Livre, Chap.
[17, 8]	Σῆμα, ὃ περίβολος ἦν ἐν	ᾧ	αἱ τῶν βασιλέων ταφαὶ καὶ
[17, 20]	ἔτι ὁ Προσωπίτης νομός, ἐν	ᾧ	Ἀφροδίτης πόλις. ὑπὲρ δὲ τὸ
[17, 14]	οἶνον ὃν δὴ καλοῦσι Λιβυκόν,	ᾧ	δὴ καὶ τῷ ζύθῳ τὸ
[17, 49]	ἐστὶν ὁ μικρὸς καταράκτης, ἐφ´	ᾧ	καὶ θέαν τινὰ οἱ σκαφῖται
[17, 23]	τὸ τοῦ Ὀσίριδος ἄσυλον, ἐν	ᾧ	κεῖσθαι τὸν Ὄσιρίν φασιν. ἀμφισβητοῦσι
[17, 10]	ἡ Νεκρόπολις τὸ προάστειον, ἐν	ᾧ	κῆποί τε πολλοὶ καὶ ταφαὶ
[17, 9]	καλουμένου προπεπτωκώς, ἔχων ἱερὸν Ποσειδῶνος·	ᾧ	προσθεὶς χῶμα Ἀντώνιος ἔτι μᾶλλον
[17, 48]	ὄχθῃ τοῦ Νείλου φρέαρ, ἐν	ᾧ	τὰς ἀναβάσεις τοῦ Νείλου σημειοῦνται
[17, 8]	ἐξέδραν καὶ οἶκον μέγαν ἐν	ᾧ	τὸ συσσίτιον τῶν μετεχόντων τοῦ
[17, 39]	ταῖς ἀσπίσι· καὶ γὰρ τὰ	ὠὰ	διαφθείρουσιν αὐτῶν καὶ αὐτὰ τὰ
[17, 45]	καμηλέμποροι καὶ καθάπερ οἱ πλέοντες	ὥδευον	κομίζοντες καὶ ὕδωρ, νυνὶ δὲ
[17, 44]	τοῦ Ὀσίριδος οὐκ ἔξεστιν οὔτε	ᾠδὸν	οὔτε αὐλητὴν οὔτε ψάλτην ἀπάρχεσθαι
[17, 49]	καταρρέουσιν ἐπὶ τὸν καταράκτην καὶ	ὠθοῦνται	μετὰ τῆς σκάφης ἐπὶ τὸν
[17, 36]	τὰ δὲ νῦν πελάγη πρότερον	ᾠκεῖτο;	καθάπερ καὶ πηγὰς τὰς πρότερον
[17, 6]	ἀλλὰ καὶ ὑδραγώγιον, ὅτε γε	ᾠκεῖτο·	νῦν δ´ ἠρήμωσεν αὐτὴν ὁ
[17, 21]	τινες βάραθρα καλοῦσι, καὶ τέλματα·	ᾤκισται	δ´ ἀπὸ θαλάττης ἐν πλείοσιν
[17, 11]	γε ἐσεμνύνετο τοσοῦτον ὥστ´ οὐκ	ὤκνει	συντελεῖν ἀγῶνας ἐν τοῖς βασιλείοις,
[17, 10]	ἐκεῖ συντελοῦνται· τὰ δὲ παλαιὰ	ὠλιγώρηται.	συλλήβδην δ´ εἰπεῖν ἡ πόλις
[17, 54]	γὰρ εἶχον θυρεούς, καὶ τούτους	ὠμοβοΐνους,	ἀμυντήρια δὲ πελέκεις, οἱ δὲ
[17, 34]	τὸ μέταλλον τῶν λίθων, ἐξ	ὧν	αἱ πυραμίδες γεγόνασιν, ἐν ὄψει
[17, 32]	ἀνέμων θῖνας ἄμμων σωρεύεσθαι, ὑφ´	ὧν	αἱ σφίγγες αἱ μὲν καὶ
[17, 4]	εἴ πού τις ἐντρέχει νῆσος,	ὧν	ἀξιολογωτάτη ἡ τὸν Ἡρακλειωτικὸν νομὸν
[17, 5]	ἀλλ´ ἐῶ ταῦτα πολλῶν εἰρηκότων	ὧν	ἀρκέσει δύο μηνῦσαι τοὺς ποιήσαντας
[17, 27]	περικαίων, καθάπερ καὶ τοὺς ὀβελίσκους,	ὧν	δύο καὶ εἰς Ῥώμην ἐκομίσθησαν
[17, 54]	Ἀρμενίαν στέλλοντος. πάντων δὲ τυχόντων	ὧν	ἐδέοντο, ἀφῆκεν αὐτοῖς καὶ τοὺς
[17, 32]	κατακεχωσμέναι αἱ δ´ ἡμιφανεῖς· ἐξ	ὧν	εἰκάζειν παρῆν τὸν κίνδυνον, εἰ
[17, 36]	κράτιστα θεούς τε καὶ ἀνθρώπους,	ὧν	ἕνεκεν καὶ τὰ ἄλλα συνέστηκε.
