HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Strabon, Geographica, livre XVII-1

Liste des contextes (ordre alphabétique)


τ  =  262 formes différentes pour 2365 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[17, 36]   τοῖς δ´ ἀνθρώποις τὴν γῆν,  τὰ   ἄκρα τῶν τοῦ κόσμου μερῶν·
[17, 8]   Ἀριδαῖός τε καὶ τὰ παιδία  τὰ   Ἀλεξάνδρου καὶ γυνὴ Ῥωξάνη
[17, 35]   σῖτόν τε καὶ ὄσπρια καὶ  τὰ   ἄλλα σπέρματα πάμπολλα. θαυμαστὴν δὲ
[17, 36]   καὶ ἀνθρώπους, ὧν ἕνεκεν καὶ  τὰ   ἄλλα συνέστηκε. τοῖς μὲν οὖν
[17, 10]   {δὲ} τό τε δικαστήριον καὶ  τὰ   ἄλση. ἔστι δὲ καὶ Πάνειον,
[17, 8]   μὲν ἐπὶ μῆκος πλευρά ἐστι  τὰ   ἀμφίκλυστα ὅσον τριάκοντα σταδίων ἔχοντα
[17, 46]   μὲν σώζεται, τοῦ δ´ ἑτέρου  τὰ   ἄνω μέρη τὰ ἀπὸ τῆς
[17, 29]   ὑπομνήματα· καὶ ἔτι νῦν παραλαμβάνουσι  τὰ   ἀπ´ ἐκείνων, ὁμοίως καὶ τὰ
[17, 46]   δ´ ἑτέρου τὰ ἄνω μέρη  τὰ   ἀπὸ τῆς καθέδρας πέπτωκε σεισμοῦ
[17, 5]   αὐάσεων καὶ ἐν τῇ παραλίᾳ  τὰ   ἀπὸ τοῦ Κανωβικοῦ στόματος μέχρι
[17, 45]   πρότερον μὲν οὖν ἐνυκτοπόρουν πρὸς  τὰ   ἄστρα βλέποντες οἱ καμηλέμποροι καὶ
[17, 35]   ἐοικότας τοῖς θαλαττίοις, ὡς ὑπονοεῖν  τὰ   αὐτὰ περὶ τῶν κατὰ Ἄμμωνα
[17, 8]   τεμένη τε κοινὰ κάλλιστα καὶ  τὰ   βασίλεια, τέταρτον καὶ τρίτον
[17, 5]   περιπάτων· πλὴν γὰρ τῆς τάξεως  τά   γε ἄλλα καὶ τῇ φράσει
[17, 30]   τὴν Ἀλεξάνδρειαν καὶ τὴν Μαρεῶτιν,  τὰ   δ´ ἐν ἀριστερᾷ Ἀραβίαν.
[17, 18]   καὶ ἀρχὴ τοῦ Δέλτα.  τὰ   δ´ ἐν δεξιᾷ τῆς Κανωβικῆς
[17, 3]   ᾔσθετο. τοιαύτη μὲν διάταξις·  τὰ   δ´ ἑξῆς λέγωμεν νυνί. ~Ἀπὸ
[17, 13]   διπλάσια συνάγεται τὰ μὲν εἰσαγωγικὰ  τὰ   δὲ ἐξαγωγικά· τῶν δὲ βαρυτίμων
[17, 8]   ὅσον τριάκοντα σταδίων ἔχοντα διάμετρον,  τὰ   δὲ ἐπὶ πλάτος οἱ ἰσθμοί,
[17, 2]   ὑπακούουσι δὲ τῶν ἐν Μερόῃ.  τὰ   δὲ κατωτέρω ἑκατέρωθεν Μερόης παρὰ
[17, 6]   νεωρίων, τότε δὲ κώμη ὑπῆρχε·  τὰ   δὲ κύκλῳ τῆς κώμης βουκόλοις
[17, 36]   νῦν οἰκεῖται θαλάττῃ πρότερον κατείχετο,  τὰ   δὲ νῦν πελάγη πρότερον ᾠκεῖτο;
[17, 10]   οἱ πεντετηρικοὶ ἀγῶνες ἐκεῖ συντελοῦνται·  τὰ   δὲ παλαιὰ ὠλιγώρηται. συλλήβδην δ´
[17, 27]   ἱεροσυλίας, ὃς τὰ μὲν πυρὶ  τὰ   δὲ σιδήρῳ διελωβᾶτο τῶν ἱερῶν,
[17, 24]   μέτρῳ χρώμενοι τῶν σχοίνων ἀπεδίδοσαν  τὰ   διαστήματα, ὥστε καὶ τετταρακοντασταδίους καὶ
[17, 7]   καὶ ἐκ πλαγίων, δι´ ὧν  τὰ   εἰσκομιζόμενα πολλῷ πλείω τῶν ἀπὸ
[17, 13]   θαλάττης διὰ τὸ εὐλίμενον, καὶ  τὰ   ἐκ τῆς χώρας ὅτι πάντα
[17, 4]   καὶ τῆς χώρας τὰ ὄρη  τὰ   ἑκατέρωθεν ἀπὸ τῶν περὶ Συήνην
[17, 7]   τοῦ θαλαττίου· ταύτῃ δὲ καὶ  τὰ   ἐκκομιζόμενα ἐξ Ἀλεξανδρείας πλείω τῶν
[17, 24]   διώρυγα τὴν πληροῦσαν τὰς κατὰ  τὰ   ἕλη καλουμένας λίμνας, αἳ δύο
[17, 42]   τοῦ αὐτοῦ ἔργον οὗπερ καὶ  τὰ   ἐν Ἀβύδῳ καὶ τὰ ἐν
[17, 42]   καὶ τὰ ἐν Ἀβύδῳ καὶ  τὰ   ἐν Θήβαις· καὶ γὰρ ἐκεῖ
[17, 3]   τὸν ἄνθρωπον· καὶ τοὺς μὲν  {τὰ}   ἐν τῷ πολέμῳ τοὺς δ´
[17, 11]   δὲ τὴν Καίσαρος τελευτὴν καὶ  τὰ   ἐν Φιλίπποις διαβὰς Ἀντώνιος εἰς
[17, 9]   συνεχῆ τοῖς ἐν τῇ Λοχιάδι  τὰ   ἐνδοτέρω βασίλεια, πολλὰς καὶ ποικίλας
[17, 43]   κολακευτικῶς λεγομένων· τοιαῦτα δὲ καὶ  τὰ   ἑξῆς· μόνῳ γὰρ δὴ τῷ
[17, 3]   ὅπως ἀπὸ τῶν γνωριμωτέρων ἐπὶ  τὰ   ἑξῆς προΐωμεν. κοινὰ μὲν γάρ
[17, 4]   θάλπη. τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ  τὰ   ἐπάνω τοῦ Δέλτα ποτίζεται, πλὴν
[17, 46]   ὅλων ἐνιαυτῶν τοσούτων ὅσα μόρια  τὰ   ἐπιτρέχοντα συνελθόντα ποιεῖ ἡμέραν. ἀνατιθέασι
[17, 29]   ἀπεκρύψαντο οἱ βάρβαροι. οὗτοι δὲ  τὰ   ἐπιτρέχοντα τῆς ἡμέρας καὶ τῆς
[17, 15]   Ἀλεξάνδρεια μεστὴ τούτων ἐστὶ κατὰ  τὰ   ἐργαστήρια ὡς σκεύεσι χρωμένων· καὶ
[17, 44]   φυσικήν τινα ἀντιπάθειαν ἔχειν πρὸς  τὰ   ἑρπετά, οὕτω καὶ τοὺς Τεντυρίτας
[17, 39]   ὠὰ διαφθείρουσιν αὐτῶν καὶ αὐτὰ  τὰ   θηρία, τῷ πηλῷ θωρακισθέντες· κυλισθέντες
[17, 5]   τῶν ἱερέων φιλοπραγμονέστερον ἀναφερόντων εἰς  τὰ   ἱερὰ γράμματα καὶ ἀποτιθεμένων, ὅσα
[17, 29]   ἐξηγηταὶ τοῖς ξένοις τῶν περὶ  τὰ   ἱερά. παρηκολούθει δέ τις ἐξ
[17, 6]   περὶ τῆς Αἰγύπτου ταῦτα λέγομεν,  τὰ   καθ´ ἕκαστα δὲ καὶ τὰς
[17, 36]   διαφέροντα τῶν ἄλλων καὶ τούτων  τὰ   κράτιστα θεούς τε καὶ ἀνθρώπους,
[17, 14]   ἔχει δ´ ὀκτὼ νήσους καὶ  τὰ   κύκλῳ πάντ´ οἰκούμενα καλῶς· εὐοινία
[17, 28]   δὲ προνάου παρ´ ἑκάτερον πρόκειται  τὰ   λεγόμενα πτερά· ἔστι δὲ ταῦτα
[17, 1]   μέχρι τῶν ἐσχάτων τῆς κινναμωμοφόρου·  τὰ   λειπόμενα καὶ συνεχῆ τοῖς ἔθνεσι
[17, 52]   μέρους, ἐποχετεύεται δὲ τοῖς κοχλίαις  τὰ   λίαν ἔξαλα. ~Ἦν μὲν οὖν
[17, 4]   σπόρος· θᾶττον δέ, παρ´ οἷς  τὰ   μείζω θάλπη. τὸν αὐτὸν τρόπον
[17, 30]   ὑπὲρ τοῦ Δέλτα· τούτου δὴ  τὰ   μὲν δεξιὰ καλοῦσι Λιβύην ἀναπλέοντι,
[17, 43]   τῇ παλαιᾷ Σιβύλλῃ τῇ Ἐρυθραίᾳ.  τὰ   μὲν δὴ τῶν συγγραφέων τοιαῦτα.
[17, 13]   ὥστε τὰ τέλη διπλάσια συνάγεται  τὰ   μὲν εἰσαγωγικὰ τὰ δὲ ἐξαγωγικά·
[17, 8]   τοῦ ἐδάφους τῆς πόλεως, οὗ  τὰ   μὲν ἐπὶ μῆκος πλευρά ἐστι
[17, 6]   Αἰγύπτῳ καὶ ὑπ´ αὐτῇ τεταγμέναι.  ~Τὰ   μὲν οὖν καθ´ ὅλου καὶ
[17, 27]   Καμβύσου μανίας καὶ ἱεροσυλίας, ὃς  τὰ   μὲν πυρὶ τὰ δὲ σιδήρῳ
[17, 5]   μὲν τῶν πρὸς ἕω μερῶν  {τὰ}   μεταξὺ τοῦ Ἀραβίου κόλπου καὶ
[17, 35]   δὲ κάτω Αἴγυπτος καὶ  τὰ   μέχρι τῆς λίμνης τῆς Σιρβωνίτιδος
[17, 5]   θαλάττῃ) ἐκ δὲ τῶν ἑσπερίων  τὰ   μέχρι τῶν αὐάσεων καὶ ἐν
[17, 28]   ἐν ἄλλοις ἱεροῖς, ὥσπερ καὶ  τὰ   μήκη καὶ τὰ πλάτη τῶν
[17, 54]   τοὺς ἀνδριάντας, ἐπελθὼν λαμβάνει καὶ  τὰ   Νάπατα φυγόντος τοῦ παιδὸς καὶ
[17, 9]   καὶ ἀποστάσεις, καὶ μετὰ ταῦτα  τὰ   νεώρια μέχρι τοῦ ἑπτασταδίου. ταῦτα
[17, 13]   τοσαῦτα προσωδεύετο, τί χρὴ νομίσαι  τὰ   νῦν διὰ τοσαύτης ἐπιμελείας οἰκονομούμενα
[17, 16]   φησὶν οὕτως ποιητής „ἐσθλά,  τά   οἱ Πολύδαμνα πόρεν Θῶνος παράκοιτις.
[17, 37]   φέρειν καὶ μὴ ὑπερπολάζειν εἰς  τὰ   οἰκούμενα καὶ πεφυτευμένα, εἶτα ἐν
[17, 12]   γὰρ παλαιοῦ ξένους ἔτρεφον τοὺς  τὰ   ὅπλα ἔχοντας, ἄρχειν μᾶλλον
[17, 4]   ἧς λέγω καὶ τῆς χώρας  τὰ   ὄρη τὰ ἑκατέρωθεν ἀπὸ τῶν
[17, 48]   γὰρ ἡμεῖς τε ἕσταμεν καὶ  τὰ   ὀρύγματα τῶν φρεάτων κατεσκεύασται. εἰσὶ
[17, 8]   οἱ βασιλεῖς Ἀριδαῖός τε καὶ  τὰ   παιδία τὰ Ἀλεξάνδρου καὶ
[17, 6]   κυριώτατον Ἀλεξάνδρειά ἐστι καὶ  τὰ   περὶ αὐτήν, ἐντεῦθεν ἀρκτέον. ἔστι
[17, 3]   ἐπὶ πλέον εἰπεῖν καὶ πρῶτον  τὰ   περὶ τὴν Αἴγυπτον, ὅπως ἀπὸ
[17, 30]   καλοῦσι Λιβύην ἀναπλέοντι, ὥσπερ καὶ  τὰ   περὶ τὴν Ἀλεξάνδρειαν καὶ τὴν
[17, 9]   μέχρι τοῦ ἑπτασταδίου. ταῦτα μὲν  τὰ   περὶ τὸν μέγαν λιμένα. ~Ἑξῆς
[17, 1]   ἔθνεσι τούτοις, ταῦτα δ´ ἐστὶ  τὰ   περὶ τὸν Νεῖλον, ἐκθετέον· μετὰ
[17, 53]   πολεμισταί, καίπερ ὄντες παμπληθεῖς, οὔτε  τὰ   πέριξ ἔθνη. Γάλλος μέν γε
[17, 37]   ἑκάστου μονόλιθοι, καὶ τῶν κρυπτῶν  τὰ   πλάτη μονολίθοις ὡσαύτως ἐστέγασται πλαξὶν
[17, 28]   ὥσπερ καὶ τὰ μήκη καὶ  τὰ   πλάτη τῶν δρόμων. μετὰ δὲ
[17, 46]   τὸ μῆκος· ἔστι δ´ ἱερὰ  {τὰ}   πλείω. καὶ τούτων δὲ τὰ
[17, 12]   Φύσκων πλεονάκις τοῖς στρατιώταις ἐφίει  τὰ   πλήθη καὶ διέφθειρε) τοιούτων δή,
[17, 29]   ὥστε τινὰ τῶν θεωρημάτων ἱστορῆσαι·  τὰ   πολλὰ δὲ ἀπεκρύψαντο οἱ βάρβαροι.
[17, 46]   {τὰ} πλείω. καὶ τούτων δὲ  τὰ   πολλὰ ἠκρωτηρίασε Καμβύσης· νυνὶ δὲ
[17, 13]   εἰς δύναμιν, ὡς εἰπεῖν, ἐπηνώρθωσαν  τὰ   πολλά, τὴν μὲν πόλιν διατάξαντες
[17, 19]   στήλας· διὰ δὲ ταῦτ´ ἀπιστεῖσθαι  τὰ   πολλὰ τῶν ἑσπερίων· καὶ τοὺς
[17, 28]   πλάτη τῶν δρόμων. μετὰ δὲ  τὰ   προπύλαια νεὼς πρόναον ἔχων
[17, 53]   Ἀραβίοις, ὥσπερ ἔφαμεν· λοιπὰ δὲ  τὰ   πρὸς νότον Τρωγλοδύται {καὶ} Βλέμμυες
[17, 38]   δρόμῳ καὶ καταλαβόντες προσήνεγκαν ὁμοίως  τὰ   προσενεχθέντα. ~Μετὰ δὲ τὸν Ἀρσινοΐτην
[17, 54]   μετὰ τῶν λαφύρων, δύσοδα κρίνας  τὰ   προσωτέρω· τὴν δὲ Πρῆμνιν τειχίσας
[17, 18]   τρίτον ὑπάρχον τῷ μεγέθει παρὰ  τὰ   πρῶτα δύο, οἷς ὥρισται τὸ
[17, 39]   εἰς τὰ χάσματα καὶ διαφαγόντες  τὰ   σπλάγχνα καὶ τὰς γαστέρας ἐκδύνουσιν
[17, 18]   ἀσημότερα. ἔχει μὲν οὖν εἰσαγωγὰς  τὰ   στόματα, ἀλλ´ οὐκ εὐφυεῖς οὐδὲ
[17, 8]   ἐκπεσὼν εὐθύς, ὥστ´ ἀνόνητα αὐτῷ  τὰ   σῦλα γενέσθαι. ~Ἔστι δ´ ἐν
[17, 36]   ἐπεὶ δ´ ἐν κινήσει συνεχεῖ  τὰ   σύμπαντα καὶ μεταβολαῖς μεγάλαις (οὐ
[17, 3]   ἀφαιρῶν καὶ προστιθεὶς καὶ ἐναλλάττων  τὰ   σχήματα καὶ τἆλλα σημεῖα ἀποκρύπτων
[17, 4]   τοῦτον· πλευρὰς δὲ τοῦ τριγώνου  τὰ   σχιζόμενα ἐφ´ ἑκάτερα ῥεῖθρα καθήκοντα
[17, 13]   τόπος πρὸς ἄμφω πεφυκὼς εὖ,  τά   τε ἐκ θαλάττης διὰ τὸ
[17, 54]   Ψέλχιν πόλιν Αἰθιοπικήν, καὶ πρεσβεύεται  τά   τε ληφθέντα ἀπαιτῶν καὶ τὰς
[17, 13]   τοὺς ἄλλους ἐκπέμπεται τόπους, ὥστε  τὰ   τέλη διπλάσια συνάγεται τὰ μὲν
[17, 13]   τῶν δὲ βαρυτίμων βαρέα καὶ  τὰ   τέλη. καὶ γὰρ δὴ καὶ
[17, 45]   δὲ τῷ ἰσθμῷ τούτῳ καὶ  τὰ   τῆς σμαράγδου μέταλλά ἐστι, τῶν
[17, 36]   (οὐ γὰρ οἷόν τε ἄλλως  τὰ   τοιαῦτα καὶ τοσαῦτα καὶ τηλικαῦτα
[17, 44]   Ἀφροδίτης Ἴσιδος ἔστιν ἱερόν· εἶτα  τὰ   Τυφώνια καλούμενα καὶ εἰς
[17, 29]   τῶν μεθερμηνευσάντων εἰς τὸ Ἑλληνικὸν  τὰ   τῶν ἱερέων ὑπομνήματα· καὶ ἔτι
[17, 1]   τῆς Αἰγύπτου καὶ τῆς Αἰθιοπίας,  τὰ   τῶν Τρωγλοδυτῶν καὶ τῶν ἑξῆς
[17, 13]   ἦν, εἰ μὴ χείρω, καὶ  τὰ   τῶν ὕστερον βασιλέων. Ῥωμαῖοι δ´
[17, 29]   τὰ ἀπ´ ἐκείνων, ὁμοίως καὶ  τὰ   τῶν Χαλδαίων. ~Ἐντεῦθεν δὴ
[17, 48]   κορυφὴν ἡμῖν γινομένου καὶ εἰς  τὰ   φρέατα βάλλειν μέχρι τοῦ ὕδατος
[17, 39]   ἂν ἡλιάζωνται κεχηνότες, ἐμπίπτουσιν εἰς  τὰ   χάσματα καὶ διαφαγόντες τὰ σπλάγχνα
[17, 43]   καὶ μαντικὴ καθόλου καὶ  τὰ   χρηστήρια, νυνὶ δ´ ὀλιγωρία κατέχει
[17, 35]   τῶν τεκμηρίων, καὶ ταῦθ´ ὁμοίως  τὰ   χωρία πρότερον ἐπὶ τῇ θαλάττῃ
[17, 39]   καὶ ταῖς ἀσπίσι· καὶ γὰρ  τὰ   ὠὰ διαφθείρουσιν αὐτῶν καὶ αὐτὰ
[17, 12]   ἔστι δὲ καὶ στρατιωτικοῦ τρία  τάγματα,   ὧν τὸ ἓν κατὰ τὴν
[17, 30]   ἐστὶ στρατόπεδον ἑνὸς τῶν τριῶν  ταγμάτων   τῶν φρουρούντων τὴν Αἴγυπτον· ῥάχις
[17, 16]   Κανωβικοῦ στόματος· στενὴ γάρ τις  ταινία   μεταξὺ διήκει τοῦ τε πελάγους
[17, 52]   τὰς μὲν καλυπτομένας ὅλας ἐν  ταῖς   ἀναβάσεσι, τὰς δ´ ἐκ μέρους,
[17, 4]   ποταμίαις τοῦ Δέλτα· ἐν δὲ  ταῖς   ἀναβάσεσι τοῦ Νείλου καλύπτεται πᾶσα
[17, 7]   τε τῷ κατάπλῳ καὶ ἐν  ταῖς   ἀναγωγαῖς ὅσον βαρύτεραί τε καὶ
[17, 4]   καὶ τὴν κάτω χώραν σὺν  ταῖς   ἀπαντικρὺ ποταμίαις τοῦ Δέλτα· ἐν
[17, 39]   ὀλεθριωτάτους τοῖς κροκοδείλοις, καθάπερ καὶ  ταῖς   ἀσπίσι· καὶ γὰρ τὰ ὠὰ
[17, 29]   καὶ δυσμεταδότους, τῷ χρόνῳ καὶ  ταῖς   θεραπείαις ἐξελιπάρησαν ὥστε τινὰ τῶν
[17, 46]   καὶ θέας ἄξιαι· ἐν δὲ  ταῖς   Θήβαις ἐπί τινων ὀβελίσκων ἀναγραφαὶ
[17, 15]   ἐν τοῖς Αἰγυπτιακοῖς ἕλεσι καὶ  ταῖς   λίμναις τε βύβλος καὶ
[17, 3]   τοσαύτην ποτισθῆναι γῆν ὅσην ἐν  ταῖς   μείζοσι, διά τε τῶν διωρύγων
[17, 3]   ἀπολείπων μόνον τὸ καλυπτόμενον ἐν  ταῖς   πλημμυρίσι, τὸ δ´ ὑπερδέξιον καὶ
[17, 34]   τῶν ὁραθέντων ὑφ´ ἡμῶν ἐν  ταῖς   πυραμίσι παραδόξων οὐκ ἄξιον παραλιπεῖν.
[17, 37]   τοῦ λαβυρίνθου κατασκευὴ πάρισον  ταῖς   πυραμίσιν ἐστὶν ἔργον καὶ
[17, 34]   αἱ πυραμίδες γεγόνασιν, ἐν ὄψει  ταῖς   πυραμίσιν ὂν πέραν ἐν τῇ
[17, 8]   ἐκεῖνος μὲν οὖν ἀπέθανεν ἐμπεριπαρεὶς  ταῖς   σαρίσσαις ἐπελθόντων ἐπ´ αὐτὸν τῶν
[17, 29]   ἡμέρας καὶ τῆς νυκτὸς μόρια  ταῖς   τριακοσίαις ἑξήκοντα πέντε ἡμέραις εἰς
[17, 8]   καὶ οἴκησιν ἰδίᾳ περιεβάλλετο πρὸς  ταῖς   ὑπαρχούσαις, ὥστε νῦν τὸ τοῦ
[17, 13]   πατρὶ τῷ Αὐλητῇ προσφέρεσθαι φόρον  ταλάντων   μυρίων δισχιλίων πεντακοσίων. ὅπου οὖν
[17, 12]   ἓν κατὰ τὴν πόλιν ἵδρυται  τἆλλα   δ´ ἐν τῇ χώρᾳ· χωρὶς
[17, 40]   τὸ μὲν πρόσωπον ἐοικὼς σατύρῳ,  τἆλλα   δὲ κυνὸς καὶ ἄρκτου μεταξύ,
[17, 31]   ἄλλα τινὰ μικρὰ τοῦ σώματος,  τἆλλα   δὲ μέλας· οἷς σημείοις ἀεὶ
[17, 3]   καὶ ἐναλλάττων τὰ σχήματα καὶ  τἆλλα   σημεῖα ἀποκρύπτων οἷς διακρίνεται τό
[17, 5]   ἀντέβαλον· πότερος δ´ ἦν  τἀλλότρια   ὑποβαλλόμενος, ἐν Ἄμμωνος εὕροι τις
[17, 48]   γεωργοῖς χρήσιμον τῆς τῶν ὑδάτων  ταμιείας   χάριν καὶ παραχωμάτων καὶ διωρύγων
[17, 37]   ἀμφοτέροις τῆς διώρυγος κλεῖθρα οἷς  ταμιεύουσιν   οἱ ἀρχιτέκτονες τό τε εἰσρέον
[17, 3]   ἐκτοπισμόν, τοῖς δ´ Αἰγυπτίοις ἅπαντα  τἀναντία   συμβέβηκε· καὶ γὰρ πολιτικῶς καὶ
[17, 41]   φυλακὴ καὶ διῶρυξ φέρουσα ἐπὶ  Τάνιν·   εἶτα Λύκων πόλις καὶ Ἀφροδίτης
[17, 20]   καὶ πόλις ἐν αὐτῷ μεγάλη  Τάνις.   ~Μεταξὺ δὲ τοῦ Τανιτικοῦ καὶ
[17, 20]   τινες Σαϊτικὸν λέγουσι, καὶ  Τανίτης   νομὸς καὶ πόλις ἐν αὐτῷ
[17, 18]   συνάπτει τὸ Μενδήσιον, εἶτα τὸ  Τανιτικὸν   καὶ τελευταῖον τὸ Πηλουσιακόν. ἔστι
[17, 20]   τὸ Μενδήσιον στόμα καὶ τὸ  Τανιτικὸν   λίμνη μεγάλη καὶ Μενδήσιός
[17, 20]   Φαρβητίτης νομός· εἶτα τὸ  Τανιτικὸν   στόμα τινες Σαϊτικὸν λέγουσι,
[17, 21]   μεγάλη Τάνις. ~Μεταξὺ δὲ τοῦ  Τανιτικοῦ   καὶ τοῦ Πηλουσιακοῦ λίμναι καὶ
[17, 5]   τῶν περιπάτων· πλὴν γὰρ τῆς  τάξεως   τά γε ἄλλα καὶ τῇ
[17, 12]   πεμφθεὶς τὴν τοῦ βασιλέως ἔχει  τάξιν,   ὑπ´ αὐτῷ δ´ ἐστὶν
[17, 18]   Βολβίτινον στόμα ἐπὶ πλέον ἔκκειται  ταπεινὴ   καὶ ἀμμώδης ἄκρα· καλεῖται δὲ
[17, 6]   ἐπιγραφή. ἀλιμένου γὰρ οὔσης καὶ  ταπεινῆς   τῆς ἑκατέρωθεν παραλίας, ἐχούσης δὲ
[17, 14]   μεγάλην· καὶ ἄλλη δ´ ἐστὶ  Ταπόσειρις   ἐπέκεινα τῆς πόλεως ἱκανῶς· αὐτῆς
[17, 16]   ἔστιν τε μικρὰ  Ταπόσειρις   μετὰ τὴν Νικόπολιν καὶ τὸ
[17, 14]   πλείους· εἶτα Κυνὸς σῆμα· εἶτα  Ταπόσειρις   οὐκ ἐπὶ θαλάττῃ, πανήγυριν δεχομένη
[17, 10]   ταφαὶ καὶ καταγωγαὶ πρὸς τὰς  ταριχείας   τῶν νεκρῶν ἐπιτήδειαι. ἐντὸς δὲ
[17, 54]   τά τε ληφθέντα ἀπαιτῶν καὶ  τὰς   αἰτίας δι´ ἃς ἦρξαν πολέμου·
[17, 43]   δηλοῦσι δὲ μάλιστα τοῦτο οἱ  τὰς   Ἀλεξάνδρου πράξεις ἀναγράψαντες, προστιθέντες μὲν
[17, 3]   παρασκευάζει, ποτίζων τε αὐτὰς κατὰ  τὰς   ἀναβάσεις καὶ τοῦτ´ οἰκήσιμον αὐτῶν
[17, 37]   τὸ βάθος ἱκανή ἐστι κατὰ  τὰς   ἀναβάσεις τὴν πλημμυρίδα φέρειν καὶ
[17, 48]   τοῦ Νείλου φρέαρ, ἐν  τὰς   ἀναβάσεις τοῦ Νείλου σημειοῦνται τὰς
[17, 43]   ὥσπερ ἐν Δελφοῖς καὶ Βραγχίδαις  τὰς   ἀποθεσπίσεις διὰ λόγων, ἀλλὰ νεύμασι
[17, 6]   τὰ καθ´ ἕκαστα δὲ καὶ  τὰς   ἀρετὰς αὐτῆς νῦν διέξιμεν. ἐπεὶ
[17, 13]   πόλεως ταύτας ἄν τις λέγοι  τὰς   ἀρετάς· τῆς Αἰγύπτου δὲ τὰς
[17, 2]   τὴν ἑτέραν ἐπιστροφὴν ποιησάμενος πρὸς  τὰς   ἄρκτους φέρεται πεντακισχιλίους μὲν καὶ
[17, 2]   γάρ, φησίν, ἀπὸ Μερόης ἐπὶ  τὰς   ἄρκτους ὡς δισχιλίους καὶ ἑπτακοσίους
[17, 39]   ξηραίνονται πρὸς τὸν ἥλιον, εἶτα  τὰς   ἀσπίδας μὲν τῆς κεφαλῆς
[17, 48]   φρέατα βάλλειν μέχρι τοῦ ὕδατος  τὰς   αὐγάς, κἂν βαθύτατα ᾖ· κατὰ
[17, 37]   ἂν τείχους μακροῦ προκειμένας ἔχοντος  τὰς   αὐλάς· αἱ δ´ εἰς αὐτὰς
[17, 37]   λίθων, ἐντεῦθεν δὲ πάλιν εἰς  τὰς   αὐλὰς ἐκπίπτοντα ἑξῆς ὁρᾶν κειμένας
[17, 37]   ταφείς. πεποιῆσθαι δέ φασι  τὰς   αὐλὰς τοσαύτας, ὅτι τοὺς νομοὺς
[17, 3]   ἃς Νεῖλος ἀπεργάζεται κατὰ  τὰς   αὐξήσεις, ἀφαιρῶν καὶ προστιθεὶς καὶ
[17, 12]   οὐδ´ αὐτὸ εὐκρινῶς πολιτικὸν διὰ  τὰς   αὐτὰς αἰτίας, κρεῖττον δ´ ἐκείνων
[17, 24]   διαριθμεῖται καὶ τοῦτον· εἰς δὲ  τὰς   αὐτὰς λίμνας συμβάλλουσι καὶ ἄλλαι
[17, 39]   καὶ διαφαγόντες τὰ σπλάγχνα καὶ  τὰς   γαστέρας ἐκδύνουσιν ἐκ νεκρῶν τῶν
[17, 40]   Ἀθριβῖται, ἄλλοι δ´ ἄλλο τι·  τὰς   δ´ αἰτίας οὐχ ὁμολογουμένας λέγουσιν.
[17, 36]   πηγὰς τὰς πρότερον ἐκλιπεῖν συνέβη,  τὰς   δ´ ἀνεῖσθαι, καὶ ποταμοὺς καὶ
[17, 52]   καλυπτομένας ὅλας ἐν ταῖς ἀναβάσεσι,  τὰς   δ´ ἐκ μέρους, ἐποχετεύεται δὲ
[17, 33]   τῶν βασιλέων, τρεῖς δ´ ἀξιόλογοι·  τὰς   δὲ δύο τούτων καὶ ἐν
[17, 3]   ἐξίσχυσεν ἐπιλιπούσης, ὥστε καὶ κατὰ  τὰς   ἐλάττους ἀναβάσεις τοσαύτην ποτισθῆναι γῆν
[17, 3]   καὶ ἀριθμητικὴν παρὰ Φοινίκων διὰ  τὰς   ἐμπορίας. τριχῆ δὲ διῄρητο ὥσπερ
[17, 37]   ἔχειν ὑπολειπόμενον τὸ χρήσιμον πρὸς  τὰς   ἐποχετείας καὶ αὐτὴ καὶ
[17, 30]   τῇ Λιβύῃ Κερκέσουρα πόλις κατὰ  τὰς   Εὐδόξου κειμένη σκοπάς· δείκνυται γὰρ
[17, 46]   τούτων δ´ ἐστὶ καὶ τὸ  τὰς   ἡμέρας μὴ κατὰ σελήνην ἄγειν
[17, 17]   ἑτέρους. συγγράφουσι δέ τινες καὶ  τὰς   θεραπείας, ἄλλοι δὲ ἀρετὰς τῶν
[17, 48]   τὸ φρέαρ ἐστὶ τὸ διασημαῖνον  τὰς   θερινὰς τροπάς, διότι τῷ τροπικῷ
[17, 42]   Ἄβυδος πόλις μεγάλη, δευτερεύουσα μετὰ  τὰς   Θήβας, νυνὶ δ´ ἐστὶ κατοικία
[17, 33]   λίθου ἐστίν, ἐξ οὗ καὶ  τὰς   θυΐας κατασκευάζουσι, κομίζοντες πόρρωθεν· ἀπὸ
[17, 24]   προελθοῦσιν εἶναι διώρυγα τὴν πληροῦσαν  τὰς   κατὰ τὰ ἕλη καλουμένας λίμνας,
[17, 48]   τὰς ἀναβάσεις τοῦ Νείλου σημειοῦνται  τὰς   μεγίστας τε καὶ ἐλαχίστας καὶ
[17, 52]   Νεῖλος κατεσπαρμένας ἔχει παμπόλλας,  τὰς   μὲν καλυπτομένας ὅλας ἐν ταῖς
[17, 48]   μεγίστας τε καὶ ἐλαχίστας καὶ  τὰς   μέσας· συναναβαίνει γὰρ καὶ συνταπεινοῦται
[17, 52]   οἷον καὶ τὸ φάσκειν περὶ  τὰς   νήσους τὰς πρὸς τῇ Συήνῃ
[17, 19]   δὲ κακῶς ἡγεῖσθαι τοῖς πρέσβεσι  τὰς   δοὺς κύκλῳ καὶ διὰ
[17, 37]   πολλαί, δι´ ἀλλήλων ἔχουσαι σκολιὰς  τὰς   ὁδοὺς ὥστε χωρὶς ἡγεμόνος μηδενὶ
[17, 5]   αὐάσεις δ´ οἱ Αἰγύπτιοι καλοῦσι  τὰς   οἰκουμένας χώρας περιεχομένας κύκλῳ μεγάλαις
[17, 7]   καὶ τῇ Δικαιαρχείᾳ γενόμενος, ὁρῶν  τὰς   ὁλκάδας ἔν τε τῷ κατάπλῳ
[17, 52]   τῇ Ἐλεφαντίνῃ (πλείους δ´ εἰσὶ)  τὰς   πηγὰς τοῦ Νείλου εἶναι, καὶ
[17, 52]   τὸ φάσκειν περὶ τὰς νήσους  τὰς   πρὸς τῇ Συήνῃ καὶ τῇ
[17, 13]   τὰς ἀρετάς· τῆς Αἰγύπτου δὲ  τὰς   προσόδους ἔν τινι λόγῳ Κικέρων
[17, 15]   ἱερατική· κἀνταῦθα δέ τινες τῶν  τὰς   προσόδους ἐπεκτείνειν βουλομένων μετήνεγκαν τὴν
[17, 48]   γὰρ μείζους ἀναβάσεις μείζους καὶ  τὰς   προσόδους ὑπαγορεύουσιν. ἐν δὲ τῇ
[17, 36]   πρότερον ᾠκεῖτο; καθάπερ καὶ πηγὰς  τὰς   πρότερον ἐκλιπεῖν συνέβη, τὰς δ´
[17, 10]   γυμνάσιον μείζους σταδιαίας ἔχον  τὰς   στοάς· ἐν μέσῳ {δὲ} τό
[17, 2]   θερινοὺς ὄμβρους παρασκευάζειν. ὑπὲρ δὲ  τὰς   συμβολὰς τοῦ Ἀσταβόρα καὶ τοῦ
[17, 3]   καὶ κατὰ λεπτὸν διαιρέσεως διὰ  τὰς   συνεχεῖς τῶν ὅρων συγχύσεις ἃς
[17, 28]   δ´ ἐξ εὐωνύμων· μετὰ δὲ  τὰς   σφίγγας πρόπυλον μέγα, εἶτ´ ἄλλο
[17, 10]   καὶ ταφαὶ καὶ καταγωγαὶ πρὸς  τὰς   ταριχείας τῶν νεκρῶν ἐπιτήδειαι. ἐντὸς
[17, 23]   μάλιστα οἱ τὰς Φιλὰς οἰκοῦντες  τὰς   ὑπὲρ Συήνης καὶ τῆς Ἐλεφαντίνης.
[17, 49]   τοῦ δὲ καταράκτου μικρὸν ἐπάνω  τὰς   Φιλὰς εἶναι συμβαίνει, κοινὴν κατοικίαν
[17, 23]   τούτου πολλοί, καὶ μάλιστα οἱ  τὰς   Φιλὰς οἰκοῦντες τὰς ὑπὲρ Συήνης
[17, 35]   τὸ πλῆθος τῶν τεκμηρίων, καὶ  ταῦθ´   ὁμοίως τὰ χωρία πρότερον ἐπὶ
[17, 31]   ἐστὶν ἐν τῷ δρόμῳ τούτῳ  ταύρων   ἀγῶνας συντελεῖσθαι πρὸς ἀλλήλους, οὓς
[17, 19]   ἐπὶ στήλας· διὰ δὲ  ταῦτ´   ἀπιστεῖσθαι τὰ πολλὰ τῶν ἑσπερίων·
[17, 1]   καὶ συνεχῆ τοῖς ἔθνεσι τούτοις,  ταῦτα   δ´ ἐστὶ τὰ περὶ τὸν
[17, 36]   ἔχειν τὴν αὐτὴν ἑκάτερον, καὶ  ταῦτα   εἰς ἄλληλα φυσικωτάτης οὔσης καὶ
[17, 11]   ἐκείνῃ καὶ συνέφυγε· καὶ μετὰ  ταῦτα   ἐπακολουθήσας Σεβαστὸς Καῖσαρ ἀμφοτέρους
[17, 38]   ἀποδειχθεῖσαν αὐλὴν αὐτῷ. ~Παραπλεύσαντι δὲ  ταῦτα   ἐφ´ ἑκατὸν σταδίους πόλις ἐστὶν
[17, 28]   τὰ λεγόμενα πτερά· ἔστι δὲ  ταῦτα   ἰσοϋψῆ τῷ νεῷ τείχη δύο,
[17, 47]   εἶτα Ἀφροδίτης πόλις καὶ μετὰ  ταῦτα   Λατόπολις τιμῶσα Ἀθηνᾶν καὶ τὸν
[17, 6]   καὶ ἀνωτάτω περὶ τῆς Αἰγύπτου  ταῦτα   λέγομεν, τὰ καθ´ ἕκαστα δὲ
[17, 9]   τὰ νεώρια μέχρι τοῦ ἑπτασταδίου.  ταῦτα   μὲν τὰ περὶ τὸν μέγαν
[17, 37]   καὶ αὐτὴ καὶ διῶρυξ.  ταῦτα   μὲν φυσικά, ἐπίκειται δὲ τοῖς
[17, 4]   Αἰγυπτίου πελάγους· ἐφ´ ὅσον γὰρ  ταῦτα   παρατείνει καὶ διέστηκεν ἀπ´ ἀλλήλων,
[17, 5]   Αἰγύπτοιο διιπετέος ποταμοῖο. ἀλλ´ ἐῶ  ταῦτα   πολλῶν εἰρηκότων ὧν ἀρκέσει δύο
[17, 9]   ἐμπόριον καὶ ἀποστάσεις, καὶ μετὰ  ταῦτα   τὰ νεώρια μέχρι τοῦ ἑπτασταδίου.
[17, 1]   τὸν Νεῖλον, ἐκθετέον· μετὰ δὲ  ταῦτα   τὴν Λιβύην ἔπιμεν, ἥπερ ἐστὶ
[17, 11]   πρὸς Σύλλαν διαπολεμήσαντος καὶ μετὰ  ταῦτα   τιμηθέντος ὑπὸ Ῥωμαίων, πάππος δὲ
[17, 4]   καλεῖται Δέλτα. δύο μὲν οὖν  ταῦτα   τοῦ Νείλου στόματα, ὧν τὸ
[17, 5]   ὄμβρων ἱστορία τοῖς τότε, καὶ  ταῦτα   τῶν ἱερέων φιλοπραγμονέστερον ἀναφερόντων εἰς
[17, 54]   τὸ φρούριον αἱρεῖ, καὶ μετὰ  ταῦτα   ὥρμησεν ἐπὶ Ναπάτων· τοῦτο δ´
[17, 5]   τῇ φράσει καὶ τῇ ἐπιχειρήσει  ταὐτά   ἐστι κείμενα παρ´ ἀμφοτέροις. ἐγὼ
[17, 53]   δέ· τρισὶ γοῦν σπείραις οὐδὲ  ταύταις   ἐντελέσιν ἱκανῶς ὑπὸ τῶν Ῥωμαίων
[17, 13]   ἐστί. τῆς μὲν οὖν πόλεως  ταύτας   ἄν τις λέγοι τὰς ἀρετάς·
[17, 48]   τῶν ἄλλων ἀναβάσεων· ἐπισκοποῦντες οὖν  ταύτας   διασημαίνουσι τοῖς ἄλλοις, ὅπως εἰδεῖεν·
[17, 21]   τοῦ πηλοῦ καὶ τῶν τελμάτων.  ταύτῃ   δὲ καὶ δυσείσβολός ἐστιν
[17, 16]   ἐπὶ Κάνωβον συνάπτουσα τῇ λίμνῃ·  ταύτῃ   δὲ καὶ ἐπὶ Σχεδίαν
[17, 7]   λιμναῖος ὑπῆρχε πλουσιώτερος τοῦ θαλαττίου·  ταύτῃ   δὲ καὶ τὰ ἐκκομιζόμενα ἐξ
[17, 8]   ἀνδρῶν. ἔστι δὲ τῇ συνόδῳ  ταύτῃ   καὶ χρήματα κοινὰ καὶ ἱερεὺς
[17, 8]   ἐκ τῆς Βαβυλῶνος καὶ ἐκτρεπόμενον  ταύτῃ   κατὰ πλεονεξίαν καὶ ἐξιδιασμὸν τῆς
[17, 49]   καὶ ἀνάπλουν ἔχει· ἀναπλεύσαντες οὖν  ταύτῃ   καταρρέουσιν ἐπὶ τὸν καταράκτην καὶ
[17, 48]   νῆσος ἐν ἡμισταδίῳ καὶ ἐν  ταύτῃ   πόλις ἔχουσα ἱερὸν Κνούφιδος καὶ
[17, 3]   κοινὰ μὲν γάρ τινα καὶ  ταύτῃ   τῇ χώρᾳ καὶ τῇ συνεχεῖ
[17, 11]   ὧν μία γνησία πρεσβυτάτη,  ταύτην   ἀνέδειξαν βασίλισσαν· οἱ υἱοὶ δ´
[17, 45]   πρῶτος στρατοπέδῳ τεμεῖν τὴν ὁδὸν  ταύτην   ἄνυδρον οὖσαν, καὶ κατασκευάσαι σταθμούς,
[17, 31]   τῆς μητρὸς τοῦ βοός· εἰς  ταύτην   δὲ τὴν αὐλὴν ἐξαφιᾶσι τὸν
[17, 15]   μίαν τινὰ τῶν προσόδων καὶ  ταύτην   ἔχουσι τὴν ἀπὸ τῶν φύλλων.
[17, 46]   λέγουσι, μητρόπολιν τιθέντες τῆς Αἰγύπτου  ταύτην·   καὶ νῦν δ´ ἴχνη δείκνυται
[17, 29]   οἱ ἱερεῖς· μάλιστα γὰρ δὴ  ταύτην   κατοικίαν ἱερέων γεγονέναι φασὶ τὸ
[17, 43]   Ἀθηναΐδα φησὶν ἀνειπεῖν· καὶ γὰρ  ταύτην   ὁμοίαν γενέσθαι τῇ παλαιᾷ Σιβύλλῃ
[17, 13]   μᾶλλον κατιδεῖν ἔστι τὴν εὐφυΐαν  ταύτην   περιοδεύοντι τὴν χώραν, καὶ πρῶτον
[17, 7]   καὶ Μαρεῶτις λέγεται· πληροῖ δὲ  ταύτην   πολλαῖς διώρυξιν Νεῖλος ἄνωθέν
[17, 42]   τῷ ἑλληνικῷ τρόπῳ. ὑπὲρ δὲ  ταύτης   Ἄβυδος, ἐν τὸ
[17, 37]   ἐπὶ τέλει δὲ τῆς οἰκοδομίας  ταύτης   πλέον στάδιον ἐπεχούσης
[17, 23]   διέχουσα Σάις καὶ μικρὸν  ταύτης   ὕπερθε τὸ τοῦ Ὀσίριδος ἄσυλον,
[17, 51]   φύεται. θαυμάζειν οὖν ἄξιον πῶς  ταὐτὸ   κλίμα οἰκοῦντες τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ
[17, 8]   ἐν αἱ τῶν βασιλέων  ταφαὶ   καὶ Ἀλεξάνδρου· ἔφθη γὰρ
[17, 10]   κῆποί τε πολλοὶ καὶ  ταφαὶ   καὶ καταγωγαὶ πρὸς τὰς ταριχείας
[17, 37]   ὕψος· Ἰμάνδης δ´ ὄνομα  ταφείς.   πεποιῆσθαι δέ φασι τὰς αὐλὰς
[17, 33]   πολλαὶ μέν εἰσι πυραμίδες,  τάφοι   τῶν βασιλέων, τρεῖς δ´ ἀξιόλογοι·
[17, 33]   παρέσχε· λέγεται δὲ τῆς ἑταίρας  τάφος   γεγονὼς ὑπὸ τῶν ἐραστῶν, ἣν
[17, 37]   πλέον στάδιον ἐπεχούσης  τάφος   ἐστί, πυραμὶς τετράγωνος, ἑκάστην τετράπλεθρον
[17, 37]   ἐστὶν ἔργον καὶ παρακείμενος  τάφος   τοῦ κατασκευάσαντος βασιλέως τὸν λαβύρινθον.
[17, 33]   τελευτήσασα δὲ τοῦ λεχθέντος τύχοι  τάφου.   ~Ἓν δέ τι τῶν ὁραθέντων
[17, 54]   προσβαλὼν ἠνάγκασε προελθεῖν εἰς μάχην,  ταχὺ   δὲ τροπὴν ἐποίησε συντεταγμένων τε
[17, 12]   γένη τὴν πόλιν οἰκεῖν, τό  τε   Αἰγύπτιον καὶ ἐπιχώριον φῦλον ὀξὺ
[17, 14]   δ´ Ἀμμωνίαν. μεταξὺ δὲ  τε   Αἰγυπτίων κώμη καὶ Αἰνησίσφυρα
[17, 53]   αὐτῶν τοὺς λοιποὺς ἔπαυσε. Γάλλος  τε   Αἴλιος μέρει τῆς ἐν Αἰγύπτῳ
[17, 11]   καὶ ἐτεκνοποιήσατο ἐξ αὐτῆς, τόν  τε   Ἀκτιακὸν πόλεμον συνήρατο ἐκείνῃ καὶ
[17, 16]   δ´ αὕτη κατοικία πλησίον τῆς  τε   Ἀλεξανδρείας καὶ τῆς Νικοπόλεως ἐπ´
[17, 51]   ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ,  τε   ἄλλος καὶ καρυωτός· σκληρότερος
[17, 3]   σημεῖα ἀποκρύπτων οἷς διακρίνεται τό  τε   ἀλλότριον καὶ τὸ ἴδιον· ἀνάγκη
[17, 36]   μεταβολαῖς μεγάλαις (οὐ γὰρ οἷόν  τε   ἄλλως τὰ τοιαῦτα καὶ τοσαῦτα
[17, 4]   αὐτοφυῶν χωμάτων ἵδρυνται, πόλεις  τε   ἀξιόλογοι καὶ κῶμαι, νησίζουσαι κατὰ
[17, 47]   Ἑρμωνθὶς πόλις, ἐν  τε   Ἀπόλλων τιμᾶται καὶ Ζεύς·
[17, 11]   οὖν ὑπὸ Γαβινίου Πτολεμαῖος τόν  τε   Ἀρχέλαον ἀναιρεῖ καὶ τὴν θυγατέρα,
[17, 3]   Αἰθιόπων Νεῖλος παρασκευάζει, ποτίζων  τε   αὐτὰς κατὰ τὰς ἀναβάσεις καὶ
[17, 15]   ἕλεσι καὶ ταῖς λίμναις  τε   βύβλος καὶ Αἰγύπτιος κύαμος
[17, 5]   καὶ τῆς Κυρηναίων ἐπικρατείας. οἵ  τε   γὰρ ἀπὸ τοῦ Πτολεμαίου βασιλεῖς
[17, 7]   ~Ἡ δ´ εὐκαιρία πολύτροπος· ἀμφίκλυστόν  τε   γάρ ἐστι τὸ χωρίον δυσὶ
[17, 35]   ἀρετὴν καὶ τὴν κατασκευήν· ἐλαιόφυτός  τε   γὰρ μόνος ἐστὶ μεγάλοις καὶ
[17, 53]   ἐπελθὼν δι´ ὀλίγων εἷλε, στάσιν  τε   γενηθεῖσαν ἐν τῇ Θηβαΐδι διὰ
[17, 44]   χάριν συνηκολούθουν οἱ Τεντυρῖται· γενομένης  τε   δεξαμενῆς καὶ πήγματός τινος ὑπὲρ
[17, 54]   τὸν ἕτερον τῶν ὀφθαλμῶν· τούτους  τε   δὴ ζωγρίᾳ λαμβάνει ἅπαντας ἐπιπλεύσας
[17, 31]   εἰς τὴν οἰκείαν στάσιν. τό  τε   δὴ τοῦ Ἄπιδός ἐστιν ἱερὸν
[17, 10]   στοάς· ἐν μέσῳ {δὲ} τό  τε   δικαστήριον καὶ τὰ ἄλση. ἔστι
[17, 39]   τιμῶσι, καὶ διὰ τοῦτο  τε   διῶρυξ αὐτῶν ἐστι μεστὴ τῶν
[17, 13]   εὐμαρῶς ποταμὸς πορθμεύει συνάγει  τε   εἰς τοιοῦτον χωρίον ὅπερ μέγιστον
[17, 37]   οἷς ταμιεύουσιν οἱ ἀρχιτέκτονες τό  τε   εἰσρέον ὕδωρ καὶ τὸ ἐκρέον.
