Chapitre
[9]	εἰσιν τοῦτο ~πάσχειν. ~Καὶ ἀληθῆ	γ᾽	ἂν λέγοιεν, ὦ Σιμμία, πλήν
[14]	δόξαν ἔχεις περὶ ~αὐτῶν. ~Οὔκουν	γ᾽	ἂν οἶμαι, ἦ δ᾽ ὃς
[55]	οὐκ ἔσται, ἔφαμεν, ἄρτιον, οὐδέ	γ᾽	αὖ τὸ ~περιττόν, οὐδὲ δὴ
[6]	δόξειεν, ἔφη ὁ Σωκράτης, οὕτω	γ᾽	εἶναι ἄλογον· οὐ μέντοι ~ἀλλ᾽
[35]	τοῦ βίου ἀπαλλάττεσθαι. ἀλλὰ τούτου	γ᾽	ἕνεκα ~λέγειν τε χρὴ καὶ
[65]	πιόντας εὖ ~μάλα, καὶ συγγενομένους	γ᾽	ἐνίους ὧν ἂν τύχωσιν ἐπιθυμοῦντες.
[4]	Δία, ὦ Σώκρατες, ἔφη, εὖ	γ᾽	ἐποίησας ~ἀναμνήσας με. περὶ γάρ
[58]	μοι δοκεῖ εἶναι ~διηγήσασθαι ἅ	γ᾽	ἐστίν· ὡς μέντοι ἀληθῆ, χαλεπώτερόν
[16]	γενεσέοιν τοῖν περὶ ταῦτα ἥ	γ᾽	ἑτέρα σαφὴς οὖσα ~τυγχάνει; Τὸ
[18]	τοῦτο πρότερόν ποτε ἐπίστασθαι. ~Πάνυ	γ᾽	ἔφη. ~Ἆρ᾽ οὖν καὶ τόδε
[6]	ἔχοις τιμωρίαν, τιμωροῖο ἄν; ~Πάνυ	γ᾽	ἔφη. ~Ἴσως τοίνυν ταύτῃ οὐκ
[49]	αὐτὸς ~γάρ που φόβος. ~Πάνυ	γ᾽	ἔφη. ~Τί δέ; Ἑνὶ ἑνὸς
[19]	Σώκρατες. ~ἀλλὰ μὴν ἐκ τούτων	γ᾽	ἔφη, τῶν ἴσων, ἑτέρων ὄντων
[57]	~Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις. ~(Ἀλλὰ τόδε	γ᾽	ἔφη, ὦ ἄνδρες, δίκαιον διανοηθῆναι,
[56]	περὶ τῶν εἰρημένων. ~Οὐ μόνον	γ᾽	ἔφη, ὦ Σιμμία, ὁ Σωκράτης,
[6]	ἄλογον· οὐ μέντοι ~ἀλλ᾽ ἴσως	γ᾽	ἔχει τινὰ λόγον. ὁ μὲν
[52]	τὸ ψυχρόν; ~Ναί. ~Ἀλλὰ τόδε	γ᾽	οἶμαι δοκεῖ σοι, οὐδέποτε χιόνα
[52]	οἶμαι δοκεῖ σοι, οὐδέποτε χιόνα	γ᾽	οὖσαν δεξαμένην τὸ ~θερμόν, ὥσπερ
[34]	τινὰ ἐναντίως ἱστὸν μεταχειριζομένης, ~ἀλλὰ	γαλήνην	τούτων παρασκευάζουσα, ἑπομένη τῷ λογισμῷ
[65]	~ἀλλὰ ἐκείνοις. Νῦν οὖν, οἶσθα	γὰρ	ἃ ἦλθον (ἀγγέλλων, χαῖρέ τε
[45]	δέ σοι ἐρῶ ἱκανόν· ἐγὼ	γὰρ	ἃ καὶ ~πρότερον σαφῶς ἠπιστάμην,
[4]	δέ, ὡς ἔοικε, τήμερον· κελεύουσι	γὰρ	Ἀθηναῖοι. ~Καὶ ὁ Σιμμίας, Οἷον
[66]	ἵνα μὴ (τοιαῦτα πλημμελοῖεν· καὶ	γὰρ	ἀκήκοα ὅτι ~ἐν εὐφημίᾳ χρὴ
[34]	οἴει; ~(Οὐ δῆτα ἔγωγε. ~Οὐ	γάρ·	ἀλλ᾽ οὕτω λογίσαιτ᾽ ἂν ψυχὴ
[57]	τε καὶ φρονιμωτάτην γενέσθαι. Οὐδὲν	γὰρ	~ἄλλο ἔχουσα εἰς Ἅιδου ἡ
[59]	καθαρωτέρων ἢ τούτων· τὴν μὲν	γὰρ	~ἁλουργῆ εἶναι (καὶ) θαυμαστὴν τὸ
[60]	~καθιέναι, πέρα δ᾽ οὔ· ἄναντες	γὰρ	ἀμφοτέροις τοῖς ῥεύμασι τὸ ἑκατέρωθεν
[46]	καὶ ~πάσχειν ἃ πάσχει. Οὐ	γὰρ	ἄν ποτε αὐτὸν ᾤμην, φάσκοντά
[15]	αἱ ψυχαὶ ~ἡμῶν ἐκεῖ; Οὐ	γὰρ	ἄν που πάλιν ἐγίγνοντο μὴ
[55]	ἔφη, τούτου γε ἕνεκα· σχολῇ	γὰρ	ἄν τι ἄλλο φθορὰν μὴ
[5]	τινὰ αὐτὴν οἰόμεθα εἶναι· τί	γὰρ	ἄν τις καὶ ποιοῖ ἄλλο
[43]	(ἁρμονίαν τινὰ ~φάναι εἶναι· οὔτε	γὰρ	ἄν, ὡς ἔοικεν, Ὁμήρῳ θείῳ
[55]	οὖσα σῶς καὶ ἄτηκτος; Οὐ	γὰρ	ἂν ~ἀπώλετό γε, οὐδ᾽ αὖ
[7]	καὶ αὐτῷ ~λέγειν Κέβης· τί	γὰρ	ἂν βουλόμενοι ἄνδρες σοφοὶ ὡς
[6]	τῇ αὑτοῦ φωνῇ εἰπών. ~(Καὶ	γὰρ	ἂν δόξειεν, ἔφη ὁ Σωκράτης,
[1]	θανάτου; Καὶ πῶς ἐτελεύτα; ~Ἡδέως	γὰρ	ἂν ἐγὼ ἀκούσαιμι. Καὶ γὰρ
[57]	μία φαίνεταί μοι εἶναι. ~Οὐδὲ	γὰρ	ἂν ἡγεμόνων ἔδει· οὐ γάρ
[40]	μοι αὕτη οὐ συνδιατελεῖ κακὸν	γὰρ	ἂν ἦν ἀλλ᾽ ὀλίγον ὕστερον
[6]	~(Ἀλλὰ προθυμεῖσθαι χρή, ἔφη· τάχα	γὰρ	ἂν καὶ ἀκούσαις. Ἴσως μέντοι
[24]	καὶ αὐτοὺς μετ᾽ ~ἀλλήλων· ἴσως	γὰρ	ἂν οὐδὲ ῥᾳδίως εὕροιτε μᾶλλον
[32]	φιλότιμοι, ἔπειτα ἀπέχονται αὐτῶν. ~Οὐ	γὰρ	ἂν πρέποι, ἔφη, ὦ Σώκρατες,
[9]	~νυνδὴ γελασείοντα ἐποίησας γελάσαι. Οἶμαι	γὰρ	ἂν τοὺς πολλοὺς αὐτὸ ~τοῦτο
[37]	καὶ σὺ ἃ λέγω. Πᾶς	(γὰρ)	ἂν ὑπολάβοι ὅτι εὔηθες λέγει
[37]	σῶμα ~ἀσθενέστερον καὶ ὀλιγοχρονιώτερον· ἀλλὰ	γὰρ	ἂν φαίη ἑκάστην τῶν ψυχῶν
[55]	διαμαχέσασθαι ὅτι οὐκ ~ἀπόλλυται· τὸ	γὰρ	ἀνάρτιον οὐκ ἀνώλεθρόν ἐστιν· ἐπεὶ
[57]	Αἰσχύλου Τήλεφος λέγει· ἐκεῖνος (μὲν	γὰρ	ἁπλῆν ~οἶμόν φησιν εἰς Ἅιδου
[16]	ἑτέρα σαφὴς οὖσα ~τυγχάνει; Τὸ	γὰρ	ἀποθνῄσκειν σαφὲς δήπου, ἢ οὔ;
[59]	ἄλλοις αὖ τοῖς τοιούτοις. ~Ἐκφανῆ	γὰρ	αὐτὰ πεφυκέναι, ὄντα πολλὰ πλήθει
[59]	ἢ ὅσα ἡμεῖς ~ἑωράκαμεν. Καὶ	γὰρ	αὐτὰ ταῦτα τὰ κοῖλα αὐτῆς,
[11]	τὸ εἰδέναι ἢ ~τελευτήσασιν· τότε	(γὰρ	αὐτὴ καθ᾽ αὑτὴν ἡ ψυχὴ
[37]	γενήσεσθαι καὶ ἀποθανεῖσθαι αὖθις ~οὕτω	γὰρ	αὐτὸ φύσει ἰσχυρὸν εἶναι, ὥστε
[38]	συγγνώμην γε ἔχω ὑμῖν. Καὶ	γὰρ	αὐτόν με νῦν ~ἀκούσαντά σου
[9]	τοῦ σφᾶς μὴ λεληθέναι. ~Λέληθεν	γὰρ	αὐτοὺς ᾗ τε θανατῶσι καὶ
[60]	περὶ αὐτὸ ταὐτὸν ~ποιεῖ· συνέπεται	γὰρ	αὐτῷ καὶ ὅταν εἰς τὸ
[12]	~ᾖ, ὦ ἑταῖρε, φιλόσοφος· σφόδρα	γὰρ	αὐτῷ ταῦτα δόξει, μηδαμοῦ ἄλλοθι
[65]	παρ᾽ αὐτὸν τὰ παιδία δύο	γὰρ	αὐτῷ ὑεῖς σμικροὶ ~ἦσαν, εἷς
[45]	σχίσις, τοῦ δύο γεγονέναι· ἐναντία	γὰρ	(γίγνεται ἢ τότε ~αἰτία τοῦ
[45]	ἔφη, ὦ Κέβης, ζητεῖς· ὅλως	γὰρ	δεῖ περὶ ~γενέσεως καὶ φθορᾶς
[41]	ἐκ τῶν οὐδέπω ὄντων; Οὐ	γὰρ	δὴ ἁρμονία γέ σοι ~τοιοῦτόν
[4]	μουσικήν μοι ἐπιτάττοι ποιεῖν. Ἦν	γὰρ	δὴ ἄττα ~τοιάδε· πολλάκις μοι
[21]	ἡμῶν τὴν ἐπιστήμην αὐτῶν; Οὐ	γὰρ	δὴ ἀφ᾽ οὗ γε ~ἄνθρωποι
[63]	τραπέσθαι πρὸς τὸ λουτρόν· ~δοκεῖ	γὰρ	δὴ βέλτιον εἶναι λουσάμενον πιεῖν
[55]	αὐτὴν ἴῃ, ~ἀπόλλυσθαι· θάνατον μὲν	γὰρ	δὴ ἐκ τῶν προειρημένων οὐ
[66]	ὥστε ἐγκαλυψάμενος ἀπέκλαον ἐμαυτόν οὐ	~γὰρ	δὴ ἐκεῖνόν γε, ἀλλὰ τὴν
[8]	ἢ κἂν ἡμῖν μεταδοίης; (Κοινὸν	γὰρ	δὴ ἔμοιγε δοκεῖ καὶ ~ἡμῖν
[49]	λόγῳ οὐδὲν πέπαυμαι λέγων. Ἔρχομαι	(γὰρ)	δὴ ~ἐπιχειρῶν σοι ἐπιδείξασθαι τῆς
[35]	μὴ δοκεῖ ἐνδεῶς λέγεσθαι; πολλὰς	γὰρ	δὴ ἔτι ἔχει ὑποψίας καὶ
[21]	ἐν ποίῳ ἄλλῳ χρόνῳ; οὐ	γὰρ	δὴ ~ἔχοντές γε αὐτὰς γιγνόμεθα,
[58]	ἔτι πλέον φανείη ~διαφέρειν· (εἰ	γὰρ	δὴ καὶ μῦθον λέγειν καλόν,
[3]	ἀρχῆς πάντα πειράσομαι διηγήσασθαι. (Ἀεὶ	γὰρ	δὴ καὶ ~τὰς πρόσθεν ἡμέρας
[18]	πῄ σοι ~σκοπουμένῳ συνδόξῃ. Ἀπιστεῖς	γὰρ	δὴ πῶς ἡ καλουμένη μάθησις
[20]	ἂν λέγοιμεν; ~Πάνυ γε. ~(Δυνατὸν	γὰρ	δὴ τοῦτό γε ἐφάνη, αἰσθόμενόν
[13]	ἀφικόμενος μετὰ θεῶν οἰκήσει. Εἰσὶν	γὰρ	δή, (ὥς) φασιν ~οἱ περὶ
[18]	ἔγωγε, ἦ δ᾽ ὅς. Ὁμολογοῦμεν	γὰρ	δήπου, εἴ τίς τι ~ἀναμνησθήσεται,
[53]	λέγεις; ~Ὥσπερ ἄρτι ἐλέγομεν. Οἶσθα	γὰρ	δήπου ὅτι ἃ ἂν ἡ
[42]	μεθέξει, εἴπερ ἁρμονία ἐστίν· ἁρμονία	γὰρ	δήπου παντελῶς αὐτὸ τοῦτο ~οὖσα,
[12]	ἐκ τῶνδε δὲ ~σκόπει. Εἰ	γὰρ	διαβέβληνται μὲν πανταχῇ τῷ σώματι,
[37]	κἀγὼ ὥσπερ ~Σιμμίας δέομαι. Ἐμοὶ	γὰρ	δοκεῖ ὁμοίως λέγεσθαι ταῦτα ὥσπερ
[35]	οὐκ ἀποδέχεται τὰ εἰρημένα. Ἐμοὶ	γὰρ	δοκεῖ, ὦ Σώκρατες, περὶ τῶν
[65]	ἐπιθυμοῦντες. Ἀλλὰ ~μηδὲν ἐπείγου· ἔτι	γὰρ	ἐγχωρεῖ. ~Καὶ ὁ Σωκράτης, εἰκότως
[6]	ἑαυτὸν ἀποκτεινύναι, ὦ ~Σώκρατες; Ἤδη	γὰρ	ἔγωγε, ὅπερ νυνδὴ σὺ ἤρου,
[13]	~φιλοσοφίᾳ ζῶσιν; ~(Ἀνάγκη, ἔφη. ~Εἰ	γὰρ	ἐθέλεις, ἦ δ᾽ ὅς, ἐννοῆσαι