[17, 22]	κῶμαι μέχρι τῆς Μαρείας λίμνης,	ὧν	ἐστι καὶ ἡ Χαβρίου κώμη
[17, 54]	τρεῖς εἰς βουλὴν καὶ μηδὲν	ὧν	ἐχρῆν ποιούντων, προσβαλὼν ἠνάγκασε προελθεῖν
[17, 18]	Σεβεννυτικὸν προϊόντι στόμα λίμναι εἰσίν,	ὧν	ἡ ἑτέρα Βουτικὴ καλεῖται ἀπὸ
[17, 5]	αὐτοὶ καὶ οἱ ἱερεῖς, μεθ´	ὧν	ἦν αὐτοῖς ὁ πλείων βίος·
[17, 6]	παρεσκευασμένων τοῖς ἐργάταις παρέσχον, δι´	ὧν	καὶ αἱ ὁδοὶ κατετμήθησαν εἰς
[17, 18]	τοῦ ἥρωος, ὡς ἔνιοί φασιν	ὧν	καὶ Ἀρτεμίδωρος. μετὰ δὲ τὸ
[17, 36]	πεδία εἰς ἄλληλα μεταπίπτειν· περὶ	ὧν	καὶ πρότερον εἰρήκαμεν πολλὰ καὶ
[17, 11]	τριῶν δ´ αὐτῷ θυγατέρων οὐσῶν,	ὧν	μία γνησία ἡ πρεσβυτάτη, ταύτην
[17, 2]	δὲ νῆσον εὐμεγέθη τὴν Μερόην·	ὧν	ὁ μὲν Ἀσταβόρας καλεῖται κατὰ
[17, 13]	τῶν ἄκρων τῶν Αἰθιοπικῶν, ἐξ	ὧν	ὁ πολυτιμότατος κομίζεται φόρτος εἰς
[17, 7]	τε καὶ ἐκ πλαγίων, δι´	ὧν	τὰ εἰσκομιζόμενα πολλῷ πλείω τῶν
[17, 12]	δὲ καὶ στρατιωτικοῦ τρία τάγματα,	ὧν	τὸ ἓν κατὰ τὴν πόλιν
[17, 4]	οὖν ταῦτα τοῦ Νείλου στόματα,	ὧν	τὸ μὲν Πηλουσιακὸν καλεῖται, τὸ
[17, 21]	ἔχει τοῦ τείχους σταδίων εἴκοσιν·	ὠνόμασται	δ´ ἀπὸ τοῦ πηλοῦ καὶ
[17, 3]	τε καὶ τέχνας ἐργαζομένων· ἀφ´	ὧνπερ	καὶ αἱ πρόσοδοι συνήγοντο τῷ
[17, 54]	ἐποίησε συντεταγμένων τε κακῶς καὶ	ὡπλισμένων·	μεγάλους γὰρ εἶχον θυρεούς, καὶ
[17, 14]	δεχόμενον πολλοὺς τοὺς κωμάζοντας ἅπασαν	ὥραν	ἔτους· εἶθ´ ἡ Πλινθίνη καὶ
[17, 46]	φίλων τε καὶ στρατιωτῶν περὶ	ὥραν	πρώτην ἤκουσα τοῦ ψόφου· εἴτε
[17, 31]	αὐλὴν ἐξαφιᾶσι τὸν Ἆπιν καθ´	ὥραν	τινὰ καὶ μάλιστα πρὸς ἐπίδειξιν
[17, 6]	δὲ καὶ ἐξέχουσαι, τραχύνουσαι πᾶσαν	ὥραν	τὸ προσπῖπτον ἐκ τοῦ πελάγους
[17, 18]	παρὰ τὰ πρῶτα δύο, οἷς	ὥρισται	τὸ Δέλτα· καὶ γὰρ οὐ
