HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Ταῦτ 2
Ταῦτα 7
ταῦτά 7
ταῦτα 95
ταὐτὰ 15
ταὐτά 3
ταύτας 5

Fréquences [« »]
90 εἰ
90 οὐκ
88 τῆς
95 ταῦτα
100 εἰς
105 οὐ
109 τοῦτο

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Phedon

ταῦτα

Chapitre

[44]   οὔτε ~προσθεῖναι δέομαι· ἔστι δὲ ταῦτα ἃ λέγω. ~Ὁ οὖν Σωκράτης

[45]   σφόδρα ἐτυφλώθην, ὥστε ἀπέμαθον καὶ ~ταῦτα ἃ πρὸ τοῦ ᾤμην εἰδέναι,

[58]   πολλὰ δὴ ἀκήκοα, οὐ μέντοι ταῦτα ἃ σὲ πείθει· ἡδέως οὖν

[35]   ἔχει ἢ εὑρεῖν ἤ, εἰ ταῦτα ἀδύνατον, τὸν γοῦν ~βέλτιστον τῶν

[33]   προσπερονᾷ καὶ ποιεῖ σωματοειδῆ, δοξάζουσαν ταῦτα ἀληθῆ ~εἶναι ἅπερ ἂν καὶ

[12]   ~Οὐκοῦν, ἔφη ὁ Σωκράτης, εἰ ταῦτα ἀληθῆ, ὦ ἑταῖρε, πολλὴ ἐλπὶς

[42]   μοχθηρίαν (καὶ εἶναι κακή; καὶ ταῦτα ~ἀληθῶς λέγεται; ~Ἀληθῶς μέντοι. ~Τῶν

[19]   ἴσον, ἔχει δὲ ἐνδεεστέρως. ~Ἔστι ταῦτα. ~Ἀλλὰ μὴν καὶ τόδε ὁμολογοῦμεν,

[28]   εἶναι σῶμα. ἔχομέν τι παρὰ ταῦτα ~ἄλλο λέγειν, ὦ φίλε Κέβης,

[56]   ὦ Σώκρατες, ἔφη, ἔχω παρὰ ταῦτα ἄλλο τι λέγειν οὐδέ πῃ

[22]   ~ἡμᾶς· εἰ δὲ μὴ ἔστι ταῦτα, ἄλλως ἂν ὁ λόγος οὗτος

[7]   λέγειν ὅτι χρή με πρὸς ταῦτα ~ἀπολογήσασθαι ὥσπερ ἐν δικαστηρίῳ. ~Πάνυ

[46]   μέσῳ εἶναι· καὶ εἴ μοι (ταῦτα ~ἀποφαίνοι, παρεσκευάσμην ὡς οὐκέτι ποθεσόμενος

[58]   ~Ἀλλ᾽ ἔφη ὁ Σιμμίας, καὶ ταῦτα ἀρκεῖ. ~Πέπεισμαι τοίνυν, ἦ δ᾽

[28]   ἄρχειν καὶ ~δεσπόζειν· καὶ κατὰ ταῦτα αὖ πότερόν σοι δοκεῖ ὅμοιον

[45]   δόξης λαβούσης τὸ ἠρεμεῖν, κατὰ ταῦτα γίγνεσθαι ~ἐπιστήμην; καὶ αὖ τούτων

[34]   τροφῆς οὐδὲν δεινὸν μὴ φοβηθῇ, ~(ταῦτα δ᾽ ἐπιτηδεύσασα, ὦ Σιμμία τε

[33]   καὶ ἀληθέστατον, οὐχ οὕτως ἔχον· ταῦτα δὲ μάλιστα ~τὰ> ὁρατά· ἢ

[25]   ἄλλως καὶ μηδέποτε κατὰ ταὐτά, ταῦτα δὲ ~σύνθετα; ~Ἔμοιγε δοκεῖ οὕτως.

[47]   βέλτιον εἶναι ἐμοῦ ~καταψηφίσασθαι, διὰ ταῦτα δὴ καὶ ἐμοὶ βέλτιον αὖ

[4]   αὐτὸς οὐκ ἦ μυθολογικός, διὰ ταῦτα δὴ οὓς προχείρους εἶχον μύθους

[65]   καὶ οὐ πολλὰ ἄττα μετὰ ταῦτα διελέχθη, καὶ ἧκεν ὁ τῶν

[63]   ἐλπὶς ~μεγάλη. ~(Τὸ μὲν οὖν ταῦτα διισχυρίσασθαι οὕτως ἔχειν ὡς ἐγὼ

[12]   ἑταῖρε, φιλόσοφος· σφόδρα γὰρ αὐτῷ ταῦτα δόξει, μηδαμοῦ ἄλλοθι ~καθαρῶς ἐντεύξεσθαι

[40]   ὅπως δὲ ἃ αὐτοὶ ἔθεντο ταῦτα δόξει τοῖς ~παροῦσιν, τοῦτο προθυμοῦνται.

