Paragraphes |
[10] |
δεῖπνα,
οὐδὲ
συνδειπνεῖν
ἀξιοῦσι
μετὰ
|
τῶν |
ἀλλοτρίων,
καὶ
ταῦτα
μετὰ
τῶν |
[10] |
οὗτος
ἐγγυῆσαι
ἐκείνῳ
μεμαρτύρηκεν,
ὑπὸ
|
τῶν |
ἄλλων
οἰκείων
καὶ
ὑπὸ
τῶν |
[70] |
τῶν
μαρτυρούντων,
εἰ
δὲ
μή,
|
τῶν |
ἄλλων
τινὰ
συγγενῶν
τὸν
αὐτὸν |
[10] |
αἱ
γαμεταὶ
γυναῖκες
ἔρχονται
μετὰ
|
τῶν |
ἀνδρῶν
ἐπὶ
τὰ
δεῖπνα,
οὐδὲ |
[30] |
δεκάτῃ
ὠνόμηνεν,
(οἱ
δ'
οἰκειότατοι
|
τῶν |
ἁπάντων,
ὁ
πατὴρ
καὶ
ὁ |
[20] |
παρὰ
δὲ
τῶν
ἀσθενούντων
ἢ
|
τῶν |
ἀποδημεῖν
μελλόντων
ὅταν
τις
ἐκμαρτυρίαν |
[20] |
ἀναγκαῖόν
ἐστιν
ἡμῖν·
παρὰ
δὲ
|
τῶν |
ἀσθενούντων
ἢ
τῶν
ἀποδημεῖν
μελλόντων |
[70] |
(Εἶτα
ὑμεῖς
τὴν
Νικοδήμου
μαρτυρίαν
|
τῶν |
αὐτοῦ
τοῦ
θείου
ἐκμαρτυριῶν
πιστοτέραν |
[60] |
ἔρεσθε,
εἴ
τις
τῶν
γνησίων
|
τῶν |
αὑτοῦ
ἐπιδικάζεσθαι
ἀξιοῖ.
Ταῦτα
πρὸς |
[20] |
παρεσκευάζετο
ὁμολογεῖν
ἢ
πράττειν
ἀνάξιον
|
τῶν |
αὑτοῦ,
ἢ
παρακαλέσαι
μάρτυρας
τοὺς |
[30] |
ἑαυτοῦ
γυναικός.
Εἶτα
οὐδὲ
παρὰ
|
τῶν |
αὑτοῦ
μαρτύρων
πρότερον
ἐδυνήθη
πυθέσθαι, |
[10] |
μετὰ
τῶν
ἐπιτυχόντων.
Ἀλλὰ
μὴν
|
τῶν |
γε
μεμαρτυρηκότων
οὐδενὶ
ἐπισκήψασθαι
οὗτοι |
[10] |
τῶν
ἄλλων
οἰκείων
καὶ
ὑπὸ
|
τῶν |
γειτόνων
τῶν
ἐκείνου
μεμαρτύρηται
πρὸς |
[70] |
ἐπίδικον
καταλιπεῖν
αὐτήν,
καὶ
ἐπισκῆψαι
|
τῶν |
γιγνομένων
ἐκ
τῆς
θυγατρὸς
παίδων |
[60] |
διαθέσθαι
τὰ
αὑτοῦ·
ἄνευ
δὲ
|
τῶν |
γνησίων
θυγατέρων
οὐχ
οἷόν
τε |
[60] |
ἐκεῖνο
αὐτοὺς
ἔρεσθε,
εἴ
τις
|
τῶν |
γνησίων
τῶν
αὑτοῦ
ἐπιδικάζεσθαι
ἀξιοῖ. |
[10] |
ἐπὶ
τὰς
πράξεις
τὰς
τοιαύτας,
|
τῶν |
δὲ
ἀδήλων
καὶ
ἐξαίφνης
γιγνομένων |
[80] |
ὑμῖν·
λαβὲ
δὲ
καὶ
τὴν
|
τῶν |
δημοτῶν
τῶν
ἐκείνου
μαρτυρίαν.
