Paragraphes |
[60] |
ἀνδράσι
γυναῖκας
(περὶ
ὧν
τίς
|
ἂν |
ἄμεινον
ἢ
ὁ
πατὴρ
βουλεύσαιτο; |
[20] |
μαρτυρίαν,
εἰ
ἦν
ἀληθής,
οὐκ
|
ἂν |
ἅπαντας
τοὺς
οἰκείους
τοὺς
ἑαυτοῦ |
[0] |
μαρτυρῆσαι,
δῆλον
ὅτι
ἐκεῖνός
τ'
|
ἂν |
ἀποφυγὼν
τὴν
διαμαρτυρίαν
ἀπῆλθε,
καὶ |
[10] |
ὑμεῖς
κελεύητε,
περὶ
ἐνίων
μνησθείην
|
ἂν |
αὐτῶν·
εἰ
δέ
τισιν
ὑμῶν |
[60] |
μὴ
παῖδας
γνησίους
καταλίπῃ
ἄρρενας·
|
ἂν |
δὲ
θηλείας
καταλίπῃ,
σὺν
ταύταις. |
[60] |
γάρ,
ὅτι
γόνῳ
γεγόνασιν,
οὐδεὶς
|
ἂν |
δήπου
ἀμφισβητήσειε
περὶ
τῶν
πατρῴων· |
[40] |
ἀδελφιδῆς
τῆς
ἑαυτοῦ,
καὶ
οὐκ
|
ἂν |
διαμαρτυρῆσαι
μὴ
ἐπίδικον
τῷ
Ἐνδίῳ |
[70] |
ἐμὸν
ἀδελφὸν
ὑὸν
αὑτῷ
ταῦτ'
|
ἂν |
διεπράξατο·
ἐκ
δὲ
τοῦ
τοῦτον |
[50] |
τι
ἦν
ἰσχυρότερον
τούτων,
ἅπαντ'
|
ἂν |
διεπράξατο.
(Ὁ
μὲν
τοίνυν
Ἔνδιος |
[30] |
τούτου
ὁ
ἡμέτερος
θεῖος
ἠξίωσεν
|
ἂν |
ἐγγυήσασθαι
τὴν
ἀδελφήν,
ὃς
αὐτὸς |
[60] |
διαρρήδην
λέγει
ἐξεῖναι
διαθέσθαι
ὅπως
|
ἂν |
ἐθέλῃ
τις
τὰ
αὑτοῦ,
ἐὰν |
[60] |
αὑτοῖς
γυναῖκα.
Ἢ
δεινόν
γ'
|
ἂν |
εἴη.
(Τὰς
μὲν
ὑπὸ
τῶν |
[10] |
τοῦ
βουλομένου
τὴν
γυναῖκα,
πῶς
|
ἂν |
εἰκότως
ἡ
αὐτὴ
γυνὴ
ἐγγυητὴ |
[40] |
ἐκείνῳ
οὖσαν
ἐγγυᾶσθαι;
(Καὶ
οὐκ
|
(ἂν) |
εἰσήγγειλας
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα
κακοῦσθαι |
[40] |
ἐγγυᾶσθαι;
Καὶ
γενομένων
αὐτῶν
οὐκ
|
ἂν |
εἰσήγγειλε
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα
ὑβρίζεσθαι |
[60] |
αὐτὴν
ἀφῃρεῖτο
ἢ
ἐβιάζετο,
ἐξῆγεν
|
ἂν |
ἐκ
τῶν
πατρῴων,
καὶ
οὐκ |
[30] |
τὴν
γυναῖκα
ἦν;
Ἦν
δ'
|
ἂν |
ἐπ'
ἐκείνῳ,
ὦ
ἄνδρες,
δῆλον |
[40] |
τι
τούτων
γίγνεσθαι,
καὶ
οὐκ
|
ἂν |
ἐπὶ
τοῦ
κλήρου
τῇ
λήξει, |
[70] |
τινὰ
ποιησάμενος
τῶν
συγγενῶν
ἔδωκεν
|
ἂν |
ἔχειν
τὸν
κλῆρον
καὶ
τὴν |
[60] |
κλήρου
τοῦ
πατρῴου,
ἀλλ'
ἐβάδιζεν
|
ἂν |
ἡ
γνησία
εἰς
τὰ
ἑαυτῆς |
[0] |
γνησία
θυγάτηρ
εἶναι,
ἀλλ'
οὐκ
|
ἂν |
ἡ
ἡμετέρα
κατέστη
μήτηρ.
