Livre, Chap.
[17, 18]	τοῦ πρώτου Πτολεμαίου καλούμενος, οὐ	μὰ	Δία ἀπὸ τοῦ ἥρωος, ὡς
[17, 19]	τούτου τῶν ὕστερον, οὐ βασιλέως	μὰ	Δία οὐδὲ τυράννου γενομένου τινὸς
[17, 11]	τὴν Συρίαν. ἐν τούτῳ Πομπήιος	Μάγνος	ἧκε φεύγων ἐκ Παλαιφαρσάλου πρὸς
[17, 11]	ἀφικόμενον εἰς Ῥώμην δεξάμενος Πομπήιος	Μάγνος	συνίστησι τῇ συγκλήτῳ καὶ διαπράττεται
[17, 5]	ἱερὰ γράμματα καὶ ἀποτιθεμένων, ὅσα	μάθησιν	περιττὴν ἐπιφαίνει. εἰ γὰρ ἄρα,
[17, 8]	ἡ γυνὴ Ῥωξάνη ἀπῆραν εἰς	Μακεδονίαν·	τὸ δὲ σῶμα τοῦ Ἀλεξάνδρου
[17, 37]	δὲ τῶν εἰσόδων κρυπταί τινες	μακραὶ	καὶ πολλαί, δι´ ἀλλήλων ἔχουσαι
[17, 53]	οὔτε ἐν συστροφῇ, ἅτε ποταμίαν	μακρὰν	καὶ στενὴν καὶ σκολιὰν οἰκοῦντες,
[17, 37]	ἑνὸς τοίχου ὡς ἂν τείχους	μακροῦ	προκειμένας ἔχοντος τὰς αὐλάς· αἱ
[17, 14]	χρῆται τῶν Ἀλεξανδρέων· σκώπτονται δὲ	μάλιστα	αἱ Ἀντίφραι. εἶθ´ ὁ Δέρρις
[17, 43]	Καλλισθένης φησὶ τὸν Ἀλέξανδρον φιλοδοξῆσαι	μάλιστα	ἀνελθεῖν ἐπὶ τὸ χρηστήριον, ἐπειδὴ
[17, 29]	ἐν οἷς διέτριβον οἱ ἱερεῖς·	μάλιστα	γὰρ δὴ ταύτην κατοικίαν ἱερέων
[17, 5]	τὴν πλημμυρίδα· τοῦτο δ´ ὑπῆρξε	μάλιστα	δῆλον τοῖς πλέουσι τὸν Ἀράβιον
[17, 51]	ἔστι δὲ καὶ νῆσος ἡ	μάλιστα	ἐκφέρουσα τὸν ἄριστον, μεγίστην τελοῦσα
[17, 5]	Αἰθιοπίας τῆς ἄνω κλυζομένης, καὶ	μάλιστα	ἐν τοῖς ἐσχάτοις ὄρεσι, παυσαμένων
[17, 49]	πρὸς τῇ γῇ ῥεῖθρον, ὃ	μάλιστα	καὶ ἀνάπλουν ἔχει· ἀναπλεύσαντες οὖν
[17, 18]	τὸ βραχέα εἶναι καὶ ἑλώδη.	μάλιστα	μέντοι τῷ Κανωβικῷ στόματι ἐχρῶντο
[17, 46]	δὲ καὶ ἀστρονόμοι καὶ φιλόσοφοι	μάλιστα	οἱ ἐνταῦθα ἱερεῖς· τούτων δ´
[17, 23]	ἀμφισβητοῦσι δὲ τούτου πολλοί, καὶ	μάλιστα	οἱ τὰς Φιλὰς οἰκοῦντες τὰς
[17, 31]	Ἆπιν καθ´ ὥραν τινὰ καὶ	μάλιστα	πρὸς ἐπίδειξιν τοῖς ξένοις· ὁρῶσι
[17, 46]	τῷ Ἑρμῇ πᾶσαν τὴν τοιαύτην	μάλιστα	σοφίαν· τῷ δὲ Διὶ ὃν
[17, 46]	σοφίαν· τῷ δὲ Διὶ ὃν	μάλιστα	τιμῶσιν, εὐειδεστάτη καὶ γένους λαμπροτάτου
[17, 45]	τὴν Ἐρυθρὰν δύσπλουν εἶναι καὶ	μάλιστα	τοῖς ἐκ τοῦ μυχοῦ πλοϊζομένοις.
[17, 15]	παρεῦρον ἐπὶ τοῦ φοίνικος καὶ	μάλιστα	τοῦ καρυωτοῦ, καὶ τοῦ βαλσάμου·
[17, 6]	πρὸς ἅπαντας τοὺς πλέοντας καὶ	μάλιστα	τοὺς Ἕλληνας (πορθηταὶ γὰρ ἦσαν
[17, 43]	πρότερον δὲ ἐτετίμητο. δηλοῦσι δὲ	μάλιστα	τοῦτο οἱ τὰς Ἀλεξάνδρου πράξεις
[17, 12]	δὲ καὶ τούτου τοῦ πλήθους	μάλιστα	ὑπὸ τοῦ Εὐεργέτου τοῦ Φύσκωνος,
[17, 28]	οὐδὲ γραφικόν, ἀλλὰ ματαιοπονίαν ἐμφαίνει	μᾶλλον.	~Ἐν δὲ τῇ Ἡλίου πόλει
[17, 46]	τὸ ἄδηλον τῆς αἰτίας πᾶν	μᾶλλον	ἐπέρχεται πιστεύειν ἢ τὸ ἐκ
[17, 6]	τῆς Φάρου τὸ μὲν ἑῷον	μᾶλλόν	ἐστι προσεχὲς τῇ ἠπείρῳ καὶ
[17, 5]	Ἀρίστωνα· ἡ μέντοι φράσις Ἀριστώνειος	μᾶλλόν	ἐστιν. οἱ μὲν οὖν ἀρχαῖοι
[17, 12]	τοὺς τὰ ὅπλα ἔχοντας, ἄρχειν	μᾶλλον	ἢ ἄρχεσθαι δεδιδαγμένους διὰ τὴν
[17, 43]	εἰπεῖν βουλόμεθα ὅτι τοῖς ἀρχαίοις	μᾶλλον	ἦν ἐν τιμῇ καὶ ἡ
[17, 13]	χορηγεῖ τοῖς ἐκτός. ἔτι δὲ	μᾶλλον	κατιδεῖν ἔστι τὴν εὐφυΐαν ταύτην
[17, 9]	ᾧ προσθεὶς χῶμα Ἀντώνιος ἔτι	μᾶλλον	προνεῦον εἰς μέσον τὸν λιμένα
[17, 3]	πλείονα φέρει καρπὸν καὶ ποτισθεῖσα	μᾶλλον	φύσει δὲ καὶ ἡ μείζων
[17, 27]	ἔχον πολλὰ τεκμήρια τῆς Καμβύσου	μανίας	καὶ ἱεροσυλίας, ὃς τὰ μὲν
[17, 43]	ἥ τε κρήνη ἀνάσχοι καὶ	μαντεῖα	πολλὰ οἱ Μιλησίων πρέσβεις κομίσαιεν
[17, 43]	τοῦ Ἀπόλλωνος τὸ ἐν Βραγχίδαις	μαντεῖον	ἐκλελοιπότος, ἐξ ὅτου τὸ ἱερὸν
[17, 18]	δὲ τῇ Βούτῳ Λητοῦς ἐστι	μαντεῖον.	~Ἐν δὲ τῇ μεσογείῳ τῇ
[17, 42]	τρίτη δὲ ἡ κατὰ τὸ	μαντεῖον	τὸ ἐν Ἄμμωνι· καὶ αὗται
[17, 43]	ἦν ἐν τιμῇ καὶ ἡ	μαντικὴ	καθόλου καὶ τὰ χρηστήρια, νυνὶ
[17, 14]	ἐν ἑβδομήκοντα σταδίοις. ἡ δὲ	Μάρεια	λίμνη παρατείνουσα μέχρι καὶ δεῦρο
[17, 7]	μεσημβρίας τῷ τῆς λίμνης τῆς	Μαρείας	ἣ καὶ Μαρεῶτις λέγεται· πληροῖ
[17, 22]	εἰσι πάμπολλαι κῶμαι μέχρι τῆς	Μαρείας	λίμνης, ὧν ἐστι καὶ ἡ
[17, 14]	καὶ διαχεῖσθαι πρὸς παλαίωσιν τὸν	Μαρεώτην	οἶνον. ~Φύεται δ´ ἐν τοῖς
[17, 10]	μέχρι τῆς λίμνης τεταμένη τῆς	Μαρεώτιδος·	ἔξω μὲν οὖν τῆς διώρυγος
[17, 4]	λίμνην καὶ τῶν εἰς τὴν	Μαρεῶτιν	ἀναχεομένων. συλλήβδην δ´ εἰπεῖν, ἡ
[17, 22]	δὲ διώρυγες πλείους εἰς τὴν	Μαρεῶτιν.	οἱ δὲ Μωμεμφῖται τὴν Ἀφροδίτην
[17, 30]	περὶ τὴν Ἀλεξάνδρειαν καὶ τὴν	Μαρεῶτιν,	τὰ δ´ ἐν ἀριστερᾷ Ἀραβίαν.
[17, 7]	λίμνης τῆς Μαρείας ἣ καὶ	Μαρεῶτις	λέγεται· πληροῖ δὲ ταύτην πολλαῖς
[17, 13]	Κυρηναία καὶ οἱ περιοικοῦντες βάρβαροι	Μαρμαρίδαι.	~Ἀπὸ μὲν οὖν Καταβαθμοῦ εἰς
[17, 5]	μὴ ζητεῖν, μηδὲ τοιούτων δεῖσθαι	μαρτύρων	οἵους Ποσειδώνιος εἴρηκε. φησὶ γὰρ
[17, 28]	ἔχει χαρίεν οὐδὲ γραφικόν, ἀλλὰ	ματαιοπονίαν	ἐμφαίνει μᾶλλον. ~Ἐν δὲ τῇ
[17, 50]	τισὶ προσκαθήμενοι ῥᾳδίως ἐπεραιώθημεν δεδιότες	μάτην·	ἀκίνδυνα γάρ ἐστιν, ἂν μή
[17, 10]	τόπον, ὅτι ἐνταῦθα ἐνίκα τῇ	μάχῃ	τοὺς ἐπεξιόντας ἐπ´ αὐτὸν μετὰ
[17, 54]	πλήθους τῶν πεσόντων ἐν τῇ	μάχῃ,	τοὺς σωθέντας ὀλίγους παντάπασι γενέσθαι
[17, 31]	οἱ ἱπποτρόφοι· συμβάλλουσι γὰρ εἰς	μάχην	ἀφέντες, ὁ δὲ κρείττων νομισθεὶς
[17, 54]	ποιούντων, προσβαλὼν ἠνάγκασε προελθεῖν εἰς	μάχην,	ταχὺ δὲ τροπὴν ἐποίησε συντεταγμένων
[17, 53]	νομάδες καὶ οὐ πολλοὶ οὐδὲ	μάχιμοι,	δοκοῦντες δὲ τοῖς πάλαι διὰ
[17, 2]	Νοῦβαι κατοικοῦσιν ἐν τῇ Λιβύῃ,	μέγα	ἔθνος, ἀπὸ τῆς Μερόης ἀρξάμενοι
[17, 28]	μετὰ δὲ τὰς σφίγγας πρόπυλον	μέγα,	εἶτ´ ἄλλο προελθόντι πρόπυλον, εἶτ´
[17, 37]	ἔχον κώμην τε καὶ βασίλειον	μέγα	ἐκ πολλῶν βασιλείων, ὅσοι πρότερον
[17, 28]	προπύλαια ὁ νεὼς πρόναον ἔχων	μέγα	καὶ ἀξιόλογον, τὸν δὲ σηκὸν
[17, 2]	τὸν Νεῖλον πρὸς τὴν Ἐρυθρὰν	Μεγάβαροι	καὶ Βλέμμυες, Αἰθιόπων ὑπακούοντες, Αἰγυπτίοις
[17, 53]	{καὶ} Βλέμμυες καὶ Νοῦβαι καὶ	Μεγάβαροι	οἱ ὑπὲρ Συήνης Αἰθίοπες· εἰσὶ