Μαρτυρία. |
[40] |
ἄλλως
τε
καὶ
μόνων
τούτων
|
τῶν |
δικῶν
ἀκινδύνων
τοῖς
διώκουσιν
οὐσῶν |
[60] |
εἰσποιήτῳ
οὐκ
ἔφασαν
ἐπιδικάσασθαι
προσήκειν
|
τῶν |
δοθέντων,
τῇ
δὲ
Φίλῃ,
ἥν |
[60] |
αὑτοῖς
εἰσποιοῦνται,
τούτοις
ἐπιδικάζεσθαι
προσήκει
|
τῶν |
δοθέντων.
(Τοῖς
μὲν
γάρ,
ὅτι |
[30] |
ἑαυτῶν
πάντες
πρότερον
διομολογοῦνται
περὶ
|
τῶν |
δοθησομένων
ταῖς
παλλακαῖς·
Νικόδημος
δὲ |
[40] |
εἰσποιήτου
οὕτως
ὑβριζομένην
καὶ
ἄκληρον
|
τῶν |
ἑαυτῆς
πατρῴων
καθισταμένην,
ἄλλως
τε |
[70] |
κατέστησε,
τὸν
δὲ
κληρονόμον
κατέλιπε
|
τῶν |
ἑαυτοῦ.
(ἀλλὰ
μὴν
ὥς
γε |
[40] |
οὔτε
δοῦναι
οὐδενὶ
οὐδὲν
ἔξεστι
|
τῶν |
ἑαυτοῦ
ἄνευ
τῶν
θυγατέρων,
ἐάν |
[20] |
ἐγγύης
τῆς
τήθης
τῶν
παίδων
|
τῶν |
ἑαυτοῦ
ἐν
τῷ
ἄστει
ἐκμαρτυρίαν |
[60] |
ποιήσασθαι
οὔτε
δοῦναι
οὐδενὶ
οὐδὲν
|
τῶν |
ἑαυτοῦ.
(Οὐκοῦν
εἰ
μὲν
ἄνευ |
[20] |
ποιούμενος
τῶν
μὲν
οἰκείων
οὐδένα
|
τῶν |
ἑαυτοῦ
παρακεκληκὼς
φαίνεται,
Διονύσιον
δὲ |
[30] |
οὐκ
ἂν
σφόδρα
διακριβώσασθαι
περὶ
|
τῶν |
ἑαυτῷ
συμφερόντων;
Ναὶ
μὰ
Δία, |
[70] |
αὐτῇ·
ἢ
γὰρ
ἡμῶν
τινα
|
τῶν |
ἐγγύτατα
γένους
ἐπιδικασάμενον
ἕξειν
γυναῖκα, |
[20] |
Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
νομίζω,
ἐκ
|
τῶν |
εἰκότων
σκοπούμενος,
πολὺ
ἂν
μᾶλλον |
[10] |
τῇ
προτέρᾳ
δίκῃ
καὶ
ἐκ
|
τῶν |
εἰκότων
τῶν
περὶ
αὐτὸ
τὸ |
[40] |
πρυτανεῖα
οὔτε
παράστασις
οὐδεμίᾳ
τίθεται
|
τῶν |
εἰσαγγελιῶν·
ἀλλὰ
τοῖς
μὲν
διώκουσιν |
[50] |
ἀρχὴν
ἐκεῖνον
οὐδ'
ἄλλον
γε
|
τῶν |
εἰσποιήτων
οὐδένα
οὕτως
εὐήθη
οὐδ' |
[0] |
ὑὸν
ἑαυτῷ·
ὃς
κληρονόμος
ὢν
|
τῶν |
ἐκείνου
ἐπεβίω
πλείω
ἔτη
ἢ |
[70] |
δὲ
ὑμῖν
τὴν
τῶν
φρατόρων
|
τῶν |
ἐκείνου
μαρτυρίαν.
