Livre, Chap. |
[17, 15] |
βουλομένοις·
εὐωχοῦνται
δ´
ἐν
σκάφαις
|
θαλαμηγοῖς, |
ἐνδύνοντες
εἰς
τὸ
πύκνωμα
τῶν |
[17, 16] |
ἐν
ᾗ
τὸ
ναύσταθμον
τῶν
|
θαλαμηγῶν |
πλοίων,
ἐφ´
οἷς
οἱ
ἡγεμόνες |
[17, 2] |
ὑπακούοντες,
Αἰγυπτίοις
δ´
ὅμοροι·
παρὰ
|
θάλατταν |
δὲ
Τρωγλοδύται·
διεστᾶσι
δὲ
εἰς |
[17, 3] |
τῆς
Αἰθιοπίας,
ἕως
τῶν
ἐπὶ
|
θάλατταν |
ἐκβολῶν.
καὶ
μὴν
οἵ
γε |
[17, 2] |
ἄλλους
καὶ
τριακοσίους
ἐπὶ
τὴν
|
θάλατταν. |
ἐμβάλλουσι
δ´
εἰς
αὐτὸν
δύο |
[17, 2] |
δ´
Αἰγύπτου
τὸ
παρὰ
τὴν
|
θάλαττάν |
ἐστιν
ἀπὸ
τοῦ
Πηλουσιακοῦ
στόματος |
[17, 14] |
εὔοινος,
πλείω
δεχομένου
τοῦ
κεράμου
|
θάλατταν |
ἢ
οἶνον
ὃν
δὴ
καλοῦσι |
[17, 25] |
ἐκπλεῖν
ἀκωλύτως
εἰς
τὴν
ἔξω
|
θάλατταν |
καὶ
εἰσπλεῖν
πάλιν.
εἴρηται
δὲ |
[17, 7] |
ἑκατέρωσε
εἴς
τε
τὸν
κατὰ
|
θάλατταν
|
λιμένα
καὶ
εἰς
τὸν
λιμναῖον |
[17, 25] |
γὰρ
μετεωροτέραν
εἶναι
τὴν
Ἐρυθρὰν
|
θάλατταν |
τῆς
Αἰγύπτου
καὶ
εἰ
διακοπείη |
[17, 5] |
οὐ
πάνυ
χρῶνται
τῇ
Ἐρυθρᾷ
|
θαλάττῃ) |
ἐκ
δὲ
τῶν
ἑσπερίων
τὰ |
[17, 35] |
εἰκάζειν
ἔστι
πρότερον
ἐπὶ
τῇ
|
θαλάττῃ |
ἱδρῦσθαι
διὰ
τὸ
πλῆθος
τῶν |
[17, 14] |
σῆμα·
εἶτα
Ταπόσειρις
οὐκ
ἐπὶ
|
θαλάττῃ, |
πανήγυριν
δεχομένη
μεγάλην·
καὶ
ἄλλη |
[17, 10] |
Νικόπολις
ἔστιν,
ἔχουσα
κατοικίαν
ἐπὶ
|
θαλάττῃ |
πόλεως
οὐκ
ἐλάττω·
τριάκοντα
δέ
|
[17, 36] |
τῆς
γῆς
ἃ
νῦν
οἰκεῖται
|
θαλάττῃ |
πρότερον
κατείχετο,
τὰ
δὲ
νῦν |
[17, 25] |
ὁ
μεταξὺ
ἰσθμός,
ἐπικλυσθήσεσθαι
τῇ
|
θαλάττῃ |
τὴν
Αἴγυπτον·
οἱ
μέντοι
Πτολεμαϊκοὶ |
[17, 35] |
τὰ
χωρία
πρότερον
ἐπὶ
τῇ
|
θαλάττῃ |
ὑπῆρχεν,
ἡ
δὲ
κάτω
Αἴγυπτος |
[17, 14] |
δὲ
πλησίον
πετρῶδες
ἐπὶ
τῇ
|
θαλάττῃ |
χωρίον
καὶ
αὐτὸ
δεχόμενον
πολλοὺς |
[17, 14] |
εἶτ´
Ἀντίφραι
μικρὸν
ἀπωτέρω
τῆς
|
θαλάττης· |
ἅπασα
μὲν
ἡ
χώρα
αὕτη |
[17, 13] |
πεφυκὼς
εὖ,
τά
τε
ἐκ
|
θαλάττης |
διὰ
τὸ
εὐλίμενον,
καὶ
τὰ |
[17, 21] |
καὶ
τέλματα·
ᾤκισται
δ´
ἀπὸ
