Paragraphes
[40]	αὐτήν; Καὶ, εἰ ἦν ἀληθῆ	ἃ	νυνὶ τετόλμηκας μαρτυρῆσαι, παραχρῆμα εὐθὺς
[30]	οὐχὶ δῆλον, ὦ ἄνδρες, ὅτι	ἃ	πάλαι οὗτοι μαρτυροῦσι γενέσθαι, πολλῷ
[10]	εἰδέναι τούτων ἀληθὲς ὂν οὐδέν.	(Μέγα	δὲ τεκμήριον ὡς περιφανῶς ψευδῆ
[20]	οὐδεὶς γὰρ ὑμῶν ἀγνοεῖ ὅτι	ὀλίγα	διαμένειν εἴωθε τῶν τοιούτων. Ὁ
[20]	ἐργαστήριον τὸ ἡμέτερον εἰς τὰ	ἔργα,	οὐχ ἡγήσατο δεῖν τοῖς ἀπὸ
[20]	παρακεκληκὼς φαίνεται, Διονύσιον δὲ τὸν	Ἐρχιέα	καὶ τὸν Ἀριστόλοχον τὸν Αἰθαλίδην·
[60]	αὐτήν, οὐκ ἄν ποτε ἐπέτρεψαν	Ξενοκλέα,	τὸν μηδαμόθεν μηδὲν γένει προσήκοντα
[50]	ἀδελφὴν οὖσαν αὑτοῦ. (Ἀκριβῶς γὰρ	ἐπιστάμεθα	πάντες ὅτι ἀδελφῶν μὲν κλήρων
[20]	πλείστων δυνώμεθα τὰς ἐκμαρτυρίας πάντες	ποιούμεθα,	ἵνα τῷ τε ἐκμαρτυρήσαντι μὴ
[10]	γιγνομένων τοὺς προστυχόντας ἕκαστοι μάρτυρας	ποιούμεθα.	~Καὶ ἐπὶ μὲν ταῖς μαρτυρίαις
[20]	ἀλλ' ὡς ἂν μετὰ πλείστων	δυνώμεθα	τὰς ἐκμαρτυρίας πάντες ποιούμεθα, ἵνα
[10]	ἄλλῳ ἐγγυηθεῖσα οὐδὲ συνοικήσασα φαίνεται·	σκεψώμεθα	δὲ καὶ ἐξ ὧν ἄν
[40]	Φέρε γάρ, ὦ Νικόδημε, εἰ	ἦσθα	ἠγγυηκὼς τῷ Πύρρῳ τὴν ἀδελφὴν
[70]	ἡμεῖς ἦμεν αὐτῷ. (Ἀλλὰ νὴ	Δία	ἄλλον τινὰ ποιησάμενος τῶν συγγενῶν
[40]	τὸν Ἔνδιον οὗτος; Ναὶ μὰ	Δία,	εἴ γ' ἦν ἀληθὲς τὸ
[20]	οὐδείς. (Ἴσως γὰρ ἦν νὴ	Δία	πάρεργον καὶ φαῦλον, περὶ οὗ
[60]	ἐπίδικον εἶναι τὴν γυναῖκα, καὶ	διὰ	ταῦτα μὴ φῶσιν ἀμφισβητῆσαι αὐτῆς,
[60]	ἑαυτοῦ ποιεῖται. Ἐὰν οὖν προφασίζωνται	διὰ	τὴν τοῦ Ἐνδίου ποίησιν μὴ
[60]	μὲν ὑπὸ τῶν πατέρων ἐκδοθείσας	διὰ	τὸν νόμον ἐξ ἀνάγκης ἐπιδίκους
[30]	τῶν ἑαυτῷ συμφερόντων; Ναὶ μὰ	Δία,	ὡς ἔγωγ' οἶμαι, ἐπεὶ καὶ
[20]	παρακαλεῖν ἐκεῖνος ἠξίωσεν; (Ναὶ μὰ	Δία,	ὡς ἔγωγε ᾤμην, εἴ γε
[40]	ψήφων οἱ εἰσαγγείλαντες μεταλάβωσιν, οὔτε	πρυτανεῖα	οὔτε παράστασις οὐδεμίᾳ τίθεται τῶν
[30]	οἶμαι, ἐπεὶ καὶ οἱ ἐπὶ	παλλακίᾳ	διδόντες τὰς ἑαυτῶν πάντες πρότερον
[10]	ἐν τῇ προτέρᾳ δίκῃ, ὧν	οὐδεμιᾷ	ἐπισκήψασθαι ἠξίωσαν οὗτοι. Καίτοι ὅπου
[40]	μεταλάβωσιν, οὔτε πρυτανεῖα οὔτε παράστασις	οὐδεμίᾳ	τίθεται τῶν εἰσαγγελιῶν· ἀλλὰ τοῖς
[50]	παισὶ γεγονόσιν ἁπάντων τῶν παππῴων	κληρονομία	προσήκει. Εἶτα εἰδὼς ἄν τις
[80]	ὑπὲρ τῆς γαμετῆς γυναικὸς καὶ	θεσμοφόρια	ἑστιᾶν τὰς γυναῖκας, καὶ τἆλλα
[0]	τετελεύτηκε πλείω ἢ εἴκοσιν ἔτη,	τρία	τάλαντα τίμημα τῷ κλήρῳ ἐπιγραψάμενος.
[80]	τῶν δημοτῶν τῶν ἐκείνου μαρτυρίαν.	Μαρτυρία.
