἐκείνῳ,
ὦ
ἄνδρες,
|
δῆλον |
ὅτι,
εἰ
μηδεμίαν
προῖκα
διωμολογήσατο |
[0] |
οὗτος
τὰ
ψευδῆ
τότε
μαρτυρῆσαι,
|
δῆλον |
ὅτι
ἐκεῖνός
τ'
ἂν
ἀποφυγὼν |
[20] |
ἡμῶν
ἐποιεῖτο
τῆς
τοιαύτης
γυναικός,
|
δῆλον |
ὅτι
κἂν
ἀργύριον
πολλῷ
μᾶλλον |
[30] |
αὑτοῦ
γυναῖκα;
(Ἆρά
γε
οὐχὶ
|
δῆλον, |
ὦ
ἄνδρες,
ὅτι
ἃ
πάλαι |
[50] |
ἂν
τὴν
ἀρχὴν
ἐκεῖνον
οὐδ'
|
ἄλλον |
γε
τῶν
εἰσποιήτων
οὐδένα
οὕτως |
[70] |
ἦμεν
αὐτῷ.
(Ἀλλὰ
νὴ
Δία
|
ἄλλον |
τινὰ
ποιησάμενος
τῶν
συγγενῶν
ἔδωκεν |
[20] |
δῆλον
ὅτι
κἂν
ἀργύριον
πολλῷ
|
μᾶλλον |
ἢ
ὁ
ἐγγυῶν
διωμολογήσατο
ἔχειν |
[20] |
καλοῖς
κἀγαθοῖς
ταὐτὰ
μαρτυροῦσι
πιστεύοιτε
|
μᾶλλον. |
(Ξενοκλῆς
τοίνυν
Βήσαζε
μὲν
ἰὼν |
[20] |
τῶν
εἰκότων
σκοπούμενος,
πολὺ
ἂν
|
μᾶλλον |
τὸν
Πύρρον
πάντας
ἂν
τοὺς |
[20] |
ἦν
νὴ
Δία
πάρεργον
καὶ
|
φαῦλον, |
περὶ
οὗ
τὴν
ἐκμαρτυρίαν
παρὰ |
[70] |
τῆς
θυγατρὸς
ἀποστερῆσαι
ἐποιεῖτο
τὸν
|
ἐμὸν |
ἀδελφὸν
ὑὸν
αὑτῷ;
Ἀλλ'
οὔτε |
[70] |
δὲ
καὶ
ὡς
ἐποιήσατο
τὸν
|
ἐμὸν |
ἀδελφὸν
ὑὸν
αὑτῷ.
Μαρτυρία
(Εἶτα |
[70] |
εἰσαγαγεῖν
καὶ
μὴ
ποιήσασθαι
τὸν
|
ἐμὸν |
ἀδελφὸν
ὑὸν
αὑτῷ
ταῦτ'
ἂν |
[70] |
ποιησάμενος
ὁ
θεῖος
κατέλιπε
τὸν
|
ἐμὸν |
ἀδελφὸν
ὑὸν
ἑαυτῷ;
Πότερον
ὅτι |
[40] |
ὁ
ποιησάμενος
τὸν
ἀδελφὸν
τὸν
|
ἐμὸν |
ὑὸν
αὑτῷ·
οὔτε
γὰρ
διαθέσθαι |
[0] |
ἐποιήσατο
Ἔνδιον
τὸν
ἀδελφὸν
τὸν
|
ἐμὸν |
ὑὸν
ἑαυτῷ·
ὃς
κληρονόμος
ὢν |
[0] |
εἵλομεν
παρ'
ὑμῖν,
καὶ
τουτονὶ
|
Νικόδημον |
παραχρῆμα
ἐξηλέγξαμεν
ἐν
τοῖς
αὐτοῖς |
[60] |
αὐτοῦ
ἡ
ποίησις
κατὰ
τὸν
|
νόμον· |
εἰ
δὲ
τὴν
θυγατέρα
ἐδίδου |
[60] |
τῶν
πατέρων
ἐκδοθείσας
διὰ
τὸν
|
νόμον |
ἐξ
ἀνάγκης
ἐπιδίκους
εἶναι
προσήκει· |
[60] |
λῆξιν
λαχεῖν
ἠξίωσαν
παρὰ
τὸν
|
νόμον. |
Πρὸς
δὲ
τούτοις
ἐκεῖνο
αὐτοὺς |
[60] |
καὶ
τοσαύτης
οὐσίας
τοῦτον
καταστῆναι
|
κληρονόμον |
ἀνθ'
ἑαυτῶν;
Μὴ
νομίσητε
ὑμεῖς, |
[0] |
ἀδελφοῦ
πέρυσιν,
ὑπερβᾶσα
τὸν
τελευταῖον
|
κληρονόμον, |
γνησία
θυγάτηρ
τοῦ
ἡμετέρου
θείου |
[70] |
καὶ
ἄκληρον
κατέστησε,
τὸν
δὲ
|
κληρονόμον |
κατέλιπε
τῶν
ἑαυτοῦ.
(ἀλλὰ
μὴν |
[60] |
τὸν
τελευταῖον
τοῦ
οἴκου
γεγενημένον
|
κληρονόμον |
τοῦ
Πύρρου
κλήρου
τὴν
λῆξιν |
[50] |
τὸν
τελευταῖον
τοῦ
οἴκου
γεγενημένον
|
κληρονόμον |
ὑπὲρ
τῆς
γυναικὸς
τοῦ
Πύρρου |
[70] |
ἡμῶν
τινα
τῶν
ἐγγύτατα
γένους
|
ἐπιδικασάμενον |
ἕξειν
γυναῖκα,
ἢ
εἰ
μηδεὶς |
[70] |
τρόπον
ἐπὶ
πάσῃ
τῇ
οὐσίᾳ
|
ἐπιδικασάμενον |
κατὰ
τοὺς
νόμους
ἕξειν
ταύτην |
[60] |
παρελθόντες
τὸν
τελευταῖον
τοῦ
οἴκου
|
γεγενημένον |
κληρονόμον
τοῦ
Πύρρου
κλήρου
τὴν |
[50] |
ὑπερβάντες
τὸν
τελευταῖον
τοῦ
οἴκου
|
γεγενημένον |
κληρονόμον
ὑπὲρ
τῆς
γυναικὸς
τοῦ |
[80] |
Οὐ
τοίνυν
φανεῖται
οὐδὲν
τούτων
|
γεγενημένον |
οὐδεπώποτε.
Οἱ
μὲν
οὖν
φράτορες |
[30] |
ᾖδει
τοῦθ'
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς
|
κείμενον |
ταύτῃ,
Φίλην
ὁ
ἀνὴρ
ὄνομα |
[20] |
τὸν
ἐγγυῶντα
παρακαλεῖν
ἢ
τὸν
|
ἐγγυώμενον |
τὴν
τοιαύτην·
οὐδεὶς
γὰρ
ὑμῶν |
[60] |
γένος
προσήκουσαν
αὑτοῖς
γυναῖκα.
Ἢ
|
δεινόν |
γ'
ἂν
εἴη.
(Τὰς
μὲν |
[70] |
δὲ
τούτοις
(τουτὶ
γὰρ
τὸ
|
δεινόν |
ἐστιν)
ἐπισκῆψαι
φάσκοντες
ὑμῖν
τὸν |
[50] |
δὲ
οὐδ'
ἂν
τὴν
ἀρχὴν
|
ἐκεῖνον |
οὐδ'
ἄλλον
γε
τῶν
εἰσποιήτων |
[0] |
τὸν
διαμαρτυρῆσαι
τολμήσαντα
κατὰ
ταῦτα,
|
(ἐκεῖνόν |
τε
ἐξελέγξαντες
περιφανῶς
τὰ
ψευδῆ |
[60] |
γυναῖκας
(περὶ
ὧν
τίς
ἂν
|
ἄμεινον |
ἢ
ὁ
πατὴρ
βουλεύσαιτο;
καὶ |
[60] |
πατρῴων,
καὶ
οὐκ
ἂν
ἰδίας
|
μόνον |
δίκας
ἔφευγεν
ὁ
βιαζόμενος,
ἀλλὰ |
[20] |
ταύτην,
Νικόδημος
δὲ
οὑτοσὶ
ἕνα
|
μόνον |
μάρτυρα
παρακαλέσας
μεθ'
ἑαυτοῦ
τῷ |
[20] |
(Καὶ
οὗτος
μὲν
τὸν
Πυρετίδην
|
μόνον, |
οὐχ
ὁμολογοῦντα,
προσεποιήσατο
μεθ'
ἑαυτοῦ |
[30] |
φησι,
τὴν
ἀδελφὴν
τὴν
αὑτοῦ
|
μόνον |
τὸ
κατὰ
τοὺς
νόμους
ἐγγυῆσαι |
[30] |
Καὶ
ταῦτα
εἰδὼς
τὸν
ἅπαντα
|
χρόνον |
ἄτοκον
οὖσαν
αὐτήν,
καὶ
τῆς |
[50] |
Ξενοκλῆς
αὐτὸς
ἔργῳ
οὐκ
ὀλίγον
|
χρόνον |
ἤδη
ἀληθῆ
ταῦτα
μεμαρτύρηκε.
Δῆλον |
[70] |
καὶ
ὁτῳοῦν
ἀπέχθεσθαι
τῶν
οἰκείων,
|
ἐξόν, |
εἴπερ
ἦν
ἠγγυημένος
τὴν
ἀδελφὴν |
[40] |
ἀκινδύνων
τοῖς
διώκουσιν
οὐσῶν
καὶ
|
ἐξὸν |
τῷ
βουλομένῳ
βοηθεῖν
ταῖς
ἐπικλήροις; |
[30] |
δὲ
τῆς
τούτου
μαρτυρίας
οὐ
|
χαλεπὸν |
καὶ
ἐξ
αὐτῶν
τῶν
νόμων |
[60] |
τὴν
λῆξιν
ἠξίωσαν.
Καίτοι
ιὅπερ
|
εἶπον |
καὶ
πρότερονν
ὅσοι
μὲν
ἂν |
[70] |
μὴ
ἀποφαίνῃ
ὑμῖν,
ὅπερ
ἀρχόμενος
|
εἶπον |
τοῦ
λόγου,
(πρῶτον
μὲν
ἐπὶ |
[70] |
ἄλλων
τινὰ
συγγενῶν
τὸν
αὐτὸν
|
τρόπον |
ἐπὶ
πάσῃ
τῇ
οὐσίᾳ
ἐπιδικασάμενον |
[10] |
δῆλον
γὰρ
ὅτι
τὸν
αὐτὸν
|
τρόπον |
ὁ
ἀδελφὸς
αὐτὴν
ἅπασι
τοῖς |
[70] |
ἀκριβῶς
ἂν
ἤδει
ὅτι
δυοῖν
|
θάτερον |
ἔμελλεν
ὑπάρχειν
αὐτῇ·
ἢ
γὰρ |
[20] |
ἰὼν
εἰς
τὸ
ἐργαστήριον
τὸ
|
ἡμέτερον |
εἰς
τὰ
ἔργα,
οὐχ
ἡγήσατο |
[10] |
πρότερον
χρησαμένων
πρὶν
γνῶναι
τὸν
|
ἡμέτερον |
θεῖον
αὐτήν,
ἢ
ὅσοι
ἐκείνου |
[20] |
ταῦτα
θεῖοι
ὄντες
τῷ
ἐγγυωμένῳ.
|
(Ὑμέτερον |
οὖν
ἔργον
σκέψασθαι
νῦν,
εἰ |
[0] |
τὴν
τῶν
ψευδομαρτυρίων
δίκην
ἠγωνίζετο,
|
πότερον |
ἐξ
ἐγγυητῆς
ἢ
ἐξ
ἑταίρας |
[0] |
τὸν
τριτάλαντον
οἶκον
κεκτημένῳ,
εἶτα
|
πότερον |
ἡ
ἐγγυητὴ
γυνὴ
ἀπέλιπε
τὸν |
[70] |
τὸν
ἐμὸν
ἀδελφὸν
ὑὸν
ἑαυτῷ;
|
Πότερον |
ὅτι
προσήκοντες
αὐτῷ
ἐγγυτέρω
γένους |
[30] |
παλλακίᾳ
διδόντες
τὰς
ἑαυτῶν
πάντες
|
πρότερον |
διομολογοῦνται
περὶ
τῶν
δοθησομένων
ταῖς |
[30] |
οὐδὲ
παρὰ
τῶν
αὑτοῦ
μαρτύρων
|
πρότερον |
ἐδυνήθη
πυθέσθαι,
οὐδ'
ἡ
μήτηρ |
[70] |
δὲ
πρὸς
τούτοις
ἐπιδειξάτω
ὅτῳ
|
πρότερον |
ἢ
ὕστερον
ἠγγύησεν
οὗτος
τὴν |
[40] |
τὸν
κλῆρον
καθίστη.
(Ἔτι
δὲ
|
πρότερον |
ὁ
Πύρρος
ὁ
ποιησάμενος
τὸν |
[60] |
τῆς
ἑαυτοῦ.
(Ἔτι
δ'
ἂν
|
πρότερον |
τοῦ
Ξενοκλέους
οἱ
τοῦ
Πύρρου |
[10] |
τούτου
ἀδελφὴν
γυναῖκα,
ἢ
τῶν
|
πρότερον |
χρησαμένων
πρὶν
γνῶναι
τὸν
ἡμέτερον |
[50] |
καὶ
ἄλλο
εἴ
τι
ἦν
|
ἰσχυρότερον |
τούτων,
ἅπαντ'
ἂν
διεπράξατο.
(Ὁ |
[10] |
ἐξαμαρτεῖν.
Πόθεν
οὖν
ἄν
τις
|
σαφέστερον |
γνοίη
περὶ
τούτων,
ἢ
ἔκ |
[50] |
Μαρτυρία.
(Πῶς
οὖν
ἄν
τις
|
σαφέστερον |
ἐξελέγχοι
ψευδομαρτυρίων
διώκων
ἢ
ἔκ |
[30] |
Ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τούτων
καὶ
|
ὕστερον |
ἐγχωρήσει
εἰπεῖν.
