HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Strabon, Geographica, livre XVII-1

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ο  =  203 formes différentes pour 723 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[17, 7]   οὖν ἀναφερομένης τοσαύτης ἰκμάδος, νοσώδης     ἀὴρ ἕλκεται καὶ λοιμικῶν κατάρχει
[17, 20]   διὰ δυσκόλων. ~Συνάπτει δὲ καὶ     Ἀθριβίτης νομὸς καὶ Ἄθριβις πόλις
[17, 15]   λίμναις τε βύβλος καὶ     Αἰγύπτιος κύαμος ἐξ οὗ τὸ
[17, 11]   τούτων δ´ ἦν καὶ Δίων     Ἀκαδημαϊκὸς ἀρχιπρεσβευτὴς γεγονώς. καταχθεὶς οὖν
[17, 36]   οὐκ ἔστι δ´ ἔνυδρον ζῷον     ἄνθρωπος, ἀλλὰ χερσαῖον καὶ ἐναέριον
[17, 40]   καὶ Κυνῶν πόλις, ἐν     Ἄνουβις τιμᾶται καὶ τοῖς κυσὶ
[17, 22]   βοῦς ἱερά, καθάπερ ἐν Μέμφει     Ἆπις, ἐν Ἡλίου δὲ πόλει
[17, 31]   καὶ Ὄσιρις, ὅπου βοῦς     Ἆπις ἐν σηκῷ τινι τρέφεται,
[17, 27]   θεός, ὥσπερ καὶ ἐν Μέμφει     Ἆπις. πρόκεινται δὲ τοῦ χώματος
[17, 45]   Ἰνδικὸς φόρτος ἅπας καὶ     Ἀράβιος καὶ τοῦ Αἰθιοπικοῦ
[17, 4]   θᾶττον ἀνάψυξις, τοσῷδε θᾶττον     ἄροτος καὶ σπόρος· θᾶττον
[17, 24]   τὸ τῆς σχοίνου μέτρον, αὐτὸς     Ἀρτεμίδωρος ἐν τοῖς ἑξῆς δηλοῖ.
[17, 24]   αὕτη περιήγησις. φησὶ δ´     Ἀρτεμίδωρος σχοίνων ὀκτὼ καὶ εἴκοσι
[17, 12]   χρησίμων, καὶ ὑπομνηματογράφος καὶ  {ὁ}   ἀρχιδικαστής, τέταρτος δὲ νυκτερινὸς
[17, 11]   Λάθουρος ἐπικληθεὶς Πτολεμαῖος, τοῦτον δ´     Αὐλητὴς καθ´ ἡμᾶς, ὅσπερ
[17, 11]   {ὁ} ἕβδομος καὶ ὕστατος     Αὐλητής, ὃς χωρὶς τῆς ἄλλης
[17, 31]   τε τοῦ Ἄπιδος ὅς ἐστιν     αὐτὸς καὶ Ὄσιρις, ὅπου
[17, 35]   ἐξ ἧς τὸ κόμμι. εἶθ´     Ἀφροδιτοπολίτης νομὸς καὶ ὁμώνυμος
[17, 27]   καὶ Βούβαστος πόλις καὶ     Βουβαστίτης νομὸς καὶ ὑπὲρ αὐτὸν
[17, 31]   αὐτὸς καὶ Ὄσιρις, ὅπου     βοῦς Ἆπις ἐν σηκῷ
[17, 38]   τῶν ἐπὶ τὴν θέαν ἀφικνουμένων.     γοῦν ἡμέτερος ξένος, ἀνὴρ τῶν
[17, 43]   δέ τι καὶ πίστεως ἄξιον.     γοῦν Καλλισθένης φησὶ τὸν Ἀλέξανδρον
[17, 6]   πρὸς τῷ πύργῳ ναυτικοὶ ἄνδρες.     γοῦν μέγας λιμὴν πρὸς τῷ
[17, 12]   πόλεως εὐκαιρία διὰ τὴν ἀνομίαν.     γοῦν Πολύβιος γεγονὼς ἐν τῇ
[17, 38]   μὲν διέστησαν αὐτοῦ τὸ στόμα,     δὲ ἐνέθηκε τὸ πέμμα καὶ
[17, 33]   τὸ ὑπόδημα εἰς τὸν κόλπον·     δὲ καὶ τῷ ῥυθμῷ τοῦ
[17, 31]   συμβάλλουσι γὰρ εἰς μάχην ἀφέντες,     δὲ κρείττων νομισθεὶς ἄθλου τυγχάνει.
[17, 15]   ἐστὶν ἐπ´ ἄκρῳ χαίτην ἔχουσα,     δὲ κύαμος κατὰ πολλὰ μέρη
[17, 21]   ἅπασά ἐστι καὶ ἄβατος στρατοπέδῳ.     δὲ μεταξὺ ἰσθμὸς Πηλουσίου καὶ
[17, 30]   ἐκεῖνος τῶν οὐρανίων τινὰς κινήσεις·     δὲ νομὸς Λητοπολίτης οὗτος. ἀναπλεύσαντι
[17, 50]   εἰς τὴν νῆσον ἐπὶ πάκτωνος·     δὲ πάκτων διὰ σκυταλίδων πεπηγός
[17, 14]   δὲ μάλιστα αἱ Ἀντίφραι. εἶθ´     Δέρρις λιμὴν καλούμενος οὕτως διὰ
[17, 11]   διαδεχόμενος· τοῦτον δ´ ἀδελφὸς διεδέξατο     δεύτερος Εὐεργέτης ὃν καὶ Φύσκωνα
[17, 12]   τάξιν, ὑπ´ αὐτῷ δ´ ἐστὶν     δικαιοδότης τῶν πολλῶν κρίσεων
[17, 19]   κακῶς ἡγεῖσθαι τοῖς πρέσβεσι τὰς     δοὺς κύκλῳ καὶ διὰ δυσκόλων.
[17, 28]   τοῦτο δρόμος, καθάπερ Καλλίμαχος εἴρηκεν  „ὁ   δρόμος ἱερὸς οὗτος „Ἀνούβιδος. διὰ
[17, 14]   Παραιτόνιον εὐθυπλοοῦντι σταδίων ἐστὶν ἐνακοσίων     δρόμος· πόλις δ´ ἐστὶ καὶ
[17, 11]   χείριστα δ´ τέταρτος καὶ  {ὁ}   ἕβδομος καὶ ὕστατος
[17, 51]   τόποις καὶ περὶ τὴν Ἀλεξάνδρειαν,     ἐν τῇ Θηβαΐδι φοῖνιξ ἄριστος
[17, 51]   τε ἐν τῇ Θηβαΐδι καὶ     ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ, τε
[17, 29]   χρόνου παρέδοσαν· ἀλλ´ ἠγνοεῖτο τέως     ἐνιαυτὸς παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ὡς
[17, 16]   διώρυγα τὴν ἐπὶ Σχεδίαν ἄγουσαν     ἑξῆς ἐπὶ τὸν Κάνωβον πλοῦς
[17, 8]   καὶ χρήματα κοινὰ καὶ ἱερεὺς     ἐπὶ τῷ Μουσείῳ τεταγμένος τότε
[17, 11]   Φιλοπάτωρ τῆς Ἀγαθοκλείας, εἶθ´     Ἐπιφανής, εἶθ´ Φιλομήτωρ, παῖς
[17, 29]   συνανέβη γὰρ δὴ τῷ Πλάτωνι     Εὔδοξος δεῦρο, καὶ συνδιέτριψαν τοῖς
[17, 11]   δὲ {ὁ} Φιλάδελφος, τοῦτον δὲ     Εὐεργέτης, εἶθ´ Φιλοπάτωρ
[17, 47]   τε Ἀπόλλων τιμᾶται καὶ     Ζεύς· τρέφεται δὲ καὶ ἐνταῦθα
[17, 27]   Βουβαστίτης νομὸς καὶ ὑπὲρ αὐτὸν     Ἡλιοπολίτης νομός. ἐνταῦθα δ´ ἐστὶν
[17, 48]   ἐπὶ τὴν μεσημβρίαν ἐνταῦθα πρῶτον     ἥλιος κατὰ κορυφὴν ἡμῖν γίνεται
[17, 35]   λευκὴ βοῦς ἱερὰ τρέφεται. εἶθ´     Ἡρακλεώτης νομὸς ἐν νήσῳ μεγάλῃ,
[17, 6]   ᾠκεῖτο· νῦν δ´ ἠρήμωσεν αὐτὴν     θεὸς Καῖσαρ ἐν τῷ πρὸς
[17, 51]   καὶ καρυωτός· σκληρότερος δ´     Θηβαϊκός, ἀλλὰ τῇ γεύσει εὐστομώτερος.
[17, 45]   πολὺ τὸ χρήσιμον, καὶ νῦν     Ἰνδικὸς φόρτος ἅπας καὶ
[17, 39]   νομὸν Ἡρακλέους πόλις, ἐν     ἰχνεύμων τιμᾶται ὑπεναντίως τοῖς Ἀρσινοΐταις·
[17, 11]   Πτολεμαῖος, τοῦτον δ´ Αὐλητὴς     καθ´ ἡμᾶς, ὅσπερ ἦν τῆς
[17, 13]   μυρίων δισχιλίων πεντακοσίων. ὅπου οὖν     κάκιστα καὶ ῥᾳθυμότατα τὴν βασιλείαν
[17, 43]   Διὸς υἱός. προστραγῳδεῖ δὲ τούτοις     Καλλισθένης, ὅτι τοῦ Ἀπόλλωνος τὸ
[17, 54]   διελθὼν τοὺς θῖνας, ἐν οἷς     Καμβύσου κατεχώσθη στρατὸς ἐμπεσόντος ἀνέμου·
[17, 51]   Ἰουδαίᾳ, τε ἄλλος καὶ     καρυωτός· σκληρότερος δ´ Θηβαϊκός,
[17, 40]   οἱ κατὰ Μέμφιν· ἔστι δ´     κῆβος τὸ μὲν πρόσωπον ἐοικὼς
[17, 8]   χρυσῇ κατέθηκεν· ἐσύλησε δ´ αὐτὴν     Κόκκης καὶ Παρείσακτος ἐπικληθεὶς Πτολεμαῖος,
[17, 44]   διαφερόντως παρὰ τοὺς ἄλλους Αἰγυπτίους     κροκόδειλος ἠτίμωται καὶ ἔχθιστος τῶν
[17, 40]   τῶν σωμάτων. ~Ἑξῆς δ´ ἐστὶν     Κυνοπολίτης νομὸς καὶ Κυνῶν πόλις,
[17, 42]   τῶν Αἰγυπτίων Ἰσμάνδης λέγεται, καὶ     λαβύρινθος Μεμνόνιον ἂν εἴη καὶ
[17, 11]   πολλὰ συμμείνασαν ἔτη. ~Πτολεμαῖος γὰρ     Λάγου διεδέξατο Ἀλέξανδρον, ἐκεῖνον δὲ
[17, 11]   καὶ Φύσκωνα προσαγορεύουσι, τοῦτον δ´     Λάθουρος ἐπικληθεὶς Πτολεμαῖος, τοῦτον δ´
[17, 20]   Μενδήσιός ἐστι νομὸς καὶ     Λεοντοπολίτης καὶ πόλις Ἀφροδίτης καὶ
[17, 7]   τῶν ἀπὸ θαλάττης ἐστὶν ὥσθ´     λιμὴν λιμναῖος ὑπῆρχε πλουσιώτερος
[17, 7]   θαλάττης ἐστὶν ὥσθ´ λιμὴν     λιμναῖος ὑπῆρχε πλουσιώτερος τοῦ θαλαττίου·
[17, 6]   τῆς Φάρου τὸν εἴσπλουν ἔχων     μέγας ἐστὶ λιμήν· οὗτοι δὲ
[17, 42]   μικρά· εἰ δ´ ὥς φασιν     Μέμνων ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων Ἰσμάνδης
[17, 2]   νῆσον εὐμεγέθη τὴν Μερόην· ὧν     μὲν Ἀσταβόρας καλεῖται κατὰ τὸ
[17, 6]   τοῦ ὀρυκτοῦ καὶ κλειστοῦ λιμένος·     μὲν γὰρ ἐκ τοῦ λεχθέντος
[17, 49]   οἱ σκαφῖται τοῖς ἡγεμόσιν ἐπιδείκνυνται·     μὲν γὰρ καταράκτης ἐστὶ κατὰ
[17, 15]   ἔχουσι τὴν ἀπὸ τῶν φύλλων.     μὲν δὴ κύαμος τοιοῦτος,
[17, 50]   ἔκειντο οἱ πέτροι· ἦν δ´     μὲν μέγιστος τὴν διάμετρον ποδῶν
[17, 12]   διοικουμένη τῶν πεμπομένων ἐπάρχων ἀεί.     μὲν οὖν πεμφθεὶς τὴν τοῦ
[17, 46]   κολοσσῶν ὄντων μονολίθων ἀλλήλων πλησίον,     μὲν σώζεται, τοῦ δ´ ἑτέρου
[17, 20]   τὸ Τανιτικὸν λίμνη μεγάλη καὶ     Μενδήσιός ἐστι νομὸς καὶ
[17, 18]   ἐν δεξιᾷ τῆς Κανωβικῆς διώρυγος     Μενελαΐτης ἐστὶ νομὸς ἀπὸ τοῦ
[17, 25]   Αἰγύπτου καὶ εἰ διακοπείη πᾶς     μεταξὺ ἰσθμός, ἐπικλυσθήσεσθαι τῇ θαλάττῃ
[17, 49]   δ´ ὑπὲρ τῆς Ἐλεφαντίνης ἐστὶν     μικρὸς καταράκτης, ἐφ´ καὶ
[17, 22]   Ἆπις, ἐν Ἡλίου δὲ πόλει     Μνεῦις· οὗτοι μὲν οὖν θεοὶ
[17, 45]   ἀλλὰ νῦν Κοπτὸς καὶ     Μυὸς ὅρμος εὐδοκιμεῖ, καὶ χρῶνται
[17, 7]   πληροῖ δὲ ταύτην πολλαῖς διώρυξιν     Νεῖλος ἄνωθέν τε καὶ ἐκ