[50]	μαρτυρίαν τὴν μαρτυρηθεῖσαν. Ἀναγίγνωσκε αὐτοῖς.	Μαρτυρία.	(Ἀλλὰ μὴν κἀκεῖνό γε δηλοῖ,
[10]	ἀναγίγνωσκε πάλιν αὐτοῖς τὴν μαρτυρίαν.	Μαρτυρία	(Ἀνάγνωθι δὴ καὶ τὰς περὶ
[40]	οὐδεὶς ἐκείνῳ, ἀναγίγνωσκε τὴν μαρτυρίαν.	Μαρτυρία.	(Γενομένης τοίνυν τῆς ἐπιδικασίας ταύτης
[0]	(Ἀναγίγνωσκε λαβὼν τασδὶ αὐτοῖς. Ἀντωμοσία.	Μαρτυρία.	Διαμαρτυρία. Ὡς μὲν ἔδοξε παραχρῆμα
[70]	τὸν ἐμὸν ἀδελφὸν ὑὸν αὑτῷ.	Μαρτυρία	(Εἶτα ὑμεῖς τὴν Νικοδήμου μαρτυρίαν
[50]	μεμαρτύρηται· ὡς δ' ἀληθὴς ἡ	μαρτυρία	ἐστὶν αὕτη, ὁ Ξενοκλῆς αὐτὸς
[70]	σὺ δ' ἐπίλαβε τὸ ὕδωρ.	Μαρτυρία.	Λαβὲ δὲ καὶ ὡς ἐποιήσατο
[0]	τοῖς αὐτοῖς δικασταῖς ἀναισχυντότατον τῇ	μαρτυρίᾳ	ὄντα ταύτῃ, ὅς γε ἐτόλμησε
[40]	τοιῶνδε ἐξελέγξαι τοῦτον ἀναισχυντότατον τῇ	μαρτυρίᾳ	ὄντα ταύτῃ. Φέρε γάρ, ὦ
[30]	ἀληθῆ λέγω, ἀναγίγνωσκε τὴν μαρτυρίαν.	Μαρτυρία.	(Οὗτος τοίνυν τῷ ἡμετέρῳ θείῳ
[50]	δὴ καὶ τὴν τούτου μαρτυρίαν.	Μαρτυρία.	(Πῶς οὖν ἄν τις σαφέστερον
[0]	τῇ προτέρᾳ δίκῃ ἡ τούτου	μαρτυρία	ψευδὴς ἔδοξεν εἶναι, ὁ τόθ'
[0]	λαβὼν τασδὶ αὐτοῖς. Ἀντωμοσία. Μαρτυρία.	Διαμαρτυρία.	Ὡς μὲν ἔδοξε παραχρῆμα εὐθὺς
[50]	πάντες ὅτι ἀδελφῶν μὲν κλήρων	ἐπιδικασία	πᾶσίν ἐστιν ἡμῖν, ὅτῳ δὲ
[40]	Ἢ οὐκ ᾖδεις ἐν τῇ	ἐπιδικασίᾳ	τοῦ κλήρου νόθην καθισταμένην τὴν
[60]	πατρῴου, ἀλλ' ἐβάδιζεν ἂν ἡ	γνησία	εἰς τὰ ἑαυτῆς πατρῷα, καὶ
[0]	τῶν τοῦ θείου ἡ διαμαρτυρηθεῖσα	γνησία	θυγάτηρ εἶναι, ἀλλ' οὐκ ἂν
[60]	τοῦ Πύρρου θείων, εἰ ἦν	γνησία	θυγάτηρ ἐκείνῳ καταλειπομένη, λαβόντα ἔχειν
[0]	πέρυσιν, ὑπερβᾶσα τὸν τελευταῖον κληρονόμον,	γνησία	θυγάτηρ τοῦ ἡμετέρου θείου ἥκει
[70]	Τίνος γὰρ ἕνεκα, εἰ ἦν	γνησία	θυγάτηρ τῷ ἡμετέρῳ θείῳ καταλειπομένη,
[50]	δέκατον μέρος ἐπιδοὺς ἐκδοῦναι τῇ	γνησίᾳ	θυγατρὶ τῶν πατρῴων; Γενομένων δὲ
[60]	ἐπίδικος ἡ γυνή, εἴ περ	γνησία	κατελείφθη, ἐκ τῶν νόμων σαφέστατα
[40]	ὡς προσῆκον αὑτῷ, τῇ δὲ	γνησίᾳ	οὔσῃ θυγατρὶ> (τρισ) χιλίας δραχμὰς
[60]	ἔφευγεν ὁ βιαζόμενος, ἀλλὰ καὶ	δημοσίᾳ	εἰσαγγελθεὶς πρὸς τὸν ἄρχοντα ἐκινδύνευεν
[0]	διαμαρτυρίας. (Ἀναγίγνωσκε λαβὼν τασδὶ αὐτοῖς.	Ἀντωμοσία.	Μαρτυρία. Διαμαρτυρία. Ὡς μὲν ἔδοξε
[70]	αὐτὸν τρόπον ἐπὶ πάσῃ τῇ	οὐσίᾳ	ἐπιδικασάμενον κατὰ τοὺς νόμους ἕξειν
[70]	ἀνθρώπων εἰσὶν οὗτοι. Τίνος γὰρ	ἕνεκα,	εἰ ἦν γνησία θυγάτηρ τῷ
[30]	τοῦ κλήρου τοῦ πατρῴου. Τίνος	ἕνεκα;	Ἢ ἵνα καὶ τοῦ τῆς
[30]	ὕστερον τῆς λήξεως τοῦ κλήρου	ἕνεκα	σύγκειται αὐτοῖς; Οὐ γὰρ ἄν
[60]	κλήρων ἐπιδικάζεσθαί τινες τολμῶσι, τούτου	ἕνεκα	τὰς ἐπιδικασίας οἱ εἰσποίητοι πάντες
[30]	ἐάν τίς τι ἀτίμητον δῷ,	ἕνεκα	τοῦ νόμου, ἐὰν ἀπολίπῃ ἡ
[30]	ἀνὴρ καταστήσειεν εἶναι τὴν αὑτοῦ	γυναῖκα;	(Ἆρά γε οὐχὶ δῆλον, ὦ
[50]	ἔχοντος τὴν ἀδελφιδῆν τὴν τούτου	γυναῖκα,	ἐὰν ἄρα τι γένηται καὶ
[20]	ἢ ἐξ ἐγγυητῆς τὴν ἑαυτοῦ	γυναῖκα	εἶναι. Εἶτα ἐπὶ ταύτην ἂν
[0]	ἡμετέρῳ τὴν ἀδελφὴν τὴν ἑαυτοῦ	γυναῖκα	εἶναι κατὰ τοὺς νόμους. (Ὅτι
[70]	καὶ ἐξεδίδου ὁ Ἔνδιος τὴν	γυναῖκα,	ἐπετρέπετε ὑμεῖς οἱ θεῖοι τὴν
[50]	ὡς οὖσαν ἐξ ἑταίρας τὴν	γυναῖκα,	ἐπιδέδεικται καὶ μεμαρτύρηται· ὡς δ'
[70]	ταύτης κατὰ τοὺς νόμους ἕξειν	γυναῖκα,	ἔτι δὲ καὶ ἐν τῇ
[60]	τὴν κατὰ γένος προσήκουσαν αὑτοῖς	γυναῖκα.	Ἢ δεινόν γ' ἂν εἴη.
