Alphabétiquement     [«   »]
1
11
1
ἢ 236
18
23
5
Fréquences     [«    »]
215 εἶναι
233 τε
219 τοῦ
236 ἢ
244 ἔφη
280 δὲ
330 τὸ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Phedon


Chapitre
[37]   καὶ πλέον ἔτι τῷ λέγοντι     σὺ λέγεις ~συγχωρήσειεν, δοὺς
[35]   εἰδέναι ἐν τῷ νῦν βίῳ     ἀδύνατον ~εἶναι παγχάλεπόν τι,
[26]   ~Τί δὲ ψυχή; ὁρατὸν     ἀιδές; ~Οὐχ ὑπ᾽ ἀνθρώπων γε,
[39]   αὖ ταχὺν βραδὺν     αἰσχρὸν καλὸν λευκὸν
[56]   τοιούτων βουλόμενος τι εἰπεῖν     ἀκοῦσαι. ~Ἀλλὰ μήν, δ᾽
[20]   ἐφάνη, αἰσθόμενόν τι ἰδόντα     ἀκούσαντα ~ἤ τινα ἄλλην αἴσθησιν
[18]   τίς τι ἕτερον ~ἰδὼν     ἀκούσας τινα ἄλλην αἴσθησιν
[57]   τοιοῦτον, φόνων ἀδίκων ἡμμένην     ἄλλ᾽ ~ἄττα τοιαῦτα εἰργασμένην,
[19]   ἐλέγομεν, ~ξύλα λίθους     ἄλλα ἄττα ἰδόντες ἴσα, ἐκ
[62]   ἀδίκους καὶ παρανόμους πολλοὺς ~ἐξειργασμένοι     ἄλλα ὅσα τοιαῦτα τυγχάνει ὄντα,
[26]   τῇ τῶν ἀνθρώπων φύσει ἐλέγομεν·     ~ἄλλῃ τινὶ οἴει; ~Τῇ τῶν
[42]   Σιμμία, τῇδε; Δοκεῖ σοι ἁρμονίᾳ     ἄλλῃ (τινὶ ~συνθέσει προσήκειν ἄλλως
[39]   σμικρὸν ἐξευρεῖν ἄνθρωπον ~κύνα     ἄλλο ὁτιοῦν; αὖ ταχὺν
[46]   βέλτιστον ~αὐτῷ ἐστιν εἶναι     (ἄλλο ὁτιοῦν πάσχειν ποιεῖν·
[49]   ~χρῶμα εὐανθὲς ἔχον σχῆμα     ἄλλο ὁτιοῦν τῶν τοιούτων, τὰ
[18]   ὅταν ἴδωσιν λύραν ἱμάτιον     ἄλλο τι οἷς τὰ ~παιδικὰ
[18]   τις ἐπὶ τὰ διαγράμματα ἄγῃ     ἄλλο τι τῶν τοιούτων, ~ἐνταῦθα
[25]   ~ὡσαύτως ἀεὶ ἔχει κατὰ ταὐτὰ     ἄλλοτ᾽ ἄλλως; Αὐτὸ τὸ ἴσον,
[1]   ~φάρμακον ἔπιεν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ,     ἄλλου του ἤκουσας; ~(Φαίδων) Αὐτός,
[25]   ἀνθρώπων ἵππων (ἱματίων     ἄλλων ~ὡντινωνοῦν τοιούτων, ἴσων
[29]   διάγουσα; Οὕτω φῶμεν, Κέβης,     ~ἄλλως; ~Οὕτω νὴ Δία, ἔφη
[13]   φιλότιμος, ἤτοι τὰ ἕτερα τούτων     ἀμφότερα. ~Πάνυ, ἔφη, ἔχει οὕτως
[21]   Σιμμία; Ἐπισταμένους ἡμᾶς γεγονέναι,  (ἢ   ~ἀναμιμνῄσκεσθαι ὕστερον ὧν πρότερον ἐπιστήμην
[20]   οὕς φαμεν μανθάνειν, οὐδὲν ἀλλ᾽     ἀναμιμνῄσκονται ~οὗτοι, καὶ μάθησις
[18]   μάθησις ~οὐκ ἄλλο τι     ἀνάμνησις τυγχάνει οὖσα, καὶ κατὰ
[62]   αὐτοῖς τὸν ἄλλον βίον ~βιῶσιν,     ἀνδροφόνοι τοιούτῳ τινὶ ἄλλῳ τρόπῳ
[19]   ~Οὐκοῦν ὁμοίου ὄντος τούτοις     ἀνομοίου; ~Πάνυ γε. ~Διαφέρει δέ
[55]   εἶναι, ~ἄλλο τι τὰ τρία     ἀνώλεθρα ἂν ἦν; ~Πῶς γὰρ
[26]   οὖν περὶ ψυχῆς λέγομεν; Ὁρατὸν     ἀόρατον εἶναι; ~Οὐχ ὁρατόν. ~Ἀιδὲς
[60]   δὲ παντάπασιν κύκλῳ περιελθόντα,     ἅπαξ καὶ ~πλεονάκις περιελιχθέντα
[9]   ὅτι οὐδὲν ἄλλο αὐτοὶ ἐπιτηδεύουσιν     ἀποθνῄσκειν ~τε καὶ τεθνάναι. Εἰ
[52]   τοῦ ψυχροῦ αὐτῷ ὑπεξιέναι     ἀπολεῖσθαι, ~οὐ μέντοι ποτὲ τολμήσειν
[52]   τοῦ θερμοῦ ὑπεκχωρήσειν αὐτῷ     ἀπολεῖσθαι. ~Πάνυ γε. ~Καὶ τὸ
[50]   (καὶ εἶναι, ἀλλ᾽ ἤτοι ἀπέρχεται     ἀπόλλυται ἐν τούτῳ τῷ ~παθήματι.