[17, 54]	φρούριον αἱρεῖ, καὶ μετὰ ταῦτα	ὥρμησεν	ἐπὶ Ναπάτων· τοῦτο δ´ ἦν
[17, 54]	ἃς ἦρξαν πολέμου· λεγόντων δ´	ὡς	ἀδικοῖντο ὑπὸ τῶν νομάρχων, ἀλλ´
[17, 29]	ἐπιστήμην, γελώμενος δὲ τὸ πλέον	ὡς	ἀλαζὼν καὶ ἰδιώτης· ἐκεῖ δ´
[17, 2]	ἀπὸ Ψαμμιτίχου, καλοῦνται δὲ Σεμβρῖται,	ὡς	ἂν ἐπήλυδες· βασιλεύονται δὲ ὑπὸ
[17, 5]	χώρας περιεχομένας κύκλῳ μεγάλαις ἐρημίαις	ὡς	ἂν νήσους πελαγίας· πολὺ δὲ
[17, 46]	ἅπαξ καθ´ ἡμέραν ἑκάστην ψόφος	ὡς	ἂν πληγῆς οὐ μεγάλης ἀποτελεῖται
[17, 34]	μεγέθει φακοειδῆ· ἐνίοις δὲ καὶ	ὡς	ἂν πτίσμα οἷον ἡμιλεπίστων ὑποτρέχει·
[17, 37]	πᾶσαι καὶ ἐφ´ ἑνὸς τοίχου	ὡς	ἂν τείχους μακροῦ προκειμένας ἔχοντος
[17, 9]	λιμένιον ἔχον· ἐκάλεσαν δ´ οὕτως	ὡς	ἂν τῇ Ῥόδῳ ἐνάμιλλον. ὑπέρκειται
[17, 4]	σχιζόμενος, ὥς φησιν ὁ Πλάτων,	ὡς	ἂν τριγώνου κορυφὴν ἀποτελεῖ τὸν
[17, 18]	δὲ καὶ ἄλλα τούτων μεταξὺ	ὡς	ἂν ψευδοστόματα ἀσημότερα. ἔχει μὲν
[17, 19]	τιμῶσι καὶ τῶν ζῴων τράγον·	ὡς	δὲ Πίνδαρός φησιν, οἱ τράγοι
[17, 21]	πόλιν χιλίων μέν ἐστι σταδίων,	ὡς	δὲ Ποσειδώνιός φησιν ἐλαττόνων ἢ
[17, 3]	Δέλτα, ἑκκαίδεκα δ´ ἡ μεταξύ·	ὡς	δέ τινες, τοσοῦτοι ἦσαν οἱ
[17, 2]	ἀπὸ Μερόης ἐπὶ τὰς ἄρκτους	ὡς	δισχιλίους καὶ ἑπτακοσίους σταδίους, πάλιν
[17, 13]	βασιλέων. Ῥωμαῖοι δ´ εἰς δύναμιν,	ὡς	εἰπεῖν, ἐπηνώρθωσαν τὰ πολλά, τὴν
[17, 13]	πολλά, τὴν μὲν πόλιν διατάξαντες	ὡς	εἶπον, κατὰ δὲ τὴν χώραν
[17, 29]	ἱερεῦσιν ἐνταῦθα ἐκεῖνοι τρισκαίδεκα ἔτη,	ὡς	εἴρηταί τισι· περιττοὺς γὰρ ὄντας
[17, 18]	μέντοι τῷ Κανωβικῷ στόματι ἐχρῶντο	ὡς	ἐμπορίῳ, τῶν κατ´ Ἀλεξάνδρειαν λιμένων
[17, 18]	μὰ Δία ἀπὸ τοῦ ἥρωος,	ὡς	ἔνιοί φασιν ὧν καὶ Ἀρτεμίδωρος.
