Chapitre |
[35] |
ἐγέλασέν
τε
ἠρέμα
καί
φησιν·
|
Βαβαί, |
ὦ
Σιμμία·
ἦ
που
~χαλεπῶς |
[60] |
δ᾽
οὓς
καὶ
βραχυτέρους
τῷ
|
βάθει |
τοῦ
ἐνθάδε
εἶναι
καὶ
~πλατυτέρους. |
[60] |
λέγων
αὐτό
~τῆλε
μάλ᾽
ᾗχι
|
βάθιστον |
ὑπὸ
χθονός
ἐστι
βέρεθρον·
~Ὃ |
[47] |
ὁ
δὲ
ὥσπερ
~καρδόπῳ
πλατείᾳ
|
βάθρον |
τὸν
ἀέρα
ὑπερείδει·
(τὴν
δὲ |
[60] |
περὶ
ὅλην
πολλούς,
τοὺς
μὲν
|
~βαθυτέρους |
καὶ
ἀναπεπταμένους
μᾶλλον
ἢ
ἐν |
[60] |
ᾧ
ἡμεῖς
οἰκοῦμεν,
τοὺς
δὲ
|
~βαθυτέρους |
ὄντας
τὸ
χάσμα
αὐτοὺς
ἔλαττον |
[13] |
τὰς
τελετάς,
ναρθηκοφόροι
(μὲν
πολλοί,
|
βάκχοι |
δέ
τε
παῦροι
~οὗτοι
δ᾽ |
[24] |
πολλὰ
δὲ
~καὶ
τὰ
τῶν
|
βαρβάρων |
γένη,
οὓς
πάντας
χρὴ
διερευνᾶσθαι |
[66] |
πιόντα
περιιέναι,
ἕως
ἄν
σου
|
βάρος |
(ἐν
τοῖς
~σκέλεσι
γένηται,
ἔπειτα |
[30] |
τοῦτο
οἴεσθαι
χρὴ
εἶναι
καὶ
|
βαρὺ |
καὶ
γεῶδες
καὶ
~ὁρατόν·
ὃ |
[66] |
Ὁ
δὲ
~περιελθών,
ἐπειδή
οἱ
|
βαρύνεσθαι |
ἔφη
τὰ
σκέλη,
κατεκλίνη
ὕπτιος |
[30] |
καὶ
ἔχουσα
ἡ
τοιαύτη
ψυχὴ
|
βαρύνεταί |
τε
καὶ
ἕλκεται
πάλιν
εἰς |
[60] |
ὅτι
πυθμένα
οὐκ
ἔχει
οὐδὲ
|
βάσιν |
τὸ
ὑγρὸν
τοῦτο.
Αἰωρεῖται
δὴ |
[44] |
μέγα
λέγε,
μή
τις
ἡμῖν
|
βασκανία |
περιτρέψῃ
~τὸν
λόγον
τὸν
μέλλοντα |
[58] |
ὥσπερ
περὶ
τέλμα
~μύρμηκας
ἢ
|
βατράχους |
περὶ
τὴν
θάλατταν
οἰκοῦντας,
καὶ |
[39] |
πραγμάτων
οὐδενὸς
οὐδὲν
ὑγιὲς
οὐδὲ
|
~βέβαιον |
οὔτε
τῶν
λόγων,
ἀλλὰ
πάντα |
[35] |
δύναιτο
ἀσφαλέστερον
καὶ
ἀκινδυνότερον
ἐπὶ
|
βεβαιοτέρου |
~ὀχήματος,
(ἢ)
λόγου
θείου
τινός, |
[39] |
ὄντος
δή
τινος
~ἀληθοῦς
καὶ
|
βεβαίου |
λόγου
καὶ
δυνατοῦ
(κατανοῆσαι,
ἔπειτα |
[62] |
οἳ
μὲν
ἂν
~δόξωσι
μέσως
|
βεβιωκέναι, |
πορευθέντες
ἐπὶ
τὸν
Ἀχέροντα,
ἀναβάντες |
[35] |
(διελθεῖν,
εἴ
πῃ
ὑμῖν
φαίνεται
|
βέλτιον |
ἂν>
~λεχθῆναι,
καὶ
αὖ
καὶ |
[47] |
διὰ
ταῦτα
δὴ
καὶ
ἐμοὶ
|
βέλτιον |
αὖ
δέδοκται
ἐνθάδε
~καθῆσθαι,
καὶ |
[47] |
λέγειν,
ὅτι,
ἐπειδὴ
Ἀθηναίοις
ἔδοξε
|
βέλτιον |
εἶναι
ἐμοῦ
~καταψηφίσασθαι,
διὰ
ταῦτα |
[63] |
τὸ
λουτρόν·
~δοκεῖ
