Chapitre
[16]	γίγνονται; ~(Φαίνεται, ἔφη. ~Εἰσὶν ἄρα,	ἔφη,	αἱ ψυχαὶ ἡμῶν ἐν Ἅιδου.
[25]	τοιαῦτα καὶ οὐχ ὁρατά; ~Παντάπασιν,	ἔφη,	ἀληθῆ λέγεις. ~Θῶμεν οὖν βούλει,
[8]	πάλαι πράγματα παρέχει. ~Ἔα αὐτόν,	ἔφη.	Ἀλλ᾽ ὑμῖν δὴ τοῖς δικασταῖς
[30]	αὑτὴν εἰλικρινῆ ἀπαλλάξεσθαι; ~Οὐδ᾽ ὁπωστιοῦν,	ἔφη.	~Ἀλλὰ (καὶ) διειλημμένην γε οἶμαι
[26]	ὑπ᾽ ἀνθρώπων γε, ὦ Σώκρατες,	ἔφη.	~Ἀλλὰ μὴν ἡμεῖς γε τὰ
[38]	Ἰόλεως τὸν Ἡρακλῆ. ~Οὐδὲν διοίσει,	ἔφη.	~Ἀλλὰ πρῶτον εὐλαβηθῶμέν τι πάθος
[39]	ἦν δ᾽ ἐγώ. ~Εἰκὸς γάρ,	ἔφη.	Ἀλλὰ ταύτῃ μὲν οὐχ ὅμοιοι
[25]	οὐδαμῶς ἀλλοίωσιν οὐδεμίαν ἐνδέχεται; ~Ὡσαύτως,	ἔφη,	ἀνάγκη, ὁ Κέβης, κατὰ ταὐτὰ
[55]	~Ἀνάγκη, ἔφη. ~(Οὐκοῦν καὶ ὧδε,	ἔφη,	ἀνάγκη περὶ τοῦ ἀθανάτου εἰπεῖν;
[46]	ποτε ἐκ βιβλίου τινός, ὡς	ἔφη,	Ἀναξαγόρου ~(ἀναγιγνώσκοντος, καὶ λέγοντος ὡς
[56]	~Παρὰ πάντων μέντοι νὴ Δί᾽	ἔφη,	ἀνθρώπων τέ γε καὶ ἔτι
[3]	εἰς τὸν Κρίτωνα, Ὦ Κρίτων	ἔφη,	ἀπαγέτω τις αὐτὴν ~οἴκαδε ~Καὶ
[51]	τὴν κεφαλὴν καὶ ἀκούσας, (Ἀνδρικῶς,	~ἔφη,	ἀπεμνημόνευκας, οὐ μέντοι ἐννοεῖς τὸ
[54]	ὅτι βούλομαι. ~Ἀλλὰ πάνυ ἱκανῶς,	ἔφη.	~Ἀποκρίνου δή, ἦ δ᾽ ὅς,
[18]	πρότερόν ποτε ἐπίστασθαι. ~Πάνυ γ᾽	ἔφη.	~Ἆρ᾽ οὖν καὶ τόδε ὁμολογοῦμεν,
[18]	αὐτοῦ Σιμμίου ἀναμνησθῆναι; ~(Ἔστι μέντοι,	ἔφη.	~Ἆρ᾽ οὖν οὐ κατὰ πάντα
[19]	εἴτε ὅμοιον εἴτε ἀνόμοιον, ἀναγκαῖον,	ἔφη,	αὐτὸ ἀνάμνησιν ~γεγονέναι. ~Πάνυ μὲν
[4]	τί χρὴ λέγειν. ~Λέγε τοίνυν,	ἔφη,	αὐτῷ, ὦ Κέβης, τἀληθῆ, ὅτι
[64]	σε τίνα ~τρόπον; ~Ὅπως ἄν,	ἔφη,	βούλησθε, ἐάνπερ γε λάβητέ με
[52]	γὰρ οὔκ; ἔφη. ~Ὃ τοίνυν,	ἔφη,	βούλομαι δηλῶσαι, ἄθρει. ἔστιν δὲ
[33]	~Πῶς, ὦ Σώκρατες; ~Ἐγὼ ἐρῶ,	ἔφη.	Γιγνώσκουσι γάρ, ἦ δ᾽ ὅς,
[18]	Σιμμίας, οὔ, αὐτὸ δὲ τοῦτο,	ἔφη,	δέομαι ~παθεῖν περὶ οὗ ὁ
[26]	ἀληθῆ λέγεις. ~Θῶμεν οὖν βούλει,	ἔφη,	δύο εἴδη τῶν ὄντων, τὸ
[65]	~(Καὶ ὁ Κρίτων, Ἀλλ᾽ οἶμαι,	ἔφη,	ἔγωγε, ὦ Σώκρατες, ἔτι ἥλιον
[52]	δή μοι καὶ τόδε σκέψαι,	ἔφη,	εἰ ἄρα συνομολογήσεις. θερμόν τι
[13]	καὶ ἐν ~φιλοσοφίᾳ ζῶσιν; ~(Ἀνάγκη,	ἔφη.	~Εἰ γὰρ ἐθέλεις, ἦ δ᾽
[3]	(δύ᾽ ὄντε. Καί μοι δοκεῖ,	ἔφη,	εἰ ἐνενόησεν αὐτὰ ~Αἴσωπος, μῦθον
[39]	ἦν δ᾽ ἐγώ. ~(Οὐκοῦν οἴει,	ἔφη,	εἰ πονηρίας ἀγὼν προτεθείη, πάνυ
[43]	~αὐτοὶ ἡμῖν αὐτοῖς. ~Ἔχει οὕτως,	ἔφη.	~Εἶεν δή, ἦ δ᾽ ὃς
[16]	καὶ οἱ ζῶντες γίγνονται; ~(Φαίνεται,	ἔφη.	~Εἰσὶν ἄρα, ἔφη, αἱ ψυχαὶ
[11]	λέγεις, ὦ Σώκρατες. ~(Οὐκοῦν ἀνάγκη,	ἔφη,	ἐκ πάντων τούτων παρίστασθαι δόξαν
