Chapitre
[60]	ἂν καὶ τῆς ~γῆς ῥέωσιν.	Ή	δὲ (αἰτία ἐστὶν τοῦ ἐκρεῖν
[56]	ἀδιάφθορόν ἐστιν, ἄλλο τι ψυχὴ	ἤ,	εἰ ~ἀθάνατος τυγχάνει οὖσα, καὶ
[35]	μαθεῖν ὅπῃ ἔχει ἢ εὑρεῖν	ἤ,	εἰ ταῦτα ἀδύνατον, τὸν γοῦν
[31]	ἀφικνεῖσθαι πολιτικὸν καὶ ~ἥμερον γένος,	ἤ	που μελιττῶν ἢ σφηκῶν ἢ
[39]	τρόπου μισολογία τε καὶ μισανθρωπία.	Ἤ	τε γὰρ ~μισανθρωπία ἐνδύεται ἐκ
[42]	ἁρμονία κινηθῆναι ἂν ἢ φθέγξασθαι	ἤ	τι ἄλλο ~ἐναντιωθῆναι τοῖς αὑτῆς
[33]	τις οἰηθείη, οἷον ἢ νοσήσας	ἤ	τι ἀναλώσας διὰ τὰς ἐπιθυμίας,
[56]	παρόντα, περὶ τῶν τοιούτων βουλόμενος	ἤ	τι εἰπεῖν ἢ ἀκοῦσαι. ~Ἀλλὰ
[20]	τι ἢ ἰδόντα ἢ ἀκούσαντα	~ἤ	τινα ἄλλην αἴσθησιν λαβόντα ἕτερόν
[18]	ἕτερον ἢ ~ἰδὼν ἢ ἀκούσας	ἤ	τινα ἄλλην αἴσθησιν λαβὼν μὴ
[35]	ᾄδει ὅταν ~πεινῇ ἢ ῥιγῷ	ἤ	τινα ἄλλην λύπην λυπῆται, οὐδὲ
[48]	~ὄμματα, ἐὰν μὴ ἐν ὕδατι	ἤ	(τινι τοιούτῳ σκοπῶνται τὴν εἰκόνα
[56]	εἰ δή τι Σιμμίας ὅδε	ἤ	τις ἄλλος ἔχει λέγειν, εὖ
[37]	καὶ πλέον ἔτι τῷ λέγοντι	ἢ	ἃ σὺ λέγεις ~συγχωρήσειεν, δοὺς
[35]	εἰδέναι ἐν τῷ νῦν βίῳ	ἢ	ἀδύνατον ~εἶναι ἢ παγχάλεπόν τι,
[25]	ποτε μεταβολὴν καὶ ἡντινοῦν ἐνδέχεται;	Ἢ	~ἀεὶ αὐτῶν ἕκαστον ὃ ἔστι,
[26]	~Τί δὲ ἡ ψυχή; ὁρατὸν	ἢ	ἀιδές; ~Οὐχ ὑπ᾽ ἀνθρώπων γε,
[39]	Ἢ αὖ ταχὺν ἢ βραδὺν	ἢ	αἰσχρὸν ἢ καλὸν ἢ λευκὸν
[56]	τοιούτων βουλόμενος ἤ τι εἰπεῖν	ἢ	ἀκοῦσαι. ~Ἀλλὰ μήν, ἦ δ᾽
[20]	ἐφάνη, αἰσθόμενόν τι ἢ ἰδόντα	ἢ	ἀκούσαντα ~ἤ τινα ἄλλην αἴσθησιν
[18]	τίς τι ἕτερον ἢ ~ἰδὼν	ἢ	ἀκούσας ἤ τινα ἄλλην αἴσθησιν
[57]	τοιοῦτον, ἢ φόνων ἀδίκων ἡμμένην	ἢ	ἄλλ᾽ ~ἄττα τοιαῦτα εἰργασμένην, ἃ
[19]	ἐλέγομεν, ἢ ~ξύλα ἢ λίθους	ἢ	ἄλλα ἄττα ἰδόντες ἴσα, ἐκ
[62]	ἀδίκους καὶ παρανόμους πολλοὺς ~ἐξειργασμένοι	ἢ	ἄλλα ὅσα τοιαῦτα τυγχάνει ὄντα,
[26]	τῇ τῶν ἀνθρώπων φύσει ἐλέγομεν·	ἢ	~ἄλλῃ τινὶ οἴει; ~Τῇ τῶν
[42]	Σιμμία, τῇδε; Δοκεῖ σοι ἁρμονίᾳ	ἢ	ἄλλῃ (τινὶ ~συνθέσει προσήκειν ἄλλως
[39]	σμικρὸν ἐξευρεῖν ἄνθρωπον ἢ ~κύνα	ἢ	ἄλλο ὁτιοῦν; Ἢ αὖ ταχὺν
[46]	βέλτιστον ~αὐτῷ ἐστιν ἢ εἶναι	ἢ	(ἄλλο ὁτιοῦν πάσχειν ἢ ποιεῖν·
[49]	~χρῶμα εὐανθὲς ἔχον ἢ σχῆμα	ἢ	ἄλλο ὁτιοῦν τῶν τοιούτων, τὰ
[18]	ὅταν ἴδωσιν λύραν ἢ ἱμάτιον	ἢ	ἄλλο τι οἷς τὰ ~παιδικὰ
[18]	τις ἐπὶ τὰ διαγράμματα ἄγῃ	ἢ	ἄλλο τι τῶν τοιούτων, ~ἐνταῦθα
[25]	~ὡσαύτως ἀεὶ ἔχει κατὰ ταὐτὰ	ἢ	ἄλλοτ᾽ ἄλλως; Αὐτὸ τὸ ἴσον,
[1]	~φάρμακον ἔπιεν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ,	ἢ	ἄλλου του ἤκουσας; ~(Φαίδων) Αὐτός,
[25]	ἀνθρώπων ἢ ἵππων ἢ (ἱματίων	ἢ	ἄλλων ~ὡντινωνοῦν τοιούτων, ἢ ἴσων
[29]	διάγουσα; Οὕτω φῶμεν, ὦ Κέβης,	ἢ	~ἄλλως; ~Οὕτω νὴ Δία, ἔφη
[13]	φιλότιμος, ἤτοι τὰ ἕτερα τούτων	ἢ	ἀμφότερα. ~Πάνυ, ἔφη, ἔχει οὕτως
[16]	ταύτῃ χωλὴ ἔσται ἡ φύσις;	Ἢ	ἀνάγκη ἀποδοῦναι τῷ ἀποθνῄσκειν ~ἐναντίαν
[21]	ὦ Σιμμία; Ἐπισταμένους ἡμᾶς γεγονέναι,	(ἢ	~ἀναμιμνῄσκεσθαι ὕστερον ὧν πρότερον ἐπιστήμην
[20]	οὕς φαμεν μανθάνειν, οὐδὲν ἀλλ᾽	ἢ	ἀναμιμνῄσκονται ~οὗτοι, καὶ ἡ μάθησις
[18]	ἡ μάθησις ~οὐκ ἄλλο τι	ἢ	ἀνάμνησις τυγχάνει οὖσα, καὶ κατὰ
[62]	αὐτοῖς τὸν ἄλλον βίον ~βιῶσιν,	ἢ	ἀνδροφόνοι τοιούτῳ τινὶ ἄλλῳ τρόπῳ
[12]	~διεβέβληντο, τούτου ἀπηλλάχθαι συνόντος αὐτοῖς;	Ἢ	ἀνθρωπίνων μὲν ~παιδικῶν καὶ γυναικῶν
[19]	~Οὐκοῦν ἢ ὁμοίου ὄντος τούτοις	ἢ	ἀνομοίου; ~Πάνυ γε. ~Διαφέρει δέ
[55]	εἶναι, ~ἄλλο τι τὰ τρία	ἢ	ἀνώλεθρα ἂν ἦν; ~Πῶς γὰρ
[26]	οὖν περὶ ψυχῆς λέγομεν; Ὁρατὸν	ἢ	ἀόρατον εἶναι; ~Οὐχ ὁρατόν. ~Ἀιδὲς
[60]	δὲ ἃ παντάπασιν κύκλῳ περιελθόντα,	ἢ	ἅπαξ ἢ καὶ ~πλεονάκις περιελιχθέντα
[41]	ἐξ ὧν ἔδει αὐτὴν συντεθῆναι.	Ἢ	ἀποδέξῃ; ~Οὐδαμῶς, ἔφη, ὦ Σώκρατες.
[9]	ὅτι οὐδὲν ἄλλο αὐτοὶ ἐπιτηδεύουσιν	ἢ	ἀποθνῄσκειν ~τε καὶ τεθνάναι. Εἰ
[52]	τοῦ ψυχροῦ αὐτῷ ἢ ὑπεξιέναι	ἢ	ἀπολεῖσθαι, ~οὐ μέντοι ποτὲ τολμήσειν
[52]	τοῦ θερμοῦ ἢ ὑπεκχωρήσειν αὐτῷ	ἢ	ἀπολεῖσθαι. ~Πάνυ γε. ~Καὶ τὸ
[50]	(καὶ εἶναι, ἀλλ᾽ ἤτοι ἀπέρχεται	ἢ	ἀπόλλυται ἐν τούτῳ τῷ ~παθήματι.
[45]	ἑνὶ λόγῳ δι᾽ ὅτι γίγνεται	ἢ	ἀπόλλυται ἢ ἔστι, κατὰ τοῦτον
[46]	εὑρεῖν περὶ ἑκάστου ὅπῃ ~γίγνεται	ἢ	ἀπόλλυται ἢ ἔστι, τοῦτο δεῖν
[42]	ἆρ᾽ ἄν τι πλέον κακίας	ἢ	ἀρετῆς μετέχοι ἑτέρα ~ἑτέρας, εἴπερ
[9]	σῶμα πότερον τιμᾶν δοκεῖ σοι	ἢ	~ἀτιμάζειν, (καθ᾽ ὅσον μὴ πολλὴ
[39]	ἢ ~κύνα ἢ ἄλλο ὁτιοῦν;	Ἢ	αὖ ταχὺν ἢ βραδὺν ἢ
[33]	πιστεύειν δὲ μηδενὶ ἄλλῳ ~ἀλλ᾽	(ἢ	αὐτὴν αὑτῇ, ὅτι ἂν νοήσῃ
[44]	εἴ τέ τι βούλει, προσθῇς	ἢ	ἀφέλῃς. ~Καὶ ὁ Κέβης, ἀλλ᾽
[19]	ἀλλ᾽ ἢ ἐκ τοῦ ἰδεῖν	ἢ	ἅψασθαι ἢ ἔκ τινος ἄλλης
[58]	μορίῳ, ὥσπερ περὶ τέλμα ~μύρμηκας	ἢ	βατράχους περὶ τὴν θάλατταν οἰκοῦντας,
[57]	~δὴ καὶ μέγιστα λέγεται ὠφελεῖν	ἢ	βλάπτειν τὸν τελευτήσαντα εὐθὺς ἐν
[47]	~τὰ ὀστᾶ ἢ περὶ Μέγαρα	ἢ	Βοιωτοὺς ἦν, ὑπὸ δόξης φερόμενα
[39]	ἄλλο ὁτιοῦν; Ἢ αὖ ταχὺν	ἢ	βραδὺν ἢ αἰσχρὸν ἢ καλὸν
[65]	ὀλίγον ὕστερον πιὼν ~ἄλλο γε	ἢ	γέλωτα ὀφλήσειν παρ᾽ ἐμαυτῷ, γλιχόμενος
[25]	ἐστιν, καὶ ἐκ τούτων θαρρεῖν	~ἢ	δεδιέναι ὑπὲρ τῆς ἡμετέρας ψυχῆς;
[27]	ὁρᾶν ἢ διὰ τοῦ ἀκούειν	ἢ	δι᾽ ἄλλης ~τινὸς αἰσθήσεως τοῦτο
[27]	τι ἢ διὰ τοῦ ὁρᾶν	ἢ	διὰ τοῦ ἀκούειν ἢ δι᾽
[27]	~προσχρῆται εἰς τὸ σκοπεῖν τι	ἢ	διὰ τοῦ ὁρᾶν ἢ διὰ
[49]	αἰτίαν εἶναι (τοῦ δύο ~γενέσθαι	ἢ	διασχισθέντος τὴν σχίσιν οὐκ εὐλαβοῖο
[36]	ἢ κατάξῃ τις τὴν λύραν	ἢ	~διατέμῃ καὶ διαρρήξῃ τὰς χορδάς,
[49]	σκέψαιο εἴ σοι ἀλλήλοις συμφωνεῖ	ἢ	διαφωνεῖ· ἐπειδὴ δὲ ~ἐκείνης αὐτῆς
[49]	δι᾽ ἓν ἄλλο καλὸν εἶναι	~ἢ	διότι μετέχει ἐκείνου τοῦ καλοῦ·
[29]	αὖ τὸ παράπαν ἀδιαλύτῳ εἶναι	ἢ	ἐγγύς τι τούτου; ~(Πῶς γὰρ
[38]	ὁ δὲ ἐπὶ πολὺ ὑψηλοτέρου	ἢ	ἐγώ. καταψήσας οὖν μου τὴν
[44]	ἀποθανὼν ἐκεῖ εὖ πράξειν διαφερόντως	ἢ	εἰ ἐν ἄλλῳ βίῳ ~βιοὺς
[15]	ἀποθανόντων τοὺς ζῶντας, ἄλλο τι	ἢ	εἶεν (ἂν αἱ ψυχαὶ ~ἡμῶν
[46]	εὑρεῖν, ὅπῃ βέλτιστον ~αὐτῷ ἐστιν	ἢ	εἶναι ἢ (ἄλλο ὁτιοῦν πάσχειν
[23]	τε καὶ ~γιγνομένῃ μηδαμόθεν ἄλλοθεν	ἢ	ἐκ θανάτου καὶ τοῦ τεθνάναι
[15]	ἐναντίον, μηδαμόθεν ~ἄλλοθεν αὐτὸ γίγνεσθαι	ἢ	ἐκ τοῦ αὐτῷ ἐναντίου. Οἷον
[19]	μηδὲ ~δυνατὸν εἶναι ἐννοῆσαι ἀλλ᾽	ἢ	ἐκ τοῦ ἰδεῖν ἢ ἅψασθαι
[15]	οὑτωσὶ γίγνεται πάντα, οὐκ ἄλλοθεν	ἢ	~ἐκ τῶν ἐναντίων τὰ ἐναντία,
[15]	οὐδαμόθεν ~ἄλλοθεν γίγνονται οἱ ζῶντες	ἢ	ἐκ τῶν τεθνεώτων· εἰ δὲ
[19]	ἐκ τοῦ ἰδεῖν ἢ ἅψασθαι	ἢ	ἔκ τινος ἄλλης τῶν ~αἰσθήσεων·
[12]	ἄλλοθι ~καθαρῶς ἐντεύξεσθαι φρονήσει ἀλλ᾽	ἢ	ἐκεῖ. Εἰ δὲ τοῦτο οὕτως
[64]	ταφῇ ὡς ἢ προτίθεται Σωκράτη	ἢ	ἐκφέρει ἢ κατορύττει. Εὖ γὰρ
[42]	ἧττον ἡρμοσμένη ἔστιν ὅτι πλέον	ἢ	ἔλαττον ~ἁρμονίας μετέχει, ἢ τὸ
[64]	ὦ Σώκρατες· τί δὲ ~τούτοις	ἢ	ἐμοὶ ἐπιστέλλεις ἢ περὶ τῶν
[12]	ἄλλοθι ~ἐντεύξεσθαι αὐτῇ (ἀξίως λόγου	ἢ	ἐν Ἅιδου, ἀγανακτήσει τε ~ἀποθνῄσκων
[21]	αὐτὰς γιγνόμεθα, ὡς ἄρτι ὡμολογήσαμεν	ἢ	ἐν τούτῳ ἀπόλλυμεν ~ἐν ᾧπερ
[35]	τέρπονται ἐκείνην τὴν ἡμέραν διαφερόντως	ἢ	ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ. ~Ἐγὼ
[35]	μὴ ~δυσκολώτερόν τι νῦν διάκειμαι	ἢ	ἐν τῷ πρόσθεν βίῳ· καί,
[60]	μὲν ~βαθυτέρους καὶ ἀναπεπταμένους μᾶλλον	ἢ	ἐν ᾧ ἡμεῖς οἰκοῦμεν, τοὺς
[19]	ὥσπερ αὐτὸ τὸ ὃ ~ἔστιν,	ἢ	ἐνδεῖ τι ἐκείνου τῷ τοιοῦτον
[38]	λόγῳ; (ἢ) καὶ ἱκανῶς ~ἐβοήθησεν	ἢ	ἐνδεῶς; Πάντα ἡμῖν δίελθε ὡς
[13]	~ἀγανακτῶ, ἡγούμενος κἀκεῖ οὐδὲν ἧττον	ἢ	ἐνθάδε δεσπόταις τε ἀγαθοῖς ~ἐντεύξεσθαι
[42]	ψυχῆς ἐπὶ πλέον καὶ μᾶλλον	ἢ	ἐπ᾽ ἔλαττον καὶ ἧττον αὐτὸ
[33]	ἡσθῇ ἢ ~φοβηθῇ (ἢ λυπηθῇ)	ἢ	ἐπιθυμήσῃ, οὐδὲν τοσοῦτον κακὸν ἔπαθεν
[36]	χαλασθῇ τὸ σῶμα ἡμῶν ~ἀμέτρως	ἢ	ἐπιταθῇ ὑπὸ νόσων καὶ ἄλλων
[45]	δι᾽ ὅτι γίγνεται ἢ ἀπόλλυται	ἢ	ἔστι, κατὰ τοῦτον τὸν ~τρόπον
[46]	ἑκάστου ὅπῃ ~γίγνεται ἢ ἀπόλλυται	ἢ	ἔστι, τοῦτο δεῖν περὶ αὐτοῦ
[35]	~διαπράξασθαι, ἢ μαθεῖν ὅπῃ ἔχει	ἢ	εὑρεῖν ἤ, εἰ ταῦτα ἀδύνατον,
[21]	ἀπόλλυμεν ~ἐν ᾧπερ καὶ λαμβάνομεν;	Ἢ	ἔχεις ἄλλον τινὰ εἰπεῖν χρόνον;
[6]	καὶ οἷς ~βέλτιον ὂν> τεθνάναι	ἢ	ζῆν, οἷς δὲ βέλτιον τεθνάναι,
[49]	ἄλλο τι ποιεῖ αὐτὸ ~καλὸν	ἢ	ἡ ἐκείνου τοῦ καλοῦ εἴτε
[19]	ἔστιν ὅτε ἄνισά σοι ἐφάνη,	ἢ	ἡ ἰσότης ἀνισότης; ~Οὐδεπώποτέ γε,
[60]	~ἐκροῆς, καὶ ἔνια μὲν καταντικρὺ	ἢ>	ᾗ (εἰσρεῖ) ἐξέπεσεν, ἔνια δὲ
[60]	ἐμβάλλει, τὰ μὲν ~πολὺ κατωτέρω	ἢ>	ᾗ ἐπηντλεῖτο, τὰ δὲ ὀλίγον·
[64]	Κρίτωνα, ἔφη, τὴν ἐναντίαν ἐγγύην	ἢ	ἣν ~οὗτος πρὸς τοὺς δικαστὰς
[20]	τοῦτό γε ἐφάνη, αἰσθόμενόν τι	ἢ	ἰδόντα ἢ ἀκούσαντα ~ἤ τινα
[18]	Τόνδε. ἐάν τίς τι ἕτερον	ἢ	~ἰδὼν ἢ ἀκούσας ἤ τινα
[62]	διὰ τὰ μεγέθη τῶν ἁμαρτημάτων,	ἢ	~ἱεροσυλίας πολλὰς καὶ μεγάλας ἢ
[18]	οἱ ἐρασταί, ὅταν ἴδωσιν λύραν	ἢ	ἱμάτιον ἢ ἄλλο τι οἷς
[37]	πολυχρονιώτερόν ἐστι τὸ ~γένος ἀνθρώπου	ἢ	ἱματίου ἐν χρείᾳ τε ὄντος
[25]	καλῶν, οἷον ἀνθρώπων ἢ ἵππων	ἢ	(ἱματίων ἢ ἄλλων ~ὡντινωνοῦν τοιούτων,
[25]	τῶν πολλῶν καλῶν, οἷον ἀνθρώπων	ἢ	ἵππων ἢ (ἱματίων ἢ ἄλλων
[25]	(ἱματίων ἢ ἄλλων ~ὡντινωνοῦν τοιούτων,	ἢ	ἴσων (ἢ καλῶν) ἢ πάντων
[43]	αὐτῆς πολὺ θειοτέρου τινὸς πράγματος	ἢ	~καθ᾽ ἁρμονίαν; ~Νὴ Δία, ὦ
[52]	τῶν ὄντων τοῦτο γὰρ ἐρωτῶ	ἢ	καὶ ἄλλο (τι ὃ ἔστι
[43]	τοῖς κατὰ τὸ σῶμα πάθεσιν	ἢ	καὶ ἐναντιουμένην; ~Λέγω δὲ τὸ