[17, 21]	τοῦ Πηλουσιακοῦ λίμναι καὶ ἕλη	μεγάλα	καὶ συνεχῆ κώμας πολλὰς ἔχοντα·
[17, 15]	τοῖς φύλλοις· ἔστι γὰρ σφόδρα	μεγάλα	ὥστε καὶ ἀντὶ ποτηρίων καὶ
[17, 5]	τὰς οἰκουμένας χώρας περιεχομένας κύκλῳ	μεγάλαις	ἐρημίαις ὡς ἂν νήσους πελαγίας·
[17, 36]	συνεχεῖ τὰ σύμπαντα καὶ μεταβολαῖς	μεγάλαις	(οὐ γὰρ οἷόν τε ἄλλως
[17, 42]	ὑπάρξαι ποτὲ ἡ Ἄβυδος πόλις	μεγάλη,	δευτερεύουσα μετὰ τὰς Θήβας, νυνὶ
[17, 35]	ὁ Ἡρακλεώτης νομὸς ἐν νήσῳ	μεγάλῃ,	καθ´ ἣν ἡ διῶρύξ ἐστιν
[17, 20]	στόμα καὶ τὸ Τανιτικὸν λίμνη	μεγάλη	καὶ ὁ Μενδήσιός ἐστι νομὸς
[17, 20]	νομὸς καὶ πόλις ἐν αὐτῷ	μεγάλη	Τάνις. ~Μεταξὺ δὲ τοῦ Τανιτικοῦ
[17, 32]	λαῖλαψ ἐπιπέσοι. πόλις δ´ ἐστὶ	μεγάλη	τε καὶ εὔανδρος, δευτέρα μετὰ
[17, 14]	οὐκ ἐπὶ θαλάττῃ, πανήγυριν δεχομένη	μεγάλην·	καὶ ἄλλη δ´ ἐστὶ Ταπόσειρις
[17, 4]	διώρυγι ἐπὶ πλέον εἰς λίμνην	μεγάλην	καὶ χώραν, ἣν ποτίζειν δύναται,
[17, 46]	ψόφος ὡς ἂν πληγῆς οὐ	μεγάλης	ἀποτελεῖται ἀπὸ τοῦ μένοντος ἐν
[17, 13]	ὑπερκύπτειν, νῦν δὲ καὶ στόλοι	μεγάλοι	στέλλονται μέχρι τῆς Ἰνδικῆς καὶ
[17, 35]	ἐλαιόφυτός τε γὰρ μόνος ἐστὶ	μεγάλοις	καὶ τελείοις δένδρεσι καὶ καλλικάρποις,
[17, 18]	στόματα, ἀλλ´ οὐκ εὐφυεῖς οὐδὲ	μεγάλοις	πλοίοις ἀλλ´ ὑπηρετικοῖς διὰ τὸ
[17, 42]	ἐπὶ τὸν τόπον ἀπὸ τοῦ	μεγάλου	ποταμοῦ. περὶ δὲ τὴν διώρυγα
[17, 24]	ἐν ἀριστερᾷ δὲ κεῖνται τοῦ	μεγάλου	ποταμοῦ ὑπὲρ τὸ Πηλούσιον ἐν
[17, 54]	συντεταγμένων τε κακῶς καὶ ὡπλισμένων·	μεγάλους	γὰρ εἶχον θυρεούς, καὶ τούτους
[17, 29]	Ἡλίου πόλει καὶ οἴκους εἴδομεν	μεγάλους	ἐν οἷς διέτριβον οἱ ἱερεῖς·
[17, 9]	γενέσθαι. ~Ἔστι δ´ ἐν τῷ	μεγάλῳ	λιμένι κατὰ μὲν τὸν εἴσπλουν
[17, 37]	τε ἐπὶ τὸ στέγος οὐ	μεγάλῳ	ὕψει ἅτε μονοστέγῳ ἔστιν ἰδεῖν
[17, 28]	δ´ ἔχουσιν οἱ τοῖχοι οὗτοι	μεγάλων	εἰδώλων, ὁμοίων τοῖς Τυρρηνικοῖς καὶ
[17, 28]	τὴν κατασκευήν· πλὴν γὰρ τοῦ	μεγάλων	εἶναι καὶ πολλῶν καὶ πολυστίχων
[17, 13]	ἐθνάρχας καλουμένους ἀποδείξαντες, πραγμάτων οὐ	μεγάλων	ἐπιστατεῖν ἠξιωμένους. τῆς δ´ εὐκαιρίας
[17, 8]	περίπατον καὶ ἐξέδραν καὶ οἶκον	μέγαν	ἐν ᾧ τὸ συσσίτιον τῶν
[17, 2]	καὶ τριακοσίους σταδίους ἐπὶ τὸν	μέγαν	καταράκτην μικρὸν παρεπιστρέφων πρὸς τὴν
[17, 9]	ταῦτα μὲν τὰ περὶ τὸν	μέγαν	λιμένα. ~Ἑξῆς δ´ Εὐνόστου λιμὴν
[17, 16]	Σχεδίαν ὁ πλοῦς ἐπὶ τὸν	μέγαν	ποταμὸν καὶ ἐπὶ τὸν Κάνωβον,
[17, 6]	Φάρου τὸν εἴσπλουν ἔχων ὁ	μέγας	ἐστὶ λιμήν· οὗτοι δὲ συνεχεῖς
[17, 6]	πύργῳ ναυτικοὶ ἄνδρες. ὁ γοῦν	μέγας	λιμὴν πρὸς τῷ κεκλεῖσθαι καλῶς
[17, 14]	πόλις δ´ ἐστὶ καὶ λιμὴν	μέγας	τετταράκοντά που σταδίων· καλοῦσι δ´
[17, 42]	ψαλίδων διὰ μονολίθων ὑπερβαλλόντων τῷ	μεγέθει	καὶ τῇ κατασκευῇ. ἔστι δὲ
[17, 35]	τὴν Μοίριδος καλουμένην, πελαγίαν τῷ	μεγέθει	καὶ τῇ χρόᾳ θαλαττοειδῆ· καὶ
[17, 31]	Ἡφαίστειον πολυτελῶς κατεσκευασμένον ναοῦ τε	μεγέθει	καὶ τοῖς ἄλλοις. πρόκειται δ´
[17, 37]	δὲ οὐκ ἐξ ἐλαττόνων τῷ	μεγέθει	λίθων σύγκεινται. ἐπὶ τέλει δὲ
[17, 49]	Αἰγύπτῳ ἱέραξιν, ἀλλὰ καὶ τῷ	μεγέθει	μεῖζον ἦν καὶ τῇ ποικιλίᾳ
[17, 15]	ὅμοιον τῷ παρ´ ἡμῖν κυάμῳ,	μεγέθει	μόνον καὶ γεύσει διαλλάττοντα. οἱ
[17, 18]	τὸ Φατνιτικόν, τρίτον ὑπάρχον τῷ	μεγέθει	παρὰ τὰ πρῶτα δύο, οἷς
[17, 34]	εὑρίσκεται ψήγματα καὶ τύπῳ καὶ	μεγέθει	φακοειδῆ· ἐνίοις δὲ καὶ ὡς
[17, 49]	καὶ τὴν Ἐλεφαντίνην καὶ τὸ	μέγεθος	ἴσην, ἱερὰ ἔχουσαν Αἰγύπτια· ὅπου
[17, 37]	οὖν Μοίριδος λίμνη διὰ τὸ	μέγεθος	καὶ τὸ βάθος ἱκανή ἐστι
[17, 37]	ὡσαύτως ἐστέγασται πλαξὶν ὑπερβαλλούσαις τὸ	μέγεθος,	ξύλων οὐδαμοῦ καταμεμιγμένων οὐδ´ ἄλλης
[17, 46]	νῦν δ´ ἴχνη δείκνυται τοῦ	μεγέθους	αὐτῆς ἐπὶ ὀγδοήκοντα σταδίους τὸ
[17, 48]	ἀναβάσεις τοῦ Νείλου σημειοῦνται τὰς	μεγίστας	τε καὶ ἐλαχίστας καὶ τὰς
[17, 3]	πληρώσαντος πήχεις τοῦ Νείλου μέτρου,	μεγίστη	ἦν ἡ φορά, καὶ ὀκτώ
[17, 3]	τῶν πρὸ Πετρωνίου χρόνων ἡ	μεγίστη	μὲν ἦν φορὰ καὶ ἀνάβασις,
[17, 42]	κατοικία παλαιά. ~Ἔπειτα Πτολεμαϊκὴ πόλις,	μεγίστη	τῶν ἐν τῇ Θηβαΐδι καὶ
[17, 6]	ἀγχιβαθής τέ ἐστιν ὥστε τὴν	μεγίστην	ναῦν ἐπὶ κλίμακος ὁρμεῖν, καὶ
[17, 51]	ἡ μάλιστα ἐκφέρουσα τὸν ἄριστον,	μεγίστην	τελοῦσα πρόσοδον τοῖς ἡγεμόσι· βασιλικὴ
[17, 13]	τε εἰς τοιοῦτον χωρίον ὅπερ	μέγιστον	ἐμπόριον τῆς οἰκουμένης ἐστί. τῆς
[17, 13]	τῆς κατὰ τὴν πόλιν τὸ	μέγιστόν	ἐστιν ὅτι τῆς Αἰγύπτου πάσης
[17, 50]	πέτροι· ἦν δ´ ὁ μὲν	μέγιστος	τὴν διάμετρον ποδῶν οὐκ ἐλαττόνων
[17, 37]	τε καὶ δικαιοδοσίας περὶ τῶν	μεγίστων	χάριν· κατήγετο δὲ τῶν νομῶν
[17, 5]	καὶ αὐτοὶ καὶ οἱ ἱερεῖς,	μεθ´	ὧν ἦν αὐτοῖς ὁ πλείων
[17, 29]	νεώτεροι ἀστρολόγοι παρέλαβον παρὰ τῶν	μεθερμηνευσάντων	εἰς τὸ Ἑλληνικὸν τὰ τῶν
[17, 49]	ἱέραξιν, ἀλλὰ καὶ τῷ μεγέθει	μεῖζον	ἦν καὶ τῇ ποικιλίᾳ πολὺ
[17, 28]	καὶ τετραπλάσιον, ἔστιν ὅπου καὶ	μεῖζον·	καλεῖται δὲ τοῦτο δρόμος, καθάπερ
[17, 33]	σχήματι, τῆς πλευρᾶς ἑκάστης μικρῷ	μεῖζον	τὸ ὕψος ἔχουσαι· μικρῷ δὲ
[17, 50]	αι γίνονται, ἐπὶ πέτρῳ κείμενον	μείζονι	καὶ ἐπ´ ἐκείνῳ πάλιν ἄλλον·
[17, 33]	ἀπωτέρω δ´ ἐστὶν ἐν ὕψει	μείζονι	τῆς ὀρεινῆς ἡ τρίτη πολὺ
[17, 33]	ἐλάττων τῶν δυεῖν, πολὺ δὲ	μείζονος	δαπάνης κατεσκευασμένη· ἀπὸ γὰρ θεμελίων
[17, 3]	ποτισθῆναι γῆν ὅσην ἐν ταῖς	μείζοσι,	διά τε τῶν διωρύγων καὶ
[17, 48]	τῶν προσόδων χάριν· αἱ γὰρ	μείζους	ἀναβάσεις μείζους καὶ τὰς προσόδους
[17, 50]	ἐλαττόνων ἢ δώδεκα, ἅπαντες δὲ	μείζους	ἢ ἡμίσεις τούτων. διέβημεν δὲ
[17, 10]	ἱερῶν· κάλλιστον δὲ τὸ γυμνάσιον	μείζους	ἢ σταδιαίας ἔχον τὰς στοάς·
[17, 48]	χάριν· αἱ γὰρ μείζους ἀναβάσεις	μείζους	καὶ τὰς προσόδους ὑπαγορεύουσιν. ἐν
[17, 24]	ὥστε καὶ τετταρακοντασταδίους καὶ ἔτι	μείζους	κατὰ τόπους ὁμολογεῖσθαι παρ´ αὐτῶν.