[70]	τῶν ἐγγύτατα γένους ἐπιδικασάμενον ἕξειν	γυναῖκα,	ἢ εἰ μηδεὶς ἡμῶν ἐβούλετο
[10]	ἐγγυητὴν ἔσχε τὴν τούτου ἀδελφὴν	γυναῖκα,	ἢ τῶν πρότερον χρησαμένων πρὶν
[30]	ἐγγυησαμένῳ ἐκπέμψαι ὁπότε βούλοιτο τὴν	γυναῖκα	ἦν; Ἦν δ' ἂν ἐπ'
[60]	ποίησιν μὴ ἐπίδικον εἶναι τὴν	γυναῖκα,	καὶ διὰ ταῦτα μὴ φῶσιν
[60]	τὴν κατὰ γένος προσήκουσαν αὑτοῖς	γυναῖκα,	καὶ τοσαύτης οὐσίας τοῦτον καταστῆναι
[60]	ἐνόμιζε γνησίαν εἶναι τὴν ἑαυτοῦ	γυναῖκα	Ξενοκλῆς, λαχεῖν ἂν ὑπὲρ αὐτῆς
[70]	τις ὑμᾶς πείθειν ὅτι ἐγγυητὴν	γυναῖκα	ὁ ἡμέτερος θεῖος ἔσχεν; Ἀλλ'
[50]	ὡς ἐξ ἑταίρας οὖσαν τὴν	γυναῖκα,	ὄντων αὐτῷ παίδων ἤδη τηλικούτων
[30]	ἐὰν ὁ ἀνὴρ ἐκπέμψῃ τὴν	γυναῖκα,	οὐκ ἔξεστι πράξασθαι τῷ δόντι
[70]	κατὰ τοὺς νόμους ἕξειν ταύτην	γυναῖκα.	(Οὐκοῦν ἐκ μὲν τοῦ τὴν
[10]	ὡμολογήκασιν εἶναι τοῦ βουλομένου τὴν	γυναῖκα,	πῶς ἂν εἰκότως ἡ αὐτὴ
[50]	ὑμεῖς καὶ οἱ ἄλλοι πολῖται	ἀνεπίδικα	ἔχουσι τὰ ἑαυτῶν ἕκαστοι πατρῷα.
[70]	εἶτα παρ' ὅτου ἐκομίσατο τὴν	προῖκα	αὐτῆς, ἐπειδὴ τετελευτηκὼς ἦν ᾧ
[30]	ἄνδρες, δῆλον ὅτι, εἰ μηδεμίαν	προῖκα	διωμολογήσατο ἕξειν ἐπ' αὐτῇ. Εἶτ'
[40]	οὔσῃ θυγατρὶ> (τρισ) χιλίας δραχμὰς	προῖκα	ἐπιδοὺς ἐκδοῦναι ἠξίωσεν ἄλλῳ. Εἶτ'
[20]	περὶ ἐκείνου θαυμάζω, εἰ μηδεμίαν	προῖκα	μήθ' ὁ διδοὺς μήθ' ὁ
[0]	ὅτου ἐκομίσατο τὴν τῆς ἀδελφῆς	προῖκα	οὗτος, ἐπειδὴ τετελευτηκὼς ἦν ᾧ
[0]	τούτου πυθέσθαι, ἥν τινά ποτε	προῖκά	φησιν ἐπιδοὺς ἐκδοῦναι τὴν ἀδελφὴν
[60]	μόνον δίκας ἔφευγεν ὁ βιαζόμενος,	ἀλλὰ	καὶ δημοσίᾳ εἰσαγγελθεὶς πρὸς τὸν
[50]	Ἐγὼ μὲν γὰρ οὐ νομίζω,	ἀλλὰ	καὶ ἠμφισβήτησεν ἂν τοῦ κλήρου
[50]	τὴν μαρτυρηθεῖσαν. Ἀναγίγνωσκε αὐτοῖς. Μαρτυρία.	(Ἀλλὰ	μὴν κἀκεῖνό γε δηλοῖ, ὡς
[10]	αὐτὴ γυνὴ ἐγγυητὴ δόξειεν εἶναι;	(Ἀλλὰ	μὴν ὁπότε μὴ ἐπεσκημμένοι εἰσὶ
[10]	καὶ ταῦτα μετὰ τῶν ἐπιτυχόντων.	Ἀλλὰ	μὴν τῶν γε μεμαρτυρηκότων οὐδενὶ
[40]	τὸν ἐκείνης πατρῷον κλῆρον εἶναι;	Ἀλλὰ	μὴν ὥς γε ἐπεδικάσατο ὁ
[70]	δὲ κληρονόμον κατέλιπε τῶν ἑαυτοῦ.	(ἀλλὰ	μὴν ὥς γε οὔτε γαμηλίαν
[70]	τῆς ἀδελφῆς ἡμεῖς ἦμεν αὐτῷ.	(Ἀλλὰ	νὴ Δία ἄλλον τινὰ ποιησάμενος
[50]	δοθείσῃ προικὶ αὐτῇ ἠγανάκτησεν οὐδέν,	ἀλλὰ	πάντα ταῦτα εἴασε γενέσθαι. Οἱ
[30]	εἰ ἦν ἀληθὲς τὸ πρᾶγμα.	Ἀλλὰ	περὶ μὲν τούτων καὶ ὕστερον
[40]	παράστασις οὐδεμίᾳ τίθεται τῶν εἰσαγγελιῶν·	ἀλλὰ	τοῖς μὲν διώκουσιν ἀκινδύνως εἰσαγγέλλειν
[80]	θεσμοφόρια ἑστιᾶν τὰς γυναῖκας, καὶ	τἆλλα	ὅσα προσῆκε λῃτουργεῖν ἐν τῷ
[50]	οὖν τούτου σχεδὸν εἴρηται τὰ	πολλά·	σκέψασθε δὲ καὶ περὶ τοῦ
[40]	ἂν τὸν Ἔνδιον οὗτος; Ναὶ	μὰ	Δία, εἴ γ' ἦν ἀληθὲς
[30]	περὶ τῶν ἑαυτῷ συμφερόντων; Ναὶ	μὰ	Δία, ὡς ἔγωγ' οἶμαι, ἐπεὶ
[20]	ἑαυτοῦ παρακαλεῖν ἐκεῖνος ἠξίωσεν; (Ναὶ	μὰ	Δία, ὡς ἔγωγε ᾤμην, εἴ
[0]	θυγατρὸς Πύρρῳ εἶναι, μεγάλη ἀνάγκη	ἅμα	καὶ τὴν τούτου μαρτυρίαν ἑαλωκέναι·
[30]	ἄν, εἰ ἦν ἀληθὲς τὸ	πρᾶγμα.	Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων καὶ
[20]	εἰ δοκεῖ πιστὸν εἶναι τὸ	πρᾶγμα.	Ἐγὼ μὲν γὰρ νομίζω, ἐκ