Ἀναγίγνωσκε·
σὺ
δ' |
[80] |
δὲ
καὶ
τὴν
τῶν
δημοτῶν
|
τῶν |
ἐκείνου
μαρτυρίαν.
Μαρτυρία.
|
[10] |
οἰκείων
καὶ
ὑπὸ
τῶν
γειτόνων
|
τῶν |
ἐκείνου
μεμαρτύρηται
πρὸς
ὑμᾶς·
οἳ |
[70] |
γαμηλίας
μὴ
ἀμνημονεῖτε.
Οὐ
γὰρ
|
τῶν |
ἐλαχίστων
πρὸς
τὴν
τούτου
μαρτυρίαν |
[10] |
τῶν
ἀλλοτρίων,
καὶ
ταῦτα
μετὰ
|
τῶν |
ἐπιτυχόντων.
Ἀλλὰ
μὴν
τῶν
γε |
[50] |
καὶ
ἐκ
τῶν
νόμων
ἁπάντων
|
τῶν |
ἡμετέρων;
περὶ
μὲν
οὖν
τούτου |
[70] |
εἰ
μηδεὶς
ἡμῶν
ἐβούλετο
λαμβάνειν,
|
τῶν |
θείων
τινὰ
τούτων
τῶν
μαρτυρούντων, |
[40] |
οὐδὲν
ἔξεστι
τῶν
ἑαυτοῦ
ἄνευ
|
τῶν |
θυγατέρων,
ἐάν
τις
καταλιπὼν
γνησίας |
[60] |
καταλίπῃ,
σὺν
ταύταις.
Οὐκοῦν
μετὰ
|
τῶν |
θυγατέρων
ἔστι
δοῦναι
καὶ
διαθέσθαι |
[50] |
οὐδ'
αὖ
ὀλίγωρον
τῶν
νόμων
|
τῶν |
κειμένων
γίγνεσθαι,
ὥσθ'
ὑπαρχούσης
γνησίας |
[60] |
οὖν
μὴ
παρὰ
τοῦ
ἐντυχόντος
|
τῶν |
κλήρων
αἱ
λήξεις
τοῖς
ἀμφισβητεῖν |
[60] |
γίγνωνται,
καὶ
μὴ
ὡς
ἐρήμων
|
τῶν |
κλήρων
ἐπιδικάζεσθαί
τινες
τολμῶσι,
τούτου |
[10] |
Ἀκούσαντες
δὲ
καὶ
ὑμεῖς
αὐτῶν
|
τῶν |
μαρτυριῶν,
γνώσεσθε
ὡς
οὗτός
τε |
[10] |
περὶ
τούτων,
ἢ
ἔκ
τε
|
τῶν |
μαρτυριῶν
τῶν
τούτοις
μεμαρτυρημένων
ἐν |
[70] |
λαμβάνειν,
τῶν
θείων
τινὰ
τούτων
|
τῶν |
μαρτυρούντων,
εἰ
δὲ
μή,
τῶν |
[20] |
ἄστει
ἐκμαρτυρίαν
νὥς
φησἰ
ποιούμενος
|
τῶν |
μὲν
οἰκείων
οὐδένα
τῶν
ἑαυτοῦ |
[40] |
τελευτᾷ.
Γνώσεσθε
δὲ
αὐτῶν
ἀκούσαντες
|
τῶν |
νόμων
ἀναγιγνωσκομένων.