(Περὶ
δὲ
τῆς |
[20] |
τῷ
τε
ἐκμαρτυρήσαντι
μὴ
ἐξείη
|
ὕστερον |
ἐξάρνῳ
γενέσθαι
τὴν
μαρτυρίαν,
ὑμεῖς |
[10] |
γιγνώσκοντος
ἐπλησίαζον
αὐτῇ,
ἢ
ὅσοι
|
ὕστερον |
ἐπλησίαζον
τετελευτηκότος
ἐκείνου·
δῆλον
γὰρ |
[70] |
τούτοις
ἐπιδειξάτω
ὅτῳ
πρότερον
ἢ
|
ὕστερον |
ἠγγύησεν
οὗτος
τὴν
ἀδελφήν,
ἢ |
[30] |
πάλαι
οὗτοι
μαρτυροῦσι
γενέσθαι,
πολλῷ
|
ὕστερον |
τῆς
λήξεως
τοῦ
κλήρου
ἕνεκα |
[0] |
εἴκοσιν
ἔτεσι
τῷ
ἔχοντι
τὸν
|
κλῆρον |
δικάσασθαι
ἠξίωσεν,
ἢ
εἴ
του |
[40] |
τῷ
Ἐνδίῳ
τὸν
ἐκείνης
πατρῷον
|
κλῆρον |
εἶναι;
Ἀλλὰ
μὴν
ὥς
γε |
[0] |
ἡμετέρᾳ
μητρὶ
τὸν
τοῦ
ἀδελφοῦ
|
κλῆρον |
εἶναι,
ὡς
οὔσης
γνησίας
θυγατρὸς |
[40] |
τὴν
θυγατέρα
τοῦ
καταλιπόντος
τὸν
|
κλῆρον |
καθίστη.
(Ἔτι
δὲ
πρότερον
ὁ |
[70] |
συγγενῶν
ἔδωκεν
ἂν
ἔχειν
τὸν
|
κλῆρον |
καὶ
τὴν
θυγατέρα
τὴν
ἑαυτοῦ. |
[50] |
ὑπαρχούσης
γνησίας
θυγατρὸς
τῷ
τὸν
|
κλῆρον |
καταλιπόντι
ἑτέρῳ
δοῦναι
ταύτην
ἀνθ' |
[0] |
χρόνῳ
τοσούτῳ
ἔχοντος
ἐκείνου
τὸν
|
κλῆρον, |
οὐδεὶς
πώποτε
προσεποιήσατο
οὐδ'
ἠμφισβήτησε |
[70] |
ἐδικάσατο
τῷ
ἔχοντι
τὸν
Πύρρου
|
κλῆρον |
οὗτος.
(Ἔτι
δὲ
πρὸς
τούτοις |
[70] |
νόθην,
ὥσπερ
αὐτῷ
προσῆκε,
καὶ
|
ἄκληρον |
κατέστησε,
τὸν
δὲ
κληρονόμον
κατέλιπε |
[30] |
τοῦ
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς
τεθέντος
|
ἄκληρον |
ὁ
ἀνὴρ
καταστήσειεν
εἶναι
τὴν |
[40] |
τοῦ
εἰσποιήτου
οὕτως
ὑβριζομένην
καὶ
|
ἄκληρον |
τῶν
ἑαυτῆς
πατρῴων
καθισταμένην,
ἄλλως |
[70] |
ἑαυτῷ;
(Δῆλον
μὲν
γὰρ
ὅτι
|
ἐπίκληρον |
καταλιπὼν
ἀκριβῶς
ἂν
ἤδει
ὅτι |
[40] |
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα
κακοῦσθαι
τὴν
|
ἐπίκληρον |
ὑπὸ
τοῦ
εἰσποιήτου
οὕτως
ὑβριζομένην |
[40] |
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα
ὑβρίζεσθαι
τὴν
|
ἐπίκληρον |
ὑπὸ
τοῦ
οὕτως
ἐγγυήσαντος
αὐτήν; |
[10] |
ἕκαστον
διελθεῖν,
οὐκ
ἂν
πάνυ
|
μικρὸν |
ἔργον
γένοιτο.
Ἐὰν
μὲν
οὖν |
[20] |
σκοπούμενος,
πολὺ
ἂν
μᾶλλον
τὸν
|
Πύρρον |
πάντας
ἂν
τοὺς
οἰκείους
βούλεσθαι |
[50] |
οὐδένα
οὕτως
εὐήθη
οὐδ'
αὖ
|
ὀλίγωρον |
τῶν
νόμων
τῶν
κειμένων
γίγνεσθαι, |
[70] |
τοῦ
πράγματος
ῥᾴδιόν
ἐστι
γνῶναι
|
ὅσον |
ἀναισχυντότατοι
ἀνθρώπων
εἰσὶν
οὗτοι.
Τίνος |
[70] |
δεινόν
ἐστιν)
ἐπισκῆψαι
φάσκοντες
ὑμῖν
|
τὸν |
ἀδελφιδοῦν
ἐπιμελεῖσθαι
τούτου
τοῦ
παιδίου, |
[40] |
πρότερον
ὁ
Πύρρος
ὁ
ποιησάμενος
|
τὸν |
ἀδελφὸν
τὸν
ἐμὸν
ὑὸν
αὑτῷ· |
[0] |
ὢν
γνησίων
παίδων,
ἐποιήσατο
Ἔνδιον
|
τὸν |
ἀδελφὸν
τὸν
ἐμὸν
ὑὸν
ἑαυτῷ· |
[40] |
παραχρῆμα
εὐθὺς
τότε
ἐτιμωρήσω
ἂν
|
τὸν |
ἀδικοῦντα.
Ἢ
καὶ
ταῦτα
λαθεῖν |
[20] |
τὸν
Ἐρχιέα
καὶ
τὸν
Ἀριστόλοχον
|
τὸν |
Αἰθαλίδην·
μετὰ
δυοῖν
τούτοιν
ἐν |
[0] |
πότερον
ἡ
ἐγγυητὴ
γυνὴ
ἀπέλιπε
|
τὸν |
ἄνδρα
ζῶντα
ἢ
τελευτήσαντος
τὸν |
[30] |
νόμου,
ἐὰν
ἀπολίπῃ
ἡ
γυνὴ
|
τὸν |
ἄνδρα
ἢ
ἐὰν
ὁ
ἀνὴρ |
[70] |
ἄρχοντα
ἡ
ἐγγυητὴ
γυνὴ
ἀπέλιπε
|
τὸν |
ἄνδρα
ἢ
τὸν
οἶκον
τὸν |
[30] |
τὴν
ἀδελφήν;
Καὶ
ταῦτα
εἰδὼς
|
τὸν |
ἅπαντα
χρόνον
ἄτοκον
οὖσαν
αὐτήν, |
[20] |
Διονύσιον
δὲ
τὸν
Ἐρχιέα
καὶ
|
τὸν |
Ἀριστόλοχον
τὸν
Αἰθαλίδην·
μετὰ
δυοῖν |
[40] |
(Οὔτε
γὰρ
ἐπιτίμιον
ταῖς
πρὸς
|
τὸν |
ἄρχοντα
εἰσαγγελίαις
ἔπεστιν,
οὐδ'
ἐὰν |
[60] |
ἀλλὰ
καὶ
δημοσίᾳ
εἰσαγγελθεὶς
πρὸς
|
τὸν |
ἄρχοντα
ἐκινδύνευεν
ἂν
περὶ
τοῦ |
[50] |
οὖσαν
ἐξ
ἑταίρας
εἰσαγγεῖλαι
πρὸς
|
τὸν |
ἄρχοντα
ἠξίωσεν,
οὔτ'
ἐπὶ
τῇ |
[50] |
διεμαρτύρησε
καὶ
εἰσήγγειλεν
ἂν
πρὸς
|
τὸν |
ἄρχοντα,
καὶ
ἄλλο
εἴ
τι |
[40] |
(Καὶ
οὐκ
(ἂν)
εἰσήγγειλας
πρὸς
|
τὸν |
ἄρχοντα
κακοῦσθαι
τὴν
ἐπίκληρον
ὑπὸ |
[40] |
αὐτῶν
οὐκ
ἂν
εἰσήγγειλε
πρὸς
|
τὸν |
ἄρχοντα
ὑβρίζεσθαι
τὴν
ἐπίκληρον
ὑπὸ |
[70] |
μή,
τῶν
ἄλλων
τινὰ
συγγενῶν
|
τὸν |
αὐτὸν
τρόπον
ἐπὶ
πάσῃ
τῇ |
[10] |
τετελευτηκότος
ἐκείνου·
δῆλον
γὰρ
ὅτι
|
τὸν |
αὐτὸν
τρόπον
ὁ
ἀδελφὸς
αὐτὴν |
[70] |
τὸν
ἄνδρα
ἢ
τὸν
οἶκον
|
τὸν |
αὐτοῦ,
εἶτα
παρ'
ὅτου
ἐκομίσατο |
[70] |
αὐτῷ
προσῆκε,
καὶ
ἄκληρον
κατέστησε,
|
τὸν |
δὲ
κληρονόμον
κατέλιπε
τῶν
ἑαυτοῦ. |
[0] |
ἡμεῖς,
καὶ
εἰς
ὑμᾶς
εἰσαγαγόντες
|
τὸν |
διαμαρτυρῆσαι
τολμήσαντα
κατὰ
ταῦτα,
(ἐκεῖνόν |
[20] |
ἦν
τὸν
ἐγγυῶντα
παρακαλεῖν
ἢ
|
τὸν |
ἐγγυώμενον
τὴν
τοιαύτην·
οὐδεὶς
γὰρ |
[20] |
γε
πολλῷ
πλείους
εἰκὸς
ἦν
|
τὸν |
ἐγγυῶντα
παρακαλεῖν
ἢ
τὸν
ἐγγυώμενον |
[40] |
διαμαρτυρῆσαι
μὴ
ἐπίδικον
τῷ
Ἐνδίῳ
|
τὸν |
ἐκείνης
πατρῷον
κλῆρον
εἶναι;
Ἀλλὰ |
[20] |
δίκην
ὑπὲρ
τούτου,
καὶ
Δωρόθεον
|
τὸν |
Ἐλευσίνιον
καὶ
τὸι
ἀδελφὸν
αὐτοῦ |
[70] |
ἐπιδικασίαν
τῆς
θυγατρὸς
ἀποστερῆσαι
ἐποιεῖτο
|
τὸν |
ἐμὸν
ἀδελφὸν
ὑὸν
αὑτῷ;
Ἀλλ' |
[70] |
Λαβὲ
δὲ
καὶ
ὡς
ἐποιήσατο
|
τὸν |
ἐμὸν
ἀδελφὸν
ὑὸν
αὑτῷ.
Μαρτυρία |
[70] |
φράτορας
εἰσαγαγεῖν
καὶ
μὴ
ποιήσασθαι
|
τὸν |
ἐμὸν
ἀδελφὸν
ὑὸν
αὑτῷ
ταῦτ' |
[70] |
καταλειπομένη,
ποιησάμενος
ὁ
θεῖος
κατέλιπε
|
τὸν |
ἐμὸν
ἀδελφὸν
ὑὸν
ἑαυτῷ;
Πότερον |
[40] |
Πύρρος
ὁ
ποιησάμενος
τὸν
ἀδελφὸν
|
τὸν |
ἐμὸν
ὑὸν
αὑτῷ·
οὔτε
γὰρ |
[0] |
παίδων,
ἐποιήσατο
Ἔνδιον
τὸν
ἀδελφὸν
|
τὸν |
ἐμὸν
ὑὸν
ἑαυτῷ·
ὃς
κληρονόμος |
[40] |
τούτοις
οὐκ
ἀγανακτήσας
εἰσήγγειλεν
ἂν
|
τὸν |
Ἔνδιον
οὗτος;
Ναὶ
μὰ
Δία, |
[40] |
τοῦτο
ἀγανακτήσαντι
δήπου
σοι
εἰσαγγεῖλαι
|
τὸν |
Ἔνδιον
προσῆκεν,
εἰ
αὐτὸς
μὲν |
[60] |
μὲν
ἄνευ
τῆς
γνησίας
θυγατρὸς
|
τὸν |
Ἔνδιον
Πύρρος
ἐποιεῖτο
ὑὸν
αὑτῷ, |
[60] |
ἐπιδικάζεσθαι
οἱ
τοῦ
Πύρρου
θεῖοι
|
τὸν |
Ἔνδιον
τοῦ
Πύρρου
κλήρου
ἄνευ |
[20] |
ἑαυτοῦ
παρακεκληκὼς
φαίνεται,
Διονύσιον
δὲ
|
τὸν |
Ἐρχιέα
καὶ
τὸν
Ἀριστόλοχον
τὸν |
[10] |
τῶν
πρότερον
χρησαμένων
πρὶν
γνῶναι
|
τὸν |
ἡμέτερον
θεῖον
αὐτήν,
ἢ
ὅσοι |
[0] |
ἐν
εἴκοσιν
ἔτεσι
τῷ
ἔχοντι
|
τὸν |
κλῆρον
δικάσασθαι
ἠξίωσεν,
ἢ
εἴ |
[40] |
νόθην
τὴν
θυγατέρα
τοῦ
καταλιπόντος
|
τὸν |
κλῆρον
καθίστη.
