Chapitre |
[46] |
καὶ
~πάντων
αἴτιος,
ταύτῃ
δὴ
|
τῇ |
αἰτίᾳ
ἥσθην
τε
καὶ
ἔδοξέ |
[34] |
Κέβης,
ὅπως
μὴ
διασπασθεῖσα
ἐν
|
~τῇ |
ἀπαλλαγῇ
τοῦ
σώματος
ὑπὸ
τῶν |
[13] |
οὖν
ὑμῖν
~πιθανώτερός
εἰμι
ἐν
|
τῇ |
ἀπολογίᾳ
ἢ
τοῖς
Ἀθηναίων
δικασταῖς, |
[59] |
πᾶσι
τοῖς
τοιούτοις
ἡμῶν
~ἀφεστάναι
|
τῇ |
αὐτῇ
ἀποστάσει
ᾗπερ
ἀήρ
τε |
[6] |
ἠρέμα
ἐπιγελάσας,
Ἴττω
Ζεύς,
ἔφη,
|
τῇ |
αὑτοῦ
φωνῇ
εἰπών.
~(Καὶ
γὰρ |
[61] |
τῷ
Πυριφλεγέθοντι
καὶ
ἀπαντᾷ
ἐν
|
τῇ |
Ἀχερουσιάδι
λίμνῃ
ἐξ
~ἐναντίας·
καὶ |
[3] |
δὴ
καὶ
τότε
πρῳαίτερον
συνελέγημεν·
|
τῇ |
γὰρ
προτεραίᾳ
(ἡμέρᾳ)
~(ἐπειδὴ
ἐξήλθομεν |
[61] |
~θολερὸς
καὶ
πηλώδης,
περιελιττόμενος
δὲ
|
τῇ |
γῇ
ἄλλοσέ
τε
ἀφικνεῖται
καὶ |
[62] |
μὲν
τῶν
τόπων
τῶν
~ἐν
|
τῇ |
γῇ
ἐλευθερούμενοί
τε
καὶ
ἀπαλλαττόμενοι |
[60] |
ὥσπερ
αἰώραν
τινὰ
ἐνοῦσαν
ἐν
|
τῇ |
γῇ·
~ἔστι
δὲ
ἄρα
αὕτη |
[47] |
ὁ
μέν
τις
δίνην
~περιτιθεὶς
|
τῇ |
γῇ
ὑπὸ
τοῦ
οὐρανοῦ
μένειν |
[28] |
καὶ
ἄρχεσθαι
ἡ
φύσις
προστάττει,
|
τῇ |
δὲ
ἄρχειν
καὶ
~δεσπόζειν·
καὶ |
[18] |
τε
τὴν
λύραν
καὶ
~ἐν
|
τῇ |
διανοίᾳ
ἔλαβον
τὸ
εἶδος
τοῦ |
[10] |
καθαρώτατα
ὅστις
ὅτι
μάλιστα
αὐτῇ
|
τῇ |
~διανοίᾳ
ἴοι
ἐφ᾽
ἕκαστον,
μήτε |
[10] |
ἀλλ᾽
~αὐτῇ
καθ᾽
αὑτὴν
εἰλικρινεῖ
|
τῇ |
διανοίᾳ
χρώμενος
αὐτὸ
καθ᾽
αὑτὸ |
[63] |
δὴ
ἕνεκα
θαρρεῖν
χρὴ
~περὶ
|
τῇ |
ἑαυτοῦ
ψυχῇ
(ἄνδρα
ὅστις
ἐν |
[32] |
ἐναντία
τῇ
φιλοσοφίᾳ
πράττειν
καὶ
|
τῇ |
~ἐκείνης
λύσει
τε
καὶ
καθαρμῷ |
[51] |
τὰ
ἐναντία
ἐλέγομεν,
ἐπονομάζοντες
αὐτὰ
|
τῇ |
ἐκείνων
ἐπωνυμίᾳ,
~νῦν
δὲ
περὶ |
[29] |
ἂν
θεὸς
θέλῃ,
αὐτίκα
καὶ
|
τῇ |
ἐμῇ
ψυχῇ
ἰτέον,
αὕτη
δὲ |
[52] |
ἐκείνην
~τὴν
ἰδέαν
ἣ
ἂν
|
τῇ |
ἐν
αὐτοῖς
οὔσῃ
ἐναντία
ᾖ, |
[10] |
οὔ,
ἐάν
τις
αὐτὸ
ἐν
|
τῇ |
ζητήσει
(κοινωνὸν
συμπαραλαμβάνῃ;
~οἷον
τὸ |
[14] |
οὐδαμοῦ
ἔτι
ᾖ,
ἀλλ᾽
ἐκείνῃ
|
τῇ |
ἡμέρᾳ
διαφθείρηταί
τε
καὶ
~ἀπολλύηται |
[1] |
ὦ
Φαίδων,
παρεγένου
Σωκράτει
ἐκείνῃ
|
τῇ |
ἡμέρᾳ
ᾗ
τὸ
~φάρμακον
ἔπιεν |
[3] |
καὶ
παραγγέλλουσιν
~ὅπως
ἂν
τῇδε
|
τῇ |
ἡμέρᾳ
τελευτᾷ
Οὐ
πολὺν
δ᾽ |
[59] |
ἃς
~περιρρεῖν
τὸν
ἀέρα
πρὸς
|
τῇ |
ἠπείρῳ
οὔσας·
καὶ
ἑνὶ
λόγῳ, |
[36] |
τι
καὶ
(θεῖόν
ἐστιν
ἐν
|
τῇ |
ἡρμοσμένῃ
λύρᾳ,
~αὐτὴ
δ᾽
ἡ |
[58] |
φύεται
ἄξιον
λόγου
οὐδὲν
ἐν
|
τῇ |
θαλάττῃ,
οὔτε
τέλειον
ὡς
~ἔπος |
[58] |
καὶ
καταβεβρωμένα,
ὥσπερ
τὰ
ἐν
|
τῇ |
θαλάττῃ
ὑπὸ
τῆς
~ἅλμης,
καὶ |
[66] |
καὶ
εἶπεν
ὅτι,
ἐπειδὰν
πρὸς
|
τῇ |
~καρδίᾳ
γένηται
αὐτῷ,
τότε
οἰχήσεται. |
[45] |
μέγας
σμικρῷ
μείζων
(εἶναι
αὐτῇ
|
τῇ |
κεφαλῇ,
καὶ
~ἵππος
ἵππου·
καὶ |
[49] |
σοι
ἐναντίος
λόγος
ἀπαντήσῃ,
ἐὰν
|
τῇ |
~κεφαλῇ
μείζονά
τινα
φῇς
εἶναι |
[49] |
τίς
τινα
φαίη
ἕτερον
ἑτέρου
|
τῇ |
κεφαλῇ
μείζω
~εἶναι,
καὶ
τὸν |
[49] |
καὶ
τὸ
ἔλαττον
ἔλαττον,
ἔπειτα
|
τῇ |
κεφαλῇ
σμικρᾷ
οὔσῃ
τὸν
~(μείζω |
[33] |
τε
καὶ
~ἀιδές.