[17, 13]   πρὸς ἄμφω πεφυκὼς εὖ, τά  τε   ἐκ θαλάττης διὰ τὸ εὐλίμενον,
[17, 51]   Βαβυλωνίου. διττὸς δ´ ἐστὶν  τε   ἐν τῇ Θηβαΐδι καὶ
[17, 12]   ἀρχόντων κατὰ πόλιν μὲν  τε   ἐξηγητής ἐστι, πορφύραν ἀμπεχόμενος καὶ
[17, 37]   οὐδ´ ἄλλης ὕλης οὐδεμιᾶς· ἀναβάντα  τε   ἐπὶ τὸ στέγος οὐ μεγάλῳ
[17, 48]   ᾖ· κατὰ κάθετον γὰρ ἡμεῖς  τε   ἕσταμεν καὶ τὰ ὀρύγματα τῶν
[17, 14]   κύκλῳ πάντ´ οἰκούμενα καλῶς· εὐοινία  τέ   ἐστι περὶ τοὺς τόπους ὥστε
[17, 6]   χώματι καὶ τῇ φύσει ἀγχιβαθής  τέ   ἐστιν ὥστε τὴν μεγίστην ναῦν
[17, 3]   τῇ τῆς χώρας εὐδαιμονίᾳ, μερίσαντές  τε   εὖ καὶ ἐπιμεληθέντες. βασιλέα γὰρ
[17, 53]   τῆς χώρας ὑπὸ Καίσαρος, τήν  τε   Ἡρώων πόλιν ἀποστᾶσαν ἐπελθὼν δι´
[17, 49]   εἶναι συμβαίνει, κοινὴν κατοικίαν Αἰθιόπων  τε   καὶ Αἰγυπτίων, κατεσκευασμένην ὥσπερ καὶ
[17, 52]   ἡγεμόνων ἐστί. ~Πολλὰ δ´ Ἡρόδοτός  τε   καὶ ἄλλοι φλυαροῦσιν, ὥσπερ μέλος
[17, 36]   καὶ τούτων τὰ κράτιστα θεούς  τε   καὶ ἀνθρώπους, ὧν ἕνεκεν καὶ
[17, 44]   Κοπτὸν διῶρυξ, πόλιν κοινὴν Αἰγυπτίων  τε   καὶ Ἀράβων. ~Ἐντεῦθέν ἐστιν ἰσθμὸς
[17, 5]   περὶ τοῦ Νείλου βιβλίον, Εὔδωρόν  τε   καὶ Ἀρίστωνα τὸν ἐκ τῶν
[17, 37]   τι τραπεζῶδες χωρίον, ἔχον κώμην  τε   καὶ βασίλειον μέγα ἐκ πολλῶν
[17, 4]   τοσοῦτον καὶ ποταμὸς συνάγεταί  τε   καὶ διαχεῖται καὶ διασχηματίζει τὴν
[17, 37]   οἰκείων ἱερέων καὶ ἱερειῶν, θυσίας  τε   καὶ δικαιοδοσίας περὶ τῶν μεγίστων
[17, 7]   πολλαῖς διώρυξιν Νεῖλος ἄνωθέν  τε   καὶ ἐκ πλαγίων, δι´ ὧν
[17, 48]   τοῦ Νείλου σημειοῦνται τὰς μεγίστας  τε   καὶ ἐλαχίστας καὶ τὰς μέσας·
[17, 16]   τοῦ βασιλέως τοῦ δεξαμένου Μενέλαόν  τε   καὶ Ἑλένην ξενίᾳ. περὶ οὖν
[17, 37]   τὴν εἰς ἑκάστην αὐλὴν πάροδόν  τε   καὶ ἔξοδον. τὸ δὲ θαυμαστόν,
[17, 32]   ἐπιπέσοι. πόλις δ´ ἐστὶ μεγάλη  τε   καὶ εὔανδρος, δευτέρα μετὰ Ἀλεξάνδρειαν,
[17, 7]   ἐν ταῖς ἀναγωγαῖς ὅσον βαρύτεραί  τε   καὶ κουφότεραι δεῦρο κἀκεῖσε πλέοιεν.
[17, 54]   ζωγρίᾳ λαμβάνει ἅπαντας ἐπιπλεύσας σχεδίαις  τε   καὶ ναυσί, καὶ καταπέμπει παραχρῆμα
[17, 35]   τε οὐκ ὀλίγον ἐκφέρει σῖτόν  τε   καὶ ὄσπρια καὶ τὰ ἄλλα
[17, 46]   πλήθους τῶν συνόντων αὐτῷ φίλων  τε   καὶ στρατιωτῶν περὶ ὥραν πρώτην
[17, 8]   δὲ καὶ οἱ βασιλεῖς Ἀριδαῖός  τε   καὶ τὰ παιδία τὰ Ἀλεξάνδρου
[17, 3]   δ´ ὅσα ἐν εἰρήνῃ, γῆν  τε   καὶ τέχνας ἐργαζομένων· ἀφ´ ὧνπερ
[17, 54]   ταχὺ δὲ τροπὴν ἐποίησε συντεταγμένων  τε   κακῶς καὶ ὡπλισμένων· μεγάλους γὰρ
[17, 42]   ἑπτὰ ἐνθένδε δι´ ἐρημίας, εὔυδρός  τε   κατοικία καὶ εὔοινος καὶ τοῖς
[17, 8]   ἔχει δ´ πόλις τεμένη  τε   κοινὰ κάλλιστα καὶ τὰ βασίλεια,
[17, 43]   καὶ τῆς κρήνης, τότε  τε   κρήνη ἀνάσχοι καὶ μαντεῖα πολλὰ
[17, 54]   πόλιν Αἰθιοπικήν, καὶ πρεσβεύεται τά  τε   ληφθέντα ἀπαιτῶν καὶ τὰς αἰτίας
[17, 53]   τῆς ἑσπέρας ἐρήμοις ὄρεσι, τοῖς  τε   Λιβυκοῖς καὶ τοῖς Ἀραβίοις, ὥσπερ
[17, 40]   Νείλῳ τινὰ ἰχθὺν Λατοπολῖται, λύκον  τε   Λυκοπολῖται, κυνοκέφαλον δὲ Ἑρμοπολῖται, κῆβον
[17, 31]   τὸ Ἡφαίστειον πολυτελῶς κατεσκευασμένον ναοῦ  τε   μεγέθει καὶ τοῖς ἄλλοις. πρόκειται
[17, 11]   βασιλέως· ἐπελθὼν δὲ Καῖσαρ τόν  τε   μειρακίσκον διαφθείρει καὶ καθίστησι τῆς
[17, 16]   διώρυγος, ἐν ἔστιν  τε   μικρὰ Ταπόσειρις μετὰ τὴν Νικόπολιν
[17, 5]   καὶ δὴ καὶ τοὔνομα τῇ  τε   νήσῳ καὶ τῇ πόλει τοῦτο
[17, 5]   Αἴγυπτον καὶ τὴν Κύπρον, Ῥωμαῖοί  τε   οἱ διαδεξάμενοι τὴν ἐκείνων ἐπαρχίαν
[17, 9]   ἄλση· τούτοις δ´ ὑπόκειται  τε   ὀρυκτὸς λιμὴν καὶ κλειστός, ἴδιος
[17, 35]   ἔλαιον δ´ οὐχ ὑπουργοῦσιν· οἶνόν  τε   οὐκ ὀλίγον ἐκφέρει σῖτόν τε
[17, 16]   τις ταινία μεταξὺ διήκει τοῦ  τε   πελάγους καὶ τῆς διώρυγος, ἐν
[17, 26]   καὶ λιμένες καὶ κατοικίαι διώρυγές  τε   πλείους καὶ λίμναι πλησιάζουσαι τούτοις·
[17, 10]   τὸ προάστειον, ἐν κῆποί  τε   πολλοὶ καὶ ταφαὶ καὶ καταγωγαὶ
[17, 11]   οὖν Ἀλεξανδρεῖς ἀπέδειξαν βασιλέας τόν  τε   πρεσβύτερον τῶν παίδων καὶ τὴν
[17, 19]   „Αἴγυπτόνδ´ ἰέναι δολιχὴν ὁδὸν ἀργαλέην  τε,   προσλαμβάνοντος πρὸς τοῦτο πάμπολυ καὶ
[17, 10]   ἐντὸς δὲ τῆς διώρυγος τό  τε   Σαράπειον καὶ ἄλλα τεμένη ἀρχαῖα
[17, 43]   καὶ τοῖς Τυρρηνικοῖς θεοπροπίοις διά  τε   σπλάγχνων καὶ ὀρνιθείας καὶ διοσημιῶν.
[17, 54]   Συήνην καὶ ἑλόντες ἔφθασαν τήν  τε   Συήνην καὶ τὴν Ἐλεφαντίνην καὶ
[17, 7]   γνοίη δ´ ἄν τις ἔν  τε   τῇ Ἀλεξανδρείᾳ καὶ τῇ Δικαιαρχείᾳ
[17, 5]   δείκνυται στῆλαι καὶ ἐπιγραφαί. Καμβύσης  τε   τὴν Αἴγυπτον κατασχὼν προῆλθε καὶ
[17, 3]   νομαδικῶς ζῶσι καὶ ἀπόρως διά  τε   τὴν λυπρότητα τῆς χώρας καὶ
[17, 35]   οὗτος ἀξιολογώτατος τῶν ἁπάντων κατά  τε   τὴν ὄψιν καὶ τὴν ἀρετὴν
[17, 44]   διαπερᾶν, μηδενὸς ἄλλου θαρροῦντος· εἴς  τε   τὴν Ῥώμην κομισθεῖσι τοῖς κροκοδείλοις
[17, 54]   καταπέμπει παραχρῆμα εἰς Ἀλεξάνδρειαν, ἐπελθών  τε   τὴν Ψέλχιν αἱρεῖ· προσαριθμουμένου δὲ
[17, 4]   Ἡρακλείου. γέγονε δὴ νῆσος ἔκ  τε   τῆς θαλάττης καὶ τῶν ῥευμάτων
[17, 43]   ἄλλους μετενδῦναι τὴν ἐσθῆτα, ἔξωθέν  τε   τῆς θεμιστείας ἀκροάσασθαι πάντας πλὴν
[17, 12]   „Αἴγυπτόνδ´ ἰέναι δολιχὴν ὁδὸν ἀργαλέην  τε.   ~Τοιαῦτα δ´ ἦν, εἰ μὴ
[17, 7]   πλούτῳ τῶν καταγομένων ἑκατέρωσε εἴς  τε   τὸν κατὰ θάλατταν λιμένα καὶ
[17, 31]   αὐτήν· ἔχει δὲ ἱερά, τό  τε   τοῦ Ἄπιδος ὅς ἐστιν
[17, 22]   παρὰ πολλοῖς γὰρ δὴ ἔν  τε   τῷ Δέλτα καὶ ἔξω αὐτοῦ
[17, 7]   γενόμενος, ὁρῶν τὰς ὁλκάδας ἔν  τε   τῷ κατάπλῳ καὶ ἐν ταῖς
[17, 3]   φιλοσοφίαν ἤσκουν καὶ ἀστρονομίαν, ὁμιληταί  τε   τῶν βασιλέων ἦσαν. δὲ
[17, 3]   ὅσην ἐν ταῖς μείζοσι, διά  τε   τῶν διωρύγων καὶ τῶν παραχωμάτων·
[17, 29]   ἐκεῖ δ´ οὖν ἐδείκνυντο οἵ  τε   τῶν ἱερέων οἶκοι καὶ Πλάτωνος
[17, 53]   φόρους ἐν βραχεῖ κατέλυσε. Πετρώνιός  τε   ὕστερον τοῦ Ἀλεξανδρέων πλήθους τοσούτων
[17, 9]   δὲ τὴν ἑτέραν χεῖρα αἵ  τε   χοιράδες καὶ Λοχιὰς ἄκρα
[17, 6]   πρὸς τῷ κεκλεῖσθαι καλῶς τῷ  τε   χώματι καὶ τῇ φύσει ἀγχιβαθής
[17, 5]   τῇ πόλει τοῦτο παρ´ ἐκείνου  τεθῆναί   φασιν, ἐκεῖ τῆς ἀδελφῆς ἀποθανούσης
[17, 28]   δὲ ταῦτα ἰσοϋψῆ τῷ νεῷ  τείχη   δύο, κατ´ ἀρχὰς μὲν ἀφεστῶτα
[17, 6]   Ἀλέξανδρος, ἰδὼν τὴν εὐκαιρίαν ἔγνω  τειχίζειν   ἐπὶ τῷ λιμένι τὴν πόλιν·
[17, 54]   τὰ προσωτέρω· τὴν δὲ Πρῆμνιν  τειχίσας   βέλτιον, φρουρὰν ἐμβαλὼν καὶ τροφὴν
[17, 18]   μετὰ δὲ τὸ τῶν Μιλησίων  τεῖχος   ἐπὶ τὸ Σεβεννυτικὸν προϊόντι στόμα
[17, 18]   Περσέως σκοπὴ καὶ τὸ Μιλησίων  τεῖχος·   πλεύσαντες γὰρ ἐπὶ Ψαμμιτίχου τριάκοντα
[17, 37]   εἰς αὐτὰς ὁδοὶ καταντικρὺ τοῦ  τείχους   εἰσί· πρόκεινται δὲ τῶν εἰσόδων
[17, 37]   ἐφ´ ἑνὸς τοίχου ὡς ἂν  τείχους   μακροῦ προκειμένας ἔχοντος τὰς αὐλάς·
[17, 21]   τὸν δὲ κύκλον ἔχει τοῦ  τείχους   σταδίων εἴκοσιν· ὠνόμασται δ´ ἀπὸ
[17, 27]   τρόπῳ κατεσκευασμένον ἀρχαῖον, ἔχον πολλὰ  τεκμήρια   τῆς Καμβύσου μανίας καὶ ἱεροσυλίας,
[17, 35]   ἱδρῦσθαι διὰ τὸ πλῆθος τῶν  τεκμηρίων,   καὶ ταῦθ´ ὁμοίως τὰ χωρία
[17, 37]   τῷ μεγέθει λίθων σύγκεινται. ἐπὶ  τέλει   δὲ τῆς οἰκοδομίας ταύτης πλέον
[17, 35]   γὰρ μόνος ἐστὶ μεγάλοις καὶ  τελείοις   δένδρεσι καὶ καλλικάρποις, εἰ δὲ
[17, 48]   τοῦ φρέατος παραγραφαί, μέτρα τῶν  τελείων   καὶ τῶν ἄλλων ἀναβάσεων· ἐπισκοποῦντες
[17, 11]   οὐ πολὺν τῇ βασιλείᾳ προσθεὶς  τελευτᾷ   νόσῳ, καταλιπὼν δύο μὲν υἱεῖς
[17, 9]   προσηγόρευσε. τοῦτο δ´ ἔπραξε τὸ  τελευταῖον,   ἡνίκα προλειφθεὶς ὑπὸ τῶν φίλων
[17, 18]   Μενδήσιον, εἶτα τὸ Τανιτικὸν καὶ  τελευταῖον   τὸ Πηλουσιακόν. ἔστι δὲ καὶ
[17, 11]   ὄντα. μετὰ δὲ τὴν Καίσαρος  τελευτὴν   καὶ τὰ ἐν Φιλίπποις διαβὰς
[17, 33]   καὶ γένοιτο γυνὴ τοῦ βασιλέως,  τελευτήσασα   δὲ τοῦ λεχθέντος τύχοι τάφου.
[17, 49]   ἄνωθεν ὥστε δέχεσθαι τὸν ποταμόν,  τελευτῶσα   δ´ εἰς κρημνόν, καθ´ οὗ
[17, 27]   Ῥώμην ἐκομίσθησαν οἱ μὴ κεκακωμένοι  τελέως,   ἄλλοι δ´ εἰσὶ κἀκεῖ καὶ
[17, 4]   ἔσχεν· ἐν ἑξήκοντα δὲ ἡμέραις  τελέως   γυμνοῦται καὶ ἀναψύχεται τὸ πεδίον·
[17, 5]   ἐκ τῶν τοιούτων ἀφορμῶν οὐ  τελέως   ἐναργὴς ἦν περὶ τῶν
[17, 11]   νήπιοι τῆς τότε χρείας ἐξέπιπτον  τελέως.   τῇ δὲ κατασταθείσῃ μετεπέμψαντο ἄνδρα
[17, 13]   ἄλλους ἐκπέμπεται τόπους, ὥστε τὰ  τέλη   διπλάσια συνάγεται τὰ μὲν εἰσαγωγικὰ
[17, 13]   δὲ βαρυτίμων βαρέα καὶ τὰ  τέλη.   καὶ γὰρ δὴ καὶ μονοπωλίας
[17, 21]   τινες βάραθρα καλοῦσι, καὶ  τέλματα·   ᾤκισται δ´ ἀπὸ θαλάττης ἐν
[17, 7]   γὰρ τοῖς χείλεσιν αἱ λίμναι  τελματοῦνται   διὰ τὴν ἐκ τῶν ἡλίων
[17, 7]   τὴν λίμνην καὶ οὐδὲν ἐᾷ  τελματῶδες   τὸ τὴν ἀναφορὰν ποιῆσον μοχθηράν·
[17, 21]   ἀπὸ τοῦ πηλοῦ καὶ τῶν  τελμάτων.   ταύτῃ δὲ καὶ δυσείσβολός ἐστιν
[17, 12]   δὲ νῦν ἐστι, φόρους μὲν  τελοῦσα   ἀξιολόγους, ὑπὸ σωφρόνων δὲ ἀνδρῶν
[17, 51]   μάλιστα ἐκφέρουσα τὸν ἄριστον, μεγίστην  τελοῦσα   πρόσοδον τοῖς ἡγεμόσι· βασιλικὴ γὰρ
[17, 41]   ~Ἑξῆς δ´ ἐστὶν Ἑρμοπολιτικὴ φυλακή,  τελώνιόν   τι τῶν ἐκ τῆς Θηβαΐδος
[17, 16]   ἀναπλέουσιν· ἐνταῦθα δὲ καὶ τὸ  τελώνιον   τῶν ἄνωθεν καταγομένων καὶ ἀναγομένων·
[17, 45]   δ´ Φιλάδελφος πρῶτος στρατοπέδῳ  τεμεῖν   τὴν ὁδὸν ταύτην ἄνυδρον οὖσαν,
[17, 10]   τό τε Σαράπειον καὶ ἄλλα  τεμένη   ἀρχαῖα ἐκλελειμμένα πως διὰ τὴν
[17, 8]   ἀλλήλας. ἔχει δ´ πόλις  τεμένη   τε κοινὰ κάλλιστα καὶ τὰ
[17, 28]   τὴν εἰσβολὴν τὴν εἰς τὸ  τέμενος   λιθόστρωτόν ἐστιν ἔδαφος, πλάτος μὲν
[17, 8]   δὴ δίχα καὶ πρὸς ὀρθὰς  τέμνουσιν   ἀλλήλας. ἔχει δ´ πόλις
[17, 44]   Διὸς πόλις μικρά, εἶτα  Τέντυρα   πόλις· ἐνταῦθα δὲ διαφερόντως παρὰ
[17, 44]   κροκοδείλοις ἐπιδείξεως χάριν συνηκολούθουν οἱ  Τεντυρῖται·   γενομένης τε δεξαμενῆς καὶ πήγματός
[17, 44]   τὰ ἑρπετά, οὕτω καὶ τοὺς  Τεντυρίτας   πρὸς τοὺς κροκοδείλους, ὥστε μηδὲν
[17, 52]   ἥδυσμά τι τῷ λόγῳ τὴν  τερατείαν   προσφέροντες· οἷον καὶ τὸ φάσκειν
[17, 4]   νυνί. ~Ἀπὸ γὰρ τῶν Αἰθιοπικῶν  τερμόνων   ῥεῖ ἐπ´ εὐθείας Νεῖλος
[17, 5]   σώματος διαγωγὰς ἀεί τινας καὶ  τέρψεις   ζητῶν καινοτέρας. οἱ πάλαι δὲ
[17, 15]   κυαμῶνες ἡδεῖαν ὄψιν παρέχουσι καὶ  τέρψιν   τοῖς ἐνευωχεῖσθαι βουλομένοις· εὐωχοῦνται δ´
[17, 3]   φορὰ καὶ ἀνάβασις, ἡνίκα ἐπὶ  τεσσαρεσκαίδεκα   πήχεις ἀνέβαινεν Νεῖλος, ἡνίκα
[17, 5]   τῇ Αἰγύπτῳ καὶ ὑπ´ αὐτῇ  τεταγμέναι.   ~Τὰ μὲν οὖν καθ´ ὅλου
[17, 6]   ἐν τῷ πρὸς Ἀλεξανδρέας πολέμῳ  τεταγμένην   μετὰ τῶν βασιλέων· ὀλίγοι δ´
[17, 8]   ἱερεὺς ἐπὶ τῷ Μουσείῳ  τεταγμένος   τότε μὲν ὑπὸ τῶν βασιλέων
[17, 46]   τὸ ἐκ τῶν λίθων οὕτω  τεταγμένων   ἐκπέμπεσθαι τὸν ἦχον. ὑπὲρ δὲ
[17, 40]   τοῖς κυσὶ τιμὴ καὶ σίτισις  τέτακταί   τις ἱερά. ἐν δὲ τῇ
[17, 10]   διῶρυξ πλωτὴ μέχρι τῆς λίμνης  τεταμένη   τῆς Μαρεώτιδος· ἔξω μὲν οὖν
[17, 8]   κοινὰ κάλλιστα καὶ τὰ βασίλεια,  τέταρτον   καὶ τρίτον τοῦ παντὸς
[17, 12]   ὑπομνηματογράφος καὶ {ὁ} ἀρχιδικαστής,  τέταρτος   δὲ νυκτερινὸς στρατηγός. ἦσαν
[17, 11]   χεῖρον ἐπολιτεύσαντο, χείριστα δ´  τέταρτος   καὶ {ὁ} ἕβδομος καὶ
[17, 33]   εἰσὶ γὰρ σταδιαῖαι τὸ ὕψος,  τετράγωνοι   τῷ σχήματι, τῆς πλευρᾶς ἑκάστης
[17, 37]   ἐπεχούσης τάφος ἐστί, πυραμὶς  τετράγωνος,   ἑκάστην τετράπλεθρον πως ἔχουσα τὴν
[17, 4]   πλὴν ὅτι ἐπ´ εὐθείας ὅσον  τετρακισχιλίοις   σταδίοις δι´ ἑνὸς ῥείθρου τοῦ
[17, 54]   ἐμβαλὼν καὶ τροφὴν δυεῖν ἐνιαυτῶν  τετρακοσίοις   ἀνδράσιν, ἀπῆρεν εἰς Ἀλεξάνδρειαν· καὶ
[17, 28]   μῆκος δὲ καὶ τριπλάσιον καὶ  τετραπλάσιον,   ἔστιν ὅπου καὶ μεῖζον· καλεῖται
[17, 37]   τάφος ἐστί, πυραμὶς τετράγωνος, ἑκάστην  τετράπλεθρον   πως ἔχουσα τὴν πλευρὰν καὶ
[17, 16]   ἐπὶ τὴν Σχεδίαν· διέχει δὲ  τετράσχοινον   τῆς Ἀλεξανδρείας Σχεδία, κατοικία
[17, 14]   ἄκρα, καὶ Τυνδάρειοι σκόπελοι, νησίδια  τέτταρα   ἔχοντα λιμένα· εἶθ´ ἑξῆς ἄκρα
[17, 33]   δ´ ἄλσος αὐτῷ καὶ λίμνη.  ~Τετταράκοντα   δ´ ἀπὸ τῆς πόλεως σταδίους
[17, 4]   τὴν πόρρωθεν ὄψιν. πλείους δὲ  τετταράκοντα   ἡμέρας τοῦ θέρους διαμεῖναν τὸ
[17, 46]   βασιλέων ἐν σπηλαίοις λατομηταὶ περὶ  τετταράκοντα,   θαυμαστῶς κατεσκευασμέναι καὶ θέας ἄξιαι·
[17, 24]   τοῦτο δ´ εἶναι σταδίους ὀκτακοσίους  τετταράκοντα,   λογιζόμενος τριακονταστάδιον τὴν σχοῖνον· ἡμῖν
[17, 14]   δ´ ἐστὶ καὶ λιμὴν μέγας  τετταράκοντά   που σταδίων· καλοῦσι δ´ οἱ
[17, 37]   διώρυγα προελθόντι ὅσον τριάκοντα  τετταράκοντα   σταδίους ἐπίπεδόν τι τραπεζῶδες χωρίον,
[17, 24]   ἀπεδίδοσαν τὰ διαστήματα, ὥστε καὶ  τετταρακοντασταδίους   καὶ ἔτι μείζους κατὰ τόπους
[17, 3]   ἐν εἰρήνῃ, γῆν τε καὶ  τέχνας   ἐργαζομένων· ἀφ´ ὧνπερ καὶ αἱ
[17, 29]   ἐνιαυσίου χρόνου παρέδοσαν· ἀλλ´ ἠγνοεῖτο  τέως   ἐνιαυτὸς παρὰ τοῖς Ἕλλησιν
[17, 44]   τῶν συγγραφέων τοιαῦτα. ~Ἐν δὲ  τῇ   Ἀβύδῳ τιμῶσι τὸν Ὄσιριν· ἐν
[17, 5]   τρεῖς δ´ εἰσὶν αἱ πρόσχωροι  τῇ   Αἰγύπτῳ καὶ ὑπ´ αὐτῇ τεταγμέναι.
[17, 7]   δ´ ἄν τις ἔν τε  τῇ   Ἀλεξανδρείᾳ καὶ τῇ Δικαιαρχείᾳ γενόμενος,
[17, 8]   κομίσας Πτολεμαῖος ἐκήδευσεν ἐν  τῇ   Ἀλεξανδρείᾳ ὅπου νῦν ἔτι κεῖται,
[17, 16]   πλοῦς ἐστι παράλληλος τῇ παραλίᾳ  τῇ   ἀπὸ Φάρου μέχρι τοῦ Κανωβικοῦ
[17, 37]   οἰκούμενα καὶ πεφυτευμένα, εἶτα ἐν  τῇ   ἀποβάσει τὸ πλεονάζον ἀποδοῦσα τῇ
[17, 35]   καὶ ὁμώνυμος πόλις ἐν  τῇ   Ἀραβίᾳ, ἐν λευκὴ βοῦς
[17, 46]   συνοικεῖται, μέρος μέν τι ἐν  τῇ   Ἀραβίᾳ ἐν ᾗπερ πόλις,
[17, 30]   μὲν οὖν Ἡλίου πόλις ἐν  τῇ   Ἀραβίᾳ ἐστίν, ἐν δὲ τῇ
[17, 24]   ποταμοῦ ὑπὲρ τὸ Πηλούσιον ἐν  τῇ   Ἀραβίᾳ· καὶ ἄλλας δὲ λέγει
[17, 34]   ταῖς πυραμίσιν ὂν πέραν ἐν  τῇ   Ἀραβίᾳ, Τρωικόν τι καλεῖται πετρῶδες
[17, 37]   τῇ ἀποβάσει τὸ πλεονάζον ἀποδοῦσα  τῇ   αὐτῇ διώρυγι κατὰ θάτερον τῶν
[17, 42]   Μεμνόνιον βασίλειον θαυμαστῶς κατεσκευασμένον ὁλόλιθον  τῇ   αὐτῇ κατασκευῇ ᾗπερ τὸν λαβύρινθον
[17, 8]   ἔτι κεῖται, οὐ μὴν ἐν  τῇ   αὐτῇ πυέλῳ· ὑαλίνη γὰρ αὕτη,
[17, 46]   μένοντος ἐν τῷ θρόνῳ καὶ  τῇ   βάσει μέρους· κἀγὼ δὲ παρὼν
[17, 11]   θυγατέρα, χρόνον δ´ οὐ πολὺν  τῇ   βασιλείᾳ προσθεὶς τελευτᾷ νόσῳ, καταλιπὼν
[17, 18]   ἐν νήσῳ κειμένη· ἐν δὲ  τῇ   Βούτῳ Λητοῦς ἐστι μαντεῖον. ~Ἐν
[17, 51]   σκληρότερος δ´ Θηβαϊκός, ἀλλὰ  τῇ   γεύσει εὐστομώτερος. ἔστι δὲ καὶ
[17, 36]   αὐτὸν τρόπον ὅνπερ καὶ ἐν  τῇ   γῇ, καθ´ ἣν αὐτὴν τοσαῦται
[17, 36]   καὶ τὸ ἐξωτάτω. ἀλλ´ ἐπειδὴ  τῇ   γῇ περίκειται τὸ ὕδωρ, οὐκ
[17, 36]   κοινωνικὸν φωτός, ἐποίησεν ἐξοχὰς ἐν  τῇ   γῇ πολλὰς καὶ εἰσοχάς, ὥστ´
[17, 49]   τὸ ὕδωρ, ἑκατέρωθεν δὲ πρὸς  τῇ   γῇ ῥεῖθρον, μάλιστα καὶ
[17, 45]   κατὰ πόλιν Βερενίκην, ἀλίμενον μὲν  τῇ   δ´ εὐκαιρίᾳ τοῦ ἰσθμοῦ καταγωγὰς
[17, 8]   σφιγγόμενος τῇ μὲν ὑπὸ θαλάττης  τῇ   δ´ ὑπὸ τῆς λίμνης. ἅπασα
[17, 11]   τῆς τότε χρείας ἐξέπιπτον τελέως.  τῇ   δὲ κατασταθείσῃ μετεπέμψαντο ἄνδρα ἐκ
[17, 15]   οὐ γὰρ ἐῶσι πολλαχοῦ φύεσθαι,  τῇ   δὲ σπάνει τιμὴν ἐπιτιθέντες τὴν
[17, 34]   αὗται μὲν ἐν τῇ κινήσει  τῇ   διὰ τοῦ ῥεύματος εὑρεσιλογίαν τινὰ
[17, 7]   ἔν τε τῇ Ἀλεξανδρείᾳ καὶ  τῇ   Δικαιαρχείᾳ γενόμενος, ὁρῶν τὰς ὁλκάδας
[17, 17]   τῷ Κανώβῳ καταγωγὰς ἐχόντων ἐπικειμένας  τῇ   διώρυγι εὐφυεῖς πρὸς τὴν τοιαύτην
[17, 17]   τῶν ἐκ τῆς Ἀλεξανδρείας κατιόντων  τῇ   διώρυγι· πᾶσα γὰρ ἡμέρα καὶ
[17, 52]   τὰς πρὸς τῇ Συήνῃ καὶ  τῇ   Ἐλεφαντίνῃ (πλείους δ´ εἰσὶ) τὰς
[17, 3]   ποταμὸν πραγματεία διαφέρει τοσοῦτον ὅσον  τῇ   ἐπιμελείᾳ νικᾶν τὴν φύσιν. φύσει
[17, 5]   ἄλλα καὶ τῇ φράσει καὶ  τῇ   ἐπιχειρήσει ταὐτά ἐστι κείμενα παρ´
[17, 5]   δ´ Αἰθίοπες οὐ πάνυ χρῶνται  τῇ   Ἐρυθρᾷ θαλάττῃ) ἐκ δὲ τῶν
[17, 35]   πέλαγος ἦν, σύρρουν τυχὸν ἴσως  τῇ   Ἐρυθρᾷ τῇ κατὰ Ἡρώων πόλιν
[17, 43]   ὁμοίαν γενέσθαι τῇ παλαιᾷ Σιβύλλῃ  τῇ   Ἐρυθραίᾳ. τὰ μὲν δὴ τῶν
[17, 29]   ματαιοπονίαν ἐμφαίνει μᾶλλον. ~Ἐν δὲ  τῇ   Ἡλίου πόλει καὶ οἴκους εἴδομεν
[17, 6]   μὲν ἑῷον μᾶλλόν ἐστι προσεχὲς  τῇ   ἠπείρῳ καὶ τῇ κατ´ αὐτὴν
[17, 6]   Φάρος νησίον ἐστὶ παράμηκες, προσεχέστατον  τῇ   ἠπείρῳ, λιμένα πρὸς αὐτὴν ποιοῦν
[17, 35]   ἐκεῖνο εἰκάζειν ἔστι πρότερον ἐπὶ  τῇ   θαλάττῃ ἱδρῦσθαι διὰ τὸ πλῆθος
[17, 25]   πᾶς μεταξὺ ἰσθμός, ἐπικλυσθήσεσθαι  τῇ   θαλάττῃ τὴν Αἴγυπτον· οἱ μέντοι
[17, 35]   ὁμοίως τὰ χωρία πρότερον ἐπὶ  τῇ   θαλάττῃ ὑπῆρχεν, δὲ κάτω
[17, 14]   αὐτῆς δὲ πλησίον πετρῶδες ἐπὶ  τῇ   θαλάττῃ χωρίον καὶ αὐτὸ δεχόμενον
[17, 53]   εἷλε, στάσιν τε γενηθεῖσαν ἐν  τῇ   Θηβαΐδι διὰ τοὺς φόρους ἐν
[17, 51]   δ´ ἐστὶν τε ἐν  τῇ   Θηβαΐδι καὶ ἐν τῇ
[17, 42]   Πτολεμαϊκὴ πόλις, μεγίστη τῶν ἐν  τῇ   Θηβαΐδι καὶ οὐκ ἐλάττων Μέμφεως,
[17, 5]   ἐν τοῖς νοτιωτάτοις, ἐν δὲ  τῇ   Θηβαΐδι καὶ τῇ περὶ Συήνην
[17, 54]   πολεμοῦντος πρὸς τοὺς Ἄραβας, ἐπῆλθον  τῇ   Θηβαΐδι καὶ τῇ φρουρᾷ τῶν
[17, 51]   περὶ τὴν Ἀλεξάνδρειαν, ἐν  τῇ   Θηβαΐδι φοῖνιξ ἄριστος τῶν ἄλλων
[17, 51]   ἄξιον πῶς ταὐτὸ κλίμα οἰκοῦντες  τῇ   Ἰουδαίᾳ καὶ ὅμοροι οἱ περὶ
[17, 51]   τῇ Θηβαΐδι καὶ ἐν  τῇ   Ἰουδαίᾳ, τε ἄλλος καὶ
[17, 16]   καὶ τῆς Νικοπόλεως ἐπ´ αὐτῇ  τῇ   Κανωβικῇ διώρυγι κειμένη, διαίτας ἔχουσα
[17, 6]   ἐστι προσεχὲς τῇ ἠπείρῳ καὶ  τῇ   κατ´ αὐτὴν ἄκρᾳ (καλεῖται δ´
[17, 35]   σύρρουν τυχὸν ἴσως τῇ Ἐρυθρᾷ  τῇ   κατὰ Ἡρώων πόλιν καὶ τὸν
[17, 42]   μονολίθων ὑπερβαλλόντων τῷ μεγέθει καὶ  τῇ   κατασκευῇ. ἔστι δὲ διῶρυξ ἄγουσα
[17, 34]   ὑπογράφουσιν· ἀλλ´ αὗται μὲν ἐν  τῇ   κινήσει τῇ διὰ τοῦ ῥεύματος
[17, 26]   οὗτοι δ´ οἱ τόποι πλησιάζουσι  τῇ   κορυφῇ τοῦ Δέλτα. ~Αὐτοῦ δὲ
[17, 4]   τοῦ σχήματος· τὸ δ´ ἐπὶ  τῇ   κορυφῇ χωρίον ὁμωνύμως κέκληται διὰ
[17, 25]   τῆς διώρυγος τῆς λεχθείσης μετεβάλοντο  τῇ   κράσει τοῦ ποταμοῦ, καὶ νῦν
[17, 44]   τοὺς Ψύλλους φασὶ τοὺς πρὸς  τῇ   Κυρηναίᾳ φυσικήν τινα ἀντιπάθειαν ἔχειν
[17, 42]   ἐκ τῶν λεχθεισῶν τριῶν ἐν  τῇ   Λιβύῃ, διέχουσα ὁδὸν ἡμερῶν ἑπτὰ
[17, 35]   Μέμφιν Ἄκανθος πόλις ὁμοίως ἐν  τῇ   Λιβύῃ καὶ τὸ τοῦ Ὀσίριδος
[17, 30]   τῇ Ἀραβίᾳ ἐστίν, ἐν δὲ  τῇ   Λιβύῃ Κερκέσουρα πόλις κατὰ τὰς
[17, 2]   τοῦ Νείλου Νοῦβαι κατοικοῦσιν ἐν  τῇ   Λιβύῃ, μέγα ἔθνος, ἀπὸ τῆς
[17, 16]   ἔστιν ἐπὶ Κάνωβον συνάπτουσα  τῇ   λίμνῃ· ταύτῃ δὲ καὶ ἐπὶ
[17, 9]   ἀριστερᾷ ἐστι συνεχῆ τοῖς ἐν  τῇ   Λοχιάδι τὰ ἐνδοτέρω βασίλεια, πολλὰς
[17, 10]   τὸν τόπον, ὅτι ἐνταῦθα ἐνίκα  τῇ   μάχῃ τοὺς ἐπεξιόντας ἐπ´ αὐτὸν
[17, 54]   τοῦ πλήθους τῶν πεσόντων ἐν  τῇ   μάχῃ, τοὺς σωθέντας ὀλίγους παντάπασι
[17, 8]   ὀκτὼ σταδίων ἑκάτερος, σφιγγόμενος  τῇ   μὲν ὑπὸ θαλάττης τῇ δ´
[17, 19]   Λητοῦς ἐστι μαντεῖον. ~Ἐν δὲ  τῇ   μεσογείῳ τῇ ὑπὲρ τοῦ Σεβεννυτικοῦ
[17, 2]   ἑπτακοσίοις Μερόην εἶναι πόλιν ὁμώνυμον  τῇ   νήσῳ· ἄλλην δ´ εἶναι νῆσον
[17, 6]   κατεσκευασμένον λευκοῦ λίθου πολυώροφον, ὁμώνυμον  τῇ   νήσῳ· τοῦτον δ´ ἀνέθηκε Σώστρατος
[17, 27]   εἰσὶ κἀκεῖ καὶ ἐν Θήβαις,  τῇ   νῦν Διοσπόλει, οἱ μὲν ἑστῶτες
[17, 48]   νειλομέτριον συννόμῳ λίθῳ κατεσκευασμένον ἐπὶ  τῇ   ὄχθῃ τοῦ Νείλου φρέαρ, ἐν
[17, 43]   καὶ γὰρ ταύτην ὁμοίαν γενέσθαι  τῇ   παλαιᾷ Σιβύλλῃ τῇ Ἐρυθραίᾳ. τὰ
[17, 5]   μέχρι τῶν αὐάσεων καὶ ἐν  τῇ   παραλίᾳ τὰ ἀπὸ τοῦ Κανωβικοῦ
[17, 16]   τὸν Κάνωβον πλοῦς ἐστι παράλληλος  τῇ   παραλίᾳ τῇ ἀπὸ Φάρου μέχρι
[17, 45]   τοῦ μυχοῦ πλοϊζομένοις. ἐφάνη δὴ  τῇ   πείρᾳ πολὺ τὸ χρήσιμον, καὶ
[17, 30]   ἐνθένδε τηλαυγῶς αἱ πυραμίδες ἐν  τῇ   περαίᾳ ἐν Μέμφει καὶ εἰσὶ
[17, 47]   πόλις καὶ ἱερόν· ἐν δὲ  τῇ   περαίᾳ Ἱεράκων πόλις τὸν ἱέρακα
[17, 40]   τέτακταί τις ἱερά. ἐν δὲ  τῇ   περαίᾳ Ὀξύρυγχος πόλις καὶ νομὸς
[17, 46]   μέρος δέ τι καὶ ἐν  τῇ   περαίᾳ ὅπου τὸ Μεμνόνιον· ἐνταῦθα
[17, 5]   ἐν δὲ τῇ Θηβαΐδι καὶ  τῇ   περὶ Συήνην οὐ συμπίπτουσιν ὄμβροι·
[17, 49]   τῷ μεγέθει μεῖζον ἦν καὶ  τῇ   ποικιλίᾳ πολὺ ἐξηλλαγμένον· Αἰθιοπικὸν δ´
[17, 12]   γοῦν Πολύβιος γεγονὼς ἐν  τῇ   πόλει βδελύττεται τὴν τότε κατάστασιν
[17, 12]   δή, φησίν, ὄντων τῶν ἐν  τῇ   πόλει λοιπὸν ἦν τῷ ὄντι
[17, 6]   τῆς δ´ ὕστερον ἐπηκολουθηκυίας εὐδαιμονίας  τῇ   πόλει μνημονεύουσί τι σημεῖον κατὰ
[17, 5]   τοὔνομα τῇ τε νήσῳ καὶ  τῇ   πόλει τοῦτο παρ´ ἐκείνου τεθῆναί
[17, 12]   σπεῖραι Ῥωμαίων, τρεῖς μὲν ἐν  τῇ   πόλει τρεῖς δ´ ἐπὶ τῶν
[17, 33]   ἀνθρώπου τοῦτο, εὑρεθεῖσα δ´ ἐν  τῇ   πόλει τῶν Ναυκρατιτῶν ἀναχθείη καὶ
[17, 12]   πατρίους τιμὰς καὶ ἐπιμέλειαν τῶν  τῇ   πόλει χρησίμων, καὶ ὑπομνηματογράφος
[17, 9]   ἐκάλεσαν δ´ οὕτως ὡς ἂν  τῇ   Ῥόδῳ ἐνάμιλλον. ὑπέρκειται δὲ τούτου
[17, 6]   τὸν λιμένα ἀρτίστομον· πρὸς δὲ  τῇ   στενότητι τοῦ μεταξὺ πόρου καὶ
[17, 11]   Ῥώμην δεξάμενος Πομπήιος Μάγνος συνίστησι  τῇ   συγκλήτῳ καὶ διαπράττεται κάθοδον μὲν
[17, 52]   περὶ τὰς νήσους τὰς πρὸς  τῇ   Συήνῃ καὶ τῇ Ἐλεφαντίνῃ (πλείους
[17, 48]   τὰς προσόδους ὑπαγορεύουσιν. ἐν δὲ  τῇ   Συήνῃ καὶ τὸ φρέαρ ἐστὶ
[17, 3]   καὶ ταύτῃ τῇ χώρᾳ καὶ  τῇ   συνεχεῖ καὶ ὑπὲρ αὐτὴν τῇ
[17, 8]   Μουσείου φιλολόγων ἀνδρῶν. ἔστι δὲ  τῇ   συνόδῳ ταύτῃ καὶ χρήματα κοινὰ
[17, 53]   ἐπιθέσθαι κινδυνεῦσαι τῇ χώρᾳ συνέπεσε  τῇ   σφετέρᾳ. καὶ αἱ λοιπαὶ δὲ
[17, 5]   Αἰγυπτίων· καὶ δὴ καὶ τοὔνομα  τῇ   τε νήσῳ καὶ τῇ πόλει
[17, 3]   ἐπαινοῦνταί γε δοκοῦντες ἀξίως χρήσασθαι  τῇ   τῆς χώρας εὐδαιμονίᾳ, μερίσαντές τε
[17, 3]   τῇ συνεχεῖ καὶ ὑπὲρ αὐτὴν  τῇ   τῶν Αἰθιόπων Νεῖλος παρασκευάζει,
[17, 19]   μαντεῖον. ~Ἐν δὲ τῇ μεσογείῳ  τῇ   ὑπὲρ τοῦ Σεβεννυτικοῦ καὶ Φατνιτικοῦ
[17, 19]   ὄντα λιμένα ἀνεῖσθαι τὸν πρὸς  τῇ   Φάρῳ, φρουρεῖσθαι δ´ ὑπὸ βουκόλων
[17, 5]   τάξεως τά γε ἄλλα καὶ  τῇ   φράσει καὶ τῇ ἐπιχειρήσει ταὐτά
[17, 10]   δ´ ὕστερον κἀκείνη ἑαυτὴν ἐν  τῇ   φρουρᾷ διεχειρίσατο λάθρᾳ δήγματι ἀσπίδος
[17, 54]   Ἄραβας, ἐπῆλθον τῇ Θηβαΐδι καὶ  τῇ   φρουρᾷ τῶν τριῶν σπειρῶν τῶν
[17, 6]   καλῶς τῷ τε χώματι καὶ  τῇ   φύσει ἀγχιβαθής τέ ἐστιν ὥστε
[17, 35]   καλουμένην, πελαγίαν τῷ μεγέθει καὶ  τῇ   χρόᾳ θαλαττοειδῆ· καὶ τοὺς αἰγιαλοὺς
[17, 3]   μὲν γάρ τινα καὶ ταύτῃ  τῇ   χώρᾳ καὶ τῇ συνεχεῖ καὶ
[17, 53]   δὲ τοῖς Αἰθίοψιν ἐπιθέσθαι κινδυνεῦσαι  τῇ   χώρᾳ συνέπεσε τῇ σφετέρᾳ. καὶ
[17, 12]   πόλιν ἵδρυται τἆλλα δ´ ἐν  τῇ   χώρᾳ· χωρὶς δὲ τούτων ἐννέα
[17, 30]   ἐργαζομένων δεσμίων· ἀφορῶνται δ´ ἐνθένδε  τηλαυγῶς   αἱ πυραμίδες ἐν τῇ περαίᾳ
[17, 36]   τὰ τοιαῦτα καὶ τοσαῦτα καὶ  τηλικαῦτα   ἐν τῷ κόσμῳ διοικεῖσθαι) ὑποληπτέον
[17, 36]   ἀεὶ συμμένειν οὕτως ὥστ´ ἀεὶ  τηλικαύτην   εἶναι μηδὲν προστιθεῖσαν ἑαυτῇ μηδ´
[17, 37]   ἔστιν ἰδεῖν πεδίον λίθινον ἐκ  τηλικούτων   λίθων, ἐντεῦθεν δὲ πάλιν εἰς
[17, 44]   ἄλλοις θεοῖς ἔθος. μετὰ δὲ  τὴν   Ἄβυδον Διὸς πόλις μικρά,
[17, 42]   λέγεταί τινα Μεμνόνια. κατὰ δὲ  τὴν   Ἄβυδον ἔστιν πρώτη αὔασις
[17, 18]   κάτω χώρας, ἐν τιμῶσι  τὴν   Ἀθηνᾶν· ἐν δὲ τῷ ἱερῷ
[17, 29]   τις ἐξ Ἀλεξανδρείας ἀναπλέοντι εἰς  τὴν   Αἴγυπτον Αἰλίῳ Γάλλῳ τῷ ἡγεμόνι
[17, 5]   διαδεξάμενοι τὴν ἐκείνων ἐπαρχίαν κρίναντες  τὴν   Αἴγυπτον ἐν τοῖς αὐτοῖς ὅροις
[17, 11]   Σεβαστὸς Καῖσαρ ἀμφοτέρους κατέλυσε καὶ  τὴν   Αἴγυπτον ἔπαυσε παροινουμένην. ~ἐπαρχία δὲ
[17, 21]   ἐστὶ προσεχής, διὰ τούτων ἐπὶ  τὴν   Αἴγυπτον ὁδός. δὲ
[17, 5]   αὐτὴν κατέσχον καὶ διενείμαντο πρὸς  τὴν   Αἴγυπτον καὶ τὴν Κύπρον, Ῥωμαῖοί
[17, 13]   πολυτιμότατος κομίζεται φόρτος εἰς  τὴν   Αἴγυπτον, κἀντεῦθεν πάλιν εἰς τοὺς
[17, 5]   στῆλαι καὶ ἐπιγραφαί. Καμβύσης τε  τὴν   Αἴγυπτον κατασχὼν προῆλθε καὶ μέχρι
[17, 25]   μεταξὺ ἰσθμός, ἐπικλυσθήσεσθαι τῇ θαλάττῃ  τὴν   Αἴγυπτον· οἱ μέντοι Πτολεμαϊκοὶ βασιλεῖς
[17, 3]   εἰπεῖν καὶ πρῶτον τὰ περὶ  τὴν   Αἴγυπτον, ὅπως ἀπὸ τῶν γνωριμωτέρων
[17, 30]   τῶν τριῶν ταγμάτων τῶν φρουρούντων  τὴν   Αἴγυπτον· ῥάχις δ´ ἐστὶν ἀπὸ
[17, 51]   τὸ πορθμεῖον. ~Καθ´ ὅλην δὲ  τὴν   Αἴγυπτον τοῦ φοίνικος ἀγεννοῦς ὄντος
[17, 5]   διὰ τοῦτο καὶ διότι Σέσωστρις  τὴν   Αἰθιοπίαν ἐπῆλθεν ἅπασαν μέχρι τῆς
[17, 30]   ἀναπλέοντι, ὥσπερ καὶ τὰ περὶ  τὴν   Ἀλεξάνδρειαν καὶ τὴν Μαρεῶτιν, τὰ
[17, 51]   τὸ Δέλτα τόποις καὶ περὶ  τὴν   Ἀλεξάνδρειαν, ἐν τῇ Θηβαΐδι
[17, 12]   Φύσκωνος, καθ´ ὃν ἧκεν εἰς  τὴν   Ἀλεξάνδρειαν Πολύβιος (καταστασιαζόμενος γὰρ
[17, 51]   οἱ περὶ τὸ Δέλτα καὶ  τὴν   Ἀλεξάνδρειαν τοσοῦτον διαλλάττουσιν, ἐκείνης πρὸς
[17, 12]   τοῖς τόποις, τρεῖς δὲ κατὰ  τὴν   ἄλλην χώραν. εἰσὶ δὲ καὶ
[17, 10]   ἐμφερὲς ὄχθῳ πετρώδει διὰ κοχλίου  τὴν   ἀνάβασιν ἔχον· ἀπὸ δὲ τῆς
[17, 7]   καὶ οὐδὲν ἐᾷ τελματῶδες τὸ  τὴν   ἀναφορὰν ποιῆσον μοχθηράν· τότε δὲ
[17, 27]   πρόκεινται δὲ τοῦ χώματος λίμναι  τὴν   ἀνάχυσιν ἐκ τῆς πλησίον διώρυγος
[17, 5]   ἐπωνυμίαν οὖν ἐχαρίσατο αὐτῇ τιμῶν  τὴν   ἄνθρωπον, θαυμαστὸν οὖν πῶς ἐκ
[17, 12]   τῆς πόλεως εὐκαιρία διὰ  τὴν   ἀνομίαν. γοῦν Πολύβιος γεγονὼς
[17, 5]   ἐγὼ γοῦν ἀπορούμενος ἀντιγράφων εἰς  τὴν   ἀντιβολὴν ἐκ θατέρου θάτερον ἀντέβαλον·
[17, 16]   ἐφ´ οἷς οἱ ἡγεμόνες εἰς  τὴν   ἄνω χώραν ἀναπλέουσιν· ἐνταῦθα δὲ
[17, 19]   ἐν τῷ Βουσιρίτῃ νομῷ, διαβάλλειν  τὴν   ἀξενίαν βουλομένων τοῦ τόπου τούτου
[17, 15]   τῶν προσόδων καὶ ταύτην ἔχουσι  τὴν   ἀπὸ τῶν φύλλων. μὲν
[17, 37]   δὲ τῶν νομῶν ἕκαστος εἰς  τὴν   ἀποδειχθεῖσαν αὐλὴν αὐτῷ. ~Παραπλεύσαντι δὲ
[17, 46]   ἄλλων λίθων πολυτελῶν. ~Μετὰ δὲ  τὴν   Ἀπόλλωνος πόλιν αἱ Θῆβαι (καλεῖται
[17, 53]   τῆς ἐν Αἰγύπτῳ φρουρᾶς εἰς  τὴν   Ἀραβίαν ἐμβαλὼν εἴρηται τίνα τρόπον
[17, 1]   ~Ἐπεὶ δὲ  τὴν   Ἀραβίαν ἐφοδεύοντες καὶ τοὺς κόλπους
[17, 35]   κατά τε τὴν ὄψιν καὶ  τὴν   ἀρετὴν καὶ τὴν κατασκευήν· ἐλαιόφυτός
[17, 5]   Φιλάδελφος ἐπικληθείς, φιλιστορῶν καὶ διὰ  τὴν   ἀσθένειαν τοῦ σώματος διαγωγὰς ἀεί
[17, 11]   ἐν Φιλίπποις διαβὰς Ἀντώνιος εἰς  τὴν   Ἀσίαν ἐξετίμησεν ἐπὶ πλέον τὴν
[17, 31]   τοῦ βοός· εἰς ταύτην δὲ  τὴν   αὐλὴν ἐξαφιᾶσι τὸν Ἆπιν καθ´
[17, 4]   λαμβάνει κατ´ ὀλίγον, καθάπερ καὶ  τὴν   αὔξησιν ἔσχεν· ἐν ἑξήκοντα δὲ
[17, 24]   ἑξήκοντα, ἀπὸ δὲ Πηλουσίου πρὸς  τὴν   αὐτὴν ἀναπλέουσι κορυφὴν σχοίνους μὲν
[17, 3]   διεξιὼν ἑκατέρωθεν καὶ ἔρημον διὰ  τὴν   αὐτὴν ἀνυδρίαν. ἀλλὰ τὴν μὲν
[17, 34]   αἱ ποτάμιαι ψῆφοι σχεδόν τι  τὴν   αὐτὴν ἀπορίαν ὑπογράφουσιν· ἀλλ´ αὗται
[17, 36]   ὕδωρ, μηδὲ τὴν ἕδραν ἔχειν  τὴν   αὐτὴν ἑκάτερον, καὶ ταῦτα εἰς
[17, 22]   τὴν Μαρεῶτιν. οἱ δὲ Μωμεμφῖται  τὴν   Ἀφροδίτην τιμῶσι, καὶ τρέφεται θήλεια
[17, 13]   οὖν κάκιστα καὶ ῥᾳθυμότατα  τὴν   βασιλείαν διοικῶν τοσαῦτα προσωδεύετο, τί
[17, 11]   τοῦτον κομίζεται διά τινων εἰς  τὴν   βασίλισσαν καὶ ἀναδείκνυται βασιλεύς. ἐν
[17, 46]   ἐπίτηδες τῶν κύκλῳ καὶ περὶ  τὴν   βάσιν ἱδρυμένων τινὸς ποιήσαντος τὸν
[17, 18]   κεῖται τοῦ Ψαμμιτίχου· περὶ δὲ  τὴν   Βοῦτον καὶ Ἑρμοῦ πόλις ἐν
[17, 3]   καὶ πάλιν. ἐντεῦθεν δὲ καὶ  τὴν   γεωμετρίαν συστῆναί φασιν, ὡς τὴν
[17, 36]   τῷ κόσμῳ διοικεῖσθαι) ὑποληπτέον μήτε  τὴν   γῆν ἀεὶ συμμένειν οὕτως ὥστ´
[17, 36]   γῆν, ἐν αἷς δ´ ἐξέχειν  τὴν   γῆν ἀποκρύπτουσαν ὑφ´ ἑαυτῇ τὸ
[17, 36]   τὸν οὐρανὸν τοῖς δ´ ἀνθρώποις  τὴν   γῆν, τὰ ἄκρα τῶν τοῦ
[17, 36]   δὲ κοίλη ἐντὸς ἔχουσα  τὴν   γῆν· τὸ δὲ τῆς προνοίας,
[17, 3]   ἐπ´ εὐθείας οὔτ´ οἰκουμένην καλῶς·  τὴν   δὲ Αἴγυπτον καὶ μόνος καὶ
[17, 10]   τὸν μὲν Ἀντώνιον ἑαυτὸν διαχειρίσασθαι,  τὴν   δὲ Κλεοπάτραν ζῶσιν ἐλθεῖν εἰς
[17, 15]   ἐπιτιθέντες τὴν πρόσοδον οὕτως αὔξουσι,  τὴν   δὲ κοινὴν χρείαν διαλυμαίνονται. ~Ἐν
[17, 2]   σῶμα τοῦ Νείλου τοῦτον ποιεῖν·  τὴν   δὲ πλήρωσιν αὐτοῦ τοὺς θερινοὺς
[17, 54]   λαφύρων, δύσοδα κρίνας τὰ προσωτέρω·  τὴν   δὲ Πρῆμνιν τειχίσας βέλτιον, φρουρὰν
[17, 44]   ὕδωρ, τοτὲ δὲ πάλιν εἰς  τὴν   δεξαμενὴν κατασπῶντες. τιμῶσι δὲ Ἀφροδίτην·
[17, 31]   ἀεὶ κρίνουσι τὸν ἐπιτήδειον εἰς  τὴν   διαδοχήν, ἀπογενομένου τοῦ τὴν τιμὴν
[17, 50]   ἦν δ´ μὲν μέγιστος  τὴν   διάμετρον ποδῶν οὐκ ἐλαττόνων
[17, 42]   τοῦ μεγάλου ποταμοῦ. περὶ δὲ  τὴν   διώρυγα ἀκανθῶν τῶν Αἰγυπτίων ἄλσος
[17, 35]   νομόν, ὥστε καὶ δίστομον εἶναι  τὴν   διώρυγα, μεταξὺ μέρους τινὸς τῆς
[17, 37]   τὸν πρῶτον εἴσπλουν τὸν εἰς  τὴν   διώρυγα προελθόντι ὅσον τριάκοντα
[17, 16]   τοὔνομα τῷ τόπῳ. μετὰ δὲ  τὴν   διώρυγα τὴν ἐπὶ Σχεδίαν ἄγουσαν
[17, 36]   ἀφαιροῦσαν, μήτε τὸ ὕδωρ, μηδὲ  τὴν   ἕδραν ἔχειν τὴν αὐτὴν ἑκάτερον,
[17, 37]   μηδενὶ τῶν ξένων εἶναι δυνατὴν  τὴν   εἰς ἑκάστην αὐλὴν πάροδόν τε
[17, 28]   διάθεσις τοιαύτη· κατὰ τὴν εἰσβολὴν  τὴν   εἰς τὸ τέμενος λιθόστρωτόν ἐστιν
[17, 28]   ἱερῶν διάθεσις τοιαύτη· κατὰ  τὴν   εἰσβολὴν τὴν εἰς τὸ τέμενος
[17, 7]   χείλεσιν αἱ λίμναι τελματοῦνται διὰ  τὴν   ἐκ τῶν ἡλίων ἀναθυμίασιν· βορβορώδους
[17, 5]   εἴρηκε. φησὶ γὰρ Καλλισθένη λέγειν  τὴν   ἐκ τῶν ὄμβρων αἰτίαν τῶν
[17, 5]   Κύπρον, Ῥωμαῖοί τε οἱ διαδεξάμενοι  τὴν   ἐκείνων ἐπαρχίαν κρίναντες τὴν Αἴγυπτον
[17, 29]   τριακοσίαις ἑξήκοντα πέντε ἡμέραις εἰς  τὴν   ἐκπλήρωσιν τοῦ ἐνιαυσίου χρόνου παρέδοσαν·
[17, 46]   κατ´ ἐνιαυτὸν ἕκαστον· εἰς δὲ  τὴν   ἐκπλήρωσιν τοῦ ὅλου ἐνιαυτοῦ, ἐπιτρέχοντος
[17, 16]   τὸν Κάνωβον, πρῶτον δὲ ἐπὶ  τὴν   Ἐλευσῖνα· ἔστι δ´ αὕτη κατοικία
[17, 49]   καὶ Αἰγυπτίων, κατεσκευασμένην ὥσπερ καὶ  τὴν   Ἐλεφαντίνην καὶ τὸ μέγεθος ἴσην,
[17, 54]   ἔφθασαν τήν τε Συήνην καὶ  τὴν   Ἐλεφαντίνην καὶ Φιλὰς ἐξ ἐφόδου
[17, 9]   φίλων ἀπῆρεν εἰς Ἀλεξάνδρειαν μετὰ  τὴν   ἐν Ἀκτίῳ κακοπραγίαν, Τιμώνειον αὑτῷ
[17, 10]   δὲ Κλεοπάτραν ζῶσιν ἐλθεῖν εἰς  τὴν   ἐξουσίαν· μικρὸν δ´ ὕστερον κἀκείνη
[17, 25]   ὅτε βούλοιντο ἐκπλεῖν ἀκωλύτως εἰς  τὴν   ἔξω θάλατταν καὶ εἰσπλεῖν πάλιν.