[41]	ἢ ψυχὴν ἁρμονίαν; ~Πολὺ μᾶλλον,	ἔφη,	ἐκεῖνον, ὦ Σώκρατες. Ὅδε μὲν
[19]	ἢ οὐδέν; ~Καὶ πολύ γε,	ἔφη,	ἐνδεῖ. ~Οὐκοῦν ὁμολογοῦμεν, ὅταν τίς
[54]	καὶ ἕπομαι. ~Πάλιν δή μοι,	ἔφη,	ἐξ ἀρχῆς λέγε. Καὶ μή
[29]	~(Πῶς γὰρ οὔ; ~Ἐννοεῖς οὖν,	ἔφη,	ἐπειδὰν ἀποθάνῃ ὁ ἄνθρωπος, τὸ
[25]	~Ἔμοιγε δοκεῖ οὕτως. ~Ἴωμεν δή,	ἔφη,	ἐπὶ ταὐτὰ ἐφ᾽ ἅπερ ἐν
[47]	ζήτησιν ᾗ πεπραγμάτευμαι βούλει σοι,	ἔφη,	ἐπίδειξιν ποιήσωμαι, ὦ ~Κέβης; ~Ὑπερφυῶς
[16]	ὧν νυνδὴ ἔλεγον ἐγώ σοι,	ἔφη,	ἐρῶ, ὁ ~Σωκράτης, καὶ αὐτὴν
[66]	καὶ μὴ ~ἀμελήσητε. ~Ἀλλὰ ταῦτα,	ἔφη,	ἔσται, ὁ Κρίτων· ἀλλ᾽ ὅρα
[51]	ἑαυτῷ τὸ ~ἐναντίον ἔσεσθαι. ~Παντάπασιν,	ἔφη.	~Ἔτι δή μοι καὶ τόδε
[4]	νὴ τὸν Δία, ὦ Σώκρατες,	ἔφη,	εὖ γ᾽ ἐποίησας ~ἀναμνήσας με.
[13]	ἕτερα τούτων ἢ ἀμφότερα. ~Πάνυ,	ἔφη,	ἔχει οὕτως ὡς λέγεις. ~Ἆρ᾽
[15]	~Πῶς γὰρ οὔ; ~Ἱκανῶς οὖν,	ἔφη,	ἔχομεν τοῦτο, ὅτι πάντα οὕτω
[56]	Ἅιδου. ~Οὔκουν ἔγωγε, ὦ Σώκρατες,	ἔφη,	ἔχω παρὰ ταῦτα ἄλλο τι
[16]	τὴν δ᾽ ἀνεγείρεσθαι. ἱκανῶς σοι,	ἔφη,	ἢ οὔ; ~Πάνυ μὲν οὖν.
[42]	ὡς ἂν ἁρμοσθῇ; ~Οὐ μανθάνω,	ἔφη.	~Ἢ οὐχί, ἦ δ᾽ ὅς,
[66]	τί χρὴ ποιεῖν; ~Οὐδὲν ἄλλο,	ἔφη,	ἢ πιόντα περιιέναι, ἕως ἄν
[9]	φιλόσοφος. ~Οὐκοῦν ὅλως δοκεῖ σοι,	ἔφη,	ἡ τοῦ τοιούτου πραγματεία οὐ
[24]	ἀγαθὸν ἐπῳδὸν ληψόμεθα, ~ἐπειδὴ σύ,	ἔφη,	ἡμᾶς ἀπολείπεις; ~Πολλὴ μὲν ἡ
[22]	εἰπών. ~Ἆρ᾽ οὖν οὕτως ἔχει,	ἔφη,	ἡμῖν, ὦ Σιμμία; Εἰ μὲν
[26]	μηδέποτε κατὰ ταὐτά; ~Καὶ τοῦτο,	ἔφη,	θῶμεν. ~(Φέρε δή, ἦ δ᾽
[6]	τιμωρίαν, τιμωροῖο ἄν; ~Πάνυ γ᾽	ἔφη.	~Ἴσως τοίνυν ταύτῃ οὐκ ἄλογον
[38]	εἰς τὰς τρίχας Αὔριον δή,	ἔφη,	ἴσως, ὦ (Φαίδων) τὰς καλὰς
[38]	τί; ἦν δ᾽ ἐγώ. ~Τήμερον,	ἔφη,	κἀγὼ τὰς ἐμὰς καὶ σὺ
[53]	οὕτως. ~Πάνυ σφόδρα καὶ συνδοκεῖ,	ἔφη,	καὶ ἕπομαι. ~Πάλιν δή μοι,
[66]	εἰ αἰσθάνοιτο, (ὁ δ᾽ οὐκ	ἔφη.	Καὶ ~μετὰ τοῦτο αὖθις τὰς
[15]	(ὕστερον ~ἔλαττον γενήσεται; ~Ἔστιν οὕτω,	ἔφη.	~Καὶ μὴν ἐξ ἰσχυροτέρου γε
[35]	ἐμοῦ ~εὐπορήσειν. ~Καὶ ὁ Σιμμίας	ἔφη·	Καὶ μήν, ὦ Σώκρατες, τἀληθῆ
[51]	Ἆρα μή που, ὦ Κέβης,	~ἔφη,	καὶ σέ τι τούτων ἐτάραξεν
[50]	ὑπερέχον. Καὶ ἅμα μειδιάσας, ~ἔοικα,	ἔφη,	καὶ συγγραφικῶς ἐρεῖν, ἀλλ᾽ οὖν
[26]	ὁρατόν, τὸ δὲ ἀιδές; ~Θῶμεν,	ἔφη.	~Καὶ τὸ μὲν ἀιδὲς ἀεὶ
[31]	πῶς δ᾽ οὔ; ~Οὐκοῦν εὐδαιμονέστατοι,	ἔφη,	καὶ τούτων εἰσὶ καὶ εἰς
[27]	τὸ πάθημα φρόνησις κέκληται; ~Παντάπασιν,	ἔφη,	καλῶς καὶ ἀληθῆ λέγεις, ὦ