[45]   ἑνὶ λόγῳ δι᾽ ὅτι γίγνεται     ἀπόλλυται ἔστι, κατὰ τοῦτον
[46]   εὑρεῖν περὶ ἑκάστου ὅπῃ ~γίγνεται     ἀπόλλυται ἔστι, τοῦτο δεῖν
[42]   ἆρ᾽ ἄν τι πλέον κακίας     ἀρετῆς μετέχοι ἑτέρα ~ἑτέρας, εἴπερ
[9]   σῶμα πότερον τιμᾶν δοκεῖ σοι     ~ἀτιμάζειν, (καθ᾽ ὅσον μὴ πολλὴ
[33]   πιστεύειν δὲ μηδενὶ ἄλλῳ ~ἀλλ᾽  (ἢ   αὐτὴν αὑτῇ, ὅτι ἂν νοήσῃ
[44]   εἴ τέ τι βούλει, προσθῇς     ἀφέλῃς. ~Καὶ Κέβης, ἀλλ᾽
[19]   ἀλλ᾽ ἐκ τοῦ ἰδεῖν     ἅψασθαι ἔκ τινος ἄλλης
[58]   μορίῳ, ὥσπερ περὶ τέλμα ~μύρμηκας     βατράχους περὶ τὴν θάλατταν οἰκοῦντας,
[57]   ~δὴ καὶ μέγιστα λέγεται ὠφελεῖν     βλάπτειν τὸν τελευτήσαντα εὐθὺς ἐν
[47]   ~τὰ ὀστᾶ περὶ Μέγαρα     Βοιωτοὺς ἦν, ὑπὸ δόξης φερόμενα
[39]   ἄλλο ὁτιοῦν; αὖ ταχὺν     βραδὺν αἰσχρὸν καλὸν
[65]   ὀλίγον ὕστερον πιὼν ~ἄλλο γε     γέλωτα ὀφλήσειν παρ᾽ ἐμαυτῷ, γλιχόμενος
[25]   ἐστιν, καὶ ἐκ τούτων θαρρεῖν  ~ἢ   δεδιέναι ὑπὲρ τῆς ἡμετέρας ψυχῆς;
[27]   ὁρᾶν διὰ τοῦ ἀκούειν     δι᾽ ἄλλης ~τινὸς αἰσθήσεως τοῦτο
[27]   τι διὰ τοῦ ὁρᾶν     διὰ τοῦ ἀκούειν δι᾽
[27]   ~προσχρῆται εἰς τὸ σκοπεῖν τι     διὰ τοῦ ὁρᾶν διὰ
[49]   αἰτίαν εἶναι (τοῦ δύο ~γενέσθαι     διασχισθέντος τὴν σχίσιν οὐκ εὐλαβοῖο
[36]   κατάξῃ τις τὴν λύραν     ~διατέμῃ καὶ διαρρήξῃ τὰς χορδάς,
[49]   σκέψαιο εἴ σοι ἀλλήλοις συμφωνεῖ     διαφωνεῖ· ἐπειδὴ δὲ ~ἐκείνης αὐτῆς
[49]   δι᾽ ἓν ἄλλο καλὸν εἶναι  ~ἢ   διότι μετέχει ἐκείνου τοῦ καλοῦ·
[29]   αὖ τὸ παράπαν ἀδιαλύτῳ εἶναι     ἐγγύς τι τούτου; ~(Πῶς γὰρ
[38]   δὲ ἐπὶ πολὺ ὑψηλοτέρου     ἐγώ. καταψήσας οὖν μου τὴν
[44]   ἀποθανὼν ἐκεῖ εὖ πράξειν διαφερόντως     εἰ ἐν ἄλλῳ βίῳ ~βιοὺς
[15]   ἀποθανόντων τοὺς ζῶντας, ἄλλο τι     εἶεν (ἂν αἱ ψυχαὶ ~ἡμῶν
[46]   εὑρεῖν, ὅπῃ βέλτιστον ~αὐτῷ ἐστιν     εἶναι (ἄλλο ὁτιοῦν πάσχειν
[23]   τε καὶ ~γιγνομένῃ μηδαμόθεν ἄλλοθεν     ἐκ θανάτου καὶ τοῦ τεθνάναι
[15]   ἐναντίον, μηδαμόθεν ~ἄλλοθεν αὐτὸ γίγνεσθαι     ἐκ τοῦ αὐτῷ ἐναντίου. Οἷον
[19]   μηδὲ ~δυνατὸν εἶναι ἐννοῆσαι ἀλλ᾽     ἐκ τοῦ ἰδεῖν ἅψασθαι
[15]   οὑτωσὶ γίγνεται πάντα, οὐκ ἄλλοθεν     ~ἐκ τῶν ἐναντίων τὰ ἐναντία,