[17, 3]   συνεχεῖς τῶν ὅρων συγχύσεις ἃς     Νεῖλος ἀπεργάζεται κατὰ τὰς αὐξήσεις,
[17, 30]   τὰ τῶν Χαλδαίων. ~Ἐντεῦθεν δὴ     Νεῖλός ἐστιν ὑπὲρ τοῦ
[17, 3]   ἡνίκα ἐπὶ τεσσαρεσκαίδεκα πήχεις ἀνέβαινεν     Νεῖλος, ἡνίκα δ´ ἐπ´ ὀκτώ,
[17, 52]   τοῦτον τὸν τόπον. νήσους δ´     Νεῖλος κατεσπαρμένας ἔχει παμπόλλας, τὰς
[17, 3]   μὲν Αἰθιοπίαν οὔτε πᾶσαν διέξεισιν     Νεῖλος οὔτε μόνος οὔτ´ ἐπ´
[17, 3]   ὑπὲρ αὐτὴν τῇ τῶν Αἰθιόπων     Νεῖλος παρασκευάζει, ποτίζων τε αὐτὰς
[17, 7]   δὲ τοῦ θέρους ἀρχομένου πληρούμενος     Νεῖλος πληροῖ καὶ τὴν λίμνην
[17, 4]   Αἰθιοπικῶν τερμόνων ῥεῖ ἐπ´ εὐθείας     Νεῖλος πρὸς ἄρκτους ἕως τοῦ
[17, 28]   δρόμων. μετὰ δὲ τὰ προπύλαια     νεὼς πρόναον ἔχων μέγα καὶ
[17, 35]   τῆς νήσου παρεμπίπτοντος. ἔστι δ´     νομὸς οὗτος ἀξιολογώτατος τῶν ἁπάντων
[17, 12]   καὶ {ὁ} ἀρχιδικαστής, τέταρτος δὲ     νυκτερινὸς στρατηγός. ἦσαν μὲν οὖν
[17, 10]   τὸ ἑπταστάδιον, καὶ ὑπὲρ τούτου     ὀρυκτὸς ὃν καὶ Κιβωτὸν καλοῦσιν,
[17, 37]   ταῖς πυραμίσιν ἐστὶν ἔργον καὶ     παρακείμενος τάφος τοῦ κατασκευάσαντος βασιλέως
[17, 4]   ἐπὶ κορυφὴν σχιζόμενος, ὥς φησιν     Πλάτων, ὡς ἂν τριγώνου κορυφὴν
[17, 5]   ἱερεῖς, μεθ´ ὧν ἦν αὐτοῖς     πλείων βίος· ὥστε καὶ θαυμάζειν
[17, 16]   ταύτῃ δὲ καὶ ἐπὶ Σχεδίαν     πλοῦς ἐπὶ τὸν μέγαν ποταμὸν
[17, 16]   τῆς Ἑλένης φαρμάκων φησὶν οὕτως     ποιητής „ἐσθλά, τά οἱ Πολύδαμνα
[17, 12]   ὃν ἧκεν εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν     Πολύβιος (καταστασιαζόμενος γὰρ Φύσκων
[17, 13]   ἄκρων τῶν Αἰθιοπικῶν, ἐξ ὧν     πολυτιμότατος κομίζεται φόρτος εἰς τὴν
[17, 13]   τῆς χώρας ὅτι πάντα εὐμαρῶς     ποταμὸς πορθμεύει συνάγει τε εἰς
[17, 4]   ἀπ´ ἀλλήλων, ἐπὶ τοσοῦτον καὶ     ποταμὸς συνάγεταί τε καὶ διαχεῖται
[17, 12]   κρίσεων κύριος· ἄλλος δ´ ἐστὶν     προσαγορευόμενος ἰδιόλογος, ὃς τῶν ἀδεσπότων
[17, 20]   καὶ Ἄθριβις πόλις καὶ ἔτι     Προσωπίτης νομός, ἐν Ἀφροδίτης
[17, 53]   ἔθνη. Γάλλος μέν γε Κορνήλιος,     πρῶτος κατασταθεὶς ἔπαρχος τῆς χώρας
[17, 8]   δὲ σῶμα τοῦ Ἀλεξάνδρου κομίσας     Πτολεμαῖος ἐκήδευσεν ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ
[17, 9]   ἐν δεξιᾷ νῆσος καὶ     πύργος Φάρος, κατὰ δὲ
[17, 23]   νομὸς Νιτριώτης. τιμᾶται δ´ ἐνταῦθα     Σάραπις καὶ παρὰ μόνοις τούτοις
[17, 11]   συνέφυγε· καὶ μετὰ ταῦτα ἐπακολουθήσας     Σεβαστὸς Καῖσαρ ἀμφοτέρους κατέλυσε καὶ
[17, 10]   Ἀλεξανδρείας στάδιοι. τοῦτον δὲ ἐτίμησεν     Σεβαστὸς Καῖσαρ τὸν τόπον, ὅτι
[17, 4]   τοσῷδε θᾶττον ἄροτος καὶ     σπόρος· θᾶττον δέ, παρ´ οἷς
[17, 53]   ἀπολέμους ὄντας· εἰ δὴ μὴ     Συλλαῖος αὐτὸν προὐδίδου, κἂν κατεστρέψατο
[17, 5]   θάτερον ἀντέβαλον· πότερος δ´ ἦν     τἀλλότρια ὑποβαλλόμενος, ἐν Ἄμμωνος εὕροι
[17, 20]   τινες Σαϊτικὸν λέγουσι, καὶ     Τανίτης νομὸς καὶ πόλις ἐν
[17, 37]   ἴσον ὕψος· Ἰμάνδης δ´ ὄνομα     ταφείς. πεποιῆσθαι δέ φασι τὰς
[17, 37]   ταύτης πλέον στάδιον ἐπεχούσης     τάφος ἐστί, πυραμὶς τετράγωνος, ἑκάστην
[17, 11]   διεφθαρμένοι χεῖρον ἐπολιτεύσαντο, χείριστα δ´     τέταρτος καὶ {ὁ} ἕβδομος καὶ
[17, 11]   Εὐεργέτης, εἶθ´ Φιλοπάτωρ     τῆς Ἀγαθοκλείας, εἶθ´ Ἐπιφανής,
[17, 13]   Αἰγύπτου πάσης μόνος ἐστὶν οὗτος     τόπος πρὸς ἄμφω πεφυκὼς εὖ,
[17, 8]   γὰρ τὸ σῶμα ἀφελόμενος Περδίκκαν     τοῦ Λάγου Πτολεμαῖος κατακομίζοντα ἐκ
[17, 45]   Ἀράβιος καὶ τοῦ Αἰθιοπικοῦ     τῷ Ἀραβίῳ κόλπῳ κατακομιζόμενος εἰς
[17, 17]   λογίων. ἀντὶ πάντων δ´ ἐστὶν     τῶν πανηγυριστῶν ὄχλος τῶν ἐκ
[17, 12]   αὐτῷ δ´ ἐστὶν δικαιοδότης     τῶν πολλῶν κρίσεων κύριος· ἄλλος
[17, 30]   ~Ἐντεῦθεν δὴ Νεῖλός ἐστιν     ὑπὲρ τοῦ Δέλτα· τούτου δὴ
[17, 12]   τῶν τῇ πόλει χρησίμων, καὶ     ὑπομνηματογράφος καὶ {ὁ} ἀρχιδικαστής, τέταρτος
[17, 11]   τέταρτος καὶ {ὁ} ἕβδομος καὶ     ὕστατος Αὐλητής, ὃς χωρὶς
[17, 26]   τούτοις· ἐνταῦθα δ´ ἐστὶ καὶ     Φαγρωριοπολίτης νομὸς καὶ πόλις Φαγρωριόπολις.
[17, 20]   Λεοντοπολίτης καὶ πόλις Ἀφροδίτης καὶ     Φαρβητίτης νομός· εἶτα τὸ Τανιτικὸν
[17, 9]   νῆσος καὶ πύργος     Φάρος, κατὰ δὲ τὴν ἑτέραν
[17, 5]   ἐφρόντισαν τῶν τοιούτων, διαφερόντως δ´     Φιλάδελφος ἐπικληθείς, φιλιστορῶν καὶ διὰ
[17, 45]   καταγωγὰς ἐπιτηδείους ἔχουσαν. λέγεται δ´     Φιλάδελφος πρῶτος στρατοπέδῳ τεμεῖν τὴν
[17, 11]   Λάγου διεδέξατο Ἀλέξανδρον, ἐκεῖνον δὲ  {ὁ}   Φιλάδελφος, τοῦτον δὲ Εὐεργέτης,
[17, 11]   Ἀγαθοκλείας, εἶθ´ Ἐπιφανής, εἶθ´     Φιλομήτωρ, παῖς παρὰ πατρὸς ἀεὶ
[17, 11]   τοῦτον δὲ Εὐεργέτης, εἶθ´     Φιλοπάτωρ τῆς Ἀγαθοκλείας, εἶθ´
[17, 12]   Ἀλεξάνδρειαν Πολύβιος (καταστασιαζόμενος γὰρ     Φύσκων πλεονάκις τοῖς στρατιώταις ἐφίει
[17, 51]   καὶ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ,     τε ἄλλος καὶ καρυωτός·
[17, 47]   Θήβας Ἑρμωνθὶς πόλις, ἐν     τε Ἀπόλλων τιμᾶται καὶ
[17, 51]   τοῦ Βαβυλωνίου. διττὸς δ´ ἐστὶν     τε ἐν τῇ Θηβαΐδι καὶ
[17, 12]   ἐπιχωρίων ἀρχόντων κατὰ πόλιν μὲν     τε ἐξηγητής ἐστι, πορφύραν ἀμπεχόμενος
[17, 9]   καὶ ἄλση· τούτοις δ´ ὑπόκειται     τε ὀρυκτὸς λιμὴν καὶ κλειστός,
[17, 20]   νομός· εἶτα τὸ Τανιτικὸν στόμα     τινες Σαϊτικὸν λέγουσι, καὶ
[17, 6]   χιλίων που καὶ τριακοσίων σταδίων,     δὴ καὶ βάσιν τοῦ Δέλτα
[17, 7]   τὸ εὐάερον ἄξιον σημειώσεώς ἐστιν,     καὶ αὐτὸ συμβαίνει διὰ τὸ
[17, 49]   Αἰγύπτια· ὅπου καὶ ὄρνεον τιμᾶται     καλοῦσι μὲν ἱέρακα, οὐδὲν δὲ
[17, 49]   δὲ πρὸς τῇ γῇ ῥεῖθρον,     μάλιστα καὶ ἀνάπλουν ἔχει· ἀναπλεύσαντες
[17, 8]   ἐστὶ καὶ τὸ καλούμενον Σῆμα,     περίβολος ἦν ἐν αἱ
[17, 27]   καὶ περικαίων, καθάπερ καὶ τοὺς  ὀβελίσκους,   ὧν δύο καὶ εἰς Ῥώμην
[17, 46]   δὲ ταῖς Θήβαις ἐπί τινων  ὀβελίσκων   ἀναγραφαὶ δηλοῦσαι τὸν πλοῦτον τῶν
[17, 46]   δείκνυται τοῦ μεγέθους αὐτῆς ἐπὶ  ὀγδοήκοντα   σταδίους τὸ μῆκος· ἔστι δ´
[17, 35]   ἔλαιον, μοχθηρὸν δὲ κατὰ τὴν  ὀδμήν·   δ´ ἄλλη Αἴγυπτος ἀνέλαιός
[17, 37]   αὐλάς· αἱ δ´ εἰς αὐτὰς  ὁδοὶ   καταντικρὺ τοῦ τείχους εἰσί· πρόκεινται
[17, 6]   παρέσχον, δι´ ὧν καὶ αἱ  ὁδοὶ   κατετμήθησαν εἰς πλείους· τοῦτ´ οὖν
[17, 8]   τῆς λίμνης. ἅπασα μὲν οὖν  ὁδοῖς   κατατέτμηται ἱππηλάτοις καὶ ἁρματηλάτοις, δυσὶ
[17, 19]   καὶ τὸ „Αἴγυπτόνδ´ ἰέναι δολιχὴν  ὁδὸν   ἀργαλέην τε, προσλαμβάνοντος πρὸς τοῦτο
[17, 12]   τοῦ ποιητοῦ „Αἴγυπτόνδ´ ἰέναι δολιχὴν  ὁδὸν   ἀργαλέην τε. ~Τοιαῦτα δ´ ἦν,
[17, 43]   καὶ δυεῖν κοράκων ἡγησαμένων τὴν  ὁδόν,   ἤδη τούτων κολακευτικῶς λεγομένων· τοιαῦτα
[17, 42]   τριῶν ἐν τῇ Λιβύῃ, διέχουσα  ὁδὸν   ἡμερῶν ἑπτὰ ἐνθένδε δι´ ἐρημίας,
[17, 50]   ἑκατόν. παρ´ ὅλην δὲ τὴν  ὁδὸν   ἦν ἰδεῖν ἑκατέρωθεν πολλαχοῦ ὥσπερ
[17, 2]   εἰς δέκα δώδεκα ἡμερῶν  ὁδὸν   οἱ κατὰ τὴν Μερόην Τρωγλοδύται
[17, 45]   Φιλάδελφος πρῶτος στρατοπέδῳ τεμεῖν τὴν  ὁδὸν   ταύτην ἄνυδρον οὖσαν, καὶ κατασκευάσαι
[17, 45]   ὅμως δεξαμενὰς πεποίηνται· δ´  ὁδός   ἐστιν ἓξ ἑπτὰ ἡμερῶν.
[17, 21]   τούτων ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον  ὁδός.   δὲ μεταξὺ τοῦ Νείλου
[17, 14]   στάδιοι ἑκατὸν εἰς δὲ Ἄμμωνος  ὁδὸς   ἡμερῶν πέντε· ἀπὸ δὲ τοῦ
[17, 37]   δι´ ἀλλήλων ἔχουσαι σκολιὰς τὰς  ὁδοὺς   ὥστε χωρὶς ἡγεμόνος μηδενὶ τῶν
[17, 46]   πλοῦτον „οὐδ´ ὅσα Θήβας Αἰγυπτίας,  ὅθι   πλεῖστα δόμοις „ἐνὶ κτήματα κεῖται.