γὰρ
δὴ
|
βέλτιον |
εἶναι
λουσάμενον
πιεῖν
τὸ
φάρμακον |
[6] |
τἆλλα,
ἔστιν
ὅτε
καὶ
οἷς
|
~βέλτιον |
ὂν>
τεθνάναι
ἢ
ζῆν,
οἷς |
[6] |
τεθνάναι
ἢ
ζῆν,
οἷς
δὲ
|
βέλτιον |
τεθνάναι,
θαυμαστὸν
ἴσως
σοι
~φαίνεται |
[7] |
ἀεὶ
εἶναι
παρὰ
τῷ
αὑτοῦ
|
βελτίονι. |
Καίτοι
οὕτως,
ὦ
~Σώκρατες,
τοὐναντίον |
[47] |
δὲ
τοῦ
ὡς
οἷόν
τε
|
~βέλτιστα |
αὐτὰ
τεθῆναι
δύναμιν
οὕτω
νῦν |
[46] |
ἕκαστον
τιθέναι
ταύτῃ
ὅπῃ
ἂν
|
~βέλτιστα |
ἔχῃ·
εἰ
οὖν
τις
βούλοιτο |
[66] |
τὸν
~ἄνθρωπον,
εἶεν,
ἔφη,
Ὦ
|
βέλτιστε, |
σὺ
γὰρ
τούτων
ἐπιστήμων,
τί |
[49] |
~ὑπόθεσιν
ὑποθέμενος
ἥτις
τῶν
ἄνωθεν
|
βελτίστη |
φαίνοιτο,
(ἕως
ἐπί
τι
~ἱκανὸν |
[57] |
οὐδὲ
~σωτηρία
πλὴν
τοῦ
ὡς
|
βελτίστην |
τε
καὶ
φρονιμωτάτην
γενέσθαι.
Οὐδὲν |
[46] |
ἢ
τὸ
ἄριστον
καὶ
τὸ
|
βέλτιστον. |
ἀναγκαῖον
δὲ
εἶναι
τὸν
~αὐτὸν |
[46] |
αὐτοῖς
αἰτίαν
ἐπενεγκεῖν
ἢ
ὅτι
|
βέλτιστον |
αὐτὰ
~οὕτως
ἔχειν
(ἐστὶν
ὥσπερ |
[46] |
δεῖν
περὶ
αὐτοῦ
εὑρεῖν,
ὅπῃ
|
βέλτιστον |
~αὐτῷ
ἐστιν
ἢ
εἶναι
ἢ |
[46] |
ἵν᾽
ὡς
~τάχιστα
εἰδείην
τὸ
|
βέλτιστον |
καὶ
τὸ
χεῖρον.
~Ἀπὸ
δὴ |
[31] |
καὶ
τούτων
εἰσὶ
καὶ
εἰς
|
βέλτιστον |
τόπον
~ἰόντες
οἱ
τὴν
δημοτικὴν |
[35] |
εἰ
ταῦτα
ἀδύνατον,
τὸν
γοῦν
|
~βέλτιστον |
τῶν
ἀνθρωπίνων
λόγων
λαβόντα
καὶ |
[46] |
καὶ
κοινῇ
πᾶσι
τὸ
ἑκάστῳ
|
βέλτιστον |
ᾤμην
καὶ
τὸ
κοινὸν
πᾶσιν |
[47] |
πράττων,
~ἀλλ᾽
οὐ
(τῇ
τοῦ
|
βελτίστου |
αἱρέσει,
πολλὴ
ἂν
καὶ
μακρὰ |
[47] |
ἦν,
ὑπὸ
δόξης
φερόμενα
τοῦ
|
βελτίστου, |
~εἰ
μὴ
δικαιότερον
ᾤμην
καὶ |
[60] |
ᾗχι
βάθιστον
ὑπὸ
χθονός
ἐστι
|
βέρεθρον· |
~Ὃ
καὶ
ἄλλοθι
καὶ
ἐκεῖνος |
[66] |
πεπωκότα,
οὐκέτι,
ἀλλ᾽
ἐμοῦ
γε
|
βίᾳ |
καὶ
αὐτοῦ
~ἀστακτὶ
ἐχώρει
τὰ |
[57] |
πολλὰ
~ἀντιτείνασα
καὶ
πολλὰ
παθοῦσα,
|
βίᾳ |
καὶ
μόγις
ὑπὸ
τοῦ
προστεταγμένου |
[5] |
τὸ
μὴ
θεμιτὸν
~εἶναι
ἑαυτὸν
|
βιάζεσθαι, |
ἐθέλειν
δ᾽
ἂν
τῷ
ἀποθνῄσκοντι |
[62] |
πατέρα
ἢ
μητέρα
~(ὑπ᾽
ὀργῆς
|
βίαιόν |
τι
πράξαντες,
καὶ
μεταμέλον
αὐτοῖς |
[5] |
πράγματος
~μέτεστιν.