[37]	εἰώθει, Καὶ μειδιάσας, ~δίκαια μέντοι,	ἔφη,	λέγει ὁ Σιμμίας. Εἰ οὖν
[56]	γένηται, οὐδὲν ζητήσετε περαιτέρω. ~Ἀληθῆ,	ἔφη,	λέγεις. ~(Ἀλλὰ τόδε γ᾽ ἔφη,
[25]	ὑπὲρ τῆς ἡμετέρας ψυχῆς; ~Ἀληθῆ,	ἔφη,	λέγεις. ~(Ἆρ᾽ οὖν τῷ μὲν
[52]	ἐναντία οὐχ ὑπομένει ἐπιόντα. ~Ἀληθέστατα,	ἔφη,	λέγεις. ~Βούλει οὖν, ἦ δ᾽
[52]	ἦν, πῦρ ~καὶ ψυχρόν. ~(Ἀληθῆ,	ἔφη,	λέγεις. ~Ἔστιν ἄρα, ἦ δ᾽
[33]	~καθαροῦ καὶ μονοειδοῦς συνουσίας. ~Ἀληθέστατα,	ἔφη,	λέγεις, ὁ Κέβης, ὦ Σώκρατες.
[35]	Ἀθηναίων ἐῶσιν ἄνδρες ~ἕνδεκα. ~Καλῶς,	ἔφη,	λέγεις, ὁ Σιμμίας· καὶ ἐγώ
[14]	δύναμιν ἔχει καὶ φρόνησιν. ~Ἀληθῆ,	ἔφη,	λέγεις, ὁ Σωκράτης, ὦ Κέβης·
[49]	ὡς ἐγὼ λέγω ποιοῖς. ~Ἀληθέστατα,	ἔφη,	λέγεις, ὅ τε Σιμμίας ἅμα
[19]	ἐννενόηκάς τε καὶ εἴληφας; ~Ἀληθέστατα,	ἔφη,	λέγεις. ~Οὐκοῦν ἢ ὁμοίου ὄντος
[24]	πῶς γὰρ οὐ μέλλει; ~Καλῶς,	ἔφη,	λέγεις. ~Οὐκοῦν τοιόνδε τι, ἦ
[58]	~(καὶ ὁ Σιμμίας, Πῶς ταῦτα,	ἔφη,	λέγεις, ὦ Σώκρατες; Περὶ γάρ
[55]	ἐδέξατο ἂν τὴν θερμότητα. ~Ἀληθῆ,	ἔφη,	λέγεις. ~Ὣς δ᾽ αὔτως οἶμαι
[7]	ὡς αὐτὸς ὁμολογεῖς, θεούς. ~(Δίκαια,	ἔφη,	λέγετε· οἶμαι γὰρ ὑμᾶς λέγειν
[42]	ὁ ~ἐκεῖνο ὑποθέμενος. ~(Ἀλλὰ προωμολόγηται,	ἔφη,	μηδὲν μᾶλλον μηδ᾽ ἧττον ἑτέραν
[4]	αὐτὰ δὲ λέγον, Ὦ Σώκρατες	ἔφη,	μουσικὴν ~ποίει καὶ ἐργάζου Καὶ
[45]	δοκεῖ περὶ αὐτῶν; ~Πόρρω που,	ἔφη,	νὴ Δία ἐμὲ εἶναι τοῦ
[65]	ἅμα πρὸς ἡμᾶς, Ὡς ἀστεῖος,	ἔφη,	ὁ ἄνθρωπος· καὶ ~παρὰ πάντα
[45]	δὴ λέγεις χρήσῃ. ~Ἀλλὰ μήν,	ἔφη	ὁ Κέβης, βούλομαί γε. ~Ἄκουε
[29]	ἢ ~ἄλλως; ~Οὕτω νὴ Δία,	ἔφη	ὁ Κέβης. ~(Ἐὰν δέ γε
[31]	φαμεν τὰς ~τοιαύτας ἰέναι; ~Ἀμέλει,	ἔφη	ὁ Κέβης, εἰς τὰ τοιαῦτα.
[44]	τίνι λόγῳ; ~Σύ μοι δοκεῖς,	ἔφη	ὁ Κέβης, ἐξευρήσειν· τουτονὶ γοῦν
[14]	ἔχειν εἴτε μή; ~Ἐγὼ γοῦν,	ἔφη	ὁ Κέβης, ἡδέως ἂν ἀκούσαιμι
[41]	τῷ σώματι ἐνδεθῆναι; ~Ἐγὼ μέν,	ἔφη	ὁ Κέβης, καὶ τότε θαυμαστῶς
[18]	παρόντι μέμνημαι. ~Ἑνὶ μὲν λόγῳ,	ἔφη	ὁ Κέβης, καλλίστῳ, ὅτι ἐρωτώμενοι
[7]	ἐπιβλέψας εἰς ἡμᾶς, ἀεί τοι,	ἔφη,	(ὁ) Κέβης λόγους τινὰς ~ἀνερευνᾷ,
[15]	δέοι λόγου. ~Πάνυ μὲν οὖν,	ἔφη	ὁ Κέβης. ~Μὴ τοίνυν κατ᾽
[33]	αὐτό. ~Τί τοῦτο, ὦ Σώκρατες;	ἔφη	ὁ Κέβης. ~Ὅτι ψυχὴ παντὸς
[48]	~μανθάνειν. ~Οὐ μὰ τὸν Δία,	ἔφη	ὁ Κέβης, οὐ σφόδρα. ~(Ἀλλ᾽
[52]	ἄρτια ~γενέσθαι; ~Πάνυ μὲν οὖν,	ἔφη	ὁ Κέβης. ~Οὐδὲ μήν, ἦ
[50]	ἐν τούτῳ τῷ ~παθήματι. ~Παντάπασιν,	ἔφη	ὁ Κέβης, οὕτω φαίνεταί μοι.
