Livre, Chap.
[17, 21]	Πηλούσιον κύκλῳ περικείμενα ἔχει ἕλη,	ἅ	τινες βάραθρα καλοῦσι, καὶ τέλματα·
[17, 32]	τῆς πόλεως καὶ τῶν βασιλείων,	ἃ	νῦν μὲν κατέσπασται καί ἐστιν
[17, 36]	εἴ τινα μέρη τῆς γῆς	ἃ	νῦν οἰκεῖται θαλάττῃ πρότερον κατείχετο,
[17, 40]	καὶ ὀξύρυγχον· ἄλλα δ´ ἐστὶν	ἃ	τιμῶσι καθ´ ἑαυτοὺς ἕκαστοι, καθάπερ
[17, 21]	ἀλλ´ ἔρημος ἅπασά ἐστι καὶ	ἄβατος	στρατοπέδῳ. ὁ δὲ μεταξὺ ἰσθμὸς
[17, 44]	θεοῖς ἔθος. μετὰ δὲ τὴν	Ἄβυδον	Διὸς πόλις ἡ μικρά, εἶτα
[17, 42]	τινα Μεμνόνια. κατὰ δὲ τὴν	Ἄβυδον	ἔστιν ἡ πρώτη αὔασις ἐκ
[17, 42]	τρόπῳ. ὑπὲρ δὲ ταύτης ἡ	Ἄβυδος,	ἐν ᾗ τὸ Μεμνόνιον βασίλειον
[17, 42]	ἔοικε δὲ ὑπάρξαι ποτὲ ἡ	Ἄβυδος	πόλις μεγάλη, δευτερεύουσα μετὰ τὰς
[17, 42]	ἔργον οὗπερ καὶ τὰ ἐν	Ἀβύδῳ	καὶ τὰ ἐν Θήβαις· καὶ
[17, 44]	συγγραφέων τοιαῦτα. ~Ἐν δὲ τῇ	Ἀβύδῳ	τιμῶσι τὸν Ὄσιριν· ἐν δὲ
[17, 52]	τοῦ Νείλου εἶναι, καὶ βάθος	ἄβυσσον	ἔχειν τὸν πόρον κατὰ τοῦτον
[17, 11]	εἶθ´ ὁ Φιλοπάτωρ ὁ τῆς	Ἀγαθοκλείας,	εἶθ´ ὁ Ἐπιφανής, εἶθ´ ὁ
[17, 6]	τοῦτ´ οὖν οἰωνίσθαι λέγονται πρὸς	ἀγαθοῦ	γεγονός. ~Ἡ δ´ εὐκαιρία πολύτροπος·
[17, 6]	οὖν πρότεροι τῶν Αἰγυπτίων βασιλεῖς	ἀγαπῶντες	οἷς εἶχον καὶ οὐ πάνυ
[17, 46]	τὰς ἡμέρας μὴ κατὰ σελήνην	ἄγειν	ἀλλὰ κατὰ ἥλιον, τοῖς τριακονθημέροις
[17, 51]	δὲ τὴν Αἴγυπτον τοῦ φοίνικος	ἀγεννοῦς	ὄντος καὶ ἐκφέροντος καρπὸν οὐκ
[17, 46]	πρὶν δὲ δοθῆναι πένθος αὐτῆς	ἄγεται	μετὰ τὸν τῆς παλλακείας καιρόν.
[17, 17]	τὸ τοῦ Σαράπιδος ἱερὸν πολλῇ	ἁγιστείᾳ	τιμώμενον καὶ θεραπείας ἐκφέρον, ὥστε
[17, 9]	τὸ θέατρον· εἶτα τὸ Ποσείδιον,	ἀγκών	τις ἀπὸ τοῦ ἐμπορίου καλουμένου
[17, 2]	τῆς Μερόης ἀρξάμενοι μέχρι τῶν	ἀγκώνων,	οὐχ ὑποταττόμενοι τοῖς Αἰθίοψιν, ἀλλ´
[17, 18]	καὶ ἀμμώδης ἄκρα· καλεῖται δὲ	Ἀγνοῦ	κέρας· εἶθ´ ἡ Περσέως σκοπὴ
[17, 42]	τῇ κατασκευῇ. ἔστι δὲ διῶρυξ	ἄγουσα	ἐπὶ τὸν τόπον ἀπὸ τοῦ
[17, 16]	τὴν διώρυγα τὴν ἐπὶ Σχεδίαν	ἄγουσαν	ὁ ἑξῆς ἐπὶ τὸν Κάνωβον
[17, 15]	ὡς σκεύεσι χρωμένων· καὶ οἱ	ἀγροὶ	μίαν τινὰ τῶν προσόδων καὶ
[17, 6]	τε χώματι καὶ τῇ φύσει	ἀγχιβαθής	τέ ἐστιν ὥστε τὴν μεγίστην
[17, 11]	τοσοῦτον ὥστ´ οὐκ ὤκνει συντελεῖν	ἀγῶνας	ἐν τοῖς βασιλείοις, εἰς οὓς
[17, 31]	ἐν τῷ δρόμῳ τούτῳ ταύρων	ἀγῶνας	συντελεῖσθαι πρὸς ἀλλήλους, οὓς ἐπίτηδες
[17, 10]	καὶ στάδιον καὶ οἱ πεντετηρικοὶ	ἀγῶνες	ἐκεῖ συντελοῦνται· τὰ δὲ παλαιὰ
[17, 5]	ἐκείνου τεθῆναί φασιν, ἐκεῖ τῆς	ἀδελφῆς	ἀποθανούσης αὐτῷ Μερόης· οἱ δὲ
[17, 11]	Κλεοπάτραν, καὶ ἀπῆρε μετὰ τῆς	ἀδελφῆς	εἰς τὴν Συρίαν. ἐν τούτῳ
[17, 11]	συμβασιλεύειν δ´ ἀπέδειξε τὸν λοιπὸν	ἀδελφὸν	αὐτῇ νέον παντελῶς ὄντα. μετὰ
[17, 11]	πατρὸς ἀεὶ διαδεχόμενος· τοῦτον δ´	ἀδελφὸς	διεδέξατο ὁ δεύτερος Εὐεργέτης ὃν
[17, 33]	ποιήτρια καλεῖ Δωρίχαν, ἐρωμένην τοῦ	ἀδελφοῦ	αὐτῆς Χαράξου γεγονυῖαν, οἶνον κατάγοντος
[17, 18]	Μενελαΐτης ἐστὶ νομὸς ἀπὸ τοῦ	ἀδελφοῦ	τοῦ πρώτου Πτολεμαίου καλούμενος, οὐ
[17, 12]	ὁ προσαγορευόμενος ἰδιόλογος, ὃς τῶν	ἀδεσπότων	καὶ τῶν εἰς Καίσαρα πίπτειν
[17, 44]	αὐτῶν πάσχειν ἀλλὰ καὶ κολυμβᾶν	ἀδεῶς	καὶ διαπερᾶν, μηδενὸς ἄλλου θαρροῦντος·
[17, 46]	ἔχω διισχυρίσασθαι· διὰ γὰρ τὸ	ἄδηλον	τῆς αἰτίας πᾶν μᾶλλον ἐπέρχεται
[17, 54]	ἦρξαν πολέμου· λεγόντων δ´ ὡς	ἀδικοῖντο	ὑπὸ τῶν νομάρχων, ἀλλ´ οὐκ
[17, 11]	ὁ Φιλομήτωρ, παῖς παρὰ πατρὸς	ἀεὶ	διαδεχόμενος· τοῦτον δ´ ἀδελφὸς διεδέξατο
[17, 31]	τἆλλα δὲ μέλας· οἷς σημείοις	ἀεὶ	κρίνουσι τὸν ἐπιτήδειον εἰς τὴν
[17, 12]	ἀνδρῶν διοικουμένη τῶν πεμπομένων ἐπάρχων	ἀεί.	ὁ μὲν οὖν πεμφθεὶς τὴν
[17, 36]	διοικεῖσθαι) ὑποληπτέον μήτε τὴν γῆν	ἀεὶ	συμμένειν οὕτως ὥστ´ ἀεὶ τηλικαύτην
[17, 36]	γῆν ἀεὶ συμμένειν οὕτως ὥστ´	ἀεὶ	τηλικαύτην εἶναι μηδὲν προστιθεῖσαν ἑαυτῇ
[17, 5]	τὴν ἀσθένειαν τοῦ σώματος διαγωγὰς	ἀεί	τινας καὶ τέρψεις ζητῶν καινοτέρας.
[17, 38]	καὶ κρέασι καὶ οἴνῳ, προσφερόντων	ἀεὶ	τῶν ξένων τῶν ἐπὶ τὴν
[17, 7]	βαρεῖς καὶ πνιγώδεις ἔχουσι τοὺς	ἀέρας	ἐν τοῖς καύμασι τοῦ θέρους·
[17, 3]	τῆς χώρας καὶ τὴν τῶν	ἀέρων	ἀσυμμετρίαν καὶ τὸν ἀφ´ ἡμῶν
[17, 40]	μεταξύ, γεννᾶται δ´ ἐν Αἰθιοπίᾳ·	ἀετὸν	δὲ Θηβαῖοι, λέοντα δὲ Λεοντοπολῖται,
[17, 33]	ἓν τῶν ὑποδημάτων αὐτῆς ἁρπάσας	ἀετὸς	παρὰ τῆς θεραπαίνης κομίσειεν εἰς
[17, 7]	ἀναφερομένης τοσαύτης ἰκμάδος, νοσώδης ὁ	ἀὴρ	ἕλκεται καὶ λοιμικῶν κατάρχει παθῶν.
[17, 43]	τῆς εὐγενείας καὶ τὴν Ἐρυθραίαν	Ἀθηναΐδα	φησὶν ἀνειπεῖν· καὶ γὰρ ταύτην
[17, 18]	χώρας, ἐν ᾗ τιμῶσι τὴν	Ἀθηνᾶν·	ἐν δὲ τῷ ἱερῷ αὐτῆς
[17, 47]	καὶ μετὰ ταῦτα Λατόπολις τιμῶσα	Ἀθηνᾶν	καὶ τὸν λάτον· εἶτα Εἰλειθυίας
[17, 31]	ἀφέντες, ὁ δὲ κρείττων νομισθεὶς	ἄθλου	τυγχάνει. ἔστι δ´ ἐν Μέμφει
[17, 20]	καὶ ὁ Ἀθριβίτης νομὸς καὶ	Ἄθριβις	πόλις καὶ ἔτι ὁ Προσωπίτης
[17, 40]	καὶ τράγον Μενδήσιοι, μυγαλῆν δὲ	Ἀθριβῖται,	ἄλλοι δ´ ἄλλο τι· τὰς
[17, 20]	δυσκόλων. ~Συνάπτει δὲ καὶ ὁ	Ἀθριβίτης	νομὸς καὶ Ἄθριβις πόλις καὶ
[17, 53]	οὔτε τοσαῦταί τινές εἰσιν οὔτε	ἀθρόαις	ἐχρήσαντο οὐδ´ ἅπαξ Ῥωμαῖοι· οὐ
[17, 50]	λίθου, ἐξ οὗ αἱ θυῗ	αι	γίνονται, ἐπὶ πέτρῳ κείμενον μείζονι
[17, 5]	τὸ δ´ ὅτι ἐξ ὄμβρων	αἱ	ἀναβάσεις μὴ ζητεῖν, μηδὲ τοιούτων
[17, 14]	τῶν Ἀλεξανδρέων· σκώπτονται δὲ μάλιστα	αἱ	Ἀντίφραι. εἶθ´ ὁ Δέρρις λιμὴν
[17, 3]	εἰς ἄλλας τομάς· ἐλάχισται δ´	αἱ	ἄρουραι μερίδες. ἐδέησε δὲ τῆς
[17, 12]	καὶ ἐπὶ τῶν βασιλέων αὗται	αἱ	ἀρχαί, κακῶς δὲ πολιτευομένων τῶν
[17, 48]	τοῖς ἡγεμόσι τῶν προσόδων χάριν·	αἱ	γὰρ μείζους ἀναβάσεις μείζους καὶ
[17, 37]	μακροῦ προκειμένας ἔχοντος τὰς αὐλάς·	αἱ	δ´ εἰς αὐτὰς ὁδοὶ καταντικρὺ
[17, 32]	κεφαλῆς ἑωρῶντο ὑφ´ ἡμῶν κατακεχωσμέναι	αἱ	δ´ ἡμιφανεῖς· ἐξ ὧν εἰκάζειν
[17, 6]	πέτραι εἰσὶν αἱ μὲν ὕφαλοι	αἱ	δὲ καὶ ἐξέχουσαι, τραχύνουσαι πᾶσαν
[17, 3]	γνωρίμοις ἵδρυνται τόποις, ὥστε καὶ	αἱ	διατάξεις αὐτῶν μνημονεύονται· καὶ ἐπαινοῦνταί
[17, 45]	καλουμένη Ἀπόλλωνος πόλις, ὥστε καὶ	αἱ	διορίζουσαι τὸν ἰσθμὸν δύο πόλεις
[17, 53]	καὶ αἱ λοιπαὶ δὲ δυνάμεις	αἱ	ἐν Αἰγύπτῳ οὔτε τοσαῦταί τινές
[17, 3]	ἦσαν οἱ σύμπαντες νομοὶ ὅσαι	αἱ	ἐν τῷ λαβυρίνθῳ αὐλαί· αὗται
[17, 7]	αἱ μὲν γὰρ ἄλλαι πόλεις	αἱ	ἐπὶ λιμνῶν ἱδρυμέναι βαρεῖς καὶ
[17, 34]	ψήφων φακοειδῶν λίθου πωρείας· καὶ	αἱ	θαλάττιαι δὲ καὶ αἱ ποτάμιαι
[17, 46]	~Μετὰ δὲ τὴν Ἀπόλλωνος πόλιν	αἱ	Θῆβαι (καλεῖται δὲ νῦν Διὸς
[17, 50]	καὶ σκληροῦ λίθου, ἐξ οὗ	αἱ	θυῗ αι γίνονται, ἐπὶ πέτρῳ
[17, 7]	θέρους· ἐπὶ γὰρ τοῖς χείλεσιν	αἱ	λίμναι τελματοῦνται διὰ τὴν ἐκ
[17, 53]	χώρᾳ συνέπεσε τῇ σφετέρᾳ. καὶ	αἱ	λοιπαὶ δὲ δυνάμεις αἱ ἐν
[17, 7]	εὔκαιρον τῆς ἀναβάσεως τοῦ Νείλου.	αἱ	μὲν γὰρ ἄλλαι πόλεις αἱ
[17, 32]	σωρεύεσθαι, ὑφ´ ὧν αἱ σφίγγες	αἱ	μὲν καὶ μέχρι κεφαλῆς ἑωρῶντο
[17, 6]	μεταξὺ πόρου καὶ πέτραι εἰσὶν	αἱ	μὲν ὕφαλοι αἱ δὲ καὶ
[17, 6]	ἐργάταις παρέσχον, δι´ ὧν καὶ	αἱ	ὁδοὶ κατετμήθησαν εἰς πλείους· τοῦτ´
[17, 10]	εἶθ´ ἱππόδρομος καλούμενός ἐστι καὶ	αἱ	παρακείμεναι ἄλλαι μέχρι τῆς διώρυγος
[17, 19]	Μένδητος καὶ Διὸς πόλις καὶ	αἱ	περὶ αὐτὴν λίμναι καὶ Λεοντόπολις·
[17, 34]	καὶ αἱ θαλάττιαι δὲ καὶ	αἱ	ποτάμιαι ψῆφοι σχεδόν τι τὴν
[17, 3]	τέχνας ἐργαζομένων· ἀφ´ ὧνπερ καὶ	αἱ	πρόσοδοι συνήγοντο τῷ βασιλεῖ. οἱ
[17, 5]	τὴν Λιβύην, τρεῖς δ´ εἰσὶν	αἱ	πρόσχωροι τῇ Αἰγύπτῳ καὶ ὑπ´
[17, 34]	μέταλλον τῶν λίθων, ἐξ ὧν	αἱ	πυραμίδες γεγόνασιν, ἐν ὄψει ταῖς
[17, 30]	δεσμίων· ἀφορῶνται δ´ ἐνθένδε τηλαυγῶς	αἱ	πυραμίδες ἐν τῇ περαίᾳ ἐν
[17, 37]	ἔξοδον. τὸ δὲ θαυμαστόν, ὅτι	αἱ	στέγαι τῶν οἴκων ἑκάστου μονόλιθοι,
[17, 32]	θῖνας ἄμμων σωρεύεσθαι, ὑφ´ ὧν	αἱ	σφίγγες αἱ μὲν καὶ μέχρι
[17, 8]	ὃ περίβολος ἦν ἐν ᾧ	αἱ	τῶν βασιλέων ταφαὶ καὶ ἡ
[17, 4]	τούτων ἄλλαι πέντε εἰσὶν ἐκβολαὶ	αἵ	γε ἀξιόλογοι, λεπτότεραι δὲ πλείους·
[17, 9]	κατὰ δὲ τὴν ἑτέραν χεῖρα	αἵ	τε χοιράδες καὶ ἡ Λοχιὰς
[17, 8]	ἐπὶ πλέον ἢ πλέθρον ἀναπεπταμέναις,	αἳ	δὴ δίχα καὶ πρὸς ὀρθὰς
[17, 24]	κατὰ τὰ ἕλη καλουμένας λίμνας,	αἳ	δύο μέν εἰσιν, ἐν ἀριστερᾷ
[17, 4]	πλωτὴν διωρύγων ἐπὶ διώρυξι τμηθεισῶν,	αἳ	κατὰ ῥᾳστώνην πλέονται τοσαύτην ὥστε
[17, 25]	διὰ τῶν πικρῶν καλουμένων λιμνῶν,	αἳ	πρότερον μὲν ἦσαν πικραί, τμηθείσης
[17, 40]	δὲ Θηβαῖοι, λέοντα δὲ Λεοντοπολῖται,	αἶγα	δὲ καὶ τράγον Μενδήσιοι, μυγαλῆν
[17, 35]	τῇ χρόᾳ θαλαττοειδῆ· καὶ τοὺς	αἰγιαλοὺς	δὲ ἔστιν ὁρᾶν ἐοικότας τοῖς
[17, 49]	τὸ μέγεθος ἴσην, ἱερὰ ἔχουσαν	Αἰγύπτια·	ὅπου καὶ ὄρνεον τιμᾶται ὃ
[17, 15]	οἶνον. ~Φύεται δ´ ἐν τοῖς	Αἰγυπτιακοῖς	ἕλεσι καὶ ταῖς λίμναις ἥ
[17, 46]	τὸν πλοῦτον „οὐδ´ ὅσα Θήβας	Αἰγυπτίας,	ὅθι πλεῖστα δόμοις „ἐνὶ κτήματα
[17, 40]	τῶν ζῴων ἅπαντες κοινῇ τιμῶσιν	Αἰγύπτιοι,	καθάπερ τῶν μὲν πεζῶν τρία,
[17, 5]	ὅροις διεφύλαξαν. αὐάσεις δ´ οἱ	Αἰγύπτιοι	καλοῦσι τὰς οἰκουμένας χώρας περιεχομένας
[17, 53]	οὐ γάρ εἰσιν οὔτ´ αὐτοὶ	Αἰγύπτιοι	πολεμισταί, καίπερ ὄντες παμπληθεῖς, οὔτε
[17, 3]	ἀφ´ ἡμῶν ἐκτοπισμόν, τοῖς δ´	Αἰγυπτίοις	ἅπαντα τἀναντία συμβέβηκε· καὶ γὰρ
[17, 24]	αὐτῶν. καὶ διότι παρὰ τοῖς	Αἰγυπτίοις	ἄστατόν ἐστι τὸ τῆς σχοίνου
[17, 2]	Μεγάβαροι καὶ Βλέμμυες, Αἰθιόπων ὑπακούοντες,	Αἰγυπτίοις	δ´ ὅμοροι· παρὰ θάλατταν δὲ
[17, 12]	τὴν πόλιν οἰκεῖν, τό τε	Αἰγύπτιον	καὶ ἐπιχώριον φῦλον ὀξὺ καὶ
[17, 15]	ἥ τε βύβλος καὶ ὁ	Αἰγύπτιος	κύαμος ἐξ οὗ τὸ κιβώριον,
[17, 4]	Συήνην τόπων καταγόμενα μέχρι τοῦ	Αἰγυπτίου	πελάγους· ἐφ´ ὅσον γὰρ ταῦτα
[17, 19]	ἔθος τὴν ξενηλασίαν, τοὺς δ´	Αἰγυπτίους	ἐλέγχεσθαι διὰ τῶν περὶ τὸν
[17, 44]	δὲ διαφερόντως παρὰ τοὺς ἄλλους	Αἰγυπτίους	ὁ κροκόδειλος ἠτίμωται καὶ ἔχθιστος
[17, 7]	μὲν ἀπὸ τῶν ἄρκτων τῷ	Αἰγυπτίῳ	λεγομένῳ τῷ δ´ ἀπὸ μεσημβρίας
[17, 27]	πόλις, τὸ ἱερὸν ἔχουσα τῷ	Αἰγυπτίῳ	τρόπῳ κατεσκευασμένον ἀρχαῖον, ἔχον πολλὰ
[17, 53]	ἀλιμένῳ παραλίᾳ καὶ πελάγει τῷ	Αἰγυπτίῳ	φρουρουμένη, ἀπὸ δὲ τῆς ἕω
[17, 42]	δὲ τὴν διώρυγα ἀκανθῶν τῶν	Αἰγυπτίων	ἄλσος ἐστὶν ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος.
[17, 6]	οἱ μὲν οὖν πρότεροι τῶν	Αἰγυπτίων	βασιλεῖς ἀγαπῶντες οἷς εἶχον καὶ
[17, 31]	Μέμφις αὐτὴ τὸ βασίλειον τῶν	Αἰγυπτίων·	ἔστι γὰρ ἀπὸ τοῦ Δέλτα
[17, 42]	φασιν ὁ Μέμνων ὑπὸ τῶν	Αἰγυπτίων	Ἰσμάνδης λέγεται, καὶ ὁ λαβύρινθος
[17, 5]	μέχρι τῆς Μερόης μετὰ τῶν	Αἰγυπτίων·	καὶ δὴ καὶ τοὔνομα τῇ
[17, 49]	κοινὴν κατοικίαν Αἰθιόπων τε καὶ	Αἰγυπτίων,	κατεσκευασμένην ὥσπερ καὶ τὴν Ἐλεφαντίνην
[17, 40]	ὀξυρύγχου, καίτοι καὶ τῶν ἄλλων	Αἰγυπτίων	κοινῇ τιμώντων τὸν ὀξύρυγχον. τινὰ
[17, 14]	Ἀμμωνίαν. μεταξὺ δὲ ἥ τε	Αἰγυπτίων	κώμη καὶ ἡ Αἰνησίσφυρα ἄκρα,
[17, 44]	εἰς Κοπτὸν διῶρυξ, πόλιν κοινὴν	Αἰγυπτίων	τε καὶ Ἀράβων. ~Ἐντεῦθέν ἐστιν
[17, 2]	τῆς Μερόης, ἣν ἔχουσιν οἱ	Αἰγυπτίων	φυγάδες οἱ ἀποστάντες ἀπὸ Ψαμμιτίχου,
[17, 5]	τὸν Νεῖλον „ἂψ δ´ „εἰς	Αἰγύπτοιο	διιπετέος ποταμοῖο. ἀλλ´ ἐῶ ταῦτα
[17, 29]	ἐξ Ἀλεξανδρείας ἀναπλέοντι εἰς τὴν	Αἴγυπτον	Αἰλίῳ Γάλλῳ τῷ ἡγεμόνι Χαιρήμων
[17, 5]	ποτιζόμενον ὑπὸ τοῦ Νείλου μόνον	Αἴγυπτον	ἐκάλουν ἀπὸ τῶν περὶ Συήνην
[17, 5]	τὴν ἐκείνων ἐπαρχίαν κρίναντες τὴν	Αἴγυπτον	ἐν τοῖς αὐτοῖς ὅροις διεφύλαξαν.
[17, 11]	Καῖσαρ ἀμφοτέρους κατέλυσε καὶ τὴν	Αἴγυπτον	ἔπαυσε παροινουμένην. ~ἐπαρχία δὲ νῦν
[17, 21]	προσεχής, διὰ τούτων ἐπὶ τὴν	Αἴγυπτον	ἡ ὁδός. ἡ δὲ μεταξὺ
[17, 26]	τοῦ Ἀραβίου κόλπου τῷ πρὸς	Αἴγυπτον	καὶ λιμένες καὶ κατοικίαι διώρυγές
[17, 3]	οὔτ´ οἰκουμένην καλῶς· τὴν δὲ	Αἴγυπτον	καὶ μόνος καὶ πᾶσαν καὶ
[17, 5]	κατέσχον καὶ διενείμαντο πρὸς τὴν	Αἴγυπτον	καὶ τὴν Κύπρον, Ῥωμαῖοί τε
[17, 13]	πολυτιμότατος κομίζεται φόρτος εἰς τὴν	Αἴγυπτον,	κἀντεῦθεν πάλιν εἰς τοὺς ἄλλους
[17, 5]	καὶ ἐπιγραφαί. Καμβύσης τε τὴν	Αἴγυπτον	κατασχὼν προῆλθε καὶ μέχρι τῆς
[17, 25]	ἰσθμός, ἐπικλυσθήσεσθαι τῇ θαλάττῃ τὴν	Αἴγυπτον·	οἱ μέντοι Πτολεμαϊκοὶ βασιλεῖς διακόψαντες
[17, 3]	καὶ πρῶτον τὰ περὶ τὴν	Αἴγυπτον,	ὅπως ἀπὸ τῶν γνωριμωτέρων ἐπὶ
[17, 30]	τριῶν ταγμάτων τῶν φρουρούντων τὴν	Αἴγυπτον·	ῥάχις δ´ ἐστὶν ἀπὸ τοῦ
[17, 51]	πορθμεῖον. ~Καθ´ ὅλην δὲ τὴν	Αἴγυπτον	τοῦ φοίνικος ἀγεννοῦς ὄντος καὶ
[17, 12]	τῷ ὄντι τὸ τοῦ ποιητοῦ	„Αἴγυπτόνδ´	ἰέναι δολιχὴν ὁδὸν ἀργαλέην τε.