|
θαλάττης |
ἐν
πλείοσιν
ἢ
εἴκοσι
σταδίοις, |
[17, 7] |
εἰσκομιζόμενα
πολλῷ
πλείω
τῶν
ἀπὸ
|
θαλάττης |
ἐστὶν
ὥσθ´
ὁ
λιμὴν
ὁ |
[17, 4] |
δὴ
νῆσος
ἔκ
τε
τῆς
|
θαλάττης |
καὶ
τῶν
ῥευμάτων
ἀμφοῖν
τοῦ |
[17, 5] |
Συήνην
τόπων
ἀρξάμενοι
μέχρι
τῆς
|
θαλάττης, |
οἱ
δ´
ὕστερον
μέχρι
νῦν |
[17, 8] |
ἑκάτερος,
σφιγγόμενος
τῇ
μὲν
ὑπὸ
|
θαλάττης |
τῇ
δ´
ὑπὸ
τῆς
λίμνης. |
[17, 4] |
ἑκάτερα
ῥεῖθρα
καθήκοντα
μέχρι
τῆς
|
θαλάττης, |
τὸ
μὲν
ἐν
δεξιᾷ
τῆς |
[17, 34] |
φακοειδῶν
λίθου
πωρείας·
καὶ
αἱ
|
θαλάττιαι |
δὲ
καὶ
αἱ
ποτάμιαι
ψῆφοι |
[17, 35] |
δὲ
ἔστιν
ὁρᾶν
ἐοικότας
τοῖς
|
θαλαττίοις, |
ὡς
ὑπονοεῖν
τὰ
αὐτὰ
περὶ |
[17, 7] |
ὁ
λιμναῖος
ὑπῆρχε
πλουσιώτερος
τοῦ
|
θαλαττίου· |
ταύτῃ
δὲ
καὶ
τὰ
ἐκκομιζόμενα |
[17, 35] |
τῷ
μεγέθει
καὶ
τῇ
χρόᾳ
|
θαλαττοειδῆ· |
καὶ
τοὺς
αἰγιαλοὺς
δὲ
ἔστιν |
[17, 4] |
δέ,
παρ´
οἷς
τὰ
μείζω
|
θάλπη. |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
καὶ
τὰ |
[17, 43] |
Ἄρβηλα
νίκης
καὶ
τοῦ
Δαρείου
|
θανάτου |
καὶ
τῶν
ἐν
Λακεδαίμονι
νεωτερισμῶν· |
[17, 44] |
ἀδεῶς
καὶ
διαπερᾶν,
μηδενὸς
ἄλλου
|
θαρροῦντος· |
εἴς
τε
τὴν
Ῥώμην
κομισθεῖσι |
[17, 5] |
ἐκεῖνον
δὲ
παρὰ
Θρασυάλκου
τοῦ
|
Θασίου |
(τῶν
ἀρχαίων
δὲ
φυσικῶν
εἷς |
[17, 5] |
εἰς
τὴν
ἀντιβολὴν
ἐκ
θατέρου
|
θάτερον |
ἀντέβαλον·
πότερος
δ´
ἦν
ὁ |
[17, 37] |
ἀποδοῦσα
τῇ
αὐτῇ
διώρυγι
κατὰ
|
θάτερον |
τῶν
στομάτων
ἔχειν
ὑπολειπόμενον
τὸ |
[17, 5] |
ἀντιγράφων
εἰς
τὴν
ἀντιβολὴν
ἐκ
|
θατέρου |
θάτερον
ἀντέβαλον·
πότερος
δ´
ἦν |
[17, 4] |
ὁ
ἄροτος
καὶ
ὁ
σπόρος·
|
θᾶττον |
δέ,
παρ´
οἷς
τὰ
μείζω |
[17, 4] |
ἀναψύχεται
τὸ
πεδίον·
ὅσῳ
δὲ
|
θᾶττον
|
ἡ
ἀνάψυξις,
τοσῷδε
θᾶττον
ὁ |
[17, 4] |
δὲ
θᾶττον
ἡ
ἀνάψυξις,
τοσῷδε
|
θᾶττον |
ὁ
ἄροτος
καὶ
ὁ
σπόρος· |
[17, 5] |
ὁ
πλείων
βίος·
ὥστε
καὶ
|
θαυμάζειν
|
ἄξιον
καὶ
διὰ
τοῦτο
καὶ |
[17, 51] |
φοῖνιξ
ἄριστος
τῶν
ἄλλων
φύεται.