[20]	οὐδὲν θαυμαστὸν ὀλιγωρηθῆναι ἦν τὸ	πρᾶγμα.	Καὶ πῶς; Οἷς γε περὶ
[40]	εἴ γ' ἦν ἀληθὲς τὸ	πρᾶγμα.	~Οἶμαι δὲ οὐδ' ἂν τὴν
[20]	εἴ γε ἦν ἀληθὲς τὸ	πρᾶγμα.	Οὐ τοίνυν φαίνεται, ἀλλ' ὁ
[30]	ὥστε, εἰ ἦν ἀληθὲς τὸ	πρᾶγμα,	οὐκ ἂν σφόδρα διακριβώσασθαι περὶ
[10]	εἰκότων τῶν περὶ αὐτὸ τὸ	πρᾶγμα	σκεψάμενος; (Ἐνθυμεῖσθε δὲ τὴν ἀναίδειαν
[0]	ἢ εἴκοσιν ἔτη, τρία τάλαντα	τίμημα	τῷ κλήρῳ ἐπιγραψάμενος. (Ἀμφισβητούσης δὲ
[0]	παρ' ὑμῖν, καὶ τουτονὶ Νικόδημον	παραχρῆμα	ἐξηλέγξαμεν ἐν τοῖς αὐτοῖς δικασταῖς
[40]	ἀληθῆ ἃ νυνὶ τετόλμηκας μαρτυρῆσαι,	παραχρῆμα	εὐθὺς τότε ἐτιμωρήσω ἂν τὸν
[0]	Μαρτυρία. Διαμαρτυρία. Ὡς μὲν ἔδοξε	παραχρῆμα	εὐθὺς τότε πᾶσι> τὰ ψευδῆ
[20]	τοὺς θείους τοὺς ἑαυτοῦ ἐπὶ	ἁμάρτημα	τηλικοῦτον. (Ἔτι δὲ καὶ περὶ
[30]	τοῦ κλήρου τοῦ πατρῴου Φίλην	ὄνομα	εἶναι ἐπεγράψατο τῇ γυναικί, οἱ
[30]	κείμενον ταύτῃ, Φίλην ὁ ἀνὴρ	ὄνομα	ἐπεγράψατο εἶναι αὐτῇ, καὶ ταῦτα
[30]	φάσκοντες παραγενέσθαι τὸ τῆς τήθης	ὄνομα	Κλειταρέτην τὸν πατέρα ἐμαρτύρησαν θέσθαι
[30]	τῆς γυναικὸς τὸ τῆς θυγατρὸς	ὄνομα	τῆς αὑτῆς ἐν χρόνῳ τοσούτῳ
[30]	μήτηρ οὐκ ἂν ᾖδει τὸ	ὄνομα	τῆς θυγατρός, ὥς φασι, τῆς
[30]	ὀκτὼ ἔτη ἤδη μὴ ᾖδει	τοὔνομα	τῆς ἑαυτοῦ γυναικός. Εἶτα οὐδὲ
[70]	ἐγγυᾶσθαι, ἄλλως τε καὶ ἔχουσαν	τοὔνομα	τῆς ὑμετέρας αὐτῶν ἀδελφῆς, ὡς
[10]	φησι, τὴν ἀδελφήν, διαπραττόμενος τηλικαῦτα	ἕνα	μάρτυρα παρεῖναι αὑτῷ Πυρετίδην προσεποιήσατο,
[20]	μαρτυρίαν ταύτην, Νικόδημος δὲ οὑτοσὶ	ἕνα	μόνον μάρτυρα παρακαλέσας μεθ' ἑαυτοῦ
[60]	ἑαυτῶν ἀδελφιδῷ καταλειπομένην καὶ ἡμῶν	μηδένα	λαμβάνειν ἐθέλοντα αὐτήν, οὐκ ἄν
[50]	πατρῴων προσήκει. Καὶ περὶ τούτων	οὐδένα	λόγον λεχθῆναι δεῖ· ἅπαντες γὰρ
[50]	οὐδ' ἄλλον γε τῶν εἰσποιήτων	οὐδένα	οὕτως εὐήθη οὐδ' αὖ ὀλίγωρον
[20]	φησἰ ποιούμενος τῶν μὲν οἰκείων	οὐδένα	τῶν ἑαυτοῦ παρακεκληκὼς φαίνεται, Διονύσιον
[50]	τεκμήριον ὡς ἔστι ψευδῆ τὰ	μεμαρτυρημένα	Νικοδήμῳ. (Ὡς μὲν οὖν ἠγγυήσατο
[10]	περὶ τῶν πλησιασάντων αὐτῇ μαρτυρίας,	ἵνα	εἰδῶσιν ὅτι ἑταίρα τε ἦν
[30]	τοῦ πατρῴου. Τίνος ἕνεκα; Ἢ	ἵνα	καὶ τοῦ τῆς τήθης ὀνόματος
[20]	ἔχειν αὐτὸν ἐπὶ τῇ γυναικί,	ἵνα	μὴ ἐπ' ἐκείνῳ γένοιτο ῥᾳδίως
[60]	κατὰ γένος προσήκοντες ἀμφισβητεῖν ἀξιοῦσιν.	Ἵνα	οὖν μὴ παρὰ τοῦ ἐντυχόντος
[20]	δυνώμεθα τὰς ἐκμαρτυρίας πάντες ποιούμεθα,	ἵνα	τῷ τε ἐκμαρτυρήσαντι μὴ ἐξείη
[60]	φῶσιν ἀμφισβητῆσαι αὐτῆς, πρῶτον μὲν	ἐκεῖνα	αὐτοὺς ἐρέσθαι χρή, τί ὁμολογοῦντες
[20]	γυναικί. Τοῦτο μὲν γὰρ εἴ	τινα	ἐδίδου, εἰκὸς ἦν καὶ τὴν
[70]	αὐτῷ. (Ἀλλὰ νὴ Δία ἄλλον	τινὰ	ποιησάμενος τῶν συγγενῶν ἔδωκεν ἂν
[0]	περὶ αὐτοῦ τούτου πυθέσθαι, ἥν	τινά	ποτε προῖκά φησιν ἐπιδοὺς ἐκδοῦναι
[70]	εἰ δὲ μή, τῶν ἄλλων	τινὰ	συγγενῶν τὸν αὐτὸν τρόπον ἐπὶ
[70]	ἡμῶν ἐβούλετο λαμβάνειν, τῶν θείων	τινὰ	τούτων τῶν μαρτυρούντων, εἰ δὲ
[70]	ὑπάρχειν αὐτῇ· ἢ γὰρ ἡμῶν	τινα	τῶν ἐγγύτατα γένους ἐπιδικασάμενον ἕξειν