[17, 19]	Βουσίριδος· προσεπιφημισθῆναι δὲ καὶ τὸ	„Αἴγυπτόνδ´	ἰέναι δολιχὴν ὁδὸν ἀργαλέην τε,
[17, 35]	τὴν ὀδμήν· ἡ δ´ ἄλλη	Αἴγυπτος	ἀνέλαιός ἐστι πλὴν τῶν κατ´
[17, 53]	ἔξαλα. ~Ἦν μὲν οὖν ἡ	Αἴγυπτος	εἰρηνικὴ τὸ πλέον ἐξ ἀρχῆς
[17, 21]	δὲ καὶ δυσείσβολός ἐστιν ἡ	Αἴγυπτος	ἐκ τῶν ἑωθινῶν τόπων τῶν
[17, 13]	μέχρι δεῦρο γάρ ἐστιν ἡ	Αἴγυπτος,	ἡ δ´ ἑξῆς ἐστι Κυρηναία
[17, 4]	εἰπεῖν, ἡ ποταμία μόνον ἐστὶν	Αἴγυπτος	ἡ ἑκατέρωθεν ἐσχάτη τοῦ Νείλου,
[17, 35]	θαλάττῃ ὑπῆρχεν, ἡ δὲ κάτω	Αἴγυπτος	καὶ τὰ μέχρι τῆς λίμνης
[17, 5]	ἐκεῖσε ἄνδρας προχειρίζεσθαι τοὺς τῆς	Αἰγύπτου	βασιλέας τοὺς Πτολεμαϊκούς. οὗτοι γὰρ
[17, 11]	μειρακίσκον διαφθείρει καὶ καθίστησι τῆς	Αἰγύπτου	βασίλισσαν τὴν Κλεοπάτραν μεταπεμψάμενος ἐκ
[17, 13]	τις λέγοι τὰς ἀρετάς· τῆς	Αἰγύπτου	δὲ τὰς προσόδους ἔν τινι
[17, 8]	κατὰ πλεονεξίαν καὶ ἐξιδιασμὸν τῆς	Αἰγύπτου·	καὶ δὴ καὶ ἀπώλετο διαφθαρεὶς
[17, 25]	εἶναι τὴν Ἐρυθρὰν θάλατταν τῆς	Αἰγύπτου	καὶ εἰ διακοπείη πᾶς ὁ
[17, 3]	ἀρξάμενος, οἵπερ εἰσὶν ὅροι τῆς	Αἰγύπτου	καὶ τῆς Αἰθιοπίας, ἕως τῶν
[17, 1]	δέ τινα συμπεριωδεύθη καὶ τῆς	Αἰγύπτου	καὶ τῆς Αἰθιοπίας, τὰ τῶν
[17, 13]	τὸ μέγιστόν ἐστιν ὅτι τῆς	Αἰγύπτου	πάσης μόνος ἐστὶν οὗτος ὁ
[17, 48]	ὅρων τῆς Αἰθιοπίας καὶ τῆς	Αἰγύπτου	πόλις, ἡ δ´ ἐν τῷ
[17, 6]	ὅλου καὶ ἀνωτάτω περὶ τῆς	Αἰγύπτου	ταῦτα λέγομεν, τὰ καθ´ ἕκαστα
[17, 46]	τοιαῦτα λέγουσι, μητρόπολιν τιθέντες τῆς	Αἰγύπτου	ταύτην· καὶ νῦν δ´ ἴχνη
[17, 2]	πλείους βασιλείας διειλημμένοι. τῆς δ´	Αἰγύπτου	τὸ παρὰ τὴν θάλαττάν ἐστιν
[17, 54]	τῷ μέρος τι τῆς ἐν	Αἰγύπτῳ	δυνάμεως ἀπεσπάσθαι μετὰ Γάλλου Αἰλίου
[17, 49]	τοῖς παρ´ ἡμῖν καὶ ἐν	Αἰγύπτῳ	ἱέραξιν, ἀλλὰ καὶ τῷ μεγέθει
[17, 5]	δ´ εἰσὶν αἱ πρόσχωροι τῇ	Αἰγύπτῳ	καὶ ὑπ´ αὐτῇ τεταγμέναι. ~Τὰ
[17, 53]	λοιπαὶ δὲ δυνάμεις αἱ ἐν	Αἰγύπτῳ	οὔτε τοσαῦταί τινές εἰσιν οὔτε
[17, 23]	παρὰ μόνοις τούτοις θύεται ἐν	Αἰγύπτῳ	πρόβατον· πλησίον δὲ καὶ ἐνταῦθα
[17, 53]	τε Αἴλιος μέρει τῆς ἐν	Αἰγύπτῳ	φρουρᾶς εἰς τὴν Ἀραβίαν ἐμβαλὼν
[17, 46]	(καλεῖται δὲ νῦν Διὸς πόλις)	„αἵθ´	ἑκατόμπυλοί εἰσι, διηκόσιοι „δ´ ἀν´
[17, 53]	καὶ Μεγάβαροι οἱ ὑπὲρ Συήνης	Αἰθίοπες·	εἰσὶ δ´ οὗτοι νομάδες καὶ
[17, 54]	εὐδαίμονα πᾶσαν. ~Ἐπειδὴ δὲ οἱ	Αἰθίοπες	καταφρονήσαντες τῷ μέρος τι τῆς
[17, 5]	σχεδόν τι πάντα (οἱ δ´	Αἰθίοπες	οὐ πάνυ χρῶνται τῇ Ἐρυθρᾷ
[17, 53]	πρὸς μεσημβρίαν καὶ Μερόην ἀνήκοντες	Αἰθίοπες,	οὐδ´ οὗτοι πολλοὶ οὔτε ἐν
[17, 3]	ἐκβολῶν. καὶ μὴν οἵ γε	Αἰθίοπες	τὸ πλέον νομαδικῶς ζῶσι καὶ
[17, 40]	ἄρκτου μεταξύ, γεννᾶται δ´ ἐν	Αἰθιοπίᾳ·	ἀετὸν δὲ Θηβαῖοι, λέοντα δὲ
[17, 5]	τοῦτο καὶ διότι Σέσωστρις τὴν	Αἰθιοπίαν	ἐπῆλθεν ἅπασαν μέχρι τῆς κινναμωμοφόρου,
[17, 3]	αὐτὴν ἀνυδρίαν. ἀλλὰ τὴν μὲν	Αἰθιοπίαν	οὔτε πᾶσαν διέξεισιν ὁ Νεῖλος
[17, 12]	δ´ ἐπὶ τῶν ὅρων τῆς	Αἰθιοπίας	ἐν Συήνῃ, φρουρὰ τοῖς τόποις,
[17, 3]	ὅροι τῆς Αἰγύπτου καὶ τῆς	Αἰθιοπίας,	ἕως τῶν ἐπὶ θάλατταν ἐκβολῶν.
[17, 48]	μὲν ἐπὶ τῶν ὅρων τῆς	Αἰθιοπίας	καὶ τῆς Αἰγύπτου πόλις, ἡ
[17, 4]	ἀρξαμένη ἀπὸ τῶν ὅρων τῆς	Αἰθιοπίας	μέχρι τῆς κορυφῆς τοῦ Δέλτα.
[17, 33]	πόρρωθεν· ἀπὸ γὰρ τῶν τῆς	Αἰθιοπίας	ὀρῶν· καὶ τῷ σκληρὸς εἶναι
[17, 1]	καὶ τῆς Αἰγύπτου καὶ τῆς	Αἰθιοπίας,	τὰ τῶν Τρωγλοδυτῶν καὶ τῶν
[17, 5]	θερινῶν πληρούμενον τὸν Νεῖλον, τῆς	Αἰθιοπίας	τῆς ἄνω κλυζομένης, καὶ μάλιστα
[17, 54]	ἀναφυγεῖν αὐτοὺς εἰς Ψέλχιν πόλιν	Αἰθιοπικήν,	καὶ πρεσβεύεται τά τε ληφθέντα
[17, 49]	καὶ τῇ ποικιλίᾳ πολὺ ἐξηλλαγμένον·	Αἰθιοπικὸν	δ´ ἔφασαν εἶναι, κἀκεῖθεν κομίζεσθαι,
[17, 45]	καὶ ὁ Ἀράβιος καὶ τοῦ	Αἰθιοπικοῦ	ὁ τῷ Ἀραβίῳ κόλπῳ κατακομιζόμενος
[17, 13]	Ἰνδικῆς καὶ τῶν ἄκρων τῶν	Αἰθιοπικῶν,	ἐξ ὧν ὁ πολυτιμότατος κομίζεται
[17, 4]	λέγωμεν νυνί. ~Ἀπὸ γὰρ τῶν	Αἰθιοπικῶν	τερμόνων ῥεῖ ἐπ´ εὐθείας ὁ
[17, 54]	ἣ καθ´ ἡμᾶς ἦρξε τῶν	Αἰθιόπων,	ἀνδρική τις γυνὴ πεπηρωμένη τὸν
[17, 3]	καὶ ὑπὲρ αὐτὴν τῇ τῶν	Αἰθιόπων	ὁ Νεῖλος παρασκευάζει, ποτίζων τε
[17, 49]	Φιλὰς εἶναι συμβαίνει, κοινὴν κατοικίαν	Αἰθιόπων	τε καὶ Αἰγυπτίων, κατεσκευασμένην ὥσπερ
[17, 2]	τὴν Ἐρυθρὰν Μεγάβαροι καὶ Βλέμμυες,	Αἰθιόπων	ὑπακούοντες, Αἰγυπτίοις δ´ ὅμοροι· παρὰ
[17, 2]	τῶν ἀγκώνων, οὐχ ὑποταττόμενοι τοῖς	Αἰθίοψιν,	ἀλλ´ ἰδίᾳ κατὰ πλείους βασιλείας
[17, 53]	χώρα φρουρεῖται· τολμήσασι δὲ τοῖς	Αἰθίοψιν	ἐπιθέσθαι κινδυνεῦσαι τῇ χώρᾳ συνέπεσε
[17, 35]	κατὰ Ἡρώων πόλιν καὶ τὸν	Αἰλανίτην	μυχόν. ~Εἴρηται δὲ περὶ τούτων
[17, 53]	τοὺς λοιποὺς ἔπαυσε. Γάλλος τε	Αἴλιος	μέρει τῆς ἐν Αἰγύπτῳ φρουρᾶς
[17, 46]	ἐπὶ τῶν τόπων μετὰ Γάλλου	Αἰλίου	καὶ τοῦ πλήθους τῶν συνόντων
[17, 54]	Αἰγύπτῳ δυνάμεως ἀπεσπάσθαι μετὰ Γάλλου	Αἰλίου	πολεμοῦντος πρὸς τοὺς Ἄραβας, ἐπῆλθον
[17, 29]	Ἀλεξανδρείας ἀναπλέοντι εἰς τὴν Αἴγυπτον	Αἰλίῳ	Γάλλῳ τῷ ἡγεμόνι Χαιρήμων τοὔνομα,
[17, 40]	μὲν πεζῶν τρία, βοῦν κύνα	αἴλουρον,	τῶν δὲ πτηνῶν δύο, ἱέρακα
[17, 14]	ἑξῆς ἄκρα Δρέπανον καὶ νῆσος	Αἰνησίππεια	ἔχουσα λιμένα καὶ κώμη Ἆπις,
[17, 14]	τε Αἰγυπτίων κώμη καὶ ἡ	Αἰνησίσφυρα	ἄκρα, καὶ Τυνδάρειοι σκόπελοι, νησίδια
[17, 54]	δὲ ἐξ ἐφόδου τὸ φρούριον	αἱρεῖ,	καὶ μετὰ ταῦτα ὥρμησεν ἐπὶ
[17, 54]	Ἀλεξάνδρειαν, ἐπελθών τε τὴν Ψέλχιν	αἱρεῖ·	προσαριθμουμένου δὲ τοῖς ἑαλωκόσι τοῦ
[17, 36]	τὴν ὑπ´ αὐτῷ γῆν, ἐν	αἷς	δ´ ἐξέχειν τὴν γῆν ἀποκρύπτουσαν
[17, 36]	πολλὰς καὶ εἰσοχάς, ὥστ´ ἐν	αἷς	μὲν ἀπολαμβάνεσθαι τὸ σύμπαν ἢ
[17, 54]	εἶναι τῆς χώρας ἀλλὰ Καίσαρα·	αἰτησαμένων	δ´ ἡμέρας τρεῖς εἰς βουλὴν
[17, 5]	λέγειν τὴν ἐκ τῶν ὄμβρων	αἰτίαν	τῶν θερινῶν παρὰ Ἀριστοτέλους λαβόντα,
[17, 54]	τε ληφθέντα ἀπαιτῶν καὶ τὰς	αἰτίας	δι´ ἃς ἦρξαν πολέμου· λεγόντων
[17, 12]	εὐκρινῶς πολιτικὸν διὰ τὰς αὐτὰς	αἰτίας,	κρεῖττον δ´ ἐκείνων ὅμως· καὶ
[17, 40]	δ´ ἄλλο τι· τὰς δ´	αἰτίας	οὐχ ὁμολογουμένας λέγουσιν. ~Ἑξῆς δ´
[17, 46]	διὰ γὰρ τὸ ἄδηλον τῆς	αἰτίας	πᾶν μᾶλλον ἐπέρχεται πιστεύειν ἢ
[17, 54]	Φιλὰς ἐξ ἐφόδου διὰ τὸ	αἰφνίδιον	καὶ ἐξηνδραποδίσαντο, ἀνέσπασαν δὲ καὶ
[17, 54]	καὶ ἀποδούσης τοὺς ἐκ Συήνης	αἰχμαλώτους	καὶ τοὺς ἀνδριάντας, ἐπελθὼν λαμβάνει
[17, 54]	ἀπῆρεν εἰς Ἀλεξάνδρειαν· καὶ τῶν	αἰχμαλώτων	τοὺς μὲν ἐλαφυροπώλησε, χιλίους δὲ
[17, 34]	κατοικία παλαιὰ τῶν Μενελάῳ συγκατακολουθησάντων	αἰχμαλώτων	Τρώων, καταμεινάντων δ´ αὐτόθι. ~Μετὰ
[17, 11]	δ´ ἦν καὶ Δίων ὁ	Ἀκαδημαϊκὸς	ἀρχιπρεσβευτὴς γεγονώς. καταχθεὶς οὖν ὑπὸ
[17, 35]	Ὀσίριδος ἱερὸν καὶ τὸ τῆς	ἀκάνθης	ἄλσος τῆς Θηβαϊκῆς ἐξ ἧς
[17, 35]	δ´ αὐτόθι. ~Μετὰ δὲ Μέμφιν	Ἄκανθος	πόλις ὁμοίως ἐν τῇ Λιβύῃ
[17, 42]	ποταμοῦ. περὶ δὲ τὴν διώρυγα	ἀκανθῶν	τῶν Αἰγυπτίων ἄλσος ἐστὶν ἱερὸν
[17, 50]	προσκαθήμενοι ῥᾳδίως ἐπεραιώθημεν δεδιότες μάτην·	ἀκίνδυνα	γάρ ἐστιν, ἂν μή τις
[17, 27]	νῦν Διοσπόλει, οἱ μὲν ἑστῶτες	ἀκμὴν	πυρίβρωτοι οἱ δὲ καὶ κείμενοι.
[17, 17]	κατορχουμένων ἀνέδην μετὰ τῆς ἐσχάτης	ἀκολασίας	καὶ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, τῶν
[17, 36]	ἄκρα τῶν τοῦ κόσμου μερῶν·	ἄκρα	δὲ τῆς σφαίρας τὸ μέσον
[17, 14]	τέτταρα ἔχοντα λιμένα· εἶθ´ ἑξῆς	ἄκρα	Δρέπανον καὶ νῆσος Αἰνησίππεια ἔχουσα
[17, 9]	τε χοιράδες καὶ ἡ Λοχιὰς	ἄκρα	ἔχουσα βασίλειον. εἰσπλεύσαντι δ´ ἐν
[17, 14]	Αἰγυπτίων κώμη καὶ ἡ Αἰνησίσφυρα	ἄκρα,	καὶ Τυνδάρειοι σκόπελοι, νησίδια τέτταρα
[17, 6]	ἠπείρῳ καὶ τῇ κατ´ αὐτὴν	ἄκρᾳ	(καλεῖται δ´ ἄκρα Λοχιάς) καὶ
[17, 18]	πλέον ἔκκειται ταπεινὴ καὶ ἀμμώδης	ἄκρα·	καλεῖται δὲ Ἀγνοῦ κέρας· εἶθ´
[17, 14]	στάδιοι. μεταξὺ δὲ πρῶτον μὲν	ἄκρα	λευκόγειος, Λευκὴ ἀκτὴ καλουμένη· ἔπειτα
[17, 6]	κατ´ αὐτὴν ἄκρᾳ (καλεῖται δ´	ἄκρα	Λοχιάς) καὶ ποιεῖ τὸν λιμένα
[17, 16]	τὴν Νικόπολιν καὶ τὸ Ζεφύριον,	ἄκρα	ναΐσκον ἔχουσα Ἀρσινόης Ἀφροδίτης· τὸ
[17, 36]	δ´ ἀνθρώποις τὴν γῆν, τὰ	ἄκρα	τῶν τοῦ κόσμου μερῶν· ἄκρα
[17, 6]	ἀμφίστομον. ᾐὼν γάρ ἐστι κολπώδης,	ἄκρας	εἰς τὸ πέλαγος προβεβλημένη δύο·
[17, 3]	μερίδες. ἐδέησε δὲ τῆς ἐπ´	ἀκριβὲς	καὶ κατὰ λεπτὸν διαιρέσεως διὰ
[17, 43]	ἐσθῆτα, ἔξωθέν τε τῆς θεμιστείας	ἀκροάσασθαι	πάντας πλὴν Ἀλεξάνδρου, τοῦτον δ´
[17, 6]	καὶ αὐτὸ τὸ τῆς νησῖδος	ἄκρον	πέτρα περίκλυστος, ἔχουσα πύργον θαυμαστῶς
[17, 9]	μέσον τὸν λιμένα ἐπὶ τῷ	ἄκρῳ	κατεσκεύασε δίαιταν βασιλικὴν ἣν Τιμώνιον
[17, 15]	βύβλος ψιλὴ ῥάβδος ἐστὶν ἐπ´	ἄκρῳ	χαίτην ἔχουσα, ὁ δὲ κύαμος
[17, 21]	ἐστι, καὶ ἐπί γε τῶν	ἄκρων	αὐτῆς ἵδρυται τὸ Πηλούσιον· ἀλλ´
[17, 6]	αὐτῷ κατὰ μῆκος· τῶν δ´	ἄκρων	τῆς Φάρου τὸ μὲν ἑῷον
[17, 13]	μέχρι τῆς Ἰνδικῆς καὶ τῶν	ἄκρων	τῶν Αἰθιοπικῶν, ἐξ ὧν ὁ
[17, 27]	δὲ σιδήρῳ διελωβᾶτο τῶν ἱερῶν,	ἀκρωτηριάζων	καὶ περικαίων, καθάπερ καὶ τοὺς
[17, 14]	πρῶτον μὲν ἄκρα λευκόγειος, Λευκὴ	ἀκτὴ	καλουμένη· ἔπειτα Φοινικοῦς λιμὴν καὶ
[17, 11]	ἐτεκνοποιήσατο ἐξ αὐτῆς, τόν τε	Ἀκτιακὸν	πόλεμον συνήρατο ἐκείνῃ καὶ συνέφυγε·
[17, 9]	εἰς Ἀλεξάνδρειαν μετὰ τὴν ἐν	Ἀκτίῳ	κακοπραγίαν, Τιμώνειον αὑτῷ κρίνας τὸν
[17, 25]	εὔριπον ὥστε ὅτε βούλοιντο ἐκπλεῖν	ἀκωλύτως	εἰς τὴν ἔξω θάλατταν καὶ
[17, 29]	γελώμενος δὲ τὸ πλέον ὡς	ἀλαζὼν	καὶ ἰδιώτης· ἐκεῖ δ´ οὖν
[17, 6]	θεὸς Καῖσαρ ἐν τῷ πρὸς	Ἀλεξανδρέας	πολέμῳ τεταγμένην μετὰ τῶν βασιλέων·
[17, 7]	καὶ λοιμικῶν κατάρχει παθῶν. ἐν	Ἀλεξανδρείᾳ	δὲ τοῦ θέρους ἀρχομένου πληρούμενος
[17, 6]	τούτου καὶ τὸ κυριώτατον ἡ	Ἀλεξάνδρειά	ἐστι καὶ τὰ περὶ αὐτήν,
[17, 7]	ἄν τις ἔν τε τῇ	Ἀλεξανδρείᾳ	καὶ τῇ Δικαιαρχείᾳ γενόμενος, ὁρῶν
[17, 15]	τοῦτο· καὶ δὴ καὶ ἡ	Ἀλεξάνδρεια	μεστὴ τούτων ἐστὶ κατὰ τὰ
[17, 8]	ὁ Πτολεμαῖος ἐκήδευσεν ἐν τῇ	Ἀλεξανδρείᾳ	ὅπου νῦν ἔτι κεῖται, οὐ
[17, 13]	μονοπωλίας ἔχει· μόνη γὰρ ἡ	Ἀλεξάνδρεια	τῶν τοιούτων ὡς ἐπὶ τὸ
[17, 54]	ναυσί, καὶ καταπέμπει παραχρῆμα εἰς	Ἀλεξάνδρειαν,	ἐπελθών τε τὴν Ψέλχιν αἱρεῖ·
[17, 30]	ὥσπερ καὶ τὰ περὶ τὴν	Ἀλεξάνδρειαν	καὶ τὴν Μαρεῶτιν, τὰ δ´
[17, 54]	ἐνιαυτῶν τετρακοσίοις ἀνδράσιν, ἀπῆρεν εἰς	Ἀλεξάνδρειαν·	καὶ τῶν αἰχμαλώτων τοὺς μὲν
[17, 35]	ἀνέλαιός ἐστι πλὴν τῶν κατ´	Ἀλεξάνδρειαν	κήπων, οἳ μέχρι τοῦ ἐλαίαν
[17, 18]	ἐχρῶντο ὡς ἐμπορίῳ, τῶν κατ´	Ἀλεξάνδρειαν	λιμένων ἀποκεκλειμένων, ὡς προείπομεν. μετὰ
[17, 9]	ὑπὸ τῶν φίλων ἀπῆρεν εἰς	Ἀλεξάνδρειαν	μετὰ τὴν ἐν Ἀκτίῳ κακοπραγίαν,
[17, 32]	τε καὶ εὔανδρος, δευτέρα μετὰ	Ἀλεξάνδρειαν,	μιγάδων ἀνδρῶν, καθάπερ καὶ τῶν
[17, 51]	Δέλτα τόποις καὶ περὶ τὴν	Ἀλεξάνδρειαν,	ὁ ἐν τῇ Θηβαΐδι φοῖνιξ
[17, 12]	καθ´ ὃν ἧκεν εἰς τὴν	Ἀλεξάνδρειαν	ὁ Πολύβιος (καταστασιαζόμενος γὰρ ὁ
[17, 51]	περὶ τὸ Δέλτα καὶ τὴν	Ἀλεξάνδρειαν	τοσοῦτον διαλλάττουσιν, ἐκείνης πρὸς ἄλλῳ
[17, 14]	ἀπὸ δὲ τοῦ Παραιτονίου {εἰς	Ἀλεξάνδρειαν}	χίλιοί που καὶ τριακόσιοι στάδιοι.
[17, 29]	ἱερά. παρηκολούθει δέ τις ἐξ	Ἀλεξανδρείας	ἀναπλέοντι εἰς τὴν Αἴγυπτον Αἰλίῳ
[17, 24]	θήκης. ~Ἀπὸ μὲν δὴ τῆς	Ἀλεξανδρείας	ἐπὶ τὴν τοῦ Δέλτα κορυφὴν
[17, 16]	Σχεδίαν· διέχει δὲ τετράσχοινον τῆς	Ἀλεξανδρείας	ἡ Σχεδία, κατοικία πόλεως, ἐν
[17, 14]	Χερρόνησος φρούριον, πλησίον ἤδη τῆς	Ἀλεξανδρείας	καὶ τῆς Νεκροπόλεως ἐν ἑβδομήκοντα
[17, 16]	αὕτη κατοικία πλησίον τῆς τε	Ἀλεξανδρείας	καὶ τῆς Νικοπόλεως ἐπ´ αὐτῇ
[17, 17]	πανηγυριστῶν ὄχλος τῶν ἐκ τῆς	Ἀλεξανδρείας	κατιόντων τῇ διώρυγι· πᾶσα γὰρ
[17, 17]	εἴκοσι καὶ ἑκατὸν σταδίοις ἀπὸ	Ἀλεξανδρείας	πεζῇ ἰοῦσιν, ἐπώνυμος Κανώβου τοῦ
[17, 7]	δὲ καὶ τὰ ἐκκομιζόμενα ἐξ	Ἀλεξανδρείας	πλείω τῶν εἰσκομιζομένων ἐστί· γνοίη
[17, 10]	τριάκοντα δέ εἰσιν ἀπὸ τῆς	Ἀλεξανδρείας	στάδιοι. τοῦτον δὲ ἐτίμησεν ὁ
[17, 11]	δὲ Κλεοπάτραν. οἱ μὲν οὖν	Ἀλεξανδρεῖς	ἀπέδειξαν βασιλέας τόν τε πρεσβύτερον
[17, 7]	πελάγους, ὥστε κάλλιστα τοῦ θέρους	Ἀλεξανδρεῖς	διάγουσιν. ~Ἔστι δὲ χλαμυδοειδὲς τὸ
[17, 11]	ἀνταγωνισταῖς. τοῦτον μὲν οὖν οἱ	Ἀλεξανδρεῖς	ἐξέβαλον, τριῶν δ´ αὐτῷ θυγατέρων
[17, 12]	δ´ ἦν γένος τὸ τῶν	Ἀλεξανδρέων	οὐδ´ αὐτὸ εὐκρινῶς πολιτικὸν διὰ
[17, 53]	κατέλυσε. Πετρώνιός τε ὕστερον τοῦ	Ἀλεξανδρέων	πλήθους τοσούτων μυριάδων ὁρμήσαντος ἐπ´
[17, 6]	Ῥακῶτιν, ἣ νῦν μὲν τῆς	Ἀλεξανδρέων	πόλεώς ἐστι μέρος τὸ ὑπερκείμενον
[17, 14]	τὸ πολὺ φῦλον χρῆται τῶν	Ἀλεξανδρέων·	σκώπτονται δὲ μάλιστα αἱ Ἀντίφραι.
