Paragraphes
[70]	δεινόν ἐστιν) ἐπισκῆψαι φάσκοντες ὑμῖν	τὸν	ἀδελφιδοῦν ἐπιμελεῖσθαι τούτου τοῦ παιδίου,
[40]	πρότερον ὁ Πύρρος ὁ ποιησάμενος	τὸν	ἀδελφὸν τὸν ἐμὸν ὑὸν αὑτῷ·
[0]	ὢν γνησίων παίδων, ἐποιήσατο Ἔνδιον	τὸν	ἀδελφὸν τὸν ἐμὸν ὑὸν ἑαυτῷ·
[40]	παραχρῆμα εὐθὺς τότε ἐτιμωρήσω ἂν	τὸν	ἀδικοῦντα. Ἢ καὶ ταῦτα λαθεῖν
[20]	τὸν Ἐρχιέα καὶ τὸν Ἀριστόλοχον	τὸν	Αἰθαλίδην· μετὰ δυοῖν τούτοιν ἐν
[0]	πότερον ἡ ἐγγυητὴ γυνὴ ἀπέλιπε	τὸν	ἄνδρα ζῶντα ἢ τελευτήσαντος τὸν
[30]	νόμου, ἐὰν ἀπολίπῃ ἡ γυνὴ	τὸν	ἄνδρα ἢ ἐὰν ὁ ἀνὴρ
[70]	ἄρχοντα ἡ ἐγγυητὴ γυνὴ ἀπέλιπε	τὸν	ἄνδρα ἢ τὸν οἶκον τὸν
[30]	τὴν ἀδελφήν; Καὶ ταῦτα εἰδὼς	τὸν	ἅπαντα χρόνον ἄτοκον οὖσαν αὐτήν,
[20]	Διονύσιον δὲ τὸν Ἐρχιέα καὶ	τὸν	Ἀριστόλοχον τὸν Αἰθαλίδην· μετὰ δυοῖν
[40]	(Οὔτε γὰρ ἐπιτίμιον ταῖς πρὸς	τὸν	ἄρχοντα εἰσαγγελίαις ἔπεστιν, οὐδ' ἐὰν
[60]	ἀλλὰ καὶ δημοσίᾳ εἰσαγγελθεὶς πρὸς	τὸν	ἄρχοντα ἐκινδύνευεν ἂν περὶ τοῦ
[50]	οὖσαν ἐξ ἑταίρας εἰσαγγεῖλαι πρὸς	τὸν	ἄρχοντα ἠξίωσεν, οὔτ' ἐπὶ τῇ
[50]	διεμαρτύρησε καὶ εἰσήγγειλεν ἂν πρὸς	τὸν	ἄρχοντα, καὶ ἄλλο εἴ τι
[40]	(Καὶ οὐκ (ἂν) εἰσήγγειλας πρὸς	τὸν	ἄρχοντα κακοῦσθαι τὴν ἐπίκληρον ὑπὸ
[40]	αὐτῶν οὐκ ἂν εἰσήγγειλε πρὸς	τὸν	ἄρχοντα ὑβρίζεσθαι τὴν ἐπίκληρον ὑπὸ
[70]	μή, τῶν ἄλλων τινὰ συγγενῶν	τὸν	αὐτὸν τρόπον ἐπὶ πάσῃ τῇ
[10]	τετελευτηκότος ἐκείνου· δῆλον γὰρ ὅτι	τὸν	αὐτὸν τρόπον ὁ ἀδελφὸς αὐτὴν
[70]	τὸν ἄνδρα ἢ τὸν οἶκον	τὸν	αὐτοῦ, εἶτα παρ' ὅτου ἐκομίσατο
[70]	αὐτῷ προσῆκε, καὶ ἄκληρον κατέστησε,	τὸν	δὲ κληρονόμον κατέλιπε τῶν ἑαυτοῦ.