Οὐ
μέντοι
ἴσως
|
βιάσεται |
αὑτόν·
οὐ
γάρ
φασι
θεμιτὸν |
[46] |
~Ἀλλ᾽
ἀκούσας
μέν
ποτε
ἐκ
|
βιβλίου |
τινός,
ὡς
ἔφη,
Ἀναξαγόρου
~(ἀναγιγνώσκοντος, |
[46] |
ἀλλὰ
~πάνυ
σπουδῇ
λαβὼν
τὰς
|
βίβλους |
ὡς
τάχιστα
οἷός
τ᾽
ἦ |
[62] |
καὶ
μεταμέλον
αὐτοῖς
τὸν
ἄλλον
|
βίον |
~βιῶσιν,
ἢ
ἀνδροφόνοι
τοιούτῳ
τινὶ |
[57] |
καθαρῶς
τε
καὶ
μετρίως
τὸν
|
~βίον |
διεξελθοῦσα,
καὶ
συνεμπόρων
καὶ
ἡγεμόνων |
[35] |
ἐπὶ
σχεδίας
κινδυνεύοντα
διαπλεῦσαι
τὸν
|
βίον, |
~εἰ
μή
τις
δύναιτο
ἀσφαλέστερον |
[65] |
στερηθέντες
διάξειν
ὀρφανοὶ
τὸν
ἔπειτα
|
βίον. |
Ἐπειδὴ
(δὲ
~ἐλούσατο
καὶ
ἠνέχθη |
[44] |
ταλαιπωρουμένη
τε
δὴ
τοῦτον
τὸν
|
~βίον |
ζῴη
καὶ
τελευτῶσά
γε
ἐν |
[8] |
ὄντι
ἐν
φιλοσοφίᾳ
διατρίψας
~τὸν
|
βίον |
θαρρεῖν
μέλλων
(ἀποθανεῖσθαι
καὶ
εὔελπις |
[39] |
~ἀπώσαιτο
καὶ
ἤδη
τὸν
λοιπὸν
|
βίον |
μισῶν
τε
καὶ
λοιδορῶν
τοὺς |
[58] |
δέ,
εἰ
~καὶ
ἠπιστάμην,
ὁ
|
βίος |
μοι
δοκεῖ
ὁ
ἐμός,
ὦ |
[35] |
δεσπότου,
~οὐδὲ
δυσθυμότερον
αὐτῶν
τοῦ
|
βίου |
ἀπαλλάττεσθαι.