[17, 4]	θᾶττον δέ, παρ´ οἷς τὰ	μείζω	θάλπη. τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ
[17, 12]	τούτοις ἀπελεύθεροι Καίσαρος καὶ οἰκονόμοι,	μείζω	καὶ ἐλάττω πεπιστευμένοι πράγματα. ἔστι
[17, 3]	μᾶλλον φύσει δὲ καὶ ἡ	μείζων	ἀνάβασις τοῦ ποταμοῦ πλείω ποτίζει
[17, 33]	ἡ ἑτέρα τῆς ἑτέρας ἐστὶ	μείζων·	ἔχει δ´ ἐν ὕψει μέσως
[17, 11]	ἐπελθὼν δὲ Καῖσαρ τόν τε	μειρακίσκον	διαφθείρει καὶ καθίστησι τῆς Αἰγύπτου
[17, 14]	οὕτως διὰ τὴν πλησίον πέτραν	μέλαιναν	δέρρει ἐοικυῖαν· ὀνομάζουσι δὲ καὶ
[17, 50]	λεῖον ἱκανῶς, ἐγγὺς σφαιροειδοῦς, τοῦ	μέλανος	καὶ σκληροῦ λίθου, ἐξ οὗ
[17, 33]	θεμελίων μέχρι μέσου σχεδόν τι	μέλανος	λίθου ἐστίν, ἐξ οὗ καὶ
[17, 31]	μικρὰ τοῦ σώματος, τἆλλα δὲ	μέλας·	οἷς σημείοις ἀεὶ κρίνουσι τὸν
[17, 38]	πάλιν τὸ κρέας, εἶτα τὸ	μελίκρατον	κατήρασε· καθαλόμενος δὲ εἰς τὴν
[17, 38]	κρέας ὀπτὸν καὶ προχοίδιόν τι	μελικράτου·	εὕρομεν δὲ ἐπὶ τῷ χείλει
[17, 54]	ἐνταῦθα τοῦ Καίσαρος ὄντος καὶ	μέλλοντος	εἰς Συρίαν ἐντεῦθεν προϊέναι, Τιβέριον
[17, 52]	τε καὶ ἄλλοι φλυαροῦσιν, ὥσπερ	μέλος	ἢ ῥυθμὸν ἢ ἥδυσμά τι
[17, 33]	ἣν Σαπφὼ μὲν ἡ τῶν	μελῶν	ποιήτρια καλεῖ Δωρίχαν, ἐρωμένην τοῦ
[17, 42]	καὶ γὰρ ἐκεῖ λέγεταί τινα	Μεμνόνια.	κατὰ δὲ τὴν Ἄβυδον ἔστιν
[17, 42]	Ἰσμάνδης λέγεται, καὶ ὁ λαβύρινθος	Μεμνόνιον	ἂν εἴη καὶ τοῦ αὐτοῦ
[17, 42]	ἡ Ἄβυδος, ἐν ᾗ τὸ	Μεμνόνιον	βασίλειον θαυμαστῶς κατεσκευασμένον ὁλόλιθον τῇ
[17, 46]	ἐν τῇ περαίᾳ ὅπου τὸ	Μεμνόνιον·	ἐνταῦθα δὲ δυεῖν κολοσσῶν ὄντων
[17, 46]	τὸν ἦχον. ὑπὲρ δὲ τοῦ	Μεμνονίου	θῆκαι βασιλέων ἐν σπηλαίοις λατομηταὶ
[17, 42]	εἰ δ´ ὥς φασιν ὁ	Μέμνων	ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων Ἰσμάνδης λέγεται,
[17, 19]	διὰ τῶν περὶ τὸν Βούσιριν	μεμυθευμένων	ἐν τῷ Βουσιρίτῃ νομῷ, διαβάλλειν
[17, 28]	καὶ πολύστυλος οἶκος, καθάπερ ἐν	Μέμφει,	βαρβαρικὴν ἔχων τὴν κατασκευήν· πλὴν
[17, 31]	ἄθλου τυγχάνει. ἔστι δ´ ἐν	Μέμφει	καὶ Ἀφροδίτης ἱερόν, θεᾶς Ἑλληνίδος
[17, 30]	πυραμίδες ἐν τῇ περαίᾳ ἐν	Μέμφει	καὶ εἰσὶ πλησίον. ~Ἐγγὺς δὲ
[17, 22]	θήλεια βοῦς ἱερά, καθάπερ ἐν	Μέμφει	ὁ Ἆπις, ἐν Ἡλίου δὲ
[17, 27]	νενόμισται θεός, ὥσπερ καὶ ἐν	Μέμφει	ὁ Ἆπις. πρόκεινται δὲ τοῦ
[17, 42]	τῇ Θηβαΐδι καὶ οὐκ ἐλάττων	Μέμφεως,	ἔχουσα καὶ σύστημα πολιτικὸν ἐν
[17, 24]	ἑξῆς δηλοῖ. ἀπὸ μὲν γὰρ	Μέμφεως	μέχρι Θηβαΐδος τὴν σχοῖνον ἑκάστην
[17, 35]	καταμεινάντων δ´ αὐτόθι. ~Μετὰ δὲ	Μέμφιν	Ἄκανθος πόλις ὁμοίως ἐν τῇ
[17, 22]	~Ἀπὸ δὲ Σχεδίας ἀναπλέουσιν ἐπὶ	Μέμφιν	ἐν δεξιᾷ μέν εἰσι πάμπολλαι
[17, 40]	κῆβον δὲ Βαβυλώνιοι οἱ κατὰ	Μέμφιν·	ἔστι δ´ ὁ κῆβος τὸ
[17, 33]	παρὰ τῆς θεραπαίνης κομίσειεν εἰς	Μέμφιν	καὶ τοῦ βασιλέως δικαιοδοτοῦντος ὑπαιθρίου,
[17, 43]	οἱ Μιλησίων πρέσβεις κομίσαιεν εἰς	Μέμφιν	περὶ τῆς ἐκ Διὸς γενέσεως
[17, 31]	πλησίον. ~Ἐγγὺς δὲ καὶ ἡ	Μέμφις	αὐτὴ τὸ βασίλειον τῶν Αἰγυπτίων·
[17, 48]	ἱερὸν Κνούφιδος καὶ νειλομέτριον, καθάπερ	Μέμφις.	ἔστι δὲ τὸ νειλομέτριον συννόμῳ
[17, 3]	τὴν αὐτὴν ἀνυδρίαν. ἀλλὰ τὴν	μὲν	Αἰθιοπίαν οὔτε πᾶσαν διέξεισιν ὁ
[17, 14]	τριακόσιοι στάδιοι. μεταξὺ δὲ πρῶτον	μὲν	ἄκρα λευκόγειος, Λευκὴ ἀκτὴ καλουμένη·
[17, 36]	ἐπὶ τῆς ὑγρᾶς οὐσίας, ἡ	μὲν	ἁλμυρὶς ἡ δὲ γλυκεῖα καὶ
[17, 10]	ἐφόδου τὴν πόλιν ἠνάγκασε τὸν	μὲν	Ἀντώνιον ἑαυτὸν διαχειρίσασθαι, τὴν δὲ
[17, 49]	ποταμόν, πετρώδης τις ὀφρύς, ἐπίπεδος	μὲν	ἄνωθεν ὥστε δέχεσθαι τὸν ποταμόν,
[17, 7]	τὸ χωρίον δυσὶ πελάγεσι, τῷ	μὲν	ἀπὸ τῶν ἄρκτων τῷ Αἰγυπτίῳ
[17, 36]	καὶ εἰσοχάς, ὥστ´ ἐν αἷς	μὲν	ἀπολαμβάνεσθαι τὸ σύμπαν ἢ καὶ
[17, 22]	Δέλτα καὶ ἔξω αὐτοῦ τοῖς	μὲν	ἄρρην τοῖς δὲ θήλεια τρέφεται,
[17, 11]	τοῦ Εὐπάτορος Ἀρχέλαος, ὃς ἦν	μὲν	Ἀρχελάου υἱὸς τοῦ πρὸς Σύλλαν
[17, 2]	εὐμεγέθη τὴν Μερόην· ὧν ὁ	μὲν	Ἀσταβόρας καλεῖται κατὰ τὸ πρὸς
[17, 28]	νεῷ τείχη δύο, κατ´ ἀρχὰς	μὲν	ἀφεστῶτα ἀπ´ ἀλλήλων μικρὸν πλέον
[17, 15]	ῥάβδοι ὅσον δεκάποδες. ἀλλ´ ἡ	μὲν	βύβλος ψιλὴ ῥάβδος ἐστὶν ἐπ´
[17, 7]	τῆς ἀναβάσεως τοῦ Νείλου. αἱ	μὲν	γὰρ ἄλλαι πόλεις αἱ ἐπὶ
[17, 44]	τῶν ἁπάντων θηρίων νενόμισται. οἱ	μὲν	γὰρ ἄλλοι καίπερ εἰδότες τὴν
[17, 6]	ὀρυκτοῦ καὶ κλειστοῦ λιμένος· ὁ	μὲν	γὰρ ἐκ τοῦ λεχθέντος πύργου
[17, 36]	ἣν αὐτὴν τοσαῦται διαφοραί· ἡ	μὲν	γὰρ εὔθρυπτος ἡ δὲ στερεὰ
[17, 31]	πρὸς ἐπίδειξιν τοῖς ξένοις· ὁρῶσι	μὲν	γὰρ καὶ διὰ θυρίδος ἐν
[17, 49]	σκαφῖται τοῖς ἡγεμόσιν ἐπιδείκνυνται· ὁ	μὲν	γὰρ καταράκτης ἐστὶ κατὰ μέσον
[17, 24]	ἐν τοῖς ἑξῆς δηλοῖ. ἀπὸ	μὲν	γὰρ Μέμφεως μέχρι Θηβαΐδος τὴν
[17, 3]	ἐπὶ τὰ ἑξῆς προΐωμεν. κοινὰ	μὲν	γάρ τινα καὶ ταύτῃ τῇ
[17, 39]	τιμᾶται ὑπεναντίως τοῖς Ἀρσινοΐταις· οἱ	μὲν	γὰρ τοὺς κροκοδείλους τιμῶσι, καὶ
[17, 40]	κοινῇ τιμώντων τὸν ὀξύρυγχον. τινὰ	μὲν	γὰρ τῶν ζῴων ἅπαντες κοινῇ
[17, 53]	οὔτε τὰ πέριξ ἔθνη. Γάλλος	μέν	γε Κορνήλιος, ὁ πρῶτος κατασταθεὶς
[17, 13]	Τρωγλοδυτικῶν ἐπηυξημένων ἐπὶ τοσοῦτον; πρότερον	μέν	γε οὐδ´ εἴκοσι πλοῖα ἐθάρρει
[17, 30]	τοῦ Δέλτα· τούτου δὴ τὰ	μὲν	δεξιὰ καλοῦσι Λιβύην ἀναπλέοντι, ὥσπερ
[17, 15]	τὴν ἀπὸ τῶν φύλλων. ὁ	μὲν	δὴ κύαμος τοιοῦτος, ἡ δὲ
[17, 24]	τὸ σῶμα τῆς θήκης. ~Ἀπὸ	μὲν	δὴ τῆς Ἀλεξανδρείας ἐπὶ τὴν
[17, 43]	παλαιᾷ Σιβύλλῃ τῇ Ἐρυθραίᾳ. τὰ	μὲν	δὴ τῶν συγγραφέων τοιαῦτα. ~Ἐν
[17, 38]	προσιόντες δὲ οἱ ἱερεῖς οἱ	μὲν	διέστησαν αὐτοῦ τὸ στόμα, ὁ
[17, 19]	πόλις. φησὶ δ´ Ἐρατοσθένης κοινὸν	μὲν	εἶναι τοῖς βαρβάροις πᾶσιν ἔθος
[17, 13]	τὰ τέλη διπλάσια συνάγεται τὰ	μὲν	εἰσαγωγικὰ τὰ δὲ ἐξαγωγικά· τῶν
[17, 22]	ἀναπλέουσιν ἐπὶ Μέμφιν ἐν δεξιᾷ	μέν	εἰσι πάμπολλαι κῶμαι μέχρι τῆς
[17, 33]	ὀφρύς ἐστιν, ἐφ´ ᾗ πολλαὶ	μέν	εἰσι πυραμίδες, τάφοι τῶν βασιλέων,
[17, 12]	χώρᾳ· χωρὶς δὲ τούτων ἐννέα	μέν	εἰσι σπεῖραι Ῥωμαίων, τρεῖς μὲν
[17, 24]	ἕλη καλουμένας λίμνας, αἳ δύο	μέν	εἰσιν, ἐν ἀριστερᾷ δὲ κεῖνται
[17, 28]	ἀπ´ ἀλλήλων διέχουσαι, ὥσθ´ ἕνα	μὲν	ἐκ δεξιῶν εἶναι στίχον τῶν
[17, 2]	εἰς αὐτὸν δύο ποταμοί, φερόμενοι	μὲν	ἔκ τινων λιμνῶν ἀπὸ τῆς
[17, 54]	Ἀλεξάνδρειαν· καὶ τῶν αἰχμαλώτων τοὺς	μὲν	ἐλαφυροπώλησε, χιλίους δὲ Καίσαρι ἔπεμψε
[17, 4]	καθήκοντα μέχρι τῆς θαλάττης, τὸ	μὲν	ἐν δεξιᾷ τῆς κατὰ Πηλούσιον,
[17, 34]	αὐτὴν ἀπορίαν ὑπογράφουσιν· ἀλλ´ αὗται	μὲν	ἐν τῇ κινήσει τῇ διὰ
[17, 12]	μέν εἰσι σπεῖραι Ῥωμαίων, τρεῖς	μὲν	ἐν τῇ πόλει τρεῖς δ´
[17, 44]	εἶναι, ἐκεῖνοι ἦσαν οἱ τοτὲ	μὲν	ἐξέλκοντες δικτύῳ πρὸς τὸ ἡλιαστήριον,
[17, 8]	ἐδάφους τῆς πόλεως, οὗ τὰ	μὲν	ἐπὶ μῆκος πλευρά ἐστι τὰ
[17, 48]	Συήνη καὶ {ἡ} Ἐλεφαντίνη ἡ	μὲν	ἐπὶ τῶν ὅρων τῆς Αἰθιοπίας
[17, 21]	καὶ τοῦ Ἀραβίου κόλπου Ἀραβία	μέν	ἐστι, καὶ ἐπί γε τῶν
[17, 21]	τοῦ καθ´ Ἡρώων πόλιν χιλίων	μέν	ἐστι σταδίων, ὡς δὲ Ποσειδώνιός
[17, 27]	Θήβαις, τῇ νῦν Διοσπόλει, οἱ	μὲν	ἑστῶτες ἀκμὴν πυρίβρωτοι οἱ δὲ
[17, 14]	παρατείνουσα μέχρι καὶ δεῦρο πλάτος	μὲν	ἔχει πλειόνων ἢ πεντήκοντα καὶ
[17, 6]	δ´ ἄκρων τῆς Φάρου τὸ	μὲν	ἑῷον μᾶλλόν ἐστι προσεχὲς τῇ
[17, 39]	τὸν ἥλιον, εἶτα τὰς ἀσπίδας	μὲν	ἢ τῆς κεφαλῆς ἢ τῆς
[17, 3]	πληρώσαντος λιμοῦ οὐδεὶς ᾔσθετο. τοιαύτη	μὲν	ἡ διάταξις· τὰ δ´ ἑξῆς
[17, 3]	διαίρεσιν εἰς νομοὺς ἔσχε, δέκα	μὲν	ἡ Θηβαΐς, δέκα δ´ ἡ
[17, 33]	ὑπὸ τῶν ἐραστῶν, ἣν Σαπφὼ	μὲν	ἡ τῶν μελῶν ποιήτρια καλεῖ
[17, 14]	μικρὸν ἀπωτέρω τῆς θαλάττης· ἅπασα	μὲν	ἡ χώρα αὕτη οὐκ εὔοινος,
[17, 3]	πρὸ Πετρωνίου χρόνων ἡ μεγίστη	μὲν	ἦν φορὰ καὶ ἀνάβασις, ἡνίκα
[17, 54]	ὀκτακοσίοις πρὸς ἄνδρας τρισμυρίους, πρῶτον	μὲν	ἠνάγκασεν ἀναφυγεῖν αὐτοὺς εἰς Ψέλχιν
[17, 25]	πικρῶν καλουμένων λιμνῶν, αἳ πρότερον	μὲν	ἦσαν πικραί, τμηθείσης δὲ τῆς