[51]	ὧν ὅδε εἶπεν; ~Οὐδ᾽ αὖ,	ἔφη	ὁ Κέβης, οὕτως ἔχω· καίτοι
[45]	οὐ δοκῶ σοι μετρίως; ~Ἔμοιγε,	ἔφη	ὁ Κέβης. ~Σκέψαι δὴ καὶ
[25]	οὐδαμῶς κατὰ ταὐτά; ~Οὕτως αὖ,	ἔφη	ὁ Κέβης, ταῦτα· οὐδέποτε ὡσαύτως
[54]	πρόσθεν ὡμολόγηται; ~Καὶ μάλα σφόδρα,	ἔφη	ὁ Κέβης. ~Τί οὖν; Τὸ
[45]	αὐτοῦ ὑπερέχειν. ~Νῦν δὲ δή,	ἔφη	ὁ Κέβης, τί σοι δοκεῖ
[7]	νῦν ἡμῖν παροῦσαν. ~Ἀλλ᾽ εἰκός,	ἔφη	ὁ Κέβης, τοῦτό γε φαίνεται.
[18]	δὲ ~κακαῖς κάκιον) ~Καὶ μήν,	ἔφη	ὁ Κέβης ὑπολαβών, καὶ κατ᾽
[17]	τεθνάναι; ~Οὐδὲ μία μοι δοκεῖ,	ἔφη	ὁ Κέβης, ὦ Σώκρατες, ἀλλά
[49]	ἀθάνατον (ἡ) ψυχή. ~(Ἀλλὰ μήν,	ἔφη	ὁ Κέβης, ὡς διδόντος σοι
[8]	~Ἀλλὰ σχεδὸν μέν τι ᾔδη,	ἔφη	ὁ Κρίτων· ἀλλά μοι πάλαι
[8]	εἰπεῖν. ~Τί δέ, ὦ Σώκρατες,	ἔφη	ὁ Κρίτων, ἄλλο γε ἢ
[21]	ὧν νυνδὴ ~ἐλέγομεν; ~Βουλοίμην μεντἄν,	ἔφη	ὁ Σιμμίας· ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον
[22]	οὐδὲ τάδε; ~Ὑπερφυῶς, ὦ Σώκρατες,	ἔφη	ὁ Σιμμίας, δοκεῖ μοι ἡ
[5]	οὐ φιλόσοφος Εὔηνος; ~Ἔμοιγε δοκεῖ,	ἔφη	ὁ Σιμμίας. ~Ἐθελήσει τοίνυν καὶ
[42]	αὑτῇ ἄλλην; ~Οὐκ ἔχω ἔγωγ᾽	ἔφη	ὁ Σιμμίας, εἰπεῖν· δῆλον δ᾽
[58]	τοῦτο πέπεισμαι. ~Καὶ ὀρθῶς γε,	ἔφη	ὁ Σιμμίας. ~Ἔτι τοίνυν, ἔφη,
[19]	μηδέν; ~(Φῶμεν μέντοι νὴ Δί᾽	ἔφη	ὁ Σιμμίας, θαυμαστῶς γε. ~Ἦ
[12]	ὥσπερ ~κεκαθαρμένην. ~Πάνυ μὲν οὖν,	ἔφη	ὁ Σιμμίας. ~Κάθαρσις δὲ εἶναι
[41]	ὡς οὐδενὶ λόγῳ. ~Καὶ μήν,	ἔφη	ὁ Σιμμίας, καὶ αὐτὸς οὕτως
[41]	λόγος ἐκείνῳ ~πῶς συνᾴσεται; ~Οὐδαμῶς,	ἔφη	ὁ Σιμμίας. ~Καὶ μήν, ἦ
[58]	οὐδέν με κωλύει λέγειν. ~Ἀλλ᾽	ἔφη	ὁ Σιμμίας, καὶ ταῦτα ἀρκεῖ.