[65]   κερδαίνειν ταῦτα ποιήσαντες καὶ ἔγωγε ταῦτα ~εἰκότως οὐ ποιήσω· οὐδὲν γὰρ

[58]   εἰωθότων λέγειν· ~οὗ δὴ ὑποστάθμην ταῦτα εἶναι καὶ συρρεῖν ἀεὶ εἰς

[19]   ἐνενοήσαμεν ὅτι ὀρέγεται μὲν πάντα ταῦτα εἶναι ~οἷον τὸ ἴσον, ἔχει

[16]   ~Οὐκοῦν ἐξ ἀλλήλων τε γίγνεται ταῦτα, εἴπερ ἐναντία ἐστιν, καὶ αἱ

[25]   ~τούτῳ μόνῳ προσήκει μὴ πάσχειν ταῦτα, εἴπερ τῳ ἄλλῳ; ~Δοκεῖ μοι,

[35]   οὐδαμοῦ ᾖ. ~(Σιγὴ οὖν ἐγένετο ταῦτα εἰπόντος τοῦ Σωκράτους ἐπὶ πολὺν

[22]   πρότερον ἀνευρίσκοντες ~ἡμετέραν οὖσαν, καὶ ταῦτα ἐκείνῃ ἀπεικάζομεν, ἀναγκαῖον, οὕτως ὥσπερ

[37]   γιγνομένην ψυχὴν ~ἀντέχειν δοὺς δὲ ταῦτα ἐκεῖνο μηκέτι συγχωροῖ, μὴ οὐ

[49]   δίδως τε καὶ συγχωρεῖς εἶναι ταῦτα, ἐλπίζω σοι ἐκ τούτων τὴν

[52]   ἐναντία ἔχει ἀεὶ τἀναντία, οὐδὲ ταῦτα ἔοικε δεχομένοις ἐκείνην ~τὴν ἰδέαν

[48]   μοι, ἦ δ᾽ ὅς, μετὰ ταῦτα, ἐπειδὴ ἀπειρήκη τὰ ὄντα ~σκοπῶν,

[66]   γένοιτο ταύτῃ. ~Καὶ ἅμ᾽ εἰπὼν ταῦτα ἐπισχόμενος καὶ μάλα εὐχερῶς καὶ

[22]   ἀπεικάζομεν, ἀναγκαῖον, οὕτως ὥσπερ ~καὶ ταῦτα ἔστιν, οὕτως καὶ τὴν ἡμετέραν

[66]   ἀπόδοτε καὶ μὴ ~ἀμελήσητε. ~Ἀλλὰ ταῦτα, ἔφη, ἔσται, ὁ Κρίτων· ἀλλ᾽

[58]   πέπεισμαι. ~(καὶ ὁ Σιμμίας, Πῶς ταῦτα, ἔφη, λέγεις, ὦ Σώκρατες; Περὶ

[16]   καὶ τοῖν γενεσέοιν τοῖν περὶ ταῦτα ἥ γ᾽ ἑτέρα σαφὴς οὖσα

[4]   ποιήμασιν αὐτοῦ ἀντίτεχνος (εἶναι ἐποίησα ταῦτα ᾔδη γὰρ ὡς οὐ ~ῥᾴδιον

[50]   ~ἐπωνυμίαν ἴσχειν, τὸ δὴ μετὰ ταῦτα ἠρώτα, Εἰ δή, ἦ δ᾽

[5]   θεμιτὸν εἶναι. ~Καὶ ἅμα λέγων ταῦτα καθῆκε (τὰ σκέλη ἐπὶ τὴν

[43]   ἀλλ᾽ οὐχ οἵας ἄγειν τε ~ταῦτα καὶ δεσπόζειν, καὶ οὔσης αὐτῆς

[20]   πρὸ τοῦ γενέσθαι εἰληφέναι. ~Ἔστι ταῦτα. ~Καὶ εἰ μέν γε λαβόντες

[49]   ~εἶναι· ἢ οὐκ ἂν φοβοῖο ταῦτα; ~Καὶ ὁ Κέβης γελάσας, ἔγωγε,

[1]   προτεραίᾳ τῆς δίκης ~γεγονός. Διὰ ταῦτα καὶ πολὺς χρόνος ἐγένετο τῷ

[36]   τούτων τὴν ψυχὴν ~ἡμῶν, ἐπειδὰν ταῦτα καλῶς καὶ μετρίως κραθῇ πρὸς

[13]   ~ὀρθόν, ἀντὶ οὗ δεῖ πάντα ταῦτα καταλλάττεσθαι, φρόνησις, (καὶ τούτου ~μὲν