[17, 16]   τόπῳ. μετὰ δὲ τὴν διώρυγα  τὴν   ἐπὶ Σχεδίαν ἄγουσαν ἑξῆς
[17, 46]   πλοῦτον τῶν τότε βασιλέων καὶ  τὴν   ἐπικράτειαν, ὡς μέχρι Σκυθῶν καὶ
[17, 29]   τισι· περιττοὺς γὰρ ὄντας κατὰ  τὴν   ἐπιστήμην τῶν οὐρανίων, μυστικοὺς δὲ
[17, 5]   Μερόης· οἱ δὲ γυναῖκά φασι·  τὴν   ἐπωνυμίαν οὖν ἐχαρίσατο αὐτῇ τιμῶν
[17, 54]   πόλιν συνηλάθησαν, οἱ δ´ εἰς  τὴν   ἐρημίαν ἔφυγον, τινὰς δὲ νῆσος
[17, 43]   περὶ δὲ τῆς εὐγενείας καὶ  τὴν   Ἐρυθραίαν Ἀθηναΐδα φησὶν ἀνειπεῖν· καὶ
[17, 26]   τῆς διώρυγος τῆς ἐκδιδούσης εἰς  τὴν   Ἐρυθρὰν ἀπὸ κώμης ἄρχεται Φακούσης,
[17, 45]   τοῦτο δὲ πρᾶξαι διὰ τὸ  τὴν   Ἐρυθρὰν δύσπλουν εἶναι καὶ μάλιστα
[17, 25]   ἤδη· ἐπείσθη γὰρ μετεωροτέραν εἶναι  τὴν   Ἐρυθρὰν θάλατταν τῆς Αἰγύπτου καὶ
[17, 25]   ~Ἄλλη δ´ ἐστὶν ἐκδιδοῦσα εἰς  τὴν   Ἐρυθρὰν καὶ τὸν Ἀράβιον κόλπον
[17, 45]   Ἀράβων. ~Ἐντεῦθέν ἐστιν ἰσθμὸς εἰς  τὴν   Ἐρυθρὰν κατὰ πόλιν Βερενίκην, ἀλίμενον
[17, 2]   παρὰ μὲν τὸν Νεῖλον πρὸς  τὴν   Ἐρυθρὰν Μεγάβαροι καὶ Βλέμμυες, Αἰθιόπων
[17, 43]   στολῆς, τοὺς δ´ ἄλλους μετενδῦναι  τὴν   ἐσθῆτα, ἔξωθέν τε τῆς θεμιστείας
[17, 48]   τοιούτων σημείων καὶ τῶν ἡμερῶν  τὴν   ἐσομένην ἀνάβασιν καὶ προδηλοῦσι. τοῦτο
[17, 6]   ἀπὸ Πηλουσίου παραλία πρὸς  τὴν   ἑσπέραν πλέουσι μέχρι μὲν τοῦ
[17, 2]   δὴ τοῦ Ἀραβίου κόλπου πρὸς  τὴν   ἑσπέραν χιλίους σταδίους διέχειν τὸν
[17, 2]   τὴν Λιβύην πολὺ προπεσὼν καὶ  τὴν   ἑτέραν ἐπιστροφὴν ποιησάμενος πρὸς τὰς
[17, 24]   δὲ καὶ νομὸς Σεθρωίτης παρὰ  τὴν   ἑτέραν λίμνην· ἕνα δὲ τῶν
[17, 9]   πύργος Φάρος, κατὰ δὲ  τὴν   ἑτέραν χεῖρα αἵ τε χοιράδες
[17, 53]   Συλλαῖος αὐτὸν προὐδίδου, κἂν κατεστρέψατο  τὴν   εὐδαίμονα πᾶσαν. ~Ἐπειδὴ δὲ οἱ
[17, 6]   ἐπιόντας. ἐπελθὼν δὲ Ἀλέξανδρος, ἰδὼν  τὴν   εὐκαιρίαν ἔγνω τειχίζειν ἐπὶ τῷ
[17, 13]   ἔτι δὲ μᾶλλον κατιδεῖν ἔστι  τὴν   εὐφυΐαν ταύτην περιοδεύοντι τὴν χώραν,
[17, 2]   μέγαν καταράκτην μικρὸν παρεπιστρέφων πρὸς  τὴν   ἕω, χιλίους δὲ καὶ διακοσίους
[17, 2]   δὲ ἄλλους καὶ τριακοσίους ἐπὶ  τὴν   θάλατταν. ἐμβάλλουσι δ´ εἰς αὐτὸν
[17, 2]   τῆς δ´ Αἰγύπτου τὸ παρὰ  τὴν   θάλαττάν ἐστιν ἀπὸ τοῦ Πηλουσιακοῦ
[17, 38]   ἀεὶ τῶν ξένων τῶν ἐπὶ  τὴν   θέαν ἀφικνουμένων. γοῦν ἡμέτερος
[17, 11]   τόν τε Ἀρχέλαον ἀναιρεῖ καὶ  τὴν   θυγατέρα, χρόνον δ´ οὐ πολὺν
[17, 21]   τόπων τῶν κατὰ Φοινίκην καὶ  τὴν   Ἰουδαίαν· καὶ ἐκ τῆς Ἀραβίας
[17, 15]   τὰς προσόδους ἐπεκτείνειν βουλομένων μετήνεγκαν  τὴν   Ἰουδαϊκὴν ἐντρέχειαν, ἣν ἐκεῖνοι παρεῦρον
[17, 46]   κάθαρσις τοῦ σώματος· μετὰ δὲ  τὴν   κάθαρσιν δίδοται πρὸς ἄνδρα, πρὶν
[17, 11]   νέον παντελῶς ὄντα. μετὰ δὲ  τὴν   Καίσαρος τελευτὴν καὶ τὰ ἐν
[17, 44]   μὲν γὰρ ἄλλοι καίπερ εἰδότες  τὴν   κακίαν τοῦ ζῴου καὶ ὡς
[17, 35]   ὄψιν καὶ τὴν ἀρετὴν καὶ  τὴν   κατασκευήν· ἐλαιόφυτός τε γὰρ μόνος
[17, 28]   καθάπερ ἐν Μέμφει, βαρβαρικὴν ἔχων  τὴν   κατασκευήν· πλὴν γὰρ τοῦ μεγάλων
[17, 4]   νῆσος· καλοῦσι δ´ αὐτὴν καὶ  τὴν   κάτω χώραν σὺν ταῖς ἀπαντικρὺ
[17, 11]   συνόντες τῷ παιδὶ καταστασιάσαντες ἐξέβαλον  τὴν   Κλεοπάτραν, καὶ ἀπῆρε μετὰ τῆς
[17, 11]   καὶ καθίστησι τῆς Αἰγύπτου βασίλισσαν  τὴν   Κλεοπάτραν μεταπεμψάμενος ἐκ τῆς φυγῆς·
[17, 11]   τε πρεσβύτερον τῶν παίδων καὶ  τὴν   Κλεοπάτραν, οἱ δὲ συνόντες τῷ
[17, 11]   τὴν Ἀσίαν ἐξετίμησεν ἐπὶ πλέον  τὴν   Κλεοπάτραν ὥστε καὶ γυναῖκα ἔκρινε
[17, 5]   διενείμαντο πρὸς τὴν Αἴγυπτον καὶ  τὴν   Κύπρον, Ῥωμαῖοί τε οἱ διαδεξάμενοι
[17, 5]   ἴσχυσαν τοσοῦτον, οἵ γε καὶ  τὴν   Κυρηναίαν αὐτὴν κατέσχον καὶ διενείμαντο
[17, 35]   διῶρύξ ἐστιν ἐν δεξιᾷ εἰς  τὴν   Λιβύην ἐπὶ τὸν Ἀρσινοΐτην νομόν,
[17, 1]   Νεῖλον, ἐκθετέον· μετὰ δὲ ταῦτα  τὴν   Λιβύην ἔπιμεν, ἥπερ ἐστὶ λοιπὴ
[17, 2]   κατὰ Μερόην τόποις καὶ εἰς  τὴν   Λιβύην πολὺ προπεσὼν καὶ τὴν
[17, 5]   πολὺ δὲ τοῦτ´ ἔστι κατὰ  τὴν   Λιβύην, τρεῖς δ´ εἰσὶν αἱ
[17, 38]   μελίκρατον κατήρασε· καθαλόμενος δὲ εἰς  τὴν   λίμνην διῇξεν εἰς τὸ πέραν·
[17, 35]   σπέρματα πάμπολλα. θαυμαστὴν δὲ καὶ  τὴν   λίμνην ἔχει τὴν Μοίριδος καλουμένην,
[17, 7]   πληρούμενος Νεῖλος πληροῖ καὶ  τὴν   λίμνην καὶ οὐδὲν ἐᾷ τελματῶδες
[17, 38]   αὐτόθι μυσταγωγῶν ἡμᾶς, συνῆλθεν ἐπὶ  τὴν   λίμνην, κομίζων ἀπὸ τοῦ δείπνου
[17, 3]   τὴν γεωμετρίαν συστῆναί φασιν, ὡς  τὴν   λογιστικὴν καὶ ἀριθμητικὴν παρὰ Φοινίκων
[17, 3]   ζῶσι καὶ ἀπόρως διά τε  τὴν   λυπρότητα τῆς χώρας καὶ τὴν
[17, 4]   Μοίριδος λίμνην καὶ τῶν εἰς  τὴν   Μαρεῶτιν ἀναχεομένων. συλλήβδην δ´ εἰπεῖν,
[17, 22]   μεταξὺ δὲ διώρυγες πλείους εἰς  τὴν   Μαρεῶτιν. οἱ δὲ Μωμεμφῖται τὴν
[17, 30]   τὰ περὶ τὴν Ἀλεξάνδρειαν καὶ  τὴν   Μαρεῶτιν, τὰ δ´ ἐν ἀριστερᾷ
[17, 6]   φύσει ἀγχιβαθής τέ ἐστιν ὥστε  τὴν   μεγίστην ναῦν ἐπὶ κλίμακος ὁρμεῖν,
[17, 3]   διὰ τὴν αὐτὴν ἀνυδρίαν. ἀλλὰ  τὴν   μὲν Αἰθιοπίαν οὔτε πᾶσαν διέξεισιν
[17, 4]   καὶ ὀστράκινα ἐνίοις εἶναι πορθμεῖα·  τὴν   μὲν οὖν περίμετρον ὅσον τρισχιλίων
[17, 13]   ὡς εἰπεῖν, ἐπηνώρθωσαν τὰ πολλά,  τὴν   μὲν πόλιν διατάξαντες ὡς εἶπον,
[17, 3]   βασιλέων ἦσαν. δὲ χώρα  τὴν   μὲν πρώτην διαίρεσιν εἰς νομοὺς
[17, 2]   δώδεκα ἡμερῶν ὁδὸν οἱ κατὰ  τὴν   Μερόην Τρωγλοδύται τοῦ Νείλου. ἐξ
[17, 2]   ἕω, περιλαμβάνοντες δὲ νῆσον εὐμεγέθη  τὴν   Μερόην· ὧν μὲν Ἀσταβόρας
[17, 48]   δὲ τῶν Ἑλλαδικῶν, προϊοῦσιν ἐπὶ  τὴν   μεσημβρίαν ἐνταῦθα πρῶτον ἥλιος
[17, 4]   προσαγορευόμενον· βάσιν δὲ τὴν παραλίαν  τὴν   μεταξὺ τοῦ Πηλουσίου καὶ τοῦ
[17, 35]   δὲ καὶ τὴν λίμνην ἔχει  τὴν   Μοίριδος καλουμένην, πελαγίαν τῷ μεγέθει
[17, 4]   τὸν Ἀρσινοΐτην νομὸν ποτιζούσης καὶ  τὴν   Μοίριδος λίμνην καὶ τῶν εἰς
[17, 42]   ἱκανή, δευτέρα δ´ κατὰ  τὴν   Μοίριδος λίμνην, τρίτη δὲ
[17, 6]   ἔφαμεν· ἐντεῦθεν δ´ ἐπὶ Φάρον  τὴν   νῆσον ἄλλοι στάδιοι πεντήκοντα πρὸς
[17, 50]   ἡμίσεις τούτων. διέβημεν δὲ εἰς  τὴν   νῆσον ἐπὶ πάκτωνος· δὲ
[17, 6]   ἀπὸ τῆς ἠπείρου γέφυρα ἐπὶ  τὴν   νῆσον κατὰ τὸ ἑσπέριον αὐτῆς
[17, 4]   ἀπορρῶγες πολλαὶ καθ´ ὅλην μερισθεῖσαι  τὴν   νῆσον πολλὰ καὶ ῥεῖθρα καὶ
[17, 6]   δ´ οὐ γέφυρα μόνον ἐπὶ  τὴν   νῆσον τὸ ἔργον τοῦτο, ἀλλὰ
[17, 16]   τε μικρὰ Ταπόσειρις μετὰ  τὴν   Νικόπολιν καὶ τὸ Ζεφύριον, ἄκρα
[17, 19]   εἶναι τοῖς βαρβάροις πᾶσιν ἔθος  τὴν   ξενηλασίαν, τοὺς δ´ Αἰγυπτίους ἐλέγχεσθαι
[17, 35]   ποιοῦσιν ἔλαιον, μοχθηρὸν δὲ κατὰ  τὴν   ὀδμήν· δ´ ἄλλη Αἴγυπτος
[17, 43]   ὄμβρων καὶ δυεῖν κοράκων ἡγησαμένων  τὴν   ὁδόν, ἤδη τούτων κολακευτικῶς λεγομένων·
[17, 50]   τι ἑκατόν. παρ´ ὅλην δὲ  τὴν   ὁδὸν ἦν ἰδεῖν ἑκατέρωθεν πολλαχοῦ
[17, 45]   Φιλάδελφος πρῶτος στρατοπέδῳ τεμεῖν  τὴν   ὁδὸν ταύτην ἄνυδρον οὖσαν, καὶ
[17, 31]   αὐτῇ μικρὰ ἀναλαμβάνουσι πάλιν εἰς  τὴν   οἰκείαν στάσιν. τό τε δὴ
[17, 4]   καὶ διασχηματίζει τὴν χώραν διαφόρως  τὴν   οἰκήσιμον· δὲ ὑπὲρ τῶν
[17, 4]   ποταμοῦ, καὶ καλεῖται Δέλτα διὰ  τὴν   ὁμοιότητα τοῦ σχήματος· τὸ δ´
[17, 35]   ἀξιολογώτατος τῶν ἁπάντων κατά τε  τὴν   ὄψιν καὶ τὴν ἀρετὴν καὶ
[17, 13]   περιοδεύοντι τὴν χώραν, καὶ πρῶτον  τὴν   παραλίαν ἀρξαμένην ἀπὸ τοῦ Καταβαθμοῦ·
[17, 4]   πλησίον Ἡράκλειον προσαγορευόμενον· βάσιν δὲ  τὴν   παραλίαν τὴν μεταξὺ τοῦ Πηλουσίου
[17, 37]   τετράγωνος, ἑκάστην τετράπλεθρον πως ἔχουσα  τὴν   πλευρὰν καὶ τὸ ἴσον ὕψος·
[17, 5]   τῶν ὄμβρων παυομένην κατ´ ὀλίγον  τὴν   πλημμυρίδα· τοῦτο δ´ ὑπῆρξε μάλιστα
[17, 37]   ἱκανή ἐστι κατὰ τὰς ἀναβάσεις  τὴν   πλημμυρίδα φέρειν καὶ μὴ ὑπερπολάζειν
[17, 24]   τοῦ Πηλουσίου προελθοῦσιν εἶναι διώρυγα  τὴν   πληροῦσαν τὰς κατὰ τὰ ἕλη
[17, 14]   Δέρρις λιμὴν καλούμενος οὕτως διὰ  τὴν   πλησίον πέτραν μέλαιναν δέρρει ἐοικυῖαν·
[17, 10]   Ἀντωνίου, καὶ λαβὼν ἐξ ἐφόδου  τὴν   πόλιν ἠνάγκασε τὸν μὲν Ἀντώνιον
[17, 12]   τάγματα, ὧν τὸ ἓν κατὰ  τὴν   πόλιν ἵδρυται τἆλλα δ´ ἐν
[17, 14]   καλοῦσι δ´ οἱ μὲν Παραιτόνιον  τὴν   πόλιν οἱ δ´ Ἀμμωνίαν. μεταξὺ
[17, 12]   κατάστασιν καί φησι τρία γένη  τὴν   πόλιν οἰκεῖν, τό τε Αἰγύπτιον
[17, 54]   ξίφη. τινὲς μὲν οὖν εἰς  τὴν   πόλιν συνηλάθησαν, οἱ δ´ εἰς
[17, 6]   ἔγνω τειχίζειν ἐπὶ τῷ λιμένι  τὴν   πόλιν· τῆς δ´ ὕστερον ἐπηκολουθηκυίας
[17, 13]   τῆς δ´ εὐκαιρίας τῆς κατὰ  τὴν   πόλιν τὸ μέγιστόν ἐστιν ὅτι
[17, 10]   τῆς κορυφῆς ἔστιν ἀπιδεῖν ὅλην  τὴν   πόλιν ὑποκειμένην αὐτῷ πανταχόθεν. ἀπὸ
[17, 4]   ἀξιόλογοι καὶ κῶμαι, νησίζουσαι κατὰ  τὴν   πόρρωθεν ὄψιν. πλείους δὲ τετταράκοντα
[17, 33]   σκληρὸς εἶναι καὶ δυσκατέργαστος πολυτελῆ  τὴν   πραγματείαν παρέσχε· λέγεται δὲ τῆς
[17, 6]   προσιόντας· κατοικίαν δ´ αὐτοῖς ἔδοσαν  τὴν   προσαγορευομένην Ῥακῶτιν, νῦν μὲν
[17, 15]   τῇ δὲ σπάνει τιμὴν ἐπιτιθέντες  τὴν   πρόσοδον οὕτως αὔξουσι, τὴν δὲ
[17, 44]   μηδενὸς ἄλλου θαρροῦντος· εἴς τε  τὴν   Ῥώμην κομισθεῖσι τοῖς κροκοδείλοις ἐπιδείξεως
[17, 11]   ἀπῆρε μετὰ τῆς ἀδελφῆς εἰς  τὴν   Συρίαν. ἐν τούτῳ Πομπήιος Μάγνος
[17, 16]   ἐστιν διῶρυξ ἀνάγουσα ἐπὶ  τὴν   Σχεδίαν· διέχει δὲ τετράσχοινον τῆς
[17, 24]   μὲν γὰρ Μέμφεως μέχρι Θηβαΐδος  τὴν   σχοῖνον ἑκάστην φησὶν εἶναι σταδίων
[17, 24]   σταδίους ὀκτακοσίους τετταράκοντα, λογιζόμενος τριακονταστάδιον  τὴν   σχοῖνον· ἡμῖν μέντοι πλέουσιν ἄλλοτ´
[17, 53]   ἔπαρχος τῆς χώρας ὑπὸ Καίσαρος,  τήν   τε Ἡρώων πόλιν ἀποστᾶσαν ἐπελθὼν
[17, 54]   κατὰ Συήνην καὶ ἑλόντες ἔφθασαν  τήν   τε Συήνην καὶ τὴν Ἐλεφαντίνην
[17, 52]   ἥδυσμά τι τῷ λόγῳ  τὴν   τερατείαν προσφέροντες· οἷον καὶ τὸ
[17, 31]   εἰς τὴν διαδοχήν, ἀπογενομένου τοῦ  τὴν   τιμὴν ἔχοντος. ἔστι δ´ αὐλὴ
[17, 17]   ἐπικειμένας τῇ διώρυγι εὐφυεῖς πρὸς  τὴν   τοιαύτην ἄνεσιν καὶ εὐωχίαν. ~Μετὰ
[17, 46]   ἀνατιθέασι δὲ τῷ Ἑρμῇ πᾶσαν  τὴν   τοιαύτην μάλιστα σοφίαν· τῷ δὲ
[17, 12]   γεγονὼς ἐν τῇ πόλει βδελύττεται  τὴν   τότε κατάστασιν καί φησι τρία
[17, 12]   ἀεί. μὲν οὖν πεμφθεὶς  τὴν   τοῦ βασιλέως ἔχει τάξιν, ὑπ´
[17, 24]   μὲν δὴ τῆς Ἀλεξανδρείας ἐπὶ  τὴν   τοῦ Δέλτα κορυφὴν αὕτη
[17, 6]   γὰρ ἀρχιτεκτόνων γῇ λευκῇ διασημαινομένων  τὴν   τοῦ περιβόλου γραμμήν, ἐπιλιπούσης τῆς
[17, 3]   τὴν λυπρότητα τῆς χώρας καὶ  τὴν   τῶν ἀέρων ἀσυμμετρίαν καὶ τὸν
[17, 12]   μᾶλλον ἄρχεσθαι δεδιδαγμένους διὰ  τὴν   τῶν βασιλέων οὐδένειαν· τρίτον δ´
[17, 5]   κινναμωμοφόρου καὶ τοῖς ἐκπεμπομένοις ἐπὶ  τὴν   τῶν ἐλεφάντων θήραν, καὶ εἴ
[17, 10]   γὰρ ἀμφοτέρως) καὶ συνέβη καταλυθῆναι  τὴν   τῶν Λαγιδῶν ἀρχὴν πολλὰ συμμείνασαν
[17, 10]   τεμένη ἀρχαῖα ἐκλελειμμένα πως διὰ  τὴν   τῶν νέων κατασκευὴν τῶν ἐν
[17, 36]   καὶ τὸ πλέον ὕδωρ ἀποκρύπτον  τὴν   ὑπ´ αὐτῷ γῆν, ἐν αἷς
[17, 6]   πόλει μνημονεύουσί τι σημεῖον κατὰ  τὴν   ὑπογραφὴν τοῦ κτίσματος συμβάν· τῶν
[17, 54]   τούτῳ μυριάσι Κανδάκη πολλαῖς ἐπὶ  τὴν   φρουρὰν ἐπῆλθε· Πετρώνιος δ´ ἐξεβοήθησε
[17, 3]   τοσοῦτον ὅσον τῇ ἐπιμελείᾳ νικᾶν  τὴν   φύσιν. φύσει γὰρ πλείονα φέρει
[17, 2]   πάλιν ἀναστρέφει πρὸς μεσημβρίαν καὶ  τὴν   χειμερινὴν δύσιν ὡς τρισχιλίους καὶ
[17, 4]   τε καὶ διαχεῖται καὶ διασχηματίζει  τὴν   χώραν διαφόρως τὴν οἰκήσιμον·
[17, 13]   διατάξαντες ὡς εἶπον, κατὰ δὲ  τὴν   χώραν ἐπιστρατήγους τινὰς καὶ νομάρχας
[17, 13]   ἔστι τὴν εὐφυΐαν ταύτην περιοδεύοντι  τὴν   χώραν, καὶ πρῶτον τὴν παραλίαν
[17, 33]   τῷ παραδόξῳ κινηθεὶς περιπέμψειεν εἰς  τὴν   χώραν κατὰ ζήτησιν τῆς φορούσης
[17, 54]   παραχρῆμα εἰς Ἀλεξάνδρειαν, ἐπελθών τε  τὴν   Ψέλχιν αἱρεῖ· προσαριθμουμένου δὲ τοῖς
[17, 11]   Εὐεργέτης, εἶθ´ Φιλοπάτωρ  τῆς   Ἀγαθοκλείας, εἶθ´ Ἐπιφανής, εἶθ´
[17, 5]   παρ´ ἐκείνου τεθῆναί φασιν, ἐκεῖ  τῆς   ἀδελφῆς ἀποθανούσης αὐτῷ Μερόης· οἱ
[17, 11]   τὴν Κλεοπάτραν, καὶ ἀπῆρε μετὰ  τῆς   ἀδελφῆς εἰς τὴν Συρίαν. ἐν
[17, 5]   παρώξυνον ἐκεῖσε ἄνδρας προχειρίζεσθαι τοὺς  τῆς   Αἰγύπτου βασιλέας τοὺς Πτολεμαϊκούς. οὗτοι
[17, 11]   τε μειρακίσκον διαφθείρει καὶ καθίστησι  τῆς   Αἰγύπτου βασίλισσαν τὴν Κλεοπάτραν μεταπεμψάμενος
[17, 13]   ἄν τις λέγοι τὰς ἀρετάς·  τῆς   Αἰγύπτου δὲ τὰς προσόδους ἔν
[17, 8]   ταύτῃ κατὰ πλεονεξίαν καὶ ἐξιδιασμὸν  τῆς   Αἰγύπτου· καὶ δὴ καὶ ἀπώλετο
[17, 25]   μετεωροτέραν εἶναι τὴν Ἐρυθρὰν θάλατταν  τῆς   Αἰγύπτου καὶ εἰ διακοπείη πᾶς
[17, 3]   Ἐλεφαντίνης ἀρξάμενος, οἵπερ εἰσὶν ὅροι  τῆς   Αἰγύπτου καὶ τῆς Αἰθιοπίας, ἕως
[17, 1]   τούτῳ δέ τινα συμπεριωδεύθη καὶ  τῆς   Αἰγύπτου καὶ τῆς Αἰθιοπίας, τὰ
[17, 13]   πόλιν τὸ μέγιστόν ἐστιν ὅτι  τῆς   Αἰγύπτου πάσης μόνος ἐστὶν οὗτος
[17, 48]   τῶν ὅρων τῆς Αἰθιοπίας καὶ  τῆς   Αἰγύπτου πόλις, δ´ ἐν
[17, 6]   καθ´ ὅλου καὶ ἀνωτάτω περὶ  τῆς   Αἰγύπτου ταῦτα λέγομεν, τὰ καθ´
[17, 46]   δὲ τοιαῦτα λέγουσι, μητρόπολιν τιθέντες  τῆς   Αἰγύπτου ταύτην· καὶ νῦν δ´
[17, 12]   τρεῖς δ´ ἐπὶ τῶν ὅρων  τῆς   Αἰθιοπίας ἐν Συήνῃ, φρουρὰ τοῖς
[17, 3]   εἰσὶν ὅροι τῆς Αἰγύπτου καὶ  τῆς   Αἰθιοπίας, ἕως τῶν ἐπὶ θάλατταν
[17, 48]   μὲν ἐπὶ τῶν ὅρων  τῆς   Αἰθιοπίας καὶ τῆς Αἰγύπτου πόλις,
[17, 4]   οἰκήσιμον ἀρξαμένη ἀπὸ τῶν ὅρων  τῆς   Αἰθιοπίας μέχρι τῆς κορυφῆς τοῦ
[17, 33]   κομίζοντες πόρρωθεν· ἀπὸ γὰρ τῶν  τῆς   Αἰθιοπίας ὀρῶν· καὶ τῷ σκληρὸς
[17, 1]   συμπεριωδεύθη καὶ τῆς Αἰγύπτου καὶ  τῆς   Αἰθιοπίας, τὰ τῶν Τρωγλοδυτῶν καὶ
[17, 5]   ὄμβρων θερινῶν πληρούμενον τὸν Νεῖλον,  τῆς   Αἰθιοπίας τῆς ἄνω κλυζομένης, καὶ
[17, 46]   διισχυρίσασθαι· διὰ γὰρ τὸ ἄδηλον  τῆς   αἰτίας πᾶν μᾶλλον ἐπέρχεται πιστεύειν
[17, 35]   τοῦ Ὀσίριδος ἱερὸν καὶ τὸ  τῆς   ἀκάνθης ἄλσος τῆς Θηβαϊκῆς ἐξ
[17, 24]   τῆς θήκης. ~Ἀπὸ μὲν δὴ  τῆς   Ἀλεξανδρείας ἐπὶ τὴν τοῦ Δέλτα
[17, 16]   τὴν Σχεδίαν· διέχει δὲ τετράσχοινον  τῆς   Ἀλεξανδρείας Σχεδία, κατοικία πόλεως,
[17, 14]   καὶ Χερρόνησος φρούριον, πλησίον ἤδη  τῆς   Ἀλεξανδρείας καὶ τῆς Νεκροπόλεως ἐν
[17, 17]   τῶν πανηγυριστῶν ὄχλος τῶν ἐκ  τῆς   Ἀλεξανδρείας κατιόντων τῇ διώρυγι· πᾶσα
[17, 10]   ἐλάττω· τριάκοντα δέ εἰσιν ἀπὸ  τῆς   Ἀλεξανδρείας στάδιοι. τοῦτον δὲ ἐτίμησεν
[17, 6]   προσαγορευομένην Ῥακῶτιν, νῦν μὲν  τῆς   Ἀλεξανδρέων πόλεώς ἐστι μέρος τὸ
[17, 11]   ὕστατος Αὐλητής, ὃς χωρὶς  τῆς   ἄλλης ἀσελγείας χοραυλεῖν ἤσκησε, καὶ
[17, 6]   (πορθηταὶ γὰρ ἦσαν καὶ ἐπιθυμηταὶ  τῆς   ἀλλοτρίας κατὰ σπάνιν γῆς) ἐπέστησαν
[17, 7]   τὸ ἀμφίκλυστον καὶ τὸ εὔκαιρον  τῆς   ἀναβάσεως τοῦ Νείλου. αἱ μὲν
[17, 5]   πληρούμενον τὸν Νεῖλον, τῆς Αἰθιοπίας  τῆς   ἄνω κλυζομένης, καὶ μάλιστα ἐν
[17, 21]   καὶ τὴν Ἰουδαίαν· καὶ ἐκ  τῆς   Ἀραβίας δὲ τῆς Ναβαταίων ἥπερ
[17, 26]   τοῖς πρώτοις ὑπομνήμασι. ~Πλησίον δὲ  τῆς   Ἀρσινόης καὶ τῶν Ἡρώων
[17, 44]   Ἀφροδίτην· ὄπισθεν δὲ τοῦ νεὼ  τῆς   Ἀφροδίτης Ἴσιδος ἔστιν ἱερόν· εἶτα
[17, 8]   τοῦ Λάγου Πτολεμαῖος κατακομίζοντα ἐκ  τῆς   Βαβυλῶνος καὶ ἐκτρεπόμενον ταύτῃ κατὰ
[17, 46]   τοῦ ψόφου· εἴτε δὲ ἀπὸ  τῆς   βάσεως εἴτε ἀπὸ τοῦ κολοσσοῦ
[17, 54]   τούτων δ´ ἦσαν καὶ οἱ  τῆς   βασιλίσσης στρατηγοὶ τῆς Κανδάκης,
[17, 45]   τοιούτων φορτίων. οὐκ ἄπωθεν δὲ  τῆς   Βερενίκης ἐστὶ Μυὸς ὅρμος, πόλις
[17, 36]   πλειόνων ἐν τῷ πρώτῳ ὑπομνήματι  τῆς   γεωγραφίας, καὶ νῦν δ´ ἐπὶ
[17, 36]   οὖν θαυμαστὸν εἴ τινα μέρη  τῆς   γῆς νῦν οἰκεῖται θαλάττῃ
[17, 6]   τὴν τοῦ περιβόλου γραμμήν, ἐπιλιπούσης  τῆς   γῆς καὶ τοῦ βασιλέως ἐπιόντος,
[17, 36]   ἐγγυτάτω τῆς μεταπτώσεως, ἀλλὰ καὶ  τῆς   γῆς πολλὴν εἰς ὕδωρ μεταβάλλειν,
[17, 2]   ἰδίᾳ κατὰ πλείους βασιλείας διειλημμένοι.  τῆς   δ´ Αἰγύπτου τὸ παρὰ τὴν
[17, 13]   πραγμάτων οὐ μεγάλων ἐπιστατεῖν ἠξιωμένους.  τῆς   δ´ εὐκαιρίας τῆς κατὰ τὴν
[17, 6]   ἐπὶ τῷ λιμένι τὴν πόλιν·  τῆς   δ´ ὕστερον ἐπηκολουθηκυίας εὐδαιμονίας τῇ
[17, 28]   πυρίβρωτοι οἱ δὲ καὶ κείμενοι.  ~Τῆς   δὲ κατασκευῆς τῶν ἱερῶν
[17, 16]   διήκει τοῦ τε πελάγους καὶ  τῆς   διώρυγος, ἐν ἔστιν
[17, 37]   ἐπίκειται δὲ τοῖς στόμασιν ἀμφοτέροις  τῆς   διώρυγος κλεῖθρα οἷς ταμιεύουσιν οἱ
[17, 10]   τῆς Μαρεώτιδος· ἔξω μὲν οὖν  τῆς   διώρυγος μικρὸν ἔτι λείπεται τῆς
[17, 26]   πόλις Φαγρωριόπολις. δὲ ἀρχὴ  τῆς   διώρυγος τῆς ἐκδιδούσης εἰς τὴν
[17, 10]   καὶ αἱ παρακείμεναι ἄλλαι μέχρι  τῆς   διώρυγος τῆς Κανωβικῆς. διὰ δὲ
[17, 25]   μὲν ἦσαν πικραί, τμηθείσης δὲ  τῆς   διώρυγος τῆς λεχθείσης μετεβάλοντο τῇ
[17, 10]   τῶν νεκρῶν ἐπιτήδειαι. ἐντὸς δὲ  τῆς   διώρυγος τό τε Σαράπειον καὶ
[17, 6]   τοῦ πελάγους προσπλέουσιν ὥστ´ εὐστοχεῖν  τῆς   εἰσβολῆς τοῦ λιμένος. καὶ τὸ
[17, 43]   πρέσβεις κομίσαιεν εἰς Μέμφιν περὶ  τῆς   ἐκ Διὸς γενέσεως τοῦ Ἀλεξάνδρου
[17, 6]   ἀλιμένου γὰρ οὔσης καὶ ταπεινῆς  τῆς   ἑκατέρωθεν παραλίας, ἐχούσης δὲ καὶ
[17, 26]   δὲ ἀρχὴ τῆς διώρυγος  τῆς   ἐκδιδούσης εἰς τὴν Ἐρυθρὰν ἀπὸ
[17, 16]   γυναιξίν, ἀρχή τις Κανωβισμοῦ καὶ  τῆς   ἐκεῖ λαμυρίας. ἀπὸ δὲ τῆς
[17, 16]   Ἑλένην ξενίᾳ. περὶ οὖν τῶν  τῆς   Ἑλένης φαρμάκων φησὶν οὕτως
[17, 16]   τῆς ἐκεῖ λαμυρίας. ἀπὸ δὲ  τῆς   Ἐλευσῖνος προελθοῦσι μικρὸν ἐν δεξιᾷ
[17, 49]   φρουρᾶς χάριν. ~Μικρὸν δ´ ὑπὲρ  τῆς   Ἐλεφαντίνης ἐστὶν μικρὸς καταράκτης,
[17, 23]   οἰκοῦντες τὰς ὑπὲρ Συήνης καὶ  τῆς   Ἐλεφαντίνης. μυθεύουσι γὰρ δὴ διότι
[17, 54]   Αἰθίοπες καταφρονήσαντες τῷ μέρος τι  τῆς   ἐν Αἰγύπτῳ δυνάμεως ἀπεσπάσθαι μετὰ
[17, 53]   ἔπαυσε. Γάλλος τε Αἴλιος μέρει  τῆς   ἐν Αἰγύπτῳ φρουρᾶς εἰς τὴν
[17, 3]   αἱ ἄρουραι μερίδες. ἐδέησε δὲ  τῆς   ἐπ´ ἀκριβὲς καὶ κατὰ λεπτὸν
[17, 43]   Διὸς γενέσεως τοῦ Ἀλεξάνδρου καὶ  τῆς   ἐσομένης περὶ Ἄρβηλα νίκης καὶ
[17, 53]   ἀπὸ δὲ τῆς ἕω καὶ  τῆς   ἑσπέρας ἐρήμοις ὄρεσι, τοῖς τε
[17, 17]   καταυλουμένων καὶ κατορχουμένων ἀνέδην μετὰ  τῆς   ἐσχάτης ἀκολασίας καὶ ἀνδρῶν καὶ
[17, 33]   τὴν πραγματείαν παρέσχε· λέγεται δὲ  τῆς   ἑταίρας τάφος γεγονὼς ὑπὸ τῶν
[17, 33]   μικρῷ δὲ καὶ ἑτέρα  τῆς   ἑτέρας ἐστὶ μείζων· ἔχει δ´
[17, 43]   ἐν Λακεδαίμονι νεωτερισμῶν· περὶ δὲ  τῆς   εὐγενείας καὶ τὴν Ἐρυθραίαν Ἀθηναΐδα
[17, 53]   τῷ Αἰγυπτίῳ φρουρουμένη, ἀπὸ δὲ  τῆς   ἕω καὶ τῆς ἑσπέρας ἐρήμοις
[17, 2]   μὲν ἔκ τινων λιμνῶν ἀπὸ  τῆς   ἕω, περιλαμβάνοντες δὲ νῆσον εὐμεγέθη
[17, 30]   δείκνυται γὰρ σκοπή τις πρὸ  τῆς   Ἡλίου πόλεως, καθάπερ καὶ πρὸ
[17, 29]   βάρβαροι. οὗτοι δὲ τὰ ἐπιτρέχοντα  τῆς   ἡμέρας καὶ τῆς νυκτὸς μόρια
[17, 46]   ὅλου ἐνιαυτοῦ, ἐπιτρέχοντος μορίου τινὸς  τῆς   ἡμέρας, περίοδόν τινα συντιθέασιν ἐξ
[17, 6]   τὸ δὲ χῶμά ἐστιν ἀπὸ  τῆς   ἠπείρου γέφυρα ἐπὶ τὴν νῆσον
[17, 14]   ἔχουσα· εἶτ´ Ἀντίφραι μικρὸν ἀπωτέρω  τῆς   θαλάττης· ἅπασα μὲν χώρα
[17, 4]   γέγονε δὴ νῆσος ἔκ τε  τῆς   θαλάττης καὶ τῶν ῥευμάτων ἀμφοῖν
[17, 5]   περὶ Συήνην τόπων ἀρξάμενοι μέχρι  τῆς   θαλάττης, οἱ δ´ ὕστερον μέχρι
[17, 4]   ἐφ´ ἑκάτερα ῥεῖθρα καθήκοντα μέχρι  τῆς   θαλάττης, τὸ μὲν ἐν δεξιᾷ
[17, 43]   μετενδῦναι τὴν ἐσθῆτα, ἔξωθέν τε  τῆς   θεμιστείας ἀκροάσασθαι πάντας πλὴν Ἀλεξάνδρου,
[17, 33]   ὑποδημάτων αὐτῆς ἁρπάσας ἀετὸς παρὰ  τῆς   θεραπαίνης κομίσειεν εἰς Μέμφιν καὶ
[17, 41]   φυλακή, τελώνιόν τι τῶν ἐκ  τῆς   Θηβαΐδος καταφερομένων· ἐντεῦθεν ἀρχὴ τῶν
[17, 24]   σταδίων ἑκατὸν εἴκοσιν, ἀπὸ δὲ  τῆς   Θηβαΐδος μέχρι Συήνης ἑξήκοντα, ἀπὸ
[17, 35]   καὶ τὸ τῆς ἀκάνθης ἄλσος  τῆς   Θηβαϊκῆς ἐξ ἧς τὸ κόμμι.
[17, 23]   μὴ ἐπελθὼν ἐκρίψειε τὸ σῶμα  τῆς   θήκης. ~Ἀπὸ μὲν δὴ τῆς
[17, 33]   δὲ σῦρίγξ ἐστι σκολιὰ μέχρι  τῆς   θήκης· αὗται μὲν οὖν ἐγγὺς
[17, 13]   καὶ στόλοι μεγάλοι στέλλονται μέχρι  τῆς   Ἰνδικῆς καὶ τῶν ἄκρων τῶν
[17, 46]   τὰ ἄνω μέρη τὰ ἀπὸ  τῆς   καθέδρας πέπτωκε σεισμοῦ γενηθέντος, ὥς
[17, 27]   κατεσκευασμένον ἀρχαῖον, ἔχον πολλὰ τεκμήρια  τῆς   Καμβύσου μανίας καὶ ἱεροσυλίας, ὃς
[17, 54]   καὶ οἱ τῆς βασιλίσσης στρατηγοὶ  τῆς   Κανδάκης, καθ´ ἡμᾶς ἦρξε
[17, 54]   τοῦτο δ´ ἦν τὸ βασίλειον  τῆς   Κανδάκης, καὶ ἦν ἐνταῦθα υἱὸς
[17, 10]   παρακείμεναι ἄλλαι μέχρι τῆς διώρυγος  τῆς   Κανωβικῆς. διὰ δὲ τοῦ ἱπποδρόμου
[17, 18]   Δέλτα. τὰ δ´ ἐν δεξιᾷ  τῆς   Κανωβικῆς διώρυγος Μενελαΐτης ἐστὶ
[17, 10]   τὸ γυμνάσιον μέχρι τῆς πύλης  τῆς   Κανωβικῆς· εἶθ´ ἱππόδρομος καλούμενός ἐστι
[17, 16]   χρείαν διαλυμαίνονται. ~Ἐν δεξιᾷ δὲ  τῆς   Κανωβικῆς πύλης ἐξιόντι διῶρυξ
[17, 4]   Πηλούσιον, τὸ δ´ ἐν ἀριστερᾷ  τῆς   κατὰ Κάνωβον καὶ τὸ πλησίον
[17, 4]   θαλάττης, τὸ μὲν ἐν δεξιᾷ  τῆς   κατὰ Πηλούσιον, τὸ δ´ ἐν
[17, 13]   ἐπιστατεῖν ἠξιωμένους. τῆς δ´ εὐκαιρίας  τῆς   κατὰ τὴν πόλιν τὸ μέγιστόν
[17, 18]   πόλις καὶ Σάις, μητρόπολις  τῆς   κάτω χώρας, ἐν τιμῶσι
[17, 39]   εἶτα τὰς ἀσπίδας μὲν  τῆς   κεφαλῆς τῆς οὐρᾶς λαβόμενοι
[17, 5]   πλέουσι τὸν Ἀράβιον κόλπον μέχρι  τῆς   κινναμωμοφόρου καὶ τοῖς ἐκπεμπομένοις ἐπὶ
[17, 5]   τὴν Αἰθιοπίαν ἐπῆλθεν ἅπασαν μέχρι  τῆς   κινναμωμοφόρου, καὶ ὑπομνήματα τῆς στρατείας
[17, 1]   τῶν ἑξῆς μέχρι τῶν ἐσχάτων  τῆς   κινναμωμοφόρου· τὰ λειπόμενα καὶ συνεχῆ
[17, 11]   καθ´ ἡμᾶς, ὅσπερ ἦν  τῆς   Κλεοπάτρας πατήρ. ἅπαντες μὲν οὖν
[17, 13]   φράζει φήσας κατ´ ἐνιαυτὸν τῷ  τῆς   Κλεοπάτρας πατρὶ τῷ Αὐλητῇ προσφέρεσθαι
[17, 30]   Ἡλίου πόλεως, καθάπερ καὶ πρὸ  τῆς   Κνίδου, πρὸς ἣν ἐσημειοῦτο ἐκεῖνος
[17, 43]   προστιθέντες μὲν πολὺ καὶ τὸ  τῆς   κολακείας εἶδος ἐμφαίνοντες δέ τι
[17, 45]   τὸ ναύσταθμον τῶν πλοϊζομένων, καὶ  τῆς   Κοπτοῦ οὐ πολὺ ἀφέστηκεν
[17, 10]   τὴν ἀνάβασιν ἔχον· ἀπὸ δὲ  τῆς   κορυφῆς ἔστιν ἀπιδεῖν ὅλην τὴν
[17, 18]   Δέλτα· καὶ γὰρ οὐ πόρρω  τῆς   κορυφῆς σχίζεται εἰς τὸ ἐντὸς
[17, 4]   τῶν ὅρων τῆς Αἰθιοπίας μέχρι  τῆς   κορυφῆς τοῦ Δέλτα. ἔοικεν οὖν
[17, 43]   Ξέρξου περσισάντων, ἐκλελοιπυίας δὲ καὶ  τῆς   κρήνης, τότε τε κρήνη
[17, 28]   πλέον τὸ πλάτος ἐστὶ  τῆς   κρηπῖδος τοῦ νεώ, ἔπειτ´ εἰς
[17, 5]   Κανωβικοῦ στόματος μέχρι Καταβαθμοῦ καὶ  τῆς   Κυρηναίων ἐπικρατείας. οἵ τε γὰρ
[17, 6]   κώμη ὑπῆρχε· τὰ δὲ κύκλῳ  τῆς   κώμης βουκόλοις παρέδοσαν δυναμένοις καὶ
[17, 34]   οὐκ ἄξιον παραλιπεῖν. ἐκ γὰρ  τῆς   λατύπης σωροί τινες πρὸ τῶν
[17, 25]   πικραί, τμηθείσης δὲ τῆς διώρυγος  τῆς   λεχθείσης μετεβάλοντο τῇ κράσει τοῦ
[17, 8]   ὑπὸ θαλάττης τῇ δ´ ὑπὸ  τῆς   λίμνης. ἅπασα μὲν οὖν ὁδοῖς
[17, 10]   δὲ τούτου διῶρυξ πλωτὴ μέχρι  τῆς   λίμνης τεταμένη τῆς Μαρεώτιδος· ἔξω
[17, 7]   τῷ δ´ ἀπὸ μεσημβρίας τῷ  τῆς   λίμνης τῆς Μαρείας καὶ
[17, 35]   κάτω Αἴγυπτος καὶ τὰ μέχρι  τῆς   λίμνης τῆς Σιρβωνίτιδος πέλαγος ἦν,
[17, 7]   ἀπὸ μεσημβρίας τῷ τῆς λίμνης  τῆς   Μαρείας καὶ Μαρεῶτις λέγεται·
[17, 22]   μέν εἰσι πάμπολλαι κῶμαι μέχρι  τῆς   Μαρείας λίμνης, ὧν ἐστι καὶ
[17, 10]   πλωτὴ μέχρι τῆς λίμνης τεταμένη  τῆς   Μαρεώτιδος· ἔξω μὲν οὖν τῆς
[17, 13]   μέγιστον ἐμπόριον τῆς οἰκουμένης ἐστί.  τῆς   μὲν οὖν πόλεως ταύτας ἄν
[17, 2]   τῇ Λιβύῃ, μέγα ἔθνος, ἀπὸ  τῆς   Μερόης ἀρξάμενοι μέχρι τῶν ἀγκώνων,
[17, 2]   ἄλλην δ´ εἶναι νῆσον ὑπὲρ  τῆς   Μερόης, ἣν ἔχουσιν οἱ Αἰγυπτίων
[17, 5]   Αἴγυπτον κατασχὼν προῆλθε καὶ μέχρι  τῆς   Μερόης μετὰ τῶν Αἰγυπτίων· καὶ
[17, 36]   ἄλληλα φυσικωτάτης οὔσης καὶ ἐγγυτάτω  τῆς   μεταπτώσεως, ἀλλὰ καὶ τῆς γῆς
[17, 31]   ἐν καὶ ἄλλος σηκὸς  τῆς   μητρὸς τοῦ βοός· εἰς ταύτην
[17, 21]   καὶ ἐκ τῆς Ἀραβίας δὲ  τῆς   Ναβαταίων ἥπερ ἐστὶ προσεχής, διὰ
[17, 14]   πλησίον ἤδη τῆς Ἀλεξανδρείας καὶ  τῆς   Νεκροπόλεως ἐν ἑβδομήκοντα σταδίοις.