[18]	εἴη. ~Μυρία μέντοι νὴ Δία,	ἔφη	ὁ Σιμμίας. ~(Οὐκοῦν, ἦ δ᾽
[41]	τῷ περὶ ~ἁρμονίας. ~Πρέπει γάρ,	ἔφη	ὁ Σιμμίας. ~Οὗτος τοίνυν, ἔφη,
[9]	καὶ ποτῶν; ~Ἥκιστα, ὦ Σώκρατες,	ἔφη	ὁ Σιμμίας. ~Τί δὲ τὰς
[18]	ἔοικεν εἶναι. ~Ἀλλά, ὦ Κέβης,	ἔφη	ὁ Σιμμίας ὑπολαβών, ποῖαι τούτων
[7]	ἐν δικαστηρίῳ. ~Πάνυ μὲν οὖν,	ἔφη	ὁ Σιμμίας. ~Φέρε δή, ἦ
[8]	ἢ τοῖς κακοῖς. ~Τί οὖν,	ἔφη	ὁ Σιμμίας, ὦ Σώκρατες; αὐτὸς
[58]	τῷ οὐρανῷ ὄντα. ~Ἀλλὰ μήν,	ἔφη	ὁ Σιμμίας, ὦ Σώκρατες, ἡμεῖς
[10]	ὁ τευξόμενος τοῦ ὄντος; ~Ὑπερφυῶς,	ἔφη	ὁ Σιμμίας, ὡς ἀληθῆ λέγεις,
[22]	γὰρ καὶ Κέβητα πείθειν. ~Ἱκανῶς,	ἔφη	ὁ Σιμμίας, ὡς ἔγωγε οἶμαι·
[22]	ἀποδέδεικται. ~Τί δὲ δὴ Κέβητι;	ἔφη	ὁ Σωκράτης· δεῖ γὰρ καὶ
[12]	γε μᾶλλον, ὦ Σώκρατες. ~Οὐκοῦν,	ἔφη	ὁ Σωκράτης, εἰ ταῦτα ἀληθῆ,
[24]	~ὥσπερ τὰ μορμολύκεια. ~Ἀλλὰ χρή,	ἔφη	ὁ Σωκράτης, ἐπᾴδειν αὐτῷ ἑκάστης
[56]	~Ὁ δέ γε θεὸς οἶμαι,	ἔφη	ὁ Σωκράτης, καὶ αὐτὸ τὸ
[44]	Κάδμου λόγον εἰ πάθοι. ~Ὠγαθέ,	ἔφη	ὁ Σωκράτης, μὴ μέγα λέγε,
[6]	εἰπών. ~(Καὶ γὰρ ἂν δόξειεν,	ἔφη	ὁ Σωκράτης, οὕτω γ᾽ εἶναι
[9]	μετέχειν αὐτῶν; ~Ἀτιμάζειν ἔμοιγε δοκεῖ,	ἔφη,	ὅ γε ὡς ἀληθῶς φιλόσοφος.
[52]	ἢ οὔ; ~Πῶς γὰρ οὔκ;	ἔφη.	~Ὃ τοίνυν, ἔφη, βούλομαι δηλῶσαι,
[3]	ἂν αὐτὸς ~κελεύσῃ· Λύουσι γάρ	ἔφη,	οἱ ἕνδεκα Σωκράτη καὶ παραγγέλλουσιν
[39]	ἀληθῆ λέγεις. ~Οὐκοῦν, ὦ (Φαίδων)	ἔφη,	οἰκτρὸν ἂν εἴη τὸ πάθος,
[16]	ὅς, ἐκ τοῦ τεθνεῶτος; ~Ἀναγκαῖον,	ἔφη,	ὁμολογεῖν ὅτι τὸ ζῶν. ~Ἐκ
[39]	μισάνθρωποι γιγνόμενοι· ~ὡς οὐκ ἔστιν,	ἔφη,	ὅτι ἄν τις μεῖζον τούτου
[65]	στὰς (παρ᾽ αὐτόν, Ὦ Σώκρατες,	ἔφη,	οὐ καταγνώσομαί ~γε σοῦ ὅπερ
[49]	Τῇ τοιᾷδε αἰτίᾳ ~συγχωρεῖς; ~Συγχωρῶ,	ἔφη.	~Οὐ τοίνυν, ἦ δ᾽ ὅς,
[17]	καὶ παύσαιτο γιγνόμενα; ~Πῶς λέγεις;	ἔφη.	~Οὐδὲν χαλεπόν, ἦ δ᾽ ὅς,
[54]	ζῶν ἔσται; ~Ὧι ἂν ψυχή,	ἔφη.	~(Οὐκοῦν ἀεὶ τοῦτο οὕτως ἔχει;
[16]	οὖν, ἔφη. ~Τί; ~Τὸ τεθνάναι,	ἔφη.	~Οὐκοῦν ἐξ ἀλλήλων τε γίγνεται
[49]	~Καὶ ὁ Κέβης γελάσας, ἔγωγε,	ἔφη.	~Οὐκοῦν, ἦ δ᾽ ὅς, τὰ
[15]	~αὐξάνεσθαι, τὸ δὲ φθίνειν; ~Ναί,	ἔφη.	~Οὐκοῦν καὶ διακρίνεσθαι καὶ συγκρίνεσθαι,
[13]	~διακειμένοις μάλιστα προσήκει; ~Πάντως δήπου,	ἔφη.	~Οὐκοῦν καὶ ἡ σωφροσύνη, ἣν
[55]	σῶν ἂν ~ἀπελθὸν ᾤχετο. ~Ἀνάγκη,	ἔφη.	~(Οὐκοῦν καὶ ὧδε, ἔφη, ἀνάγκη
[12]	τοῦ σώματος; ~Πάνυ μὲν οὖν,	ἔφη.	~Οὐκοῦν τοῦτό γε θάνατος ὀνομάζεται,
[13]	τῶν μεγάλων κακῶν; ~Καὶ μάλ᾽	ἔφη.	~Οὐκοῦν φόβῳ μειζόνων κακῶν ὑπομένουσιν
[55]	μὴ δέχηται τί καλοῦμεν; ~Ἀθάνατον,	ἔφη.	~οὐκοῦν ψυχὴ οὐ δέχεται θάνατον;
[44]	οὐδὲν ἔγωγε ἐν τῷ παρόντι,	ἔφη,	οὔτε ἀφελεῖν οὔτε ~προσθεῖναι δέομαι·
[16]	~Λέγε δή μοι καὶ σύ,	ἔφη,	οὕτω περὶ ζωῆς καὶ θανάτου.
