Paragraphes |
[0] |
τῷ
θείῳ
γυναικὸς
εἴη·
γνώσεσθε
|
δ' |
ἀκούσαντες
καὶ
ὑμεῖς
τῆς
τε |
[50] |
γυναῖκα,
ἐπιδέδεικται
καὶ
μεμαρτύρηται·
ὡς
|
δ' |
ἀληθὴς
ἡ
μαρτυρία
ἐστὶν
αὕτη, |
[40] |
εἰσαγγέλλειν
ἔξεστι,
τῷ
βουλομένῳ,
τοῖς
|
δ' |
ἁλισκομένοις
αἱ>
ἔσχαται
τιμωρίαι
ἐπὶ |
[50] |
ὄντα
ὅσων
ἠμφισβήτησαν
οὗτοι;
(Δοκεῖ
|
δ' |
ἄν
τις
ὑμῖν
οὕτως
ἀναιδὴς |
[30] |
βούλοιτο
τὴν
γυναῖκα
ἦν;
Ἦν
|
δ' |
ἂν
ἐπ'
ἐκείνῳ,
ὦ
ἄνδρες, |
[60] |
οὐσίας
ἁπάσης
τῆς
ἑαυτοῦ.
(Ἔτι
|
δ' |
ἂν
πρότερον
τοῦ
Ξενοκλέους
οἱ |
[20] |
τῶν
παραγενέσθαι
φασκόντων
μαρτυρεῖσθαι·
τοῦτο
|
δ' |
εἰ
δι'
ἐπιθυμίαν
τὴν
ἐγγύην |
[70] |
τῶν
ἐκείνου
μαρτυρίαν.
Ἀναγίγνωσκε·
σὺ
|
δ' |
ἐπίλαβε
τὸ
ὕδωρ.
Μαρτυρία.
Λαβὲ |
[10] |
ὀρθῶς
γεγενημένῃ
γυναικί.
Ἀναγίγνωσκε.
Σὺ
|
δ' |
ἐπίλαβε
τὸ
ὕδωρ.
Μαρτυρίαι.
(Ὡς |
[70] |
λαθεῖν
φήσαιτ'
ἂν
ὑμᾶς·
ὅτε
|
δ' |
ἠγγύα
καὶ
ἐξεδίδου
ὁ
Ἔνδιος |
[60] |
τὴν
ἀναίδειαν
αὐτῶν
πυνθάνεσθε.
Ὡς
|
δ' |
ἦν
ἐπίδικος
ἡ
γυνή,
εἴ |
[30] |
ἐν
τῇ
δεκάτῃ
ὠνόμηνεν,
(οἱ
|
δ' |
οἰκειότατοι
τῶν
ἁπάντων,
ὁ
πατὴρ |
[60] |
προσήκει·
Ξενοκλεῖ
δὲ
ἄν
τις
|
τόδ' |
ἐπέτρεψε
τῶν
τοῦ
Πύρρου
θείων, |
[70] |
μὲν
γὰρ
οὐκ
ἦν
αὐτῷ
|
οὐδ' |
ἀδελφοῦ
παῖδες,
ἐκ
δὲ
τῆς |
[50] |
οὐδ'
ἂν
τὴν
ἀρχὴν
ἐκεῖνον
|
οὐδ' |
ἄλλον
γε
τῶν
εἰσποιήτων
οὐδένα |
[20] |
οὗτοι,
τοιαύτην
μετὰ
τούτων·
οἷς
|
οὐδ' |
ἂν
περὶ
ὁτουοῦν
πιστεύσειεν
ἄλλος |
[50] |
ἀληθὲς
τὸ
πρᾶγμα.
~Οἶμαι
δὲ
|
οὐδ' |
ἂν
τὴν
ἀρχὴν
ἐκεῖνον
οὐδ' |
[50] |
τῶν
εἰσποιήτων
οὐδένα
οὕτως
εὐήθη
|
οὐδ' |
αὖ
ὀλίγωρον
τῶν
νόμων
τῶν |
[40] |
πρὸς
τὸν
ἄρχοντα
εἰσαγγελίαις
ἔπεστιν,
|
οὐδ' |
ἐὰν
μηδεμίαν
τῶν
ψήφων
οἱ |
[40] |
ταῦτα
λαθεῖν
σεαυτὸν
προσποιήσει;
(Ἔπειτ'
|
οὐδ' |
ἐκ
τῆς
ἐπιδοθείσης
αὐτῇ
προικὸς |
[10] |
ἦν
τοῦ
βουλομένου,
καὶ
ὅτι
|
οὐδ' |
ἐξ
ἑνὸς
ἄλλου
φαίνεται
τεκοῦσα. |
[30] |
αὑτοῦ
μαρτύρων
πρότερον
ἐδυνήθη
πυθέσθαι,
|
οὐδ' |
ἡ
μήτηρ
τῆς
γυναικὸς
τὸ |
[0] |
τὸν
κλῆρον,
οὐδεὶς
πώποτε
προσεποιήσατο
|
οὐδ' |
ἠμφισβήτησε
τῆς
κληρονομίας
ἐκείνῳ.
(Τελευτήσαντος |
[30] |
ἐν
χρόνῳ
τοσούτῳ
ἔφρασεν
αὐτῷ,
|
οὐδ' |
ὁ
θεῖος
αὐτός,
Νικόδημος;
(Ἀλλ' |