HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Strabon, Geographica, livre XVII-1

Liste des contextes (ordre alphabétique)


θ  =  82 formes différentes pour 134 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[17, 15]   βουλομένοις· εὐωχοῦνται δ´ ἐν σκάφαις  θαλαμηγοῖς,   ἐνδύνοντες εἰς τὸ πύκνωμα τῶν
[17, 16]   ἐν τὸ ναύσταθμον τῶν  θαλαμηγῶν   πλοίων, ἐφ´ οἷς οἱ ἡγεμόνες
[17, 2]   ὑπακούοντες, Αἰγυπτίοις δ´ ὅμοροι· παρὰ  θάλατταν   δὲ Τρωγλοδύται· διεστᾶσι δὲ εἰς
[17, 3]   τῆς Αἰθιοπίας, ἕως τῶν ἐπὶ  θάλατταν   ἐκβολῶν. καὶ μὴν οἵ γε
[17, 2]   ἄλλους καὶ τριακοσίους ἐπὶ τὴν  θάλατταν.   ἐμβάλλουσι δ´ εἰς αὐτὸν δύο
[17, 2]   δ´ Αἰγύπτου τὸ παρὰ τὴν  θάλαττάν   ἐστιν ἀπὸ τοῦ Πηλουσιακοῦ στόματος
[17, 14]   εὔοινος, πλείω δεχομένου τοῦ κεράμου  θάλατταν   οἶνον ὃν δὴ καλοῦσι
[17, 25]   ἐκπλεῖν ἀκωλύτως εἰς τὴν ἔξω  θάλατταν   καὶ εἰσπλεῖν πάλιν. εἴρηται δὲ
[17, 7]   ἑκατέρωσε εἴς τε τὸν κατὰ  θάλατταν   λιμένα καὶ εἰς τὸν λιμναῖον
[17, 25]   γὰρ μετεωροτέραν εἶναι τὴν Ἐρυθρὰν  θάλατταν   τῆς Αἰγύπτου καὶ εἰ διακοπείη
[17, 5]   οὐ πάνυ χρῶνται τῇ Ἐρυθρᾷ  θαλάττῃ)   ἐκ δὲ τῶν ἑσπερίων τὰ
[17, 35]   εἰκάζειν ἔστι πρότερον ἐπὶ τῇ  θαλάττῃ   ἱδρῦσθαι διὰ τὸ πλῆθος τῶν
[17, 14]   σῆμα· εἶτα Ταπόσειρις οὐκ ἐπὶ  θαλάττῃ,   πανήγυριν δεχομένη μεγάλην· καὶ ἄλλη
[17, 10]   Νικόπολις ἔστιν, ἔχουσα κατοικίαν ἐπὶ  θαλάττῃ   πόλεως οὐκ ἐλάττω· τριάκοντα δέ
[17, 36]   τῆς γῆς νῦν οἰκεῖται  θαλάττῃ   πρότερον κατείχετο, τὰ δὲ νῦν
[17, 25]   μεταξὺ ἰσθμός, ἐπικλυσθήσεσθαι τῇ  θαλάττῃ   τὴν Αἴγυπτον· οἱ μέντοι Πτολεμαϊκοὶ
[17, 35]   τὰ χωρία πρότερον ἐπὶ τῇ  θαλάττῃ   ὑπῆρχεν, δὲ κάτω Αἴγυπτος
[17, 14]   δὲ πλησίον πετρῶδες ἐπὶ τῇ  θαλάττῃ   χωρίον καὶ αὐτὸ δεχόμενον πολλοὺς
[17, 14]   εἶτ´ Ἀντίφραι μικρὸν ἀπωτέρω τῆς  θαλάττης·   ἅπασα μὲν χώρα αὕτη
[17, 13]   πεφυκὼς εὖ, τά τε ἐκ  θαλάττης   διὰ τὸ εὐλίμενον, καὶ τὰ
[17, 21]   καὶ τέλματα· ᾤκισται δ´ ἀπὸ  θαλάττης   ἐν πλείοσιν εἴκοσι σταδίοις,
[17, 7]   εἰσκομιζόμενα πολλῷ πλείω τῶν ἀπὸ  θαλάττης   ἐστὶν ὥσθ´ λιμὴν
[17, 4]   δὴ νῆσος ἔκ τε τῆς  θαλάττης   καὶ τῶν ῥευμάτων ἀμφοῖν τοῦ
[17, 5]   Συήνην τόπων ἀρξάμενοι μέχρι τῆς  θαλάττης,   οἱ δ´ ὕστερον μέχρι νῦν
[17, 8]   ἑκάτερος, σφιγγόμενος τῇ μὲν ὑπὸ  θαλάττης   τῇ δ´ ὑπὸ τῆς λίμνης.