[17, 10]   ὑποκειμένην αὐτῷ πανταχόθεν. ἀπὸ δὲ  τῆς   Νεκροπόλεως ἐπὶ τὸ μῆκος
[17, 6]   ἔστι δὲ καὶ αὐτὸ τὸ  τῆς   νησῖδος ἄκρον πέτρα περίκλυστος, ἔχουσα
[17, 35]   τὴν διώρυγα, μεταξὺ μέρους τινὸς  τῆς   νήσου παρεμπίπτοντος. ἔστι δ´
[17, 16]   πλησίον τῆς τε Ἀλεξανδρείας καὶ  τῆς   Νικοπόλεως ἐπ´ αὐτῇ τῇ Κανωβικῇ
[17, 29]   τὰ ἐπιτρέχοντα τῆς ἡμέρας καὶ  τῆς   νυκτὸς μόρια ταῖς τριακοσίαις ἑξήκοντα
[17, 46]   καὶ Βακτρίων καὶ Ἰνδῶν καὶ  τῆς   νῦν Ἰωνίας διατείνασαν, καὶ φόρων
[17, 37]   λίθων σύγκεινται. ἐπὶ τέλει δὲ  τῆς   οἰκοδομίας ταύτης πλέον στάδιον
[17, 13]   τοιοῦτον χωρίον ὅπερ μέγιστον ἐμπόριον  τῆς   οἰκουμένης ἐστί. τῆς μὲν οὖν
[17, 33]   δ´ ἐστὶν ἐν ὕψει μείζονι  τῆς   ὀρεινῆς τρίτη πολὺ ἐλάττων
[17, 39]   μὲν τῆς κεφαλῆς  τῆς   οὐρᾶς λαβόμενοι κατασπῶσιν εἰς τὸν
[17, 46]   πένθος αὐτῆς ἄγεται μετὰ τὸν  τῆς   παλλακείας καιρόν. ~Μετὰ δὲ Θήβας
[17, 33]   τὸ ὕψος, τετράγωνοι τῷ σχήματι,  τῆς   πλευρᾶς ἑκάστης μικρῷ μεῖζον τὸ
[17, 27]   χώματος λίμναι τὴν ἀνάχυσιν ἐκ  τῆς   πλησίον διώρυγος ἔχουσαι. νυνὶ μὲν
[17, 32]   ὕψους καθήκοντα μέχρι τοῦ κάτω  τῆς   πόλεως ἐδάφους· συνάπτει δ´ ἄλσος
[17, 10]   τῆς διώρυγος μικρὸν ἔτι λείπεται  τῆς   πόλεως· εἶθ´ Νεκρόπολις τὸ
[17, 12]   τῶν βασιλέων ἠφανίζετο καὶ  τῆς   πόλεως εὐκαιρία διὰ τὴν ἀνομίαν.
[17, 14]   ἄλλη δ´ ἐστὶ Ταπόσειρις ἐπέκεινα  τῆς   πόλεως ἱκανῶς· αὐτῆς δὲ πλησίον
[17, 32]   συνῳκισμένων· πρόκεινται δὲ καὶ λίμναι  τῆς   πόλεως καὶ τῶν βασιλείων,
[17, 8]   χλαμυδοειδὲς τὸ σχῆμα τοῦ ἐδάφους  τῆς   πόλεως, οὗ τὰ μὲν ἐπὶ
[17, 33]   καὶ λίμνη. ~Τετταράκοντα δ´ ἀπὸ  τῆς   πόλεως σταδίους προελθόντι ὀρεινή τις
[17, 4]   ποιεῖ δὲ τὸ σχῆμα τοῦτο  τῆς   ποταμίας ἧς λέγω καὶ τῆς
[17, 36]   τῆς φύσεως ἅμα καὶ τὸ  τῆς   προνοίας ἔργον εἰς ἓν συμφέροντας·
[17, 36]   ἔχουσα τὴν γῆν· τὸ δὲ  τῆς   προνοίας, ὅτι βεβούληται καὶ αὐτὴ
[17, 10]   διατείνει παρὰ τὸ γυμνάσιον μέχρι  τῆς   πύλης τῆς Κανωβικῆς· εἶθ´ ἱππόδρομος
[17, 2]   τοῦ Νείλου. ἐξ ἀριστερῶν δὲ  τῆς   ῥύσεως τοῦ Νείλου Νοῦβαι κατοικοῦσιν
[17, 35]   καὶ τὰ μέχρι τῆς λίμνης  τῆς   Σιρβωνίτιδος πέλαγος ἦν, σύρρουν τυχὸν
[17, 49]   τὸν καταράκτην καὶ ὠθοῦνται μετὰ  τῆς   σκάφης ἐπὶ τὸν κρημνὸν καὶ
[17, 45]   τῷ ἰσθμῷ τούτῳ καὶ τὰ  τῆς   σμαράγδου μέταλλά ἐστι, τῶν Ἀράβων
[17, 5]   μέχρι τῆς κινναμωμοφόρου, καὶ ὑπομνήματα  τῆς   στρατείας αὐτοῦ καὶ νῦν ἔτι
[17, 48]   δ´ ἐν τῷ Νείλῳ προκειμένη  τῆς   Συήνης νῆσος ἐν ἡμισταδίῳ καὶ
[17, 1]   Λιβύην ἔπιμεν, ἥπερ ἐστὶ λοιπὴ  τῆς   συμπάσης γεωγραφίας. κἀνταῦθα δ´ Ἐρατοσθένους
[17, 43]   παρελθεῖν εἰς τὸν νεὼ μετὰ  τῆς   συνήθους στολῆς, τοὺς δ´ ἄλλους
[17, 8]   καὶ Παρείσακτος ἐπικληθεὶς Πτολεμαῖος, ἐκ  τῆς   Συρίας ἐπελθὼν καὶ ἐκπεσὼν εὐθύς,
[17, 11]   δὲ κατασταθείσῃ μετεπέμψαντο ἄνδρα ἐκ  τῆς   Συρίας κυβιοσάκτην τινά, προσποιησάμενον τοῦ
[17, 36]   τοῦ κόσμου μερῶν· ἄκρα δὲ  τῆς   σφαίρας τὸ μέσον καὶ τὸ
[17, 18]   πόλιν ἔκτισαν Ναύκρατιν οὐ πολὺ  τῆς   Σχεδίας ὕπερθεν. μετὰ δὲ τὸ
[17, 24]   τοῖς Αἰγυπτίοις ἄστατόν ἐστι τὸ  τῆς   σχοίνου μέτρον, αὐτὸς Ἀρτεμίδωρος
[17, 5]   ἐκ τῶν περιπάτων· πλὴν γὰρ  τῆς   τάξεως τά γε ἄλλα καὶ
[17, 16]   ἔστι δ´ αὕτη κατοικία πλησίον  τῆς   τε Ἀλεξανδρείας καὶ τῆς Νικοπόλεως
[17, 29]   μὲν οὖν οὐδεὶς ἡμῖν ἐδείκνυτο  τῆς   τοιαύτης ἀσκήσεως προεστώς, ἀλλ´ οἱ
[17, 4]   ἣν ποτίζειν δύναται, καθάπερ ἐπὶ  τῆς   τὸν Ἀρσινοΐτην νομὸν ποτιζούσης καὶ
[17, 11]   υἱοὶ δ´ αὐτοῦ δύο νήπιοι  τῆς   τότε χρείας ἐξέπιπτον τελέως. τῇ
[17, 34]   ὑποτρέχει· φασὶ δ´ ἀπολιθωθῆναι λείψανα  τῆς   τῶν ἐργαζομένων τροφῆς· οὐκ ἀπέοικε
[17, 6]   Σώστρατος Κνίδιος, φίλος τῶν βασιλέων,  τῆς   τῶν πλοιζομένων σωτηρίας χάριν, ὥς
[17, 25]   πάλιν. εἴρηται δὲ καὶ περὶ  τῆς   τῶν ὑδάτων ἐπιφανείας καὶ ἐν
[17, 48]   δὲ καὶ τοῖς γεωργοῖς χρήσιμον  τῆς   τῶν ὑδάτων ταμιείας χάριν καὶ
[17, 36]   ἄλλων. ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ  τῆς   ὑγρᾶς οὐσίας, μὲν ἁλμυρὶς
[17, 6]   κατὰ μῆκος· τῶν δ´ ἄκρων  τῆς   Φάρου τὸ μὲν ἑῷον μᾶλλόν
[17, 6]   γὰρ ἐκ τοῦ λεχθέντος πύργου  τῆς   Φάρου τὸν εἴσπλουν ἔχων
[17, 33]   εἰς τὴν χώραν κατὰ ζήτησιν  τῆς   φορούσης ἀνθρώπου τοῦτο, εὑρεθεῖσα δ´
[17, 11]   βασίλισσαν τὴν Κλεοπάτραν μεταπεμψάμενος ἐκ  τῆς   φυγῆς· συμβασιλεύειν δ´ ἀπέδειξε τὸν
[17, 36]   δ´ ἐπὶ τοσοῦτον ὑπομνηστέον {τὸ}  τῆς   φύσεως ἅμα καὶ τὸ τῆς
[17, 3]   ἀλλ´ ἐπιμέλεια πολλάκις καὶ  τῆς   φύσεως ἐξίσχυσεν ἐπιλιπούσης, ὥστε καὶ
[17, 36]   εἰς ἓν συμφέροντας· τὸ μὲν  τῆς   φύσεως, ὅτι τῶν πάντων ὑφ´
[17, 54]   οὐκ ἔφη τούτους ἡγεμόνας εἶναι  τῆς   χώρας ἀλλὰ Καίσαρα· αἰτησαμένων δ´
[17, 3]   γε δοκοῦντες ἀξίως χρήσασθαι τῇ  τῆς   χώρας εὐδαιμονίᾳ, μερίσαντές τε εὖ
[17, 3]   πλῆθος, εἰς τρία ἴσα μερισθείσης  τῆς   χώρας. δὲ περὶ τὸν
[17, 3]   λιμός· ἐπ´ ἐκείνου δὲ ἄρξαντος  τῆς   χώρας καὶ δώδεκα μόνον πληρώσαντος
[17, 3]   ἀπόρως διά τε τὴν λυπρότητα  τῆς   χώρας καὶ τὴν τῶν ἀέρων
[17, 53]   ἐξ ἀρχῆς διὰ τὸ αὔταρκες  τῆς   χώρας καὶ τὸ δυσείσβολον τοῖς
[17, 13]   τὸ εὐλίμενον, καὶ τὰ ἐκ  τῆς   χώρας ὅτι πάντα εὐμαρῶς
[17, 4]   τῆς ποταμίας ἧς λέγω καὶ  τῆς   χώρας τὰ ὄρη τὰ ἑκατέρωθεν
[17, 53]   Κορνήλιος, πρῶτος κατασταθεὶς ἔπαρχος  τῆς   χώρας ὑπὸ Καίσαρος, τήν τε
[17, 2]   καὶ ἑπτακοσίους σταδίους, καὶ σχεδόν  {τι}   ἀντάρας τοῖς κατὰ Μερόην τόποις
[17, 5]   ὅπερ καὶ νῦν ἔτι ζητεῖται,  τί   δή ποτε θέρους, χειμῶνος δὲ
[17, 50]   ὁμαλοῦ σφόδρα πεδίου σταδίους ὁμοῦ  τι   ἑκατόν. παρ´ ὅλην δὲ τὴν
[17, 43]   καὶ τὸ ἐν Ἄμμωνι σχεδόν  τι   ἐκλέλειπται χρηστήριον, πρότερον δὲ ἐτετίμητο.
[17, 46]   δὲ κωμηδὸν συνοικεῖται, μέρος μέν  τι   ἐν τῇ Ἀραβίᾳ ἐν ᾗπερ
[17, 15]   ἐξ οὗ τὸ κιβώριον, σχεδόν  τι   ἰσοΰψεις ῥάβδοι ὅσον δεκάποδες. ἀλλ´
[17, 46]   ᾗπερ πόλις, μέρος δέ  τι   καὶ ἐν τῇ περαίᾳ ὅπου
[17, 38]   κομίζων ἀπὸ τοῦ δείπνου πλακουντάριόν  τι   καὶ κρέας ὀπτὸν καὶ προχοίδιόν
[17, 43]   τῆς κολακείας εἶδος ἐμφαίνοντες δέ  τι   καὶ πίστεως ἄξιον. γοῦν
[17, 34]   πέραν ἐν τῇ Ἀραβίᾳ, Τρωικόν  τι   καλεῖται πετρῶδες ἱκανῶς ὄρος καὶ
[17, 33]   γὰρ θεμελίων μέχρι μέσου σχεδόν  τι   μέλανος λίθου ἐστίν, ἐξ οὗ
[17, 38]   καὶ κρέας ὀπτὸν καὶ προχοίδιόν  τι   μελικράτου· εὕρομεν δὲ ἐπὶ τῷ
[17, 36]   ὀλέθριος καὶ ψυχρὰ καὶ θερμή.  τί   οὖν θαυμαστὸν εἴ τινα μέρη
[17, 5]   κόλπου καὶ τοῦ Νείλου σχεδόν  τι   πάντα (οἱ δ´ Αἰθίοπες οὐ
[17, 6]   ἐπηκολουθηκυίας εὐδαιμονίας τῇ πόλει μνημονεύουσί  τι   σημεῖον κατὰ τὴν ὑπογραφὴν τοῦ
[17, 40]   δὲ Ἀθριβῖται, ἄλλοι δ´ ἄλλο  τι·   τὰς δ´ αἰτίας οὐχ ὁμολογουμένας
[17, 34]   καὶ αἱ ποτάμιαι ψῆφοι σχεδόν  τι   τὴν αὐτὴν ἀπορίαν ὑπογράφουσιν· ἀλλ´
[17, 54]   οἱ Αἰθίοπες καταφρονήσαντες τῷ μέρος  τι   τῆς ἐν Αἰγύπτῳ δυνάμεως ἀπεσπάσθαι
[17, 2]   λιμνῶν ἀπὸ μεσημβρίας καὶ σχεδόν  {τι}   τὸ κατ´ εὐθεῖαν σῶμα τοῦ
[17, 37]   τριάκοντα τετταράκοντα σταδίους ἐπίπεδόν  τι   τραπεζῶδες χωρίον, ἔχον κώμην τε
[17, 52]   μέλος ῥυθμὸν ἥδυσμά  τι   τῷ λόγῳ τὴν τερατείαν προσφέροντες·
[17, 41]   δ´ ἐστὶν Ἑρμοπολιτικὴ φυλακή, τελώνιόν  τι   τῶν ἐκ τῆς Θηβαΐδος καταφερομένων·
[17, 34]   λεχθέντος τύχοι τάφου. ~Ἓν δέ  τι   τῶν ὁραθέντων ὑφ´ ἡμῶν ἐν
[17, 10]   ἔστι δὲ καὶ Πάνειον, ὕψος  τι   χειροποίητον στροβιλοειδὲς ἐμφερὲς ὄχθῳ πετρώδει
[17, 13]   τὴν βασιλείαν διοικῶν τοσαῦτα προσωδεύετο,  τί   χρὴ νομίσαι τὰ νῦν διὰ
[17, 54]   μέλλοντος εἰς Συρίαν ἐντεῦθεν προϊέναι,  Τιβέριον   εἰς Ἀρμενίαν στέλλοντος. πάντων δὲ
[17, 46]   ἄλλοι δὲ τοιαῦτα λέγουσι, μητρόπολιν  τιθέντες   τῆς Αἰγύπτου ταύτην· καὶ νῦν
[17, 12]   πορφύραν ἀμπεχόμενος καὶ ἔχων πατρίους  τιμὰς   καὶ ἐπιμέλειαν τῶν τῇ πόλει
[17, 23]   νίτρον ἔχουσαι καὶ νομὸς Νιτριώτης.  τιμᾶται   δ´ ἐνταῦθα Σάραπις καὶ
[17, 47]   ἐν τε Ἀπόλλων  τιμᾶται   καὶ Ζεύς· τρέφεται δὲ
[17, 40]   πόλις, ἐν Ἄνουβις  τιμᾶται   καὶ τοῖς κυσὶ τιμὴ καὶ
[17, 49]   ἔχουσαν Αἰγύπτια· ὅπου καὶ ὄρνεον  τιμᾶται   καλοῦσι μὲν ἱέρακα, οὐδὲν
[17, 39]   πόλις, ἐν ἰχνεύμων  τιμᾶται   ὑπεναντίως τοῖς Ἀρσινοΐταις· οἱ μὲν
[17, 43]   τοῖς ἀρχαίοις μᾶλλον ἦν ἐν  τιμῇ   καὶ μαντικὴ καθόλου καὶ
[17, 40]   Ἄνουβις τιμᾶται καὶ τοῖς κυσὶ  τιμὴ   καὶ σίτισις τέτακταί τις ἱερά.
[17, 11]   Σύλλαν διαπολεμήσαντος καὶ μετὰ ταῦτα  τιμηθέντος   ὑπὸ Ῥωμαίων, πάππος δὲ τοῦ
[17, 15]   πολλαχοῦ φύεσθαι, τῇ δὲ σπάνει  τιμὴν   ἐπιτιθέντες τὴν πρόσοδον οὕτως αὔξουσι,
[17, 31]   τὴν διαδοχήν, ἀπογενομένου τοῦ τὴν  τιμὴν   ἔχοντος. ἔστι δ´ αὐλὴ προκειμένη
[17, 17]   τοῦ Σαράπιδος ἱερὸν πολλῇ ἁγιστείᾳ  τιμώμενον   καὶ θεραπείας ἐκφέρον, ὥστε καὶ
[17, 5]   τὴν ἐπωνυμίαν οὖν ἐχαρίσατο αὐτῇ  τιμῶν   τὴν ἄνθρωπον, θαυμαστὸν οὖν πῶς
[17, 9]   μετὰ τὴν ἐν Ἀκτίῳ κακοπραγίαν,  Τιμώνειον   αὑτῷ κρίνας τὸν λοιπὸν βίον,
[17, 9]   ἄκρῳ κατεσκεύασε δίαιταν βασιλικὴν ἣν  Τιμώνιον   προσηγόρευσε. τοῦτο δ´ ἔπραξε τὸ
[17, 40]   καὶ τῶν ἄλλων Αἰγυπτίων κοινῇ  τιμώντων   τὸν ὀξύρυγχον. τινὰ μὲν γὰρ
[17, 47]   πόλις καὶ μετὰ ταῦτα Λατόπολις  τιμῶσα   Ἀθηνᾶν καὶ τὸν λάτον· εἶτα
[17, 47]   περαίᾳ Ἱεράκων πόλις τὸν ἱέρακα  τιμῶσα·   εἶτ´ Ἀπόλλωνος πόλις καὶ αὕτη
[17, 47]   ἐνταῦθα βοῦς· ἔπειτα Κροκοδείλων πόλις  τιμῶσα   τὸ θηρίον· εἶτα Ἀφροδίτης πόλις
[17, 44]   πάλιν εἰς τὴν δεξαμενὴν κατασπῶντες.  τιμῶσι   δὲ Ἀφροδίτην· ὄπισθεν δὲ τοῦ
[17, 40]   Ὀξύρυγχος πόλις καὶ νομὸς ὁμώνυμος·  τιμῶσι   δὲ τὸν ὀξύρυγχον καὶ ἔστιν
[17, 40]   ὀξύρυγχον· ἄλλα δ´ ἐστὶν  τιμῶσι   καθ´ ἑαυτοὺς ἕκαστοι, καθάπερ Σαῖται
[17, 39]   οἱ μὲν γὰρ τοὺς κροκοδείλους  τιμῶσι,   καὶ διὰ τοῦτο τε
[17, 22]   οἱ δὲ Μωμεμφῖται τὴν Ἀφροδίτην  τιμῶσι,   καὶ τρέφεται θήλεια βοῦς ἱερά,
[17, 19]   καὶ Μένδης, ὅπου τὸν Πᾶνα  τιμῶσι   καὶ τῶν ζῴων τράγον· ὡς
[17, 18]   τῆς κάτω χώρας, ἐν  τιμῶσι   τὴν Ἀθηνᾶν· ἐν δὲ τῷ
[17, 38]   γὰρ ἐν τῷ νομῷ τούτῳ  τιμῶσι   τὸν κροκόδειλον, καὶ ἔστιν ἱερὸς
[17, 44]   τοιαῦτα. ~Ἐν δὲ τῇ Ἀβύδῳ  τιμῶσι   τὸν Ὄσιριν· ἐν δὲ τῷ
[17, 40]   γὰρ τῶν ζῴων ἅπαντες κοινῇ  τιμῶσιν   Αἰγύπτιοι, καθάπερ τῶν μὲν πεζῶν
[17, 46]   τῷ δὲ Διὶ ὃν μάλιστα  τιμῶσιν,   εὐειδεστάτη καὶ γένους λαμπροτάτου παρθένος
[17, 44]   τοὺς πρὸς τῇ Κυρηναίᾳ φυσικήν  τινα   ἀντιπάθειαν ἔχειν πρὸς τὰ ἑρπετά,
[17, 6]   δὲ καὶ χοιράδας καὶ βράχη  τινά,   ἔδει σημείου τινὸς ὑψηλοῦ καὶ
[17, 29]   ἡγεμόνι Χαιρήμων τοὔνομα, προσποιούμενος τοιαύτην  τινὰ   ἐπιστήμην, γελώμενος δὲ τὸ πλέον
[17, 34]   τῇ διὰ τοῦ ῥεύματος εὑρεσιλογίαν  τινὰ   ἔχουσιν, ἐκεῖ δ´ ἀπορωτέρα
[17, 40]   δὲ τῶν ἐν τῷ Νείλῳ  τινὰ   ἰχθὺν Λατοπολῖται, λύκον τε Λυκοπολῖται,
[17, 15]   καὶ τρυβλίων χρῆσθαι· ἔχει γάρ  τινα   καὶ κοιλότητα ἐπιτηδείαν πρὸς τοῦτο·
[17, 31]   ἐξαφιᾶσι τὸν Ἆπιν καθ´ ὥραν  τινὰ   καὶ μάλιστα πρὸς ἐπίδειξιν τοῖς
[17, 3]   ἑξῆς προΐωμεν. κοινὰ μὲν γάρ  τινα   καὶ ταύτῃ τῇ χώρᾳ καὶ
[17, 8]   ὥσπερ τοῖς κοινοῖς ἀναθήμασι προσεφιλοκάλει  τινὰ   κόσμον, οὕτω καὶ οἴκησιν ἰδίᾳ
[17, 42]   Θήβαις· καὶ γὰρ ἐκεῖ λέγεταί  τινα   Μεμνόνια. κατὰ δὲ τὴν Ἄβυδον
[17, 40]   Αἰγυπτίων κοινῇ τιμώντων τὸν ὀξύρυγχον.  τινὰ   μὲν γὰρ τῶν ζῴων ἅπαντες
[17, 36]   θερμή. τί οὖν θαυμαστὸν εἴ  τινα   μέρη τῆς γῆς νῦν
[17, 31]   διάλευκος τὸ μέτωπον καὶ ἄλλα  τινὰ   μικρὰ τοῦ σώματος, τἆλλα δὲ
[17, 49]   καταράκτης, ἐφ´ καὶ θέαν  τινὰ   οἱ σκαφῖται τοῖς ἡγεμόσιν ἐπιδείκνυνται·
[17, 16]   τὸ δὲ παλαιὸν καὶ Θῶνίν  τινα   πόλιν ἐνταῦθά φασιν, ἐπώνυμον τοῦ
[17, 11]   ἄνδρα ἐκ τῆς Συρίας κυβιοσάκτην  τινά,   προσποιησάμενον τοῦ γένους εἶναι τῶν
[17, 1]   καὶ τὸν Ἀράβιον, τούτῳ δέ  τινα   συμπεριωδεύθη καὶ τῆς Αἰγύπτου καὶ
[17, 46]   μορίου τινὸς τῆς ἡμέρας, περίοδόν  τινα   συντιθέασιν ἐξ ὅλων ἡμερῶν καὶ
[17, 53]   εἰς τὴν Ἀραβίαν ἐμβαλὼν εἴρηται  τίνα   τρόπον ἐξήλεγξε τοὺς ἀνθρώπους ἀπολέμους
[17, 29]   καὶ ταῖς θεραπείαις ἐξελιπάρησαν ὥστε  τινὰ   τῶν θεωρημάτων ἱστορῆσαι· τὰ πολλὰ
[17, 15]   χρωμένων· καὶ οἱ ἀγροὶ μίαν  τινὰ   τῶν προσόδων καὶ ταύτην ἔχουσι
[17, 53]   ἑαυτὸν στρατιώταις ἀντέσχε, καὶ διαφθείρας  τινὰς   αὐτῶν τοὺς λοιποὺς ἔπαυσε. Γάλλος
[17, 54]   δ´ εἰς τὴν ἐρημίαν ἔφυγον,  τινὰς   δὲ νῆσος πλησίον ὑπεδέξατο ἐμβάντας
[17, 13]   κατὰ δὲ τὴν χώραν ἐπιστρατήγους  τινὰς   καὶ νομάρχας καὶ ἐθνάρχας καλουμένους
[17, 5]   ἀσθένειαν τοῦ σώματος διαγωγὰς ἀεί  τινας   καὶ τέρψεις ζητῶν καινοτέρας. οἱ
[17, 30]   ἣν ἐσημειοῦτο ἐκεῖνος τῶν οὐρανίων  τινὰς   κινήσεις· δὲ νομὸς Λητοπολίτης
[17, 45]   ἐστι, τῶν Ἀράβων ὀρυττόντων βαθεῖς  τινας   ὑπονόμους, καὶ ἄλλων λίθων πολυτελῶν.
[17, 5]   τῶν ἐλεφάντων θήραν, καὶ εἴ  τινες   ἄλλαι χρεῖαι παρώξυνον ἐκεῖσε ἄνδρας
[17, 21]   κύκλῳ περικείμενα ἔχει ἕλη,  τινες   βάραθρα καλοῦσι, καὶ τέλματα· ᾤκισται
[17, 31]   Ἀφροδίτης ἱερόν, θεᾶς Ἑλληνίδος νομιζομένης·  τινὲς   δὲ Σελήνης ἱερὸν εἶναί φασιν.
[17, 53]   αἱ ἐν Αἰγύπτῳ οὔτε τοσαῦταί  τινές   εἰσιν οὔτε ἀθρόαις ἐχρήσαντο οὐδ´
[17, 17]   ἑαυτῶν ἑτέρους. συγγράφουσι δέ  τινες   καὶ τὰς θεραπείας, ἄλλοι δὲ
[17, 37]   πρόκεινται δὲ τῶν εἰσόδων κρυπταί  τινες   μακραὶ καὶ πολλαί, δι´ ἀλλήλων
[17, 54]   κοντούς, οἱ δὲ καὶ ξίφη.  τινὲς   μὲν οὖν εἰς τὴν πόλιν
[17, 34]   ἐκ γὰρ τῆς λατύπης σωροί  τινες   πρὸ τῶν πυραμίδων κεῖνται· ἐν
[17, 20]   εἶτα τὸ Τανιτικὸν στόμα  τινες   Σαϊτικὸν λέγουσι, καὶ Τανίτης
[17, 3]   δ´ μεταξύ· ὡς δέ  τινες,   τοσοῦτοι ἦσαν οἱ σύμπαντες νομοὶ
[17, 15]   βελτίων ἱερατική· κἀνταῦθα δέ  τινες   τῶν τὰς προσόδους ἐπεκτείνειν βουλομένων
[17, 31]   πρὸς ἀλλήλους, οὓς ἐπίτηδες τρέφουσί  τινες,   ὥσπερ οἱ ἱπποτρόφοι· συμβάλλουσι γὰρ
[17, 13]   Αἰγύπτου δὲ τὰς προσόδους ἔν  τινι   λόγῳ Κικέρων φράζει φήσας κατ´
[17, 54]   αὐτῆς· καὶ αὐτὴ δ´ ἔν  τινι   πλησίον ἵδρυτο χωρίῳ. πρεσβευσαμένης δὲ
[17, 31]   βοῦς Ἆπις ἐν σηκῷ  τινι   τρέφεται, θεὸς ὡς ἔφην νομιζόμενος,
[17, 27]   βοῦν τὸν Μνεῦιν ἐν σηκῷ  τινι   τρεφόμενον, ὃς παρ´ αὐτοῖς νενόμισται
[17, 19]   μὰ Δία οὐδὲ τυράννου γενομένου  τινὸς   Βουσίριδος· προσεπιφημισθῆναι δὲ καὶ τὸ
[17, 46]   καὶ περὶ τὴν βάσιν ἱδρυμένων  τινὸς   ποιήσαντος τὸν ψόφον, οὐκ ἔχω
[17, 46]   τοῦ ὅλου ἐνιαυτοῦ, ἐπιτρέχοντος μορίου  τινὸς   τῆς ἡμέρας, περίοδόν τινα συντιθέασιν
[17, 35]   εἶναι τὴν διώρυγα, μεταξὺ μέρους  τινὸς   τῆς νήσου παρεμπίπτοντος. ἔστι δ´
[17, 28]   ἀνθρωπόμορφον, ἀλλὰ τῶν ἀλόγων ζῴων  τινός·   τοῦ δὲ προνάου παρ´ ἑκάτερον
[17, 44]   γενομένης τε δεξαμενῆς καὶ πήγματός  τινος   ὑπὲρ μιᾶς τῶν πλευρῶν, ὥστε
[17, 6]   καὶ βράχη τινά, ἔδει σημείου  τινὸς   ὑψηλοῦ καὶ λαμπροῦ τοῖς ἀπὸ
[17, 11]   λαθὼν δὲ τοῦτον κομίζεται διά  τινων   εἰς τὴν βασίλισσαν καὶ ἀναδείκνυται
[17, 30]   φρούριον ἐρυμνόν, ἀποστάντων ἐνταῦθα Βαβυλωνίων  τινῶν,   εἶτα διαπραξαμένων ἐνταῦθα κατοικίαν παρὰ
[17, 2]   Ἀστάπουν ἄλλον εἶναι, ῥέοντα ἔκ  τινων   λιμνῶν ἀπὸ μεσημβρίας καὶ σχεδόν
[17, 2]   δύο ποταμοί, φερόμενοι μὲν ἔκ  τινων   λιμνῶν ἀπὸ τῆς ἕω, περιλαμβάνοντες
[17, 46]   ἐν δὲ ταῖς Θήβαις ἐπί  τινων   ὀβελίσκων ἀναγραφαὶ δηλοῦσαι τὸν πλοῦτον
[17, 5]   τἀλλότρια ὑποβαλλόμενος, ἐν Ἄμμωνος εὕροι  τις   ἄν. Εὔδωρος δ´ ᾐτιᾶτο τὸν
[17, 9]   θέατρον· εἶτα τὸ Ποσείδιον, ἀγκών  τις   ἀπὸ τοῦ ἐμπορίου καλουμένου προπεπτωκώς,
[17, 54]   ἡμᾶς ἦρξε τῶν Αἰθιόπων, ἀνδρική  τις   γυνὴ πεπηρωμένη τὸν ἕτερον τῶν
[17, 4]   νομὸν περιέχουσα, εἴ πού  τις   ἐκτροπὴ διώρυγι ἐπὶ πλέον εἰς
[17, 7]   εἰσκομιζομένων ἐστί· γνοίη δ´ ἄν  τις   ἔν τε τῇ Ἀλεξανδρείᾳ καὶ
[17, 4]   ποταμοῦ φερομένου, πλὴν εἴ πού  τις   ἐντρέχει νῆσος, ὧν ἀξιολογωτάτη
[17, 29]   περὶ τὰ ἱερά. παρηκολούθει δέ  τις   ἐξ Ἀλεξανδρείας ἀναπλέοντι εἰς τὴν
[17, 40]   κυσὶ τιμὴ καὶ σίτισις τέτακταί  τις   ἱερά. ἐν δὲ τῇ περαίᾳ
[17, 35]   καλλικάρποις, εἰ δὲ συγκομίζοι καλῶς  τις,   καὶ εὐέλαιος· ὀλιγωροῦντες δὲ τούτου
[17, 28]   τοῖς Ἕλλησι δημιουργημάτων. ἔστι δέ  τις   καὶ πολύστυλος οἶκος, καθάπερ ἐν
[17, 16]   καὶ ἀνδράσι καὶ γυναιξίν, ἀρχή  τις   Κανωβισμοῦ καὶ τῆς ἐκεῖ λαμυρίας.
[17, 13]   μὲν οὖν πόλεως ταύτας ἄν  τις   λέγοι τὰς ἀρετάς· τῆς Αἰγύπτου
[17, 36]   ὅτι βεβούληται καὶ αὐτὴ ποικίλτριά  τις   οὖσα καὶ μυρίων ἔργων δημιουργὸς
[17, 49]   κατὰ μέσον τὸν ποταμόν, πετρώδης  τις   ὀφρύς, ἐπίπεδος μὲν ἄνωθεν ὥστε
[17, 33]   τῆς πόλεως σταδίους προελθόντι ὀρεινή  τις   ὀφρύς ἐστιν, ἐφ´ πολλαὶ
[17, 30]   κειμένη σκοπάς· δείκνυται γὰρ σκοπή  τις   πρὸ τῆς Ἡλίου πόλεως, καθάπερ
[17, 16]   τοῦ Κανωβικοῦ στόματος· στενὴ γάρ  τις   ταινία μεταξὺ διήκει τοῦ τε
[17, 19]   προσορμιζομένοις, Καρχηδονίους δὲ καταποντοῦν εἴ  τις   τῶν ξένων εἰς Σαρδὼ παραπλεύσειεν
[17, 50]   ἀκίνδυνα γάρ ἐστιν, ἂν μή  τις   ὑπέργομον ποιήσῃ τὸ πορθμεῖον. ~Καθ´
[17, 29]   ἐκεῖνοι τρισκαίδεκα ἔτη, ὡς εἴρηταί  τισι·   περιττοὺς γὰρ ὄντας κατὰ τὴν
[17, 50]   ἐν ὕδατι καὶ σανιδίοις  τισὶ   προσκαθήμενοι ῥᾳδίως ἐπεραιώθημεν δεδιότες μάτην·
[17, 25]   αἳ πρότερον μὲν ἦσαν πικραί,  τμηθείσης   δὲ τῆς διώρυγος τῆς λεχθείσης
[17, 4]   γενέσθαι πλωτὴν διωρύγων ἐπὶ διώρυξι  τμηθεισῶν,   αἳ κατὰ ῥᾳστώνην πλέονται τοσαύτην
[17, 46]   οὐκ ἔχω διισχυρίσασθαι· διὰ γὰρ  τὸ   ἄδηλον τῆς αἰτίας πᾶν μᾶλλον
[17, 19]   τινὸς Βουσίριδος· προσεπιφημισθῆναι δὲ καὶ  τὸ   „Αἴγυπτόνδ´ ἰέναι δολιχὴν ὁδὸν ἀργαλέην
[17, 54]   καὶ Φιλὰς ἐξ ἐφόδου διὰ  τὸ   αἰφνίδιον καὶ ἐξηνδραποδίσαντο, ἀνέσπασαν δὲ
[17, 7]   καὶ αὐτὸ συμβαίνει διὰ  τὸ   ἀμφίκλυστον καὶ τὸ εὔκαιρον τῆς
[17, 11]   οὐ φέρουσα τὸ βάναυσον καὶ  τὸ   ἀνελεύθερον. ἧκε δ´ ἀντ´ ἐκείνου
[17, 4]   κορυφῇ χωρίον ὁμωνύμως κέκληται διὰ  τὸ   ἀρχὴν εἶναι τοῦ λεχθέντος σχήματος,
[17, 53]   τὸ πλέον ἐξ ἀρχῆς διὰ  τὸ   αὔταρκες τῆς χώρας καὶ τὸ
[17, 37]   λίμνη διὰ τὸ μέγεθος καὶ  τὸ   βάθος ἱκανή ἐστι κατὰ τὰς
[17, 11]   ἀπεστραγγάλισεν βασίλισσα οὐ φέρουσα  τὸ   βάναυσον καὶ τὸ ἀνελεύθερον. ἧκε
[17, 54]   ἐπὶ Ναπάτων· τοῦτο δ´ ἦν  τὸ   βασίλειον τῆς Κανδάκης, καὶ ἦν
[17, 31]   δὲ καὶ Μέμφις αὐτὴ  τὸ   βασίλειον τῶν Αἰγυπτίων· ἔστι γὰρ
[17, 18]   δὲ τὸ Κανωβικὸν στόμα ἔστι  τὸ   Βολβιτικόν, εἶτα τὸ Σεβεννυτικὸν καὶ
[17, 18]   Μῆδον) κατέσχον εἰς τὸ στόμα  τὸ   Βολβίτινον, εἶτ´ ἐκβάντες ἐτείχισαν τὸ
[17, 18]   ἀποκεκλειμένων, ὡς προείπομεν. μετὰ δὲ  τὸ   Βολβίτινον στόμα ἐπὶ πλέον ἔκκειται
[17, 18]   μεγάλοις πλοίοις ἀλλ´ ὑπηρετικοῖς διὰ  τὸ   βραχέα εἶναι καὶ ἑλώδη. μάλιστα
[17, 10]   ἀναθημάτων καὶ ἱερῶν· κάλλιστον δὲ  τὸ   γυμνάσιον μείζους σταδιαίας ἔχον
[17, 10]   τὸ μῆκος πλατεῖα διατείνει παρὰ  τὸ   γυμνάσιον μέχρι τῆς πύλης τῆς
[17, 4]   ἐν δεξιᾷ τῆς κατὰ Πηλούσιον,  τὸ   δ´ ἐν ἀριστερᾷ τῆς κατὰ
[17, 4]   διὰ τὴν ὁμοιότητα τοῦ σχήματος·  τὸ   δ´ ἐπὶ τῇ κορυφῇ χωρίον
[17, 36]   καὶ μεσαίτατόν ἐστιν γῆ,  τὸ   δ´ ἧττον τοιοῦτον καὶ ἐφεξῆς
[17, 5]   περὶ Συήνην οὐ συμπίπτουσιν ὄμβροι·  τὸ   δ´ ὅτι ἐξ ὄμβρων αἱ
[17, 3]   τὸ καλυπτόμενον ἐν ταῖς πλημμυρίσι,  τὸ   δ´ ὑπερδέξιον καὶ μετεωρότερον τοῦ
[17, 37]   αὐλὴν πάροδόν τε καὶ ἔξοδον.  τὸ   δὲ θαυμαστόν, ὅτι αἱ στέγαι
[17, 4]   ὧν τὸ μὲν Πηλουσιακὸν καλεῖται,  τὸ   δὲ Κανωβικὸν καὶ Ἡρακλειωτικόν· μεταξὺ
[17, 16]   ἄκρα ναΐσκον ἔχουσα Ἀρσινόης Ἀφροδίτης·  τὸ   δὲ παλαιὸν καὶ Θῶνίν τινα
[17, 8]   γυνὴ Ῥωξάνη ἀπῆραν εἰς Μακεδονίαν·  τὸ   δὲ σῶμα τοῦ Ἀλεξάνδρου κομίσας
[17, 36]   κοίλη ἐντὸς ἔχουσα τὴν γῆν·  τὸ   δὲ τῆς προνοίας, ὅτι βεβούληται
[17, 6]   χώματι διειργόμενοι ἀπ´ αὐτοῦ παράκεινται·  τὸ   δὲ χῶμά ἐστιν ἀπὸ τῆς
[17, 18]   τὰ πρῶτα δύο, οἷς ὥρισται  τὸ   Δέλτα· καὶ γὰρ οὐ πόρρω
[17, 51]   Ἰουδαίᾳ καὶ ὅμοροι οἱ περὶ  τὸ   Δέλτα καὶ τὴν Ἀλεξάνδρειαν τοσοῦτον
[17, 51]   οὐκ εὔβρωτον ἐν τοῖς περὶ  τὸ   Δέλτα τόποις καὶ περὶ τὴν
[17, 48]   Συήνῃ καὶ τὸ φρέαρ ἐστὶ  τὸ   διασημαῖνον τὰς θερινὰς τροπάς, διότι
[17, 53]   τὸ αὔταρκες τῆς χώρας καὶ  τὸ   δυσείσβολον τοῖς ἔξωθεν, ἀπὸ μὲν
[17, 46]   πᾶν μᾶλλον ἐπέρχεται πιστεύειν  τὸ   ἐκ τῶν λίθων οὕτω τεταγμένων
[17, 37]   τό τε εἰσρέον ὕδωρ καὶ  τὸ   ἐκρέον. πρὸς δὲ τούτοις
[17, 29]   παρέλαβον παρὰ τῶν μεθερμηνευσάντων εἰς  τὸ   Ἑλληνικὸν τὰ τῶν ἱερέων ὑπομνήματα·
[17, 9]   φίλων. εἶτα τὸ Καισάρειον καὶ  τὸ   ἐμπόριον καὶ ἀποστάσεις, καὶ μετὰ
[17, 42]   δὲ κατὰ τὸ μαντεῖον  τὸ   ἐν Ἄμμωνι· καὶ αὗται δὲ
[17, 43]   ὀρνιθείας καὶ διοσημιῶν. διόπερ καὶ  τὸ   ἐν Ἄμμωνι σχεδόν τι ἐκλέλειπται
[17, 43]   Καλλισθένης, ὅτι τοῦ Ἀπόλλωνος  τὸ   ἐν Βραγχίδαις μαντεῖον ἐκλελοιπότος, ἐξ
[17, 3]   διῄρητο ὥσπερ τὸ σύμπαν καὶ  τὸ   ἐν ἑκάστῳ τῷ νομῷ πλῆθος,
[17, 48]   γὰρ καὶ συνταπεινοῦται τῷ ποταμῷ  τὸ   ἐν τῷ φρέατι ὕδωρ. εἰσὶν
[17, 12]   καὶ στρατιωτικοῦ τρία τάγματα, ὧν  τὸ   ἓν κατὰ τὴν πόλιν ἵδρυται
[17, 18]   πόρρω τῆς κορυφῆς σχίζεται εἰς  τὸ   ἐντὸς τοῦ Δέλτα. τῷ δὲ
[17, 25]   ὑπὸ Δαρείου τοῦ πρώτου, διαδεξαμένου  τὸ   ἑξῆς ἔργον. καὶ οὗτος δὲ
[17, 36]   τῆς σφαίρας τὸ μέσον καὶ  τὸ   ἐξωτάτω. ἀλλ´ ἐπειδὴ τῇ γῇ
[17, 10]   ~Ἑξῆς δ´ Εὐνόστου λιμὴν μετὰ  τὸ   ἑπταστάδιον, καὶ ὑπὲρ τούτου
[17, 25]   δὲ δόξῃ ψευδεῖ πεισθεὶς ἀφῆκε  τὸ   ἔργον περὶ συντέλειαν ἤδη· ἐπείσθη
[17, 6]   γέφυρα μόνον ἐπὶ τὴν νῆσον  τὸ   ἔργον τοῦτο, ἀλλὰ καὶ ὑδραγώγιον,
[17, 6]   γέφυρα ἐπὶ τὴν νῆσον κατὰ  τὸ   ἑσπέριον αὐτῆς μέρος ἐκτεταμένη, δύο
[17, 6]   τῆς εἰσβολῆς τοῦ λιμένος. καὶ  τὸ   ἑσπέριον δὲ στόμα οὐκ εὐείσβολόν
[17, 7]   καὶ εἰς τὸν λιμναῖον καὶ  τὸ   εὐάερον ἄξιον σημειώσεώς ἐστιν,
[17, 7]   συμβαίνει διὰ τὸ ἀμφίκλυστον καὶ  τὸ   εὔκαιρον τῆς ἀναβάσεως τοῦ Νείλου.
[17, 13]   τά τε ἐκ θαλάττης διὰ  τὸ   εὐλίμενον, καὶ τὰ ἐκ τῆς
[17, 16]   Ταπόσειρις μετὰ τὴν Νικόπολιν καὶ  τὸ   Ζεφύριον, ἄκρα ναΐσκον ἔχουσα Ἀρσινόης
[17, 44]   τοτὲ μὲν ἐξέλκοντες δικτύῳ πρὸς  τὸ   ἡλιαστήριον, ὡς καὶ ὑπὸ τῶν
[17, 18]   ~Μετὰ δὲ τὸν Κάνωβον ἔστι  τὸ   Ἡράκλειον Ἡρακλέους ἔχον ἱερόν· εἶτα
[17, 31]   παρακείμενον τῷ Ἡφαιστείῳ καὶ αὐτὸ  τὸ   Ἡφαίστειον πολυτελῶς κατεσκευασμένον ναοῦ τε
[17, 9]   Ῥόδῳ ἐνάμιλλον. ὑπέρκειται δὲ τούτου  τὸ   θέατρον· εἶτα τὸ Ποσείδιον, ἀγκών
[17, 47]   βοῦς· ἔπειτα Κροκοδείλων πόλις τιμῶσα  τὸ   θηρίον· εἶτα Ἀφροδίτης πόλις καὶ
[17, 38]   δὲ ἐπὶ τῷ χείλει κείμενον  τὸ   θηρίον· προσιόντες δὲ οἱ ἱερεῖς
[17, 3]   διακρίνεται τό τε ἀλλότριον καὶ  τὸ   ἴδιον· ἀνάγκη δὴ ἀναμετρεῖσθαι πάλιν
[17, 35]   καὶ τοῦ Παραιτονίου) μὴ ὥσπερ  τὸ   ἱερὸν ἐκεῖνο εἰκάζειν ἔστι πρότερον
[17, 27]   πόλις ἐπὶ χώματος ἀξιολόγου κειμένη,  τὸ   ἱερὸν ἔχουσα τοῦ Ἡλίου καὶ
[17, 27]   οὖν ἐστι πανέρημος πόλις,  τὸ   ἱερὸν ἔχουσα τῷ Αἰγυπτίῳ τρόπῳ
[17, 32]   κίνδυνον, εἰ τῷ βαδίζοντι πρὸς  τὸ   ἱερὸν λαῖλαψ ἐπιπέσοι. πόλις δ´
[17, 43]   Βραγχίδαις μαντεῖον ἐκλελοιπότος, ἐξ ὅτου  τὸ   ἱερὸν ὑπὸ τῶν Βραγχιδῶν σεσύλητο
[17, 37]   πως ἔχουσα τὴν πλευρὰν καὶ  τὸ   ἴσον ὕψος· Ἰμάνδης δ´ ὄνομα
[17, 9]   ἔρημος τῶν τοσούτων φίλων. εἶτα  τὸ   Καισάρειον καὶ τὸ ἐμπόριον καὶ
[17, 8]   δὲ τῶν βασιλείων ἐστὶ καὶ  τὸ   καλούμενον Σῆμα, περίβολος ἦν
[17, 3]   αὐτῶν τὸ μέρος ἀπολείπων μόνον  τὸ   καλυπτόμενον ἐν ταῖς πλημμυρίσι, τὸ
[17, 2]   ἀπὸ τοῦ Πηλουσιακοῦ στόματος πρὸς  τὸ   Κανωβικὸν στάδιοι χίλιοι τριακόσιοι. ~Ἐρατοσθένης
[17, 18]   ὧν καὶ Ἀρτεμίδωρος. μετὰ δὲ  τὸ   Κανωβικὸν στόμα ἔστι τὸ Βολβιτικόν,
[17, 18]   Ἡράκλειον Ἡρακλέους ἔχον ἱερόν· εἶτα  τὸ   Κανωβικὸν στόμα καὶ ἀρχὴ
[17, 11]   Παλαιφαρσάλου πρὸς τὸ Πηλούσιον καὶ  τὸ   Κάσιον ὄρος· τοῦτον μὲν οὖν
[17, 2]   ἀπὸ μεσημβρίας καὶ σχεδόν {τι}  τὸ   κατ´ εὐθεῖαν σῶμα τοῦ Νείλου
[17, 15]   Αἰγύπτιος κύαμος ἐξ οὗ  τὸ   κιβώριον, σχεδόν τι ἰσοΰψεις ῥάβδοι
[17, 35]   ἄλσος τῆς Θηβαϊκῆς ἐξ ἧς  τὸ   κόμμι. εἶθ´ Ἀφροδιτοπολίτης νομὸς
[17, 38]   ἐνέθηκε τὸ πέμμα καὶ πάλιν  τὸ   κρέας, εἶτα τὸ μελίκρατον κατήρασε·
[17, 6]   πλεῖστον τοῦ ἔργου τούτου καὶ  τὸ   κυριώτατον Ἀλεξάνδρειά ἐστι καὶ
[17, 18]   τὸ Βολβίτινον, εἶτ´ ἐκβάντες ἐτείχισαν  τὸ   λεχθὲν κτίσμα· χρόνῳ δ´ ἀναπλεύσαντες
[17, 53]   δοκοῦντες δὲ τοῖς πάλαι διὰ  τὸ   λῃστρικῶς ἀφυλάκτοις ἐπιτίθεσθαι πολλάκις· οἱ
[17, 42]   λίμνην, τρίτη δὲ κατὰ  τὸ   μαντεῖον τὸ ἐν Ἄμμωνι· καὶ
[17, 49]   ὥσπερ καὶ τὴν Ἐλεφαντίνην καὶ  τὸ   μέγεθος ἴσην, ἱερὰ ἔχουσαν Αἰγύπτια·
[17, 37]   δ´ οὖν Μοίριδος λίμνη διὰ  τὸ   μέγεθος καὶ τὸ βάθος ἱκανή
[17, 37]   μονολίθοις ὡσαύτως ἐστέγασται πλαξὶν ὑπερβαλλούσαις  τὸ   μέγεθος, ξύλων οὐδαμοῦ καταμεμιγμένων οὐδ´
[17, 13]   εὐκαιρίας τῆς κατὰ τὴν πόλιν  τὸ   μέγιστόν ἐστιν ὅτι τῆς Αἰγύπτου
[17, 38]   καὶ πάλιν τὸ κρέας, εἶτα  τὸ   μελίκρατον κατήρασε· καθαλόμενος δὲ εἰς
[17, 42]   ταύτης Ἄβυδος, ἐν  τὸ   Μεμνόνιον βασίλειον θαυμαστῶς κατεσκευασμένον ὁλόλιθον
[17, 46]   καὶ ἐν τῇ περαίᾳ ὅπου  τὸ   Μεμνόνιον· ἐνταῦθα δὲ δυεῖν κολοσσῶν
[17, 4]   ῥεῖθρα καθήκοντα μέχρι τῆς θαλάττης,  τὸ   μὲν ἐν δεξιᾷ τῆς κατὰ
[17, 6]   τῶν δ´ ἄκρων τῆς Φάρου  τὸ   μὲν ἑῷον μᾶλλόν ἐστι προσεχὲς
[17, 4]   ταῦτα τοῦ Νείλου στόματα, ὧν  τὸ   μὲν Πηλουσιακὸν καλεῖται, τὸ δὲ
[17, 40]   Μέμφιν· ἔστι δ´ κῆβος  τὸ   μὲν πρόσωπον ἐοικὼς σατύρῳ, τἆλλα
[17, 36]   μέσον καὶ σφαιρουμένων περὶ τοῦτο,  τὸ   μὲν πυκνότατον καὶ μεσαίτατόν ἐστιν
[17, 36]   προνοίας ἔργον εἰς ἓν συμφέροντας·  τὸ   μὲν τῆς φύσεως, ὅτι τῶν
[17, 18]   Δέλτα. τῷ δὲ Φατνιτικῷ συνάπτει  τὸ   Μενδήσιον, εἶτα τὸ Τανιτικὸν καὶ
[17, 20]   Ἀφροδίτης πόλις. ὑπὲρ δὲ  τὸ   Μενδήσιον στόμα καὶ τὸ Τανιτικὸν
[17, 3]   ἀναβάσεις καὶ τοῦτ´ οἰκήσιμον αὐτῶν  τὸ   μέρος ἀπολείπων μόνον τὸ καλυπτόμενον
[17, 36]   μερῶν· ἄκρα δὲ τῆς σφαίρας  τὸ   μέσον καὶ τὸ ἐξωτάτω. ἀλλ´
[17, 34]   ἐν ἄλλοις καὶ διότι περὶ  τὸ   μέταλλον τῶν λίθων, ἐξ ὧν
[17, 31]   θεὸς ὡς ἔφην νομιζόμενος, διάλευκος  τὸ   μέτωπον καὶ ἄλλα τινὰ μικρὰ
[17, 46]   μεγέθους αὐτῆς ἐπὶ ὀγδοήκοντα σταδίους  τὸ   μῆκος· ἔστι δ´ ἱερὰ {τὰ}
[17, 10]   δὲ τῆς Νεκροπόλεως ἐπὶ  τὸ   μῆκος πλατεῖα διατείνει παρὰ τὸ
[17, 18]   εἶθ´ Περσέως σκοπὴ καὶ  τὸ   Μιλησίων τεῖχος· πλεύσαντες γὰρ ἐπὶ
[17, 12]   φῦλον ὀξὺ καὶ πολιτικόν, καὶ  τὸ   μισθοφορικὸν βαρὺ καὶ πολὺ καὶ
[17, 8]   δὲ βασιλείων μέρος ἐστὶ καὶ  τὸ   Μουσεῖον, ἔχον περίπατον καὶ ἐξέδραν
[17, 16]   Σχεδία, κατοικία πόλεως, ἐν  τὸ   ναύσταθμον τῶν θαλαμηγῶν πλοίων, ἐφ´
[17, 45]   ἐστὶ Μυὸς ὅρμος, πόλις ἔχουσα  τὸ   ναύσταθμον τῶν πλοϊζομένων, καὶ τῆς
[17, 48]   νειλομέτριον, καθάπερ Μέμφις. ἔστι δὲ  τὸ   νειλομέτριον συννόμῳ λίθῳ κατεσκευασμένον ἐπὶ
[17, 4]   τριακοσίων σταδίων ἐπέχουσα συνεχῶς πλάτος  τὸ   οἰκήσιμον ἀρξαμένη ἀπὸ τῶν ὅρων
[17, 5]   ἐστιν. οἱ μὲν οὖν ἀρχαῖοι  τὸ   οἰκούμενον αὐτὸ καὶ ποτιζόμενον ὑπὸ
[17, 29]   ταύτην κατοικίαν ἱερέων γεγονέναι φασὶ  τὸ   παλαιὸν φιλοσόφων ἀνδρῶν καὶ ἀστρονομικῶν·
[17, 2]   βασιλείας διειλημμένοι. τῆς δ´ Αἰγύπτου  τὸ   παρὰ τὴν θάλαττάν ἐστιν ἀπὸ
[17, 4]   ἡμέραις τελέως γυμνοῦται καὶ ἀναψύχεται  τὸ   πεδίον· ὅσῳ δὲ θᾶττον
[17, 6]   γάρ ἐστι κολπώδης, ἄκρας εἰς  τὸ   πέλαγος προβεβλημένη δύο· τούτων δὲ
[17, 38]   τὸ στόμα, δὲ ἐνέθηκε  τὸ   πέμμα καὶ πάλιν τὸ κρέας,
[17, 38]   εἰς τὴν λίμνην διῇξεν εἰς  τὸ   πέραν· ἐπελθόντος δὲ καὶ ἄλλου
[17, 5]   μηνῦσαι τοὺς ποιήσαντας καθ´ ἡμᾶς  τὸ   περὶ τοῦ Νείλου βιβλίον, Εὔδωρόν
[17, 18]   εἶτα τὸ Τανιτικὸν καὶ τελευταῖον  τὸ   Πηλουσιακόν. ἔστι δὲ καὶ ἄλλα
[17, 21]   γε τῶν ἄκρων αὐτῆς ἵδρυται  τὸ   Πηλούσιον· ἀλλ´ ἔρημος ἅπασά ἐστι
[17, 24]   κεῖνται τοῦ μεγάλου ποταμοῦ ὑπὲρ  τὸ   Πηλούσιον ἐν τῇ Ἀραβίᾳ· καὶ
[17, 11]   ἧκε φεύγων ἐκ Παλαιφαρσάλου πρὸς  τὸ   Πηλούσιον καὶ τὸ Κάσιον ὄρος·
[17, 21]   πολλὰς ἔχοντα· καὶ αὐτὸ δὲ  τὸ   Πηλούσιον κύκλῳ περικείμενα ἔχει ἕλη,
[17, 28]   ἀπ´ ἀλλήλων μικρὸν πλέον  τὸ   πλάτος ἐστὶ τῆς κρηπῖδος τοῦ
[17, 6]   αὐτῆς νῦν διέξιμεν. ἐπεὶ δὲ  τὸ   πλεῖστον τοῦ ἔργου τούτου καὶ
[17, 53]   μὲν οὖν Αἴγυπτος εἰρηνικὴ  τὸ   πλέον ἐξ ἀρχῆς διὰ τὸ
[17, 3]   καὶ μὴν οἵ γε Αἰθίοπες  τὸ   πλέον νομαδικῶς ζῶσι καὶ ἀπόρως
[17, 5]   ~Οἱ μὲν οὖν ἀρχαῖοι στοχασμῷ  τὸ   πλέον, οἱ δ´ ὕστερον αὐτόπται
[17, 36]   ἀπολαμβάνεσθαι τὸ σύμπαν καὶ  τὸ   πλέον ὕδωρ ἀποκρύπτον τὴν ὑπ´
[17, 29]   τοιαύτην τινὰ ἐπιστήμην, γελώμενος δὲ  τὸ   πλέον ὡς ἀλαζὼν καὶ ἰδιώτης·
[17, 43]   λόγων, ἀλλὰ νεύμασι καὶ συμβόλοις  τὸ   πλέον, ὡς καὶ παρ´ Ὁμήρῳ
[17, 37]   πεφυτευμένα, εἶτα ἐν τῇ ἀποβάσει  τὸ   πλεονάζον ἀποδοῦσα τῇ αὐτῇ διώρυγι
[17, 3]   ἐπιμεληθέντες. βασιλέα γὰρ ἀποδείξαντες τριχῆ  τὸ   πλῆθος διεῖλον καὶ τοὺς μὲν
[17, 35]   ἐπὶ τῇ θαλάττῃ ἱδρῦσθαι διὰ  τὸ   πλῆθος τῶν τεκμηρίων, καὶ ταῦθ´
[17, 4]   ἀριστερᾷ τῆς κατὰ Κάνωβον καὶ  τὸ   πλησίον Ἡράκλειον προσαγορευόμενον· βάσιν δὲ
[17, 13]   Ἀλεξάνδρεια τῶν τοιούτων ὡς ἐπὶ  τὸ   πολὺ καὶ ὑποδοχεῖόν ἐστι καὶ
[17, 14]   δὴ καὶ τῷ ζύθῳ  τὸ   πολὺ φῦλον χρῆται τῶν Ἀλεξανδρέων·
[17, 50]   ἂν μή τις ὑπέργομον ποιήσῃ  τὸ   πορθμεῖον. ~Καθ´ ὅλην δὲ τὴν
[17, 9]   δὲ τούτου τὸ θέατρον· εἶτα  τὸ   Ποσείδιον, ἀγκών τις ἀπὸ τοῦ
[17, 10]   τῆς πόλεως· εἶθ´ Νεκρόπολις  τὸ   προάστειον, ἐν κῆποί τε
[17, 2]   μὲν Ἀσταβόρας καλεῖται κατὰ  τὸ   πρὸς ἕω πλευρὸν ῥέων, ἅτερος
[17, 28]   κρηπῖδος τοῦ νεώ, ἔπειτ´ εἰς  τὸ   πρόσθεν προϊόντι κατ´ ἐπινευούσας γραμμὰς
[17, 6]   καὶ ἐξέχουσαι, τραχύνουσαι πᾶσαν ὥραν  τὸ   προσπῖπτον ἐκ τοῦ πελάγους κλυδώνιον.