[38]	ἀλλὰ πρᾴως ἐβοήθει τῷ λόγῳ;	(ἢ)	καὶ ἱκανῶς ~ἐβοήθησεν ἢ ἐνδεῶς;
[20]	ὁ λόγος ἡμῖν μᾶλλόν τι	ἢ	καὶ περὶ αὐτοῦ τοῦ καλοῦ
[60]	παντάπασιν κύκλῳ περιελθόντα, ἢ ἅπαξ	ἢ	καὶ ~πλεονάκις περιελιχθέντα περὶ τὴν
[38]	μὴ οὐδενὸς ἄξιοι εἶμεν κριταὶ	ἢ	καὶ τὰ πράγματα αὐτὰ ἄπιστα
[39]	ταχὺν ἢ βραδὺν ἢ αἰσχρὸν	ἢ	καλὸν ἢ λευκὸν ἢ ~μέλανα;
[25]	ἄλλων ~ὡντινωνοῦν τοιούτων, ἢ ἴσων	(ἢ	καλῶν) ἢ πάντων τῶν ἐκείνοις
[8]	ταύτην ἐν νῷ ~ἔχεις ἀπιέναι,	ἢ	κἂν ἡμῖν μεταδοίης; (Κοινὸν γὰρ
[64]	μὴ ὁρῶν μου τὸ σῶμα	ἢ	καόμενον ~ἢ κατορυττόμενον ἀγανακτῇ ὑπὲρ
[14]	~σώματος, καὶ ἐκβαίνουσα ὥσπερ πνεῦμα	ἢ	καπνὸς διασκεδασθεῖσα οἴχηται ~διαπτομένη καὶ
[58]	μέντοι ἀληθῆ, χαλεπώτερόν μοι φαίνεται	ἢ	κατὰ ~τὴν Γλαύκου τέχνην, καὶ
[36]	πολὺν χρόνον παραμένειν, (ἕως ἂν	ἢ	~κατακαυθῇ ἢ κατασαπῇ ὅρα οὖν
[36]	τοῦ θνητοῦ συγγενῆ. Ἐπειδὰν οὖν	ἢ	κατάξῃ τις τὴν λύραν ἢ
[36]	παραμένειν, (ἕως ἂν ἢ ~κατακαυθῇ	ἢ	κατασαπῇ ὅρα οὖν πρὸς τοῦτον
[64]	ἢ προτίθεται Σωκράτη ἢ ἐκφέρει	ἢ	κατορύττει. Εὖ γὰρ ἴσθι, ἦ
[64]	μου τὸ σῶμα ἢ καόμενον	~ἢ	κατορυττόμενον ἀγανακτῇ ὑπὲρ ἐμοῦ ὡς
[39]	ἢ σφόδρα σμικρὸν ἐξευρεῖν ἄνθρωπον	ἢ	~κύνα ἢ ἄλλο ὁτιοῦν; Ἢ
[39]	βραδὺν ἢ αἰσχρὸν ἢ καλὸν	ἢ	λευκὸν ἢ ~μέλανα; Ἢ οὐχὶ
[19]	ὧν νυνδὴ ἐλέγομεν, ἢ ~ξύλα	ἢ	λίθους ἢ ἄλλα ἄττα ἰδόντες
[35]	καὶ ἀκινδυνότερον ἐπὶ βεβαιοτέρου ~ὀχήματος,	(ἢ)	λόγου θείου τινός, διαπορευθῆναι. καὶ
[39]	τις μεῖζον τούτου κακὸν πάθοι	ἢ	λόγους μισήσας. ~Γίγνεται δὲ ἐκ
[33]	τις σφόδρα ἡσθῇ ἢ ~φοβηθῇ	(ἢ	λυπηθῇ) ἢ ἐπιθυμήσῃ, οὐδὲν τοσοῦτον
[33]	ἀναγκάζεται ἅμα τε ἡσθῆναι σφόδρα	ἢ	~λυπηθῆναι ἐπί τῳ καὶ ἡγεῖσθαι
[35]	ἕν γέ τι τούτων ~διαπράξασθαι,	ἢ	μαθεῖν ὅπῃ ἔχει ἢ εὑρεῖν
[49]	ἑτέρου οὐδενὶ ἄλλῳ ~μεῖζόν ἐστιν	ἢ	μεγέθει, καὶ διὰ τοῦτο μεῖζον,
[39]	αἰσχρὸν ἢ καλὸν ἢ λευκὸν	ἢ	~μέλανα; Ἢ οὐχὶ ᾔσθησαι ὅτι
[49]	οἶσθα ἄλλως πως ἕκαστον γιγνόμενον	ἢ	μετασχὸν τῆς ἰδίας ~οὐσίας ἑκάστου
[19]	τὸ ἴσον· φῶμέν τι εἶναι	ἢ	μηδέν; ~(Φῶμεν μέντοι νὴ Δί᾽
[62]	ἡμαρτηκέναι ἁμαρτήματα, οἷον πρὸς πατέρα	ἢ	μητέρα ~(ὑπ᾽ ὀργῆς βίαιόν τι
[31]	ἤ που μελιττῶν ἢ σφηκῶν	ἢ	μυρμήκων, καὶ εἰς ταὐτόν γε
[33]	ὧν ἄν τις οἰηθείη, οἷον	ἢ	νοσήσας ἤ τι ἀναλώσας διὰ
[19]	οὐκ ἐξ ὧν νυνδὴ ἐλέγομεν,	ἢ	~ξύλα ἢ λίθους ἢ ἄλλα
[45]	τὸ αἷμά ἐστιν ᾧ φρονοῦμεν,	ἢ	ὁ ἀὴρ ἢ τὸ πῦρ;
[7]	ὦ ~Σώκρατες, τοὐναντίον εἶναι εἰκὸς	ἢ	ὃ νυνδὴ ἐλέγετο· τοὺς μὲν
[13]	τὴν ἐμὴν δόξαν οὐκ ἄλλοι	ἢ	οἱ πεφιλοσοφηκότες ὀρθῶς. ~Ὧν δὴ
[19]	εἴληφας; ~Ἀληθέστατα, ἔφη, λέγεις. ~Οὐκοῦν	ἢ	ὁμοίου ὄντος τούτοις ἢ ἀνομοίου;
[50]	σμικρότητα οὐκ ἐθέλειν εἶναι ἕτερον	ἢ	ὅπερ ~ἦν. Ὥσπερ ἐγὼ δεξάμενος
[29]	τὸ δὲ οὐδὲν ἄλλο ~ἐστὶν	ἢ	ὀρθῶς φιλοσοφοῦσα καὶ τῷ ὄντι
[59]	καὶ ἔτι πλειόνων καὶ καλλιόνων	ἢ	ὅσα ἡμεῖς ~ἑωράκαμεν. Καὶ γὰρ
[46]	ἄλλην τινὰ αὐτοῖς αἰτίαν ἐπενεγκεῖν	ἢ	ὅτι βέλτιστον αὐτὰ ~οὕτως ἔχειν
[49]	σὺ μὲν οὐδὲν ἄλλο λέγεις	ἢ	ὅτι τὸ μεῖζον πᾶν ἕτερον
[11]	δοξάζειν πάντας τοὺς ὀρθῶς φιλομαθεῖς.	Ἢ	οὐ ~δοκεῖ σοι οὕτως; ~Παντός
[28]	εἶναι καὶ ~πότερον τῷ θνητῷ;	Ἢ	οὐ δοκεῖ σοι τὸ μὲν
[49]	καλῷ τὰ καλὰ (γίγνεται) καλά·	ἢ	οὐ καὶ σοὶ δοκεῖ; ~Δοκεῖ.
[29]	τῷ ὄντι (τεθνάναι μελετῶσα ῥᾳδίως·	ἢ	~οὐ τοῦτ᾽ ἂν εἴη μελέτη
[20]	ἐπιστήμην ~ἔχειν καὶ μὴ ἀπολωλεκέναι·	ἢ	οὐ τοῦτο λήθην λέγομεν, ὦ
[52]	αὐτῆς ἤτοι ~(ἀπολλύμενα ἢ ὑπεκχωροῦντα.	Ἢ	οὐ φήσομεν τὰ τρία καὶ
[38]	φῄς, ἔνδηλός τι ~ἐγένετο ἀχθόμενος	ἢ	οὔ, ἀλλὰ πρᾴως ἐβοήθει τῷ
[10]	κτῆσιν; Πότερον ἐμπόδιον τὸ ~σῶμα	ἢ	οὔ, ἐάν τις αὐτὸ ἐν
[29]	ὡς ἔπος εἰπεῖν ἀθάνατά ἐστιν·	~ἢ	οὔ; ~Ναί. ~Ἡ δὲ ψυχὴ
[52]	~ὀνόματος τυγχάνειν ὅπερ νῦν λέγομεν·	ἢ	οὔ; ~Πάνυ γε. ~Ἆρα μόνον
[33]	ταῦτα δὲ μάλιστα ~τὰ> ὁρατά·	ἢ	οὔ; ~Πάνυ γε. ~(Οὐκοῦν ἐν
[16]	Τὸ γὰρ ἀποθνῄσκειν σαφὲς δήπου,	ἢ	οὔ; ~Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη.
[16]	δ᾽ ἀνεγείρεσθαι. ἱκανῶς σοι, ἔφη,	ἢ	οὔ; ~Πάνυ μὲν οὖν. ~Λέγε
[55]	τῶν ἄλλων οὕτως ἂν ~διεμαχόμεθα.	ἢ	οὔ; ~Πάνυ μὲν οὖν. ~Οὐκοῦν
[43]	ψυχὴν τοῖς κατὰ τὸ σῶμα·	ἢ	οὔ; ~Πάνυ μὲν οὖν. ~Οὐκοῦν
[21]	ἐπίσταται ἔχοι ἂν δοῦναι λόγον	ἢ	οὔ; ~Πολλὴ ἀνάγκη, ἔφη, ὦ
[52]	αὐτῶν ἄρτιός ἐστιν ἀεί· συγχωρεῖς	ἢ	οὔ; ~Πῶς γὰρ οὔκ; ἔφη.
[66]	~πρὸς τὸ ἀποσπεῖσαί τινι; ἔξεστιν	ἢ	οὔ; ~Τοσοῦτον, ἔφη, ὦ Σώκρατες,
[12]	καὶ χωρισμὸς ψυχῆς ἀπὸ σώματος·	ἢ	οὔ; ~Φαίνεται. ~Οὐκοῦν, ὅπερ ἐν
[19]	Τὸ τοιοῦτον πεπόνθαμεν καὶ ἡμεῖς	ἢ	οὒ περί τε τὰ ἴσα
[11]	μηδὲν καθαρῶς ~γνῶναι, δυοῖν θάτερον,	ἢ	οὐδαμοῦ ἔστιν κτήσασθαι τὸ εἰδέναι
[54]	δ᾽ ἔστι τι ζωῇ ἐναντίον	ἢ	οὐδέν; ~Ἔστιν, ἔφη. ~Τί; ~Θάνατος.
[19]	τοιοῦτον εἶναι οἷον τὸ ἴσον,	ἢ	οὐδέν; ~Καὶ πολύ γε, ἔφη,
[10]	Φαμέν τι εἶναι δίκαιον αὐτὸ	ἢ	οὐδέν; ~Φαμὲν μέντοι νὴ Δία.
[49]	σμικρῷ τινι μέγαν τινὰ ~εἶναι·	ἢ	οὐκ ἂν φοβοῖο ταῦτα; ~Καὶ
[2]	παραγενόμενοι τῶν ἐπιτηδείων τῷ ἀνδρί;	Ἢ	οὐκ ~εἴων οἱ ἄρχοντες παρεῖναι,
[39]	οὐδὲν ὑγιὲς εἶναι τὸ ~παράπαν.	Ἢ	οὐκ ᾔσθησαι σύ πω τοῦτο
[31]	τῶν τοιούτων θηρίων ~εἰκὸς ἐνδύεσθαι.	ἢ	οὐκ οἴει; ~Πάνυ μὲν οὖν
[19]	ἐκεῖνο ἐνενοήσαμεν, ~ἕτερον ὂν τούτων;	Ἢ	οὐχ ἕτερόν σοι φαίνεται; σκόπει
[42]	ἂν ἁρμοσθῇ; ~Οὐ μανθάνω, ἔφη.	~Ἢ	οὐχί, ἦ δ᾽ ὅς, ἂν
[39]	καλὸν ἢ λευκὸν ἢ ~μέλανα;	Ἢ	οὐχὶ ᾔσθησαι ὅτι πάντων τῶν
[35]	νῦν βίῳ ἢ ἀδύνατον ~εἶναι	ἢ	παγχάλεπόν τι, τὸ μέντοι αὖ
[8]	ἔφη ὁ Κρίτων, ἄλλο γε	ἢ	πάλαι μοι λέγει ὁ μέλλων
[25]	ὁμωνύμων; ~Ἆρα κατὰ ταὐτὰ ἔχει,	ἢ	πᾶν τοὐναντίον ἐκείνοις οὔτε αὐτὰ
[25]	τοιούτων, ἢ ἴσων (ἢ καλῶν)	ἢ	πάντων τῶν ἐκείνοις ὁμωνύμων; ~Ἆρα
[42]	ἃ ἂν ἐκεῖνα ἢ ~ποιῇ	ἢ	πάσχῃ; ~Συνέφη. ~Οὐκ ἄρα ἡγεῖσθαί
[64]	ἐπιστέλλεις ἢ περὶ τῶν παίδων	ἢ	περὶ ἄλλου του, ὅτι ἄν
[14]	Κέβης· ἀλλὰ τί δὴ ποιῶμεν;	Ἢ	περὶ ~αὐτῶν τούτων βούλει διαμυθολογῶμεν,
[47]	τὰ νεῦρα καὶ ~τὰ ὀστᾶ	ἢ	περὶ Μέγαρα ἢ Βοιωτοὺς ἦν,
[64]	δὲ ~τούτοις ἢ ἐμοὶ ἐπιστέλλεις	ἢ	περὶ τῶν παίδων ἢ περὶ
[66]	χρὴ ποιεῖν; ~Οὐδὲν ἄλλο, ἔφη,	ἢ	πιόντα περιιέναι, ἕως ἄν σου
[31]	καὶ ἱεράκων καὶ ἰκτίνων γένη·	ἢ	ποῖ ἂν ἄλλοσέ φαμεν τὰς
[46]	εἶναι ἢ (ἄλλο ὁτιοῦν πάσχειν	ἢ	ποιεῖν· ἐκ δὲ δὴ τοῦ
[42]	ἄλλο παρ᾽ ἃ ἂν ἐκεῖνα	ἢ	~ποιῇ ἢ πάσχῃ; ~Συνέφη. ~Οὐκ
[23]	ἐπειδὰν ἀποθάνωμεν οὐδὲν ἧττον ἔσται	ἢ	πρὶν ~γενέσθαι, εἰ μέλλει τέλος
[8]	πειραθῶ πιθανώτερον πρὸς ὑμᾶς ἀπολογήσασθαι	ἢ	~πρὸς τοὺς δικαστάς. Ἐγὼ γάρ,
[50]	~(προσίῃ τὸ ἐναντίον, τὸ σμικρόν,	ἢ	προσελθόντος ἐκείνου ἀπολωλέναι· ~ὑπομένον δὲ
[64]	λέγῃ ἐν ~τῇ ταφῇ ὡς	ἢ	προτίθεται Σωκράτη ἢ ἐκφέρει ἢ
[58]	τις αὐτοῦ ἐπ᾽ ἄκρα ἔλθοι	ἢ	πτηνὸς ~γενόμενος ἀνάπτοιτο, κατιδεῖν ἂν>
[55]	τοῦτο μὲν δὴ ἀποδεδεῖχθαι φῶμεν;	ἢ	πῶς δοκεῖ; ~Καὶ μάλα γε
[19]	ἴσον, καὶ αὐτοῦ ἐνδεέστερά ἐστιν·	~ἢ	πῶς λέγομεν; ~Οὕτως. ~Πρὸ τοῦ
[35]	οὐδὲν ὄρνεον ᾄδει ὅταν ~πεινῇ	ἢ	ῥιγῷ ἤ τινα ἄλλην λύπην
[49]	δὲ ἔλαττον ~οὐδενὶ ἄλλῳ ἔλαττον	ἢ	σμικρότητι, καὶ διὰ τοῦτο ἔλαττον,
[6]	τῶν κτημάτων τοῖς θεοῖς ~εἶναι.	Ἢ	σοὶ οὐ δοκεῖ οὕτως; ~Ἔμοιγε,
[10]	γάρ που ~τούτων φαυλότεραί εἰσιν.	Ἢ	σοὶ οὐ δοκοῦσιν; ~Πάνυ μὲν
[46]	πότερον ἡ γῆ πλατεῖά ἐστιν	ἢ	(στρογγύλη, ἐπειδὴ δὲ ~φράσειεν, ἐπεκδιηγήσεσθαι
[34]	ὧν οἱ πολλοὶ ἕνεκά φασιν·	ἢ	σὺ οἴει; ~(Οὐ δῆτα ἔγωγε.
[37]	τί ἐροῦμεν, ἔπειτα ~(δὲ) ἀκούσαντας	ἢ	συγχωρεῖν αὐτοῖς ἐάν τι δοκῶσι
[31]	~ἥμερον γένος, ἤ που μελιττῶν	ἢ	σφηκῶν ἢ μυρμήκων, καὶ εἰς
[39]	μεγάλων· οἴει τι ~σπανιώτερον εἶναι	ἢ	σφόδρα μέγαν ἢ σφόδρα σμικρὸν
[39]	~σπανιώτερον εἶναι ἢ σφόδρα μέγαν	ἢ	σφόδρα σμικρὸν ἐξευρεῖν ἄνθρωπον ἢ
[49]	ὁτιοῦν, ἢ ~χρῶμα εὐανθὲς ἔχον	ἢ	σχῆμα ἢ ἄλλο ὁτιοῦν τῶν
[10]	τε καὶ ἀκοὴ τοῖς ~ἀνθρώποις,	ἢ	τά γε τοιαῦτα καὶ οἱ
[63]	νοῦν ἔχοντι ἀνδρί· ὅτι μέντοι	ἢ	ταῦτ᾽ ἐστὶν ἢ τοιαῦτ᾽ ἄττα
[41]	ἀπολλύμενον οὐδὲν παύεται. Ἆρα ἄλλ᾽	ἢ	ταῦτ᾽ ~ἐστίν, ὦ Σιμμία τε
[11]	οὐδαμοῦ ἔστιν κτήσασθαι τὸ εἰδέναι	ἢ	~τελευτήσασιν· τότε (γὰρ αὐτὴ καθ᾽
[49]	αἰτίαν ~τοῦ δύο γενέσθαι ἀλλ᾽	ἢ	τὴν τῆς δυάδος μετάσχεσιν, καὶ
[9]	Σιμμίας. ~Ἆρα μὴ ἄλλο τι	ἢ	τὴν τῆς ψυχῆς ἀπὸ τοῦ
[46]	καὶ ~περὶ τῶν ἄλλων ἀλλ᾽	ἢ	τὸ ἄριστον καὶ τὸ βέλτιστον.
[45]	ἐπειδὰν ἑνί τις προσθῇ ἕν,	ἢ	~τὸ ἓν ᾧ προσετέθη δύο
[42]	πλέον ἢ ἔλαττον ~ἁρμονίας μετέχει,	ἢ	τὸ ἴσον; ~Τὸ ἴσον. ~Οὐκοῦν
[45]	ἓν ᾧ προσετέθη δύο γέγονεν,	ἢ	τὸ προστεθέν> ἢ τὸ προστεθὲν
[45]	δύο γέγονεν, ἢ τὸ προστεθέν>	ἢ	τὸ προστεθὲν καὶ ᾧ ~προσετέθη
[45]	ᾧ φρονοῦμεν, ἢ ὁ ἀὴρ	ἢ	τὸ πῦρ; Ἢ ~τούτων μὲν
[11]	~καὶ μάχας οὐδὲν ἄλλο παρέχει	ἢ	τὸ σῶμα καὶ αἱ τούτου
[30]	ἄλλο δοκεῖν εἶναι ἀληθὲς ἀλλ᾽	ἢ	τὸ σωματοειδές, οὗ τις ἂν
[63]	ὅτι μέντοι ἢ ταῦτ᾽ ἐστὶν	ἢ	τοιαῦτ᾽ ἄττα περὶ τὰς ~ψυχὰς
[13]	~πιθανώτερός εἰμι ἐν τῇ ἀπολογίᾳ	ἢ	τοῖς Ἀθηναίων δικασταῖς, εὖ ἂν
[8]	λέγεται, πολὺ ἄμεινον τοῖς ἀγαθοῖς	ἢ	τοῖς κακοῖς. ~Τί οὖν, ἔφη
[48]	ὄντα ἐν εἰκόσι μᾶλλον σκοπεῖν	ἢ	τὸν ἐν (τοῖς) ἔργοις. ~Ἀλλ᾽
[56]	ὅντινά τις ἄλλον καιρὸν ἀναβάλλοιτο	ἢ	τὸν ~νῦν παρόντα, περὶ τῶν
[45]	δύο γεγονέναι· ἐναντία γὰρ (γίγνεται	ἢ	τότε ~αἰτία τοῦ δύο γίγνεσθαι.