[35]   ~ἐπαισχυνθήσομαι ἐρέσθαι, ἐπειδὴ καὶ σὺ ταῦτα λέγεις, οὐδ᾽ ἐμαυτὸν ~αἰτιάσομαι ἐν

[31]   τῷ βίῳ. ~Τὰ ποῖα δὴ ταῦτα λέγεις, ὦ Σώκρατες; ~Οἷον τοὺς

[55]   ἀντ᾽ ἐκείνου ἄρτιον ~γεγονέναι; τῷ ταῦτα λέγοντι οὐκ ἂν ἔχοιμεν διαμαχέσασθαι

[19]   τῶν ~αἰσθήσεων· ταὐτὸν δὲ πάντα ταῦτα λέγω. ~Ταὐτὸν γὰρ ἔστιν, ὦ

[49]   τίνα δὴ ἦν τὰ μετὰ ταῦτα ~λεχθέντα; ~(Φαίδων) ~Ὡς μὲν ἐγὼ

[25]   κατὰ ταὐτὰ καὶ ὡσαύτως ἔχει, ταῦτα μάλιστα εἰκὸς εἶναι ~τὰ ἀσύνθετα,

[24]   ὑμῶν δυναμένους τοῦτο ~ποιεῖν. ~Ἀλλὰ ταῦτα μὲν δή, ἔφη, ὑπάρξει, ὁ

[1]   ὃν τρόπον ἐγένετο; ~(Ἐχεκράτης) ~Ναί, ταῦτα μὲν ἡμῖν ἤγγειλέ τις, καὶ

[44]   τὸν μέλλοντα ἔσεσθαι. Ἀλλὰ δὴ ταῦτα μὲν τῷ θεῷ μελήσει, ἡμεῖς

[44]   γενέσθαι, οὐδὲν κωλύειν φῂς πάντα ταῦτα μηνύειν ~ἀθανασίαν μὲν μή, ὅτι

[41]   οὖν μοι, ὡς ἔοικε, διὰ ταῦτα μήτε ἐμαυτοῦ μήτε ἄλλου ~ἀποδέχεσθαι

[47]   λέγοι πρῶτον μὲν ὅτι διὰ ταῦτα νῦν ἐνθάδε κάθημαι, ὅτι σύγκειταί

[47]   ταῦτα ποιῶ ἃ ποιῶ, καὶ ταῦτα νῷ πράττων, ~ἀλλ᾽ οὐ (τῇ

[42]   οὕτω λέγεσθαι, καὶ πάσχειν (ἂν ταῦτα ὁ ~λόγος εἰ ὀρθὴ ἡ

[42]   ἁρμονίαν εἶναι τί τις φήσει ταῦτα ὄντα εἶναι ἐν ~ταῖς ψυχαῖς,

[22]   ~ἡμᾶς γεγονέναι, καὶ εἰ μὴ ταῦτα, οὐδὲ τάδε; ~Ὑπερφυῶς, ὦ Σώκρατες,

[2]   ~πώποτε καὶ ἄλλος. Διὰ δὴ ταῦτα οὐδὲν πάνυ μοι ἐλεινὸν εἰσῄει,

[25]   ~Οὕτως αὖ, ἔφη ὁ Κέβης, ταῦτα· οὐδέποτε ὡσαύτως ἔχει. ~(Οὐκοῦν τούτων

[17]   μᾶλλον οὕτω, καὶ ἡμεῖς ~αὐτὰ ταῦτα οὐκ ἐξαπατώμενοι ὁμολογοῦμεν, ἀλλ᾽ ἔστι