|
θαυμάζειν |
οὖν
ἄξιον
πῶς
ταὐτὸ
κλίμα |
[17, 35] |
καὶ
τὰ
ἄλλα
σπέρματα
πάμπολλα.
|
θαυμαστὴν |
δὲ
καὶ
τὴν
λίμνην
ἔχει |
[17, 36] |
ψυχρὰ
καὶ
θερμή.
τί
οὖν
|
θαυμαστὸν |
εἴ
τινα
μέρη
τῆς
γῆς |
[17, 37] |
τε
καὶ
ἔξοδον.
τὸ
δὲ
|
θαυμαστόν, |
ὅτι
αἱ
στέγαι
τῶν
οἴκων |
[17, 5] |
ἐχαρίσατο
αὐτῇ
τιμῶν
τὴν
ἄνθρωπον,
|
θαυμαστὸν |
οὖν
πῶς
ἐκ
τῶν
τοιούτων |
[17, 46] |
ἐν
σπηλαίοις
λατομηταὶ
περὶ
τετταράκοντα,
|
θαυμαστῶς |
κατεσκευασμέναι
καὶ
θέας
ἄξιαι·
ἐν |
[17, 6] |
ἄκρον
πέτρα
περίκλυστος,
ἔχουσα
πύργον
|
θαυμαστῶς |
κατεσκευασμένον
λευκοῦ
λίθου
πολυώροφον,
ὁμώνυμον
|
[17, 42] |
ἐν
ᾗ
τὸ
Μεμνόνιον
βασίλειον
|
θαυμαστῶς |
κατεσκευασμένον
ὁλόλιθον
τῇ
αὐτῇ
κατασκευῇ |
[17, 33] |
τούτων
καὶ
ἐν
τοῖς
ἑπτὰ
|
θεάμασι |
καταριθμοῦνται·
εἰσὶ
γὰρ
σταδιαῖαι
τὸ |
[17, 38] |
τῶν
ξένων
τῶν
ἐπὶ
τὴν
|
θέαν |
ἀφικνουμένων.
ὁ
γοῦν
ἡμέτερος
ξένος, |
[17, 49] |
μικρὸς
καταράκτης,
ἐφ´
ᾧ
καὶ
|
θέαν |
τινὰ
οἱ
σκαφῖται
τοῖς
ἡγεμόσιν |
[17, 46] |
περὶ
τετταράκοντα,
θαυμαστῶς
κατεσκευασμέναι
καὶ
|
θέας |
ἄξιαι·
ἐν
δὲ
ταῖς
Θήβαις |
[17, 31] |
ἐν
Μέμφει
καὶ
Ἀφροδίτης
ἱερόν,
|
θεᾶς |
Ἑλληνίδος
νομιζομένης·
τινὲς
δὲ
Σελήνης |
[17, 9] |
ἐνάμιλλον.