[10]	μετὰ τῶν ἀνδρῶν ἐπὶ τὰ	δεῖπνα,	οὐδὲ συνδειπνεῖν ἀξιοῦσι μετὰ τῶν
[10]	ἐγγύην γενέσθαι τοιαύτης γυναικός, εἰ	ἄρα	καὶ τῷ ἡμετέρῳ θείῳ τοιοῦτόν
[50]	ἀδελφιδῆν τὴν τούτου γυναῖκα, ἐὰν	ἄρα	τι γένηται καὶ ἐκ τούτου
[30]	καταστήσειεν εἶναι τὴν αὑτοῦ γυναῖκα;	(Ἆρά	γε οὐχὶ δῆλον, ὦ ἄνδρες,
[20]	μάρτυσι χρῆσθαι ἀναγκαῖόν ἐστιν ἡμῖν·	παρὰ	δὲ τῶν ἀσθενούντων ἢ τῶν
[30]	φρατόρων ὧν φησιν αὑτοῦ εἶναι,	παρὰ	τέτταρας ψήφους μετέσχε τῆς πόλεως;
[60]	κλήρου τὴν λῆξιν λαχεῖν ἠξίωσαν	παρὰ	τὸν νόμον. Πρὸς δὲ τούτοις
[50]	γὰρ ὅτι εἰ μὴ ἠγγύητο	παρὰ	τοῦ Ἐνδίου ὡς ἐξ ἑταίρας
[60]	ἀμφισβητεῖν ἀξιοῦσιν. Ἵνα οὖν μὴ	παρὰ	τοῦ ἐντυχόντος τῶν κλήρων αἱ
[20]	φαῦλον, περὶ οὗ τὴν ἐκμαρτυρίαν	παρὰ	τοῦ Πυρετίδου φασὶ ποιήσασθαι οὗτοι,
[30]	μὲν γὰρ οὐ νομίζω. Εἶτα	παρὰ	τούτου ὁ ἡμέτερος θεῖος ἠξίωσεν
[30]	τῆς ἑαυτοῦ γυναικός. Εἶτα οὐδὲ	παρὰ	τῶν αὑτοῦ μαρτύρων πρότερον ἐδυνήθη
[0]	ἡ ἐγγυητὴ γυνὴ ἀπέλιπε τὸν	ἄνδρα	ζῶντα ἢ τελευτήσαντος τὸν οἶκον
[30]	ἐὰν ἀπολίπῃ ἡ γυνὴ τὸν	ἄνδρα	ἢ ἐὰν ὁ ἀνὴρ ἐκπέμψῃ
[70]	ἡ ἐγγυητὴ γυνὴ ἀπέλιπε τὸν	ἄνδρα	ἢ τὸν οἶκον τὸν αὐτοῦ,
[30]	οὗ ἐπιθυμῶν λέγει πρὸς ὑμᾶς,	σφόδρα	βούλεται πονηρὸς εἶναι; ~Περὶ μὲν
[30]	ἀληθὲς τὸ πρᾶγμα, οὐκ ἂν	σφόδρα	διακριβώσασθαι περὶ τῶν ἑαυτῷ συμφερόντων;
[50]	τοῦ κλήρου τὴν λῆξιν τρίτῃ	ἡμέρᾳ	εὐθέως οὗτοι. (Ὁ δὲ νόμος
[40]	καὶ εἰ ᾖδεις ἐξ αὐτῆς	θυγατέρα	γνησίαν καταλειπομένην, (πῶς ἐπέτρεψας τῷ
[60]	τῇ δὲ Φίλῃ, ἥν φασι	θυγατέρα	γνησίαν τῷ Πύρρῳ καταλελεῖφθαι, λαχεῖν
[60]	τὸν νόμον· εἰ δὲ τὴν	θυγατέρα	ἐδίδου καὶ ἐπὶ τούτῳ ποιησάμενος
[70]	(Οὐκοῦν ἐκ μὲν τοῦ τὴν	θυγατέρα	εἰς τοὺς φράτορας εἰσαγαγεῖν καὶ
[70]	ὁ θεῖος ἡμῶν, οὔτε τὴν	θυγατέρα,	ἥν φασι γνησίαν αὐτῷ εἶναι
[40]	τὴν ἀδελφιδῆν τὴν ἑαυτοῦ γνησίαν	θυγατέρα	Πύρρῳ καταλειφθῆναι. (Περὶ μὲν οὖν
[70]	ἔχειν τὸν κλῆρον καὶ τὴν	θυγατέρα	τὴν ἑαυτοῦ. Καὶ τί αὐτὸν
[70]	τὴν ἀδελφὴν τὴν Νικοδήμου, τὴν	θυγατέρα	τὴν ἐκ ταύτης ἀποφανθεῖσαν εἶναι
[40]	ἐπεδικάζετο τοῦ κλήρου, νόθην τὴν	θυγατέρα	τοῦ καταλιπόντος τὸν κλῆρον καθίστη.
[60]	Πύρρου θεῖοι, εἰ ᾖδεσαν γνησίαν	θυγατέρα	τῷ ἑαυτῶν ἀδελφιδῷ καταλειπομένην καὶ
[70]	εἰσαγαγεῖν τὴν ἐκ ταύτης ἀποφανθεῖσαν	θυγατέρα	ὡς γνησίαν οὖσαν αὑτῷ. ~Καὶ
[30]	τῆς τήθης ὄνομα Κλειταρέτην τὸν	πατέρα	ἐμαρτύρησαν θέσθαι αὐτῇ. (Θαυμάζω οὖν
[50]	ὁ κληρονόμος. Οὐκοῦν δυοῖν τὰ	ἕτερα	προσῆκε τῇ γυναικί, ἢ γυναικί
[0]	εἶναι, ἀλλ' οὐκ ἂν ἡ	ἡμετέρα	κατέστη μήτηρ. (Ἁλόντος δὲ τοῦ
[0]	ἐτόλμησε διαμαρτυρῆσαι μὴ ἐπίδικον τῇ	ἡμετέρᾳ	μητρὶ τὸν τοῦ ἀδελφοῦ κλῆρον
[50]	ὁ ἐγγυῆσαι μεμαρτυρηκὼς αὐτῆς τὴν	μητέρα;	Ἐγὼ μὲν γὰρ οὐ νομίζω,
[70]	ὁ ἀδελφιδοῦς ὑμῶν ἠγγυᾶτο τὴν	μητέρα	τὴν ταύτης κατὰ τοὺς νόμους
[0]	μὲν οὖν καὶ ἐν τῇ	προτέρᾳ	δίκῃ ἡ τούτου μαρτυρία ψευδὴς
[10]	τῶν τούτοις μεμαρτυρημένων ἐν τῇ	προτέρᾳ	δίκῃ καὶ ἐκ τῶν εἰκότων