(Ἔτι
δὲ
πρότερον |
[70] |
τῶν
συγγενῶν
ἔδωκεν
ἂν
ἔχειν
|
τὸν |
κλῆρον
καὶ
τὴν
θυγατέρα
τὴν |
[50] |
ὥσθ'
ὑπαρχούσης
γνησίας
θυγατρὸς
τῷ
|
τὸν |
κλῆρον
καταλιπόντι
ἑτέρῳ
δοῦναι
ταύτην |
[0] |
ἐν
χρόνῳ
τοσούτῳ
ἔχοντος
ἐκείνου
|
τὸν |
κλῆρον,
οὐδεὶς
πώποτε
προσεποιήσατο
οὐδ' |
[60] |
οὐκ
ἄν
ποτε
ἐπέτρεψαν
Ξενοκλέα,
|
τὸν |
μηδαμόθεν
μηδὲν
γένει
προσήκοντα
Πύρρῳ, |
[60] |
ἦν
αὐτοῦ
ἡ
ποίησις
κατὰ
|
τὸν |
νόμον·
εἰ
δὲ
τὴν
θυγατέρα |
[60] |
ὑπὸ
τῶν
πατέρων
ἐκδοθείσας
διὰ
|
τὸν |
νόμον
ἐξ
ἀνάγκης
ἐπιδίκους
εἶναι |
[60] |
τὴν
λῆξιν
λαχεῖν
ἠξίωσαν
παρὰ
|
τὸν |
νόμον.
Πρὸς
δὲ
τούτοις
ἐκεῖνο |
[0] |
τὸν
ἄνδρα
ζῶντα
ἢ
τελευτήσαντος
|
τὸν |
οἶκον
αὐτοῦ,
καὶ
παρ'
ὅτου |
[70] |
γυνὴ
ἀπέλιπε
τὸν
ἄνδρα
ἢ
|
τὸν |
οἶκον
τὸν
αὐτοῦ,
εἶτα
παρ' |
[30] |
τὸ
τῆς
τήθης
ὄνομα
Κλειταρέτην
|
τὸν |
πατέρα
ἐμαρτύρησαν
θέσθαι
αὐτῇ.
(Θαυμάζω |
[20] |
τὴν
ἀδελφήν.
(Καὶ
οὗτος
μὲν
|
τὸν |
Πυρετίδην
μόνον,
οὐχ
ὁμολογοῦντα,
προσεποιήσατο |
[20] |
εἰκότων
σκοπούμενος,
πολὺ
ἂν
μᾶλλον
|
τὸν |
Πύρρον
πάντας
ἂν
τοὺς
οἰκείους |
[70] |
ἐγγυητῆς
γυναικὸς
ἐδικάσατο
τῷ
ἔχοντι
|
τὸν |
Πύρρου
κλῆρον
οὗτος.
(Ἔτι
δὲ |
[20] |
ἀλλ'
ἧκεν
ἔχων
ἐνθένδε
Διόφαντον
|
τὸν |
Σφήττιον
μεθ'
ἑαυτοῦ,
ὃς
ἔλεγε |
[0] |
δὲ
τοῦ
ἀδελφοῦ
πέρυσιν,
ὑπερβᾶσα
|
τὸν |
τελευταῖον
κληρονόμον,
γνησία
θυγάτηρ
τοῦ |
[50] |
γενέσθαι.
Οὐ
γὰρ
ἂν
ὑπερβάντες
|
τὸν |
τελευταῖον
τοῦ
οἴκου
γεγενημένον
κληρονόμον |
[60] |
μεμαρτυρηκόσι
ταῦτα,
(εἶτα
τί
παρελθόντες
|
τὸν |
τελευταῖον
τοῦ
οἴκου
γεγενημένον
κληρονόμον |
[0] |
μὴ
ἐπίδικον
τῇ
ἡμετέρᾳ
μητρὶ
|
τὸν |
τοῦ
ἀδελφοῦ
κλῆρον
εἶναι,
ὡς |
[20] |
καὶ
ἄνευ
ὁμολογίας
προικὸς
εἰς
|
τὸν |
τριτάλαντον
οἶκον
ἐγγυῆσαί
φησι
τὴν |
[80] |
ἔν
τε
τῷ
δήμῳ
κεκτημένος
|
τὸν |
τριτάλαντον
οἶκον,
εἰ
ἦν
γεγαμηκώς, |
[20] |
μάρτυρα
παρακαλέσας
μεθ'
ἑαυτοῦ
τῷ
|
τὸν |
τριτάλαντον
οἶκον
κεκτημένῳ
ἐγγυῆσαί
φησι |
[0] |
τὴν
ἀδελφὴν
ὁ
μεμαρτυρηκὼς
τῷ
|
τὸν |
τριτάλαντον
οἶκον
κεκτημένῳ,
εἶτα
πότερον |
[10] |
μὲν
γὰρ
ἐγγυᾶν
μέλλων
εἰς
|
τὸν |
τριτάλαντον
οἶκον,
ὥς
φησι,
τὴν |
[50] |
εἰσποίητος
γενέσθαι,
ὥστε
μηδὲ
τὸ
|
δέκατον |
μέρος
ἐπιδοὺς
ἐκδοῦναι
τῇ
γνησίᾳ |
[0] |
ἐξηλέγξαμεν
ἐν
τοῖς
αὐτοῖς
δικασταῖς
|
ἀναισχυντότατον |
τῇ
μαρτυρίᾳ
ὄντα
ταύτῃ,
ὅς |
[40] |
ἐκ
τῶν
τοιῶνδε
ἐξελέγξαι
τοῦτον
|
ἀναισχυντότατον |
τῇ
μαρτυρίᾳ
ὄντα
ταύτῃ.
Φέρε |
[30] |
Ὅπου
γάρ,
ἐάν
τίς
τι
|
ἀτίμητον |
δῷ,
ἕνεκα
τοῦ
νόμου,
ἐὰν |
[20] |
ἄνευ
ὁμολογίας
προικὸς
εἰς
τὸν
|
τριτάλαντον |
οἶκον
ἐγγυῆσαί
φησι
τὴν
ἀδελφήν· |
[80] |
τε
τῷ
δήμῳ
κεκτημένος
τὸν
|
τριτάλαντον |
οἶκον,
εἰ
ἦν
γεγαμηκώς,
ἠναγκάζετο |
[40] |
Ἔνδιον
προσῆκεν,
εἰ
αὐτὸς
μὲν
|
τριτάλαντον |
οἶκον
ἔχειν
ἠξίου
ὡς
προσῆκον |
[20] |
παρακαλέσας
μεθ'
ἑαυτοῦ
τῷ
τὸν
|
τριτάλαντον |
οἶκον
κεκτημένῳ
ἐγγυῆσαί
φησι
τὴν |
[0] |
ἀδελφὴν
ὁ
μεμαρτυρηκὼς
τῷ
τὸν
|
τριτάλαντον |
οἶκον
κεκτημένῳ,
εἶτα
πότερον
ἡ |
[10] |
γὰρ
ἐγγυᾶν
μέλλων
εἰς
τὸν
|
τριτάλαντον |
οἶκον,
ὥς
φησι,
τὴν
ἀδελφήν, |
[20] |
ἐξαγωγῆς,
ἀλλ'
ἧκεν
ἔχων
ἐνθένδε
|
Διόφαντον |
τὸν
Σφήττιον
μεθ'
ἑαυτοῦ,
ὃς |
[10] |
(Περὶ
ὧν
εἰ
δεήσειε
καθ'
|
ἕκαστον |
διελθεῖν,
οὐκ
ἂν
πάνυ
μικρὸν |
[20] |
φασὶ
ποιήσασθαι
οὗτοι,
ὥστε
οὐδὲν
|
θαυμαστὸν |
ὀλιγωρηθῆναι
ἦν
τὸ
πρᾶγμα.
Καὶ |
[20] |
ἔργον
σκέψασθαι
νῦν,
εἰ
δοκεῖ
|
πιστὸν |
εἶναι
τὸ
πρᾶγμα.
Ἐγὼ
μὲν |
[30] |
καὶ
ταῦτα
τῆς
προικὸς
εἰς
|
αὐτὸν |
γιγνομένης,
εἴ
τι
ἔπαθεν
ἡ |
[70] |
θυγατέρα
τὴν
ἑαυτοῦ.
Καὶ
τί
|
αὐτὸν |
ἔδει
καταφανῶς
καὶ
ὁτῳοῦν
ἀπέχθεσθαι |
[30] |
ἐκ
τῶν
νόμων
γιγνομένης
εἰς
|
αὐτόν, |
εἴ
τι
ἔπαθεν
ἡ
γυνὴ |
[20] |
ἢ
ὁ
ἐγγυῶν
διωμολογήσατο
ἔχειν
|
αὐτὸν |
ἐπὶ
τῇ
γυναικί,
ἵνα
μὴ |
[70] |
τῶν
ἄλλων
τινὰ
συγγενῶν
τὸν
|
αὐτὸν |
τρόπον
ἐπὶ
πάσῃ
τῇ
οὐσίᾳ |
[10] |
ἐκείνου·
δῆλον
γὰρ
ὅτι
τὸν
|
αὐτὸν |
τρόπον
ὁ
ἀδελφὸς
αὐτὴν
ἅπασι |
[40] |
ἀδικοῦντα.
Ἢ
καὶ
ταῦτα
λαθεῖν
|
σεαυτὸν |
προσποιήσει;
(Ἔπειτ'
οὐδ'
ἐκ
τῆς |
[10] |
ἐπείσθησαν
ὑπ'
ἀνοίας
εἰς
αὑτοὺς
|
τοιοῦτόν |
τι
ἐξαμαρτεῖν.
Πόθεν
οὖν
ἄν |
[10] |
ἄρα
καὶ
τῷ
ἡμετέρῳ
θείῳ
|
τοιοῦτόν |
τι
συμβέβηκεν.
(Ἤδη
γάρ
τινες |
[20] |
θείους
τοὺς
ἑαυτοῦ
ἐπὶ
ἁμάρτημα
|
τηλικοῦτον. |
(Ἔτι
δὲ
καὶ
περὶ
ἐκείνου |
[40] |
πρῶτον
ἐκ
τῶν
τοιῶνδε
ἐξελέγξαι
|
τοῦτον |
ἀναισχυντότατον
τῇ
μαρτυρίᾳ
ὄντα
ταύτῃ. |
[0] |
ὁ
τόθ'
ἑαλωκὼς
μάρτυς
σαφέστατα
|
τοῦτον |
ἐξελέγχει.
Εἰ
γὰρ
μὴ
ἐδόκει |
[60] |
αὑτοῖς
γυναῖκα,
καὶ
τοσαύτης
οὐσίας
|
τοῦτον |
καταστῆναι
κληρονόμον
ἀνθ'
ἑαυτῶν;
Μὴ |
[70] |
ἂν
διεπράξατο·
ἐκ
δὲ
τοῦ
|
τοῦτον |
μὲν
ποιήσασθαι
τὴν
δὲ
μὴ |
[40] |
λέγω
περὶ
αὐτοῦ·
βούλομαι
δὲ
|
πρῶτον |
ἐκ
τῶν
τοιῶνδε
ἐξελέγξαι
τοῦτον |
[60] |
ταῦτα
μὴ
φῶσιν
ἀμφισβητῆσαι
αὐτῆς,
|
πρῶτον |
μὲν
ἐκεῖνα
αὐτοὺς
ἐρέσθαι
χρή, |
[70] |
ὅπερ
ἀρχόμενος
εἶπον
τοῦ
λόγου,
|
(πρῶτον |
μὲν
ἐπὶ
τίνι
προικὶ
οὗτος |
[0] |
τὴν
τούτου
μαρτυρίαν.
(Ἐπιθυμῶ
δὲ
|
πρῶτον |
μὲν
περὶ
αὐτοῦ
τούτου
πυθέσθαι, |
[50] |
ἁπάντων
διορίζουσι
τούτων.
(Ἀναγνώσεται
οὖν
|
πρῶτον |
ὑμῖν
τὴν
περὶ
τῆς
ἐπιδικασίας |
[60] |
θυγατρὸς
τὸν
Ἔνδιον
Πύρρος
ἐποιεῖτο
|
ὑὸν |
αὑτῷ,
ἄκυρος
ἂν
ἦν
αὐτοῦ |
[70] |
ἀποστερῆσαι
ἐποιεῖτο
τὸν
ἐμὸν
ἀδελφὸν
|
ὑὸν |
αὑτῷ;
Ἀλλ'
οὔτε
ἐγένετο
οὔτ' |
[70] |
ὡς
ἐποιήσατο
τὸν
ἐμὸν
ἀδελφὸν
|
ὑὸν |
αὑτῷ.
Μαρτυρία
(Εἶτα
ὑμεῖς
τὴν |
[40] |
ποιησάμενος
τὸν
ἀδελφὸν
τὸν
ἐμὸν
|
ὑὸν |
αὑτῷ·
οὔτε
γὰρ
διαθέσθαι
οὔτε |
[70] |
μὴ
ποιήσασθαι
τὸν
ἐμὸν
ἀδελφὸν
|
ὑὸν |
αὑτῷ
ταῦτ'
ἂν
διεπράξατο·
ἐκ |
[70] |
ἐκ
τῆς
θυγατρὸς
παίδων
εἰσαγαγεῖν
|
ὑὸν |
ἑαυτῷ;
(Δῆλον
μὲν
γὰρ
ὅτι |
[0] |
Ἔνδιον
τὸν
ἀδελφὸν
τὸν
ἐμὸν
|
ὑὸν |
ἑαυτῷ·
ὃς
κληρονόμος
ὢν
τῶν |
[70] |
θεῖος
κατέλιπε
τὸν
ἐμὸν
ἀδελφὸν
|
ὑὸν |
ἑαυτῷ;
Πότερον
ὅτι
προσήκοντες
αὐτῷ |
[20] |
Δωρόθεον
τὸν
Ἐλευσίνιον
καὶ
τὸι
|
ἀδελφὸν |
αὐτοῦ
Φιλοχάρη
καὶ
ἄλλους
πολλοὺς |
[40] |
ὁ
Πύρρος
ὁ
ποιησάμενος
τὸν
|
ἀδελφὸν |
τὸν
ἐμὸν
ὑὸν
αὑτῷ·
οὔτε |
[0] |
γνησίων
παίδων,
ἐποιήσατο
Ἔνδιον
τὸν
|
ἀδελφὸν |
τὸν
ἐμὸν
ὑὸν
ἑαυτῷ·
ὃς |
[70] |
θυγατρὸς
ἀποστερῆσαι
ἐποιεῖτο
τὸν
ἐμὸν
|
ἀδελφὸν |
ὑὸν
αὑτῷ;
Ἀλλ'
οὔτε
ἐγένετο |
[70] |
καὶ
ὡς
ἐποιήσατο
τὸν
ἐμὸν
|
ἀδελφὸν |
ὑὸν
αὑτῷ.