[17, 15]   ἐργαστήρια ὡς σκεύεσι χρωμένων· καὶ  οἱ   ἀγροὶ μίαν τινὰ τῶν προσόδων
[17, 5]   αὐτοῖς ὅροις διεφύλαξαν. αὐάσεις δ´  οἱ   Αἰγύπτιοι καλοῦσι τὰς οἰκουμένας χώρας
[17, 2]   ὑπὲρ τῆς Μερόης, ἣν ἔχουσιν  οἱ   Αἰγυπτίων φυγάδες οἱ ἀποστάντες ἀπὸ
[17, 54]   τὴν εὐδαίμονα πᾶσαν. ~Ἐπειδὴ δὲ  οἱ   Αἰθίοπες καταφρονήσαντες τῷ μέρος τι
[17, 11]   τοῖς ἀνταγωνισταῖς. τοῦτον μὲν οὖν  οἱ   Ἀλεξανδρεῖς ἐξέβαλον, τριῶν δ´ αὐτῷ
[17, 2]   ἣν ἔχουσιν οἱ Αἰγυπτίων φυγάδες  οἱ   ἀποστάντες ἀπὸ Ψαμμιτίχου, καλοῦνται δὲ
[17, 37]   τῆς διώρυγος κλεῖθρα οἷς ταμιεύουσιν  οἱ   ἀρχιτέκτονες τό τε εἰσρέον ὕδωρ
[17, 29]   ἱστορῆσαι· τὰ πολλὰ δὲ ἀπεκρύψαντο  οἱ   βάρβαροι. οὗτοι δὲ τὰ ἐπιτρέχοντα
[17, 8]   στρατιωτῶν· σὺν αὐτῷ δὲ καὶ  οἱ   βασιλεῖς Ἀριδαῖός τε καὶ τὰ
[17, 5]   τοῦ Νείλου σχεδόν τι πάντα  (οἱ   δ´ Αἰθίοπες οὐ πάνυ χρῶνται
[17, 14]   οἱ μὲν Παραιτόνιον τὴν πόλιν  οἱ   δ´ Ἀμμωνίαν. μεταξὺ δὲ
[17, 2]   πλευρὸν ῥέων, ἅτερος δ´ Ἀστάπους·  οἱ   δ´ Ἀστασόβαν καλοῦσι, τὸν δ´
[17, 54]   οὖν εἰς τὴν πόλιν συνηλάθησαν,  οἱ   δ´ εἰς τὴν ἐρημίαν ἔφυγον,
[17, 3]   αἱ πρόσοδοι συνήγοντο τῷ βασιλεῖ.  οἱ   δ´ ἱερεῖς καὶ φιλοσοφίαν ἤσκουν
[17, 5]   οὖν ἀρχαῖοι στοχασμῷ τὸ πλέον,  οἱ   δ´ ὕστερον αὐτόπται γενηθέντες ᾔσθοντο
[17, 5]   τόπων ἀρξάμενοι μέχρι τῆς θαλάττης,  οἱ   δ´ ὕστερον μέχρι νῦν προσέλαβον
[17, 5]   τῆς ἀδελφῆς ἀποθανούσης αὐτῷ Μερόης·  οἱ   δὲ γυναῖκά φασι· τὴν ἐπωνυμίαν
[17, 27]   οἱ μὲν ἑστῶτες ἀκμὴν πυρίβρωτοι  οἱ   δὲ καὶ κείμενοι. ~Τῆς δὲ
[17, 54]   δὲ πελέκεις, οἱ δὲ κοντούς,  οἱ   δὲ καὶ ξίφη. τινὲς μὲν
[17, 54]   τούτους ὠμοβοΐνους, ἀμυντήρια δὲ πελέκεις,  οἱ   δὲ κοντούς, οἱ δὲ καὶ
[17, 22]   διώρυγες πλείους εἰς τὴν Μαρεῶτιν.  οἱ   δὲ Μωμεμφῖται τὴν Ἀφροδίτην τιμῶσι,
[17, 22]   οὗτοι μὲν οὖν θεοὶ νομίζονται,  οἱ   δὲ παρὰ τοῖς ἄλλοις, παρὰ
[17, 53]   τὸ λῃστρικῶς ἀφυλάκτοις ἐπιτίθεσθαι πολλάκις·  οἱ   δὲ πρὸς μεσημβρίαν καὶ Μερόην
[17, 11]   τῶν παίδων καὶ τὴν Κλεοπάτραν,  οἱ   δὲ συνόντες τῷ παιδὶ καταστασιάσαντες
[17, 39]   σέβονται γὰρ καὶ ἀπέχονται αὐτῶν·  οἱ   δὲ τοὺς ἰχνεύμονας τοὺς ὀλεθριωτάτους
[17, 25]   ὑπὸ Σεσώστριος πρὸ τῶν Τρωικῶν,  οἱ   δὲ ὑπὸ τοῦ Ψαμμιτίχου παιδός,
[17, 5]   καὶ τὴν Κύπρον, Ῥωμαῖοί τε  οἱ   διαδεξάμενοι τὴν ἐκείνων ἐπαρχίαν κρίναντες
[17, 6]   γῆς καὶ τοῦ βασιλέως ἐπιόντος,  οἱ   διοικηταὶ τῶν ἀλφίτων μέρος τῶν
[17, 46]   λαμπροτάτου παρθένος ἱερᾶται, ἃς καλοῦσιν  οἱ   Ἕλληνες παλλάδας· αὕτη δὲ καὶ
[17, 46]   καὶ ἀστρονόμοι καὶ φιλόσοφοι μάλιστα  οἱ   ἐνταῦθα ἱερεῖς· τούτων δ´ ἐστὶ
[17, 7]   ποιῆσον μοχθηράν· τότε δὲ καὶ  οἱ   ἐτησίαι πνέουσιν ἐκ τῶν βορείων
[17, 16]   τῶν θαλαμηγῶν πλοίων, ἐφ´ οἷς  οἱ   ἡγεμόνες εἰς τὴν ἄνω χώραν
[17, 29]   εἴδομεν μεγάλους ἐν οἷς διέτριβον  οἱ   ἱερεῖς· μάλιστα γὰρ δὴ ταύτην
[17, 5]   σοφίας γεγονότες καὶ αὐτοὶ καὶ  οἱ   ἱερεῖς, μεθ´ ὧν ἦν αὐτοῖς
[17, 38]   κείμενον τὸ θηρίον· προσιόντες δὲ  οἱ   ἱερεῖς οἱ μὲν διέστησαν αὐτοῦ
[17, 29]   τῆς τοιαύτης ἀσκήσεως προεστώς, ἀλλ´  οἱ   ἱεροποιοὶ μόνον καὶ ἐξηγηταὶ τοῖς
[17, 31]   οὓς ἐπίτηδες τρέφουσί τινες, ὥσπερ  οἱ   ἱπποτρόφοι· συμβάλλουσι γὰρ εἰς μάχην
[17, 8]   διάμετρον, τὰ δὲ ἐπὶ πλάτος  οἱ   ἰσθμοί, ἑπτὰ ὀκτὼ σταδίων
[17, 45]   ἐνυκτοπόρουν πρὸς τὰ ἄστρα βλέποντες  οἱ   καμηλέμποροι καὶ καθάπερ οἱ πλέοντες
[17, 40]   δὲ Ἑρμοπολῖται, κῆβον δὲ Βαβυλώνιοι  οἱ   κατὰ Μέμφιν· ἔστι δ´
[17, 2]   δέκα δώδεκα ἡμερῶν ὁδὸν  οἱ   κατὰ τὴν Μερόην Τρωγλοδύται τοῦ
[17, 54]   οὐ γὰρ πολλοὶ ἦσαν ἐνταῦθα  οἱ   κροκόδειλοι διὰ τὸν ῥοῦν. τούτων
[17, 44]   ἔχθιστος τῶν ἁπάντων θηρίων νενόμισται.  οἱ   μὲν γὰρ ἄλλοι καίπερ εἰδότες
[17, 39]   ἰχνεύμων τιμᾶται ὑπεναντίως τοῖς Ἀρσινοΐταις·  οἱ   μὲν γὰρ τοὺς κροκοδείλους τιμῶσι,
[17, 38]   θηρίον· προσιόντες δὲ οἱ ἱερεῖς  οἱ   μὲν διέστησαν αὐτοῦ τὸ στόμα,
[17, 27]   ἐν Θήβαις, τῇ νῦν Διοσπόλει,  οἱ   μὲν ἑστῶτες ἀκμὴν πυρίβρωτοι οἱ
[17, 11]   δὲ θυγατέρας, πρεσβυτάτην δὲ Κλεοπάτραν.  οἱ   μὲν οὖν Ἀλεξανδρεῖς ἀπέδειξαν βασιλέας
[17, 5]   ὀρῶν ἐπὶ συχνὸν ἀοίκητός ἐστιν.  ~Οἱ   μὲν οὖν ἀρχαῖοι στοχασμῷ τὸ
[17, 5]   μέντοι φράσις Ἀριστώνειος μᾶλλόν ἐστιν.  οἱ   μὲν οὖν ἀρχαῖοι τὸ οἰκούμενον
[17, 6]   καὶ εἰς πλείους σχίζεται λιμένας.  οἱ   μὲν οὖν πρότεροι τῶν Αἰγυπτίων
[17, 14]   τετταράκοντά που σταδίων· καλοῦσι δ´  οἱ   μὲν Παραιτόνιον τὴν πόλιν οἱ
[17, 25]   ἐπικλυσθήσεσθαι τῇ θαλάττῃ τὴν Αἴγυπτον·  οἱ   μέντοι Πτολεμαϊκοὶ βασιλεῖς διακόψαντες κλειστὸν
[17, 11]   Κλεοπάτρας πατήρ. ἅπαντες μὲν οὖν  οἱ   μετὰ τὸν τρίτον Πτολεμαῖον ὑπὸ
[17, 11]   ὄρος· τοῦτον μὲν οὖν δολοφονοῦσιν  οἱ   μετὰ τοῦ βασιλέως· ἐπελθὼν δὲ
[17, 27]   δύο καὶ εἰς Ῥώμην ἐκομίσθησαν  οἱ   μὴ κεκακωμένοι τελέως, ἄλλοι δ´
[17, 43]   κρήνη ἀνάσχοι καὶ μαντεῖα πολλὰ  οἱ   Μιλησίων πρέσβεις κομίσαιεν εἰς Μέμφιν
[17, 29]   ὡς καὶ ἄλλα πλείω, ἕως  οἱ   νεώτεροι ἀστρολόγοι παρέλαβον παρὰ τῶν
[17, 3]   τριάκοντα {καὶ ἕξ} πάλιν δ´  οἱ   νομοὶ τομὰς ἄλλας ἔσχον· εἰς
[17, 15]   μεγέθει μόνον καὶ γεύσει διαλλάττοντα.  οἱ   οὖν κυαμῶνες ἡδεῖαν ὄψιν παρέχουσι
[17, 5]   τινας καὶ τέρψεις ζητῶν καινοτέρας.  οἱ   πάλαι δὲ βασιλεῖς οὐ πάνυ
[17, 10]   γὰρ ἀμφιθέατρον καὶ στάδιον καὶ  οἱ   πεντετηρικοὶ ἀγῶνες ἐκεῖ συντελοῦνται· τὰ
[17, 51]   οἰκοῦντες τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ ὅμοροι  οἱ   περὶ τὸ Δέλτα καὶ τὴν
[17, 13]   δ´ ἑξῆς ἐστι Κυρηναία καὶ  οἱ   περιοικοῦντες βάρβαροι Μαρμαρίδαι. ~Ἀπὸ μὲν
[17, 50]   ὅτε αὐτοὶ καθ´ αὑτοὺς ἔκειντο  οἱ   πέτροι· ἦν δ´ μὲν
[17, 3]   ἄλλας ἔσχον· εἰς γὰρ τοπαρχίας  οἱ   πλεῖστοι διῄρηντο, καὶ αὗται δ´
[17, 45]   βλέποντες οἱ καμηλέμποροι καὶ καθάπερ  οἱ   πλέοντες ὥδευον κομίζοντες καὶ ὕδωρ,
[17, 16]   οὕτως ποιητής „ἐσθλά, τά  οἱ   Πολύδαμνα πόρεν Θῶνος παράκοιτις. ~Κάνωβος
[17, 49]   ἐφ´ καὶ θέαν τινὰ  οἱ   σκαφῖται τοῖς ἡγεμόσιν ἐπιδείκνυνται·
[17, 3]   ὡς δέ τινες, τοσοῦτοι ἦσαν  οἱ   σύμπαντες νομοὶ ὅσαι αἱ ἐν
[17, 43]   ἐτετίμητο. δηλοῦσι δὲ μάλιστα τοῦτο  οἱ   τὰς Ἀλεξάνδρου πράξεις ἀναγράψαντες, προστιθέντες
[17, 23]   δὲ τούτου πολλοί, καὶ μάλιστα  οἱ   τὰς Φιλὰς οἰκοῦντες τὰς ὑπὲρ
[17, 44]   τοῖς κροκοδείλοις ἐπιδείξεως χάριν συνηκολούθουν  οἱ   Τεντυρῖται· γενομένης τε δεξαμενῆς καὶ
[17, 54]   ῥοῦν. τούτων δ´ ἦσαν καὶ  οἱ   τῆς βασιλίσσης στρατηγοὶ τῆς Κανδάκης,
[17, 37]   ὑπηρεισμένας ἑπτὰ καὶ εἴκοσι· καὶ  οἱ   τοῖχοι δὲ οὐκ ἐξ ἐλαττόνων
[17, 28]   ἑξήκοντα· ἀναγλυφὰς δ´ ἔχουσιν  οἱ   τοῖχοι οὗτοι μεγάλων εἰδώλων, ὁμοίων
[17, 48]   διότι τῷ τροπικῷ κύκλῳ ὑπόκεινται  οἱ   τόποι οὗτοι· ἀπὸ γὰρ τῶν
[17, 26]   ἀρκεῖν μυριοφόρῳ νηί· οὗτοι δ´  οἱ   τόποι πλησιάζουσι τῇ κορυφῇ τοῦ
[17, 44]   ὕδατος ἡλιαστήριον εἶναι, ἐκεῖνοι ἦσαν  οἱ   τοτὲ μὲν ἐξέλκοντες δικτύῳ πρὸς
[17, 19]   τράγον· ὡς δὲ Πίνδαρός φησιν,  οἱ   τράγοι ἐνταῦθα γυναιξὶ μίγνυνται. πλησίον
[17, 11]   πρεσβυτάτη, ταύτην ἀνέδειξαν βασίλισσαν·  οἱ   υἱοὶ δ´ αὐτοῦ δύο νήπιοι
[17, 53]   Βλέμμυες καὶ Νοῦβαι καὶ Μεγάβαροι  οἱ   ὑπὲρ Συήνης Αἰθίοπες· εἰσὶ δ´
[17, 3]   ἐπὶ θάλατταν ἐκβολῶν. καὶ μὴν  οἵ   γε Αἰθίοπες τὸ πλέον νομαδικῶς
[17, 5]   τοῦ Πτολεμαίου βασιλεῖς ἴσχυσαν τοσοῦτον,  οἵ   γε καὶ τὴν Κυρηναίαν αὐτὴν
[17, 5]   Καταβαθμοῦ καὶ τῆς Κυρηναίων ἐπικρατείας.  οἵ   τε γὰρ ἀπὸ τοῦ Πτολεμαίου
[17, 29]   ἰδιώτης· ἐκεῖ δ´ οὖν ἐδείκνυντο  οἵ   τε τῶν ἱερέων οἶκοι καὶ
[17, 35]   πλὴν τῶν κατ´ Ἀλεξάνδρειαν κήπων,  οἳ   μέχρι τοῦ ἐλαίαν χορηγεῖν ἱκανοί
[17, 53]   καὶ στενὴν καὶ σκολιὰν οἰκοῦντες,  οἵαν   προείπομεν· οὐδὲ παρεσκευασμένοι καλῶς οὔτε
[17, 31]   μικρὰ ἀναλαμβάνουσι πάλιν εἰς τὴν  οἰκείαν   στάσιν. τό τε δὴ τοῦ
[17, 12]   φησι τρία γένη τὴν πόλιν  οἰκεῖν,   τό τε Αἰγύπτιον καὶ ἐπιχώριον
[17, 5]   πάνυ ἐφρόντισαν τῶν τοιούτων· καίπερ  οἰκεῖοι   σοφίας γεγονότες καὶ αὐτοὶ καὶ
[17, 36]   μέρη τῆς γῆς νῦν  οἰκεῖται   θαλάττῃ πρότερον κατείχετο, τὰ δὲ
[17, 37]   συνέρχεσθαι πάντας ἀριστίνδην μετὰ τῶν  οἰκείων   ἱερέων καὶ ἱερειῶν, θυσίας τε
[17, 4]   πᾶσα καὶ πελαγίζει πλὴν τῶν  οἰκήσεων·   αὗται δ´ ἐπὶ λόφων αὐτοφυῶν
[17, 4]   σταδίων ἐπέχουσα συνεχῶς πλάτος τὸ  οἰκήσιμον   ἀρξαμένη ἀπὸ τῶν ὅρων τῆς
[17, 3]   κατὰ τὰς ἀναβάσεις καὶ τοῦτ´  οἰκήσιμον   αὐτῶν τὸ μέρος ἀπολείπων μόνον
[17, 4]   διασχηματίζει τὴν χώραν διαφόρως τὴν  οἰκήσιμον·   δὲ ὑπὲρ τῶν ὀρῶν
[17, 8]   προσεφιλοκάλει τινὰ κόσμον, οὕτω καὶ  οἴκησιν   ἰδίᾳ περιεβάλλετο πρὸς ταῖς ὑπαρχούσαις,
[17, 37]   σύγκεινται. ἐπὶ τέλει δὲ τῆς  οἰκοδομίας   ταύτης πλέον στάδιον ἐπεχούσης
[17, 34]   οὐκ ἀπέοικε δέ· καὶ γὰρ  οἴκοι   παρ´ ἡμῖν λόφος ἐστὶν ἐν
[17, 29]   ἐδείκνυντο οἵ τε τῶν ἱερέων  οἶκοι   καὶ Πλάτωνος καὶ Εὐδόξου διατριβαί.
[17, 8]   ἔχον περίπατον καὶ ἐξέδραν καὶ  οἶκον   μέγαν ἐν τὸ συσσίτιον
[17, 12]   δὲ τούτοις ἀπελεύθεροι Καίσαρος καὶ  οἰκονόμοι,   μείζω καὶ ἐλάττω πεπιστευμένοι πράγματα.
[17, 13]   τὰ νῦν διὰ τοσαύτης ἐπιμελείας  οἰκονομούμενα   καὶ τῶν Ἰνδικῶν ἐμποριῶν καὶ
[17, 28]   ἔστι δέ τις καὶ πολύστυλος  οἶκος,   καθάπερ ἐν Μέμφει, βαρβαρικὴν ἔχων
[17, 37]   καὶ μὴ ὑπερπολάζειν εἰς τὰ  οἰκούμενα   καὶ πεφυτευμένα, εἶτα ἐν τῇ
[17, 14]   νήσους καὶ τὰ κύκλῳ πάντ´  οἰκούμενα   καλῶς· εὐοινία τέ ἐστι περὶ
[17, 5]   δ´ οἱ Αἰγύπτιοι καλοῦσι τὰς  οἰκουμένας   χώρας περιεχομένας κύκλῳ μεγάλαις ἐρημίαις
[17, 3]   μόνος οὔτ´ ἐπ´ εὐθείας οὔτ´  οἰκουμένην   καλῶς· τὴν δὲ Αἴγυπτον καὶ
[17, 13]   χωρίον ὅπερ μέγιστον ἐμπόριον τῆς  οἰκουμένης   ἐστί. τῆς μὲν οὖν πόλεως
[17, 5]   οἱ μὲν οὖν ἀρχαῖοι τὸ  οἰκούμενον   αὐτὸ καὶ ποτιζόμενον ὑπὸ τοῦ
[17, 53]   μακρὰν καὶ στενὴν καὶ σκολιὰν  οἰκοῦντες,   οἵαν προείπομεν· οὐδὲ παρεσκευασμένοι καλῶς
[17, 23]   καὶ μάλιστα οἱ τὰς Φιλὰς  οἰκοῦντες   τὰς ὑπὲρ Συήνης καὶ τῆς
[17, 51]   οὖν ἄξιον πῶς ταὐτὸ κλίμα  οἰκοῦντες   τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ ὅμοροι οἱ
[17, 29]   δὲ τῇ Ἡλίου πόλει καὶ  οἴκους   εἴδομεν μεγάλους ἐν οἷς διέτριβον
[17, 6]   μετὰ τῶν βασιλέων· ὀλίγοι δ´  οἰκοῦσι   πρὸς τῷ πύργῳ ναυτικοὶ ἄνδρες.