[10]   ἁπτομένη ὀρέγηται τοῦ ὄντος. ~Ἔστι ταῦτα. ~Οὐκοῦν καὶ ἐνταῦθα ἡ τοῦ

[50]   πρὸς τὴν Σιμμίου σμικρότητα; ~Ἔστι ταῦτα. ~Οὕτως ἄρα ὁ Σιμμίας ἐπωνυμίαν

[19]   δή, ἦ δ᾽ ὅς, εἰ ταῦτα οὕτως ἔχει. φαμέν πού τι

[50]   Εἰ δή, ἦ δ᾽ ὅς, ταῦτα οὕτως ~λέγεις, ἆρ᾽ οὐχ, ὅταν

[8]   ἂν καὶ τοῦτο. Ὥστε διὰ ταῦτα οὐχ ὁμοίως ~ἀγανακτῶ, ἀλλ᾽ εὔελπίς

[19]   τῶν τοιούτων οὐδέν, ἀλλὰ παρὰ ~ταῦτα πάντα ἕτερόν τι, αὐτὸ τὸ

[62]   πάλιν εἰς τοὺς ποταμούς, ~καὶ ταῦτα πάσχοντες οὐ πρότερον παύονται πρὶν

[37]   σῶμα, καί τις λέγων αὐτὰ ταῦτα περὶ αὐτῶν ~μέτρι᾽ ἄν μοι

[43]   ποτ᾽ ἔτλης. ~ἆρ᾽ οἴει αὐτὸν ταῦτα ποιῆσαι διανοούμενον ὡς ἁρμονίας αὐτῆς

[65]   ~σὺ λέγεις οἴονται γὰρ κερδαίνειν ταῦτα ποιήσαντες καὶ ἔγωγε ταῦτα ~εἰκότως