[17, 4]   ἑκάτερα ῥεῖθρα καθήκοντα μέχρι τῆς  θαλάττης,   τὸ μὲν ἐν δεξιᾷ τῆς
[17, 34]   φακοειδῶν λίθου πωρείας· καὶ αἱ  θαλάττιαι   δὲ καὶ αἱ ποτάμιαι ψῆφοι
[17, 35]   δὲ ἔστιν ὁρᾶν ἐοικότας τοῖς  θαλαττίοις,   ὡς ὑπονοεῖν τὰ αὐτὰ περὶ
[17, 7]   λιμναῖος ὑπῆρχε πλουσιώτερος τοῦ  θαλαττίου·   ταύτῃ δὲ καὶ τὰ ἐκκομιζόμενα
[17, 35]   τῷ μεγέθει καὶ τῇ χρόᾳ  θαλαττοειδῆ·   καὶ τοὺς αἰγιαλοὺς δὲ ἔστιν
[17, 4]   δέ, παρ´ οἷς τὰ μείζω  θάλπη.   τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τὰ
[17, 43]   Ἄρβηλα νίκης καὶ τοῦ Δαρείου  θανάτου   καὶ τῶν ἐν Λακεδαίμονι νεωτερισμῶν·
[17, 44]   ἀδεῶς καὶ διαπερᾶν, μηδενὸς ἄλλου  θαρροῦντος·   εἴς τε τὴν Ῥώμην κομισθεῖσι
[17, 5]   ἐκεῖνον δὲ παρὰ Θρασυάλκου τοῦ  Θασίου   (τῶν ἀρχαίων δὲ φυσικῶν εἷς
[17, 5]   εἰς τὴν ἀντιβολὴν ἐκ θατέρου  θάτερον   ἀντέβαλον· πότερος δ´ ἦν
[17, 37]   ἀποδοῦσα τῇ αὐτῇ διώρυγι κατὰ  θάτερον   τῶν στομάτων ἔχειν ὑπολειπόμενον τὸ
[17, 5]   ἀντιγράφων εἰς τὴν ἀντιβολὴν ἐκ  θατέρου   θάτερον ἀντέβαλον· πότερος δ´ ἦν
[17, 4]   ἄροτος καὶ σπόρος·  θᾶττον   δέ, παρ´ οἷς τὰ μείζω
[17, 4]   ἀναψύχεται τὸ πεδίον· ὅσῳ δὲ  θᾶττον   ἀνάψυξις, τοσῷδε θᾶττον
[17, 4]   δὲ θᾶττον ἀνάψυξις, τοσῷδε  θᾶττον   ἄροτος καὶ σπόρος·
[17, 5]   πλείων βίος· ὥστε καὶ  θαυμάζειν   ἄξιον καὶ διὰ τοῦτο καὶ
[17, 51]   φοῖνιξ ἄριστος τῶν ἄλλων φύεται.  θαυμάζειν   οὖν ἄξιον πῶς ταὐτὸ κλίμα
[17, 35]   καὶ τὰ ἄλλα σπέρματα πάμπολλα.  θαυμαστὴν   δὲ καὶ τὴν λίμνην ἔχει
[17, 36]   ψυχρὰ καὶ θερμή. τί οὖν  θαυμαστὸν   εἴ τινα μέρη τῆς γῆς
[17, 37]   τε καὶ ἔξοδον. τὸ δὲ  θαυμαστόν,   ὅτι αἱ στέγαι τῶν οἴκων
[17, 5]   ἐχαρίσατο αὐτῇ τιμῶν τὴν ἄνθρωπον,  θαυμαστὸν   οὖν πῶς ἐκ τῶν τοιούτων
[17, 46]   ἐν σπηλαίοις λατομηταὶ περὶ τετταράκοντα,  θαυμαστῶς   κατεσκευασμέναι καὶ θέας ἄξιαι· ἐν
[17, 6]   ἄκρον πέτρα περίκλυστος, ἔχουσα πύργον  θαυμαστῶς   κατεσκευασμένον λευκοῦ λίθου πολυώροφον, ὁμώνυμον