Ταύτῃ
οὖν
|
τῇ |
λύσει
οὐκ
οἰομένη
δεῖν
ἐναντιοῦσθαι |
[53] |
φαμέν,
ἡ
ἐναντία
ἰδέα
ἐκείνῃ
|
τῇ |
μορφῇ
ἣ
ἂν
τοῦτο
~ἀπεργάζηται |
[37] |
τῆς
αὑτοῦ
ψυχῆς
μὴ
ἐν
|
τῇ |
νῦν
τοῦ
~σώματος
διαζεύξει
παντάπασιν |
[47] |
φεύγειν
τε
καὶ
~ἀποδιδράσκειν
ὑπέχειν
|
τῇ |
πόλει
δίκην
ἥντιν᾽
ἂν
τάττῃ. |
[1] |
τοῦτο
δ᾽
ἔτυχεν,
ὥσπερ
λέγω,
|
τῇ |
προτεραίᾳ
τῆς
δίκης
~γεγονός.
Διὰ |
[1] |
ὦ
Ἐχέκρατες,
συνέβη·
ἔτυχεν
γὰρ
|
τῇ |
προτεραίᾳ
τῆς
δίκης
ἡ
~πρύμνα |
[37] |
πολυχρονιώτερον
ψυχὴ
σώματος,
οὐ
συγχωρῶ
|
τῇ |
Σιμμίου
~ἀντιλήψει·
δοκεῖ
γάρ
μοι |
[11] |
ἡμᾶς
(μετὰ
τοῦ
~λόγου
ἐν
|
τῇ |
σκέψει)
ὅτι,
ἕως
ἂν
τὸ |
[64] |
δεινὰ
πάσχοντος,
μηδὲ
λέγῃ
ἐν
|
~τῇ |
ταφῇ
ὡς
ἢ
προτίθεται
Σωκράτη |
[47] |
ταῦτα
νῷ
πράττων,
~ἀλλ᾽
οὐ
|
(τῇ |
τοῦ
βελτίστου
αἱρέσει,
πολλὴ
ἂν |
[7] |
Σωκράτης
ἡσθῆναί
τέ
μοι
ἔδοξε
|
τῇ |
τοῦ
(κέβητος
~πραγματείᾳ,
καὶ
ἐπιβλέψας |
[30] |
γε
τούτου
πλανῶνται,
ἕως
ἂν
|
~τῇ |
(τοῦ
συνεπακολουθοῦντος,
τοῦ
σωματοειδοῦς,
ἐπιθυμίᾳ |
[11] |
κτᾶσθαι
διὰ
τὸ
σῶμα,
δουλεύοντες
|
τῇ |
τούτου
θεραπείᾳ·
καὶ
~ἐκ
τούτου |
[59] |
τι
εἶδος
παρέχεσθαι
στίλβοντα
ἐν
|
τῇ |
τῶν
~ἄλλων
χρωμάτων
ποικιλίᾳ,
ὥστε |
[26] |
τὰ
ὁρατὰ
καὶ
τὰ
μὴ
|
τῇ |
τῶν
ἀνθρώπων
φύσει
ἐλέγομεν·
ἢ |
[32] |
δὲ
ἡγούμενοι
οὐ
δεῖν
ἐναντία
|
τῇ |
φιλοσοφίᾳ
πράττειν
καὶ
τῇ
~ἐκείνης |
[51] |
ἐν
ἡμῖν
οὔτε
τὸ
ἐν
|
τῇ |
φύσει.
τότε
μὲν
γάρ,
ὦ |
[3] |
τε
~τὸ
σκέλος
καὶ
ἐξέτριψε
|
τῇ |
χειρί,
καὶ
τρίβων
ἅμα,
Ὡς |
[11] |
εἴσεσθαι,
(ἀπαλλακτέον
αὐτοῦ
καὶ
αὐτῇ
|
τῇ |
ψυχῇ
θεατέον
~αὐτὰ
τὰ
πράγματα· |
[37] |
τὴν
διάλυσιν
τοῦ
~σώματος
ἣ
|
τῇ |
ψυχῇ
φέρει
ὄλεθρον
μηδένα
φαίη |