[64]	ποιήσετε. ~Ταῦτα μὲν τοίνυν προθυμησόμεθα,	ἔφη,	οὕτω ποιεῖν· θάπτωμεν δέ σε
[25]	εἴπερ τῳ ἄλλῳ; ~Δοκεῖ μοι,	ἔφη,	οὕτως ἔχειν, ὁ Κέβης. ~Οὐκοῦν
[58]	ἔφη ὁ Σιμμίας. ~Ἔτι τοίνυν,	ἔφη,	πάμμεγά τι εἶναι αὐτό, καὶ
[41]	ταῦτ᾽ εἶναι ἄμφω. ~Πότερον οὖν,	ἔφη,	πάντας τοὺς ἔμπροσθε λόγους οὐκ
[18]	~Εἰ δὲ μὴ ταύτῃ γε,	ἔφη,	πείθῃ, ὦ Σιμμία, ὁ Σωκράτης,
[65]	οὐδενὸς ἔτι ἐνόντος. ἀλλ᾽ ἴθι,	ἔφη,	πείθου καὶ μὴ ἄλλως ποίει.
[66]	πρὸς τὸν ἄνθρωπον, Τί λέγεις,	ἔφη,	περὶ τοῦδε τοῦ πώματος ~πρὸς
[66]	αὐτοῦ ~Σωκράτους. ~Ἐκεῖνος δέ, ~Οἷα,	ἔφη,	ποιεῖτε, ὦ θαυμάσιοι. Ἐγὼ μέντοι
[10]	οὐ δοκοῦσιν; ~Πάνυ μὲν οὖν,	ἔφη.	~Πότε οὖν, ἦ δ᾽ ὅς,
[54]	ἐκεῖνο φέρουσα ζωήν; ~Ἥκει μέντοι,	ἔφη.	~Πότερον δ᾽ ἔστι τι ζωῇ
[26]	τὸ δὲ ψυχή; ~Οὐδὲν ἄλλο,	ἔφη.	~Ποτέρῳ οὖν ὁμοιότερον τῷ εἴδει
[42]	~Οὐδ᾽ ὁπωστιοῦν, ἔφη. ~Φέρε δή,	ἔφη,	πρὸς Διός· λέγεται ψυχὴ ἡ
[9]	ὡς ἀληθῶς φιλόσοφοι. (Εἴπωμεν γάρ,	ἔφη,	πρὸς ἡμᾶς ~αὐτούς, χαίρειν εἰπόντες
[8]	λέγεις ~ἡμᾶς πείσῃς. ~Ἀλλὰ πειράσομαι,	ἔφη.	Πρῶτον δὲ Κρίτωνα τόνδε σκεψώμεθα
[41]	κέντρον ἐγκαταλιπὼν οἰχήσομαι. ~Ἀλλ᾽ ἰτέον,	ἔφη.	Πρῶτόν με ὑπομνήσατε ἃ ἐλέγετε,
[43]	καὶ ~οὔποτ᾽ ἂν ἡγεμονεύειν; ~Ὡμολογήσαμεν,	ἔφη·	πῶς γὰρ οὔ; ~Τί οὖν;
[31]	~ὁμοιότητας τῆς μελέτης; ~Δῆλον δή,	ἔφη·	πῶς δ᾽ οὔ; ~Οὐκοῦν εὐδαιμονέστατοι,
[16]	ἢ οὔ; ~Πάνυ μὲν οὖν,	ἔφη.	~Πῶς οὖν, ἦ δ᾽ ὅς,
[9]	ἢ τοῦτο; ~Οὔκ, ἀλλὰ τοῦτο,	ἔφη.	~Σκέψαι δή, ὠγαθέ, ἐὰν ἄρα
[19]	μὴ ~ἐκείνου οὗ ἀνεμνήσθη; ~Ἀνάγκη,	ἔφη.	~Σκόπει δή, ἦ δ᾽ ὅς,
[41]	ἔφη ὁ Σιμμίας. ~Οὗτος τοίνυν,	ἔφη,	σοὶ οὐ συνῳδός· ἀλλ᾽ ὅρα
[49]	ἂν φθάνοις περαίνων. ~Σκόπει δή,	ἔφη,	τὰ ἑξῆς ἐκείνοις ἐάν σοι
[66]	δὲ ~περιελθών, ἐπειδή οἱ βαρύνεσθαι	ἔφη	τὰ σκέλη, κατεκλίνη ὕπτιος οὕτω
[6]	οὐδὲν ἀκήκοα. ~(Ἀλλὰ προθυμεῖσθαι χρή,	ἔφη·	τάχα γὰρ ἂν καὶ ἀκούσαις.