[45]	τῷ ἑτέρῳ δύο ἐγένετο· ~θαυμάζω	γὰρ	εἰ ὅτε μὲν ἑκάτερον αὐτῶν
[20]	ἀεὶ διὰ βίου εἰδέναι· τὸ	γὰρ	εἰδέναι τοῦτ᾽ ἔστιν, λαβόντα του
[46]	τὸ χεῖρον εἰδέναι· τὴν αὐτὴν	γὰρ	εἶναι ἐπιστήμην περὶ ~αὐτῶν. Ταῦτα
[4]	ἀπειθῆσαι ~αὐτῷ ἀλλὰ ποιεῖν· ἀσφαλέστερον	γὰρ	εἶναι μὴ ἀπιέναι πρὶν ἀφοσιώσασθαι
[37]	ὄλεθρον μηδένα φαίη εἰδέναι ἀδύνατον	γὰρ	εἶναι ~ὁτῳοῦν αἰσθέσθαι ἡμῶν εἰ
[66]	ἦτρον ψυχόμενα, καὶ ~ἐκκαλυψάμενος ἐνεκεκάλυπτο	γάρ	εἶπεν ὃ δὴ τελευταῖον ἐφθέγξατο-
[53]	~ἀπεργάζηται οὐδέποτ᾽ ἂν ἔλθοι. ~Οὐ	γάρ.	~Εἰργάζετο δέ γε ἡ περιττή;
[17]	(τεθνάναι καὶ ~μηδὲν ζῆν; Εἰ	γὰρ	ἐκ μὲν τῶν ἄλλων τὰ
[45]	τὸ ἐσθίειν καὶ ~πίνειν· (ἐπειδὰν	γὰρ	ἐκ τῶν σιτίων ταῖς μὲν
[42]	οὖσα παντελῶς ψυχή, κακίας. ~Πῶς	γὰρ	ἔκ γε τῶν προειρημένων; ~Ἐκ
[40]	οἱ πάνυ ἀπαίδευτοι ~φιλονίκως. Καὶ	γὰρ	ἐκεῖνοι ὅταν περί του ἀμφισβητῶσιν,
[66]	τὰ σκέλη, κατεκλίνη ὕπτιος οὕτω	γὰρ	~ἐκέλευεν ὁ ἄνθρωπος καὶ ἅμα
[51]	~καὶ τοῦ τότε. τότε μὲν	γὰρ	ἐλέγετο ἐκ τοῦ ἐναντίου πράγματος
[2]	~(Φαίδων) ~Οὐ δῆτα· ἐν Αἰγίνῃ	γὰρ	ἐλέγοντο εἶναι. ~(Ἐχεκράτης) ~Ἄλλος δέ
[38]	δή; ~(Φαίδων) ~Ἐγὼ ἐρῶ. Ἔτυχον	γὰρ	ἐν δεξιᾷ αὐτοῦ καθήμενος (παρὰ
[49]	μὲν ἄλλα ~χαίρειν ἐῶ, ταράττομαι	γὰρ	ἐν τοῖς ἄλλοις πᾶσι τοῦτο
[58]	τοῦτο καὶ ἡμᾶς πεπονθέναι· ~οἰκοῦντας	γὰρ	ἔν τινι κοίλῳ τῆς γῆς
[53]	τι ~μᾶλλον αὐτὸ δέχεται, τὸ	γὰρ	ἐναντίον ἀεὶ αὐτῷ ἐπιφέρει, καὶ
[54]	λεγομένων ἄλλην ὁρῶν ἀσφάλειαν. Εἰ	γὰρ	ἔροιό ~με ᾧ ἂν τί
[52]	~Ἆρα μόνον τῶν ὄντων τοῦτο	γὰρ	ἐρωτῶ ἢ καὶ ἄλλο (τι
[27]	δι᾽ ἄλλης ~τινὸς αἰσθήσεως τοῦτο	γάρ	ἐστιν τὸ διὰ τοῦ σώματος,
[23]	ζῶν ἐκ τοῦ τεθνεῶτος. Εἰ	γὰρ	ἔστιν μὲν ~(ἡ ψυχὴ καὶ
[19]	δὲ πάντα ταῦτα λέγω. ~Ταὐτὸν	γὰρ	ἔστιν, ὦ Σώκρατες, πρός γε
[13]	ταύτην τὴν εὐήθη σωφροσύνην· ~φοβούμενοι	γὰρ	ἑτέρων ἡδονῶν στερηθῆναι καὶ ἐπιθυμοῦντες
[49]	δὴ καὶ ~ὅπως προσγενομένη· οὐ	γὰρ	ἔτι τοῦτο διισχυρίζομαι, ἀλλ᾽ ὅτι
[39]	γε, ἦν δ᾽ ἐγώ. ~Εἰκὸς	γάρ,	ἔφη. Ἀλλὰ ταύτῃ μὲν οὐχ
[41]	καὶ τῷ περὶ ~ἁρμονίας. ~Πρέπει	γάρ,	ἔφη ὁ Σιμμίας. ~Οὗτος τοίνυν,
[3]	ἕως ἂν αὐτὸς ~κελεύσῃ· Λύουσι	γάρ	ἔφη, οἱ ἕνδεκα Σωκράτη καὶ
[9]	οἱ ὡς ἀληθῶς φιλόσοφοι. (Εἴπωμεν	γάρ,	ἔφη, πρὸς ἡμᾶς ~αὐτούς, χαίρειν
[36]	εἰρῆσθαι. ~(Καὶ ὁ Σωκράτης, ἴσως	γάρ,	ἔφη, ὦ ἑταῖρε, ἀληθῆ σοι
[45]	~Ἄκουε τοίνυν ὡς ἐροῦντος. Ἐγὼ	γάρ,	ἔφη, ὦ Κέβης, νέος ὢν
[17]	δοκεῖς παντάπασιν ~ἀληθῆ λέγειν. ~Ἔστιν	γάρ,	ἔφη, ὦ Κέβης, ὡς ἐμοὶ
[8]	ἢ ~πρὸς τοὺς δικαστάς. Ἐγὼ	γάρ,	ἔφη, ὦ Σιμμία τε καὶ
[3]	λελυμένον, τὴν δὲ Ξανθίππην γιγνώσκεις	γάρ	ἔχουσάν τε ~τὸ παιδίον αὐτοῦ
[22]	ἣν σὺ νῦν λέγεις. Οὐ	γὰρ	ἔχω ἔγωγε ~οὐδὲν οὕτω μοι
[33]	Σώκρατες; ~Ἐγὼ ἐρῶ, ἔφη. Γιγνώσκουσι	γάρ,	ἦ δ᾽ ὅς, οἱ φιλομαθεῖς
[50]	μέγεθος καὶ σμικρότητα; ~Ἔγωγε. ~Ἀλλὰ	γάρ,	ἦ δ᾽ ὅς, ὁμολογεῖς τὸ
[64]	τοὺς δικαστὰς ἠγγυᾶτο. Οὗτος μὲν	γὰρ	ἦ μὴν παραμενεῖν· ὑμεῖς ~δὲ
[58]	ὡς ~ἀληθῶς γῆ. Ἣδε μὲν	γὰρ	ἡ γῆ καὶ οἱ λίθοι
[62]	ἂν πείσωσιν οὓς ἠδίκησαν· ~αὕτη	γὰρ	ἡ δίκη ὑπὸ τῶν δικαστῶν
[5]	τοῦτο, ὦ Σώκρατες, Εὐήνῳ. ~Πολλὰ	γὰρ	ἤδη ἐντετύχηκα τῷ ἀνδρί· σχεδὸν
[11]	εἶναι τὸ ἀληθές. μυρίας μὲν	γὰρ	ἡμῖν ἀσχολίας ~παρέχει τὸ σῶμα
[49]	τοῖς παροῦσιν ἔδοξεν. ~(Ἐχεκράτης) ~Καὶ	γὰρ	ἡμῖν τοῖς ἀποῦσι, νῦν δὲ
[35]	Σώκρατες, τἀληθῆ σοι ἐρῶ. Πάλαι	γὰρ	ἡμῶν ~ἑκάτερος ἀπορῶν τὸν ἕτερον
[37]	(ταὐτὸν ἔγκλημα ἔχειν. Ὅτι μὲν	γὰρ	~ἦν ἡμῶν ἡ ψυχὴ καὶ
[57]	τις αὐτῆς ἀμελήσει. Εἰ μὲν	γὰρ	ἦν ὁ θάνατος τοῦ παντὸς
[3]	καὶ ἡ δίκη ἐγένετο· ~πλησίον	γὰρ	ἦν τοῦ δεσμωτηρίου. περιεμένομεν οὖν
[8]	φράζειν ὡς ἐλάχιστα διαλέγεσθαι; Φησὶ	~γὰρ	θερμαίνεσθαι μᾶλλον διαλεγομένους, δεῖν δὲ
[45]	δὴ καὶ τάδε ἔτι. μην	γὰρ	ἱκανῶς μοι δοκεῖν, ὁπότε τις
[64]	ἢ ἐκφέρει ἢ κατορύττει. Εὖ	γὰρ	ἴσθι, ἦ δ᾽ ~ὅς, ὦ
[5]	ἀκηκοὼς ~φθόνος οὐδεὶς λέγειν. Καὶ	γὰρ	ἴσως (καὶ μάλιστα πρέπει μέλλοντα
[49]	τῶν ὄντων ~εὑρεῖν; Ἐκείνοις μὲν	γὰρ	ἴσως οὐδὲ εἷς περὶ τούτου
[11]	ἴσως τὸ ἀληθές· μὴ καθαρῷ	γὰρ	καθαροῦ ~ἐφάπτεσθαι μὴ οὐ θεμιτὸν
[22]	Κέβητι; ἔφη ὁ Σωκράτης· δεῖ	γὰρ	καὶ Κέβητα πείθειν. ~Ἱκανῶς, ἔφη
[37]	Σιμμία, οὐχ οὕτως ἔχει· ~σκόπει	γὰρ	καὶ σὺ ἃ λέγω. Πᾶς
[65]	ποιοῦσιν, οὓς ~σὺ λέγεις οἴονται	γὰρ	κερδαίνειν ταῦτα ποιήσαντες καὶ ἔγωγε
[23]	εἶναι τοῦτο τέλος ᾖ. Τί	γὰρ	κωλύει γίγνεσθαι μὲν αὐτὴν ~καὶ
[44]	εἶπες ὡς παρὰ δόξαν. Σιμμίου	γὰρ	λέγοντος ~ὅτε ἠπόρει, πάνυ ἐθαύμαζον
[21]	Σώκρατες, ταύτας τὰς ἐπιστήμας· ~οὗτος	γὰρ	λείπεται ἔτι ὁ χρόνος. ~(Εἶεν,
[10]	τῆς ἀληθείας ἅπτεται; Ὅταν μὲν	γὰρ	μετὰ τοῦ ~σώματος ἐπιχειρῇ τι
[7]	ἡμᾶς ἐκείνου κτήματα εἶναι. Τὸ	γὰρ	μὴ ἀγανακτεῖν ~τοὺς φρονιμωτάτους ἐκ
[17]	ὡμολογήκαμεν, ὡς ~ἐμοὶ δοκεῖ. εἰ	γὰρ	μὴ ἀεὶ ἀνταποδιδοίη τὰ (ἕτερα
[47]	ῥᾳθυμία εἴη τοῦ ~λόγου. Τὸ	γὰρ	μὴ διελέσθαι οἷόν τ᾽ εἶναι
[11]	~σημαίνει, ζῶσιν δὲ οὔ. Εἰ	γὰρ	μὴ οἷόν τε μετὰ τοῦ
[36]	ἐκείνην καὶ μὴ ἀπολωλέναι οὐδεμία	~γὰρ	μηχανὴ ἂν εἴη τὴν μὲν
[39]	τε καὶ μισανθρωπία. Ἤ τε	γὰρ	~μισανθρωπία ἐνδύεται ἐκ τοῦ σφόδρα
[2]	ἀνδρὸς ἐπιτηδείου ἔλεος εἰσῄει· εὐδαίμων	γάρ	μοι ἁνὴρ ~ἐφαίνετο, ὦ Ἐχέκρατες,
[41]	ἐκεῖνον, ὦ Σώκρατες. Ὅδε μὲν	γάρ	(μοι γέγονεν ~ἄνευ ἀποδείξεως μετὰ
[49]	τὰ καλὰ (γίγνεται) καλά. Τοῦτο	γάρ	μοι δοκεῖ ἀσφαλέστατον εἶναι ~καὶ
[49]	ὦ (Φαίδων) εἰκότως γε· θαυμαστῶς	γάρ	μοι δοκεῖ ὡς ἐναργῶς τῷ
[45]	καλοῦσι περὶ φύσεως ἱστορίαν· ~ὑπερήφανος	γάρ	μοι ἐδόκει εἶναι, εἰδέναι τὰς
[49]	σοι συνδοκῇ ὥσπερ ἐμοί. φαίνεται	γάρ	~μοι, εἴ τί ἐστιν ἄλλο
[37]	συγχωρῶ τῇ Σιμμίου ~ἀντιλήψει· δοκεῖ	γάρ	μοι πᾶσι τούτοις πάνυ πολὺ
[38]	νῦν εἰς ἀπιστίαν καταπέπτωκεν Θαυμαστῶς	γάρ	μου ὁ λόγος οὗτος ~ἀντιλαμβάνεται
[63]	κινδυνεῦσαι οἰομένῳ οὕτως ἔχειν ~καλὸς	γὰρ	ὁ κίνδυνος καὶ χρὴ τὰ
[2]	ἡμῶν ὄντων ~ὥσπερ εἰώθεμεν καὶ	γὰρ	οἱ λόγοι τοιοῦτοί τινες ἦσαν
[65]	ταῦτα ~εἰκότως οὐ ποιήσω· οὐδὲν	γὰρ	(οἶμαι κερδανεῖν ὀλίγον ὕστερον πιὼν
[38]	ἐπὶ τῷ αὐχένι τρίχας εἰώθει	γάρ,	ὁπότε τύχοι, ~παίζειν μου εἰς
[40]	τοσοῦτον ~μόνον ἐκείνων διοίσειν· οὐ	γὰρ	ὅπως τοῖς παροῦσιν ἃ ἐγὼ
[9]	Κέβης, ἐγὼ πειράσομαι φράσαι. ~Κινδυνεύουσι	γὰρ	ὅσοι τυγχάνουσιν ὀρθῶς ἁπτόμενοι φιλοσοφίας
[4]	με αὖθις ἐρωτᾷ εὖ οἶδα	γὰρ	ὅτι ~ἐρήσεται εἰπὲ τί χρὴ
[45]	τοῦ δύο γίγνεσθαι. Τότε μὲν	γὰρ	ὅτι συνήγετο πλησίον ἀλλήλων καὶ
[24]	~Ἀλλὰ μὴν ἡδομένῳ γε· πῶς	γὰρ	οὐ μέλλει; ~Καλῶς, ἔφη, λέγεις.