Μαρτυρία
(Εἶτα
ὑμεῖς |
[70] |
καὶ
μὴ
ποιήσασθαι
τὸν
ἐμὸν
|
ἀδελφὸν |
ὑὸν
αὑτῷ
ταῦτ'
ἂν
διεπράξατο· |
[70] |
ὁ
θεῖος
κατέλιπε
τὸν
ἐμὸν
|
ἀδελφὸν |
ὑὸν
ἑαυτῷ;
Πότερον
ὅτι
προσήκοντες |
[50] |
Μεταγειτνιῶνος
μηνὸς
πέρυσιν,
ἐν
ᾧ
|
ἔλαχον |
τοῦ
κλήρου
τὴν
λῆξιν
τρίτῃ |
[20] |
δὲ
τὸν
Ἐρχιέα
καὶ
τὸν
|
Ἀριστόλοχον |
τὸν
Αἰθαλίδην·
μετὰ
δυοῖν
τούτοιν |
[40] |
ἐπίδικον
τῷ
Ἐνδίῳ
τὸν
ἐκείνης
|
πατρῷον |
κλῆρον
εἶναι;
Ἀλλὰ
μὴν
ὥς |
[20] |
ἐγγυωμένῳ.
(Ὑμέτερον
οὖν
ἔργον
σκέψασθαι
|
νῦν, |
εἰ
δοκεῖ
πιστὸν
εἶναι
τὸ |
[20] |
ταὐτὰ
μαρτυροῦσι
πιστεύοιτε
μᾶλλον.
(Ξενοκλῆς
|
τοίνυν |
Βήσαζε
μὲν
ἰὼν
εἰς
τὸ |
[20] |
εἴωθε
τῶν
τοιούτων.
Ὁ
μὲν
|
τοίνυν |
ἐγγυῆσαι
φάσκων
μετὰ
ἑνὸς
μάρτυρος |
[60] |
τὰ
ἑαυτῶν
ἕκαστοι
πατρῷα.
~Οὗτοι
|
τοίνυν |
εἰς
τοῦτο
τόλμης
ἀφιγμένοι
εἰσίν, |
[50] |
ἅπαντ'
ἂν
διεπράξατο.
(Ὁ
μὲν
|
τοίνυν |
Ἔνδιος
ὡς
ἐξ
ἑταίρας
οὖσαν |
[10] |
Ἀναγίγνωσκε
αὐτοῖς.
Μαρτυρίαι.
(Ὡς
μὲν
|
τοίνυν |
ἦν
κοινὴ
τῷ
βουλομένῳ,
ἣν |
[40] |
ἀναγίγνωσκε
τὴν
μαρτυρίαν.
Μαρτυρία.
(Γενομένης
|
τοίνυν |
τῆς
ἐπιδικασίας
ταύτης
οὐκ
ἐτόλμησεν |
[70] |
αὐτῶν
ἀδελφῆς,
ὡς
ἐμαρτυρεῖτε;
(Ἐκ
|
τοίνυν |
τούτων,
ὦ
ἄνδρες,
καὶ
ἐξ |
[30] |
ἀναγίγνωσκε
τὴν
μαρτυρίαν.
Μαρτυρία.
(Οὗτος
|
τοίνυν |
τῷ
ἡμετέρῳ
θείῳ
ἄπροικον
τὴν |
[20] |
ἦν
ἀληθὲς
τὸ
πρᾶγμα.
Οὐ
|
τοίνυν |
φαίνεται,
ἀλλ'
ὁ
μὲν
Ξενοκλῆς |
[80] |
ἀπό
γε
οὐσίας
τηλικαύτης.
Οὐ
|
τοίνυν |
φανεῖται
οὐδὲν
τούτων
γεγενημένον
οὐδεπώποτε. |
[10] |
αὑτοὺς
τοιοῦτόν
τι
ἐξαμαρτεῖν.
Πόθεν
|
οὖν |
ἄν
τις
σαφέστερον
γνοίη
περὶ |
[50] |
τὴν
τούτου
μαρτυρίαν.
Μαρτυρία.
(Πῶς
|
οὖν |
ἄν
τις
σαφέστερον
ἐξελέγχοι
ψευδομαρτυρίων |
[70] |
γεγενημένοι
εἰσὶ
παῖδες
αὐτῇ.
Ταῦτα
|
οὖν |
ἀξιοῦτε
πυνθάνεσθαι
παρ'
αὐτοῦ,
καὶ |
[30] |
πρὶν
γενέσθαι
παῖδας
αὐτῇ;
(Ἆρ'
|
οὖν |
δοκεῖ
τῳ
ὑμῶν
ὀλιγώρως
οὕτως |
[30] |
πατέρα
ἐμαρτύρησαν
θέσθαι
αὐτῇ.
(Θαυμάζω
|
οὖν |
εἰ
ὁ
ἀνὴρ
ὁ
συνοικῶν |
[20] |
θεῖοι
ὄντες
τῷ
ἐγγυωμένῳ.
(Ὑμέτερον
|
οὖν |
ἔργον
σκέψασθαι
νῦν,
εἰ
δοκεῖ |
[50] |
τὰ
μεμαρτυρημένα
Νικοδήμῳ.
(Ὡς
μὲν
|
οὖν |
ἠγγυήσατο
καὶ
ἔλαβεν
ὡς
οὖσαν |
[0] |
κατὰ
τοὺς
νόμους.
(Ὅτι
μὲν
|
οὖν |
καὶ
ἐν
τῇ
προτέρᾳ
δίκῃ |
[60] |
γένος
προσήκοντες
ἀμφισβητεῖν
ἀξιοῦσιν.
Ἵνα
|
οὖν |
μὴ
παρὰ
τοῦ
ἐντυχόντος
τῶν |
[40] |
αἰτιῷτ'
ἂν
ἡμᾶς.
Τοῦτο
μὲν
|
οὖν |
παρῶμεν·
ἐπειδὴ
δὲ
τῷ
Ξενοκλεῖ |
[60] |
τοὺς
ἀλλοτρίους
ἑαυτοῦ
ποιεῖται.
Ἐὰν
|
οὖν |
προφασίζωνται
διὰ
τὴν
τοῦ
Ἐνδίου |
[50] |
περὶ
ἁπάντων
διορίζουσι
τούτων.
(Ἀναγνώσεται
|
οὖν |
πρῶτον
ὑμῖν
τὴν
περὶ
τῆς |
[40] |
θυγατέρα
Πύρρῳ
καταλειφθῆναι.
(Περὶ
μὲν
|
οὖν |
τῆς
ἐπιδικασίας
ἔχοι
ἄν
τις |
[40] |
βούλεται
πονηρὸς
εἶναι;
~Περὶ
μὲν
|
οὖν |
τῆς
τούτου
πονηρίας
καὶ
σιωπῶντος |
[50] |
ἁπάντων
τῶν
ἡμετέρων;
περὶ
μὲν
|
οὖν |
τούτου
σχεδὸν
εἴρηται
τὰ
πολλά· |
[0] |
ἐν
χρόνῳ
τοσούτῳ.
Περί
τε
|
οὖν |
τούτων
ἡδέως
ἂν
πυθοίμην,
ὅ |
[10] |
μικρὸν
ἔργον
γένοιτο.
Ἐὰν
μὲν
|
οὖν |
ὑμεῖς
κελεύητε,
περὶ
ἐνίων
μνησθείην |
[60] |
οἱ
εἰσποίητοι
πάντες
ποιοῦνται.
(Μηδεὶς
|
οὖν |
ὑμῶν
ἡγείσθω,
εἰ
ἐνόμιζε
γνησίαν |
[80] |
τούτων
γεγενημένον
οὐδεπώποτε.
Οἱ
μὲν
|
οὖν |
φράτορες
μεμαρτυρήκασιν
ὑμῖν·
λαβὲ
δὲ |
[70] |
ἐστιν)
ἐπισκῆψαι
φάσκοντες
ὑμῖν
τὸν
|
ἀδελφιδοῦν |
ἐπιμελεῖσθαι
τούτου
τοῦ
παιδίου,
οὕτως |
[50] |
τῶν
τοῦ
ἀδελφοῦ
τὴν
ἐπιδικασίαν
|
ἀξιοῦν |
ποιεῖσθαι,
ἄλλως
τε
καὶ
εἰ, |
[50] |
κλήρου,
ἐπειδὰν
τελευτήσῃ
ὁ
κληρονόμος.
|
Οὐκοῦν |
δυοῖν
τὰ
ἕτερα
προσῆκε
τῇ |
[60] |
δοῦναι
οὐδενὶ
οὐδὲν
τῶν
ἑαυτοῦ.
|
(Οὐκοῦν |
εἰ
μὲν
ἄνευ
τῆς
γνησίας |
[70] |
τοὺς
νόμους
ἕξειν
ταύτην
γυναῖκα.
|
(Οὐκοῦν |
ἐκ
μὲν
τοῦ
τὴν
θυγατέρα |
[60] |
δὲ
θηλείας
καταλίπῃ,
σὺν
ταύταις.
|
Οὐκοῦν |
μετὰ
τῶν
θυγατέρων
ἔστι
δοῦναι |
[60] |
(ὐδεὶς
γὰρ
ἀνθρώπων
μισεῖ
τὸ
|
λυσιτελοῦν, |
οὐδὲ
περὶ
πλείονος
τοὺς
ἀλλοτρίους |
[20] |
τούτων·
οἷς
οὐδ'
ἂν
περὶ
|
ὁτουοῦν |
πιστεύσειεν
ἄλλος
οὐδείς.
(Ἴσως
γὰρ |
[70] |
τί
αὐτὸν
ἔδει
καταφανῶς
καὶ
|
ὁτῳοῦν |
ἀπέχθεσθαι
τῶν
οἰκείων,
ἐξόν,
εἴπερ |
[60] |
ἄρρενας·
ἂν
δὲ
θηλείας
καταλίπῃ,
|
σὺν |
ταύταις.
Οὐκοῦν
μετὰ
τῶν
θυγατέρων |
[0] |
μητρὸς
τῆς
ἐμῆς
Πύρρος,
ἄπαις
|
ὢν |
γνησίων
παίδων,
ἐποιήσατο
Ἔνδιον
τὸν |
[30] |
τὴν
ἀδελφὴν
ἐγγυῆσαι,
περιφανῶς
ἀναίσχυντος
|
ὢν |
ἐλέγχεται.
(Τί
γὰρ
ἔμελλεν
ὄφελος |
[0] |
ἐμὸν
ὑὸν
ἑαυτῷ·
ὃς
κληρονόμος
|
ὢν |
τῶν
ἐκείνου
ἐπεβίω
πλείω
ἔτη |
[10] |
φαίνεται·
σκεψώμεθα
δὲ
καὶ
ἐξ
|
ὧν |
ἄν
τις
ὑπονοήσειεν
ἐγγύην
γενέσθαι |
[10] |
ἅπασι
τοῖς
πλησιάζουσιν
ἐκδέδωκεν.
(Περὶ
|
ὧν |
εἰ
δεήσειε
καθ'
ἕκαστον
διελθεῖν, |
[10] |
σκεψάμενος;
(Ἐνθυμεῖσθε
δὲ
τὴν
ἀναίδειαν
|
ὧν |
λέγουσιν.
Ὁ
μὲν
γὰρ
ἐγγυᾶν |
[10] |
μαρτυρηθείσας
ἐν
τῇ
προτέρᾳ
δίκῃ,
|
ὧν |
οὐδεμιᾷ
ἐπισκήψασθαι
ἠξίωσαν
οὗτοι.
Καίτοι |
[60] |
καὶ
συνοικούσας
ἀνδράσι
γυναῖκας
(περὶ
|
ὧν |
τίς
ἂν
ἄμεινον
ἢ
ὁ |
[10] |
σκεψώμεθα
δὲ
καὶ
ἐξ
ὧν
|
ἄν |
τις
ὑπονοήσειεν
ἐγγύην
γενέσθαι
τοιαύτης |
[30] |
φεύγων
ὑπὸ
ἑνὸς
τῶν
φρατόρων
|
ὧν |
φησιν
αὑτοῦ
εἶναι,
παρὰ
τέτταρας |
[0] |
καὶ
τῆς
ἁλούσης
διαμαρτυρίας.
(Ἀναγίγνωσκε
|
λαβὼν |
τασδὶ
αὐτοῖς.
Ἀντωμοσία.
Μαρτυρία.
Διαμαρτυρία. |
[20] |
γε
περὶ
αὐτοῦ
τούτου
ὁ
|
ἀγὼν |
ἦν
ὁ
τῶν
ψευδομαρτυρίων,
ὃν |
[50] |
Πύρρῳ
γενέσθαι·
ὡς
δὲ
οὐχ
|
ὁμολογῶν |
πῶς
ἐπεσκήπτετο
τοῖς
μεμαρτυρηκόσιν
ἐπὶ |
[30] |
τὴν
ἀδελφήν,
ὃς
αὐτὸς
ξενίας
|
φεύγων |
ὑπὸ
ἑνὸς
τῶν
φρατόρων
ὧν |
[0] |
δῆλον
ὅτι
ἐκεῖνός
τ'
ἂν
|
ἀποφυγὼν |
τὴν
διαμαρτυρίαν
ἀπῆλθε,
καὶ
κληρονόμος |
[70] |
οὔτ'
ἔστι,
μὴ
γενομένων
δὲ
|
παίδων |
γνησίων
ἐκείνῳ,
ἐγγυτέρω
ἡμῶν
οὐδὲ |
[70] |
τῶν
γιγνομένων
ἐκ
τῆς
θυγατρὸς
|
παίδων |
εἰσαγαγεῖν
ὑὸν
ἑαυτῷ;
(Δῆλον
μὲν |
[0] |
ἐμῆς
Πύρρος,
ἄπαις
ὢν
γνησίων
|
παίδων, |
ἐποιήσατο
Ἔνδιον
τὸν
ἀδελφὸν
τὸν |
[50] |
οὖσαν
τὴν
γυναῖκα,
ὄντων
αὐτῷ
|
παίδων |
ἤδη
τηλικούτων
ἐκ
τῆς
γυναικός, |
[20] |
τῆς
ἐγγύης
τῆς
τήθης
τῶν
|
παίδων |
τῶν
ἑαυτοῦ
ἐν
τῷ
ἄστει |
[20] |
μᾶλλον.