[65]   σύ, ἔφη, χαῖρε, καὶ ἡμεῖς ~ταῦτα ποιήσομεν. Καὶ ἅμα πρὸς ἡμᾶς,

[65]   ἔφη, ὦ Κρίτων, ἐκεῖνοί τε ταῦτα ποιοῦσιν, οὓς ~σὺ λέγεις οἴονται

[47]   ἂν λέγοι· ὡς μέντοι διὰ ταῦτα ποιῶ ἃ ποιῶ, καὶ ταῦτα

[38]   ῥηθεὶς ὅτι καὶ αὐτῷ μοι ταῦτα προυδέδοκτο. Καὶ πάνυ ~δέομαι πάλιν

[19]   ~Ἆρ᾽ οὖν οὐ κατὰ πάντα ταῦτα συμβαίνει τὴν ἀνάμνησιν εἶναι μὲν

[50]   μὲν ἐγὼ οἶμαι, ἐπεὶ αὐτῷ ταῦτα συνεχωρήθη, (καὶ ὡμολογεῖτο εἶναί ~τι

[59]   καὶ τὰ ἐνθάδε λιθίδια εἶναι ταῦτα τὰ ἀγαπώμενα ~μόρια, σάρδιά τε

[59]   ἡμεῖς ~ἑωράκαμεν. Καὶ γὰρ αὐτὰ ταῦτα τὰ κοῖλα αὐτῆς, ὕδατός τε

[47]   κύνα, ὡς ἐγᾦμαι, πάλαι ἂν (ταῦτα τὰ νεῦρα καὶ ~τὰ ὀστᾶ

[11]   ἄγομεν φιλοσοφίας πέρι διὰ πάντα ταῦτα. Τὸ δ᾽ ~ἔσχατον πάντων ὅτι,

[13]   τὸν ~θάνατον, ὅταν ὑπομένωσιν; ~Ἔστι ταῦτα. ~Τῷ δεδιέναι ἄρα καὶ δέει

[14]   ἔχοι. ~Εἰπόντος δὴ τοῦ Σωκράτους ταῦτα, ὑπολαβὼν ὁ Κέβης ἔφη· Ὦ

[49]   ~σμικρὸν νοῦν ἔχοντι εἰπεῖν ἐκεῖνος ταῦτα. ~(Φαίδων) ~Πάνυ μὲν οὖν, ὦ

[7]   μὲν ἄνθρωπος τάχ᾽ ἂν οἰηθείη ταῦτα, φευκτέον (εἶναι ἀπὸ ~τοῦ δεσπότου,

[3]   αὐτοῖς τὰς κορυφάς, ~καὶ διὰ ταῦτα ᾧ ἂν τὸ ἕτερον παραγένηται

[37]   Ἐμοὶ γὰρ δοκεῖ ὁμοίως λέγεσθαι ταῦτα ὥσπερ ἄν τις περὶ ~ἀνθρώπου

Chapitre
[44]	οὔτε ~προσθεῖναι δέομαι· ἔστι δὲ	ταῦτα	ἃ λέγω. ~Ὁ οὖν Σωκράτης
[45]	σφόδρα ἐτυφλώθην, ὥστε ἀπέμαθον καὶ	~ταῦτα	ἃ πρὸ τοῦ ᾤμην εἰδέναι,
[58]	πολλὰ δὴ ἀκήκοα, οὐ μέντοι	ταῦτα	ἃ σὲ πείθει· ἡδέως οὖν
[35]	ἔχει ἢ εὑρεῖν ἤ, εἰ	ταῦτα	ἀδύνατον, τὸν γοῦν ~βέλτιστον τῶν
[33]	προσπερονᾷ καὶ ποιεῖ σωματοειδῆ, δοξάζουσαν	ταῦτα	ἀληθῆ ~εἶναι ἅπερ ἂν καὶ
[12]	~Οὐκοῦν, ἔφη ὁ Σωκράτης, εἰ	ταῦτα	ἀληθῆ, ὦ ἑταῖρε, πολλὴ ἐλπὶς
[42]	μοχθηρίαν (καὶ εἶναι κακή; καὶ	ταῦτα	~ἀληθῶς λέγεται; ~Ἀληθῶς μέντοι. ~Τῶν
[19]	ἴσον, ἔχει δὲ ἐνδεεστέρως. ~Ἔστι	ταῦτα.	~Ἀλλὰ μὴν καὶ τόδε ὁμολογοῦμεν,
[28]	εἶναι σῶμα. ἔχομέν τι παρὰ	ταῦτα	~ἄλλο λέγειν, ὦ φίλε Κέβης,
[56]	ὦ Σώκρατες, ἔφη, ἔχω παρὰ	ταῦτα	ἄλλο τι λέγειν οὐδέ πῃ
[22]	~ἡμᾶς· εἰ δὲ μὴ ἔστι	ταῦτα,	ἄλλως ἂν ὁ λόγος οὗτος
[7]	λέγειν ὅτι χρή με πρὸς	ταῦτα	~ἀπολογήσασθαι ὥσπερ ἐν δικαστηρίῳ. ~Πάνυ