[17, 11]	~Πτολεμαῖος γὰρ ὁ Λάγου διεδέξατο	Ἀλέξανδρον,	ἐκεῖνον δὲ {ὁ} Φιλάδελφος, τοῦτον
[17, 43]	ὁ γοῦν Καλλισθένης φησὶ τὸν	Ἀλέξανδρον	φιλοδοξῆσαι μάλιστα ἀνελθεῖν ἐπὶ τὸ
[17, 6]	τοὺς ἔξωθεν ἐπιόντας. ἐπελθὼν δὲ	Ἀλέξανδρος,	ἰδὼν τὴν εὐκαιρίαν ἔγνω τειχίζειν
[17, 8]	τῶν βασιλέων ταφαὶ καὶ ἡ	Ἀλεξάνδρου·	ἔφθη γὰρ τὸ σῶμα ἀφελόμενος
[17, 8]	τε καὶ τὰ παιδία τὰ	Ἀλεξάνδρου	καὶ ἡ γυνὴ Ῥωξάνη ἀπῆραν
[17, 43]	τῆς ἐκ Διὸς γενέσεως τοῦ	Ἀλεξάνδρου	καὶ τῆς ἐσομένης περὶ Ἄρβηλα
[17, 8]	Μακεδονίαν· τὸ δὲ σῶμα τοῦ	Ἀλεξάνδρου	κομίσας ὁ Πτολεμαῖος ἐκήδευσεν ἐν
[17, 43]	δὲ μάλιστα τοῦτο οἱ τὰς	Ἀλεξάνδρου	πράξεις ἀναγράψαντες, προστιθέντες μὲν πολὺ
[17, 43]	τῆς θεμιστείας ἀκροάσασθαι πάντας πλὴν	Ἀλεξάνδρου,	τοῦτον δ´ ἔνδοθεν. εἶναι δ´
[17, 45]	τὴν Ἐρυθρὰν κατὰ πόλιν Βερενίκην,	ἀλίμενον	μὲν τῇ δ´ εὐκαιρίᾳ τοῦ
[17, 6]	χάριν, ὥς φησιν ἡ ἐπιγραφή.	ἀλιμένου	γὰρ οὔσης καὶ ταπεινῆς τῆς
[17, 19]	πρὸς τοῦτο πάμπολυ καὶ τοῦ	ἀλιμένου	καὶ τοῦ μηδὲ τὸν ὄντα
[17, 53]	ἔξωθεν, ἀπὸ μὲν τῶν ἄρκτων	ἀλιμένῳ	παραλίᾳ καὶ πελάγει τῷ Αἰγυπτίῳ
[17, 34]	τι τὴν αὐτὴν ἀπορίαν ὑπογράφουσιν·	ἀλλ´	αὗται μὲν ἐν τῇ κινήσει
[17, 36]	τὸ μέσον καὶ τὸ ἐξωτάτω.	ἀλλ´	ἐπειδὴ τῇ γῇ περίκειται τὸ
[17, 21]	ἄκρων αὐτῆς ἵδρυται τὸ Πηλούσιον·	ἀλλ´	ἔρημος ἅπασά ἐστι καὶ ἄβατος
[17, 5]	δ´ „εἰς Αἰγύπτοιο διιπετέος ποταμοῖο.	ἀλλ´	ἐῶ ταῦτα πολλῶν εἰρηκότων ὧν
[17, 3]	τοῦ ποταμοῦ πλείω ποτίζει γῆν,	ἀλλ´	ἡ ἐπιμέλεια πολλάκις καὶ τῆς
[17, 15]	τι ἰσοΰψεις ῥάβδοι ὅσον δεκάποδες.	ἀλλ´	ἡ μὲν βύβλος ψιλὴ ῥάβδος
[17, 29]	ἐκπλήρωσιν τοῦ ἐνιαυσίου χρόνου παρέδοσαν·	ἀλλ´	ἠγνοεῖτο τέως ὁ ἐνιαυτὸς παρὰ
[17, 2]	ἀγκώνων, οὐχ ὑποταττόμενοι τοῖς Αἰθίοψιν,	ἀλλ´	ἰδίᾳ κατὰ πλείους βασιλείας διειλημμένοι.
[17, 29]	ἐδείκνυτο τῆς τοιαύτης ἀσκήσεως προεστώς,	ἀλλ´	οἱ ἱεροποιοὶ μόνον καὶ ἐξηγηταὶ
[17, 18]	μὲν οὖν εἰσαγωγὰς τὰ στόματα,	ἀλλ´	οὐκ εὐφυεῖς οὐδὲ μεγάλοις πλοίοις
[17, 54]	ὡς ἀδικοῖντο ὑπὸ τῶν νομάρχων,	ἀλλ´	οὐκ ἔφη τούτους ἡγεμόνας εἶναι
[17, 18]	οὐκ εὐφυεῖς οὐδὲ μεγάλοις πλοίοις	ἀλλ´	ὑπηρετικοῖς διὰ τὸ βραχέα εἶναι
[17, 44]	ὥστε μηδὲν ὑπ´ αὐτῶν πάσχειν	ἀλλὰ	καὶ κολυμβᾶν ἀδεῶς καὶ διαπερᾶν,
[17, 36]	οὔσης καὶ ἐγγυτάτω τῆς μεταπτώσεως,	ἀλλὰ	καὶ τῆς γῆς πολλὴν εἰς
[17, 49]	ἡμῖν καὶ ἐν Αἰγύπτῳ ἱέραξιν,	ἀλλὰ	καὶ τῷ μεγέθει μεῖζον ἦν
[17, 6]	τὴν νῆσον τὸ ἔργον τοῦτο,	ἀλλὰ	καὶ ὑδραγώγιον, ὅτε γε ᾠκεῖτο·
[17, 54]	τούτους ἡγεμόνας εἶναι τῆς χώρας	ἀλλὰ	Καίσαρα· αἰτησαμένων δ´ ἡμέρας τρεῖς
[17, 46]	ἡμέρας μὴ κατὰ σελήνην ἄγειν	ἀλλὰ	κατὰ ἥλιον, τοῖς τριακονθημέροις δώδεκα
[17, 28]	οὐδὲν ἔχει χαρίεν οὐδὲ γραφικόν,	ἀλλὰ	ματαιοπονίαν ἐμφαίνει μᾶλλον. ~Ἐν δὲ
[17, 43]	Βραγχίδαις τὰς ἀποθεσπίσεις διὰ λόγων,	ἀλλὰ	νεύμασι καὶ συμβόλοις τὸ πλέον,
[17, 45]	ἰσθμὸν δύο πόλεις ἑκατέρωθέν εἰσιν.	ἀλλὰ	νῦν ἡ Κοπτὸς καὶ ὁ
[17, 51]	καρυωτός· σκληρότερος δ´ ὁ Θηβαϊκός,	ἀλλὰ	τῇ γεύσει εὐστομώτερος. ἔστι δὲ
[17, 3]	ἔρημον διὰ τὴν αὐτὴν ἀνυδρίαν.	ἀλλὰ	τὴν μὲν Αἰθιοπίαν οὔτε πᾶσαν
[17, 28]	δ´ οὐδέν, ἢ οὐκ ἀνθρωπόμορφον,	ἀλλὰ	τῶν ἀλόγων ζῴων τινός· τοῦ
[17, 36]	δ´ ἔνυδρον ζῷον ὁ ἄνθρωπος,	ἀλλὰ	χερσαῖον καὶ ἐναέριον καὶ πολλοῦ
[17, 28]	τῶν προπύλων οὔτε τῶν σφιγγῶν·	ἄλλα	δ´ ἐν ἄλλοις ἱεροῖς, ὥσπερ
[17, 40]	δύο, λεπιδωτὸν ἰχθὺν καὶ ὀξύρυγχον·	ἄλλα	δ´ ἐστὶν ἃ τιμῶσι καθ´
[17, 5]	γὰρ τῆς τάξεως τά γε	ἄλλα	καὶ τῇ φράσει καὶ τῇ
[17, 29]	παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ὡς καὶ	ἄλλα	πλείω, ἕως οἱ νεώτεροι ἀστρολόγοι
[17, 35]	τε καὶ ὄσπρια καὶ τὰ	ἄλλα	σπέρματα πάμπολλα. θαυμαστὴν δὲ καὶ
[17, 36]	ἀνθρώπους, ὧν ἕνεκεν καὶ τὰ	ἄλλα	συνέστηκε. τοῖς μὲν οὖν θεοῖς
[17, 10]	διώρυγος τό τε Σαράπειον καὶ	ἄλλα	τεμένη ἀρχαῖα ἐκλελειμμένα πως διὰ
[17, 31]	νομιζόμενος, διάλευκος τὸ μέτωπον καὶ	ἄλλα	τινὰ μικρὰ τοῦ σώματος, τἆλλα
[17, 18]	τὸ Πηλουσιακόν. ἔστι δὲ καὶ	ἄλλα	τούτων μεταξὺ ὡς ἂν ψευδοστόματα
[17, 24]	τὰς αὐτὰς λίμνας συμβάλλουσι καὶ	ἄλλαι	δύο διώρυγες. ~Ἄλλη δ´ ἐστὶν
[17, 10]	καλούμενός ἐστι καὶ αἱ παρακείμεναι	ἄλλαι	μέχρι τῆς διώρυγος τῆς Κανωβικῆς.
[17, 4]	καὶ Ἡρακλειωτικόν· μεταξὺ δὲ τούτων	ἄλλαι	πέντε εἰσὶν ἐκβολαὶ αἵ γε
[17, 7]	τοῦ Νείλου. αἱ μὲν γὰρ	ἄλλαι	πόλεις αἱ ἐπὶ λιμνῶν ἱδρυμέναι
[17, 5]	ἐλεφάντων θήραν, καὶ εἴ τινες	ἄλλαι	χρεῖαι παρώξυνον ἐκεῖσε ἄνδρας προχειρίζεσθαι
[17, 24]	Πηλούσιον ἐν τῇ Ἀραβίᾳ· καὶ	ἄλλας	δὲ λέγει λίμνας καὶ διώρυγας
[17, 3]	πάλιν δ´ οἱ νομοὶ τομὰς	ἄλλας	ἔσχον· εἰς γὰρ τοπαρχίας οἱ
[17, 3]	διῄρηντο, καὶ αὗται δ´ εἰς	ἄλλας	τομάς· ἐλάχισται δ´ αἱ ἄρουραι
[17, 35]	κατὰ τὴν ὀδμήν· ἡ δ´	ἄλλη	Αἴγυπτος ἀνέλαιός ἐστι πλὴν τῶν
[17, 14]	θαλάττῃ, πανήγυριν δεχομένη μεγάλην· καὶ	ἄλλη	δ´ ἐστὶ Ταπόσειρις ἐπέκεινα τῆς
[17, 25]	συμβάλλουσι καὶ ἄλλαι δύο διώρυγες.	~Ἄλλη	δ´ ἐστὶν ἐκδιδοῦσα εἰς τὴν
[17, 36]	καὶ ὄρη καὶ πεδία εἰς	ἄλληλα	μεταπίπτειν· περὶ ὧν καὶ πρότερον
[17, 36]	αὐτὴν ἑκάτερον, καὶ ταῦτα εἰς	ἄλληλα	φυσικωτάτης οὔσης καὶ ἐγγυτάτω τῆς
[17, 37]	γάρ εἰσιν αὐλαὶ περίστυλοι συνεχεῖς	ἀλλήλαις	ἐφ´ ἕνα στίχον πᾶσαι καὶ
[17, 8]	δίχα καὶ πρὸς ὀρθὰς τέμνουσιν	ἀλλήλας.	ἔχει δ´ ἡ πόλις τεμένη
[17, 8]	ἐστίν· ἅπαντα μέντοι συναφῆ καὶ	ἀλλήλοις	καὶ τῷ λιμένι καὶ ὅσα
[17, 31]	τούτῳ ταύρων ἀγῶνας συντελεῖσθαι πρὸς	ἀλλήλους,	οὓς ἐπίτηδες τρέφουσί τινες, ὥσπερ
[17, 28]	εἴκοσιν ἢ μικρῷ πλείους ἀπ´	ἀλλήλων	διέχουσαι, ὥσθ´ ἕνα μὲν ἐκ
[17, 4]	ταῦτα παρατείνει καὶ διέστηκεν ἀπ´	ἀλλήλων,	ἐπὶ τοσοῦτον καὶ ὁ ποταμὸς
[17, 33]	θήκης· αὗται μὲν οὖν ἐγγὺς	ἀλλήλων	ἐπὶ τῷ αὐτῷ ἐπιπέδῳ, ἀπωτέρω
[17, 37]	τινες μακραὶ καὶ πολλαί, δι´	ἀλλήλων	ἔχουσαι σκολιὰς τὰς ὁδοὺς ὥστε
[17, 35]	(καὶ γὰρ οὐδὲ πάμπολυ ἀφεστᾶσιν	ἀλλήλων	καὶ τοῦ Παραιτονίου) μὴ ὥσπερ
[17, 28]	κατ´ ἀρχὰς μὲν ἀφεστῶτα ἀπ´	ἀλλήλων	μικρὸν πλέον ἢ τὸ πλάτος
[17, 46]	δὲ δυεῖν κολοσσῶν ὄντων μονολίθων	ἀλλήλων	πλησίον, ὁ μὲν σώζεται, τοῦ
[17, 2]	εἶναι πόλιν ὁμώνυμον τῇ νήσῳ·	ἄλλην	δ´ εἶναι νῆσον ὑπὲρ τῆς
[17, 12]	τόποις, τρεῖς δὲ κατὰ τὴν	ἄλλην	χώραν. εἰσὶ δὲ καὶ ἱππαρχίαι
[17, 11]	ὁ Αὐλητής, ὃς χωρὶς τῆς	ἄλλης	ἀσελγείας χοραυλεῖν ἤσκησε, καὶ ἐπ´
[17, 37]	μέγεθος, ξύλων οὐδαμοῦ καταμεμιγμένων οὐδ´	ἄλλης	ὕλης οὐδεμιᾶς· ἀναβάντα τε ἐπὶ
[17, 28]	εἶτ´ ἄλλο προελθόντι πρόπυλον, εἶτ´	ἄλλο·	οὐκ ἔστι δὲ διωρισμένος ἀριθμὸς
[17, 28]	τὰς σφίγγας πρόπυλον μέγα, εἶτ´	ἄλλο	προελθόντι πρόπυλον, εἶτ´ ἄλλο· οὐκ
[17, 40]	μυγαλῆν δὲ Ἀθριβῖται, ἄλλοι δ´	ἄλλο	τι· τὰς δ´ αἰτίας οὐχ
[17, 40]	τράγον Μενδήσιοι, μυγαλῆν δὲ Ἀθριβῖται,	ἄλλοι	δ´ ἄλλο τι· τὰς δ´
[17, 27]	ἐκομίσθησαν οἱ μὴ κεκακωμένοι τελέως,	ἄλλοι	δ´ εἰσὶ κἀκεῖ καὶ ἐν
[17, 33]	εἰς Ναύκρατιν Λέσβιον κατ´ ἐμπορίαν,	ἄλλοι	δ´ ὀνομάζουσι Ῥοδῶπιν· μυθεύουσι δ´
[17, 17]	δέ τινες καὶ τὰς θεραπείας,	ἄλλοι	δὲ ἀρετὰς τῶν ἐνταῦθα λογίων.
[17, 46]	δόμοις „ἐνὶ κτήματα κεῖται. καὶ	ἄλλοι	δὲ τοιαῦτα λέγουσι, μητρόπολιν τιθέντες
[17, 44]	θηρίων νενόμισται. οἱ μὲν γὰρ	ἄλλοι	καίπερ εἰδότες τὴν κακίαν τοῦ
[17, 14]	εἶτ´ ἄλλος λιμὴν Λεύκασπις καὶ	ἄλλοι	πλείους· εἶτα Κυνὸς σῆμα· εἶτα
[17, 6]	δ´ ἐπὶ Φάρον τὴν νῆσον	ἄλλοι	στάδιοι πεντήκοντα πρὸς τοῖς ἑκατόν.
[17, 52]	~Πολλὰ δ´ Ἡρόδοτός τε καὶ	ἄλλοι	φλυαροῦσιν, ὥσπερ μέλος ἢ ῥυθμὸν
[17, 44]	ἀπάρχεσθαι τῷ θεῷ, καθάπερ τοῖς	ἄλλοις	θεοῖς ἔθος. μετὰ δὲ τὴν
[17, 28]	τῶν σφιγγῶν· ἄλλα δ´ ἐν	ἄλλοις	ἱεροῖς, ὥσπερ καὶ τὰ μήκη
[17, 42]	κατοικία καὶ εὔοινος καὶ τοῖς	ἄλλοις	ἱκανή, δευτέρα δ´ ἡ κατὰ
[17, 34]	ἡ σκέψις. εἴρηται δ´ ἐν	ἄλλοις	καὶ διότι περὶ τὸ μέταλλον
[17, 48]	ἐπισκοποῦντες οὖν ταύτας διασημαίνουσι τοῖς	ἄλλοις,	ὅπως εἰδεῖεν· πρὸ πολλοῦ γὰρ
[17, 22]	νομίζονται, οἱ δὲ παρὰ τοῖς	ἄλλοις,	παρὰ πολλοῖς γὰρ δὴ ἔν
[17, 31]	ναοῦ τε μεγέθει καὶ τοῖς	ἄλλοις.	πρόκειται δ´ ἐν τῷ δρόμῳ
[17, 53]	πρὸς πόλεμον οὔτε πρὸς τὸν	ἄλλον	βίον. καὶ νῦν δὲ διάκειται
[17, 2]	Ἀστασόβαν καλοῦσι, τὸν δ´ Ἀστάπουν	ἄλλον	εἶναι, ῥέοντα ἔκ τινων λιμνῶν
[17, 50]	μείζονι καὶ ἐπ´ ἐκείνῳ πάλιν	ἄλλον·	ἔστι δ´ ὅτε αὐτοὶ καθ´
[17, 6]	προνοίας· ποιεῖ δὲ καὶ τοῦτο	ἄλλον	λιμένα τὸν τοῦ Εὐνόστου καλούμενον·
[17, 12]	ὁ τῶν πολλῶν κρίσεων κύριος·	ἄλλος	δ´ ἐστὶν ὁ προσαγορευόμενος ἰδιόλογος,
[17, 51]	ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ, ὅ τε	ἄλλος	καὶ ὁ καρυωτός· σκληρότερος δ´
[17, 14]	Ζεφύριον τὸν πλησίον τόπον· εἶτ´	ἄλλος	λιμὴν Λεύκασπις καὶ ἄλλοι πλείους·
[17, 31]	τοῦ σηκοῦ, ἐν ᾗ καὶ	ἄλλος	σηκὸς τῆς μητρὸς τοῦ βοός·
[17, 24]	τὴν σχοῖνον· ἡμῖν μέντοι πλέουσιν	ἄλλοτ´	ἄλλῳ μέτρῳ χρώμενοι τῶν σχοίνων
[17, 6]	γὰρ ἦσαν καὶ ἐπιθυμηταὶ τῆς	ἀλλοτρίας	κατὰ σπάνιν γῆς) ἐπέστησαν φυλακὴν
[17, 3]	ἀποκρύπτων οἷς διακρίνεται τό τε	ἀλλότριον	καὶ τὸ ἴδιον· ἀνάγκη δὴ
[17, 44]	κολυμβᾶν ἀδεῶς καὶ διαπερᾶν, μηδενὸς	ἄλλου	θαρροῦντος· εἴς τε τὴν Ῥώμην
[17, 5]	εἷς οὗτος) ἐκεῖνον δὲ παρ´	ἄλλου,	τὸν δὲ παρ´ Ὁμήρου διιπετέα
[17, 38]	τὸ πέραν· ἐπελθόντος δὲ καὶ	ἄλλου	τῶν ξένων κομίζοντος ὁμοίως ἀπαρχήν,
[17, 44]	ἐνταῦθα δὲ διαφερόντως παρὰ τοὺς	ἄλλους	Αἰγυπτίους ὁ κροκόδειλος ἠτίμωται καὶ
[17, 13]	Αἴγυπτον, κἀντεῦθεν πάλιν εἰς τοὺς	ἄλλους	ἐκπέμπεται τόπους, ὥστε τὰ τέλη
[17, 2]	τὸν κατὰ Συήνην, πεντακισχιλίους δὲ	ἄλλους	καὶ τριακοσίους ἐπὶ τὴν θάλατταν.
[17, 43]	τῆς συνήθους στολῆς, τοὺς δ´	ἄλλους	μετενδῦναι τὴν ἐσθῆτα, ἔξωθέν τε
[17, 3]	τῶν ἱερῶν ἐπιμελητὰς τοὺς δ´	ἄλλους	τῶν περὶ τὸν ἄνθρωπον· καὶ
[17, 24]	σχοῖνον· ἡμῖν μέντοι πλέουσιν ἄλλοτ´	ἄλλῳ	μέτρῳ χρώμενοι τῶν σχοίνων ἀπεδίδοσαν
[17, 51]	Ἀλεξάνδρειαν τοσοῦτον διαλλάττουσιν, ἐκείνης πρὸς	ἄλλῳ	φοίνικι καὶ τὸν καρυωτὸν γεννώσης,
[17, 40]	ἱερὸν ὀξυρύγχου, καίτοι καὶ τῶν	ἄλλων	Αἰγυπτίων κοινῇ τιμώντων τὸν ὀξύρυγχον.
[17, 48]	μέτρα τῶν τελείων καὶ τῶν	ἄλλων	ἀναβάσεων· ἐπισκοποῦντες οὖν ταύτας διασημαίνουσι
[17, 36]	γεννᾶν ὡς πολὺ διαφέροντα τῶν	ἄλλων	καὶ τούτων τὰ κράτιστα θεούς
[17, 45]	ὀρυττόντων βαθεῖς τινας ὑπονόμους, καὶ	ἄλλων	λίθων πολυτελῶν. ~Μετὰ δὲ τὴν
[17, 36]	σιδηρῖτις καὶ οὕτως ἐπὶ τῶν	ἄλλων.	ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῆς
[17, 48]	καὶ παραχωμάτων καὶ διωρύγων καὶ	ἄλλων	τοιούτων, καὶ τοῖς ἡγεμόσι τῶν
[17, 51]	τῇ Θηβαΐδι φοῖνιξ ἄριστος τῶν	ἄλλων	φύεται. θαυμάζειν οὖν ἄξιον πῶς
[17, 36]	μεγάλαις (οὐ γὰρ οἷόν τε	ἄλλως	τὰ τοιαῦτα καὶ τοσαῦτα καὶ
[17, 36]	τῆς ὑγρᾶς οὐσίας, ἡ μὲν	ἁλμυρὶς	ἡ δὲ γλυκεῖα καὶ πότιμος,
[17, 28]	ἢ οὐκ ἀνθρωπόμορφον, ἀλλὰ τῶν	ἀλόγων	ζῴων τινός· τοῦ δὲ προνάου
[17, 10]	τό τε δικαστήριον καὶ τὰ	ἄλση.	ἔστι δὲ καὶ Πάνειον, ὕψος
[17, 9]	καὶ ποικίλας ἔχοντα διαίτας καὶ	ἄλση·	τούτοις δ´ ὑπόκειται ὅ τε
[17, 32]	τῆς πόλεως ἐδάφους· συνάπτει δ´	ἄλσος	αὐτῷ καὶ λίμνη. ~Τετταράκοντα δ´
[17, 42]	τὴν διώρυγα ἀκανθῶν τῶν Αἰγυπτίων	ἄλσος	ἐστὶν ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος. ἔοικε
[17, 35]	ἱερὸν καὶ τὸ τῆς ἀκάνθης	ἄλσος	τῆς Θηβαϊκῆς ἐξ ἧς τὸ
[17, 6]	βασιλέως ἐπιόντος, οἱ διοικηταὶ τῶν	ἀλφίτων	μέρος τῶν παρεσκευασμένων τοῖς ἐργάταις
[17, 44]	ὑπὸ τῶν θεατῶν ὁραθῆναι, ἐμβαίνοντες	ἅμα	εἰς τὸ ὕδωρ, τοτὲ δὲ
[17, 9]	προκείμενον τοῦ ὀρυκτοῦ λιμένος, βασίλειον	ἅμα	καὶ λιμένιον ἔχον· ἐκάλεσαν δ´
[17, 36]	τοσοῦτον ὑπομνηστέον {τὸ} τῆς φύσεως	ἅμα	καὶ τὸ τῆς προνοίας ἔργον
[17, 21]	ἀμμώδης ἑρπετῶν πλῆθος ἔχει τῶν	ἀμμοδυτῶν.	~Ἀπὸ δὲ Σχεδίας ἀναπλέουσιν ἐπὶ
[17, 32]	~Ἔστι δὲ καὶ Σαράπειον ἐν	ἀμμώδει	τόπῳ σφόδρα ὥσθ´ ὑπ´ ἀνέμων
[17, 18]	ἐπὶ πλέον ἔκκειται ταπεινὴ καὶ	ἀμμώδης	ἄκρα· καλεῖται δὲ Ἀγνοῦ κέρας·
[17, 21]	δὲ τῷ ἄνυδρος εἶναι καὶ	ἀμμώδης	ἑρπετῶν πλῆθος ἔχει τῶν ἀμμοδυτῶν.