[15]   οὐδαμόθεν ~ἄλλοθεν γίγνονται οἱ ζῶντες     ἐκ τῶν τεθνεώτων· εἰ δὲ
[19]   ἐκ τοῦ ἰδεῖν ἅψασθαι     ἔκ τινος ἄλλης τῶν ~αἰσθήσεων·
[12]   ἄλλοθι ~καθαρῶς ἐντεύξεσθαι φρονήσει ἀλλ᾽     ἐκεῖ. Εἰ δὲ τοῦτο οὕτως
[64]   ταφῇ ὡς προτίθεται Σωκράτη     ἐκφέρει κατορύττει. Εὖ γὰρ
[42]   ἧττον ἡρμοσμένη ἔστιν ὅτι πλέον     ἔλαττον ~ἁρμονίας μετέχει, τὸ
[64]   Σώκρατες· τί δὲ ~τούτοις     ἐμοὶ ἐπιστέλλεις περὶ τῶν
[12]   ἄλλοθι ~ἐντεύξεσθαι αὐτῇ (ἀξίως λόγου     ἐν Ἅιδου, ἀγανακτήσει τε ~ἀποθνῄσκων
[21]   αὐτὰς γιγνόμεθα, ὡς ἄρτι ὡμολογήσαμεν     ἐν τούτῳ ἀπόλλυμεν ~ἐν ᾧπερ
[35]   τέρπονται ἐκείνην τὴν ἡμέραν διαφερόντως     ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ. ~Ἐγὼ
[35]   μὴ ~δυσκολώτερόν τι νῦν διάκειμαι     ἐν τῷ πρόσθεν βίῳ· καί,
[60]   μὲν ~βαθυτέρους καὶ ἀναπεπταμένους μᾶλλον     ἐν ἡμεῖς οἰκοῦμεν, τοὺς
[19]   ὥσπερ αὐτὸ τὸ ~ἔστιν,     ἐνδεῖ τι ἐκείνου τῷ τοιοῦτον
[38]   λόγῳ; (ἢ) καὶ ἱκανῶς ~ἐβοήθησεν     ἐνδεῶς; Πάντα ἡμῖν δίελθε ὡς
[13]   ~ἀγανακτῶ, ἡγούμενος κἀκεῖ οὐδὲν ἧττον     ἐνθάδε δεσπόταις τε ἀγαθοῖς ~ἐντεύξεσθαι
[42]   ψυχῆς ἐπὶ πλέον καὶ μᾶλλον     ἐπ᾽ ἔλαττον καὶ ἧττον αὐτὸ
[33]   ἡσθῇ ~φοβηθῇ (ἢ λυπηθῇ)     ἐπιθυμήσῃ, οὐδὲν τοσοῦτον κακὸν ἔπαθεν
[36]   χαλασθῇ τὸ σῶμα ἡμῶν ~ἀμέτρως     ἐπιταθῇ ὑπὸ νόσων καὶ ἄλλων
[45]   δι᾽ ὅτι γίγνεται ἀπόλλυται     ἔστι, κατὰ τοῦτον τὸν ~τρόπον
[46]   ἑκάστου ὅπῃ ~γίγνεται ἀπόλλυται     ἔστι, τοῦτο δεῖν περὶ αὐτοῦ
[35]   ~διαπράξασθαι, μαθεῖν ὅπῃ ἔχει     εὑρεῖν ἤ, εἰ ταῦτα ἀδύνατον,
[6]   καὶ οἷς ~βέλτιον ὂν> τεθνάναι     ζῆν, οἷς δὲ βέλτιον τεθνάναι,
[49]   ἄλλο τι ποιεῖ αὐτὸ ~καλὸν     ἐκείνου τοῦ καλοῦ εἴτε
[19]   ἔστιν ὅτε ἄνισά σοι ἐφάνη,     ἰσότης ἀνισότης; ~Οὐδεπώποτέ γε,
[60]   ~ἐκροῆς, καὶ ἔνια μὲν καταντικρὺ  ἢ>   (εἰσρεῖ) ἐξέπεσεν, ἔνια δὲ
[60]   ἐμβάλλει, τὰ μὲν ~πολὺ κατωτέρω  ἢ>   ἐπηντλεῖτο, τὰ δὲ ὀλίγον·
[64]   Κρίτωνα, ἔφη, τὴν ἐναντίαν ἐγγύην     ἣν ~οὗτος πρὸς τοὺς δικαστὰς
[20]   τοῦτό γε ἐφάνη, αἰσθόμενόν τι     ἰδόντα ἀκούσαντα ~ἤ τινα
[18]   Τόνδε. ἐάν τίς τι ἕτερον     ~ἰδὼν ἀκούσας τινα