[17, 42]   ἐν τὸ Μεμνόνιον βασίλειον  θαυμαστῶς   κατεσκευασμένον ὁλόλιθον τῇ αὐτῇ κατασκευῇ
[17, 33]   τούτων καὶ ἐν τοῖς ἑπτὰ  θεάμασι   καταριθμοῦνται· εἰσὶ γὰρ σταδιαῖαι τὸ
[17, 38]   τῶν ξένων τῶν ἐπὶ τὴν  θέαν   ἀφικνουμένων. γοῦν ἡμέτερος ξένος,
[17, 49]   μικρὸς καταράκτης, ἐφ´ καὶ  θέαν   τινὰ οἱ σκαφῖται τοῖς ἡγεμόσιν
[17, 46]   περὶ τετταράκοντα, θαυμαστῶς κατεσκευασμέναι καὶ  θέας   ἄξιαι· ἐν δὲ ταῖς Θήβαις
[17, 31]   ἐν Μέμφει καὶ Ἀφροδίτης ἱερόν,  θεᾶς   Ἑλληνίδος νομιζομένης· τινὲς δὲ Σελήνης
[17, 9]   ἐνάμιλλον. ὑπέρκειται δὲ τούτου τὸ  θέατρον·   εἶτα τὸ Ποσείδιον, ἀγκών τις
[17, 44]   ἡλιαστήριον, ὡς καὶ ὑπὸ τῶν  θεατῶν   ὁραθῆναι, ἐμβαίνοντες ἅμα εἰς τὸ
[17, 23]   κατὰ πολλοὺς τόπους κατὰ γῆς  θείη   σοροὺς τοῦ Ὀσίριδος (μία δὲ
[17, 33]   μείζονος δαπάνης κατεσκευασμένη· ἀπὸ γὰρ  θεμελίων   μέχρι μέσου σχεδόν τι μέλανος
[17, 43]   τὴν ἐσθῆτα, ἔξωθέν τε τῆς  θεμιστείας   ἀκροάσασθαι πάντας πλὴν Ἀλεξάνδρου, τοῦτον
[17, 22]   δὲ θήλεια τρέφεται, οὗτοι δὲ  θεοὶ   μὲν οὐ νομίζονται ἱεροὶ δέ.
[17, 22]   Μνεῦις· οὗτοι μὲν οὖν  θεοὶ   νομίζονται, οἱ δὲ παρὰ τοῖς
[17, 36]   ἄλλα συνέστηκε. τοῖς μὲν οὖν  θεοῖς   ἀπέδειξε τὸν οὐρανὸν τοῖς δ´
[17, 44]   τῷ θεῷ, καθάπερ τοῖς ἄλλοις  θεοῖς   ἔθος. μετὰ δὲ τὴν Ἄβυδον
[17, 43]   Σιβύλλης χρησμοῖς καὶ τοῖς Τυρρηνικοῖς  θεοπροπίοις   διά τε σπλάγχνων καὶ ὀρνιθείας
[17, 6]   νῦν δ´ ἠρήμωσεν αὐτὴν  θεὸς   Καῖσαρ ἐν τῷ πρὸς Ἀλεξανδρέας
[17, 31]   Ἆπις ἐν σηκῷ τινι τρέφεται,  θεὸς   ὡς ἔφην νομιζόμενος, διάλευκος τὸ
[17, 27]   τρεφόμενον, ὃς παρ´ αὐτοῖς νενόμισται  θεός,   ὥσπερ καὶ ἐν Μέμφει
[17, 36]   ἄλλων καὶ τούτων τὰ κράτιστα  θεούς   τε καὶ ἀνθρώπους, ὧν ἕνεκεν
[17, 33]   αὐτῆς ἁρπάσας ἀετὸς παρὰ τῆς  θεραπαίνης   κομίσειεν εἰς Μέμφιν καὶ τοῦ