[17, 37]   θαυμαστόν, ὅτι αἱ στέγαι τῶν  οἴκων   ἑκάστου μονόλιθοι, καὶ τῶν κρυπτῶν
[17, 33]   τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῆς Χαράξου γεγονυῖαν,  οἶνον   κατάγοντος εἰς Ναύκρατιν Λέσβιον κατ´
[17, 14]   δεχομένου τοῦ κεράμου θάλατταν  οἶνον   ὃν δὴ καλοῦσι Λιβυκόν,
[17, 35]   εἰσιν, ἔλαιον δ´ οὐχ ὑπουργοῦσιν·  οἶνόν   τε οὐκ ὀλίγον ἐκφέρει σῖτόν
[17, 14]   διαχεῖσθαι πρὸς παλαίωσιν τὸν Μαρεώτην  οἶνον.   ~Φύεται δ´ ἐν τοῖς Αἰγυπτιακοῖς
[17, 38]   δὲ σιτίοις καὶ κρέασι καὶ  οἴνῳ,   προσφερόντων ἀεὶ τῶν ξένων τῶν
[17, 34]   δὲ καὶ ὡς ἂν πτίσμα  οἷον   ἡμιλεπίστων ὑποτρέχει· φασὶ δ´ ἀπολιθωθῆναι
[17, 52]   τῷ λόγῳ τὴν τερατείαν προσφέροντες·  οἷον   καὶ τὸ φάσκειν περὶ τὰς
[17, 36]   καὶ μεταβολαῖς μεγάλαις (οὐ γὰρ  οἷόν   τε ἄλλως τὰ τοιαῦτα καὶ
[17, 5]   ζητεῖν, μηδὲ τοιούτων δεῖσθαι μαρτύρων  οἵους   Ποσειδώνιος εἴρηκε. φησὶ γὰρ Καλλισθένη
[17, 3]   ὑπὲρ Συήνης καὶ Ἐλεφαντίνης ἀρξάμενος,  οἵπερ   εἰσὶν ὅροι τῆς Αἰγύπτου καὶ
[17, 46]   δὲ καὶ παλλακεύει καὶ σύνεστιν  οἷς   βούλεται μέχρι ἂν φυσικὴ
[17, 3]   σχήματα καὶ τἆλλα σημεῖα ἀποκρύπτων  οἷς   διακρίνεται τό τε ἀλλότριον καὶ
[17, 29]   καὶ οἴκους εἴδομεν μεγάλους ἐν  οἷς   διέτριβον οἱ ἱερεῖς· μάλιστα γὰρ
[17, 6]   πρότεροι τῶν Αἰγυπτίων βασιλεῖς ἀγαπῶντες  οἷς   εἶχον καὶ οὐ πάνυ ἐπεισάκτων
[17, 54]   πόλιν διελθὼν τοὺς θῖνας, ἐν  οἷς   Καμβύσου κατεχώσθη στρατὸς ἐμπεσόντος
[17, 16]   ναύσταθμον τῶν θαλαμηγῶν πλοίων, ἐφ´  οἷς   οἱ ἡγεμόνες εἰς τὴν ἄνω
[17, 31]   τοῦ σώματος, τἆλλα δὲ μέλας·  οἷς   σημείοις ἀεὶ κρίνουσι τὸν ἐπιτήδειον
[17, 4]   σπόρος· θᾶττον δέ, παρ´  οἷς   τὰ μείζω θάλπη. τὸν αὐτὸν
[17, 37]   στόμασιν ἀμφοτέροις τῆς διώρυγος κλεῖθρα  οἷς   ταμιεύουσιν οἱ ἀρχιτέκτονες τό τε
[17, 18]   μεγέθει παρὰ τὰ πρῶτα δύο,  οἷς   ὥρισται τὸ Δέλτα· καὶ γὰρ
[17, 6]   κατετμήθησαν εἰς πλείους· τοῦτ´ οὖν  οἰωνίσθαι   λέγονται πρὸς ἀγαθοῦ γεγονός. ~Ἡ
[17, 54]   μυρίοις πεζοῖς Πετρώνιος, ἱππεῦσι δὲ  ὀκτακοσίοις   πρὸς ἄνδρας τρισμυρίους, πρῶτον μὲν
[17, 24]   ἀνάπλουν, τοῦτο δ´ εἶναι σταδίους  ὀκτακοσίους   τετταράκοντα, λογιζόμενος τριακονταστάδιον τὴν σχοῖνον·
[17, 24]   φησὶ δ´ Ἀρτεμίδωρος σχοίνων  ὀκτὼ   καὶ εἴκοσι τὸν ἀνάπλουν, τοῦτο
[17, 14]   ἐλαττόνων τριακοσίων. ἔχει δ´  ὀκτὼ   νήσους καὶ τὰ κύκλῳ πάντ´
[17, 3]   μεγίστη ἦν φορά, καὶ  ὀκτώ   ποτε μόνον πληρώσαντος λιμοῦ οὐδεὶς
[17, 8]   πλάτος οἱ ἰσθμοί, ἑπτὰ  ὀκτὼ   σταδίων ἑκάτερος, σφιγγόμενος τῇ μὲν
[17, 3]   Νεῖλος, ἡνίκα δ´ ἐπ´  ὀκτώ,   συνέβαινε λιμός· ἐπ´ ἐκείνου δὲ
[17, 52]   ἔχει παμπόλλας, τὰς μὲν καλυπτομένας  ὅλας   ἐν ταῖς ἀναβάσεσι, τὰς δ´
[17, 44]   κακίαν τοῦ ζῴου καὶ ὡς  ὀλέθριον   τῷ ἀνθρωπίνῳ γένει, σέβονται ὅμως
[17, 36]   δὲ φαρμακώδης καὶ σωτήριος καὶ  ὀλέθριος   καὶ ψυχρὰ καὶ θερμή. τί
[17, 39]   οἱ δὲ τοὺς ἰχνεύμονας τοὺς  ὀλεθριωτάτους   τοῖς κροκοδείλοις, καθάπερ καὶ ταῖς
[17, 11]   πρέσβεων τῶν πλείστων, ἑκατὸν ὄντων,  ὄλεθρον   τῶν καταπρεσβευσάντων αὐτοῦ· τούτων δ´
[17, 4]   ῥεῖθρα καὶ νήσους ἐποίησαν, ὥσθ´  ὅλην   γενέσθαι πλωτὴν διωρύγων ἐπὶ διώρυξι
[17, 51]   ὑπέργομον ποιήσῃ τὸ πορθμεῖον. ~Καθ´  ὅλην   δὲ τὴν Αἴγυπτον τοῦ φοίνικος
[17, 50]   σταδίους ὁμοῦ τι ἑκατόν. παρ´  ὅλην   δὲ τὴν ὁδὸν ἦν ἰδεῖν
[17, 4]   πρώτων μερῶν ἀπορρῶγες πολλαὶ καθ´  ὅλην   μερισθεῖσαι τὴν νῆσον πολλὰ καὶ
[17, 10]   δὲ τῆς κορυφῆς ἔστιν ἀπιδεῖν  ὅλην   τὴν πόλιν ὑποκειμένην αὐτῷ πανταχόθεν.
[17, 6]   πολέμῳ τεταγμένην μετὰ τῶν βασιλέων·  ὀλίγοι   δ´ οἰκοῦσι πρὸς τῷ πύργῳ
[17, 35]   οὐχ ὑπουργοῦσιν· οἶνόν τε οὐκ  ὀλίγον   ἐκφέρει σῖτόν τε καὶ ὄσπρια
[17, 4]   ὕδωρ ἔπειθ´ ὑπόβασιν λαμβάνει κατ´  ὀλίγον,   καθάπερ καὶ τὴν αὔξησιν ἔσχεν·
[17, 5]   δὲ τῶν ὄμβρων παυομένην κατ´  ὀλίγον   τὴν πλημμυρίδα· τοῦτο δ´ ὑπῆρξε
[17, 54]   ἐν τῇ μάχῃ, τοὺς σωθέντας  ὀλίγους   παντάπασι γενέσθαι συνέβη. ἐκ δὲ
[17, 53]   Ἡρώων πόλιν ἀποστᾶσαν ἐπελθὼν δι´  ὀλίγων   εἷλε, στάσιν τε γενηθεῖσαν ἐν
[17, 11]   Συριακῶν βασιλέων· τοῦτον μὲν οὖν  ὀλίγων   ἡμερῶν ἀπεστραγγάλισεν βασίλισσα οὐ
[17, 43]   καὶ τὰ χρηστήρια, νυνὶ δ´  ὀλιγωρία   κατέχει πολλή, τῶν Ῥωμαίων ἀρκουμένων
[17, 35]   συγκομίζοι καλῶς τις, καὶ εὐέλαιος·  ὀλιγωροῦντες   δὲ τούτου πολὺ μὲν ποιοῦσιν
[17, 7]   τῇ Δικαιαρχείᾳ γενόμενος, ὁρῶν τὰς  ὁλκάδας   ἔν τε τῷ κατάπλῳ καὶ
[17, 42]   τὸ Μεμνόνιον βασίλειον θαυμαστῶς κατεσκευασμένον  ὁλόλιθον   τῇ αὐτῇ κατασκευῇ ᾗπερ τὸν
[17, 46]   εἰς δὲ τὴν ἐκπλήρωσιν τοῦ  ὅλου   ἐνιαυτοῦ, ἐπιτρέχοντος μορίου τινὸς τῆς
[17, 6]   τεταγμέναι. ~Τὰ μὲν οὖν καθ´  ὅλου   καὶ ἀνωτάτω περὶ τῆς Αἰγύπτου
[17, 36]   ὑφ´ ἓν συννευόντων τὸ τοῦ  ὅλου   μέσον καὶ σφαιρουμένων περὶ τοῦτο,
[17, 46]   συντιθέασιν ἐξ ὅλων ἡμερῶν καὶ  ὅλων   ἐνιαυτῶν τοσούτων ὅσα μόρια τὰ
[17, 46]   ἡμέρας, περίοδόν τινα συντιθέασιν ἐξ  ὅλων   ἡμερῶν καὶ ὅλων ἐνιαυτῶν τοσούτων
[17, 50]   Φιλὰς ἐκ Συήνης ἀπήνῃ δι´  ὁμαλοῦ   σφόδρα πεδίου σταδίους ὁμοῦ τι
[17, 5]   τῇ περὶ Συήνην οὐ συμπίπτουσιν  ὄμβροι·   τὸ δ´ ὅτι ἐξ ὄμβρων
[17, 2]   δὲ πλήρωσιν αὐτοῦ τοὺς θερινοὺς  ὄμβρους   παρασκευάζειν. ὑπὲρ δὲ τὰς συμβολὰς
[17, 5]   ὄμβροι· τὸ δ´ ὅτι ἐξ  ὄμβρων   αἱ ἀναβάσεις μὴ ζητεῖν, μηδὲ
[17, 5]   Καλλισθένη λέγειν τὴν ἐκ τῶν  ὄμβρων   αἰτίαν τῶν θερινῶν παρὰ Ἀριστοτέλους
[17, 5]   ὕστερον αὐτόπται γενηθέντες ᾔσθοντο ὑπὸ  ὄμβρων   θερινῶν πληρούμενον τὸν Νεῖλον, τῆς
[17, 5]   ἐναργὴς ἦν περὶ τῶν  ὄμβρων   ἱστορία τοῖς τότε, καὶ ταῦτα
[17, 43]   ὑπὸ τοῦ κονιορτοῦ σωθῆναι γενομένων  ὄμβρων   καὶ δυεῖν κοράκων ἡγησαμένων τὴν
[17, 5]   ἐσχάτοις ὄρεσι, παυσαμένων δὲ τῶν  ὄμβρων   παυομένην κατ´ ὀλίγον τὴν πλημμυρίδα·
[17, 46]   ἐξοιχνεῦσι σὺν ἵπποισιν καὶ „ὄχεσφιν.  Ὅμηρος   μὲν οὕτω· λέγει δὲ καὶ
[17, 5]   παρ´ ἄλλου, τὸν δὲ παρ´  Ὁμήρου   διιπετέα φάσκοντος τὸν Νεῖλον „ἂψ
[17, 43]   τὸ πλέον, ὡς καὶ παρ´  Ὁμήρῳ   „ἦ καὶ κυανέῃσιν ἐπ´ „ὀφρύσι
[17, 3]   καὶ φιλοσοφίαν ἤσκουν καὶ ἀστρονομίαν,  ὁμιληταί   τε τῶν βασιλέων ἦσαν.
[17, 43]   φησὶν ἀνειπεῖν· καὶ γὰρ ταύτην  ὁμοίαν   γενέσθαι τῇ παλαιᾷ Σιβύλλῃ τῇ
[17, 49]   καλοῦσι μὲν ἱέρακα, οὐδὲν δὲ  ὅμοιον   ἔμοιγε ἐφαίνετο ἔχειν τοῖς παρ´
[17, 15]   καὶ ἄνθη ἐκφέρει καὶ καρπὸν  ὅμοιον   τῷ παρ´ ἡμῖν κυάμῳ, μεγέθει
[17, 4]   καὶ καλεῖται Δέλτα διὰ τὴν  ὁμοιότητα   τοῦ σχήματος· τὸ δ´ ἐπὶ
[17, 28]   οἱ τοῖχοι οὗτοι μεγάλων εἰδώλων,  ὁμοίων   τοῖς Τυρρηνικοῖς καὶ τοῖς ἀρχαίοις
[17, 38]   καὶ ἄλλου τῶν ξένων κομίζοντος  ὁμοίως   ἀπαρχήν, λαβόντες περιῆλθον δρόμῳ καὶ
[17, 36]   καὶ οὕτως ἐπὶ τῶν ἄλλων.  ὁμοίως   δὲ καὶ ἐπὶ τῆς ὑγρᾶς
[17, 12]   εἰσὶ δὲ καὶ ἱππαρχίαι τρεῖς  ὁμοίως   διατεταγμέναι κατὰ τοὺς ἐπικαιρίους τόπους.