[17, 49]	καὶ ὄρνεον τιμᾶται ὃ καλοῦσι	μὲν	ἱέρακα, οὐδὲν δὲ ὅμοιον ἔμοιγε
[17, 32]	ὑφ´ ὧν αἱ σφίγγες αἱ	μὲν	καὶ μέχρι κεφαλῆς ἑωρῶντο ὑφ´
[17, 2]	πρὸς τὰς ἄρκτους φέρεται πεντακισχιλίους	μὲν	καὶ τριακοσίους σταδίους ἐπὶ τὸν
[17, 52]	Νεῖλος κατεσπαρμένας ἔχει παμπόλλας, τὰς	μὲν	καλυπτομένας ὅλας ἐν ταῖς ἀναβάσεσι,
[17, 32]	καὶ τῶν βασιλείων, ἃ νῦν	μὲν	κατέσπασται καί ἐστιν ἔρημα· ἵδρυται
[17, 50]	οἱ πέτροι· ἦν δ´ ὁ	μὲν	μέγιστος τὴν διάμετρον ποδῶν οὐκ
[17, 12]	δ´ ἐπιχωρίων ἀρχόντων κατὰ πόλιν	μὲν	ὅ τε ἐξηγητής ἐστι, πορφύραν
[17, 28]	τέμενος λιθόστρωτόν ἐστιν ἔδαφος, πλάτος	μὲν	ὅσον πλεθριαῖον ἢ καὶ ἔλαττον,
[17, 22]	θήλεια τρέφεται, οὗτοι δὲ θεοὶ	μὲν	οὐ νομίζονται ἱεροὶ δέ. ~Ὑπὲρ
[17, 15]	τοιοῦτος, ἡ δὲ βύβλος ἐνταῦθα	μὲν	οὐ πολλὴ φύεται (οὐ γὰρ
[17, 11]	θυγατέρας, πρεσβυτάτην δὲ Κλεοπάτραν. οἱ	μὲν	οὖν Ἀλεξανδρεῖς ἀπέδειξαν βασιλέας τόν
[17, 8]	αὐτὸν ἐν νήσῳ ἐρήμῃ· ἐκεῖνος	μὲν	οὖν ἀπέθανεν ἐμπεριπαρεὶς ταῖς σαρίσσαις
[17, 5]	ἐπὶ συχνὸν ἀοίκητός ἐστιν. ~Οἱ	μὲν	οὖν ἀρχαῖοι στοχασμῷ τὸ πλέον,
[17, 5]	φράσις Ἀριστώνειος μᾶλλόν ἐστιν. οἱ	μὲν	οὖν ἀρχαῖοι τὸ οἰκούμενον αὐτὸ
[17, 11]	καὶ τὸ Κάσιον ὄρος· τοῦτον	μὲν	οὖν δολοφονοῦσιν οἱ μετὰ τοῦ
[17, 33]	σκολιὰ μέχρι τῆς θήκης· αὗται	μὲν	οὖν ἐγγὺς ἀλλήλων ἐπὶ τῷ
[17, 54]	οἱ δὲ καὶ ξίφη. τινὲς	μὲν	οὖν εἰς τὴν πόλιν συνηλάθησαν,
[17, 18]	ὡς ἂν ψευδοστόματα ἀσημότερα. ἔχει	μὲν	οὖν εἰσαγωγὰς τὰ στόματα, ἀλλ´
[17, 45]	χρῶνται τοῖς τόποις τούτοις. πρότερον	μὲν	οὖν ἐνυκτοπόρουν πρὸς τὰ ἄστρα
[17, 27]	τῆς πλησίον διώρυγος ἔχουσαι. νυνὶ	μὲν	οὖν ἐστι πανέρημος ἡ πόλις,
[17, 53]	κοχλίαις τὰ λίαν ἔξαλα. ~Ἦν	μὲν	οὖν ἡ Αἴγυπτος εἰρηνικὴ τὸ
[17, 30]	δ´ ἐν ἀριστερᾷ Ἀραβίαν. ἡ	μὲν	οὖν Ἡλίου πόλις ἐν τῇ
[17, 22]	δὲ πόλει ὁ Μνεῦις· οὗτοι	μὲν	οὖν θεοὶ νομίζονται, οἱ δὲ
[17, 36]	καὶ τὰ ἄλλα συνέστηκε. τοῖς	μὲν	οὖν θεοῖς ἀπέδειξε τὸν οὐρανὸν
[17, 6]	καὶ ὑπ´ αὐτῇ τεταγμέναι. ~Τὰ	μὲν	οὖν καθ´ ὅλου καὶ ἀνωτάτω
[17, 12]	δὲ ὁ νυκτερινὸς στρατηγός. ἦσαν	μὲν	οὖν καὶ ἐπὶ τῶν βασιλέων
[17, 14]	οἱ περιοικοῦντες βάρβαροι Μαρμαρίδαι. ~Ἀπὸ	μὲν	οὖν Καταβαθμοῦ εἰς Παραιτόνιον εὐθυπλοοῦντι
[17, 8]	δ´ ὑπὸ τῆς λίμνης. ἅπασα	μὲν	οὖν ὁδοῖς κατατέτμηται ἱππηλάτοις καὶ
[17, 11]	παρῄει διαμιλλησόμενος τοῖς ἀνταγωνισταῖς. τοῦτον	μὲν	οὖν οἱ Ἀλεξανδρεῖς ἐξέβαλον, τριῶν
[17, 11]	ἦν τῆς Κλεοπάτρας πατήρ. ἅπαντες	μὲν	οὖν οἱ μετὰ τὸν τρίτον
[17, 11]	εἶναι τῶν Συριακῶν βασιλέων· τοῦτον	μὲν	οὖν ὀλίγων ἡμερῶν ἀπεστραγγάλισεν ἡ
[17, 29]	σύστημα καὶ ἡ ἄσκησις. ἐκεῖ	μὲν	οὖν οὐδεὶς ἡμῖν ἐδείκνυτο τῆς
[17, 3]	Κανωβικὸν στάδιοι χίλιοι τριακόσιοι. ~Ἐρατοσθένης	μὲν	οὖν οὕτως. δεῖ δὲ ἐπὶ
[17, 12]	τῶν πεμπομένων ἐπάρχων ἀεί. ὁ	μὲν	οὖν πεμφθεὶς τὴν τοῦ βασιλέως
[17, 4]	ὀστράκινα ἐνίοις εἶναι πορθμεῖα· τὴν	μὲν	οὖν περίμετρον ὅσον τρισχιλίων σταδίων
[17, 13]	ἐμπόριον τῆς οἰκουμένης ἐστί. τῆς	μὲν	οὖν πόλεως ταύτας ἄν τις
[17, 6]	εἰς πλείους σχίζεται λιμένας. οἱ	μὲν	οὖν πρότεροι τῶν Αἰγυπτίων βασιλεῖς
[17, 4]	ἐπ´ αὐτῷ καλεῖται Δέλτα. δύο	μὲν	οὖν ταῦτα τοῦ Νείλου στόματα,
[17, 10]	λίμνης τεταμένη τῆς Μαρεώτιδος· ἔξω	μὲν	οὖν τῆς διώρυγος μικρὸν ἔτι
[17, 46]	σὺν ἵπποισιν καὶ „ὄχεσφιν. Ὅμηρος	μὲν	οὕτω· λέγει δὲ καὶ τὸν
[17, 14]	κώμη Ἆπις, ἀφ´ ἧς εἰς	μὲν	Παραιτόνιον στάδιοι ἑκατὸν εἰς δὲ
[17, 14]	που σταδίων· καλοῦσι δ´ οἱ	μὲν	Παραιτόνιον τὴν πόλιν οἱ δ´
[17, 40]	κοινῇ τιμῶσιν Αἰγύπτιοι, καθάπερ τῶν	μὲν	πεζῶν τρία, βοῦν κύνα αἴλουρον,
[17, 24]	τὴν αὐτὴν ἀναπλέουσι κορυφὴν σχοίνους	μὲν	πέντε καὶ εἴκοσί φησι σταδίους
[17, 4]	τοῦ Νείλου στόματα, ὧν τὸ	μὲν	Πηλουσιακὸν καλεῖται, τὸ δὲ Κανωβικὸν
[17, 35]	εὐέλαιος· ὀλιγωροῦντες δὲ τούτου πολὺ	μὲν	ποιοῦσιν ἔλαιον, μοχθηρὸν δὲ κατὰ
[17, 13]	εἰπεῖν, ἐπηνώρθωσαν τὰ πολλά, τὴν	μὲν	πόλιν διατάξαντες ὡς εἶπον, κατὰ
[17, 43]	τὰς Ἀλεξάνδρου πράξεις ἀναγράψαντες, προστιθέντες	μὲν	πολὺ καὶ τὸ τῆς κολακείας
[17, 40]	ἔστι δ´ ὁ κῆβος τὸ	μὲν	πρόσωπον ἐοικὼς σατύρῳ, τἆλλα δὲ
[17, 3]	ἦσαν. ἡ δὲ χώρα τὴν	μὲν	πρώτην διαίρεσιν εἰς νομοὺς ἔσχε,
[17, 36]	καὶ σφαιρουμένων περὶ τοῦτο, τὸ	μὲν	πυκνότατον καὶ μεσαίτατόν ἐστιν ἡ
[17, 27]	μανίας καὶ ἱεροσυλίας, ὃς τὰ	μὲν	πυρὶ τὰ δὲ σιδήρῳ διελωβᾶτο
[17, 36]	ὕδωρ, ἑκάτερον δὲ σφαῖρα, ἡ	μὲν	στερεά, ἡ δὲ κοίλη ἐντὸς
[17, 3]	τὸ πλῆθος διεῖλον καὶ τοὺς	μὲν	στρατιώτας ἐκάλεσαν τοὺς δὲ γεωργοὺς
[17, 46]	ὄντων μονολίθων ἀλλήλων πλησίον, ὁ	μὲν	σώζεται, τοῦ δ´ ἑτέρου τὰ
[17, 3]	περὶ τὸν ἄνθρωπον· καὶ τοὺς	μὲν	{τὰ} ἐν τῷ πολέμῳ τοὺς
[17, 9]	νεώρια μέχρι τοῦ ἑπτασταδίου. ταῦτα	μὲν	τὰ περὶ τὸν μέγαν λιμένα.
[17, 12]	~ἐπαρχία δὲ νῦν ἐστι, φόρους	μὲν	τελοῦσα ἀξιολόγους, ὑπὸ σωφρόνων δὲ
[17, 45]	Ἐρυθρὰν κατὰ πόλιν Βερενίκην, ἀλίμενον	μὲν	τῇ δ´ εὐκαιρίᾳ τοῦ ἰσθμοῦ
[17, 6]	τὴν προσαγορευομένην Ῥακῶτιν, ἣ νῦν	μὲν	τῆς Ἀλεξανδρέων πόλεώς ἐστι μέρος
[17, 36]	ἔργον εἰς ἓν συμφέροντας· τὸ	μὲν	τῆς φύσεως, ὅτι τῶν πάντων
[17, 46]	νυνὶ δὲ κωμηδὸν συνοικεῖται, μέρος	μέν	τι ἐν τῇ Ἀραβίᾳ ἐν
[17, 9]	ἐν τῷ μεγάλῳ λιμένι κατὰ	μὲν	τὸν εἴσπλουν ἐν δεξιᾷ ἡ
[17, 2]	δὲ κατωτέρω ἑκατέρωθεν Μερόης παρὰ	μὲν	τὸν Νεῖλον πρὸς τὴν Ἐρυθρὰν
[17, 6]	πρὸς τὴν ἑσπέραν πλέουσι μέχρι	μὲν	τοῦ Κανωβικοῦ στόματος χιλίων που
[17, 11]	τῇ συγκλήτῳ καὶ διαπράττεται κάθοδον	μὲν	τούτῳ, τῶν δὲ πρέσβεων τῶν
[17, 23]	δὲ ἐν τῷ Δέλτα ἐπὶ	μὲν	τῷ ποταμῷ Ναύκρατις, ἀπὸ δὲ
[17, 53]	τὸ δυσείσβολον τοῖς ἔξωθεν, ἀπὸ	μὲν	τῶν ἄρκτων ἀλιμένῳ παραλίᾳ καὶ
[17, 3]	τοὺς δὲ ἱερέας· καὶ τοὺς	μὲν	τῶν ἱερῶν ἐπιμελητὰς τοὺς δ´
[17, 5]	ὕστερον μέχρι νῦν προσέλαβον ἐκ	μὲν	τῶν πρὸς ἕω μερῶν {τὰ}
[17, 11]	προσθεὶς τελευτᾷ νόσῳ, καταλιπὼν δύο	μὲν	υἱεῖς δύο δὲ θυγατέρας, πρεσβυτάτην
[17, 8]	ὀκτὼ σταδίων ἑκάτερος, σφιγγόμενος τῇ	μὲν	ὑπὸ θαλάττης τῇ δ´ ὑπὸ
[17, 25]	δὲ ἡ διῶρυξ κατ´ ἀρχὰς	μὲν	ὑπὸ Σεσώστριος πρὸ τῶν Τρωικῶν,
[17, 8]	ἐπὶ τῷ Μουσείῳ τεταγμένος τότε	μὲν	ὑπὸ τῶν βασιλέων νῦν δ´
[17, 6]	πόρου καὶ πέτραι εἰσὶν αἱ	μὲν	ὕφαλοι αἱ δὲ καὶ ἐξέχουσαι,
[17, 37]	αὐτὴ καὶ ἡ διῶρυξ. ταῦτα	μὲν	φυσικά, ἐπίκειται δὲ τοῖς στόμασιν
[17, 15]	μέρεσι τοῦ Δέλτα πολλή, ἡ	μὲν	χείρων, ἡ δὲ βελτίων ἡ
[17, 19]	πόλις καὶ Λύκου πόλις καὶ	Μένδης,	ὅπου τὸν Πᾶνα τιμῶσι καὶ
[17, 40]	Λεοντοπολῖται, αἶγα δὲ καὶ τράγον	Μενδήσιοι,	μυγαλῆν δὲ Ἀθριβῖται, ἄλλοι δ´
[17, 18]	τῷ δὲ Φατνιτικῷ συνάπτει τὸ	Μενδήσιον,	εἶτα τὸ Τανιτικὸν καὶ τελευταῖον
[17, 20]	Ἀφροδίτης πόλις. ὑπὲρ δὲ τὸ	Μενδήσιον	στόμα καὶ τὸ Τανιτικὸν λίμνη
[17, 20]	Τανιτικὸν λίμνη μεγάλη καὶ ὁ	Μενδήσιός	ἐστι νομὸς καὶ ὁ Λεοντοπολίτης
[17, 19]	ἐνταῦθα γυναιξὶ μίγνυνται. πλησίον δὲ	Μένδητος	καὶ Διὸς πόλις καὶ αἱ
[17, 18]	δεξιᾷ τῆς Κανωβικῆς διώρυγος ὁ	Μενελαΐτης	ἐστὶ νομὸς ἀπὸ τοῦ ἀδελφοῦ
[17, 16]	ἐπώνυμον τοῦ βασιλέως τοῦ δεξαμένου	Μενέλαόν	τε καὶ Ἑλένην ξενίᾳ. περὶ
[17, 23]	πλησίον δὲ καὶ ἐνταῦθα πόλις	Μενέλαος,	ἐν ἀριστερᾷ δὲ ἐν τῷ
[17, 17]	πεζῇ ἰοῦσιν, ἐπώνυμος Κανώβου τοῦ	Μενελάου	κυβερνήτου ἀποθανόντος αὐτόθι, ἔχουσα τὸ
[17, 34]	Τροία καλουμένη, κατοικία παλαιὰ τῶν	Μενελάῳ	συγκατακολουθησάντων αἰχμαλώτων Τρώων, καταμεινάντων δ´
[17, 46]	οὐ μεγάλης ἀποτελεῖται ἀπὸ τοῦ	μένοντος	ἐν τῷ θρόνῳ καὶ τῇ
[17, 24]	λογιζόμενος τριακονταστάδιον τὴν σχοῖνον· ἡμῖν	μέντοι	πλέουσιν ἄλλοτ´ ἄλλῳ μέτρῳ χρώμενοι
[17, 25]	τῇ θαλάττῃ τὴν Αἴγυπτον· οἱ	μέντοι	Πτολεμαϊκοὶ βασιλεῖς διακόψαντες κλειστὸν ἐποίησαν