[17, 29]   δυσμεταδότους, τῷ χρόνῳ καὶ ταῖς  θεραπείαις   ἐξελιπάρησαν ὥστε τινὰ τῶν θεωρημάτων
[17, 17]   συγγράφουσι δέ τινες καὶ τὰς  θεραπείας,   ἄλλοι δὲ ἀρετὰς τῶν ἐνταῦθα
[17, 17]   ἱερὸν πολλῇ ἁγιστείᾳ τιμώμενον καὶ  θεραπείας   ἐκφέρον, ὥστε καὶ τοὺς ἐλλογιμωτάτους
[17, 48]   φρέαρ ἐστὶ τὸ διασημαῖνον τὰς  θερινὰς   τροπάς, διότι τῷ τροπικῷ κύκλῳ
[17, 2]   τὴν δὲ πλήρωσιν αὐτοῦ τοὺς  θερινοὺς   ὄμβρους παρασκευάζειν. ὑπὲρ δὲ τὰς
[17, 5]   ἐκ τῶν ὄμβρων αἰτίαν τῶν  θερινῶν   παρὰ Ἀριστοτέλους λαβόντα, ἐκεῖνον δὲ
[17, 5]   αὐτόπται γενηθέντες ᾔσθοντο ὑπὸ ὄμβρων  θερινῶν   πληρούμενον τὸν Νεῖλον, τῆς Αἰθιοπίας
[17, 36]   καὶ ὀλέθριος καὶ ψυχρὰ καὶ  θερμή.   τί οὖν θαυμαστὸν εἴ τινα
[17, 7]   τοσούτου πελάγους, ὥστε κάλλιστα τοῦ  θέρους   Ἀλεξανδρεῖς διάγουσιν. ~Ἔστι δὲ χλαμυδοειδὲς
[17, 7]   παθῶν. ἐν Ἀλεξανδρείᾳ δὲ τοῦ  θέρους   ἀρχομένου πληρούμενος Νεῖλος πληροῖ
[17, 4]   πλείους δὲ τετταράκοντα ἡμέρας τοῦ  θέρους   διαμεῖναν τὸ ὕδωρ ἔπειθ´ ὑπόβασιν
[17, 7]   ἀέρας ἐν τοῖς καύμασι τοῦ  θέρους·   ἐπὶ γὰρ τοῖς χείλεσιν αἱ
[17, 5]   ἔτι ζητεῖται, τί δή ποτε  θέρους,   χειμῶνος δὲ οὔ, καὶ ἐν
[17, 44]   αὐλητὴν οὔτε ψάλτην ἀπάρχεσθαι τῷ  θεῷ,   καθάπερ τοῖς ἄλλοις θεοῖς ἔθος.
[17, 29]   θεραπείαις ἐξελιπάρησαν ὥστε τινὰ τῶν  θεωρημάτων   ἱστορῆσαι· τὰ πολλὰ δὲ ἀπεκρύψαντο
[17, 46]   δὲ τὴν Ἀπόλλωνος πόλιν αἱ  Θῆβαι   (καλεῖται δὲ νῦν Διὸς πόλις)
[17, 53]   στάσιν τε γενηθεῖσαν ἐν τῇ  Θηβαΐδι   διὰ τοὺς φόρους ἐν βραχεῖ
[17, 51]   ἐστὶν τε ἐν τῇ  Θηβαΐδι   καὶ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ,
[17, 42]   πόλις, μεγίστη τῶν ἐν τῇ  Θηβαΐδι   καὶ οὐκ ἐλάττων Μέμφεως, ἔχουσα
[17, 5]   τοῖς νοτιωτάτοις, ἐν δὲ τῇ  Θηβαΐδι   καὶ τῇ περὶ Συήνην οὐ
[17, 54]   πρὸς τοὺς Ἄραβας, ἐπῆλθον τῇ  Θηβαΐδι   καὶ τῇ φρουρᾷ τῶν τριῶν
[17, 51]   τὴν Ἀλεξάνδρειαν, ἐν τῇ  Θηβαΐδι   φοῖνιξ ἄριστος τῶν ἄλλων φύεται.