[10]	παρέξομαι τὰς μαρτυρηθείσας ἐν τῇ	προτέρᾳ	δίκῃ, ὧν οὐδεμιᾷ ἐπισκήψασθαι ἠξίωσαν
[10]	τὸ ὕδωρ. Μαρτυρίαι. (Ὡς μὲν	ἑταίρα	ἦν τῷ βουλομένῳ καὶ οὐ
[10]	αὐτῇ μαρτυρίας, ἵνα εἰδῶσιν ὅτι	ἑταίρα	τε ἦν τοῦ βουλομένου, καὶ
[20]	Νικόδημος δὲ οὑτοσὶ ἕνα μόνον	μάρτυρα	παρακαλέσας μεθ' ἑαυτοῦ τῷ τὸν
[10]	τὴν ἀδελφήν, διαπραττόμενος τηλικαῦτα ἕνα	μάρτυρα	παρεῖναι αὑτῷ Πυρετίδην προσεποιήσατο, καὶ
[0]	(Τελευτήσαντος δὲ τοῦ ἀδελφοῦ πέρυσιν,	ὑπερβᾶσα	τὸν τελευταῖον κληρονόμον, γνησία θυγάτηρ
[10]	ὅτι οὐδενὶ ἄλλῳ ἐγγυηθεῖσα οὐδὲ	συνοικήσασα	φαίνεται· σκεψώμεθα δὲ καὶ ἐξ
[0]	ἂν τῶν τοῦ θείου ἡ	διαμαρτυρηθεῖσα	γνησία θυγάτηρ εἶναι, ἀλλ' οὐκ
[10]	μεμαρτύρηται, καὶ ὅτι οὐδενὶ ἄλλῳ	ἐγγυηθεῖσα	οὐδὲ συνοικήσασα φαίνεται· σκεψώμεθα δὲ
[80]	ἑστιᾶν τὰς γυναῖκας, καὶ τἆλλα	ὅσα	προσῆκε λῃτουργεῖν ἐν τῷ δήμῳ
[10]	οὐδ' ἐξ ἑνὸς ἄλλου φαίνεται	τεκοῦσα.	Ἀναγίγνωσκε αὐτοῖς. Μαρτυρίαι. (Ὡς μὲν
[0]	θυγάτηρ τοῦ ἡμετέρου θείου ἥκει	φάσκουσα	εἶναι Φίλη, καὶ κύριος Ξενοκλῆς
[0]	ἐγγυητῆς ἢ ἐξ ἑταίρας ἡ	ἀμφισβητοῦσα	τοῦ κλήρου τῷ θείῳ γυναικὸς
[60]	θυγατέρων ἔστι δοῦναι καὶ διαθέσθαι	τὰ	αὑτοῦ· ἄνευ δὲ τῶν γνησίων
[60]	διαθέσθαι ὅπως ἂν ἐθέλῃ τις	τὰ	αὑτοῦ, ἐὰν μὴ παῖδας γνησίους
[50]	ἄν τις ταῦτα ἑτέρῳ παραδοίη	τὰ	αὑτοῦ, καὶ ταῦτα τηλικαῦτα ὄντα
[10]	ἔρχονται μετὰ τῶν ἀνδρῶν ἐπὶ	τὰ	δεῖπνα, οὐδὲ συνδειπνεῖν ἀξιοῦσι μετὰ
[60]	ἐβάδιζεν ἂν ἡ γνησία εἰς	τὰ	ἑαυτῆς πατρῷα, καὶ εἴ τις
[50]	οἱ ἄλλοι πολῖται ἀνεπίδικα ἔχουσι	τὰ	ἑαυτῶν ἕκαστοι πατρῷα. ~Οὗτοι τοίνυν
[20]	τὸ ἐργαστήριον τὸ ἡμέτερον εἰς	τὰ	ἔργα, οὐχ ἡγήσατο δεῖν τοῖς
[50]	τελευτήσῃ ὁ κληρονόμος. Οὐκοῦν δυοῖν	τὰ	ἕτερα προσῆκε τῇ γυναικί, ἢ
[50]	τούτου τεκμήριον ὡς ἔστι ψευδῆ	τὰ	μεμαρτυρημένα Νικοδήμῳ. (Ὡς μὲν οὖν
[50]	μὲν οὖν τούτου σχεδὸν εἴρηται	τὰ	πολλά· σκέψασθε δὲ καὶ περὶ
[0]	ἔδοξε παραχρῆμα εὐθὺς τότε πᾶσι>	τὰ	ψευδῆ μαρτυρῆσαι Νικόδημος ἐπιδέδεικται (τότε
[10]	γνώσεσθε ὡς οὗτός τε περιφανῶς	τὰ	ψευδῆ μεμαρτύρηκε, καὶ ὀρθῶς καὶ
[0]	ταῦτα, (ἐκεῖνόν τε ἐξελέγξαντες περιφανῶς	τὰ	ψευδῆ μεμαρτυρηκότα τὴν τῶν ψευδομαρτυρίων
[30]	ἐστὶ γνῶναι ὅτι φαίνεται περιφανῶς	τὰ	ψευδῆ μεμαρτυρηκὼς οὗτος. Ὅπου γάρ,
[0]	Εἰ γὰρ μὴ ἐδόκει οὗτος	τὰ	ψευδῆ τότε μαρτυρῆσαι, δῆλον ὅτι
[60]	δὲ τοὺς εἰσποιήτους ἅπαντες οἱ	κατὰ	γένος προσήκοντες ἀμφισβητεῖν ἀξιοῦσιν. Ἵνα
[60]	προσήκοντα Πύρρῳ, λαβόντα ἔχειν τὴν	κατὰ	γένος προσήκουσαν αὑτοῖς γυναῖκα. Ἢ
[60]	ἐκείνῳ καταλειπομένη, λαβόντα ἔχειν τὴν	κατὰ	γένος προσήκουσαν αὑτοῖς γυναῖκα, καὶ
[0]	ὑμᾶς εἰσαγαγόντες τὸν διαμαρτυρῆσαι τολμήσαντα	κατὰ	ταῦτα, (ἐκεῖνόν τε ἐξελέγξαντες περιφανῶς
[60]	ἂν ἦν αὐτοῦ ἡ ποίησις	κατὰ	τὸν νόμον· εἰ δὲ τὴν
[30]	ἀδελφὴν τὴν αὑτοῦ μόνον τὸ	κατὰ	τοὺς νόμους ἐγγυῆσαι διεπράξατο; Ὃς
[70]	ἠγγυᾶτο τὴν μητέρα τὴν ταύτης	κατὰ	τοὺς νόμους ἕξειν γυναῖκα, ἔτι
[70]	ἐπὶ πάσῃ τῇ οὐσίᾳ ἐπιδικασάμενον	κατὰ	τοὺς νόμους ἕξειν ταύτην γυναῖκα.