[38]	Σωκράτη οὐ πώποτε μᾶλλον ~ἠγάσθην	ἢ	τότε παραγενόμενος. (Τὸ μὲν οὖν
[41]	τοὺς ἔμπροσθε λόγους οὐκ ἀποδέχεσθε,	ἢ	τοὺς ~μέν, τοὺς δ᾽ οὔ;
[16]	τῶν τεθνεώτων γεγονέναι ~οὐδὲν ἧττον	ἢ	τοὺς τεθνεῶτας ἐκ τῶν ζώντων,
[9]	παντὶ τῷ βίῳ μηδὲν ἄλλο	ἢ	τοῦτο, ἥκοντος δὲ δὴ αὐτοῦ
[9]	ἄλλο τι ᾖ ὁ θάνατος	ἢ	τοῦτο; ~Οὔκ, ἀλλὰ τοῦτο, ἔφη.
[45]	ὁ ἀὴρ ἢ τὸ πῦρ;	Ἢ	~τούτων μὲν οὐδέν, ὁ δ᾽
[59]	ἔτι ἐκ λαμπροτέρων καὶ καθαρωτέρων	ἢ	τούτων· τὴν μὲν γὰρ ~ἁλουργῆ
[27]	τῷ ἀεὶ ~ὡσαύτως ἔχοντι μᾶλλον	ἢ	τῷ μή. ~Τί δὲ τὸ
[25]	ὅτῳ ποτ᾽ ἂν ἄλλῳ ἐπιλάβοιο	~ἢ	τῷ τῆς διανοίας λογισμῷ, ἀλλ᾽
[32]	~ἀπιόντι οὐ θέμις ἀφικνεῖσθαι ἀλλ᾽	ἢ	τῷ φιλομαθεῖ. ἀλλὰ τούτων ἕνεκα,
[52]	~θερμόν, ἀλλὰ προσιόντος τοῦ θερμοῦ	ἢ	ὑπεκχωρήσειν αὐτῷ ἢ ἀπολεῖσθαι. ~Πάνυ
[52]	ἀλλ᾽ ἐπιούσης αὐτῆς ἤτοι ~(ἀπολλύμενα	ἢ	ὑπεκχωροῦντα. Ἢ οὐ φήσομεν τὰ
[52]	αὖ προσιόντος τοῦ ψυχροῦ αὐτῷ	ἢ	ὑπεξιέναι ἢ ἀπολεῖσθαι, ~οὐ μέντοι
[20]	καὶ ἐπιστάμεθα διὰ βίου ~πάντες,	ἢ	ὕστερον, οὕς φαμεν μανθάνειν, οὐδὲν
[50]	~ὑπερέχεσθαι, ἀλλὰ δυοῖν τὸ ἕτερον,	ἢ	φεύγειν καὶ ὑπεκχωρεῖν ὅταν αὐτῷ
[42]	ἐναντία γε ἁρμονία κινηθῆναι ἂν	ἢ	φθέγξασθαι ἤ τι ἄλλο ~ἐναντιωθῆναι
[33]	ὅτι, ἐπειδάν τις σφόδρα ἡσθῇ	ἢ	~φοβηθῇ (ἢ λυπηθῇ) ἢ ἐπιθυμήσῃ,
[62]	ἢ ~ἱεροσυλίας πολλὰς καὶ μεγάλας	ἢ	φόνους ἀδίκους καὶ παρανόμους πολλοὺς
[57]	~ἀκάθαρτον καί τι πεποιηκυῖαν τοιοῦτον,	ἢ	φόνων ἀδίκων ἡμμένην ἢ ἄλλ᾽
[59]	τὴν δὲ ὅση ~λευκὴ γύψου	ἢ	χιόνος λευκοτέραν, καὶ ἐκ τῶν
[49]	(δι᾽ ὅτι καλόν ἐστιν ὁτιοῦν,	ἢ	~χρῶμα εὐανθὲς ἔχον ἢ σχῆμα
[43]	ἔσθ᾽ ὅτι ἄλλο λέγεις ἄρχειν	ἢ	~ψυχὴν ἄλλως τε καὶ φρόνιμον;
[41]	λόγων, τὴν ~μάθησιν ἀνάμνησιν εἶναι	ἢ	ψυχὴν ἁρμονίαν; ~Πολὺ μᾶλλον, ἔφη,
[20]	ᾧ τοῦτο ἐπλησίαζεν ἀνόμοιον ὂν	ἢ	ᾧ ὅμοιον· ὥστε, ὅπερ λέγω,
[10]	σώματος ~αὐτῶν τὸ ἀληθέστατον θεωρεῖται,	ἢ	ὧδε ἔχει· ὃς ἂν μάλιστα
[42]	~συνθέσει προσήκειν ἄλλως πως ἔχειν	ἢ	ὡς ἂν ἐκεῖνα ἔχῃ ἐξ
[14]	ἀπαλλαγῇ τοῦ ~σώματος, οὐδαμοῦ ἔτι	ᾖ,	ἀλλ᾽ ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ διαφθείρηταί
[52]	τῇ ἐν αὐτοῖς οὔσῃ ἐναντία	ᾖ,	ἀλλ᾽ ἐπιούσης αὐτῆς ἤτοι ~(ἀπολλύμενα
[46]	βίβλους ὡς τάχιστα οἷός τ᾽	ἦ	ἀνεγίγνωσκον, ἵν᾽ ὡς ~τάχιστα εἰδείην
[21]	φοβοῦμαι μὴ αὔριον ~τηνικάδε οὐκέτι	ᾖ	ἀνθρώπων οὐδεὶς ἀξίως οἷός τε
[41]	~καταλιποῦσα νῦν αὐτὴ ἀπολλύηται, καὶ	ᾖ	αὐτὸ τοῦτο θάνατος, ψυχῆς ~ὄλεθρος,
[42]	ἑτέραν ἑτέρας ἁρμονίαν ἁρμονίας εἶναι.	~Ἦ	γάρ; ~Πάνυ γε. ~Τὴν δέ
[39]	γε, ἦν δ᾽ ἐγώ. ~Οὐκοῦν,	ἦ	δ᾽ ὅς, αἰσχρόν, καὶ δῆλον
[10]	τοιούτων τοῖς ὀφθαλμοῖς εἶδες; ~Οὐδαμῶς,	ἦ	δ᾽ ὅς. ~Ἀλλ᾽ ἄλλῃ τινὶ
[66]	οἰόμεθα μέτριον εἶναι πιεῖν. ~(Μανθάνω,	ἦ	δ᾽ ὅς· ἀλλ᾽ εὔχεσθαί γέ
[26]	τοῦτο, ἔφη, θῶμεν. ~(Φέρε δή,	ἦ	δ᾽ ὅς, ἄλλο τι ἡμῶν
[42]	~Οὐ μανθάνω, ἔφη. ~Ἢ οὐχί,	ἦ	δ᾽ ὅς, ἂν μὲν μᾶλλον
[51]	πολλά με ~ταράττει. ~Συνωμολογήκαμεν ἄρα,	ἦ	δ᾽ ὅς, ἁπλῶς τοῦτο, μηδέποτε
[31]	Κέβης, εἰς τὰ τοιαῦτα. ~Οὐκοῦν,	ἦ	δ᾽ ὅς, δῆλα δὴ καὶ
[53]	~Ἀληθέστατα, ἔφη, λέγεις. ~Βούλει οὖν,	ἦ	δ᾽ ὅς, ἐὰν οἷοί τ᾽
[58]	καὶ ταῦτα ἀρκεῖ. ~Πέπεισμαι τοίνυν,	ἦ	δ᾽ ὅς, ἐγὼ ὡς πρῶτον
[19]	ἀνεμνήσθη; ~Ἀνάγκη, ἔφη. ~Σκόπει δή,	ἦ	δ᾽ ὅς, εἰ ταῦτα οὕτως
[16]	~Τίνα ταύτην; ~Τὸ ἀναβιώσκεσθαι. ~Οὐκοῦν,	ἦ	δ᾽ ὅς, εἴπερ ἔστι τὸ
[16]	~Τὸ τεθνηκός, ἔφη. ~Τί δέ,	ἦ	δ᾽ ὅς, ἐκ τοῦ τεθνεῶτος;
[52]	ἔφη ὁ Κέβης. ~Οὐδὲ μήν,	ἦ	δ᾽ ὅς, ἐναντίον γέ ἐστι
[17]	~Πῶς λέγεις; ἔφη. ~Οὐδὲν χαλεπόν,	ἦ	δ᾽ ὅς, ἐννοῆσαι ὃ λέγω·
[13]	~(Ἀνάγκη, ἔφη. ~Εἰ γὰρ ἐθέλεις,	ἦ	δ᾽ ὅς, ἐννοῆσαι τήν γε
[18]	μὲν οὖν, ἔφη. ~Τί δέ;	ἦ	δ᾽ ὅς· ἔστιν ἵππον γεγραμμένον
[49]	~συγχωρεῖς; ~Συγχωρῶ, ἔφη. ~Οὐ τοίνυν,	ἦ	δ᾽ ὅς, ἔτι μανθάνω οὐδὲ
[19]	~Πάνυ μὲν οὖν. ~Τί δέ;	ἦ	δ᾽ ὅς· ἦ πάσχομέν τι
[10]	μὲν οὖν, ἔφη. ~Πότε οὖν,	ἦ	δ᾽ ὅς, ἡ ψυχὴ τῆς
[36]	δὴ οὐχ ἱκανῶς. ~Ταύτῃ ἔμοιγε,	ἦ	δ᾽ ὅς, ᾗ δὴ καὶ
[6]	~Ἔμοιγε, φησὶν ὁ Κέβης. ~(Οὐκοῦν,	ἦ	δ᾽ ὅς, καὶ σὺ ἂν
[12]	ψυχῆς ἀπὸ ~σώματος; ~Παντάπασί γε,	ἦ	δ᾽ ὅς. ~Λύειν δέ γε
[48]	ὡς βούλομαι. ~Ἔδοξε τοίνυν μοι,	ἦ	δ᾽ ὅς, μετὰ ταῦτα, ἐπειδὴ
[39]	ἦν δ᾽ ἐγώ. ~(Μὴ γενώμεθα,	ἦ	δ᾽ ὅς, μισόλογοι, ὥσπερ οἱ
[33]	~Ἐγὼ ἐρῶ, ἔφη. Γιγνώσκουσι γάρ,	ἦ	δ᾽ ὅς, οἱ φιλομαθεῖς (ὅτι
[50]	καὶ σμικρότητα; ~Ἔγωγε. ~Ἀλλὰ γάρ,	ἦ	δ᾽ ὅς, ὁμολογεῖς τὸ τὸν
[18]	σὺ ἐπεχείρησας λέγειν. ~(Τῇδ᾽ ἔγωγε,	ἦ	δ᾽ ὅς. Ὁμολογοῦμεν γὰρ δήπου,
[41]	ἔφη, ὦ Σώκρατες. ~Αἰσθάνῃ οὖν,	ἦ	δ᾽ ὅς, ὅτι ταῦτά σοι
[13]	~Πῶς δή, ὦ Σώκρατες; ~Οἶσθα,	ἦ	δ᾽ ὅς, ὅτι τὸν θάνατον
[5]	ἑκὼν εἶναι πείσεται. ~Τί δέ;	ἦ	δ᾽ ὅς, οὐ φιλόσοφος Εὔηνος;
[19]	~Πάνυ γε. ~Διαφέρει δέ γε,	ἦ	δ᾽ ὅς, οὐδέν· ἕως ἂν
[12]	τοιοῦτος; ~Πολλὴ μέντοι νὴ Δία,	ἦ	δ᾽ ὅς. ~Οὐκοῦν ἱκανόν σοι
[42]	Σώκρατες. ~Ἦ καὶ καλῶς δοκεῖ,	ἦ	δ᾽ ὅς, οὕτω λέγεσθαι, καὶ
[8]	ἔφη ὁ Σιμμίας. ~Φέρε δή,	ἦ	δ᾽ ὅς, πειραθῶ πιθανώτερον πρὸς
[41]	τοὺς δ᾽ οὔ. ~Τί οὖν,	ἦ	δ᾽ ὅς, περὶ ἐκείνου τοῦ
[52]	~(Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις. ~Ἔστιν ἄρα,	ἦ	δ᾽ ὅς, περὶ ἔνια τῶν
[39]	~Πῶς λέγεις; ἔφην ἐγώ. ~Ὥσπερ,	ἦ	δ᾽ ὅς, περὶ τῶν σφόδρα
[19]	αὐτὸ ὃ ἔστιν; ~Πάνυ γε,	ἦ	δ᾽ ὅς. ~Πόθεν λαβόντες αὐτοῦ
[16]	μὲν οὖν, ἔφη. ~Πῶς οὖν,	ἦ	δ᾽ ὅς, ποιήσομεν; Οὐκ ἀνταποδώσομεν
[41]	ἔφη ὁ Σιμμίας. ~Καὶ μήν,	ἦ	δ᾽ ὅς, πρέπει γε εἴπερ
[15]	Κέβης. ~Μὴ τοίνυν κατ᾽ ἀνθρώπων,	ἦ	δ᾽ ὅς, σκόπει μόνον τοῦτο,
[27]	συγγενέστερον; ~Πᾶς ἄν μοι δοκεῖ,	ἦ	δ᾽ ὅς, συγχωρῆσαι, ὦ Σώκρατες,
[49]	Κέβης γελάσας, ἔγωγε, ἔφη. ~Οὐκοῦν,	ἦ	δ᾽ ὅς, τὰ δέκα τῶν
[50]	μετὰ ταῦτα ἠρώτα, Εἰ δή,	ἦ	δ᾽ ὅς, ταῦτα οὕτως ~λέγεις,
[19]	Σώκρατες. ~Οὐ ταὐτὸν ἄρα ἐστίν,	ἦ	δ᾽ ὅς, ταῦτά τε τὰ
[15]	εἰς ἄλληλα; ~Πάνυ μὲν οὖν,	ἦ	δ᾽ ὅς. ~(Τί οὖν; ἔφη,
[18]	Δία, ἔφη ὁ Σιμμίας. ~(Οὐκοῦν,	ἦ	δ᾽ ὅς, τὸ τοιοῦτον ἀνάμνησίς
[32]	Κέβης. ~(Οὐ μέντοι μὰ Δία,	ἦ	δ᾽ ὅς. Τοιγάρτοι τούτοις μὲν
[58]	ἀκλινὲς μενεῖ. ~πρῶτον μὲν τοίνυν,	ἦ	δ᾽ ὅς, τοῦτο πέπεισμαι. ~Καὶ
[43]	~Οὐδ᾽ ὁπωστιοῦν, ἔφη. ~Τί δέ;	ἦ	δ᾽ ὅς· τῶν ἐν ἀνθρώπῳ
[54]	οὕτως ἔχει; ~Πῶς γὰρ οὐχί;	ἦ	δ᾽ ὅς. ~Ψυχὴ ἄρα ὅτι
[64]	ἢ κατορύττει. Εὖ γὰρ ἴσθι,	ἦ	δ᾽ ~ὅς, ὦ ἄριστε Κρίτων,
[55]	ἱκανῶς, ὦ Σώκρατες. ~Τί οὖν,	ἦ	δ᾽ ὅς, ὦ Κέβης; εἰ
[37]	ὑπερδικεῖν τοῦ λόγου. ~Ἀλλ᾽ ἄγε,	ἦ	δ᾽ ὅς, ὦ Κέβης, λέγε,
[42]	ψυχή ἐστιν ἁρμονία. ~Τί δέ,	ἦ	δ᾽ ὅς, ὦ Σιμμία, τῇδε;
[54]	πάνυ ἱκανῶς, ἔφη. ~Ἀποκρίνου δή,	ἦ	δ᾽ ὅς, ᾧ ἂν τί
[49]	ὁ Κέβης, οὐ σφόδρα. ~(Ἀλλ᾽	ἦ	δ᾽ ὅς, ὧδε λέγω, οὐδὲν
[37]	θρᾶττον (ἀπιστίαν παρέχει) ~Λέγω δή,	ἦ	δ᾽ ὃς ὁ Κέβης. Ἐμοὶ
[18]	ἐστιν; ~Ἀπιστῶ μέν (σοι) ἔγωγε,	ἦ	δ᾽ ὃς ὁ Σιμμίας, οὔ,
[56]	εἰπεῖν ἢ ἀκοῦσαι. ~Ἀλλὰ μήν,	ἦ	δ᾽ ὃς ὁ Σιμμίας, οὐδ᾽
[25]	ἔφη, λέγεις. ~Οὐκοῦν τοιόνδε τι,	ἦ	δ᾽ ὃς ὁ Σωκράτης, δεῖ
[14]	~αὐτῶν. ~Οὔκουν γ᾽ ἂν οἶμαι,	ἦ	δ᾽ ὃς ὁ Σωκράτης, εἰπεῖν
[44]	~Ἔχει οὕτως, ἔφη. ~Εἶεν δή,	ἦ	δ᾽ ὃς ὁ Σωκράτης, τὰ
[35]	ὄχλον παρέχειν, μή σοι ἀηδὲς	ᾖ	διὰ τὴν παροῦσαν ~συμφοράν. ~Καὶ
[13]	πρὸς ἐλάττω ὥσπερ νομίσματα, ἀλλ᾽	ᾖ	ἐκεῖνο μόνον τὸ νόμισμα ~ὀρθόν,
[14]	~διαπτομένη καὶ οὐδὲν ἔτι οὐδαμοῦ	ᾖ.	Ἐπεί, εἴπερ εἴη που αὐτὴ
[52]	τὴν ἐκείνου μορφὴν ἀεί, ὅτανπερ	ᾖ.	Ἔτι δὲ ἐν τῷδε ~ἴσως
[38]	καὶ τὰ πράγματα αὐτὰ ἄπιστα	ᾖ.	~(Ἐχεκράτης) ~Νὴ τοὺς θεούς, ὦ
[13]	Σιμμία, μὴ γὰρ οὐχ αὕτη	ᾖ	ἡ ὀρθὴ πρὸς ἀρετὴν ἀλλαγή,
[13]	ἀντὶ ἀλλήλων μὴ σκιαγραφία τις	ᾖ	ἡ τοιαύτη ἀρετὴ καὶ ~τῷ
[11]	τὸ σῶμα ἔχωμεν καὶ συμπεφυρμένη	ᾖ	ἡμῶν ~ἡ ψυχὴ μετὰ τοιούτου
[13]	τὸ δ᾽ ἀληθὲς τῷ ~ὄντι	ᾖ	(κάθαρσίς τις τῶν τοιούτων πάντων
[13]	τε καὶ πιπρασκόμενa τῷ ὄντι	ᾖ	καὶ ~ἀνδρεία καὶ σωφροσύνη καὶ
[21]	~Πολλὴ ἀνάγκη, ἔφη, ὦ Σώκρατες.	~Ἦ	καὶ δοκοῦσί σοι πάντες ἔχειν
[19]	ἔφη ὁ Σιμμίας, θαυμαστῶς γε.	~Ἦ	καὶ ἐπιστάμεθα αὐτὸ ὃ ἔστιν;
[42]	~Ἔμοιγε δοκεῖ, ἔφη, ὦ Σώκρατες.	~Ἦ	καὶ καλῶς δοκεῖ, ἦ δ᾽
[13]	ἡ φρόνησις μὴ καθαρμός τις	ᾖ.	Καὶ ~κινδυνεύουσι καὶ οἱ τὰς
[64]	(οὕτως ὅπως ἄν σοι φίλον	ᾖ	καὶ ~μάλιστα ἡγῇ νόμιμον εἶναι.