[17, 41]   τελώνιόν τι τῶν ἐκ τῆς  Θηβαΐδος   καταφερομένων· ἐντεῦθεν ἀρχὴ τῶν ἑξηκοντασταδίων
[17, 24]   ἑκατὸν εἴκοσιν, ἀπὸ δὲ τῆς  Θηβαΐδος   μέχρι Συήνης ἑξήκοντα, ἀπὸ δὲ
[17, 24]   ἀπὸ μὲν γὰρ Μέμφεως μέχρι  Θηβαΐδος   τὴν σχοῖνον ἑκάστην φησὶν εἶναι
[17, 41]   Συήνης καὶ Ἐλεφαντίνης· εἶτα  Θηβαϊκὴ   φυλακὴ καὶ διῶρυξ φέρουσα ἐπὶ
[17, 35]   τὸ τῆς ἀκάνθης ἄλσος τῆς  Θηβαϊκῆς   ἐξ ἧς τὸ κόμμι. εἶθ´
[17, 51]   καρυωτός· σκληρότερος δ´  Θηβαϊκός,   ἀλλὰ τῇ γεύσει εὐστομώτερος. ἔστι
[17, 40]   δ´ ἐν Αἰθιοπίᾳ· ἀετὸν δὲ  Θηβαῖοι,   λέοντα δὲ Λεοντοπολῖται, αἶγα δὲ
[17, 3]   νομοὺς ἔσχε, δέκα μὲν  Θηβαΐς,   δέκα δ´ ἐν τῷ
[17, 46]   θέας ἄξιαι· ἐν δὲ ταῖς  Θήβαις   ἐπί τινων ὀβελίσκων ἀναγραφαὶ δηλοῦσαι
[17, 42]   ἐν Ἀβύδῳ καὶ τὰ ἐν  Θήβαις·   καὶ γὰρ ἐκεῖ λέγεταί τινα
[17, 27]   δ´ εἰσὶ κἀκεῖ καὶ ἐν  Θήβαις,   τῇ νῦν Διοσπόλει, οἱ μὲν
[17, 40]   ἕκαστοι, καθάπερ Σαῖται πρόβατον καὶ  Θηβαῖται,   λάτον δὲ τῶν ἐν τῷ
[17, 46]   καὶ τὸν πλοῦτον „οὐδ´ ὅσα  Θήβας   Αἰγυπτίας, ὅθι πλεῖστα δόμοις „ἐνὶ
[17, 47]   τῆς παλλακείας καιρόν. ~Μετὰ δὲ  Θήβας   Ἑρμωνθὶς πόλις, ἐν
[17, 42]   πόλις μεγάλη, δευτερεύουσα μετὰ τὰς  Θήβας,   νυνὶ δ´ ἐστὶ κατοικία μικρά·
[17, 46]   ἦχον. ὑπὲρ δὲ τοῦ Μεμνονίου  θῆκαι   βασιλέων ἐν σπηλαίοις λατομηταὶ περὶ
[17, 18]   δὲ τῷ ἱερῷ αὐτῆς  θήκη   κεῖται τοῦ Ψαμμιτίχου· περὶ δὲ
[17, 23]   ἐπελθὼν ἐκρίψειε τὸ σῶμα τῆς  θήκης.   ~Ἀπὸ μὲν δὴ τῆς Ἀλεξανδρείας
[17, 33]   σῦρίγξ ἐστι σκολιὰ μέχρι τῆς  θήκης·   αὗται μὲν οὖν ἐγγὺς ἀλλήλων
[17, 22]   τὴν Ἀφροδίτην τιμῶσι, καὶ τρέφεται  θήλεια   βοῦς ἱερά, καθάπερ ἐν Μέμφει
[17, 22]   τοῖς μὲν ἄρρην τοῖς δὲ  θήλεια   τρέφεται, οὗτοι δὲ θεοὶ μὲν
[17, 5]   ἐκπεμπομένοις ἐπὶ τὴν τῶν ἐλεφάντων  θήραν,   καὶ εἴ τινες ἄλλαι χρεῖαι
[17, 39]   διαφθείρουσιν αὐτῶν καὶ αὐτὰ τὰ  θηρία,   τῷ πηλῷ θωρακισθέντες· κυλισθέντες γὰρ