[17, 15]   ἐν σκάφαις θαλαμηγοῖς, ἐνδύνοντες εἰς  τὸ   πύκνωμα τῶν κυάμων καὶ σκιαζόμενοι
[17, 18]   στόμα ἔστι τὸ Βολβιτικόν, εἶτα  τὸ   Σεβεννυτικὸν καὶ τὸ Φατνιτικόν, τρίτον
[17, 18]   τὸ τῶν Μιλησίων τεῖχος ἐπὶ  τὸ   Σεβεννυτικὸν προϊόντι στόμα λίμναι εἰσίν,
[17, 37]   ὕλης οὐδεμιᾶς· ἀναβάντα τε ἐπὶ  τὸ   στέγος οὐ μεγάλῳ ὕψει ἅτε
[17, 38]   ἱερεῖς οἱ μὲν διέστησαν αὐτοῦ  τὸ   στόμα, δὲ ἐνέθηκε τὸ
[17, 18]   ἦν τὸν Μῆδον) κατέσχον εἰς  τὸ   στόμα τὸ Βολβίτινον, εἶτ´ ἐκβάντες
[17, 36]   ὥστ´ ἐν αἷς μὲν ἀπολαμβάνεσθαι  τὸ   σύμπαν καὶ τὸ πλέον
[17, 3]   ἐμπορίας. τριχῆ δὲ διῄρητο ὥσπερ  τὸ   σύμπαν καὶ τὸ ἐν ἑκάστῳ
[17, 8]   καὶ οἶκον μέγαν ἐν  τὸ   συσσίτιον τῶν μετεχόντων τοῦ Μουσείου
[17, 29]   ἐκλέλοιπε δὲ καὶ τοῦτο νυνὶ  τὸ   σύστημα καὶ ἄσκησις. ἐκεῖ
[17, 8]   Ἀλεξανδρεῖς διάγουσιν. ~Ἔστι δὲ χλαμυδοειδὲς  τὸ   σχῆμα τοῦ ἐδάφους τῆς πόλεως,
[17, 4]   ἐπὶ πλέον ἐκτροπῶν. ποιεῖ δὲ  τὸ   σχῆμα τοῦτο τῆς ποταμίας ἧς
[17, 8]   καὶ Ἀλεξάνδρου· ἔφθη γὰρ  τὸ   σῶμα ἀφελόμενος Περδίκκαν τοῦ
[17, 23]   τὸν Τυφῶνα, μὴ ἐπελθὼν ἐκρίψειε  τὸ   σῶμα τῆς θήκης. ~Ἀπὸ μὲν
[17, 18]   Φατνιτικῷ συνάπτει τὸ Μενδήσιον, εἶτα  τὸ   Τανιτικὸν καὶ τελευταῖον τὸ Πηλουσιακόν.
[17, 20]   δὲ τὸ Μενδήσιον στόμα καὶ  τὸ   Τανιτικὸν λίμνη μεγάλη καὶ
[17, 20]   καὶ Φαρβητίτης νομός· εἶτα  τὸ   Τανιτικὸν στόμα τινες Σαϊτικὸν
[17, 46]   ἱερεῖς· τούτων δ´ ἐστὶ καὶ  τὸ   τὰς ἡμέρας μὴ κατὰ σελήνην
[17, 12]   τρία γένη τὴν πόλιν οἰκεῖν,  τό   τε Αἰγύπτιον καὶ ἐπιχώριον φῦλον
[17, 3]   τἆλλα σημεῖα ἀποκρύπτων οἷς διακρίνεται  τό   τε ἀλλότριον καὶ τὸ ἴδιον·
[17, 31]   πάλιν εἰς τὴν οἰκείαν στάσιν.  τό   τε δὴ τοῦ Ἄπιδός ἐστιν
[17, 10]   τὰς στοάς· ἐν μέσῳ {δὲ}  τό   τε δικαστήριον καὶ τὰ ἄλση.
[17, 37]   κλεῖθρα οἷς ταμιεύουσιν οἱ ἀρχιτέκτονες  τό   τε εἰσρέον ὕδωρ καὶ τὸ
[17, 10]   ἐπιτήδειαι. ἐντὸς δὲ τῆς διώρυγος  τό   τε Σαράπειον καὶ ἄλλα τεμένη
[17, 31]   εἰς αὐτήν· ἔχει δὲ ἱερά,  τό   τε τοῦ Ἄπιδος ὅς ἐστιν
[17, 9]   Τιμώνιον προσηγόρευσε. τοῦτο δ´ ἔπραξε  τὸ   τελευταῖον, ἡνίκα προλειφθεὶς ὑπὸ τῶν
[17, 16]   χώραν ἀναπλέουσιν· ἐνταῦθα δὲ καὶ  τὸ   τελώνιον τῶν ἄνωθεν καταγομένων καὶ
[17, 28]   κατὰ τὴν εἰσβολὴν τὴν εἰς  τὸ   τέμενος λιθόστρωτόν ἐστιν ἔδαφος, πλάτος
[17, 7]   λίμνην καὶ οὐδὲν ἐᾷ τελματῶδες  τὸ   τὴν ἀναφορὰν ποιῆσον μοχθηράν· τότε
[17, 45]   σταθμούς, τοῦτο δὲ πρᾶξαι διὰ  τὸ   τὴν Ἐρυθρὰν δύσπλουν εἶναι καὶ
[17, 35]   τὸ τοῦ Ὀσίριδος ἱερὸν καὶ  τὸ   τῆς ἀκάνθης ἄλσος τῆς Θηβαϊκῆς
[17, 43]   ἀναγράψαντες, προστιθέντες μὲν πολὺ καὶ  τὸ   τῆς κολακείας εἶδος ἐμφαίνοντες δέ
[17, 6]   κλυδώνιον. ἔστι δὲ καὶ αὐτὸ  τὸ   τῆς νησῖδος ἄκρον πέτρα περίκλυστος,
[17, 36]   {τὸ} τῆς φύσεως ἅμα καὶ  τὸ   τῆς προνοίας ἔργον εἰς ἓν
[17, 24]   παρὰ τοῖς Αἰγυπτίοις ἄστατόν ἐστι  τὸ   τῆς σχοίνου μέτρον, αὐτὸς
[17, 36]   νῦν δ´ ἐπὶ τοσοῦτον ὑπομνηστέον  {τὸ}   τῆς φύσεως ἅμα καὶ τὸ
[17, 36]   τῶν πάντων ὑφ´ ἓν συννευόντων  τὸ   τοῦ ὅλου μέσον καὶ σφαιρουμένων
[17, 23]   Σάις καὶ μικρὸν ταύτης ὕπερθε  τὸ   τοῦ Ὀσίριδος ἄσυλον, ἐν
[17, 35]   ὁμοίως ἐν τῇ Λιβύῃ καὶ  τὸ   τοῦ Ὀσίριδος ἱερὸν καὶ τὸ
[17, 12]   πόλει λοιπὸν ἦν τῷ ὄντι  τὸ   τοῦ ποιητοῦ „Αἴγυπτόνδ´ ἰέναι δολιχὴν
[17, 8]   πρὸς ταῖς ὑπαρχούσαις, ὥστε νῦν  τὸ   τοῦ ποιητοῦ ἐξ ἑτέρων ἕτερ´
[17, 17]   Μενελάου κυβερνήτου ἀποθανόντος αὐτόθι, ἔχουσα  τὸ   τοῦ Σαράπιδος ἱερὸν πολλῇ ἁγιστείᾳ
[17, 12]   οὐδένειαν· τρίτον δ´ ἦν γένος  τὸ   τῶν Ἀλεξανδρέων οὐδ´ αὐτὸ εὐκρινῶς
[17, 18]   τῆς Σχεδίας ὕπερθεν. μετὰ δὲ  τὸ   τῶν Μιλησίων τεῖχος ἐπὶ τὸ
[17, 30]   τοῦ ποταμοῦ τροχοὶ καὶ κοχλίαι  τὸ   ὕδωρ ἀνάγουσιν, ἀνδρῶν ἑκατὸν πεντήκοντα
[17, 36]   δ´ ἧττον τοιοῦτον καὶ ἐφεξῆς  τὸ   ὕδωρ, ἑκάτερον δὲ σφαῖρα,
[17, 49]   εἰς κρημνόν, καθ´ οὗ καταρρήγνυται  τὸ   ὕδωρ, ἑκατέρωθεν δὲ πρὸς τῇ
[17, 4]   τετταράκοντα ἡμέρας τοῦ θέρους διαμεῖναν  τὸ   ὕδωρ ἔπειθ´ ὑπόβασιν λαμβάνει κατ´
[17, 36]   προστιθεῖσαν ἑαυτῇ μηδ´ ἀφαιροῦσαν, μήτε  τὸ   ὕδωρ, μηδὲ τὴν ἕδραν ἔχειν
[17, 36]   ἀλλ´ ἐπειδὴ τῇ γῇ περίκειται  τὸ   ὕδωρ, οὐκ ἔστι δ´ ἔνυδρον
[17, 36]   τὴν γῆν ἀποκρύπτουσαν ὑφ´ ἑαυτῇ  τὸ   ὕδωρ, πλὴν ὅσον χρήσιμον τῷ
[17, 44]   θεατῶν ὁραθῆναι, ἐμβαίνοντες ἅμα εἰς  τὸ   ὕδωρ, τοτὲ δὲ πάλιν εἰς
[17, 6]   τῆς Ἀλεξανδρέων πόλεώς ἐστι μέρος  τὸ   ὑπερκείμενον τῶν νεωρίων, τότε δὲ
[17, 33]   γενόμενος κατὰ κορυφὴν αὐτοῦ ῥίψειε  τὸ   ὑπόδημα εἰς τὸν κόλπον·
[17, 33]   τῆς πλευρᾶς ἑκάστης μικρῷ μεῖζον  τὸ   ὕψος ἔχουσαι· μικρῷ δὲ καὶ
[17, 33]   θεάμασι καταριθμοῦνται· εἰσὶ γὰρ σταδιαῖαι  τὸ   ὕψος, τετράγωνοι τῷ σχήματι, τῆς
[17, 52]   τὴν τερατείαν προσφέροντες· οἷον καὶ  τὸ   φάσκειν περὶ τὰς νήσους τὰς
[17, 18]   Βολβιτικόν, εἶτα τὸ Σεβεννυτικὸν καὶ  τὸ   Φατνιτικόν, τρίτον ὑπάρχον τῷ μεγέθει
[17, 48]   ἐν δὲ τῇ Συήνῃ καὶ  τὸ   φρέαρ ἐστὶ τὸ διασημαῖνον τὰς
[17, 54]   ἀνέμου· προσβαλὼν δὲ ἐξ ἐφόδου  τὸ   φρούριον αἱρεῖ, καὶ μετὰ ταῦτα
[17, 54]   ἐξεβοήθησε καὶ φθάνει προσελθὼν εἰς  τὸ   φρούριον, καὶ πλείοσι παρασκευαῖς ἐξασφαλισάμενος
[17, 45]   ἐφάνη δὴ τῇ πείρᾳ πολὺ  τὸ   χρήσιμον, καὶ νῦν Ἰνδικὸς
[17, 37]   θάτερον τῶν στομάτων ἔχειν ὑπολειπόμενον  τὸ   χρήσιμον πρὸς τὰς ἐποχετείας καὶ
[17, 43]   Ἀλέξανδρον φιλοδοξῆσαι μάλιστα ἀνελθεῖν ἐπὶ  τὸ   χρηστήριον, ἐπειδὴ καὶ Περσέα ἤκουσε
[17, 7]   πολύτροπος· ἀμφίκλυστόν τε γάρ ἐστι  τὸ   χωρίον δυσὶ πελάγεσι, τῷ μὲν
[17, 13]   ἰέναι δολιχὴν ὁδὸν ἀργαλέην τε.  ~Τοιαῦτα   δ´ ἦν, εἰ μὴ χείρω,
[17, 43]   ὁδόν, ἤδη τούτων κολακευτικῶς λεγομένων·  τοιαῦτα   δὲ καὶ τὰ ἑξῆς· μόνῳ
[17, 43]   τὰ μὲν δὴ τῶν συγγραφέων  τοιαῦτα.   ~Ἐν δὲ τῇ Ἀβύδῳ τιμῶσι
[17, 36]   γὰρ οἷόν τε ἄλλως τὰ  τοιαῦτα   καὶ τοσαῦτα καὶ τηλικαῦτα ἐν
[17, 46]   κτήματα κεῖται. καὶ ἄλλοι δὲ  τοιαῦτα   λέγουσι, μητρόπολιν τιθέντες τῆς Αἰγύπτου
[17, 28]   κατασκευῆς τῶν ἱερῶν διάθεσις  τοιαύτη·   κατὰ τὴν εἰσβολὴν τὴν εἰς
[17, 3]   μόνον πληρώσαντος λιμοῦ οὐδεὶς ᾔσθετο.  τοιαύτη   μὲν διάταξις· τὰ δ´
[17, 17]   τῇ διώρυγι εὐφυεῖς πρὸς τὴν  τοιαύτην   ἄνεσιν καὶ εὐωχίαν. ~Μετὰ δὲ
[17, 46]   δὲ τῷ Ἑρμῇ πᾶσαν τὴν  τοιαύτην   μάλιστα σοφίαν· τῷ δὲ Διὶ
[17, 29]   τῷ ἡγεμόνι Χαιρήμων τοὔνομα, προσποιούμενος  τοιαύτην   τινὰ ἐπιστήμην, γελώμενος δὲ τὸ
[17, 29]   οὖν οὐδεὶς ἡμῖν ἐδείκνυτο τῆς  τοιαύτης   ἀσκήσεως προεστώς, ἀλλ´ οἱ ἱεροποιοὶ
[17, 6]   περὶ αὐτήν, ἐντεῦθεν ἀρκτέον. ἔστι  τοίνυν   ἀπὸ Πηλουσίου παραλία πρὸς
[17, 36]   γῆ, τὸ δ´ ἧττον  τοιοῦτον   καὶ ἐφεξῆς τὸ ὕδωρ, ἑκάτερον
[17, 13]   ποταμὸς πορθμεύει συνάγει τε εἰς  τοιοῦτον   χωρίον ὅπερ μέγιστον ἐμπόριον τῆς
[17, 15]   φύλλων. μὲν δὴ κύαμος  τοιοῦτος,   δὲ βύβλος ἐνταῦθα μὲν
[17, 5]   θαυμαστὸν οὖν πῶς ἐκ τῶν  τοιούτων   ἀφορμῶν οὐ τελέως ἐναργὴς ἦν
[17, 5]   αἱ ἀναβάσεις μὴ ζητεῖν, μηδὲ  τοιούτων   δεῖσθαι μαρτύρων οἵους Ποσειδώνιος εἴρηκε.
[17, 12]   ἐφίει τὰ πλήθη καὶ διέφθειρε)  τοιούτων   δή, φησίν, ὄντων τῶν ἐν
[17, 5]   Πτολεμαϊκούς. οὗτοι γὰρ ἐφρόντισαν τῶν  τοιούτων,   διαφερόντως δ´ Φιλάδελφος ἐπικληθείς,
[17, 48]   παραχωμάτων καὶ διωρύγων καὶ ἄλλων  τοιούτων,   καὶ τοῖς ἡγεμόσι τῶν προσόδων
[17, 5]   βασιλεῖς οὐ πάνυ ἐφρόντισαν τῶν  τοιούτων·   καίπερ οἰκεῖοι σοφίας γεγονότες καὶ
[17, 48]   πολλοῦ γὰρ ἴσασιν ἐκ τῶν  τοιούτων   σημείων καὶ τῶν ἡμερῶν τὴν
[17, 45]   καὶ τοῦτ´ ἔστιν ἐμπόριον τῶν  τοιούτων   φορτίων. οὐκ ἄπωθεν δὲ τῆς
[17, 13]   μόνη γὰρ Ἀλεξάνδρεια τῶν  τοιούτων   ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ καὶ
[17, 15]   Μαρεώτην οἶνον. ~Φύεται δ´ ἐν  τοῖς   Αἰγυπτιακοῖς ἕλεσι καὶ ταῖς λίμναις
[17, 24]   παρ´ αὐτῶν. καὶ διότι παρὰ  τοῖς   Αἰγυπτίοις ἄστατόν ἐστι τὸ τῆς
[17, 2]   μέχρι τῶν ἀγκώνων, οὐχ ὑποταττόμενοι  τοῖς   Αἰθίοψιν, ἀλλ´ ἰδίᾳ κατὰ πλείους
[17, 53]   χώρα φρουρεῖται· τολμήσασι δὲ  τοῖς   Αἰθίοψιν ἐπιθέσθαι κινδυνεῦσαι τῇ χώρᾳ
[17, 44]   ψάλτην ἀπάρχεσθαι τῷ θεῷ, καθάπερ  τοῖς   ἄλλοις θεοῖς ἔθος. μετὰ δὲ
[17, 42]   τε κατοικία καὶ εὔοινος καὶ  τοῖς   ἄλλοις ἱκανή, δευτέρα δ´
[17, 48]   ἀναβάσεων· ἐπισκοποῦντες οὖν ταύτας διασημαίνουσι  τοῖς   ἄλλοις, ὅπως εἰδεῖεν· πρὸ πολλοῦ
[17, 22]   θεοὶ νομίζονται, οἱ δὲ παρὰ  τοῖς   ἄλλοις, παρὰ πολλοῖς γὰρ δὴ
[17, 31]   κατεσκευασμένον ναοῦ τε μεγέθει καὶ  τοῖς   ἄλλοις. πρόκειται δ´ ἐν τῷ
[17, 11]   βασιλείοις, εἰς οὓς παρῄει διαμιλλησόμενος  τοῖς   ἀνταγωνισταῖς. τοῦτον μὲν οὖν οἱ
[17, 6]   σημείου τινὸς ὑψηλοῦ καὶ λαμπροῦ  τοῖς   ἀπὸ τοῦ πελάγους προσπλέουσιν ὥστ´
[17, 53]   ὄρεσι, τοῖς τε Λιβυκοῖς καὶ  τοῖς   Ἀραβίοις, ὥσπερ ἔφαμεν· λοιπὰ δὲ
[17, 39]   ἰχνεύμων τιμᾶται ὑπεναντίως  τοῖς   Ἀρσινοΐταις· οἱ μὲν γὰρ τοὺς
[17, 43]   Ἄμμωνος τοσοῦτον εἰπεῖν βουλόμεθα ὅτι  τοῖς   ἀρχαίοις μᾶλλον ἦν ἐν τιμῇ
[17, 28]   εἰδώλων, ὁμοίων τοῖς Τυρρηνικοῖς καὶ  τοῖς   ἀρχαίοις σφόδρα τῶν παρὰ τοῖς
[17, 24]   λέγει λίμνας καὶ διώρυγας ἐν  τοῖς   αὐτοῖς μέρεσιν ἔξω τοῦ Δέλτα.
[17, 5]   ἐπαρχίαν κρίναντες τὴν Αἴγυπτον ἐν  τοῖς   αὐτοῖς ὅροις διεφύλαξαν. αὐάσεις δ´
[17, 19]   δ´ Ἐρατοσθένης κοινὸν μὲν εἶναι  τοῖς   βαρβάροις πᾶσιν ἔθος τὴν ξενηλασίαν,
[17, 11]   οὐκ ὤκνει συντελεῖν ἀγῶνας ἐν  τοῖς   βασιλείοις, εἰς οὓς παρῄει διαμιλλησόμενος
[17, 48]   καὶ προδηλοῦσι. τοῦτο δὲ καὶ  τοῖς   γεωργοῖς χρήσιμον τῆς τῶν ὑδάτων
[17, 3]   καὶ τὸν ἀφ´ ἡμῶν ἐκτοπισμόν,  τοῖς   δ´ Αἰγυπτίοις ἅπαντα τἀναντία συμβέβηκε·
[17, 36]   οὖν θεοῖς ἀπέδειξε τὸν οὐρανὸν  τοῖς   δ´ ἀνθρώποις τὴν γῆν, τὰ
[17, 22]   ἔξω αὐτοῦ τοῖς μὲν ἄρρην  τοῖς   δὲ θήλεια τρέφεται, οὗτοι δὲ
[17, 54]   τὴν Ψέλχιν αἱρεῖ· προσαριθμουμένου δὲ  τοῖς   ἑαλωκόσι τοῦ πλήθους τῶν πεσόντων
[17, 1]   κινναμωμοφόρου· τὰ λειπόμενα καὶ συνεχῆ  τοῖς   ἔθνεσι τούτοις, ταῦτα δ´ ἐστὶ
[17, 45]   Ἐρυθρὰν δύσπλουν εἶναι καὶ μάλιστα  τοῖς   ἐκ τοῦ μυχοῦ πλοϊζομένοις. ἐφάνη
[17, 6]   νῆσον ἄλλοι στάδιοι πεντήκοντα πρὸς  τοῖς   ἑκατόν. δὲ Φάρος νησίον
[17, 5]   κόλπον μέχρι τῆς κινναμωμοφόρου καὶ  τοῖς   ἐκπεμπομένοις ἐπὶ τὴν τῶν ἐλεφάντων
[17, 13]   καὶ ὑποδοχεῖόν ἐστι καὶ χορηγεῖ  τοῖς   ἐκτός. ἔτι δὲ μᾶλλον κατιδεῖν
[17, 28]   τοῖς ἀρχαίοις σφόδρα τῶν παρὰ  τοῖς   Ἕλλησι δημιουργημάτων. ἔστι δέ τις
[17, 29]   ἠγνοεῖτο τέως ἐνιαυτὸς παρὰ  τοῖς   Ἕλλησιν ὡς καὶ ἄλλα πλείω,
[17, 9]   δ´ ἐν ἀριστερᾷ ἐστι συνεχῆ  τοῖς   ἐν τῇ Λοχιάδι τὰ ἐνδοτέρω
[17, 15]   ἡδεῖαν ὄψιν παρέχουσι καὶ τέρψιν  τοῖς   ἐνευωχεῖσθαι βουλομένοις· εὐωχοῦνται δ´ ἐν
[17, 24]   μέτρον, αὐτὸς Ἀρτεμίδωρος ἐν  τοῖς   ἑξῆς δηλοῖ. ἀπὸ μὲν γὰρ
[17, 53]   τῆς χώρας καὶ τὸ δυσείσβολον  τοῖς   ἔξωθεν, ἀπὸ μὲν τῶν ἄρκτων
[17, 33]   δὲ δύο τούτων καὶ ἐν  τοῖς   ἑπτὰ θεάμασι καταριθμοῦνται· εἰσὶ γὰρ
[17, 6]   τῶν ἀλφίτων μέρος τῶν παρεσκευασμένων  τοῖς   ἐργάταις παρέσχον, δι´ ὧν καὶ
[17, 5]   ἄνω κλυζομένης, καὶ μάλιστα ἐν  τοῖς   ἐσχάτοις ὄρεσι, παυσαμένων δὲ τῶν
[17, 51]   τὸν ἄριστον, μεγίστην τελοῦσα πρόσοδον  τοῖς   ἡγεμόσι· βασιλικὴ γὰρ ἦν, ἰδιώτῃ
[17, 48]   διωρύγων καὶ ἄλλων τοιούτων, καὶ  τοῖς   ἡγεμόσι τῶν προσόδων χάριν· αἱ
[17, 49]   καὶ θέαν τινὰ οἱ σκαφῖται  τοῖς   ἡγεμόσιν ἐπιδείκνυνται· μὲν γὰρ
[17, 35]   αἰγιαλοὺς δὲ ἔστιν ὁρᾶν ἐοικότας  τοῖς   θαλαττίοις, ὡς ὑπονοεῖν τὰ αὐτὰ
[17, 44]   ὑπὲρ μιᾶς τῶν πλευρῶν, ὥστε  τοῖς   θηρίοις ἐκβᾶσι τοῦ ὕδατος ἡλιαστήριον
[17, 38]   λίμνῃ καθ´ αὑτὸν τρεφόμενος, χειροήθης  τοῖς   ἱερεῦσι· καλεῖται δὲ Σοῦχος· τρέφεται
[17, 29]   Εὔδοξος δεῦρο, καὶ συνδιέτριψαν  τοῖς   ἱερεῦσιν ἐνταῦθα ἐκεῖνοι τρισκαίδεκα ἔτη,
[17, 16]   κειμένη, διαίτας ἔχουσα καὶ ἀπόψεις  τοῖς   καπυρίζειν βουλομένοις καὶ ἀνδράσι καὶ
[17, 2]   σταδίους, καὶ σχεδόν {τι} ἀντάρας  τοῖς   κατὰ Μερόην τόποις καὶ εἰς
[17, 15]   (οὐ γὰρ ἀσκεῖται) ἐν δὲ  τοῖς   κάτω μέρεσι τοῦ Δέλτα πολλή,
[17, 7]   πνιγώδεις ἔχουσι τοὺς ἀέρας ἐν  τοῖς   καύμασι τοῦ θέρους· ἐπὶ γὰρ
[17, 8]   τῶν γὰρ βασιλέων ἕκαστος ὥσπερ  τοῖς   κοινοῖς ἀναθήμασι προσεφιλοκάλει τινὰ κόσμον,
[17, 52]   δ´ ἐκ μέρους, ἐποχετεύεται δὲ  τοῖς   κοχλίαις τὰ λίαν ἔξαλα. ~Ἦν
[17, 44]   εἴς τε τὴν Ῥώμην κομισθεῖσι  τοῖς   κροκοδείλοις ἐπιδείξεως χάριν συνηκολούθουν οἱ
[17, 47]   Ἀπόλλωνος πόλις καὶ αὕτη πολεμοῦσα  τοῖς   κροκοδείλοις. ~Ἡ δὲ Συήνη καὶ
[17, 39]   δὲ τοὺς ἰχνεύμονας τοὺς ὀλεθριωτάτους  τοῖς   κροκοδείλοις, καθάπερ καὶ ταῖς ἀσπίσι·
[17, 40]   Ἄνουβις τιμᾶται καὶ  τοῖς   κυσὶ τιμὴ καὶ σίτισις τέτακταί
[17, 22]   τῷ Δέλτα καὶ ἔξω αὐτοῦ  τοῖς   μὲν ἄρρην τοῖς δὲ θήλεια
[17, 36]   ἕνεκεν καὶ τὰ ἄλλα συνέστηκε.  τοῖς   μὲν οὖν θεοῖς ἀπέδειξε τὸν
[17, 5]   χειμῶνος δὲ οὔ, καὶ ἐν  τοῖς   νοτιωτάτοις, ἐν δὲ τῇ Θηβαΐδι
[17, 31]   τινὰ καὶ μάλιστα πρὸς ἐπίδειξιν  τοῖς   ξένοις· ὁρῶσι μὲν γὰρ καὶ
[17, 29]   οἱ ἱεροποιοὶ μόνον καὶ ἐξηγηταὶ  τοῖς   ξένοις τῶν περὶ τὰ ἱερά.
[17, 53]   πολλοὶ οὐδὲ μάχιμοι, δοκοῦντες δὲ  τοῖς   πάλαι διὰ τὸ λῃστρικῶς ἀφυλάκτοις
[17, 49]   δὲ ὅμοιον ἔμοιγε ἐφαίνετο ἔχειν  τοῖς   παρ´ ἡμῖν καὶ ἐν Αἰγύπτῳ
[17, 36]   χρήσιμον τῷ ἀνθρωπείῳ γένει καὶ  τοῖς   περὶ αὐτὸ ζῴοις καὶ φυτοῖς.
[17, 53]   αὐτὸν μετὰ λίθων βολῆς, αὐτοῖς  τοῖς   περὶ ἑαυτὸν στρατιώταις ἀντέσχε, καὶ
[17, 51]   ἐκφέροντος καρπὸν οὐκ εὔβρωτον ἐν  τοῖς   περὶ τὸ Δέλτα τόποις καὶ
[17, 5]   τοῦτο δ´ ὑπῆρξε μάλιστα δῆλον  τοῖς   πλέουσι τὸν Ἀράβιον κόλπον μέχρι
[17, 17]   πᾶσα νὺξ πληθύει τῶν ἐν  τοῖς   πλοιαρίοις καταυλουμένων καὶ κατορχουμένων ἀνέδην
[17, 19]   τοὺς Πέρσας δὲ κακῶς ἡγεῖσθαι  τοῖς   πρέσβεσι τὰς δοὺς κύκλῳ
[17, 19]   δ´ ὑπὸ βουκόλων λῃστῶν ἐπιτιθεμένων  τοῖς   προσορμιζομένοις, Καρχηδονίους δὲ καταποντοῦν εἴ
[17, 36]   καὶ μυρίων ἔργων δημιουργὸς ἐν  τοῖς   πρώτοις ζῷα γεννᾶν ὡς πολὺ
[17, 25]   τῶν ὑδάτων ἐπιφανείας καὶ ἐν  τοῖς   πρώτοις ὑπομνήμασι. ~Πλησίον δὲ τῆς
[17, 43]   κατέχει πολλή, τῶν Ῥωμαίων ἀρκουμένων  τοῖς   Σιβύλλης χρησμοῖς καὶ τοῖς Τυρρηνικοῖς
[17, 37]   ταῦτα μὲν φυσικά, ἐπίκειται δὲ  τοῖς   στόμασιν ἀμφοτέροις τῆς διώρυγος κλεῖθρα
[17, 12]   (καταστασιαζόμενος γὰρ Φύσκων πλεονάκις  τοῖς   στρατιώταις ἐφίει τὰ πλήθη καὶ
[17, 53]   καὶ τῆς ἑσπέρας ἐρήμοις ὄρεσι,  τοῖς   τε Λιβυκοῖς καὶ τοῖς Ἀραβίοις,
[17, 45]   Μυὸς ὅρμος εὐδοκιμεῖ, καὶ χρῶνται  τοῖς   τόποις τούτοις. πρότερον μὲν οὖν
[17, 12]   τῆς Αἰθιοπίας ἐν Συήνῃ, φρουρὰ  τοῖς   τόποις, τρεῖς δὲ κατὰ τὴν
[17, 5]   περὶ τῶν ὄμβρων ἱστορία  τοῖς   τότε, καὶ ταῦτα τῶν ἱερέων
[17, 46]   σελήνην ἄγειν ἀλλὰ κατὰ ἥλιον,  τοῖς   τριακονθημέροις δώδεκα μησὶν ἐπαγόντων πέντε
[17, 43]   ἀρκουμένων τοῖς Σιβύλλης χρησμοῖς καὶ  τοῖς   Τυρρηνικοῖς θεοπροπίοις διά τε σπλάγχνων
[17, 28]   τοῖχοι οὗτοι μεγάλων εἰδώλων, ὁμοίων  τοῖς   Τυρρηνικοῖς καὶ τοῖς ἀρχαίοις σφόδρα
[17, 15]   πύκνωμα τῶν κυάμων καὶ σκιαζόμενοι  τοῖς   φύλλοις· ἔστι γὰρ σφόδρα μεγάλα
[17, 7]   καύμασι τοῦ θέρους· ἐπὶ γὰρ  τοῖς   χείλεσιν αἱ λίμναι τελματοῦνται διὰ
[17, 37]   ἑπτὰ καὶ εἴκοσι· καὶ οἱ  τοῖχοι   δὲ οὐκ ἐξ ἐλαττόνων τῷ
[17, 28]   ἑξήκοντα· ἀναγλυφὰς δ´ ἔχουσιν οἱ  τοῖχοι   οὗτοι μεγάλων εἰδώλων, ὁμοίων τοῖς
[17, 37]   στίχον πᾶσαι καὶ ἐφ´ ἑνὸς  τοίχου   ὡς ἂν τείχους μακροῦ προκειμένας
[17, 48]   ὕδωρ. εἰσὶν οὖν ἐν τῷ  τοίχῳ   τοῦ φρέατος παραγραφαί, μέτρα τῶν
[17, 53]   τῶν Ῥωμαίων χώρα φρουρεῖται·  τολμήσασι   δὲ τοῖς Αἰθίοψιν ἐπιθέσθαι κινδυνεῦσαι
[17, 3]   ἕξ} πάλιν δ´ οἱ νομοὶ  τομὰς   ἄλλας ἔσχον· εἰς γὰρ τοπαρχίας
[17, 3]   καὶ αὗται δ´ εἰς ἄλλας  τομάς·   ἐλάχισται δ´ αἱ ἄρουραι μερίδες.
[17, 35]   τῇ κατὰ Ἡρώων πόλιν καὶ  τὸν   Αἰλανίτην μυχόν. ~Εἴρηται δὲ περὶ
[17, 43]   ἄξιον. γοῦν Καλλισθένης φησὶ  τὸν   Ἀλέξανδρον φιλοδοξῆσαι μάλιστα ἀνελθεῖν ἐπὶ
[17, 53]   οὔτε πρὸς πόλεμον οὔτε πρὸς  τὸν   ἄλλον βίον. καὶ νῦν δὲ
[17, 24]   Ἀρτεμίδωρος σχοίνων ὀκτὼ καὶ εἴκοσι  τὸν   ἀνάπλουν, τοῦτο δ´ εἶναι σταδίους
[17, 3]   τοὺς δ´ ἄλλους τῶν περὶ  τὸν   ἄνθρωπον· καὶ τοὺς μὲν {τὰ}
[17, 43]   ὑποκριναμένου· τοῦτο μέντοι ῥητῶς εἰπεῖν  τὸν   ἄνθρωπον πρὸς τὸν βασιλέα ὅτι
[17, 31]   ταύτην δὲ τὴν αὐλὴν ἐξαφιᾶσι  τὸν   Ἆπιν καθ´ ὥραν τινὰ καὶ
[17, 13]   γε οὐδ´ εἴκοσι πλοῖα ἐθάρρει  τὸν   Ἀράβιον κόλπον διαπερᾶν ὥστε ἔξω
[17, 25]   ἐκδιδοῦσα εἰς τὴν Ἐρυθρὰν καὶ  τὸν   Ἀράβιον κόλπον κατὰ πόλιν Ἀρσινόην
[17, 5]   ὑπῆρξε μάλιστα δῆλον τοῖς πλέουσι  τὸν   Ἀράβιον κόλπον μέχρι τῆς κινναμωμοφόρου
[17, 1]   ποιοῦντας χερρόνησον, τὸν Περσικὸν καὶ  τὸν   Ἀράβιον, τούτῳ δέ τινα συμπεριωδεύθη
[17, 51]   καὶ νῆσος μάλιστα ἐκφέρουσα  τὸν   ἄριστον, μεγίστην τελοῦσα πρόσοδον τοῖς
[17, 5]   τις ἄν. Εὔδωρος δ´ ᾐτιᾶτο  τὸν   Ἀρίστωνα· μέντοι φράσις Ἀριστώνειος
[17, 39]   ὁμοίως τὰ προσενεχθέντα. ~Μετὰ δὲ  τὸν   Ἀρσινοΐτην καὶ τὸν Ἡρακλεωτικὸν νομὸν
[17, 4]   ποτίζειν δύναται, καθάπερ ἐπὶ τῆς  τὸν   Ἀρσινοΐτην νομὸν ποτιζούσης καὶ τὴν
[17, 35]   δεξιᾷ εἰς τὴν Λιβύην ἐπὶ  τὸν   Ἀρσινοΐτην νομόν, ὥστε καὶ δίστομον
[17, 11]   καὶ ἀναδείκνυται βασιλεύς. ἐν τούτῳ  τὸν   Αὐλητὴν ἀφικόμενον εἰς Ῥώμην δεξάμενος
[17, 4]   παρ´ οἷς τὰ μείζω θάλπη.  τὸν   αὐτὸν τρόπον καὶ τὰ ἐπάνω
[17, 36]   καὶ τῶν ὑδάτων πολλὰ χερσοῦσθαι  τὸν   αὐτὸν τρόπον ὅνπερ καὶ ἐν
[17, 3]   τὴν τῶν ἀέρων ἀσυμμετρίαν καὶ  τὸν   ἀφ´ ἡμῶν ἐκτοπισμόν, τοῖς δ´
[17, 43]   ῥητῶς εἰπεῖν τὸν ἄνθρωπον πρὸς  τὸν   βασιλέα ὅτι εἴη Διὸς υἱός.
[17, 25]   παιδός, ἀρξαμένου μόνον, εἶτ´ ἐκλιπόντος  τὸν   βίον, ὕστερον δὲ ὑπὸ Δαρείου
[17, 27]   ἱερὸν ἔχουσα τοῦ Ἡλίου καὶ  τὸν   βοῦν τὸν Μνεῦιν ἐν σηκῷ
[17, 19]   Αἰγυπτίους ἐλέγχεσθαι διὰ τῶν περὶ  τὸν   Βούσιριν μεμυθευμένων ἐν τῷ Βουσιρίτῃ
[17, 2]   Ἀστάπους· οἱ δ´ Ἀστασόβαν καλοῦσι,  τὸν   δ´ Ἀστάπουν ἄλλον εἶναι, ῥέοντα
[17, 21]   ἐν πλείοσιν εἴκοσι σταδίοις,  τὸν   δὲ κύκλον ἔχει τοῦ τείχους
[17, 5]   οὗτος) ἐκεῖνον δὲ παρ´ ἄλλου,  τὸν   δὲ παρ´ Ὁμήρου διιπετέα φάσκοντος
[17, 28]   πρόναον ἔχων μέγα καὶ ἀξιόλογον,  τὸν   δὲ σηκὸν σύμμετρον, ξόανον δ´
[17, 43]   „ὀφρύσι νεῦσε Κρονίων, τοῦ προφήτου  τὸν   Δία ὑποκριναμένου· τοῦτο μέντοι ῥητῶς
[17, 37]   δὲ κατὰ τὸν πρῶτον εἴσπλουν  τὸν   εἰς τὴν διώρυγα προελθόντι ὅσον
[17, 9]   τῷ μεγάλῳ λιμένι κατὰ μὲν  τὸν   εἴσπλουν ἐν δεξιᾷ νῆσος
[17, 6]   τοῦ λεχθέντος πύργου τῆς Φάρου  τὸν   εἴσπλουν ἔχων μέγας ἐστὶ
[17, 5]   βιβλίον, Εὔδωρόν τε καὶ Ἀρίστωνα  τὸν   ἐκ τῶν περιπάτων· πλὴν γὰρ
[17, 2]   δὲ καὶ διακοσίους τοὺς ἐπὶ  τὸν   ἐλάττω τὸν κατὰ Συήνην, πεντακισχιλίους
[17, 31]   μέλας· οἷς σημείοις ἀεὶ κρίνουσι  τὸν   ἐπιτήδειον εἰς τὴν διαδοχήν, ἀπογενομένου
[17, 54]   Αἰθιόπων, ἀνδρική τις γυνὴ πεπηρωμένη  τὸν   ἕτερον τῶν ὀφθαλμῶν· τούτους τε
[17, 6]   δύο διάπλους ἀπολείπουσα μόνον εἰς  τὸν   Εὐνόστου λιμένα καὶ αὐτοὺς γεγεφυρωμένους·
[17, 25]   Πτολεμαϊκοὶ βασιλεῖς διακόψαντες κλειστὸν ἐποίησαν  τὸν   εὔριπον ὥστε ὅτε βούλοιντο ἐκπλεῖν
[17, 39]   γὰρ ἐν αὐτῷ ξηραίνονται πρὸς  τὸν   ἥλιον, εἶτα τὰς ἀσπίδας μὲν
[17, 4]   ἐντρέχει νῆσος, ὧν ἀξιολογωτάτη  τὸν   Ἡρακλειωτικὸν νομὸν περιέχουσα, εἴ
[17, 39]   ~Μετὰ δὲ τὸν Ἀρσινοΐτην καὶ  τὸν   Ἡρακλεωτικὸν νομὸν Ἡρακλέους πόλις, ἐν
[17, 46]   τῶν λίθων οὕτω τεταγμένων ἐκπέμπεσθαι  τὸν   ἦχον. ὑπὲρ δὲ τοῦ Μεμνονίου
[17, 47]   δὲ τῇ περαίᾳ Ἱεράκων πόλις  τὸν   ἱέρακα τιμῶσα· εἶτ´ Ἀπόλλωνος πόλις
[17, 43]   μόνῳ γὰρ δὴ τῷ βασιλεῖ  τὸν   ἱερέα ἐπιτρέψαι παρελθεῖν εἰς τὸν
[17, 45]   πόλις, ὥστε καὶ αἱ διορίζουσαι  τὸν   ἰσθμὸν δύο πόλεις ἑκατέρωθέν εἰσιν.
[17, 18]   ἄνεσιν καὶ εὐωχίαν. ~Μετὰ δὲ  τὸν   Κάνωβον ἔστι τὸ Ἡράκλειον Ἡρακλέους
[17, 16]   Σχεδίαν ἄγουσαν ἑξῆς ἐπὶ  τὸν   Κάνωβον πλοῦς ἐστι παράλληλος τῇ
[17, 16]   τὸν μέγαν ποταμὸν καὶ ἐπὶ  τὸν   Κάνωβον, πρῶτον δὲ ἐπὶ τὴν
[17, 51]   ἐκείνης πρὸς ἄλλῳ φοίνικι καὶ  τὸν   καρυωτὸν γεννώσης, οὐ πολὺ κρείττονα
[17, 7]   τῶν καταγομένων ἑκατέρωσε εἴς τε  τὸν   κατὰ θάλατταν λιμένα καὶ εἰς
[17, 2]   διακοσίους τοὺς ἐπὶ τὸν ἐλάττω  τὸν   κατὰ Συήνην, πεντακισχιλίους δὲ ἄλλους
[17, 49]   ἀναπλεύσαντες οὖν ταύτῃ καταρρέουσιν ἐπὶ  τὸν   καταράκτην καὶ ὠθοῦνται μετὰ τῆς
[17, 32]   ἡμιφανεῖς· ἐξ ὧν εἰκάζειν παρῆν  τὸν   κίνδυνον, εἰ τῷ βαδίζοντι πρὸς
[17, 33]   αὐτοῦ ῥίψειε τὸ ὑπόδημα εἰς  τὸν   κόλπον· δὲ καὶ τῷ
[17, 6]   μεταξὺ νῆσος ἵδρυται κλείουσα  τὸν   κόλπον, παραβέβληται γὰρ αὐτῷ κατὰ
[17, 49]   ὠθοῦνται μετὰ τῆς σκάφης ἐπὶ  τὸν   κρημνὸν καὶ σώζονται σὺν αὐτῇ
[17, 38]   ἐν τῷ νομῷ τούτῳ τιμῶσι  τὸν   κροκόδειλον, καὶ ἔστιν ἱερὸς παρ´
[17, 37]   παρακείμενος τάφος τοῦ κατασκευάσαντος βασιλέως  τὸν   λαβύρινθον. ἔστι δὲ κατὰ τὸν
[17, 42]   ὁλόλιθον τῇ αὐτῇ κατασκευῇ ᾗπερ  τὸν   λαβύρινθον ἔφαμεν, οὐ πολλαπλοῦν δέ·
[17, 47]   ταῦτα Λατόπολις τιμῶσα Ἀθηνᾶν καὶ  τὸν   λάτον· εἶτα Εἰλειθυίας πόλις καὶ
[17, 6]   δ´ ἄκρα Λοχιάς) καὶ ποιεῖ  τὸν   λιμένα ἀρτίστομον· πρὸς δὲ τῇ
[17, 9]   ἔτι μᾶλλον προνεῦον εἰς μέσον  τὸν   λιμένα ἐπὶ τῷ ἄκρῳ κατεσκεύασε
[17, 7]   κατὰ θάλατταν λιμένα καὶ εἰς  τὸν   λιμναῖον καὶ τὸ εὐάερον ἄξιον
[17, 11]   τῆς φυγῆς· συμβασιλεύειν δ´ ἀπέδειξε  τὸν   λοιπὸν ἀδελφὸν αὐτῇ νέον παντελῶς
[17, 9]   Ἀκτίῳ κακοπραγίαν, Τιμώνειον αὑτῷ κρίνας  τὸν   λοιπὸν βίον, ὃν διάξειν ἔμελλεν
[17, 14]   ὥστε καὶ διαχεῖσθαι πρὸς παλαίωσιν  τὸν   Μαρεώτην οἶνον. ~Φύεται δ´ ἐν
[17, 2]   μὲν καὶ τριακοσίους σταδίους ἐπὶ  τὸν   μέγαν καταράκτην μικρὸν παρεπιστρέφων πρὸς
[17, 9]   ἑπτασταδίου. ταῦτα μὲν τὰ περὶ  τὸν   μέγαν λιμένα. ~Ἑξῆς δ´ Εὐνόστου
[17, 16]   ἐπὶ Σχεδίαν πλοῦς ἐπὶ  τὸν   μέγαν ποταμὸν καὶ ἐπὶ τὸν
[17, 10]   ἐξ ἐφόδου τὴν πόλιν ἠνάγκασε  τὸν   μὲν Ἀντώνιον ἑαυτὸν διαχειρίσασθαι, τὴν
[17, 18]   (κατὰ Κυαξάρη δ´ οὗτος ἦν  τὸν   Μῆδον) κατέσχον εἰς τὸ στόμα
[17, 27]   τοῦ Ἡλίου καὶ τὸν βοῦν  τὸν   Μνεῦιν ἐν σηκῷ τινι τρεφόμενον,
[17, 5]   δὲ παρ´ Ὁμήρου διιπετέα φάσκοντος  τὸν   Νεῖλον „ἂψ δ´ „εἰς Αἰγύπτοιο
[17, 1]   ταῦτα δ´ ἐστὶ τὰ περὶ  τὸν   Νεῖλον, ἐκθετέον· μετὰ δὲ ταῦτα
[17, 2]   τὴν ἑσπέραν χιλίους σταδίους διέχειν  τὸν   Νεῖλον, παραπλήσιον ὄντα τῷ γράμματι
[17, 2]   κατωτέρω ἑκατέρωθεν Μερόης παρὰ μὲν  τὸν   Νεῖλον πρὸς τὴν Ἐρυθρὰν Μεγάβαροι
[17, 5]   ᾔσθοντο ὑπὸ ὄμβρων θερινῶν πληρούμενον  τὸν   Νεῖλον, τῆς Αἰθιοπίας τῆς ἄνω
[17, 43]   τὸν ἱερέα ἐπιτρέψαι παρελθεῖν εἰς  τὸν   νεὼ μετὰ τῆς συνήθους στολῆς,
[17, 19]   τοῦ ἀλιμένου καὶ τοῦ μηδὲ  τὸν   ὄντα λιμένα ἀνεῖσθαι τὸν πρὸς
[17, 40]   καὶ νομὸς ὁμώνυμος· τιμῶσι δὲ  τὸν   ὀξύρυγχον καὶ ἔστιν αὐτοῖς ἱερὸν
[17, 40]   τῶν ἄλλων Αἰγυπτίων κοινῇ τιμώντων  τὸν   ὀξύρυγχον. τινὰ μὲν γὰρ τῶν
[17, 23]   (μία δὲ τούτων ἦν ἔχουσα  τὸν   Ὄσιριν ἀφανὴς πᾶσι) τοῦτο δὲ
[17, 44]   ~Ἐν δὲ τῇ Ἀβύδῳ τιμῶσι  τὸν   Ὄσιριν· ἐν δὲ τῷ ἱερῷ
[17, 23]   Ὀσίριδος ἄσυλον, ἐν κεῖσθαι  τὸν   Ὄσιρίν φασιν. ἀμφισβητοῦσι δὲ τούτου
[17, 36]   τοῖς μὲν οὖν θεοῖς ἀπέδειξε  τὸν   οὐρανὸν τοῖς δ´ ἀνθρώποις τὴν
[17, 19]   Λύκου πόλις καὶ Μένδης, ὅπου  τὸν   Πᾶνα τιμῶσι καὶ τῶν ζῴων
[17, 1]   σφίγγοντας αὐτὴν καὶ ποιοῦντας χερρόνησον,  τὸν   Περσικὸν καὶ τὸν Ἀράβιον, τούτῳ
[17, 14]   ἐοικυῖαν· ὀνομάζουσι δὲ καὶ Ζεφύριον  τὸν   πλησίον τόπον· εἶτ´ ἄλλος λιμὴν
[17, 46]   μὲν οὕτω· λέγει δὲ καὶ  τὸν   πλοῦτον „οὐδ´ ὅσα Θήβας Αἰγυπτίας,
[17, 46]   ἐπί τινων ὀβελίσκων ἀναγραφαὶ δηλοῦσαι  τὸν   πλοῦτον τῶν τότε βασιλέων καὶ
[17, 52]   εἶναι, καὶ βάθος ἄβυσσον ἔχειν  τὸν   πόρον κατὰ τοῦτον τὸν τόπον.