[58]	ὅπου ἂν καὶ (ἡ) γῆ	ᾖ,	καὶ πρὸς τὰ παρ᾽ ἡμῖν
[64]	ἦ μὴν παραμενεῖν· ὑμεῖς ~δὲ	ἦ	μὴν μὴ παραμενεῖν ἐγγυήσασθε ἐπειδὰν
[64]	δικαστὰς ἠγγυᾶτο. Οὗτος μὲν γὰρ	ἦ	μὴν παραμενεῖν· ὑμεῖς ~δὲ ἦ
[4]	οὐ λόγους, ~καὶ αὐτὸς οὐκ	ἦ	μυθολογικός, διὰ ταῦτα δὴ οὓς
[9]	εἶναι; Ἆρα μὴ ἄλλο τι	ᾖ	ὁ θάνατος ἢ τοῦτο; ~Οὔκ,
[40]	περὶ ~ὧν ἂν ὁ λόγος	ᾖ	οὐ φροντίζουσιν, ὅπως δὲ ἃ
[42]	τε καὶ ἐλάττων; ~Πάνυ γε.	~Ἦ	οὖν ἔστι τοῦτο περὶ ψυχήν,
[19]	~Τί δέ; ἦ δ᾽ ὅς·	ἦ	πάσχομέν τι τοιοῦτον περὶ τὰ
[47]	ἔχω οὐκ ἂν οἷός τ᾽	ἦ	ποιεῖν τὰ δόξαντά μοι, ~ἀληθῆ
[35]	καί φησιν· Βαβαί, ὦ Σιμμία·	ἦ	που ~χαλεπῶς ἂν τοὺς ἄλλους
[34]	~οἴχηται καὶ οὐδὲν ἔτι οὐδαμοῦ	ᾖ.	~(Σιγὴ οὖν ἐγένετο ταῦτα εἰπόντος
[23]	αὐτῇ τοῦ εἶναι τοῦτο τέλος	ᾖ.	Τί γὰρ κωλύει γίγνεσθαι μὲν
[11]	καθαροῦ ~ἐφάπτεσθαι μὴ οὐ θεμιτὸν	ᾖ”	Τοιαῦτα οἶμαι, ὦ Σιμμία, ἀναγκαῖον
[12]	χρή, ἐὰν τῷ ὄντι γε	~ᾖ,	ὦ ἑταῖρε, φιλόσοφος· σφόδρα γὰρ
[60]	γῇ· ~ἔστι δὲ ἄρα αὕτη	ἡ	αἰώρα διὰ φύσιν τοιάνδε τινά.
[23]	πρὶν ~γενέσθαι, εἰ μέλλει τέλος	ἡ	ἀπόδειξις ἕξειν. ~Ἀποδέδεικται μέν, ἔφη,
[8]	ἀγαθὸν τοῦτο, καὶ ἅμα σοι	ἡ	ἀπολογία ἔσται, ἐὰν ἅπερ λέγεις
[41]	γίγνονται, τελευταῖον δὲ πάντων ~συνίσταται	ἡ	ἁρμονία καὶ πρῶτον ἀπόλλυται. οὗτος
[22]	ἔφη ὁ Σιμμίας, δοκεῖ μοι	ἡ	αὐτὴ ἀνάγκη εἶναι, καὶ ~εἰς
[18]	~καὶ ἕτερον ἐννοήσῃ οὗ μὴ	ἡ	αὐτὴ ἐπιστήμη ἀλλ᾽ ἄλλη, ἆρα
[17]	περιιόντα, ἀλλ᾽ εὐθεῖά τις εἴη	ἡ	γένεσις ἐκ τοῦ ἑτέρου μόνον
[51]	ἔλαττον, καὶ ἀτεχνῶς αὕτη εἶναι	ἡ	γένεσις τοῖς ἐναντίοις, ἐκ τῶν
[59]	ἑταῖρε, πρῶτον μὲν εἶναι τοιαύτη	ἡ	γῆ αὐτὴ ~ἰδεῖν, εἴ τις
[58]	~βόρβοροί εἰσιν, ὅπου ἂν καὶ	(ἡ)	γῆ ᾖ, καὶ πρὸς τὰ
[58]	~ἀληθῶς γῆ. Ἣδε μὲν γὰρ	ἡ	γῆ καὶ οἱ λίθοι καὶ
[46]	μοι φράσειν ~πρῶτον μὲν πότερον	ἡ	γῆ πλατεῖά ἐστιν ἢ (στρογγύλη,
[58]	~Ἀλλὰ μέντοι, ὦ Σιμμία, οὐχ	ἡ	Γλαύκου τέχνη γέ μοι δοκεῖ
[57]	καὶ οὐκ ἀγνοεῖ τὰ παρόντα·	ἡ	δ᾽ ~ἐπιθυμητικῶς τοῦ σώματος ἔχουσα,
[57]	~οἶμόν φησιν εἰς Ἅιδου φέρειν,	ἡ	δ᾽ οὔτε ἁπλῆ οὔτε μία
[40]	τοῖς παροῦσιν ἀηδὴς ἔσομαι ὀδυρόμενος,	~ἡ	δὲ ἄνοιά μοι αὕτη οὐ
[42]	καὶ ἀρετὴν καὶ ~εἶναι ἀγαθή,	ἡ	δὲ ἄνοιάν τε καὶ μοχθηρίαν
[42]	εἴπερ ἡ μὲν κακία ἀναρμοστία,	ἡ	δὲ ἀρετὴ ἁρμονία εἴη; ~Οὐδὲν
[57]	εἰς τὴν αὐτῇ πρέπουσαν οἴκησιν·	ἡ	δὲ καθαρῶς τε καὶ μετρίως
[42]	~ἧττον ἡρμόσθαι· ἔστιν οὕτως; ~Ἔστιν.	~Ἡ	δὲ μήτε μᾶλλον μήτε ἧττον
[29]	ἀθάνατά ἐστιν· ~ἢ οὔ; ~Ναί.	~Ἡ	δὲ ψυχὴ ἄρα, τὸ ἀιδές,
[33]	ἐνδεικνυμένη ὅτι ἀπάτης μὲν μεστὴ	ἡ	διὰ τῶν ὀμμάτων σκέψις, ~ἀπάτης
[33]	τῶν ὀμμάτων σκέψις, ~ἀπάτης δὲ	ἡ	διὰ τῶν ὤτων καὶ τῶν
[13]	πάντων καὶ ἡ σωφροσύνη καὶ	ἡ	~δικαιοσύνη καὶ ἀνδρεία, καὶ αὐτὴ
[3]	τὸ δικαστήριον ἐν ᾧ καὶ	ἡ	δίκη ἐγένετο· ~πλησίον γὰρ ἦν
[62]	πείσωσιν οὓς ἠδίκησαν· ~αὕτη γὰρ	ἡ	δίκη ὑπὸ τῶν δικαστῶν αὐτοῖς
[53]	ἐναντίον ἀεὶ αὐτῷ ἐπιφέρει, καὶ	ἡ	δυὰς τῷ ~περιττῷ καὶ (τὸ
[63]	καλεῖ, φαίη ἂν ἀνὴρ ~τραγικός,	ἡ	εἱμαρμένη, καὶ σχεδόν τί μοι
[63]	Ἅιδου πορείαν (ὡς πορευσόμενος ὅταν	ἡ	~εἱμαρμένη καλῇ) Ὑμεῖς μὲν οὖν,
[49]	τι ποιεῖ αὐτὸ ~καλὸν ἢ	ἡ	ἐκείνου τοῦ καλοῦ εἴτε παρουσία
[24]	ἔφη, ἡμᾶς ἀπολείπεις; ~Πολλὴ μὲν	ἡ	Ἑλλάς, ἔφη, ὦ Κέβης, ἐν
[62]	καλὸν γὰρ τὸ ἆθλον καὶ	ἡ	ἐλπὶς ~μεγάλη. ~(Τὸ μὲν οὖν
[55]	δὴ πῦρ ψυχρόν, οὐδέ γε	ἡ	ἐν τῷ πυρὶ θερμότης. ἀλλὰ
[53]	~Επὶ τὸ τοιοῦτον δή, φαμέν,	ἡ	ἐναντία ἰδέα ἐκείνῃ τῇ μορφῇ
[59]	ἡμῖν τὸ ὕδωρ ~τε καὶ	ἡ	θάλαττά ἐστι πρὸς τὴν ἡμετέραν
[19]	ὅτε ἄνισά σοι ἐφάνη, ἢ	ἡ	ἰσότης ἀνισότης; ~Οὐδεπώποτέ γε, ὦ
[18]	συνδόξῃ. Ἀπιστεῖς γὰρ δὴ πῶς	ἡ	καλουμένη μάθησις ~ἀνάμνησίς ἐστιν; ~Ἀπιστῶ
[41]	ᾧ ἀπεικάζεις, ἀλλὰ πρότερον καὶ	ἡ	λύρα καὶ αἱ χορδαὶ καὶ
[36]	τῇ ἡρμοσμένῃ λύρᾳ, ~αὐτὴ δ᾽	ἡ	λύρα καὶ αἱ χορδαὶ σώματά
[18]	εἶδος τοῦ παιδὸς οὗ ἦν	ἡ	λύρα; τοῦτο δέ ἐστιν ~ἀνάμνησις·
[20]	ἀλλ᾽ ἢ ἀναμιμνῄσκονται ~οὗτοι, καὶ	ἡ	μάθησις ἀνάμνησις ἂν εἴη. ~Καὶ
[18]	εἴωθας θαμὰ λέγειν, ὅτι ἡμῖν	ἡ	μάθησις ~οὐκ ἄλλο τι ἢ
[36]	αὐτὸν τοῦτον λόγον εἴποι, ὡς	ἡ	μὲν ἁρμονία ἀόρατον καὶ ~ἀσώματον
[42]	ἀρετῆς μετέχοι ἑτέρα ~ἑτέρας, εἴπερ	ἡ	μὲν κακία ἀναρμοστία, ἡ δὲ
[42]	ἔφη, πρὸς Διός· λέγεται ψυχὴ	ἡ	μὲν νοῦν τε ἔχειν καὶ
[57]	νομίμων τῶν ἐνθάδε τεκμαιρόμενος λέγω.	Ἡ	μὲν οὖν κοσμία ~τε καὶ
[37]	ἄν μοι φαίνοιτο λέγειν, ὡς	ἡ	μὲν ψυχὴ πολυχρόνιόν ἐστι, τὸ
[28]	~Δῆλα δή, ὦ Σώκρατες, ὅτι	ἡ	μὲν ψυχὴ τῷ θείῳ, τὸ
[12]	γέγονεν, ~ὥστε ἥ γε (ἀποδημία	ἡ	νῦν μοι προστεταγμένη μετὰ ἀγαθῆς
[3]	παρακαθημένην. Ὡς οὖν εἶδεν ἡμᾶς	ἡ	Ξανθίππη, ~ἀνηυφήμησέ τε καὶ τοιαῦτ᾽
[41]	ἄλλα δόξαι, ~ἐάνπερ μείνῃ ἥδε	ἡ	οἴησις, τὸ ἁρμονίαν μὲν εἶναι
[30]	ὑπὸ τοῦ σωματοειδοῦς, ὃ αὐτῇ	ἡ	ὁμιλία ~τε καὶ συνουσία τοῦ
[13]	ἔφη, ὦ Σιμμία, οὐ καὶ	ἡ	ὀνομαζομένη ἀνδρεία τοῖς οὕτω ~διακειμένοις
[13]	μὴ γὰρ οὐχ αὕτη ᾖ	ἡ	ὀρθὴ πρὸς ἀρετὴν ἀλλαγή, ἡδονὰς
[41]	σῶμα ~ἀφικέσθαι, ὥσπερ αὐτῆς ἐστιν	ἡ	οὐσία ἔχουσα τὴν ἐπωνυμίαν τὴν
[25]	ἐν τῷ ἔμπροσθεν (λόγῳ. Αὐτὴ	ἡ	~οὐσία ἧς λόγον δίδομεν τοῦ
[4]	τὸν θεὸν ἐποίησα οὗ ἦν	ἡ	παροῦσα θυσία· μετὰ δὲ τὸν
[52]	πέφυκε καὶ ἡ τριὰς καὶ	ἡ	πεμπτὰς καὶ ὁ ἥμισυς τοῦ
[60]	ὡς ἂν ἑκάστοις τύχῃ ἑκάστοτε	ἡ	περιρροὴ γιγνομένη. ~Ταῦτα δὲ πάντα
[53]	~Οὐ γάρ. ~Εἰργάζετο δέ γε	ἡ	περιττή; ~Ναί. ~Ἐναντία δὲ ταύτῃ
[12]	ἄλλοθι, κτήσασθαι ~τοῦτο οὗ ἕνεκα	ἡ	πολλὴ πραγματεία ἡμῖν ἐν τῷ
[57]	μακραῖς περιόδοις. Ἔστι δὲ ~ἄρα	ἡ	πορεία οὐχ ὡς ὁ Αἰσχύλου
[62]	τοιαῦτα τυγχάνει ὄντα, τούτους δὲ	ἡ	προσήκουσα ~μοῖρα ῥίπτει εἰς τὸν
[1]	γὰρ τῇ προτεραίᾳ τῆς δίκης	ἡ	~πρύμνα ἐστεμμένη τοῦ πλοίου ὃ
[45]	αὐτοῖς ἐγένετο τοῦ δύο γενέσθαι,	ἡ	σύνοδος τοῦ πλησίον ἀλλήλων ~τεθῆναι.
[45]	ὡς αὕτη αὖ ~αἰτία γέγονεν,	ἡ	σχίσις, τοῦ δύο γεγονέναι· ἐναντία
[13]	~Πάντως δήπου, ἔφη. ~Οὐκοῦν καὶ	ἡ	σωφροσύνη, ἣν καὶ οἱ πολλοὶ
[13]	τις τῶν τοιούτων πάντων καὶ	ἡ	σωφροσύνη καὶ ἡ ~δικαιοσύνη καὶ
[67]	στόμα καὶ τοὺς ὀφθαλμούς. ~Ἥἥδε	ἡ	τελευτή, ὦ Ἐχέκρατες, τοῦ ἑταίρου
[13]	ἀλλήλων μὴ σκιαγραφία τις ᾖ	ἡ	τοιαύτη ἀρετὴ καὶ ~τῷ ὄντι
[29]	ἰτέον, αὕτη δὲ δὴ ἡμῖν	ἡ	~τοιαύτη καὶ οὕτω πεφυκυῖα ἀπαλλαττομένη
[22]	τι καὶ ἀγαθὸν καὶ πᾶσα	ἡ	τοιαύτη οὐσία, καὶ ἐπὶ ταύτην
[30]	~ὁρατόν· ὃ δὴ καὶ ἔχουσα	ἡ	τοιαύτη ψυχὴ βαρύνεταί τε καὶ
[53]	~Ναί. ~(Ἐπὶ τὰ τρία ἄρα	ἡ	τοῦ ἀρτίου ἰδέα οὐδέποτε ἥξει.
[53]	περιττή; ~Ναί. ~Ἐναντία δὲ ταύτῃ	ἡ	τοῦ ἀρτίου; ~Ναί. ~(Ἐπὶ τὰ
[4]	ἥ τε δίκη ἐγένετο καὶ	ἡ	τοῦ θεοῦ ~ἑορτὴ διεκώλυέ με
[9]	~Οὐκοῦν ὅλως δοκεῖ σοι, ἔφη,	ἡ	τοῦ τοιούτου πραγματεία οὐ περὶ
[10]	~Ἔστι ταῦτα. ~Οὐκοῦν καὶ ἐνταῦθα	ἡ	τοῦ φιλοσόφου ψυχὴ μάλιστα (ἀτιμάζει
[33]	λύσει οὐκ οἰομένη δεῖν ἐναντιοῦσθαι	ἡ	τοῦ ὡς ἀληθῶς ~φιλοσόφου ψυχὴ
[52]	Ἀλλ᾽ ~ὅμως οὕτως πέφυκε καὶ	ἡ	τριὰς καὶ ἡ πεμπτὰς καὶ
[53]	τὰ τρία. ~Ἄμοιρα. ~Ἀνάρτιος ἄρα	ἡ	τριάς. ~Ναί. ~Ὃ τοίνυν ἔλεγον
[52]	δὲ αὐτὸ εἶναι οἷον καὶ	ἡ	τριὰς πέπονθε καὶ ἄλλα πολλά.
[53]	~αὐτό, τὸ ἐναντίον οἷον νῦν	ἡ	τριὰς τῷ ἀρτίῳ οὐκ οὖσα
[53]	γὰρ δήπου ὅτι ἃ ἂν	ἡ	τῶν τριῶν ἰδέα ~κατάσχῃ, ἀνάγκη
[42]	ταῦτα ὁ ~λόγος εἰ ὀρθὴ	ἡ	ὑπόθεσις ἦν, τὸ ψυχὴν ἁρμονίαν
[33]	(ὅτι ~παραλαβοῦσα αὐτῶν τὴν ψυχὴν	ἡ	φιλοσοφία ἀτεχνῶς διαδεδεμένην ἐν τῷ
[33]	οἱ φιλομαθεῖς ὅτι οὕτω παραλαβοῦσα	ἡ	~φιλοσοφία ἔχουσαν αὐτῶν τὴν ψυχὴν
[13]	~δικαιοσύνη καὶ ἀνδρεία, καὶ αὐτὴ	ἡ	φρόνησις μὴ καθαρμός τις ᾖ.