[17, 32]	σφόδρα ὥσθ´ ὑπ´ ἀνέμων θῖνας	ἄμμων	σωρεύεσθαι, ὑφ´ ὧν αἱ σφίγγες
[17, 35]	τὰ αὐτὰ περὶ τῶν κατὰ	Ἄμμωνα	τόπων καὶ τούτων (καὶ γὰρ
[17, 42]	κατὰ τὸ μαντεῖον τὸ ἐν	Ἄμμωνι·	καὶ αὗται δὲ κατοικίαι εἰσὶν
[17, 43]	διοσημιῶν. διόπερ καὶ τὸ ἐν	Ἄμμωνι	σχεδόν τι ἐκλέλειπται χρηστήριον, πρότερον
[17, 14]	Παραιτόνιον τὴν πόλιν οἱ δ´	Ἀμμωνίαν.	μεταξὺ δὲ ἥ τε Αἰγυπτίων
[17, 5]	ἦν ὁ τἀλλότρια ὑποβαλλόμενος, ἐν	Ἄμμωνος	εὕροι τις ἄν. Εὔδωρος δ´
[17, 14]	Παραιτόνιον στάδιοι ἑκατὸν εἰς δὲ	Ἄμμωνος	ὁδὸς ἡμερῶν πέντε· ἀπὸ δὲ
[17, 43]	~Πολλὰ δ´ εἰρηκότες περὶ τοῦ	Ἄμμωνος	τοσοῦτον εἰπεῖν βουλόμεθα ὅτι τοῖς
[17, 12]	ὅ τε ἐξηγητής ἐστι, πορφύραν	ἀμπεχόμενος	καὶ ἔχων πατρίους τιμὰς καὶ
[17, 54]	εἶχον θυρεούς, καὶ τούτους ὠμοβοΐνους,	ἀμυντήρια	δὲ πελέκεις, οἱ δὲ κοντούς,
[17, 10]	τῶν ἐν Νικοπόλει· καὶ γὰρ	ἀμφιθέατρον	καὶ στάδιον καὶ οἱ πεντετηρικοὶ
[17, 8]	ἐπὶ μῆκος πλευρά ἐστι τὰ	ἀμφίκλυστα	ὅσον τριάκοντα σταδίων ἔχοντα διάμετρον,
[17, 7]	καὶ αὐτὸ συμβαίνει διὰ τὸ	ἀμφίκλυστον	καὶ τὸ εὔκαιρον τῆς ἀναβάσεως
[17, 7]	γεγονός. ~Ἡ δ´ εὐκαιρία πολύτροπος·	ἀμφίκλυστόν	τε γάρ ἐστι τὸ χωρίον
[17, 23]	ᾧ κεῖσθαι τὸν Ὄσιρίν φασιν.	ἀμφισβητοῦσι	δὲ τούτου πολλοί, καὶ μάλιστα
[17, 6]	ἠπείρῳ, λιμένα πρὸς αὐτὴν ποιοῦν	ἀμφίστομον.	ᾐὼν γάρ ἐστι κολπώδης, ἄκρας
[17, 4]	τῆς θαλάττης καὶ τῶν ῥευμάτων	ἀμφοῖν	τοῦ ποταμοῦ, καὶ καλεῖται Δέλτα
[17, 5]	ἐπιχειρήσει ταὐτά ἐστι κείμενα παρ´	ἀμφοτέροις.	ἐγὼ γοῦν ἀπορούμενος ἀντιγράφων εἰς
[17, 37]	φυσικά, ἐπίκειται δὲ τοῖς στόμασιν	ἀμφοτέροις	τῆς διώρυγος κλεῖθρα οἷς ταμιεύουσιν
[17, 11]	ταῦτα ἐπακολουθήσας ὁ Σεβαστὸς Καῖσαρ	ἀμφοτέρους	κατέλυσε καὶ τὴν Αἴγυπτον ἔπαυσε
[17, 10]	ἢ φαρμάκῳ ἐπιχρίστῳ (λέγεται γὰρ	ἀμφοτέρως)	καὶ συνέβη καταλυθῆναι τὴν τῶν
[17, 13]	ἐστὶν οὗτος ὁ τόπος πρὸς	ἄμφω	πεφυκὼς εὖ, τά τε ἐκ
[17, 5]	ὑποβαλλόμενος, ἐν Ἄμμωνος εὕροι τις	ἄν.	Εὔδωρος δ´ ᾐτιᾶτο τὸν Ἀρίστωνα·
[17, 7]	τῶν εἰσκομιζομένων ἐστί· γνοίη δ´	ἄν	τις ἔν τε τῇ Ἀλεξανδρείᾳ
[17, 13]	τῆς μὲν οὖν πόλεως ταύτας	ἄν	τις λέγοι τὰς ἀρετάς· τῆς
[17, 42]	λέγεται, καὶ ὁ λαβύρινθος Μεμνόνιον	ἂν	εἴη καὶ τοῦ αὐτοῦ ἔργον
[17, 2]	Ψαμμιτίχου, καλοῦνται δὲ Σεμβρῖται, ὡς	ἂν	ἐπήλυδες· βασιλεύονται δὲ ὑπὸ γυναικός,
[17, 46]	καὶ σύνεστιν οἷς βούλεται μέχρι	ἂν	ἡ φυσικὴ γένηται κάθαρσις τοῦ
[17, 39]	τοὺς δὲ κροκοδείλους ἐνεδρεύσαντες, ἡνίκ´	ἂν	ἡλιάζωνται κεχηνότες, ἐμπίπτουσιν εἰς τὰ
[17, 50]	δεδιότες μάτην· ἀκίνδυνα γάρ ἐστιν,	ἂν	μή τις ὑπέργομον ποιήσῃ τὸ
[17, 5]	περιεχομένας κύκλῳ μεγάλαις ἐρημίαις ὡς	ἂν	νήσους πελαγίας· πολὺ δὲ τοῦτ´
[17, 46]	καθ´ ἡμέραν ἑκάστην ψόφος ὡς	ἂν	πληγῆς οὐ μεγάλης ἀποτελεῖται ἀπὸ
[17, 34]	φακοειδῆ· ἐνίοις δὲ καὶ ὡς	ἂν	πτίσμα οἷον ἡμιλεπίστων ὑποτρέχει· φασὶ
[17, 37]	καὶ ἐφ´ ἑνὸς τοίχου ὡς	ἂν	τείχους μακροῦ προκειμένας ἔχοντος τὰς
[17, 9]	ἔχον· ἐκάλεσαν δ´ οὕτως ὡς	ἂν	τῇ Ῥόδῳ ἐνάμιλλον. ὑπέρκειται δὲ
[17, 4]	ὥς φησιν ὁ Πλάτων, ὡς	ἂν	τριγώνου κορυφὴν ἀποτελεῖ τὸν τόπον
[17, 18]	καὶ ἄλλα τούτων μεταξὺ ὡς	ἂν	ψευδοστόματα ἀσημότερα. ἔχει μὲν οὖν
[17, 46]	„αἵθ´ ἑκατόμπυλοί εἰσι, διηκόσιοι „δ´	ἀν´	ἑκάστην ἀνέρες ἐξοιχνεῦσι σὺν ἵπποισιν
[17, 37]	καταμεμιγμένων οὐδ´ ἄλλης ὕλης οὐδεμιᾶς·	ἀναβάντα	τε ἐπὶ τὸ στέγος οὐ
[17, 3]	ποτίζων τε αὐτὰς κατὰ τὰς	ἀναβάσεις	καὶ τοῦτ´ οἰκήσιμον αὐτῶν τὸ
[17, 48]	προσόδων χάριν· αἱ γὰρ μείζους	ἀναβάσεις	μείζους καὶ τὰς προσόδους ὑπαγορεύουσιν.
[17, 5]	δ´ ὅτι ἐξ ὄμβρων αἱ	ἀναβάσεις	μὴ ζητεῖν, μηδὲ τοιούτων δεῖσθαι
[17, 37]	βάθος ἱκανή ἐστι κατὰ τὰς	ἀναβάσεις	τὴν πλημμυρίδα φέρειν καὶ μὴ
[17, 3]	ὥστε καὶ κατὰ τὰς ἐλάττους	ἀναβάσεις	τοσαύτην ποτισθῆναι γῆν ὅσην ἐν
[17, 48]	Νείλου φρέαρ, ἐν ᾧ τὰς	ἀναβάσεις	τοῦ Νείλου σημειοῦνται τὰς μεγίστας
[17, 52]	μὲν καλυπτομένας ὅλας ἐν ταῖς	ἀναβάσεσι,	τὰς δ´ ἐκ μέρους, ἐποχετεύεται
[17, 4]	τοῦ Δέλτα· ἐν δὲ ταῖς	ἀναβάσεσι	τοῦ Νείλου καλύπτεται πᾶσα καὶ
[17, 48]	τῶν τελείων καὶ τῶν ἄλλων	ἀναβάσεων·	ἐπισκοποῦντες οὖν ταύτας διασημαίνουσι τοῖς
[17, 7]	ἀμφίκλυστον καὶ τὸ εὔκαιρον τῆς	ἀναβάσεως	τοῦ Νείλου. αἱ μὲν γὰρ
[17, 10]	ὄχθῳ πετρώδει διὰ κοχλίου τὴν	ἀνάβασιν	ἔχον· ἀπὸ δὲ τῆς κορυφῆς
[17, 48]	καὶ τῶν ἡμερῶν τὴν ἐσομένην	ἀνάβασιν	καὶ προδηλοῦσι. τοῦτο δὲ καὶ
[17, 3]	μεγίστη μὲν ἦν φορὰ καὶ	ἀνάβασις,	ἡνίκα ἐπὶ τεσσαρεσκαίδεκα πήχεις ἀνέβαινεν
[17, 3]	φύσει δὲ καὶ ἡ μείζων	ἀνάβασις	τοῦ ποταμοῦ πλείω ποτίζει γῆν,
[17, 43]	ἐπειδὴ καὶ Περσέα ἤκουσε πρότερον	ἀναβῆναι	καὶ Ἡρακλέα· ὁρμήσαντα δ´ ἐκ
[17, 48]	τοὺς γνώμονας ἀσκίους κατὰ μεσημβρίαν·	ἀνάγκη	δὲ κατὰ κορυφὴν ἡμῖν γινομένου
[17, 3]	τε ἀλλότριον καὶ τὸ ἴδιον·	ἀνάγκη	δὴ ἀναμετρεῖσθαι πάλιν καὶ πάλιν.
[17, 28]	μέχρι πηχῶν πεντήκοντα ἢ ἑξήκοντα·	ἀναγλυφὰς	δ´ ἔχουσιν οἱ τοῖχοι οὗτοι
[17, 16]	τελώνιον τῶν ἄνωθεν καταγομένων καὶ	ἀναγομένων·	οὗ χάριν καὶ σχεδία ἔζευκται
[17, 16]	ἐν δεξιᾷ ἐστιν ἡ διῶρυξ	ἀνάγουσα	ἐπὶ τὴν Σχεδίαν· διέχει δὲ
[17, 30]	τροχοὶ καὶ κοχλίαι τὸ ὕδωρ	ἀνάγουσιν,	ἀνδρῶν ἑκατὸν πεντήκοντα ἐργαζομένων δεσμίων·
[17, 46]	ταῖς Θήβαις ἐπί τινων ὀβελίσκων	ἀναγραφαὶ	δηλοῦσαι τὸν πλοῦτον τῶν τότε
[17, 43]	τοῦτο οἱ τὰς Ἀλεξάνδρου πράξεις	ἀναγράψαντες,	προστιθέντες μὲν πολὺ καὶ τὸ
[17, 7]	τῷ κατάπλῳ καὶ ἐν ταῖς	ἀναγωγαῖς	ὅσον βαρύτεραί τε καὶ κουφότεραι
[17, 12]	μισθοφορικὸν βαρὺ καὶ πολὺ καὶ	ἀνάγωγον·	ἐξ ἔθους γὰρ παλαιοῦ ξένους
[17, 11]	τινων εἰς τὴν βασίλισσαν καὶ	ἀναδείκνυται	βασιλεύς. ἐν τούτῳ τὸν Αὐλητὴν
[17, 8]	βασιλέων ἕκαστος ὥσπερ τοῖς κοινοῖς	ἀναθήμασι	προσεφιλοκάλει τινὰ κόσμον, οὕτω καὶ
[17, 10]	εἰπεῖν ἡ πόλις μεστή ἐστιν	ἀναθημάτων	καὶ ἱερῶν· κάλλιστον δὲ τὸ
[17, 7]	διὰ τὴν ἐκ τῶν ἡλίων	ἀναθυμίασιν·	βορβορώδους οὖν ἀναφερομένης τοσαύτης ἰκμάδος,
[17, 11]	Γαβινίου Πτολεμαῖος τόν τε Ἀρχέλαον	ἀναιρεῖ	καὶ τὴν θυγατέρα, χρόνον δ´
[17, 31]	ἀποσκιρτήσαντα δ´ ἐν αὐτῇ μικρὰ	ἀναλαμβάνουσι	πάλιν εἰς τὴν οἰκείαν στάσιν.
[17, 3]	καὶ τὸ ἴδιον· ἀνάγκη δὴ	ἀναμετρεῖσθαι	πάλιν καὶ πάλιν. ἐντεῦθεν δὲ
[17, 2]	τῷ γράμματι τῷ Ν κειμένῳ	ἀνάπαλιν.	ῥυεὶς γάρ, φησίν, ἀπὸ Μερόης
[17, 8]	πλατυτάταις ἐπὶ πλέον ἢ πλέθρον	ἀναπεπταμέναις,	αἳ δὴ δίχα καὶ πρὸς
[17, 29]	παρηκολούθει δέ τις ἐξ Ἀλεξανδρείας	ἀναπλέοντι	εἰς τὴν Αἴγυπτον Αἰλίῳ Γάλλῳ
[17, 30]	τὰ μὲν δεξιὰ καλοῦσι Λιβύην	ἀναπλέοντι,	ὥσπερ καὶ τὰ περὶ τὴν
[17, 24]	δὲ Πηλουσίου πρὸς τὴν αὐτὴν	ἀναπλέουσι	κορυφὴν σχοίνους μὲν πέντε καὶ
[17, 16]	ἡγεμόνες εἰς τὴν ἄνω χώραν	ἀναπλέουσιν·	ἐνταῦθα δὲ καὶ τὸ τελώνιον
[17, 22]	τῶν ἀμμοδυτῶν. ~Ἀπὸ δὲ Σχεδίας	ἀναπλέουσιν	ἐπὶ Μέμφιν ἐν δεξιᾷ μέν
[17, 18]	τὸ λεχθὲν κτίσμα· χρόνῳ δ´	ἀναπλεύσαντες	εἰς τὸν Σαϊτικὸν νομὸν καταναυμαχήσαντες
[17, 49]	ὃ μάλιστα καὶ ἀνάπλουν ἔχει·	ἀναπλεύσαντες	οὖν ταύτῃ καταρρέουσιν ἐπὶ τὸν
[17, 30]	ὁ δὲ νομὸς Λητοπολίτης οὗτος.	ἀναπλεύσαντι	δ´ ἐστὶ Βαβυλών, φρούριον ἐρυμνόν,
[17, 49]	γῇ ῥεῖθρον, ὃ μάλιστα καὶ	ἀνάπλουν	ἔχει· ἀναπλεύσαντες οὖν ταύτῃ καταρρέουσιν
[17, 24]	σχοίνων ὀκτὼ καὶ εἴκοσι τὸν	ἀνάπλουν,	τοῦτο δ´ εἶναι σταδίους ὀκτακοσίους
[17, 54]	παιδὸς καὶ κατασκάπτει· ἐξανδραποδισάμενος δ´	ἀναστρέφει	πάλιν εἰς τοὐπίσω μετὰ τῶν
[17, 2]	δισχιλίους καὶ ἑπτακοσίους σταδίους, πάλιν	ἀναστρέφει	πρὸς μεσημβρίαν καὶ τὴν χειμερινὴν
[17, 43]	κρήνης, τότε ἥ τε κρήνη	ἀνάσχοι	καὶ μαντεῖα πολλὰ οἱ Μιλησίων
[17, 46]	τὰ ἐπιτρέχοντα συνελθόντα ποιεῖ ἡμέραν.	ἀνατιθέασι	δὲ τῷ Ἑρμῇ πᾶσαν τὴν
[17, 7]	τῶν ἡλίων ἀναθυμίασιν· βορβορώδους οὖν	ἀναφερομένης	τοσαύτης ἰκμάδος, νοσώδης ὁ ἀὴρ
[17, 5]	καὶ ταῦτα τῶν ἱερέων φιλοπραγμονέστερον	ἀναφερόντων	εἰς τὰ ἱερὰ γράμματα καὶ
[17, 7]	οὐδὲν ἐᾷ τελματῶδες τὸ τὴν	ἀναφορὰν	ποιῆσον μοχθηράν· τότε δὲ καὶ
[17, 54]	ἄνδρας τρισμυρίους, πρῶτον μὲν ἠνάγκασεν	ἀναφυγεῖν	αὐτοὺς εἰς Ψέλχιν πόλιν Αἰθιοπικήν,
[17, 4]	καὶ τῶν εἰς τὴν Μαρεῶτιν	ἀναχεομένων.	συλλήβδην δ´ εἰπεῖν, ἡ ποταμία
[17, 33]	ἐν τῇ πόλει τῶν Ναυκρατιτῶν	ἀναχθείη	καὶ γένοιτο γυνὴ τοῦ βασιλέως,
[17, 27]	δὲ τοῦ χώματος λίμναι τὴν	ἀνάχυσιν	ἐκ τῆς πλησίον διώρυγος ἔχουσαι.
[17, 4]	πεδίον· ὅσῳ δὲ θᾶττον ἡ	ἀνάψυξις,	τοσῷδε θᾶττον ὁ ἄροτος καὶ
[17, 4]	δὲ ἡμέραις τελέως γυμνοῦται καὶ	ἀναψύχεται	τὸ πεδίον· ὅσῳ δὲ θᾶττον
[17, 11]	τελέως. τῇ δὲ κατασταθείσῃ μετεπέμψαντο	ἄνδρα	ἐκ τῆς Συρίας κυβιοσάκτην τινά,
[17, 46]	δὲ τὴν κάθαρσιν δίδοται πρὸς	ἄνδρα,	πρὶν δὲ δοθῆναι πένθος αὐτῆς
[17, 17]	ἐκφέρον, ὥστε καὶ τοὺς ἐλλογιμωτάτους	ἄνδρας	πιστεύειν καὶ ἐγκοιμᾶσθαι αὐτοὺς ὑπὲρ
[17, 5]	τινες ἄλλαι χρεῖαι παρώξυνον ἐκεῖσε	ἄνδρας	προχειρίζεσθαι τοὺς τῆς Αἰγύπτου βασιλέας
[17, 54]	Πετρώνιος, ἱππεῦσι δὲ ὀκτακοσίοις πρὸς	ἄνδρας	τρισμυρίους, πρῶτον μὲν ἠνάγκασεν ἀναφυγεῖν
[17, 16]	ἀπόψεις τοῖς καπυρίζειν βουλομένοις καὶ	ἀνδράσι	καὶ γυναιξίν, ἀρχή τις Κανωβισμοῦ
[17, 54]	καὶ τροφὴν δυεῖν ἐνιαυτῶν τετρακοσίοις	ἀνδράσιν,	ἀπῆρεν εἰς Ἀλεξάνδρειαν· καὶ τῶν
[17, 6]	οἰκοῦσι πρὸς τῷ πύργῳ ναυτικοὶ	ἄνδρες.	ὁ γοῦν μέγας λιμὴν πρὸς
[17, 54]	ἀνέσπασαν δὲ καὶ τοὺς Καίσαρος	ἀνδριάντας,	ἐπελθὼν ἐλάττοσιν ἢ μυρίοις πεζοῖς
[17, 54]	ἐκ Συήνης αἰχμαλώτους καὶ τοὺς	ἀνδριάντας,	ἐπελθὼν λαμβάνει καὶ τὰ Νάπατα
[17, 54]	καθ´ ἡμᾶς ἦρξε τῶν Αἰθιόπων,	ἀνδρική	τις γυνὴ πεπηρωμένη τὸν ἕτερον
[17, 12]	τελοῦσα ἀξιολόγους, ὑπὸ σωφρόνων δὲ	ἀνδρῶν	διοικουμένη τῶν πεμπομένων ἐπάρχων ἀεί.
[17, 30]	καὶ κοχλίαι τὸ ὕδωρ ἀνάγουσιν,	ἀνδρῶν	ἑκατὸν πεντήκοντα ἐργαζομένων δεσμίων· ἀφορῶνται
[17, 8]	τῶν μετεχόντων τοῦ Μουσείου φιλολόγων	ἀνδρῶν.	ἔστι δὲ τῇ συνόδῳ ταύτῃ
[17, 32]	εὔανδρος, δευτέρα μετὰ Ἀλεξάνδρειαν, μιγάδων	ἀνδρῶν,	καθάπερ καὶ τῶν ἐκεῖ συνῳκισμένων·
[17, 29]	γεγονέναι φασὶ τὸ παλαιὸν φιλοσόφων	ἀνδρῶν	καὶ ἀστρονομικῶν· ἐκλέλοιπε δὲ καὶ
[17, 17]	μετὰ τῆς ἐσχάτης ἀκολασίας καὶ	ἀνδρῶν	καὶ γυναικῶν, τῶν δ´ ἐν
[17, 3]	ἀνάβασις, ἡνίκα ἐπὶ τεσσαρεσκαίδεκα πήχεις	ἀνέβαινεν	ὁ Νεῖλος, ἡνίκα δ´ ἐπ´
[17, 11]	μία γνησία ἡ πρεσβυτάτη, ταύτην	ἀνέδειξαν	βασίλισσαν· οἱ υἱοὶ δ´ αὐτοῦ
[17, 17]	τοῖς πλοιαρίοις καταυλουμένων καὶ κατορχουμένων	ἀνέδην	μετὰ τῆς ἐσχάτης ἀκολασίας καὶ
[17, 6]	ὁμώνυμον τῇ νήσῳ· τοῦτον δ´	ἀνέθηκε	Σώστρατος Κνίδιος, φίλος τῶν βασιλέων,
[17, 43]	καὶ τὴν Ἐρυθραίαν Ἀθηναΐδα φησὶν	ἀνειπεῖν·	καὶ γὰρ ταύτην ὁμοίαν γενέσθαι
[17, 36]	πρότερον ἐκλιπεῖν συνέβη, τὰς δ´	ἀνεῖσθαι,	καὶ ποταμοὺς καὶ λίμνας, οὕτω
[17, 19]	τοῦ μηδὲ τὸν ὄντα λιμένα	ἀνεῖσθαι	τὸν πρὸς τῇ Φάρῳ, φρουρεῖσθαι
[17, 12]	γὰρ εἰ μιγάδες, Ἕλληνες ὅμως	ἀνέκαθεν	ἦσαν καὶ ἐμέμνηντο τοῦ κοινοῦ
[17, 35]	ὀδμήν· ἡ δ´ ἄλλη Αἴγυπτος	ἀνέλαιός	ἐστι πλὴν τῶν κατ´ Ἀλεξάνδρειαν
[17, 11]	φέρουσα τὸ βάναυσον καὶ τὸ	ἀνελεύθερον.	ἧκε δ´ ἀντ´ ἐκείνου προσποιησάμενος
[17, 43]	φησὶ τὸν Ἀλέξανδρον φιλοδοξῆσαι μάλιστα	ἀνελθεῖν	ἐπὶ τὸ χρηστήριον, ἐπειδὴ καὶ
[17, 54]	ὁ Καμβύσου κατεχώσθη στρατὸς ἐμπεσόντος	ἀνέμου·	προσβαλὼν δὲ ἐξ ἐφόδου τὸ
[17, 32]	ἀμμώδει τόπῳ σφόδρα ὥσθ´ ὑπ´	ἀνέμων	θῖνας ἄμμων σωρεύεσθαι, ὑφ´ ὧν
[17, 46]	εἰσι, διηκόσιοι „δ´ ἀν´ ἑκάστην	ἀνέρες	ἐξοιχνεῦσι σὺν ἵπποισιν καὶ „ὄχεσφιν.