ὑπέρκειται
δὲ
τούτου
τὸ
|
θέατρον· |
εἶτα
τὸ
Ποσείδιον,
ἀγκών
τις |
[17, 44] |
ἡλιαστήριον,
ὡς
καὶ
ὑπὸ
τῶν
|
θεατῶν |
ὁραθῆναι,
ἐμβαίνοντες
ἅμα
εἰς
τὸ |
[17, 23] |
κατὰ
πολλοὺς
τόπους
κατὰ
γῆς
|
θείη |
σοροὺς
τοῦ
Ὀσίριδος
(μία
δὲ |
[17, 33] |
μείζονος
δαπάνης
κατεσκευασμένη·
ἀπὸ
γὰρ
|
θεμελίων |
μέχρι
μέσου
σχεδόν
τι
μέλανος |
[17, 43] |
τὴν
ἐσθῆτα,
ἔξωθέν
τε
τῆς
|
θεμιστείας |
ἀκροάσασθαι
πάντας
πλὴν
Ἀλεξάνδρου,
τοῦτον |
[17, 22] |
δὲ
θήλεια
τρέφεται,
οὗτοι
δὲ
|
θεοὶ |
μὲν
οὐ
νομίζονται
ἱεροὶ
δέ. |
[17, 22] |
ὁ
Μνεῦις·
οὗτοι
μὲν
οὖν
|
θεοὶ |
νομίζονται,
οἱ
δὲ
παρὰ
τοῖς |
[17, 36] |
ἄλλα
συνέστηκε.
τοῖς
μὲν
οὖν
|
θεοῖς |
ἀπέδειξε
τὸν
οὐρανὸν
τοῖς
δ´ |
[17, 44] |
τῷ
θεῷ,
καθάπερ
τοῖς
ἄλλοις
|
θεοῖς |
ἔθος.
μετὰ
δὲ
τὴν
Ἄβυδον |
[17, 43] |
Σιβύλλης
χρησμοῖς
καὶ
τοῖς
Τυρρηνικοῖς
|
θεοπροπίοις
|
διά
τε
σπλάγχνων
καὶ
ὀρνιθείας |
[17, 6] |
νῦν
δ´
ἠρήμωσεν
αὐτὴν
ὁ
|
θεὸς |
Καῖσαρ
ἐν
τῷ
πρὸς
Ἀλεξανδρέας |
[17, 31] |
Ἆπις
ἐν
σηκῷ
τινι
τρέφεται,
|
θεὸς |
ὡς
ἔφην
νομιζόμενος,
διάλευκος
τὸ |
[17, 27] |
τρεφόμενον,
ὃς
παρ´
αὐτοῖς
νενόμισται
|
θεός, |
ὥσπερ
καὶ
ἐν
Μέμφει
ὁ |
[17, 36] |
ἄλλων
καὶ
τούτων
τὰ
κράτιστα
|
θεούς |
τε
καὶ
ἀνθρώπους,
ὧν
ἕνεκεν |
[17, 33] |
αὐτῆς
ἁρπάσας
ἀετὸς
παρὰ
τῆς
|
θεραπαίνης |
κομίσειεν
εἰς
Μέμφιν
καὶ
τοῦ |
[17, 29] |
δυσμεταδότους,
τῷ
χρόνῳ
καὶ
ταῖς
|
θεραπείαις |
ἐξελιπάρησαν
ὥστε
τινὰ
τῶν
θεωρημάτων |
[17, 17] |
συγγράφουσι
δέ
τινες
καὶ
τὰς
|
θεραπείας, |
ἄλλοι
δὲ
ἀρετὰς
τῶν
ἐνταῦθα |
[17, 17] |
ἱερὸν
πολλῇ
ἁγιστείᾳ
τιμώμενον
καὶ
|
θεραπείας |
ἐκφέρον,
ὥστε
καὶ
τοὺς
ἐλλογιμωτάτους |
[17, 48] |
φρέαρ
ἐστὶ
τὸ
διασημαῖνον
τὰς
|
θερινὰς |
τροπάς,
διότι
τῷ
τροπικῷ
κύκλῳ |
[17, 2] |
τὴν
δὲ
πλήρωσιν
αὐτοῦ
τοὺς
|
θερινοὺς |
ὄμβρους
παρασκευάζειν.
ὑπὲρ
δὲ
τὰς |
[17, 5] |
ἐκ
τῶν
ὄμβρων
αἰτίαν
τῶν
|
θερινῶν |
παρὰ
Ἀριστοτέλους
λαβόντα,
ἐκεῖνον
δὲ |
[17, 5] |
αὐτόπται
γενηθέντες
ᾔσθοντο
ὑπὸ
ὄμβρων
|
θερινῶν |
πληρούμενον
τὸν
Νεῖλον,
τῆς
Αἰθιοπίας |
[17, 36] |
καὶ
ὀλέθριος
καὶ
ψυχρὰ
καὶ
|
θερμή. |
τί
οὖν
θαυμαστὸν
εἴ
τινα |
[17, 7] |
τοσούτου
πελάγους,
ὥστε
κάλλιστα
τοῦ
|
θέρους |
Ἀλεξανδρεῖς
διάγουσιν.