[16]	γένεσιν, ~ἀλλὰ ταύτῃ χωλὴ ἔσται	ἡ	φύσις; Ἢ ἀνάγκη ἀποδοῦναι τῷ
[58]	τὰ ἐκεῖ ~κατιδεῖν, καὶ εἰ	ἡ	φύσις ἱκανὴ εἴη ἀνασχέσθαι θεωροῦσα,
[28]	~τῷ μὲν δουλεύειν καὶ ἄρχεσθαι	ἡ	φύσις προστάττει, τῇ δὲ ἄρχειν
[55]	~χιόνα θερμὸν ἐπάγοι, ὑπεξῄει ἂν	ἡ	χιὼν οὖσα σῶς καὶ ἄτηκτος;
[37]	ἔτι ζῶντος τοῦ ἀνθρώπου, (ἀλλ᾽	ἡ	ψυχὴ ἀεὶ τὸ ~κατατριβόμενον ἀνυφαίνοι
[57]	ἄνδρες, δίκαιον διανοηθῆναι, ὅτι, εἴπερ	ἡ	~ψυχὴ ἀθάνατος, ἐπιμελείας δὴ δεῖται
[49]	~ἐπιδείξειν καὶ ἀνευρήσειν ὡς ἀθάνατον	(ἡ)	ψυχή. ~(Ἀλλὰ μήν, ἔφη ὁ
[23]	πρὶν γενέσθαι ἡμᾶς ἦν ἡμῶν	ἡ	ψυχή, δεῖ δὲ ~προσαποδεῖξαι ὅτι
[22]	πρὶν γενέσθαι (ἡμᾶς ἦν ἡμῶν	ἡ	ψυχή· ~εἰ μέντοι καὶ ἐπειδὰν
[28]	καὶ δουλεύειν; ~Ἔμοιγε. ~Ποτέρῳ οὖν	ἡ	ψυχὴ ἔοικεν; ~Δῆλα δή, ὦ
[57]	γὰρ ~ἄλλο ἔχουσα εἰς Ἅιδου	ἡ	ψυχὴ ἔρχεται πλὴν τῆς παιδείας
[11]	τότε (γὰρ αὐτὴ καθ᾽ αὑτὴν	ἡ	ψυχὴ ἔσται χωρὶς τοῦ ~σώματος,
[25]	~μετὰ τοῦτο αὖ ἐπισκέψασθαι πότερον	(ἡ)	ψυχή ἐστιν, καὶ ἐκ τούτων
[37]	(ἐπειδὰν ἀποθάνωμεν ἔτι που ~ἡμῶν	ἡ	ψυχὴ ἔστιν. Εἰ γάρ τις
[23]	ἅμα ἀποθνῄσκοντος τοῦ ἀνθρώπου διασκεδάννυται	ἡ	~ψυχὴ καὶ αὐτῇ τοῦ εἶναι
[44]	~ἀποφαίνειν ὅτι ἰσχυρόν τί ἐστιν	ἡ	ψυχὴ καὶ θεοειδὲς καὶ ἦν
[41]	γάρ που οὕτως ἡμῶν εἶναι	ἡ	ψυχὴ καὶ πρὶν εἰς σῶμα
[37]	Ὅτι μὲν γὰρ ~ἦν ἡμῶν	ἡ	ψυχὴ καὶ πρὶν εἰς τόδε
[23]	τεθνεῶτος. Εἰ γὰρ ἔστιν μὲν	~(ἡ	ψυχὴ καὶ πρότερον, ἀνάγκη δὲ
[38]	ὡς τοῦ ~ἀποθανόντος οὐ συναποθνῄσκει	ἡ	ψυχή. Λέγε οὖν πρὸς Διὸς
[11]	ἔχωμεν καὶ συμπεφυρμένη ᾖ ἡμῶν	~ἡ	ψυχὴ μετὰ τοιούτου κακοῦ, οὐ
[41]	ἀπιστεῖ τε καὶ φοβεῖται μὴ	ἡ	ψυχὴ ~ὅμως καὶ θειότερον καὶ
[26]	ὅτι τῷ ὁρατῷ. ~Τί δὲ	ἡ	ψυχή; ὁρατὸν ἢ ἀιδές; ~Οὐχ
[27]	καὶ τόδε πάλαι ἐλέγομεν, ὅτι	ἡ	ψυχή, ὅταν μὲν τῷ σώματι
[36]	πρὸς ἄλληλα εἰ οὖν ~τυγχάνει	ἡ	ψυχὴ οὖσα ἁρμονία τις, δῆλον
[18]	εἰ μὴ ἦν που ἡμῖν	ἡ	ψυχὴ πρὶν ἐν τῷδε τῷ
[10]	~Πότε οὖν, ἦ δ᾽ ὅς,	ἡ	ψυχὴ τῆς ἀληθείας ἅπτεται; Ὅταν
[18]	~γενέσθαι· ὥστε καὶ ταύτῃ ἀθάνατον	ἡ	ψυχή τι ἔοικεν εἶναι. ~Ἀλλά,
[41]	δὴ σώματα καὶ πολλάκις κατατρίψασα	ἡ	ψυχὴ τὸ τελευταῖον σῶμα ~καταλιποῦσα
[37]	ἀναγκαῖον μεντἂν εἴη, ὁπότε ἀπολλύοιτο	ἡ	~ψυχή, τὸ τελευταῖον ὕφασμα τυχεῖν
[63]	τὰς οἰκήσεις, ἐπείπερ ἀθάνατόν γε	ἡ	ψυχὴ φαίνεται οὖσα, ~τοῦτο καὶ
[58]	καὶ τὸ ἀληθινὸν φῶς (καὶ	ἡ	ὡς ~ἀληθῶς γῆ. Ἣδε μὲν
[16]	τοῖν γενεσέοιν τοῖν περὶ ταῦτα	ἥ	γ᾽ ἑτέρα σαφὴς οὖσα ~τυγχάνει;
[12]	τῷ παρελθόντι βίῳ γέγονεν, ~ὥστε	ἥ	γε (ἀποδημία ἡ νῦν μοι
[35]	ἄλλην λύπην λυπῆται, οὐδὲ αὐτὴ	ἥ	τε ἀηδὼν καὶ ~χελιδὼν καὶ
[4]	τοῦτο πράττοντος. Νῦν δ᾽ ἐπειδὴ	ἥ	τε δίκη ἐγένετο καὶ ἡ
[52]	ἔοικε δεχομένοις ἐκείνην ~τὴν ἰδέαν	ἣ	ἂν τῇ ἐν αὐτοῖς οὔσῃ
[53]	ἐναντία ἰδέα ἐκείνῃ τῇ μορφῇ	ἣ	ἂν τοῦτο ~ἀπεργάζηται οὐδέποτ᾽ ἂν
[37]	ταύτην τὴν διάλυσιν τοῦ ~σώματος	ἣ	τῇ ψυχῇ φέρει ὄλεθρον μηδένα
[31]	ὅς, δῆλα δὴ καὶ τἆλλα	ᾗ	ἂν ἕκαστα ἴοι κατὰ τὰς
[14]	ἡμέρᾳ διαφθείρηταί τε καὶ ~ἀπολλύηται	ᾗ	ἂν ὁ ἄνθρωπος ἀποθνῄσκῃ, εὐθὺς
[9]	αὐτοὺς ᾗ τε θανατῶσι καὶ	ᾗ	ἄξιοί εἰσιν θανάτου καὶ οἵου
[36]	~Ταύτῃ ἔμοιγε, ἦ δ᾽ ὅς,	ᾗ	δὴ καὶ περὶ ἁρμονίας ἄν
[60]	καὶ ἔνια μὲν καταντικρὺ ἢ>	ᾗ	(εἰσρεῖ) ἐξέπεσεν, ἔνια δὲ κατὰ
[32]	ταύτῃ δὴ τρέπονται ἐκείνῃ ἑπόμενοι,	ᾗ	ἐκείνη ~ὑφηγεῖται. ~Πῶς, ὦ Σώκρατες;
[24]	Ἑλλάς, ἔφη, ὦ Κέβης, ἐν	ᾗ	ἔνεισί που ἀγαθοὶ ἄνδρες, πολλὰ
[39]	προάγοντος ἐγὼ ἐφεσπόμην, ἀλλ᾽ ἐκείνῃ,	ᾗ,	ἐπειδάν τις πιστεύσῃ ~λόγῳ τινὶ
[60]	τὰ μὲν ~πολὺ κατωτέρω ἢ>	ᾗ	ἐπηντλεῖτο, τὰ δὲ ὀλίγον· πάντα
[7]	ταύτης τῆς θεραπείας ἀπιόντας, ἐν	ᾗ	ἐπιστατοῦσιν ~αὐτῶν οἵπερ ἄριστοί εἰσιν
[18]	~καλῶς ἐρωτᾷ, αὐτοὶ λέγουσιν πάντα	ᾗ	ἔχει καίτοι εἰ μὴ ἐτύγχανεν
[35]	ὃ (ἀπορῶ, καὶ αὖ ὅδε,	~ᾗ	οὐκ ἀποδέχεται τὰ εἰρημένα. Ἐμοὶ
[28]	~ἄλλο λέγειν, ὦ φίλε Κέβης,	ᾗ	οὐχ οὕτως ἔχει; ~Οὐκ ἔχομεν.
[47]	ἐπὶ τὴν τῆς ~αἰτίας ζήτησιν	ᾗ	πεπραγμάτευμαι βούλει σοι, ἔφη, ἐπίδειξιν
[60]	καὶ εὐρύτερα καὶ διεξόδους ἔχειν,	ᾗ	πολὺ μὲν ~ὕδωρ ῥεῖν ἐξ
[9]	μὴ λεληθέναι. ~Λέληθεν γὰρ αὐτοὺς	ᾗ	τε θανατῶσι καὶ ᾗ ἄξιοί
[1]	παρεγένου Σωκράτει ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ	ᾗ	τὸ ~φάρμακον ἔπιεν ἐν τῷ
[38]	θαυμάσας Σωκράτη οὐ πώποτε μᾶλλον	~ἠγάσθην	ἢ τότε παραγενόμενος. (Τὸ μὲν
[1]	~(Ἐχεκράτης) ~Ναί, ταῦτα μὲν ἡμῖν	ἤγγειλέ	τις, καὶ ἐθαυμάζομέν γε ὅτι
[64]	ἣν ~οὗτος πρὸς τοὺς δικαστὰς	ἠγγυᾶτο.	Οὗτος μὲν γὰρ ἦ μὴν
[33]	ἐν ἄλλοις ὂν ἄλλο, μηδὲν	ἡγεῖσθαι	ἀληθές· ~εἶναι δὲ τὸ μὲν
[42]	ἢ πάσχῃ; ~Συνέφη. ~Οὐκ ἄρα	ἡγεῖσθαί	γε προσήκει ἁρμονίαν τούτων ἐξ
[9]	σῶμα θεραπείας; Δοκεῖ σοι ἐντίμους	ἡγεῖσθαι	ὁ ~τοιοῦτος; Οἷον ἱματίων διαφερόντων
[33]	ἢ ~λυπηθῆναι ἐπί τῳ καὶ	ἡγεῖσθαι	περὶ ὃ ἂν μάλιστα τοῦτο
[12]	~γίγνεται καὶ ἄλλῳ ἀνδρὶ ὃς	ἡγεῖταί	οἱ παρεσκευάσθαι τὴν διάνοιαν ὥσπερ
[39]	~προσκρούων μισεῖ τε πάντας καὶ	ἡγεῖται	οὐδενὸς οὐδὲν ὑγιὲς εἶναι τὸ
[28]	θεῖον οἷον ἄρχειν τε καὶ	~ἡγεμονεύειν	πεφυκέναι, τὸ δὲ θνητὸν ἄρχεσθαί
[43]	ἕπεσθαι ἐκείνοις καὶ ~οὔποτ᾽ ἂν	ἡγεμονεύειν;	~Ὡμολογήσαμεν, ἔφη· πῶς γὰρ οὔ;
[43]	πᾶν τοὐναντίον ἡμῖν φαίνεται ἐργαζομένη,	ἡγεμονεύουσά	τε ~ἐκείνων πάντων ἐξ ὧν
[57]	διαδικασαμένους εἰς Ἅιδου (πορεύεσθαι ~μετὰ	ἡγεμόνος	ἐκείνου ᾧ δὴ προστέτακται τοὺς
[57]	μοι εἶναι. ~Οὐδὲ γὰρ ἂν	ἡγεμόνων	ἔδει· οὐ γάρ πού τις
[57]	~βίον διεξελθοῦσα, καὶ συνεμπόρων καὶ	ἡγεμόνων	θεῶν τυχοῦσα, ᾤκησεν ~τὸν αὐτῇ
[57]	ὑπεκτρέπεται καὶ οὔτε ~συνέμπορος οὔτε	ἡγεμὼν	ἐθέλει γίγνεσθαι, αὐτὴ (δὲ πλανᾶται
[57]	χρὴ χρόνον ἄλλος δεῦρο ~πάλιν	ἡγεμὼν	κομίζει ἐν πολλαῖς χρόνου καὶ
[64]	σοι φίλον ᾖ καὶ ~μάλιστα	ἡγῇ	νόμιμον εἶναι. ~Ταῦτ᾽ εἰπὼν ἐκεῖνος
[39]	ὑπὸ τούτων μάλιστα οὓς ἂν	~ἡγήσαιτο	(οἰκειοτάτους τε καὶ ἑταιροτάτους, τελευτῶν
[63]	τε ὄντας, καὶ ~πλέον θάτερον	ἡγησάμενος	ἀπεργάζεσθαι, τὰς δὲ περὶ τὸ
[46]	νοῦν εἶναι πάντων αἴτιον, καὶ	ἡγησάμην,	εἰ τοῦθ᾽ οὕτως ἔχει, ~τόν
[39]	τινὶ πιστεῦσαι ἄνευ τέχνης, καὶ	~ἡγήσασθαι	παντάπασί γε ἀληθῆ εἶναι καὶ
[39]	ἐχρῆτο, ~ὥσπερ ἔχει οὕτως (ἂν	ἡγήσατο,	τοὺς μὲν χρηστοὺς καὶ πονηροὺς
[58]	τὰ ἄλλα ἄστρα ~τὴν θάλατταν	ἡγοῖτο	οὐρανὸν εἶναι, διὰ δὲ (βραδυτῆτά
[35]	χρόνῳ. ~Ἐγὼ δὲ καὶ αὐτὸς	ἡγοῦμαι	ὁμόδουλός τε εἶναι τῶν κύκνων
[49]	καὶ ἄλλῳ, καὶ τούτου ἐχόμενος	(ἡγοῦμαι	~οὐκ ἄν ποτε πεσεῖν, ἀλλ᾽
[35]	ἀνθρώπους πείσαιμι (ὡς οὐ συμφορὰν	ἡγοῦμαι	~τὴν παροῦσαν τύχην, ὅτε γε
[9]	ἡμᾶς ~αὐτούς, χαίρειν εἰπόντες ἐκείνοις·	ἡγούμεθά	τι τὸν θάνατον εἶναι; ~Πάνυ
[32]	εἰδόσιν ὅπῃ ~ἔρχονται, αὐτοὶ δὲ	ἡγούμενοι	οὐ δεῖν ἐναντία τῇ φιλοσοφίᾳ
[65]	ὅση ἡμῖν γεγονυῖα εἴη, ἀτεχνῶς	ἡγούμενοι	~ὥσπερ πατρὸς στερηθέντες διάξειν ὀρφανοὶ
[44]	μέλλων ἀποθανεῖσθαι, θαρρῶν ~τε καὶ	ἡγούμενος	ἀποθανὼν ἐκεῖ εὖ πράξειν διαφερόντως
[13]	οὐ (χαλεπῶς φέρω οὐδ᾽ ~ἀγανακτῶ,	ἡγούμενος	κἀκεῖ οὐδὲν ἧττον ἢ ἐνθάδε
[13]	δ᾽ ὅς, ὅτι τὸν θάνατον	ἡγοῦνται	πάντες οἱ ἄλλοι τῶν μεγάλων
[47]	οἴονται δαιμονίαν ἰσχὺν ἔχειν, ἀλλὰ	ἡγοῦνται	τούτου Ἄτλαντα ἄν ~ποτε ἰσχυρότερον
[41]	Θηβαῖε, ἄλλα δόξαι, ~ἐάνπερ μείνῃ	ἥδε	ἡ οἴησις, τὸ ἁρμονίαν μὲν
[58]	(καὶ ἡ ὡς ~ἀληθῶς γῆ.	Ἣδε	μὲν γὰρ ἡ γῆ καὶ
[44]	πρότερον ~ἀμήχανον ὅσον χρόνον καὶ	ᾔδει	τε καὶ ἔπραττεν πολλὰ ἄττα·
[58]	ἡμεῖς γε τούτου τοῦ μύθου	ἡδέως	ἂν ~ἀκούσαιμεν. ~Λέγεται τοίνυν, ἔφη,
[14]	~Ἐγὼ γοῦν, ἔφη ὁ Κέβης,	ἡδέως	ἂν ἀκούσαιμι ἥντινα δόξαν ἔχεις
[24]	δοκεῖς σύ τε καὶ Σιμμίας	ἡδέως	ἂν καὶ τοῦτον διαπραγματεύσασθαι ~τὸν
[1]	τοῦ θανάτου; Καὶ πῶς ἐτελεύτα;	~Ἡδέως	γὰρ ἂν ἐγὼ ἀκούσαιμι. Καὶ
[38]	αὐτοῦ πρῶτον μὲν τοῦτο, ὡς	~ἡδέως	καὶ εὐμενῶς καὶ ἀγαμένως τῶν
[58]	μέντοι ταῦτα ἃ σὲ πείθει·	ἡδέως	οὖν ἂν ~ἀκούσαιμι. ~Ἀλλὰ μέντοι,
[6]	αὐτὸν ἑαυτὸν ἀποκτεινύναι, ὦ ~Σώκρατες;	Ἤδη	γὰρ ἔγωγε, ὅπερ νυνδὴ σὺ
[4]	αὐτοῦ ἀντίτεχνος (εἶναι ἐποίησα ταῦτα	ᾔδη	γὰρ ὡς οὐ ~ῥᾴδιον εἴη
[6]	ἤκουσα, ὅτε ~παρ᾽ ἡμῖν διῃτᾶτο,	ἤδη	δὲ καὶ ἄλλων τινῶν, ὡς
[65]	ἧκε παρ᾽ ἡμᾶς. Καὶ ἦν	ἤδη	ἐγγὺς ~ἡλίου δυσμῶν· χρόνον γὰρ
[5]	ὦ Σώκρατες, Εὐήνῳ. ~Πολλὰ γὰρ	ἤδη	ἐντετύχηκα τῷ ἀνδρί· σχεδὸν οὖν
[18]	χρόνου καὶ τοῦ μὴ ἐπισκοπεῖν	ἤδη	~ἐπελέληστο; ~Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη.
[8]	τρίς. ~Ἀλλὰ σχεδὸν μέν τι	ᾔδη,	ἔφη ὁ Κρίτων· ἀλλά μοι
[4]	προοίμιον καὶ ἄλλοι τινές ~με	ἤδη	ἤροντο, ἀτὰρ καὶ Εὔηνος πρῴην,
[54]	τἆλλα οὕτως. ~ἀλλ᾽ ὅρα εἰ	ἤδη	ἱκανῶς οἶσθ᾽ ὅτι βούλομαι. ~Ἀλλὰ
[63]	ἕκαστοι πορεύσεσθε· ἐμὲ δὲ νῦν	ἤδη	καλεῖ, φαίη ἂν ἀνὴρ ~τραγικός,
[18]	ἐξ ὧν Κέβης ~ἐπεχείρησε λέγειν	ἤδη	μέμνημαι καὶ πείθομαι· οὐδὲν μεντἂν
[10]	καὶ ἀγαθόν; ~Πῶς δ᾽ οὔ;	~Ἤδη	οὖν πώποτέ τι τῶν τοιούτων
[66]	~καρδίᾳ γένηται αὐτῷ, τότε οἰχήσεται.	~Ἤδη	οὖν σχεδόν τι αὐτοῦ ἦν
[5]	τὴν γῆν, καὶ καθεζόμενος ~οὕτως	ἤδη	τὰ λοιπὰ διελέγετο. ~Ἤρετο οὖν
[37]	ἀπολομένης δὲ τῆς ψυχῆς τότ᾽	ἤδη	τὴν φύσιν τῆς ~ἀσθενείας ἐπιδεικνύοι
[8]	ὑμῖν δὴ τοῖς δικασταῖς βούλομαι	ἤδη	τὸν λόγον ~ἀποδοῦναι, ὥς μοι
[39]	ἑαυτοῦ τὴν αἰτίαν ~ἀπώσαιτο καὶ	ἤδη	τὸν λοιπὸν βίον μισῶν τε
[37]	προσᾴδειν, ἐὰν δὲ μή, ~οὕτως	ἤδη	ὑπερδικεῖν τοῦ λόγου. ~Ἀλλ᾽ ἄγε,
[62]	δίκας ἀπολύονται, ~εἴ τίς τι	ἠδίκηκεν,	τῶν τε εὐεργεσιῶν (τιμὰς φέρονται
[62]	παύονται πρὶν ἂν πείσωσιν οὓς	ἠδίκησαν·	~αὕτη γὰρ ἡ δίκη ὑπὸ
[8]	ἀνθρώπους τετελευτηκότας ἀμείνους τῶν ἐνθάδε,	ἠδίκουν	ἂν οὐκ ~ἀγανακτῶν τῷ θανάτῳ·
[47]	ὅπῃ ποτὲ ἔχει μαθητὴς ὁτουοῦν	~ἥδιστ᾽	ἂν γενοίμην· ἐπειδὴ δὲ ταύτης
[2]	ἄλλου ἀκούοντα ἔμοιγε ἀεὶ πάντων	~ἥδιστον.	~(Ἐχεκράτης) ~Ἀλλὰ μήν, ὦ Φαίδων,
[24]	σοι ἡδομένῳ ἐστίν. ~Ἀλλὰ μὴν	ἡδομένῳ	γε· πῶς γὰρ οὐ μέλλει;
[24]	δὲ (ἀπελίπομεν ~ἐπανέλθωμεν, εἴ σοι	ἡδομένῳ	ἐστίν. ~Ἀλλὰ μὴν ἡδομένῳ γε·
[34]	δὲ ἐκείνης, αὐτὴν ~παραδιδόναι ταῖς	ἡδοναῖς	καὶ λύπαις ἑαυτὴν πάλιν αὖ
[13]	πρὸς ἀρετὴν ἀλλαγή, ἡδονὰς ~πρὸς	ἡδονὰς	καὶ λύπας πρὸς λύπας καὶ
[9]	~ἀνδρὸς εἶναι ἐσπουδακέναι περὶ τὰς	ἡδονὰς	καλουμένας τὰς τοιάσδε, οἷον ~σιτίων
[13]	ἡ ὀρθὴ πρὸς ἀρετὴν ἀλλαγή,	ἡδονὰς	~πρὸς ἡδονὰς καὶ λύπας πρὸς
[63]	τῷ βίῳ τὰς μὲν ἄλλας	ἡδονὰς	τὰς ~περὶ τὸ σῶμα καὶ
[10]	ὄψις μήτε ἀλγηδὼν μηδέ τις	ἡδονή,	ἀλλ᾽ ὅτι μάλιστα αὐτὴ ~καθ᾽
[33]	σώματος; ~Πῶς δή; ~Ὅτι ἑκάστη	ἡδονὴ	καὶ λύπη ὥσπερ ἧλον ἔχουσα
[2]	εἶναι παρόντι πένθει, οὔτε αὖ	ἡδονὴ	ὡς ἐν φιλοσοφίᾳ ἡμῶν ὄντων
[2]	ἀήθης κρᾶσις ἀπό τε τῆς	ἡδονῆς	~συγκεκραμένη ὁμοῦ καὶ ἀπὸ τῆς
[9]	~τεθνάναι ὁ μηδὲν φροντίζων τῶν	ἡδονῶν	αἳ διὰ τοῦ σώματός εἰσιν.