[17, 13]	γὰρ ἡ Ἀλεξάνδρεια τῶν τοιούτων	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ καὶ ὑποδοχεῖόν
[17, 31]	ἐν σηκῷ τινι τρέφεται, θεὸς	ὡς	ἔφην νομιζόμενος, διάλευκος τὸ μέτωπον
[17, 29]	ὁ ἐνιαυτὸς παρὰ τοῖς Ἕλλησιν	ὡς	καὶ ἄλλα πλείω, ἕως οἱ
[17, 43]	νεύμασι καὶ συμβόλοις τὸ πλέον,	ὡς	καὶ παρ´ Ὁμήρῳ „ἦ καὶ
[17, 44]	ἐξέλκοντες δικτύῳ πρὸς τὸ ἡλιαστήριον,	ὡς	καὶ ὑπὸ τῶν θεατῶν ὁραθῆναι,
[17, 54]	ἐξασφαλισάμενος τὸν τόπον, πρεσβευσαμένων, ἐκέλευσεν	ὡς	Καίσαρα πρεσβεύεσθαι· οὐκ εἰδέναι δὲ
[17, 46]	τότε βασιλέων καὶ τὴν ἐπικράτειαν,	ὡς	μέχρι Σκυθῶν καὶ Βακτρίων καὶ
[17, 44]	τὴν κακίαν τοῦ ζῴου καὶ	ὡς	ὀλέθριον τῷ ἀνθρωπίνῳ γένει, σέβονται
[17, 36]	ἐν τοῖς πρώτοις ζῷα γεννᾶν	ὡς	πολὺ διαφέροντα τῶν ἄλλων καὶ
[17, 18]	τῶν κατ´ Ἀλεξάνδρειαν λιμένων ἀποκεκλειμένων,	ὡς	προείπομεν. μετὰ δὲ τὸ Βολβίτινον
[17, 15]	τούτων ἐστὶ κατὰ τὰ ἐργαστήρια	ὡς	σκεύεσι χρωμένων· καὶ οἱ ἀγροὶ
[17, 11]	Κομάνων. Γαβινίῳ δὲ τότε συνδιέτριψεν	ὡς	συστρατεύσων ἐπὶ Παρθυαίους, λαθὼν δὲ
[17, 3]	καὶ τὴν γεωμετρίαν συστῆναί φασιν,	ὡς	τὴν λογιστικὴν καὶ ἀριθμητικὴν παρὰ
[17, 2]	μεσημβρίαν καὶ τὴν χειμερινὴν δύσιν	ὡς	τρισχιλίους καὶ ἑπτακοσίους σταδίους, καὶ
[17, 35]	ἔστιν ὁρᾶν ἐοικότας τοῖς θαλαττίοις,	ὡς	ὑπονοεῖν τὰ αὐτὰ περὶ τῶν
[17, 46]	τῆς καθέδρας πέπτωκε σεισμοῦ γενηθέντος,	ὥς	φασι. πεπίστευται δ´ ὅτι ἅπαξ
[17, 42]	ἐστὶ κατοικία μικρά· εἰ δ´	ὥς	φασιν ὁ Μέμνων ὑπὸ τῶν
[17, 6]	τῆς τῶν πλοιζομένων σωτηρίας χάριν,	ὥς	φησιν ἡ ἐπιγραφή. ἀλιμένου γὰρ
[17, 4]	Δέλτα· εἶτ´ ἐπὶ κορυφὴν σχιζόμενος,	ὥς	φησιν ὁ Πλάτων, ὡς ἂν
[17, 37]	τῶν κρυπτῶν τὰ πλάτη μονολίθοις	ὡσαύτως	ἐστέγασται πλαξὶν ὑπερβαλλούσαις τὸ μέγεθος,
[17, 28]	μικρῷ πλείους ἀπ´ ἀλλήλων διέχουσαι,	ὥσθ´	ἕνα μὲν ἐκ δεξιῶν εἶναι
[17, 7]	πλείω τῶν ἀπὸ θαλάττης ἐστὶν	ὥσθ´	ὁ λιμὴν ὁ λιμναῖος ὑπῆρχε
[17, 4]	καὶ ῥεῖθρα καὶ νήσους ἐποίησαν,	ὥσθ´	ὅλην γενέσθαι πλωτὴν διωρύγων ἐπὶ
[17, 32]	Σαράπειον ἐν ἀμμώδει τόπῳ σφόδρα	ὥσθ´	ὑπ´ ἀνέμων θῖνας ἄμμων σωρεύεσθαι,
[17, 43]	δ´ ἔνδοθεν. εἶναι δ´ οὐχ	ὥσπερ	ἐν Δελφοῖς καὶ Βραγχίδαις τὰς
[17, 50]	ὁδὸν ἦν ἰδεῖν ἑκατέρωθεν πολλαχοῦ	ὥσπερ	ἑρμαῖα πέτρον ἠλίβατον στρογγύλον, λεῖον
[17, 53]	τε Λιβυκοῖς καὶ τοῖς Ἀραβίοις,	ὥσπερ	ἔφαμεν· λοιπὰ δὲ τὰ πρὸς
[17, 27]	ὃς παρ´ αὐτοῖς νενόμισται θεός,	ὥσπερ	καὶ ἐν Μέμφει ὁ Ἆπις.