[17, 17]	διώρυγι εὐφυεῖς πρὸς τὴν τοιαύτην	ἄνεσιν	καὶ εὐωχίαν. ~Μετὰ δὲ τὸν
[17, 54]	διὰ τὸ αἰφνίδιον καὶ ἐξηνδραποδίσαντο,	ἀνέσπασαν	δὲ καὶ τοὺς Καίσαρος ἀνδριάντας,
[17, 53]	δὲ πρὸς μεσημβρίαν καὶ Μερόην	ἀνήκοντες	Αἰθίοπες, οὐδ´ οὗτοι πολλοὶ οὔτε
[17, 38]	ἀφικνουμένων. ὁ γοῦν ἡμέτερος ξένος,	ἀνὴρ	τῶν ἐντίμων, αὐτόθι μυσταγωγῶν ἡμᾶς,
[17, 15]	κατὰ πολλὰ μέρη φύλλα καὶ	ἄνθη	ἐκφέρει καὶ καρπὸν ὅμοιον τῷ
[17, 36]	ὕδωρ, πλὴν ὅσον χρήσιμον τῷ	ἀνθρωπείῳ	γένει καὶ τοῖς περὶ αὐτὸ
[17, 44]	ζῴου καὶ ὡς ὀλέθριον τῷ	ἀνθρωπίνῳ	γένει, σέβονται ὅμως καὶ ἀπέχονται·
[17, 36]	ἀπέδειξε τὸν οὐρανὸν τοῖς δ´	ἀνθρώποις	τὴν γῆν, τὰ ἄκρα τῶν
[17, 28]	ξόανον δ´ οὐδέν, ἢ οὐκ	ἀνθρωπόμορφον,	ἀλλὰ τῶν ἀλόγων ζῴων τινός·
[17, 5]	οὖν ἐχαρίσατο αὐτῇ τιμῶν τὴν	ἄνθρωπον,	θαυμαστὸν οὖν πῶς ἐκ τῶν
[17, 3]	δ´ ἄλλους τῶν περὶ τὸν	ἄνθρωπον·	καὶ τοὺς μὲν {τὰ} ἐν
[17, 43]	τοῦτο μέντοι ῥητῶς εἰπεῖν τὸν	ἄνθρωπον	πρὸς τὸν βασιλέα ὅτι εἴη
[17, 36]	ἔστι δ´ ἔνυδρον ζῷον ὁ	ἄνθρωπος,	ἀλλὰ χερσαῖον καὶ ἐναέριον καὶ
[17, 33]	χώραν κατὰ ζήτησιν τῆς φορούσης	ἀνθρώπου	τοῦτο, εὑρεθεῖσα δ´ ἐν τῇ
[17, 53]	εἴρηται τίνα τρόπον ἐξήλεγξε τοὺς	ἀνθρώπους	ἀπολέμους ὄντας· εἰ δὴ μὴ
[17, 36]	τὰ κράτιστα θεούς τε καὶ	ἀνθρώπους,	ὧν ἕνεκεν καὶ τὰ ἄλλα
[17, 44]	ἀπέχονται· οὗτοι δὲ πάντα τρόπον	ἀνιχνεύουσι	καὶ ἐκφθείρουσιν αὐτούς· ἔνιοι δ´
[17, 12]	τῆς πόλεως εὐκαιρία διὰ τὴν	ἀνομίαν.	ὁ γοῦν Πολύβιος γεγονὼς ἐν
[17, 8]	ἐπελθὼν καὶ ἐκπεσὼν εὐθύς, ὥστ´	ἀνόνητα	αὐτῷ τὰ σῦλα γενέσθαι. ~Ἔστι
[17, 28]	εἴρηκεν „ὁ δρόμος ἱερὸς οὗτος	„Ἀνούβιδος.	διὰ δὲ τοῦ μήκους παντὸς
[17, 40]	Κυνῶν πόλις, ἐν ᾗ ὁ	Ἄνουβις	τιμᾶται καὶ τοῖς κυσὶ τιμὴ
[17, 11]	καὶ τὸ ἀνελεύθερον. ἧκε δ´	ἀντ´	ἐκείνου προσποιησάμενος καὶ αὐτὸς εἶναι
[17, 11]	εἰς οὓς παρῄει διαμιλλησόμενος τοῖς	ἀνταγωνισταῖς.	τοῦτον μὲν οὖν οἱ Ἀλεξανδρεῖς
[17, 2]	ἑπτακοσίους σταδίους, καὶ σχεδόν {τι}	ἀντάρας	τοῖς κατὰ Μερόην τόποις καὶ
[17, 5]	τὴν ἀντιβολὴν ἐκ θατέρου θάτερον	ἀντέβαλον·	πότερος δ´ ἦν ὁ τἀλλότρια
[17, 53]	αὐτοῖς τοῖς περὶ ἑαυτὸν στρατιώταις	ἀντέσχε,	καὶ διαφθείρας τινὰς αὐτῶν τοὺς
[17, 17]	δὲ ἀρετὰς τῶν ἐνταῦθα λογίων.	ἀντὶ	πάντων δ´ ἐστὶν ὁ τῶν
[17, 15]	γὰρ σφόδρα μεγάλα ὥστε καὶ	ἀντὶ	ποτηρίων καὶ τρυβλίων χρῆσθαι· ἔχει
[17, 5]	γοῦν ἀπορούμενος ἀντιγράφων εἰς τὴν	ἀντιβολὴν	ἐκ θατέρου θάτερον ἀντέβαλον· πότερος
[17, 5]	παρ´ ἀμφοτέροις. ἐγὼ γοῦν ἀπορούμενος	ἀντιγράφων	εἰς τὴν ἀντιβολὴν ἐκ θατέρου
[17, 44]	πρὸς τῇ Κυρηναίᾳ φυσικήν τινα	ἀντιπάθειαν	ἔχειν πρὸς τὰ ἑρπετά, οὕτω
[17, 9]	ἴδιος τῶν βασιλέων, καὶ ἡ	Ἀντίρροδος	νησίον προκείμενον τοῦ ὀρυκτοῦ λιμένος,
[17, 14]	Ἀλεξανδρέων· σκώπτονται δὲ μάλιστα αἱ	Ἀντίφραι.	εἶθ´ ὁ Δέρρις λιμὴν καλούμενος
[17, 14]	νῆσος Σιδωνία λιμένα ἔχουσα· εἶτ´	Ἀντίφραι	μικρὸν ἀπωτέρω τῆς θαλάττης· ἅπασα
[17, 10]	τὴν πόλιν ἠνάγκασε τὸν μὲν	Ἀντώνιον	ἑαυτὸν διαχειρίσασθαι, τὴν δὲ Κλεοπάτραν
[17, 11]	καὶ τὰ ἐν Φιλίπποις διαβὰς	Ἀντώνιος	εἰς τὴν Ἀσίαν ἐξετίμησεν ἐπὶ
[17, 9]	ἱερὸν Ποσειδῶνος· ᾧ προσθεὶς χῶμα	Ἀντώνιος	ἔτι μᾶλλον προνεῦον εἰς μέσον
[17, 10]	τοὺς ἐπεξιόντας ἐπ´ αὐτὸν μετὰ	Ἀντωνίου,	καὶ λαβὼν ἐξ ἐφόδου τὴν
[17, 3]	καὶ ἔρημον διὰ τὴν αὐτὴν	ἀνυδρίαν.	ἀλλὰ τὴν μὲν Αἰθιοπίαν οὔτε
[17, 45]	στρατοπέδῳ τεμεῖν τὴν ὁδὸν ταύτην	ἄνυδρον	οὖσαν, καὶ κατασκευάσαι σταθμούς, τοῦτο
[17, 21]	καὶ πεντακοσίων· πρὸς δὲ τῷ	ἄνυδρος	εἶναι καὶ ἀμμώδης ἑρπετῶν πλῆθος
[17, 5]	τὸν Νεῖλον, τῆς Αἰθιοπίας τῆς	ἄνω	κλυζομένης, καὶ μάλιστα ἐν τοῖς
[17, 46]	σώζεται, τοῦ δ´ ἑτέρου τὰ	ἄνω	μέρη τὰ ἀπὸ τῆς καθέδρας
[17, 16]	οἷς οἱ ἡγεμόνες εἰς τὴν	ἄνω	χώραν ἀναπλέουσιν· ἐνταῦθα δὲ καὶ
[17, 16]	δὲ καὶ τὸ τελώνιον τῶν	ἄνωθεν	καταγομένων καὶ ἀναγομένων· οὗ χάριν
[17, 7]	ταύτην πολλαῖς διώρυξιν ὁ Νεῖλος	ἄνωθέν	τε καὶ ἐκ πλαγίων, δι´
[17, 49]	πετρώδης τις ὀφρύς, ἐπίπεδος μὲν	ἄνωθεν	ὥστε δέχεσθαι τὸν ποταμόν, τελευτῶσα
[17, 6]	μὲν οὖν καθ´ ὅλου καὶ	ἀνωτάτω	περὶ τῆς Αἰγύπτου ταῦτα λέγομεν,
[17, 19]	τῷ Βουσιρίτῃ νομῷ, διαβάλλειν τὴν	ἀξενίαν	βουλομένων τοῦ τόπου τούτου τῶν
[17, 46]	τετταράκοντα, θαυμαστῶς κατεσκευασμέναι καὶ θέας	ἄξιαι·	ἐν δὲ ταῖς Θήβαις ἐπί
[17, 4]	ἢ χωμάτων ἵδρυνται, πόλεις τε	ἀξιόλογοι	καὶ κῶμαι, νησίζουσαι κατὰ τὴν
[17, 4]	πέντε εἰσὶν ἐκβολαὶ αἵ γε	ἀξιόλογοι,	λεπτότεραι δὲ πλείους· ἀπὸ γὰρ
[17, 42]	καὶ αὗται δὲ κατοικίαι εἰσὶν	ἀξιόλογοι.	~Πολλὰ δ´ εἰρηκότες περὶ τοῦ
[17, 33]	τάφοι τῶν βασιλέων, τρεῖς δ´	ἀξιόλογοι·	τὰς δὲ δύο τούτων καὶ
[17, 28]	νεὼς πρόναον ἔχων μέγα καὶ	ἀξιόλογον,	τὸν δὲ σηκὸν σύμμετρον, ξόανον
[17, 27]	τοῦ Ἡλίου πόλις ἐπὶ χώματος	ἀξιολόγου	κειμένη, τὸ ἱερὸν ἔχουσα τοῦ
[17, 12]	νῦν ἐστι, φόρους μὲν τελοῦσα	ἀξιολόγους,	ὑπὸ σωφρόνων δὲ ἀνδρῶν διοικουμένη
[17, 4]	πού τις ἐντρέχει νῆσος, ὧν	ἀξιολογωτάτη	ἡ τὸν Ἡρακλειωτικὸν νομὸν περιέχουσα,
[17, 35]	ἔστι δ´ ὁ νομὸς οὗτος	ἀξιολογώτατος	τῶν ἁπάντων κατά τε τὴν
[17, 5]	πλείων βίος· ὥστε καὶ θαυμάζειν	ἄξιον	καὶ διὰ τοῦτο καὶ διότι
[17, 43]	ἐμφαίνοντες δέ τι καὶ πίστεως	ἄξιον.	ὁ γοῦν Καλλισθένης φησὶ τὸν
[17, 34]	ἐν ταῖς πυραμίσι παραδόξων οὐκ	ἄξιον	παραλιπεῖν. ἐκ γὰρ τῆς λατύπης
[17, 51]	τῶν ἄλλων φύεται. θαυμάζειν οὖν	ἄξιον	πῶς ταὐτὸ κλίμα οἰκοῦντες τῇ
[17, 7]	τὸν λιμναῖον καὶ τὸ εὐάερον	ἄξιον	σημειώσεώς ἐστιν, ὃ καὶ αὐτὸ
[17, 3]	μνημονεύονται· καὶ ἐπαινοῦνταί γε δοκοῦντες	ἀξίως	χρήσασθαι τῇ τῆς χώρας εὐδαιμονίᾳ,
[17, 3]	καὶ μετεωρότερον τοῦ ῥεύματος πᾶν	ἀοίκητον	διεξιὼν ἑκατέρωθεν καὶ ἔρημον διὰ
[17, 4]	ὑπὲρ τῶν ὀρῶν ἐπὶ συχνὸν	ἀοίκητός	ἐστιν. ~Οἱ μὲν οὖν ἀρχαῖοι
[17, 28]	πήχεις εἴκοσιν ἢ μικρῷ πλείους	ἀπ´	ἀλλήλων διέχουσαι, ὥσθ´ ἕνα μὲν
[17, 4]	γὰρ ταῦτα παρατείνει καὶ διέστηκεν	ἀπ´	ἀλλήλων, ἐπὶ τοσοῦτον καὶ ὁ
[17, 28]	δύο, κατ´ ἀρχὰς μὲν ἀφεστῶτα	ἀπ´	ἀλλήλων μικρὸν πλέον ἢ τὸ
[17, 6]	τῷ ἑπτασταδίῳ καλουμένῳ χώματι διειργόμενοι	ἀπ´	αὐτοῦ παράκεινται· τὸ δὲ χῶμά
[17, 29]	καὶ ἔτι νῦν παραλαμβάνουσι τὰ	ἀπ´	ἐκείνων, ὁμοίως καὶ τὰ τῶν
[17, 49]	κρημνὸν καὶ σώζονται σὺν αὐτῇ	ἀπαθεῖς.	τοῦ δὲ καταράκτου μικρὸν ἐπάνω
[17, 54]	καὶ πρεσβεύεται τά τε ληφθέντα	ἀπαιτῶν	καὶ τὰς αἰτίας δι´ ἃς
[17, 8]	ποιητοῦ ἐξ ἑτέρων ἕτερ´ ἐστίν·	ἅπαντα	μέντοι συναφῆ καὶ ἀλλήλοις καὶ
[17, 3]	ἡμῶν ἐκτοπισμόν, τοῖς δ´ Αἰγυπτίοις	ἅπαντα	τἀναντία συμβέβηκε· καὶ γὰρ πολιτικῶς
[17, 54]	τούτους τε δὴ ζωγρίᾳ λαμβάνει	ἅπαντας	ἐπιπλεύσας σχεδίαις τε καὶ ναυσί,
[17, 6]	πάνυ ἐπεισάκτων δεόμενοι, διαβεβλημένοι πρὸς	ἅπαντας	τοὺς πλέοντας καὶ μάλιστα τοὺς
[17, 50]	ποδῶν οὐκ ἐλαττόνων ἢ δώδεκα,	ἅπαντες	δὲ μείζους ἢ ἡμίσεις τούτων.
[17, 40]	τινὰ μὲν γὰρ τῶν ζῴων	ἅπαντες	κοινῇ τιμῶσιν Αἰγύπτιοι, καθάπερ τῶν
[17, 11]	ὅσπερ ἦν τῆς Κλεοπάτρας πατήρ.	ἅπαντες	μὲν οὖν οἱ μετὰ τὸν
[17, 4]	τὴν κάτω χώραν σὺν ταῖς	ἀπαντικρὺ	ποταμίαις τοῦ Δέλτα· ἐν δὲ
[17, 44]	κροκόδειλος ἠτίμωται καὶ ἔχθιστος τῶν	ἁπάντων	θηρίων νενόμισται. οἱ μὲν γὰρ
[17, 35]	ὁ νομὸς οὗτος ἀξιολογώτατος τῶν	ἁπάντων	κατά τε τὴν ὄψιν καὶ
[17, 46]	ὥς φασι. πεπίστευται δ´ ὅτι	ἅπαξ	καθ´ ἡμέραν ἑκάστην ψόφος ὡς
[17, 53]	εἰσιν οὔτε ἀθρόαις ἐχρήσαντο οὐδ´	ἅπαξ	Ῥωμαῖοι· οὐ γάρ εἰσιν οὔτ´
[17, 44]	ᾠδὸν οὔτε αὐλητὴν οὔτε ψάλτην	ἀπάρχεσθαι	τῷ θεῷ, καθάπερ τοῖς ἄλλοις
[17, 38]	ἄλλου τῶν ξένων κομίζοντος ὁμοίως	ἀπαρχήν,	λαβόντες περιῆλθον δρόμῳ καὶ καταλαβόντες
[17, 45]	καὶ νῦν ὁ Ἰνδικὸς φόρτος	ἅπας	καὶ ὁ Ἀράβιος καὶ τοῦ
[17, 21]	ἵδρυται τὸ Πηλούσιον· ἀλλ´ ἔρημος	ἅπασά	ἐστι καὶ ἄβατος στρατοπέδῳ. ὁ
[17, 14]	Ἀντίφραι μικρὸν ἀπωτέρω τῆς θαλάττης·	ἅπασα	μὲν ἡ χώρα αὕτη οὐκ
[17, 8]	τῇ δ´ ὑπὸ τῆς λίμνης.	ἅπασα	μὲν οὖν ὁδοῖς κατατέτμηται ἱππηλάτοις
[17, 5]	διότι Σέσωστρις τὴν Αἰθιοπίαν ἐπῆλθεν	ἅπασαν	μέχρι τῆς κινναμωμοφόρου, καὶ ὑπομνήματα
[17, 14]	αὐτὸ δεχόμενον πολλοὺς τοὺς κωμάζοντας	ἅπασαν	ὥραν ἔτους· εἶθ´ ἡ Πλινθίνη
[17, 11]	Κλεοπάτραν. οἱ μὲν οὖν Ἀλεξανδρεῖς	ἀπέδειξαν	βασιλέας τόν τε πρεσβύτερον τῶν
[17, 11]	ἐκ τῆς φυγῆς· συμβασιλεύειν δ´	ἀπέδειξε	τὸν λοιπὸν ἀδελφὸν αὐτῇ νέον
[17, 36]	συνέστηκε. τοῖς μὲν οὖν θεοῖς	ἀπέδειξε	τὸν οὐρανὸν τοῖς δ´ ἀνθρώποις
[17, 24]	ἄλλῳ μέτρῳ χρώμενοι τῶν σχοίνων	ἀπεδίδοσαν	τὰ διαστήματα, ὥστε καὶ τετταρακοντασταδίους
[17, 8]	νήσῳ ἐρήμῃ· ἐκεῖνος μὲν οὖν	ἀπέθανεν	ἐμπεριπαρεὶς ταῖς σαρίσσαις ἐπελθόντων ἐπ´
[17, 6]	φυλακὴν τῷ τόπῳ τούτῳ κελεύσαντες	ἀπείργειν	τοὺς προσιόντας· κατοικίαν δ´ αὐτοῖς
[17, 29]	θεωρημάτων ἱστορῆσαι· τὰ πολλὰ δὲ	ἀπεκρύψαντο	οἱ βάρβαροι. οὗτοι δὲ τὰ
[17, 12]	ἐξεταστής ἐστι· παρέπονται δὲ τούτοις	ἀπελεύθεροι	Καίσαρος καὶ οἰκονόμοι, μείζω καὶ
[17, 34]	τῆς τῶν ἐργαζομένων τροφῆς· οὐκ	ἀπέοικε	δέ· καὶ γὰρ οἴκοι παρ´
[17, 3]	ὅρων συγχύσεις ἃς ὁ Νεῖλος	ἀπεργάζεται	κατὰ τὰς αὐξήσεις, ἀφαιρῶν καὶ
[17, 54]	τι τῆς ἐν Αἰγύπτῳ δυνάμεως	ἀπεσπάσθαι	μετὰ Γάλλου Αἰλίου πολεμοῦντος πρὸς
[17, 11]	τοῦτον μὲν οὖν ὀλίγων ἡμερῶν	ἀπεστραγγάλισεν	ἡ βασίλισσα οὐ φέρουσα τὸ
[17, 39]	Μοίριδος λίμνη· σέβονται γὰρ καὶ	ἀπέχονται	αὐτῶν· οἱ δὲ τοὺς ἰχνεύμονας
[17, 44]	ἀνθρωπίνῳ γένει, σέβονται ὅμως καὶ	ἀπέχονται·	οὗτοι δὲ πάντα τρόπον ἀνιχνεύουσι
[17, 50]	δ´ εἰς Φιλὰς ἐκ Συήνης	ἀπήνῃ	δι´ ὁμαλοῦ σφόδρα πεδίου σταδίους
[17, 8]	Ἀλεξάνδρου καὶ ἡ γυνὴ Ῥωξάνη	ἀπῆραν	εἰς Μακεδονίαν· τὸ δὲ σῶμα
[17, 11]	καταστασιάσαντες ἐξέβαλον τὴν Κλεοπάτραν, καὶ	ἀπῆρε	μετὰ τῆς ἀδελφῆς εἰς τὴν
[17, 54]	τροφὴν δυεῖν ἐνιαυτῶν τετρακοσίοις ἀνδράσιν,	ἀπῆρεν	εἰς Ἀλεξάνδρειαν· καὶ τῶν αἰχμαλώτων
[17, 9]	ἡνίκα προλειφθεὶς ὑπὸ τῶν φίλων	ἀπῆρεν	εἰς Ἀλεξάνδρειαν μετὰ τὴν ἐν
[17, 10]	ἀπὸ δὲ τῆς κορυφῆς ἔστιν	ἀπιδεῖν	ὅλην τὴν πόλιν ὑποκειμένην αὐτῷ
[17, 31]	στάσιν. τό τε δὴ τοῦ	Ἄπιδός	ἐστιν ἱερὸν παρακείμενον τῷ Ἡφαιστείῳ
[17, 31]	δὲ ἱερά, τό τε τοῦ	Ἄπιδος	ὅς ἐστιν ὁ αὐτὸς καὶ
[17, 31]	δὲ τὴν αὐλὴν ἐξαφιᾶσι τὸν	Ἆπιν	καθ´ ὥραν τινὰ καὶ μάλιστα
[17, 14]	Αἰνησίππεια ἔχουσα λιμένα καὶ κώμη	Ἆπις,	ἀφ´ ἧς εἰς μὲν Παραιτόνιον
[17, 22]	ἱερά, καθάπερ ἐν Μέμφει ὁ	Ἆπις,	ἐν Ἡλίου δὲ πόλει ὁ
[17, 31]	Ὄσιρις, ὅπου ὁ βοῦς ὁ	Ἆπις	ἐν σηκῷ τινι τρέφεται, θεὸς
[17, 27]	ὥσπερ καὶ ἐν Μέμφει ὁ	Ἆπις.	πρόκεινται δὲ τοῦ χώματος λίμναι
[17, 19]	ἐπὶ στήλας· διὰ δὲ ταῦτ´	ἀπιστεῖσθαι	τὰ πολλὰ τῶν ἑσπερίων· καὶ
[17, 17]	ἐν εἴκοσι καὶ ἑκατὸν σταδίοις	ἀπὸ	Ἀλεξανδρείας πεζῇ ἰοῦσιν, ἐπώνυμος Κανώβου
[17, 18]	ὧν ἡ ἑτέρα Βουτικὴ καλεῖται	ἀπὸ	Βούτου πόλεως, καὶ ἡ Σεβεννυτικὴ
[17, 33]	πολὺ δὲ μείζονος δαπάνης κατεσκευασμένη·	ἀπὸ	γὰρ θεμελίων μέχρι μέσου σχεδόν
[17, 4]	τὰ δ´ ἑξῆς λέγωμεν νυνί.	~Ἀπὸ	γὰρ τῶν Αἰθιοπικῶν τερμόνων ῥεῖ
[17, 48]	κύκλῳ ὑπόκεινται οἱ τόποι οὗτοι·	ἀπὸ	γὰρ τῶν ἡμετέρων τόπων, λέγω
[17, 4]	γε ἀξιόλογοι, λεπτότεραι δὲ πλείους·	ἀπὸ	γὰρ τῶν πρώτων μερῶν ἀπορρῶγες
[17, 33]	τὰς θυΐας κατασκευάζουσι, κομίζοντες πόρρωθεν·	ἀπὸ	γὰρ τῶν τῆς Αἰθιοπίας ὀρῶν·
[17, 24]	τῆς Θηβαΐδος μέχρι Συήνης ἑξήκοντα,	ἀπὸ	δὲ Πηλουσίου πρὸς τὴν αὐτὴν
[17, 22]	ἑρπετῶν πλῆθος ἔχει τῶν ἀμμοδυτῶν.	~Ἀπὸ	δὲ Σχεδίας ἀναπλέουσιν ἐπὶ Μέμφιν
[17, 16]	Κανωβισμοῦ καὶ τῆς ἐκεῖ λαμυρίας.	ἀπὸ	δὲ τῆς Ἐλευσῖνος προελθοῦσι μικρὸν
[17, 53]	καὶ πελάγει τῷ Αἰγυπτίῳ φρουρουμένη,	ἀπὸ	δὲ τῆς ἕω καὶ τῆς
[17, 24]	φησὶν εἶναι σταδίων ἑκατὸν εἴκοσιν,	ἀπὸ	δὲ τῆς Θηβαΐδος μέχρι Συήνης
[17, 10]	διὰ κοχλίου τὴν ἀνάβασιν ἔχον·	ἀπὸ	δὲ τῆς κορυφῆς ἔστιν ἀπιδεῖν
[17, 10]	τὴν πόλιν ὑποκειμένην αὐτῷ πανταχόθεν.	ἀπὸ	δὲ τῆς Νεκροπόλεως ἡ ἐπὶ
[17, 14]	δὲ Ἄμμωνος ὁδὸς ἡμερῶν πέντε·	ἀπὸ	δὲ τοῦ Παραιτονίου {εἰς Ἀλεξάνδρειαν}
[17, 23]	ἐπὶ μὲν τῷ ποταμῷ Ναύκρατις,	ἀπὸ	δὲ τοῦ ποταμοῦ δίσχοινον διέχουσα
[17, 21]	καλοῦσι, καὶ τέλματα· ᾤκισται δ´	ἀπὸ	θαλάττης ἐν πλείοσιν ἢ εἴκοσι
[17, 7]	τὰ εἰσκομιζόμενα πολλῷ πλείω τῶν	ἀπὸ	θαλάττης ἐστὶν ὥσθ´ ὁ λιμὴν
[17, 26]	τῆς ἐκδιδούσης εἰς τὴν Ἐρυθρὰν	ἀπὸ	κώμης ἄρχεται Φακούσης, ᾗ συνεχής
[17, 24]	Ἀρτεμίδωρος ἐν τοῖς ἑξῆς δηλοῖ.	ἀπὸ	μὲν γὰρ Μέμφεως μέχρι Θηβαΐδος
[17, 24]	ἐκρίψειε τὸ σῶμα τῆς θήκης.	~Ἀπὸ	μὲν δὴ τῆς Ἀλεξανδρείας ἐπὶ
[17, 14]	καὶ οἱ περιοικοῦντες βάρβαροι Μαρμαρίδαι.	~Ἀπὸ	μὲν οὖν Καταβαθμοῦ εἰς Παραιτόνιον
[17, 53]	καὶ τὸ δυσείσβολον τοῖς ἔξωθεν,	ἀπὸ	μὲν τῶν ἄρκτων ἀλιμένῳ παραλίᾳ
[17, 2]	κειμένῳ ἀνάπαλιν. ῥυεὶς γάρ, φησίν,	ἀπὸ	Μερόης ἐπὶ τὰς ἄρκτους ὡς
[17, 2]	εἶναι, ῥέοντα ἔκ τινων λιμνῶν	ἀπὸ	μεσημβρίας καὶ σχεδόν {τι} τὸ
[17, 7]	τῷ Αἰγυπτίῳ λεγομένῳ τῷ δ´	ἀπὸ	μεσημβρίας τῷ τῆς λίμνης τῆς
[17, 6]	ἐντεῦθεν ἀρκτέον. ἔστι τοίνυν ἡ	ἀπὸ	Πηλουσίου παραλία πρὸς τὴν ἑσπέραν
[17, 10]	οὐκ ἐλάττω· τριάκοντα δέ εἰσιν	ἀπὸ	τῆς Ἀλεξανδρείας στάδιοι. τοῦτον δὲ
[17, 46]	ἤκουσα τοῦ ψόφου· εἴτε δὲ	ἀπὸ	τῆς βάσεως εἴτε ἀπὸ τοῦ
[17, 2]	φερόμενοι μὲν ἔκ τινων λιμνῶν	ἀπὸ	τῆς ἕω, περιλαμβάνοντες δὲ νῆσον
[17, 6]	παράκεινται· τὸ δὲ χῶμά ἐστιν	ἀπὸ	τῆς ἠπείρου γέφυρα ἐπὶ τὴν
[17, 46]	ἑτέρου τὰ ἄνω μέρη τὰ	ἀπὸ	τῆς καθέδρας πέπτωκε σεισμοῦ γενηθέντος,
[17, 2]	ἐν τῇ Λιβύῃ, μέγα ἔθνος,	ἀπὸ	τῆς Μερόης ἀρξάμενοι μέχρι τῶν
[17, 33]	αὐτῷ καὶ λίμνη. ~Τετταράκοντα δ´	ἀπὸ	τῆς πόλεως σταδίους προελθόντι ὀρεινή
[17, 18]	διώρυγος ὁ Μενελαΐτης ἐστὶ νομὸς	ἀπὸ	τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ πρώτου Πτολεμαίου
[17, 38]	συνῆλθεν ἐπὶ τὴν λίμνην, κομίζων	ἀπὸ	τοῦ δείπνου πλακουντάριόν τι καὶ
[17, 31]	βασίλειον τῶν Αἰγυπτίων· ἔστι γὰρ	ἀπὸ	τοῦ Δέλτα τρίσχοινον εἰς αὐτήν·
[17, 9]	εἶτα τὸ Ποσείδιον, ἀγκών τις	ἀπὸ	τοῦ ἐμπορίου καλουμένου προπεπτωκώς, ἔχων
[17, 18]	Πτολεμαίου καλούμενος, οὐ μὰ Δία	ἀπὸ	τοῦ ἥρωος, ὡς ἔνιοί φασιν
[17, 5]	καὶ ἐν τῇ παραλίᾳ τὰ	ἀπὸ	τοῦ Κανωβικοῦ στόματος μέχρι Καταβαθμοῦ
[17, 13]	καὶ πρῶτον τὴν παραλίαν ἀρξαμένην	ἀπὸ	τοῦ Καταβαθμοῦ· μέχρι δεῦρο γάρ
[17, 46]	δὲ ἀπὸ τῆς βάσεως εἴτε	ἀπὸ	τοῦ κολοσσοῦ εἴτ´ ἐπίτηδες τῶν
[17, 42]	διῶρυξ ἄγουσα ἐπὶ τὸν τόπον	ἀπὸ	τοῦ μεγάλου ποταμοῦ. περὶ δὲ
[17, 46]	ἂν πληγῆς οὐ μεγάλης ἀποτελεῖται	ἀπὸ	τοῦ μένοντος ἐν τῷ θρόνῳ
[17, 3]	καὶ πᾶσαν καὶ ἐπ´ εὐθείας	ἀπὸ	τοῦ μικροῦ καταράκτου ὑπὲρ Συήνης
[17, 6]	τινὸς ὑψηλοῦ καὶ λαμπροῦ τοῖς	ἀπὸ	τοῦ πελάγους προσπλέουσιν ὥστ´ εὐστοχεῖν
[17, 21]	τείχους σταδίων εἴκοσιν· ὠνόμασται δ´	ἀπὸ	τοῦ πηλοῦ καὶ τῶν τελμάτων.