[62]   διὰ τὰ μεγέθη τῶν ἁμαρτημάτων,     ~ἱεροσυλίας πολλὰς καὶ μεγάλας
[18]   οἱ ἐρασταί, ὅταν ἴδωσιν λύραν     ἱμάτιον ἄλλο τι οἷς
[37]   πολυχρονιώτερόν ἐστι τὸ ~γένος ἀνθρώπου     ἱματίου ἐν χρείᾳ τε ὄντος
[25]   καλῶν, οἷον ἀνθρώπων ἵππων     (ἱματίων ἄλλων ~ὡντινωνοῦν τοιούτων,
[25]   τῶν πολλῶν καλῶν, οἷον ἀνθρώπων     ἵππων (ἱματίων ἄλλων
[25]   (ἱματίων ἄλλων ~ὡντινωνοῦν τοιούτων,     ἴσων (ἢ καλῶν) πάντων
[43]   αὐτῆς πολὺ θειοτέρου τινὸς πράγματος     ~καθ᾽ ἁρμονίαν; ~Νὴ Δία,
[52]   τῶν ὄντων τοῦτο γὰρ ἐρωτῶ     καὶ ἄλλο (τι ἔστι
[43]   τοῖς κατὰ τὸ σῶμα πάθεσιν     καὶ ἐναντιουμένην; ~Λέγω δὲ τὸ
[38]   ἀλλὰ πρᾴως ἐβοήθει τῷ λόγῳ;  (ἢ)   καὶ ἱκανῶς ~ἐβοήθησεν ἐνδεῶς;
[20]   λόγος ἡμῖν μᾶλλόν τι     καὶ περὶ αὐτοῦ τοῦ καλοῦ
[60]   παντάπασιν κύκλῳ περιελθόντα, ἅπαξ     καὶ ~πλεονάκις περιελιχθέντα περὶ τὴν
[38]   μὴ οὐδενὸς ἄξιοι εἶμεν κριταὶ     καὶ τὰ πράγματα αὐτὰ ἄπιστα
[39]   ταχὺν βραδὺν αἰσχρὸν     καλὸν λευκὸν ~μέλανα;
[25]   ἄλλων ~ὡντινωνοῦν τοιούτων, ἴσων  (ἢ   καλῶν) πάντων τῶν ἐκείνοις
[8]   ταύτην ἐν νῷ ~ἔχεις ἀπιέναι,     κἂν ἡμῖν μεταδοίης; (Κοινὸν γὰρ
[64]   μὴ ὁρῶν μου τὸ σῶμα     καόμενον ~ἢ κατορυττόμενον ἀγανακτῇ ὑπὲρ
[14]   ~σώματος, καὶ ἐκβαίνουσα ὥσπερ πνεῦμα     καπνὸς διασκεδασθεῖσα οἴχηται ~διαπτομένη καὶ
[58]   μέντοι ἀληθῆ, χαλεπώτερόν μοι φαίνεται     κατὰ ~τὴν Γλαύκου τέχνην, καὶ
[36]   πολὺν χρόνον παραμένειν, (ἕως ἂν     ~κατακαυθῇ κατασαπῇ ὅρα οὖν
[36]   τοῦ θνητοῦ συγγενῆ. Ἐπειδὰν οὖν     κατάξῃ τις τὴν λύραν
[36]   παραμένειν, (ἕως ἂν ~κατακαυθῇ     κατασαπῇ ὅρα οὖν πρὸς τοῦτον
[64]   προτίθεται Σωκράτη ἐκφέρει     κατορύττει. Εὖ γὰρ ἴσθι,
[64]   μου τὸ σῶμα καόμενον  ~ἢ   κατορυττόμενον ἀγανακτῇ ὑπὲρ ἐμοῦ ὡς
[39]   σφόδρα σμικρὸν ἐξευρεῖν ἄνθρωπον     ~κύνα ἄλλο ὁτιοῦν;
[39]   βραδὺν αἰσχρὸν καλὸν     λευκὸν ~μέλανα; οὐχὶ
[19]   ὧν νυνδὴ ἐλέγομεν, ~ξύλα     λίθους ἄλλα ἄττα ἰδόντες
[35]   καὶ ἀκινδυνότερον ἐπὶ βεβαιοτέρου ~ὀχήματος,  (ἢ)   λόγου θείου τινός, διαπορευθῆναι. καὶ
[39]   τις μεῖζον τούτου κακὸν πάθοι     λόγους μισήσας. ~Γίγνεται δὲ ἐκ