[17, 54]   νῆσος πλησίον ὑπεδέξατο ἐμβάντας εἰς  τὸν   πόρον· οὐ γὰρ πολλοὶ ἦσαν
[17, 39]   τῆς οὐρᾶς λαβόμενοι κατασπῶσιν εἰς  τὸν   ποταμὸν καὶ διαφθείρουσι· τοὺς δὲ
[17, 49]   γὰρ καταράκτης ἐστὶ κατὰ μέσον  τὸν   ποταμόν, πετρώδης τις ὀφρύς, ἐπίπεδος
[17, 3]   τῆς χώρας. δὲ περὶ  τὸν   ποταμὸν πραγματεία διαφέρει τοσοῦτον ὅσον
[17, 49]   ἐπίπεδος μὲν ἄνωθεν ὥστε δέχεσθαι  τὸν   ποταμόν, τελευτῶσα δ´ εἰς κρημνόν,
[17, 19]   μηδὲ τὸν ὄντα λιμένα ἀνεῖσθαι  τὸν   πρὸς τῇ Φάρῳ, φρουρεῖσθαι δ´
[17, 37]   τὸν λαβύρινθον. ἔστι δὲ κατὰ  τὸν   πρῶτον εἴσπλουν τὸν εἰς τὴν
[17, 54]   ἦσαν ἐνταῦθα οἱ κροκόδειλοι διὰ  τὸν   ῥοῦν. τούτων δ´ ἦσαν καὶ
[17, 18]   κτίσμα· χρόνῳ δ´ ἀναπλεύσαντες εἰς  τὸν   Σαϊτικὸν νομὸν καταναυμαχήσαντες Ἰνάρων πόλιν
[17, 11]   ἔκρινε καὶ ἐτεκνοποιήσατο ἐξ αὐτῆς,  τόν   τε Ἀκτιακὸν πόλεμον συνήρατο ἐκείνῃ
[17, 11]   καταχθεὶς οὖν ὑπὸ Γαβινίου Πτολεμαῖος  τόν   τε Ἀρχέλαον ἀναιρεῖ καὶ τὴν
[17, 11]   τοῦ βασιλέως· ἐπελθὼν δὲ Καῖσαρ  τόν   τε μειρακίσκον διαφθείρει καὶ καθίστησι
[17, 11]   μὲν οὖν Ἀλεξανδρεῖς ἀπέδειξαν βασιλέας  τόν   τε πρεσβύτερον τῶν παίδων καὶ
[17, 46]   δοθῆναι πένθος αὐτῆς ἄγεται μετὰ  τὸν   τῆς παλλακείας καιρόν. ~Μετὰ δὲ
[17, 42]   ἔστι δὲ διῶρυξ ἄγουσα ἐπὶ  τὸν   τόπον ἀπὸ τοῦ μεγάλου ποταμοῦ.
[17, 52]   ἔχειν τὸν πόρον κατὰ τοῦτον  τὸν   τόπον. νήσους δ´ Νεῖλος
[17, 10]   δὲ ἐτίμησεν Σεβαστὸς Καῖσαρ  τὸν   τόπον, ὅτι ἐνταῦθα ἐνίκα τῇ
[17, 54]   φρούριον, καὶ πλείοσι παρασκευαῖς ἐξασφαλισάμενος  τὸν   τόπον, πρεσβευσαμένων, ἐκέλευσεν ὡς Καίσαρα
[17, 4]   ὡς ἂν τριγώνου κορυφὴν ἀποτελεῖ  τὸν   τόπον τοῦτον· πλευρὰς δὲ τοῦ
[17, 6]   δὲ καὶ τοῦτο ἄλλον λιμένα  τὸν   τοῦ Εὐνόστου καλούμενον· πρόκειται δ´
[17, 11]   ἅπαντες μὲν οὖν οἱ μετὰ  τὸν   τρίτον Πτολεμαῖον ὑπὸ τρυφῆς διεφθαρμένοι
[17, 23]   τοῦτο δὲ πράξειε λαθεῖν βουλομένη  τὸν   Τυφῶνα, μὴ ἐπελθὼν ἐκρίψειε τὸ
[17, 46]   τὴν βάσιν ἱδρυμένων τινὸς ποιήσαντος  τὸν   ψόφον, οὐκ ἔχω διισχυρίσασθαι· διὰ
[17, 3]   τομὰς ἄλλας ἔσχον· εἰς γὰρ  τοπαρχίας   οἱ πλεῖστοι διῄρηντο, καὶ αὗται
[17, 48]   τῷ τροπικῷ κύκλῳ ὑπόκεινται οἱ  τόποι   οὗτοι· ἀπὸ γὰρ τῶν ἡμετέρων
[17, 26]   μυριοφόρῳ νηί· οὗτοι δ´ οἱ  τόποι   πλησιάζουσι τῇ κορυφῇ τοῦ Δέλτα.
[17, 2]   {τι} ἀντάρας τοῖς κατὰ Μερόην  τόποις   καὶ εἰς τὴν Λιβύην πολὺ
[17, 51]   ἐν τοῖς περὶ τὸ Δέλτα  τόποις   καὶ περὶ τὴν Ἀλεξάνδρειαν,
[17, 45]   ὅρμος εὐδοκιμεῖ, καὶ χρῶνται τοῖς  τόποις   τούτοις. πρότερον μὲν οὖν ἐνυκτοπόρουν
[17, 12]   Αἰθιοπίας ἐν Συήνῃ, φρουρὰ τοῖς  τόποις,   τρεῖς δὲ κατὰ τὴν ἄλλην
[17, 3]   ζῶσι καὶ ἐν γνωρίμοις ἵδρυνται  τόποις,   ὥστε καὶ αἱ διατάξεις αὐτῶν
[17, 42]   δὲ διῶρυξ ἄγουσα ἐπὶ τὸν  τόπον   ἀπὸ τοῦ μεγάλου ποταμοῦ. περὶ
[17, 14]   δὲ καὶ Ζεφύριον τὸν πλησίον  τόπον·   εἶτ´ ἄλλος λιμὴν Λεύκασπις καὶ
[17, 52]   τὸν πόρον κατὰ τοῦτον τὸν  τόπον.   νήσους δ´ Νεῖλος κατεσπαρμένας
[17, 10]   ἐτίμησεν Σεβαστὸς Καῖσαρ τὸν  τόπον,   ὅτι ἐνταῦθα ἐνίκα τῇ μάχῃ
[17, 54]   καὶ πλείοσι παρασκευαῖς ἐξασφαλισάμενος τὸν  τόπον,   πρεσβευσαμένων, ἐκέλευσεν ὡς Καίσαρα πρεσβεύεσθαι·
[17, 4]   ἂν τριγώνου κορυφὴν ἀποτελεῖ τὸν  τόπον   τοῦτον· πλευρὰς δὲ τοῦ τριγώνου
[17, 13]   πάσης μόνος ἐστὶν οὗτος  τόπος   πρὸς ἄμφω πεφυκὼς εὖ, τά
[17, 19]   διαβάλλειν τὴν ἀξενίαν βουλομένων τοῦ  τόπου   τούτου τῶν ὕστερον, οὐ βασιλέως
[17, 23]   διότι Ἶσις κατὰ πολλοὺς  τόπους   κατὰ γῆς θείη σοροὺς τοῦ
[17, 24]   τετταρακοντασταδίους καὶ ἔτι μείζους κατὰ  τόπους   ὁμολογεῖσθαι παρ´ αὐτῶν. καὶ διότι
[17, 12]   ὁμοίως διατεταγμέναι κατὰ τοὺς ἐπικαιρίους  τόπους.   τῶν δ´ ἐπιχωρίων ἀρχόντων κατὰ
[17, 14]   εὐοινία τέ ἐστι περὶ τοὺς  τόπους   ὥστε καὶ διαχεῖσθαι πρὸς παλαίωσιν
[17, 13]   πάλιν εἰς τοὺς ἄλλους ἐκπέμπεται  τόπους,   ὥστε τὰ τέλη διπλάσια συνάγεται
[17, 16]   ἀφ´ ἧς καὶ τοὔνομα τῷ  τόπῳ.   μετὰ δὲ τὴν διώρυγα τὴν
[17, 32]   δὲ καὶ Σαράπειον ἐν ἀμμώδει  τόπῳ   σφόδρα ὥσθ´ ὑπ´ ἀνέμων θῖνας
[17, 6]   σπάνιν γῆς) ἐπέστησαν φυλακὴν τῷ  τόπῳ   τούτῳ κελεύσαντες ἀπείργειν τοὺς προσιόντας·
[17, 5]   ἐκάλουν ἀπὸ τῶν περὶ Συήνην  τόπων   ἀρξάμενοι μέχρι τῆς θαλάττης, οἱ
[17, 35]   αὐτὰ περὶ τῶν κατὰ Ἄμμωνα  τόπων   καὶ τούτων (καὶ γὰρ οὐδὲ
[17, 4]   ἑκατέρωθεν ἀπὸ τῶν περὶ Συήνην  τόπων   καταγόμενα μέχρι τοῦ Αἰγυπτίου πελάγους·
[17, 48]   οὗτοι· ἀπὸ γὰρ τῶν ἡμετέρων  τόπων,   λέγω δὲ τῶν Ἑλλαδικῶν, προϊοῦσιν
[17, 46]   κἀγὼ δὲ παρὼν ἐπὶ τῶν  τόπων   μετὰ Γάλλου Αἰλίου καὶ τοῦ
[17, 21]   Αἴγυπτος ἐκ τῶν ἑωθινῶν  τόπων   τῶν κατὰ Φοινίκην καὶ τὴν
[17, 36]   τε ἄλλως τὰ τοιαῦτα καὶ  τοσαῦτα   καὶ τηλικαῦτα ἐν τῷ κόσμῳ
[17, 13]   καὶ ῥᾳθυμότατα τὴν βασιλείαν διοικῶν  τοσαῦτα   προσωδεύετο, τί χρὴ νομίσαι τὰ
[17, 37]   βασιλείων, ὅσοι πρότερον ἦσαν νομοί·  τοσαῦται   γάρ εἰσιν αὐλαὶ περίστυλοι συνεχεῖς
[17, 36]   τῇ γῇ, καθ´ ἣν αὐτὴν  τοσαῦται   διαφοραί· μὲν γὰρ εὔθρυπτος
[17, 53]   δυνάμεις αἱ ἐν Αἰγύπτῳ οὔτε  τοσαῦταί   τινές εἰσιν οὔτε ἀθρόαις ἐχρήσαντο
[17, 37]   πεποιῆσθαι δέ φασι τὰς αὐλὰς  τοσαύτας,   ὅτι τοὺς νομοὺς ἔθος ἦν
[17, 3]   καὶ κατὰ τὰς ἐλάττους ἀναβάσεις  τοσαύτην   ποτισθῆναι γῆν ὅσην ἐν ταῖς
[17, 4]   τμηθεισῶν, αἳ κατὰ ῥᾳστώνην πλέονται  τοσαύτην   ὥστε καὶ ὀστράκινα ἐνίοις εἶναι
[17, 6]   οὐκ εὐείσβολόν ἐστιν, οὐ μὴν  τοσαύτης   γε δεῖται προνοίας· ποιεῖ δὲ
[17, 13]   χρὴ νομίσαι τὰ νῦν διὰ  τοσαύτης   ἐπιμελείας οἰκονομούμενα καὶ τῶν Ἰνδικῶν
[17, 7]   ἡλίων ἀναθυμίασιν· βορβορώδους οὖν ἀναφερομένης  τοσαύτης   ἰκμάδος, νοσώδης ἀὴρ ἕλκεται
[17, 3]   μεταξύ· ὡς δέ τινες,  τοσοῦτοι   ἦσαν οἱ σύμπαντες νομοὶ ὅσαι
[17, 51]   τὸ Δέλτα καὶ τὴν Ἀλεξάνδρειαν  τοσοῦτον   διαλλάττουσιν, ἐκείνης πρὸς ἄλλῳ φοίνικι
[17, 43]   δ´ εἰρηκότες περὶ τοῦ Ἄμμωνος  τοσοῦτον   εἰπεῖν βουλόμεθα ὅτι τοῖς ἀρχαίοις
[17, 4]   καὶ διέστηκεν ἀπ´ ἀλλήλων, ἐπὶ  τοσοῦτον   καὶ ποταμὸς συνάγεταί τε
[17, 5]   ἀπὸ τοῦ Πτολεμαίου βασιλεῖς ἴσχυσαν  τοσοῦτον,   οἵ γε καὶ τὴν Κυρηναίαν
[17, 3]   περὶ τὸν ποταμὸν πραγματεία διαφέρει  τοσοῦτον   ὅσον τῇ ἐπιμελείᾳ νικᾶν τὴν
[17, 13]   καὶ τῶν Τρωγλοδυτικῶν ἐπηυξημένων ἐπὶ  τοσοῦτον;   πρότερον μέν γε οὐδ´ εἴκοσι
[17, 36]   γεωγραφίας, καὶ νῦν δ´ ἐπὶ  τοσοῦτον   ὑπομνηστέον {τὸ} τῆς φύσεως ἅμα
[17, 11]   καὶ ἐπ´ αὐτῷ γε ἐσεμνύνετο  τοσοῦτον   ὥστ´ οὐκ ὤκνει συντελεῖν ἀγῶνας
[17, 7]   ἐκ τῶν βορείων καὶ τοῦ  τοσούτου   πελάγους, ὥστε κάλλιστα τοῦ θέρους
[17, 53]   τε ὕστερον τοῦ Ἀλεξανδρέων πλήθους  τοσούτων   μυριάδων ὁρμήσαντος ἐπ´ αὐτὸν μετὰ
[17, 46]   ὅλων ἡμερῶν καὶ ὅλων ἐνιαυτῶν  τοσούτων   ὅσα μόρια τὰ ἐπιτρέχοντα συνελθόντα
[17, 9]   ὃν διάξειν ἔμελλεν ἔρημος τῶν  τοσούτων   φίλων. εἶτα τὸ Καισάρειον καὶ
[17, 4]   ὅσῳ δὲ θᾶττον ἀνάψυξις,  τοσῷδε   θᾶττον ἄροτος καὶ
[17, 46]   ἀναγραφαὶ δηλοῦσαι τὸν πλοῦτον τῶν  τότε   βασιλέων καὶ τὴν ἐπικράτειαν, ὡς
[17, 7]   τὸ τὴν ἀναφορὰν ποιῆσον μοχθηράν·  τότε   δὲ καὶ οἱ ἐτησίαι πνέουσιν
[17, 6]   μέρος τὸ ὑπερκείμενον τῶν νεωρίων,  τότε   δὲ κώμη ὑπῆρχε· τὰ δὲ
[17, 44]   ἐμβαίνοντες ἅμα εἰς τὸ ὕδωρ,  τοτὲ   δὲ πάλιν εἰς τὴν δεξαμενὴν
[17, 49]   καὶ πρότερον· καὶ δὴ καὶ  τότε   ἐδείχθη ἡμῖν πρὸς ἐκλείψει ὂν
[17, 43]   ἐκλελοιπυίας δὲ καὶ τῆς κρήνης,  τότε   τε κρήνη ἀνάσχοι καὶ
[17, 5]   περὶ τῶν ὄμβρων ἱστορία τοῖς  τότε,   καὶ ταῦτα τῶν ἱερέων φιλοπραγμονέστερον
[17, 12]   ἐν τῇ πόλει βδελύττεται τὴν  τότε   κατάστασιν καί φησι τρία γένη
[17, 44]   ἡλιαστήριον εἶναι, ἐκεῖνοι ἦσαν οἱ  τοτὲ   μὲν ἐξέλκοντες δικτύῳ πρὸς τὸ
[17, 8]   ἐπὶ τῷ Μουσείῳ τεταγμένος  τότε   μὲν ὑπὸ τῶν βασιλέων νῦν
[17, 11]   ἐν Πόντῳ Κομάνων. Γαβινίῳ δὲ  τότε   συνδιέτριψεν ὡς συστρατεύσων ἐπὶ Παρθυαίους,
[17, 11]   δ´ αὐτοῦ δύο νήπιοι τῆς  τότε   χρείας ἐξέπιπτον τελέως. τῇ δὲ
[17, 33]   μελῶν ποιήτρια καλεῖ Δωρίχαν, ἐρωμένην  τοῦ   ἀδελφοῦ αὐτῆς Χαράξου γεγονυῖαν, οἶνον
[17, 18]   Μενελαΐτης ἐστὶ νομὸς ἀπὸ  τοῦ   ἀδελφοῦ τοῦ πρώτου Πτολεμαίου καλούμενος,
[17, 4]   περὶ Συήνην τόπων καταγόμενα μέχρι  τοῦ   Αἰγυπτίου πελάγους· ἐφ´ ὅσον γὰρ
[17, 45]   ἅπας καὶ Ἀράβιος καὶ  τοῦ   Αἰθιοπικοῦ τῷ Ἀραβίῳ κόλπῳ
[17, 53]   βραχεῖ κατέλυσε. Πετρώνιός τε ὕστερον  τοῦ   Ἀλεξανδρέων πλήθους τοσούτων μυριάδων ὁρμήσαντος
[17, 43]   περὶ τῆς ἐκ Διὸς γενέσεως  τοῦ   Ἀλεξάνδρου καὶ τῆς ἐσομένης περὶ
[17, 8]   εἰς Μακεδονίαν· τὸ δὲ σῶμα  τοῦ   Ἀλεξάνδρου κομίσας Πτολεμαῖος ἐκήδευσεν
[17, 19]   προσλαμβάνοντος πρὸς τοῦτο πάμπολυ καὶ  τοῦ   ἀλιμένου καὶ τοῦ μηδὲ τὸν
[17, 43]   ἀξιόλογοι. ~Πολλὰ δ´ εἰρηκότες περὶ  τοῦ   Ἄμμωνος τοσοῦτον εἰπεῖν βουλόμεθα ὅτι
[17, 31]   οἰκείαν στάσιν. τό τε δὴ  τοῦ   Ἄπιδός ἐστιν ἱερὸν παρακείμενον τῷ
[17, 31]   ἔχει δὲ ἱερά, τό τε  τοῦ   Ἄπιδος ὅς ἐστιν αὐτὸς
[17, 42]   τῶν Αἰγυπτίων ἄλσος ἐστὶν ἱερὸν  τοῦ   Ἀπόλλωνος. ἔοικε δὲ ὑπάρξαι ποτὲ
[17, 43]   δὲ τούτοις Καλλισθένης, ὅτι  τοῦ   Ἀπόλλωνος τὸ ἐν Βραγχίδαις μαντεῖον
[17, 21]   δὲ μεταξὺ τοῦ Νείλου καὶ  τοῦ   Ἀραβίου κόλπου Ἀραβία μέν ἐστι,
[17, 5]   πρὸς ἕω μερῶν {τὰ} μεταξὺ  τοῦ   Ἀραβίου κόλπου καὶ τοῦ Νείλου
[17, 2]   Ἐρατοσθένους ἀποφάσεις προεκθετέον. ~Φησὶ δὴ  τοῦ   Ἀραβίου κόλπου πρὸς τὴν ἑσπέραν
[17, 26]   Κλεοπατρὶς ἐν τῷ μυχῷ  τοῦ   Ἀραβίου κόλπου τῷ πρὸς Αἴγυπτον
[17, 2]   παρασκευάζειν. ὑπὲρ δὲ τὰς συμβολὰς  τοῦ   Ἀσταβόρα καὶ τοῦ Νείλου σταδίοις
[17, 42]   λαβύρινθος Μεμνόνιον ἂν εἴη καὶ  τοῦ   αὐτοῦ ἔργον οὗπερ καὶ τὰ
[17, 51]   καρυωτὸν γεννώσης, οὐ πολὺ κρείττονα  τοῦ   Βαβυλωνίου. διττὸς δ´ ἐστὶν
[17, 15]   καὶ μάλιστα τοῦ καρυωτοῦ, καὶ  τοῦ   βαλσάμου· οὐ γὰρ ἐῶσι πολλαχοῦ
[17, 11]   τιμηθέντος ὑπὸ Ῥωμαίων, πάππος δὲ  τοῦ   βασιλεύσαντος Καππαδόκων ὑστάτου καθ´ ἡμᾶς,
[17, 33]   θεραπαίνης κομίσειεν εἰς Μέμφιν καὶ  τοῦ   βασιλέως δικαιοδοτοῦντος ὑπαιθρίου, γενόμενος κατὰ
[17, 11]   μὲν οὖν δολοφονοῦσιν οἱ μετὰ  τοῦ   βασιλέως· ἐπελθὼν δὲ Καῖσαρ τόν
[17, 6]   γραμμήν, ἐπιλιπούσης τῆς γῆς καὶ  τοῦ   βασιλέως ἐπιόντος, οἱ διοικηταὶ τῶν
[17, 12]   μὲν οὖν πεμφθεὶς τὴν  τοῦ   βασιλέως ἔχει τάξιν, ὑπ´ αὐτῷ
[17, 33]   Ναυκρατιτῶν ἀναχθείη καὶ γένοιτο γυνὴ  τοῦ   βασιλέως, τελευτήσασα δὲ τοῦ λεχθέντος
[17, 16]   τινα πόλιν ἐνταῦθά φασιν, ἐπώνυμον  τοῦ   βασιλέως τοῦ δεξαμένου Μενέλαόν τε
[17, 31]   καὶ ἄλλος σηκὸς τῆς μητρὸς  τοῦ   βοός· εἰς ταύτην δὲ τὴν
[17, 11]   τῆς Συρίας κυβιοσάκτην τινά, προσποιησάμενον  τοῦ   γένους εἶναι τῶν Συριακῶν βασιλέων·
[17, 46]   ἀλλήλων πλησίον, μὲν σώζεται,  τοῦ   δ´ ἑτέρου τὰ ἄνω μέρη
[17, 43]   ἐσομένης περὶ Ἄρβηλα νίκης καὶ  τοῦ   Δαρείου θανάτου καὶ τῶν ἐν
[17, 49]   καὶ σώζονται σὺν αὐτῇ ἀπαθεῖς.  τοῦ   δὲ καταράκτου μικρὸν ἐπάνω τὰς
[17, 28]   ἀλλὰ τῶν ἀλόγων ζῴων τινός·  τοῦ   δὲ προνάου παρ´ ἑκάτερον πρόκειται
[17, 38]   ἐπὶ τὴν λίμνην, κομίζων ἀπὸ  τοῦ   δείπνου πλακουντάριόν τι καὶ κρέας
[17, 26]   οἱ τόποι πλησιάζουσι τῇ κορυφῇ  τοῦ   Δέλτα. ~Αὐτοῦ δὲ καὶ
[17, 4]   χώραν σὺν ταῖς ἀπαντικρὺ ποταμίαις  τοῦ   Δέλτα· ἐν δὲ ταῖς ἀναβάσεσι
[17, 4]   τῆς Αἰθιοπίας μέχρι τῆς κορυφῆς  τοῦ   Δέλτα. ἔοικεν οὖν κειρία ψυχομένη
[17, 24]   ἐν τοῖς αὐτοῖς μέρεσιν ἔξω  τοῦ   Δέλτα. ἔστι δὲ καὶ νομὸς
[17, 6]   σταδίων, δὴ καὶ βάσιν  τοῦ   Δέλτα ἔφαμεν· ἐντεῦθεν δ´ ἐπὶ
[17, 24]   δὴ τῆς Ἀλεξανδρείας ἐπὶ τὴν  τοῦ   Δέλτα κορυφὴν αὕτη περιήγησις.
[17, 15]   ἐν δὲ τοῖς κάτω μέρεσι  τοῦ   Δέλτα πολλή, μὲν χείρων,
[17, 4]   αὐτὸν τρόπον καὶ τὰ ἐπάνω  τοῦ   Δέλτα ποτίζεται, πλὴν ὅτι ἐπ´
[17, 18]   Κανωβικὸν στόμα καὶ ἀρχὴ  τοῦ   Δέλτα. τὰ δ´ ἐν δεξιᾷ
[17, 30]   Νεῖλός ἐστιν ὑπὲρ  τοῦ   Δέλτα· τούτου δὴ τὰ μὲν
[17, 31]   τῶν Αἰγυπτίων· ἔστι γὰρ ἀπὸ  τοῦ   Δέλτα τρίσχοινον εἰς αὐτήν· ἔχει
[17, 18]   κορυφῆς σχίζεται εἰς τὸ ἐντὸς  τοῦ   Δέλτα. τῷ δὲ Φατνιτικῷ συνάπτει
[17, 16]   ἐνταῦθά φασιν, ἐπώνυμον τοῦ βασιλέως  τοῦ   δεξαμένου Μενέλαόν τε καὶ Ἑλένην
[17, 8]   ~Ἔστι δὲ χλαμυδοειδὲς τὸ σχῆμα  τοῦ   ἐδάφους τῆς πόλεως, οὗ τὰ
[17, 35]   κατ´ Ἀλεξάνδρειαν κήπων, οἳ μέχρι  τοῦ   ἐλαίαν χορηγεῖν ἱκανοί εἰσιν, ἔλαιον
[17, 9]   τὸ Ποσείδιον, ἀγκών τις ἀπὸ  τοῦ   ἐμπορίου καλουμένου προπεπτωκώς, ἔχων ἱερὸν
[17, 29]   πέντε ἡμέραις εἰς τὴν ἐκπλήρωσιν  τοῦ   ἐνιαυσίου χρόνου παρέδοσαν· ἀλλ´ ἠγνοεῖτο
[17, 9]   μετὰ ταῦτα τὰ νεώρια μέχρι  τοῦ   ἑπτασταδίου. ταῦτα μὲν τὰ περὶ
[17, 6]   διέξιμεν. ἐπεὶ δὲ τὸ πλεῖστον  τοῦ   ἔργου τούτου καὶ τὸ κυριώτατον
[17, 12]   τούτου τοῦ πλήθους μάλιστα ὑπὸ  τοῦ   Εὐεργέτου τοῦ Φύσκωνος, καθ´ ὃν
[17, 6]   καὶ τοῦτο ἄλλον λιμένα τὸν  τοῦ   Εὐνόστου καλούμενον· πρόκειται δ´ οὗτος
[17, 11]   καὶ αὐτὸς εἶναι Μιθριδάτου υἱὸς  τοῦ   Εὐπάτορος Ἀρχέλαος, ὃς ἦν μὲν
[17, 44]   ἄλλοι καίπερ εἰδότες τὴν κακίαν  τοῦ   ζῴου καὶ ὡς ὀλέθριον τῷ
[17, 27]   ἀξιολόγου κειμένη, τὸ ἱερὸν ἔχουσα  τοῦ   Ἡλίου καὶ τὸν βοῦν τὸν
[17, 27]   νομός. ἐνταῦθα δ´ ἐστὶν  τοῦ   Ἡλίου πόλις ἐπὶ χώματος ἀξιολόγου
[17, 4]   τὴν μεταξὺ τοῦ Πηλουσίου καὶ  τοῦ   Ἡρακλείου. γέγονε δὴ νῆσος ἔκ
[17, 18]   καλούμενος, οὐ μὰ Δία ἀπὸ  τοῦ   ἥρωος, ὡς ἔνιοί φασιν ὧν
[17, 7]   λιμὴν λιμναῖος ὑπῆρχε πλουσιώτερος  τοῦ   θαλαττίου· ταύτῃ δὲ καὶ τὰ
[17, 5]   λαβόντα, ἐκεῖνον δὲ παρὰ Θρασυάλκου  τοῦ   Θασίου (τῶν ἀρχαίων δὲ φυσικῶν
[17, 7]   τοῦ τοσούτου πελάγους, ὥστε κάλλιστα  τοῦ   θέρους Ἀλεξανδρεῖς διάγουσιν. ~Ἔστι δὲ
[17, 7]   κατάρχει παθῶν. ἐν Ἀλεξανδρείᾳ δὲ  τοῦ   θέρους ἀρχομένου πληρούμενος Νεῖλος
[17, 4]   ὄψιν. πλείους δὲ τετταράκοντα ἡμέρας  τοῦ   θέρους διαμεῖναν τὸ ὕδωρ ἔπειθ´
[17, 7]   τοὺς ἀέρας ἐν τοῖς καύμασι  τοῦ   θέρους· ἐπὶ γὰρ τοῖς χείλεσιν
[17, 10]   διώρυγος τῆς Κανωβικῆς. διὰ δὲ  τοῦ   ἱπποδρόμου διελθόντι Νικόπολις ἔστιν,
[17, 45]   ἀλίμενον μὲν τῇ δ´ εὐκαιρίᾳ  τοῦ   ἰσθμοῦ καταγωγὰς ἐπιτηδείους ἔχουσαν. λέγεται
[17, 21]   ἰσθμὸς Πηλουσίου καὶ τοῦ μυχοῦ  τοῦ   καθ´ Ἡρώων πόλιν χιλίων μέν
[17, 54]   καὶ ἧκον εἰς Σάμον, ἐνταῦθα  τοῦ   Καίσαρος ὄντος καὶ μέλλοντος εἰς
[17, 4]   Νεῖλος πρὸς ἄρκτους ἕως  τοῦ   καλουμένου χωρίου Δέλτα· εἶτ´ ἐπὶ
[17, 5]   ἐν τῇ παραλίᾳ τὰ ἀπὸ  τοῦ   Κανωβικοῦ στόματος μέχρι Καταβαθμοῦ καὶ
[17, 16]   παραλίᾳ τῇ ἀπὸ Φάρου μέχρι  τοῦ   Κανωβικοῦ στόματος· στενὴ γάρ τις
[17, 6]   τὴν ἑσπέραν πλέουσι μέχρι μὲν  τοῦ   Κανωβικοῦ στόματος χιλίων που καὶ
[17, 15]   ἐπὶ τοῦ φοίνικος καὶ μάλιστα  τοῦ   καρυωτοῦ, καὶ τοῦ βαλσάμου· οὐ
[17, 13]   πρῶτον τὴν παραλίαν ἀρξαμένην ἀπὸ  τοῦ   Καταβαθμοῦ· μέχρι δεῦρο γάρ ἐστιν
[17, 37]   ἔργον καὶ παρακείμενος τάφος  τοῦ   κατασκευάσαντος βασιλέως τὸν λαβύρινθον. ἔστι
[17, 32]   δ´ ἐφ´ ὕψους καθήκοντα μέχρι  τοῦ   κάτω τῆς πόλεως ἐδάφους· συνάπτει
[17, 14]   αὕτη οὐκ εὔοινος, πλείω δεχομένου  τοῦ   κεράμου θάλατταν οἶνον ὃν
[17, 12]   ὅμως ἀνέκαθεν ἦσαν καὶ ἐμέμνηντο  τοῦ   κοινοῦ τῶν Ἑλλήνων ἔθους· ἠφανισμένου
[17, 46]   ἀπὸ τῆς βάσεως εἴτε ἀπὸ  τοῦ   κολοσσοῦ εἴτ´ ἐπίτηδες τῶν κύκλῳ
[17, 43]   ἐπιπεσόντων βιάσασθαι, πλανώμενον δ´ ὑπὸ  τοῦ   κονιορτοῦ σωθῆναι γενομένων ὄμβρων καὶ
[17, 36]   τὴν γῆν, τὰ ἄκρα τῶν  τοῦ   κόσμου μερῶν· ἄκρα δὲ τῆς
[17, 6]   τι σημεῖον κατὰ τὴν ὑπογραφὴν  τοῦ   κτίσματος συμβάν· τῶν γὰρ ἀρχιτεκτόνων
[17, 37]   ἐκρέον. πρὸς δὲ τούτοις  τοῦ   λαβυρίνθου κατασκευὴ πάρισον ταῖς πυραμίσιν
[17, 8]   τὸ σῶμα ἀφελόμενος Περδίκκαν  τοῦ   Λάγου Πτολεμαῖος κατακομίζοντα ἐκ τῆς
[17, 6]   λιμένος· μὲν γὰρ ἐκ  τοῦ   λεχθέντος πύργου τῆς Φάρου τὸν
[17, 4]   κέκληται διὰ τὸ ἀρχὴν εἶναι  τοῦ   λεχθέντος σχήματος, καὶ κώμη
[17, 33]   γυνὴ τοῦ βασιλέως, τελευτήσασα δὲ  τοῦ   λεχθέντος τύχοι τάφου. ~Ἓν δέ
[17, 6]   προσπλέουσιν ὥστ´ εὐστοχεῖν τῆς εἰσβολῆς  τοῦ   λιμένος. καὶ τὸ ἑσπέριον δὲ
[17, 42]   ἄγουσα ἐπὶ τὸν τόπον ἀπὸ  τοῦ   μεγάλου ποταμοῦ. περὶ δὲ τὴν
[17, 24]   εἰσιν, ἐν ἀριστερᾷ δὲ κεῖνται  τοῦ   μεγάλου ποταμοῦ ὑπὲρ τὸ Πηλούσιον
[17, 28]   ἔχων τὴν κατασκευήν· πλὴν γὰρ  τοῦ   μεγάλων εἶναι καὶ πολλῶν καὶ
[17, 46]   καὶ νῦν δ´ ἴχνη δείκνυται  τοῦ   μεγέθους αὐτῆς ἐπὶ ὀγδοήκοντα σταδίους
[17, 50]   στρογγύλον, λεῖον ἱκανῶς, ἐγγὺς σφαιροειδοῦς,  τοῦ   μέλανος καὶ σκληροῦ λίθου, ἐξ
[17, 46]   ἐκπέμπεσθαι τὸν ἦχον. ὑπὲρ δὲ  τοῦ   Μεμνονίου θῆκαι βασιλέων ἐν σπηλαίοις
[17, 17]   Ἀλεξανδρείας πεζῇ ἰοῦσιν, ἐπώνυμος Κανώβου  τοῦ   Μενελάου κυβερνήτου ἀποθανόντος αὐτόθι, ἔχουσα
[17, 46]   πληγῆς οὐ μεγάλης ἀποτελεῖται ἀπὸ  τοῦ   μένοντος ἐν τῷ θρόνῳ καὶ
[17, 6]   ἀρτίστομον· πρὸς δὲ τῇ στενότητι  τοῦ   μεταξὺ πόρου καὶ πέτραι εἰσὶν
[17, 19]   πάμπολυ καὶ τοῦ ἀλιμένου καὶ  τοῦ   μηδὲ τὸν ὄντα λιμένα ἀνεῖσθαι
[17, 28]   ἱερὸς οὗτος „Ἀνούβιδος. διὰ δὲ  τοῦ   μήκους παντὸς ἑξῆς ἐφ´ ἑκάτερα
[17, 3]   πᾶσαν καὶ ἐπ´ εὐθείας ἀπὸ  τοῦ   μικροῦ καταράκτου ὑπὲρ Συήνης καὶ
[17, 39]   μεστὴ τῶν κροκοδείλων καὶ  τοῦ   Μοίριδος λίμνη· σέβονται γὰρ καὶ
[17, 8]   τὸ συσσίτιον τῶν μετεχόντων  τοῦ   Μουσείου φιλολόγων ἀνδρῶν. ἔστι δὲ
[17, 45]   εἶναι καὶ μάλιστα τοῖς ἐκ  τοῦ   μυχοῦ πλοϊζομένοις. ἐφάνη δὴ τῇ
[17, 21]   δὲ μεταξὺ ἰσθμὸς Πηλουσίου καὶ  τοῦ   μυχοῦ τοῦ καθ´ Ἡρώων πόλιν
[17, 7]   καὶ τὸ εὔκαιρον τῆς ἀναβάσεως  τοῦ   Νείλου. αἱ μὲν γὰρ ἄλλαι
[17, 5]   ποιήσαντας καθ´ ἡμᾶς τὸ περὶ  τοῦ   Νείλου βιβλίον, Εὔδωρόν τε καὶ
[17, 52]   (πλείους δ´ εἰσὶ) τὰς πηγὰς  τοῦ   Νείλου εἶναι, καὶ βάθος ἄβυσσον
[17, 2]   οἱ κατὰ τὴν Μερόην Τρωγλοδύται  τοῦ   Νείλου. ἐξ ἀριστερῶν δὲ τῆς
[17, 21]   ὁδός. δὲ μεταξὺ  τοῦ   Νείλου καὶ τοῦ Ἀραβίου κόλπου
[17, 4]   Δέλτα· ἐν δὲ ταῖς ἀναβάσεσι  τοῦ   Νείλου καλύπτεται πᾶσα καὶ πελαγίζει
[17, 3]   καὶ δώδεκα μόνον πληρώσαντος πήχεις  τοῦ   Νείλου μέτρου, μεγίστη ἦν
[17, 5]   οἰκούμενον αὐτὸ καὶ ποτιζόμενον ὑπὸ  τοῦ   Νείλου μόνον Αἴγυπτον ἐκάλουν ἀπὸ
[17, 2]   ἐξ ἀριστερῶν δὲ τῆς ῥύσεως  τοῦ   Νείλου Νοῦβαι κατοικοῦσιν ἐν τῇ
[17, 48]   φρέαρ, ἐν τὰς ἀναβάσεις  τοῦ   Νείλου σημειοῦνται τὰς μεγίστας τε
[17, 4]   ἐστὶν Αἴγυπτος ἑκατέρωθεν ἐσχάτη  τοῦ   Νείλου, σπάνιον εἴ που τριακοσίων
[17, 2]   τὰς συμβολὰς τοῦ Ἀσταβόρα καὶ  τοῦ   Νείλου σταδίοις ἑπτακοσίοις Μερόην εἶναι
[17, 4]   Δέλτα. δύο μὲν οὖν ταῦτα  τοῦ   Νείλου στόματα, ὧν τὸ μὲν
[17, 5]   μεταξὺ τοῦ Ἀραβίου κόλπου καὶ  τοῦ   Νείλου σχεδόν τι πάντα (οἱ
[17, 2]   {τι} τὸ κατ´ εὐθεῖαν σῶμα  τοῦ   Νείλου τοῦτον ποιεῖν· τὴν δὲ
[17, 48]   λίθῳ κατεσκευασμένον ἐπὶ τῇ ὄχθῃ  τοῦ   Νείλου φρέαρ, ἐν τὰς
[17, 28]   τὸ πλάτος ἐστὶ τῆς κρηπῖδος  τοῦ   νεώ, ἔπειτ´ εἰς τὸ πρόσθεν
[17, 44]   τιμῶσι δὲ Ἀφροδίτην· ὄπισθεν δὲ  τοῦ   νεὼ τῆς Ἀφροδίτης Ἴσιδος ἔστιν
[17, 46]   ἕκαστον· εἰς δὲ τὴν ἐκπλήρωσιν  τοῦ   ὅλου ἐνιαυτοῦ, ἐπιτρέχοντος μορίου τινὸς
[17, 36]   πάντων ὑφ´ ἓν συννευόντων τὸ  τοῦ   ὅλου μέσον καὶ σφαιρουμένων περὶ
[17, 6]   Εὐνόστου καλούμενον· πρόκειται δ´ οὗτος  τοῦ   ὀρυκτοῦ καὶ κλειστοῦ λιμένος·
[17, 9]   καὶ Ἀντίρροδος νησίον προκείμενον  τοῦ   ὀρυκτοῦ λιμένος, βασίλειον ἅμα καὶ
[17, 23]   καὶ μικρὸν ταύτης ὕπερθε τὸ  τοῦ   Ὀσίριδος ἄσυλον, ἐν κεῖσθαι
[17, 35]   ἐν τῇ Λιβύῃ καὶ τὸ  τοῦ   Ὀσίριδος ἱερὸν καὶ τὸ τῆς
[17, 23]   τόπους κατὰ γῆς θείη σοροὺς  τοῦ   Ὀσίριδος (μία δὲ τούτων ἦν
[17, 44]   Ὄσιριν· ἐν δὲ τῷ ἱερῷ  τοῦ   Ὀσίριδος οὐκ ἔξεστιν οὔτε ᾠδὸν
[17, 54]   λαμβάνει καὶ τὰ Νάπατα φυγόντος  τοῦ   παιδὸς καὶ κατασκάπτει· ἐξανδραποδισάμενος δ´
[17, 8]   βασίλεια, τέταρτον καὶ τρίτον  τοῦ   παντὸς περιβόλου μέρος· τῶν γὰρ
[17, 14]   ὁδὸς ἡμερῶν πέντε· ἀπὸ δὲ  τοῦ   Παραιτονίου {εἰς Ἀλεξάνδρειαν} χίλιοί που
[17, 35]   οὐδὲ πάμπολυ ἀφεστᾶσιν ἀλλήλων καὶ  τοῦ   Παραιτονίου) μὴ ὥσπερ τὸ ἱερὸν
[17, 6]   πᾶσαν ὥραν τὸ προσπῖπτον ἐκ  τοῦ   πελάγους κλυδώνιον. ἔστι δὲ καὶ
[17, 6]   ὑψηλοῦ καὶ λαμπροῦ τοῖς ἀπὸ  τοῦ   πελάγους προσπλέουσιν ὥστ´ εὐστοχεῖν τῆς
[17, 6]   ἀρχιτεκτόνων γῇ λευκῇ διασημαινομένων τὴν  τοῦ   περιβόλου γραμμήν, ἐπιλιπούσης τῆς γῆς
[17, 21]   σταδίων εἴκοσιν· ὠνόμασται δ´ ἀπὸ  τοῦ   πηλοῦ καὶ τῶν τελμάτων. ταύτῃ
[17, 21]   ~Μεταξὺ δὲ τοῦ Τανιτικοῦ καὶ  τοῦ   Πηλουσιακοῦ λίμναι καὶ ἕλη μεγάλα
[17, 2]   παρὰ τὴν θάλαττάν ἐστιν ἀπὸ  τοῦ   Πηλουσιακοῦ στόματος πρὸς τὸ Κανωβικὸν
[17, 4]   δὲ τὴν παραλίαν τὴν μεταξὺ  τοῦ   Πηλουσίου καὶ τοῦ Ἡρακλείου. γέγονε
[17, 24]   μέτρῳ χρησάμενος. πρώτην δ´ ἐκ  τοῦ   Πηλουσίου προελθοῦσιν εἶναι διώρυγα τὴν
[17, 28]   μήκους παντὸς ἑξῆς ἐφ´ ἑκάτερα  τοῦ   πλάτους σφίγγες ἵδρυνται λίθιναι, πήχεις
[17, 12]   ἔθους· ἠφανισμένου δὲ καὶ τούτου  τοῦ   πλήθους μάλιστα ὑπὸ τοῦ Εὐεργέτου
[17, 54]   αἱρεῖ· προσαριθμουμένου δὲ τοῖς ἑαλωκόσι  τοῦ   πλήθους τῶν πεσόντων ἐν τῇ
[17, 46]   τόπων μετὰ Γάλλου Αἰλίου καὶ  τοῦ   πλήθους τῶν συνόντων αὐτῷ φίλων
[17, 12]   λοιπὸν ἦν τῷ ὄντι τὸ  τοῦ   ποιητοῦ „Αἴγυπτόνδ´ ἰέναι δολιχὴν ὁδὸν
[17, 8]   ταῖς ὑπαρχούσαις, ὥστε νῦν τὸ  τοῦ   ποιητοῦ ἐξ ἑτέρων ἕτερ´ ἐστίν·
[17, 23]   τῷ ποταμῷ Ναύκρατις, ἀπὸ δὲ  τοῦ   ποταμοῦ δίσχοινον διέχουσα Σάις
[17, 4]   θαλάττης καὶ τῶν ῥευμάτων ἀμφοῖν  τοῦ   ποταμοῦ, καὶ καλεῖται Δέλτα διὰ
[17, 25]   τῆς λεχθείσης μετεβάλοντο τῇ κράσει  τοῦ   ποταμοῦ, καὶ νῦν εἰσιν εὔοψοι,
[17, 3]   δὲ καὶ μείζων ἀνάβασις  τοῦ   ποταμοῦ πλείω ποτίζει γῆν, ἀλλ´
[17, 30]   Νείλου καθήκουσα, δι´ ἧς ἀπὸ  τοῦ   ποταμοῦ τροχοὶ καὶ κοχλίαι τὸ
[17, 4]   τετρακισχιλίοις σταδίοις δι´ ἑνὸς ῥείθρου  τοῦ   ποταμοῦ φερομένου, πλὴν εἴ πού
[17, 11]   ὃς ἦν μὲν Ἀρχελάου υἱὸς  τοῦ   πρὸς Σύλλαν διαπολεμήσαντος καὶ μετὰ
[17, 43]   κυανέῃσιν ἐπ´ „ὀφρύσι νεῦσε Κρονίων,  τοῦ   προφήτου τὸν Δία ὑποκριναμένου· τοῦτο
[17, 25]   βίον, ὕστερον δὲ ὑπὸ Δαρείου  τοῦ   πρώτου, διαδεξαμένου τὸ ἑξῆς ἔργον.