Ἀναγίγνωσκε
τούσδε
αὐτοῖς. |
[50] |
αὐτοῖς
τούτοις
ἐπιδεικνύων
καὶ
ἐκ
|
τῶν |
νόμων
ἁπάντων
τῶν
ἡμετέρων;
περὶ |
[30] |
καὶ
τῆς
ὁμολογηθείσης
προικὸς
ἐκ
|
τῶν |
νόμων
γιγνομένης
εἰς
αὐτόν,
εἴ |
[30] |
οὐ
χαλεπὸν
καὶ
ἐξ
αὐτῶν
|
τῶν |
νόμων
ἐστὶ
γνῶναι
ὅτι
φαίνεται |
[60] |
εἴ
περ
γνησία
κατελείφθη,
ἐκ
|
τῶν |
νόμων
σαφέστατα
μαθεῖν
ἔστι
τοῦτο. |
[50] |
οὕτως
εὐήθη
οὐδ'
αὖ
ὀλίγωρον
|
τῶν |
νόμων
τῶν
κειμένων
γίγνεσθαι,
ὥσθ' |
[70] |
ἔδει
καταφανῶς
καὶ
ὁτῳοῦν
ἀπέχθεσθαι
|
τῶν |
οἰκείων,
ἐξόν,
εἴπερ
ἦν
ἠγγυημένος |
[20] |
δὲ
τῆς
ἐγγύης
τῆς
τήθης
|
τῶν |
παίδων
τῶν
ἑαυτοῦ
ἐν
τῷ |
[50] |
γνησίας
θυγατρὸς
παισὶ
γεγονόσιν
ἁπάντων
|
τῶν |
παππῴων
κληρονομία
προσήκει.
Εἶτα
εἰδὼς |
[20] |
ἦν
καὶ
τὴν
δοθεῖσαν
ὑπὸ
|
τῶν |
παραγενέσθαι
φασκόντων
μαρτυρεῖσθαι·
τοῦτο
δ' |
[60] |
γυναῖκας.
(Εἶτα
τὰς
μὲν
ὑπὸ
|
τῶν |
πατέρων
ἐκδοθείσας
διὰ
τὸν
νόμον |
[60] |
ἂν
εἴη.
(Τὰς
μὲν
ὑπὸ
|
τῶν |
πατέρων
ἐκδοθείσας
καὶ
συνοικούσας
ἀνδράσι |
[50] |
ἠμφισβήτησεν
ὑπὲρ
τῆς
γνησίας
θυγατρὸς
|
τῶν |
πατρῴων,
(ἄλλως
τε
καὶ
παρεσκευασμένος |
[50] |
ἐπιδοὺς
ἐκδοῦναι
τῇ
γνησίᾳ
θυγατρὶ
|
τῶν |
πατρῴων;
Γενομένων
δὲ
τούτων
δοκεῖ |
[50] |
ἢ
ζῶντι
τῷ
Ἐνδίῳ
ἀμφισβητῆσαι
|
τῶν |
πατρῴων,
ἢ
ἐπειδὴ
τετελευτηκὼς
ἦν |
[60] |
ἢ
ἐβιάζετο,
ἐξῆγεν
ἂν
ἐκ
|
τῶν |
πατρῴων,
καὶ
οὐκ
ἂν
ἰδίας |
[60] |
οὐ
προσήκει
τοῖς
παισὶν
ἐπιδικάσασθαι
|
τῶν |
πατρῴων·
ὅσοι
δὲ
διαθήκαις
αὑτοῖς |
[60] |
οὐδεὶς
ἂν
δήπου
ἀμφισβητήσειε
περὶ
|
τῶν |
πατρῴων·
πρὸς
δὲ
τοὺς
εἰσποιήτους |
[50] |
γεγόνασι
γνήσιοι
παῖδες,
οὐδενὶ
ἐπιδικάζεσθαι
|
τῶν |
πατρῴων
προσήκει.