[33]   τις σφόδρα ἡσθῇ ~φοβηθῇ  (ἢ   λυπηθῇ) ἐπιθυμήσῃ, οὐδὲν τοσοῦτον
[33]   ἀναγκάζεται ἅμα τε ἡσθῆναι σφόδρα     ~λυπηθῆναι ἐπί τῳ καὶ ἡγεῖσθαι
[35]   ἕν γέ τι τούτων ~διαπράξασθαι,     μαθεῖν ὅπῃ ἔχει εὑρεῖν
[49]   ἑτέρου οὐδενὶ ἄλλῳ ~μεῖζόν ἐστιν     μεγέθει, καὶ διὰ τοῦτο μεῖζον,
[39]   αἰσχρὸν καλὸν λευκὸν     ~μέλανα; οὐχὶ ᾔσθησαι ὅτι
[49]   οἶσθα ἄλλως πως ἕκαστον γιγνόμενον     μετασχὸν τῆς ἰδίας ~οὐσίας ἑκάστου
[19]   τὸ ἴσον· φῶμέν τι εἶναι     μηδέν; ~(Φῶμεν μέντοι νὴ Δί᾽
[62]   ἡμαρτηκέναι ἁμαρτήματα, οἷον πρὸς πατέρα     μητέρα ~(ὑπ᾽ ὀργῆς βίαιόν τι
[31]   που μελιττῶν σφηκῶν     μυρμήκων, καὶ εἰς ταὐτόν γε
[33]   ὧν ἄν τις οἰηθείη, οἷον     νοσήσας τι ἀναλώσας διὰ
[19]   οὐκ ἐξ ὧν νυνδὴ ἐλέγομεν,     ~ξύλα λίθους ἄλλα
[45]   τὸ αἷμά ἐστιν φρονοῦμεν,     ἀὴρ τὸ πῦρ;
[7]   ~Σώκρατες, τοὐναντίον εἶναι εἰκὸς     νυνδὴ ἐλέγετο· τοὺς μὲν
[13]   τὴν ἐμὴν δόξαν οὐκ ἄλλοι     οἱ πεφιλοσοφηκότες ὀρθῶς. ~Ὧν δὴ
[19]   εἴληφας; ~Ἀληθέστατα, ἔφη, λέγεις. ~Οὐκοῦν     ὁμοίου ὄντος τούτοις ἀνομοίου;
[50]   σμικρότητα οὐκ ἐθέλειν εἶναι ἕτερον     ὅπερ ~ἦν. Ὥσπερ ἐγὼ δεξάμενος
[29]   τὸ δὲ οὐδὲν ἄλλο ~ἐστὶν     ὀρθῶς φιλοσοφοῦσα καὶ τῷ ὄντι
[59]   καὶ ἔτι πλειόνων καὶ καλλιόνων     ὅσα ἡμεῖς ~ἑωράκαμεν. Καὶ γὰρ
[46]   ἄλλην τινὰ αὐτοῖς αἰτίαν ἐπενεγκεῖν     ὅτι βέλτιστον αὐτὰ ~οὕτως ἔχειν
[49]   σὺ μὲν οὐδὲν ἄλλο λέγεις     ὅτι τὸ μεῖζον πᾶν ἕτερον
[49]   καλῷ τὰ καλὰ (γίγνεται) καλά·     οὐ καὶ σοὶ δοκεῖ; ~Δοκεῖ.
[29]   τῷ ὄντι (τεθνάναι μελετῶσα ῥᾳδίως·     ~οὐ τοῦτ᾽ ἂν εἴη μελέτη
[20]   ἐπιστήμην ~ἔχειν καὶ μὴ ἀπολωλεκέναι·     οὐ τοῦτο λήθην λέγομεν,
[38]   φῄς, ἔνδηλός τι ~ἐγένετο ἀχθόμενος     οὔ, ἀλλὰ πρᾴως ἐβοήθει τῷ
[10]   κτῆσιν; Πότερον ἐμπόδιον τὸ ~σῶμα     οὔ, ἐάν τις αὐτὸ ἐν
[29]   ὡς ἔπος εἰπεῖν ἀθάνατά ἐστιν·  ~ἢ   οὔ; ~Ναί. ~Ἡ δὲ ψυχὴ
[52]   ~ὀνόματος τυγχάνειν ὅπερ νῦν λέγομεν·     οὔ; ~Πάνυ γε. ~Ἆρα μόνον
[33]   ταῦτα δὲ μάλιστα ~τὰ> ὁρατά·     οὔ; ~Πάνυ γε. ~(Οὐκοῦν ἐν
[16]   Τὸ γὰρ ἀποθνῄσκειν σαφὲς δήπου,     οὔ; ~Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη.