(Ξενοκλῆς
τοίνυν
Βήσαζε
μὲν
|
ἰὼν |
εἰς
τὸ
ἐργαστήριον
τὸ
ἡμέτερον |
[60] |
τόδ'
ἐπέτρεψε
τῶν
τοῦ
Πύρρου
|
θείων, |
εἰ
ἦν
γνησία
θυγάτηρ
ἐκείνῳ |
[70] |
μηδεὶς
ἡμῶν
ἐβούλετο
λαμβάνειν,
τῶν
|
θείων |
τινὰ
τούτων
τῶν
μαρτυρούντων,
εἰ |
[70] |
καταφανῶς
καὶ
ὁτῳοῦν
ἀπέχθεσθαι
τῶν
|
οἰκείων, |
ἐξόν,
εἴπερ
ἦν
ἠγγυημένος
τὴν |
[10] |
ἐκείνῳ
μεμαρτύρηκεν,
ὑπὸ
τῶν
ἄλλων
|
οἰκείων |
καὶ
ὑπὸ
τῶν
γειτόνων
τῶν |
[20] |
νὥς
φησἰ
ποιούμενος
τῶν
μὲν
|
οἰκείων |
οὐδένα
τῶν
ἑαυτοῦ
παρακεκληκὼς
φαίνεται, |
[40] |
οὔτε
παράστασις
οὐδεμίᾳ
τίθεται
τῶν
|
εἰσαγγελιῶν· |
ἀλλὰ
τοῖς
μὲν
διώκουσιν
ἀκινδύνως |
[10] |
μὲν
οὖν
ὑμεῖς
κελεύητε,
περὶ
|
ἐνίων |
μνησθείην
ἂν
αὐτῶν·
εἰ
δέ |
[10] |
οὐδὲ
συνδειπνεῖν
ἀξιοῦσι
μετὰ
τῶν
|
ἀλλοτρίων, |
καὶ
ταῦτα
μετὰ
τῶν
ἐπιτυχόντων. |
[10] |
δὲ
καὶ
ὑμεῖς
αὐτῶν
τῶν
|
μαρτυριῶν, |
γνώσεσθε
ὡς
οὗτός
τε
περιφανῶς |
[10] |
τούτων,
ἢ
ἔκ
τε
τῶν
|
μαρτυριῶν |
τῶν
τούτοις
μεμαρτυρημένων
ἐν
τῇ |
[70] |
μαρτυρίαν
τῶν
αὐτοῦ
τοῦ
θείου
|
ἐκμαρτυριῶν |
πιστοτέραν
ἡγήσεσθε
εἶναι,
καὶ
τὴν |
[0] |
τὰ
ψευδῆ
μεμαρτυρηκότα
τὴν
τῶν
|
ψευδομαρτυρίων |
δίκην
εἵλομεν
παρ'
ὑμῖν,
καὶ |
[0] |
αὐτοῦ
τούτου
διαμαρτυρήσας
τὴν
τῶν
|
ψευδομαρτυρίων |
δίκην
ἠγωνίζετο,
πότερον
ἐξ
ἐγγυητῆς |
[50] |
οὖν
ἄν
τις
σαφέστερον
ἐξελέγχοι
|
ψευδομαρτυρίων |
διώκων
ἢ
ἔκ
τε
τῶν |
[20] |
ὁ
ἀγὼν
ἦν
ὁ
τῶν
|
ψευδομαρτυρίων, |
ὃν
Ξενοκλῆς
ἔφευγεν,
ἢ
ἐξ |
[70] |
ἔστι,
μὴ
γενομένων
δὲ
παίδων
|
γνησίων |
ἐκείνῳ,
ἐγγυτέρω
ἡμῶν
οὐδὲ
εἷς· |
[60] |
τὰ
αὑτοῦ·
ἄνευ
δὲ
τῶν
|
γνησίων |
θυγατέρων
οὐχ
οἷόν
τε
οὔτε |
[0] |
τῆς
ἐμῆς
Πύρρος,
ἄπαις
ὢν
|
γνησίων |
παίδων,
ἐποιήσατο
Ἔνδιον
τὸν
ἀδελφὸν |
[60] |
αὐτοὺς
ἔρεσθε,
εἴ
τις
τῶν
|
γνησίων |
τῶν
αὑτοῦ
ἐπιδικάζεσθαι
ἀξιοῖ.
Ταῦτα |
[10] |
τινες
νέοι
ἄνθρωποι
ἐπιθυμήσαντες
τοιούτων
|
γυναικῶν, |
καὶ
ἀκρατῶς
ἔχοντες
αὑτῶν,
ἐπείσθησαν |
[40] |
τε
καὶ
μόνων
τούτων
τῶν
|
δικῶν |
ἀκινδύνων
τοῖς
διώκουσιν
οὐσῶν
καὶ |
[30] |
οὖν
εἰ
ὁ
ἀνὴρ
ὁ
|
συνοικῶν |
πλείω
ἢ
ὀκτὼ
ἔτη
ἤδη |
[20] |
τοιούτων.
Ὁ
μὲν
τοίνυν
ἐγγυῆσαι
|
φάσκων |
μετὰ
ἑνὸς
μάρτυρος
καὶ
ἄνευ |
[50] |
ἄν
τις
σαφέστερον
ἐξελέγχοι
ψευδομαρτυρίων
|
διώκων |
ἢ
ἔκ
τε
τῶν
πεπραγμένων |
[0] |
εἴ
του
ἀνθρώπων
ἐναντίον
προσῆλθεν
|
ἐγκαλῶν |
τῷ
κληρονόμῳ
περὶ
τῆς
προικὸς |
[10] |
πράξεις
τὰς
τοιαύτας,
τῶν
δὲ
|
ἀδήλων |
καὶ
ἐξαίφνης
γιγνομένων
τοὺς
προστυχόντας |
[10] |
ἐγγυῆσαι
ἐκείνῳ
μεμαρτύρηκεν,
ὑπὸ
τῶν
|
ἄλλων |
οἰκείων
καὶ
ὑπὸ
τῶν
γειτόνων |
[70] |
μαρτυρούντων,
εἰ
δὲ
μή,
τῶν
|
ἄλλων |
τινὰ
συγγενῶν
τὸν
αὐτὸν
τρόπον |
[10] |
λέγουσιν.
Ὁ
μὲν
γὰρ
ἐγγυᾶν
|
μέλλων |
εἰς
τὸν
τριτάλαντον
οἶκον,
ὥς |
[30] |
ταῖς
παλλακαῖς·
Νικόδημος
δὲ
ἐγγυᾶν
|
μέλλων, |
ὥς>
φησι,
τὴν
ἀδελφὴν
τὴν |
[70] |
ἕξειν
γυναῖκα,
ἢ
εἰ
μηδεὶς
|
ἡμῶν |
ἐβούλετο
λαμβάνειν,
τῶν
θείων
τινὰ |
[20] |
ἐπιθυμίαν
τὴν
ἐγγύην
ὁ
θεῖος
|
ἡμῶν |
ἐποιεῖτο
τῆς
τοιαύτης
γυναικός,
δῆλον |
[70] |
ὅτι
προσήκοντες
αὐτῷ
ἐγγυτέρω
γένους
|
ἡμῶν |
ἦσαν
ἄλλοι,
οὓς
βουλόμενος
τὴν |
[60] |
τῷ
ἑαυτῶν
ἀδελφιδῷ
καταλειπομένην
καὶ
|
ἡμῶν |
μηδένα
λαμβάνειν
ἐθέλοντα
αὐτήν,
οὐκ |
[70] |
δὲ
παίδων
γνησίων
ἐκείνῳ,
ἐγγυτέρω
|
ἡμῶν |
οὐδὲ
εἷς·
ἀδελφὸς
μὲν
γὰρ |
[70] |
οὔτε
γαμηλίαν
εἰσήνεγκεν
ὁ
θεῖος
|
ἡμῶν, |
οὔτε
τὴν
θυγατέρα,
ἥν
φασι |
[20] |
καὶ
τοὺς
ἡμῖν
γνωριμωτάτους
ἕκαστος
|
ἡμῶν |
παρακαλεῖ
μάλιστα,
(καὶ
οὐ
μεθ' |
[70] |
ἔμελλεν
ὑπάρχειν
αὐτῇ·
ἢ
γὰρ
|
ἡμῶν |
τινα
τῶν
ἐγγύτατα
γένους
ἐπιδικασάμενον |
[60] |
βουλομένοις
γίγνωνται,
καὶ
μὴ
ὡς
|
ἐρήμων |
τῶν
κλήρων
ἐπιδικάζεσθαί
τινες
τολμῶσι, |
[40] |
Γνώσεσθε
δὲ
αὐτῶν
ἀκούσαντες
τῶν
|
νόμων |
ἀναγιγνωσκομένων.
Ἀναγίγνωσκε
τούσδε
αὐτοῖς.
Νόμοι |
[50] |
τούτοις
ἐπιδεικνύων
καὶ
ἐκ
τῶν
|
νόμων |
ἁπάντων
τῶν
ἡμετέρων;
περὶ
μὲν |
[30] |
τῆς
ὁμολογηθείσης
προικὸς
ἐκ
τῶν
|
νόμων |
γιγνομένης
εἰς
αὐτόν,
εἴ
τι |
[30] |
χαλεπὸν
καὶ
ἐξ
αὐτῶν
τῶν
|
νόμων |
ἐστὶ
γνῶναι
ὅτι
φαίνεται
περιφανῶς |
[60] |
περ
γνησία
κατελείφθη,
ἐκ
τῶν
|
νόμων |
σαφέστατα
μαθεῖν
ἔστι
τοῦτο.
(Ὁ |
[50] |
εὐήθη
οὐδ'
αὖ
ὀλίγωρον
τῶν
|
νόμων |
τῶν
κειμένων
γίγνεσθαι,
ὥσθ'
ὑπαρχούσης |
[20] |
ἐγγυώμενον
τὴν
τοιαύτην·
οὐδεὶς
γὰρ
|
ὑμῶν |
ἀγνοεῖ
ὅτι
ὀλίγα
διαμένειν
εἴωθε |
[10] |
ἂν
αὐτῶν·
εἰ
δέ
τισιν
|
ὑμῶν |
ἀηδὲς
ἀκούειν
ἐστίν,
ὥσπερ
ἐμοὶ |
[70] |
παραγενέσθαι
φάσκοντες,
ὅτε
ὁ
ἀδελφιδοῦς
|
ὑμῶν |
ἠγγυᾶτο
τὴν
μητέρα
τὴν
ταύτης |
[60] |
εἰσποίητοι
πάντες
ποιοῦνται.
(Μηδεὶς
οὖν
|
ὑμῶν |
ἡγείσθω,
εἰ
ἐνόμιζε
γνησίαν
εἶναι |
[30] |
αὐτῇ;
(Ἆρ'
οὖν
δοκεῖ
τῳ
|
ὑμῶν |
ὀλιγώρως
οὕτως
ἔχειν
χρημάτων
Νικόδημος, |
[40] |
σιωπῶντος
ἐμοῦ
οἱ
πολλοὶ
γιγνώσκουσιν
|
ὑμῶν, |
ὥστε
οὐκ
ἀπορῶ
γε
μαρτύρων, |
[30] |
Ὃς
ἐπ'
ὀλίγῳ
ἀργυρίῳ,
οὗ
|
ἐπιθυμῶν |
λέγει
πρὸς
ὑμᾶς,
σφόδρα
βούλεται |
[20] |
μήθ'
ὁ
διδοὺς
μήθ'
ὁ
|
λαμβάνων |
διωμολογήσαντο
ἕξειν
ἐπὶ
τῇ
γυναικί. |
[30] |
ἐπεγράψατο
εἶναι
αὐτῇ,
καὶ
ταῦτα
|
λαγχάνων |
αὐτῇ
τοῦ
κλήρου
τοῦ
πατρῴου. |
[30] |
ἀγανακτῶ,
ὅτι
ὁ
μὲν
ἀνὴρ
|
λαγχάνων |
ὑπὲρ
τῆς
γυναικὸς
τῆς
αὑτοῦ |
[70] |
Δία
ἄλλον
τινὰ
ποιησάμενος
τῶν
|
συγγενῶν |
ἔδωκεν
ἂν
ἔχειν
τὸν
κλῆρον |
[70] |
δὲ
μή,
τῶν
ἄλλων
τινὰ
|
συγγενῶν |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
ἐπὶ
πάσῃ |
[10] |
ἀδελφὴν
γυναῖκα,
ἢ
τῶν
πρότερον
|
χρησαμένων |
πρὶν
γνῶναι
τὸν
ἡμέτερον
θεῖον |
[50] |
διώκων
ἢ
ἔκ
τε
τῶν
|
πεπραγμένων |
αὐτοῖς
τούτοις
ἐπιδεικνύων
καὶ
ἐκ |
[10] |
τε
τῶν
μαρτυριῶν
τῶν
τούτοις
|
μεμαρτυρημένων |
ἐν
τῇ
προτέρᾳ
δίκῃ
καὶ |
[50] |
αὖ
ὀλίγωρον
τῶν
νόμων
τῶν
|
κειμένων |
γίγνεσθαι,
ὥσθ'
ὑπαρχούσης
γνησίας
θυγατρὸς |
[40] |
δὲ
αὐτῶν
ἀκούσαντες
τῶν
νόμων
|
ἀναγιγνωσκομένων. |
Ἀναγίγνωσκε
τούσδε
αὐτοῖς.