[17, 18]   ἐστὶ νομὸς ἀπὸ τοῦ ἀδελφοῦ  τοῦ   πρώτου Πτολεμαίου καλούμενος, οὐ μὰ
[17, 5]   ἐπικρατείας. οἵ τε γὰρ ἀπὸ  τοῦ   Πτολεμαίου βασιλεῖς ἴσχυσαν τοσοῦτον, οἵ
[17, 8]   διαφθαρεὶς ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν, ἐπελθόντος  τοῦ   Πτολεμαίου καὶ κατακλείσαντος αὐτὸν ἐν
[17, 34]   ἐν τῇ κινήσει τῇ διὰ  τοῦ   ῥεύματος εὑρεσιλογίαν τινὰ ἔχουσιν, ἐκεῖ
[17, 3]   τὸ δ´ ὑπερδέξιον καὶ μετεωρότερον  τοῦ   ῥεύματος πᾶν ἀοίκητον διεξιὼν ἑκατέρωθεν
[17, 17]   κυβερνήτου ἀποθανόντος αὐτόθι, ἔχουσα τὸ  τοῦ   Σαράπιδος ἱερὸν πολλῇ ἁγιστείᾳ τιμώμενον
[17, 19]   δὲ τῇ μεσογείῳ τῇ ὑπὲρ  τοῦ   Σεβεννυτικοῦ καὶ Φατνιτικοῦ στόματος Ξόις
[17, 31]   ἔχοντος. ἔστι δ´ αὐλὴ προκειμένη  τοῦ   σηκοῦ, ἐν καὶ ἄλλος
[17, 30]   Αἴγυπτον· ῥάχις δ´ ἐστὶν ἀπὸ  τοῦ   στρατοπέδου καὶ μέχρι Νείλου καθήκουσα,
[17, 4]   καλεῖται Δέλτα διὰ τὴν ὁμοιότητα  τοῦ   σχήματος· τὸ δ´ ἐπὶ τῇ
[17, 5]   φιλιστορῶν καὶ διὰ τὴν ἀσθένειαν  τοῦ   σώματος διαγωγὰς ἀεί τινας καὶ
[17, 46]   ἂν φυσικὴ γένηται κάθαρσις  τοῦ   σώματος· μετὰ δὲ τὴν κάθαρσιν
[17, 31]   μέτωπον καὶ ἄλλα τινὰ μικρὰ  τοῦ   σώματος, τἆλλα δὲ μέλας· οἷς
[17, 21]   αὐτῷ μεγάλη Τάνις. ~Μεταξὺ δὲ  τοῦ   Τανιτικοῦ καὶ τοῦ Πηλουσιακοῦ λίμναι
[17, 16]   γάρ τις ταινία μεταξὺ διήκει  τοῦ   τε πελάγους καὶ τῆς διώρυγος,
[17, 37]   δ´ εἰς αὐτὰς ὁδοὶ καταντικρὺ  τοῦ   τείχους εἰσί· πρόκεινται δὲ τῶν
[17, 21]   σταδίοις, τὸν δὲ κύκλον ἔχει  τοῦ   τείχους σταδίων εἴκοσιν· ὠνόμασται δ´
[17, 31]   ἐπιτήδειον εἰς τὴν διαδοχήν, ἀπογενομένου  τοῦ   τὴν τιμὴν ἔχοντος. ἔστι δ´
[17, 19]   νομῷ, διαβάλλειν τὴν ἀξενίαν βουλομένων  τοῦ   τόπου τούτου τῶν ὕστερον, οὐ
[17, 7]   πνέουσιν ἐκ τῶν βορείων καὶ  τοῦ   τοσούτου πελάγους, ὥστε κάλλιστα τοῦ
[17, 4]   τὸν τόπον τοῦτον· πλευρὰς δὲ  τοῦ   τριγώνου τὰ σχιζόμενα ἐφ´ ἑκάτερα
[17, 44]   πλευρῶν, ὥστε τοῖς θηρίοις ἐκβᾶσι  τοῦ   ὕδατος ἡλιαστήριον εἶναι, ἐκεῖνοι ἦσαν
[17, 48]   εἰς τὰ φρέατα βάλλειν μέχρι  τοῦ   ὕδατος τὰς αὐγάς, κἂν βαθύτατα
[17, 33]   δὲ καὶ τῷ ῥυθμῷ  τοῦ   ὑποδήματος καὶ τῷ παραδόξῳ κινηθεὶς
[17, 51]   ~Καθ´ ὅλην δὲ τὴν Αἴγυπτον  τοῦ   φοίνικος ἀγεννοῦς ὄντος καὶ ἐκφέροντος
[17, 15]   ἐντρέχειαν, ἣν ἐκεῖνοι παρεῦρον ἐπὶ  τοῦ   φοίνικος καὶ μάλιστα τοῦ καρυωτοῦ,
[17, 48]   εἰσὶν οὖν ἐν τῷ τοίχῳ  τοῦ   φρέατος παραγραφαί, μέτρα τῶν τελείων
[17, 12]   πλήθους μάλιστα ὑπὸ τοῦ Εὐεργέτου  τοῦ   Φύσκωνος, καθ´ ὃν ἧκεν εἰς
[17, 27]   Μέμφει Ἆπις. πρόκεινται δὲ  τοῦ   χώματος λίμναι τὴν ἀνάχυσιν ἐκ
[17, 25]   τῶν Τρωικῶν, οἱ δὲ ὑπὸ  τοῦ   Ψαμμιτίχου παιδός, ἀρξαμένου μόνον, εἶτ´
[17, 18]   ἱερῷ αὐτῆς θήκη κεῖται  τοῦ   Ψαμμιτίχου· περὶ δὲ τὴν Βοῦτον
[17, 46]   στρατιωτῶν περὶ ὥραν πρώτην ἤκουσα  τοῦ   ψόφου· εἴτε δὲ ἀπὸ τῆς
[17, 29]   Αἰλίῳ Γάλλῳ τῷ ἡγεμόνι Χαιρήμων  τοὔνομα,   προσποιούμενος τοιαύτην τινὰ ἐπιστήμην, γελώμενος
[17, 5]   τῶν Αἰγυπτίων· καὶ δὴ καὶ  τοὔνομα   τῇ τε νήσῳ καὶ τῇ
[17, 16]   τῷ ποταμῷ, ἀφ´ ἧς καὶ  τοὔνομα   τῷ τόπῳ. μετὰ δὲ τὴν
[17, 54]   ἐξανδραποδισάμενος δ´ ἀναστρέφει πάλιν εἰς  τοὐπίσω   μετὰ τῶν λαφύρων, δύσοδα κρίνας
[17, 7]   ἱδρυμέναι βαρεῖς καὶ πνιγώδεις ἔχουσι  τοὺς   ἀέρας ἐν τοῖς καύμασι τοῦ
[17, 35]   καὶ τῇ χρόᾳ θαλαττοειδῆ· καὶ  τοὺς   αἰγιαλοὺς δὲ ἔστιν ὁρᾶν ἐοικότας
[17, 44]   πόλις· ἐνταῦθα δὲ διαφερόντως παρὰ  τοὺς   ἄλλους Αἰγυπτίους κροκόδειλος ἠτίμωται
[17, 13]   τὴν Αἴγυπτον, κἀντεῦθεν πάλιν εἰς  τοὺς   ἄλλους ἐκπέμπεται τόπους, ὥστε τὰ
[17, 54]   τοὺς ἐκ Συήνης αἰχμαλώτους καὶ  τοὺς   ἀνδριάντας, ἐπελθὼν λαμβάνει καὶ τὰ
[17, 53]   ἐμβαλὼν εἴρηται τίνα τρόπον ἐξήλεγξε  τοὺς   ἀνθρώπους ἀπολέμους ὄντας· εἰ δὴ
[17, 54]   μετὰ Γάλλου Αἰλίου πολεμοῦντος πρὸς  τοὺς   Ἄραβας, ἐπῆλθον τῇ Θηβαΐδι καὶ
[17, 48]   κορυφὴν ἡμῖν γίνεται καὶ ποιεῖ  τοὺς   γνώμονας ἀσκίους κατὰ μεσημβρίαν· ἀνάγκη
[17, 19]   βαρβάροις πᾶσιν ἔθος τὴν ξενηλασίαν,  τοὺς   δ´ Αἰγυπτίους ἐλέγχεσθαι διὰ τῶν
[17, 43]   νεὼ μετὰ τῆς συνήθους στολῆς,  τοὺς   δ´ ἄλλους μετενδῦναι τὴν ἐσθῆτα,
[17, 3]   τοὺς μὲν τῶν ἱερῶν ἐπιμελητὰς  τοὺς   δ´ ἄλλους τῶν περὶ τὸν
[17, 3]   μὲν {τὰ} ἐν τῷ πολέμῳ  τοὺς   δ´ ὅσα ἐν εἰρήνῃ, γῆν
[17, 3]   καὶ τοὺς μὲν στρατιώτας ἐκάλεσαν  τοὺς   δὲ γεωργοὺς τοὺς δὲ ἱερέας·
[17, 3]   στρατιώτας ἐκάλεσαν τοὺς δὲ γεωργοὺς  τοὺς   δὲ ἱερέας· καὶ τοὺς μὲν
[17, 39]   εἰς τὸν ποταμὸν καὶ διαφθείρουσι·  τοὺς   δὲ κροκοδείλους ἐνεδρεύσαντες, ἡνίκ´ ἂν
[17, 54]   ἔπεμψε νεωστὶ ἐκ Καντάβρων ἥκοντι,  τοὺς   δὲ νόσοι διεχρήσαντο. ἐν τούτῳ
[17, 54]   δὲ περὶ φιλίας καὶ ἀποδούσης  τοὺς   ἐκ Συήνης αἰχμαλώτους καὶ τοὺς
[17, 6]   ἅπαντας τοὺς πλέοντας καὶ μάλιστα  τοὺς   Ἕλληνας (πορθηταὶ γὰρ ἦσαν καὶ
[17, 17]   καὶ θεραπείας ἐκφέρον, ὥστε καὶ  τοὺς   ἐλλογιμωτάτους ἄνδρας πιστεύειν καὶ ἐγκοιμᾶσθαι
[17, 6]   παρέδοσαν δυναμένοις καὶ αὐτοῖς κωλύειν  τοὺς   ἔξωθεν ἐπιόντας. ἐπελθὼν δὲ Ἀλέξανδρος,
[17, 10]   ὅτι ἐνταῦθα ἐνίκα τῇ μάχῃ  τοὺς   ἐπεξιόντας ἐπ´ αὐτὸν μετὰ Ἀντωνίου,
[17, 2]   ἕω, χιλίους δὲ καὶ διακοσίους  τοὺς   ἐπὶ τὸν ἐλάττω τὸν κατὰ
[17, 12]   ἱππαρχίαι τρεῖς ὁμοίως διατεταγμέναι κατὰ  τοὺς   ἐπικαιρίους τόπους. τῶν δ´ ἐπιχωρίων
[17, 2]   ποιεῖν· τὴν δὲ πλήρωσιν αὐτοῦ  τοὺς   θερινοὺς ὄμβρους παρασκευάζειν. ὑπὲρ δὲ
[17, 54]   εἰς Πρῆμνιν ἐρυμνὴν πόλιν διελθὼν  τοὺς   θῖνας, ἐν οἷς Καμβύσου
[17, 39]   καὶ ἀπέχονται αὐτῶν· οἱ δὲ  τοὺς   ἰχνεύμονας τοὺς ὀλεθριωτάτους τοῖς κροκοδείλοις,
[17, 54]   καὶ ἐξηνδραποδίσαντο, ἀνέσπασαν δὲ καὶ  τοὺς   Καίσαρος ἀνδριάντας, ἐπελθὼν ἐλάττοσιν
[17, 1]   δὲ τὴν Ἀραβίαν ἐφοδεύοντες καὶ  τοὺς   κόλπους συμπεριελάβομεν τοὺς σφίγγοντας αὐτὴν
[17, 39]   τοῖς Ἀρσινοΐταις· οἱ μὲν γὰρ  τοὺς   κροκοδείλους τιμῶσι, καὶ διὰ τοῦτο
[17, 44]   οὕτω καὶ τοὺς Τεντυρίτας πρὸς  τοὺς   κροκοδείλους, ὥστε μηδὲν ὑπ´ αὐτῶν
[17, 14]   χωρίον καὶ αὐτὸ δεχόμενον πολλοὺς  τοὺς   κωμάζοντας ἅπασαν ὥραν ἔτους· εἶθ´
[17, 53]   ἀντέσχε, καὶ διαφθείρας τινὰς αὐτῶν  τοὺς   λοιποὺς ἔπαυσε. Γάλλος τε Αἴλιος
[17, 54]   εἰς Ἀλεξάνδρειαν· καὶ τῶν αἰχμαλώτων  τοὺς   μὲν ἐλαφυροπώλησε, χιλίους δὲ Καίσαρι
[17, 3]   τριχῆ τὸ πλῆθος διεῖλον καὶ  τοὺς   μὲν στρατιώτας ἐκάλεσαν τοὺς δὲ
[17, 3]   τῶν περὶ τὸν ἄνθρωπον· καὶ  τοὺς   μὲν {τὰ} ἐν τῷ πολέμῳ
[17, 3]   γεωργοὺς τοὺς δὲ ἱερέας· καὶ  τοὺς   μὲν τῶν ἱερῶν ἐπιμελητὰς τοὺς
[17, 37]   φασι τὰς αὐλὰς τοσαύτας, ὅτι  τοὺς   νομοὺς ἔθος ἦν ἐκεῖσε συνέρχεσθαι
[17, 27]   ἀκρωτηριάζων καὶ περικαίων, καθάπερ καὶ  τοὺς   ὀβελίσκους, ὧν δύο καὶ εἰς
[17, 39]   αὐτῶν· οἱ δὲ τοὺς ἰχνεύμονας  τοὺς   ὀλεθριωτάτους τοῖς κροκοδείλοις, καθάπερ καὶ
[17, 54]   βαδιστέον εἴη παρ´ αὐτόν, ἔδωκε  τοὺς   παραπέμψοντας· καὶ ἧκον εἰς Σάμον,
[17, 19]   τὰ πολλὰ τῶν ἑσπερίων· καὶ  τοὺς   Πέρσας δὲ κακῶς ἡγεῖσθαι τοῖς
[17, 6]   ἐπεισάκτων δεόμενοι, διαβεβλημένοι πρὸς ἅπαντας  τοὺς   πλέοντας καὶ μάλιστα τοὺς Ἕλληνας
[17, 5]   εἰρηκότων ὧν ἀρκέσει δύο μηνῦσαι  τοὺς   ποιήσαντας καθ´ ἡμᾶς τὸ περὶ
[17, 44]   δ´ ὥσπερ τοὺς Ψύλλους φασὶ  τοὺς   πρὸς τῇ Κυρηναίᾳ φυσικήν τινα
[17, 6]   τῷ τόπῳ τούτῳ κελεύσαντες ἀπείργειν  τοὺς   προσιόντας· κατοικίαν δ´ αὐτοῖς ἔδοσαν
[17, 5]   προχειρίζεσθαι τοὺς τῆς Αἰγύπτου βασιλέας  τοὺς   Πτολεμαϊκούς. οὗτοι γὰρ ἐφρόντισαν τῶν
[17, 1]   ἐφοδεύοντες καὶ τοὺς κόλπους συμπεριελάβομεν  τοὺς   σφίγγοντας αὐτὴν καὶ ποιοῦντας χερρόνησον,
[17, 54]   τῶν πεσόντων ἐν τῇ μάχῃ,  τοὺς   σωθέντας ὀλίγους παντάπασι γενέσθαι συνέβη.
[17, 12]   ἔθους γὰρ παλαιοῦ ξένους ἔτρεφον  τοὺς   τὰ ὅπλα ἔχοντας, ἄρχειν μᾶλλον
[17, 44]   πρὸς τὰ ἑρπετά, οὕτω καὶ  τοὺς   Τεντυρίτας πρὸς τοὺς κροκοδείλους, ὥστε
[17, 5]   χρεῖαι παρώξυνον ἐκεῖσε ἄνδρας προχειρίζεσθαι  τοὺς   τῆς Αἰγύπτου βασιλέας τοὺς Πτολεμαϊκούς.
[17, 14]   καλῶς· εὐοινία τέ ἐστι περὶ  τοὺς   τόπους ὥστε καὶ διαχεῖσθαι πρὸς
[17, 53]   γενηθεῖσαν ἐν τῇ Θηβαΐδι διὰ  τοὺς   φόρους ἐν βραχεῖ κατέλυσε. Πετρώνιός
[17, 54]   ὧν ἐδέοντο, ἀφῆκεν αὐτοῖς καὶ  τοὺς   φόρους οὓς ἐπέστησε.
[17, 44]   ἐκφθείρουσιν αὐτούς· ἔνιοι δ´ ὥσπερ  τοὺς   Ψύλλους φασὶ τοὺς πρὸς τῇ
[17, 5]   ἂν νήσους πελαγίας· πολὺ δὲ  τοῦτ´   ἔστι κατὰ τὴν Λιβύην, τρεῖς
[17, 45]   κατακομιζόμενος εἰς Κοπτὸν φέρεται, καὶ  τοῦτ´   ἔστιν ἐμπόριον τῶν τοιούτων φορτίων.
[17, 5]   περιττὴν ἐπιφαίνει. εἰ γὰρ ἄρα,  τοῦτ´   ἐχρῆν ζητεῖν ὅπερ καὶ νῦν
[17, 3]   αὐτὰς κατὰ τὰς ἀναβάσεις καὶ  τοῦτ´   οἰκήσιμον αὐτῶν τὸ μέρος ἀπολείπων
[17, 6]   αἱ ὁδοὶ κατετμήθησαν εἰς πλείους·  τοῦτ´   οὖν οἰωνίσθαι λέγονται πρὸς ἀγαθοῦ
[17, 6]   ἐπὶ τὴν νῆσον τὸ ἔργον  τοῦτο,   ἀλλὰ καὶ ὑδραγώγιον, ὅτε γε
[17, 6]   δεῖται προνοίας· ποιεῖ δὲ καὶ  τοῦτο   ἄλλον λιμένα τὸν τοῦ Εὐνόστου
[17, 24]   ὀκτὼ καὶ εἴκοσι τὸν ἀνάπλουν,  τοῦτο   δ´ εἶναι σταδίους ὀκτακοσίους τετταράκοντα,
[17, 9]   δίαιταν βασιλικὴν ἣν Τιμώνιον προσηγόρευσε.  τοῦτο   δ´ ἔπραξε τὸ τελευταῖον, ἡνίκα
[17, 54]   μετὰ ταῦτα ὥρμησεν ἐπὶ Ναπάτων·  τοῦτο   δ´ ἦν τὸ βασίλειον τῆς
[17, 5]   παυομένην κατ´ ὀλίγον τὴν πλημμυρίδα·  τοῦτο   δ´ ὑπῆρξε μάλιστα δῆλον τοῖς
[17, 48]   τὴν ἐσομένην ἀνάβασιν καὶ προδηλοῦσι.  τοῦτο   δὲ καὶ τοῖς γεωργοῖς χρήσιμον
[17, 45]   ἄνυδρον οὖσαν, καὶ κατασκευάσαι σταθμούς,  τοῦτο   δὲ πρᾶξαι διὰ τὸ τὴν
[17, 23]   ἔχουσα τὸν Ὄσιριν ἀφανὴς πᾶσι)  τοῦτο   δὲ πράξειε λαθεῖν βουλομένη τὸν
[17, 28]   ὅπου καὶ μεῖζον· καλεῖται δὲ  τοῦτο   δρόμος, καθάπερ Καλλίμαχος εἴρηκεν „ὁ
[17, 33]   κατὰ ζήτησιν τῆς φορούσης ἀνθρώπου  τοῦτο,   εὑρεθεῖσα δ´ ἐν τῇ πόλει
[17, 39]   τοὺς κροκοδείλους τιμῶσι, καὶ διὰ  τοῦτο   τε διῶρυξ αὐτῶν ἐστι
[17, 15]   τινα καὶ κοιλότητα ἐπιτηδείαν πρὸς  τοῦτο·   καὶ δὴ καὶ Ἀλεξάνδρεια
[17, 5]   καὶ θαυμάζειν ἄξιον καὶ διὰ  τοῦτο   καὶ διότι Σέσωστρις τὴν Αἰθιοπίαν
[17, 43]   τοῦ προφήτου τὸν Δία ὑποκριναμένου·  τοῦτο   μέντοι ῥητῶς εἰπεῖν τὸν ἄνθρωπον
[17, 29]   καὶ ἀστρονομικῶν· ἐκλέλοιπε δὲ καὶ  τοῦτο   νυνὶ τὸ σύστημα καὶ
[17, 43]   δὲ ἐτετίμητο. δηλοῦσι δὲ μάλιστα  τοῦτο   οἱ τὰς Ἀλεξάνδρου πράξεις ἀναγράψαντες,
[17, 19]   ὁδὸν ἀργαλέην τε, προσλαμβάνοντος πρὸς  τοῦτο   πάμπολυ καὶ τοῦ ἀλιμένου καὶ
[17, 5]   τε νήσῳ καὶ τῇ πόλει  τοῦτο   παρ´ ἐκείνου τεθῆναί φασιν, ἐκεῖ
[17, 4]   ἐκτροπῶν. ποιεῖ δὲ τὸ σχῆμα  τοῦτο   τῆς ποταμίας ἧς λέγω καὶ
[17, 36]   ὅλου μέσον καὶ σφαιρουμένων περὶ  τοῦτο,   τὸ μὲν πυκνότατον καὶ μεσαίτατόν
[17, 12]   ὀφειλόντων ἐξεταστής ἐστι· παρέπονται δὲ  τούτοις   ἀπελεύθεροι Καίσαρος καὶ οἰκονόμοι, μείζω
[17, 34]   πρὸ τῶν πυραμίδων κεῖνται· ἐν  τούτοις   δ´ εὑρίσκεται ψήγματα καὶ τύπῳ
[17, 9]   ποικίλας ἔχοντα διαίτας καὶ ἄλση·  τούτοις   δ´ ὑπόκειται τε ὀρυκτὸς
[17, 26]   τε πλείους καὶ λίμναι πλησιάζουσαι  τούτοις·   ἐνταῦθα δ´ ἐστὶ καὶ
[17, 37]   καὶ τὸ ἐκρέον. πρὸς δὲ  τούτοις   τοῦ λαβυρίνθου κατασκευὴ πάρισον
[17, 23]   Σάραπις καὶ παρὰ μόνοις  τούτοις   θύεται ἐν Αἰγύπτῳ πρόβατον· πλησίον
[17, 34]   αὐτῷ καὶ κώμη πλησίον καὶ  τούτοις   καὶ τῷ ποταμῷ, Τροία καλουμένη,
[17, 43]   εἴη Διὸς υἱός. προστραγῳδεῖ δὲ  τούτοις   Καλλισθένης, ὅτι τοῦ Ἀπόλλωνος
[17, 45]   εὐδοκιμεῖ, καὶ χρῶνται τοῖς τόποις  τούτοις.   πρότερον μὲν οὖν ἐνυκτοπόρουν πρὸς
[17, 1]   λειπόμενα καὶ συνεχῆ τοῖς ἔθνεσι  τούτοις,   ταῦτα δ´ ἐστὶ τὰ περὶ
[17, 11]   παῖς παρὰ πατρὸς ἀεὶ διαδεχόμενος·  τοῦτον   δ´ ἀδελφὸς διεδέξατο δεύτερος
[17, 6]   λίθου πολυώροφον, ὁμώνυμον τῇ νήσῳ·  τοῦτον   δ´ ἀνέθηκε Σώστρατος Κνίδιος, φίλος
[17, 43]   θεμιστείας ἀκροάσασθαι πάντας πλὴν Ἀλεξάνδρου,  τοῦτον   δ´ ἔνδοθεν. εἶναι δ´ οὐχ
[17, 11]   δ´ Λάθουρος ἐπικληθεὶς Πτολεμαῖος,  τοῦτον   δ´ Αὐλητὴς καθ´
[17, 11]   Εὐεργέτης ὃν καὶ Φύσκωνα προσαγορεύουσι,  τοῦτον   δ´ Λάθουρος ἐπικληθεὶς Πτολεμαῖος,
[17, 10]   εἰσιν ἀπὸ τῆς Ἀλεξανδρείας στάδιοι.  τοῦτον   δὲ ἐτίμησεν Σεβαστὸς Καῖσαρ
[17, 11]   Ἀλέξανδρον, ἐκεῖνον δὲ {ὁ} Φιλάδελφος,  τοῦτον   δὲ Εὐεργέτης, εἶθ´
[17, 24]   ἐν τῷ Δέλτα διαριθμεῖται καὶ  τοῦτον·   εἰς δὲ τὰς αὐτὰς λίμνας
[17, 11]   συστρατεύσων ἐπὶ Παρθυαίους, λαθὼν δὲ  τοῦτον   κομίζεται διά τινων εἰς τὴν
[17, 11]   Πηλούσιον καὶ τὸ Κάσιον ὄρος·  τοῦτον   μὲν οὖν δολοφονοῦσιν οἱ μετὰ
[17, 11]   οὓς παρῄει διαμιλλησόμενος τοῖς ἀνταγωνισταῖς.  τοῦτον   μὲν οὖν οἱ Ἀλεξανδρεῖς ἐξέβαλον,
[17, 11]   γένους εἶναι τῶν Συριακῶν βασιλέων·  τοῦτον   μὲν οὖν ὀλίγων ἡμερῶν ἀπεστραγγάλισεν
[17, 4]   τριγώνου κορυφὴν ἀποτελεῖ τὸν τόπον  τοῦτον·   πλευρὰς δὲ τοῦ τριγώνου τὰ
[17, 2]   κατ´ εὐθεῖαν σῶμα τοῦ Νείλου  τοῦτον   ποιεῖν· τὴν δὲ πλήρωσιν αὐτοῦ
[17, 52]   ἄβυσσον ἔχειν τὸν πόρον κατὰ  τοῦτον   τὸν τόπον. νήσους δ´
[17, 30]   ἐστιν ὑπὲρ τοῦ Δέλτα·  τούτου   δὴ τὰ μὲν δεξιὰ καλοῦσι
[17, 10]   καὶ αὐτὸς νεώρια. ἐνδοτέρω δὲ  τούτου   διῶρυξ πλωτὴ μέχρι τῆς λίμνης
[17, 6]   δὲ τὸ πλεῖστον τοῦ ἔργου  τούτου   καὶ τὸ κυριώτατον Ἀλεξάνδρειά
[17, 10]   μετὰ τὸ ἑπταστάδιον, καὶ ὑπὲρ  τούτου   ὀρυκτὸς ὃν καὶ Κιβωτὸν
[17, 23]   τὸν Ὄσιρίν φασιν. ἀμφισβητοῦσι δὲ  τούτου   πολλοί, καὶ μάλιστα οἱ τὰς
[17, 35]   τις, καὶ εὐέλαιος· ὀλιγωροῦντες δὲ  τούτου   πολὺ μὲν ποιοῦσιν ἔλαιον, μοχθηρὸν
[17, 9]   τῇ Ῥόδῳ ἐνάμιλλον. ὑπέρκειται δὲ  τούτου   τὸ θέατρον· εἶτα τὸ Ποσείδιον,
[17, 12]   Ἑλλήνων ἔθους· ἠφανισμένου δὲ καὶ  τούτου   τοῦ πλήθους μάλιστα ὑπὸ τοῦ
[17, 19]   τὴν ἀξενίαν βουλομένων τοῦ τόπου  τούτου   τῶν ὕστερον, οὐ βασιλέως μὰ
[17, 54]   τῶν νομάρχων, ἀλλ´ οὐκ ἔφη  τούτους   ἡγεμόνας εἶναι τῆς χώρας ἀλλὰ
[17, 54]   πεπηρωμένη τὸν ἕτερον τῶν ὀφθαλμῶν·  τούτους   τε δὴ ζωγρίᾳ λαμβάνει ἅπαντας
[17, 54]   μεγάλους γὰρ εἶχον θυρεούς, καὶ  τούτους   ὠμοβοΐνους, ἀμυντήρια δὲ πελέκεις, οἱ
[17, 1]   τὸν Περσικὸν καὶ τὸν Ἀράβιον,  τούτῳ   δέ τινα συμπεριωδεύθη καὶ τῆς
[17, 45]   ἡμερῶν. ἐπὶ δὲ τῷ ἰσθμῷ  τούτῳ   καὶ τὰ τῆς σμαράγδου μέταλλά
[17, 6]   γῆς) ἐπέστησαν φυλακὴν τῷ τόπῳ  τούτῳ   κελεύσαντες ἀπείργειν τοὺς προσιόντας· κατοικίαν
[17, 54]   τοὺς δὲ νόσοι διεχρήσαντο. ἐν  τούτῳ   μυριάσι Κανδάκη πολλαῖς ἐπὶ τὴν
[17, 11]   ἀδελφῆς εἰς τὴν Συρίαν. ἐν  τούτῳ   Πομπήιος Μάγνος ἧκε φεύγων ἐκ
[17, 31]   δ´ ἐστὶν ἐν τῷ δρόμῳ  τούτῳ   ταύρων ἀγῶνας συντελεῖσθαι πρὸς ἀλλήλους,
[17, 38]   σφόδρα γὰρ ἐν τῷ νομῷ  τούτῳ   τιμῶσι τὸν κροκόδειλον, καὶ ἔστιν
[17, 11]   βασίλισσαν καὶ ἀναδείκνυται βασιλεύς. ἐν  τούτῳ   τὸν Αὐλητὴν ἀφικόμενον εἰς Ῥώμην
[17, 11]   συγκλήτῳ καὶ διαπράττεται κάθοδον μὲν  τούτῳ,   τῶν δὲ πρέσβεων τῶν πλείστων,
[17, 4]   Κανωβικὸν καὶ Ἡρακλειωτικόν· μεταξὺ δὲ  τούτων   ἄλλαι πέντε εἰσὶν ἐκβολαὶ αἵ
[17, 46]   φιλόσοφοι μάλιστα οἱ ἐνταῦθα ἱερεῖς·  τούτων   δ´ ἐστὶ καὶ τὸ τὰς
[17, 11]   ὄντων, ὄλεθρον τῶν καταπρεσβευσάντων αὐτοῦ·  τούτων   δ´ ἦν καὶ Δίων
[17, 54]   οἱ κροκόδειλοι διὰ τὸν ῥοῦν.  τούτων   δ´ ἦσαν καὶ οἱ τῆς
[17, 6]   εἰς τὸ πέλαγος προβεβλημένη δύο·  τούτων   δὲ μεταξὺ νῆσος ἵδρυται
[17, 46]   δ´ ἱερὰ {τὰ} πλείω. καὶ  τούτων   δὲ τὰ πολλὰ ἠκρωτηρίασε Καμβύσης·
[17, 36]   Αἰλανίτην μυχόν. ~Εἴρηται δὲ περὶ  τούτων   διὰ πλειόνων ἐν τῷ πρώτῳ
[17, 50]   ἅπαντες δὲ μείζους ἡμίσεις  τούτων.   διέβημεν δὲ εἰς τὴν νῆσον
[17, 12]   ἐν τῇ χώρᾳ· χωρὶς δὲ  τούτων   ἐννέα μέν εἰσι σπεῖραι Ῥωμαίων,
[17, 21]   Ναβαταίων ἥπερ ἐστὶ προσεχής, διὰ  τούτων   ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον ὁδός.
[17, 15]   δὴ καὶ Ἀλεξάνδρεια μεστὴ  τούτων   ἐστὶ κατὰ τὰ ἐργαστήρια ὡς
[17, 23]   σοροὺς τοῦ Ὀσίριδος (μία δὲ  τούτων   ἦν ἔχουσα τὸν Ὄσιριν ἀφανὴς
[17, 35]   τῶν κατὰ Ἄμμωνα τόπων καὶ  τούτων   (καὶ γὰρ οὐδὲ πάμπολυ ἀφεστᾶσιν
[17, 33]   δ´ ἀξιόλογοι· τὰς δὲ δύο  τούτων   καὶ ἐν τοῖς ἑπτὰ θεάμασι
[17, 43]   κοράκων ἡγησαμένων τὴν ὁδόν, ἤδη  τούτων   κολακευτικῶς λεγομένων· τοιαῦτα δὲ καὶ
[17, 18]   Πηλουσιακόν. ἔστι δὲ καὶ ἄλλα  τούτων   μεταξὺ ὡς ἂν ψευδοστόματα ἀσημότερα.
[17, 36]   πολὺ διαφέροντα τῶν ἄλλων καὶ  τούτων   τὰ κράτιστα θεούς τε καὶ
[17, 19]   ὡς δὲ Πίνδαρός φησιν, οἱ  τράγοι   ἐνταῦθα γυναιξὶ μίγνυνται. πλησίον δὲ
[17, 40]   δὲ Λεοντοπολῖται, αἶγα δὲ καὶ  τράγον   Μενδήσιοι, μυγαλῆν δὲ Ἀθριβῖται, ἄλλοι
[17, 19]   Πᾶνα τιμῶσι καὶ τῶν ζῴων  τράγον·   ὡς δὲ Πίνδαρός φησιν, οἱ
[17, 37]   τετταράκοντα σταδίους ἐπίπεδόν τι  τραπεζῶδες   χωρίον, ἔχον κώμην τε καὶ
[17, 6]   ὕφαλοι αἱ δὲ καὶ ἐξέχουσαι,  τραχύνουσαι   πᾶσαν ὥραν τὸ προσπῖπτον ἐκ
[17, 33]   εἰσι πυραμίδες, τάφοι τῶν βασιλέων,  τρεῖς   δ´ ἀξιόλογοι· τὰς δὲ δύο
[17, 5]   τοῦτ´ ἔστι κατὰ τὴν Λιβύην,  τρεῖς   δ´ εἰσὶν αἱ πρόσχωροι τῇ
[17, 12]   τρεῖς μὲν ἐν τῇ πόλει  τρεῖς   δ´ ἐπὶ τῶν ὅρων τῆς
[17, 12]   ἐν Συήνῃ, φρουρὰ τοῖς τόποις,  τρεῖς   δὲ κατὰ τὴν ἄλλην χώραν.
[17, 54]   ἀλλὰ Καίσαρα· αἰτησαμένων δ´ ἡμέρας  τρεῖς   εἰς βουλὴν καὶ μηδὲν ὧν
[17, 12]   ἐννέα μέν εἰσι σπεῖραι Ῥωμαίων,  τρεῖς   μὲν ἐν τῇ πόλει τρεῖς
[17, 12]   χώραν. εἰσὶ δὲ καὶ ἱππαρχίαι  τρεῖς   ὁμοίως διατεταγμέναι κατὰ τοὺς ἐπικαιρίους
[17, 48]   φρεάτων κατεσκεύασται. εἰσὶ δ´ ἐνταῦθα  τρεῖς   σπεῖραι Ῥωμαίων ἱδρυμέναι φρουρᾶς χάριν.
[17, 47]   Ἀπόλλων τιμᾶται καὶ Ζεύς·  τρέφεται   δὲ καὶ ἐνταῦθα βοῦς· ἔπειτα
[17, 38]   τοῖς ἱερεῦσι· καλεῖται δὲ Σοῦχος·  τρέφεται   δὲ σιτίοις καὶ κρέασι καὶ
[17, 35]   ἐν λευκὴ βοῦς ἱερὰ  τρέφεται.   εἶθ´ Ἡρακλεώτης νομὸς ἐν
[17, 31]   Ἆπις ἐν σηκῷ τινι  τρέφεται,   θεὸς ὡς ἔφην νομιζόμενος, διάλευκος
[17, 22]   Μωμεμφῖται τὴν Ἀφροδίτην τιμῶσι, καὶ  τρέφεται   θήλεια βοῦς ἱερά, καθάπερ ἐν
[17, 22]   μὲν ἄρρην τοῖς δὲ θήλεια  τρέφεται,   οὗτοι δὲ θεοὶ μὲν οὐ
[17, 27]   τὸν Μνεῦιν ἐν σηκῷ τινι  τρεφόμενον,   ὃς παρ´ αὐτοῖς νενόμισται θεός,
[17, 38]   αὐτοῖς ἐν λίμνῃ καθ´ αὑτὸν  τρεφόμενος,   χειροήθης τοῖς ἱερεῦσι· καλεῖται δὲ
[17, 31]   συντελεῖσθαι πρὸς ἀλλήλους, οὓς ἐπίτηδες  τρέφουσί   τινες, ὥσπερ οἱ ἱπποτρόφοι· συμβάλλουσι
[17, 40]   Αἰγύπτιοι, καθάπερ τῶν μὲν πεζῶν  τρία,   βοῦν κύνα αἴλουρον, τῶν δὲ
[17, 12]   τὴν τότε κατάστασιν καί φησι  τρία   γένη τὴν πόλιν οἰκεῖν, τό
[17, 3]   ἑκάστῳ τῷ νομῷ πλῆθος, εἰς  τρία   ἴσα μερισθείσης τῆς χώρας.
[17, 12]   πράγματα. ἔστι δὲ καὶ στρατιωτικοῦ  τρία   τάγματα, ὧν τὸ ἓν κατὰ
[17, 46]   ἄγειν ἀλλὰ κατὰ ἥλιον, τοῖς  τριακονθημέροις   δώδεκα μησὶν ἐπαγόντων πέντε ἡμέρας
[17, 10]   ἐπὶ θαλάττῃ πόλεως οὐκ ἐλάττω·  τριάκοντα   δέ εἰσιν ἀπὸ τῆς Ἀλεξανδρείας
[17, 37]   εἰς τὴν διώρυγα προελθόντι ὅσον  τριάκοντα   τετταράκοντα σταδίους ἐπίπεδόν τι
[17, 3]   αὐλαί· αὗται δ´ ἐλάττους τῶν  τριάκοντα   {καὶ ἕξ} πάλιν δ´ οἱ
[17, 18]   τεῖχος· πλεύσαντες γὰρ ἐπὶ Ψαμμιτίχου  τριάκοντα   ναυσὶ Μιλήσιοι (κατὰ Κυαξάρη δ´
[17, 8]   πλευρά ἐστι τὰ ἀμφίκλυστα ὅσον  τριάκοντα   σταδίων ἔχοντα διάμετρον, τὰ δὲ
[17, 24]   εἶναι σταδίους ὀκτακοσίους τετταράκοντα, λογιζόμενος  τριακονταστάδιον   τὴν σχοῖνον· ἡμῖν μέντοι πλέουσιν
[17, 29]   καὶ τῆς νυκτὸς μόρια ταῖς  τριακοσίαις   ἑξήκοντα πέντε ἡμέραις εἰς τὴν
[17, 2]   πρὸς τὸ Κανωβικὸν στάδιοι χίλιοι  τριακόσιοι.   ~Ἐρατοσθένης μὲν οὖν οὕτως. δεῖ
[17, 14]   {εἰς Ἀλεξάνδρειαν} χίλιοί που καὶ  τριακόσιοι   στάδιοι. μεταξὺ δὲ πρῶτον μὲν
[17, 2]   Συήνην, πεντακισχιλίους δὲ ἄλλους καὶ  τριακοσίους   ἐπὶ τὴν θάλατταν. ἐμβάλλουσι δ´
[17, 2]   ἄρκτους φέρεται πεντακισχιλίους μὲν καὶ  τριακοσίους   σταδίους ἐπὶ τὸν μέγαν καταράκτην
[17, 14]   σταδίων, μῆκος δ´ ἐλαττόνων  τριακοσίων.   ἔχει δ´ ὀκτὼ νήσους καὶ
[17, 4]   τοῦ Νείλου, σπάνιον εἴ που  τριακοσίων   σταδίων ἐπέχουσα συνεχῶς πλάτος τὸ
[17, 6]   Κανωβικοῦ στόματος χιλίων που καὶ  τριακοσίων   σταδίων, δὴ καὶ βάσιν
[17, 4]   φησιν Πλάτων, ὡς ἂν  τριγώνου   κορυφὴν ἀποτελεῖ τὸν τόπον τοῦτον·
[17, 4]   τόπον τοῦτον· πλευρὰς δὲ τοῦ  τριγώνου   τὰ σχιζόμενα ἐφ´ ἑκάτερα ῥεῖθρα
[17, 28]   καὶ ἔλαττον, μῆκος δὲ καὶ  τριπλάσιον   καὶ τετραπλάσιον, ἔστιν ὅπου καὶ
[17, 53]   χώρα πᾶσα· σημεῖον δέ·  τρισὶ   γοῦν σπείραις οὐδὲ ταύταις ἐντελέσιν
[17, 29]   συνδιέτριψαν τοῖς ἱερεῦσιν ἐνταῦθα ἐκεῖνοι  τρισκαίδεκα   ἔτη, ὡς εἴρηταί τισι· περιττοὺς
[17, 54]   ἱππεῦσι δὲ ὀκτακοσίοις πρὸς ἄνδρας  τρισμυρίους,   πρῶτον μὲν ἠνάγκασεν ἀναφυγεῖν αὐτοὺς
[17, 2]   καὶ τὴν χειμερινὴν δύσιν ὡς  τρισχιλίους   καὶ ἑπτακοσίους σταδίους, καὶ σχεδόν
[17, 4]   τὴν μὲν οὖν περίμετρον ὅσον  τρισχιλίων   σταδίων ἐστὶν σύμπασα νῆσος·
[17, 31]   ἔστι γὰρ ἀπὸ τοῦ Δέλτα  τρίσχοινον   εἰς αὐτήν· ἔχει δὲ ἱερά,
[17, 42]   κατὰ τὴν Μοίριδος λίμνην,  τρίτη   δὲ κατὰ τὸ μαντεῖον
[17, 33]   ὕψει μείζονι τῆς ὀρεινῆς  τρίτη   πολὺ ἐλάττων τῶν δυεῖν, πολὺ
[17, 12]   διὰ τὴν τῶν βασιλέων οὐδένειαν·  τρίτον   δ´ ἦν γένος τὸ τῶν
[17, 11]   μὲν οὖν οἱ μετὰ τὸν  τρίτον   Πτολεμαῖον ὑπὸ τρυφῆς διεφθαρμένοι χεῖρον
[17, 8]   τὰ βασίλεια, τέταρτον καὶ  τρίτον   τοῦ παντὸς περιβόλου μέρος· τῶν
[17, 18]   τὸ Σεβεννυτικὸν καὶ τὸ Φατνιτικόν,  τρίτον   ὑπάρχον τῷ μεγέθει παρὰ τὰ
[17, 3]   παρὰ Φοινίκων διὰ τὰς ἐμπορίας.  τριχῆ   δὲ διῄρητο ὥσπερ τὸ σύμπαν
[17, 3]   καὶ ἐπιμεληθέντες. βασιλέα γὰρ ἀποδείξαντες  τριχῆ   τὸ πλῆθος διεῖλον καὶ τοὺς
[17, 11]   μὲν οὖν οἱ Ἀλεξανδρεῖς ἐξέβαλον,  τριῶν   δ´ αὐτῷ θυγατέρων οὐσῶν, ὧν
[17, 42]   πρώτη αὔασις ἐκ τῶν λεχθεισῶν  τριῶν   ἐν τῇ Λιβύῃ, διέχουσα ὁδὸν
[17, 54]   Θηβαΐδι καὶ τῇ φρουρᾷ τῶν  τριῶν   σπειρῶν τῶν κατὰ Συήνην καὶ
[17, 30]   δ´ ἐστὶ στρατόπεδον ἑνὸς τῶν  τριῶν   ταγμάτων τῶν φρουρούντων τὴν Αἴγυπτον·
[17, 34]   καὶ τούτοις καὶ τῷ ποταμῷ,  Τροία   καλουμένη, κατοικία παλαιὰ τῶν Μενελάῳ
[17, 48]   ἐστὶ τὸ διασημαῖνον τὰς θερινὰς  τροπάς,   διότι τῷ τροπικῷ κύκλῳ ὑπόκεινται
[17, 54]   προελθεῖν εἰς μάχην, ταχὺ δὲ  τροπὴν   ἐποίησε συντεταγμένων τε κακῶς καὶ
[17, 48]   τὰς θερινὰς τροπάς, διότι τῷ  τροπικῷ   κύκλῳ ὑπόκεινται οἱ τόποι οὗτοι·
[17, 44]   καὶ ἀπέχονται· οὗτοι δὲ πάντα  τρόπον   ἀνιχνεύουσι καὶ ἐκφθείρουσιν αὐτούς· ἔνιοι
[17, 53]   τὴν Ἀραβίαν ἐμβαλὼν εἴρηται τίνα  τρόπον   ἐξήλεγξε τοὺς ἀνθρώπους ἀπολέμους ὄντας·
[17, 4]   τὰ μείζω θάλπη. τὸν αὐτὸν  τρόπον   καὶ τὰ ἐπάνω τοῦ Δέλτα
[17, 36]   ὑδάτων πολλὰ χερσοῦσθαι τὸν αὐτὸν  τρόπον   ὅνπερ καὶ ἐν τῇ γῇ,
[17, 27]   τὸ ἱερὸν ἔχουσα τῷ Αἰγυπτίῳ  τρόπῳ   κατεσκευασμένον ἀρχαῖον, ἔχον πολλὰ τεκμήρια
[17, 42]   σύστημα πολιτικὸν ἐν τῷ ἑλληνικῷ  τρόπῳ.   ὑπὲρ δὲ ταύτης Ἄβυδος,
[17, 54]   τειχίσας βέλτιον, φρουρὰν ἐμβαλὼν καὶ  τροφὴν   δυεῖν ἐνιαυτῶν τετρακοσίοις ἀνδράσιν, ἀπῆρεν
[17, 34]   ἀπολιθωθῆναι λείψανα τῆς τῶν ἐργαζομένων  τροφῆς·   οὐκ ἀπέοικε δέ· καὶ γὰρ
[17, 30]   δι´ ἧς ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ  τροχοὶ   καὶ κοχλίαι τὸ ὕδωρ ἀνάγουσιν,
[17, 15]   ὥστε καὶ ἀντὶ ποτηρίων καὶ  τρυβλίων   χρῆσθαι· ἔχει γάρ τινα καὶ
[17, 11]   μετὰ τὸν τρίτον Πτολεμαῖον ὑπὸ  τρυφῆς   διεφθαρμένοι χεῖρον ἐπολιτεύσαντο, χείριστα δ´
[17, 2]   δ´ ὅμοροι· παρὰ θάλατταν δὲ  Τρωγλοδύται·   διεστᾶσι δὲ εἰς δέκα
[17, 53]   λοιπὰ δὲ τὰ πρὸς νότον  Τρωγλοδύται   {καὶ} Βλέμμυες καὶ Νοῦβαι καὶ
[17, 2]   ὁδὸν οἱ κατὰ τὴν Μερόην  Τρωγλοδύται   τοῦ Νείλου. ἐξ ἀριστερῶν δὲ
[17, 13]   τῶν Ἰνδικῶν ἐμποριῶν καὶ τῶν  Τρωγλοδυτικῶν   ἐπηυξημένων ἐπὶ τοσοῦτον; πρότερον μέν
[17, 1]   καὶ τῆς Αἰθιοπίας, τὰ τῶν  Τρωγλοδυτῶν   καὶ τῶν ἑξῆς μέχρι τῶν
[17, 34]   ὂν πέραν ἐν τῇ Ἀραβίᾳ,  Τρωικόν   τι καλεῖται πετρῶδες ἱκανῶς ὄρος
[17, 25]   μὲν ὑπὸ Σεσώστριος πρὸ τῶν  Τρωικῶν,   οἱ δὲ ὑπὸ τοῦ Ψαμμιτίχου
[17, 34]   παλαιὰ τῶν Μενελάῳ συγκατακολουθησάντων αἰχμαλώτων  Τρώων,   καταμεινάντων δ´ αὐτόθι. ~Μετὰ δὲ
[17, 31]   δὲ κρείττων νομισθεὶς ἄθλου  τυγχάνει.   ἔστι δ´ ἐν Μέμφει καὶ
[17, 14]   καὶ Αἰνησίσφυρα ἄκρα, καὶ  Τυνδάρειοι   σκόπελοι, νησίδια τέτταρα ἔχοντα λιμένα·
[17, 34]   τούτοις δ´ εὑρίσκεται ψήγματα καὶ  τύπῳ   καὶ μεγέθει φακοειδῆ· ἐνίοις δὲ
[17, 19]   οὐ βασιλέως μὰ Δία οὐδὲ  τυράννου   γενομένου τινὸς Βουσίριδος· προσεπιφημισθῆναι δὲ
[17, 43]   τοῖς Σιβύλλης χρησμοῖς καὶ τοῖς  Τυρρηνικοῖς   θεοπροπίοις διά τε σπλάγχνων καὶ
[17, 28]   οὗτοι μεγάλων εἰδώλων, ὁμοίων τοῖς  Τυρρηνικοῖς   καὶ τοῖς ἀρχαίοις σφόδρα τῶν
[17, 23]   δὲ πράξειε λαθεῖν βουλομένη τὸν  Τυφῶνα,   μὴ ἐπελθὼν ἐκρίψειε τὸ σῶμα
[17, 44]   Ἴσιδος ἔστιν ἱερόν· εἶτα τὰ  Τυφώνια   καλούμενα καὶ εἰς Κοπτὸν
[17, 33]   βασιλέως, τελευτήσασα δὲ τοῦ λεχθέντος  τύχοι   τάφου. ~Ἓν δέ τι τῶν
[17, 35]   τῆς Σιρβωνίτιδος πέλαγος ἦν, σύρρουν  τυχὸν   ἴσως τῇ Ἐρυθρᾷ τῇ κατὰ
[17, 54]   εἰς Ἀρμενίαν στέλλοντος. πάντων δὲ  τυχόντων   ὧν ἐδέοντο, ἀφῆκεν αὐτοῖς καὶ
[17, 7]   τῷ μὲν ἀπὸ τῶν ἄρκτων  τῷ   Αἰγυπτίῳ λεγομένῳ τῷ δ´ ἀπὸ
[17, 27]   πόλις, τὸ ἱερὸν ἔχουσα  τῷ   Αἰγυπτίῳ τρόπῳ κατεσκευασμένον ἀρχαῖον, ἔχον
[17, 53]   ἄρκτων ἀλιμένῳ παραλίᾳ καὶ πελάγει  τῷ   Αἰγυπτίῳ φρουρουμένη, ἀπὸ δὲ τῆς
[17, 9]   εἰς μέσον τὸν λιμένα ἐπὶ  τῷ   ἄκρῳ κατεσκεύασε δίαιταν βασιλικὴν ἣν
[17, 36]   τὸ ὕδωρ, πλὴν ὅσον χρήσιμον  τῷ   ἀνθρωπείῳ γένει καὶ τοῖς περὶ
[17, 44]   τοῦ ζῴου καὶ ὡς ὀλέθριον  τῷ   ἀνθρωπίνῳ γένει, σέβονται ὅμως καὶ
[17, 21]   χιλίων καὶ πεντακοσίων· πρὸς δὲ  τῷ   ἄνυδρος εἶναι καὶ ἀμμώδης ἑρπετῶν
[17, 45]   Ἀράβιος καὶ τοῦ Αἰθιοπικοῦ  τῷ   Ἀραβίῳ κόλπῳ κατακομιζόμενος εἰς Κοπτὸν
[17, 13]   ἐνιαυτὸν τῷ τῆς Κλεοπάτρας πατρὶ  τῷ   Αὐλητῇ προσφέρεσθαι φόρον ταλάντων μυρίων
[17, 33]   μὲν οὖν ἐγγὺς ἀλλήλων ἐπὶ  τῷ   αὐτῷ ἐπιπέδῳ, ἀπωτέρω δ´ ἐστὶν
[17, 24]   φησι σταδίους δὲ ἑπτακοσίους πεντήκοντα,  τῷ   αὐτῷ μέτρῳ χρησάμενος. πρώτην δ´
[17, 32]   εἰκάζειν παρῆν τὸν κίνδυνον, εἰ  τῷ   βαδίζοντι πρὸς τὸ ἱερὸν λαῖλαψ
[17, 3]   ὧνπερ καὶ αἱ πρόσοδοι συνήγοντο  τῷ   βασιλεῖ. οἱ δ´ ἱερεῖς καὶ
[17, 43]   τὰ ἑξῆς· μόνῳ γὰρ δὴ  τῷ   βασιλεῖ τὸν ἱερέα ἐπιτρέψαι παρελθεῖν
[17, 19]   περὶ τὸν Βούσιριν μεμυθευμένων ἐν  τῷ   Βουσιρίτῃ νομῷ, διαβάλλειν τὴν ἀξενίαν
[17, 19]   ἀπωτέρω Βούσιρις πόλις ἐν  τῷ   Βουσιρίτῃ νομῷ καὶ Κυνὸς πόλις.
[17, 2]   διέχειν τὸν Νεῖλον, παραπλήσιον ὄντα  τῷ   γράμματι τῷ Ν κειμένῳ ἀνάπαλιν.
[17, 7]   τῶν ἄρκτων τῷ Αἰγυπτίῳ λεγομένῳ  τῷ   δ´ ἀπὸ μεσημβρίας τῷ τῆς
[17, 46]   πᾶσαν τὴν τοιαύτην μάλιστα σοφίαν·  τῷ   δὲ Διὶ ὃν μάλιστα τιμῶσιν,
[17, 18]   εἰς τὸ ἐντὸς τοῦ Δέλτα.  τῷ   δὲ Φατνιτικῷ συνάπτει τὸ Μενδήσιον,
[17, 24]   δὲ τῶν δέκα τῶν ἐν  τῷ   Δέλτα διαριθμεῖται καὶ τοῦτον· εἰς
[17, 3]   Θηβαΐς, δέκα δ´ ἐν  τῷ   Δέλτα, ἑκκαίδεκα δ´ μεταξύ·
[17, 23]   Μενέλαος, ἐν ἀριστερᾷ δὲ ἐν  τῷ   Δέλτα ἐπὶ μὲν τῷ ποταμῷ
[17, 22]   πολλοῖς γὰρ δὴ ἔν τε  τῷ   Δέλτα καὶ ἔξω αὐτοῦ τοῖς
[17, 31]   τοῖς ἄλλοις. πρόκειται δ´ ἐν  τῷ   δρόμῳ καὶ μονόλιθος κολοσσός· ἔθος
[17, 31]   κολοσσός· ἔθος δ´ ἐστὶν ἐν  τῷ   δρόμῳ τούτῳ ταύρων ἀγῶνας συντελεῖσθαι
[17, 42]   ἔχουσα καὶ σύστημα πολιτικὸν ἐν  τῷ   ἑλληνικῷ τρόπῳ. ὑπὲρ δὲ ταύτης
[17, 6]   δὲ συνεχεῖς ἐν βάθει ἐκείνῳ,  τῷ   ἑπτασταδίῳ καλουμένῳ χώματι διειργόμενοι ἀπ´
[17, 46]   συνελθόντα ποιεῖ ἡμέραν. ἀνατιθέασι δὲ  τῷ   Ἑρμῇ πᾶσαν τὴν τοιαύτην μάλιστα
[17, 14]   καλοῦσι Λιβυκόν, δὴ καὶ  τῷ   ζύθῳ τὸ πολὺ φῦλον χρῆται
[17, 29]   εἰς τὴν Αἴγυπτον Αἰλίῳ Γάλλῳ  τῷ   ἡγεμόνι Χαιρήμων τοὔνομα, προσποιούμενος τοιαύτην
[17, 31]   τοῦ Ἄπιδός ἐστιν ἱερὸν παρακείμενον  τῷ   Ἡφαιστείῳ καὶ αὐτὸ τὸ Ἡφαίστειον
[17, 44]   οὔτε αὐλητὴν οὔτε ψάλτην ἀπάρχεσθαι  τῷ   θεῷ, καθάπερ τοῖς ἄλλοις θεοῖς
[17, 46]   ἀποτελεῖται ἀπὸ τοῦ μένοντος ἐν  τῷ   θρόνῳ καὶ τῇ βάσει μέρους·
[17, 18]   τιμῶσι τὴν Ἀθηνᾶν· ἐν δὲ  τῷ   ἱερῷ αὐτῆς θήκη κεῖται
[17, 44]   τιμῶσι τὸν Ὄσιριν· ἐν δὲ  τῷ   ἱερῷ τοῦ Ὀσίριδος οὐκ ἔξεστιν
[17, 45]   ἑπτὰ ἡμερῶν. ἐπὶ δὲ  τῷ   ἰσθμῷ τούτῳ καὶ τὰ τῆς
[17, 18]   εἶναι καὶ ἑλώδη. μάλιστα μέντοι  τῷ   Κανωβικῷ στόματι ἐχρῶντο ὡς ἐμπορίῳ,
[17, 17]   γυναικῶν, τῶν δ´ ἐν αὐτῷ  τῷ   Κανώβῳ καταγωγὰς ἐχόντων ἐπικειμένας τῇ
[17, 7]   ὁρῶν τὰς ὁλκάδας ἔν τε  τῷ   κατάπλῳ καὶ ἐν ταῖς ἀναγωγαῖς
[17, 6]   γοῦν μέγας λιμὴν πρὸς  τῷ   κεκλεῖσθαι καλῶς τῷ τε χώματι
[17, 36]   καὶ τοσαῦτα καὶ τηλικαῦτα ἐν  τῷ   κόσμῳ διοικεῖσθαι) ὑποληπτέον μήτε τὴν
[17, 3]   σύμπαντες νομοὶ ὅσαι αἱ ἐν  τῷ   λαβυρίνθῳ αὐλαί· αὗται δ´ ἐλάττους
[17, 8]   μέντοι συναφῆ καὶ ἀλλήλοις καὶ  τῷ   λιμένι καὶ ὅσα ἔξω αὐτοῦ.