[16]   δ᾽ ἀνεγείρεσθαι. ἱκανῶς σοι, ἔφη,     οὔ; ~Πάνυ μὲν οὖν. ~Λέγε
[55]   τῶν ἄλλων οὕτως ἂν ~διεμαχόμεθα.     οὔ; ~Πάνυ μὲν οὖν. ~Οὐκοῦν
[43]   ψυχὴν τοῖς κατὰ τὸ σῶμα·     οὔ; ~Πάνυ μὲν οὖν. ~Οὐκοῦν
[21]   ἐπίσταται ἔχοι ἂν δοῦναι λόγον     οὔ; ~Πολλὴ ἀνάγκη, ἔφη,
[52]   αὐτῶν ἄρτιός ἐστιν ἀεί· συγχωρεῖς     οὔ; ~Πῶς γὰρ οὔκ; ἔφη.
[66]   ~πρὸς τὸ ἀποσπεῖσαί τινι; ἔξεστιν     οὔ; ~Τοσοῦτον, ἔφη, Σώκρατες,
[12]   καὶ χωρισμὸς ψυχῆς ἀπὸ σώματος·     οὔ; ~Φαίνεται. ~Οὐκοῦν, ὅπερ ἐν
[19]   Τὸ τοιοῦτον πεπόνθαμεν καὶ ἡμεῖς     οὒ περί τε τὰ ἴσα
[11]   μηδὲν καθαρῶς ~γνῶναι, δυοῖν θάτερον,     οὐδαμοῦ ἔστιν κτήσασθαι τὸ εἰδέναι
[54]   δ᾽ ἔστι τι ζωῇ ἐναντίον     οὐδέν; ~Ἔστιν, ἔφη. ~Τί; ~Θάνατος.
[19]   τοιοῦτον εἶναι οἷον τὸ ἴσον,     οὐδέν; ~Καὶ πολύ γε, ἔφη,
[10]   Φαμέν τι εἶναι δίκαιον αὐτὸ     οὐδέν; ~Φαμὲν μέντοι νὴ Δία.
[49]   σμικρῷ τινι μέγαν τινὰ ~εἶναι·     οὐκ ἂν φοβοῖο ταῦτα; ~Καὶ
[31]   τῶν τοιούτων θηρίων ~εἰκὸς ἐνδύεσθαι.     οὐκ οἴει; ~Πάνυ μὲν οὖν
[35]   νῦν βίῳ ἀδύνατον ~εἶναι     παγχάλεπόν τι, τὸ μέντοι αὖ
[8]   ἔφη Κρίτων, ἄλλο γε     πάλαι μοι λέγει μέλλων
[25]   ὁμωνύμων; ~Ἆρα κατὰ ταὐτὰ ἔχει,     πᾶν τοὐναντίον ἐκείνοις οὔτε αὐτὰ
[25]   τοιούτων, ἴσων (ἢ καλῶν)     πάντων τῶν ἐκείνοις ὁμωνύμων; ~Ἆρα
[42]   ἂν ἐκεῖνα ~ποιῇ     πάσχῃ; ~Συνέφη. ~Οὐκ ἄρα ἡγεῖσθαί
[64]   ἐπιστέλλεις περὶ τῶν παίδων     περὶ ἄλλου του, ὅτι ἄν
[47]   τὰ νεῦρα καὶ ~τὰ ὀστᾶ     περὶ Μέγαρα Βοιωτοὺς ἦν,
[64]   δὲ ~τούτοις ἐμοὶ ἐπιστέλλεις     περὶ τῶν παίδων περὶ
[66]   χρὴ ποιεῖν; ~Οὐδὲν ἄλλο, ἔφη,     πιόντα περιιέναι, ἕως ἄν σου
[31]   καὶ ἱεράκων καὶ ἰκτίνων γένη·     ποῖ ἂν ἄλλοσέ φαμεν τὰς
[46]   εἶναι (ἄλλο ὁτιοῦν πάσχειν     ποιεῖν· ἐκ δὲ δὴ τοῦ
[42]   ἄλλο παρ᾽ ἂν ἐκεῖνα     ~ποιῇ πάσχῃ; ~Συνέφη. ~Οὐκ
[23]   ἐπειδὰν ἀποθάνωμεν οὐδὲν ἧττον ἔσται     πρὶν ~γενέσθαι, εἰ μέλλει τέλος
[8]   πειραθῶ πιθανώτερον πρὸς ὑμᾶς ἀπολογήσασθαι     ~πρὸς τοὺς δικαστάς. Ἐγὼ γάρ,
[50]   ~(προσίῃ τὸ ἐναντίον, τὸ σμικρόν,     προσελθόντος ἐκείνου ἀπολωλέναι· ~ὑπομένον δὲ
[64]   λέγῃ ἐν ~τῇ ταφῇ ὡς     προτίθεται Σωκράτη ἐκφέρει
[58]   τις αὐτοῦ ἐπ᾽ ἄκρα ἔλθοι     πτηνὸς ~γενόμενος ἀνάπτοιτο, κατιδεῖν ἂν>