Νόμοι
(Δοκεῖ |
[70] |
καταλιπεῖν
αὐτήν,
καὶ
ἐπισκῆψαι
τῶν
|
γιγνομένων |
ἐκ
τῆς
θυγατρὸς
παίδων
εἰσαγαγεῖν |
[10] |
τῶν
δὲ
ἀδήλων
καὶ
ἐξαίφνης
|
γιγνομένων |
τοὺς
προστυχόντας
ἕκαστοι
μάρτυρας
ποιούμεθα. |
[40] |
ἑταίρας
οὖσαν
αὐτὴν
ἐγγυᾶσθαι;
Καὶ
|
γενομένων |
αὐτῶν
οὐκ
ἂν
εἰσήγγειλε
πρὸς |
[70] |
οὔτε
ἐγένετο
οὔτ'
ἔστι,
μὴ
|
γενομένων |
δὲ
παίδων
γνησίων
ἐκείνῳ,
ἐγγυτέρω |
[50] |
τῇ
γνησίᾳ
θυγατρὶ
τῶν
πατρῴων;
|
Γενομένων |
δὲ
τούτων
δοκεῖ
ἂν
ὑμῖν |
[30] |
πάντες
πρότερον
διομολογοῦνται
περὶ
τῶν
|
δοθησομένων |
ταῖς
παλλακαῖς·
Νικόδημος
δὲ
ἐγγυᾶν |
[40] |
πατρῴων
καθισταμένην,
ἄλλως
τε
καὶ
|
μόνων |
τούτων
τῶν
δικῶν
ἀκινδύνων
τοῖς |
[10] |
ἄλλων
οἰκείων
καὶ
ὑπὸ
τῶν
|
γειτόνων |
τῶν
ἐκείνου
μεμαρτύρηται
πρὸς
ὑμᾶς· |
[40] |
καὶ
μόνων
τούτων
τῶν
δικῶν
|
ἀκινδύνων |
τοῖς
διώκουσιν
οὐσῶν
καὶ
ἐξὸν |
[70] |
(Δῆλον
μὲν
γὰρ
ὅτι
ἐπίκληρον
|
καταλιπὼν |
ἀκριβῶς
ἂν
ἤδει
ὅτι
δυοῖν |
[60] |
ὁ
πατὴρ
αὐτῶν
τελευτήσῃ
μὴ
|
καταλιπὼν |
αὐταῖς
γνησίους
ἀδελφούς,
τοῖς
ἐγγύτατα |
[40] |
ἄνευ
τῶν
θυγατέρων,
ἐάν
τις
|
καταλιπὼν |
γνησίας
τελευτᾷ.
Γνώσεσθε
δὲ
αὐτῶν |
[70] |
ῥᾴδιόν
ἐστι
γνῶναι
ὅσον
ἀναισχυντότατοι
|
ἀνθρώπων |
εἰσὶν
οὗτοι.
Τίνος
γὰρ
ἕνεκα, |
[0] |
δικάσασθαι
ἠξίωσεν,
ἢ
εἴ
του
|
ἀνθρώπων |
ἐναντίον
προσῆλθεν
ἐγκαλῶν
τῷ
κληρονόμῳ |
[60] |
ὑμεῖς,
ὦ
ἄνδρες·
(ὐδεὶς
γὰρ
|
ἀνθρώπων |
μισεῖ
τὸ
λυσιτελοῦν,
οὐδὲ
περὶ |
[10] |
γαμεταὶ
γυναῖκες
ἔρχονται
μετὰ
τῶν
|
ἀνδρῶν |
ἐπὶ
τὰ
δεῖπνα,
οὐδὲ
συνδειπνεῖν |
[40] |
ἔξεστι
τῶν
ἑαυτοῦ
ἄνευ
τῶν
|
θυγατέρων, |
ἐάν
τις
καταλιπὼν
γνησίας
τελευτᾷ. |
[60] |
σὺν
ταύταις.
Οὐκοῦν
μετὰ
τῶν
|
θυγατέρων |
ἔστι
δοῦναι
καὶ
διαθέσθαι
τὰ |
[60] |
αὑτοῦ·
ἄνευ
δὲ
τῶν
γνησίων
|
θυγατέρων |
οὐχ
οἷόν
τε
οὔτε
ποιήσασθαι |
[60] |
(Εἶτα
τὰς
μὲν
ὑπὸ
τῶν
|
πατέρων |
ἐκδοθείσας
διὰ
τὸν
νόμον
ἐξ |
[60] |
εἴη.
(Τὰς
μὲν
ὑπὸ
τῶν
|
πατέρων |
ἐκδοθείσας
καὶ
συνοικούσας
ἀνδράσι
γυναῖκας |
[50] |
ἐκ
τῶν
νόμων
ἁπάντων
τῶν
|
ἡμετέρων; |
περὶ
μὲν
οὖν
τούτου
σχεδὸν |
[60] |
μὴ
παρὰ
τοῦ
ἐντυχόντος
τῶν
|
κλήρων |
αἱ
λήξεις
τοῖς
ἀμφισβητεῖν
βουλομένοις |
[60] |
καὶ
μὴ
ὡς
ἐρήμων
τῶν
|
κλήρων |
ἐπιδικάζεσθαί
τινες
τολμῶσι,
τούτου
ἕνεκα |
[50] |
ἐπιστάμεθα
πάντες
ὅτι
ἀδελφῶν
μὲν
|
κλήρων |
ἐπιδικασία
πᾶσίν
ἐστιν
ἡμῖν,
ὅτῳ |
[20] |
Λυσιμένης
καὶ
οἱ
ἀδελφοὶ
αὐτοῦ,
|
Χαίρων |
καὶ
Πυλάδης,
φασὶ
παρακληθέντες
τῇ |
[70] |
ἀναγνώσεται
δὲ
ὑμῖν
τὴν
τῶν
|
φρατόρων |
τῶν
ἐκείνου
μαρτυρίαν.
Ἀναγίγνωσκε·
σὺ |
[30] |
ξενίας
φεύγων
ὑπὸ
ἑνὸς
τῶν
|
φρατόρων |
ὧν
φησιν
αὑτοῦ
εἶναι,
παρὰ |
[10] |
πράξεις
ἴωμεν,
ἃς
δεῖ
μετὰ
|
μαρτύρων |
γενέσθαι,
τοὺς
οἰκειοτάτους
καὶ
οἷς |
[40] |
ὑμῶν,
ὥστε
οὐκ
ἀπορῶ
γε
|
μαρτύρων, |
ὅταν
τι
λέγω
περὶ
αὐτοῦ· |
[30] |
Εἶτα
οὐδὲ
παρὰ
τῶν
αὑτοῦ
|
μαρτύρων |
πρότερον
ἐδυνήθη
πυθέσθαι,
οὐδ'
ἡ |
[50] |
αὑτοῦ,
καὶ
ταῦτα
τηλικαῦτα
ὄντα
|
ὅσων |
ἠμφισβήτησαν
οὗτοι;
(Δοκεῖ
δ'
ἄν |
[10] |
θείῳ
μεμαρτύρηκε,
μνημονεύειν
χρὴ
ὑφ'
|
ὅσων |
ὑμῖν
μεμαρτύρηται,
καὶ
ὅτι
οὐδενὶ |
[40] |
τῶν
δικῶν
ἀκινδύνων
τοῖς
διώκουσιν
|
οὐσῶν |
καὶ
ἐξὸν
τῷ
βουλομένῳ
βοηθεῖν |
[10] |
δεῖπνα,
οὐδὲ
συνδειπνεῖν
ἀξιοῦσι
μετὰ
|
τῶν |
ἀλλοτρίων,
καὶ
ταῦτα
μετὰ
τῶν |
[10] |
οὗτος
ἐγγυῆσαι
ἐκείνῳ
μεμαρτύρηκεν,
ὑπὸ
|
τῶν |
ἄλλων
οἰκείων
καὶ
ὑπὸ
τῶν |
[70] |
τῶν
μαρτυρούντων,
εἰ
δὲ
μή,
|
τῶν |
ἄλλων
τινὰ
συγγενῶν
τὸν
αὐτὸν |
[10] |
αἱ
γαμεταὶ
γυναῖκες
ἔρχονται
μετὰ
|
τῶν |
ἀνδρῶν
ἐπὶ
τὰ
δεῖπνα,
οὐδὲ |
[30] |
δεκάτῃ
ὠνόμηνεν,
(οἱ
δ'
οἰκειότατοι
|
τῶν |
ἁπάντων,
ὁ
πατὴρ
καὶ
ὁ |
[20] |
παρὰ
δὲ
τῶν
ἀσθενούντων
ἢ
|
τῶν |
ἀποδημεῖν
μελλόντων
ὅταν
τις
ἐκμαρτυρίαν |
[20] |
ἀναγκαῖόν
ἐστιν
ἡμῖν·
παρὰ
δὲ
|
τῶν |
ἀσθενούντων
ἢ
τῶν
ἀποδημεῖν
μελλόντων |
[70] |
(Εἶτα
ὑμεῖς
τὴν
Νικοδήμου
μαρτυρίαν
|
τῶν |
αὐτοῦ
τοῦ
θείου
ἐκμαρτυριῶν
πιστοτέραν |
[60] |
ἔρεσθε,
εἴ
τις
τῶν
γνησίων
|
τῶν |
αὑτοῦ
ἐπιδικάζεσθαι
ἀξιοῖ.
Ταῦτα
πρὸς |
[20] |
παρεσκευάζετο
ὁμολογεῖν
ἢ
πράττειν
ἀνάξιον
|
τῶν |
αὑτοῦ,
ἢ
παρακαλέσαι
μάρτυρας
τοὺς |
[30] |
ἑαυτοῦ
γυναικός.
Εἶτα
οὐδὲ
παρὰ
|
τῶν |
αὑτοῦ
μαρτύρων
πρότερον
ἐδυνήθη
πυθέσθαι, |
[10] |
μετὰ
τῶν
ἐπιτυχόντων.
Ἀλλὰ
μὴν
|
τῶν |
γε
μεμαρτυρηκότων
οὐδενὶ
ἐπισκήψασθαι
οὗτοι |
[10] |
τῶν
ἄλλων
οἰκείων
καὶ
ὑπὸ
|
τῶν |
γειτόνων
τῶν
ἐκείνου
μεμαρτύρηται
πρὸς |
[70] |
ἐπίδικον
καταλιπεῖν
αὐτήν,
καὶ
ἐπισκῆψαι
|
τῶν |
γιγνομένων
ἐκ
τῆς
θυγατρὸς
παίδων |
[60] |
διαθέσθαι
τὰ
αὑτοῦ·
ἄνευ
δὲ
|
τῶν |
γνησίων
θυγατέρων
οὐχ
οἷόν
τε |
[60] |
ἐκεῖνο
αὐτοὺς
ἔρεσθε,
εἴ
τις
|
τῶν |
γνησίων
τῶν
αὑτοῦ
ἐπιδικάζεσθαι
ἀξιοῖ. |
[10] |
ἐπὶ
τὰς
πράξεις
τὰς
τοιαύτας,
|
τῶν |
δὲ
ἀδήλων
καὶ
ἐξαίφνης
γιγνομένων |
[40] |
ἄλλως
τε
καὶ
μόνων
τούτων
|
τῶν |
δικῶν
ἀκινδύνων
τοῖς
διώκουσιν
οὐσῶν |
[60] |
εἰσποιήτῳ
οὐκ
ἔφασαν
ἐπιδικάσασθαι
προσήκειν
|
τῶν |
δοθέντων,
τῇ
δὲ
Φίλῃ,
ἥν |
[60] |
αὑτοῖς
εἰσποιοῦνται,
τούτοις
ἐπιδικάζεσθαι
προσήκει
|
τῶν |
δοθέντων.
(Τοῖς
μὲν
γάρ,
ὅτι |
[30] |
ἑαυτῶν
πάντες
πρότερον
διομολογοῦνται
περὶ
|
τῶν |
δοθησομένων
ταῖς
παλλακαῖς·
Νικόδημος
δὲ |
[40] |
εἰσποιήτου
οὕτως
ὑβριζομένην
καὶ
ἄκληρον
|
τῶν |
ἑαυτῆς
πατρῴων
καθισταμένην,
ἄλλως
τε |
[70] |
κατέστησε,
τὸν
δὲ
κληρονόμον
κατέλιπε
|
τῶν |
ἑαυτοῦ.
(ἀλλὰ
μὴν
ὥς
γε |
[40] |
οὔτε
δοῦναι
οὐδενὶ
οὐδὲν
ἔξεστι
|
τῶν |
ἑαυτοῦ
ἄνευ
τῶν
θυγατέρων,
ἐάν |
[20] |
ἐγγύης
τῆς
τήθης
τῶν
παίδων
|
τῶν |
ἑαυτοῦ
ἐν
τῷ
ἄστει
ἐκμαρτυρίαν |
[60] |
ποιήσασθαι
οὔτε
δοῦναι
οὐδενὶ
οὐδὲν
|
τῶν |
ἑαυτοῦ.
