Paragraphes |
[60] |
ιὅπερ
εἶπον
καὶ
πρότερονν
ὅσοι
|
μὲν |
ἂν
καταλίπωσι
γνησίους
παῖδας
ἐξ |
[60] |
οὐδὲν
τῶν
ἑαυτοῦ.
(Οὐκοῦν
εἰ
|
μὲν |
ἄνευ
τῆς
γνησίας
θυγατρὸς
τὸν |
[30] |
καὶ
δεινῶς
ἀγανακτῶ,
ὅτι
ὁ
|
μὲν |
ἀνὴρ
λαγχάνων
ὑπὲρ
τῆς
γυναικὸς |
[10] |
τὴν
ἀναίδειαν
ὧν
λέγουσιν.
Ὁ
|
μὲν |
γὰρ
ἐγγυᾶν
μέλλων
εἰς
τὸν |
[20] |
ἕξειν
ἐπὶ
τῇ
γυναικί.
Τοῦτο
|
μὲν |
γὰρ
εἴ
τινα
ἐδίδου,
εἰκὸς |
[20] |
πιστὸν
εἶναι
τὸ
πρᾶγμα.
Ἐγὼ
|
μὲν |
γὰρ
νομίζω,
ἐκ
τῶν
εἰκότων |
[60] |
ἐπιδικάζεσθαι
προσήκει
τῶν
δοθέντων.
(Τοῖς
|
μὲν |
γάρ,
ὅτι
γόνῳ
γεγόνασιν,
οὐδεὶς |
[70] |
παίδων
εἰσαγαγεῖν
ὑὸν
ἑαυτῷ;
(Δῆλον
|
μὲν |
γὰρ
ὅτι
ἐπίκληρον
καταλιπὼν
ἀκριβῶς |
[50] |
μεμαρτυρηκὼς
αὐτῆς
τὴν
μητέρα;
Ἐγὼ
|
μὲν |
γὰρ
οὐ
νομίζω,
ἀλλὰ
καὶ |
[30] |
ἄν
τι
τῶν
τοιούτων;
Ἐγὼ
|
μὲν |
γὰρ
οὐ
νομίζω.
Εἶτα
παρὰ |
[70] |
ἐγγυτέρω
ἡμῶν
οὐδὲ
εἷς·
ἀδελφὸς
|
μὲν |
γὰρ
οὐκ
ἦν
αὐτῷ
οὐδ' |
[50] |
τὴν
λῆξιν
ἠξίωσαν
οὗτοι.
Ὁ
|
μὲν |
γὰρ
Πύρρος
πλείω
ἢ
εἴκοσιν |
[40] |
τίθεται
τῶν
εἰσαγγελιῶν·
ἀλλὰ
τοῖς
|
μὲν |
διώκουσιν
ἀκινδύνως
εἰσαγγέλλειν
ἔξεστι,
τῷ |
[0] |
αὐτοῖς.
Ἀντωμοσία.
Μαρτυρία.
Διαμαρτυρία.
Ὡς
|
μὲν |
ἔδοξε
παραχρῆμα
εὐθὺς
τότε
πᾶσι> |
[30] |
Οὐ
γὰρ
ἄν
ποτε
οἱ
|
μὲν |
εἰς
τὴν
δεκάτην
νὥς
φασἰ |
[60] |
τόλμης
ἀφιγμένοι
εἰσίν,
ὥστε
τῷ
|
μὲν |
εἰσποιήτῳ
οὐκ
ἔφασαν
ἐπιδικάσασθαι
προσήκειν |
[60] |
μὴ
φῶσιν
ἀμφισβητῆσαι
αὐτῆς,
πρῶτον
|
μὲν |
ἐκεῖνα
αὐτοὺς
ἐρέσθαι
χρή,
τί |
[10] |
ἴστε
γὰρ
πάντες
ὡς
ὅταν
|
μὲν |
ἐπὶ
προδήλους
πράξεις
ἴωμεν,
ἃς |
[70] |
ἀρχόμενος
εἶπον
τοῦ
λόγου,
(πρῶτον
|
μὲν |
ἐπὶ
τίνι
προικὶ
οὗτος
ἐγγυῆσαι |
[10] |
ἐπίλαβε
τὸ
ὕδωρ.
Μαρτυρίαι.
(Ὡς
|
μὲν |
ἑταίρα
ἦν
τῷ
βουλομένῳ
καὶ |
[20] |
πιστεύοιτε
μᾶλλον.
