Paragraphes |
[10] |
τὰς
πράξεις
τὰς
τοιαύτας,
τῶν
|
δὲ |
ἀδήλων
καὶ
ἐξαίφνης
γιγνομένων
τοὺς |
[60] |
ἀνάγκης
ἐπιδίκους
εἶναι
προσήκει·
Ξενοκλεῖ
|
δὲ |
ἄν
τις
τόδ'
ἐπέτρεψε
τῶν |
[40] |
τις
καταλιπὼν
γνησίας
τελευτᾷ.
Γνώσεσθε
|
δὲ |
αὐτῶν
ἀκούσαντες
τῶν
νόμων
ἀναγιγνωσκομένων. |
[40] |
ἠξίου
ὡς
προσῆκον
αὑτῷ,
τῇ
|
δὲ |
γνησίᾳ
οὔσῃ
θυγατρὶ>
(τρισ)
χιλίας |
[50] |
ἐπιδικασία
πᾶσίν
ἐστιν
ἡμῖν,
ὅτῳ
|
δὲ |
γόνῳ
γεγόνασι
γνήσιοι
παῖδες,
οὐδενὶ |
[60] |
παισὶν
ἐπιδικάσασθαι
τῶν
πατρῴων·
ὅσοι
|
δὲ |
διαθήκαις
αὑτοῖς
εἰσποιοῦνται,
τούτοις
ἐπιδικάζεσθαι |
[30] |
τῶν
δοθησομένων
ταῖς
παλλακαῖς·
Νικόδημος
|
δὲ |
ἐγγυᾶν
μέλλων,
ὥς>
φησι,
τὴν |
[50] |
εἴκοσιν
ἔτη
τετελεύτηκεν
ἤδη,
ὁ
|
δὲ |
Ἔνδιος
τοῦ
Μεταγειτνιῶνος
μηνὸς
πέρυσιν, |
[0] |
ἐξ
ἀρχῆς
ὁ
κλῆρος.
Ἐπισκηψάμενοι
|
δὲ |
ἡμεῖς,
καὶ
εἰς
ὑμᾶς
εἰσαγαγόντες |
[20] |
ἐγγυῆσαί
φησι
τὴν
ἀδελφήν·
οἱ
|
δὲ |
θεῖοι
τῷ
ἀδελφιδῷ
ἄπροικον
τὴν |
[60] |
παῖδας
γνησίους
καταλίπῃ
ἄρρενας·
ἂν
|
δὲ |
θηλείας
καταλίπῃ,
σὺν
ταύταις.
Οὐκοῦν |
[70] |
τοὺς
νόμους
ἕξειν
γυναῖκα,
ἔτι
|
δὲ |
καὶ
ἐν
τῇ
δεκάτῃ
τῇ |
[10] |
ἐγγυηθεῖσα
οὐδὲ
συνοικήσασα
φαίνεται·
σκεψώμεθα
|
δὲ |
καὶ
ἐξ
ὧν
ἄν
τις |
[0] |
Νικόδημος
ἐπιδέδεικται
(τότε
πᾶσι)
προσήκει
|
δὲ |
καὶ
παρ'
ὑμῖν
τοῖς
περὶ |
[20] |
ἑαυτοῦ
ἐπὶ
ἁμάρτημα
τηλικοῦτον.
(Ἔτι
|
δὲ |
καὶ
περὶ
ἐκείνου
θαυμάζω,
εἰ |
[50] |
σχεδὸν
εἴρηται
τὰ
πολλά·
σκέψασθε
|
δὲ |
καὶ
περὶ
τοῦ
ἔχοντος
τὴν |
[80] |
οὖν
φράτορες
μεμαρτυρήκασιν
ὑμῖν·
λαβὲ
|
δὲ |
καὶ
τὴν
τῶν
δημοτῶν
τῶν |
[10] |
μαρτυρίαις,
ὡμολογηκότες
εἰσὶ
ταῦτα.
Ἀκούσαντες
|
δὲ |
καὶ
ὑμεῖς
αὐτῶν
τῶν
μαρτυριῶν, |
[70] |
ἐπίλαβε
τὸ
ὕδωρ.