(Οὐκοῦν
εἰ
μὲν
ἄνευ |
[20] |
ποιούμενος
τῶν
μὲν
οἰκείων
οὐδένα
|
τῶν |
ἑαυτοῦ
παρακεκληκὼς
φαίνεται,
Διονύσιον
δὲ |
[30] |
οὐκ
ἂν
σφόδρα
διακριβώσασθαι
περὶ
|
τῶν |
ἑαυτῷ
συμφερόντων;
Ναὶ
μὰ
Δία, |
[70] |
αὐτῇ·
ἢ
γὰρ
ἡμῶν
τινα
|
τῶν |
ἐγγύτατα
γένους
ἐπιδικασάμενον
ἕξειν
γυναῖκα, |
[20] |
Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
νομίζω,
ἐκ
|
τῶν |
εἰκότων
σκοπούμενος,
πολὺ
ἂν
μᾶλλον |
[10] |
τῇ
προτέρᾳ
δίκῃ
καὶ
ἐκ
|
τῶν |
εἰκότων
τῶν
περὶ
αὐτὸ
τὸ |
[40] |
πρυτανεῖα
οὔτε
παράστασις
οὐδεμίᾳ
τίθεται
|
τῶν |
εἰσαγγελιῶν·
ἀλλὰ
τοῖς
μὲν
διώκουσιν |
[50] |
ἀρχὴν
ἐκεῖνον
οὐδ'
ἄλλον
γε
|
τῶν |
εἰσποιήτων
οὐδένα
οὕτως
εὐήθη
οὐδ' |
[0] |
ὑὸν
ἑαυτῷ·
ὃς
κληρονόμος
ὢν
|
τῶν |
ἐκείνου
ἐπεβίω
πλείω
ἔτη
ἢ |
[70] |
δὲ
ὑμῖν
τὴν
τῶν
φρατόρων
|
τῶν |
ἐκείνου
μαρτυρίαν.
Ἀναγίγνωσκε·
σὺ
δ' |
[80] |
δὲ
καὶ
τὴν
τῶν
δημοτῶν
|
τῶν |
ἐκείνου
μαρτυρίαν.
Μαρτυρία.
|
[10] |
οἰκείων
καὶ
ὑπὸ
τῶν
γειτόνων
|
τῶν |
ἐκείνου
μεμαρτύρηται
πρὸς
ὑμᾶς·
οἳ |
[70] |
γαμηλίας
μὴ
ἀμνημονεῖτε.
Οὐ
γὰρ
|
τῶν |
ἐλαχίστων
πρὸς
τὴν
τούτου
μαρτυρίαν |
[10] |
τῶν
ἀλλοτρίων,
καὶ
ταῦτα
μετὰ
|
τῶν |
ἐπιτυχόντων.
Ἀλλὰ
μὴν
τῶν
γε |
[50] |
καὶ
ἐκ
τῶν
νόμων
ἁπάντων
|
τῶν |
ἡμετέρων;
περὶ
μὲν
οὖν
τούτου |
[70] |
εἰ
μηδεὶς
ἡμῶν
ἐβούλετο
λαμβάνειν,
|
τῶν |
θείων
τινὰ
τούτων
τῶν
μαρτυρούντων, |
[40] |
οὐδὲν
ἔξεστι
τῶν
ἑαυτοῦ
ἄνευ
|
τῶν |
θυγατέρων,
ἐάν
τις
καταλιπὼν
γνησίας |
[60] |
καταλίπῃ,
σὺν
ταύταις.
Οὐκοῦν
μετὰ
|
τῶν |
θυγατέρων
ἔστι
δοῦναι
καὶ
διαθέσθαι |
[50] |
οὐδ'
αὖ
ὀλίγωρον
τῶν
νόμων
|
τῶν |
κειμένων
γίγνεσθαι,
ὥσθ'
ὑπαρχούσης
γνησίας |
[60] |
οὖν
μὴ
παρὰ
τοῦ
ἐντυχόντος
|
τῶν |
κλήρων
αἱ
λήξεις
τοῖς
ἀμφισβητεῖν |
[60] |
γίγνωνται,
καὶ
μὴ
ὡς
ἐρήμων
|
τῶν |
κλήρων
ἐπιδικάζεσθαί
τινες
τολμῶσι,
τούτου |
[10] |
Ἀκούσαντες
δὲ
καὶ
ὑμεῖς
αὐτῶν
|
τῶν |
μαρτυριῶν,
γνώσεσθε
ὡς
οὗτός
τε |
[10] |
περὶ
τούτων,
ἢ
ἔκ
τε
|
τῶν |
μαρτυριῶν
τῶν
τούτοις
μεμαρτυρημένων
ἐν |
[70] |
λαμβάνειν,
τῶν
θείων
τινὰ
τούτων
|
τῶν |
μαρτυρούντων,
εἰ
δὲ
μή,
τῶν |
[20] |
ἄστει
ἐκμαρτυρίαν
νὥς
φησἰ
ποιούμενος
|
τῶν |
μὲν
οἰκείων
οὐδένα
τῶν
ἑαυτοῦ |
[40] |
τελευτᾷ.
Γνώσεσθε
δὲ
αὐτῶν
ἀκούσαντες
|
τῶν |
νόμων
ἀναγιγνωσκομένων.
Ἀναγίγνωσκε
τούσδε
αὐτοῖς. |
[50] |
αὐτοῖς
τούτοις
ἐπιδεικνύων
καὶ
ἐκ
|
τῶν |
νόμων
ἁπάντων
τῶν
ἡμετέρων;
περὶ |
[30] |
καὶ
τῆς
ὁμολογηθείσης
προικὸς
ἐκ
|
τῶν |
νόμων
γιγνομένης
εἰς
αὐτόν,
εἴ |
[30] |
οὐ
χαλεπὸν
καὶ
ἐξ
αὐτῶν
|
τῶν |
νόμων
ἐστὶ
γνῶναι
ὅτι
φαίνεται |
[60] |
εἴ
περ
γνησία
κατελείφθη,
ἐκ
|
τῶν |
νόμων
σαφέστατα
μαθεῖν
ἔστι
τοῦτο. |
[50] |
οὕτως
εὐήθη
οὐδ'
αὖ
ὀλίγωρον
|
τῶν |
νόμων
τῶν
κειμένων
γίγνεσθαι,
ὥσθ' |
[70] |
ἔδει
καταφανῶς
καὶ
ὁτῳοῦν
ἀπέχθεσθαι
|
τῶν |
οἰκείων,
ἐξόν,
εἴπερ
ἦν
ἠγγυημένος |
[20] |
δὲ
τῆς
ἐγγύης
τῆς
τήθης
|
τῶν |
παίδων
τῶν
ἑαυτοῦ
ἐν
τῷ |
[50] |
γνησίας
θυγατρὸς
παισὶ
γεγονόσιν
ἁπάντων
|
τῶν |
παππῴων
κληρονομία
προσήκει.
Εἶτα
εἰδὼς |
[20] |
ἦν
καὶ
τὴν
δοθεῖσαν
ὑπὸ
|
τῶν |
παραγενέσθαι
φασκόντων
μαρτυρεῖσθαι·
τοῦτο
δ' |
[60] |
γυναῖκας.
(Εἶτα
τὰς
μὲν
ὑπὸ
|
τῶν |
πατέρων
ἐκδοθείσας
διὰ
τὸν
νόμον |
[60] |
ἂν
εἴη.
(Τὰς
μὲν
ὑπὸ
|
τῶν |
πατέρων
ἐκδοθείσας
καὶ
συνοικούσας
ἀνδράσι |
[50] |
ἠμφισβήτησεν
ὑπὲρ
τῆς
γνησίας
θυγατρὸς
|
τῶν |
πατρῴων,
(ἄλλως
τε
καὶ
παρεσκευασμένος |
[50] |
ἐπιδοὺς
ἐκδοῦναι
τῇ
γνησίᾳ
θυγατρὶ
|
τῶν |
πατρῴων;
Γενομένων
δὲ
τούτων
δοκεῖ |
[50] |
ἢ
ζῶντι
τῷ
Ἐνδίῳ
ἀμφισβητῆσαι
|
τῶν |
πατρῴων,
ἢ
ἐπειδὴ
τετελευτηκὼς
ἦν |
[60] |
ἢ
ἐβιάζετο,
ἐξῆγεν
ἂν
ἐκ
|
τῶν |
πατρῴων,
καὶ
οὐκ
ἂν
ἰδίας |
[60] |
οὐ
προσήκει
τοῖς
παισὶν
ἐπιδικάσασθαι
|
τῶν |
πατρῴων·
ὅσοι
δὲ
διαθήκαις
αὑτοῖς |
[60] |
οὐδεὶς
ἂν
δήπου
ἀμφισβητήσειε
περὶ
|
τῶν |
πατρῴων·
πρὸς
δὲ
τοὺς
εἰσποιήτους |
[50] |
γεγόνασι
γνήσιοι
παῖδες,
οὐδενὶ
ἐπιδικάζεσθαι
|
τῶν |
πατρῴων
προσήκει.
Καὶ
περὶ
τούτων |
[50] |
ψευδομαρτυρίων
διώκων
ἢ
ἔκ
τε
|
τῶν |
πεπραγμένων
αὐτοῖς
τούτοις
ἐπιδεικνύων
καὶ |
[10] |
δίκῃ
καὶ
ἐκ
τῶν
εἰκότων
|
τῶν |
περὶ
αὐτὸ
τὸ
πρᾶγμα
σκεψάμενος; |
[10] |
(Ἀνάγνωθι
δὴ
καὶ
τὰς
περὶ
|
τῶν |
πλησιασάντων
αὐτῇ
μαρτυρίας,
ἵνα
εἰδῶσιν |
[20] |
τις
ἐκμαρτυρίαν
ποιῆται,
τοὺς
ἐπιεικεστάτους
|
τῶν |
πολιτῶν
καὶ
τοὺς
ἡμῖν
γνωριμωτάτους |
[10] |
τὴν
τούτου
ἀδελφὴν
γυναῖκα,
ἢ
|
τῶν |
πρότερον
χρησαμένων
πρὶν
γνῶναι
τὸν |
[70] |
νὴ
Δία
ἄλλον
τινὰ
ποιησάμενος
|
τῶν |
συγγενῶν
ἔδωκεν
ἂν
ἔχειν
τὸν |
[30] |
Νικόδημος,
ὥστε
παραλιπεῖν
ἄν
τι
|
τῶν |
τοιούτων;
Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
οὐ |
[20] |
ἀγνοεῖ
ὅτι
ὀλίγα
διαμένειν
εἴωθε
|
τῶν |
τοιούτων.
Ὁ
μὲν
τοίνυν
ἐγγυῆσαι |
[40] |
αὐτοῦ·
βούλομαι
δὲ
πρῶτον
ἐκ
|
τῶν |
τοιῶνδε
ἐξελέγξαι
τοῦτον
ἀναισχυντότατον
τῇ |
[50] |
ἐπειδὴ
τετελευτηκὼς
ἦν
ὁ
εἰσποίητος,
|
τῶν |
τοῦ
ἀδελφοῦ
τὴν
ἐπιδικασίαν
ἀξιοῦν |
[0] |
διαμαρτυρίαν
ἀπῆλθε,
καὶ
κληρονόμος
ἂν
|
τῶν |
τοῦ
θείου
ἡ
διαμαρτυρηθεῖσα
γνησία |
[60] |
δὲ
ἄν
τις
τόδ'
ἐπέτρεψε
|
τῶν |
τοῦ
Πύρρου
θείων,
εἰ
ἦν |
[10] |
ἢ
ἔκ
τε
τῶν
μαρτυριῶν
|
τῶν |
τούτοις
μεμαρτυρημένων
ἐν
τῇ
προτέρᾳ |
[30] |
αὐτὸς
ξενίας
φεύγων
ὑπὸ
ἑνὸς
|
τῶν |
φρατόρων
ὧν
φησιν
αὑτοῦ
εἶναι, |
[20] |
τούτου
ὁ
ἀγὼν
ἦν
ὁ
|
τῶν |
ψευδομαρτυρίων,
ὃν
Ξενοκλῆς
ἔφευγεν,
ἢ |
[40] |
εἰσαγγελίαις
ἔπεστιν,
οὐδ'
ἐὰν
μηδεμίαν
|
τῶν |
ψήφων
οἱ
εἰσαγγείλαντες
μεταλάβωσιν,
οὔτε |
[30] |
ἂν
ὑμῖν
οὕτως
ὀλιγώρως
ἔχειν
|
χρημάτων |
Νικόδημος,
ὥστε,
εἰ
ἦν
ἀληθὲς |
[30] |
τῳ
ὑμῶν
ὀλιγώρως
οὕτως
ἔχειν
|
χρημάτων |
Νικόδημος,
ὥστε
παραλιπεῖν
ἄν
τι |
[50] |
οὗτοι.
(Ὁ
δὲ
νόμος
πέντε
|
ἐτῶν |
κελεύει
δικάσασθαι
τοῦ
κλήρου,
ἐπειδὰν |
[50] |
ἐκεῖνον
οὐδ'
ἄλλον
γε
τῶν
|
εἰσποιήτων |
οὐδένα
οὕτως
εὐήθη
οὐδ'
αὖ |
[70] |
φησιν
αὐτὴν
ἐγγυῆσαι·
ἢ
εἰ
|
ἀπαιτῶν |
μὴ
ἐδύνατο
κομίσασθαι
ἐν
εἴκοσιν |
[20] |
ἐκμαρτυρίαν
ποιῆται,
τοὺς
ἐπιεικεστάτους
τῶν
|
πολιτῶν |
καὶ
τοὺς
ἡμῖν
γνωριμωτάτους
ἕκαστος |
[50] |
γενέσθαι.
Οἱ
δὲ
νόμοι
περὶ
|
ἁπάντων |
διορίζουσι
τούτων.
(Ἀναγνώσεται
οὖν
πρῶτον |
[30] |
ὠνόμηνεν,
(οἱ
δ'
οἰκειότατοι
τῶν
|
ἁπάντων, |
ὁ
πατὴρ
καὶ
ὁ
θεῖος |
[50] |
ἐπιδεικνύων
καὶ
ἐκ
τῶν
νόμων
|
ἁπάντων |
τῶν
ἡμετέρων;
περὶ
μὲν
οὖν |
[50] |
τῆς
γνησίας
θυγατρὸς
παισὶ
γεγονόσιν
|
ἁπάντων |
τῶν
παππῴων
κληρονομία
προσήκει.