[0]	ἡμεῖς, καὶ εἰς ὑμᾶς εἰσαγαγόντες	τὸν	διαμαρτυρῆσαι τολμήσαντα κατὰ ταῦτα, (ἐκεῖνόν
[20]	ἦν τὸν ἐγγυῶντα παρακαλεῖν ἢ	τὸν	ἐγγυώμενον τὴν τοιαύτην· οὐδεὶς γὰρ
[20]	γε πολλῷ πλείους εἰκὸς ἦν	τὸν	ἐγγυῶντα παρακαλεῖν ἢ τὸν ἐγγυώμενον
[40]	διαμαρτυρῆσαι μὴ ἐπίδικον τῷ Ἐνδίῳ	τὸν	ἐκείνης πατρῷον κλῆρον εἶναι; Ἀλλὰ
[20]	δίκην ὑπὲρ τούτου, καὶ Δωρόθεον	τὸν	Ἐλευσίνιον καὶ τὸι ἀδελφὸν αὐτοῦ
[70]	ἐπιδικασίαν τῆς θυγατρὸς ἀποστερῆσαι ἐποιεῖτο	τὸν	ἐμὸν ἀδελφὸν ὑὸν αὑτῷ; Ἀλλ'
[70]	Λαβὲ δὲ καὶ ὡς ἐποιήσατο	τὸν	ἐμὸν ἀδελφὸν ὑὸν αὑτῷ. Μαρτυρία
[70]	φράτορας εἰσαγαγεῖν καὶ μὴ ποιήσασθαι	τὸν	ἐμὸν ἀδελφὸν ὑὸν αὑτῷ ταῦτ'
[70]	καταλειπομένη, ποιησάμενος ὁ θεῖος κατέλιπε	τὸν	ἐμὸν ἀδελφὸν ὑὸν ἑαυτῷ; Πότερον
[40]	Πύρρος ὁ ποιησάμενος τὸν ἀδελφὸν	τὸν	ἐμὸν ὑὸν αὑτῷ· οὔτε γὰρ
[0]	παίδων, ἐποιήσατο Ἔνδιον τὸν ἀδελφὸν	τὸν	ἐμὸν ὑὸν ἑαυτῷ· ὃς κληρονόμος
[40]	τούτοις οὐκ ἀγανακτήσας εἰσήγγειλεν ἂν	τὸν	Ἔνδιον οὗτος; Ναὶ μὰ Δία,
[40]	τοῦτο ἀγανακτήσαντι δήπου σοι εἰσαγγεῖλαι	τὸν	Ἔνδιον προσῆκεν, εἰ αὐτὸς μὲν
[60]	μὲν ἄνευ τῆς γνησίας θυγατρὸς	τὸν	Ἔνδιον Πύρρος ἐποιεῖτο ὑὸν αὑτῷ,
[60]	ἐπιδικάζεσθαι οἱ τοῦ Πύρρου θεῖοι	τὸν	Ἔνδιον τοῦ Πύρρου κλήρου ἄνευ
[20]	ἑαυτοῦ παρακεκληκὼς φαίνεται, Διονύσιον δὲ	τὸν	Ἐρχιέα καὶ τὸν Ἀριστόλοχον τὸν
[10]	τῶν πρότερον χρησαμένων πρὶν γνῶναι	τὸν	ἡμέτερον θεῖον αὐτήν, ἢ ὅσοι
[0]	ἐν εἴκοσιν ἔτεσι τῷ ἔχοντι	τὸν	κλῆρον δικάσασθαι ἠξίωσεν, ἢ εἴ
[40]	νόθην τὴν θυγατέρα τοῦ καταλιπόντος	τὸν	κλῆρον καθίστη. (Ἔτι δὲ πρότερον
[70]	τῶν συγγενῶν ἔδωκεν ἂν ἔχειν	τὸν	κλῆρον καὶ τὴν θυγατέρα τὴν
[50]	ὥσθ' ὑπαρχούσης γνησίας θυγατρὸς τῷ	τὸν	κλῆρον καταλιπόντι ἑτέρῳ δοῦναι ταύτην