[55]   τοῦτο μὲν δὴ ἀποδεδεῖχθαι φῶμεν;     πῶς δοκεῖ; ~Καὶ μάλα γε
[19]   ἴσον, καὶ αὐτοῦ ἐνδεέστερά ἐστιν·  ~ἢ   πῶς λέγομεν; ~Οὕτως. ~Πρὸ τοῦ
[35]   οὐδὲν ὄρνεον ᾄδει ὅταν ~πεινῇ     ῥιγῷ τινα ἄλλην λύπην
[49]   δὲ ἔλαττον ~οὐδενὶ ἄλλῳ ἔλαττον     σμικρότητι, καὶ διὰ τοῦτο ἔλαττον,
[46]   πότερον γῆ πλατεῖά ἐστιν     (στρογγύλη, ἐπειδὴ δὲ ~φράσειεν, ἐπεκδιηγήσεσθαι
[34]   ὧν οἱ πολλοὶ ἕνεκά φασιν·     σὺ οἴει; ~(Οὐ δῆτα ἔγωγε.
[37]   τί ἐροῦμεν, ἔπειτα ~(δὲ) ἀκούσαντας     συγχωρεῖν αὐτοῖς ἐάν τι δοκῶσι
[31]   ~ἥμερον γένος, που μελιττῶν     σφηκῶν μυρμήκων, καὶ εἰς
[39]   μεγάλων· οἴει τι ~σπανιώτερον εἶναι     σφόδρα μέγαν σφόδρα σμικρὸν
[39]   ~σπανιώτερον εἶναι σφόδρα μέγαν     σφόδρα σμικρὸν ἐξευρεῖν ἄνθρωπον
[49]   ὁτιοῦν, ~χρῶμα εὐανθὲς ἔχον     σχῆμα ἄλλο ὁτιοῦν τῶν
[10]   τε καὶ ἀκοὴ τοῖς ~ἀνθρώποις,     τά γε τοιαῦτα καὶ οἱ
[63]   νοῦν ἔχοντι ἀνδρί· ὅτι μέντοι     ταῦτ᾽ ἐστὶν τοιαῦτ᾽ ἄττα
[41]   ἀπολλύμενον οὐδὲν παύεται. Ἆρα ἄλλ᾽     ταῦτ᾽ ~ἐστίν, Σιμμία τε
[11]   οὐδαμοῦ ἔστιν κτήσασθαι τὸ εἰδέναι     ~τελευτήσασιν· τότε (γὰρ αὐτὴ καθ᾽
[49]   αἰτίαν ~τοῦ δύο γενέσθαι ἀλλ᾽     τὴν τῆς δυάδος μετάσχεσιν, καὶ
[9]   Σιμμίας. ~Ἆρα μὴ ἄλλο τι     τὴν τῆς ψυχῆς ἀπὸ τοῦ
[46]   καὶ ~περὶ τῶν ἄλλων ἀλλ᾽     τὸ ἄριστον καὶ τὸ βέλτιστον.
[45]   ἐπειδὰν ἑνί τις προσθῇ ἕν,     ~τὸ ἓν προσετέθη δύο
[42]   πλέον ἔλαττον ~ἁρμονίας μετέχει,     τὸ ἴσον; ~Τὸ ἴσον. ~Οὐκοῦν
[45]   ἓν προσετέθη δύο γέγονεν,     τὸ προστεθέν> τὸ προστεθὲν
[45]   δύο γέγονεν, τὸ προστεθέν>     τὸ προστεθὲν καὶ ~προσετέθη
[45]   φρονοῦμεν, ἀὴρ     τὸ πῦρ; ~τούτων μὲν
[11]   ~καὶ μάχας οὐδὲν ἄλλο παρέχει     τὸ σῶμα καὶ αἱ τούτου
[30]   ἄλλο δοκεῖν εἶναι ἀληθὲς ἀλλ᾽     τὸ σωματοειδές, οὗ τις ἂν
[63]   ὅτι μέντοι ταῦτ᾽ ἐστὶν     τοιαῦτ᾽ ἄττα περὶ τὰς ~ψυχὰς
[13]   ~πιθανώτερός εἰμι ἐν τῇ ἀπολογίᾳ     τοῖς Ἀθηναίων δικασταῖς, εὖ ἂν
[8]   λέγεται, πολὺ ἄμεινον τοῖς ἀγαθοῖς     τοῖς κακοῖς. ~Τί οὖν, ἔφη
[48]   ὄντα ἐν εἰκόσι μᾶλλον σκοπεῖν     τὸν ἐν (τοῖς) ἔργοις. ~Ἀλλ᾽
[56]   ὅντινά τις ἄλλον καιρὸν ἀναβάλλοιτο     τὸν ~νῦν παρόντα, περὶ τῶν
[45]   δύο γεγονέναι· ἐναντία γὰρ (γίγνεται     τότε ~αἰτία τοῦ δύο γίγνεσθαι.