ἀλλὰ
τούτου
γ᾽
ἕνεκα |
[20] |
ἀεὶ
γίγνεσθαι
~καὶ
ἀεὶ
διὰ
|
βίου |
εἰδέναι·
τὸ
γὰρ
εἰδέναι
τοῦτ᾽ |
[12] |
~ἀφικομένοις
ἐλπίς
ἐστιν
οὗ
διὰ
|
βίου |
ἤρων
τυχεῖν
ἤρων
δὲ
φρονήσεως |
[43] |
ὀλίγου
~πάντα
διὰ
παντὸς
τοῦ
|
βίου |
καὶ
δεσπόζουσα
πάντας
τρόπους,
τὰ |
[20] |
αὐτὰ
γεγόναμεν
καὶ
ἐπιστάμεθα
διὰ
|
βίου |
~πάντες,
ἢ
ὕστερον,
οὕς
φαμεν |
[40] |
τοῖς
ἄλλοις
καὶ
τοῦ
ἔπειτα
|
βίου |
παντὸς
ἕνεκα,
ἐμοὶ
δὲ
~(αὐτοῦ |
[44] |
ἢ
εἰ
ἐν
ἄλλῳ
βίῳ
|
~βιοὺς |
ἐτελεύτα,
μὴ
ἀνόητόν
τε
καὶ |
[13] |
δυνατὸν
οὐδὲν
ἀπέλιπον
ἐν
τῷ
|
βίῳ |
ἀλλὰ
παντὶ
~τρόπῳ
προυθυμήθην
γενέσθαι· |
[4] |
αὐτὸ
ἐνύπνιον
ἐν
τῷ
παρελθόντι
|
βίῳ, |
ἄλλοτ᾽
~ἐν
ἄλλῃ
ὄψει
φαινόμενον, |
[44] |
διαφερόντως
ἢ
εἰ
ἐν
ἄλλῳ
|
βίῳ |
~βιοὺς
ἐτελεύτα,
μὴ
ἀνόητόν
τε |
[12] |
πραγματεία
ἡμῖν
ἐν
τῷ
παρελθόντι
|
βίῳ |
γέγονεν,
~ὥστε
ἥ
γε
(ἀποδημία |
[37] |
ἄλλως
τε
κἂν
πολλὰ
ἔτη
|
βιῷ |
εἰ
γὰρ
ῥέοι
τὸ
~σῶμα |
[29] |
οὐδὲν
~κοινωνοῦσα
αὐτῷ
ἐν
τῷ
|
βίῳ |
ἑκοῦσα
εἶναι,
ἀλλὰ
φεύγουσα
αὐτὸ |
[35] |
σαφὲς
εἰδέναι
ἐν
τῷ
νῦν
|
βίῳ |
ἢ
ἀδύνατον
~εἶναι
ἢ
παγχάλεπόν |
[35] |
διάκειμαι
ἢ
ἐν
τῷ
πρόσθεν
|
βίῳ· |
καί,
ὡς
ἔοικε,
τῶν
~κύκνων |
[62] |
~ἀρετῆς
καὶ
φρονήσεως
ἐν
τῷ
|
βίῳ |
μετασχεῖν·
καλὸν
γὰρ
τὸ
ἆθλον |
[9] |
προθυμεῖσθαι
~μὲν
ἐν
παντὶ
τῷ
|
βίῳ |
μηδὲν
ἄλλο
ἢ
τοῦτο,
ἥκοντος |
[12] |
ἄνδρα
(παρασκευάζονθ᾽
~ἑαυτὸν
ἐν
τῷ
|
βίῳ |
ὅτι
ἐγγυτάτω
ὄντα
τοῦ
τεθνάναι |
[31] |
καὶ
~μεμελετηκυῖαι
τύχωσιν
ἐν
τῷ
|
βίῳ. |
~Τὰ
ποῖα
δὴ
ταῦτα
λέγεις, |
[63] |
ψυχῇ
(ἄνδρα
ὅστις
ἐν
τῷ
|
βίῳ |
τὰς
μὲν
ἄλλας
ἡδονὰς
τὰς |
[62] |
δόξωσι
~διαφερόντως
πρὸς
τὸ
ὁσίως
|
βιῶναι, |
οὗτοί
εἰσιν
οἱ
τῶνδε
μὲν |
[62] |
οἵ
τε
καλῶς
καὶ
ὁσίως
|
βιώσαντες |
καὶ
οἱ
μή.
Καὶ
οἳ |
[62] |
μεταμέλον
αὐτοῖς
τὸν
ἄλλον
βίον
|
~βιῶσιν, |
ἢ
ἀνδροφόνοι
τοιούτῳ
τινὶ
ἄλλῳ |
[57] |
καὶ
μέγιστα
λέγεται
ὠφελεῖν
ἢ
|
βλάπτειν |
τὸν
τελευτήσαντα
εὐθὺς
ἐν
ἀρχῇ |
[48] |
μὴ
παντάπασι
τὴν
ψυχὴν
~τυφλωθείην
|
βλέπων |
πρὸς
τὰ
πράγματα
τοῖς
ὄμμασι |
[3] |
σὺ
τούτους
Καὶ
~ὁ
Σωκράτης
|
βλέψας |
εἰς
τὸν
Κρίτωνα,
Ὦ
Κρίτων |
[51] |
γένεσιν
ἀλλήλων
~δέξασθαι.