[17, 35]   ~Μετὰ δὲ Μέμφιν Ἄκανθος πόλις  ὁμοίως   ἐν τῇ Λιβύῃ καὶ τὸ
[17, 29]   νῦν παραλαμβάνουσι τὰ ἀπ´ ἐκείνων,  ὁμοίως   καὶ τὰ τῶν Χαλδαίων. ~Ἐντεῦθεν
[17, 38]   περιῆλθον δρόμῳ καὶ καταλαβόντες προσήνεγκαν  ὁμοίως   τὰ προσενεχθέντα. ~Μετὰ δὲ τὸν
[17, 35]   πλῆθος τῶν τεκμηρίων, καὶ ταῦθ´  ὁμοίως   τὰ χωρία πρότερον ἐπὶ τῇ
[17, 24]   καὶ ἔτι μείζους κατὰ τόπους  ὁμολογεῖσθαι   παρ´ αὐτῶν. καὶ διότι παρὰ
[17, 40]   τι· τὰς δ´ αἰτίας οὐχ  ὁμολογουμένας   λέγουσιν. ~Ἑξῆς δ´ ἐστὶν Ἑρμοπολιτικὴ
[17, 51]   κλίμα οἰκοῦντες τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ  ὅμοροι   οἱ περὶ τὸ Δέλτα καὶ
[17, 2]   Βλέμμυες, Αἰθιόπων ὑπακούοντες, Αἰγυπτίοις δ´  ὅμοροι·   παρὰ θάλατταν δὲ Τρωγλοδύται· διεστᾶσι
[17, 50]   δι´ ὁμαλοῦ σφόδρα πεδίου σταδίους  ὁμοῦ   τι ἑκατόν. παρ´ ὅλην δὲ
[17, 2]   σταδίοις ἑπτακοσίοις Μερόην εἶναι πόλιν  ὁμώνυμον   τῇ νήσῳ· ἄλλην δ´ εἶναι
[17, 6]   θαυμαστῶς κατεσκευασμένον λευκοῦ λίθου πολυώροφον,  ὁμώνυμον   τῇ νήσῳ· τοῦτον δ´ ἀνέθηκε
[17, 35]   Ἀφροδιτοπολίτης νομὸς καὶ  ὁμώνυμος   πόλις ἐν τῇ Ἀραβίᾳ, ἐν
[17, 40]   περαίᾳ Ὀξύρυγχος πόλις καὶ νομὸς  ὁμώνυμος·   τιμῶσι δὲ τὸν ὀξύρυγχον καὶ
[17, 4]   δ´ ἐπὶ τῇ κορυφῇ χωρίον  ὁμωνύμως   κέκληται διὰ τὸ ἀρχὴν εἶναι
[17, 12]   καὶ γὰρ εἰ μιγάδες, Ἕλληνες  ὅμως   ἀνέκαθεν ἦσαν καὶ ἐμέμνηντο τοῦ
[17, 45]   τῶν οὐρανίων καίπερ ὄντων σπανίων  ὅμως   δεξαμενὰς πεποίηνται· δ´ ὁδός
[17, 44]   ὀλέθριον τῷ ἀνθρωπίνῳ γένει, σέβονται  ὅμως   καὶ ἀπέχονται· οὗτοι δὲ πάντα
[17, 12]   αὐτὰς αἰτίας, κρεῖττον δ´ ἐκείνων  ὅμως·   καὶ γὰρ εἰ μιγάδες, Ἕλληνες
[17, 49]   τότε ἐδείχθη ἡμῖν πρὸς ἐκλείψει  ὂν   διὰ νόσον. ~Ἤλθομεν δ´ εἰς
[17, 34]   γεγόνασιν, ἐν ὄψει ταῖς πυραμίσιν  ὂν   πέραν ἐν τῇ Ἀραβίᾳ, Τρωικόν
[17, 14]   τοῦ κεράμου θάλατταν οἶνον  ὃν   δὴ καλοῦσι Λιβυκόν, δὴ
[17, 9]   αὑτῷ κρίνας τὸν λοιπὸν βίον,  ὃν   διάξειν ἔμελλεν ἔρημος τῶν τοσούτων
[17, 12]   τοῦ Εὐεργέτου τοῦ Φύσκωνος, καθ´  ὃν   ἧκεν εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν
[17, 10]   καὶ ὑπὲρ τούτου ὀρυκτὸς  ὃν   καὶ Κιβωτὸν καλοῦσιν, ἔχων καὶ
[17, 11]   ἀδελφὸς διεδέξατο δεύτερος Εὐεργέτης  ὃν   καὶ Φύσκωνα προσαγορεύουσι, τοῦτον δ´
[17, 46]   μάλιστα σοφίαν· τῷ δὲ Διὶ  ὃν   μάλιστα τιμῶσιν, εὐειδεστάτη καὶ γένους
[17, 37]   τὸ ἴσον ὕψος· Ἰμάνδης δ´  ὄνομα   ταφείς. πεποιῆσθαι δέ φασι
[17, 14]   πλησίον πέτραν μέλαιναν δέρρει ἐοικυῖαν·  ὀνομάζουσι   δὲ καὶ Ζεφύριον τὸν πλησίον
[17, 33]   Λέσβιον κατ´ ἐμπορίαν, ἄλλοι δ´  ὀνομάζουσι   Ῥοδῶπιν· μυθεύουσι δ´ ὅτι λουομένης
[17, 36]   πολλὰ χερσοῦσθαι τὸν αὐτὸν τρόπον  ὅνπερ   καὶ ἐν τῇ γῇ, καθ´
[17, 19]   ἀλιμένου καὶ τοῦ μηδὲ τὸν  ὄντα   λιμένα ἀνεῖσθαι τὸν πρὸς τῇ
[17, 11]   λοιπὸν ἀδελφὸν αὐτῇ νέον παντελῶς  ὄντα.   μετὰ δὲ τὴν Καίσαρος τελευτὴν
[17, 2]   σταδίους διέχειν τὸν Νεῖλον, παραπλήσιον  ὄντα   τῷ γράμματι τῷ Ν κειμένῳ
[17, 53]   τρόπον ἐξήλεγξε τοὺς ἀνθρώπους ἀπολέμους  ὄντας·   εἰ δὴ μὴ Συλλαῖος
[17, 29]   ὡς εἴρηταί τισι· περιττοὺς γὰρ  ὄντας   κατὰ τὴν ἐπιστήμην τῶν οὐρανίων,
[17, 53]   οὔτ´ αὐτοὶ Αἰγύπτιοι πολεμισταί, καίπερ  ὄντες   παμπληθεῖς, οὔτε τὰ πέριξ ἔθνη.
[17, 12]   τῇ πόλει λοιπὸν ἦν τῷ  ὄντι   τὸ τοῦ ποιητοῦ „Αἴγυπτόνδ´ ἰέναι
[17, 51]   τὴν Αἴγυπτον τοῦ φοίνικος ἀγεννοῦς  ὄντος   καὶ ἐκφέροντος καρπὸν οὐκ εὔβρωτον
[17, 54]   εἰς Σάμον, ἐνταῦθα τοῦ Καίσαρος  ὄντος   καὶ μέλλοντος εἰς Συρίαν ἐντεῦθεν
[17, 46]   Μεμνόνιον· ἐνταῦθα δὲ δυεῖν κολοσσῶν  ὄντων   μονολίθων ἀλλήλων πλησίον, μὲν
[17, 11]   δὲ πρέσβεων τῶν πλείστων, ἑκατὸν  ὄντων,   ὄλεθρον τῶν καταπρεσβευσάντων αὐτοῦ· τούτων
[17, 45]   καὶ ἐκ τῶν οὐρανίων καίπερ  ὄντων   σπανίων ὅμως δεξαμενὰς πεποίηνται·
[17, 12]   καὶ διέφθειρε) τοιούτων δή, φησίν,  ὄντων   τῶν ἐν τῇ πόλει λοιπὸν
[17, 12]   τε Αἰγύπτιον καὶ ἐπιχώριον φῦλον  ὀξὺ   καὶ πολιτικόν, καὶ τὸ μισθοφορικὸν
[17, 40]   ἐνύδρων δύο, λεπιδωτὸν ἰχθὺν καὶ  ὀξύρυγχον·   ἄλλα δ´ ἐστὶν τιμῶσι
[17, 40]   νομὸς ὁμώνυμος· τιμῶσι δὲ τὸν  ὀξύρυγχον   καὶ ἔστιν αὐτοῖς ἱερὸν ὀξυρύγχου,
[17, 40]   ἄλλων Αἰγυπτίων κοινῇ τιμώντων τὸν  ὀξύρυγχον.   τινὰ μὲν γὰρ τῶν ζῴων
[17, 40]   ἱερά. ἐν δὲ τῇ περαίᾳ  Ὀξύρυγχος   πόλις καὶ νομὸς ὁμώνυμος· τιμῶσι
[17, 40]   ὀξύρυγχον καὶ ἔστιν αὐτοῖς ἱερὸν  ὀξυρύγχου,   καίτοι καὶ τῶν ἄλλων Αἰγυπτίων
[17, 5]   γὰρ ἄρα, τοῦτ´ ἐχρῆν ζητεῖν  ὅπερ   καὶ νῦν ἔτι ζητεῖται, τί
[17, 13]   συνάγει τε εἰς τοιοῦτον χωρίον  ὅπερ   μέγιστον ἐμπόριον τῆς οἰκουμένης ἐστί.
[17, 54]   φασκόντων ὅστις εἴη Καῖσαρ καὶ  ὅπη   βαδιστέον εἴη παρ´ αὐτόν, ἔδωκε
[17, 44]   δεξαμενὴν κατασπῶντες. τιμῶσι δὲ Ἀφροδίτην·  ὄπισθεν   δὲ τοῦ νεὼ τῆς Ἀφροδίτης
[17, 12]   παλαιοῦ ξένους ἔτρεφον τοὺς τὰ  ὅπλα   ἔχοντας, ἄρχειν μᾶλλον ἄρχεσθαι
[17, 28]   καὶ τριπλάσιον καὶ τετραπλάσιον, ἔστιν  ὅπου   καὶ μεῖζον· καλεῖται δὲ τοῦτο
[17, 49]   μέγεθος ἴσην, ἱερὰ ἔχουσαν Αἰγύπτια·  ὅπου   καὶ ὄρνεον τιμᾶται καλοῦσι
[17, 8]   Πτολεμαῖος ἐκήδευσεν ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ  ὅπου   νῦν ἔτι κεῖται, οὐ μὴν
[17, 31]   ἐστιν αὐτὸς καὶ Ὄσιρις,  ὅπου   βοῦς Ἆπις ἐν
[17, 13]   φόρον ταλάντων μυρίων δισχιλίων πεντακοσίων.  ὅπου   οὖν κάκιστα καὶ ῥᾳθυμότατα
[17, 46]   τι καὶ ἐν τῇ περαίᾳ  ὅπου   τὸ Μεμνόνιον· ἐνταῦθα δὲ δυεῖν
[17, 19]   καὶ Λύκου πόλις καὶ Μένδης,  ὅπου   τὸν Πᾶνα τιμῶσι καὶ τῶν
[17, 38]   δείπνου πλακουντάριόν τι καὶ κρέας  ὀπτὸν   καὶ προχοίδιόν τι μελικράτου· εὕρομεν
[17, 3]   πρῶτον τὰ περὶ τὴν Αἴγυπτον,  ὅπως   ἀπὸ τῶν γνωριμωτέρων ἐπὶ τὰ
[17, 48]   οὖν ταύτας διασημαίνουσι τοῖς ἄλλοις,  ὅπως   εἰδεῖεν· πρὸ πολλοῦ γὰρ ἴσασιν
[17, 34]   τάφου. ~Ἓν δέ τι τῶν  ὁραθέντων   ὑφ´ ἡμῶν ἐν ταῖς πυραμίσι
[17, 44]   ὡς καὶ ὑπὸ τῶν θεατῶν  ὁραθῆναι,   ἐμβαίνοντες ἅμα εἰς τὸ ὕδωρ,
[17, 35]   καὶ τοὺς αἰγιαλοὺς δὲ ἔστιν  ὁρᾶν   ἐοικότας τοῖς θαλαττίοις, ὡς ὑπονοεῖν
[17, 37]   εἰς τὰς αὐλὰς ἐκπίπτοντα ἑξῆς  ὁρᾶν   κειμένας ὑπὸ μονολίθων κιόνων ὑπηρεισμένας
[17, 33]   ἀπὸ τῆς πόλεως σταδίους προελθόντι  ὀρεινή   τις ὀφρύς ἐστιν, ἐφ´
[17, 33]   ἐστὶν ἐν ὕψει μείζονι τῆς  ὀρεινῆς   τρίτη πολὺ ἐλάττων τῶν
[17, 5]   καὶ μάλιστα ἐν τοῖς ἐσχάτοις  ὄρεσι,   παυσαμένων δὲ τῶν ὄμβρων παυομένην
[17, 53]   ἕω καὶ τῆς ἑσπέρας ἐρήμοις  ὄρεσι,   τοῖς τε Λιβυκοῖς καὶ τοῖς
[17, 36]   καὶ λίμνας, οὕτω δὲ καὶ  ὄρη   καὶ πεδία εἰς ἄλληλα μεταπίπτειν·
[17, 4]   λέγω καὶ τῆς χώρας τὰ  ὄρη   τὰ ἑκατέρωθεν ἀπὸ τῶν περὶ
[17, 8]   αἳ δὴ δίχα καὶ πρὸς  ὀρθὰς   τέμνουσιν ἀλλήλας. ἔχει δ´
[17, 6]   τὴν μεγίστην ναῦν ἐπὶ κλίμακος  ὁρμεῖν,   καὶ εἰς πλείους σχίζεται λιμένας.