[13]	γε ἀκολασίαν ~(τὸ ὑπὸ τῶν	ἡδονῶν	ἄρχεσθαι, ἀλλ᾽ ὅμως συμβαίνει αὐτοῖς
[13]	καὶ προσγιγνομένων καὶ ἀπογιγνομένων καὶ	ἡδονῶν	καὶ ~φόβων καὶ τῶν ἄλλων
[13]	ὅμως συμβαίνει αὐτοῖς ~κρατουμένοις ὑφ᾽	ἡδονῶν	κρατεῖν ἄλλων ἡδονῶν. Τοῦτο δ᾽
[13]	εὐήθη σωφροσύνην· ~φοβούμενοι γὰρ ἑτέρων	ἡδονῶν	στερηθῆναι καὶ ἐπιθυμοῦντες ἐκείνων, ~ἄλλων
[33]	~φιλοσόφου ψυχὴ οὕτως ἀπέχεται τῶν	ἡδονῶν	τε καὶ ἐπιθυμιῶν καὶ λυπῶν
[13]	~κρατουμένοις ὑφ᾽ ἡδονῶν κρατεῖν ἄλλων	ἡδονῶν.	Τοῦτο δ᾽ ὅμοιόν ἐστιν ᾧ
[30]	ὑπό τε τῶν ἐπιθυμιῶν καὶ	ἡδονῶν,	ὥστε ~μηδὲν ἄλλο δοκεῖν εἶναι
[3]	ἥκειν δὴ φαίνεται ἐπακολουθοῦν τὸ	ἡδύ.	~Ὁ οὖν Κέβης ὑπολαβών, νὴ
[9]	τοῖς πολλοῖς ἀνθρώποις ᾧ μηδὲν	ἡδὺ	τῶν ~τοιούτων μηδὲ μετέχει αὐτῶν
[3]	τοῦτο ὃ καλοῦσιν οἱ ἄνθρωποι	ἡδύ·	ὡς θαυμασίως πέφυκε πρὸς ~τὸ
[67]	τὸ στόμα καὶ τοὺς ὀφθαλμούς.	~Ἥἥδε	ἡ τελευτή, ὦ Ἐχέκρατες, τοῦ
[12]	ὑέων ἀποθανόντων πολλοὶ δὴ ἑκόντες	~ἠθέλησαν	εἰς Ἅιδου μετελθεῖν, ὑπὸ ταύτης
[31]	δέ, ὥσπερ εἰκός, εἰς τοιαῦτα	ἤθη	ὁποῖ᾽ ἄττ᾽ ἂν καὶ ~μεμελετηκυῖαι
[65]	παιδία ἀπιέναι ἐκέλευσεν, αὐτὸς δὲ	ἧκε	παρ᾽ ἡμᾶς. Καὶ ἦν ἤδη
[54]	ὅτι ἂν αὐτὴ κατάσχῃ, ἀεὶ	ἥκει	ἐπ᾽ ἐκεῖνο φέρουσα ζωήν; ~Ἥκει
[54]	ἥκει ἐπ᾽ ἐκεῖνο φέρουσα ζωήν;	~Ἥκει	μέντοι, ἔφη. ~Πότερον δ᾽ ἔστι
[3]	ἐν τῷ ~σκέλει τὸ ἀλγεινόν,	ἥκειν	δὴ φαίνεται ἐπακολουθοῦν τὸ ἡδύ.
[3]	ἀφιγμένον εἴη. Παρηγγείλαμεν οὖν ἀλλήλοις	ἥκειν	ὡς ~πρῳαίτατα εἰς τὸ εἰωθός.
[66]	~ἐξελθὼν καὶ συχνὸν χρόνον διατρίψας	ἧκεν	ἄγων τὸν μέλλοντα δώσειν τὸ
[3]	πολὺν δ᾽ οὖν χρόνον ἐπισχὼν	ἧκεν	καὶ ~ἐκέλευεν ἡμᾶς εἰσιέναι. εἰσιόντες
[65]	ἄττα μετὰ ταῦτα διελέχθη, καὶ	ἧκεν	ὁ τῶν ἕνδεκα ~ὑπηρέτης καὶ
[12]	ἀποθνῄσκειν ~μελετῶσι, καὶ τὸ τεθνάναι	ἥκιστα	αὐτοῖς ἀνθρώπων φοβερόν. ἐκ τῶνδε
[66]	ὦ θαυμάσιοι. Ἐγὼ μέντοι οὐχ	ἥκιστα	τούτου ἕνεκα τὰς ~γυναῖκας ἀπέπεμψα,
[9]	οἷον ~σιτίων (τe καὶ ποτῶν;	~Ἥκιστα,	ὦ Σώκρατες, ἔφη ὁ Σιμμίας.
[3]	~πρῳαίτατα εἰς τὸ εἰωθός. Καὶ	ἥκομεν	καὶ ἡμῖν ἐξελθὼν ὁ θυρωρός,
[12]	τοῦ τεθνάναι οὕτω ζῆν, κἄπειθ᾽	~ἥκοντος	αὐτῷ τούτου ἀγανακτεῖν; ~Γελοῖον· πῶς
[9]	βίῳ μηδὲν ἄλλο ἢ τοῦτο,	ἥκοντος	δὲ δὴ αὐτοῦ ἀγανακτεῖν ὃ
[19]	γενόμενοι εὐθὺς ἑωρῶμέν τε καὶ	ἠκούομεν	καὶ τὰς ἄλλας ~αἰσθήσεις εἴχομεν;
[6]	νυνδὴ σὺ ἤρου, καὶ Φιλολάου	ἤκουσα,	ὅτε ~παρ᾽ ἡμῖν διῃτᾶτο, ἤδη
[1]	τῷ δεσμωτηρίῳ, ἢ ἄλλου του	ἤκουσας;	~(Φαίδων) Αὐτός, ὦ Ἐχέκρατες. ~(Ἐχεκράτης)
[4]	ὅτι ποτὲ διανοηθείς, ἐπειδὴ δεῦρο	~ἦλθες,	ἐποίησας αὐτά, πρότερον οὐδὲν πώποτε
[65]	Νῦν οὖν, οἶσθα γὰρ ἃ	ἦλθον	(ἀγγέλλων, χαῖρέ τε καὶ ~πειρῶ
[44]	ἐτελεύτα, μὴ ἀνόητόν τε καὶ	ἠλίθιον	θάρρος θαρρήσει. Τὸ δὲ ~ἀποφαίνειν
[65]	ἔφη, ἔγωγε, ὦ Σώκρατες, ἔτι	ἥλιον	εἶναι ἐπὶ ~τοῖς ὄρεσιν καὶ
[48]	μὴ πάθοιμι ὅπερ οἱ τὸν	ἥλιον	ἐκλείποντα ~θεωροῦντες καὶ σκοπούμενοι πάσχουσιν·
[59]	πρὸς αὐτούς· καὶ ~τόν γε	ἥλιον	καὶ σελήνην καὶ ἄστρα ὁρᾶσθαι
[58]	διὰ τοῦ ὕδατος ὁρῶν τὸν	ἥλιον	καὶ τὰ ἄλλα ἄστρα ~τὴν
[65]	ἡμᾶς. Καὶ ἦν ἤδη ἐγγὺς	~ἡλίου	δυσμῶν· χρόνον γὰρ πολὺν διέτριψεν
[5]	ποιοῖ ἄλλο ἐν τῷ μέχρι	~ἡλίου	δυσμῶν χρόνῳ; ~Κατὰ τί δὴ
[46]	εἶδος. Καὶ ~δὴ καὶ περὶ	ἡλίου	οὕτω παρεσκευάσμην ὡσαύτως πευσόμενος, καὶ
[33]	ἑκάστη ἡδονὴ καὶ λύπη ὥσπερ	ἧλον	ἔχουσα προσηλοῖ αὐτὴν πρὸς τὸ
[62]	ἰάσιμα μὲν ~μεγάλα δὲ δόξωσιν	ἡμαρτηκέναι	ἁμαρτήματα, οἷον πρὸς πατέρα ἢ
[7]	(κέβητος ~πραγματείᾳ, καὶ ἐπιβλέψας εἰς	ἡμᾶς,	ἀεί τοι, ἔφη, (ὁ) Κέβης
[25]	δ᾽ ὃς ὁ Σωκράτης, δεῖ	ἡμᾶς	ἀνερέσθαι ἑαυτούς, ~τῷ ποίῳ τινὶ
[44]	καὶ ἦν ἔτι πρότερον, ~πρὶν	ἡμᾶς	ἀνθρώπους γενέσθαι, οὐδὲν κωλύειν φῂς
[64]	δὲ ἅμα ἡσυχῇ καὶ πρὸς	ἡμᾶς	ἀποβλέψας εἶπεν· Οὐ πείθω, ὦ
[24]	ἐπῳδὸν ληψόμεθα, ~ἐπειδὴ σύ, ἔφη,	ἡμᾶς	ἀπολείπεις; ~Πολλὴ μὲν ἡ Ἑλλάς,
[7]	ὅτι οὕτω ῥᾳδίως φέρεις καὶ	ἡμᾶς	ἀπολείπων ~καὶ ἄρχοντας ἀγαθούς, ὡς
[65]	ἐκέλευε περιμένειν. Περιεμένομεν οὖν πρὸς	~ἡμᾶς	αὐτοὺς διαλεγόμενοι περὶ τῶν εἰρημένων
[9]	φιλόσοφοι. (Εἴπωμεν γάρ, ἔφη, πρὸς	ἡμᾶς	~αὐτούς, χαίρειν εἰπόντες ἐκείνοις· ἡγούμεθά
[21]	οὖν αἱρῇ, ὦ Σιμμία; Ἐπισταμένους	ἡμᾶς	γεγονέναι, (ἢ ~ἀναμιμνῄσκεσθαι ὕστερον ὧν
[22]	τὰς ἡμετέρας ψυχὰς πρὶν καὶ	~ἡμᾶς	γεγονέναι, καὶ εἰ μὴ ταῦτα,
[65]	καὶ ὁ ~Κρίτων εἵπετο αὐτῷ,	ἡμᾶς	δ᾽ ἐκέλευε περιμένειν. Περιεμένομεν οὖν
[58]	βραδυτῆτος οὐχ οἵους τε εἶναι	ἡμᾶς	~διεξελθεῖν ἐπ᾽ ἔσχατον τὸν ἀέρα·
[22]	ψυχὴν εἶναι καὶ πρὶν γεγονέναι	~ἡμᾶς·	εἰ δὲ μὴ ἔστι ταῦτα,
[44]	ἀναλαμβάνω, ἵνα μή τι ~διαφύγῃ	ἡμᾶς,	εἴ τέ τι βούλει, προσθῇς
[9]	(ἐκ γὰρ τούτων ~μᾶλλον οἶμαι	ἡμᾶς	εἴσεσθαι περὶ ὧν σκοποῦμεν. Φαίνεταί
[3]	χρόνον ἐπισχὼν ἧκεν καὶ ~ἐκέλευεν	ἡμᾶς	εἰσιέναι. εἰσιόντες οὖν (κατελαμβάνομεν τὸν
[7]	εἶναι τὸν ~ἐπιμελούμενον ἡμῶν καὶ	ἡμᾶς	ἐκείνου κτήματα εἶναι. Τὸ γὰρ
[18]	καὶ κατὰ τοῦτον ἀνάγκη που	ἡμᾶς	~ἐν προτέρῳ τινὶ χρόνῳ μεμαθηκέναι
[41]	τε καὶ Κέβης, ἃ δεῖ	ἡμᾶς	ἐπισκοπεῖσθαι; ~(Συνωμολογείτην δὴ ταῦτ᾽ εἶναι
[3]	καὶ παρακαθημένην. Ὡς οὖν εἶδεν	ἡμᾶς	ἡ Ξανθίππη, ~ἀνηυφήμησέ τε καὶ
[23]	οὗ δεῖ, ὅτι πρὶν γενέσθαι	ἡμᾶς	ἦν ἡμῶν ἡ ψυχή, δεῖ
[22]	πεπεῖσθαι ~αὐτόν, ὅτι πρὶν γενέσθαι	(ἡμᾶς	ἦν ἡμῶν ἡ ψυχή· ~εἰ
[38]	τῶν λόγων, ἔπειτα ὡς εὖ	~ἡμᾶς	ἰάσατο καὶ ὥσπερ πεφευγότας καὶ
[65]	ἐκέλευσεν, αὐτὸς δὲ ἧκε παρ᾽	ἡμᾶς.	Καὶ ἦν ἤδη ἐγγὺς ~ἡλίου
[11]	ἂν ὁ θεὸς αὐτὸς ἀπολύσῃ	ἡμᾶς·	~καὶ οὕτω μὲν καθαροὶ ἀπαλλαττόμενοι
[22]	τε ψυχὴν ἡμῶν ~πρὶν γενέσθαι	ἡμᾶς	καὶ τὴν οὐσίαν ἣν σὺ
[11]	τοι ὥσπερ ἀτραπός τις ἐκφέρειν	ἡμᾶς	(μετὰ τοῦ ~λόγου ἐν τῇ
[58]	πάμμεγά τι εἶναι αὐτό, καὶ	ἡμᾶς	οἰκεῖν (τοὺς μέχρι ~Ἡρακλείων στηλῶν
[19]	~Οὕτως. ~Πρὸ τοῦ ἄρα ἄρξασθαι	ἡμᾶς	ὁρᾶν καὶ ἀκούειν καὶ τἆλλα
[38]	τοῦ ἔμπροσθεν λόγου σφόδρα ~πεπεισμένους	ἡμᾶς	πάλιν ἐδόκουν ἀναταράξαι καὶ εἰς
[8]	ἀπολογία ἔσται, ἐὰν ἅπερ λέγεις	~ἡμᾶς	πείσῃς. ~Ἀλλὰ πειράσομαι, ἔφη. Πρῶτον
[58]	ἑωρακότος. ταὐτὸν δὴ τοῦτο καὶ	ἡμᾶς	πεπονθέναι· ~οἰκοῦντας γὰρ ἔν τινι
[11]	εἰδώλων παντοδαπῶν καὶ φλυαρίας ἐμπίμπλησιν	~ἡμᾶς	πολλῆς, ὥστε τὸ λεγόμενον ὡς
[19]	ἴσον; ~Παντάπασί γε. ~Ἀναγκαῖον ἄρα	ἡμᾶς	προειδέναι τὸ ἴσον πρὸ ἐκείνου
[6]	εἶναι ἡμῶν ~τοὺς ἐπιμελουμένους καὶ	ἡμᾶς	τοὺς ἀνθρώπους ἓν τῶν κτημάτων
[37]	ἐν τῷ πρὶν καὶ γενέσθαι	ἡμᾶς	χρόνῳ ~εἶναι ἡμῶν τὰς ψυχάς,
[65]	~ταῦτα ποιήσομεν. Καὶ ἅμα πρὸς	ἡμᾶς,	Ὡς ἀστεῖος, ἔφη, ὁ ἄνθρωπος·
[66]	τε ἄγετε καὶ καρτερεῖτε. ~Καὶ	ἡμεῖς	ἀκούσαντες ᾐσχύνθημέν τε καὶ ἐπέσχομεν
[17]	δοκεῖ, παντὸς μᾶλλον οὕτω, καὶ	ἡμεῖς	~αὐτὰ ταῦτα οὐκ ἐξαπατώμενοι ὁμολογοῦμεν,
[26]	ὦ Σώκρατες, ἔφη. ~Ἀλλὰ μὴν	ἡμεῖς	γε τὰ ὁρατὰ καὶ τὰ
[58]	ἔφη ὁ Σιμμίας, ὦ Σώκρατες,	ἡμεῖς	γε τούτου τοῦ μύθου ἡδέως
[44]	ταῦτα μὲν τῷ θεῷ μελήσει,	ἡμεῖς	~δὲ Ὁμηρικῶς ἐγγὺς ἰόντες πειρώμεθα
[64]	του, ὅτι ἄν σοι ~ποιοῦντες	ἡμεῖς	ἐν χάριτι μάλιστα ποιοῖμεν; ~Ἅπερ
[59]	πλειόνων καὶ καλλιόνων ἢ ὅσα	ἡμεῖς	~ἑωράκαμεν. Καὶ γὰρ αὐτὰ ταῦτα
[19]	οὖν; Τὸ τοιοῦτον πεπόνθαμεν καὶ	ἡμεῖς	ἢ οὒ περί τε τὰ
[60]	ἀναπεπταμένους μᾶλλον ἢ ἐν ᾧ	ἡμεῖς	οἰκοῦμεν, τοὺς δὲ ~βαθυτέρους ὄντας
[40]	εἶναι, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ~ὅτι	ἡμεῖς	οὔπω ὑγιῶς ἔχομεν, ἀλλὰ ἀνδριστέον
[59]	~δὲ περὶ τὸν ἀέρα ὥσπερ	ἡμεῖς	περὶ τὴν θάλατταν, τοὺς δ᾽
[65]	Καὶ σύ, ἔφη, χαῖρε, καὶ	ἡμεῖς	~ταῦτα ποιήσομεν. Καὶ ἅμα πρὸς
[67]	ἑταίρου ἡμῖν ἐγένετο, ἀνδρός, ὡς	~ἡμεῖς	φαῖμεν ἄν, τῶν τότε ὧν
[21]	ὕστερον ὧν πρότερον ἐπιστήμην εἰληφότες	ἦμεν;	~Οὐκ ἔχω, ὦ Σώκρατες, ἐν
[14]	ἔτι ᾖ, ἀλλ᾽ ἐκείνῃ τῇ	ἡμέρᾳ	διαφθείρηταί τε καὶ ~ἀπολλύηται ᾗ
[3]	πρῳαίτερον συνελέγημεν· τῇ γὰρ προτεραίᾳ	(ἡμέρᾳ)	~(ἐπειδὴ ἐξήλθομεν ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου
[1]	Φαίδων, παρεγένου Σωκράτει ἐκείνῃ τῇ	ἡμέρᾳ	ᾗ τὸ ~φάρμακον ἔπιεν ἐν
[3]	παραγγέλλουσιν ~ὅπως ἂν τῇδε τῇ	ἡμέρᾳ	τελευτᾷ Οὐ πολὺν δ᾽ οὖν
[35]	ᾄδουσι ~καὶ τέρπονται ἐκείνην τὴν	ἡμέραν	διαφερόντως ἢ ἐν τῷ ἔμπροσθεν
[3]	γὰρ δὴ καὶ ~τὰς πρόσθεν	ἡμέρας	εἰώθεμεν φοιτᾶν καὶ ἐγὼ καὶ
[24]	ὁ Σωκράτης, ἐπᾴδειν αὐτῷ ἑκάστης	ἡμέρας	ἕως ἂν ~ἐξεπᾴσητε. ~(Πόθεν οὖν,
[31]	τοιοῦτον πάλιν ἀφικνεῖσθαι πολιτικὸν καὶ	~ἥμερον	γένος, ἤ που μελιττῶν ἢ
[22]	πάντα ἀναφέρομεν, (ὑπάρχουσαν πρότερον ἀνευρίσκοντες	~ἡμετέραν	οὖσαν, καὶ ταῦτα ἐκείνῃ ἀπεικάζομεν,
[59]	ἡ θάλαττά ἐστι πρὸς τὴν	ἡμετέραν	χρείαν, τοῦτο ἐκεῖ (τὸν ἀέρα,
[22]	ταῦτα ἔστιν, οὕτως καὶ τὴν	ἡμετέραν	ψυχὴν εἶναι καὶ πρὶν γεγονέναι
[22]	ταῦτά τε εἶναι καὶ τὰς	ἡμετέρας	ψυχὰς πρὶν καὶ ~ἡμᾶς γεγονέναι,
[25]	θαρρεῖν ~ἢ δεδιέναι ὑπὲρ τῆς	ἡμετέρας	ψυχῆς; ~Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις. ~(Ἆρ᾽
[10]	γε τοιαῦτα καὶ οἱ ποιηταὶ	ἡμῖν	ἀεὶ θρυλοῦσιν, ὅτι οὔτ᾽ ~ἀκούομεν
[59]	ἐκεῖ (τὸν ἀέρα, ~ὃ δὲ	ἡμῖν	ἀήρ, ἐκείνοις τὸν αἰθέρα. Τὰς
[9]	~συμφάναι ἂν τοὺς μὲν παρ᾽	ἡμῖν	ἀνθρώπους καὶ πάνυ ὅτι τῷ
[2]	δὴ πάντα προθυμήθητι ὡς σαφέστατα	ἡμῖν	ἀπαγγεῖλαι, εἰ μή τίς σοι
[11]	τὸ ἀληθές. μυρίας μὲν γὰρ	ἡμῖν	ἀσχολίας ~παρέχει τὸ σῶμα διὰ
[19]	γενέσθαι ἄρα, ὡς ἔοικεν, ἀνάγκη	ἡμῖν	αὐτὴν εἰληφέναι. ~Ἔοικεν. ~Οὐκοῦν εἰ
[43]	θείῳ ποιητῇ ὁμολογοῖμεν οὔτε ~αὐτοὶ	ἡμῖν	αὐτοῖς. ~Ἔχει οὕτως, ἔφη. ~Εἶεν
[44]	μὴ μέγα λέγε, μή τις	ἡμῖν	βασκανία περιτρέψῃ ~τὸν λόγον τὸν
[65]	περὶ τῆς συμφορᾶς διεξιόντες ὅση	ἡμῖν	γεγονυῖα εἴη, ἀτεχνῶς ἡγούμενοι ~ὥσπερ
[11]	~καθορᾶν τἀληθές. Ἀλλὰ τῷ ὄντι	ἡμῖν	δέδεικται ὅτι, εἰ μέλλομέν ποτε
[38]	ἱκανῶς ~ἐβοήθησεν ἢ ἐνδεῶς; Πάντα	ἡμῖν	δίελθε ὡς δύνασαι ἀκριβέστατα. ~(Φαίδων)
[6]	καὶ Φιλολάου ἤκουσα, ὅτε ~παρ᾽	ἡμῖν	διῃτᾶτο, ἤδη δὲ καὶ ἄλλων
[11]	ὄντι ὑπ᾽ αὐτοῦ οὐδὲ ~φρονῆσαι	ἡμῖν	ἐγγίγνεται οὐδέποτε οὐδέν. Καὶ γὰρ
[67]	τελευτή, ὦ Ἐχέκρατες, τοῦ ἑταίρου	ἡμῖν	ἐγένετο, ἀνδρός, ὡς ~ἡμεῖς φαῖμεν
[8]	γὰρ δὴ ἔμοιγε δοκεῖ καὶ	~ἡμῖν	εἶναι ἀγαθὸν τοῦτο, καὶ ἅμα
[12]	οὗ ἕνεκα ἡ πολλὴ πραγματεία	ἡμῖν	ἐν τῷ παρελθόντι βίῳ γέγονεν,
[3]	τὸ εἰωθός. Καὶ ἥκομεν καὶ	ἡμῖν	ἐξελθὼν ὁ θυρωρός, ὅσπερ ~εἰώθει
[66]	τὰς κνήμας· καὶ ἐπανιὼν οὕτως	ἡμῖν	ἐπεδείκνυτο ὅτι ~ψύχοιτό τε καὶ
[11]	πράγματα· καὶ τότε, ὡς ἔοικεν,	ἡμῖν	ἔσται οὗ ἐπιθυμοῦμέν τε καί
[18]	σὺ εἴωθας θαμὰ λέγειν, ὅτι	ἡμῖν	ἡ μάθησις ~οὐκ ἄλλο τι
[29]	ψυχῇ ἰτέον, αὕτη δὲ δὴ	ἡμῖν	ἡ ~τοιαύτη καὶ οὕτω πεφυκυῖα
[18]	~(ἀδύνατον, εἰ μὴ ἦν που	ἡμῖν	ἡ ψυχὴ πρὶν ἐν τῷδε
[1]	ἐγένετο; ~(Ἐχεκράτης) ~Ναί, ταῦτα μὲν	ἡμῖν	ἤγγειλέ τις, καὶ ἐθαυμάζομέν γε
[61]	λίμνην ποιεῖ μείζω τῆς παρ᾽	ἡμῖν	~θαλάττης, ζέουσαν ὕδατος καὶ πηλοῦ·
[11]	~ἔσχατον πάντων ὅτι, ἐάν τις	ἡμῖν	καὶ σχολὴ γένηται ἀπ᾽ αὐτοῦ
[16]	ἀναβιώσκεσθαι; ~Πάνυ γε. ~Ὁμολογεῖται ἄρα	ἡμῖν	καὶ ταύτῃ τοὺς ζῶντας ἐκ
[58]	ᾖ, καὶ πρὸς τὰ παρ᾽	ἡμῖν	κάλλη κρίνεσθαι ~οὐδ᾽ ὁπωστιοῦν ἄξια.