Καὶ
περὶ
τούτων |
[50] |
ψευδομαρτυρίων
διώκων
ἢ
ἔκ
τε
|
τῶν |
πεπραγμένων
αὐτοῖς
τούτοις
ἐπιδεικνύων
καὶ |
[10] |
δίκῃ
καὶ
ἐκ
τῶν
εἰκότων
|
τῶν |
περὶ
αὐτὸ
τὸ
πρᾶγμα
σκεψάμενος; |
[10] |
(Ἀνάγνωθι
δὴ
καὶ
τὰς
περὶ
|
τῶν |
πλησιασάντων
αὐτῇ
μαρτυρίας,
ἵνα
εἰδῶσιν |
[20] |
τις
ἐκμαρτυρίαν
ποιῆται,
τοὺς
ἐπιεικεστάτους
|
τῶν |
πολιτῶν
καὶ
τοὺς
ἡμῖν
γνωριμωτάτους |
[10] |
τὴν
τούτου
ἀδελφὴν
γυναῖκα,
ἢ
|
τῶν |
πρότερον
χρησαμένων
πρὶν
γνῶναι
τὸν |
[70] |
νὴ
Δία
ἄλλον
τινὰ
ποιησάμενος
|
τῶν |
συγγενῶν
ἔδωκεν
ἂν
ἔχειν
τὸν |
[30] |
Νικόδημος,
ὥστε
παραλιπεῖν
ἄν
τι
|
τῶν |
τοιούτων;
Ἐγὼ
μὲν
γὰρ
οὐ |
[20] |
ἀγνοεῖ
ὅτι
ὀλίγα
διαμένειν
εἴωθε
|
τῶν |
τοιούτων.
Ὁ
μὲν
τοίνυν
ἐγγυῆσαι |
[40] |
αὐτοῦ·
βούλομαι
δὲ
πρῶτον
ἐκ
|
τῶν |
τοιῶνδε
ἐξελέγξαι
τοῦτον
ἀναισχυντότατον
τῇ |
[50] |
ἐπειδὴ
τετελευτηκὼς
ἦν
ὁ
εἰσποίητος,
|
τῶν |
τοῦ
ἀδελφοῦ
τὴν
ἐπιδικασίαν
ἀξιοῦν |
[0] |
διαμαρτυρίαν
ἀπῆλθε,
καὶ
κληρονόμος
ἂν
|
τῶν |
τοῦ
θείου
ἡ
διαμαρτυρηθεῖσα
γνησία |
[60] |
δὲ
ἄν
τις
τόδ'
ἐπέτρεψε
|
τῶν |
τοῦ
Πύρρου
θείων,
εἰ
ἦν |
[10] |
ἢ
ἔκ
τε
τῶν
μαρτυριῶν
|
τῶν |
τούτοις
μεμαρτυρημένων
ἐν
τῇ
προτέρᾳ |
[70] |
αὐτοῖς,
ἀναγνώσεται
δὲ
ὑμῖν
τὴν
|
τῶν |
φρατόρων
τῶν
ἐκείνου
μαρτυρίαν.
Ἀναγίγνωσκε· |
[30] |
αὐτὸς
ξενίας
φεύγων
ὑπὸ
ἑνὸς
|
τῶν |
φρατόρων
ὧν
φησιν
αὑτοῦ
εἶναι, |
[0] |
περιφανῶς
τὰ
ψευδῆ
μεμαρτυρηκότα
τὴν
|
τῶν |
ψευδομαρτυρίων
δίκην
εἵλομεν
παρ'
ὑμῖν, |
[0] |
γὰρ
αὐτοῦ
τούτου
διαμαρτυρήσας
τὴν
|
τῶν |
ψευδομαρτυρίων
δίκην
ἠγωνίζετο,
πότερον
ἐξ |
[20] |
τούτου
ὁ
ἀγὼν
ἦν
ὁ
|
τῶν |
ψευδομαρτυρίων,
ὃν
Ξενοκλῆς
ἔφευγεν,
ἢ |
[40] |
εἰσαγγελίαις
ἔπεστιν,
οὐδ'
ἐὰν
μηδεμίαν
|
τῶν |
ψήφων
οἱ
εἰσαγγείλαντες
μεταλάβωσιν,
οὔτε |