[17, 43]   ἤκουσε πρότερον ἀναβῆναι καὶ Ἡρακλέα·  ὁρμήσαντα   δ´ ἐκ Παραιτονίου καίπερ νότων
[17, 53]   τοῦ Ἀλεξανδρέων πλήθους τοσούτων μυριάδων  ὁρμήσαντος   ἐπ´ αὐτὸν μετὰ λίθων βολῆς,
[17, 45]   Κοπτὸς καὶ Μυὸς  ὅρμος   εὐδοκιμεῖ, καὶ χρῶνται τοῖς τόποις
[17, 45]   δὲ τῆς Βερενίκης ἐστὶ Μυὸς  ὅρμος,   πόλις ἔχουσα τὸ ναύσταθμον τῶν
[17, 49]   ἱερὰ ἔχουσαν Αἰγύπτια· ὅπου καὶ  ὄρνεον   τιμᾶται καλοῦσι μὲν ἱέρακα,
[17, 25]   μεσταὶ δὲ καὶ τῶν λιμναίων  ὀρνέων.   ἐτμήθη δὲ διῶρυξ κατ´
[17, 43]   θεοπροπίοις διά τε σπλάγχνων καὶ  ὀρνιθείας   καὶ διοσημιῶν. διόπερ καὶ τὸ
[17, 3]   καὶ Ἐλεφαντίνης ἀρξάμενος, οἵπερ εἰσὶν  ὅροι   τῆς Αἰγύπτου καὶ τῆς Αἰθιοπίας,
[17, 5]   τὴν Αἴγυπτον ἐν τοῖς αὐτοῖς  ὅροις   διεφύλαξαν. αὐάσεις δ´ οἱ Αἰγύπτιοι
[17, 34]   Τρωικόν τι καλεῖται πετρῶδες ἱκανῶς  ὄρος   καὶ σπήλαια ὑπ´ αὐτῷ καὶ
[17, 11]   τὸ Πηλούσιον καὶ τὸ Κάσιον  ὄρος·   τοῦτον μὲν οὖν δολοφονοῦσιν οἱ
[17, 48]   ἡμεῖς τε ἕσταμεν καὶ τὰ  ὀρύγματα   τῶν φρεάτων κατεσκεύασται. εἰσὶ δ´
[17, 9]   τούτοις δ´ ὑπόκειται τε  ὀρυκτὸς   λιμὴν καὶ κλειστός, ἴδιος τῶν
[17, 10]   ἑπταστάδιον, καὶ ὑπὲρ τούτου  ὀρυκτὸς   ὃν καὶ Κιβωτὸν καλοῦσιν, ἔχων
[17, 6]   καλούμενον· πρόκειται δ´ οὗτος τοῦ  ὀρυκτοῦ   καὶ κλειστοῦ λιμένος· μὲν
[17, 9]   Ἀντίρροδος νησίον προκείμενον τοῦ  ὀρυκτοῦ   λιμένος, βασίλειον ἅμα καὶ λιμένιον
[17, 45]   νυνὶ δὲ καὶ ὑδρεῖα κατεσκευάκασιν,  ὀρύξαντες   πολὺ βάθος, καὶ ἐκ τῶν
[17, 45]   σμαράγδου μέταλλά ἐστι, τῶν Ἀράβων  ὀρυττόντων   βαθεῖς τινας ὑπονόμους, καὶ ἄλλων
[17, 4]   οἰκήσιμον· δὲ ὑπὲρ τῶν  ὀρῶν   ἐπὶ συχνὸν ἀοίκητός ἐστιν. ~Οἱ
[17, 33]   ἀπὸ γὰρ τῶν τῆς Αἰθιοπίας  ὀρῶν·   καὶ τῷ σκληρὸς εἶναι καὶ
[17, 7]   Ἀλεξανδρείᾳ καὶ τῇ Δικαιαρχείᾳ γενόμενος,  ὁρῶν   τὰς ὁλκάδας ἔν τε τῷ
[17, 3]   διαιρέσεως διὰ τὰς συνεχεῖς τῶν  ὅρων   συγχύσεις ἃς Νεῖλος ἀπεργάζεται
[17, 12]   πόλει τρεῖς δ´ ἐπὶ τῶν  ὅρων   τῆς Αἰθιοπίας ἐν Συήνῃ, φρουρὰ
[17, 48]   Ἐλεφαντίνη μὲν ἐπὶ τῶν  ὅρων   τῆς Αἰθιοπίας καὶ τῆς Αἰγύπτου
[17, 4]   τὸ οἰκήσιμον ἀρξαμένη ἀπὸ τῶν  ὅρων   τῆς Αἰθιοπίας μέχρι τῆς κορυφῆς
[17, 31]   μάλιστα πρὸς ἐπίδειξιν τοῖς ξένοις·  ὁρῶσι   μὲν γὰρ καὶ διὰ θυρίδος
[17, 31]   ἱερά, τό τε τοῦ Ἄπιδος  ὅς   ἐστιν αὐτὸς καὶ Ὄσιρις,
[17, 11]   Μιθριδάτου υἱὸς τοῦ Εὐπάτορος Ἀρχέλαος,  ὃς   ἦν μὲν Ἀρχελάου υἱὸς τοῦ
[17, 27]   Μνεῦιν ἐν σηκῷ τινι τρεφόμενον,  ὃς   παρ´ αὐτοῖς νενόμισται θεός, ὥσπερ
[17, 27]   τῆς Καμβύσου μανίας καὶ ἱεροσυλίας,  ὃς   τὰ μὲν πυρὶ τὰ δὲ
[17, 12]   δ´ ἐστὶν προσαγορευόμενος ἰδιόλογος,  ὃς   τῶν ἀδεσπότων καὶ τῶν εἰς
[17, 11]   καὶ ὕστατος Αὐλητής,  ὃς   χωρὶς τῆς ἄλλης ἀσελγείας χοραυλεῖν
[17, 3]   ἐν τῷ πολέμῳ τοὺς δ´  ὅσα   ἐν εἰρήνῃ, γῆν τε καὶ
[17, 8]   ἀλλήλοις καὶ τῷ λιμένι καὶ  ὅσα   ἔξω αὐτοῦ. τῶν δὲ βασιλείων
[17, 46]   δὲ καὶ τὸν πλοῦτον „οὐδ´  ὅσα   Θήβας Αἰγυπτίας, ὅθι πλεῖστα δόμοις
[17, 5]   τὰ ἱερὰ γράμματα καὶ ἀποτιθεμένων,  ὅσα   μάθησιν περιττὴν ἐπιφαίνει. εἰ γὰρ
[17, 46]   ἡμερῶν καὶ ὅλων ἐνιαυτῶν τοσούτων  ὅσα   μόρια τὰ ἐπιτρέχοντα συνελθόντα ποιεῖ
[17, 3]   τοσοῦτοι ἦσαν οἱ σύμπαντες νομοὶ  ὅσαι   αἱ ἐν τῷ λαβυρίνθῳ αὐλαί·
[17, 3]   ἐλάττους ἀναβάσεις τοσαύτην ποτισθῆναι γῆν  ὅσην   ἐν ταῖς μείζοσι, διά τε
[17, 23]   μικρὸν ταύτης ὕπερθε τὸ τοῦ  Ὀσίριδος   ἄσυλον, ἐν κεῖσθαι τὸν
[17, 35]   τῇ Λιβύῃ καὶ τὸ τοῦ  Ὀσίριδος   ἱερὸν καὶ τὸ τῆς ἀκάνθης
[17, 23]   κατὰ γῆς θείη σοροὺς τοῦ  Ὀσίριδος   (μία δὲ τούτων ἦν ἔχουσα
[17, 44]   ἐν δὲ τῷ ἱερῷ τοῦ  Ὀσίριδος   οὐκ ἔξεστιν οὔτε ᾠδὸν οὔτε
[17, 23]   δὲ τούτων ἦν ἔχουσα τὸν  Ὄσιριν   ἀφανὴς πᾶσι) τοῦτο δὲ πράξειε
[17, 44]   δὲ τῇ Ἀβύδῳ τιμῶσι τὸν  Ὄσιριν·   ἐν δὲ τῷ ἱερῷ τοῦ
[17, 23]   ἄσυλον, ἐν κεῖσθαι τὸν  Ὄσιρίν   φασιν. ἀμφισβητοῦσι δὲ τούτου πολλοί,
[17, 31]   ὅς ἐστιν αὐτὸς καὶ  Ὄσιρις,   ὅπου βοῦς Ἆπις
[17, 37]   βασίλειον μέγα ἐκ πολλῶν βασιλείων,  ὅσοι   πρότερον ἦσαν νομοί· τοσαῦται γάρ
[17, 26]   ἑκατὸν διῶρυξ, βάθος δ´  ὅσον   ἀρκεῖν μυριοφόρῳ νηί· οὗτοι δ´
[17, 7]   κατάπλῳ καὶ ἐν ταῖς ἀναγωγαῖς  ὅσον   βαρύτεραί τε καὶ κουφότεραι δεῦρο
[17, 4]   μέχρι τοῦ Αἰγυπτίου πελάγους· ἐφ´  ὅσον   γὰρ ταῦτα παρατείνει καὶ διέστηκεν
[17, 15]   κιβώριον, σχεδόν τι ἰσοΰψεις ῥάβδοι  ὅσον   δεκάποδες. ἀλλ´ μὲν βύβλος
[17, 28]   λιθόστρωτόν ἐστιν ἔδαφος, πλάτος μὲν  ὅσον   πλεθριαῖον καὶ ἔλαττον, μῆκος
[17, 4]   ποτίζεται, πλὴν ὅτι ἐπ´ εὐθείας  ὅσον   τετρακισχιλίοις σταδίοις δι´ ἑνὸς ῥείθρου
[17, 3]   τὸν ποταμὸν πραγματεία διαφέρει τοσοῦτον  ὅσον   τῇ ἐπιμελείᾳ νικᾶν τὴν φύσιν.
[17, 37]   τὸν εἰς τὴν διώρυγα προελθόντι  ὅσον   τριάκοντα τετταράκοντα σταδίους ἐπίπεδόν
[17, 8]   μῆκος πλευρά ἐστι τὰ ἀμφίκλυστα  ὅσον   τριάκοντα σταδίων ἔχοντα διάμετρον, τὰ
[17, 4]   πορθμεῖα· τὴν μὲν οὖν περίμετρον  ὅσον   τρισχιλίων σταδίων ἐστὶν σύμπασα
[17, 36]   ὑφ´ ἑαυτῇ τὸ ὕδωρ, πλὴν  ὅσον   χρήσιμον τῷ ἀνθρωπείῳ γένει καὶ
[17, 11]   Αὐλητὴς καθ´ ἡμᾶς,  ὅσπερ   ἦν τῆς Κλεοπάτρας πατήρ. ἅπαντες
[17, 35]   ὀλίγον ἐκφέρει σῖτόν τε καὶ  ὄσπρια   καὶ τὰ ἄλλα σπέρματα πάμπολλα.
[17, 54]   πρεσβεύεσθαι· οὐκ εἰδέναι δὲ φασκόντων  ὅστις   εἴη Καῖσαρ καὶ ὅπη βαδιστέον
[17, 4]   ῥᾳστώνην πλέονται τοσαύτην ὥστε καὶ  ὀστράκινα   ἐνίοις εἶναι πορθμεῖα· τὴν μὲν
[17, 4]   γυμνοῦται καὶ ἀναψύχεται τὸ πεδίον·  ὅσῳ   δὲ θᾶττον ἀνάψυξις, τοσῷδε
[17, 49]   δ´ ἔφασαν εἶναι, κἀκεῖθεν κομίζεσθαι,  ὅταν   ἐκλίπῃ {ἢ} καὶ πρότερον· καὶ
[17, 50]   ἐκείνῳ πάλιν ἄλλον· ἔστι δ´  ὅτε   αὐτοὶ καθ´ αὑτοὺς ἔκειντο οἱ
[17, 25]   κλειστὸν ἐποίησαν τὸν εὔριπον ὥστε  ὅτε   βούλοιντο ἐκπλεῖν ἀκωλύτως εἰς τὴν
[17, 6]   ἔργον τοῦτο, ἀλλὰ καὶ ὑδραγώγιον,  ὅτε   γε ᾠκεῖτο· νῦν δ´ ἠρήμωσεν
[17, 37]   καὶ ἔξοδον. τὸ δὲ θαυμαστόν,  ὅτι   αἱ στέγαι τῶν οἴκων ἑκάστου
[17, 46]   γενηθέντος, ὥς φασι. πεπίστευται δ´  ὅτι   ἅπαξ καθ´ ἡμέραν ἑκάστην ψόφος
[17, 36]   γῆν· τὸ δὲ τῆς προνοίας,  ὅτι   βεβούληται καὶ αὐτὴ ποικίλτριά τις
[17, 43]   τὸν ἄνθρωπον πρὸς τὸν βασιλέα  ὅτι   εἴη Διὸς υἱός. προστραγῳδεῖ δὲ
[17, 10]   Σεβαστὸς Καῖσαρ τὸν τόπον,  ὅτι   ἐνταῦθα ἐνίκα τῇ μάχῃ τοὺς
[17, 5]   οὐ συμπίπτουσιν ὄμβροι· τὸ δ´  ὅτι   ἐξ ὄμβρων αἱ ἀναβάσεις μὴ
[17, 4]   ἐπάνω τοῦ Δέλτα ποτίζεται, πλὴν  ὅτι   ἐπ´ εὐθείας ὅσον τετρακισχιλίοις σταδίοις
[17, 33]   δ´ ὀνομάζουσι Ῥοδῶπιν· μυθεύουσι δ´  ὅτι   λουομένης αὐτῆς ἓν τῶν ὑποδημάτων
[17, 13]   καὶ τὰ ἐκ τῆς χώρας  ὅτι   πάντα εὐμαρῶς ποταμὸς πορθμεύει
[17, 13]   τὴν πόλιν τὸ μέγιστόν ἐστιν  ὅτι   τῆς Αἰγύπτου πάσης μόνος ἐστὶν
[17, 43]   τοῦ Ἄμμωνος τοσοῦτον εἰπεῖν βουλόμεθα  ὅτι   τοῖς ἀρχαίοις μᾶλλον ἦν ἐν
[17, 43]   προστραγῳδεῖ δὲ τούτοις Καλλισθένης,  ὅτι   τοῦ Ἀπόλλωνος τὸ ἐν Βραγχίδαις
[17, 37]   δέ φασι τὰς αὐλὰς τοσαύτας,  ὅτι   τοὺς νομοὺς ἔθος ἦν ἐκεῖσε
[17, 36]   συμφέροντας· τὸ μὲν τῆς φύσεως,  ὅτι   τῶν πάντων ὑφ´ ἓν συννευόντων
[17, 43]   ἐν Βραγχίδαις μαντεῖον ἐκλελοιπότος, ἐξ  ὅτου   τὸ ἱερὸν ὑπὸ τῶν Βραγχιδῶν
[17, 19]   τοῦ τόπου τούτου τῶν ὕστερον,  οὐ   βασιλέως μὰ Δία οὐδὲ τυράννου
[17, 15]   ἐνταῦθα μὲν οὐ πολλὴ φύεται  (οὐ   γὰρ ἀσκεῖται) ἐν δὲ τοῖς
[17, 53]   ἀθρόαις ἐχρήσαντο οὐδ´ ἅπαξ Ῥωμαῖοι·  οὐ   γάρ εἰσιν οὔτ´ αὐτοὶ Αἰγύπτιοι
[17, 15]   τοῦ καρυωτοῦ, καὶ τοῦ βαλσάμου·  οὐ   γὰρ ἐῶσι πολλαχοῦ φύεσθαι, τῇ
[17, 36]   τὰ σύμπαντα καὶ μεταβολαῖς μεγάλαις  (οὐ   γὰρ οἷόν τε ἄλλως τὰ
[17, 54]   ὑπεδέξατο ἐμβάντας εἰς τὸν πόρον·  οὐ   γὰρ πολλοὶ ἦσαν ἐνταῦθα οἱ
[17, 6]   καὶ αὐτοὺς γεγεφυρωμένους· ἦν δ´  οὐ   γέφυρα μόνον ἐπὶ τὴν νῆσον
[17, 18]   ἀδελφοῦ τοῦ πρώτου Πτολεμαίου καλούμενος,  οὐ   μὰ Δία ἀπὸ τοῦ ἥρωος,
[17, 46]   ἑκάστην ψόφος ὡς ἂν πληγῆς  οὐ   μεγάλης ἀποτελεῖται ἀπὸ τοῦ μένοντος
[17, 37]   ἀναβάντα τε ἐπὶ τὸ στέγος  οὐ   μεγάλῳ ὕψει ἅτε μονοστέγῳ ἔστιν
[17, 13]   καὶ ἐθνάρχας καλουμένους ἀποδείξαντες, πραγμάτων  οὐ   μεγάλων ἐπιστατεῖν ἠξιωμένους. τῆς δ´
[17, 51]   βασιλικὴ γὰρ ἦν, ἰδιώτῃ δ´  οὐ   μετῆν, καὶ νῦν τῶν ἡγεμόνων
[17, 8]   Ἀλεξανδρείᾳ ὅπου νῦν ἔτι κεῖται,  οὐ   μὴν ἐν τῇ αὐτῇ πυέλῳ·
[17, 6]   δὲ στόμα οὐκ εὐείσβολόν ἐστιν,  οὐ   μὴν τοσαύτης γε δεῖται προνοίας·
[17, 22]   τρέφεται, οὗτοι δὲ θεοὶ μὲν  οὐ   νομίζονται ἱεροὶ δέ. ~Ὑπὲρ δὲ
[17, 6]   βασιλεῖς ἀγαπῶντες οἷς εἶχον καὶ  οὐ   πάνυ ἐπεισάκτων δεόμενοι, διαβεβλημένοι πρὸς
[17, 5]   καινοτέρας. οἱ πάλαι δὲ βασιλεῖς  οὐ   πάνυ ἐφρόντισαν τῶν τοιούτων· καίπερ
[17, 5]   τι πάντα (οἱ δ´ Αἰθίοπες  οὐ   πάνυ χρῶνται τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάττῃ)
[17, 42]   κατασκευῇ ᾗπερ τὸν λαβύρινθον ἔφαμεν,  οὐ   πολλαπλοῦν δέ· καὶ κρήνη ἐν
[17, 15]   δὲ βύβλος ἐνταῦθα μὲν  οὐ   πολλὴ φύεται (οὐ γὰρ ἀσκεῖται)
[17, 53]   εἰσὶ δ´ οὗτοι νομάδες καὶ  οὐ   πολλοὶ οὐδὲ μάχιμοι, δοκοῦντες δὲ
[17, 45]   τῶν πλοϊζομένων, καὶ τῆς Κοπτοῦ  οὐ   πολὺ ἀφέστηκεν καλουμένη Ἀπόλλωνος
[17, 51]   φοίνικι καὶ τὸν καρυωτὸν γεννώσης,  οὐ   πολὺ κρείττονα τοῦ Βαβυλωνίου. διττὸς
[17, 18]   καταναυμαχήσαντες Ἰνάρων πόλιν ἔκτισαν Ναύκρατιν  οὐ   πολὺ τῆς Σχεδίας ὕπερθεν. μετὰ
[17, 11]   καὶ τὴν θυγατέρα, χρόνον δ´  οὐ   πολὺν τῇ βασιλείᾳ προσθεὶς τελευτᾷ
[17, 18]   ὥρισται τὸ Δέλτα· καὶ γὰρ  οὐ   πόρρω τῆς κορυφῆς σχίζεται εἰς
[17, 5]   Θηβαΐδι καὶ τῇ περὶ Συήνην  οὐ   συμπίπτουσιν ὄμβροι· τὸ δ´ ὅτι
[17, 5]   πῶς ἐκ τῶν τοιούτων ἀφορμῶν  οὐ   τελέως ἐναργὴς ἦν περὶ
[17, 11]   ὀλίγων ἡμερῶν ἀπεστραγγάλισεν βασίλισσα  οὐ   φέρουσα τὸ βάναυσον καὶ τὸ
[17, 5]   δή ποτε θέρους, χειμῶνος δὲ  οὔ,   καὶ ἐν τοῖς νοτιωτάτοις, ἐν
[17, 50]   μέλανος καὶ σκληροῦ λίθου, ἐξ  οὗ   αἱ θυῗ αι γίνονται, ἐπὶ
[17, 33]   τι μέλανος λίθου ἐστίν, ἐξ  οὗ   καὶ τὰς θυΐας κατασκευάζουσι, κομίζοντες
[17, 49]   τελευτῶσα δ´ εἰς κρημνόν, καθ´  οὗ   καταρρήγνυται τὸ ὕδωρ, ἑκατέρωθεν δὲ
[17, 8]   σχῆμα τοῦ ἐδάφους τῆς πόλεως,  οὗ   τὰ μὲν ἐπὶ μῆκος πλευρά
[17, 15]   καὶ Αἰγύπτιος κύαμος ἐξ  οὗ   τὸ κιβώριον, σχεδόν τι ἰσοΰψεις
[17, 16]   τῶν ἄνωθεν καταγομένων καὶ ἀναγομένων·  οὗ   χάριν καὶ σχεδία ἔζευκται ἐπὶ
[17, 37]   τὸ μέγεθος, ξύλων οὐδαμοῦ καταμεμιγμένων  οὐδ´   ἄλλης ὕλης οὐδεμιᾶς· ἀναβάντα τε
[17, 53]   τινές εἰσιν οὔτε ἀθρόαις ἐχρήσαντο  οὐδ´   ἅπαξ Ῥωμαῖοι· οὐ γάρ εἰσιν
[17, 12]   ἦν γένος τὸ τῶν Ἀλεξανδρέων  οὐδ´   αὐτὸ εὐκρινῶς πολιτικὸν διὰ τὰς
[17, 13]   ἐπὶ τοσοῦτον; πρότερον μέν γε  οὐδ´   εἴκοσι πλοῖα ἐθάρρει τὸν Ἀράβιον
[17, 46]   λέγει δὲ καὶ τὸν πλοῦτον  „οὐδ´   ὅσα Θήβας Αἰγυπτίας, ὅθι πλεῖστα
[17, 53]   μεσημβρίαν καὶ Μερόην ἀνήκοντες Αἰθίοπες,  οὐδ´   οὗτοι πολλοὶ οὔτε ἐν συστροφῇ,
[17, 37]   πλαξὶν ὑπερβαλλούσαις τὸ μέγεθος, ξύλων  οὐδαμοῦ   καταμεμιγμένων οὐδ´ ἄλλης ὕλης οὐδεμιᾶς·
[17, 28]   τῶν στύλων οὐδὲν ἔχει χαρίεν  οὐδὲ   γραφικόν, ἀλλὰ ματαιοπονίαν ἐμφαίνει μᾶλλον.