[51]	θεῶν, οὐκ ἐν τοῖς πρόσθεν	ἡμῖν	λόγοις αὐτὸ τὸ ἐναντίον τῶν
[20]	τοῦ ἴσου ~νῦν ὁ λόγος	ἡμῖν	μᾶλλόν τι ἢ καὶ περὶ
[50]	εἶναι, ~ἀλλὰ καὶ τὸ ἐν	ἡμῖν	μέγεθος οὐδέποτε προσδέχεσθαι τὸ σμικρὸν
[8]	νῷ ~ἔχεις ἀπιέναι, ἢ κἂν	ἡμῖν	μεταδοίης; (Κοινὸν γὰρ δὴ ἔμοιγε
[38]	καὶ σὺ ταύτας, ἐάνπερ γε	ἡμῖν	ὁ λόγος ~τελευτήσῃ καὶ μὴ
[55]	περὶ τοῦ ἀθανάτου, εἰ μὲν	ἡμῖν	ὁμολογεῖται καὶ ἀνώλεθρον ~εἶναι, ψυχὴ
[43]	δοκεῖ. ~Οὐκ ἄρα, ὦ ἄριστε,	ἡμῖν	οὐδαμῇ καλῶς ἔχει ψυχὴν (ἁρμονίαν
[50]	καὶ τὸ σμικρὸν τὸ ἐν	ἡμῖν	οὐκ ἐθέλει ποτὲ μέγα γίγνεσθαι
[51]	ποτε ~γένοιτο, οὔτε τὸ ἐν	ἡμῖν	οὔτε τὸ ἐν τῇ φύσει.
[13]	~κινδυνεύουσι καὶ οἱ τὰς τελετὰς	ἡμῖν	οὗτοι καταστήσαντες οὐ φαῦλοί τινες
[19]	~ἐλέγομεν τοῖς ἴσοις; Ἆρα φαίνεται	ἡμῖν	οὕτως ἴσα εἶναι ὥσπερ αὐτὸ
[24]	ἴσως ἔνι τις καὶ ἐν	ἡμῖν	παῖς ὅστις τὰ ~τοιαῦτα φοβεῖται.
[6]	ἐπιπέμψῃ, ὥσπερ καὶ τὴν νῦν	ἡμῖν	παροῦσαν. ~Ἀλλ᾽ εἰκός, ἔφη ὁ
[42]	~Ἐκ τούτου ἄρα τοῦ λόγου	ἡμῖν	πᾶσαι ψυχαὶ πάντων ζῴων ὁμοίως
[58]	Ἐκεῖνα δὲ αὖ τῶν παρ᾽	ἡμῖν	πολὺ ἂν ἔτι πλέον φανείη
[55]	ἐστιν· ἐπεὶ εἰ τοῦτο ὡμολόγητο	~ἡμῖν,	ῥᾳδίως ἂν διεμαχόμεθα ὅτι ἐπελθόντος
[1]	χρόνου συχνοῦ ~(ἐκεῖθεν ὅστις ἂν	ἡμῖν	σαφές τι ἀγγεῖλαι οἷός τ᾽
[28]	ἐκ πάντων τῶν εἰρημένων (τάδε	ἡμῖν	~συμβαίνει, τῷ μὲν θείῳ καὶ
[44]	ὁ Σωκράτης, τὰ μὲν Ἁρμονίας	ἡμῖν	τῆς Θηβαϊκῆς ἵλεά ~πως, ὡς
[59]	οὔσας· καὶ ἑνὶ λόγῳ, ὅπερ	ἡμῖν	τὸ ὕδωρ ~τε καὶ ἡ
[49]	παροῦσιν ἔδοξεν. ~(Ἐχεκράτης) ~Καὶ γὰρ	ἡμῖν	τοῖς ἀποῦσι, νῦν δὲ ἀκούουσιν.
[60]	αὐτοὺς ἔλαττον ἔχειν τοῦ παρ᾽	ἡμῖν	~(τόπου, ἔστι δ᾽ οὓς καὶ
[20]	ταῖς ἀποκρίσεσιν ἀποκρινόμενοι. Ὥστε ἀναγκαῖον	ἡμῖν	τούτων πάντων ~τὰς ἐπιστήμας πρὸ
[43]	οὖν; Νῦν οὐ πᾶν τοὐναντίον	ἡμῖν	φαίνεται ἐργαζομένη, ἡγεμονεύουσά τε ~ἐκείνων
[22]	~Ἆρ᾽ οὖν οὕτως ἔχει, ἔφη,	ἡμῖν,	ὦ Σιμμία; Εἰ μὲν ἔστιν
[53]	οὐ δέξεται· οὐδὲ δὴ τὸ	~ἡμιόλιον	οὐδὲ τἆλλα τὰ τοιαῦτα, τὸ
[45]	πηχυαίου ~μεῖζον εἶναι διὰ τὸ	ἡμίσει	αὐτοῦ ὑπερέχειν. ~Νῦν δὲ δή,
[49]	~Καὶ τὸ δίπηχυ τοῦ πηχυαίου	ἡμίσει	μεῖζον εἶναι ἀλλ᾽ οὐ μεγέθει;
[23]	ὁ Κέβης. Φαίνεται γὰρ ὥσπερ	ἥμισυ	~ἀποδεδεῖχθαι οὗ δεῖ, ὅτι πρὶν
[53]	οὐδὲ τἆλλα τὰ τοιαῦτα, τὸ	ἥμισυ,	τὴν τοῦ ὅλου, καὶ τριτημόριον
[52]	καὶ ἡ πεμπτὰς καὶ ὁ	ἥμισυς	τοῦ ἀριθμοῦ ~ἅπας, ὥστε (οὐκ
[57]	πεποιηκυῖαν τοιοῦτον, ἢ φόνων ἀδίκων	ἡμμένην	ἢ ἄλλ᾽ ~ἄττα τοιαῦτα εἰργασμένην,
[3]	ἕτερον, ὥσπερ ἐκ μιᾶς ~κορυφῆς	ἡμμένω	(δύ᾽ ὄντε. Καί μοι δοκεῖ,
[37]	τεκμήριον δὲ παρέχοιτο ~θοἰμάτιον ὃ	ἠμπείχετο	αὐτὸς ὑφηνάμενος ὅτι ἐστὶ σῶν
[56]	(ἀνώλεθρον, ~καὶ τῷ ὄντι ἔσονται	ἡμῶν	αἱ ψυχαὶ ἐν Ἅιδου. ~Οὔκουν
[36]	ὅτι, ὅταν χαλασθῇ τὸ σῶμα	ἡμῶν	~ἀμέτρως ἢ ἐπιταθῇ ὑπὸ νόσων
[11]	τε ἐσόμεθα καὶ γνωσόμεθα δι᾽	ἡμῶν	(αὐτῶν πᾶν τὸ ~εἰλικρινές, τοῦτο
[26]	ἦ δ᾽ ὅς, ἄλλο τι	ἡμῶν	αὐτῶν τὸ μὲν σῶμά ἐστι,
[59]	φρονήσει καὶ πᾶσι τοῖς τοιούτοις	ἡμῶν	~ἀφεστάναι τῇ αὐτῇ ἀποστάσει ᾗπερ
[24]	ἀναπείθειν· ~μᾶλλον δὲ μὴ ὡς	ἡμῶν	δεδιότων, ἀλλ᾽ ἴσως ἔνι τις
[37]	ἀδύνατον γὰρ εἶναι ~ὁτῳοῦν αἰσθέσθαι	ἡμῶν	εἰ δὲ τοῦτο οὕτως ἔχει,
[41]	~εἴρηται. Ἐρρήθη γάρ που οὕτως	ἡμῶν	εἶναι ἡ ψυχὴ καὶ πρὶν
[38]	καὶ ἀεί, τὸ ἁρμονίαν τινὰ	ἡμῶν	εἶναι τὴν ψυχήν, καὶ ~ὥσπερ
[41]	ἔχοντος ἀναγκαίως ἔχειν ἄλλοθι ~πρότερον	ἡμῶν	εἶναι τὴν (ψυχήν, πρὶν ἐν
[35]	τἀληθῆ σοι ἐρῶ. Πάλαι γὰρ	ἡμῶν	~ἑκάτερος ἀπορῶν τὸν ἕτερον προωθεῖ
[15]	ἢ εἶεν (ἂν αἱ ψυχαὶ	~ἡμῶν	ἐκεῖ; Οὐ γὰρ ἄν που
[16]	~Εἰσὶν ἄρα, ἔφη, αἱ ψυχαὶ	ἡμῶν	ἐν Ἅιδου. ~Ἔοικεν. ~Οὐκοῦν καὶ
[36]	ἁρμονίαν (αὐτῶν τούτων τὴν ψυχὴν	~ἡμῶν,	ἐπειδὰν ταῦτα καλῶς καὶ μετρίως
[37]	ἀποδεδεῖχθαι· ~Ὡς δὲ καὶ ἀποθανόντων	ἡμῶν	ἔτι που ἔστιν, οὔ μοι
[23]	ὅτι πρὶν γενέσθαι ἡμᾶς ἦν	ἡμῶν	ἡ ψυχή, δεῖ δὲ ~προσαποδεῖξαι
[22]	ὅτι πρὶν γενέσθαι (ἡμᾶς ἦν	ἡμῶν	ἡ ψυχή· ~εἰ μέντοι καὶ
[37]	ὡς (ἐπειδὰν ἀποθάνωμεν ἔτι που	~ἡμῶν	ἡ ψυχὴ ἔστιν. Εἰ γάρ
[37]	ἔχειν. Ὅτι μὲν γὰρ ~ἦν	ἡμῶν	ἡ ψυχὴ καὶ πρὶν εἰς
[11]	σῶμα ἔχωμεν καὶ συμπεφυρμένη ᾖ	ἡμῶν	~ἡ ψυχὴ μετὰ τοιούτου κακοῦ,
[10]	ὧδε ἔχει· ὃς ἂν μάλιστα	ἡμῶν	καὶ ~ἀκριβέστατα παρασκευάσηται αὐτὸ ἕκαστον
[2]	ἐνίοτε δὲ δακρύοντες, εἷς δὲ	ἡμῶν	καὶ διαφερόντως, Ἀπολλόδωρος ~(οἶσθα γάρ
[7]	θεόν τε εἶναι τὸν ~ἐπιμελούμενον	ἡμῶν	καὶ ἡμᾶς ἐκείνου κτήματα εἶναι.
[36]	εἶναι, ὥσπερ ἐντεταμένου τοῦ σώματος	~ἡμῶν	καὶ συνεχομένου ὑπὸ θερμοῦ καὶ
[63]	τοιαῦτ᾽ ἄττα περὶ τὰς ~ψυχὰς	ἡμῶν	καὶ τὰς οἰκήσεις, ἐπείπερ ἀθάνατόν
[35]	Σωκράτης, ὡς ἰδεῖν ~ἐφαίνετο, καὶ	ἡμῶν	οἱ πλεῖστοι· Κέβης δὲ καὶ
[66]	εὐχερῶς καὶ εὐκόλως ἐξέπιεν. ~Καὶ	ἡμῶν	οἱ πολλοὶ τέως μὲν ἐπιεικῶς
[2]	αὖ ἡδονὴ ὡς ἐν φιλοσοφίᾳ	ἡμῶν	ὄντων ~ὥσπερ εἰώθεμεν καὶ γὰρ
[22]	ὁμοίως εἶναι τήν τε ψυχὴν	ἡμῶν	~πρὶν γενέσθαι ἡμᾶς καὶ τὴν
[37]	καὶ γενέσθαι ἡμᾶς χρόνῳ ~εἶναι	ἡμῶν	τὰς ψυχάς, ἀλλὰ μηδὲν κωλύειν
[21]	~Ἀνάγκη. ~Πότε λαβοῦσαι αἱ ψυχαὶ	ἡμῶν	τὴν ἐπιστήμην αὐτῶν; Οὐ γὰρ
[11]	ἄν τινες νόσοι ~προσπέσωσιν, ἐμποδίζουσιν	ἡμῶν	τὴν τοῦ ὄντος θήραν. Ἐρώτων
[44]	~κεφάλαιον ὧν ζητεῖς· ἀξιοῖς ἐπιδειχθῆναι	ἡμῶν	τὴν ψυχὴν (ἀνώλεθρόν ~τε καὶ
[6]	εὖ λέγεσθαι, τὸ θεοὺς εἶναι	ἡμῶν	~τοὺς ἐπιμελουμένους καὶ ἡμᾶς τοὺς
[44]	πολλάκις, πρός γε τὸ ~ἕκαστον	ἡμῶν	φοβεῖσθαι· προσήκει γὰρ φοβεῖσθαι, εἰ
[38]	νεανίσκων τὸν λόγον ἀπεδέξατο, ~ἔπειτα	ἡμῶν	ὡς ὀξέως ᾔσθετο ὃ πεπόνθεμεν
[44]	ἀλλὰ γὰρ ~(οὐδέν τι μᾶλλον	ἦν	ἀθάνατον, ἀλλὰ καὶ αὐτὸ τὸ
[40]	οὐ συνδιατελεῖ κακὸν γὰρ ἂν	ἦν	ἀλλ᾽ ὀλίγον ὕστερον ~ἀπολεῖται. Παρεσκευασμένος
[50]	τῶν ἐναντίων, ἔτι ὂν ὅπερ	ἦν,	ἅμα τοὐναντίον ~γίγνεσθαί τε (καὶ
[65]	προσῄει καὶ διελέγετο ἐνίοτε καὶ	ἦν	ἀνδρῶν ~λῷστος, καὶ νῦν ὡς
[55]	εἰ καὶ τὸ ἄθερμον ἀναγκαῖον	ἦν	ἀνώλεθρον εἶναι, ὁπότε τις ἐπὶ
[55]	Κέβης; εἰ τῷ ἀναρτίῳ ἀναγκαῖον	ἦν	(ἀνωλέθρῳ εἶναι, ~ἄλλο τι τὰ
[41]	γε (σαυτοῦ λέγοντος ὡς πρότερον	ἦν	ἁρμονία συγκειμένη, πρὶν ~ἐκεῖνα εἶναι
[44]	εἰς ἀνθρώπου σῶμα ἐλθεῖν ~ἀρχὴ	ἦν	αὐτῇ ὀλέθρου, ὥσπερ νόσος· καὶ
[46]	εἶναι αὐτήν, ~ἐπεκδιηγήσεσθαι ὡς ἄμεινον	ἦν	αὐτὴν ἐν μέσῳ εἶναι· καὶ
[4]	τὴν μουσικήν μοι ἐπιτάττοι ποιεῖν.	Ἦν	γὰρ δὴ ἄττα ~τοιάδε· πολλάκις
[39]	τοὺς πρώτους φανῆναι; ~Εἰκός γε,	ἦν	δ᾽ ἐγώ. ~Εἰκὸς γάρ, ἔφη.