[3]	δεσμωτήριον, διατρίβοντες μετ᾽ ἀλλήλων, ἀνεῴγετο	γὰρ	οὐ πρῴ· ἐπειδὴ ~δὲ ἀνοιχθείη,
[37]	ἐμοῦ, τί οὐκ ~ἀπεκρίνατο; Καὶ	γὰρ	οὐ φαύλως ἔοικεν ἁπτομένῳ τοῦ
[29]	ἢ ἐγγύς τι τούτου; ~(Πῶς	γὰρ	οὔ; ~Ἐννοεῖς οὖν, ἔφη, ἐπειδὰν
[15]	ἂν δικαιότερον, ἐξ ~ἀδικωτέρου; ~Πῶς	γὰρ	οὔ; ~Ἱκανῶς οὖν, ἔφη, ἔχομεν
[55]	ἢ ἀνώλεθρα ἂν ἦν; ~Πῶς	γὰρ	οὔ; ~Οὐκοῦν εἰ καὶ τὸ
[18]	ἐπιστήμη ἀνθρώπου καὶ λύρας. ~Πῶς	γὰρ	οὔ; ~Οὐκοῦν οἶσθα ὅτι οἱ
[16]	μεταξὺ δύο δυοῖν ὄντοιν; ~Πῶς	γὰρ	οὔ; ~Τὴν μὲν τοίνυν ἑτέραν
[43]	ἂν ἡγεμονεύειν; ~Ὡμολογήσαμεν, ἔφη· πῶς	γὰρ	οὔ; ~Τί οὖν; Νῦν οὐ
[2]	τὸν τρόπον αὐτοῦ. ~(Ἐχεκράτης) Πῶς	γὰρ	οὔ; ~(Φαίδων) ~Ἐκεῖνός τε τοίνυν
[44]	καὶ ἔπραττεν πολλὰ ἄττα· ἀλλὰ	γὰρ	~(οὐδέν τι μᾶλλον ἦν ἀθάνατον,
[52]	ἀεί· συγχωρεῖς ἢ οὔ; ~Πῶς	γὰρ	οὔκ; ἔφη. ~Ὃ τοίνυν, ἔφη,
[52]	γέ ἐστι δυὰς τριάδι. ~Οὐ	γὰρ	οὖν. ~Οὐκ ἄρα μόνον τὰ
[42]	οὐδὲ ἁρμονίας μετέχοι ἄν; ~Οὐ	γὰρ	οὖν. ~Τοῦτο δ᾽ αὖ πεπονθυῖα
[36]	πρίν τι ἐκείνην παθεῖν καὶ	γὰρ	οὖν, ὦ ~Σώκρατες, οἶμαι ἔγωγε
[1]	γὰρ ἂν ἐγὼ ἀκούσαιμι. Καὶ	γὰρ	οὔτε (τῶν πολιτῶν) Φλειασίων οὐδεὶς
[13]	γάρ. ~Ὦ μακάριε Σιμμία, μὴ	γὰρ	οὐχ αὕτη ᾖ ἡ ὀρθὴ
[54]	ἀεὶ τοῦτο οὕτως ἔχει; ~Πῶς	γὰρ	οὐχί; ἦ δ᾽ ὅς. ~Ψυχὴ
[58]	πολλοῖσι τοιούτοις τόποις οἰκεῖν. Εἶναι	γὰρ	πανταχῇ περὶ τὴν ~γῆν πολλὰ
[42]	ἑτέρας ἁρμονίαν ἁρμονίας εἶναι. ~Ἦ	γάρ;	~Πάνυ γε. ~Τὴν δέ γε
[48]	τρόπον (τινὰ οὐκ ἔοικεν· οὐ	γὰρ	πάνυ συγχωρῶ τὸν ἐν (τοῖς)
[35]	~πάνυ μαλθακοῦ εἶναι ἀνδρός· δεῖν	γὰρ	περὶ αὐτὰ ἕν γέ τι
[20]	καὶ σύμπαντα τὰ τοιαῦτα; Οὐ	γὰρ	περὶ τοῦ ἴσου ~νῦν ὁ
[52]	ἔσται σαφέστερον ὃ λέγω· τὸ	γὰρ	περιττὸν ἀεί που δεῖ τούτου
[11]	ἡμῖν ἐγγίγνεται οὐδέποτε οὐδέν. Καὶ	γὰρ	πολέμους καὶ στάσεις ~καὶ μάχας
[65]	ἤδη ἐγγὺς ~ἡλίου δυσμῶν· χρόνον	γὰρ	πολὺν διέτριψεν ἔνδον. Ἐλθὼν δ᾽
[41]	τὸ σῶμα ἐντεταμένων συγκεῖσθαι· οὐ	γάρ	που ~ἀποδέξῃ γε (σαυτοῦ λέγοντος
[7]	θεοί, οὐκ ἔχει λόγον· οὐ	γάρ	~που αὐτός γε αὑτοῦ οἴεται
[48]	~θεωροῦντες καὶ σκοπούμενοι πάσχουσιν· διαφθείρονται	γάρ	που ἔνιοι τὰ ~ὄμματα, ἐὰν
[39]	χρῆσθαι ἐπεχείρει τοῖς ἀνθρώποις; Εἰ	γάρ	που μετὰ τέχνης ἐχρῆτο, ~ὥσπερ
[41]	ὑποθέσεως ἀξίας ἀποδέξασθαι ~εἴρηται. Ἐρρήθη	γάρ	που οὕτως ἡμῶν εἶναι ἡ
[50]	καὶ τὸ ἀληθὲς (ἔχειν; Οὐ	γάρ	που πεφυκέναι ~Σιμμίαν ὑπερέχειν τούτῳ,
[57]	γὰρ ἂν ἡγεμόνων ἔδει· οὐ	γάρ	πού τις ἂν διαμάρτοι οὐδαμόσε
[2]	ἡμῶν καὶ διαφερόντως, Ἀπολλόδωρος ~(οἶσθα	γάρ	που τὸν ἄνδρα καὶ τὸν
[10]	σχολῇ αἵ γε ἄλλαι· πᾶσαι	γάρ	που ~τούτων φαυλότεραί εἰσιν. Ἢ
[49]	ἀλλ᾽ οὐ μεγέθει; Ὁ αὐτὸς	~γάρ	που φόβος. ~Πάνυ γ᾽ ἔφη.
[58]	γῆς αὐτῆς τὴν ~ἰσορροπίαν· ἰσόρροπον	γὰρ	πρᾶγμα ὁμοίου τινὸς ἐν μέσῳ
[3]	καὶ τότε πρῳαίτερον συνελέγημεν· τῇ	γὰρ	προτεραίᾳ (ἡμέρᾳ) ~(ἐπειδὴ ἐξήλθομεν ἐκ
[37]	κἂν πολλὰ ἔτη βιῷ εἰ	γὰρ	ῥέοι τὸ ~σῶμα καὶ ἀπολλύοιτο
[48]	σαφέστερον εἰπεῖν ἃ λέγω· Οἶμαι	γάρ	σε νῦν οὐ ~μανθάνειν. ~Οὐ
[18]	αἱ ἀποδείξεις; ~Ὑπόμνησόν με· οὐ	γὰρ	σφόδρα ἐν τῷ παρόντι μέμνημαι.
[38]	οὖν ~ἔτι πιστεύσομεν λόγῳ; Ὡς	γὰρ	σφόδρα πιθανὸς ὤν, ὃν ὁ
[1]	αὐτῷ, ὦ Ἐχέκρατες, συνέβη· ἔτυχεν	γὰρ	τῇ προτεραίᾳ τῆς δίκης ἡ
[11]	καὶ αἱ τούτου ἐπιθυμίαι. Διὰ	γὰρ	~τὴν τῶν χρημάτων κτῆσιν πάντες
[37]	ἐπίσκεψαι, εἴ τι λέγω· εἰκόνος	γάρ	τινος, ὡς ἔοικεν, κἀγὼ ὥσπερ
[37]	~ἡμῶν ἡ ψυχὴ ἔστιν. Εἰ	γάρ	τις καὶ πλέον ἔτι τῷ
[62]	ἐν τῷ βίῳ μετασχεῖν· καλὸν	γὰρ	τὸ ἆθλον καὶ ἡ ἐλπὶς
[2]	καὶ πειράσομαι ὑμῖν διηγήσασθαι· καὶ	γὰρ	τὸ μεμνῆσθαι ~Σωκράτους καὶ αὐτὸν
[29]	ὥρᾳ, καὶ πάνυ μάλα· συμπεσὸν	γὰρ	~τὸ σῶμα καὶ ταριχευθέν, ὥσπερ
[58]	ἔφη, λέγεις, ὦ Σώκρατες; Περὶ	γάρ	τοι ~γῆς καὶ αὐτὸς πολλὰ
[4]	γ᾽ ἐποίησας ~ἀναμνήσας με. περὶ	γάρ	τοι τῶν (ποιημάτων ὧν πεποίηκας
[33]	καὶ τὸ σῶμα φῇ. Ἐκ	γὰρ	τοῦ ὁμοδοξεῖν τῷ σώματι καὶ
[65]	ὅτι οὐκ ἐμοὶ χαλεπαίνεις, γιγνώσκεις	γὰρ	τοὺς αἰτίους, ~ἀλλὰ ἐκείνοις. Νῦν
[60]	τῶν ποιητῶν Τάρταρον ~κεκλήκασιν. Εἰς	γὰρ	τοῦτο τὸ χάσμα συρρέουσί τε
[66]	εἶεν, ἔφη, Ὦ βέλτιστε, σὺ	γὰρ	τούτων ἐπιστήμων, τί χρὴ ποιεῖν;
[9]	σοὶ συνδοκῇ ἅπερ ἐμοί· (ἐκ	γὰρ	τούτων ~μᾶλλον οἶμαι ἡμᾶς εἴσεσθαι
[7]	θεούς. ~(Δίκαια, ἔφη, λέγετε· οἶμαι	γὰρ	ὑμᾶς λέγειν ὅτι χρή με
[49]	τούτου λόγος οὐδὲ φροντίς· ~ἱκανοὶ	γὰρ	ὑπὸ σοφίας ὁμοῦ πάντα κυκῶντες
[37]	λέγει ὁ τοῦτο ~λέγων· ὁ	γὰρ	ὑφάντης οὗτος πολλὰ κατατρίψας τοιαῦτα
[37]	δ᾽ ὃς ὁ Κέβης. Ἐμοὶ	γὰρ	φαίνεται ἔτι ἐν τῷ αὐτῷ
[50]	δόξαι σοὶ ὅπερ ἐμοί. Ἐμοὶ	γὰρ	φαίνεται ~οὐ μόνον αὐτὸ τὸ
[5]	μέντοι ἴσως βιάσεται αὑτόν· οὐ	γάρ	φασι θεμιτὸν εἶναι. ~Καὶ ἅμα
[44]	τὸ ~ἕκαστον ἡμῶν φοβεῖσθαι· προσήκει	γὰρ	φοβεῖσθαι, εἰ μὴ ἀνόητος εἴη,
[7]	ὃ νυνδὴ ἐλέγετο· τοὺς μὲν	γὰρ	φρονίμους ~ἀγανακτεῖν ἀποθνῄσκοντας πρέπει, τοὺς
[53]	δέξασθαι. πάλιν δὲ ~ἀναμιμνῄσκου· οὐ	γὰρ	χεῖρον πολλάκις ἀκούειν. Τὰ πέντε
[13]	δι᾽ ἀκολασίαν αὐτοὺς σεσωφρονίσθαι. ~Ἔοικε	γάρ.	~Ὦ μακάριε Σιμμία, μὴ γὰρ
[35]	εἶπον ἅ μοι δοκεῖ. Ἐμοὶ	γάρ,	ὦ ~Σώκρατες, ἐπειδὴ καὶ πρὸς
[40]	μάλιστα ~δόξει οὕτως (ἔχειν. Λογίζομαι	γάρ,	ὦ φίλε ἑταῖρε θέασαι ὡς
[51]	ἐν τῇ φύσει. τότε μὲν	γάρ,	ὦ φίλε, περὶ τῶν ~ἐχόντων
[45]	διὰ τί ἄνθρωπος ~αὐξάνεται. Τοῦτο	γὰρ	ᾤμην πρὸ τοῦ παντὶ δῆλον
[41]	μὴ φαίνωμαι ~μεμνημένος. Σιμμίας μὲν	γάρ,	ὡς ἐγᾦμαι, ἀπιστεῖ τε καὶ
[2]	ἔγωγε θαυμάσια ἔπαθον παραγενόμενος. Οὔτε	γὰρ	ὡς θανάτῳ ~παρόντα με ἀνδρὸς
[4]	ἀντίτεχνος (εἶναι ἐποίησα ταῦτα ᾔδη	γὰρ	ὡς οὐ ~ῥᾴδιον εἴη ἀλλ᾽
[23]	ὦ Σιμμία, ὁ Κέβης. Φαίνεται	γὰρ	ὥσπερ ἥμισυ ~ἀποδεδεῖχθαι οὗ δεῖ,
[31]	ὦ Σώκρατες; ~Οἷον τοὺς μὲν	γαστριμαργίας	τε καὶ ὕβρεις καὶ φιλοποσίας
[17]	ψυχὰς (εἶναι (καὶ ταῖς μέν	γε	ἀγαθαῖς ἄμεινον εἶναι, ταῖς δὲ
[31]	οὖν εἰκὸς λέγεις. ~Τοὺς δέ	γε	ἀδικίας τε καὶ τυραννίδας καὶ
[13]	τινὶ ~σώφρονές εἰσιν; Καίτοι φαμέν	γε	ἀδύνατον εἶναι, ἀλλ᾽ ὅμως αὐτοῖς
[41]	θάνατος, ψυχῆς ~ὄλεθρος, ἐπεὶ σῶμά	γε	ἀεὶ ἀπολλύμενον οὐδὲν παύεται. Ἆρα
[55]	φθορὰν μὴ ~δέχοιτο, εἰ τό	γε	ἀθάνατον ἀίδιον ὂν φθορὰν δέξεται.