[10]	ψευδῆ μεμαρτύρηκε, καὶ ὀρθῶς καὶ	κατὰ	τοὺς νόμους οἱ δικάσαντες τὴν
[0]	ἀδελφὴν τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα εἶναι	κατὰ	τοὺς νόμους. (Ὅτι μὲν οὖν
[60]	γνησία κατελείφθη, ἐκ τῶν νόμων	σαφέστατα	μαθεῖν ἔστι τοῦτο. (Ὁ γὰρ
[0]	εἶναι, ὁ τόθ' ἑαλωκὼς μάρτυς	σαφέστατα	τοῦτον ἐξελέγχει. Εἰ γὰρ μὴ
[70]	ἢ γὰρ ἡμῶν τινα τῶν	ἐγγύτατα	γένους ἐπιδικασάμενον ἕξειν γυναῖκα, ἢ
[60]	καταλιπὼν αὐταῖς γνησίους ἀδελφούς, τοῖς	ἐγγύτατα	γένους ἐπιδίκους ὁ νόμος εἶναι
[20]	(καὶ οὐ μεθ' ἑνὸς οὐδὲ	μετὰ	δυοῖν, ἀλλ' ὡς ἂν μετὰ
[20]	καὶ τὸν Ἀριστόλοχον τὸν Αἰθαλίδην·	μετὰ	δυοῖν τούτοιν ἐν τῷ ἄστει
[20]	Ὁ μὲν τοίνυν ἐγγυῆσαι φάσκων	μετὰ	ἑνὸς μάρτυρος καὶ ἄνευ ὁμολογίας
[10]	προδήλους πράξεις ἴωμεν, ἃς δεῖ	μετὰ	μαρτύρων γενέσθαι, τοὺς οἰκειοτάτους καὶ
[20]	μετὰ δυοῖν, ἀλλ' ὡς ἂν	μετὰ	πλείστων δυνώμεθα τὰς ἐκμαρτυρίας πάντες
[20]	ἐκμαρτυρίαν ποιήσασθαί φασιν οὗτοι, τοιαύτην	μετὰ	τούτων· οἷς οὐδ' ἂν περὶ
[10]	τὰ δεῖπνα, οὐδὲ συνδειπνεῖν ἀξιοῦσι	μετὰ	τῶν ἀλλοτρίων, καὶ ταῦτα μετὰ
[10]	οὐδὲ αἱ γαμεταὶ γυναῖκες ἔρχονται	μετὰ	τῶν ἀνδρῶν ἐπὶ τὰ δεῖπνα,
[10]	μετὰ τῶν ἀλλοτρίων, καὶ ταῦτα	μετὰ	τῶν ἐπιτυχόντων. Ἀλλὰ μὴν τῶν
[60]	θηλείας καταλίπῃ, σὺν ταύταις. Οὐκοῦν	μετὰ	τῶν θυγατέρων ἔστι δοῦναι καὶ
[50]	ἁπάντων τῶν παππῴων κληρονομία προσήκει.	Εἶτα	εἰδὼς ἄν τις ταῦτα ἑτέρῳ
[20]	ἐγγυητῆς τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα εἶναι.	Εἶτα	ἐπὶ ταύτην ἂν τὴν μαρτυρίαν,
[30]	ᾖδει τοὔνομα τῆς ἑαυτοῦ γυναικός.	Εἶτα	οὐδὲ παρὰ τῶν αὑτοῦ μαρτύρων
[70]	ἢ τὸν οἶκον τὸν αὐτοῦ,	εἶτα	παρ' ὅτου ἐκομίσατο τὴν προῖκα
[30]	Ἐγὼ μὲν γὰρ οὐ νομίζω.	Εἶτα	παρὰ τούτου ὁ ἡμέτερος θεῖος
[0]	τῷ τὸν τριτάλαντον οἶκον κεκτημένῳ,	εἶτα	πότερον ἡ ἐγγυητὴ γυνὴ ἀπέλιπε
[60]	ἤδη ἀφῄρηνται τὰς ἑαυτῶν γυναῖκας.	(Εἶτα	τὰς μὲν ὑπὸ τῶν πατέρων
[60]	ἐπεσκημμένοι εἰσὶ τοῖς μεμαρτυρηκόσι ταῦτα,	(εἶτα	τί παρελθόντες τὸν τελευταῖον τοῦ
[70]	ἐμὸν ἀδελφὸν ὑὸν αὑτῷ. Μαρτυρία	(Εἶτα	ὑμεῖς τὴν Νικοδήμου μαρτυρίαν τῶν
[40]	τιμωρίαι ἐπὶ ταῖς εἰσαγγελίαις ἔπεισιν.	(Ἔπειτα	εἰ ἦν ἐξ ἐγγυητῆς ἡ
[70]	τῷ Πύρρῳ φησὶ τὴν ἀδελφήν,	ἔπειτα	πρὸς ὁποῖον ἄρχοντα ἡ ἐγγυητὴ
[50]	ἐπιδικασίας τοῦ κλήρου μαρτυρίαν πάλιν,	ἔπειτα	τὴν περὶ τῆς ἐγγυήσεως τῆς
[0]	πλείω ἢ εἴκοσιν ἔτη, τρία	τάλαντα	τίμημα τῷ κλήρῳ ἐπιγραψάμενος. (Ἀμφισβητούσης
[50]	προικὶ αὐτῇ ἠγανάκτησεν οὐδέν, ἀλλὰ	πάντα	ταῦτα εἴασε γενέσθαι. Οἱ δὲ
[30]	ἀδελφήν; Καὶ ταῦτα εἰδὼς τὸν	ἅπαντα	χρόνον ἄτοκον οὖσαν αὐτήν, καὶ
[0]	εἰς ὑμᾶς εἰσαγαγόντες τὸν διαμαρτυρῆσαι	τολμήσαντα	κατὰ ταῦτα, (ἐκεῖνόν τε ἐξελέγξαντες
[50]	Πύρρου κλήρου ἀμφισβητῆσαι ἠξίωσεν, οὔτ'	ἐγγυήσαντα	τὴν ἀδελφιδῆν ὡς οὖσαν ἐξ
[50]	τὰ αὑτοῦ, καὶ ταῦτα τηλικαῦτα	ὄντα	ὅσων ἠμφισβήτησαν οὗτοι; (Δοκεῖ δ'
[0]	αὐτοῖς δικασταῖς ἀναισχυντότατον τῇ μαρτυρίᾳ	ὄντα	ταύτῃ, ὅς γε ἐτόλμησε μαρτυρῆσαι
[40]	ἐξελέγξαι τοῦτον ἀναισχυντότατον τῇ μαρτυρίᾳ	ὄντα	ταύτῃ. Φέρε γάρ, ὦ Νικόδημε,
[60]	μηδαμόθεν μηδὲν γένει προσήκοντα Πύρρῳ,	λαβόντα	ἔχειν τὴν κατὰ γένος προσήκουσαν
[60]	ἦν γνησία θυγάτηρ ἐκείνῳ καταλειπομένη,	λαβόντα	ἔχειν τὴν κατὰ γένος προσήκουσαν
[60]	Ξενοκλέα, τὸν μηδαμόθεν μηδὲν γένει	προσήκοντα	Πύρρῳ, λαβόντα ἔχειν τὴν κατὰ
[60]	καταλειπομένην καὶ ἡμῶν μηδένα λαμβάνειν	ἐθέλοντα	αὐτήν, οὐκ ἄν ποτε ἐπέτρεψαν