[17, 43]	προφήτου τὸν Δία ὑποκριναμένου· τοῦτο	μέντοι	ῥητῶς εἰπεῖν τὸν ἄνθρωπον πρὸς
[17, 8]	ἐξ ἑτέρων ἕτερ´ ἐστίν· ἅπαντα	μέντοι	συναφῆ καὶ ἀλλήλοις καὶ τῷ
[17, 18]	βραχέα εἶναι καὶ ἑλώδη. μάλιστα	μέντοι	τῷ Κανωβικῷ στόματι ἐχρῶντο ὡς
[17, 5]	δ´ ᾐτιᾶτο τὸν Ἀρίστωνα· ἡ	μέντοι	φράσις Ἀριστώνειος μᾶλλόν ἐστιν. οἱ
[17, 53]	λοιποὺς ἔπαυσε. Γάλλος τε Αἴλιος	μέρει	τῆς ἐν Αἰγύπτῳ φρουρᾶς εἰς
[17, 15]	ἀσκεῖται) ἐν δὲ τοῖς κάτω	μέρεσι	τοῦ Δέλτα πολλή, ἡ μὲν
[17, 24]	καὶ διώρυγας ἐν τοῖς αὐτοῖς	μέρεσιν	ἔξω τοῦ Δέλτα. ἔστι δὲ
[17, 46]	τοῦ δ´ ἑτέρου τὰ ἄνω	μέρη	τὰ ἀπὸ τῆς καθέδρας πέπτωκε
[17, 36]	τί οὖν θαυμαστὸν εἴ τινα	μέρη	τῆς γῆς ἃ νῦν οἰκεῖται
[17, 15]	ὁ δὲ κύαμος κατὰ πολλὰ	μέρη	φύλλα καὶ ἄνθη ἐκφέρει καὶ
[17, 3]	τομάς· ἐλάχισται δ´ αἱ ἄρουραι	μερίδες.	ἐδέησε δὲ τῆς ἐπ´ ἀκριβὲς
[17, 3]	χρήσασθαι τῇ τῆς χώρας εὐδαιμονίᾳ,	μερίσαντές	τε εὖ καὶ ἐπιμεληθέντες. βασιλέα
[17, 4]	μερῶν ἀπορρῶγες πολλαὶ καθ´ ὅλην	μερισθεῖσαι	τὴν νῆσον πολλὰ καὶ ῥεῖθρα
[17, 3]	νομῷ πλῆθος, εἰς τρία ἴσα	μερισθείσης	τῆς χώρας. ἡ δὲ περὶ
[17, 2]	γυναικός, ὑπακούουσι δὲ τῶν ἐν	Μερόῃ.	τὰ δὲ κατωτέρω ἑκατέρωθεν Μερόης
[17, 53]	οἱ δὲ πρὸς μεσημβρίαν καὶ	Μερόην	ἀνήκοντες Αἰθίοπες, οὐδ´ οὗτοι πολλοὶ
[17, 2]	καὶ τοῦ Νείλου σταδίοις ἑπτακοσίοις	Μερόην	εἶναι πόλιν ὁμώνυμον τῇ νήσῳ·
[17, 2]	σχεδόν {τι} ἀντάρας τοῖς κατὰ	Μερόην	τόποις καὶ εἰς τὴν Λιβύην
[17, 2]	ἡμερῶν ὁδὸν οἱ κατὰ τὴν	Μερόην	Τρωγλοδύται τοῦ Νείλου. ἐξ ἀριστερῶν
[17, 2]	περιλαμβάνοντες δὲ νῆσον εὐμεγέθη τὴν	Μερόην·	ὧν ὁ μὲν Ἀσταβόρας καλεῖται
[17, 2]	Λιβύῃ, μέγα ἔθνος, ἀπὸ τῆς	Μερόης	ἀρξάμενοι μέχρι τῶν ἀγκώνων, οὐχ
[17, 2]	ἀνάπαλιν. ῥυεὶς γάρ, φησίν, ἀπὸ	Μερόης	ἐπὶ τὰς ἄρκτους ὡς δισχιλίους
[17, 2]	δ´ εἶναι νῆσον ὑπὲρ τῆς	Μερόης,	ἣν ἔχουσιν οἱ Αἰγυπτίων φυγάδες
[17, 5]	κατασχὼν προῆλθε καὶ μέχρι τῆς	Μερόης	μετὰ τῶν Αἰγυπτίων· καὶ δὴ
[17, 5]	ἐκεῖ τῆς ἀδελφῆς ἀποθανούσης αὐτῷ	Μερόης·	οἱ δὲ γυναῖκά φασι· τὴν
[17, 2]	Μερόῃ. τὰ δὲ κατωτέρω ἑκατέρωθεν	Μερόης	παρὰ μὲν τὸν Νεῖλον πρὸς
[17, 3]	καὶ τοῦτ´ οἰκήσιμον αὐτῶν τὸ	μέρος	ἀπολείπων μόνον τὸ καλυπτόμενον ἐν
[17, 46]	Ἀραβίᾳ ἐν ᾗπερ ἡ πόλις,	μέρος	δέ τι καὶ ἐν τῇ
[17, 8]	βασιλέων νῦν δ´ ὑπὸ Καίσαρος.	μέρος	δὲ τῶν βασιλείων ἐστὶ καὶ
[17, 6]	νῆσον κατὰ τὸ ἑσπέριον αὐτῆς	μέρος	ἐκτεταμένη, δύο διάπλους ἀπολείπουσα μόνον
[17, 8]	ἔξω αὐτοῦ. τῶν δὲ βασιλείων	μέρος	ἐστὶ καὶ τὸ Μουσεῖον, ἔχον
[17, 46]	Καμβύσης· νυνὶ δὲ κωμηδὸν συνοικεῖται,	μέρος	μέν τι ἐν τῇ Ἀραβίᾳ
[17, 54]	δὲ οἱ Αἰθίοπες καταφρονήσαντες τῷ	μέρος	τι τῆς ἐν Αἰγύπτῳ δυνάμεως
[17, 6]	μὲν τῆς Ἀλεξανδρέων πόλεώς ἐστι	μέρος	τὸ ὑπερκείμενον τῶν νεωρίων, τότε
[17, 8]	καὶ τρίτον τοῦ παντὸς περιβόλου	μέρος·	τῶν γὰρ βασιλέων ἕκαστος ὥσπερ
[17, 6]	ἐπιόντος, οἱ διοικηταὶ τῶν ἀλφίτων	μέρος	τῶν παρεσκευασμένων τοῖς ἐργάταις παρέσχον,
[17, 52]	ταῖς ἀναβάσεσι, τὰς δ´ ἐκ	μέρους,	ἐποχετεύεται δὲ τοῖς κοχλίαις τὰ
[17, 46]	τῷ θρόνῳ καὶ τῇ βάσει	μέρους·	κἀγὼ δὲ παρὼν ἐπὶ τῶν
[17, 35]	δίστομον εἶναι τὴν διώρυγα, μεταξὺ	μέρους	τινὸς τῆς νήσου παρεμπίπτοντος. ἔστι
[17, 36]	τὰ ἄκρα τῶν τοῦ κόσμου	μερῶν·	ἄκρα δὲ τῆς σφαίρας τὸ
[17, 4]	πλείους· ἀπὸ γὰρ τῶν πρώτων	μερῶν	ἀπορρῶγες πολλαὶ καθ´ ὅλην μερισθεῖσαι
[17, 5]	ἐκ μὲν τῶν πρὸς ἕω	μερῶν	{τὰ} μεταξὺ τοῦ Ἀραβίου κόλπου
[17, 36]	τοῦτο, τὸ μὲν πυκνότατον καὶ	μεσαίτατόν	ἐστιν ἡ γῆ, τὸ δ´
[17, 48]	τε καὶ ἐλαχίστας καὶ τὰς	μέσας·	συναναβαίνει γὰρ καὶ συνταπεινοῦται τῷ
[17, 48]	ποιεῖ τοὺς γνώμονας ἀσκίους κατὰ	μεσημβρίαν·	ἀνάγκη δὲ κατὰ κορυφὴν ἡμῖν
[17, 48]	τῶν Ἑλλαδικῶν, προϊοῦσιν ἐπὶ τὴν	μεσημβρίαν	ἐνταῦθα πρῶτον ὁ ἥλιος κατὰ
[17, 53]	ἐπιτίθεσθαι πολλάκις· οἱ δὲ πρὸς	μεσημβρίαν	καὶ Μερόην ἀνήκοντες Αἰθίοπες, οὐδ´
[17, 2]	ἑπτακοσίους σταδίους, πάλιν ἀναστρέφει πρὸς	μεσημβρίαν	καὶ τὴν χειμερινὴν δύσιν ὡς
[17, 2]	ῥέοντα ἔκ τινων λιμνῶν ἀπὸ	μεσημβρίας	καὶ σχεδόν {τι} τὸ κατ´
[17, 7]	Αἰγυπτίῳ λεγομένῳ τῷ δ´ ἀπὸ	μεσημβρίας	τῷ τῆς λίμνης τῆς Μαρείας
[17, 19]	ἐστι μαντεῖον. ~Ἐν δὲ τῇ	μεσογείῳ	τῇ ὑπὲρ τοῦ Σεβεννυτικοῦ καὶ
[17, 36]	ἓν συννευόντων τὸ τοῦ ὅλου	μέσον	καὶ σφαιρουμένων περὶ τοῦτο, τὸ
[17, 36]	ἄκρα δὲ τῆς σφαίρας τὸ	μέσον	καὶ τὸ ἐξωτάτω. ἀλλ´ ἐπειδὴ
[17, 9]	Ἀντώνιος ἔτι μᾶλλον προνεῦον εἰς	μέσον	τὸν λιμένα ἐπὶ τῷ ἄκρῳ
[17, 49]	μὲν γὰρ καταράκτης ἐστὶ κατὰ	μέσον	τὸν ποταμόν, πετρώδης τις ὀφρύς,
[17, 33]	κατεσκευασμένη· ἀπὸ γὰρ θεμελίων μέχρι	μέσου	σχεδόν τι μέλανος λίθου ἐστίν,
[17, 25]	ποταμοῦ, καὶ νῦν εἰσιν εὔοψοι,	μεσταὶ	δὲ καὶ τῶν λιμναίων ὀρνέων.
[17, 10]	συλλήβδην δ´ εἰπεῖν ἡ πόλις	μεστή	ἐστιν ἀναθημάτων καὶ ἱερῶν· κάλλιστον
[17, 15]	καὶ δὴ καὶ ἡ Ἀλεξάνδρεια	μεστὴ	τούτων ἐστὶ κατὰ τὰ ἐργαστήρια
[17, 39]	ἥ τε διῶρυξ αὐτῶν ἐστι	μεστὴ	τῶν κροκοδείλων καὶ ἡ τοῦ
[17, 34]	πεδίῳ παραμήκης, οὗτος δ´ ἐστὶ	μεστὸς	ψήφων φακοειδῶν λίθου πωρείας· καὶ
[17, 10]	σταδιαίας ἔχον τὰς στοάς· ἐν	μέσῳ	{δὲ} τό τε δικαστήριον καὶ
[17, 33]	μείζων· ἔχει δ´ ἐν ὕψει	μέσως	πως {μιᾶς} τῶν πλευρῶν λίθον
[17, 32]	μεγάλη τε καὶ εὔανδρος, δευτέρα	μετὰ	Ἀλεξάνδρειαν, μιγάδων ἀνδρῶν, καθάπερ καὶ
[17, 10]	μάχῃ τοὺς ἐπεξιόντας ἐπ´ αὐτὸν	μετὰ	Ἀντωνίου, καὶ λαβὼν ἐξ ἐφόδου
[17, 46]	δὲ παρὼν ἐπὶ τῶν τόπων	μετὰ	Γάλλου Αἰλίου καὶ τοῦ πλήθους
[17, 54]	τῆς ἐν Αἰγύπτῳ δυνάμεως ἀπεσπάσθαι	μετὰ	Γάλλου Αἰλίου πολεμοῦντος πρὸς τοὺς
[17, 47]	μετὰ τὸν τῆς παλλακείας καιρόν.	~Μετὰ	δὲ Θήβας Ἑρμωνθὶς πόλις, ἐν
[17, 35]	αἰχμαλώτων Τρώων, καταμεινάντων δ´ αὐτόθι.	~Μετὰ	δὲ Μέμφιν Ἄκανθος πόλις ὁμοίως
[17, 28]	καὶ τὰ πλάτη τῶν δρόμων.	μετὰ	δὲ τὰ προπύλαια ὁ νεὼς
[17, 28]	σφιγγῶν ἕνα δ´ ἐξ εὐωνύμων·	μετὰ	δὲ τὰς σφίγγας πρόπυλον μέγα,
[17, 1]	τὰ περὶ τὸν Νεῖλον, ἐκθετέον·	μετὰ	δὲ ταῦτα τὴν Λιβύην ἔπιμεν,
[17, 44]	καθάπερ τοῖς ἄλλοις θεοῖς ἔθος.	μετὰ	δὲ τὴν Ἄβυδον Διὸς πόλις
[17, 46]	ὑπονόμους, καὶ ἄλλων λίθων πολυτελῶν.	~Μετὰ	δὲ τὴν Ἀπόλλωνος πόλιν αἱ
[17, 16]	ἧς καὶ τοὔνομα τῷ τόπῳ.	μετὰ	δὲ τὴν διώρυγα τὴν ἐπὶ
[17, 46]	φυσικὴ γένηται κάθαρσις τοῦ σώματος·	μετὰ	δὲ τὴν κάθαρσιν δίδοται πρὸς
[17, 11]	ἀδελφὸν αὐτῇ νέον παντελῶς ὄντα.	μετὰ	δὲ τὴν Καίσαρος τελευτὴν καὶ
[17, 18]	Ἀλεξάνδρειαν λιμένων ἀποκεκλειμένων, ὡς προείπομεν.	μετὰ	δὲ τὸ Βολβίτινον στόμα ἐπὶ
[17, 18]	ἔνιοί φασιν ὧν καὶ Ἀρτεμίδωρος.	μετὰ	δὲ τὸ Κανωβικὸν στόμα ἔστι
[17, 18]	οὐ πολὺ τῆς Σχεδίας ὕπερθεν.	μετὰ	δὲ τὸ τῶν Μιλησίων τεῖχος
[17, 39]	καταλαβόντες προσήνεγκαν ὁμοίως τὰ προσενεχθέντα.	~Μετὰ	δὲ τὸν Ἀρσινοΐτην καὶ τὸν
[17, 18]	τὴν τοιαύτην ἄνεσιν καὶ εὐωχίαν.	~Μετὰ	δὲ τὸν Κάνωβον ἔστι τὸ
[17, 53]	τοσούτων μυριάδων ὁρμήσαντος ἐπ´ αὐτὸν	μετὰ	λίθων βολῆς, αὐτοῖς τοῖς περὶ
[17, 42]	ἡ Ἄβυδος πόλις μεγάλη, δευτερεύουσα	μετὰ	τὰς Θήβας, νυνὶ δ´ ἐστὶ
[17, 11]	συνήρατο ἐκείνῃ καὶ συνέφυγε· καὶ	μετὰ	ταῦτα ἐπακολουθήσας ὁ Σεβαστὸς Καῖσαρ
[17, 47]	θηρίον· εἶτα Ἀφροδίτης πόλις καὶ	μετὰ	ταῦτα Λατόπολις τιμῶσα Ἀθηνᾶν καὶ
[17, 9]	τὸ ἐμπόριον καὶ ἀποστάσεις, καὶ	μετὰ	ταῦτα τὰ νεώρια μέχρι τοῦ
[17, 11]	τοῦ πρὸς Σύλλαν διαπολεμήσαντος καὶ	μετὰ	ταῦτα τιμηθέντος ὑπὸ Ῥωμαίων, πάππος
[17, 54]	ἐφόδου τὸ φρούριον αἱρεῖ, καὶ	μετὰ	ταῦτα ὥρμησεν ἐπὶ Ναπάτων· τοῦτο
[17, 9]	τῶν φίλων ἀπῆρεν εἰς Ἀλεξάνδρειαν	μετὰ	τὴν ἐν Ἀκτίῳ κακοπραγίαν, Τιμώνειον
[17, 16]	ἔστιν ἥ τε μικρὰ Ταπόσειρις	μετὰ	τὴν Νικόπολιν καὶ τὸ Ζεφύριον,
[17, 11]	ἐξέβαλον τὴν Κλεοπάτραν, καὶ ἀπῆρε	μετὰ	τῆς ἀδελφῆς εἰς τὴν Συρίαν.