[17, 28]	ἄλλα δ´ ἐν ἄλλοις ἱεροῖς,	ὥσπερ	καὶ τὰ μήκη καὶ τὰ
[17, 30]	μὲν δεξιὰ καλοῦσι Λιβύην ἀναπλέοντι,	ὥσπερ	καὶ τὰ περὶ τὴν Ἀλεξάνδρειαν
[17, 49]	Αἰθιόπων τε καὶ Αἰγυπτίων, κατεσκευασμένην	ὥσπερ	καὶ τὴν Ἐλεφαντίνην καὶ τὸ
[17, 52]	Ἡρόδοτός τε καὶ ἄλλοι φλυαροῦσιν,	ὥσπερ	μέλος ἢ ῥυθμὸν ἢ ἥδυσμά
[17, 31]	ἀλλήλους, οὓς ἐπίτηδες τρέφουσί τινες,	ὥσπερ	οἱ ἱπποτρόφοι· συμβάλλουσι γὰρ εἰς
[17, 35]	ἀλλήλων καὶ τοῦ Παραιτονίου) μὴ	ὥσπερ	τὸ ἱερὸν ἐκεῖνο εἰκάζειν ἔστι
[17, 3]	τὰς ἐμπορίας. τριχῆ δὲ διῄρητο	ὥσπερ	τὸ σύμπαν καὶ τὸ ἐν
[17, 8]	μέρος· τῶν γὰρ βασιλέων ἕκαστος	ὥσπερ	τοῖς κοινοῖς ἀναθήμασι προσεφιλοκάλει τινὰ
[17, 44]	καὶ ἐκφθείρουσιν αὐτούς· ἔνιοι δ´	ὥσπερ	τοὺς Ψύλλους φασὶ τοὺς πρὸς
[17, 36]	τὴν γῆν ἀεὶ συμμένειν οὕτως	ὥστ´	ἀεὶ τηλικαύτην εἶναι μηδὲν προστιθεῖσαν
[17, 8]	Συρίας ἐπελθὼν καὶ ἐκπεσὼν εὐθύς,	ὥστ´	ἀνόνητα αὐτῷ τὰ σῦλα γενέσθαι.
[17, 36]	τῇ γῇ πολλὰς καὶ εἰσοχάς,	ὥστ´	ἐν αἷς μὲν ἀπολαμβάνεσθαι τὸ
[17, 50]	διὰ σκυταλίδων πεπηγός ἐστι σκάφιον	ὥστ´	ἐοικέναι διαπλοκίνῳ· ἑστῶτες δ´ ἐν
[17, 6]	τοῖς ἀπὸ τοῦ πελάγους προσπλέουσιν	ὥστ´	εὐστοχεῖν τῆς εἰσβολῆς τοῦ λιμένος.
