Paragraphes |
[50] |
εἴασε
γενέσθαι.
Οἱ
δὲ
νόμοι
|
περὶ |
ἁπάντων
διορίζουσι
τούτων.
(Ἀναγνώσεται
οὖν |
[10] |
εἴη
παρ'
αὐτῷ,
μεμαρτυρήκασι
γίγνεσθαι
|
περὶ |
αὐτῆς.
(Καίτοι
οὐ
δή
πού |
[10] |
καὶ
ἐκ
τῶν
εἰκότων
τῶν
|
περὶ |
αὐτὸ
τὸ
πρᾶγμα
σκεψάμενος;
(Ἐνθυμεῖσθε |
[40] |
γε
μαρτύρων,
ὅταν
τι
λέγω
|
περὶ |
αὐτοῦ·
βούλομαι
δὲ
πρῶτον
ἐκ |
[10] |
ὁπότε
μὴ
ἐπεσκημμένοι
εἰσὶ
ταῖς
|
περὶ |
αὐτοῦ
τούτου
μαρτυρίαις,
ὡμολογηκότες
εἰσὶ |
[20] |
πρᾶγμα.
Καὶ
πῶς;
Οἷς
γε
|
περὶ |
αὐτοῦ
τούτου
ὁ
ἀγὼν
ἦν |
[0] |
μαρτυρίαν.
(Ἐπιθυμῶ
δὲ
πρῶτον
μὲν
|
περὶ |
αὐτοῦ
τούτου
πυθέσθαι,
ἥν
τινά |
[0] |
δὲ
καὶ
παρ'
ὑμῖν
τοῖς
|
περὶ |
αὐτοῦ
τούτου
τὴν
δίκην
μέλλουσι |
[0] |
καὶ
τὴν
τούτου
μαρτυρίαν
ἑαλωκέναι·
|
περὶ |
γὰρ
αὐτοῦ
τούτου
διαμαρτυρήσας
τὴν |
[20] |
ἐνθένδε
σταδίους
ἐγγὺς
τριακοσίους
ἐκεῖσε·
|
(περὶ |
δὲ
τῆς
ἐγγύης
τῆς
τήθης |
[20] |
ἁμάρτημα
τηλικοῦτον.
(Ἔτι
δὲ
καὶ
|
περὶ |
ἐκείνου
θαυμάζω,
εἰ
μηδεμίαν
προῖκα |
[10] |
Ἐὰν
μὲν
οὖν
ὑμεῖς
κελεύητε,
|
περὶ |
ἐνίων
μνησθείην
ἂν
αὐτῶν·
εἰ |
[50] |
τῶν
νόμων
ἁπάντων
τῶν
ἡμετέρων;
|
περὶ |
μὲν
οὖν
τούτου
σχεδὸν
εἴρηται |
[30] |
ἦν
ἀληθὲς
τὸ
πρᾶγμα.
Ἀλλὰ
|
περὶ |
μὲν
τούτων
καὶ
ὕστερον
ἐγχωρήσει |
[20] |
μετὰ
τούτων·
οἷς
οὐδ'
ἂν
|
περὶ |
ὁτουοῦν
πιστεύσειεν
ἄλλος
οὐδείς.
(Ἴσως |
[20] |
νὴ
Δία
πάρεργον
καὶ
φαῦλον,
|
περὶ |
οὗ
τὴν
ἐκμαρτυρίαν
παρὰ
τοῦ |
[60] |
ἀνθρώπων
μισεῖ
τὸ
λυσιτελοῦν,
οὐδὲ
|
περὶ |
πλείονος
τοὺς
ἀλλοτρίους
ἑαυτοῦ
ποιεῖται. |
[50] |
κλήρου
μαρτυρίαν
πάλιν,
ἔπειτα
τὴν
|
περὶ |
τῆς
ἐγγυήσεως
τῆς
γυναικός.
Ἀναγίγνωσκε |
[0] |
αἴτιον
τοῦ
μηδὲν
τούτων
γεγενῆσθαι
|
περὶ |
τῆς
ἐγγυητῆς
ὡς
μεμαρτύρηκεν
οὗτος |
[20] |
αὐτομάτου
ἐκεῖ
ἐντυχοῦσι
μάρτυσι
χρῆσθαι
|
περὶ |
τῆς
ἐξαγωγῆς,
ἀλλ'
ἧκεν
ἔχων |
[50] |
(Ἀναγνώσεται
οὖν
πρῶτον
ὑμῖν
τὴν
|
περὶ |
τῆς
ἐπιδικασίας
τοῦ
κλήρου
μαρτυρίαν |
[0] |
ἐναντίον
προσῆλθεν
ἐγκαλῶν
τῷ
κληρονόμῳ
|
περὶ |
τῆς
προικὸς
τῆς
ἀδελφῆς
ἐν |
[70] |
ἀξιοῦτε
πυνθάνεσθαι
παρ'
αὐτοῦ,
καὶ
|
περὶ |
τῆς
τοῖς
φράτορσι
γαμηλίας
μὴ |
[50] |
τὰ
πολλά·
σκέψασθε
δὲ
καὶ
|
περὶ |
τοῦ
ἔχοντος
τὴν
ἀδελφιδῆν
τὴν |
[60] |
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα
ἐκινδύνευεν
ἂν
|
περὶ |
τοῦ
σώματος
καὶ
τῆς
οὐσίας |
[10] |
ἐστίν,
ὥσπερ
ἐμοὶ
λέγειν
τι
|
περὶ |
τούτων,
αὐτὰς
τὰς
μαρτυρίας
ὑμῖν |
[10] |
οὖν
ἄν
τις
σαφέστερον
γνοίη
|
περὶ |
τούτων,
ἢ
ἔκ
τε
τῶν |
[50] |
ἐπιδικάζεσθαι
τῶν
πατρῴων
προσήκει.
Καὶ
|
περὶ |
τούτων
οὐδένα
λόγον
λεχθῆναι
δεῖ· |
[30] |
τὰς
ἑαυτῶν
πάντες
πρότερον
διομολογοῦνται
|
περὶ |
τῶν
δοθησομένων
ταῖς
παλλακαῖς·
Νικόδημος |
[30] |
πρᾶγμα,
οὐκ
ἂν
σφόδρα
διακριβώσασθαι
|
περὶ |
τῶν
ἑαυτῷ
συμφερόντων;
Ναὶ
μὰ |
[60] |
γεγόνασιν,
οὐδεὶς
ἂν
δήπου
ἀμφισβητήσειε
|
περὶ |
τῶν
πατρῴων·
πρὸς
δὲ
τοὺς |
[10] |
Μαρτυρία
(Ἀνάγνωθι
δὴ
καὶ
τὰς
|
περὶ |
τῶν
πλησιασάντων
αὐτῇ
μαρτυρίας,
ἵνα |
[60] |
ἐκδοθείσας
καὶ
συνοικούσας
ἀνδράσι
γυναῖκας
|
(περὶ |
ὧν
τίς
ἂν
ἄμεινον
ἢ |