~Ἔστι
δὲ
χλαμυδοειδὲς |
[17, 7] |
παθῶν.
ἐν
Ἀλεξανδρείᾳ
δὲ
τοῦ
|
θέρους |
ἀρχομένου
πληρούμενος
ὁ
Νεῖλος
πληροῖ
|
[17, 4] |
πλείους
δὲ
τετταράκοντα
ἡμέρας
τοῦ
|
θέρους |
διαμεῖναν
τὸ
ὕδωρ
ἔπειθ´
ὑπόβασιν |
[17, 7] |
ἀέρας
ἐν
τοῖς
καύμασι
τοῦ
|
θέρους· |
ἐπὶ
γὰρ
τοῖς
χείλεσιν
αἱ |
[17, 5] |
ἔτι
ζητεῖται,
τί
δή
ποτε
|
θέρους, |
χειμῶνος
δὲ
οὔ,
καὶ
ἐν |
[17, 44] |
αὐλητὴν
οὔτε
ψάλτην
ἀπάρχεσθαι
τῷ
|
θεῷ, |
καθάπερ
τοῖς
ἄλλοις
θεοῖς
ἔθος. |
[17, 29] |
θεραπείαις
ἐξελιπάρησαν
ὥστε
τινὰ
τῶν
|
θεωρημάτων |
ἱστορῆσαι·
τὰ
πολλὰ
δὲ
ἀπεκρύψαντο |
[17, 46] |
δὲ
τὴν
Ἀπόλλωνος
πόλιν
αἱ
|
Θῆβαι |
(καλεῖται
δὲ
νῦν
Διὸς
πόλις) |
[17, 53] |
στάσιν
τε
γενηθεῖσαν
ἐν
τῇ
|
Θηβαΐδι |
διὰ
τοὺς
φόρους
ἐν
βραχεῖ |
[17, 51] |
ἐστὶν
ὅ
τε
ἐν
τῇ
|
Θηβαΐδι |
καὶ
ὁ
ἐν
τῇ
Ἰουδαίᾳ, |
[17, 42] |
πόλις,
μεγίστη
τῶν
ἐν
τῇ
|
Θηβαΐδι |
καὶ
οὐκ
ἐλάττων
Μέμφεως,
ἔχουσα |
[17, 5] |
τοῖς
νοτιωτάτοις,
ἐν
δὲ
τῇ
|
Θηβαΐδι |
καὶ
τῇ
περὶ
Συήνην
οὐ |
[17, 54] |
πρὸς
τοὺς
Ἄραβας,
ἐπῆλθον
τῇ
|
Θηβαΐδι |
καὶ
τῇ
φρουρᾷ
τῶν
τριῶν |
[17, 51] |
τὴν
Ἀλεξάνδρειαν,
ὁ
ἐν
τῇ
|
Θηβαΐδι |
φοῖνιξ
ἄριστος
τῶν
ἄλλων
φύεται. |
[17, 41] |
τελώνιόν
τι
τῶν
ἐκ
τῆς
|
Θηβαΐδος |
καταφερομένων·
ἐντεῦθεν
ἀρχὴ
τῶν
ἑξηκοντασταδίων |
[17, 24] |
ἑκατὸν
εἴκοσιν,
ἀπὸ
δὲ
τῆς
|
Θηβαΐδος |
μέχρι
Συήνης
ἑξήκοντα,
ἀπὸ
δὲ |
[17, 24] |
ἀπὸ
μὲν
γὰρ
Μέμφεως
μέχρι
|
Θηβαΐδος |
τὴν
σχοῖνον
ἑκάστην
φησὶν
εἶναι |
[17, 41] |
Συήνης
καὶ
Ἐλεφαντίνης·
εἶτα
ἡ
|
Θηβαϊκὴ |
φυλακὴ
καὶ
διῶρυξ
φέρουσα
ἐπὶ |
[17, 35] |
τὸ
τῆς
ἀκάνθης
ἄλσος
τῆς
|
Θηβαϊκῆς |
ἐξ
ἧς
τὸ
κόμμι.