[38]   Σωκράτη οὐ πώποτε μᾶλλον ~ἠγάσθην     τότε παραγενόμενος. (Τὸ μὲν οὖν
[41]   τοὺς ἔμπροσθε λόγους οὐκ ἀποδέχεσθε,     τοὺς ~μέν, τοὺς δ᾽ οὔ;
[16]   τῶν τεθνεώτων γεγονέναι ~οὐδὲν ἧττον     τοὺς τεθνεῶτας ἐκ τῶν ζώντων,
[9]   παντὶ τῷ βίῳ μηδὲν ἄλλο     τοῦτο, ἥκοντος δὲ δὴ αὐτοῦ
[9]   ἄλλο τι θάνατος     τοῦτο; ~Οὔκ, ἀλλὰ τοῦτο, ἔφη.
[59]   ἔτι ἐκ λαμπροτέρων καὶ καθαρωτέρων     τούτων· τὴν μὲν γὰρ ~ἁλουργῆ
[27]   τῷ ἀεὶ ~ὡσαύτως ἔχοντι μᾶλλον     τῷ μή. ~Τί δὲ τὸ
[25]   ὅτῳ ποτ᾽ ἂν ἄλλῳ ἐπιλάβοιο  ~ἢ   τῷ τῆς διανοίας λογισμῷ, ἀλλ᾽
[32]   ~ἀπιόντι οὐ θέμις ἀφικνεῖσθαι ἀλλ᾽     τῷ φιλομαθεῖ. ἀλλὰ τούτων ἕνεκα,
[52]   ~θερμόν, ἀλλὰ προσιόντος τοῦ θερμοῦ     ὑπεκχωρήσειν αὐτῷ ἀπολεῖσθαι. ~Πάνυ
[52]   ἀλλ᾽ ἐπιούσης αὐτῆς ἤτοι ~(ἀπολλύμενα     ὑπεκχωροῦντα. οὐ φήσομεν τὰ
[52]   αὖ προσιόντος τοῦ ψυχροῦ αὐτῷ     ὑπεξιέναι ἀπολεῖσθαι, ~οὐ μέντοι
[20]   καὶ ἐπιστάμεθα διὰ βίου ~πάντες,     ὕστερον, οὕς φαμεν μανθάνειν, οὐδὲν
[50]   ~ὑπερέχεσθαι, ἀλλὰ δυοῖν τὸ ἕτερον,     φεύγειν καὶ ὑπεκχωρεῖν ὅταν αὐτῷ
[42]   ἐναντία γε ἁρμονία κινηθῆναι ἂν     φθέγξασθαι τι ἄλλο ~ἐναντιωθῆναι
[33]   ὅτι, ἐπειδάν τις σφόδρα ἡσθῇ     ~φοβηθῇ (ἢ λυπηθῇ) ἐπιθυμήσῃ,
[62]   ~ἱεροσυλίας πολλὰς καὶ μεγάλας     φόνους ἀδίκους καὶ παρανόμους πολλοὺς
[57]   ~ἀκάθαρτον καί τι πεποιηκυῖαν τοιοῦτον,     φόνων ἀδίκων ἡμμένην ἄλλ᾽
[59]   τὴν δὲ ὅση ~λευκὴ γύψου     χιόνος λευκοτέραν, καὶ ἐκ τῶν
[49]   (δι᾽ ὅτι καλόν ἐστιν ὁτιοῦν,     ~χρῶμα εὐανθὲς ἔχον σχῆμα
[43]   ἔσθ᾽ ὅτι ἄλλο λέγεις ἄρχειν     ~ψυχὴν ἄλλως τε καὶ φρόνιμον;
[41]   λόγων, τὴν ~μάθησιν ἀνάμνησιν εἶναι     ψυχὴν ἁρμονίαν; ~Πολὺ μᾶλλον, ἔφη,
[20]   τοῦτο ἐπλησίαζεν ἀνόμοιον ὂν     ὅμοιον· ὥστε, ὅπερ λέγω,
[10]   σώματος ~αὐτῶν τὸ ἀληθέστατον θεωρεῖται,     ὧδε ἔχει· ὃς ἂν μάλιστα
[42]   ~συνθέσει προσήκειν ἄλλως πως ἔχειν     ὡς ἂν ἐκεῖνα ἔχῃ ἐξ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 9/06/2005