(Ἁλόντος |
[70] |
γὰρ
ὅτι
ἐπίκληρον
καταλιπὼν
ἀκριβῶς
|
ἂν |
ἤδει
ὅτι
δυοῖν
θάτερον
ἔμελλεν |
[30] |
θεῖος
καὶ
ἡ
μήτηρ
οὐκ
|
ἂν |
ᾖδει
τὸ
ὄνομα
τῆς
θυγατρός, |
[40] |
οὗτος,
ἢ
καὶ
ψεύδεσθαι
αἰτιῷτ'
|
ἂν |
ἡμᾶς.
Τοῦτο
μὲν
οὖν
παρῶμεν· |
[60] |
Πύρρος
ἐποιεῖτο
ὑὸν
αὑτῷ,
ἄκυρος
|
ἂν |
ἦν
αὐτοῦ
ἡ
ποίησις
κατὰ |
[60] |
ἐκ
τῶν
πατρῴων,
καὶ
οὐκ
|
ἂν |
ἰδίας
μόνον
δίκας
ἔφευγεν
ὁ |
[70] |
ὅτι,
εἰ
ἐπείσθη
ἐγγυήσασθαι,
ἐπείσθη
|
ἂν |
καὶ
γαμηλίαν
ὑπὲρ
αὐτῆς
τοῖς |
[60] |
εἶπον
καὶ
πρότερονν
ὅσοι
μὲν
|
ἂν |
καταλίπωσι
γνησίους
παῖδας
ἐξ
αὑτῶν, |
[10] |
γε
ἐπὶ
γαμετὰς
γυναῖκας
οὐδεὶς
|
ἂν |
κωμάζειν
τολμήσειεν·
οὐδὲ
αἱ
γαμεταὶ |
[20] |
ἐκ
τῶν
εἰκότων
σκοπούμενος,
πολὺ
|
ἂν |
μᾶλλον
τὸν
Πύρρον
πάντας
ἂν |
[20] |
οὐδὲ
μετὰ
δυοῖν,
ἀλλ'
ὡς
|
ἂν |
μετὰ
πλείστων
δυνώμεθα
τὰς
ἐκμαρτυρίας |
[30] |
ἐπ'
αὐτῇ.
Εἶτ'
ἐπὶ
τούτοις
|
ἂν |
Νικόδημος
ἠγγύησε
τῷ
ἡμετέρῳ
θείῳ |
[40] |
τῷ
ἡμετέρῳ
θείῳ
γεγενημένη,
ἐπέτρεψεν
|
ἂν |
Νικόδημος
ὡς
ἐξ
ἑταίρας
οὖσαν |
[60] |
βουλεύσαιτο;
καὶ
τὰς
οὕτω
δοθείσας,
|
ἂν |
ὁ
πατὴρ
αὐτῶν
τελευτήσῃ
μὴ |
[40] |
ἢ
γὰρ
λαθεῖν
σφᾶς
προσποιήσαιτ'
|
ἂν |
οὗτος,
ἢ
καὶ
ψεύδεσθαι
αἰτιῷτ' |
[10] |
δεήσειε
καθ'
ἕκαστον
διελθεῖν,
οὐκ
|
ἂν |
πάνυ
μικρὸν
ἔργον
γένοιτο.
Ἐὰν |
[20] |
τοιαύτην
μετὰ
τούτων·
οἷς
οὐδ'
|
ἂν |
περὶ
ὁτουοῦν
πιστεύσειεν
ἄλλος
οὐδείς. |
[60] |
εἰσαγγελθεὶς
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα
ἐκινδύνευεν
|
ἂν |
περὶ
τοῦ
σώματος
καὶ
τῆς |
[50] |
κλήρου
καὶ
διεμαρτύρησε
καὶ
εἰσήγγειλεν
|
ἂν |
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα,
καὶ
ἄλλο |
[60] |
ἁπάσης
τῆς
ἑαυτοῦ.
(Ἔτι
δ'
|
ἂν |
πρότερον
τοῦ
Ξενοκλέους
οἱ
τοῦ |
[0] |
Περί
τε
οὖν
τούτων
ἡδέως
|
ἂν |
πυθοίμην,
ὅ
τι
ποτ'
ἦν |
[30] |
ἦν
ἀληθὲς
τὸ
πρᾶγμα,
οὐκ
|
ἂν |
σφόδρα
διακριβώσασθαι
περὶ
τῶν
ἑαυτῷ |
[50] |
τὸ
πρᾶγμα.