εἶθ´ |
[17, 51] |
ὁ
καρυωτός·
σκληρότερος
δ´
ὁ
|
Θηβαϊκός, |
ἀλλὰ
τῇ
γεύσει
εὐστομώτερος.
ἔστι |
[17, 40] |
δ´
ἐν
Αἰθιοπίᾳ·
ἀετὸν
δὲ
|
Θηβαῖοι, |
λέοντα
δὲ
Λεοντοπολῖται,
αἶγα
δὲ |
[17, 3] |
νομοὺς
ἔσχε,
δέκα
μὲν
ἡ
|
Θηβαΐς, |
δέκα
δ´
ἡ
ἐν
τῷ |
[17, 46] |
θέας
ἄξιαι·
ἐν
δὲ
ταῖς
|
Θήβαις |
ἐπί
τινων
ὀβελίσκων
ἀναγραφαὶ
δηλοῦσαι |
[17, 42] |
ἐν
Ἀβύδῳ
καὶ
τὰ
ἐν
|
Θήβαις· |
καὶ
γὰρ
ἐκεῖ
λέγεταί
τινα
|
[17, 27] |
δ´
εἰσὶ
κἀκεῖ
καὶ
ἐν
|
Θήβαις, |
τῇ
νῦν
Διοσπόλει,
οἱ
μὲν |
[17, 40] |
ἕκαστοι,
καθάπερ
Σαῖται
πρόβατον
καὶ
|
Θηβαῖται, |
λάτον
δὲ
τῶν
ἐν
τῷ |
[17, 46] |
καὶ
τὸν
πλοῦτον
„οὐδ´
ὅσα
|
Θήβας |
Αἰγυπτίας,
ὅθι
πλεῖστα
δόμοις
„ἐνὶ |
[17, 47] |
τῆς
παλλακείας
καιρόν.
~Μετὰ
δὲ
|
Θήβας |
Ἑρμωνθὶς
πόλις,
ἐν
ᾗ
ὅ |
[17, 42] |
πόλις
μεγάλη,
δευτερεύουσα
μετὰ
τὰς
|
Θήβας, |
νυνὶ
δ´
ἐστὶ
κατοικία
μικρά· |
[17, 46] |
ἦχον.
ὑπὲρ
δὲ
τοῦ
Μεμνονίου
|
θῆκαι |
βασιλέων
ἐν
σπηλαίοις
λατομηταὶ
περὶ |
[17, 18] |
δὲ
τῷ
ἱερῷ
αὐτῆς
ἡ
|
θήκη |
κεῖται
τοῦ
Ψαμμιτίχου·
περὶ
δὲ |
[17, 23] |
ἐπελθὼν
ἐκρίψειε
τὸ
σῶμα
τῆς
|
θήκης. |
~Ἀπὸ
μὲν
δὴ
τῆς
Ἀλεξανδρείας |
[17, 33] |
σῦρίγξ
ἐστι
σκολιὰ
μέχρι
τῆς
|
θήκης· |
αὗται
μὲν
οὖν
ἐγγὺς
ἀλλήλων |
[17, 22] |
τὴν
Ἀφροδίτην
τιμῶσι,
καὶ
τρέφεται
|
θήλεια |
βοῦς
ἱερά,
καθάπερ
ἐν
Μέμφει |
[17, 22] |
τοῖς
μὲν
ἄρρην
τοῖς
δὲ
|
θήλεια |
τρέφεται,
οὗτοι
δὲ
θεοὶ
μὲν |
[17, 5] |
ἐκπεμπομένοις
ἐπὶ
τὴν
τῶν
ἐλεφάντων
|
θήραν, |
καὶ
εἴ
τινες
ἄλλαι
χρεῖαι |
[17, 39] |
διαφθείρουσιν
αὐτῶν
καὶ
αὐτὰ
τὰ
|
θηρία, |
τῷ
πηλῷ
θωρακισθέντες·
κυλισθέντες
γὰρ |
[17, 44] |
μιᾶς
τῶν
πλευρῶν,
ὥστε
τοῖς
|
θηρίοις |
ἐκβᾶσι
τοῦ
ὕδατος
ἡλιαστήριον
εἶναι, |
[17, 47] |
ἔπειτα
Κροκοδείλων
πόλις
τιμῶσα
τὸ
|
θηρίον· |
εἶτα
Ἀφροδίτης
πόλις
καὶ
μετὰ |
[17, 38] |
ἐπὶ
τῷ
χείλει
κείμενον
τὸ
|
θηρίον· |
προσιόντες
δὲ
οἱ
ἱερεῖς
οἱ |
[17, 44] |
ἠτίμωται
καὶ
ἔχθιστος
τῶν
ἁπάντων
|
θηρίων |
νενόμισται.