[13]	ὑπ᾽ ἄλλων κρατούμενοι. καίτοι καλοῦσί	γε	ἀκολασίαν ~(τὸ ὑπὸ τῶν ἡδονῶν
[45]	μήν, ἔφη ὁ Κέβης, βούλομαί	γε.	~Ἄκουε τοίνυν ὡς ἐροῦντος. Ἐγὼ
[39]	ἄνευ τέχνης, καὶ ~ἡγήσασθαι παντάπασί	γε	ἀληθῆ εἶναι καὶ ὑγιῆ καὶ
[66]	ἐμαυτόν οὐ ~γὰρ δὴ ἐκεῖνόν	γε,	ἀλλὰ τὴν ἐμαυτοῦ τύχην, οἵου
[10]	εἰσιν μηδὲ σαφεῖς, σχολῇ αἵ	γε	ἄλλαι· πᾶσαι γάρ που ~τούτων
[19]	καὶ αὐτὸ τὸ ἴσον; ~Παντάπασί	γε.	~Ἀναγκαῖον ἄρα ἡμᾶς προειδέναι τὸ
[21]	Οὐ γὰρ δὴ ἀφ᾽ οὗ	γε	~ἄνθρωποι γεγόναμεν. ~Οὐ δῆτα. ~Πρότερον
[37]	~ὅτι παντὸς ἄρα μᾶλλον ὅ	γε	ἄνθρωπος σῶς ἐστιν, ἐπειδὴ τό
[19]	ἀπὸ ἀνομοίων; ~Συμβαίνει. ~Ἀλλ᾽ ὅταν	γε	ἀπὸ τῶν ὁμοίων ἀναμιμνῄσκηταί τίς
[12]	παρελθόντι βίῳ γέγονεν, ~ὥστε ἥ	γε	(ἀποδημία ἡ νῦν μοι προστεταγμένη
[53]	ὁρισώμεθα ὁποῖα ταῦτά ἐστιν; ~Πάνυ	γε.	~(Ἆρ᾽ οὖν, ἔφη, ὦ Κέβης,
[52]	νῦν λέγομεν· ἢ οὔ; ~Πάνυ	γε.	~Ἆρα μόνον τῶν ὄντων τοῦτο
[42]	~Συνεδόκει. ~Πολλοῦ ἄρα δεῖ ἐναντία	γε	ἁρμονία κινηθῆναι ἂν ἢ φθέγξασθαι
[37]	ὁρᾷς ἀποθανόντος τοῦ ἀνθρώπου τό	γε	~ἀσθενέστερον ἔτι ὄν; Τὸ δὲ
[52]	~Πάνυ γε. ~Καὶ τὸ πῦρ	γε	αὖ προσιόντος τοῦ ψυχροῦ αὐτῷ
[50]	τὸ ἐκείνου μέγεθος; ~Ἀληθῆ. ~Οὐδέ	γε	αὖ ὑπὸ Φαίδωνος ὑπερέχεσθαι τῷ
[20]	λέγω, ~δυοῖν θάτερα, ἤτοι ἐπιστάμενοί	γε	αὐτὰ γεγόναμεν καὶ ἐπιστάμεθα διὰ
[21]	χρόνῳ; οὐ γὰρ δὴ ~ἔχοντές	γε	αὐτὰς γιγνόμεθα, ὡς ἄρτι ὡμολογήσαμεν
[27]	ἐφαπτομένη; ~Πάνυ γε. ~(Ὅταν δέ	γε	αὐτὴ καθ᾽ αὑτὴν σκοπῇ, ἐκεῖσε
[12]	ἦ δ᾽ ὅς. ~Λύειν δέ	γε	αὐτήν, ὥς φαμεν, προθυμοῦνται ἀεὶ
[66]	οὐ κατέκλασε τῶν παρόντων πλήν	γε	αὐτοῦ ~Σωκράτους. ~Ἐκεῖνος δέ, ~Οἷα,
[7]	λόγον· οὐ γάρ ~που αὐτός	γε	αὑτοῦ οἴεται ἄμεινον ἐπιμελήσεσθαι ἐλεύθερος
[66]	καὶ πεπωκότα, οὐκέτι, ἀλλ᾽ ἐμοῦ	γε	βίᾳ καὶ αὐτοῦ ~ἀστακτὶ ἐχώρει
[13]	πλὴν οἱ φιλόσοφοι· καίτοι ~ἄλογόν	γε	δέει τινὰ καὶ δειλίᾳ ἀνδρεῖον
[23]	καὶ ἐπειδὰν ἀποθάνῃ εἶναι, ἐπειδή	γε	δεῖ αὖθις ~αὐτὴν γίγνεσθαι; ἀποδέδεικται
[29]	φασιν οἱ πολλοὶ (ἄνθρωποι; Πολλοῦ	γε	~δεῖ, ὦ φίλε Κέβης τε
[15]	ἐνθένδε ἀφικόμεναι ἐκεῖ, καὶ πάλιν	γε	δεῦρο ~ἀφικνοῦνται καὶ γίγνονται ἐκ
[1]	τ᾽ ἦν περὶ τούτων, πλήν	γε	~δὴ ὅτι φάρμακον πιὼν ἀποθάνοι·
[35]	ἔχει ὑποψίας καὶ ~ἀντιλαβάς, εἴ	γε	δή τις αὐτὰ μέλλει ἱκανῶς
[26]	τὸ σῶμα; ~Παντί, ἔφη, τοῦτό	γε	δῆλον, ὅτι τῷ ὁρατῷ. ~Τί
[42]	ἂν μετάσχοι. ~Οὐ μέντοι. ~Οὐδέ	γε	δήπου ψυχή, οὖσα παντελῶς ψυχή,
[45]	χωρίζεται ἕτερον ἀφ᾽ ~ἑτέρου. οὐδέ	γε	δι᾽ ὅτι ἓν γίγνεται ὡς
[19]	ὄντος τούτοις ἢ ἀνομοίου; ~Πάνυ	γε.	~Διαφέρει δέ γε, ἦ δ᾽
[20]	λέγοντες ~ὀρθῶς ἂν λέγοιμεν; ~Πάνυ	γε.	~(Δυνατὸν γὰρ δὴ τοῦτό γε
[19]	τὰς ἄλλας ~αἰσθήσεις εἴχομεν; ~Πάνυ	γε.	~(Ἔδει δέ γε, φαμέν, πρὸ
[41]	τοῦτο μὲν ἐμοὶ συγχωρεῖν, ~πολυχρονιώτερόν	γε	εἶναι ψυχὴν σώματος, ἀλλὰ τόδε
[41]	μήν, ἦ δ᾽ ὅς, πρέπει	γε	εἴπερ τῳ ἄλλῳ λόγῳ συνῳδῷ
[45]	περὶ αὐτῶν, ἐὰν βούλῃ, τά	γε	ἐμὰ πάθη· ἔπειτα ἄν τί
[45]	καὶ ~πρότερον σαφῶς ἠπιστάμην, ὥς	γε	ἐμαυτῷ καὶ τοῖς ἄλλοις ἐδόκουν,
[30]	πολλὴν ~μελέτην ἐνεποίησε σύμφυτον; ~Πάνυ	γε.	~Ἐμβριθὲς δέ γε, ὦ φίλε,
[38]	ἐγώ, ὦ Σώκρατες. ~Οὔκ, ἄν	γε	ἐμοὶ πείθῃ. ~Ἀλλὰ τί; ἦν
[44]	τὸν ~βίον ζῴη καὶ τελευτῶσά	γε	ἐν τῷ καλουμένῳ θανάτῳ ἀπολλύοιτο.
[37]	ταῖς ~πολλαῖς γενέσεσιν καὶ τελευτῶσάν	γε	ἔν τινι τῶν θανάτων παντάπασιν
[55]	~Ἀλλ᾽ οὐδὲν δεῖ, ἔφη, τούτου	γε	ἕνεκα· σχολῇ γὰρ ἄν τι
[18]	ὁ λόγος, ἀναμνησθῆναι. καὶ σχεδόν	γε	ἐξ ὧν Κέβης ~ἐπεχείρησε λέγειν
[53]	εἶναι ἀλλὰ καὶ περιττοῖς. ~Πάνυ	γε.	~Επὶ τὸ τοιοῦτον δή, φαμέν,
[52]	μήν, ἦ δ᾽ ὅς, ἐναντίον	γέ	ἐστι δυὰς τριάδι. ~Οὐ γὰρ
[20]	γε. ~(Δυνατὸν γὰρ δὴ τοῦτό	γε	ἐφάνη, αἰσθόμενόν τι ἢ ἰδόντα
[19]	ἴσον, ἢ οὐδέν; ~Καὶ πολύ	γε,	ἔφη, ἐνδεῖ. ~Οὐκοῦν ὁμολογοῦμεν, ὅταν
[58]	ὅς, τοῦτο πέπεισμαι. ~Καὶ ὀρθῶς	γε,	ἔφη ὁ Σιμμίας. ~Ἔτι τοίνυν,
[18]	ἔχει. ~Εἰ δὲ μὴ ταύτῃ	γε,	ἔφη, πείθῃ, ὦ Σιμμία, ὁ
[9]	τι τὸν θάνατον εἶναι; ~Πάνυ	γε,	ἔφη ὑπολαβὼν ὁ Σιμμίας. ~Ἆρα
[65]	ἐγχωρεῖ. ~Καὶ ὁ Σωκράτης, εἰκότως	γε,	ἔφη, ὦ Κρίτων, ἐκεῖνοί τε
[21]	~(Οὐκ ἄρα δοκοῦσί σοι ἐπίστασθαί	γε,	ἔφη, ὦ Σιμμία, πάντες αὐτά;
[2]	ἀλλὰ παρῆσάν τινες, καὶ πολλοί	γε.	~(Ἐχεκράτης) ~Ταῦτα δὴ πάντα προθυμήθητι
[38]	τοὺς θεούς, ὦ Φαίδων, συγγνώμην	γε	ἔχω ὑμῖν. Καὶ γὰρ αὐτόν
[65]	κερδανεῖν ὀλίγον ὕστερον πιὼν ~ἄλλο	γε	ἢ γέλωτα ὀφλήσειν παρ᾽ ἐμαυτῷ,
[8]	Σώκρατες, ἔφη ὁ Κρίτων, ἄλλο	γε	ἢ πάλαι μοι λέγει ὁ
[12]	χωρισμὸς ψυχῆς ἀπὸ ~σώματος; ~Παντάπασί	γε,	ἦ δ᾽ ὅς. ~Λύειν δέ
[19]	ἀνομοίου; ~Πάνυ γε. ~Διαφέρει δέ	γε,	ἦ δ᾽ ὅς, οὐδέν· ἕως
[19]	ἐπιστάμεθα αὐτὸ ὃ ἔστιν; ~Πάνυ	γε,	ἦ δ᾽ ὅς. ~Πόθεν λαβόντες
[19]	Δί᾽ ἔφη ὁ Σιμμίας, θαυμαστῶς	γε.	~Ἦ καὶ ἐπιστάμεθα αὐτὸ ὃ
[42]	ἥττων τε καὶ ἐλάττων; ~Πάνυ	γε.	~Ἦ οὖν ἔστι τοῦτο περὶ
[12]	γε χρή, ἐὰν τῷ ὄντι	γε	~ᾖ, ὦ ἑταῖρε, φιλόσοφος· σφόδρα
[55]	οὐδὲ δὴ πῦρ ψυχρόν, οὐδέ	γε	ἡ ἐν τῷ πυρὶ θερμότης.
[53]	ἔλθοι. ~Οὐ γάρ. ~Εἰργάζετο δέ	γε	ἡ περιττή; ~Ναί. ~Ἐναντία δὲ
[63]	καὶ τὰς οἰκήσεις, ἐπείπερ ἀθάνατόν	γε	ἡ ψυχὴ φαίνεται οὖσα, ~τοῦτο
[59]	αὐτοῖς πρὸς αὐτούς· καὶ ~τόν	γε	ἥλιον καὶ σελήνην καὶ ἄστρα
[38]	ἐμὰς καὶ σὺ ταύτας, ἐάνπερ	γε	ἡμῖν ὁ λόγος ~τελευτήσῃ καὶ
[39]	~ἐνταῦθα τοὺς πρώτους φανῆναι; ~Εἰκός	γε,	ἦν δ᾽ ἐγώ. ~Εἰκὸς γάρ,
[39]	σύ πω τοῦτο γιγνόμενον; ~Πάνυ	γε,	ἦν δ᾽ ἐγώ. ~Οὐκοῦν, ἦ
[39]	μεταξὺ ἄφθονα καὶ πολλά; ~Πάνυ	γε,	ἦν δ᾽ ἐγώ. ~(Οὐκοῦν οἴει,
[12]	μὲν οὖν, ἔφη. ~Οὐκοῦν τοῦτό	γε	θάνατος ὀνομάζεται, λύσις καὶ χωρισμὸς
[49]	~Νὴ Δία, ὦ (Φαίδων) εἰκότως	γε·	θαυμαστῶς γάρ μοι δοκεῖ ὡς
[56]	ὂν φθορὰν δέξεται. ~Ὁ δέ	γε	θεὸς οἶμαι, ἔφη ὁ Σωκράτης,
[32]	ἄνδρας μετρίους. ~Εἰκός. ~Εἰς δέ	γε	θεῶν γένος μὴ φιλοσοφήσαντι καὶ
[55]	ἢ πῶς δοκεῖ; ~Καὶ μάλα	γε	ἱκανῶς, ὦ Σώκρατες. ~Τί οὖν,
[56]	νὴ Δί᾽ ἔφη, ἀνθρώπων τέ	γε	καὶ ἔτι μᾶλλον, ὡς ~ἐγᾦμαι,
[8]	τι τοῖς τετελευτηκόσι καί, ὥσπερ	γε	καὶ ~πάλαι λέγεται, πολὺ ἄμεινον
[2]	τυγχάνει οὖσα. ~(Φαίδων) ~Ἀλλὰ σχολάζω	γε	καὶ πειράσομαι ὑμῖν διηγήσασθαι· καὶ
[18]	τοῦτο δέ ἐστιν ~ἀνάμνησις· ὥσπερ	γε	καὶ Σιμμίαν τις ἰδὼν πολλάκις
[52]	ὑπεκχωρήσειν αὐτῷ ἢ ἀπολεῖσθαι. ~Πάνυ	γε.	~Καὶ τὸ πῦρ γε αὖ
[22]	ἀνάγκη εἶναι, καὶ ~εἰς καλόν	γε	καταφεύγει ὁ λόγος εἰς (τὸ
[64]	~Ὅπως ἄν, ἔφη, βούλησθε, ἐάνπερ	γε	λάβητέ με καὶ μὴ ἐκφύγω
[20]	~Ἔστι ταῦτα. ~Καὶ εἰ μέν	γε	λαβόντες ἑκάστοτε μὴ ἐπιλελήσμεθα, εἰδότας
[11]	οὐ ~δοκεῖ σοι οὕτως; ~Παντός	γε	μᾶλλον, ὦ Σώκρατες. ~Οὐκοῦν, ἔφη
[9]	ἔφη, ὦ Σώκρατες, (οὐ πάνυ	γέ	με ~νυνδὴ γελασείοντα ἐποίησας γελάσαι.