Μαρτυρία.
Λαβὲ
|
δὲ |
καὶ
ὡς
ἐποιήσατο
τὸν
ἐμὸν |
[70] |
προσῆκε,
καὶ
ἄκληρον
κατέστησε,
τὸν
|
δὲ |
κληρονόμον
κατέλιπε
τῶν
ἑαυτοῦ.
(ἀλλὰ |
[70] |
τοῦ
τοῦτον
μὲν
ποιήσασθαι
τὴν
|
δὲ |
μὴ
εἰσαγαγεῖν
τὴν
μὲν
νόθην, |
[70] |
τινὰ
τούτων
τῶν
μαρτυρούντων,
εἰ
|
δὲ |
μή,
τῶν
ἄλλων
τινὰ
συγγενῶν |
[50] |
πάντα
ταῦτα
εἴασε
γενέσθαι.
Οἱ
|
δὲ |
νόμοι
περὶ
ἁπάντων
διορίζουσι
τούτων. |
[50] |
τρίτῃ
ἡμέρᾳ
εὐθέως
οὗτοι.
(Ὁ
|
δὲ |
νόμος
πέντε
ἐτῶν
κελεύει
δικάσασθαι |
[50] |
ἦν
ἀληθὲς
τὸ
πρᾶγμα.
~Οἶμαι
|
δὲ |
οὐδ'
ἂν
τὴν
ἀρχὴν
ἐκεῖνον |
[50] |
ἀδελφιδῆν
Νικόδημος
εἶναι
αὑτῷ·
οὗτος
|
δὲ |
οὔτε
τῷ
Ἐνδίῳ
τοῦ
Πύρρου |
[20] |
ἐκμαρτυρησάμενος
τὴν
μαρτυρίαν
ταύτην,
Νικόδημος
|
δὲ |
οὑτοσὶ
ἕνα
μόνον
μάρτυρα
παρακαλέσας |
[50] |
ποίησιν
τῷ
Πύρρῳ
γενέσθαι·
ὡς
|
δὲ |
οὐχ
ὁμολογῶν
πῶς
ἐπεσκήπτετο
τοῖς |
[70] |
ἐγένετο
οὔτ'
ἔστι,
μὴ
γενομένων
|
δὲ |
παίδων
γνησίων
ἐκείνῳ,
ἐγγυτέρω
ἡμῶν |
[70] |
τὸν
Πύρρου
κλῆρον
οὗτος.
(Ἔτι
|
δὲ |
πρὸς
τούτοις
ἐπιδειξάτω
ὅτῳ
πρότερον |
[40] |
καταλιπόντος
τὸν
κλῆρον
καθίστη.
(Ἔτι
|
δὲ |
πρότερον
ὁ
Πύρρος
ὁ
ποιησάμενος |
[40] |
τι
λέγω
περὶ
αὐτοῦ·
βούλομαι
|
δὲ |
πρῶτον
ἐκ
τῶν
τοιῶνδε
ἐξελέγξαι |
[0] |
ἐξελεγχθῆναι
τὴν
τούτου
μαρτυρίαν.
(Ἐπιθυμῶ
|
δὲ |
πρῶτον
μὲν
περὶ
αὐτοῦ
τούτου |
[10] |
τούτων
ἀληθὲς
ὂν
οὐδέν.
(Μέγα
|
δὲ |
τεκμήριον
ὡς
περιφανῶς
ψευδῆ
τὴν |
[10] |
αὐτὸ
τὸ
πρᾶγμα
σκεψάμενος;
(Ἐνθυμεῖσθε
|
δὲ |
τὴν
ἀναίδειαν
ὧν
λέγουσιν.
Ὁ |
[60] |
ποίησις
κατὰ
τὸν
νόμον·
εἰ
|
δὲ |
τὴν
θυγατέρα
ἐδίδου
καὶ
ἐπὶ |
[70] |
αὐτῷ
οὐδ'
ἀδελφοῦ
παῖδες,
ἐκ
|
δὲ |
τῆς
ἀδελφῆς
ἡμεῖς
ἦμεν
αὐτῷ. |
[20] |
σταδίους
ἐγγὺς
τριακοσίους
ἐκεῖσε·
(περὶ
|
δὲ |
τῆς
ἐγγύης
τῆς
τήθης
τῶν |
[0] |
τίμημα
τῷ
κλήρῳ
ἐπιγραψάμενος.