[17, 53]   οὗτοι νομάδες καὶ οὐ πολλοὶ  οὐδὲ   μάχιμοι, δοκοῦντες δὲ τοῖς πάλαι
[17, 18]   τὰ στόματα, ἀλλ´ οὐκ εὐφυεῖς  οὐδὲ   μεγάλοις πλοίοις ἀλλ´ ὑπηρετικοῖς διὰ
[17, 35]   τόπων καὶ τούτων (καὶ γὰρ  οὐδὲ   πάμπολυ ἀφεστᾶσιν ἀλλήλων καὶ τοῦ
[17, 53]   καὶ σκολιὰν οἰκοῦντες, οἵαν προείπομεν·  οὐδὲ   παρεσκευασμένοι καλῶς οὔτε πρὸς πόλεμον
[17, 53]   σημεῖον δέ· τρισὶ γοῦν σπείραις  οὐδὲ   ταύταις ἐντελέσιν ἱκανῶς ὑπὸ τῶν
[17, 19]   ὕστερον, οὐ βασιλέως μὰ Δία  οὐδὲ   τυράννου γενομένου τινὸς Βουσίριδος· προσεπιφημισθῆναι
[17, 29]   ἄσκησις. ἐκεῖ μὲν οὖν  οὐδεὶς   ἡμῖν ἐδείκνυτο τῆς τοιαύτης ἀσκήσεως
[17, 3]   ὀκτώ ποτε μόνον πληρώσαντος λιμοῦ  οὐδεὶς   ᾔσθετο. τοιαύτη μὲν διάταξις·
[17, 37]   οὐδαμοῦ καταμεμιγμένων οὐδ´ ἄλλης ὕλης  οὐδεμιᾶς·   ἀναβάντα τε ἐπὶ τὸ στέγος
[17, 49]   τιμᾶται καλοῦσι μὲν ἱέρακα,  οὐδὲν   δὲ ὅμοιον ἔμοιγε ἐφαίνετο ἔχειν
[17, 7]   πληροῖ καὶ τὴν λίμνην καὶ  οὐδὲν   ἐᾷ τελματῶδες τὸ τὴν ἀναφορὰν
[17, 28]   πολλῶν καὶ πολυστίχων τῶν στύλων  οὐδὲν   ἔχει χαρίεν οὐδὲ γραφικόν, ἀλλὰ
[17, 28]   δὲ σηκὸν σύμμετρον, ξόανον δ´  οὐδέν,   οὐκ ἀνθρωπόμορφον, ἀλλὰ τῶν
[17, 12]   δεδιδαγμένους διὰ τὴν τῶν βασιλέων  οὐδένειαν·   τρίτον δ´ ἦν γένος τὸ
[17, 28]   σύμμετρον, ξόανον δ´ οὐδέν,  οὐκ   ἀνθρωπόμορφον, ἀλλὰ τῶν ἀλόγων ζῴων
[17, 34]   ἡμῶν ἐν ταῖς πυραμίσι παραδόξων  οὐκ   ἄξιον παραλιπεῖν. ἐκ γὰρ τῆς
[17, 34]   λείψανα τῆς τῶν ἐργαζομένων τροφῆς·  οὐκ   ἀπέοικε δέ· καὶ γὰρ οἴκοι
[17, 45]   ἔστιν ἐμπόριον τῶν τοιούτων φορτίων.  οὐκ   ἄπωθεν δὲ τῆς Βερενίκης ἐστὶ
[17, 54]   πρεσβευσαμένων, ἐκέλευσεν ὡς Καίσαρα πρεσβεύεσθαι·  οὐκ   εἰδέναι δὲ φασκόντων ὅστις εἴη
[17, 50]   μὲν μέγιστος τὴν διάμετρον ποδῶν  οὐκ   ἐλαττόνων δώδεκα, ἅπαντες δὲ
[17, 10]   ἔχουσα κατοικίαν ἐπὶ θαλάττῃ πόλεως  οὐκ   ἐλάττω· τριάκοντα δέ εἰσιν ἀπὸ
[17, 42]   τῶν ἐν τῇ Θηβαΐδι καὶ  οὐκ   ἐλάττων Μέμφεως, ἔχουσα καὶ σύστημα
[17, 37]   εἴκοσι· καὶ οἱ τοῖχοι δὲ  οὐκ   ἐξ ἐλαττόνων τῷ μεγέθει λίθων
[17, 44]   δὲ τῷ ἱερῷ τοῦ Ὀσίριδος  οὐκ   ἔξεστιν οὔτε ᾠδὸν οὔτε αὐλητὴν
[17, 14]   εἶτα Κυνὸς σῆμα· εἶτα Ταπόσειρις  οὐκ   ἐπὶ θαλάττῃ, πανήγυριν δεχομένη μεγάλην·
[17, 36]   τῇ γῇ περίκειται τὸ ὕδωρ,  οὐκ   ἔστι δ´ ἔνυδρον ζῷον
[17, 28]   ἄλλο προελθόντι πρόπυλον, εἶτ´ ἄλλο·  οὐκ   ἔστι δὲ διωρισμένος ἀριθμὸς οὔτε
[17, 51]   ἀγεννοῦς ὄντος καὶ ἐκφέροντος καρπὸν  οὐκ   εὔβρωτον ἐν τοῖς περὶ τὸ
[17, 6]   καὶ τὸ ἑσπέριον δὲ στόμα  οὐκ   εὐείσβολόν ἐστιν, οὐ μὴν τοσαύτης
[17, 14]   ἅπασα μὲν χώρα αὕτη  οὐκ   εὔοινος, πλείω δεχομένου τοῦ κεράμου
[17, 18]   οὖν εἰσαγωγὰς τὰ στόματα, ἀλλ´  οὐκ   εὐφυεῖς οὐδὲ μεγάλοις πλοίοις ἀλλ´
[17, 54]   ἀδικοῖντο ὑπὸ τῶν νομάρχων, ἀλλ´  οὐκ   ἔφη τούτους ἡγεμόνας εἶναι τῆς
[17, 46]   ἱδρυμένων τινὸς ποιήσαντος τὸν ψόφον,  οὐκ   ἔχω διισχυρίσασθαι· διὰ γὰρ τὸ
[17, 35]   δ´ οὐχ ὑπουργοῦσιν· οἶνόν τε  οὐκ   ὀλίγον ἐκφέρει σῖτόν τε καὶ
[17, 11]   αὐτῷ γε ἐσεμνύνετο τοσοῦτον ὥστ´  οὐκ   ὤκνει συντελεῖν ἀγῶνας ἐν τοῖς
[17, 11]   πρεσβυτάτην δὲ Κλεοπάτραν. οἱ μὲν  οὖν   Ἀλεξανδρεῖς ἀπέδειξαν βασιλέας τόν τε
[17, 7]   ἐκ τῶν ἡλίων ἀναθυμίασιν· βορβορώδους  οὖν   ἀναφερομένης τοσαύτης ἰκμάδος, νοσώδης
[17, 51]   ἄριστος τῶν ἄλλων φύεται. θαυμάζειν  οὖν   ἄξιον πῶς ταὐτὸ κλίμα οἰκοῦντες
[17, 8]   ἐν νήσῳ ἐρήμῃ· ἐκεῖνος μὲν  οὖν   ἀπέθανεν ἐμπεριπαρεὶς ταῖς σαρίσσαις ἐπελθόντων
[17, 5]   συχνὸν ἀοίκητός ἐστιν. ~Οἱ μὲν  οὖν   ἀρχαῖοι στοχασμῷ τὸ πλέον, οἱ
[17, 5]   Ἀριστώνειος μᾶλλόν ἐστιν. οἱ μὲν  οὖν   ἀρχαῖοι τὸ οἰκούμενον αὐτὸ καὶ
[17, 11]   τὸ Κάσιον ὄρος· τοῦτον μὲν  οὖν   δολοφονοῦσιν οἱ μετὰ τοῦ βασιλέως·
[17, 33]   μέχρι τῆς θήκης· αὗται μὲν  οὖν   ἐγγὺς ἀλλήλων ἐπὶ τῷ αὐτῷ
[17, 29]   ἀλαζὼν καὶ ἰδιώτης· ἐκεῖ δ´  οὖν   ἐδείκνυντο οἵ τε τῶν ἱερέων
[17, 54]   δὲ καὶ ξίφη. τινὲς μὲν  οὖν   εἰς τὴν πόλιν συνηλάθησαν, οἱ
[17, 18]   ἂν ψευδοστόματα ἀσημότερα. ἔχει μὲν  οὖν   εἰσαγωγὰς τὰ στόματα, ἀλλ´ οὐκ
[17, 48]   ἐν τῷ φρέατι ὕδωρ. εἰσὶν  οὖν   ἐν τῷ τοίχῳ τοῦ φρέατος
[17, 45]   τοῖς τόποις τούτοις. πρότερον μὲν  οὖν   ἐνυκτοπόρουν πρὸς τὰ ἄστρα βλέποντες
[17, 27]   πλησίον διώρυγος ἔχουσαι. νυνὶ μὲν  οὖν   ἐστι πανέρημος πόλις, τὸ
[17, 5]   δὲ γυναῖκά φασι· τὴν ἐπωνυμίαν  οὖν   ἐχαρίσατο αὐτῇ τιμῶν τὴν ἄνθρωπον,
[17, 53]   τὰ λίαν ἔξαλα. ~Ἦν μὲν  οὖν   Αἴγυπτος εἰρηνικὴ τὸ πλέον
[17, 30]   ἐν ἀριστερᾷ Ἀραβίαν. μὲν  οὖν   Ἡλίου πόλις ἐν τῇ Ἀραβίᾳ
[17, 36]   καὶ ψυχρὰ καὶ θερμή. τί  οὖν   θαυμαστὸν εἴ τινα μέρη τῆς
[17, 22]   πόλει Μνεῦις· οὗτοι μὲν  οὖν   θεοὶ νομίζονται, οἱ δὲ παρὰ
[17, 36]   τὰ ἄλλα συνέστηκε. τοῖς μὲν  οὖν   θεοῖς ἀπέδειξε τὸν οὐρανὸν τοῖς
[17, 6]   ὑπ´ αὐτῇ τεταγμέναι. ~Τὰ μὲν  οὖν   καθ´ ὅλου καὶ ἀνωτάτω περὶ
[17, 12]   νυκτερινὸς στρατηγός. ἦσαν μὲν  οὖν   καὶ ἐπὶ τῶν βασιλέων αὗται
[17, 14]   περιοικοῦντες βάρβαροι Μαρμαρίδαι. ~Ἀπὸ μὲν  οὖν   Καταβαθμοῦ εἰς Παραιτόνιον εὐθυπλοοῦντι σταδίων
[17, 4]   τῆς κορυφῆς τοῦ Δέλτα. ἔοικεν  οὖν   κειρία ψυχομένη ἐπὶ μῆκος, ὑπεξαιρουμένων
[17, 15]   μόνον καὶ γεύσει διαλλάττοντα. οἱ  οὖν   κυαμῶνες ἡδεῖαν ὄψιν παρέχουσι καὶ
[17, 37]   καὶ νῦν εἰρήσθω. ~Ἡ δ´  οὖν   Μοίριδος λίμνη διὰ τὸ μέγεθος
[17, 13]   ταλάντων μυρίων δισχιλίων πεντακοσίων. ὅπου  οὖν   κάκιστα καὶ ῥᾳθυμότατα τὴν
[17, 8]   ὑπὸ τῆς λίμνης. ἅπασα μὲν  οὖν   ὁδοῖς κατατέτμηται ἱππηλάτοις καὶ ἁρματηλάτοις,
[17, 11]   διαμιλλησόμενος τοῖς ἀνταγωνισταῖς. τοῦτον μὲν  οὖν   οἱ Ἀλεξανδρεῖς ἐξέβαλον, τριῶν δ´
[17, 11]   τῆς Κλεοπάτρας πατήρ. ἅπαντες μὲν  οὖν   οἱ μετὰ τὸν τρίτον Πτολεμαῖον
[17, 6]   ὁδοὶ κατετμήθησαν εἰς πλείους· τοῦτ´  οὖν   οἰωνίσθαι λέγονται πρὸς ἀγαθοῦ γεγονός.