[17, 2]	τὸ παρὰ τὴν θάλαττάν ἐστιν	ἀπὸ	τοῦ Πηλουσιακοῦ στόματος πρὸς τὸ
[17, 30]	μέχρι Νείλου καθήκουσα, δι´ ἧς	ἀπὸ	τοῦ ποταμοῦ τροχοὶ καὶ κοχλίαι
[17, 5]	Κυρηναίων ἐπικρατείας. οἵ τε γὰρ	ἀπὸ	τοῦ Πτολεμαίου βασιλεῖς ἴσχυσαν τοσοῦτον,
[17, 30]	τὴν Αἴγυπτον· ῥάχις δ´ ἐστὶν	ἀπὸ	τοῦ στρατοπέδου καὶ μέχρι Νείλου
[17, 7]	χωρίον δυσὶ πελάγεσι, τῷ μὲν	ἀπὸ	τῶν ἄρκτων τῷ Αἰγυπτίῳ λεγομένῳ
[17, 3]	τὰ περὶ τὴν Αἴγυπτον, ὅπως	ἀπὸ	τῶν γνωριμωτέρων ἐπὶ τὰ ἑξῆς
[17, 4]	συνεχῶς πλάτος τὸ οἰκήσιμον ἀρξαμένη	ἀπὸ	τῶν ὅρων τῆς Αἰθιοπίας μέχρι
[17, 5]	τοῦ Νείλου μόνον Αἴγυπτον ἐκάλουν	ἀπὸ	τῶν περὶ Συήνην τόπων ἀρξάμενοι
[17, 4]	χώρας τὰ ὄρη τὰ ἑκατέρωθεν	ἀπὸ	τῶν περὶ Συήνην τόπων καταγόμενα
[17, 15]	προσόδων καὶ ταύτην ἔχουσι τὴν	ἀπὸ	τῶν φύλλων. ὁ μὲν δὴ
[17, 16]	ἐστι παράλληλος τῇ παραλίᾳ τῇ	ἀπὸ	Φάρου μέχρι τοῦ Κανωβικοῦ στόματος·
[17, 2]	οἱ Αἰγυπτίων φυγάδες οἱ ἀποστάντες	ἀπὸ	Ψαμμιτίχου, καλοῦνται δὲ Σεμβρῖται, ὡς
[17, 37]	καὶ πεφυτευμένα, εἶτα ἐν τῇ	ἀποβάσει	τὸ πλεονάζον ἀποδοῦσα τῇ αὐτῇ
[17, 31]	τὸν ἐπιτήδειον εἰς τὴν διαδοχήν,	ἀπογενομένου	τοῦ τὴν τιμὴν ἔχοντος. ἔστι
[17, 13]	καὶ νομάρχας καὶ ἐθνάρχας καλουμένους	ἀποδείξαντες,	πραγμάτων οὐ μεγάλων ἐπιστατεῖν ἠξιωμένους.
[17, 3]	εὖ καὶ ἐπιμεληθέντες. βασιλέα γὰρ	ἀποδείξαντες	τριχῆ τὸ πλῆθος διεῖλον καὶ
[17, 37]	τῶν νομῶν ἕκαστος εἰς τὴν	ἀποδειχθεῖσαν	αὐλὴν αὐτῷ. ~Παραπλεύσαντι δὲ ταῦτα
[17, 37]	ἐν τῇ ἀποβάσει τὸ πλεονάζον	ἀποδοῦσα	τῇ αὐτῇ διώρυγι κατὰ θάτερον
[17, 54]	πρεσβευσαμένης δὲ περὶ φιλίας καὶ	ἀποδούσης	τοὺς ἐκ Συήνης αἰχμαλώτους καὶ
[17, 17]	ἐπώνυμος Κανώβου τοῦ Μενελάου κυβερνήτου	ἀποθανόντος	αὐτόθι, ἔχουσα τὸ τοῦ Σαράπιδος
[17, 5]	τεθῆναί φασιν, ἐκεῖ τῆς ἀδελφῆς	ἀποθανούσης	αὐτῷ Μερόης· οἱ δὲ γυναῖκά
[17, 43]	ἐν Δελφοῖς καὶ Βραγχίδαις τὰς	ἀποθεσπίσεις	διὰ λόγων, ἀλλὰ νεύμασι καὶ
[17, 18]	ἐμπορίῳ, τῶν κατ´ Ἀλεξάνδρειαν λιμένων	ἀποκεκλειμένων,	ὡς προείπομεν. μετὰ δὲ τὸ
[17, 36]	ἢ καὶ τὸ πλέον ὕδωρ	ἀποκρύπτον	τὴν ὑπ´ αὐτῷ γῆν, ἐν
[17, 36]	αἷς δ´ ἐξέχειν τὴν γῆν	ἀποκρύπτουσαν	ὑφ´ ἑαυτῇ τὸ ὕδωρ, πλὴν
[17, 3]	τὰ σχήματα καὶ τἆλλα σημεῖα	ἀποκρύπτων	οἷς διακρίνεται τό τε ἀλλότριον
[17, 36]	εἰσοχάς, ὥστ´ ἐν αἷς μὲν	ἀπολαμβάνεσθαι	τὸ σύμπαν ἢ καὶ τὸ
[17, 6]	αὐτῆς μέρος ἐκτεταμένη, δύο διάπλους	ἀπολείπουσα	μόνον εἰς τὸν Εὐνόστου λιμένα
[17, 3]	τοῦτ´ οἰκήσιμον αὐτῶν τὸ μέρος	ἀπολείπων	μόνον τὸ καλυπτόμενον ἐν ταῖς
[17, 53]	τίνα τρόπον ἐξήλεγξε τοὺς ἀνθρώπους	ἀπολέμους	ὄντας· εἰ δὴ μὴ ὁ
[17, 34]	οἷον ἡμιλεπίστων ὑποτρέχει· φασὶ δ´	ἀπολιθωθῆναι	λείψανα τῆς τῶν ἐργαζομένων τροφῆς·
[17, 47]	πόλις, ἐν ᾗ ὅ τε	Ἀπόλλων	τιμᾶται καὶ ὁ Ζεύς· τρέφεται
[17, 42]	Αἰγυπτίων ἄλσος ἐστὶν ἱερὸν τοῦ	Ἀπόλλωνος.	ἔοικε δὲ ὑπάρξαι ποτὲ ἡ
[17, 46]	λίθων πολυτελῶν. ~Μετὰ δὲ τὴν	Ἀπόλλωνος	πόλιν αἱ Θῆβαι (καλεῖται δὲ
[17, 47]	πόλις τὸν ἱέρακα τιμῶσα· εἶτ´	Ἀπόλλωνος	πόλις καὶ αὕτη πολεμοῦσα τοῖς
[17, 45]	οὐ πολὺ ἀφέστηκεν ἡ καλουμένη	Ἀπόλλωνος	πόλις, ὥστε καὶ αἱ διορίζουσαι
[17, 43]	τούτοις ὁ Καλλισθένης, ὅτι τοῦ	Ἀπόλλωνος	τὸ ἐν Βραγχίδαις μαντεῖον ἐκλελοιπότος,
[17, 34]	ψῆφοι σχεδόν τι τὴν αὐτὴν	ἀπορίαν	ὑπογράφουσιν· ἀλλ´ αὗται μὲν ἐν
[17, 5]	κείμενα παρ´ ἀμφοτέροις. ἐγὼ γοῦν	ἀπορούμενος	ἀντιγράφων εἰς τὴν ἀντιβολὴν ἐκ
[17, 4]	ἀπὸ γὰρ τῶν πρώτων μερῶν	ἀπορρῶγες	πολλαὶ καθ´ ὅλην μερισθεῖσαι τὴν
[17, 3]	τὸ πλέον νομαδικῶς ζῶσι καὶ	ἀπόρως	διά τε τὴν λυπρότητα τῆς
[17, 34]	εὑρεσιλογίαν τινὰ ἔχουσιν, ἐκεῖ δ´	ἀπορωτέρα	ἡ σκέψις. εἴρηται δ´ ἐν
[17, 31]	σηκῷ, βούλονται δὲ καὶ ἔξω·	ἀποσκιρτήσαντα	δ´ ἐν αὐτῇ μικρὰ ἀναλαμβάνουσι
[17, 2]	ἔχουσιν οἱ Αἰγυπτίων φυγάδες οἱ	ἀποστάντες	ἀπὸ Ψαμμιτίχου, καλοῦνται δὲ Σεμβρῖται,
[17, 30]	δ´ ἐστὶ Βαβυλών, φρούριον ἐρυμνόν,	ἀποστάντων	ἐνταῦθα Βαβυλωνίων τινῶν, εἶτα διαπραξαμένων
[17, 53]	Καίσαρος, τήν τε Ἡρώων πόλιν	ἀποστᾶσαν	ἐπελθὼν δι´ ὀλίγων εἷλε, στάσιν
[17, 9]	Καισάρειον καὶ τὸ ἐμπόριον καὶ	ἀποστάσεις,	καὶ μετὰ ταῦτα τὰ νεώρια
[17, 4]	Πλάτων, ὡς ἂν τριγώνου κορυφὴν	ἀποτελεῖ	τὸν τόπον τοῦτον· πλευρὰς δὲ
[17, 46]	ὡς ἂν πληγῆς οὐ μεγάλης	ἀποτελεῖται	ἀπὸ τοῦ μένοντος ἐν τῷ
[17, 5]	εἰς τὰ ἱερὰ γράμματα καὶ	ἀποτιθεμένων,	ὅσα μάθησιν περιττὴν ἐπιφαίνει. εἰ
[17, 1]	συμπάσης γεωγραφίας. κἀνταῦθα δ´ Ἐρατοσθένους	ἀποφάσεις	προεκθετέον. ~Φησὶ δὴ τοῦ Ἀραβίου
[17, 16]	διώρυγι κειμένη, διαίτας ἔχουσα καὶ	ἀπόψεις	τοῖς καπυρίζειν βουλομένοις καὶ ἀνδράσι
[17, 45]	ἐμπόριον τῶν τοιούτων φορτίων. οὐκ	ἄπωθεν	δὲ τῆς Βερενίκης ἐστὶ Μυὸς
[17, 8]	τῆς Αἰγύπτου· καὶ δὴ καὶ	ἀπώλετο	διαφθαρεὶς ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν, ἐπελθόντος
[17, 33]	ἀλλήλων ἐπὶ τῷ αὐτῷ ἐπιπέδῳ,	ἀπωτέρω	δ´ ἐστὶν ἐν ὕψει μείζονι
[17, 19]	αὐτὴν λίμναι καὶ Λεοντόπολις· εἶτ´	ἀπωτέρω	ἡ Βούσιρις πόλις ἐν τῷ
[17, 14]	λιμένα ἔχουσα· εἶτ´ Ἀντίφραι μικρὸν	ἀπωτέρω	τῆς θαλάττης· ἅπασα μὲν ἡ
[17, 5]	μάθησιν περιττὴν ἐπιφαίνει. εἰ γὰρ	ἄρα,	τοῦτ´ ἐχρῆν ζητεῖν ὅπερ καὶ
[17, 54]	Γάλλου Αἰλίου πολεμοῦντος πρὸς τοὺς	Ἄραβας,	ἐπῆλθον τῇ Θηβαΐδι καὶ τῇ
[17, 35]	ἡ ὁμώνυμος πόλις ἐν τῇ	Ἀραβίᾳ,	ἐν ᾗ λευκὴ βοῦς ἱερὰ
[17, 46]	μέρος μέν τι ἐν τῇ	Ἀραβίᾳ	ἐν ᾗπερ ἡ πόλις, μέρος
[17, 30]	οὖν Ἡλίου πόλις ἐν τῇ	Ἀραβίᾳ	ἐστίν, ἐν δὲ τῇ Λιβύῃ
[17, 24]	ὑπὲρ τὸ Πηλούσιον ἐν τῇ	Ἀραβίᾳ·	καὶ ἄλλας δὲ λέγει λίμνας
[17, 21]	Νείλου καὶ τοῦ Ἀραβίου κόλπου	Ἀραβία	μέν ἐστι, καὶ ἐπί γε
[17, 34]	πυραμίσιν ὂν πέραν ἐν τῇ	Ἀραβίᾳ,	Τρωικόν τι καλεῖται πετρῶδες ἱκανῶς
[17, 53]	ἐν Αἰγύπτῳ φρουρᾶς εἰς τὴν	Ἀραβίαν	ἐμβαλὼν εἴρηται τίνα τρόπον ἐξήλεγξε
[17, 1]	~Ἐπεὶ δὲ τὴν	Ἀραβίαν	ἐφοδεύοντες καὶ τοὺς κόλπους συμπεριελάβομεν
[17, 30]	Μαρεῶτιν, τὰ δ´ ἐν ἀριστερᾷ	Ἀραβίαν.	ἡ μὲν οὖν Ἡλίου πόλις
[17, 21]	τὴν Ἰουδαίαν· καὶ ἐκ τῆς	Ἀραβίας	δὲ τῆς Ναβαταίων ἥπερ ἐστὶ
[17, 53]	τοῖς τε Λιβυκοῖς καὶ τοῖς	Ἀραβίοις,	ὥσπερ ἔφαμεν· λοιπὰ δὲ τὰ
[17, 13]	οὐδ´ εἴκοσι πλοῖα ἐθάρρει τὸν	Ἀράβιον	κόλπον διαπερᾶν ὥστε ἔξω τῶν
[17, 25]	εἰς τὴν Ἐρυθρὰν καὶ τὸν	Ἀράβιον	κόλπον κατὰ πόλιν Ἀρσινόην ἣν
[17, 5]	μάλιστα δῆλον τοῖς πλέουσι τὸν	Ἀράβιον	κόλπον μέχρι τῆς κινναμωμοφόρου καὶ
[17, 1]	χερρόνησον, τὸν Περσικὸν καὶ τὸν	Ἀράβιον,	τούτῳ δέ τινα συμπεριωδεύθη καὶ
[17, 45]	Ἰνδικὸς φόρτος ἅπας καὶ ὁ	Ἀράβιος	καὶ τοῦ Αἰθιοπικοῦ ὁ τῷ
[17, 21]	μεταξὺ τοῦ Νείλου καὶ τοῦ	Ἀραβίου	κόλπου Ἀραβία μέν ἐστι, καὶ
[17, 5]	ἕω μερῶν {τὰ} μεταξὺ τοῦ	Ἀραβίου	κόλπου καὶ τοῦ Νείλου σχεδόν
[17, 2]	ἀποφάσεις προεκθετέον. ~Φησὶ δὴ τοῦ	Ἀραβίου	κόλπου πρὸς τὴν ἑσπέραν χιλίους
[17, 26]	Κλεοπατρὶς ἐν τῷ μυχῷ τοῦ	Ἀραβίου	κόλπου τῷ πρὸς Αἴγυπτον καὶ
[17, 45]	καὶ τοῦ Αἰθιοπικοῦ ὁ τῷ	Ἀραβίῳ	κόλπῳ κατακομιζόμενος εἰς Κοπτὸν φέρεται,
[17, 44]	πόλιν κοινὴν Αἰγυπτίων τε καὶ	Ἀράβων.	~Ἐντεῦθέν ἐστιν ἰσθμὸς εἰς τὴν
[17, 45]	τῆς σμαράγδου μέταλλά ἐστι, τῶν	Ἀράβων	ὀρυττόντων βαθεῖς τινας ὑπονόμους, καὶ
[17, 43]	Ἀλεξάνδρου καὶ τῆς ἐσομένης περὶ	Ἄρβηλα	νίκης καὶ τοῦ Δαρείου θανάτου
[17, 19]	τὸ „Αἴγυπτόνδ´ ἰέναι δολιχὴν ὁδὸν	ἀργαλέην	τε, προσλαμβάνοντος πρὸς τοῦτο πάμπολυ
[17, 12]	ποιητοῦ „Αἴγυπτόνδ´ ἰέναι δολιχὴν ὁδὸν	ἀργαλέην	τε. ~Τοιαῦτα δ´ ἦν, εἰ
[17, 6]	καθ´ ἕκαστα δὲ καὶ τὰς	ἀρετὰς	αὐτῆς νῦν διέξιμεν. ἐπεὶ δὲ
[17, 13]	ταύτας ἄν τις λέγοι τὰς	ἀρετάς·	τῆς Αἰγύπτου δὲ τὰς προσόδους
[17, 17]	καὶ τὰς θεραπείας, ἄλλοι δὲ	ἀρετὰς	τῶν ἐνταῦθα λογίων. ἀντὶ πάντων
[17, 35]	τε τὴν ὄψιν καὶ τὴν	ἀρετὴν	καὶ τὴν κατασκευήν· ἐλαιόφυτός τε
[17, 33]	{μιᾶς} τῶν πλευρῶν λίθον ἐξαιρέσιμον·	ἀρθέντος	δὲ σῦρίγξ ἐστι σκολιὰ μέχρι
[17, 8]	αὐτῷ δὲ καὶ οἱ βασιλεῖς	Ἀριδαῖός	τε καὶ τὰ παιδία τὰ
[17, 3]	φασιν, ὡς τὴν λογιστικὴν καὶ	ἀριθμητικὴν	παρὰ Φοινίκων διὰ τὰς ἐμπορίας.