[17, 6]   τὴν εὐκαιρίαν ἔγνω τειχίζειν ἐπὶ  τῷ   λιμένι τὴν πόλιν· τῆς δ´
[17, 52]   ῥυθμὸν ἥδυσμά τι  τῷ   λόγῳ τὴν τερατείαν προσφέροντες· οἷον
[17, 9]   σῦλα γενέσθαι. ~Ἔστι δ´ ἐν  τῷ   μεγάλῳ λιμένι κατὰ μὲν τὸν
[17, 42]   κατακαμφθεισῶν ψαλίδων διὰ μονολίθων ὑπερβαλλόντων  τῷ   μεγέθει καὶ τῇ κατασκευῇ. ἔστι
[17, 35]   ἔχει τὴν Μοίριδος καλουμένην, πελαγίαν  τῷ   μεγέθει καὶ τῇ χρόᾳ θαλαττοειδῆ·
[17, 37]   τοῖχοι δὲ οὐκ ἐξ ἐλαττόνων  τῷ   μεγέθει λίθων σύγκεινται. ἐπὶ τέλει
[17, 49]   ἐν Αἰγύπτῳ ἱέραξιν, ἀλλὰ καὶ  τῷ   μεγέθει μεῖζον ἦν καὶ τῇ
[17, 18]   καὶ τὸ Φατνιτικόν, τρίτον ὑπάρχον  τῷ   μεγέθει παρὰ τὰ πρῶτα δύο,
[17, 7]   ἐστι τὸ χωρίον δυσὶ πελάγεσι,  τῷ   μὲν ἀπὸ τῶν ἄρκτων τῷ
[17, 54]   ~Ἐπειδὴ δὲ οἱ Αἰθίοπες καταφρονήσαντες  τῷ   μέρος τι τῆς ἐν Αἰγύπτῳ
[17, 8]   κοινὰ καὶ ἱερεὺς ἐπὶ  τῷ   Μουσείῳ τεταγμένος τότε μὲν ὑπὸ
[17, 26]   πόλις καὶ Κλεοπατρὶς ἐν  τῷ   μυχῷ τοῦ Ἀραβίου κόλπου τῷ
[17, 2]   Νεῖλον, παραπλήσιον ὄντα τῷ γράμματι  τῷ   Ν κειμένῳ ἀνάπαλιν. ῥυεὶς γάρ,
[17, 48]   Αἰγύπτου πόλις, δ´ ἐν  τῷ   Νείλῳ προκειμένη τῆς Συήνης νῆσος
[17, 40]   Θηβαῖται, λάτον δὲ τῶν ἐν  τῷ   Νείλῳ τινὰ ἰχθὺν Λατοπολῖται, λύκον
[17, 28]   πτερά· ἔστι δὲ ταῦτα ἰσοϋψῆ  τῷ   νεῷ τείχη δύο, κατ´ ἀρχὰς
[17, 3]   σύμπαν καὶ τὸ ἐν ἑκάστῳ  τῷ   νομῷ πλῆθος, εἰς τρία ἴσα
[17, 38]   ἐκαλεῖτο πρότερον, σφόδρα γὰρ ἐν  τῷ   νομῷ τούτῳ τιμῶσι τὸν κροκόδειλον,
[17, 12]   ἐν τῇ πόλει λοιπὸν ἦν  τῷ   ὄντι τὸ τοῦ ποιητοῦ „Αἴγυπτόνδ´
[17, 11]   τὴν Κλεοπάτραν, οἱ δὲ συνόντες  τῷ   παιδὶ καταστασιάσαντες ἐξέβαλον τὴν Κλεοπάτραν,
[17, 15]   ἄνθη ἐκφέρει καὶ καρπὸν ὅμοιον  τῷ   παρ´ ἡμῖν κυάμῳ, μεγέθει μόνον
[17, 33]   τῷ ῥυθμῷ τοῦ ὑποδήματος καὶ  τῷ   παραδόξῳ κινηθεὶς περιπέμψειεν εἰς τὴν
[17, 39]   αὐτῶν καὶ αὐτὰ τὰ θηρία,  τῷ   πηλῷ θωρακισθέντες· κυλισθέντες γὰρ ἐν
[17, 29]   Εὐδόξου διατριβαί. συνανέβη γὰρ δὴ  τῷ   Πλάτωνι Εὔδοξος δεῦρο, καὶ
[17, 7]   δεῦρο κἀκεῖσε πλέοιεν. πρὸς δὲ  τῷ   πλούτῳ τῶν καταγομένων ἑκατέρωσε εἴς
[17, 3]   καὶ τοὺς μὲν {τὰ} ἐν  τῷ   πολέμῳ τοὺς δ´ ὅσα ἐν
[17, 16]   χάριν καὶ σχεδία ἔζευκται ἐπὶ  τῷ   ποταμῷ, ἀφ´ ἧς καὶ τοὔνομα
[17, 22]   Χαβρίου κώμη καλουμένη· ἐπὶ δὲ  τῷ   ποταμῷ Ἑρμοῦ πόλις ἐστίν· εἶτα
[17, 23]   ἐν τῷ Δέλτα ἐπὶ μὲν  τῷ   ποταμῷ Ναύκρατις, ἀπὸ δὲ τοῦ
[17, 48]   μέσας· συναναβαίνει γὰρ καὶ συνταπεινοῦται  τῷ   ποταμῷ τὸ ἐν τῷ φρέατι
[17, 34]   κώμη πλησίον καὶ τούτοις καὶ  τῷ   ποταμῷ, Τροία καλουμένη, κατοικία παλαιὰ
[17, 26]   τῷ μυχῷ τοῦ Ἀραβίου κόλπου  τῷ   πρὸς Αἴγυπτον καὶ λιμένες καὶ
[17, 6]   αὐτὴν θεὸς Καῖσαρ ἐν  τῷ   πρὸς Ἀλεξανδρέας πολέμῳ τεταγμένην μετὰ
[17, 36]   περὶ τούτων διὰ πλειόνων ἐν  τῷ   πρώτῳ ὑπομνήματι τῆς γεωγραφίας, καὶ
[17, 6]   βασιλέων· ὀλίγοι δ´ οἰκοῦσι πρὸς  τῷ   πύργῳ ναυτικοὶ ἄνδρες. γοῦν
[17, 33]   τὸν κόλπον· δὲ καὶ  τῷ   ῥυθμῷ τοῦ ὑποδήματος καὶ τῷ
[17, 19]   καὶ νῆσος καὶ πόλις ἐν  τῷ   Σεβεννυτικῷ νομῷ. ἔστι δὲ καὶ
[17, 31]   γὰρ καὶ διὰ θυρίδος ἐν  τῷ   σηκῷ, βούλονται δὲ καὶ ἔξω·
[17, 33]   τῶν τῆς Αἰθιοπίας ὀρῶν· καὶ  τῷ   σκληρὸς εἶναι καὶ δυσκατέργαστος πολυτελῆ
[17, 33]   γὰρ σταδιαῖαι τὸ ὕψος, τετράγωνοι  τῷ   σχήματι, τῆς πλευρᾶς ἑκάστης μικρῷ
[17, 6]   λιμὴν πρὸς τῷ κεκλεῖσθαι καλῶς  τῷ   τε χώματι καὶ τῇ φύσει
[17, 13]   Κικέρων φράζει φήσας κατ´ ἐνιαυτὸν  τῷ   τῆς Κλεοπάτρας πατρὶ τῷ Αὐλητῇ
[17, 7]   λεγομένῳ τῷ δ´ ἀπὸ μεσημβρίας  τῷ   τῆς λίμνης τῆς Μαρείας
[17, 48]   φρέατι ὕδωρ. εἰσὶν οὖν ἐν  τῷ   τοίχῳ τοῦ φρέατος παραγραφαί, μέτρα
[17, 16]   ποταμῷ, ἀφ´ ἧς καὶ τοὔνομα  τῷ   τόπῳ. μετὰ δὲ τὴν διώρυγα
[17, 6]   κατὰ σπάνιν γῆς) ἐπέστησαν φυλακὴν  τῷ   τόπῳ τούτῳ κελεύσαντες ἀπείργειν τοὺς
[17, 48]   διασημαῖνον τὰς θερινὰς τροπάς, διότι  τῷ   τροπικῷ κύκλῳ ὑπόκεινται οἱ τόποι
[17, 48]   συνταπεινοῦται τῷ ποταμῷ τὸ ἐν  τῷ   φρέατι ὕδωρ. εἰσὶν οὖν ἐν
[17, 38]   τι μελικράτου· εὕρομεν δὲ ἐπὶ  τῷ   χείλει κείμενον τὸ θηρίον· προσιόντες
[17, 29]   οὐρανίων, μυστικοὺς δὲ καὶ δυσμεταδότους,  τῷ   χρόνῳ καὶ ταῖς θεραπείαις ἐξελιπάρησαν
[17, 2]   ἀπὸ τῆς Μερόης ἀρξάμενοι μέχρι  τῶν   ἀγκώνων, οὐχ ὑποταττόμενοι τοῖς Αἰθίοψιν,
[17, 12]   ἐστὶν προσαγορευόμενος ἰδιόλογος, ὃς  τῶν   ἀδεσπότων καὶ τῶν εἰς Καίσαρα
[17, 3]   λυπρότητα τῆς χώρας καὶ τὴν  τῶν   ἀέρων ἀσυμμετρίαν καὶ τὸν ἀφ´
[17, 42]   περὶ δὲ τὴν διώρυγα ἀκανθῶν  τῶν   Αἰγυπτίων ἄλσος ἐστὶν ἱερὸν τοῦ
[17, 6]   λιμένας. οἱ μὲν οὖν πρότεροι  τῶν   Αἰγυπτίων βασιλεῖς ἀγαπῶντες οἷς εἶχον
[17, 31]   Μέμφις αὐτὴ τὸ βασίλειον  τῶν   Αἰγυπτίων· ἔστι γὰρ ἀπὸ τοῦ
[17, 42]   ὥς φασιν Μέμνων ὑπὸ  τῶν   Αἰγυπτίων Ἰσμάνδης λέγεται, καὶ
[17, 5]   καὶ μέχρι τῆς Μερόης μετὰ  τῶν   Αἰγυπτίων· καὶ δὴ καὶ τοὔνομα
[17, 13]   τῆς Ἰνδικῆς καὶ τῶν ἄκρων  τῶν   Αἰθιοπικῶν, ἐξ ὧν πολυτιμότατος
[17, 4]   ἑξῆς λέγωμεν νυνί. ~Ἀπὸ γὰρ  τῶν   Αἰθιοπικῶν τερμόνων ῥεῖ ἐπ´ εὐθείας
[17, 54]   Κανδάκης, καθ´ ἡμᾶς ἦρξε  τῶν   Αἰθιόπων, ἀνδρική τις γυνὴ πεπηρωμένη
[17, 3]   συνεχεῖ καὶ ὑπὲρ αὐτὴν τῇ  τῶν   Αἰθιόπων Νεῖλος παρασκευάζει, ποτίζων
[17, 54]   ἀνδράσιν, ἀπῆρεν εἰς Ἀλεξάνδρειαν· καὶ  τῶν   αἰχμαλώτων τοὺς μὲν ἐλαφυροπώλησε, χιλίους
[17, 21]   μέν ἐστι, καὶ ἐπί γε  τῶν   ἄκρων αὐτῆς ἵδρυται τὸ Πηλούσιον·
[17, 13]   στέλλονται μέχρι τῆς Ἰνδικῆς καὶ  τῶν   ἄκρων τῶν Αἰθιοπικῶν, ἐξ ὧν
[17, 12]   τρίτον δ´ ἦν γένος τὸ  τῶν   Ἀλεξανδρέων οὐδ´ αὐτὸ εὐκρινῶς πολιτικὸν
[17, 14]   ζύθῳ τὸ πολὺ φῦλον χρῆται  τῶν   Ἀλεξανδρέων· σκώπτονται δὲ μάλιστα αἱ
[17, 40]   αὐτοῖς ἱερὸν ὀξυρύγχου, καίτοι καὶ  τῶν   ἄλλων Αἰγυπτίων κοινῇ τιμώντων τὸν
[17, 48]   παραγραφαί, μέτρα τῶν τελείων καὶ  τῶν   ἄλλων ἀναβάσεων· ἐπισκοποῦντες οὖν ταύτας
[17, 36]   ζῷα γεννᾶν ὡς πολὺ διαφέροντα  τῶν   ἄλλων καὶ τούτων τὰ κράτιστα
[17, 36]   καὶ σιδηρῖτις καὶ οὕτως ἐπὶ  τῶν   ἄλλων. ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ
[17, 51]   ἐν τῇ Θηβαΐδι φοῖνιξ ἄριστος  τῶν   ἄλλων φύεται. θαυμάζειν οὖν ἄξιον
[17, 28]   οὐδέν, οὐκ ἀνθρωπόμορφον, ἀλλὰ  τῶν   ἀλόγων ζῴων τινός· τοῦ δὲ
[17, 6]   τοῦ βασιλέως ἐπιόντος, οἱ διοικηταὶ  τῶν   ἀλφίτων μέρος τῶν παρεσκευασμένων τοῖς
[17, 21]   καὶ ἀμμώδης ἑρπετῶν πλῆθος ἔχει  τῶν   ἀμμοδυτῶν. ~Ἀπὸ δὲ Σχεδίας ἀναπλέουσιν
[17, 16]   ἐνταῦθα δὲ καὶ τὸ τελώνιον  τῶν   ἄνωθεν καταγομένων καὶ ἀναγομένων· οὗ
[17, 44]   κροκόδειλος ἠτίμωται καὶ ἔχθιστος  τῶν   ἁπάντων θηρίων νενόμισται. οἱ μὲν
[17, 35]   δ´ νομὸς οὗτος ἀξιολογώτατος  τῶν   ἁπάντων κατά τε τὴν ὄψιν
[17, 7]   ὧν τὰ εἰσκομιζόμενα πολλῷ πλείω  τῶν   ἀπὸ θαλάττης ἐστὶν ὥσθ´
[17, 45]   τὰ τῆς σμαράγδου μέταλλά ἐστι,  τῶν   Ἀράβων ὀρυττόντων βαθεῖς τινας ὑπονόμους,
[17, 53]   δυσείσβολον τοῖς ἔξωθεν, ἀπὸ μὲν  τῶν   ἄρκτων ἀλιμένῳ παραλίᾳ καὶ πελάγει
[17, 7]   δυσὶ πελάγεσι, τῷ μὲν ἀπὸ  τῶν   ἄρκτων τῷ Αἰγυπτίῳ λεγομένῳ τῷ
[17, 5]   δὲ παρὰ Θρασυάλκου τοῦ Θασίου  (τῶν   ἀρχαίων δὲ φυσικῶν εἷς οὗτος)
[17, 5]   δὲ τῶν ἑσπερίων τὰ μέχρι  τῶν   αὐάσεων καὶ ἐν τῇ παραλίᾳ
[17, 32]   καὶ λίμναι τῆς πόλεως καὶ  τῶν   βασιλείων, νῦν μὲν κατέσπασται
[17, 8]   δ´ ὑπὸ Καίσαρος. μέρος δὲ  τῶν   βασιλείων ἐστὶ καὶ τὸ καλούμενον
[17, 12]   ἦσαν μὲν οὖν καὶ ἐπὶ  τῶν   βασιλέων αὗται αἱ ἀρχαί, κακῶς
[17, 3]   ἤσκουν καὶ ἀστρονομίαν, ὁμιληταί τε  τῶν   βασιλέων ἦσαν. δὲ χώρα
[17, 12]   αἱ ἀρχαί, κακῶς δὲ πολιτευομένων  τῶν   βασιλέων ἠφανίζετο καὶ τῆς
[17, 9]   ὀρυκτὸς λιμὴν καὶ κλειστός, ἴδιος  τῶν   βασιλέων, καὶ Ἀντίρροδος νησίον
[17, 8]   Μουσείῳ τεταγμένος τότε μὲν ὑπὸ  τῶν   βασιλέων νῦν δ´ ὑπὸ Καίσαρος.
[17, 30]   εἶτα διαπραξαμένων ἐνταῦθα κατοικίαν παρὰ  τῶν   βασιλέων· νυνὶ δ´ ἐστὶ στρατόπεδον
[17, 6]   πρὸς Ἀλεξανδρέας πολέμῳ τεταγμένην μετὰ  τῶν   βασιλέων· ὀλίγοι δ´ οἰκοῦσι πρὸς
[17, 12]   ἄρχεσθαι δεδιδαγμένους διὰ τὴν  τῶν   βασιλέων οὐδένειαν· τρίτον δ´ ἦν
[17, 8]   περίβολος ἦν ἐν αἱ  τῶν   βασιλέων ταφαὶ καὶ Ἀλεξάνδρου·
[17, 6]   δ´ ἀνέθηκε Σώστρατος Κνίδιος, φίλος  τῶν   βασιλέων, τῆς τῶν πλοιζομένων σωτηρίας
[17, 33]   πολλαὶ μέν εἰσι πυραμίδες, τάφοι  τῶν   βασιλέων, τρεῖς δ´ ἀξιόλογοι· τὰς
[17, 7]   καὶ οἱ ἐτησίαι πνέουσιν ἐκ  τῶν   βορείων καὶ τοῦ τοσούτου πελάγους,
[17, 43]   ἐξ ὅτου τὸ ἱερὸν ὑπὸ  τῶν   Βραγχιδῶν σεσύλητο ἐπὶ Ξέρξου περσισάντων,
[17, 6]   τὴν ὑπογραφὴν τοῦ κτίσματος συμβάν·  τῶν   γὰρ ἀρχιτεκτόνων γῇ λευκῇ διασημαινομένων
[17, 8]   τρίτον τοῦ παντὸς περιβόλου μέρος·  τῶν   γὰρ βασιλέων ἕκαστος ὥσπερ τοῖς
[17, 3]   περὶ τὴν Αἴγυπτον, ὅπως ἀπὸ  τῶν   γνωριμωτέρων ἐπὶ τὰ ἑξῆς προΐωμεν.
[17, 6]   παραβέβληται γὰρ αὐτῷ κατὰ μῆκος·  τῶν   δ´ ἄκρων τῆς Φάρου τὸ
[17, 17]   ἀκολασίας καὶ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν,  τῶν   δ´ ἐν αὐτῷ τῷ Κανώβῳ
[17, 40]   πτηνῶν δύο, ἱέρακα καὶ ἶβιν,  τῶν   δ´ ἐνύδρων δύο, λεπιδωτὸν ἰχθὺν
[17, 12]   διατεταγμέναι κατὰ τοὺς ἐπικαιρίους τόπους.  τῶν   δ´ ἐπιχωρίων ἀρχόντων κατὰ πόλιν
[17, 13]   μὲν εἰσαγωγικὰ τὰ δὲ ἐξαγωγικά·  τῶν   δὲ βαρυτίμων βαρέα καὶ τὰ
[17, 8]   λιμένι καὶ ὅσα ἔξω αὐτοῦ.  τῶν   δὲ βασιλείων μέρος ἐστὶ καὶ
[17, 11]   καὶ διαπράττεται κάθοδον μὲν τούτῳ,  τῶν   δὲ πρέσβεων τῶν πλείστων, ἑκατὸν
[17, 40]   πεζῶν τρία, βοῦν κύνα αἴλουρον,  τῶν   δὲ πτηνῶν δύο, ἱέρακα καὶ
[17, 24]   τὴν ἑτέραν λίμνην· ἕνα δὲ  τῶν   δέκα τῶν ἐν τῷ Δέλτα
[17, 3]   ἐν ταῖς μείζοσι, διά τε  τῶν   διωρύγων καὶ τῶν παραχωμάτων· ἐπὶ
[17, 28]   τὰ μήκη καὶ τὰ πλάτη  τῶν   δρόμων. μετὰ δὲ τὰ προπύλαια
[17, 33]   ὀρεινῆς τρίτη πολὺ ἐλάττων  τῶν   δυεῖν, πολὺ δὲ μείζονος δαπάνης
[17, 12]   ἰδιόλογος, ὃς τῶν ἀδεσπότων καὶ  τῶν   εἰς Καίσαρα πίπτειν ὀφειλόντων ἐξεταστής
[17, 4]   καὶ τὴν Μοίριδος λίμνην καὶ  τῶν   εἰς τὴν Μαρεῶτιν ἀναχεομένων. συλλήβδην
[17, 7]   τὰ ἐκκομιζόμενα ἐξ Ἀλεξανδρείας πλείω  τῶν   εἰσκομιζομένων ἐστί· γνοίη δ´ ἄν
[17, 37]   τοῦ τείχους εἰσί· πρόκεινται δὲ  τῶν   εἰσόδων κρυπταί τινες μακραὶ καὶ
[17, 17]   ἐστὶν τῶν πανηγυριστῶν ὄχλος  τῶν   ἐκ τῆς Ἀλεξανδρείας κατιόντων τῇ
[17, 41]   ἐστὶν Ἑρμοπολιτικὴ φυλακή, τελώνιόν τι  τῶν   ἐκ τῆς Θηβαΐδος καταφερομένων· ἐντεῦθεν
[17, 32]   Ἀλεξάνδρειαν, μιγάδων ἀνδρῶν, καθάπερ καὶ  τῶν   ἐκεῖ συνῳκισμένων· πρόκεινται δὲ καὶ
[17, 5]   καὶ τοῖς ἐκπεμπομένοις ἐπὶ τὴν  τῶν   ἐλεφάντων θήραν, καὶ εἴ τινες
[17, 48]   τῶν ἡμετέρων τόπων, λέγω δὲ  τῶν   Ἑλλαδικῶν, προϊοῦσιν ἐπὶ τὴν μεσημβρίαν
[17, 12]   ἦσαν καὶ ἐμέμνηντο τοῦ κοινοῦ  τῶν   Ἑλλήνων ἔθους· ἠφανισμένου δὲ καὶ
[17, 43]   καὶ τοῦ Δαρείου θανάτου καὶ  τῶν   ἐν Λακεδαίμονι νεωτερισμῶν· περὶ δὲ
[17, 2]   δὲ ὑπὸ γυναικός, ὑπακούουσι δὲ  τῶν   ἐν Μερόῃ. τὰ δὲ κατωτέρω
[17, 10]   διὰ τὴν τῶν νέων κατασκευὴν  τῶν   ἐν Νικοπόλει· καὶ γὰρ ἀμφιθέατρον
[17, 11]   ὑστάτου καθ´ ἡμᾶς, ἱερεὺς δὲ  τῶν   ἐν Πόντῳ Κομάνων. Γαβινίῳ δὲ
[17, 42]   παλαιά. ~Ἔπειτα Πτολεμαϊκὴ πόλις, μεγίστη  τῶν   ἐν τῇ Θηβαΐδι καὶ οὐκ
[17, 12]   διέφθειρε) τοιούτων δή, φησίν, ὄντων  τῶν   ἐν τῇ πόλει λοιπὸν ἦν
[17, 17]   ἡμέρα καὶ πᾶσα νὺξ πληθύει  τῶν   ἐν τοῖς πλοιαρίοις καταυλουμένων καὶ
[17, 24]   λίμνην· ἕνα δὲ τῶν δέκα  τῶν   ἐν τῷ Δέλτα διαριθμεῖται καὶ
[17, 40]   πρόβατον καὶ Θηβαῖται, λάτον δὲ  τῶν   ἐν τῷ Νείλῳ τινὰ ἰχθὺν
[17, 17]   τὰς θεραπείας, ἄλλοι δὲ ἀρετὰς  τῶν   ἐνταῦθα λογίων. ἀντὶ πάντων δ´
[17, 38]   γοῦν ἡμέτερος ξένος, ἀνὴρ  τῶν   ἐντίμων, αὐτόθι μυσταγωγῶν ἡμᾶς, συνῆλθεν
[17, 41]   τῆς Θηβαΐδος καταφερομένων· ἐντεῦθεν ἀρχὴ  τῶν   ἑξηκοντασταδίων σχοίνων ἕως Συήνης καὶ
[17, 1]   Αἰθιοπίας, τὰ τῶν Τρωγλοδυτῶν καὶ  τῶν   ἑξῆς μέχρι τῶν ἐσχάτων τῆς
[17, 3]   Αἰγύπτου καὶ τῆς Αἰθιοπίας, ἕως  τῶν   ἐπὶ θάλατταν ἐκβολῶν. καὶ μὴν
[17, 4]   κειρία ψυχομένη ἐπὶ μῆκος, ὑπεξαιρουμένων  τῶν   ἐπὶ πλέον ἐκτροπῶν. ποιεῖ δὲ
[17, 38]   οἴνῳ, προσφερόντων ἀεὶ τῶν ξένων  τῶν   ἐπὶ τὴν θέαν ἀφικνουμένων.
[17, 33]   τῆς ἑταίρας τάφος γεγονὼς ὑπὸ  τῶν   ἐραστῶν, ἣν Σαπφὼ μὲν
[17, 34]   φασὶ δ´ ἀπολιθωθῆναι λείψανα τῆς  τῶν   ἐργαζομένων τροφῆς· οὐκ ἀπέοικε δέ·
[17, 19]   δὲ ταῦτ´ ἀπιστεῖσθαι τὰ πολλὰ  τῶν   ἑσπερίων· καὶ τοὺς Πέρσας δὲ
[17, 5]   τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάττῃ) ἐκ δὲ  τῶν   ἑσπερίων τὰ μέχρι τῶν αὐάσεων
[17, 1]   Τρωγλοδυτῶν καὶ τῶν ἑξῆς μέχρι  τῶν   ἐσχάτων τῆς κινναμωμοφόρου· τὰ λειπόμενα
[17, 21]   δυσείσβολός ἐστιν Αἴγυπτος ἐκ  τῶν   ἑωθινῶν τόπων τῶν κατὰ Φοινίκην
[17, 40]   τὸν ὀξύρυγχον. τινὰ μὲν γὰρ  τῶν   ζῴων ἅπαντες κοινῇ τιμῶσιν Αἰγύπτιοι,
[17, 19]   ὅπου τὸν Πᾶνα τιμῶσι καὶ  τῶν   ζῴων τράγον· ὡς δὲ Πίνδαρός
[17, 51]   δ´ οὐ μετῆν, καὶ νῦν  τῶν   ἡγεμόνων ἐστί. ~Πολλὰ δ´ Ἡρόδοτός
[17, 7]   λίμναι τελματοῦνται διὰ τὴν ἐκ  τῶν   ἡλίων ἀναθυμίασιν· βορβορώδους οὖν ἀναφερομένης
[17, 48]   ἐκ τῶν τοιούτων σημείων καὶ  τῶν   ἡμερῶν τὴν ἐσομένην ἀνάβασιν καὶ
[17, 48]   οἱ τόποι οὗτοι· ἀπὸ γὰρ  τῶν   ἡμετέρων τόπων, λέγω δὲ τῶν
[17, 26]   δὲ τῆς Ἀρσινόης καὶ  τῶν   Ἡρώων ἐστὶ πόλις καὶ
[17, 16]   πόλεως, ἐν τὸ ναύσταθμον  τῶν   θαλαμηγῶν πλοίων, ἐφ´ οἷς οἱ
[17, 44]   τὸ ἡλιαστήριον, ὡς καὶ ὑπὸ  τῶν   θεατῶν ὁραθῆναι, ἐμβαίνοντες ἅμα εἰς
[17, 5]   τὴν ἐκ τῶν ὄμβρων αἰτίαν  τῶν   θερινῶν παρὰ Ἀριστοτέλους λαβόντα, ἐκεῖνον
[17, 29]   ταῖς θεραπείαις ἐξελιπάρησαν ὥστε τινὰ  τῶν   θεωρημάτων ἱστορῆσαι· τὰ πολλὰ δὲ
[17, 29]   δ´ οὖν ἐδείκνυντο οἵ τε  τῶν   ἱερέων οἶκοι καὶ Πλάτωνος καὶ
[17, 29]   μεθερμηνευσάντων εἰς τὸ Ἑλληνικὸν τὰ  τῶν   ἱερέων ὑπομνήματα· καὶ ἔτι νῦν
[17, 5]   ἱστορία τοῖς τότε, καὶ ταῦτα  τῶν   ἱερέων φιλοπραγμονέστερον ἀναφερόντων εἰς τὰ
[17, 27]   πυρὶ τὰ δὲ σιδήρῳ διελωβᾶτο  τῶν   ἱερῶν, ἀκρωτηριάζων καὶ περικαίων, καθάπερ
[17, 3]   δὲ ἱερέας· καὶ τοὺς μὲν  τῶν   ἱερῶν ἐπιμελητὰς τοὺς δ´ ἄλλους
[17, 28]   καὶ κείμενοι. ~Τῆς δὲ κατασκευῆς  τῶν   ἱερῶν διάθεσις τοιαύτη· κατὰ
[17, 13]   διὰ τοσαύτης ἐπιμελείας οἰκονομούμενα καὶ  τῶν   Ἰνδικῶν ἐμποριῶν καὶ τῶν Τρωγλοδυτικῶν
[17, 35]   ἄλλη Αἴγυπτος ἀνέλαιός ἐστι πλὴν  τῶν   κατ´ Ἀλεξάνδρειαν κήπων, οἳ μέχρι
[17, 18]   Κανωβικῷ στόματι ἐχρῶντο ὡς ἐμπορίῳ,  τῶν   κατ´ Ἀλεξάνδρειαν λιμένων ἀποκεκλειμένων, ὡς
[17, 35]   ὡς ὑπονοεῖν τὰ αὐτὰ περὶ  τῶν   κατὰ Ἄμμωνα τόπων καὶ τούτων
[17, 54]   τῇ φρουρᾷ τῶν τριῶν σπειρῶν  τῶν   κατὰ Συήνην καὶ ἑλόντες ἔφθασαν
[17, 21]   Αἴγυπτος ἐκ τῶν ἑωθινῶν τόπων  τῶν   κατὰ Φοινίκην καὶ τὴν Ἰουδαίαν·
[17, 7]   πλέοιεν. πρὸς δὲ τῷ πλούτῳ  τῶν   καταγομένων ἑκατέρωσε εἴς τε τὸν
[17, 11]   τῶν πλείστων, ἑκατὸν ὄντων, ὄλεθρον  τῶν   καταπρεσβευσάντων αὐτοῦ· τούτων δ´ ἦν
[17, 39]   τε διῶρυξ αὐτῶν ἐστι μεστὴ  τῶν   κροκοδείλων καὶ τοῦ Μοίριδος
[17, 37]   τῶν οἴκων ἑκάστου μονόλιθοι, καὶ  τῶν   κρυπτῶν τὰ πλάτη μονολίθοις ὡσαύτως
[17, 15]   θαλαμηγοῖς, ἐνδύνοντες εἰς τὸ πύκνωμα  τῶν   κυάμων καὶ σκιαζόμενοι τοῖς φύλλοις·
[17, 46]   ἀπὸ τοῦ κολοσσοῦ εἴτ´ ἐπίτηδες  τῶν   κύκλῳ καὶ περὶ τὴν βάσιν
[17, 10]   ἀμφοτέρως) καὶ συνέβη καταλυθῆναι τὴν  τῶν   Λαγιδῶν ἀρχὴν πολλὰ συμμείνασαν ἔτη.
[17, 54]   ἀναστρέφει πάλιν εἰς τοὐπίσω μετὰ  τῶν   λαφύρων, δύσοδα κρίνας τὰ προσωτέρω·
[17, 42]   ἔστιν πρώτη αὔασις ἐκ  τῶν   λεχθεισῶν τριῶν ἐν τῇ Λιβύῃ,
[17, 34]   καὶ διότι περὶ τὸ μέταλλον  τῶν   λίθων, ἐξ ὧν αἱ πυραμίδες
[17, 46]   ἐπέρχεται πιστεύειν τὸ ἐκ  τῶν   λίθων οὕτω τεταγμένων ἐκπέμπεσθαι τὸν
[17, 25]   εἰσιν εὔοψοι, μεσταὶ δὲ καὶ  τῶν   λιμναίων ὀρνέων. ἐτμήθη δὲ
[17, 37]   θυσίας τε καὶ δικαιοδοσίας περὶ  τῶν   μεγίστων χάριν· κατήγετο δὲ τῶν
[17, 29]   οἱ νεώτεροι ἀστρολόγοι παρέλαβον παρὰ  τῶν   μεθερμηνευσάντων εἰς τὸ Ἑλληνικὸν τὰ
[17, 33]   ἐραστῶν, ἣν Σαπφὼ μὲν  τῶν   μελῶν ποιήτρια καλεῖ Δωρίχαν, ἐρωμένην
[17, 40]   ἅπαντες κοινῇ τιμῶσιν Αἰγύπτιοι, καθάπερ  τῶν   μὲν πεζῶν τρία, βοῦν κύνα
[17, 34]   ποταμῷ, Τροία καλουμένη, κατοικία παλαιὰ  τῶν   Μενελάῳ συγκατακολουθησάντων αἰχμαλώτων Τρώων, καταμεινάντων
[17, 8]   μέγαν ἐν τὸ συσσίτιον  τῶν   μετεχόντων τοῦ Μουσείου φιλολόγων ἀνδρῶν.
[17, 18]   Σχεδίας ὕπερθεν. μετὰ δὲ τὸ  τῶν   Μιλησίων τεῖχος ἐπὶ τὸ Σεβεννυτικὸν
[17, 33]   εὑρεθεῖσα δ´ ἐν τῇ πόλει  τῶν   Ναυκρατιτῶν ἀναχθείη καὶ γένοιτο γυνὴ
[17, 10]   καὶ καταγωγαὶ πρὸς τὰς ταριχείας  τῶν   νεκρῶν ἐπιτήδειαι. ἐντὸς δὲ τῆς
[17, 10]   ἀρχαῖα ἐκλελειμμένα πως διὰ τὴν  τῶν   νέων κατασκευὴν τῶν ἐν Νικοπόλει·
[17, 6]   πόλεώς ἐστι μέρος τὸ ὑπερκείμενον  τῶν   νεωρίων, τότε δὲ κώμη ὑπῆρχε·
[17, 54]   λεγόντων δ´ ὡς ἀδικοῖντο ὑπὸ  τῶν   νομάρχων, ἀλλ´ οὐκ ἔφη τούτους
[17, 37]   τῶν μεγίστων χάριν· κατήγετο δὲ  τῶν   νομῶν ἕκαστος εἰς τὴν ἀποδειχθεῖσαν
[17, 37]   ὁδοὺς ὥστε χωρὶς ἡγεμόνος μηδενὶ  τῶν   ξένων εἶναι δυνατὴν τὴν εἰς
[17, 19]   Καρχηδονίους δὲ καταποντοῦν εἴ τις  τῶν   ξένων εἰς Σαρδὼ παραπλεύσειεν
[17, 38]   πέραν· ἐπελθόντος δὲ καὶ ἄλλου  τῶν   ξένων κομίζοντος ὁμοίως ἀπαρχήν, λαβόντες
[17, 38]   κρέασι καὶ οἴνῳ, προσφερόντων ἀεὶ  τῶν   ξένων τῶν ἐπὶ τὴν θέαν
[17, 37]   ἐκεῖσε συνέρχεσθαι πάντας ἀριστίνδην μετὰ  τῶν   οἰκείων ἱερέων καὶ ἱερειῶν, θυσίας
[17, 4]   καλύπτεται πᾶσα καὶ πελαγίζει πλὴν  τῶν   οἰκήσεων· αὗται δ´ ἐπὶ λόφων
[17, 37]   δὲ θαυμαστόν, ὅτι αἱ στέγαι  τῶν   οἴκων ἑκάστου μονόλιθοι, καὶ τῶν
[17, 5]   γὰρ Καλλισθένη λέγειν τὴν ἐκ  τῶν   ὄμβρων αἰτίαν τῶν θερινῶν παρὰ
[17, 5]   τελέως ἐναργὴς ἦν περὶ  τῶν   ὄμβρων ἱστορία τοῖς τότε, καὶ
[17, 5]   τοῖς ἐσχάτοις ὄρεσι, παυσαμένων δὲ  τῶν   ὄμβρων παυομένην κατ´ ὀλίγον τὴν
[17, 34]   τύχοι τάφου. ~Ἓν δέ τι  τῶν   ὁραθέντων ὑφ´ ἡμῶν ἐν ταῖς
[17, 4]   τὴν οἰκήσιμον· δὲ ὑπὲρ  τῶν   ὀρῶν ἐπὶ συχνὸν ἀοίκητός ἐστιν.
[17, 3]   λεπτὸν διαιρέσεως διὰ τὰς συνεχεῖς  τῶν   ὅρων συγχύσεις ἃς Νεῖλος
[17, 12]   τῇ πόλει τρεῖς δ´ ἐπὶ  τῶν   ὅρων τῆς Αἰθιοπίας ἐν Συήνῃ,
[17, 48]   {ἡ} Ἐλεφαντίνη μὲν ἐπὶ  τῶν   ὅρων τῆς Αἰθιοπίας καὶ τῆς
[17, 4]   πλάτος τὸ οἰκήσιμον ἀρξαμένη ἀπὸ  τῶν   ὅρων τῆς Αἰθιοπίας μέχρι τῆς
[17, 45]   ὀρύξαντες πολὺ βάθος, καὶ ἐκ  τῶν   οὐρανίων καίπερ ὄντων σπανίων ὅμως
[17, 29]   γὰρ ὄντας κατὰ τὴν ἐπιστήμην  τῶν   οὐρανίων, μυστικοὺς δὲ καὶ δυσμεταδότους,
[17, 30]   Κνίδου, πρὸς ἣν ἐσημειοῦτο ἐκεῖνος  τῶν   οὐρανίων τινὰς κινήσεις· δὲ
[17, 54]   τις γυνὴ πεπηρωμένη τὸν ἕτερον  τῶν   ὀφθαλμῶν· τούτους τε δὴ ζωγρίᾳ
[17, 11]   ἀπέδειξαν βασιλέας τόν τε πρεσβύτερον  τῶν   παίδων καὶ τὴν Κλεοπάτραν, οἱ
[17, 17]   ἀντὶ πάντων δ´ ἐστὶν  τῶν   πανηγυριστῶν ὄχλος τῶν ἐκ τῆς
[17, 36]   τὸ μὲν τῆς φύσεως, ὅτι  τῶν   πάντων ὑφ´ ἓν συννευόντων τὸ
[17, 28]   Τυρρηνικοῖς καὶ τοῖς ἀρχαίοις σφόδρα  τῶν   παρὰ τοῖς Ἕλλησι δημιουργημάτων. ἔστι
[17, 3]   διά τε τῶν διωρύγων καὶ  τῶν   παραχωμάτων· ἐπὶ γοῦν τῶν πρὸ
[17, 6]   οἱ διοικηταὶ τῶν ἀλφίτων μέρος  τῶν   παρεσκευασμένων τοῖς ἐργάταις παρέσχον, δι´
[17, 12]   ὑπὸ σωφρόνων δὲ ἀνδρῶν διοικουμένη  τῶν   πεμπομένων ἐπάρχων ἀεί. μὲν
[17, 5]   Νείλου μόνον Αἴγυπτον ἐκάλουν ἀπὸ  τῶν   περὶ Συήνην τόπων ἀρξάμενοι μέχρι
[17, 4]   τὰ ὄρη τὰ ἑκατέρωθεν ἀπὸ  τῶν   περὶ Συήνην τόπων καταγόμενα μέχρι
[17, 29]   μόνον καὶ ἐξηγηταὶ τοῖς ξένοις  τῶν   περὶ τὰ ἱερά. παρηκολούθει δέ
[17, 3]   ἱερῶν ἐπιμελητὰς τοὺς δ´ ἄλλους  τῶν   περὶ τὸν ἄνθρωπον· καὶ τοὺς
[17, 19]   τοὺς δ´ Αἰγυπτίους ἐλέγχεσθαι διὰ  τῶν   περὶ τὸν Βούσιριν μεμυθευμένων ἐν
[17, 5]   τε καὶ Ἀρίστωνα τὸν ἐκ  τῶν   περιπάτων· πλὴν γὰρ τῆς τάξεως
[17, 54]   δὲ τοῖς ἑαλωκόσι τοῦ πλήθους  τῶν   πεσόντων ἐν τῇ μάχῃ, τοὺς
[17, 25]   καλοῦσι. διαρρεῖ δὲ καὶ διὰ  τῶν   πικρῶν καλουμένων λιμνῶν, αἳ πρότερον
[17, 11]   μὲν τούτῳ, τῶν δὲ πρέσβεων  τῶν   πλείστων, ἑκατὸν ὄντων, ὄλεθρον τῶν
[17, 33]   ἐν ὕψει μέσως πως {μιᾶς}  τῶν   πλευρῶν λίθον ἐξαιρέσιμον· ἀρθέντος δὲ
[17, 44]   καὶ πήγματός τινος ὑπὲρ μιᾶς  τῶν   πλευρῶν, ὥστε τοῖς θηρίοις ἐκβᾶσι
[17, 45]   ὅρμος, πόλις ἔχουσα τὸ ναύσταθμον  τῶν   πλοϊζομένων, καὶ τῆς Κοπτοῦ οὐ
[17, 6]   Κνίδιος, φίλος τῶν βασιλέων, τῆς  τῶν   πλοιζομένων σωτηρίας χάριν, ὥς φησιν
[17, 12]   δ´ ἐστὶν δικαιοδότης  τῶν   πολλῶν κρίσεων κύριος· ἄλλος δ´
[17, 3]   καὶ τῶν παραχωμάτων· ἐπὶ γοῦν  τῶν   πρὸ Πετρωνίου χρόνων μεγίστη
[17, 28]   ἔστι δὲ διωρισμένος ἀριθμὸς οὔτε  τῶν   προπύλων οὔτε τῶν σφιγγῶν· ἄλλα
[17, 5]   μέχρι νῦν προσέλαβον ἐκ μὲν  τῶν   πρὸς ἕω μερῶν {τὰ} μεταξὺ
[17, 15]   καὶ οἱ ἀγροὶ μίαν τινὰ  τῶν   προσόδων καὶ ταύτην ἔχουσι τὴν
[17, 48]   ἄλλων τοιούτων, καὶ τοῖς ἡγεμόσι  τῶν   προσόδων χάριν· αἱ γὰρ μείζους
[17, 4]   λεπτότεραι δὲ πλείους· ἀπὸ γὰρ  τῶν   πρώτων μερῶν ἀπορρῶγες πολλαὶ καθ´
[17, 34]   τῆς λατύπης σωροί τινες πρὸ  τῶν   πυραμίδων κεῖνται· ἐν τούτοις δ´
[17, 4]   ἔκ τε τῆς θαλάττης καὶ  τῶν   ῥευμάτων ἀμφοῖν τοῦ ποταμοῦ, καὶ
[17, 43]   νυνὶ δ´ ὀλιγωρία κατέχει πολλή,  τῶν   Ῥωμαίων ἀρκουμένων τοῖς Σιβύλλης χρησμοῖς
[17, 53]   οὐδὲ ταύταις ἐντελέσιν ἱκανῶς ὑπὸ  τῶν   Ῥωμαίων χώρα φρουρεῖται· τολμήσασι
[17, 13]   Ἀράβιον κόλπον διαπερᾶν ὥστε ἔξω  τῶν   στενῶν ὑπερκύπτειν, νῦν δὲ καὶ
[17, 37]   τῇ αὐτῇ διώρυγι κατὰ θάτερον  τῶν   στομάτων ἔχειν ὑπολειπόμενον τὸ χρήσιμον
[17, 8]   δὴ καὶ ἀπώλετο διαφθαρεὶς ὑπὸ  τῶν   στρατιωτῶν, ἐπελθόντος τοῦ Πτολεμαίου καὶ
[17, 8]   ταῖς σαρίσσαις ἐπελθόντων ἐπ´ αὐτὸν  τῶν   στρατιωτῶν· σὺν αὐτῷ δὲ καὶ
[17, 28]   εἶναι καὶ πολλῶν καὶ πολυστίχων  τῶν   στύλων οὐδὲν ἔχει χαρίεν οὐδὲ
[17, 43]   τῇ Ἐρυθραίᾳ. τὰ μὲν δὴ  τῶν   συγγραφέων τοιαῦτα. ~Ἐν δὲ τῇ
[17, 46]   Γάλλου Αἰλίου καὶ τοῦ πλήθους  τῶν   συνόντων αὐτῷ φίλων τε καὶ
[17, 11]   τινά, προσποιησάμενον τοῦ γένους εἶναι  τῶν   Συριακῶν βασιλέων· τοῦτον μὲν οὖν
[17, 28]   ἀριθμὸς οὔτε τῶν προπύλων οὔτε  τῶν   σφιγγῶν· ἄλλα δ´ ἐν ἄλλοις
[17, 28]   μὲν ἐκ δεξιῶν εἶναι στίχον  τῶν   σφιγγῶν ἕνα δ´ ἐξ εὐωνύμων·
[17, 24]   πλέουσιν ἄλλοτ´ ἄλλῳ μέτρῳ χρώμενοι  τῶν   σχοίνων ἀπεδίδοσαν τὰ διαστήματα, ὥστε
[17, 39]   τὰς γαστέρας ἐκδύνουσιν ἐκ νεκρῶν  τῶν   σωμάτων. ~Ἑξῆς δ´ ἐστὶν
[17, 15]   ἱερατική· κἀνταῦθα δέ τινες  τῶν   τὰς προσόδους ἐπεκτείνειν βουλομένων μετήνεγκαν
[17, 35]   θαλάττῃ ἱδρῦσθαι διὰ τὸ πλῆθος  τῶν   τεκμηρίων, καὶ ταῦθ´ ὁμοίως τὰ
[17, 48]   τοίχῳ τοῦ φρέατος παραγραφαί, μέτρα  τῶν   τελείων καὶ τῶν ἄλλων ἀναβάσεων·
[17, 21]   δ´ ἀπὸ τοῦ πηλοῦ καὶ  τῶν   τελμάτων. ταύτῃ δὲ καὶ δυσείσβολός
[17, 12]   ἔχων πατρίους τιμὰς καὶ ἐπιμέλειαν  τῶν   τῇ πόλει χρησίμων, καὶ
[17, 33]   κατασκευάζουσι, κομίζοντες πόρρωθεν· ἀπὸ γὰρ  τῶν   τῆς Αἰθιοπίας ὀρῶν· καὶ τῷ
[17, 16]   καὶ Ἑλένην ξενίᾳ. περὶ οὖν  τῶν   τῆς Ἑλένης φαρμάκων φησὶν οὕτως
[17, 5]   ἄνθρωπον, θαυμαστὸν οὖν πῶς ἐκ  τῶν   τοιούτων ἀφορμῶν οὐ τελέως ἐναργὴς
[17, 5]   τοὺς Πτολεμαϊκούς. οὗτοι γὰρ ἐφρόντισαν  τῶν   τοιούτων, διαφερόντως δ´ Φιλάδελφος
[17, 5]   δὲ βασιλεῖς οὐ πάνυ ἐφρόντισαν  τῶν   τοιούτων· καίπερ οἰκεῖοι σοφίας γεγονότες
[17, 48]   πρὸ πολλοῦ γὰρ ἴσασιν ἐκ  τῶν   τοιούτων σημείων καὶ τῶν ἡμερῶν
[17, 45]   φέρεται, καὶ τοῦτ´ ἔστιν ἐμπόριον  τῶν   τοιούτων φορτίων. οὐκ ἄπωθεν δὲ
[17, 13]   ἔχει· μόνη γὰρ Ἀλεξάνδρεια  τῶν   τοιούτων ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[17, 46]   μέρους· κἀγὼ δὲ παρὼν ἐπὶ  τῶν   τόπων μετὰ Γάλλου Αἰλίου καὶ
[17, 9]   βίον, ὃν διάξειν ἔμελλεν ἔρημος  τῶν   τοσούτων φίλων. εἶτα τὸ Καισάρειον
[17, 46]   ὀβελίσκων ἀναγραφαὶ δηλοῦσαι τὸν πλοῦτον  τῶν   τότε βασιλέων καὶ τὴν ἐπικράτειαν,
[17, 36]   ἀνθρώποις τὴν γῆν, τὰ ἄκρα  τῶν   τοῦ κόσμου μερῶν· ἄκρα δὲ
[17, 3]   λαβυρίνθῳ αὐλαί· αὗται δ´ ἐλάττους  τῶν   τριάκοντα {καὶ ἕξ} πάλιν δ´
[17, 54]   τῇ Θηβαΐδι καὶ τῇ φρουρᾷ  τῶν   τριῶν σπειρῶν τῶν κατὰ Συήνην
[17, 30]   νυνὶ δ´ ἐστὶ στρατόπεδον ἑνὸς  τῶν   τριῶν ταγμάτων τῶν φρουρούντων τὴν
[17, 13]   καὶ τῶν Ἰνδικῶν ἐμποριῶν καὶ  τῶν   Τρωγλοδυτικῶν ἐπηυξημένων ἐπὶ τοσοῦτον; πρότερον
[17, 1]   Αἰγύπτου καὶ τῆς Αἰθιοπίας, τὰ  τῶν   Τρωγλοδυτῶν καὶ τῶν ἑξῆς μέχρι
[17, 25]   ἀρχὰς μὲν ὑπὸ Σεσώστριος πρὸ  τῶν   Τρωικῶν, οἱ δὲ ὑπὸ τοῦ
[17, 25]   εἴρηται δὲ καὶ περὶ τῆς  τῶν   ὑδάτων ἐπιφανείας καὶ ἐν τοῖς
[17, 36]   πολλὴν εἰς ὕδωρ μεταβάλλειν, καὶ  τῶν   ὑδάτων πολλὰ χερσοῦσθαι τὸν αὐτὸν
[17, 48]   καὶ τοῖς γεωργοῖς χρήσιμον τῆς  τῶν   ὑδάτων ταμιείας χάριν καὶ παραχωμάτων
[17, 33]   δ´ ὅτι λουομένης αὐτῆς ἓν  τῶν   ὑποδημάτων αὐτῆς ἁρπάσας ἀετὸς παρὰ
[17, 13]   εἰ μὴ χείρω, καὶ τὰ  τῶν   ὕστερον βασιλέων. Ῥωμαῖοι δ´ εἰς
[17, 19]   ἀξενίαν βουλομένων τοῦ τόπου τούτου  τῶν   ὕστερον, οὐ βασιλέως μὰ Δία
[17, 9]   τὸ τελευταῖον, ἡνίκα προλειφθεὶς ὑπὸ  τῶν   φίλων ἀπῆρεν εἰς Ἀλεξάνδρειαν μετὰ
[17, 48]   τε ἕσταμεν καὶ τὰ ὀρύγματα  τῶν   φρεάτων κατεσκεύασται. εἰσὶ δ´ ἐνταῦθα
[17, 30]   στρατόπεδον ἑνὸς τῶν τριῶν ταγμάτων  τῶν   φρουρούντων τὴν Αἴγυπτον· ῥάχις δ´
[17, 15]   καὶ ταύτην ἔχουσι τὴν ἀπὸ  τῶν   φύλλων. μὲν δὴ κύαμος
[17, 29]   ἀπ´ ἐκείνων, ὁμοίως καὶ τὰ  τῶν   Χαλδαίων. ~Ἐντεῦθεν δὴ Νεῖλός




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Agnès VINAS

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 31/01/2008