[17, 17]	πλοιαρίοις καταυλουμένων καὶ κατορχουμένων ἀνέδην	μετὰ	τῆς ἐσχάτης ἀκολασίας καὶ ἀνδρῶν
[17, 49]	ἐπὶ τὸν καταράκτην καὶ ὠθοῦνται	μετὰ	τῆς σκάφης ἐπὶ τὸν κρημνὸν
[17, 43]	ἐπιτρέψαι παρελθεῖν εἰς τὸν νεὼ	μετὰ	τῆς συνήθους στολῆς, τοὺς δ´
[17, 10]	λιμένα. ~Ἑξῆς δ´ Εὐνόστου λιμὴν	μετὰ	τὸ ἑπταστάδιον, καὶ ὑπὲρ τούτου
[17, 46]	δὲ δοθῆναι πένθος αὐτῆς ἄγεται	μετὰ	τὸν τῆς παλλακείας καιρόν. ~Μετὰ
[17, 11]	πατήρ. ἅπαντες μὲν οὖν οἱ	μετὰ	τὸν τρίτον Πτολεμαῖον ὑπὸ τρυφῆς
[17, 11]	τοῦτον μὲν οὖν δολοφονοῦσιν οἱ	μετὰ	τοῦ βασιλέως· ἐπελθὼν δὲ Καῖσαρ
[17, 5]	προῆλθε καὶ μέχρι τῆς Μερόης	μετὰ	τῶν Αἰγυπτίων· καὶ δὴ καὶ
[17, 6]	τῷ πρὸς Ἀλεξανδρέας πολέμῳ τεταγμένην	μετὰ	τῶν βασιλέων· ὀλίγοι δ´ οἰκοῦσι
[17, 54]	δ´ ἀναστρέφει πάλιν εἰς τοὐπίσω	μετὰ	τῶν λαφύρων, δύσοδα κρίνας τὰ
[17, 37]	ἦν ἐκεῖσε συνέρχεσθαι πάντας ἀριστίνδην	μετὰ	τῶν οἰκείων ἱερέων καὶ ἱερειῶν,
[17, 36]	τῆς γῆς πολλὴν εἰς ὕδωρ	μεταβάλλειν,	καὶ τῶν ὑδάτων πολλὰ χερσοῦσθαι
[17, 36]	κινήσει συνεχεῖ τὰ σύμπαντα καὶ	μεταβολαῖς	μεγάλαις (οὐ γὰρ οἷόν τε
[17, 45]	τούτῳ καὶ τὰ τῆς σμαράγδου	μέταλλά	ἐστι, τῶν Ἀράβων ὀρυττόντων βαθεῖς
[17, 34]	ἄλλοις καὶ διότι περὶ τὸ	μέταλλον	τῶν λίθων, ἐξ ὧν αἱ
[17, 40]	τἆλλα δὲ κυνὸς καὶ ἄρκτου	μεταξύ,	γεννᾶται δ´ ἐν Αἰθιοπίᾳ· ἀετὸν
[17, 22]	δὲ Μώμεμφις καὶ Μωμεμφίτης νομός·	μεταξὺ	δὲ διώρυγες πλείους εἰς τὴν
[17, 14]	τὴν πόλιν οἱ δ´ Ἀμμωνίαν.	μεταξὺ	δὲ ἥ τε Αἰγυπτίων κώμη
[17, 14]	χίλιοί που καὶ τριακόσιοι στάδιοι.	μεταξὺ	δὲ πρῶτον μὲν ἄκρα λευκόγειος,
[17, 21]	πόλις ἐν αὐτῷ μεγάλη Τάνις.	~Μεταξὺ	δὲ τοῦ Τανιτικοῦ καὶ τοῦ
[17, 4]	τὸ δὲ Κανωβικὸν καὶ Ἡρακλειωτικόν·	μεταξὺ	δὲ τούτων ἄλλαι πέντε εἰσὶν
[17, 16]	στόματος· στενὴ γάρ τις ταινία	μεταξὺ	διήκει τοῦ τε πελάγους καὶ
[17, 6]	πέλαγος προβεβλημένη δύο· τούτων δὲ	μεταξὺ	ἡ νῆσος ἵδρυται κλείουσα τὸν
[17, 25]	καὶ εἰ διακοπείη πᾶς ὁ	μεταξὺ	ἰσθμός, ἐπικλυσθήσεσθαι τῇ θαλάττῃ τὴν
[17, 21]	καὶ ἄβατος στρατοπέδῳ. ὁ δὲ	μεταξὺ	ἰσθμὸς Πηλουσίου καὶ τοῦ μυχοῦ
[17, 35]	καὶ δίστομον εἶναι τὴν διώρυγα,	μεταξὺ	μέρους τινὸς τῆς νήσου παρεμπίπτοντος.
[17, 6]	πρὸς δὲ τῇ στενότητι τοῦ	μεταξὺ	πόρου καὶ πέτραι εἰσὶν αἱ
[17, 5]	τῶν πρὸς ἕω μερῶν {τὰ}	μεταξὺ	τοῦ Ἀραβίου κόλπου καὶ τοῦ
[17, 21]	Αἴγυπτον ἡ ὁδός. ἡ δὲ	μεταξὺ	τοῦ Νείλου καὶ τοῦ Ἀραβίου
[17, 4]	βάσιν δὲ τὴν παραλίαν τὴν	μεταξὺ	τοῦ Πηλουσίου καὶ τοῦ Ἡρακλείου.
[17, 18]	ἔστι δὲ καὶ ἄλλα τούτων	μεταξὺ	ὡς ἂν ψευδοστόματα ἀσημότερα. ἔχει
[17, 3]	τῷ Δέλτα, ἑκκαίδεκα δ´ ἡ	μεταξύ·	ὡς δέ τινες, τοσοῦτοι ἦσαν
[17, 11]	τῆς Αἰγύπτου βασίλισσαν τὴν Κλεοπάτραν	μεταπεμψάμενος	ἐκ τῆς φυγῆς· συμβασιλεύειν δ´
[17, 36]	ὄρη καὶ πεδία εἰς ἄλληλα	μεταπίπτειν·	περὶ ὧν καὶ πρότερον εἰρήκαμεν
[17, 36]	φυσικωτάτης οὔσης καὶ ἐγγυτάτω τῆς	μεταπτώσεως,	ἀλλὰ καὶ τῆς γῆς πολλὴν
[17, 25]	δὲ τῆς διώρυγος τῆς λεχθείσης	μετεβάλοντο	τῇ κράσει τοῦ ποταμοῦ, καὶ
[17, 43]	συνήθους στολῆς, τοὺς δ´ ἄλλους	μετενδῦναι	τὴν ἐσθῆτα, ἔξωθέν τε τῆς
[17, 11]	ἐξέπιπτον τελέως. τῇ δὲ κατασταθείσῃ	μετεπέμψαντο	ἄνδρα ἐκ τῆς Συρίας κυβιοσάκτην
[17, 8]	ἐν ᾧ τὸ συσσίτιον τῶν	μετεχόντων	τοῦ Μουσείου φιλολόγων ἀνδρῶν. ἔστι
[17, 25]	περὶ συντέλειαν ἤδη· ἐπείσθη γὰρ	μετεωροτέραν	εἶναι τὴν Ἐρυθρὰν θάλατταν τῆς
[17, 3]	πλημμυρίσι, τὸ δ´ ὑπερδέξιον καὶ	μετεωρότερον	τοῦ ῥεύματος πᾶν ἀοίκητον διεξιὼν
[17, 51]	γὰρ ἦν, ἰδιώτῃ δ´ οὐ	μετῆν,	καὶ νῦν τῶν ἡγεμόνων ἐστί.
[17, 15]	τῶν τὰς προσόδους ἐπεκτείνειν βουλομένων	μετήνεγκαν	τὴν Ἰουδαϊκὴν ἐντρέχειαν, ἣν ἐκεῖνοι
[17, 48]	τῷ τοίχῳ τοῦ φρέατος παραγραφαί,	μέτρα	τῶν τελείων καὶ τῶν ἄλλων
[17, 24]	ἄστατόν ἐστι τὸ τῆς σχοίνου	μέτρον,	αὐτὸς ὁ Ἀρτεμίδωρος ἐν τοῖς
[17, 3]	μόνον πληρώσαντος πήχεις τοῦ Νείλου	μέτρου,	μεγίστη ἦν ἡ φορά, καὶ
[17, 24]	δὲ ἑπτακοσίους πεντήκοντα, τῷ αὐτῷ	μέτρῳ	χρησάμενος. πρώτην δ´ ἐκ τοῦ
[17, 24]	ἡμῖν μέντοι πλέουσιν ἄλλοτ´ ἄλλῳ	μέτρῳ	χρώμενοι τῶν σχοίνων ἀπεδίδοσαν τὰ
[17, 31]	ὡς ἔφην νομιζόμενος, διάλευκος τὸ	μέτωπον	καὶ ἄλλα τινὰ μικρὰ τοῦ
[17, 46]	παλλακεύει καὶ σύνεστιν οἷς βούλεται	μέχρι	ἂν ἡ φυσικὴ γένηται κάθαρσις
[17, 13]	παραλίαν ἀρξαμένην ἀπὸ τοῦ Καταβαθμοῦ·	μέχρι	δεῦρο γάρ ἐστιν ἡ Αἴγυπτος,
[17, 24]	δηλοῖ. ἀπὸ μὲν γὰρ Μέμφεως	μέχρι	Θηβαΐδος τὴν σχοῖνον ἑκάστην φησὶν
[17, 14]	ἡ δὲ Μάρεια λίμνη παρατείνουσα	μέχρι	καὶ δεῦρο πλάτος μὲν ἔχει
[17, 5]	τὰ ἀπὸ τοῦ Κανωβικοῦ στόματος	μέχρι	Καταβαθμοῦ καὶ τῆς Κυρηναίων ἐπικρατείας.