[17, 28]	ἄλλο· οὐκ ἔστι δὲ διωρισμένος	ἀριθμὸς	οὔτε τῶν προπύλων οὔτε τῶν
[17, 30]	τὴν Μαρεῶτιν, τὰ δ´ ἐν	ἀριστερᾷ	Ἀραβίαν. ἡ μὲν οὖν Ἡλίου
[17, 23]	καὶ ἐνταῦθα πόλις Μενέλαος, ἐν	ἀριστερᾷ	δὲ ἐν τῷ Δέλτα ἐπὶ
[17, 24]	αἳ δύο μέν εἰσιν, ἐν	ἀριστερᾷ	δὲ κεῖνται τοῦ μεγάλου ποταμοῦ
[17, 9]	ἔχουσα βασίλειον. εἰσπλεύσαντι δ´ ἐν	ἀριστερᾷ	ἐστι συνεχῆ τοῖς ἐν τῇ
[17, 4]	κατὰ Πηλούσιον, τὸ δ´ ἐν	ἀριστερᾷ	τῆς κατὰ Κάνωβον καὶ τὸ
[17, 2]	Μερόην Τρωγλοδύται τοῦ Νείλου. ἐξ	ἀριστερῶν	δὲ τῆς ῥύσεως τοῦ Νείλου
[17, 37]	ἔθος ἦν ἐκεῖσε συνέρχεσθαι πάντας	ἀριστίνδην	μετὰ τῶν οἰκείων ἱερέων καὶ
[17, 51]	νῆσος ἡ μάλιστα ἐκφέρουσα τὸν	ἄριστον,	μεγίστην τελοῦσα πρόσοδον τοῖς ἡγεμόσι·
[17, 51]	ὁ ἐν τῇ Θηβαΐδι φοῖνιξ	ἄριστος	τῶν ἄλλων φύεται. θαυμάζειν οὖν
[17, 5]	ὄμβρων αἰτίαν τῶν θερινῶν παρὰ	Ἀριστοτέλους	λαβόντα, ἐκεῖνον δὲ παρὰ Θρασυάλκου
[17, 5]	ἄν. Εὔδωρος δ´ ᾐτιᾶτο τὸν	Ἀρίστωνα·	ἡ μέντοι φράσις Ἀριστώνειος μᾶλλόν
[17, 5]	Νείλου βιβλίον, Εὔδωρόν τε καὶ	Ἀρίστωνα	τὸν ἐκ τῶν περιπάτων· πλὴν
[17, 5]	τὸν Ἀρίστωνα· ἡ μέντοι φράσις	Ἀριστώνειος	μᾶλλόν ἐστιν. οἱ μὲν οὖν
[17, 26]	ἡ διῶρυξ, βάθος δ´ ὅσον	ἀρκεῖν	μυριοφόρῳ νηί· οὗτοι δ´ οἱ
[17, 5]	ἐῶ ταῦτα πολλῶν εἰρηκότων ὧν	ἀρκέσει	δύο μηνῦσαι τοὺς ποιήσαντας καθ´
[17, 43]	ὀλιγωρία κατέχει πολλή, τῶν Ῥωμαίων	ἀρκουμένων	τοῖς Σιβύλλης χρησμοῖς καὶ τοῖς
[17, 6]	καὶ τὰ περὶ αὐτήν, ἐντεῦθεν	ἀρκτέον.	ἔστι τοίνυν ἡ ἀπὸ Πηλουσίου
[17, 40]	σατύρῳ, τἆλλα δὲ κυνὸς καὶ	ἄρκτου	μεταξύ, γεννᾶται δ´ ἐν Αἰθιοπίᾳ·
[17, 4]	ἐπ´ εὐθείας ὁ Νεῖλος πρὸς	ἄρκτους	ἕως τοῦ καλουμένου χωρίου Δέλτα·
[17, 2]	ἑτέραν ἐπιστροφὴν ποιησάμενος πρὸς τὰς	ἄρκτους	φέρεται πεντακισχιλίους μὲν καὶ τριακοσίους
[17, 2]	φησίν, ἀπὸ Μερόης ἐπὶ τὰς	ἄρκτους	ὡς δισχιλίους καὶ ἑπτακοσίους σταδίους,
[17, 53]	τοῖς ἔξωθεν, ἀπὸ μὲν τῶν	ἄρκτων	ἀλιμένῳ παραλίᾳ καὶ πελάγει τῷ
[17, 7]	πελάγεσι, τῷ μὲν ἀπὸ τῶν	ἄρκτων	τῷ Αἰγυπτίῳ λεγομένῳ τῷ δ´
[17, 8]	οὖν ὁδοῖς κατατέτμηται ἱππηλάτοις καὶ	ἁρματηλάτοις,	δυσὶ δὲ πλατυτάταις ἐπὶ πλέον
[17, 54]	Συρίαν ἐντεῦθεν προϊέναι, Τιβέριον εἰς	Ἀρμενίαν	στέλλοντος. πάντων δὲ τυχόντων ὧν
[17, 4]	ἐπέχουσα συνεχῶς πλάτος τὸ οἰκήσιμον	ἀρξαμένη	ἀπὸ τῶν ὅρων τῆς Αἰθιοπίας
[17, 13]	χώραν, καὶ πρῶτον τὴν παραλίαν	ἀρξαμένην	ἀπὸ τοῦ Καταβαθμοῦ· μέχρι δεῦρο
[17, 5]	ἀπὸ τῶν περὶ Συήνην τόπων	ἀρξάμενοι	μέχρι τῆς θαλάττης, οἱ δ´
[17, 2]	μέγα ἔθνος, ἀπὸ τῆς Μερόης	ἀρξάμενοι	μέχρι τῶν ἀγκώνων, οὐχ ὑποταττόμενοι
[17, 3]	καταράκτου ὑπὲρ Συήνης καὶ Ἐλεφαντίνης	ἀρξάμενος,	οἵπερ εἰσὶν ὅροι τῆς Αἰγύπτου
[17, 25]	δὲ ὑπὸ τοῦ Ψαμμιτίχου παιδός,	ἀρξαμένου	μόνον, εἶτ´ ἐκλιπόντος τὸν βίον,
[17, 3]	συνέβαινε λιμός· ἐπ´ ἐκείνου δὲ	ἄρξαντος	τῆς χώρας καὶ δώδεκα μόνον
[17, 4]	ἡ ἀνάψυξις, τοσῷδε θᾶττον ὁ	ἄροτος	καὶ ὁ σπόρος· θᾶττον δέ,
[17, 3]	ἄλλας τομάς· ἐλάχισται δ´ αἱ	ἄρουραι	μερίδες. ἐδέησε δὲ τῆς ἐπ´
[17, 33]	αὐτῆς ἓν τῶν ὑποδημάτων αὐτῆς	ἁρπάσας	ἀετὸς παρὰ τῆς θεραπαίνης κομίσειεν
[17, 22]	καὶ ἔξω αὐτοῦ τοῖς μὲν	ἄρρην	τοῖς δὲ θήλεια τρέφεται, οὗτοι
[17, 38]	ἐφ´ ἑκατὸν σταδίους πόλις ἐστὶν	Ἀρσινόη·	κροκοδείλων δὲ πόλις ἐκαλεῖτο πρότερον,
[17, 25]	τὸν Ἀράβιον κόλπον κατὰ πόλιν	Ἀρσινόην	ἣν ἔνιοι Κλεοπατρίδα καλοῦσι. διαρρεῖ
[17, 16]	τὸ Ζεφύριον, ἄκρα ναΐσκον ἔχουσα	Ἀρσινόης	Ἀφροδίτης· τὸ δὲ παλαιὸν καὶ
[17, 26]	πρώτοις ὑπομνήμασι. ~Πλησίον δὲ τῆς	Ἀρσινόης	καὶ ἡ τῶν Ἡρώων ἐστὶ
[17, 39]	ὁ ἰχνεύμων τιμᾶται ὑπεναντίως τοῖς	Ἀρσινοΐταις·	οἱ μὲν γὰρ τοὺς κροκοδείλους
[17, 39]	τὰ προσενεχθέντα. ~Μετὰ δὲ τὸν	Ἀρσινοΐτην	καὶ τὸν Ἡρακλεωτικὸν νομὸν Ἡρακλέους
[17, 4]	δύναται, καθάπερ ἐπὶ τῆς τὸν	Ἀρσινοΐτην	νομὸν ποτιζούσης καὶ τὴν Μοίριδος
[17, 35]	εἰς τὴν Λιβύην ἐπὶ τὸν	Ἀρσινοΐτην	νομόν, ὥστε καὶ δίστομον εἶναι
[17, 24]	τῆς σχοίνου μέτρον, αὐτὸς ὁ	Ἀρτεμίδωρος	ἐν τοῖς ἑξῆς δηλοῖ. ἀπὸ
[17, 18]	ὡς ἔνιοί φασιν ὧν καὶ	Ἀρτεμίδωρος.	μετὰ δὲ τὸ Κανωβικὸν στόμα
[17, 24]	ἡ περιήγησις. φησὶ δ´ ὁ	Ἀρτεμίδωρος	σχοίνων ὀκτὼ καὶ εἴκοσι τὸν
[17, 6]	Λοχιάς) καὶ ποιεῖ τὸν λιμένα	ἀρτίστομον·	πρὸς δὲ τῇ στενότητι τοῦ
[17, 12]	ἐπὶ τῶν βασιλέων αὗται αἱ	ἀρχαί,	κακῶς δὲ πολιτευομένων τῶν βασιλέων
[17, 10]	τε Σαράπειον καὶ ἄλλα τεμένη	ἀρχαῖα	ἐκλελειμμένα πως διὰ τὴν τῶν
[17, 5]	ἀοίκητός ἐστιν. ~Οἱ μὲν οὖν	ἀρχαῖοι	στοχασμῷ τὸ πλέον, οἱ δ´
[17, 5]	μᾶλλόν ἐστιν. οἱ μὲν οὖν	ἀρχαῖοι	τὸ οἰκούμενον αὐτὸ καὶ ποτιζόμενον
[17, 43]	τοσοῦτον εἰπεῖν βουλόμεθα ὅτι τοῖς	ἀρχαίοις	μᾶλλον ἦν ἐν τιμῇ καὶ
[17, 28]	ὁμοίων τοῖς Τυρρηνικοῖς καὶ τοῖς	ἀρχαίοις	σφόδρα τῶν παρὰ τοῖς Ἕλλησι
[17, 27]	ἔχουσα τῷ Αἰγυπτίῳ τρόπῳ κατεσκευασμένον	ἀρχαῖον,	ἔχον πολλὰ τεκμήρια τῆς Καμβύσου
[17, 5]	παρὰ Θρασυάλκου τοῦ Θασίου (τῶν	ἀρχαίων	δὲ φυσικῶν εἷς οὗτος) ἐκεῖνον
[17, 28]	τῷ νεῷ τείχη δύο, κατ´	ἀρχὰς	μὲν ἀφεστῶτα ἀπ´ ἀλλήλων μικρὸν
[17, 25]	ἐτμήθη δὲ ἡ διῶρυξ κατ´	ἀρχὰς	μὲν ὑπὸ Σεσώστριος πρὸ τῶν
[17, 12]	ἔτρεφον τοὺς τὰ ὅπλα ἔχοντας,	ἄρχειν	μᾶλλον ἢ ἄρχεσθαι δεδιδαγμένους διὰ
[17, 11]	ὑπὸ Γαβινίου Πτολεμαῖος τόν τε	Ἀρχέλαον	ἀναιρεῖ καὶ τὴν θυγατέρα, χρόνον
[17, 11]	εἶναι Μιθριδάτου υἱὸς τοῦ Εὐπάτορος	Ἀρχέλαος,	ὃς ἦν μὲν Ἀρχελάου υἱὸς
[17, 11]	Εὐπάτορος Ἀρχέλαος, ὃς ἦν μὲν	Ἀρχελάου	υἱὸς τοῦ πρὸς Σύλλαν διαπολεμήσαντος
[17, 12]	ὅπλα ἔχοντας, ἄρχειν μᾶλλον ἢ	ἄρχεσθαι	δεδιδαγμένους διὰ τὴν τῶν βασιλέων
[17, 26]	εἰς τὴν Ἐρυθρὰν ἀπὸ κώμης	ἄρχεται	Φακούσης, ᾗ συνεχής ἐστι καὶ
[17, 26]	καὶ πόλις Φαγρωριόπολις. ἡ δὲ	ἀρχὴ	τῆς διώρυγος τῆς ἐκδιδούσης εἰς
[17, 16]	βουλομένοις καὶ ἀνδράσι καὶ γυναιξίν,	ἀρχή	τις Κανωβισμοῦ καὶ τῆς ἐκεῖ
[17, 18]	τὸ Κανωβικὸν στόμα καὶ ἡ	ἀρχὴ	τοῦ Δέλτα. τὰ δ´ ἐν
[17, 41]	ἐκ τῆς Θηβαΐδος καταφερομένων· ἐντεῦθεν	ἀρχὴ	τῶν ἑξηκοντασταδίων σχοίνων ἕως Συήνης
[17, 4]	χωρίον ὁμωνύμως κέκληται διὰ τὸ	ἀρχὴν	εἶναι τοῦ λεχθέντος σχήματος, καὶ
[17, 10]	συνέβη καταλυθῆναι τὴν τῶν Λαγιδῶν	ἀρχὴν	πολλὰ συμμείνασαν ἔτη. ~Πτολεμαῖος γὰρ
[17, 53]	Αἴγυπτος εἰρηνικὴ τὸ πλέον ἐξ	ἀρχῆς	διὰ τὸ αὔταρκες τῆς χώρας
[17, 3]	γὰρ πολιτικῶς καὶ ἡμέρως ἐξ	ἀρχῆς	ζῶσι καὶ ἐν γνωρίμοις ἵδρυνται
[17, 12]	καὶ ὁ ὑπομνηματογράφος καὶ {ὁ}	ἀρχιδικαστής,	τέταρτος δὲ ὁ νυκτερινὸς στρατηγός.
[17, 11]	ἦν καὶ Δίων ὁ Ἀκαδημαϊκὸς	ἀρχιπρεσβευτὴς	γεγονώς. καταχθεὶς οὖν ὑπὸ Γαβινίου
[17, 37]	διώρυγος κλεῖθρα οἷς ταμιεύουσιν οἱ	ἀρχιτέκτονες	τό τε εἰσρέον ὕδωρ καὶ
[17, 6]	τοῦ κτίσματος συμβάν· τῶν γὰρ	ἀρχιτεκτόνων	γῇ λευκῇ διασημαινομένων τὴν τοῦ
[17, 7]	ἐν Ἀλεξανδρείᾳ δὲ τοῦ θέρους	ἀρχομένου	πληρούμενος ὁ Νεῖλος πληροῖ καὶ
[17, 12]	ἐπικαιρίους τόπους. τῶν δ´ ἐπιχωρίων	ἀρχόντων	κατὰ πόλιν μὲν ὅ τε
[17, 54]	ἀπαιτῶν καὶ τὰς αἰτίας δι´	ἃς	ἦρξαν πολέμου· λεγόντων δ´ ὡς
[17, 46]	καὶ γένους λαμπροτάτου παρθένος ἱερᾶται,	ἃς	καλοῦσιν οἱ Ἕλληνες παλλάδας· αὕτη
[17, 3]	τὰς συνεχεῖς τῶν ὅρων συγχύσεις	ἃς	ὁ Νεῖλος ἀπεργάζεται κατὰ τὰς
[17, 11]	Αὐλητής, ὃς χωρὶς τῆς ἄλλης	ἀσελγείας	χοραυλεῖν ἤσκησε, καὶ ἐπ´ αὐτῷ
[17, 18]	τούτων μεταξὺ ὡς ἂν ψευδοστόματα	ἀσημότερα.	ἔχει μὲν οὖν εἰσαγωγὰς τὰ
[17, 5]	ἐπικληθείς, φιλιστορῶν καὶ διὰ τὴν	ἀσθένειαν	τοῦ σώματος διαγωγὰς ἀεί τινας
[17, 11]	Φιλίπποις διαβὰς Ἀντώνιος εἰς τὴν	Ἀσίαν	ἐξετίμησεν ἐπὶ πλέον τὴν Κλεοπάτραν
[17, 15]	οὐ πολλὴ φύεται (οὐ γὰρ	ἀσκεῖται)	ἐν δὲ τοῖς κάτω μέρεσι
[17, 29]	οὐδεὶς ἡμῖν ἐδείκνυτο τῆς τοιαύτης	ἀσκήσεως	προεστώς, ἀλλ´ οἱ ἱεροποιοὶ μόνον
[17, 29]	νυνὶ τὸ σύστημα καὶ ἡ	ἄσκησις.	ἐκεῖ μὲν οὖν οὐδεὶς ἡμῖν
[17, 48]	γίνεται καὶ ποιεῖ τοὺς γνώμονας	ἀσκίους	κατὰ μεσημβρίαν· ἀνάγκη δὲ κατὰ
[17, 39]	πρὸς τὸν ἥλιον, εἶτα τὰς	ἀσπίδας	μὲν ἢ τῆς κεφαλῆς ἢ
[17, 10]	τῇ φρουρᾷ διεχειρίσατο λάθρᾳ δήγματι	ἀσπίδος	ἢ φαρμάκῳ ἐπιχρίστῳ (λέγεται γὰρ
[17, 39]	τοῖς κροκοδείλοις, καθάπερ καὶ ταῖς	ἀσπίσι·	καὶ γὰρ τὰ ὠὰ διαφθείρουσιν
[17, 2]	ὑπὲρ δὲ τὰς συμβολὰς τοῦ	Ἀσταβόρα	καὶ τοῦ Νείλου σταδίοις ἑπτακοσίοις
[17, 2]	τὴν Μερόην· ὧν ὁ μὲν	Ἀσταβόρας	καλεῖται κατὰ τὸ πρὸς ἕω
[17, 2]	δ´ Ἀστασόβαν καλοῦσι, τὸν δ´	Ἀστάπουν	ἄλλον εἶναι, ῥέοντα ἔκ τινων
[17, 2]	ἕω πλευρὸν ῥέων, ἅτερος δ´	Ἀστάπους·	οἱ δ´ Ἀστασόβαν καλοῦσι, τὸν
[17, 2]	ἅτερος δ´ Ἀστάπους· οἱ δ´	Ἀστασόβαν	καλοῦσι, τὸν δ´ Ἀστάπουν ἄλλον
[17, 24]	καὶ διότι παρὰ τοῖς Αἰγυπτίοις	ἄστατόν	ἐστι τὸ τῆς σχοίνου μέτρον,
[17, 45]	μὲν οὖν ἐνυκτοπόρουν πρὸς τὰ	ἄστρα	βλέποντες οἱ καμηλέμποροι καὶ καθάπερ
[17, 29]	ἄλλα πλείω, ἕως οἱ νεώτεροι	ἀστρολόγοι	παρέλαβον παρὰ τῶν μεθερμηνευσάντων εἰς
[17, 3]	ἱερεῖς καὶ φιλοσοφίαν ἤσκουν καὶ	ἀστρονομίαν,	ὁμιληταί τε τῶν βασιλέων ἦσαν.
[17, 29]	τὸ παλαιὸν φιλοσόφων ἀνδρῶν καὶ	ἀστρονομικῶν·	ἐκλέλοιπε δὲ καὶ τοῦτο νυνὶ
[17, 46]	ἑκατὸν μυριάδας. λέγονται δὲ καὶ	ἀστρονόμοι	καὶ φιλόσοφοι μάλιστα οἱ ἐνταῦθα
[17, 23]	ταύτης ὕπερθε τὸ τοῦ Ὀσίριδος	ἄσυλον,	ἐν ᾧ κεῖσθαι τὸν Ὄσιρίν
[17, 3]	χώρας καὶ τὴν τῶν ἀέρων	ἀσυμμετρίαν	καὶ τὸν ἀφ´ ἡμῶν ἐκτοπισμόν,
[17, 37]	τὸ στέγος οὐ μεγάλῳ ὕψει	ἅτε	μονοστέγῳ ἔστιν ἰδεῖν πεδίον λίθινον
[17, 53]	οὗτοι πολλοὶ οὔτε ἐν συστροφῇ,	ἅτε	ποταμίαν μακρὰν καὶ στενὴν καὶ
[17, 2]	τὸ πρὸς ἕω πλευρὸν ῥέων,	ἅτερος	δ´ Ἀστάπους· οἱ δ´ Ἀστασόβαν
[17, 5]	ἐν τοῖς αὐτοῖς ὅροις διεφύλαξαν.	αὐάσεις	δ´ οἱ Αἰγύπτιοι καλοῦσι τὰς
[17, 5]	τῶν ἑσπερίων τὰ μέχρι τῶν	αὐάσεων	καὶ ἐν τῇ παραλίᾳ τὰ
[17, 42]	τὴν Ἄβυδον ἔστιν ἡ πρώτη	αὔασις	ἐκ τῶν λεχθεισῶν τριῶν ἐν
[17, 48]	βάλλειν μέχρι τοῦ ὕδατος τὰς	αὐγάς,	κἂν βαθύτατα ᾖ· κατὰ κάθετον
[17, 3]	ὅσαι αἱ ἐν τῷ λαβυρίνθῳ	αὐλαί·	αὗται δ´ ἐλάττους τῶν τριάκοντα
[17, 37]	ἦσαν νομοί· τοσαῦται γάρ εἰσιν	αὐλαὶ	περίστυλοι συνεχεῖς ἀλλήλαις ἐφ´ ἕνα
[17, 37]	τείχους μακροῦ προκειμένας ἔχοντος τὰς	αὐλάς·	αἱ δ´ εἰς αὐτὰς ὁδοὶ
[17, 37]	ἐντεῦθεν δὲ πάλιν εἰς τὰς	αὐλὰς	ἐκπίπτοντα ἑξῆς ὁρᾶν κειμένας ὑπὸ
[17, 37]	ταφείς. πεποιῆσθαι δέ φασι τὰς	αὐλὰς	τοσαύτας, ὅτι τοὺς νομοὺς ἔθος
[17, 31]	τὴν τιμὴν ἔχοντος. ἔστι δ´	αὐλὴ	προκειμένη τοῦ σηκοῦ, ἐν ᾗ
[17, 37]	νομῶν ἕκαστος εἰς τὴν ἀποδειχθεῖσαν	αὐλὴν	αὐτῷ. ~Παραπλεύσαντι δὲ ταῦτα ἐφ´
[17, 31]	βοός· εἰς ταύτην δὲ τὴν	αὐλὴν	ἐξαφιᾶσι τὸν Ἆπιν καθ´ ὥραν
[17, 37]	εἶναι δυνατὴν τὴν εἰς ἑκάστην	αὐλὴν	πάροδόν τε καὶ ἔξοδον. τὸ
[17, 13]	τῷ τῆς Κλεοπάτρας πατρὶ τῷ	Αὐλητῇ	προσφέρεσθαι φόρον ταλάντων μυρίων δισχιλίων
[17, 11]	ἀναδείκνυται βασιλεύς. ἐν τούτῳ τὸν	Αὐλητὴν	ἀφικόμενον εἰς Ῥώμην δεξάμενος Πομπήιος
[17, 44]	οὐκ ἔξεστιν οὔτε ᾠδὸν οὔτε	αὐλητὴν	οὔτε ψάλτην ἀπάρχεσθαι τῷ θεῷ,
[17, 11]	ἐπικληθεὶς Πτολεμαῖος, τοῦτον δ´ ὁ	Αὐλητὴς	ὁ καθ´ ἡμᾶς, ὅσπερ ἦν
[17, 11]	ἕβδομος καὶ ὁ ὕστατος ὁ	Αὐλητής,	ὃς χωρὶς τῆς ἄλλης ἀσελγείας
[17, 3]	ὁ Νεῖλος ἀπεργάζεται κατὰ τὰς	αὐξήσεις,	ἀφαιρῶν καὶ προστιθεὶς καὶ ἐναλλάττων
[17, 4]	κατ´ ὀλίγον, καθάπερ καὶ τὴν	αὔξησιν	ἔσχεν· ἐν ἑξήκοντα δὲ ἡμέραις
[17, 15]	τιμὴν ἐπιτιθέντες τὴν πρόσοδον οὕτως	αὔξουσι,	τὴν δὲ κοινὴν χρείαν διαλυμαίνονται.