[40]	γὰρ ἐπιτίμιον ταῖς πρὸς τὸν	ἄρχοντα	εἰσαγγελίαις ἔπεστιν, οὐδ' ἐὰν μηδεμίαν
[60]	καὶ δημοσίᾳ εἰσαγγελθεὶς πρὸς τὸν	ἄρχοντα	ἐκινδύνευεν ἂν περὶ τοῦ σώματος
[70]	τὴν ἀδελφήν, ἔπειτα πρὸς ὁποῖον	ἄρχοντα	ἡ ἐγγυητὴ γυνὴ ἀπέλιπε τὸν
[50]	ἐξ ἑταίρας εἰσαγγεῖλαι πρὸς τὸν	ἄρχοντα	ἠξίωσεν, οὔτ' ἐπὶ τῇ δοθείσῃ
[50]	καὶ εἰσήγγειλεν ἂν πρὸς τὸν	ἄρχοντα,	καὶ ἄλλο εἴ τι ἦν
[40]	οὐκ (ἂν) εἰσήγγειλας πρὸς τὸν	ἄρχοντα	κακοῦσθαι τὴν ἐπίκληρον ὑπὸ τοῦ
[40]	οὐκ ἂν εἰσήγγειλε πρὸς τὸν	ἄρχοντα	ὑβρίζεσθαι τὴν ἐπίκληρον ὑπὸ τοῦ
[20]	μὲν τὸν Πυρετίδην μόνον, οὐχ	ὁμολογοῦντα,	προσεποιήσατο μεθ' ἑαυτοῦ παραγενέσθαι· ὑπὸ
[40]	εὐθὺς τότε ἐτιμωρήσω ἂν τὸν	ἀδικοῦντα.	Ἢ καὶ ταῦτα λαθεῖν σεαυτὸν
[0]	ἐγγυητὴ γυνὴ ἀπέλιπε τὸν ἄνδρα	ζῶντα	ἢ τελευτήσαντος τὸν οἶκον αὐτοῦ,
[20]	πολλῷ πλείους εἰκὸς ἦν τὸν	ἐγγυῶντα	παρακαλεῖν ἢ τὸν ἐγγυώμενον τὴν
[0]	τε ἐξελέγξαντες περιφανῶς τὰ ψευδῆ	μεμαρτυρηκότα	τὴν τῶν ψευδομαρτυρίων δίκην εἵλομεν
[20]	ἡμῖν γνωριμωτάτους ἕκαστος ἡμῶν παρακαλεῖ	μάλιστα,	(καὶ οὐ μεθ' ἑνὸς οὐδὲ
[10]	καὶ οἷς ἂν τυγχάνωμεν χρώμενοι	μάλιστα,	τούτους παραλαμβάνειν εἰώθαμεν ἐπὶ τὰς
[10]	ὥς φησι, τὴν ἀδελφήν, διαπραττόμενος	τηλικαῦτα	ἕνα μάρτυρα παρεῖναι αὑτῷ Πυρετίδην
[50]	παραδοίη τὰ αὑτοῦ, καὶ ταῦτα	τηλικαῦτα	ὄντα ὅσων ἠμφισβήτησαν οὗτοι; (Δοκεῖ
[10]	αὐτοῦ τούτου μαρτυρίαις, ὡμολογηκότες εἰσὶ	ταῦτα.	Ἀκούσαντες δὲ καὶ ὑμεῖς αὐτῶν
[50]	αὐτῇ ἠγανάκτησεν οὐδέν, ἀλλὰ πάντα	ταῦτα	εἴασε γενέσθαι. Οἱ δὲ νόμοι
[30]	ἡμετέρῳ θείῳ τὴν ἀδελφήν; Καὶ	ταῦτα	εἰδὼς τὸν ἅπαντα χρόνον ἄτοκον
[60]	γενέσθαι ἐπεσκημμένοι εἰσὶ τοῖς μεμαρτυρηκόσι	ταῦτα,	(εἶτα τί παρελθόντες τὸν τελευταῖον
[0]	εἰσαγαγόντες τὸν διαμαρτυρῆσαι τολμήσαντα κατὰ	ταῦτα,	(ἐκεῖνόν τε ἐξελέγξαντες περιφανῶς τὰ
[50]	προσήκει. Εἶτα εἰδὼς ἄν τις	ταῦτα	ἑτέρῳ παραδοίη τὰ αὑτοῦ, καὶ
[20]	παρακληθέντες τῇ ἐγγύῃ παραγενέσθαι, καὶ	ταῦτα	θεῖοι ὄντες τῷ ἐγγυωμένῳ. (Ὑμέτερον
[30]	ὄνομα ἐπεγράψατο εἶναι αὐτῇ, καὶ	ταῦτα	λαγχάνων αὐτῇ τοῦ κλήρου τοῦ
[40]	ἂν τὸν ἀδικοῦντα. Ἢ καὶ	ταῦτα	λαθεῖν σεαυτὸν προσποιήσει; (Ἔπειτ' οὐδ'
[50]	οὐκ ὀλίγον χρόνον ἤδη ἀληθῆ	ταῦτα	μεμαρτύρηκε. Δῆλον γὰρ ὅτι εἰ
[10]	ἀξιοῦσι μετὰ τῶν ἀλλοτρίων, καὶ	ταῦτα	μετὰ τῶν ἐπιτυχόντων. Ἀλλὰ μὴν
[60]	εἶναι τὴν γυναῖκα, καὶ διὰ	ταῦτα	μὴ φῶσιν ἀμφισβητῆσαι αὐτῆς, πρῶτον
[70]	εἰς τοὺς φράτορας ἠξίωσε, καὶ	ταῦτα	νόμου ὄντος αὐτοῖς, ἀναγνώσεται δὲ
[70]	τινὸς γεγενημένοι εἰσὶ παῖδες αὐτῇ.	Ταῦτα	οὖν ἀξιοῦτε πυνθάνεσθαι παρ' αὐτοῦ,
[60]	γνησίων τῶν αὑτοῦ ἐπιδικάζεσθαι ἀξιοῖ.	Ταῦτα	πρὸς τὴν ἀναίδειαν αὐτῶν πυνθάνεσθε.
[50]	ἑτέρῳ παραδοίη τὰ αὑτοῦ, καὶ	ταῦτα	τηλικαῦτα ὄντα ὅσων ἠμφισβήτησαν οὗτοι;
[30]	τὴν ἑαυτοῦ μεμαρτύρηκεν ἐγγυῆσαι, καὶ	ταῦτα	τῆς προικὸς εἰς αὐτὸν γιγνομένης,
[20]	τε πολλοῖς καὶ καλοῖς κἀγαθοῖς	ταὐτὰ	μαρτυροῦσι πιστεύοιτε μᾶλλον. (Ξενοκλῆς τοίνυν
[40]	θυγατέρων, ἐάν τις καταλιπὼν γνησίας	τελευτᾷ.	Γνώσεσθε δὲ αὐτῶν ἀκούσαντες τῶν
[70]	φήσαιτ' ἂν ὑμᾶς· ὅτε δ'	ἠγγύα	καὶ ἐξεδίδου ὁ Ἔνδιος τὴν
[40]	παρῶμεν· ἐπειδὴ δὲ τῷ Ξενοκλεῖ	ἠγγύα	ὁ Ἔνδιος τὴν ἀδελφιδῆν σου,
[60]	ἡ γνησία εἰς τὰ ἑαυτῆς	πατρῷα,	καὶ εἴ τις αὐτὴν ἀφῃρεῖτο
[50]	ἀνεπίδικα ἔχουσι τὰ ἑαυτῶν ἕκαστοι	πατρῷα.	~Οὗτοι τοίνυν εἰς τοῦτο τόλμης

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/10/2008