Εἶτα |
[10] |
δὴ
καὶ
τὰς
περὶ
τῶν
|
πλησιασάντων |
αὐτῇ
μαρτυρίας,
ἵνα
εἰδῶσιν
ὅτι |
[60] |
οὐκ
ἔφασαν
ἐπιδικάσασθαι
προσήκειν
τῶν
|
δοθέντων, |
τῇ
δὲ
Φίλῃ,
ἥν
φασι |
[60] |
εἰσποιοῦνται,
τούτοις
ἐπιδικάζεσθαι
προσήκει
τῶν
|
δοθέντων. |
(Τοῖς
μὲν
γάρ,
ὅτι
γόνῳ |
[50] |
ἐξ
ἑταίρας
οὖσαν
τὴν
γυναῖκα,
|
ὄντων |
αὐτῷ
παίδων
ἤδη
τηλικούτων
ἐκ |
[20] |
τὴν
δοθεῖσαν
ὑπὸ
τῶν
παραγενέσθαι
|
φασκόντων |
μαρτυρεῖσθαι·
τοῦτο
δ'
εἰ
δι' |
[20] |
τῶν
ἀσθενούντων
ἢ
τῶν
ἀποδημεῖν
|
μελλόντων |
ὅταν
τις
ἐκμαρτυρίαν
ποιῆται,
τοὺς |
[30] |
σφόδρα
διακριβώσασθαι
περὶ
τῶν
ἑαυτῷ
|
συμφερόντων; |
Ναὶ
μὰ
Δία,
ὡς
ἔγωγ' |
[10] |
ἀλλοτρίων,
καὶ
ταῦτα
μετὰ
τῶν
|
ἐπιτυχόντων. |
Ἀλλὰ
μὴν
τῶν
γε
μεμαρτυρηκότων |
[20] |
ἐστιν
ἡμῖν·
παρὰ
δὲ
τῶν
|
ἀσθενούντων |
ἢ
τῶν
ἀποδημεῖν
μελλόντων
ὅταν |
[70] |
τῶν
θείων
τινὰ
τούτων
τῶν
|
μαρτυρούντων, |
εἰ
δὲ
μή,
τῶν
ἄλλων |
[10] |
ἐπιτυχόντων.
Ἀλλὰ
μὴν
τῶν
γε
|
μεμαρτυρηκότων |
οὐδενὶ
ἐπισκήψασθαι
οὗτοι
ἠξίωσαν.
Καὶ |
[20] |
μὲν
γὰρ
νομίζω,
ἐκ
τῶν
|
εἰκότων |
σκοπούμενος,
πολὺ
ἂν
μᾶλλον
τὸν |
[10] |
προτέρᾳ
δίκῃ
καὶ
ἐκ
τῶν
|
εἰκότων |
τῶν
περὶ
αὐτὸ
τὸ
πρᾶγμα |
[80] |
λαβὲ
δὲ
καὶ
τὴν
τῶν
|
δημοτῶν |
τῶν
ἐκείνου
μαρτυρίαν.
Μαρτυρία.
|
[20] |
δυοῖν,
ἀλλ'
ὡς
ἂν
μετὰ
|
πλείστων |
δυνώμεθα
τὰς
ἐκμαρτυρίας
πάντες
ποιούμεθα, |
[70] |
μὴ
ἀμνημονεῖτε.
Οὐ
γὰρ
τῶν
|
ἐλαχίστων |
πρὸς
τὴν
τούτου
μαρτυρίαν
τεκμήριόν |
[70] |
καὶ
ἔχουσαν
τοὔνομα
τῆς
ὑμετέρας
|
αὐτῶν |
ἀδελφῆς,
ὡς
ἐμαρτυρεῖτε;
(Ἐκ
τοίνυν |
[40] |
καταλιπὼν
γνησίας
τελευτᾷ.
Γνώσεσθε
δὲ
|
αὐτῶν |
ἀκούσαντες
τῶν
νόμων
ἀναγιγνωσκομένων.
Ἀναγίγνωσκε |
[10] |
κελεύητε,
περὶ
ἐνίων
μνησθείην
ἂν
|
αὐτῶν· |
εἰ
δέ
τισιν
ὑμῶν
ἀηδὲς |
[40] |
οὖσαν
αὐτὴν
ἐγγυᾶσθαι;
Καὶ
γενομένων
|
αὐτῶν |
οὐκ
ἂν
εἰσήγγειλε
πρὸς
τὸν |
[60] |
ἀξιοῖ.
Ταῦτα
πρὸς
τὴν
ἀναίδειαν
|
αὐτῶν |
πυνθάνεσθε.
Ὡς
δ'
ἦν
ἐπίδικος |
[60] |
οὕτω
δοθείσας,
ἂν
ὁ
πατὴρ
|
αὐτῶν |
τελευτήσῃ
μὴ
καταλιπὼν
αὐταῖς
γνησίους |
[10] |
ταῦτα.
Ἀκούσαντες
δὲ
καὶ
ὑμεῖς
|
αὐτῶν |
τῶν
μαρτυριῶν,
γνώσεσθε
ὡς
οὗτός |
[30] |
μαρτυρίας
οὐ
χαλεπὸν
καὶ
ἐξ
|
αὐτῶν |
τῶν
νόμων
ἐστὶ
γνῶναι
ὅτι |
[70] |
τὴν
τοῦ
ἀδελφιδοῦ
τοῦ
ὑμετέρου
|
αὐτῶν |
ὡς
ἐξ
ἑταίρας
οὖσαν
ἐκείνῳ |
[10] |
τοιούτων
γυναικῶν,
καὶ
ἀκρατῶς
ἔχοντες
|
αὑτῶν, |
ἐπείσθησαν
ὑπ'
ἀνοίας
εἰς
αὑτοὺς |
[60] |
ἂν
καταλίπωσι
γνησίους
παῖδας
ἐξ
|
αὑτῶν, |
οὐ
προσήκει
τοῖς
παισὶν
ἐπιδικάσασθαι |
[60] |
εἰ
ᾖδεσαν
γνησίαν
θυγατέρα
τῷ
|
ἑαυτῶν |
ἀδελφιδῷ
καταλειπομένην
καὶ
ἡμῶν
μηδένα |
[60] |
πολλοὶ
συνοικοῦντες
ἤδη
ἀφῄρηνται
τὰς
|
ἑαυτῶν |
γυναῖκας.
(Εἶτα
τὰς
μὲν
ὑπὸ |
[50] |
ἄλλοι
πολῖται
ἀνεπίδικα
ἔχουσι
τὰ
|
ἑαυτῶν |
ἕκαστοι
πατρῷα.
~Οὗτοι
τοίνυν
εἰς |
[60] |
οὐσίας
τοῦτον
καταστῆναι
κληρονόμον
ἀνθ'
|
ἑαυτῶν; |
Μὴ
νομίσητε
ὑμεῖς,
ὦ
ἄνδρες· |
[30] |
οἱ
ἐπὶ
παλλακίᾳ
διδόντες
τὰς
|
ἑαυτῶν |
πάντες
πρότερον
διομολογοῦνται
περὶ
τῶν |
[10] |
γάρ
τινες
νέοι
ἄνθρωποι
ἐπιθυμήσαντες
|
τοιούτων |
γυναικῶν,
καὶ
ἀκρατῶς
ἔχοντες
αὑτῶν, |
[30] |
ὥστε
παραλιπεῖν
ἄν
τι
τῶν
|
τοιούτων; |
Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
οὐ
νομίζω. |
[20] |
ὅτι
ὀλίγα
διαμένειν
εἴωθε
τῶν
|
τοιούτων. |
Ὁ
μὲν
τοίνυν
ἐγγυῆσαι
φάσκων |
[50] |
γυναῖκα,
ὄντων
αὐτῷ
παίδων
ἤδη
|
τηλικούτων |
ἐκ
τῆς
γυναικός,
ζῶντι
ἂν |
[10] |
οὐδὲ
ὁμολογεῖ
μαρτυρῆσαι
οὐδὲ
εἰδέναι
|
τούτων |
ἀληθὲς
ὂν
οὐδέν.
(Μέγα
δὲ |
[50] |
δὲ
νόμοι
περὶ
ἁπάντων
διορίζουσι
|
τούτων. |
(Ἀναγνώσεται
οὖν
πρῶτον
ὑμῖν
τὴν |
[50] |
ἄλλο
εἴ
τι
ἦν
ἰσχυρότερον
|
τούτων, |
ἅπαντ'
ἂν
διεπράξατο.
(Ὁ
μὲν |
[10] |
ὥσπερ
ἐμοὶ
λέγειν
τι
περὶ
|
τούτων, |
αὐτὰς
τὰς
μαρτυρίας
ὑμῖν
παρέξομαι |
[80] |
τηλικαύτης.
Οὐ
τοίνυν
φανεῖται
οὐδὲν
|
τούτων |
γεγενημένον
οὐδεπώποτε.
Οἱ
μὲν
οὖν |
[0] |
ἦν
τὸ
αἴτιον
τοῦ
μηδὲν
|
τούτων |
γεγενῆσθαι
περὶ
τῆς
ἐγγυητῆς
ὡς |
[40] |
μεμαρτυρηκὼς
ἐγγυῆσαι
ἐπιτρέψαι
ἄν
τι
|
τούτων |
γίγνεσθαι,
καὶ
οὐκ
ἂν
ἐπὶ |
[50] |
θυγατρὶ
τῶν
πατρῴων;
Γενομένων
δὲ
|
τούτων |
δοκεῖ
ἂν
ὑμῖν
ὁ
θεῖος |
[10] |
ἄν
τις
σαφέστερον
γνοίη
περὶ
|
τούτων, |
ἢ
ἔκ
τε
τῶν
μαρτυριῶν |
[0] |
χρόνῳ
τοσούτῳ.
Περί
τε
οὖν
|
τούτων |
ἡδέως
ἂν
πυθοίμην,
ὅ
τι |
[30] |
τὸ
πρᾶγμα.
Ἀλλὰ
περὶ
μὲν
|
τούτων |
καὶ
ὕστερον
ἐγχωρήσει
εἰπεῖν.
(Περὶ |
[20] |
ποιήσασθαί
φασιν
οὗτοι,
τοιαύτην
μετὰ
|
τούτων· |
οἷς
οὐδ'
ἂν
περὶ
ὁτουοῦν |
[50] |
τῶν
πατρῴων
προσήκει.
Καὶ
περὶ
|
τούτων |
οὐδένα
λόγον
λεχθῆναι
δεῖ·
ἅπαντες |
[40] |
καθισταμένην,
ἄλλως
τε
καὶ
μόνων
|
τούτων |
τῶν
δικῶν
ἀκινδύνων
τοῖς
διώκουσιν |
[70] |
ἐβούλετο
λαμβάνειν,
τῶν
θείων
τινὰ
|
τούτων |
τῶν
μαρτυρούντων,
εἰ
δὲ
μή, |
[70] |
ἀδελφῆς,
ὡς
ἐμαρτυρεῖτε;
(Ἐκ
τοίνυν
|
τούτων, |
ὦ
ἄνδρες,
καὶ
ἐξ
αὐτοῦ |
[20] |
ἀργύριον
πολλῷ
μᾶλλον
ἢ
ὁ
|
ἐγγυῶν |
διωμολογήσατο
ἔχειν
αὐτὸν
ἐπὶ
τῇ |
[50] |
τε
τῶν
πεπραγμένων
αὐτοῖς
τούτοις
|
ἐπιδεικνύων |
καὶ
ἐκ
τῶν
νόμων
ἁπάντων |
[40] |
ἔπεστιν,
οὐδ'
ἐὰν
μηδεμίαν
τῶν
|
ψήφων |
οἱ
εἰσαγγείλαντες
μεταλάβωσιν,
οὔτε
πρυτανεῖα |
[50] |
(Ἀκριβῶς
γὰρ
ἐπιστάμεθα
πάντες
ὅτι
|
ἀδελφῶν |
μὲν
κλήρων
ἐπιδικασία
πᾶσίν
ἐστιν |
[40] |
τῇ
λήξει,
ἣν
ὁ
Ἔνδιος
|
λαχὼν |
ἐπεδικάζετο,
ἀμφισβητῆσαι
ἂν
ὑπὲρ
τῆς |
[20] |
περὶ
τῆς
ἐξαγωγῆς,
ἀλλ'
ἧκεν
|
ἔχων |
ἐνθένδε
Διόφαντον
τὸν
Σφήττιον
μεθ' |
[50] |
θυγατρὸς
παισὶ
γεγονόσιν
ἁπάντων
τῶν
|
παππῴων |
κληρονομία
προσήκει.
Εἶτα
εἰδὼς
ἄν |
[50] |
ὑπὲρ
τῆς
γνησίας
θυγατρὸς
τῶν
|
πατρῴων, |
(ἄλλως
τε
καὶ
παρεσκευασμένος
μὴ |
[50] |
ἐκδοῦναι
τῇ
γνησίᾳ
θυγατρὶ
τῶν
|
πατρῴων; |
Γενομένων
δὲ
τούτων
δοκεῖ
ἂν |
[50] |
ζῶντι
τῷ
Ἐνδίῳ
ἀμφισβητῆσαι
τῶν
|
πατρῴων, |
ἢ
ἐπειδὴ
τετελευτηκὼς
ἦν
ὁ |
[40] |
ὑβριζομένην
καὶ
ἄκληρον
τῶν
ἑαυτῆς
|
πατρῴων |
καθισταμένην,
ἄλλως
τε
καὶ
μόνων |
[60] |
ἐβιάζετο,
ἐξῆγεν
ἂν
ἐκ
τῶν
|
πατρῴων, |
καὶ
οὐκ
ἂν
ἰδίας
μόνον |
[60] |
προσήκει
τοῖς
παισὶν
ἐπιδικάσασθαι
τῶν
|
πατρῴων· |
ὅσοι
δὲ
διαθήκαις
αὑτοῖς
εἰσποιοῦνται, |
[60] |
ἂν
δήπου
ἀμφισβητήσειε
περὶ
τῶν
|
πατρῴων· |
πρὸς
δὲ
τοὺς
εἰσποιήτους
ἅπαντες |
[50] |
γνήσιοι
παῖδες,
οὐδενὶ
ἐπιδικάζεσθαι
τῶν
|
πατρῴων |
προσήκει.
Καὶ
περὶ
τούτων
οὐδένα |