[0]	ἐν χρόνῳ τοσούτῳ ἔχοντος ἐκείνου	τὸν	κλῆρον, οὐδεὶς πώποτε προσεποιήσατο οὐδ'
[60]	οὐκ ἄν ποτε ἐπέτρεψαν Ξενοκλέα,	τὸν	μηδαμόθεν μηδὲν γένει προσήκοντα Πύρρῳ,
[60]	ἦν αὐτοῦ ἡ ποίησις κατὰ	τὸν	νόμον· εἰ δὲ τὴν θυγατέρα
[60]	ὑπὸ τῶν πατέρων ἐκδοθείσας διὰ	τὸν	νόμον ἐξ ἀνάγκης ἐπιδίκους εἶναι
[60]	τὴν λῆξιν λαχεῖν ἠξίωσαν παρὰ	τὸν	νόμον. Πρὸς δὲ τούτοις ἐκεῖνο
[0]	τὸν ἄνδρα ζῶντα ἢ τελευτήσαντος	τὸν	οἶκον αὐτοῦ, καὶ παρ' ὅτου
[70]	γυνὴ ἀπέλιπε τὸν ἄνδρα ἢ	τὸν	οἶκον τὸν αὐτοῦ, εἶτα παρ'
[30]	τὸ τῆς τήθης ὄνομα Κλειταρέτην	τὸν	πατέρα ἐμαρτύρησαν θέσθαι αὐτῇ. (Θαυμάζω
[20]	τὴν ἀδελφήν. (Καὶ οὗτος μὲν	τὸν	Πυρετίδην μόνον, οὐχ ὁμολογοῦντα, προσεποιήσατο
[20]	εἰκότων σκοπούμενος, πολὺ ἂν μᾶλλον	τὸν	Πύρρον πάντας ἂν τοὺς οἰκείους
[70]	ἐγγυητῆς γυναικὸς ἐδικάσατο τῷ ἔχοντι	τὸν	Πύρρου κλῆρον οὗτος. (Ἔτι δὲ
[20]	ἀλλ' ἧκεν ἔχων ἐνθένδε Διόφαντον	τὸν	Σφήττιον μεθ' ἑαυτοῦ, ὃς ἔλεγε
[0]	δὲ τοῦ ἀδελφοῦ πέρυσιν, ὑπερβᾶσα	τὸν	τελευταῖον κληρονόμον, γνησία θυγάτηρ τοῦ
[60]	μεμαρτυρηκόσι ταῦτα, (εἶτα τί παρελθόντες	τὸν	τελευταῖον τοῦ οἴκου γεγενημένον κληρονόμον
[50]	γενέσθαι. Οὐ γὰρ ἂν ὑπερβάντες	τὸν	τελευταῖον τοῦ οἴκου γεγενημένον κληρονόμον
[0]	μὴ ἐπίδικον τῇ ἡμετέρᾳ μητρὶ	τὸν	τοῦ ἀδελφοῦ κλῆρον εἶναι, ὡς
[20]	καὶ ἄνευ ὁμολογίας προικὸς εἰς	τὸν	τριτάλαντον οἶκον ἐγγυῆσαί φησι τὴν
[80]	ἔν τε τῷ δήμῳ κεκτημένος	τὸν	τριτάλαντον οἶκον, εἰ ἦν γεγαμηκώς,
[20]	μάρτυρα παρακαλέσας μεθ' ἑαυτοῦ τῷ	τὸν	τριτάλαντον οἶκον κεκτημένῳ ἐγγυῆσαί φησι
[0]	τὴν ἀδελφὴν ὁ μεμαρτυρηκὼς τῷ	τὸν	τριτάλαντον οἶκον κεκτημένῳ, εἶτα πότερον
[10]	μὲν γὰρ ἐγγυᾶν μέλλων εἰς	τὸν	τριτάλαντον οἶκον, ὥς φησι, τὴν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/10/2008