[35]	ἡγοῦμαι ~τὴν παροῦσαν τύχην, ὅτε	γε	μηδ᾽ ὑμᾶς δύναμαι πείθειν, ἀλλὰ
[42]	γάρ; ~Πάνυ γε. ~Τὴν δέ	γε	μηδὲν μᾶλλον μηδὲ ἧττον ἁρμονίαν
[58]	Σιμμία, οὐχ ἡ Γλαύκου τέχνη	γέ	μοι δοκεῖ εἶναι ~διηγήσασθαι ἅ
[7]	μήν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, νῦν	γέ	μοι δοκεῖ τι καὶ αὐτῷ
[6]	διιδεῖν· οὐ ~μέντοι ἀλλὰ τόδε	γέ	μοι δοκεῖ, ὦ Κέβης, εὖ
[46]	εἰ τοῦθ᾽ οὕτως ἔχει, ~τόν	γε	νοῦν κοσμοῦντα πάντα κοσμεῖν καὶ
[2]	παρῆσαν; ~(Φαίδων) ~(Ναί, Σιμμίας τέ	γε	ὁ Θηβαῖος καὶ Κέβης καὶ
[19]	γὰρ ἔστιν, ὦ Σώκρατες, πρός	γε	ὃ βούλεται δηλῶσαι ὁ λόγος.
[20]	ἔφη, ὦ Σώκρατες. ~Εἰ δέ	γε	οἶμαι λαβόντες πρὶν γενέσθαι γιγνόμενοι
[30]	ἔφη ὁ Κέβης. ~(Ἐὰν δέ	γε	οἶμαι μεμιασμένη καὶ ἀκάθαρτος τοῦ
[30]	ὁπωστιοῦν, ἔφη. ~Ἀλλὰ (καὶ) διειλημμένην	γε	οἶμαι ὑπὸ τοῦ σωματοειδοῦς, ὃ
[37]	ἄνθρωπος σῶς ἐστιν, ἐπειδὴ τό	γε	~ὀλιγοχρονιώτερον οὐκ ἀπόλωλεν. Τὸ δ᾽
[16]	ζῶντας αὕτη, τὸ ἀναβιώσκεσθαι; ~Πάνυ	γε.	~Ὁμολογεῖται ἄρα ἡμῖν καὶ ταύτῃ
[27]	μεθύουσα, ~ἅτε τοιούτων ἐφαπτομένη; ~Πάνυ	γε.	~(Ὅταν δέ γε αὐτὴ καθ᾽
[1]	ἡμῖν ἤγγειλέ τις, καὶ ἐθαυμάζομέν	γε	ὅτι πάλαι γενομένης ~αὐτῆς πολλῷ
[9]	οἱ ~φιλοσοφοῦντες θανατῶσι, καὶ σφᾶς	γε	οὐ λελήθασιν ὅτι ἄξιοί εἰσιν
[55]	ἄτηκτος; Οὐ γὰρ ἂν ~ἀπώλετό	γε,	οὐδ᾽ αὖ ὑπομένουσα ἐδέξατο ἂν
[45]	του τὴν αἰτίαν ~εἰδέναι, ὅς	γε	οὐκ ἀποδέχομαι ἐμαυτοῦ οὐδὲ ὡς
[33]	~τὰ> ὁρατά· ἢ οὔ; ~Πάνυ	γε.	~(Οὐκοῦν ἐν τούτῳ τῷ πάθει
[18]	ἰδόντα γεγραμμένον κέβητος ~ἀναμνησθῆναι; ~Πάνυ	γε.	~Οὐκοῦν καὶ Σιμμίαν ἰδόντα γεγραμμένον
[29]	ἂν εἴη μελέτη θανάτου; ~Παντάπασί	γε.	~Οὐκοῦν οὕτω μὲν ἔχουσα εἰς
[43]	πρόσθεν μήποτ᾽ ἂν αὐτήν, ἁρμονίαν	γε	~οὖσαν, ἐναντία ᾄδειν οἷς ἐπιτείνοιτο
[31]	ἢ μυρμήκων, καὶ εἰς ταὐτόν	γε	~πάλιν τὸ ἀνθρώπινον γένος, καὶ
[42]	ἧττον ἥρμοσται; ~Οὕτω. ~Τοῦτο δέ	γε	πεπονθυῖα οὐδὲν πλέον ἀναρμοστίας οὐδὲ
[66]	ἦ δ᾽ ὅς· ἀλλ᾽ εὔχεσθαί	γέ	που τοῖς θεοῖς ἔξεστί τε
[10]	~τῶν ὄντων; ~Ναί. ~Λογίζεται δέ	γέ	που τότε κάλλιστα, ὅταν αὐτὴν
[42]	εἴη; ~Οὐδὲν πλέον. ~(Μᾶλλον δέ	γέ	που, ὦ Σιμμία, κατὰ τὸν
[9]	ἄλλων ἀνθρώπων; ~Φαίνεται. ~Καὶ δοκεῖ	γέ	που, ὦ Σιμμία, τοῖς πολλοῖς
[50]	συγγραφικῶς ἐρεῖν, ἀλλ᾽ οὖν ἔχει	γέ	που ὡς λέγω. ~Συνέφη. ~Λέγω
[42]	πάσχῃ; ~Συνέφη. ~Οὐκ ἄρα ἡγεῖσθαί	γε	προσήκει ἁρμονίαν τούτων ἐξ ὧν
[24]	ἡδομένῳ ἐστίν. ~Ἀλλὰ μὴν ἡδομένῳ	γε·	πῶς γὰρ οὐ μέλλει; ~Καλῶς,
[41]	συγκεῖσθαι· οὐ γάρ που ~ἀποδέξῃ	γε	(σαυτοῦ λέγοντος ὡς πρότερον ἦν
[5]	τῶν τοιούτων ~Φιλολάῳ συγγεγονότες; ~Οὐδέν	γε	σαφές, ὦ Σώκρατες. ~Ἀλλὰ μὴν
[41]	ὄντων; Οὐ γὰρ δὴ ἁρμονία	γέ	σοι ~τοιοῦτόν ἐστιν ᾧ ἀπεικάζεις,
[65]	Ὦ Σώκρατες, ἔφη, οὐ καταγνώσομαί	~γε	σοῦ ὅπερ ἄλλων καταγιγνώσκω, ὅτι
[26]	Σώκρατες, ἔφη. ~Ἀλλὰ μὴν ἡμεῖς	γε	τὰ ὁρατὰ καὶ τὰ μὴ
[30]	ὦ Κέβης· καὶ οὔ τί	γε	τὰς τῶν ἀγαθῶν αὐτὰς εἶναι,
[42]	ἁρμονίας εἶναι. ~Ἦ γάρ; ~Πάνυ	γε.	~Τὴν δέ γε μηδὲν μᾶλλον
[15]	ἐναντίων τὰ ~ἐναντία πράγματα; ~Πάνυ	γε.	~Τί δ᾽ αὖ; Ἔστι τι
[15]	ἐκ βραδυτέρου τὸ θᾶττον; ~Πάνυ	γε.	~Τί δέ; Ἄν τι χεῖρον
[10]	νὴ Δία. ~Καὶ αὖ καλόν	γέ	τι καὶ ἀγαθόν; ~Πῶς δ᾽
[35]	δεῖν γὰρ περὶ αὐτὰ ἕν	γέ	τι τούτων ~διαπράξασθαι, ἢ μαθεῖν
[15]	ἔφη. ~Καὶ μὴν ἐξ ἰσχυροτέρου	γε	τὸ ἀσθενέστερον καὶ ἐκ βραδυτέρου
[13]	~Ὧν δὴ καὶ ἐγὼ κατά	γε	τὸ δυνατὸν οὐδὲν ἀπέλιπον ἐν
[44]	σῶμα ἔρχεται εἴτε πολλάκις, πρός	γε	τὸ ~ἕκαστον ἡμῶν φοβεῖσθαι· προσήκει
[10]	ἀκοὴ τοῖς ~ἀνθρώποις, ἢ τά	γε	τοιαῦτα καὶ οἱ ποιηταὶ ἡμῖν
[2]	ὦ Φαίδων, καὶ τοὺς ἀκουσομένους	γε	τοιούτους ἑτέρους ἔχεις· ~ἀλλὰ πειρῶ
[18]	Κέβης ὑπολαβών, καὶ κατ᾽ ἐκεῖνόν	γε	τὸν λόγον, ὦ ~Σώκρατες, εἰ
[40]	ἐστι τελευτήσαντι, ἀλλ᾽ οὖν τοῦτόν	γε	τὸν χρόνον ~αὐτὸν τὸν πρὸ
[7]	λογίζοιτο ὅτι οὐ δεῖ ἀπό	γε	τοῦ ἀγαθοῦ φεύγειν ~ἀλλ᾽ ὅτι
[9]	ἂν λέγοιεν, ὦ Σιμμία, πλήν	γε	τοῦ σφᾶς μὴ λεληθέναι. ~Λέληθεν
[41]	ἂν θαυμάζοιμι εἴ ~μοι περί	γε	τούτου ἄλλο ποτέ τι δόξειεν.
[30]	τροφῆς κακῆς οὔσης. καὶ μέχρι	γε	τούτου πλανῶνται, ἕως ἂν ~τῇ
[58]	ὁ Σιμμίας, ὦ Σώκρατες, ἡμεῖς	γε	τούτου τοῦ μύθου ἡδέως ἂν
[45]	καὶ ~ἵππος ἵππου· καὶ ἔτι	γε	τούτων ἐναργέστερα, τὰ δέκα μοι
[4]	καὶ ἐργάζου Καὶ ἐγὼ ἔν	γε	τῷ πρόσθεν χρόνῳ ὅπερ ἔπραττον
[19]	λόγος. ~Ἀλλὰ μὲν δὴ ἔκ	γε	τῶν αἰσθήσεων δεῖ ἐννοῆσαι ὅτι
[13]	ἦ δ᾽ ὅς, ἐννοῆσαι τήν	γε	τῶν ἄλλων ἀνδρείαν τε καὶ
[56]	ἔχω ἔτι ὅπῃ ἀπιστῶ ἔκ	γε	τῶν ~λεγομένων· ὑπὸ μέντοι τοῦ
[42]	ψυχή, κακίας. ~Πῶς γὰρ ἔκ	γε	τῶν προειρημένων; ~Ἐκ τούτου ἄρα
[46]	ἄν ποτε αὐτὸν ᾤμην, φάσκοντά	γε	ὑπὸ νοῦ αὐτὰ ~κεκοσμῆσθαι, ἄλλην
[56]	τε εὖ λέγεις καὶ τάς	γε	~ὑποθέσεις τὰς πρώτας, καὶ εἰ
[7]	εἰκός, ἔφη ὁ Κέβης, τοῦτό	γε	φαίνεται. Ὃ μέντοι νυνδὴ ἔλεγες,
[19]	εἴχομεν; ~Πάνυ γε. ~(Ἔδει δέ	γε,	φαμέν, πρὸ τούτων τὴν τοῦ
[12]	οὐχ ἅσμενος εἶσιν αὐτόσε; Οἴεσθαί	γε	χρή, ἐὰν τῷ ὄντι γε
[30]	μετέχουσαι, διὸ καὶ ὁρῶνται. ~Εἰκός	γε,	ὦ Σώκρατες. ~Εἰκὸς μέντοι, ὦ
[26]	ἢ ἀιδές; ~Οὐχ ὑπ᾽ ἀνθρώπων	γε,	ὦ Σώκρατες, ἔφη. ~Ἀλλὰ μὴν
[19]	ἢ ἡ ἰσότης ἀνισότης; ~Οὐδεπώποτέ	γε,	ὦ Σώκρατες. ~Οὐ ταὐτὸν ἄρα
[30]	σύμφυτον; ~Πάνυ γε. ~Ἐμβριθὲς δέ	γε,	ὦ φίλε, τοῦτο οἴεσθαι χρὴ
[48]	ἔργοις. ~Ἀλλ᾽ οὖν δὴ ταύτῃ	γε	ὥρμησα, καὶ ὑποθέμενος ἑκάστοτε λόγον
[9]	~Ἀτιμάζειν ἔμοιγε δοκεῖ, ἔφη, ὅ	γε	ὡς ἀληθῶς φιλόσοφος. ~Οὐκοῦν ὅλως
[45]	τοῦ πλησίον ἀλλήλων ~τεθῆναι. Οὐδέ	γε	ὡς ἐάν τις ἓν διασχίσῃ,
[35]	δὴ ~πλεῖστα καὶ κάλλιστα ᾄδουσι,	γεγηθότες	ὅτι μέλλουσι παρὰ τὸν θεὸν
[20]	θάτερα, ἤτοι ἐπιστάμενοί γε αὐτὰ	γεγόναμεν	καὶ ἐπιστάμεθα διὰ βίου ~πάντες,
[21]	δὴ ἀφ᾽ οὗ γε ~ἄνθρωποι	γεγόναμεν.	~Οὐ δῆτα. ~Πρότερον ἄρα. ~Ναί.