[17, 11]	ἐπ´ αὐτῷ γε ἐσεμνύνετο τοσοῦτον	ὥστ´	οὐκ ὤκνει συντελεῖν ἀγῶνας ἐν
[17, 49]	τις ὀφρύς, ἐπίπεδος μὲν ἄνωθεν	ὥστε	δέχεσθαι τὸν ποταμόν, τελευτῶσα δ´
[17, 13]	ἐθάρρει τὸν Ἀράβιον κόλπον διαπερᾶν	ὥστε	ἔξω τῶν στενῶν ὑπερκύπτειν, νῦν
[17, 3]	καὶ ἐν γνωρίμοις ἵδρυνται τόποις,	ὥστε	καὶ αἱ διατάξεις αὐτῶν μνημονεύονται·
[17, 45]	ἀφέστηκεν ἡ καλουμένη Ἀπόλλωνος πόλις,	ὥστε	καὶ αἱ διορίζουσαι τὸν ἰσθμὸν
[17, 15]	φύλλοις· ἔστι γὰρ σφόδρα μεγάλα	ὥστε	καὶ ἀντὶ ποτηρίων καὶ τρυβλίων
[17, 11]	ἐξετίμησεν ἐπὶ πλέον τὴν Κλεοπάτραν	ὥστε	καὶ γυναῖκα ἔκρινε καὶ ἐτεκνοποιήσατο
[17, 14]	τέ ἐστι περὶ τοὺς τόπους	ὥστε	καὶ διαχεῖσθαι πρὸς παλαίωσιν τὸν
[17, 35]	Λιβύην ἐπὶ τὸν Ἀρσινοΐτην νομόν,	ὥστε	καὶ δίστομον εἶναι τὴν διώρυγα,
[17, 5]	ἦν αὐτοῖς ὁ πλείων βίος·	ὥστε	καὶ θαυμάζειν ἄξιον καὶ διὰ
[17, 3]	καὶ τῆς φύσεως ἐξίσχυσεν ἐπιλιπούσης,	ὥστε	καὶ κατὰ τὰς ἐλάττους ἀναβάσεις
[17, 4]	αἳ κατὰ ῥᾳστώνην πλέονται τοσαύτην	ὥστε	καὶ ὀστράκινα ἐνίοις εἶναι πορθμεῖα·
[17, 24]	τῶν σχοίνων ἀπεδίδοσαν τὰ διαστήματα,	ὥστε	καὶ τετταρακοντασταδίους καὶ ἔτι μείζους
[17, 17]	ἁγιστείᾳ τιμώμενον καὶ θεραπείας ἐκφέρον,	ὥστε	καὶ τοὺς ἐλλογιμωτάτους ἄνδρας πιστεύειν
[17, 7]	βορείων καὶ τοῦ τοσούτου πελάγους,	ὥστε	κάλλιστα τοῦ θέρους Ἀλεξανδρεῖς διάγουσιν.
[17, 42]	καὶ κρήνη ἐν βάθει κειμένη	ὥστε	καταβαίνειν εἰς αὐτὴν κατακαμφθεισῶν ψαλίδων
[17, 44]	τοὺς Τεντυρίτας πρὸς τοὺς κροκοδείλους,	ὥστε	μηδὲν ὑπ´ αὐτῶν πάσχειν ἀλλὰ
[17, 8]	ἰδίᾳ περιεβάλλετο πρὸς ταῖς ὑπαρχούσαις,	ὥστε	νῦν τὸ τοῦ ποιητοῦ ἐξ
[17, 25]	διακόψαντες κλειστὸν ἐποίησαν τὸν εὔριπον	ὥστε	ὅτε βούλοιντο ἐκπλεῖν ἀκωλύτως εἰς
[17, 13]	εἰς τοὺς ἄλλους ἐκπέμπεται τόπους,	ὥστε	τὰ τέλη διπλάσια συνάγεται τὰ
[17, 6]	τῇ φύσει ἀγχιβαθής τέ ἐστιν	ὥστε	τὴν μεγίστην ναῦν ἐπὶ κλίμακος
[17, 29]	χρόνῳ καὶ ταῖς θεραπείαις ἐξελιπάρησαν	ὥστε	τινὰ τῶν θεωρημάτων ἱστορῆσαι· τὰ
[17, 44]	τινος ὑπὲρ μιᾶς τῶν πλευρῶν,	ὥστε	τοῖς θηρίοις ἐκβᾶσι τοῦ ὕδατος
[17, 37]	ἀλλήλων ἔχουσαι σκολιὰς τὰς ὁδοὺς	ὥστε	χωρὶς ἡγεμόνος μηδενὶ τῶν ξένων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 31/01/2008