(Ξενοκλῆς
τοίνυν
Βήσαζε
|
μὲν |
ἰὼν
εἰς
τὸ
ἐργαστήριον
τὸ |
[70] |
παιδίου;
~Ἀλλ'
ὦ
γαθοί,
τοῦτο
|
μὲν |
καὶ
λαθεῖν
φήσαιτ'
ἂν
ὑμᾶς· |
[50] |
γὰρ
ἐπιστάμεθα
πάντες
ὅτι
ἀδελφῶν
|
μὲν |
κλήρων
ἐπιδικασία
πᾶσίν
ἐστιν
ἡμῖν, |
[70] |
τὴν
δὲ
μὴ
εἰσαγαγεῖν
τὴν
|
μὲν |
νόθην,
ὥσπερ
αὐτῷ
προσῆκε,
καὶ |
[20] |
Οὐ
τοίνυν
φαίνεται,
ἀλλ'
ὁ
|
μὲν |
Ξενοκλῆς
πρὸς
τοὺς
ἐπιτυχόντας
δύο |
[20] |
ἐκμαρτυρίαν
νὥς
φησἰ
ποιούμενος
τῶν
|
μὲν |
οἰκείων
οὐδένα
τῶν
ἑαυτοῦ
παρακεκληκὼς |
[50] |
ψευδῆ
τὰ
μεμαρτυρημένα
Νικοδήμῳ.
(Ὡς
|
μὲν |
οὖν
ἠγγυήσατο
καὶ
ἔλαβεν
ὡς |
[0] |
εἶναι
κατὰ
τοὺς
νόμους.
(Ὅτι
|
μὲν |
οὖν
καὶ
ἐν
τῇ
προτέρᾳ |
[40] |
ψεύδεσθαι
αἰτιῷτ'
ἂν
ἡμᾶς.
Τοῦτο
|
μὲν |
οὖν
παρῶμεν·
ἐπειδὴ
δὲ
τῷ |
[40] |
γνησίαν
θυγατέρα
Πύρρῳ
καταλειφθῆναι.
(Περὶ
|
μὲν |
οὖν
τῆς
ἐπιδικασίας
ἔχοι
ἄν |
[40] |
σφόδρα
βούλεται
πονηρὸς
εἶναι;
~Περὶ
|
μὲν |
οὖν
τῆς
τούτου
πονηρίας
καὶ |
[50] |
νόμων
ἁπάντων
τῶν
ἡμετέρων;
περὶ
|
μὲν |
οὖν
τούτου
σχεδὸν
εἴρηται
τὰ |
[10] |
πάνυ
μικρὸν
ἔργον
γένοιτο.
Ἐὰν
|
μὲν |
οὖν
ὑμεῖς
κελεύητε,
περὶ
ἐνίων |
[80] |
οὐδὲν
τούτων
γεγενημένον
οὐδεπώποτε.
Οἱ
|
μὲν |
οὖν
φράτορες
μεμαρτυρήκασιν
ὑμῖν·
λαβὲ |
[0] |
τούτου
μαρτυρίαν.
(Ἐπιθυμῶ
δὲ
πρῶτον
|
μὲν |
περὶ
αὐτοῦ
τούτου
πυθέσθαι,
ἥν |
[70] |
διεπράξατο·
ἐκ
δὲ
τοῦ
τοῦτον
|
μὲν |
ποιήσασθαι
τὴν
δὲ
μὴ
εἰσαγαγεῖν |
[20] |
ἕκαστοι
μάρτυρας
ποιούμεθα.
~Καὶ
ἐπὶ
|
μὲν |
ταῖς
μαρτυρίαις
αὐταῖς
τοῖς
παραγενομένοις |
[20] |
διαμένειν
εἴωθε
τῶν
τοιούτων.
Ὁ
|
μὲν |
τοίνυν
ἐγγυῆσαι
φάσκων
μετὰ
ἑνὸς |
[50] |
τούτων,
ἅπαντ'
ἂν
διεπράξατο.
(Ὁ
|
μὲν |
τοίνυν
Ἔνδιος
ὡς
ἐξ
ἑταίρας |
[10] |
τεκοῦσα.
Ἀναγίγνωσκε
αὐτοῖς.
Μαρτυρίαι.
(Ὡς
|
μὲν |
τοίνυν
ἦν
κοινὴ
τῷ
βουλομένῳ, |
[20] |
φησι
τὴν
ἀδελφήν.
(Καὶ
οὗτος
|
μὲν |
τὸν
Πυρετίδην
μόνον,
οὐχ
ὁμολογοῦντα, |
[70] |
ἕξειν
ταύτην
γυναῖκα.
(Οὐκοῦν
ἐκ
|
μὲν |
τοῦ
τὴν
θυγατέρα
εἰς
τοὺς |
[30] |
ἀληθὲς
τὸ
πρᾶγμα.
Ἀλλὰ
περὶ
|
μὲν |
τούτων
καὶ
ὕστερον
ἐγχωρήσει
εἰπεῖν. |
[40] |
τὸν
Ἔνδιον
προσῆκεν,
εἰ
αὐτὸς
|
μὲν |
τριτάλαντον
οἶκον
ἔχειν
ἠξίου
ὡς |
[60] |
τὰς
ἑαυτῶν
γυναῖκας.
(Εἶτα
τὰς
|
μὲν |
ὑπὸ
τῶν
πατέρων
ἐκδοθείσας
διὰ |
[60] |
δεινόν
γ'
ἂν
εἴη.
(Τὰς
|
μὲν |
ὑπὸ
τῶν
πατέρων
ἐκδοθείσας
καὶ |