Καὶ
ἅμα
|
βλέψας |
πρὸς
τὸν
Κέβητα
εἶπεν,
Ἆρα |
[47] |
ὀστᾶ
ἢ
περὶ
Μέγαρα
ἢ
|
Βοιωτοὺς |
ἦν,
ὑπὸ
δόξης
φερόμενα
τοῦ |
[58] |
ἄμμος
καὶ
πηλὸς
ἀμήχανος
καὶ
|
~βόρβοροί |
εἰσιν,
ὅπου
ἂν
καὶ
(ἡ) |
[13] |
ἀτέλεστος
εἰς
~Ἅιδου
ἀφίκηται
ἐν
|
βορβόρῳ |
κείσεται,
ὁ
δὲ
κεκαθαρμένος
τε |
[60] |
ὑγροῦ
πηλοῦ
καὶ
~καθαρωτέρου
καὶ
|
βορβορωδεστέρου, |
(ὥσπερ
ἐν
Σικελίᾳ
οἱ
πρὸ |
[6] |
~ἀποκτεινύοι,
μὴ
σημήναντός
σου
ὅτι
|
βούλει |
αὐτὸ
τεθνάναι,
χαλεπαίνοις
ἂν
~αὐτῷ |
[14] |
ποιῶμεν;
Ἢ
περὶ
~αὐτῶν
τούτων
|
βούλει |
διαμυθολογῶμεν,
εἴτε
εἰκὸς
οὕτως
ἔχειν |
[26] |
ἔφη,
ἀληθῆ
λέγεις.
~Θῶμεν
οὖν
|
βούλει, |
ἔφη,
δύο
εἴδη
τῶν
ὄντων, |
[53] |
ὑπομένει
ἐπιόντα.
~Ἀληθέστατα,
ἔφη,
λέγεις.
|
~Βούλει |
οὖν,
ἦ
δ᾽
ὅς,
ἐὰν |
[44] |
~διαφύγῃ
ἡμᾶς,
εἴ
τέ
τι
|
βούλει, |
προσθῇς
ἢ
ἀφέλῃς.
~Καὶ
ὁ |
[15] |
ὅς,
σκόπει
μόνον
τοῦτο,
εἰ
|
βούλει |
ῥᾷον
~μαθεῖν,
ἀλλὰ
καὶ
κατὰ |
[47] |
τῆς
~αἰτίας
ζήτησιν
ᾗ
πεπραγμάτευμαι
|
βούλει |
σοι,
ἔφη,
ἐπίδειξιν
ποιήσωμαι,
ὦ |
[8] |
τόνδε
σκεψώμεθα
τί
ἐστιν
ὃ
|
~βούλεσθαί |
μοι
δοκεῖ
πάλαι
εἰπεῖν.
~Τί |
[19] |
ὦ
Σώκρατες,
πρός
γε
ὃ
|
βούλεται |
δηλῶσαι
ὁ
λόγος.
~Ἀλλὰ
μὲν |
[19] |
τίς
τι
ἰδὼν
ἐννοήσῃ
ὅτι
|
βούλεται |
μὲν
τοῦτο
ὃ
~νῦν
ἐγὼ |
[37] |
τῷ
λόγῳ,
ἵνα
χρόνου
ἐγγενομένου
|
βουλευσώμεθα |
τί
ἐροῦμεν,
ἔπειτα
~(δὲ)
ἀκούσαντας |
[45] |
σοι
~δίειμι
περὶ
αὐτῶν,
ἐὰν
|
βούλῃ, |
τά
γε
ἐμὰ
πάθη·
ἔπειτα |
[64] |
τίνα
~τρόπον;
~Ὅπως
ἄν,
ἔφη,
|
βούλησθε, |
ἐάνπερ
γε
λάβητέ
με
καὶ |
[35] |
χρὴ
καὶ
ἐρωτᾶν
ὅτι
ἂν
|
βούλησθε, |
ἕως
ἂν
Ἀθηναίων
ἐῶσιν
ἄνδρες |
[21] |
περὶ
τούτων
ὧν
νυνδὴ
~ἐλέγομεν;
|
~Βουλοίμην |
μεντἄν,
ἔφη
ὁ
Σιμμίας·
ἀλλὰ |
[49] |
τῶν
ἐξ
ἐκείνης
ὡρμημένων,
εἴπερ
|
βούλοιό |
τι
τῶν
ὄντων
~εὑρεῖν;
Ἐκείνοις |
[46] |
~βέλτιστα
ἔχῃ·
εἰ
οὖν
τις
|
βούλοιτο |
τὴν
αἰτίαν
εὑρεῖν
περὶ
ἑκάστου |
[54] |
εἰ
ἤδη
ἱκανῶς
οἶσθ᾽
ὅτι
|
βούλομαι. |
~Ἀλλὰ
πάνυ
ἱκανῶς,
ἔφη.