~Οἶμαι
δὲ
οὐδ'
|
ἂν |
τὴν
ἀρχὴν
ἐκεῖνον
οὐδ'
ἄλλον |
[20] |
γυναῖκα
εἶναι.
Εἶτα
ἐπὶ
ταύτην
|
ἂν |
τὴν
μαρτυρίαν,
εἰ
ἦν
ἀληθής, |
[40] |
μαρτυρῆσαι,
παραχρῆμα
εὐθὺς
τότε
ἐτιμωρήσω
|
ἂν |
τὸν
ἀδικοῦντα.
Ἢ
καὶ
ταῦτα |
[40] |
ἐπὶ
τούτοις
οὐκ
ἀγανακτήσας
εἰσήγγειλεν
|
ἂν |
τὸν
Ἔνδιον
οὗτος;
Ναὶ
μὰ |
[50] |
οὐ
νομίζω,
ἀλλὰ
καὶ
ἠμφισβήτησεν
|
ἂν |
τοῦ
κλήρου
καὶ
διεμαρτύρησε
καὶ |
[20] |
ἂν
μᾶλλον
τὸν
Πύρρον
πάντας
|
ἂν |
τοὺς
οἰκείους
βούλεσθαι
λεληθέναι,
εἴ |
[10] |
γενέσθαι,
τοὺς
οἰκειοτάτους
καὶ
οἷς
|
ἂν |
τυγχάνωμεν
χρώμενοι
μάλιστα,
τούτους
παραλαμβάνειν |
[50] |
τηλικούτων
ἐκ
τῆς
γυναικός,
ζῶντι
|
ἂν |
τῷ
Ἐνδίῳ
ἠμφισβήτησεν
ὑπὲρ
τῆς |
[0] |
τὴν
διαμαρτυρίαν
ἀπῆλθε,
καὶ
κληρονόμος
|
ἂν |
τῶν
τοῦ
θείου
ἡ
διαμαρτυρηθεῖσα |
[70] |
τοῦτο
μὲν
καὶ
λαθεῖν
φήσαιτ'
|
ἂν |
ὑμᾶς·
ὅτε
δ'
ἠγγύα
καὶ |
[60] |
ἐπὶ
τούτῳ
ποιησάμενος
κατέλιπε,
πῶς
|
ἂν |
ὑμεῖς
ἐπετρέψατε
ἐπιδικάζεσθαι
οἱ
τοῦ |
[50] |
πατρῴων;
Γενομένων
δὲ
τούτων
δοκεῖ
|
ἂν |
ὑμῖν
ὁ
θεῖος
ἐπιτρέψαι,
ὁ |
[40] |
Ἀναγίγνωσκε
τούσδε
αὐτοῖς.
Νόμοι
(Δοκεῖ
|
ἂν |
ὑμῖν
ὁ
μεμαρτυρηκὼς
ἐγγυῆσαι
ἐπιτρέψαι |
[30] |
νόμους
τουσδὶ
αὐτοῖς.
Νόμοι.
(Δοκεῖ
|
ἂν |
ὑμῖν
οὕτως
ὀλιγώρως
ἔχειν
χρημάτων |
[60] |
τὴν
ἑαυτοῦ
γυναῖκα
Ξενοκλῆς,
λαχεῖν
|
ἂν |
ὑπὲρ
αὐτῆς
τὴν
λῆξιν
τοῦ |
[40] |
ὁ
Ἔνδιος
λαχὼν
ἐπεδικάζετο,
ἀμφισβητῆσαι
|
ἂν |
ὑπὲρ
τῆς
ἀδελφιδῆς
τῆς
ἑαυτοῦ, |
[80] |
οἶκον,
εἰ
ἦν
γεγαμηκώς,
ἠναγκάζετο
|
ἂν |
ὑπὲρ
τῆς
γαμετῆς
γυναικὸς
καὶ |
[50] |
τοῦ
Πύρρου
γενέσθαι.
Οὐ
γὰρ
|
ἂν |
ὑπερβάντες
τὸν
τελευταῖον
τοῦ
οἴκου |
[20] |
τοῖς
παραγενομένοις
αὐτοῖς,
ὁποῖοί
τινες
|
ἂν |
ὦσι,
τούτοις
μάρτυσι
χρῆσθαι
ἀναγκαῖόν |