[41]	Σώκρατες. Ὅδε μὲν γάρ (μοι	γέγονεν	~ἄνευ ἀποδείξεως μετὰ εἰκότος τινὸς
[45]	~τὸ ἓν ᾧ προσετέθη δύο	γέγονεν,	ἢ τὸ προστεθέν> ἢ τὸ
[45]	πείθεσθαι ὡς αὕτη αὖ ~αἰτία	γέγονεν,	ἡ σχίσις, τοῦ δύο γεγονέναι·
[44]	ἵλεά ~πως, ὡς ἔοικε, μετρίως	γέγονεν·	τί δὲ δὴ τὰ Κάδμου,
[12]	ἡμῖν ἐν τῷ παρελθόντι βίῳ	γέγονεν,	~ὥστε ἥ γε (ἀποδημία ἡ
[45]	γέγονεν, ἡ σχίσις, τοῦ δύο	γεγονέναι·	ἐναντία γὰρ (γίγνεται ἢ τότε
[21]	αἱρῇ, ὦ Σιμμία; Ἐπισταμένους ἡμᾶς	γεγονέναι,	(ἢ ~ἀναμιμνῄσκεσθαι ὕστερον ὧν πρότερον
[22]	ἡμετέραν ψυχὴν εἶναι καὶ πρὶν	γεγονέναι	~ἡμᾶς· εἰ δὲ μὴ ἔστι
[22]	ἡμετέρας ψυχὰς πρὶν καὶ ~ἡμᾶς	γεγονέναι,	καὶ εἰ μὴ ταῦτα, οὐδὲ
[39]	οἶσθ᾽ ὅτι τελευτῶντες οἴονται σοφώτατοι	γεγονέναι	καὶ ~κατανενοηκέναι μόνοι ὅτι οὔτε
[45]	ὀλίγον ὄγκον ὄντα ὕστερον ~πολὺν	γεγονέναι,	καὶ οὕτω γίγνεσθαι τὸν σμικρὸν
[16]	τοὺς ζῶντας ἐκ τῶν τεθνεώτων	γεγονέναι	~οὐδὲν ἧττον ἢ τοὺς τεθνεῶτας
[19]	ἀνόμοιον, ἀναγκαῖον, ἔφη, αὐτὸ ἀνάμνησιν	~γεγονέναι.	~Πάνυ μὲν οὖν. ~Τί δέ;
[55]	δὲ αὐτοῦ ἀντ᾽ ἐκείνου ἄρτιον	~γεγονέναι;	τῷ ταῦτα λέγοντι οὐκ ἂν
[9]	αὐτὸ καθ᾽ αὑτὸ τὸ ~σῶμα	γεγονέναι,	χωρὶς δὲ τὴν ψυχὴν (ἀπὸ)
[1]	λέγω, τῇ προτεραίᾳ τῆς δίκης	~γεγονός.	Διὰ ταῦτα καὶ πολὺς χρόνος
[17]	~ταχὺ ἂν τὸ τοῦ Ἀναξαγόρου	γεγονὸς	εἴη, ὁμοῦ πάντα χρήματα Ὡσαύτως
[65]	τῆς συμφορᾶς διεξιόντες ὅση ἡμῖν	γεγονυῖα	εἴη, ἀτεχνῶς ἡγούμενοι ~ὥσπερ πατρὸς
[31]	ἐξ ἔθους τε καὶ μελέτης	γεγονυῖαν	~ἄνευ φιλοσοφίας τε καὶ νοῦ;
[18]	ἵππον γεγραμμένον ἰδόντα καὶ λύραν	γεγραμμένην	~ἀνθρώπου ἀναμνησθῆναι, καὶ Σιμμίαν ἰδόντα
[18]	γε. ~Οὐκοῦν καὶ Σιμμίαν ἰδόντα	γεγραμμένον	αὐτοῦ Σιμμίου ἀναμνησθῆναι; ~(Ἔστι μέντοι,
[18]	ἦ δ᾽ ὅς· ἔστιν ἵππον	γεγραμμένον	ἰδόντα καὶ λύραν γεγραμμένην ~ἀνθρώπου
[18]	~ἀνθρώπου ἀναμνησθῆναι, καὶ Σιμμίαν ἰδόντα	γεγραμμένον	κέβητος ~ἀναμνησθῆναι; ~Πάνυ γε. ~Οὐκοῦν
[9]	γέ με ~νυνδὴ γελασείοντα ἐποίησας	γελάσαι.	Οἶμαι γὰρ ἂν τοὺς πολλοὺς
[64]	με καὶ μὴ ἐκφύγω ὑμᾶς.	~Γελάσας	δὲ ἅμα ἡσυχῇ καὶ πρὸς
[49]	φοβοῖο ταῦτα; ~Καὶ ὁ Κέβης	γελάσας,	ἔγωγε, ἔφη. ~Οὐκοῦν, ἦ δ᾽
[9]	καὶ ἐπετήδευον. ~Καὶ ὁ Σιμμίας	γελάσας,	Νὴ τὸν Δία, ἔφη, ὦ
[9]	(οὐ πάνυ γέ με ~νυνδὴ	γελασείοντα	ἐποίησας γελάσαι. Οἶμαι γὰρ ἂν
[12]	~Οὐκοῦν, ὅπερ ἐν ἀρχῇ ἔλεγον,	γελοῖον	ἂν εἴη ἄνδρα (παρασκευάζονθ᾽ ~ἑαυτὸν
[12]	κἄπειθ᾽ ~ἥκοντος αὐτῷ τούτου ἀγανακτεῖν;	~Γελοῖον·	πῶς δ᾽ οὔ; ~Τῷ ὄντι
[2]	τι οὕτω διεκείμεθα, τοτὲ μὲν	~γελῶντες,	ἐνίοτε δὲ δακρύοντες, εἷς δὲ
[65]	ὕστερον πιὼν ~ἄλλο γε ἢ	γέλωτα	ὀφλήσειν παρ᾽ ἐμαυτῷ, γλιχόμενος τοῦ
[15]	τῶν ~ἐναντίων δυοῖν ὄντοιν δύο	γενέσεις,	(ἀπὸ μὲν τοῦ ἑτέρου ἐπὶ
[16]	ἐγρηγορέναι τὸ καθεύδειν, καὶ τὰς	γενέσεις	αὐτοῖν ~τὴν μὲν καταδαρθάνειν εἶναι,
[16]	εἴπερ ἐναντία ἐστιν, καὶ αἱ	γενέσεις	~εἰσὶν αὐτοῖν μεταξὺ δύο δυοῖν
[16]	~Σωκράτης, καὶ αὐτὴν καὶ τὰς	γενέσεις·	σὺ δέ μοι τὴν ἑτέραν.
[61]	ἐκπέμπονται εἰς τὰς τῶν ζῴων	γενέσεις.	τρίτος δὲ ~ποταμὸς τούτων κατὰ
[16]	Ἅιδου. ~Ἔοικεν. ~Οὐκοῦν καὶ τοῖν	γενεσέοιν	τοῖν περὶ ταῦτα ἥ γ᾽
[37]	πονεῖν αὐτὴν ἐν ταῖς ~πολλαῖς	γενέσεσιν	καὶ τελευτῶσάν γε ἔν τινι
[45]	ζητεῖς· ὅλως γὰρ δεῖ περὶ	~γενέσεως	καὶ φθορᾶς τὴν αἰτίαν διαπραγματεύσασθαι.
[66]	μετοίκησιν τὴν ἐνθένδε ἐκεῖσε εὐτυχῆ	γενέσθαι·	ἃ δὴ καὶ ἐγὼ εὔχομαί
[49]	ἄλλην τινὰ αἰτίαν ~τοῦ δύο	γενέσθαι	ἀλλ᾽ ἢ τὴν τῆς δυάδος
[19]	ἴσου ἐπιστήμην εἰληφέναι; ~Ναί. ~Πρὶν	γενέσθαι	ἄρα, ὡς ἔοικεν, ἀνάγκη ἡμῖν
[20]	δέ γε οἶμαι λαβόντες πρὶν	γενέσθαι	γιγνόμενοι ἀπωλέσαμεν, ὕστερον δὲ ~ταῖς
[13]	βίῳ ἀλλὰ παντὶ ~τρόπῳ προυθυμήθην	γενέσθαι·	εἰ δ᾽ ὀρθῶς προυθυμήθην καί
[23]	οὐδὲν ἧττον ἔσται ἢ πρὶν	~γενέσθαι,	εἰ μέλλει τέλος ἡ ἀπόδειξις
[20]	πάντων ~τὰς ἐπιστήμας πρὸ τοῦ	γενέσθαι	εἰληφέναι. ~Ἔστι ταῦτα. ~Καὶ εἰ
[20]	μὲν λαβόντες αὐτὴν πρὸ τοῦ	γενέσθαι	ἔχοντες ἐγενόμεθα, ~ἠπιστάμεθα καὶ πρὶν
[49]	πρόσθεσιν αἰτίαν εἶναι (τοῦ δύο	~γενέσθαι	ἢ διασχισθέντος τὴν σχίσιν οὐκ
[45]	αἰτία αὐτοῖς ἐγένετο τοῦ δύο	γενέσθαι,	ἡ σύνοδος τοῦ πλησίον ἀλλήλων
[22]	τοῦτο πεπεῖσθαι ~αὐτόν, ὅτι πρὶν	γενέσθαι	(ἡμᾶς ἦν ἡμῶν ἡ ψυχή·
[23]	~ἀποδεδεῖχθαι οὗ δεῖ, ὅτι πρὶν	γενέσθαι	ἡμᾶς ἦν ἡμῶν ἡ ψυχή,
[22]	τήν τε ψυχὴν ἡμῶν ~πρὶν	γενέσθαι	ἡμᾶς καὶ τὴν οὐσίαν ἣν
[37]	μόνον ἐν τῷ πρὶν καὶ	γενέσθαι	ἡμᾶς χρόνῳ ~εἶναι ἡμῶν τὰς
[20]	ἔχοντες ἐγενόμεθα, ~ἠπιστάμεθα καὶ πρὶν	γενέσθαι	καὶ εὐθὺς γενόμενοι οὐ μόνον
[57]	ὡς βελτίστην τε καὶ φρονιμωτάτην	γενέσθαι.	Οὐδὲν γὰρ ~ἄλλο ἔχουσα εἰς
[44]	ἔτι πρότερον, ~πρὶν ἡμᾶς ἀνθρώπους	γενέσθαι,	οὐδὲν κωλύειν φῂς πάντα ταῦτα
[52]	ὑπομεῖναι ἔτι τρία ὄντα ἄρτια	~γενέσθαι;	~Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη ὁ
[18]	ἐν τῷδε τῷ ἀνθρωπίνῳ εἴδει	~γενέσθαι·	ὥστε καὶ ταύτῃ ἀθάνατον ἡ
[16]	ποιήσομεν; Οὐκ ἀνταποδώσομεν τὴν ἐναντίαν	γένεσιν,	~ἀλλὰ ταύτῃ χωλὴ ἔσται ἡ
[51]	οὐκ ἄν ποτέ φαμεν ἐθελῆσαι	γένεσιν	ἀλλήλων ~δέξασθαι. Καὶ ἅμα βλέψας
[16]	ἀποδοῦναι τῷ ἀποθνῄσκειν ~ἐναντίαν τινὰ	γένεσιν;	~Πάντως που, ἔφη. ~Τίνα ταύτην;
[15]	φυτῶν, καὶ συλλήβδην ὅσαπερ ἔχει	~γένεσιν	περὶ πάντων (ἴδωμεν ἆρ᾽ οὑτωσὶ
[15]	γίγνεσθαί τε αὐτὰ ἐξ ~ἀλλήλων	γένεσίν	τε εἶναι ἑκατέρου εἰς ἄλληλα;
[16]	ἐκ τῶν (τεθνεώτων ἂν ~εἴη	γένεσις	εἰς τοὺς ζῶντας αὕτη, τὸ
[17]	ἀλλ᾽ εὐθεῖά τις εἴη ἡ	γένεσις	ἐκ τοῦ ἑτέρου μόνον ~εἰς
[51]	καὶ ἀτεχνῶς αὕτη εἶναι ἡ	γένεσις	τοῖς ἐναντίοις, ἐκ τῶν ~ἐναντίων;
[31]	τε καὶ ἱεράκων καὶ ἰκτίνων	γένη·	ἢ ποῖ ἂν ἄλλοσέ φαμεν
[31]	διηυλαβημένους εἰς τὰ τῶν ὄνων	γένη	(καὶ τῶν τοιούτων θηρίων ~εἰκὸς
[24]	δὲ ~καὶ τὰ τῶν βαρβάρων	γένη,	οὓς πάντας χρὴ διερευνᾶσθαι ζητοῦντας
[37]	εἶναι καὶ ἔσεσθαι καὶ πολλάκις	γενήσεσθαι	καὶ ἀποθανεῖσθαι αὖθις ~οὕτω γὰρ
[15]	μείζονος ὄντος πρότερον (ὕστερον ~ἔλαττον	γενήσεται;	~Ἔστιν οὕτω, ἔφη. ~Καὶ μὴν
[11]	ἐάν τις ἡμῖν καὶ σχολὴ	γένηται	ἀπ᾽ αὐτοῦ καὶ ~τραπώμεθα πρὸς
[66]	ὅτι, ἐπειδὰν πρὸς τῇ ~καρδίᾳ	γένηται	αὐτῷ, τότε οἰχήσεται. ~Ἤδη οὖν
[66]	σου βάρος (ἐν τοῖς ~σκέλεσι	γένηται,	ἔπειτα κατακεῖσθαι· καὶ οὕτως αὐτὸ
[27]	γίγνεται, ὅτανπερ αὐτὴ καθ᾽ αὑτὴν	γένηται	καὶ ἐξῇ αὐτῇ, καὶ ~πέπαυταί
[56]	ἐπακολουθῆσαι· κἂν τοῦτο ~αὐτὸ σαφὲς	γένηται,	οὐδὲν ζητήσετε περαιτέρω. ~Ἀληθῆ, ἔφη,
[29]	εἰς τοιοῦτον τόπον ἕτερον οἰχόμενον	γενναῖον	~καὶ καθαρὸν καὶ ἀιδῆ, εἰς
[65]	ἔγνωκα ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ	γενναιότατον	~καὶ πρᾳότατον καὶ ἄριστον ἄνδρα
[2]	τῶν λόγων, ὡς ἀδεῶς καὶ	~γενναίως	ἐτελεύτα, ὥστε μοι ἐκεῖνον παρίστασθαι
[65]	ἀνδρῶν ~λῷστος, καὶ νῦν ὡς	γενναίως	με ἀποδακρύει. Ἀλλ᾽ ἄγε δή,
[47]	ἔχει μαθητὴς ὁτουοῦν ~ἥδιστ᾽ ἂν	γενοίμην·	ἐπειδὴ δὲ ταύτης ἐστερήθην καὶ
[51]	ὅτι τοῦτο οὐκ ἄν ποτε	γένοιτο.	~Καὶ ὁ Σωκράτης παραβαλὼν τὴν
[51]	ἑαυτῷ ἐναντίον οὐκ ἄν ποτε	~γένοιτο,	οὔτε τὸ ἐν ἡμῖν οὔτε
[66]	καὶ ἐγὼ εὔχομαί τε ~καὶ	γένοιτο	ταύτῃ. ~Καὶ ἅμ᾽ εἰπὼν ταῦτα
[1]	καὶ ἐθαυμάζομέν γε ὅτι πάλαι	γενομένης	~αὐτῆς πολλῷ ὕστερον φαίνεται ἀποθανών.