[17, 44]   μιᾶς τῶν πλευρῶν, ὥστε τοῖς  θηρίοις   ἐκβᾶσι τοῦ ὕδατος ἡλιαστήριον εἶναι,
[17, 47]   ἔπειτα Κροκοδείλων πόλις τιμῶσα τὸ  θηρίον·   εἶτα Ἀφροδίτης πόλις καὶ μετὰ
[17, 38]   ἐπὶ τῷ χείλει κείμενον τὸ  θηρίον·   προσιόντες δὲ οἱ ἱερεῖς οἱ
[17, 44]   ἠτίμωται καὶ ἔχθιστος τῶν ἁπάντων  θηρίων   νενόμισται. οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι
[17, 32]   τόπῳ σφόδρα ὥσθ´ ὑπ´ ἀνέμων  θῖνας   ἄμμων σωρεύεσθαι, ὑφ´ ὧν αἱ
[17, 54]   Πρῆμνιν ἐρυμνὴν πόλιν διελθὼν τοὺς  θῖνας,   ἐν οἷς Καμβύσου κατεχώσθη
[17, 5]   Ἀριστοτέλους λαβόντα, ἐκεῖνον δὲ παρὰ  Θρασυάλκου   τοῦ Θασίου (τῶν ἀρχαίων δὲ
[17, 46]   ἀπὸ τοῦ μένοντος ἐν τῷ  θρόνῳ   καὶ τῇ βάσει μέρους· κἀγὼ
[17, 50]   σκληροῦ λίθου, ἐξ οὗ αἱ  θυῗ   αι γίνονται, ἐπὶ πέτρῳ κείμενον
[17, 11]   τε Ἀρχέλαον ἀναιρεῖ καὶ τὴν  θυγατέρα,   χρόνον δ´ οὐ πολὺν τῇ
[17, 11]   δύο μὲν υἱεῖς δύο δὲ  θυγατέρας,   πρεσβυτάτην δὲ Κλεοπάτραν. οἱ μὲν
[17, 11]   Ἀλεξανδρεῖς ἐξέβαλον, τριῶν δ´ αὐτῷ  θυγατέρων   οὐσῶν, ὧν μία γνησία
[17, 23]   Σάραπις καὶ παρὰ μόνοις τούτοις  θύεται   ἐν Αἰγύπτῳ πρόβατον· πλησίον δὲ
[17, 33]   ἐστίν, ἐξ οὗ καὶ τὰς  θυΐας   κατασκευάζουσι, κομίζοντες πόρρωθεν· ἀπὸ γὰρ
[17, 54]   καὶ ὡπλισμένων· μεγάλους γὰρ εἶχον  θυρεούς,   καὶ τούτους ὠμοβοΐνους, ἀμυντήρια δὲ
[17, 31]   ὁρῶσι μὲν γὰρ καὶ διὰ  θυρίδος   ἐν τῷ σηκῷ, βούλονται δὲ
[17, 37]   τῶν οἰκείων ἱερέων καὶ ἱερειῶν,  θυσίας   τε καὶ δικαιοδοσίας περὶ τῶν
[17, 16]   Ἀφροδίτης· τὸ δὲ παλαιὸν καὶ  Θῶνίν   τινα πόλιν ἐνταῦθά φασιν, ἐπώνυμον
[17, 16]   „ἐσθλά, τά οἱ Πολύδαμνα πόρεν  Θῶνος   παράκοιτις. ~Κάνωβος δ´ ἐστὶ πόλις
[17, 39]   αὐτὰ τὰ θηρία, τῷ πηλῷ  θωρακισθέντες·   κυλισθέντες γὰρ ἐν αὐτῷ ξηραίνονται




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Agnès VINAS

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 31/01/2008