~Ἀποκρίνου |
[45] |
~Ἀλλὰ
μήν,
ἔφη
ὁ
Κέβης,
|
βούλομαί |
γε.
~Ἄκουε
τοίνυν
ὡς
ἐροῦντος. |
[48] |
ἂν
μή,
ὡς
~οὐκ
ἀληθῆ.
|
βούλομαι |
δέ
σοι
σαφέστερον
εἰπεῖν
ἃ |
[52] |
οὔκ;
ἔφη.
~Ὃ
τοίνυν,
ἔφη,
|
βούλομαι |
δηλῶσαι,
ἄθρει.
ἔστιν
δὲ
τόδε, |
[47] |
~Ὑπερφυῶς
μὲν
οὖν,
ἔφη,
ὡς
|
βούλομαι. |
~Ἔδοξε
τοίνυν
μοι,
ἦ
δ᾽ |
[8] |
Ἀλλ᾽
ὑμῖν
δὴ
τοῖς
δικασταῖς
|
βούλομαι |
ἤδη
τὸν
λόγον
~ἀποδοῦναι,
ὥς |
[7] |
~λέγειν
Κέβης·
τί
γὰρ
ἂν
|
βουλόμενοι |
ἄνδρες
σοφοὶ
ὡς
ἀληθῶς
δεσπότας |
[3] |
ἂν
συνθεῖναι
ὡς
ὁ
θεὸς
|
βουλόμενος |
αὐτὰ
διαλλάξαι
~πολεμοῦντα,
ἐπειδὴ
οὐκ |
[50] |
~Συνέφη.
~Λέγω
δὴ
τοῦδ᾽
ἕνεκα,
|
βουλόμενος |
δόξαι
σοὶ
ὅπερ
ἐμοί.
Ἐμοὶ |
[56] |
~νῦν
παρόντα,
περὶ
τῶν
τοιούτων
|
βουλόμενος |
ἤ
τι
εἰπεῖν
ἢ
ἀκοῦσαι. |
[4] |
Κέβης,
τἀληθῆ,
ὅτι
οὐκ
ἐκείνῳ
|
βουλόμενος |
οὐδὲ
~τοῖς
ποιήμασιν
αὐτοῦ
ἀντίτεχνος |
[49] |
ἂν
λέγειν;
Καὶ
μέγα
ἂν
|
~βοῴης |
ὅτι
οὐκ
οἶσθα
ἄλλως
πως |
[3] |
ἀπῆγόν
τινες
τῶν
τοῦ
Κρίτωνος
|
βοῶσάν |
(τε
καὶ
~κοπτομένην·
ὁ
δὲ |
[62] |
τὴν
λίμνην
τὴν
Ἀχερουσιάδα,
ἐνταῦθα
|
~βοῶσί |
τε
καὶ
καλοῦσιν,
οἱ
μὲν |
[39] |
ὁτιοῦν;
Ἢ
αὖ
ταχὺν
ἢ
|
βραδὺν |
ἢ
αἰσχρὸν
ἢ
καλὸν
ἢ |
[15] |
γε
τὸ
ἀσθενέστερον
καὶ
ἐκ
|
βραδυτέρου |
τὸ
θᾶττον;
~Πάνυ
γε.
~Τί |
[58] |
ἡγοῖτο
οὐρανὸν
εἶναι,
διὰ
δὲ
|
(βραδυτῆτά |
τε
καὶ
~ἀσθένειαν
μηδεπώποτε
ἐπὶ |
[58] |
εἶναι
ταὐτόν,
(ὑπ᾽
ἀσθενείας
καὶ
|
βραδυτῆτος |
οὐχ
οἵους
τε
εἶναι
ἡμᾶς |
[60] |
πλείους,
~τὰ
δὲ
ἐλάττους
καὶ
|
βραχυτέρους, |
πάλιν
εἰς
τὸν
Τάρταρον
ἐμβάλλει, |
[61] |
αἱ
μὲν
μακροτέρους,
αἱ
δὲ
|
~βραχυτέρους, |
πάλιν
ἐκπέμπονται
εἰς
τὰς
τῶν |
[60] |
~(τόπου,
ἔστι
δ᾽
οὓς
καὶ
|
βραχυτέρους |
τῷ
βάθει
τοῦ
ἐνθάδε
εἶναι |