[46]	μέσῳ εἶναι· καὶ εἴ μοι	(ταῦτα	~ἀποφαίνοι, παρεσκευάσμην ὡς οὐκέτι ποθεσόμενος
[58]	~Ἀλλ᾽ ἔφη ὁ Σιμμίας, καὶ	ταῦτα	ἀρκεῖ. ~Πέπεισμαι τοίνυν, ἦ δ᾽
[28]	ἄρχειν καὶ ~δεσπόζειν· καὶ κατὰ	ταῦτα	αὖ πότερόν σοι δοκεῖ ὅμοιον
[45]	δόξης λαβούσης τὸ ἠρεμεῖν, κατὰ	ταῦτα	γίγνεσθαι ~ἐπιστήμην; καὶ αὖ τούτων
[34]	τροφῆς οὐδὲν δεινὸν μὴ φοβηθῇ,	~(ταῦτα	δ᾽ ἐπιτηδεύσασα, ὦ Σιμμία τε
[33]	καὶ ἀληθέστατον, οὐχ οὕτως ἔχον·	ταῦτα	δὲ μάλιστα ~τὰ> ὁρατά· ἢ
[25]	ἄλλως καὶ μηδέποτε κατὰ ταὐτά,	ταῦτα	δὲ ~σύνθετα; ~Ἔμοιγε δοκεῖ οὕτως.
[47]	βέλτιον εἶναι ἐμοῦ ~καταψηφίσασθαι, διὰ	ταῦτα	δὴ καὶ ἐμοὶ βέλτιον αὖ
[4]	αὐτὸς οὐκ ἦ μυθολογικός, διὰ	ταῦτα	δὴ οὓς προχείρους εἶχον μύθους
[65]	καὶ οὐ πολλὰ ἄττα μετὰ	ταῦτα	διελέχθη, καὶ ἧκεν ὁ τῶν
[63]	ἐλπὶς ~μεγάλη. ~(Τὸ μὲν οὖν	ταῦτα	διισχυρίσασθαι οὕτως ἔχειν ὡς ἐγὼ
[12]	ἑταῖρε, φιλόσοφος· σφόδρα γὰρ αὐτῷ	ταῦτα	δόξει, μηδαμοῦ ἄλλοθι ~καθαρῶς ἐντεύξεσθαι
[40]	ὅπως δὲ ἃ αὐτοὶ ἔθεντο	ταῦτα	δόξει τοῖς ~παροῦσιν, τοῦτο προθυμοῦνται.
[65]	κερδαίνειν ταῦτα ποιήσαντες καὶ ἔγωγε	ταῦτα	~εἰκότως οὐ ποιήσω· οὐδὲν γὰρ
[58]	εἰωθότων λέγειν· ~οὗ δὴ ὑποστάθμην	ταῦτα	εἶναι καὶ συρρεῖν ἀεὶ εἰς
[19]	ἐνενοήσαμεν ὅτι ὀρέγεται μὲν πάντα	ταῦτα	εἶναι ~οἷον τὸ ἴσον, ἔχει
[16]	~Οὐκοῦν ἐξ ἀλλήλων τε γίγνεται	ταῦτα,	εἴπερ ἐναντία ἐστιν, καὶ αἱ
[25]	~τούτῳ μόνῳ προσήκει μὴ πάσχειν	ταῦτα,	εἴπερ τῳ ἄλλῳ; ~Δοκεῖ μοι,
[35]	οὐδαμοῦ ᾖ. ~(Σιγὴ οὖν ἐγένετο	ταῦτα	εἰπόντος τοῦ Σωκράτους ἐπὶ πολὺν
[22]	πρότερον ἀνευρίσκοντες ~ἡμετέραν οὖσαν, καὶ	ταῦτα	ἐκείνῃ ἀπεικάζομεν, ἀναγκαῖον, οὕτως ὥσπερ
[37]	γιγνομένην ψυχὴν ~ἀντέχειν δοὺς δὲ	ταῦτα	ἐκεῖνο μηκέτι συγχωροῖ, μὴ οὐ
[49]	δίδως τε καὶ συγχωρεῖς εἶναι	ταῦτα,	ἐλπίζω σοι ἐκ τούτων τὴν
[52]	ἐναντία ἔχει ἀεὶ τἀναντία, οὐδὲ	ταῦτα	ἔοικε δεχομένοις ἐκείνην ~τὴν ἰδέαν
[48]	μοι, ἦ δ᾽ ὅς, μετὰ	ταῦτα,	ἐπειδὴ ἀπειρήκη τὰ ὄντα ~σκοπῶν,
[66]	γένοιτο ταύτῃ. ~Καὶ ἅμ᾽ εἰπὼν	ταῦτα	ἐπισχόμενος καὶ μάλα εὐχερῶς καὶ
[22]	ἀπεικάζομεν, ἀναγκαῖον, οὕτως ὥσπερ ~καὶ	ταῦτα	ἔστιν, οὕτως καὶ τὴν ἡμετέραν
[66]	ἀπόδοτε καὶ μὴ ~ἀμελήσητε. ~Ἀλλὰ	ταῦτα,	ἔφη, ἔσται, ὁ Κρίτων· ἀλλ᾽