[17, 32]	αἱ σφίγγες αἱ μὲν καὶ	μέχρι	κεφαλῆς ἑωρῶντο ὑφ´ ἡμῶν κατακεχωσμέναι
[17, 6]	παραλία πρὸς τὴν ἑσπέραν πλέουσι	μέχρι	μὲν τοῦ Κανωβικοῦ στόματος χιλίων
[17, 33]	δαπάνης κατεσκευασμένη· ἀπὸ γὰρ θεμελίων	μέχρι	μέσου σχεδόν τι μέλανος λίθου
[17, 30]	ἐστὶν ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου καὶ	μέχρι	Νείλου καθήκουσα, δι´ ἧς ἀπὸ
[17, 5]	τῆς θαλάττης, οἱ δ´ ὕστερον	μέχρι	νῦν προσέλαβον ἐκ μὲν τῶν
[17, 28]	πρόσθεν προϊόντι κατ´ ἐπινευούσας γραμμὰς	μέχρι	πηχῶν πεντήκοντα ἢ ἑξήκοντα· ἀναγλυφὰς
[17, 46]	βασιλέων καὶ τὴν ἐπικράτειαν, ὡς	μέχρι	Σκυθῶν καὶ Βακτρίων καὶ Ἰνδῶν
[17, 24]	εἴκοσιν, ἀπὸ δὲ τῆς Θηβαΐδος	μέχρι	Συήνης ἑξήκοντα, ἀπὸ δὲ Πηλουσίου
[17, 10]	ἐστι καὶ αἱ παρακείμεναι ἄλλαι	μέχρι	τῆς διώρυγος τῆς Κανωβικῆς. διὰ
[17, 5]	τῶν περὶ Συήνην τόπων ἀρξάμενοι	μέχρι	τῆς θαλάττης, οἱ δ´ ὕστερον
[17, 4]	σχιζόμενα ἐφ´ ἑκάτερα ῥεῖθρα καθήκοντα	μέχρι	τῆς θαλάττης, τὸ μὲν ἐν
[17, 33]	ἀρθέντος δὲ σῦρίγξ ἐστι σκολιὰ	μέχρι	τῆς θήκης· αὗται μὲν οὖν
[17, 13]	δὲ καὶ στόλοι μεγάλοι στέλλονται	μέχρι	τῆς Ἰνδικῆς καὶ τῶν ἄκρων
[17, 5]	τοῖς πλέουσι τὸν Ἀράβιον κόλπον	μέχρι	τῆς κινναμωμοφόρου καὶ τοῖς ἐκπεμπομένοις
[17, 5]	Σέσωστρις τὴν Αἰθιοπίαν ἐπῆλθεν ἅπασαν	μέχρι	τῆς κινναμωμοφόρου, καὶ ὑπομνήματα τῆς
[17, 4]	ἀπὸ τῶν ὅρων τῆς Αἰθιοπίας	μέχρι	τῆς κορυφῆς τοῦ Δέλτα. ἔοικεν
[17, 10]	ἐνδοτέρω δὲ τούτου διῶρυξ πλωτὴ	μέχρι	τῆς λίμνης τεταμένη τῆς Μαρεώτιδος·
[17, 35]	δὲ κάτω Αἴγυπτος καὶ τὰ	μέχρι	τῆς λίμνης τῆς Σιρβωνίτιδος πέλαγος
[17, 22]	δεξιᾷ μέν εἰσι πάμπολλαι κῶμαι	μέχρι	τῆς Μαρείας λίμνης, ὧν ἐστι
[17, 5]	τὴν Αἴγυπτον κατασχὼν προῆλθε καὶ	μέχρι	τῆς Μερόης μετὰ τῶν Αἰγυπτίων·
[17, 10]	πλατεῖα διατείνει παρὰ τὸ γυμνάσιον	μέχρι	τῆς πύλης τῆς Κανωβικῆς· εἶθ´
[17, 4]	τῶν περὶ Συήνην τόπων καταγόμενα	μέχρι	τοῦ Αἰγυπτίου πελάγους· ἐφ´ ὅσον
[17, 35]	τῶν κατ´ Ἀλεξάνδρειαν κήπων, οἳ	μέχρι	τοῦ ἐλαίαν χορηγεῖν ἱκανοί εἰσιν,
[17, 9]	καὶ μετὰ ταῦτα τὰ νεώρια	μέχρι	τοῦ ἑπτασταδίου. ταῦτα μὲν τὰ
[17, 16]	τῇ παραλίᾳ τῇ ἀπὸ Φάρου	μέχρι	τοῦ Κανωβικοῦ στόματος· στενὴ γάρ
[17, 32]	ἵδρυται δ´ ἐφ´ ὕψους καθήκοντα	μέχρι	τοῦ κάτω τῆς πόλεως ἐδάφους·
[17, 48]	καὶ εἰς τὰ φρέατα βάλλειν	μέχρι	τοῦ ὕδατος τὰς αὐγάς, κἂν
[17, 2]	ἔθνος, ἀπὸ τῆς Μερόης ἀρξάμενοι	μέχρι	τῶν ἀγκώνων, οὐχ ὑποταττόμενοι τοῖς
[17, 5]	ἐκ δὲ τῶν ἑσπερίων τὰ	μέχρι	τῶν αὐάσεων καὶ ἐν τῇ
[17, 1]	τῶν Τρωγλοδυτῶν καὶ τῶν ἑξῆς	μέχρι	τῶν ἐσχάτων τῆς κινναμωμοφόρου· τὰ
[17, 23]	πράξειε λαθεῖν βουλομένη τὸν Τυφῶνα,	μὴ	ἐπελθὼν ἐκρίψειε τὸ σῶμα τῆς
[17, 5]	ὅτι ἐξ ὄμβρων αἱ ἀναβάσεις	μὴ	ζητεῖν, μηδὲ τοιούτων δεῖσθαι μαρτύρων
[17, 46]	ἐστὶ καὶ τὸ τὰς ἡμέρας	μὴ	κατὰ σελήνην ἄγειν ἀλλὰ κατὰ
[17, 27]	καὶ εἰς Ῥώμην ἐκομίσθησαν οἱ	μὴ	κεκακωμένοι τελέως, ἄλλοι δ´ εἰσὶ
[17, 53]	ἀνθρώπους ἀπολέμους ὄντας· εἰ δὴ	μὴ	ὁ Συλλαῖος αὐτὸν προὐδίδου, κἂν
[17, 50]	μάτην· ἀκίνδυνα γάρ ἐστιν, ἂν	μή	τις ὑπέργομον ποιήσῃ τὸ πορθμεῖον.
[17, 37]	ἀναβάσεις τὴν πλημμυρίδα φέρειν καὶ	μὴ	ὑπερπολάζειν εἰς τὰ οἰκούμενα καὶ
[17, 13]	τε. ~Τοιαῦτα δ´ ἦν, εἰ	μὴ	χείρω, καὶ τὰ τῶν ὕστερον
[17, 35]	ἀφεστᾶσιν ἀλλήλων καὶ τοῦ Παραιτονίου)	μὴ	ὥσπερ τὸ ἱερὸν ἐκεῖνο εἰκάζειν
[17, 36]	τηλικαύτην εἶναι μηδὲν προστιθεῖσαν ἑαυτῇ	μηδ´	ἀφαιροῦσαν, μήτε τὸ ὕδωρ, μηδὲ
[17, 36]	μηδ´ ἀφαιροῦσαν, μήτε τὸ ὕδωρ,	μηδὲ	τὴν ἕδραν ἔχειν τὴν αὐτὴν
[17, 5]	ὄμβρων αἱ ἀναβάσεις μὴ ζητεῖν,	μηδὲ	τοιούτων δεῖσθαι μαρτύρων οἵους Ποσειδώνιος
[17, 19]	καὶ τοῦ ἀλιμένου καὶ τοῦ	μηδὲ	τὸν ὄντα λιμένα ἀνεῖσθαι τὸν
[17, 36]	οὕτως ὥστ´ ἀεὶ τηλικαύτην εἶναι	μηδὲν	προστιθεῖσαν ἑαυτῇ μηδ´ ἀφαιροῦσαν, μήτε
[17, 44]	Τεντυρίτας πρὸς τοὺς κροκοδείλους, ὥστε	μηδὲν	ὑπ´ αὐτῶν πάσχειν ἀλλὰ καὶ
[17, 54]	ἡμέρας τρεῖς εἰς βουλὴν καὶ	μηδὲν	ὧν ἐχρῆν ποιούντων, προσβαλὼν ἠνάγκασε
[17, 37]	τὰς ὁδοὺς ὥστε χωρὶς ἡγεμόνος	μηδενὶ	τῶν ξένων εἶναι δυνατὴν τὴν
[17, 44]	καὶ κολυμβᾶν ἀδεῶς καὶ διαπερᾶν,	μηδενὸς	ἄλλου θαρροῦντος· εἴς τε τὴν
[17, 18]	Κυαξάρη δ´ οὗτος ἦν τὸν	Μῆδον)	κατέσχον εἰς τὸ στόμα τὸ
[17, 28]	ἄλλοις ἱεροῖς, ὥσπερ καὶ τὰ	μήκη	καὶ τὰ πλάτη τῶν δρόμων.
[17, 14]	ἢ πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν σταδίων,	μῆκος	δ´ ἐλαττόνων ἢ τριακοσίων. ἔχει
[17, 28]	ὅσον πλεθριαῖον ἢ καὶ ἔλαττον,	μῆκος	δὲ καὶ τριπλάσιον καὶ τετραπλάσιον,
[17, 46]	αὐτῆς ἐπὶ ὀγδοήκοντα σταδίους τὸ	μῆκος·	ἔστι δ´ ἱερὰ {τὰ} πλείω.
[17, 10]	τῆς Νεκροπόλεως ἡ ἐπὶ τὸ	μῆκος	πλατεῖα διατείνει παρὰ τὸ γυμνάσιον
[17, 8]	πόλεως, οὗ τὰ μὲν ἐπὶ	μῆκος	πλευρά ἐστι τὰ ἀμφίκλυστα ὅσον
[17, 6]	κόλπον, παραβέβληται γὰρ αὐτῷ κατὰ	μῆκος·	τῶν δ´ ἄκρων τῆς Φάρου
[17, 4]	ἔοικεν οὖν κειρία ψυχομένη ἐπὶ	μῆκος,	ὑπεξαιρουμένων τῶν ἐπὶ πλέον ἐκτροπῶν.
[17, 28]	οὗτος „Ἀνούβιδος. διὰ δὲ τοῦ	μήκους	παντὸς ἑξῆς ἐφ´ ἑκάτερα τοῦ
[17, 8]	ὅπου νῦν ἔτι κεῖται, οὐ	μὴν	ἐν τῇ αὐτῇ πυέλῳ· ὑαλίνη
[17, 3]	τῶν ἐπὶ θάλατταν ἐκβολῶν. καὶ	μὴν	οἵ γε Αἰθίοπες τὸ πλέον
[17, 6]	στόμα οὐκ εὐείσβολόν ἐστιν, οὐ	μὴν	τοσαύτης γε δεῖται προνοίας· ποιεῖ
[17, 5]	πολλῶν εἰρηκότων ὧν ἀρκέσει δύο	μηνῦσαι	τοὺς ποιήσαντας καθ´ ἡμᾶς τὸ
[17, 46]	κατὰ ἥλιον, τοῖς τριακονθημέροις δώδεκα	μησὶν	ἐπαγόντων πέντε ἡμέρας κατ´ ἐνιαυτὸν
[17, 36]	ἐν τῷ κόσμῳ διοικεῖσθαι) ὑποληπτέον	μήτε	τὴν γῆν ἀεὶ συμμένειν οὕτως
[17, 36]	μηδὲν προστιθεῖσαν ἑαυτῇ μηδ´ ἀφαιροῦσαν,	μήτε	τὸ ὕδωρ, μηδὲ τὴν ἕδραν
[17, 46]	καὶ ἄλλοι δὲ τοιαῦτα λέγουσι,	μητρόπολιν	τιθέντες τῆς Αἰγύπτου ταύτην· καὶ
[17, 18]	δὲ πόλις καὶ ἡ Σάις,	μητρόπολις	τῆς κάτω χώρας, ἐν ᾗ
[17, 31]	ᾗ καὶ ἄλλος σηκὸς τῆς	μητρὸς	τοῦ βοός· εἰς ταύτην δὲ
[17, 11]	δ´ αὐτῷ θυγατέρων οὐσῶν, ὧν	μία	γνησία ἡ πρεσβυτάτη, ταύτην ἀνέδειξαν
[17, 23]	γῆς θείη σοροὺς τοῦ Ὀσίριδος	(μία	δὲ τούτων ἦν ἔχουσα τὸν
[17, 15]	σκεύεσι χρωμένων· καὶ οἱ ἀγροὶ	μίαν	τινὰ τῶν προσόδων καὶ ταύτην
[17, 33]	δ´ ἐν ὕψει μέσως πως	{μιᾶς}	τῶν πλευρῶν λίθον ἐξαιρέσιμον· ἀρθέντος
[17, 44]	δεξαμενῆς καὶ πήγματός τινος ὑπὲρ	μιᾶς	τῶν πλευρῶν, ὥστε τοῖς θηρίοις
[17, 12]	ἐκείνων ὅμως· καὶ γὰρ εἰ	μιγάδες,	Ἕλληνες ὅμως ἀνέκαθεν ἦσαν καὶ
[17, 32]	καὶ εὔανδρος, δευτέρα μετὰ Ἀλεξάνδρειαν,	μιγάδων	ἀνδρῶν, καθάπερ καὶ τῶν ἐκεῖ
[17, 19]	φησιν, οἱ τράγοι ἐνταῦθα γυναιξὶ	μίγνυνται.	πλησίον δὲ Μένδητος καὶ Διὸς
[17, 11]	ἐκείνου προσποιησάμενος καὶ αὐτὸς εἶναι	Μιθριδάτου	υἱὸς τοῦ Εὐπάτορος Ἀρχέλαος, ὃς
[17, 31]	ἔξω· ἀποσκιρτήσαντα δ´ ἐν αὐτῇ	μικρὰ	ἀναλαμβάνουσι πάλιν εἰς τὴν οἰκείαν
[17, 42]	Θήβας, νυνὶ δ´ ἐστὶ κατοικία	μικρά·	εἰ δ´ ὥς φασιν ὁ
[17, 44]	τὴν Ἄβυδον Διὸς πόλις ἡ	μικρά,	εἶτα Τέντυρα πόλις· ἐνταῦθα δὲ
[17, 16]	ἐν ᾗ ἔστιν ἥ τε	μικρὰ	Ταπόσειρις μετὰ τὴν Νικόπολιν καὶ
[17, 31]	τὸ μέτωπον καὶ ἄλλα τινὰ	μικρὰ	τοῦ σώματος, τἆλλα δὲ μέλας·
[17, 14]	Σιδωνία λιμένα ἔχουσα· εἶτ´ Ἀντίφραι	μικρὸν	ἀπωτέρω τῆς θαλάττης· ἅπασα μὲν