[6]	Κέβης ἠρέμα ἐπιγελάσας, Ἴττω Ζεύς,	ἔφη,	τῇ αὑτοῦ φωνῇ εἰπών. ~(Καὶ
[64]	Ἐγγυήσασθε οὖν με πρὸς Κρίτωνα,	ἔφη,	τὴν ἐναντίαν ἐγγύην ἢ ἣν
[49]	~γάρ που φόβος. ~Πάνυ γ᾽	ἔφη.	~Τί δέ; Ἑνὶ ἑνὸς προστεθέντος
[18]	ἤδη ~ἐπελέληστο; ~Πάνυ μὲν οὖν,	ἔφη.	~Τί δέ; ἦ δ᾽ ὅς·
[42]	ψυχὴν ἁρμονίαν εἶναι; ~Οὐδ᾽ ὁπωστιοῦν,	ἔφη.	~Τί δέ; ἦ δ᾽ ὅς·
[16]	τί τὸ γιγνόμενον; ~Τὸ τεθνηκός,	ἔφη.	~Τί δέ, ἦ δ᾽ ὅς,
[42]	τοῖς αὑτῆς μέρεσιν. ~Πολλοῦ μέντοι,	ἔφη.	~Τί δέ; οὐχ οὕτως ἁρμονία
[54]	ζωῇ ἐναντίον ἢ οὐδέν; ~Ἔστιν,	ἔφη.	~Τί; ~Θάνατος. ~Οὐκοῦν ψυχὴ τὸ
[16]	τὸ ~καθεύδειν; ~Πάνυ μὲν οὖν,	ἔφη.	~Τί; ~Τὸ τεθνάναι, ἔφη. ~Οὐκοῦν
[16]	~ἐναντίαν τινὰ γένεσιν; ~Πάντως που,	ἔφη.	~Τίνα ταύτην; ~Τὸ ἀναβιώσκεσθαι. ~Οὐκοῦν,
[55]	ἂν μουσικὸν μὴ δέχηται; ~(Ἄμουσον,	ἔφη,	τὸ δὲ ἄδικον. ~Εἶεν· ὃ
[55]	ἰδέαν τί νυνδὴ ὠνομάζομεν; ~Ἀνάρτιον,	ἔφη.	~Τὸ δὲ δίκαιον μὴ δεχόμενον
[38]	τε εἶναι. ~Ἀλλὰ καὶ ἐμέ,	ἔφη,	τὸν Ἰόλεων παρακάλει, ἕως ἔτι
[13]	ὅς. ~Οὐκοῦν ἱκανόν σοι τεκμήριον,	ἔφη,	τοῦτο ἀνδρός, ὃν ἂν ἴδῃς
[26]	καὶ συγγενέστερον τὸ σῶμα; ~Παντί,	ἔφη,	τοῦτό γε δῆλον, ὅτι τῷ
[40]	οἰκτρὸν δῆτα. ~Πρῶτον μὲν τοίνυν,	ἔφη,	τοῦτο εὐλαβηθῶμεν, καὶ μὴ (παρίωμεν
[55]	~ἀθάνατον ἄρα ψυχή. ~ἀθάνατον. ~Εἶεν,	ἔφη·	τοῦτο μὲν δὴ ἀποδεδεῖχθαι φῶμεν;
[5]	~Καὶ ὁ Σιμμίας, Οἷον παρακελεύῃ,	ἔφη,	τοῦτο, ὦ Σώκρατες, Εὐήνῳ. ~Πολλὰ
[55]	δέοι λόγου. ~Ἀλλ᾽ οὐδὲν δεῖ,	ἔφη,	τούτου γε ἕνεκα· σχολῇ γὰρ
[66]	δὴ τελευταῖον ἐφθέγξατο- ~Ὦ Κρίτων,	ἔφη,	τῷ Ἀσκληπιῷ ὀφείλομεν ἀλεκτρυόνα· ἀλλὰ
[16]	ἦ δ᾽ ὅς. ~(Τί οὖν;	ἔφη,	τῷ ζῆν ἐστί τι ἐναντίον,
[19]	~ἀλλὰ μὴν ἐκ τούτων γ᾽	ἔφη,	τῶν ἴσων, ἑτέρων ὄντων ἐκείνου
[35]	Σωκράτης ἰδὼν αὐτὼ ἤρετο, Τί;	ἔφη,	ὑμῖν τὰ λεχθέντα ~μῶν μὴ
[24]	~ποιεῖν. ~Ἀλλὰ ταῦτα μὲν δή,	ἔφη,	ὑπάρξει, ὁ Κέβης· ὅθεν δὲ
[9]	τὸν θάνατον εἶναι; ~Πάνυ γε,	ἔφη	ὑπολαβὼν ὁ Σιμμίας. ~Ἆρα μὴ
[42]	~τοῦτο εἶναι, ψυχήν; ~Οὐδ᾽ ὁπωστιοῦν,	ἔφη.	~Φέρε δή, ἔφη, πρὸς Διός·
[65]	ἀναβλέψας πρὸς αὐτόν, Καὶ σύ,	ἔφη,	χαῖρε, καὶ ἡμεῖς ~ταῦτα ποιήσομεν.
[8]	ποιοῦντας. ~Καὶ ὁ Σωκράτης, ἔα,	ἔφη,	χαίρειν αὐτόν· ἀλλὰ μόνον τὸ
[57]	ἔφη, λέγεις. ~(Ἀλλὰ τόδε γ᾽	ἔφη,	ὦ ἄνδρες, δίκαιον διανοηθῆναι, ὅτι,
[3]	καὶ τρίβων ἅμα, Ὡς ἄτοπον,	ἔφη,	ὦ ἄνδρες, ~ἔοικέ τι εἶναι
[66]	ὁ Σωκράτης τὸν ~ἄνθρωπον, εἶεν,	ἔφη,	Ὦ βέλτιστε, σὺ γὰρ τούτων
[36]	~(Καὶ ὁ Σωκράτης, ἴσως γάρ,	ἔφη,	ὦ ἑταῖρε, ἀληθῆ σοι φαίνεται·
[59]	ἡδέως ἂν ~ἀκούσαιμεν. ~Λέγεται τοίνυν,	ἔφη,	ὦ ἑταῖρε, πρῶτον μὲν εἶναι
[28]	σῶμα τῷ θνητῷ. ~Σκόπει δή,	ἔφη,	ὦ Κέβης, εἰ ἐκ πάντων
[24]	ἀπολείπεις; ~Πολλὴ μὲν ἡ Ἑλλάς,	ἔφη,	ὦ Κέβης, ἐν ᾗ ἔνεισί
[45]	τι ~σκεψάμενος, Οὐ φαῦλον πρᾶγμα,	ἔφη,	ὦ Κέβης, ζητεῖς· ὅλως γὰρ