[58]	πέπεισμαι. ~(καὶ ὁ Σιμμίας, Πῶς	ταῦτα,	ἔφη, λέγεις, ὦ Σώκρατες; Περὶ
[16]	καὶ τοῖν γενεσέοιν τοῖν περὶ	ταῦτα	ἥ γ᾽ ἑτέρα σαφὴς οὖσα
[4]	ποιήμασιν αὐτοῦ ἀντίτεχνος (εἶναι ἐποίησα	ταῦτα	ᾔδη γὰρ ὡς οὐ ~ῥᾴδιον
[50]	~ἐπωνυμίαν ἴσχειν, τὸ δὴ μετὰ	ταῦτα	ἠρώτα, Εἰ δή, ἦ δ᾽
[5]	θεμιτὸν εἶναι. ~Καὶ ἅμα λέγων	ταῦτα	καθῆκε (τὰ σκέλη ἐπὶ τὴν
[43]	ἀλλ᾽ οὐχ οἵας ἄγειν τε	~ταῦτα	καὶ δεσπόζειν, καὶ οὔσης αὐτῆς
[20]	πρὸ τοῦ γενέσθαι εἰληφέναι. ~Ἔστι	ταῦτα.	~Καὶ εἰ μέν γε λαβόντες
[49]	~εἶναι· ἢ οὐκ ἂν φοβοῖο	ταῦτα;	~Καὶ ὁ Κέβης γελάσας, ἔγωγε,
[1]	προτεραίᾳ τῆς δίκης ~γεγονός. Διὰ	ταῦτα	καὶ πολὺς χρόνος ἐγένετο τῷ
[36]	τούτων τὴν ψυχὴν ~ἡμῶν, ἐπειδὰν	ταῦτα	καλῶς καὶ μετρίως κραθῇ πρὸς
[13]	~ὀρθόν, ἀντὶ οὗ δεῖ πάντα	ταῦτα	καταλλάττεσθαι, φρόνησις, (καὶ τούτου ~μὲν
[35]	~ἐπαισχυνθήσομαι ἐρέσθαι, ἐπειδὴ καὶ σὺ	ταῦτα	λέγεις, οὐδ᾽ ἐμαυτὸν ~αἰτιάσομαι ἐν
[31]	τῷ βίῳ. ~Τὰ ποῖα δὴ	ταῦτα	λέγεις, ὦ Σώκρατες; ~Οἷον τοὺς
[55]	ἀντ᾽ ἐκείνου ἄρτιον ~γεγονέναι; τῷ	ταῦτα	λέγοντι οὐκ ἂν ἔχοιμεν διαμαχέσασθαι
[19]	τῶν ~αἰσθήσεων· ταὐτὸν δὲ πάντα	ταῦτα	λέγω. ~Ταὐτὸν γὰρ ἔστιν, ὦ
[49]	τίνα δὴ ἦν τὰ μετὰ	ταῦτα	~λεχθέντα; ~(Φαίδων) ~Ὡς μὲν ἐγὼ
[25]	κατὰ ταὐτὰ καὶ ὡσαύτως ἔχει,	ταῦτα	μάλιστα εἰκὸς εἶναι ~τὰ ἀσύνθετα,
[24]	ὑμῶν δυναμένους τοῦτο ~ποιεῖν. ~Ἀλλὰ	ταῦτα	μὲν δή, ἔφη, ὑπάρξει, ὁ
[1]	ὃν τρόπον ἐγένετο; ~(Ἐχεκράτης) ~Ναί,	ταῦτα	μὲν ἡμῖν ἤγγειλέ τις, καὶ
[44]	τὸν μέλλοντα ἔσεσθαι. Ἀλλὰ δὴ	ταῦτα	μὲν τῷ θεῷ μελήσει, ἡμεῖς
[44]	γενέσθαι, οὐδὲν κωλύειν φῂς πάντα	ταῦτα	μηνύειν ~ἀθανασίαν μὲν μή, ὅτι
[41]	οὖν μοι, ὡς ἔοικε, διὰ	ταῦτα	μήτε ἐμαυτοῦ μήτε ἄλλου ~ἀποδέχεσθαι
[47]	λέγοι πρῶτον μὲν ὅτι διὰ	ταῦτα	νῦν ἐνθάδε κάθημαι, ὅτι σύγκειταί
[47]	ταῦτα ποιῶ ἃ ποιῶ, καὶ	ταῦτα	νῷ πράττων, ~ἀλλ᾽ οὐ (τῇ
[42]	οὕτω λέγεσθαι, καὶ πάσχειν (ἂν	ταῦτα	ὁ ~λόγος εἰ ὀρθὴ ἡ
[42]	ἁρμονίαν εἶναι τί τις φήσει	ταῦτα	ὄντα εἶναι ἐν ~ταῖς ψυχαῖς,
[22]	~ἡμᾶς γεγονέναι, καὶ εἰ μὴ	ταῦτα,	οὐδὲ τάδε; ~Ὑπερφυῶς, ὦ Σώκρατες,
[2]	~πώποτε καὶ ἄλλος. Διὰ δὴ	ταῦτα	οὐδὲν πάνυ μοι ἐλεινὸν εἰσῄει,