[17, 11]   τῶν Συριακῶν βασιλέων· τοῦτον μὲν  οὖν   ὀλίγων ἡμερῶν ἀπεστραγγάλισεν βασίλισσα
[17, 29]   καὶ ἄσκησις. ἐκεῖ μὲν  οὖν   οὐδεὶς ἡμῖν ἐδείκνυτο τῆς τοιαύτης
[17, 3]   στάδιοι χίλιοι τριακόσιοι. ~Ἐρατοσθένης μὲν  οὖν   οὕτως. δεῖ δὲ ἐπὶ πλέον
[17, 12]   πεμπομένων ἐπάρχων ἀεί. μὲν  οὖν   πεμφθεὶς τὴν τοῦ βασιλέως ἔχει
[17, 4]   ἐνίοις εἶναι πορθμεῖα· τὴν μὲν  οὖν   περίμετρον ὅσον τρισχιλίων σταδίων ἐστὶν
[17, 13]   τῆς οἰκουμένης ἐστί. τῆς μὲν  οὖν   πόλεως ταύτας ἄν τις λέγοι
[17, 6]   πλείους σχίζεται λιμένας. οἱ μὲν  οὖν   πρότεροι τῶν Αἰγυπτίων βασιλεῖς ἀγαπῶντες
[17, 5]   αὐτῇ τιμῶν τὴν ἄνθρωπον, θαυμαστὸν  οὖν   πῶς ἐκ τῶν τοιούτων ἀφορμῶν
[17, 4]   αὐτῷ καλεῖται Δέλτα. δύο μὲν  οὖν   ταῦτα τοῦ Νείλου στόματα, ὧν
[17, 48]   καὶ τῶν ἄλλων ἀναβάσεων· ἐπισκοποῦντες  οὖν   ταύτας διασημαίνουσι τοῖς ἄλλοις, ὅπως
[17, 49]   μάλιστα καὶ ἀνάπλουν ἔχει· ἀναπλεύσαντες  οὖν   ταύτῃ καταρρέουσιν ἐπὶ τὸν καταράκτην
[17, 10]   τεταμένη τῆς Μαρεώτιδος· ἔξω μὲν  οὖν   τῆς διώρυγος μικρὸν ἔτι λείπεται
[17, 16]   τε καὶ Ἑλένην ξενίᾳ. περὶ  οὖν   τῶν τῆς Ἑλένης φαρμάκων φησὶν
[17, 11]   Ἀκαδημαϊκὸς ἀρχιπρεσβευτὴς γεγονώς. καταχθεὶς  οὖν   ὑπὸ Γαβινίου Πτολεμαῖος τόν τε
[17, 42]   εἴη καὶ τοῦ αὐτοῦ ἔργον  οὗπερ   καὶ τὰ ἐν Ἀβύδῳ καὶ
[17, 45]   πολὺ βάθος, καὶ ἐκ τῶν  οὐρανίων   καίπερ ὄντων σπανίων ὅμως δεξαμενὰς
[17, 29]   ὄντας κατὰ τὴν ἐπιστήμην τῶν  οὐρανίων,   μυστικοὺς δὲ καὶ δυσμεταδότους, τῷ
[17, 30]   πρὸς ἣν ἐσημειοῦτο ἐκεῖνος τῶν  οὐρανίων   τινὰς κινήσεις· δὲ νομὸς
[17, 36]   μὲν οὖν θεοῖς ἀπέδειξε τὸν  οὐρανὸν   τοῖς δ´ ἀνθρώποις τὴν γῆν,
[17, 39]   τῆς κεφαλῆς τῆς  οὐρᾶς   λαβόμενοι κατασπῶσιν εἰς τὸν ποταμὸν
[17, 54]   ἀφῆκεν αὐτοῖς καὶ τοὺς φόρους  οὓς   ἐπέστησε.
[17, 31]   ταύρων ἀγῶνας συντελεῖσθαι πρὸς ἀλλήλους,  οὓς   ἐπίτηδες τρέφουσί τινες, ὥσπερ οἱ
[17, 11]   ἀγῶνας ἐν τοῖς βασιλείοις, εἰς  οὓς   παρῄει διαμιλλησόμενος τοῖς ἀνταγωνισταῖς. τοῦτον
[17, 36]   βεβούληται καὶ αὐτὴ ποικίλτριά τις  οὖσα   καὶ μυρίων ἔργων δημιουργὸς ἐν
[17, 45]   τεμεῖν τὴν ὁδὸν ταύτην ἄνυδρον  οὖσαν,   καὶ κατασκευάσαι σταθμούς, τοῦτο δὲ
[17, 36]   καὶ ταῦτα εἰς ἄλληλα φυσικωτάτης  οὔσης   καὶ ἐγγυτάτω τῆς μεταπτώσεως, ἀλλὰ
[17, 6]   φησιν ἐπιγραφή. ἀλιμένου γὰρ  οὔσης   καὶ ταπεινῆς τῆς ἑκατέρωθεν παραλίας,
[17, 36]   δὲ καὶ ἐπὶ τῆς ὑγρᾶς  οὐσίας,   μὲν ἁλμυρὶς δὲ
[17, 11]   ἐξέβαλον, τριῶν δ´ αὐτῷ θυγατέρων  οὐσῶν,   ὧν μία γνησία πρεσβυτάτη,
[17, 53]   ἅπαξ Ῥωμαῖοι· οὐ γάρ εἰσιν  οὔτ´   αὐτοὶ Αἰγύπτιοι πολεμισταί, καίπερ ὄντες
[17, 3]   διέξεισιν Νεῖλος οὔτε μόνος  οὔτ´   ἐπ´ εὐθείας οὔτ´ οἰκουμένην καλῶς·
[17, 3]   οὔτε μόνος οὔτ´ ἐπ´ εὐθείας  οὔτ´   οἰκουμένην καλῶς· τὴν δὲ Αἴγυπτον
[17, 53]   Αἰγύπτῳ οὔτε τοσαῦταί τινές εἰσιν  οὔτε   ἀθρόαις ἐχρήσαντο οὐδ´ ἅπαξ Ῥωμαῖοι·
[17, 44]   Ὀσίριδος οὐκ ἔξεστιν οὔτε ᾠδὸν  οὔτε   αὐλητὴν οὔτε ψάλτην ἀπάρχεσθαι τῷ
[17, 53]   ἀνήκοντες Αἰθίοπες, οὐδ´ οὗτοι πολλοὶ  οὔτε   ἐν συστροφῇ, ἅτε ποταμίαν μακρὰν
[17, 3]   οὔτε πᾶσαν διέξεισιν Νεῖλος  οὔτε   μόνος οὔτ´ ἐπ´ εὐθείας οὔτ´
[17, 3]   ἀνυδρίαν. ἀλλὰ τὴν μὲν Αἰθιοπίαν  οὔτε   πᾶσαν διέξεισιν Νεῖλος οὔτε
[17, 53]   οἵαν προείπομεν· οὐδὲ παρεσκευασμένοι καλῶς  οὔτε   πρὸς πόλεμον οὔτε πρὸς τὸν
[17, 53]   παρεσκευασμένοι καλῶς οὔτε πρὸς πόλεμον  οὔτε   πρὸς τὸν ἄλλον βίον. καὶ
[17, 53]   Αἰγύπτιοι πολεμισταί, καίπερ ὄντες παμπληθεῖς,  οὔτε   τὰ πέριξ ἔθνη. Γάλλος μέν
[17, 53]   δὲ δυνάμεις αἱ ἐν Αἰγύπτῳ  οὔτε   τοσαῦταί τινές εἰσιν οὔτε ἀθρόαις
[17, 28]   οὐκ ἔστι δὲ διωρισμένος ἀριθμὸς  οὔτε   τῶν προπύλων οὔτε τῶν σφιγγῶν·
[17, 28]   διωρισμένος ἀριθμὸς οὔτε τῶν προπύλων  οὔτε   τῶν σφιγγῶν· ἄλλα δ´ ἐν
[17, 44]   ἔξεστιν οὔτε ᾠδὸν οὔτε αὐλητὴν  οὔτε   ψάλτην ἀπάρχεσθαι τῷ θεῷ, καθάπερ
[17, 44]   ἱερῷ τοῦ Ὀσίριδος οὐκ ἔξεστιν  οὔτε   ᾠδὸν οὔτε αὐλητὴν οὔτε ψάλτην
[17, 48]   τροπικῷ κύκλῳ ὑπόκεινται οἱ τόποι  οὗτοι·   ἀπὸ γὰρ τῶν ἡμετέρων τόπων,
[17, 5]   τῆς Αἰγύπτου βασιλέας τοὺς Πτολεμαϊκούς.  οὗτοι   γὰρ ἐφρόντισαν τῶν τοιούτων, διαφερόντως
[17, 26]   δ´ ὅσον ἀρκεῖν μυριοφόρῳ νηί·  οὗτοι   δ´ οἱ τόποι πλησιάζουσι τῇ
[17, 22]   ἄρρην τοῖς δὲ θήλεια τρέφεται,  οὗτοι   δὲ θεοὶ μὲν οὐ νομίζονται
[17, 44]   γένει, σέβονται ὅμως καὶ ἀπέχονται·  οὗτοι   δὲ πάντα τρόπον ἀνιχνεύουσι καὶ
[17, 6]   ἔχων μέγας ἐστὶ λιμήν·  οὗτοι   δὲ συνεχεῖς ἐν βάθει ἐκείνῳ,
[17, 29]   πολλὰ δὲ ἀπεκρύψαντο οἱ βάρβαροι.  οὗτοι   δὲ τὰ ἐπιτρέχοντα τῆς ἡμέρας
[17, 28]   ἀναγλυφὰς δ´ ἔχουσιν οἱ τοῖχοι  οὗτοι   μεγάλων εἰδώλων, ὁμοίων τοῖς Τυρρηνικοῖς
[17, 22]   Ἡλίου δὲ πόλει Μνεῦις·  οὗτοι   μὲν οὖν θεοὶ νομίζονται, οἱ
[17, 53]   ὑπὲρ Συήνης Αἰθίοπες· εἰσὶ δ´  οὗτοι   νομάδες καὶ οὐ πολλοὶ οὐδὲ
[17, 53]   καὶ Μερόην ἀνήκοντες Αἰθίοπες, οὐδ´  οὗτοι   πολλοὶ οὔτε ἐν συστροφῇ, ἅτε
[17, 30]   κινήσεις· δὲ νομὸς Λητοπολίτης  οὗτος.   ἀναπλεύσαντι δ´ ἐστὶ Βαβυλών, φρούριον
[17, 28]   Καλλίμαχος εἴρηκεν „ὁ δρόμος ἱερὸς  οὗτος   „Ἀνούβιδος. διὰ δὲ τοῦ μήκους
[17, 35]   παρεμπίπτοντος. ἔστι δ´ νομὸς  οὗτος   ἀξιολογώτατος τῶν ἁπάντων κατά τε
[17, 34]   λόφος ἐστὶν ἐν πεδίῳ παραμήκης,  οὗτος   δ´ ἐστὶ μεστὸς ψήφων φακοειδῶν
[17, 25]   διαδεξαμένου τὸ ἑξῆς ἔργον. καὶ  οὗτος   δὲ δόξῃ ψευδεῖ πεισθεὶς ἀφῆκε
[17, 5]   (τῶν ἀρχαίων δὲ φυσικῶν εἷς  οὗτος)   ἐκεῖνον δὲ παρ´ ἄλλου, τὸν
[17, 18]   ναυσὶ Μιλήσιοι (κατὰ Κυαξάρη δ´  οὗτος   ἦν τὸν Μῆδον) κατέσχον εἰς
[17, 13]   τῆς Αἰγύπτου πάσης μόνος ἐστὶν  οὗτος   τόπος πρὸς ἄμφω πεφυκὼς
[17, 6]   τοῦ Εὐνόστου καλούμενον· πρόκειται δ´  οὗτος   τοῦ ὀρυκτοῦ καὶ κλειστοῦ λιμένος·
[17, 36]   ἀνεῖσθαι, καὶ ποταμοὺς καὶ λίμνας,  οὕτω   δὲ καὶ ὄρη καὶ πεδία
[17, 8]   κοινοῖς ἀναθήμασι προσεφιλοκάλει τινὰ κόσμον,  οὕτω   καὶ οἴκησιν ἰδίᾳ περιεβάλλετο πρὸς
[17, 44]   ἀντιπάθειαν ἔχειν πρὸς τὰ ἑρπετά,  οὕτω   καὶ τοὺς Τεντυρίτας πρὸς τοὺς
[17, 46]   ἵπποισιν καὶ „ὄχεσφιν. Ὅμηρος μὲν  οὕτω·   λέγει δὲ καὶ τὸν πλοῦτον
[17, 46]   τὸ ἐκ τῶν λίθων  οὕτω   τεταγμένων ἐκπέμπεσθαι τὸν ἦχον. ὑπὲρ
[17, 15]   σπάνει τιμὴν ἐπιτιθέντες τὴν πρόσοδον  οὕτως   αὔξουσι, τὴν δὲ κοινὴν χρείαν
[17, 3]   χίλιοι τριακόσιοι. ~Ἐρατοσθένης μὲν οὖν  οὕτως.   δεῖ δὲ ἐπὶ πλέον εἰπεῖν
[17, 14]   εἶθ´ Δέρρις λιμὴν καλούμενος  οὕτως   διὰ τὴν πλησίον πέτραν μέλαιναν
[17, 36]   καὶ πετρώδης καὶ σιδηρῖτις καὶ  οὕτως   ἐπὶ τῶν ἄλλων. ὁμοίως δὲ
[17, 16]   τῶν τῆς Ἑλένης φαρμάκων φησὶν  οὕτως   ποιητής „ἐσθλά, τά οἱ
[17, 9]   καὶ λιμένιον ἔχον· ἐκάλεσαν δ´  οὕτως   ὡς ἂν τῇ Ῥόδῳ ἐνάμιλλον.
[17, 36]   μήτε τὴν γῆν ἀεὶ συμμένειν  οὕτως   ὥστ´ ἀεὶ τηλικαύτην εἶναι μηδὲν
[17, 40]   ἄλλο τι· τὰς δ´ αἰτίας  οὐχ   ὁμολογουμένας λέγουσιν. ~Ἑξῆς δ´ ἐστὶν
[17, 2]   Μερόης ἀρξάμενοι μέχρι τῶν ἀγκώνων,  οὐχ   ὑποταττόμενοι τοῖς Αἰθίοψιν, ἀλλ´ ἰδίᾳ
[17, 35]   χορηγεῖν ἱκανοί εἰσιν, ἔλαιον δ´  οὐχ   ὑπουργοῦσιν· οἶνόν τε οὐκ ὀλίγον
[17, 43]   τοῦτον δ´ ἔνδοθεν. εἶναι δ´  οὐχ   ὥσπερ ἐν Δελφοῖς καὶ Βραγχίδαις
[17, 12]   καὶ τῶν εἰς Καίσαρα πίπτειν  ὀφειλόντων   ἐξεταστής ἐστι· παρέπονται δὲ τούτοις
[17, 54]   γυνὴ πεπηρωμένη τὸν ἕτερον τῶν  ὀφθαλμῶν·   τούτους τε δὴ ζωγρίᾳ λαμβάνει
[17, 49]   μέσον τὸν ποταμόν, πετρώδης τις  ὀφρύς,   ἐπίπεδος μὲν ἄνωθεν ὥστε δέχεσθαι
[17, 33]   πόλεως σταδίους προελθόντι ὀρεινή τις  ὀφρύς   ἐστιν, ἐφ´ πολλαὶ μέν
[17, 43]   Ὁμήρῳ „ἦ καὶ κυανέῃσιν ἐπ´  „ὀφρύσι   νεῦσε Κρονίων, τοῦ προφήτου τὸν
[17, 46]   ἀνέρες ἐξοιχνεῦσι σὺν ἵπποισιν καὶ  „ὄχεσφιν.   Ὅμηρος μὲν οὕτω· λέγει δὲ
[17, 48]   συννόμῳ λίθῳ κατεσκευασμένον ἐπὶ τῇ  ὄχθῃ   τοῦ Νείλου φρέαρ, ἐν
[17, 10]   ὕψος τι χειροποίητον στροβιλοειδὲς ἐμφερὲς  ὄχθῳ   πετρώδει διὰ κοχλίου τὴν ἀνάβασιν
[17, 17]   δ´ ἐστὶν τῶν πανηγυριστῶν  ὄχλος   τῶν ἐκ τῆς Ἀλεξανδρείας κατιόντων
[17, 34]   ὧν αἱ πυραμίδες γεγόνασιν, ἐν  ὄψει   ταῖς πυραμίσιν ὂν πέραν ἐν
[17, 35]   τῶν ἁπάντων κατά τε τὴν  ὄψιν   καὶ τὴν ἀρετὴν καὶ τὴν
[17, 15]   διαλλάττοντα. οἱ οὖν κυαμῶνες ἡδεῖαν  ὄψιν   παρέχουσι καὶ τέρψιν τοῖς ἐνευωχεῖσθαι
[17, 4]   κῶμαι, νησίζουσαι κατὰ τὴν πόρρωθεν  ὄψιν.   πλείους δὲ τετταράκοντα ἡμέρας τοῦ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Agnès VINAS

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 31/01/2008