[17, 49]	σπεῖραι Ῥωμαίων ἱδρυμέναι φρουρᾶς χάριν.	~Μικρὸν	δ´ ὑπὲρ τῆς Ἐλεφαντίνης ἐστὶν
[17, 10]	ζῶσιν ἐλθεῖν εἰς τὴν ἐξουσίαν·	μικρὸν	δ´ ὕστερον κἀκείνη ἑαυτὴν ἐν
[17, 16]	ἀπὸ δὲ τῆς Ἐλευσῖνος προελθοῦσι	μικρὸν	ἐν δεξιᾷ ἐστιν ἡ διῶρυξ
[17, 49]	αὐτῇ ἀπαθεῖς. τοῦ δὲ καταράκτου	μικρὸν	ἐπάνω τὰς Φιλὰς εἶναι συμβαίνει,
[17, 10]	ἔξω μὲν οὖν τῆς διώρυγος	μικρὸν	ἔτι λείπεται τῆς πόλεως· εἶθ´
[17, 2]	σταδίους ἐπὶ τὸν μέγαν καταράκτην	μικρὸν	παρεπιστρέφων πρὸς τὴν ἕω, χιλίους
[17, 28]	ἀρχὰς μὲν ἀφεστῶτα ἀπ´ ἀλλήλων	μικρὸν	πλέον ἢ τὸ πλάτος ἐστὶ
[17, 23]	δίσχοινον διέχουσα ἡ Σάις καὶ	μικρὸν	ταύτης ὕπερθε τὸ τοῦ Ὀσίριδος
[17, 49]	ὑπὲρ τῆς Ἐλεφαντίνης ἐστὶν ὁ	μικρὸς	καταράκτης, ἐφ´ ᾧ καὶ θέαν
[17, 3]	καὶ ἐπ´ εὐθείας ἀπὸ τοῦ	μικροῦ	καταράκτου ὑπὲρ Συήνης καὶ Ἐλεφαντίνης
[17, 33]	μικρῷ μεῖζον τὸ ὕψος ἔχουσαι·	μικρῷ	δὲ καὶ ἡ ἑτέρα τῆς
[17, 33]	τῷ σχήματι, τῆς πλευρᾶς ἑκάστης	μικρῷ	μεῖζον τὸ ὕψος ἔχουσαι· μικρῷ
[17, 28]	ἵδρυνται λίθιναι, πήχεις εἴκοσιν ἢ	μικρῷ	πλείους ἀπ´ ἀλλήλων διέχουσαι, ὥσθ´
[17, 18]	γὰρ ἐπὶ Ψαμμιτίχου τριάκοντα ναυσὶ	Μιλήσιοι	(κατὰ Κυαξάρη δ´ οὗτος ἦν
[17, 43]	ἀνάσχοι καὶ μαντεῖα πολλὰ οἱ	Μιλησίων	πρέσβεις κομίσαιεν εἰς Μέμφιν περὶ
[17, 18]	ὕπερθεν. μετὰ δὲ τὸ τῶν	Μιλησίων	τεῖχος ἐπὶ τὸ Σεβεννυτικὸν προϊόντι
[17, 18]	ἡ Περσέως σκοπὴ καὶ τὸ	Μιλησίων	τεῖχος· πλεύσαντες γὰρ ἐπὶ Ψαμμιτίχου
[17, 12]	ὀξὺ καὶ πολιτικόν, καὶ τὸ	μισθοφορικὸν	βαρὺ καὶ πολὺ καὶ ἀνάγωγον·
[17, 27]	Ἡλίου καὶ τὸν βοῦν τὸν	Μνεῦιν	ἐν σηκῷ τινι τρεφόμενον, ὃς
[17, 22]	ἐν Ἡλίου δὲ πόλει ὁ	Μνεῦις·	οὗτοι μὲν οὖν θεοὶ νομίζονται,
[17, 3]	ὥστε καὶ αἱ διατάξεις αὐτῶν	μνημονεύονται·	καὶ ἐπαινοῦνταί γε δοκοῦντες ἀξίως
[17, 6]	ὕστερον ἐπηκολουθηκυίας εὐδαιμονίας τῇ πόλει	μνημονεύουσί	τι σημεῖον κατὰ τὴν ὑπογραφὴν
[17, 35]	καὶ τὴν λίμνην ἔχει τὴν	Μοίριδος	καλουμένην, πελαγίαν τῷ μεγέθει καὶ
[17, 37]	νῦν εἰρήσθω. ~Ἡ δ´ οὖν	Μοίριδος	λίμνη διὰ τὸ μέγεθος καὶ
[17, 39]	τῶν κροκοδείλων καὶ ἡ τοῦ	Μοίριδος	λίμνη· σέβονται γὰρ καὶ ἀπέχονται
[17, 4]	Ἀρσινοΐτην νομὸν ποτιζούσης καὶ τὴν	Μοίριδος	λίμνην καὶ τῶν εἰς τὴν
[17, 42]	δευτέρα δ´ ἡ κατὰ τὴν	Μοίριδος	λίμνην, τρίτη δὲ ἡ κατὰ
[17, 13]	γὰρ δὴ καὶ μονοπωλίας ἔχει·	μόνη	γὰρ ἡ Ἀλεξάνδρεια τῶν τοιούτων
[17, 23]	ἐνταῦθα ὁ Σάραπις καὶ παρὰ	μόνοις	τούτοις θύεται ἐν Αἰγύπτῳ πρόβατον·
[17, 37]	αἱ στέγαι τῶν οἴκων ἑκάστου	μονόλιθοι,	καὶ τῶν κρυπτῶν τὰ πλάτη
[17, 37]	καὶ τῶν κρυπτῶν τὰ πλάτη	μονολίθοις	ὡσαύτως ἐστέγασται πλαξὶν ὑπερβαλλούσαις τὸ
[17, 31]	δ´ ἐν τῷ δρόμῳ καὶ	μονόλιθος	κολοσσός· ἔθος δ´ ἐστὶν ἐν
[17, 46]	ἐνταῦθα δὲ δυεῖν κολοσσῶν ὄντων	μονολίθων	ἀλλήλων πλησίον, ὁ μὲν σώζεται,
[17, 37]	ἐκπίπτοντα ἑξῆς ὁρᾶν κειμένας ὑπὸ	μονολίθων	κιόνων ὑπηρεισμένας ἑπτὰ καὶ εἴκοσι·
[17, 42]	εἰς αὐτὴν κατακαμφθεισῶν ψαλίδων διὰ	μονολίθων	ὑπερβαλλόντων τῷ μεγέθει καὶ τῇ
[17, 5]	καὶ ποτιζόμενον ὑπὸ τοῦ Νείλου	μόνον	Αἴγυπτον ἐκάλουν ἀπὸ τῶν περὶ
[17, 6]	μέρος ἐκτεταμένη, δύο διάπλους ἀπολείπουσα	μόνον	εἰς τὸν Εὐνόστου λιμένα καὶ
[17, 25]	ὑπὸ τοῦ Ψαμμιτίχου παιδός, ἀρξαμένου	μόνον,	εἶτ´ ἐκλιπόντος τὸν βίον, ὕστερον
[17, 6]	γεγεφυρωμένους· ἦν δ´ οὐ γέφυρα	μόνον	ἐπὶ τὴν νῆσον τὸ ἔργον
[17, 4]	συλλήβδην δ´ εἰπεῖν, ἡ ποταμία	μόνον	ἐστὶν Αἴγυπτος ἡ ἑκατέρωθεν ἐσχάτη
[17, 15]	τῷ παρ´ ἡμῖν κυάμῳ, μεγέθει	μόνον	καὶ γεύσει διαλλάττοντα. οἱ οὖν
[17, 29]	ἀσκήσεως προεστώς, ἀλλ´ οἱ ἱεροποιοὶ	μόνον	καὶ ἐξηγηταὶ τοῖς ξένοις τῶν
[17, 3]	ἡ φορά, καὶ ὀκτώ ποτε	μόνον	πληρώσαντος λιμοῦ οὐδεὶς ᾔσθετο. τοιαύτη
[17, 3]	ἄρξαντος τῆς χώρας καὶ δώδεκα	μόνον	πληρώσαντος πήχεις τοῦ Νείλου μέτρου,
[17, 3]	οἰκήσιμον αὐτῶν τὸ μέρος ἀπολείπων	μόνον	τὸ καλυπτόμενον ἐν ταῖς πλημμυρίσι,
[17, 13]	τέλη. καὶ γὰρ δὴ καὶ	μονοπωλίας	ἔχει· μόνη γὰρ ἡ Ἀλεξάνδρεια
[17, 35]	τὴν κατασκευήν· ἐλαιόφυτός τε γὰρ	μόνος	ἐστὶ μεγάλοις καὶ τελείοις δένδρεσι
[17, 13]	ἐστιν ὅτι τῆς Αἰγύπτου πάσης	μόνος	ἐστὶν οὗτος ὁ τόπος πρὸς
[17, 3]	καλῶς· τὴν δὲ Αἴγυπτον καὶ	μόνος	καὶ πᾶσαν καὶ ἐπ´ εὐθείας
[17, 3]	πᾶσαν διέξεισιν ὁ Νεῖλος οὔτε	μόνος	οὔτ´ ἐπ´ εὐθείας οὔτ´ οἰκουμένην
[17, 37]	στέγος οὐ μεγάλῳ ὕψει ἅτε	μονοστέγῳ	ἔστιν ἰδεῖν πεδίον λίθινον ἐκ
[17, 43]	τοιαῦτα δὲ καὶ τὰ ἑξῆς·	μόνῳ	γὰρ δὴ τῷ βασιλεῖ τὸν
[17, 46]	καὶ ὅλων ἐνιαυτῶν τοσούτων ὅσα	μόρια	τὰ ἐπιτρέχοντα συνελθόντα ποιεῖ ἡμέραν.
[17, 29]	τῆς ἡμέρας καὶ τῆς νυκτὸς	μόρια	ταῖς τριακοσίαις ἑξήκοντα πέντε ἡμέραις
[17, 46]	ἐκπλήρωσιν τοῦ ὅλου ἐνιαυτοῦ, ἐπιτρέχοντος	μορίου	τινὸς τῆς ἡμέρας, περίοδόν τινα
[17, 8]	βασιλείων μέρος ἐστὶ καὶ τὸ	Μουσεῖον,	ἔχον περίπατον καὶ ἐξέδραν καὶ
[17, 8]	τὸ συσσίτιον τῶν μετεχόντων τοῦ	Μουσείου	φιλολόγων ἀνδρῶν. ἔστι δὲ τῇ
[17, 8]	καὶ ἱερεὺς ὁ ἐπὶ τῷ	Μουσείῳ	τεταγμένος τότε μὲν ὑπὸ τῶν
[17, 7]	τελματῶδες τὸ τὴν ἀναφορὰν ποιῆσον	μοχθηράν·	τότε δὲ καὶ οἱ ἐτησίαι
[17, 35]	τούτου πολὺ μὲν ποιοῦσιν ἔλαιον,	μοχθηρὸν	δὲ κατὰ τὴν ὀδμήν· ἡ
[17, 40]	αἶγα δὲ καὶ τράγον Μενδήσιοι,	μυγαλῆν	δὲ Ἀθριβῖται, ἄλλοι δ´ ἄλλο
[17, 23]	ὑπὲρ Συήνης καὶ τῆς Ἐλεφαντίνης.	μυθεύουσι	γὰρ δὴ διότι ἡ Ἶσις
[17, 33]	ἐμπορίαν, ἄλλοι δ´ ὀνομάζουσι Ῥοδῶπιν·	μυθεύουσι	δ´ ὅτι λουομένης αὐτῆς ἓν
[17, 45]	νῦν ἡ Κοπτὸς καὶ ὁ	Μυὸς	ὅρμος εὐδοκιμεῖ, καὶ χρῶνται τοῖς
[17, 45]	ἄπωθεν δὲ τῆς Βερενίκης ἐστὶ	Μυὸς	ὅρμος, πόλις ἔχουσα τὸ ναύσταθμον
[17, 46]	πλῆθος καὶ στρατιᾶς περὶ ἑκατὸν	μυριάδας.	λέγονται δὲ καὶ ἀστρονόμοι καὶ
[17, 53]	ὕστερον τοῦ Ἀλεξανδρέων πλήθους τοσούτων	μυριάδων	ὁρμήσαντος ἐπ´ αὐτὸν μετὰ λίθων
[17, 54]	δὲ νόσοι διεχρήσαντο. ἐν τούτῳ	μυριάσι	Κανδάκη πολλαῖς ἐπὶ τὴν φρουρὰν
[17, 54]	Καίσαρος ἀνδριάντας, ἐπελθὼν ἐλάττοσιν ἢ	μυρίοις	πεζοῖς Πετρώνιος, ἱππεῦσι δὲ ὀκτακοσίοις
[17, 26]	διῶρυξ, βάθος δ´ ὅσον ἀρκεῖν	μυριοφόρῳ	νηί· οὗτοι δ´ οἱ τόποι
[17, 13]	τῷ Αὐλητῇ προσφέρεσθαι φόρον ταλάντων	μυρίων	δισχιλίων πεντακοσίων. ὅπου οὖν ὁ
[17, 36]	αὐτὴ ποικίλτριά τις οὖσα καὶ	μυρίων	ἔργων δημιουργὸς ἐν τοῖς πρώτοις
[17, 38]	ξένος, ἀνὴρ τῶν ἐντίμων, αὐτόθι	μυσταγωγῶν	ἡμᾶς, συνῆλθεν ἐπὶ τὴν λίμνην,
[17, 29]	κατὰ τὴν ἐπιστήμην τῶν οὐρανίων,	μυστικοὺς	δὲ καὶ δυσμεταδότους, τῷ χρόνῳ
[17, 35]	Ἡρώων πόλιν καὶ τὸν Αἰλανίτην	μυχόν.	~Εἴρηται δὲ περὶ τούτων διὰ
[17, 45]	καὶ μάλιστα τοῖς ἐκ τοῦ	μυχοῦ	πλοϊζομένοις. ἐφάνη δὴ τῇ πείρᾳ
[17, 21]	μεταξὺ ἰσθμὸς Πηλουσίου καὶ τοῦ	μυχοῦ	τοῦ καθ´ Ἡρώων πόλιν χιλίων
[17, 26]	καὶ ἡ Κλεοπατρὶς ἐν τῷ	μυχῷ	τοῦ Ἀραβίου κόλπου τῷ πρὸς
[17, 23]	νομίζονται ἱεροὶ δέ. ~Ὑπὲρ δὲ	Μωμέμφεώς	εἰσι δύο νιτρίαι πλεῖστον νίτρον
[17, 22]	καὶ νομὸς Γυναικοπολίτης· ἐφεξῆς δὲ	Μώμεμφις	καὶ Μωμεμφίτης νομός· μεταξὺ δὲ
[17, 22]	εἰς τὴν Μαρεῶτιν. οἱ δὲ	Μωμεμφῖται	τὴν Ἀφροδίτην τιμῶσι, καὶ τρέφεται
[17, 22]	Γυναικοπολίτης· ἐφεξῆς δὲ Μώμεμφις καὶ	Μωμεμφίτης	νομός· μεταξὺ δὲ διώρυγες πλείους