[45]	τοίνυν ὡς ἐροῦντος. Ἐγὼ γάρ,	ἔφη,	ὦ Κέβης, νέος ὢν θαυμαστῶς
[17]	οὕτως ἔχειν. ~Ἰδὲ τοίνυν οὕτως,	ἔφη,	ὦ Κέβης, ὅτι οὐδ᾽ ἀδίκως
[44]	τί δὲ δὴ τὰ Κάδμου,	ἔφη,	ὦ Κέβης, πῶς ~ἱλασόμεθα καὶ
[53]	ἐστιν; ~Πάνυ γε. ~(Ἆρ᾽ οὖν,	ἔφη,	ὦ Κέβης, τάδε εἴη ἄν,
[56]	θανάτῳ. ~Φαίνεται. ~Παντὸς μᾶλλον ἄρα,	ἔφη,	ὦ Κέβης, ψυχὴ ἀθάνατον καὶ
[17]	παντάπασιν ~ἀληθῆ λέγειν. ~Ἔστιν γάρ,	ἔφη,	ὦ Κέβης, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ,
[65]	~Καὶ ὁ Σωκράτης, εἰκότως γε,	ἔφη,	ὦ Κρίτων, ἐκεῖνοί τε ταῦτα
[64]	μάλιστα ποιοῖμεν; ~Ἅπερ ἀεὶ λέγω,	ἔφη,	ὦ Κρίτων, οὐδὲν καινότερον· ὅτι
[41]	ὁ Σωκράτης, Ἀλλὰ ἀνάγκη σοι,	ἔφη,	ὦ ξένε Θηβαῖε, ἄλλα δόξαι,
[23]	~τελευτᾶν καὶ διαφθείρεσθαι; ~(Εὖ λέγεις,	ἔφη,	ὦ Σιμμία, ὁ Κέβης. Φαίνεται
[56]	τῶν εἰρημένων. ~Οὐ μόνον γ᾽	ἔφη,	ὦ Σιμμία, ὁ Σωκράτης, ἀλλὰ
[12]	δ᾽ οὔ; ~Τῷ ὄντι ἄρα,	ἔφη,	ὦ Σιμμία, οἱ ὀρθῶς φιλοσοφοῦντες
[13]	οὕτως ὡς λέγεις. ~Ἆρ᾽ οὖν,	ἔφη,	ὦ Σιμμία, οὐ καὶ ἡ
[21]	ἄρα δοκοῦσί σοι ἐπίστασθαί γε,	ἔφη,	ὦ Σιμμία, πάντες αὐτά; ~Οὐδαμῶς.
[63]	~εἱμαρμένη καλῇ) Ὑμεῖς μὲν οὖν,	ἔφη,	ὦ Σιμμία τε καὶ Κέβης
[8]	~πρὸς τοὺς δικαστάς. Ἐγὼ γάρ,	ἔφη,	ὦ Σιμμία τε καὶ Κέβης,
[40]	ὀλίγον ὕστερον ~ἀπολεῖται. Παρεσκευασμένος δή,	ἔφη,	ὦ Σιμμία τε καὶ Κέβης,
[23]	ἡ ἀπόδειξις ἕξειν. ~Ἀποδέδεικται μέν,	ἔφη,	ὦ Σιμμία τε καὶ Κέβης,
[13]	ἐμοὶ ~δοκεῖ. Ταῦτ᾽ οὖν ἐγώ,	ἔφη,	ὦ Σιμμία τε καὶ Κέβης,
[41]	αὐτὴν συντεθῆναι. Ἢ ἀποδέξῃ; ~Οὐδαμῶς,	ἔφη,	ὦ Σώκρατες. ~Αἰσθάνῃ οὖν, ἦ
[23]	ἔσται, οὐδὲ αὐτῷ μοι δοκεῖ,	ἔφη,	~ὦ Σώκρατες, ἀποδεδεῖχθαι, ἀλλ᾽ ἔτι
[20]	Σιμμία, ἐπιστήμης ~ἀποβολήν; ~(Πάντως δήπου,	ἔφη,	ὦ Σώκρατες. ~Εἰ δέ γε
[16]	δὴ πάλιν γίγνεσθαι. ~Δοκεῖ μοι,	ἔφη,	ὦ Σώκρατες, ἐκ τῶν ὡμολογημένων
[21]	λόγον ἢ οὔ; ~Πολλὴ ἀνάγκη,	ἔφη,	ὦ Σώκρατες. ~Ἦ καὶ δοκοῦσί
[42]	τοῦτο, ψυχαί, εἶναι. ~Ἔμοιγε δοκεῖ,	ἔφη,	ὦ Σώκρατες. ~Ἦ καὶ καλῶς
[7]	~Καὶ ὁ Σιμμίας, ἀλλὰ μήν,	ἔφη,	ὦ Σώκρατες, νῦν γέ μοι
[32]	αὐτῶν. ~Οὐ γὰρ ἂν πρέποι,	ἔφη,	ὦ Σώκρατες, ὁ Κέβης. ~(Οὐ
[9]	Σιμμίας γελάσας, Νὴ τὸν Δία,	ἔφη,	ὦ Σώκρατες, (οὐ πάνυ γέ
[24]	ὁ Κέβης ἐπιγελάσας, Ὡς δεδιότων,	ἔφη,	ὦ Σώκρατες, πειρῶ ἀναπείθειν· ~μᾶλλον
[14]	Σωκράτους ταῦτα, ὑπολαβὼν ὁ Κέβης	ἔφη·	Ὦ ~Σώκρατες, τὰ μὲν ἄλλα
[64]	εἰπόντος αὐτοῦ ὁ Κρίτων, Εἶεν,	ἔφη,	ὦ Σώκρατες· τί δὲ ~τούτοις
[66]	τινι; ἔξεστιν ἢ οὔ; ~Τοσοῦτον,	ἔφη,	ὦ Σώκρατες, τρίβομεν ὅσον οἰόμεθα
[24]	ἕως ἂν ~ἐξεπᾴσητε. ~(Πόθεν οὖν,	ἔφη,	ὦ Σώκρατες, τῶν τοιούτων ἀγαθὸν
[47]	ὦ ~Κέβης; ~Ὑπερφυῶς μὲν οὖν,	ἔφη,	ὡς βούλομαι. ~Ἔδοξε τοίνυν μοι,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/06/2005