[17, 35]	τοῖς θαλαττίοις, ὡς ὑπονοεῖν τὰ	αὐτὰ	περὶ τῶν κατὰ Ἄμμωνα τόπων
[17, 39]	τὰ ὠὰ διαφθείρουσιν αὐτῶν καὶ	αὐτὰ	τὰ θηρία, τῷ πηλῷ θωρακισθέντες·
[17, 12]	οὖν καὶ ἐπὶ τῶν βασιλέων	αὗται	αἱ ἀρχαί, κακῶς δὲ πολιτευομένων
[17, 3]	τοπαρχίας οἱ πλεῖστοι διῄρηντο, καὶ	αὗται	δ´ εἰς ἄλλας τομάς· ἐλάχισται
[17, 3]	αἱ ἐν τῷ λαβυρίνθῳ αὐλαί·	αὗται	δ´ ἐλάττους τῶν τριάκοντα {καὶ
[17, 4]	καὶ πελαγίζει πλὴν τῶν οἰκήσεων·	αὗται	δ´ ἐπὶ λόφων αὐτοφυῶν ἢ
[17, 42]	μαντεῖον τὸ ἐν Ἄμμωνι· καὶ	αὗται	δὲ κατοικίαι εἰσὶν ἀξιόλογοι. ~Πολλὰ
[17, 34]	τὴν αὐτὴν ἀπορίαν ὑπογράφουσιν· ἀλλ´	αὗται	μὲν ἐν τῇ κινήσει τῇ
[17, 33]	ἐστι σκολιὰ μέχρι τῆς θήκης·	αὗται	μὲν οὖν ἐγγὺς ἀλλήλων ἐπὶ
[17, 53]	πλέον ἐξ ἀρχῆς διὰ τὸ	αὔταρκες	τῆς χώρας καὶ τὸ δυσείσβολον
[17, 12]	αὐτὸ εὐκρινῶς πολιτικὸν διὰ τὰς	αὐτὰς	αἰτίας, κρεῖττον δ´ ἐκείνων ὅμως·
[17, 3]	ὁ Νεῖλος παρασκευάζει, ποτίζων τε	αὐτὰς	κατὰ τὰς ἀναβάσεις καὶ τοῦτ´
[17, 24]	καὶ τοῦτον· εἰς δὲ τὰς	αὐτὰς	λίμνας συμβάλλουσι καὶ ἄλλαι δύο
[17, 37]	τὰς αὐλάς· αἱ δ´ εἰς	αὐτὰς	ὁδοὶ καταντικρὺ τοῦ τείχους εἰσί·
[17, 49]	τὸν κρημνὸν καὶ σώζονται σὺν	αὐτῇ	ἀπαθεῖς. τοῦ δὲ καταράκτου μικρὸν
[17, 54]	ἦν ἐνταῦθα υἱὸς αὐτῆς· καὶ	αὐτὴ	δ´ ἔν τινι πλησίον ἵδρυτο
[17, 37]	ἀποβάσει τὸ πλεονάζον ἀποδοῦσα τῇ	αὐτῇ	διώρυγι κατὰ θάτερον τῶν στομάτων
[17, 37]	χρήσιμον πρὸς τὰς ἐποχετείας καὶ	αὐτὴ	καὶ ἡ διῶρυξ. ταῦτα μὲν
[17, 42]	βασίλειον θαυμαστῶς κατεσκευασμένον ὁλόλιθον τῇ	αὐτῇ	κατασκευῇ ᾗπερ τὸν λαβύρινθον ἔφαμεν,
[17, 31]	καὶ ἔξω· ἀποσκιρτήσαντα δ´ ἐν	αὐτῇ	μικρὰ ἀναλαμβάνουσι πάλιν εἰς τὴν
[17, 11]	δ´ ἀπέδειξε τὸν λοιπὸν ἀδελφὸν	αὐτῇ	νέον παντελῶς ὄντα. μετὰ δὲ
[17, 36]	τῆς προνοίας, ὅτι βεβούληται καὶ	αὐτὴ	ποικίλτριά τις οὖσα καὶ μυρίων
[17, 8]	κεῖται, οὐ μὴν ἐν τῇ	αὐτῇ	πυέλῳ· ὑαλίνη γὰρ αὕτη, ἐκεῖνος
[17, 5]	πρόσχωροι τῇ Αἰγύπτῳ καὶ ὑπ´	αὐτῇ	τεταγμέναι. ~Τὰ μὲν οὖν καθ´
[17, 16]	Ἀλεξανδρείας καὶ τῆς Νικοπόλεως ἐπ´	αὐτῇ	τῇ Κανωβικῇ διώρυγι κειμένη, διαίτας
[17, 5]	φασι· τὴν ἐπωνυμίαν οὖν ἐχαρίσατο	αὐτῇ	τιμῶν τὴν ἄνθρωπον, θαυμαστὸν οὖν
[17, 31]	~Ἐγγὺς δὲ καὶ ἡ Μέμφις	αὐτὴ	τὸ βασίλειον τῶν Αἰγυπτίων· ἔστι
[17, 46]	ἃς καλοῦσιν οἱ Ἕλληνες παλλάδας·	αὕτη	δὲ καὶ παλλακεύει καὶ σύνεστιν
[17, 8]	τῇ αὐτῇ πυέλῳ· ὑαλίνη γὰρ	αὕτη,	ἐκεῖνος δ´ ἐν χρυσῇ κατέθηκεν·
[17, 24]	ἐπὶ τὴν τοῦ Δέλτα κορυφὴν	αὕτη	ἡ περιήγησις. φησὶ δ´ ὁ
[17, 16]	ἐπὶ τὴν Ἐλευσῖνα· ἔστι δ´	αὕτη	κατοικία πλησίον τῆς τε Ἀλεξανδρείας
[17, 14]	θαλάττης· ἅπασα μὲν ἡ χώρα	αὕτη	οὐκ εὔοινος, πλείω δεχομένου τοῦ
[17, 47]	τιμῶσα· εἶτ´ Ἀπόλλωνος πόλις καὶ	αὕτη	πολεμοῦσα τοῖς κροκοδείλοις. ~Ἡ δὲ
[17, 6]	τῇ ἠπείρῳ καὶ τῇ κατ´	αὐτὴν	ἄκρᾳ (καλεῖται δ´ ἄκρα Λοχιάς)
[17, 24]	ἀπὸ δὲ Πηλουσίου πρὸς τὴν	αὐτὴν	ἀναπλέουσι κορυφὴν σχοίνους μὲν πέντε
[17, 3]	ἑκατέρωθεν καὶ ἔρημον διὰ τὴν	αὐτὴν	ἀνυδρίαν. ἀλλὰ τὴν μὲν Αἰθιοπίαν
[17, 34]	ποτάμιαι ψῆφοι σχεδόν τι τὴν	αὐτὴν	ἀπορίαν ὑπογράφουσιν· ἀλλ´ αὗται μὲν
[17, 36]	μηδὲ τὴν ἕδραν ἔχειν τὴν	αὐτὴν	ἑκάτερον, καὶ ταῦτα εἰς ἄλληλα
[17, 6]	Ἀλεξάνδρειά ἐστι καὶ τὰ περὶ	αὐτήν,	ἐντεῦθεν ἀρκτέον. ἔστι τοίνυν ἡ
[17, 31]	ἀπὸ τοῦ Δέλτα τρίσχοινον εἰς	αὐτήν·	ἔχει δὲ ἱερά, τό τε
[17, 1]	τοὺς κόλπους συμπεριελάβομεν τοὺς σφίγγοντας	αὐτὴν	καὶ ποιοῦντας χερρόνησον, τὸν Περσικὸν
[17, 4]	ἡ σύμπασα νῆσος· καλοῦσι δ´	αὐτὴν	καὶ τὴν κάτω χώραν σὺν
[17, 42]	βάθει κειμένη ὥστε καταβαίνειν εἰς	αὐτὴν	κατακαμφθεισῶν ψαλίδων διὰ μονολίθων ὑπερβαλλόντων
[17, 5]	οἵ γε καὶ τὴν Κυρηναίαν	αὐτὴν	κατέσχον καὶ διενείμαντο πρὸς τὴν
[17, 19]	Διὸς πόλις καὶ αἱ περὶ	αὐτὴν	λίμναι καὶ Λεοντόπολις· εἶτ´ ἀπωτέρω
[17, 6]	γε ᾠκεῖτο· νῦν δ´ ἠρήμωσεν	αὐτὴν	ὁ θεὸς Καῖσαρ ἐν τῷ
[17, 8]	ἐν χρυσῇ κατέθηκεν· ἐσύλησε δ´	αὐτὴν	ὁ Κόκκης καὶ Παρείσακτος ἐπικληθεὶς
[17, 6]	προσεχέστατον τῇ ἠπείρῳ, λιμένα πρὸς	αὐτὴν	ποιοῦν ἀμφίστομον. ᾐὼν γάρ ἐστι
[17, 3]	καὶ τῇ συνεχεῖ καὶ ὑπὲρ	αὐτὴν	τῇ τῶν Αἰθιόπων ὁ Νεῖλος
[17, 36]	ἐν τῇ γῇ, καθ´ ἣν	αὐτὴν	τοσαῦται διαφοραί· ἡ μὲν γὰρ
[17, 46]	ἄνδρα, πρὶν δὲ δοθῆναι πένθος	αὐτῆς	ἄγεται μετὰ τὸν τῆς παλλακείας
[17, 33]	λουομένης αὐτῆς ἓν τῶν ὑποδημάτων	αὐτῆς	ἁρπάσας ἀετὸς παρὰ τῆς θεραπαίνης
[17, 14]	Ταπόσειρις ἐπέκεινα τῆς πόλεως ἱκανῶς·	αὐτῆς	δὲ πλησίον πετρῶδες ἐπὶ τῇ
[17, 33]	Ῥοδῶπιν· μυθεύουσι δ´ ὅτι λουομένης	αὐτῆς	ἓν τῶν ὑποδημάτων αὐτῆς ἁρπάσας
[17, 46]	δ´ ἴχνη δείκνυται τοῦ μεγέθους	αὐτῆς	ἐπὶ ὀγδοήκοντα σταδίους τὸ μῆκος·
[17, 18]	Ἀθηνᾶν· ἐν δὲ τῷ ἱερῷ	αὐτῆς	ἡ θήκη κεῖται τοῦ Ψαμμιτίχου·
[17, 21]	καὶ ἐπί γε τῶν ἄκρων	αὐτῆς	ἵδρυται τὸ Πηλούσιον· ἀλλ´ ἔρημος
[17, 54]	Κανδάκης, καὶ ἦν ἐνταῦθα υἱὸς	αὐτῆς·	καὶ αὐτὴ δ´ ἔν τινι
[17, 6]	τὴν νῆσον κατὰ τὸ ἑσπέριον	αὐτῆς	μέρος ἐκτεταμένη, δύο διάπλους ἀπολείπουσα
[17, 6]	ἕκαστα δὲ καὶ τὰς ἀρετὰς	αὐτῆς	νῦν διέξιμεν. ἐπεὶ δὲ τὸ
[17, 11]	γυναῖκα ἔκρινε καὶ ἐτεκνοποιήσατο ἐξ	αὐτῆς,	τόν τε Ἀκτιακὸν πόλεμον συνήρατο
[17, 33]	καλεῖ Δωρίχαν, ἐρωμένην τοῦ ἀδελφοῦ	αὐτῆς	Χαράξου γεγονυῖαν, οἶνον κατάγοντος εἰς
[17, 21]	συνεχῆ κώμας πολλὰς ἔχοντα· καὶ	αὐτὸ	δὲ τὸ Πηλούσιον κύκλῳ περικείμενα
[17, 14]	ἐπὶ τῇ θαλάττῃ χωρίον καὶ	αὐτὸ	δεχόμενον πολλοὺς τοὺς κωμάζοντας ἅπασαν
[17, 12]	γένος τὸ τῶν Ἀλεξανδρέων οὐδ´	αὐτὸ	εὐκρινῶς πολιτικὸν διὰ τὰς αὐτὰς
[17, 36]	ἀνθρωπείῳ γένει καὶ τοῖς περὶ	αὐτὸ	ζῴοις καὶ φυτοῖς. ἐπεὶ δ´
[17, 5]	μὲν οὖν ἀρχαῖοι τὸ οἰκούμενον	αὐτὸ	καὶ ποτιζόμενον ὑπὸ τοῦ Νείλου
[17, 7]	ἄξιον σημειώσεώς ἐστιν, ὃ καὶ	αὐτὸ	συμβαίνει διὰ τὸ ἀμφίκλυστον καὶ
[17, 31]	ἱερὸν παρακείμενον τῷ Ἡφαιστείῳ καὶ	αὐτὸ	τὸ Ἡφαίστειον πολυτελῶς κατεσκευασμένον ναοῦ
[17, 6]	πελάγους κλυδώνιον. ἔστι δὲ καὶ	αὐτὸ	τὸ τῆς νησῖδος ἄκρον πέτρα
[17, 17]	Κανώβου τοῦ Μενελάου κυβερνήτου ἀποθανόντος	αὐτόθι,	ἔχουσα τὸ τοῦ Σαράπιδος ἱερὸν
[17, 34]	συγκατακολουθησάντων αἰχμαλώτων Τρώων, καταμεινάντων δ´	αὐτόθι.	~Μετὰ δὲ Μέμφιν Ἄκανθος πόλις
[17, 38]	ἡμέτερος ξένος, ἀνὴρ τῶν ἐντίμων,	αὐτόθι	μυσταγωγῶν ἡμᾶς, συνῆλθεν ἐπὶ τὴν
[17, 53]	Ῥωμαῖοι· οὐ γάρ εἰσιν οὔτ´	αὐτοὶ	Αἰγύπτιοι πολεμισταί, καίπερ ὄντες παμπληθεῖς,
[17, 50]	πάλιν ἄλλον· ἔστι δ´ ὅτε	αὐτοὶ	καθ´ αὑτοὺς ἔκειντο οἱ πέτροι·
[17, 5]	καίπερ οἰκεῖοι σοφίας γεγονότες καὶ	αὐτοὶ	καὶ οἱ ἱερεῖς, μεθ´ ὧν
[17, 6]	ἀπείργειν τοὺς προσιόντας· κατοικίαν δ´	αὐτοῖς	ἔδοσαν τὴν προσαγορευομένην Ῥακῶτιν, ἣ
[17, 38]	κροκόδειλον, καὶ ἔστιν ἱερὸς παρ´	αὐτοῖς	ἐν λίμνῃ καθ´ αὑτὸν τρεφόμενος,
[17, 40]	δὲ τὸν ὀξύρυγχον καὶ ἔστιν	αὐτοῖς	ἱερὸν ὀξυρύγχου, καίτοι καὶ τῶν
[17, 54]	δὲ τυχόντων ὧν ἐδέοντο, ἀφῆκεν	αὐτοῖς	καὶ τοὺς φόρους οὓς ἐπέστησε.
[17, 6]	κώμης βουκόλοις παρέδοσαν δυναμένοις καὶ	αὐτοῖς	κωλύειν τοὺς ἔξωθεν ἐπιόντας. ἐπελθὼν
[17, 24]	λίμνας καὶ διώρυγας ἐν τοῖς	αὐτοῖς	μέρεσιν ἔξω τοῦ Δέλτα. ἔστι
[17, 27]	σηκῷ τινι τρεφόμενον, ὃς παρ´	αὐτοῖς	νενόμισται θεός, ὥσπερ καὶ ἐν
[17, 5]	οἱ ἱερεῖς, μεθ´ ὧν ἦν	αὐτοῖς	ὁ πλείων βίος· ὥστε καὶ
[17, 5]	κρίναντες τὴν Αἴγυπτον ἐν τοῖς	αὐτοῖς	ὅροις διεφύλαξαν. αὐάσεις δ´ οἱ
[17, 53]	ἐπ´ αὐτὸν μετὰ λίθων βολῆς,	αὐτοῖς	τοῖς περὶ ἑαυτὸν στρατιώταις ἀντέσχε,
[17, 2]	τὴν θάλατταν. ἐμβάλλουσι δ´ εἰς	αὐτὸν	δύο ποταμοί, φερόμενοι μὲν ἔκ
[17, 54]	καὶ ὅπη βαδιστέον εἴη παρ´	αὐτόν,	ἔδωκε τοὺς παραπέμψοντας· καὶ ἧκον
[17, 8]	ἐπελθόντος τοῦ Πτολεμαίου καὶ κατακλείσαντος	αὐτὸν	ἐν νήσῳ ἐρήμῃ· ἐκεῖνος μὲν
[17, 10]	τῇ μάχῃ τοὺς ἐπεξιόντας ἐπ´	αὐτὸν	μετὰ Ἀντωνίου, καὶ λαβὼν ἐξ
[17, 53]	πλήθους τοσούτων μυριάδων ὁρμήσαντος ἐπ´	αὐτὸν	μετὰ λίθων βολῆς, αὐτοῖς τοῖς
[17, 27]	ὁ Βουβαστίτης νομὸς καὶ ὑπὲρ	αὐτὸν	ὁ Ἡλιοπολίτης νομός. ἐνταῦθα δ´
[17, 53]	εἰ δὴ μὴ ὁ Συλλαῖος	αὐτὸν	προὐδίδου, κἂν κατεστρέψατο τὴν εὐδαίμονα
[17, 4]	οἷς τὰ μείζω θάλπη. τὸν	αὐτὸν	τρόπον καὶ τὰ ἐπάνω τοῦ
[17, 36]	τῶν ὑδάτων πολλὰ χερσοῦσθαι τὸν	αὐτὸν	τρόπον ὅνπερ καὶ ἐν τῇ
[17, 8]	ἐμπεριπαρεὶς ταῖς σαρίσσαις ἐπελθόντων ἐπ´	αὐτὸν	τῶν στρατιωτῶν· σὺν αὐτῷ δὲ
[17, 38]	παρ´ αὐτοῖς ἐν λίμνῃ καθ´	αὑτὸν	τρεφόμενος, χειροήθης τοῖς ἱερεῦσι· καλεῖται
[17, 5]	τὸ πλέον, οἱ δ´ ὕστερον	αὐτόπται	γενηθέντες ᾔσθοντο ὑπὸ ὄμβρων θερινῶν
[17, 11]	δ´ ἀντ´ ἐκείνου προσποιησάμενος καὶ	αὐτὸς	εἶναι Μιθριδάτου υἱὸς τοῦ Εὐπάτορος
[17, 31]	τοῦ Ἄπιδος ὅς ἐστιν ὁ	αὐτὸς	καὶ Ὄσιρις, ὅπου ὁ βοῦς
[17, 10]	καὶ Κιβωτὸν καλοῦσιν, ἔχων καὶ	αὐτὸς	νεώρια. ἐνδοτέρω δὲ τούτου διῶρυξ
[17, 24]	ἐστι τὸ τῆς σχοίνου μέτρον,	αὐτὸς	ὁ Ἀρτεμίδωρος ἐν τοῖς ἑξῆς
[17, 27]	πλησιάζουσι τῇ κορυφῇ τοῦ Δέλτα.	~Αὐτοῦ	δὲ καὶ ἡ Βούβαστος πόλις
[17, 11]	ἀνέδειξαν βασίλισσαν· οἱ υἱοὶ δ´	αὐτοῦ	δύο νήπιοι τῆς τότε χρείας
[17, 42]	Μεμνόνιον ἂν εἴη καὶ τοῦ	αὐτοῦ	ἔργον οὗπερ καὶ τὰ ἐν
[17, 5]	κινναμωμοφόρου, καὶ ὑπομνήματα τῆς στρατείας	αὐτοῦ	καὶ νῦν ἔτι δείκνυται στῆλαι
[17, 6]	ἑπτασταδίῳ καλουμένῳ χώματι διειργόμενοι ἀπ´	αὐτοῦ	παράκεινται· τὸ δὲ χῶμά ἐστιν
[17, 33]	δικαιοδοτοῦντος ὑπαιθρίου, γενόμενος κατὰ κορυφὴν	αὐτοῦ	ῥίψειε τὸ ὑπόδημα εἰς τὸν
[17, 38]	οἱ ἱερεῖς οἱ μὲν διέστησαν	αὐτοῦ	τὸ στόμα, ὁ δὲ ἐνέθηκε
[17, 22]	τε τῷ Δέλτα καὶ ἔξω	αὐτοῦ	τοῖς μὲν ἄρρην τοῖς δὲ
[17, 2]	τοῦτον ποιεῖν· τὴν δὲ πλήρωσιν	αὐτοῦ	τοὺς θερινοὺς ὄμβρους παρασκευάζειν. ὑπὲρ
[17, 11]	ἑκατὸν ὄντων, ὄλεθρον τῶν καταπρεσβευσάντων	αὐτοῦ·	τούτων δ´ ἦν καὶ Δίων
[17, 8]	τῷ λιμένι καὶ ὅσα ἔξω	αὐτοῦ.	τῶν δὲ βασιλείων μέρος ἐστὶ
[17, 6]	εἰς τὸν Εὐνόστου λιμένα καὶ	αὐτοὺς	γεγεφυρωμένους· ἦν δ´ οὐ γέφυρα
[17, 54]	τρισμυρίους, πρῶτον μὲν ἠνάγκασεν ἀναφυγεῖν	αὐτοὺς	εἰς Ψέλχιν πόλιν Αἰθιοπικήν, καὶ
[17, 44]	πάντα τρόπον ἀνιχνεύουσι καὶ ἐκφθείρουσιν	αὐτούς·	ἔνιοι δ´ ὥσπερ τοὺς Ψύλλους
[17, 17]	ἐλλογιμωτάτους ἄνδρας πιστεύειν καὶ ἐγκοιμᾶσθαι	αὐτοὺς	ὑπὲρ ἑαυτῶν ἢ ἑτέρους. συγγράφουσι
[17, 50]	ἔστι δ´ ὅτε αὐτοὶ καθ´	αὑτοὺς	ἔκειντο οἱ πέτροι· ἦν δ´
[17, 4]	οἰκήσεων· αὗται δ´ ἐπὶ λόφων	αὐτοφυῶν	ἢ χωμάτων ἵδρυνται, πόλεις τε
[17, 11]	ἀσελγείας χοραυλεῖν ἤσκησε, καὶ ἐπ´	αὐτῷ	γε ἐσεμνύνετο τοσοῦτον ὥστ´ οὐκ
[17, 36]	πλέον ὕδωρ ἀποκρύπτον τὴν ὑπ´	αὐτῷ	γῆν, ἐν αἷς δ´ ἐξέχειν
[17, 12]	τοῦ βασιλέως ἔχει τάξιν, ὑπ´	αὐτῷ	δ´ ἐστὶν ὁ δικαιοδότης ὁ
[17, 8]	ἐπ´ αὐτὸν τῶν στρατιωτῶν· σὺν	αὐτῷ	δὲ καὶ οἱ βασιλεῖς Ἀριδαῖός
[17, 33]	οὖν ἐγγὺς ἀλλήλων ἐπὶ τῷ	αὐτῷ	ἐπιπέδῳ, ἀπωτέρω δ´ ἐστὶν ἐν
[17, 11]	οἱ Ἀλεξανδρεῖς ἐξέβαλον, τριῶν δ´	αὐτῷ	θυγατέρων οὐσῶν, ὧν μία γνησία
[17, 34]	ἱκανῶς ὄρος καὶ σπήλαια ὑπ´	αὐτῷ	καὶ κώμη πλησίον καὶ τούτοις
[17, 32]	πόλεως ἐδάφους· συνάπτει δ´ ἄλσος	αὐτῷ	καὶ λίμνη. ~Τετταράκοντα δ´ ἀπὸ
[17, 4]	ἡ κώμη δὲ ἡ ἐπ´	αὐτῷ	καλεῖται Δέλτα. δύο μὲν οὖν
[17, 6]	κλείουσα τὸν κόλπον, παραβέβληται γὰρ	αὐτῷ	κατὰ μῆκος· τῶν δ´ ἄκρων
[17, 20]	Τανίτης νομὸς καὶ πόλις ἐν	αὐτῷ	μεγάλη Τάνις. ~Μεταξὺ δὲ τοῦ
[17, 5]	φασιν, ἐκεῖ τῆς ἀδελφῆς ἀποθανούσης	αὐτῷ	Μερόης· οἱ δὲ γυναῖκά φασι·
[17, 24]	σταδίους δὲ ἑπτακοσίους πεντήκοντα, τῷ	αὐτῷ	μέτρῳ χρησάμενος. πρώτην δ´ ἐκ
[17, 39]	πηλῷ θωρακισθέντες· κυλισθέντες γὰρ ἐν	αὐτῷ	ξηραίνονται πρὸς τὸν ἥλιον, εἶτα
[17, 10]	ἀπιδεῖν ὅλην τὴν πόλιν ὑποκειμένην	αὐτῷ	πανταχόθεν. ἀπὸ δὲ τῆς Νεκροπόλεως
[17, 37]	ἕκαστος εἰς τὴν ἀποδειχθεῖσαν αὐλὴν	αὐτῷ.	~Παραπλεύσαντι δὲ ταῦτα ἐφ´ ἑκατὸν
[17, 8]	καὶ ἐκπεσὼν εὐθύς, ὥστ´ ἀνόνητα	αὐτῷ	τὰ σῦλα γενέσθαι. ~Ἔστι δ´
[17, 17]	καὶ γυναικῶν, τῶν δ´ ἐν	αὐτῷ	τῷ Κανώβῳ καταγωγὰς ἐχόντων ἐπικειμένας
[17, 46]	καὶ τοῦ πλήθους τῶν συνόντων	αὐτῷ	φίλων τε καὶ στρατιωτῶν περὶ
[17, 9]	τὴν ἐν Ἀκτίῳ κακοπραγίαν, Τιμώνειον	αὑτῷ	κρίνας τὸν λοιπὸν βίον, ὃν
[17, 39]	διὰ τοῦτο ἥ τε διῶρυξ	αὐτῶν	ἐστι μεστὴ τῶν κροκοδείλων καὶ
[17, 39]	καὶ γὰρ τὰ ὠὰ διαφθείρουσιν	αὐτῶν	καὶ αὐτὰ τὰ θηρία, τῷ
[17, 24]	μείζους κατὰ τόπους ὁμολογεῖσθαι παρ´	αὐτῶν.	καὶ διότι παρὰ τοῖς Αἰγυπτίοις
[17, 3]	τόποις, ὥστε καὶ αἱ διατάξεις	αὐτῶν	μνημονεύονται· καὶ ἐπαινοῦνταί γε δοκοῦντες
[17, 39]	λίμνη· σέβονται γὰρ καὶ ἀπέχονται	αὐτῶν·	οἱ δὲ τοὺς ἰχνεύμονας τοὺς
[17, 44]	τοὺς κροκοδείλους, ὥστε μηδὲν ὑπ´	αὐτῶν	πάσχειν ἀλλὰ καὶ κολυμβᾶν ἀδεῶς
[17, 3]	τὰς ἀναβάσεις καὶ τοῦτ´ οἰκήσιμον	αὐτῶν	τὸ μέρος ἀπολείπων μόνον τὸ
[17, 53]	στρατιώταις ἀντέσχε, καὶ διαφθείρας τινὰς	αὐτῶν	τοὺς λοιποὺς ἔπαυσε. Γάλλος τε
[17, 3]	τῶν ἀέρων ἀσυμμετρίαν καὶ τὸν	ἀφ´	ἡμῶν ἐκτοπισμόν, τοῖς δ´ Αἰγυπτίοις
[17, 14]	ἔχουσα λιμένα καὶ κώμη Ἆπις,	ἀφ´	ἧς εἰς μὲν Παραιτόνιον στάδιοι
[17, 16]	σχεδία ἔζευκται ἐπὶ τῷ ποταμῷ,	ἀφ´	ἧς καὶ τοὔνομα τῷ τόπῳ.
[17, 3]	γῆν τε καὶ τέχνας ἐργαζομένων·	ἀφ´	ὧνπερ καὶ αἱ πρόσοδοι συνήγοντο
[17, 36]	εἶναι μηδὲν προστιθεῖσαν ἑαυτῇ μηδ´	ἀφαιροῦσαν,	μήτε τὸ ὕδωρ, μηδὲ τὴν
[17, 3]	Νεῖλος ἀπεργάζεται κατὰ τὰς αὐξήσεις,	ἀφαιρῶν	καὶ προστιθεὶς καὶ ἐναλλάττων τὰ
[17, 23]	τούτων ἦν ἔχουσα τὸν Ὄσιριν	ἀφανὴς	πᾶσι) τοῦτο δὲ πράξειε λαθεῖν
[17, 8]	Ἀλεξάνδρου· ἔφθη γὰρ τὸ σῶμα	ἀφελόμενος	Περδίκκαν ὁ τοῦ Λάγου Πτολεμαῖος
[17, 31]	ἱπποτρόφοι· συμβάλλουσι γὰρ εἰς μάχην	ἀφέντες,	ὁ δὲ κρείττων νομισθεὶς ἄθλου
[17, 35]	τούτων (καὶ γὰρ οὐδὲ πάμπολυ	ἀφεστᾶσιν	ἀλλήλων καὶ τοῦ Παραιτονίου) μὴ
[17, 45]	καὶ τῆς Κοπτοῦ οὐ πολὺ	ἀφέστηκεν	ἡ καλουμένη Ἀπόλλωνος πόλις, ὥστε
[17, 28]	τείχη δύο, κατ´ ἀρχὰς μὲν	ἀφεστῶτα	ἀπ´ ἀλλήλων μικρὸν πλέον ἢ
[17, 25]	οὗτος δὲ δόξῃ ψευδεῖ πεισθεὶς	ἀφῆκε	τὸ ἔργον περὶ συντέλειαν ἤδη·
[17, 54]	πάντων δὲ τυχόντων ὧν ἐδέοντο,	ἀφῆκεν	αὐτοῖς καὶ τοὺς φόρους οὓς
[17, 38]	ξένων τῶν ἐπὶ τὴν θέαν	ἀφικνουμένων.	ὁ γοῦν ἡμέτερος ξένος, ἀνὴρ
[17, 11]	βασιλεύς. ἐν τούτῳ τὸν Αὐλητὴν	ἀφικόμενον	εἰς Ῥώμην δεξάμενος Πομπήιος Μάγνος
[17, 5]	οὖν πῶς ἐκ τῶν τοιούτων	ἀφορμῶν	οὐ τελέως ἐναργὴς ἦν ἡ
[17, 30]	ἀνδρῶν ἑκατὸν πεντήκοντα ἐργαζομένων δεσμίων·	ἀφορῶνται	δ´ ἐνθένδε τηλαυγῶς αἱ πυραμίδες
[17, 44]	τὴν δεξαμενὴν κατασπῶντες. τιμῶσι δὲ	Ἀφροδίτην·	ὄπισθεν δὲ τοῦ νεὼ τῆς
[17, 22]	Μαρεῶτιν. οἱ δὲ Μωμεμφῖται τὴν	Ἀφροδίτην	τιμῶσι, καὶ τρέφεται θήλεια βοῦς
[17, 31]	ἔστι δ´ ἐν Μέμφει καὶ	Ἀφροδίτης	ἱερόν, θεᾶς Ἑλληνίδος νομιζομένης· τινὲς
[17, 44]	ὄπισθεν δὲ τοῦ νεὼ τῆς	Ἀφροδίτης	Ἴσιδος ἔστιν ἱερόν· εἶτα τὰ
[17, 20]	καὶ ὁ Λεοντοπολίτης καὶ πόλις	Ἀφροδίτης	καὶ ὁ Φαρβητίτης νομός· εἶτα
[17, 41]	Τάνιν· εἶτα Λύκων πόλις καὶ	Ἀφροδίτης	καὶ Πανῶν πόλις, λινουργῶν καὶ
[17, 47]	πόλις τιμῶσα τὸ θηρίον· εἶτα	Ἀφροδίτης	πόλις καὶ μετὰ ταῦτα Λατόπολις
[17, 20]	ὁ Προσωπίτης νομός, ἐν ᾧ	Ἀφροδίτης	πόλις. ὑπὲρ δὲ τὸ Μενδήσιον
[17, 16]	Ζεφύριον, ἄκρα ναΐσκον ἔχουσα Ἀρσινόης	Ἀφροδίτης·	τὸ δὲ παλαιὸν καὶ Θῶνίν
[17, 35]	ἧς τὸ κόμμι. εἶθ´ ὁ	Ἀφροδιτοπολίτης	νομὸς καὶ ἡ ὁμώνυμος πόλις
[17, 53]	τοῖς πάλαι διὰ τὸ λῃστρικῶς	ἀφυλάκτοις	ἐπιτίθεσθαι πολλάκις· οἱ δὲ πρὸς
[17, 5]	Ὁμήρου διιπετέα φάσκοντος τὸν Νεῖλον	„ἂψ	δ´ „εἰς Αἰγύπτοιο διιπετέος ποταμοῖο.