οἱ
μὲν
γὰρ
ἄλλοι |
[17, 32] |
τόπῳ
σφόδρα
ὥσθ´
ὑπ´
ἀνέμων
|
θῖνας |
ἄμμων
σωρεύεσθαι,
ὑφ´
ὧν
αἱ |
[17, 54] |
Πρῆμνιν
ἐρυμνὴν
πόλιν
διελθὼν
τοὺς
|
θῖνας, |
ἐν
οἷς
ὁ
Καμβύσου
κατεχώσθη |
[17, 5] |
Ἀριστοτέλους
λαβόντα,
ἐκεῖνον
δὲ
παρὰ
|
Θρασυάλκου |
τοῦ
Θασίου
(τῶν
ἀρχαίων
δὲ |
[17, 46] |
ἀπὸ
τοῦ
μένοντος
ἐν
τῷ
|
θρόνῳ |
καὶ
τῇ
βάσει
μέρους·
κἀγὼ |
[17, 50] |
σκληροῦ
λίθου,
ἐξ
οὗ
αἱ
|
θυῗ |
αι
γίνονται,
ἐπὶ
πέτρῳ
κείμενον |
[17, 11] |
τε
Ἀρχέλαον
ἀναιρεῖ
καὶ
τὴν
|
θυγατέρα, |
χρόνον
δ´
οὐ
πολὺν
τῇ |
[17, 11] |
δύο
μὲν
υἱεῖς
δύο
δὲ
|
θυγατέρας, |
πρεσβυτάτην
δὲ
Κλεοπάτραν.
οἱ
μὲν |
[17, 11] |
Ἀλεξανδρεῖς
ἐξέβαλον,
τριῶν
δ´
αὐτῷ
|
θυγατέρων |
οὐσῶν,
ὧν
μία
γνησία
ἡ |
[17, 23] |
Σάραπις
καὶ
παρὰ
μόνοις
τούτοις
|
θύεται |
ἐν
Αἰγύπτῳ
πρόβατον·
πλησίον
δὲ |
[17, 33] |
ἐστίν,
ἐξ
οὗ
καὶ
τὰς
|
θυΐας |
κατασκευάζουσι,
κομίζοντες
πόρρωθεν·
ἀπὸ
γὰρ |
[17, 54] |
καὶ
ὡπλισμένων·
μεγάλους
γὰρ
εἶχον
|
θυρεούς, |
καὶ
τούτους
ὠμοβοΐνους,
ἀμυντήρια
δὲ |
[17, 31] |
ὁρῶσι
μὲν
γὰρ
καὶ
διὰ
|
θυρίδος |
ἐν
τῷ
σηκῷ,
βούλονται
δὲ |
[17, 37] |
τῶν
οἰκείων
ἱερέων
καὶ
ἱερειῶν,
|
θυσίας |
τε
καὶ
δικαιοδοσίας
περὶ
τῶν |
[17, 16] |
Ἀφροδίτης·
τὸ
δὲ
παλαιὸν
καὶ
|
Θῶνίν |
τινα
πόλιν
ἐνταῦθά
φασιν,
ἐπώνυμον |
[17, 16] |
„ἐσθλά,
τά
οἱ
Πολύδαμνα
πόρεν
|
Θῶνος |
παράκοιτις.
~Κάνωβος
δ´
ἐστὶ
πόλις |
[17, 39] |
αὐτὰ
τὰ
θηρία,
τῷ
πηλῷ
|
θωρακισθέντες· |
κυλισθέντες
γὰρ
ἐν
αὐτῷ
ξηραίνονται |