[19]	τῶν προειρημένων, ὦ Σώκρατες. ~Οὐκοῦν	γενόμενοι	εὐθὺς ἑωρῶμέν τε καὶ ἠκούομεν
[20]	καὶ πρὶν γενέσθαι καὶ εὐθὺς	γενόμενοι	οὐ μόνον τὸ ἴσον καὶ
[7]	αὑτοῦ οἴεται ἄμεινον ἐπιμελήσεσθαι ἐλεύθερος	γενόμενος.	~Ἀλλ᾽ ἀνόητος μὲν ἄνθρωπος τάχ᾽
[58]	ἐπ᾽ ἄκρα ἔλθοι ἢ πτηνὸς	~γενόμενος	ἀνάπτοιτο, κατιδεῖν ἂν> ἀνακύψαντα, ὥσπερ
[62]	δὲ αὐτοὺς καὶ ἐνιαυτὸν ~ἐκεῖ	γενομένους	ἐκβάλλει τὸ κῦμα, τοὺς μὲν
[37]	ἀνερωτῴη πότερον πολυχρονιώτερόν ἐστι τὸ	~γένος	ἀνθρώπου ἢ ἱματίου ἐν χρείᾳ
[31]	πάλιν ἀφικνεῖσθαι πολιτικὸν καὶ ~ἥμερον	γένος,	ἤ που μελιττῶν ἢ σφηκῶν
[31]	ταὐτόν γε ~πάλιν τὸ ἀνθρώπινον	γένος,	καὶ γίγνεσθαι ἐξ αὐτῶν ἄνδρας
[32]	~Εἰκός. ~Εἰς δέ γε θεῶν	γένος	μὴ φιλοσοφήσαντι καὶ παντελῶς (καθαρῷ
[39]	ποῖον; ἦν δ᾽ ἐγώ. ~(Μὴ	γενώμεθα,	ἦ δ᾽ ὅς, μισόλογοι, ὥσπερ
[62]	τὸν Πυριφλεγέθοντα· ~ἐπειδὰν δὲ φερόμενοι	γένωνται	κατὰ τὴν λίμνην τὴν Ἀχερουσιάδα,
[62]	ἀνδροφόνοι τοιούτῳ τινὶ ἄλλῳ τρόπῳ	γένωνται,	τούτους δὲ ~ἐμπεσεῖν μὲν εἰς
[57]	ἕως ἂν δή τινες χρόνοι	γένωνται,	ὧν ἐλθόντων ὑπ᾽ ἀνάγκης ~φέρεται
[30]	χρὴ εἶναι καὶ βαρὺ καὶ	γεῶδες	καὶ ~ὁρατόν· ὃ δὴ καὶ
[36]	καὶ σωματοειδῆ καὶ σύνθετα καὶ	~γεώδη	ἐστὶ καὶ τοῦ θνητοῦ συγγενῆ.
[41]	εὖ μάλα ~ἐξαπατῶσι, καὶ ἐν	γεωμετρίᾳ	καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις ἅπασιν.
[61]	καὶ πηλώδης, περιελιττόμενος δὲ τῇ	γῇ	ἄλλοσέ τε ἀφικνεῖται καὶ ~παρ᾽
[59]	πρῶτον μὲν εἶναι τοιαύτη ἡ	γῆ	αὐτὴ ~ἰδεῖν, εἴ τις ἄνωθεν
[62]	τῶν τόπων τῶν ~ἐν τῇ	γῇ	ἐλευθερούμενοί τε καὶ ἀπαλλαττόμενοι (ὥσπερ
[60]	αἰώραν τινὰ ἐνοῦσαν ἐν τῇ	γῇ·	~ἔστι δὲ ἄρα αὕτη ἡ
[58]	εἰσιν, ὅπου ἂν καὶ (ἡ)	γῆ	ᾖ, καὶ πρὸς τὰ παρ᾽
[58]	φῶς (καὶ ἡ ὡς ~ἀληθῶς	γῆ.	Ἣδε μὲν γὰρ ἡ γῆ
[58]	γῆ. Ἣδε μὲν γὰρ ἡ	γῆ	καὶ οἱ λίθοι καὶ ἅπας
[59]	~συνερρυηκότων, ἃ καὶ λίθοις καὶ	γῇ	καὶ τοῖς ἄλλοις ζῴοις τε
[46]	φράσειν ~πρῶτον μὲν πότερον ἡ	γῆ	πλατεῖά ἐστιν ἢ (στρογγύλη, ἐπειδὴ
[47]	μέν τις δίνην ~περιτιθεὶς τῇ	γῇ	ὑπὸ τοῦ οὐρανοῦ μένειν δὴ
[59]	καὶ νόσους παρέχει. τὴν δὲ	γῆν	αὐτὴν κεκοσμῆσθαι τούτοις τε ~ἅπασι
[60]	~πλατυτέρους. Τούτους δὲ πάντας ὑπὸ	γῆν	εἰς ἀλλήλους συντετρῆσθαί τε ~πολλαχῇ
[59]	(καταχρῶνται. Ἐκεῖ δὲ πᾶσαν τὴν	γῆν	ἐκ τοιούτων ~εἶναι, καὶ πολὺ
[58]	τὸν ἀέρα· αὐτὴν δὲ τὴν	γῆν	~καθαρὰν ἐν καθαρῷ κεῖσθαι τῷ
[60]	~ποταμῶν ἀμήχανα μεγέθη ὑπὸ τὴν	γῆν	καὶ θερμῶν ὑδάτων καὶ ψυχρῶν,
[5]	καθῆκε (τὰ σκέλη ἐπὶ τὴν	γῆν,	καὶ καθεζόμενος ~οὕτως ἤδη τὰ
[47]	οὐρανοῦ μένειν δὴ ποιεῖ τὴν	γῆν,	ὁ δὲ ὥσπερ ~καρδόπῳ πλατείᾳ
[60]	~Καὶ ὅλην μὲν δὴ τὴν	γῆν	οὕτω πεφυκέναι καὶ τὰ περὶ
[45]	τὸν οὐρανόν ~(τε καὶ τὴν	γῆν	πάθη, τελευτῶν οὕτως ἐμαυτῷ ἔδοξα
[58]	Εἶναι γὰρ πανταχῇ περὶ τὴν	~γῆν	πολλὰ κοῖλα καὶ παντοδαπὰ καὶ
[61]	ἄλλων καὶ δὴ καὶ ὑπὸ	γῆν	ῥέων εἰς τὴν λίμνην ἀφικνεῖται
[60]	πεφυκέναι καὶ τὰ περὶ τὴν	γῆν·	τόπους δ᾽ ~ἐν αὐτῇ εἶναι
[60]	καὶ ~πλεονάκις περιελιχθέντα περὶ τὴν	γῆν	ὥσπερ οἱ ὄφεις, εἰς τὸ
[60]	Ἕν τι τῶν χασμάτων τῆς	~γῆς	ἄλλως τε (μέγιστον τυγχάνει ὂν
[58]	αὐτοῦ ἑαυτῷ πάντῃ καὶ τῆς	γῆς	αὐτῆς τὴν ~ἰσορροπίαν· ἰσόρροπον γὰρ
[60]	~ἐκεῖνα τὰ ῥεύματα (διὰ) τῆς	γῆς	εἰσρεῖ τε καὶ πληροῖ αὐτὰ
[57]	ὅση δοξάζεται ὑπὸ τῶν περὶ	γῆς	εἰωθότων ~λέγειν, ὡς ἐγὼ ὑπό
[58]	ἀεὶ εἰς τὰ κοῖλα τῆς	γῆς.	Εμᾶς ~οὖν οἰκοῦντας ἐν τοῖς
[61]	ὕδατι· ~περιελιχθεὶς δὲ πολλάκις ὑπὸ	γῆς	ἐμβάλλει κατωτέρω τοῦ Ταρτάρου· οὗτος
[58]	ὦ Σώκρατες; Περὶ γάρ τοι	~γῆς	καὶ αὐτὸς πολλὰ δὴ ἀκήκοα,
[60]	τῶν ὀχετῶν καὶ διὰ τῆς	γῆς,	καὶ εἰς ~τοὺς τόπους ἕκαστα
[58]	~ἐξαρκεῖν. Τὴν μέντοι ἰδέαν τῆς	γῆς	οἵαν (πέπεισμαι εἶναι, καὶ τοὺς
[58]	γὰρ ἔν τινι κοίλῳ τῆς	γῆς	οἴεσθαι ἐπάνω αὐτῆς οἰκεῖν, καὶ
[58]	καὶ οἴεσθαι ἄνω ἐπὶ τῆς	γῆς	~οἰκεῖν, ὥσπερ ἂν εἴ τις
[62]	καθαρὰν οἴκησιν ἀφικνούμενοι καὶ ἐπὶ	γῆς	οἰκιζόμενοι. ~τούτων δὲ αὐτῶν οἱ
[60]	εἰς τὸ ἐπ᾽ ἐκεῖνα τῆς	γῆς	ὁρμήσῃ καὶ ~ὅταν εἰς τὸ
[61]	τῷ ὕδατι, δὺς κατὰ τῆς	γῆς,	περιελιττόμενος χωρεῖ ~ἐναντίος τῷ Πυριφλεγέθοντι
[60]	δι᾽ οἵας ἂν καὶ τῆς	~γῆς	ῥέωσιν. Ή δὲ (αἰτία ἐστὶν
[60]	δὲ πάλιν δυόμενα ~(κατὰ τῆς	γῆς,	τὰ μὲν μακροτέρους τόπους περιελθόντα
[57]	δὲ πολλοὶ καὶ θαυμαστοὶ τῆς	γῆς	~τόποι, καὶ αὐτὴ οὔτε οἵα
[60]	διαμπερὲς τετρημένον δι᾽ ὅλης ~τῆς	γῆς,	τοῦτο ὅπερ Ὅμηρος εἶπε, λέγων
[61]	~ἀναφυσῶσιν ὅπῃ ἂν τύχωσι τῆς	γῆς.	τούτου δὲ αὖ καταντικρὺ ὁ
[58]	~οἷα τυγχάνει τὰ ἐπὶ τῆς	γῆς	ὑπὸ τῷ οὐρανῷ ὄντα. ~Ἀλλὰ
[59]	καὶ μεγάλα καὶ πανταχοῦ ~τῆς	γῆς,	ὥστε αὐτὴν ἰδεῖν εἶναι θέαμα
[23]	ἐπειδή γε δεῖ αὖθις ~αὐτὴν	γίγνεσθαι;	ἀποδέδεικται μὲν οὖν ὅπερ λέγετε
[57]	οὔτε ~συνέμπορος οὔτε ἡγεμὼν ἐθέλει	γίγνεσθαι,	αὐτὴ (δὲ πλανᾶται ἐν πάσῃ
[59]	~τῶν θεῶν καὶ τοιαύτας συνουσίας	(γίγνεσθαι	αὐτοῖς πρὸς αὐτούς· καὶ ~τόν
[16]	ζῆν τὸ τεθνάναι εἶναι; ~Ἔγωγε.	~Γίγνεσθαι	δὲ ἐξ ἀλλήλων; ~Ναί. ~Ἐξ
[16]	εἶναί που, ~ὅθεν δὴ πάλιν	γίγνεσθαι.	~Δοκεῖ μοι, ἔφη, ὦ Σώκρατες,
[15]	εἰ τοῦθ᾽ οὕτως ἔχει, πάλιν	~γίγνεσθαι	ἐκ τῶν ἀποθανόντων τοὺς ζῶντας,
[31]	~πάλιν τὸ ἀνθρώπινον γένος, καὶ	γίγνεσθαι	ἐξ αὐτῶν ἄνδρας μετρίους. ~Εἰκός.
[55]	ἄρτιον μὲν τὸ περιττὸν μὴ	γίγνεσθαι	ἐπιόντος τοῦ ~ἀρτίου, ὥσπερ ὡμολόγηται,
[45]	λαβούσης τὸ ἠρεμεῖν, κατὰ ταῦτα	γίγνεσθαι	~ἐπιστήμην; καὶ αὖ τούτων τὰς
[15]	τι ἐναντίον, μηδαμόθεν ~ἄλλοθεν αὐτὸ	γίγνεσθαι	ἢ ἐκ τοῦ αὐτῷ ἐναντίου.