[25]	~Οὕτως αὖ, ἔφη ὁ Κέβης,	ταῦτα·	οὐδέποτε ὡσαύτως ἔχει. ~(Οὐκοῦν τούτων
[17]	μᾶλλον οὕτω, καὶ ἡμεῖς ~αὐτὰ	ταῦτα	οὐκ ἐξαπατώμενοι ὁμολογοῦμεν, ἀλλ᾽ ἔστι
[10]	ἁπτομένη ὀρέγηται τοῦ ὄντος. ~Ἔστι	ταῦτα.	~Οὐκοῦν καὶ ἐνταῦθα ἡ τοῦ
[50]	πρὸς τὴν Σιμμίου σμικρότητα; ~Ἔστι	ταῦτα.	~Οὕτως ἄρα ὁ Σιμμίας ἐπωνυμίαν
[19]	δή, ἦ δ᾽ ὅς, εἰ	ταῦτα	οὕτως ἔχει. φαμέν πού τι
[50]	Εἰ δή, ἦ δ᾽ ὅς,	ταῦτα	οὕτως ~λέγεις, ἆρ᾽ οὐχ, ὅταν
[8]	ἂν καὶ τοῦτο. Ὥστε διὰ	ταῦτα	οὐχ ὁμοίως ~ἀγανακτῶ, ἀλλ᾽ εὔελπίς
[19]	τῶν τοιούτων οὐδέν, ἀλλὰ παρὰ	~ταῦτα	πάντα ἕτερόν τι, αὐτὸ τὸ
[62]	πάλιν εἰς τοὺς ποταμούς, ~καὶ	ταῦτα	πάσχοντες οὐ πρότερον παύονται πρὶν
[37]	σῶμα, καί τις λέγων αὐτὰ	ταῦτα	περὶ αὐτῶν ~μέτρι᾽ ἄν μοι
[43]	ποτ᾽ ἔτλης. ~ἆρ᾽ οἴει αὐτὸν	ταῦτα	ποιῆσαι διανοούμενον ὡς ἁρμονίας αὐτῆς
[65]	~σὺ λέγεις οἴονται γὰρ κερδαίνειν	ταῦτα	ποιήσαντες καὶ ἔγωγε ταῦτα ~εἰκότως
[65]	σύ, ἔφη, χαῖρε, καὶ ἡμεῖς	~ταῦτα	ποιήσομεν. Καὶ ἅμα πρὸς ἡμᾶς,
[65]	ἔφη, ὦ Κρίτων, ἐκεῖνοί τε	ταῦτα	ποιοῦσιν, οὓς ~σὺ λέγεις οἴονται
[47]	ἂν λέγοι· ὡς μέντοι διὰ	ταῦτα	ποιῶ ἃ ποιῶ, καὶ ταῦτα
[38]	ῥηθεὶς ὅτι καὶ αὐτῷ μοι	ταῦτα	προυδέδοκτο. Καὶ πάνυ ~δέομαι πάλιν
[19]	~Ἆρ᾽ οὖν οὐ κατὰ πάντα	ταῦτα	συμβαίνει τὴν ἀνάμνησιν εἶναι μὲν
[50]	μὲν ἐγὼ οἶμαι, ἐπεὶ αὐτῷ	ταῦτα	συνεχωρήθη, (καὶ ὡμολογεῖτο εἶναί ~τι
[59]	καὶ τὰ ἐνθάδε λιθίδια εἶναι	ταῦτα	τὰ ἀγαπώμενα ~μόρια, σάρδιά τε
[59]	ἡμεῖς ~ἑωράκαμεν. Καὶ γὰρ αὐτὰ	ταῦτα	τὰ κοῖλα αὐτῆς, ὕδατός τε
[47]	κύνα, ὡς ἐγᾦμαι, πάλαι ἂν	(ταῦτα	τὰ νεῦρα καὶ ~τὰ ὀστᾶ
[11]	ἄγομεν φιλοσοφίας πέρι διὰ πάντα	ταῦτα.	Τὸ δ᾽ ~ἔσχατον πάντων ὅτι,
[13]	τὸν ~θάνατον, ὅταν ὑπομένωσιν; ~Ἔστι	ταῦτα.	~Τῷ δεδιέναι ἄρα καὶ δέει
[14]	ἔχοι. ~Εἰπόντος δὴ τοῦ Σωκράτους	ταῦτα,	ὑπολαβὼν ὁ Κέβης ἔφη· Ὦ
[49]	~σμικρὸν νοῦν ἔχοντι εἰπεῖν ἐκεῖνος	ταῦτα.	~(Φαίδων) ~Πάνυ μὲν οὖν, ὦ
[7]	μὲν ἄνθρωπος τάχ᾽ ἂν οἰηθείη	ταῦτα,	φευκτέον (εἶναι ἀπὸ ~τοῦ δεσπότου,
[3]	αὐτοῖς τὰς κορυφάς, ~καὶ διὰ	ταῦτα	ᾧ ἂν τὸ ἕτερον παραγένηται
[37]	Ἐμοὶ γὰρ δοκεῖ ὁμοίως λέγεσθαι	ταῦτα	ὥσπερ ἄν τις περὶ ~ἀνθρώπου

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 9/06/2005