(Ἀμφισβητούσης
|
δὲ |
τῆς
μητρὸς
τῆς
ἡμετέρας,
ἀδελφῆς |
[30] |
καὶ
ὕστερον
ἐγχωρήσει
εἰπεῖν.
(Περὶ
|
δὲ |
τῆς
τούτου
μαρτυρίας
οὐ
χαλεπὸν |
[20] |
τῶν
ἑαυτοῦ
παρακεκληκὼς
φαίνεται,
Διονύσιον
|
δὲ |
τὸν
Ἐρχιέα
καὶ
τὸν
Ἀριστόλοχον |
[0] |
ἠμφισβήτησε
τῆς
κληρονομίας
ἐκείνῳ.
(Τελευτήσαντος
|
δὲ |
τοῦ
ἀδελφοῦ
πέρυσιν,
ὑπερβᾶσα
τὸν |
[20] |
προσεποιήσατο
μεθ'
ἑαυτοῦ
παραγενέσθαι·
ὑπὸ
|
δὲ |
τοῦ
ἐγγυήσασθαι
μέλλοντος
τὴν
τοιαύτην |
[0] |
ἡ
ἡμετέρα
κατέστη
μήτηρ.
(Ἁλόντος
|
δὲ |
τοῦ
μάρτυρος
καὶ
ἀποστάσης
τοῦ |
[30] |
εἶναι
ἐπεγράψατο
τῇ
γυναικί,
οἱ
|
δὲ |
τοῦ
Πύρρου
θεῖοι
ἐν
τῇ |
[0] |
τῆς
μητρὸς
τῆς
ἡμετέρας,
ἀδελφῆς
|
δὲ |
τοῦ
Πύρρου,
ὁ
κύριος
τῆς |
[70] |
αὑτῷ
ταῦτ'
ἂν
διεπράξατο·
ἐκ
|
δὲ |
τοῦ
τοῦτον
μὲν
ποιήσασθαι
τὴν |
[60] |
ἀμφισβητήσειε
περὶ
τῶν
πατρῴων·
πρὸς
|
δὲ |
τοὺς
εἰσποιήτους
ἅπαντες
οἱ
κατὰ |
[60] |
ἠξίωσαν
παρὰ
τὸν
νόμον.
Πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
ἐκεῖνο
αὐτοὺς
ἔρεσθε,
εἴ |
[70] |
τῇ
ταύτης
κληθέντες
συνεστιᾶσθαι;
(Πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
(τουτὶ
γὰρ
τὸ
δεινόν |
[50] |
γνησίᾳ
θυγατρὶ
τῶν
πατρῴων;
Γενομένων
|
δὲ |
τούτων
δοκεῖ
ἂν
ὑμῖν
ὁ |
[40] |
Τοῦτο
μὲν
οὖν
παρῶμεν·
ἐπειδὴ
|
δὲ |
τῷ
Ξενοκλεῖ
ἠγγύα
ὁ
Ἔνδιος |
[20] |
χρῆσθαι
ἀναγκαῖόν
ἐστιν
ἡμῖν·
παρὰ
|
δὲ |
τῶν
ἀσθενούντων
ἢ
τῶν
ἀποδημεῖν |
[60] |
καὶ
διαθέσθαι
τὰ
αὑτοῦ·
ἄνευ
|
δὲ |
τῶν
γνησίων
θυγατέρων
οὐχ
οἷόν |
[70] |
ταῦτα
νόμου
ὄντος
αὐτοῖς,
ἀναγνώσεται
|
δὲ |
ὑμῖν
τὴν
τῶν
φρατόρων
τῶν |
[60] |
ἐπιδικάσασθαι
προσήκειν
τῶν
δοθέντων,
τῇ
|
δὲ |
Φίλῃ,
ἥν
φασι
θυγατέρα
γνησίαν |