[20]	ἑκάστοτε μὴ ἐπιλελήσμεθα, εἰδότας ἀεὶ	γίγνεσθαι	~καὶ ἀεὶ διὰ βίου εἰδέναι·
[16]	ἐκ τοῦ καθεύδειν τὸ ἐγρηγορέναι	~γίγνεσθαι	καὶ (ἐκ τοῦ ἐγρηγορέναι τὸ
[51]	ἐκ τοῦ ἐλάττονος τὸ μεῖζον	γίγνεσθαι	καὶ ἐκ τοῦ ~μείζονος τὸ
[33]	οἶμαι ὁμότροπός τε καὶ ὁμότροφος	γίγνεσθαι	~καὶ οἵα μηδέποτε εἰς Ἅιδου
[17]	ἐκ τῶν τεθνεώτων τοὺς ζῶντας	γίγνεσθαι	καὶ τὰς τῶν ~τεθνεώτων ψυχὰς
[42]	ἐπὶ πλέον, (εἴπερ ἐνδέχεται ~τοῦτο	γίγνεσθαι,	μᾶλλόν τε ἂν ἁρμονία εἴη
[23]	τέλος ᾖ. Τί γὰρ κωλύει	γίγνεσθαι	μὲν αὐτὴν ~καὶ συνίστασθαι ἄλλοθέν
[15]	ἐλάττονος ὄντος πρότερον ἔπειτα μεῖζον	γίγνεσθαι;	~Ναί. ~Οὐκοῦν κἂν ἔλαττον γίγνηται,
[51]	ἐναντίου πράγματος τὸ ἐναντίον ~πρᾶγμα	γίγνεσθαι,	νῦν δέ, ὅτι αὐτὸ τὸ
[50]	ἡμῖν οὐκ ἐθέλει ποτὲ μέγα	γίγνεσθαι	~οὐδὲ εἶναι, οὐδ᾽ ἄλλο οὐδὲν
[23]	ὃν πρὸ τούτου ~ὡμολογήσαμεν, τὸ	γίγνεσθαι	πᾶν τὸ ζῶν ἐκ τοῦ
[23]	ἐκ θανάτου καὶ τοῦ τεθνάναι	γίγνεσθαι,	~πῶς οὐκ ἀνάγκη αὐτὴν καὶ
[15]	γοῦν πανταχοῦ οὕτως ἔχειν ἀναγκαῖον,	γίγνεσθαί	τε αὐτὰ ἐξ ~ἀλλήλων γένεσίν
[50]	ὂν ὅπερ ἦν, ἅμα τοὐναντίον	~γίγνεσθαί	τε (καὶ εἶναι, ἀλλ᾽ ἤτοι
[45]	ὕστερον ~πολὺν γεγονέναι, καὶ οὕτω	γίγνεσθαι	τὸν σμικρὸν ἄνθρωπον μέγαν. Οὕτως
[45]	ἢ τότε ~αἰτία τοῦ δύο	γίγνεσθαι.	Τότε μὲν γὰρ ὅτι συνήγετο
[10]	ζητεῖ δὲ αὐτὴ καθ᾽ αὑτὴν	γίγνεσθαι;	~Φαίνεται. ~Τί δὲ δὴ τὰ
[39]	κακὸν πάθοι ἢ λόγους μισήσας.	~Γίγνεται	δὲ ἐκ τοῦ αὐτοῦ τρόπου
[45]	τὰς αἰτίας ἑκάστου, διὰ τί	γίγνεται	~ἕκαστον καὶ διὰ τί ἀπόλλυται
[15]	ἔχομεν τοῦτο, ὅτι πάντα οὕτω	γίγνεται,	ἐξ ἐναντίων τὰ ~ἐναντία πράγματα;
[45]	οὐδὲν ἑνὶ λόγῳ δι᾽ ὅτι	γίγνεται	ἢ ἀπόλλυται ἢ ἔστι, κατὰ
[46]	αἰτίαν εὑρεῖν περὶ ἑκάστου ὅπῃ	~γίγνεται	ἢ ἀπόλλυται ἢ ἔστι, τοῦτο
[45]	τοῦ δύο γεγονέναι· ἐναντία γὰρ	(γίγνεται	ἢ τότε ~αἰτία τοῦ δύο
[12]	μοι προστεταγμένη μετὰ ἀγαθῆς ἐλπίδος	~γίγνεται	καὶ ἄλλῳ ἀνδρὶ ὃς ἡγεῖταί
[49]	ὅτι τῷ καλῷ τὰ καλὰ	(γίγνεται)	καλά· ἢ οὐ καὶ σοὶ
[49]	τῷ καλῷ ~πάντα τὰ καλὰ	(γίγνεται)	καλά. Τοῦτο γάρ μοι δοκεῖ
[60]	ἀμφοτέροις τοῖς ῥεύμασι τὸ ἑκατέρωθεν	~γίγνεται	μέρος. ~Τὰ μὲν οὖν δὴ
[1]	δ᾽ ἐνίοτε ἐν ~πολλῷ χρόνῳ	γίγνεται,	ὅταν τύχωσιν ἄνεμοι ἀπολαβόντες (αὐτούς.
[27]	αὐτοῦ ἀεὶ ~μετ᾽ ἐκείνου τε	γίγνεται,	ὅτανπερ αὐτὴ καθ᾽ αὑτὴν γένηται
[15]	περὶ πάντων (ἴδωμεν ἆρ᾽ οὑτωσὶ	γίγνεται	πάντα, οὐκ ἄλλοθεν ἢ ~ἐκ
[16]	ἔφη. ~Οὐκοῦν ἐξ ἀλλήλων τε	γίγνεται	ταῦτα, εἴπερ ἐναντία ἐστιν, καὶ
[10]	εἴπερ που ἄλλοθι κατάδηλον αὐτῇ	γίγνεταί	τι ~τῶν ὄντων; ~Ναί. ~Λογίζεται
[45]	οὐδέ γε δι᾽ ὅτι ἓν	γίγνεται	ὡς ἐπίσταμαι, ἔτι πείθω ἐμαυτόν,
[15]	ἐναντίου. Οἷον ὅταν μεῖζόν τι	~γίγνηται,	ἀνάγκη που ἐξ ἐλάττονος ὄντος
[15]	γίγνεσθαι; ~Ναί. ~Οὐκοῦν κἂν ἔλαττον	γίγνηται,	ἐκ μείζονος ὄντος πρότερον (ὕστερον
[10]	ὅτι μάλιστα αὐτὴ ~καθ᾽ αὑτὴν	γίγνηται	ἐῶσα χαίρειν τὸ σῶμα, καὶ
[15]	~Τί δέ; Ἄν τι χεῖρον	γίγνηται,	οὐκ ἐξ ἀμείνονος, καὶ ἂν
[45]	καὶ ὀσφραίνεσθαι, ἐκ τούτων δὲ	γίγνοιτο	μνήμη καὶ δόξα, ~ἐκ δὲ
[15]	εἶναι, εἰ τῷ ὄντι φανερὸν	γίγνοιτο	ὅτι οὐδαμόθεν ~ἄλλοθεν γίγνονται οἱ
[17]	μὲν τῶν ἄλλων τὰ ζῶντα	γίγνοιτο,	τὰ δὲ ζῶντα ~θνῄσκοι, τίς
[21]	γὰρ δὴ ~ἔχοντές γε αὐτὰς	γιγνόμεθα,	ὡς ἄρτι ὡμολογήσαμεν ἢ ἐν
[17]	~πάθος ἂν πάθοι καὶ παύσαιτο	γιγνόμενα;	~Πῶς λέγεις; ἔφη. ~Οὐδὲν χαλεπόν,
[17]	ἀνταποδιδοίη τὰ (ἕτερα τοῖς ἑτέροις	γιγνόμενα,	~ὡσπερεὶ κύκλῳ περιιόντα, ἀλλ᾽ εὐθεῖά
[23]	τὸ ζῆν ἰούσῃ τε καὶ	~γιγνομένῃ	μηδαμόθεν ἄλλοθεν ἢ ἐκ θανάτου
[60]	ἑκάστοις τύχῃ ἑκάστοτε ἡ περιρροὴ	γιγνομένη.	~Ταῦτα δὲ πάντα κινεῖν ἄνω
[37]	φύσει ἰσχυρὸν εἶναι, ὥστε πολλάκις	γιγνομένην	ψυχὴν ~ἀντέχειν δοὺς δὲ ταῦτα
[20]	γε οἶμαι λαβόντες πρὶν γενέσθαι	γιγνόμενοι	ἀπωλέσαμεν, ὕστερον δὲ ~ταῖς αἰσθήσεσι
[21]	εἶχον. ~Εἰ μὴ ἄρα ἅμα	γιγνόμενοι	λαμβάνομεν, ὦ Σώκρατες, ταύτας τὰς
[39]	ὅς, μισόλογοι, ὥσπερ οἱ μισάνθρωποι	γιγνόμενοι·	~ὡς οὐκ ἔστιν, ἔφη, ὅτι
[17]	τὸ δ᾽ ἀνεγείρεσθαι μὴ ἀνταποδιδοίη	γιγνόμενον	ἐκ τοῦ ~καθεύδοντος, οἶσθ᾽ ὅτι
[49]	οὐκ οἶσθα ἄλλως πως ἕκαστον	γιγνόμενον	ἢ μετασχὸν τῆς ἰδίας ~οὐσίας
[39]	οὐκ ᾔσθησαι σύ πω τοῦτο	γιγνόμενον;	~Πάνυ γε, ἦν δ᾽ ἐγώ.
[16]	οὖν τοῦ ζῶντος τί τὸ	γιγνόμενον;	~Τὸ τεθνηκός, ἔφη. ~Τί δέ,
[12]	τὴν ψυχὴν ἔχειν, τούτου δὲ	γιγνομένου	εἰ φοβοῖντο καὶ ~ἀγανακτοῖεν, οὐ
[60]	καὶ ἐκ ~τούτου πάλιν ἐκρέουσιν·	γίγνονται	δὲ ἕκαστοι τοιοῦτοι δι᾽ οἵας
[15]	πάλιν γε δεῦρο ~ἀφικνοῦνται καὶ	γίγνονται	ἐκ τῶν τεθνεώτων· καὶ εἰ
[15]	φανερὸν γίγνοιτο ὅτι οὐδαμόθεν ~ἄλλοθεν	γίγνονται	οἱ ζῶντες ἢ ἐκ τῶν
[11]	χρημάτων κτῆσιν πάντες οἱ πόλεμοι	γίγνονται,	τὰ δὲ χρήματα ~(ἀναγκαζόμεθα κτᾶσθαι
[41]	~(οἱ φθόγγοι ἔτι ἀνάρμοστοι ὄντες	γίγνονται,	τελευταῖον δὲ πάντων ~συνίσταται ἡ
[16]	ζῶντά τε καὶ οἱ ζῶντες	γίγνονται;	~(Φαίνεται, ἔφη. ~Εἰσὶν ἄρα, ἔφη,
[49]	ἄλλας αἰτίας τὰς σοφὰς ~ταύτας	γιγνώσκειν·	ἀλλ᾽ ἐάν τίς μοι λέγῃ
[3]	ἄρτι λελυμένον, τὴν δὲ Ξανθίππην	γιγνώσκεις	γάρ ἔχουσάν τε ~τὸ παιδίον
[65]	οἶδ᾽ ὅτι οὐκ ἐμοὶ χαλεπαίνεις,	γιγνώσκεις	γὰρ τοὺς αἰτίους, ~ἀλλὰ ἐκείνοις.
[33]	ὦ Σώκρατες; ~Ἐγὼ ἐρῶ, ἔφη.	Γιγνώσκουσι	γάρ, ἦ δ᾽ ὅς, οἱ
[33]	τοῦ δεδέσθαι, ~ὅπερ οὖν λέγω,	γιγνώσκουσιν	οἱ φιλομαθεῖς ὅτι οὕτω παραλαβοῦσα
[58]	μέντοι, ὦ Σιμμία, οὐχ ἡ	Γλαύκου	τέχνη γέ μοι δοκεῖ εἶναι
[58]	μοι φαίνεται ἢ κατὰ ~τὴν	Γλαύκου	τέχνην, καὶ ἅμα μὲν ἐγὼ
[65]	ἢ γέλωτα ὀφλήσειν παρ᾽ ἐμαυτῷ,	γλιχόμενος	τοῦ ζῆν καὶ ~φειδόμενος οὐδενὸς
[11]	παρίστασθαι δόξαν ~τοιάνδε τινὰ τοῖς	γνησίως	φιλοσόφοις, ὥστε καὶ πρὸς ἀλλήλους
[18]	αἴσθησιν λαβὼν μὴ μόνον ἐκεῖνο	γνῷ,	ἀλλὰ ~καὶ ἕτερον ἐννοήσῃ οὗ
[58]	φύσις ἱκανὴ εἴη ἀνασχέσθαι θεωροῦσα,	γνῶναι	ἂν ὅτι ~ἐκεῖνός ἐστιν ὁ
[11]	μετὰ τοῦ σώματος μηδὲν καθαρῶς	~γνῶναι,	δυοῖν θάτερον, ἢ οὐδαμοῦ ἔστιν
[10]	~οὗτος ἂν ἐγγύτατα ἴοι τοῦ	γνῶναι	ἕκαστον; ~Πάνυ μὲν οὖν. ~Ἆρ᾽
[11]	μετὰ τοιούτων τε ἐσόμεθα καὶ	γνωσόμεθα	δι᾽ ἡμῶν (αὐτῶν πᾶν τὸ
[30]	τοῦτο θεραπεύουσα καὶ ~ἐρῶσα καὶ	γοητευομένη	ὑπ᾽ αὐτοῦ ὑπό τε τῶν
[35]	ἤ, εἰ ταῦτα ἀδύνατον, τὸν	γοῦν	~βέλτιστον τῶν ἀνθρωπίνων λόγων λαβόντα
[14]	οὕτως ἔχειν εἴτε μή; ~Ἐγὼ	γοῦν,	ἔφη ὁ Κέβης, ἡδέως ἂν
[15]	τοῖς ὀνόμασιν ἐνιαχοῦ, ~ἀλλ᾽ ἔργῳ	γοῦν	πανταχοῦ οὕτως ἔχειν ἀναγκαῖον, γίγνεσθαί
[44]	ἔφη ὁ Κέβης, ἐξευρήσειν· τουτονὶ	γοῦν	τὸν λόγον τὸν πρὸς ~τὴν
[59]	ὥσπερ δείγματα, ~οἷς δὴ οἱ	γραφῆς	(καταχρῶνται. Ἐκεῖ δὲ πᾶσαν τὴν
[43]	ἀλγηδόνων, τά τε κατὰ τὴν	γυμναστικὴν	~καὶ τὴν ἰατρικήν, τὰ δὲ
[66]	οὐχ ἥκιστα τούτου ἕνεκα τὰς	~γυναῖκας	ἀπέπεμψα, ἵνα μὴ (τοιαῦτα πλημμελοῖεν·
[65]	ἐπιστείλας ἅττα ἐβούλετο, τὰς μὲν	γυναῖκας	καὶ ~τὰ παιδία ἀπιέναι ἐκέλευσεν,
[65]	δὲ μέγας καὶ αἱ οἰκεῖαι	γυναῖκες	ἀφίκοντο ἐκεῖναι, ἐναντίον τοῦ ~Κρίτωνος
[3]	εἶπεν, οἷα δὴ εἰώθασιν αἱ	γυναῖκες,	ὅτι Ὦ ~Σώκρατες, ὕστατον δή
[12]	Ἢ ἀνθρωπίνων μὲν ~παιδικῶν καὶ	γυναικῶν	καὶ ὑέων ἀποθανόντων πολλοὶ δὴ
[63]	φάρμακον καὶ μὴ πράγματα ~ταῖς	γυναιξὶ	παρέχειν νεκρὸν λούειν. ~(Ταῦτα δὴ
[59]	χρυσοειδῆ, τὴν δὲ ὅση ~λευκὴ	γύψου	ἢ χιόνος λευκοτέραν, καὶ ἐκ