[39]	πάθος μὴ πάθωμεν. ~Τὸ ποῖον;	ἦν	δ᾽ ἐγώ. ~(Μὴ γενώμεθα, ἦ
[39]	ἐπιστήμης στερηθείη. ~Νὴ τὸν Δία,	ἦν	δ᾽ ἐγώ, οἰκτρὸν δῆτα. ~Πρῶτον
[39]	πω τοῦτο γιγνόμενον; ~Πάνυ γε,	ἦν	δ᾽ ἐγώ. ~Οὐκοῦν, ἦ δ᾽
[39]	ἄφθονα καὶ πολλά; ~Πάνυ γε,	ἦν	δ᾽ ἐγώ. ~(Οὐκοῦν οἴει, ἔφη,
[38]	τε καὶ ~κέβητος λόγον. ~Ἀλλ᾽	ἦν	δ᾽ ἐγώ, πρὸς δύο λέγεται
[38]	γε ἐμοὶ πείθῃ. ~Ἀλλὰ τί;	ἦν	δ᾽ ἐγώ. ~Τήμερον, ἔφη, κἀγὼ
[38]	καλὰς ~ταύτας κόμας ἀποκερῇ. ~Ἔοικεν,	ἦν	δ᾽ ἐγώ, ὦ Σώκρατες. ~Οὔκ,
[2]	Ἐπιγένης καὶ Αἰσχίνης καὶ Ἀντισθένης·	~ἦν	δὲ καὶ Κτήσιππος ὁ Παιανιεὺς
[3]	ἔοικεν· ἐπειδὴ ὑπὸ τοῦ δεσμοῦ	ἦν	ἐν τῷ ~σκέλει τὸ ἀλγεινόν,
[45]	μὲν ἑκάτερον αὐτῶν χωρὶς ἀλλήλων	ἦν,	ἓν ἄρα ~ἑκάτερον ἦν καὶ
[44]	ἡ ψυχὴ καὶ θεοειδὲς καὶ	ἦν	ἔτι πρότερον, ~πρὶν ἡμᾶς ἀνθρώπους
[18]	τὸ εἶδος τοῦ παιδὸς οὗ	ἦν	ἡ λύρα; τοῦτο δέ ἐστιν
[4]	~εἰς τὸν θεὸν ἐποίησα οὗ	ἦν	ἡ παροῦσα θυσία· μετὰ δὲ
[65]	δὲ ἧκε παρ᾽ ἡμᾶς. Καὶ	ἦν	ἤδη ἐγγὺς ~ἡλίου δυσμῶν· χρόνον
[23]	δεῖ, ὅτι πρὶν γενέσθαι ἡμᾶς	ἦν	ἡμῶν ἡ ψυχή, δεῖ δὲ
[22]	~αὐτόν, ὅτι πρὶν γενέσθαι (ἡμᾶς	ἦν	ἡμῶν ἡ ψυχή· ~εἰ μέντοι
[37]	ἔγκλημα ἔχειν. Ὅτι μὲν γὰρ	~ἦν	ἡμῶν ἡ ψυχὴ καὶ πρὶν
[45]	ἀλλήλων ἦν, ἓν ἄρα ~ἑκάτερον	ἦν	καὶ οὐκ ἤστην τότε δύο,
[66]	ἐμοῦ, ἐπειδὴ οὐχ οἷός τ᾽	ἦν	~κατέχειν τὰ δάκρυα, ἐξανέστη. Ἀπολλόδωρος
[57]	αὐτῆς ἀμελήσει. Εἰ μὲν γὰρ	ἦν	ὁ θάνατος τοῦ παντὸς ~ἀπαλλαγή,
[35]	τε πρὸς τῷ εἰρημένῳ λόγῳ	ἦν	ὁ Σωκράτης, ὡς ἰδεῖν ~ἐφαίνετο,
[55]	κἂν εἰ τὸ ἄψυκτον ἀνώλεθρον	ἦν,	ὁπότε ἐπὶ τὸ πῦρ ~ψυχρόν
[51]	τῶν παρόντων ἀκούσας ὅστις δ᾽	ἦν,	οὐ σαφῶς μέμνημαι ~Πρὸς θεῶν,
[1]	σαφές τι ἀγγεῖλαι οἷός τ᾽	ἦν	περὶ τούτων, πλήν γε ~δὴ
[18]	Τοῦτο δὲ ~(ἀδύνατον, εἰ μὴ	ἦν	που ἡμῖν ἡ ψυχὴ πρὶν
[44]	πολυχρόνιόν τέ ἐστιν ψυχὴ καὶ	ἦν	που πρότερον ~ἀμήχανον ὅσον χρόνον
[52]	τὴν ψυχρότητα ἔτι εἶναι ὅπερ	ἦν,	πῦρ ~καὶ ψυχρόν. ~(Ἀληθῆ, ἔφη,
[55]	τὰ τρία ἢ ἀνώλεθρα ἂν	ἦν;	~Πῶς γὰρ οὔ; ~Οὐκοῦν εἰ
[2]	τὸν θάνατον, ὦ Φαίδων; Τί	ἦν	τὰ λεχθέντα καὶ ~πραχθέντα, καὶ
[49]	δὲ ἀκούουσιν. Ἀλλὰ τίνα δὴ	ἦν	τὰ μετὰ ταῦτα ~λεχθέντα; ~(Φαίδων)
[66]	~Ἤδη οὖν σχεδόν τι αὐτοῦ	ἦν	τὰ περὶ τὸ ἦτρον ψυχόμενα,
[37]	ὅς, ὦ Κέβης, λέγε, τί	ἦν	τὸ σὲ αὖ θρᾶττον (ἀπιστίαν
[42]	~λόγος εἰ ὀρθὴ ἡ ὑπόθεσις	ἦν,	τὸ ψυχὴν ἁρμονίαν εἶναι; ~Οὐδ᾽
[46]	ἄμεινον ~καὶ ὅτι αὐτὴν ἄμεινον	ἦν	τοιαύτην εἶναι· καὶ εἰ ἐν
[57]	τοῦ παντὸς ~ἀπαλλαγή, ἕρμαιον ἂν	ἦν	τοῖς κακοῖς ἀποθανοῦσι τοῦ τε
[3]	ἡ δίκη ἐγένετο· ~πλησίον γὰρ	ἦν	τοῦ δεσμωτηρίου. περιεμένομεν οὖν ἑκάστοτε
[1]	ὕστερον φαίνεται ἀποθανών. Τί οὖν	ἦν	τοῦτο, ὦ (Φαίδων) ~(Φαίδων) ~Τύχη
[47]	ἢ περὶ Μέγαρα ἢ Βοιωτοὺς	ἦν,	ὑπὸ δόξης φερόμενα τοῦ βελτίστου,
[13]	μέλλοντα ἀποθανεῖσθαι, ὅτι οὐκ ἄρ᾽	(ἦν	φιλόσοφος ~ἀλλά τις φιλοσώματος; Ὁ
[52]	πρόσθεν ἐλέγομεν, ἔτι ἔσεσθαι ὅπερ	ἦν,	χιόνα καὶ ~θερμόν, ἀλλὰ προσιόντος
[50]	ἐθέλειν εἶναι ἕτερον ἢ ὅπερ	~ἦν.	Ὥσπερ ἐγὼ δεξάμενος καὶ ὑπομείνας
[47]	δικαιότερον παραμένοντα ὑπέχειν τὴν δίκην	ἣν	ἂν ~κελεύσωσιν· ἐπεὶ νὴ τὸν
[1]	ἔτους θεωρίαν ~ἀπάξειν εἰς Δῆλον·	ἣν	δὴ ἀεὶ καὶ νῦν ἔτι
[45]	ὡς ~ἐπεθύμησα ταύτης τῆς σοφίας	ἣν	δὴ καλοῦσι περὶ φύσεως ἱστορίαν·
[31]	δημοτικὴν καὶ πολιτικὴν (ἀρετὴν ἐπιτετηδευκότες,	ἣν	δὴ ~καλοῦσι σωφροσύνην τε καὶ
[13]	ἔφη. ~Οὐκοῦν καὶ ἡ σωφροσύνη,	ἣν	καὶ οἱ πολλοὶ ὀνομάζουσι σωφροσύνην,
[64]	ἔφη, τὴν ἐναντίαν ἐγγύην ἢ	ἣν	~οὗτος πρὸς τοὺς δικαστὰς ἠγγυᾶτο.
[61]	ἐπονομάζουσι Στύγιον, καὶ τὴν λίμνην	ἣν	~ποιεῖ ὁ ποταμὸς ἐμβάλλων, Στύγα·
[22]	γενέσθαι ἡμᾶς καὶ τὴν οὐσίαν	ἣν	σὺ νῦν λέγεις. Οὐ γὰρ
[54]	μιμούμενος ἐμέ. Λέγω δὴ παρ᾽	ἣν	τὸ πρῶτον ἔλεγον ἀπόκρισιν, τὴν
[65]	βίον. Ἐπειδὴ (δὲ ~ἐλούσατο καὶ	ἠνέχθη	παρ᾽ αὐτὸν τὰ παιδία δύο
[43]	Ὀδυσσέα· ~στῆθος δὲ πλήξας κραδίην	ἠνίπαπε	μύθῳ· ~(τέτλαθι δή, κραδίη· καὶ
[47]	~ἀποδιδράσκειν ὑπέχειν τῇ πόλει δίκην	ἥντιν᾽	ἂν τάττῃ. Ἀλλ᾽ αἴτια μὲν
[14]	ὁ Κέβης, ἡδέως ἂν ἀκούσαιμι	ἥντινα	δόξαν ἔχεις περὶ ~αὐτῶν. ~Οὔκουν
[25]	ὄν, μή ποτε μεταβολὴν καὶ	ἡντινοῦν	ἐνδέχεται; Ἢ ~ἀεὶ αὐτῶν ἕκαστον
[13]	δ᾽ ὀρθῶς προυθυμήθην καί τι	ἠνύσαμεν,	~ἐκεῖσε ἐλθόντες τὸ σαφὲς εἰσόμεθα,
[53]	ἡ τοῦ ἀρτίου ἰδέα οὐδέποτε	ἥξει.	~Οὐ δῆτα. ~Ἄμοιρα δὴ τοῦ
[8]	~παρὰ θεοὺς δεσπότας πάνυ ἀγαθοὺς	ἥξειν,	εὖ ἴστε ὅτι εἴπερ τι
[8]	Κέβης, εἰ μὲν μὴ ᾤμην	~ἥξειν	πρῶτον μὲν παρὰ θεοὺς ἄλλους
[59]	~περιρρεῖν τὸν ἀέρα πρὸς τῇ	ἠπείρῳ	οὔσας· καὶ ἑνὶ λόγῳ, ὅπερ
[59]	ἡμῶν ~ἀφεστάναι τῇ αὐτῇ ἀποστάσει	ᾗπερ	ἀήρ τε ὕδατος ἀφέστηκεν καὶ
[25]	προσήκει τοῦτο ~πάσχειν, διαιρεθῆναι ταύτῃ	ᾗπερ	συνετέθη· εἰ δέ τι τυγχάνει
[20]	πρὸ τοῦ γενέσθαι ἔχοντες ἐγενόμεθα,	~ἠπιστάμεθα	καὶ πρὶν γενέσθαι καὶ εὐθὺς
[58]	εἴην, ἅμα δέ, εἰ ~καὶ	ἠπιστάμην,	ὁ βίος μοι δοκεῖ ὁ
[4]	οὓς προχείρους εἶχον μύθους καὶ	~ἠπιστάμην	τοὺς Αἰσώπου, τούτων ἐποίησα οἷς
[45]	γὰρ ἃ καὶ ~πρότερον σαφῶς	ἠπιστάμην,	ὥς γε ἐμαυτῷ καὶ τοῖς
[44]	δόξαν. Σιμμίου γὰρ λέγοντος ~ὅτε	ἠπόρει,	πάνυ ἐθαύμαζον (εἴ τι ἕξει
[66]	τε καὶ πήγνυτο. Καὶ αὐτὸς	ἥπτετο	καὶ εἶπεν ὅτι, ἐπειδὰν πρὸς
[58]	καὶ ἡμᾶς οἰκεῖν (τοὺς μέχρι	~Ἡρακλείων	στηλῶν ἀπὸ Φάσιδος ἐν σμικρῷ
[38]	Ἡρακλῆς, ἀλλ᾽ ὡς Ἰόλεως τὸν	Ἡρακλῆ.	~Οὐδὲν διοίσει, ἔφη. ~Ἀλλὰ πρῶτον
[38]	~Παρακαλῶ τοίνυν, ἔφην, οὐχ ὡς	Ἡρακλῆς,	ἀλλ᾽ ὡς Ἰόλεως τὸν Ἡρακλῆ.
[38]	πρὸς δύο λέγεται οὐδ᾽ ὁ	Ἡρακλῆς	οἷός τε εἶναι. ~Ἀλλὰ καὶ
[6]	περιμένειν εὐεργέτην. ~Καὶ ὁ Κέβης	ἠρέμα	ἐπιγελάσας, Ἴττω Ζεύς, ἔφη, τῇ
[35]	~Καὶ ὃς ἀκούσας ἐγέλασέν τε	ἠρέμα	καί φησιν· Βαβαί, ὦ Σιμμία·
[33]	~φιλοσοφία ἔχουσαν αὐτῶν τὴν ψυχὴν	ἠρέμα	παραμυθεῖται καὶ λύειν ~ἐπιχειρεῖ, ἐνδεικνυμένη
[45]	μνήμης καὶ δόξης λαβούσης τὸ	ἠρεμεῖν,	κατὰ ταῦτα γίγνεσθαι ~ἐπιστήμην; καὶ
[66]	~σφόδρα πιέσας αὐτοῦ τὸν πόδα	ἤρετο	εἰ αἰσθάνοιτο, (ὁ δ᾽ οὐκ
[5]	~οὕτως ἤδη τὰ λοιπὰ διελέγετο.	~Ἤρετο	οὖν αὐτὸν ὁ Κέβης· Πῶς
[35]	Καὶ ὁ Σωκράτης ἰδὼν αὐτὼ	ἤρετο,	Τί; ἔφη, ὑμῖν τὰ λεχθέντα
[42]	οὖσαν μήτε μᾶλλον μήτε ~ἧττον	ἡρμόσθαι·	ἔστιν οὕτως; ~Ἔστιν. ~Ἡ δὲ
[42]	~καὶ ἀναρμοστίαν; Καὶ τὴν μὲν	ἡρμόσθαι,	τὴν ἀγαθήν, καὶ ἔχειν ἐν
[42]	δὲ μήτε μᾶλλον μήτε ἧττον	ἡρμοσμένη	ἔστιν ὅτι πλέον ἢ ἔλαττον
[36]	καὶ (θεῖόν ἐστιν ἐν τῇ	ἡρμοσμένῃ	λύρᾳ, ~αὐτὴ δ᾽ ἡ λύρα
[42]	οὐδὲ δὴ μᾶλλον οὐδὲ ἧττον	ἥρμοσται;	~Οὕτω. ~Τοῦτο δέ γε πεπονθυῖα
[4]	καὶ ἄλλοι τινές ~με ἤδη	ἤροντο,	ἀτὰρ καὶ Εὔηνος πρῴην, ὅτι
[6]	γὰρ ἔγωγε, ὅπερ νυνδὴ σὺ	ἤρου,	καὶ Φιλολάου ἤκουσα, ὅτε ~παρ᾽
[12]	οὗ διὰ βίου ἤρων τυχεῖν	ἤρων	δὲ φρονήσεως ᾧ τε ~διεβέβληντο,
[12]	ἐλπίς ἐστιν οὗ διὰ βίου	ἤρων	τυχεῖν ἤρων δὲ φρονήσεως ᾧ
[50]	ἴσχειν, τὸ δὴ μετὰ ταῦτα	ἠρώτα,	Εἰ δή, ἦ δ᾽ ὅς,
[25]	ἔμπροσθεν (λόγῳ. Αὐτὴ ἡ ~οὐσία	ἧς	λόγον δίδομεν τοῦ εἶναι καὶ
[2]	γὰρ οἱ λόγοι τοιοῦτοί τινες	ἦσαν	ἀλλ᾽ ἀτεχνῶς ~ἄτοπόν τί μοι
[21]	~Οὐ δῆτα. ~Πρότερον ἄρα. ~Ναί.	~Ἦσαν	ἄρα, ὦ Σιμμία, αἱ ψυχαὶ
[65]	δύο γὰρ αὐτῷ ὑεῖς σμικροὶ	~ἦσαν,	εἷς δὲ μέγας καὶ αἱ
[66]	τέως μὲν ἐπιεικῶς οἷοί τε	ἦσαν	κατέχειν τὸ μὴ δακρύειν, ~ὡς
[2]	~Τί οὖν δή; Τίνες φῂς	ἦσαν	οἱ λόγοι; ~(Φαίδων) ~Ἐγώ σοι
[18]	λόγος, οὐκ ἂν οἷοί τ᾽	ἦσαν	τοῦτο ποιῆσαι ~ἔπειτα (ἐάν τις
[2]	τῶν ~ἐπιχωρίων. Πλάτων δὲ οἶμαι	ἠσθένει.	~(Ἐχεκράτης) Ξένοι δέ τινες παρῆσαν;
[38]	ἀπεδέξατο, ~ἔπειτα ἡμῶν ὡς ὀξέως	ᾔσθετο	ὃ πεπόνθεμεν ὑπὸ τῶν λόγων,
[33]	λογιζομένη ὅτι, ἐπειδάν τις σφόδρα	ἡσθῇ	ἢ ~φοβηθῇ (ἢ λυπηθῇ) ἢ
[5]	σχεδὸν οὖν ἐξ ὧν ἐγὼ	ᾔσθημαι	οὐδ᾽ ~ὁπωστιοῦν σοι ἑκὼν εἶναι
[46]	αἴτιος, ταύτῃ δὴ τῇ αἰτίᾳ	ἥσθην	τε καὶ ἔδοξέ μοι τρόπον
[33]	παντὸς ἀνθρώπου ἀναγκάζεται ἅμα τε	ἡσθῆναι	σφόδρα ἢ ~λυπηθῆναι ἐπί τῳ
[7]	χαίρειν. ~Ἀκούσας οὖν ὁ Σωκράτης	ἡσθῆναί	τέ μοι ἔδοξε τῇ τοῦ
[39]	λευκὸν ἢ ~μέλανα; Ἢ οὐχὶ	ᾔσθησαι	ὅτι πάντων τῶν τοιούτων τὰ
[39]	εἶναι τὸ ~παράπαν. Ἢ οὐκ	ᾔσθησαι	σύ πω τοῦτο γιγνόμενον; ~Πάνυ
[45]	ἄρα ~ἑκάτερον ἦν καὶ οὐκ	ἤστην	τότε δύο, ἐπεὶ δ᾽ ἐπλησίασαν
[64]	ἐκφύγω ὑμᾶς. ~Γελάσας δὲ ἅμα	ἡσυχῇ	καὶ πρὸς ἡμᾶς ἀποβλέψας εἶπεν·
[66]	~ἐν εὐφημίᾳ χρὴ τελευτᾶν. Ἀλλ᾽	ἡσυχίαν	τε ἄγετε καὶ καρτερεῖτε. ~Καὶ
[66]	καὶ καρτερεῖτε. ~Καὶ ἡμεῖς ἀκούσαντες	ᾐσχύνθημέν	τε καὶ ἐπέσχομεν τοῦ δακρύειν.
[49]	διδοίης, ἄλλην αὖ ~ὑπόθεσιν ὑποθέμενος	ἥτις	τῶν ἄνωθεν βελτίστη φαίνοιτο, (ἕως
[50]	~γίγνεσθαί τε (καὶ εἶναι, ἀλλ᾽	ἤτοι	ἀπέρχεται ἢ ἀπόλλυται ἐν τούτῳ
[52]	ἐναντία ᾖ, ἀλλ᾽ ἐπιούσης αὐτῆς	ἤτοι	~(ἀπολλύμενα ἢ ὑπεκχωροῦντα. Ἢ οὐ
[20]	ὥστε, ὅπερ λέγω, ~δυοῖν θάτερα,	ἤτοι	ἐπιστάμενοί γε αὐτὰ γεγόναμεν καὶ
[13]	ὢν καὶ ~φιλοχρήματος καὶ φιλότιμος,	ἤτοι	τὰ ἕτερα τούτων ἢ ἀμφότερα.
[66]	αὐτοῦ ἦν τὰ περὶ τὸ	ἦτρον	ψυχόμενα, καὶ ~ἐκκαλυψάμενος ἐνεκεκάλυπτο γάρ
[38]	ἰάσατο καὶ ὥσπερ πεφευγότας καὶ	ἡττημένους	ἀνεκαλέσατο καὶ ~προύτρεψεν πρὸς τὸ
[18]	μέμνημαι καὶ πείθομαι· οὐδὲν μεντἂν	ἧττον	ἀκούοιμι ~νῦν πῇ σὺ ἐπεχείρησας
[42]	ψυχὴ ἐπειδὴ οὐδὲν μᾶλλον οὐδ᾽	ἧττον	ἄλλη (ἄλλης αὐτὸ ~τοῦτο, ψυχή,
[42]	δέ γε μηδὲν μᾶλλον μηδὲ	ἧττον	ἁρμονίαν οὖσαν μήτε μᾶλλον μήτε
[42]	μᾶλλον ἢ ἐπ᾽ ἔλαττον καὶ	ἧττον	αὐτὸ ~τοῦτο εἶναι, ψυχήν; ~Οὐδ᾽
[23]	ὅτι καὶ ἐπειδὰν ἀποθάνωμεν οὐδὲν	ἧττον	ἔσται ἢ πρὶν ~γενέσθαι, εἰ
[42]	προωμολόγηται, ἔφη, μηδὲν μᾶλλον μηδ᾽	ἧττον	ἑτέραν ἑτέρας ~ψυχὴν ψυχῆς εἶναι·
[13]	οὐδ᾽ ~ἀγανακτῶ, ἡγούμενος κἀκεῖ οὐδὲν	ἧττον	ἢ ἐνθάδε δεσπόταις τε ἀγαθοῖς
[16]	ἐκ τῶν τεθνεώτων γεγονέναι ~οὐδὲν	ἧττον	ἢ τοὺς τεθνεῶτας ἐκ τῶν
[42]	ἁρμονίαν οὖσαν μήτε μᾶλλον μήτε	~ἧττον	ἡρμόσθαι· ἔστιν οὕτως; ~Ἔστιν. ~Ἡ
[42]	~Ἡ δὲ μήτε μᾶλλον μήτε	ἧττον	ἡρμοσμένη ἔστιν ὅτι πλέον ἢ
[42]	ἐστίν, οὐδὲ δὴ μᾶλλον οὐδὲ	ἧττον	ἥρμοσται; ~Οὕτω. ~Τοῦτο δέ γε
[42]	μᾶλλον μηδ᾽ ἐπὶ ~πλέον μηδ᾽	ἧττον	μηδ᾽ ἐπ᾽ ἔλαττον ἑτέραν ἑτέρας
[58]	τεθὲν οὐχ ἕξει ~μᾶλλον οὐδ᾽	ἧττον	οὐδαμόσε κλιθῆναι, ὁμοίως δ᾽ ἔχον
[42]	εἴη καὶ πλείων, εἰ δ᾽	ἧττόν	τε καὶ ἐπ᾽ ~ἔλαττον, ἥττων
[40]	~αὐτὸν τὸν πρὸ τοῦ θανάτου	ἧττον	τοῖς παροῦσιν ἀηδὴς ἔσομαι ὀδυρόμενος,
[42]	ἧττόν τε καὶ ἐπ᾽ ~ἔλαττον,	ἥττων	τε καὶ ἐλάττων; ~Πάνυ γε.
[1]	αὐτὸς ἐσώθη. Τῷ οὖν ~Ἀπόλλωνι	ηὔξαντο	ὡς λέγεται τότε, εἰ σωθεῖεν,
[46]	~αὐτῶν. Ταῦτα δὴ λογιζόμενος ἅσμενος	ηὑρηκέναι	ᾤμην διδάσκαλον τῆς ~αἰτίας περὶ
[60]	εἶπε, λέγων αὐτό ~τῆλε μάλ᾽	ᾗχι	βάθιστον ὑπὸ χθονός ἐστι βέρεθρον·