Chapitre |
[9] |
ὅτι
ἄξιοί
εἰσιν
τοῦτο
~πάσχειν.
|
~Καὶ |
ἀληθῆ
γ᾽
ἂν
λέγοιεν,
ὦ |
[66] |
εὔχομαί
τε
~καὶ
γένοιτο
ταύτῃ.
|
~Καὶ |
ἅμ᾽
εἰπὼν
ταῦτα
ἐπισχόμενος
καὶ |
[51] |
φαμεν
ἐθελῆσαι
γένεσιν
ἀλλήλων
~δέξασθαι.
|
Καὶ |
ἅμα
βλέψας
πρὸς
τὸν
Κέβητα |
[65] |
ὡς
ῥᾷστα
φέρειν
τὰ
ἀναγκαῖα.
|
~Καὶ |
ἅμα
δακρύσας
μεταστρεφόμενος
ἀπῄει.
~Καὶ |
[65] |
~τοῖς
ὄρεσιν
καὶ
οὔπω
δεδυκέναι.
|
Καὶ |
ἅμα
ἐγὼ
οἶδα
καὶ
ἄλλους |
[5] |
οὐ
γάρ
φασι
θεμιτὸν
εἶναι.
|
~Καὶ |
ἅμα
λέγων
ταῦτα
καθῆκε
(τὰ |
[50] |
μέγεθος
τῆς
σμικρότητος
παρέχων
ὑπερέχον.
|
Καὶ |
ἅμα
μειδιάσας,
~ἔοικα,
ἔφη,
καὶ |
[65] |
χαῖρε,
καὶ
ἡμεῖς
~ταῦτα
ποιήσομεν.
|
Καὶ |
ἅμα
πρὸς
ἡμᾶς,
Ὡς
ἀστεῖος, |
[66] |
κατακεῖσθαι·
καὶ
οὕτως
αὐτὸ
ποιήσει.
|
Καὶ |
ἅμα
~ὤρεξε
τὴν
κύλικα
τῷ |
[10] |
οὐδέν;
~Φαμὲν
μέντοι
νὴ
Δία.
|
~Καὶ |
αὖ
καλόν
γέ
τι
καὶ |
[66] |
ὅτι
~ψύχοιτό
τε
καὶ
πήγνυτο.
|
Καὶ |
αὐτὸς
ἥπτετο
καὶ
εἶπεν
ὅτι, |
[6] |
ἔφη,
τῇ
αὑτοῦ
φωνῇ
εἰπών.
|
~(Καὶ |
γὰρ
ἂν
δόξειεν,
ἔφη
ὁ |
[59] |
καλλιόνων
ἢ
ὅσα
ἡμεῖς
~ἑωράκαμεν.
|
Καὶ |
γὰρ
αὐτὰ
ταῦτα
τὰ
κοῖλα |
[38] |
Φαίδων,
συγγνώμην
γε
ἔχω
ὑμῖν.
|
Καὶ |
γὰρ
αὐτόν
με
νῦν
~ἀκούσαντά |
[40] |
ὥσπερ
οἱ
πάνυ
ἀπαίδευτοι
~φιλονίκως.
|
Καὶ |
γὰρ
ἐκεῖνοι
ὅταν
περί
του |
[49] |
πᾶσι
τοῖς
παροῦσιν
ἔδοξεν.
~(Ἐχεκράτης)
|
~Καὶ |
γὰρ
ἡμῖν
τοῖς
ἀποῦσι,
νῦν |
[5] |
τυγχάνω
ἀκηκοὼς
~φθόνος
οὐδεὶς
λέγειν.
|
Καὶ |
γὰρ
ἴσως
(καὶ
μάλιστα
πρέπει |
[37] |
εὐπορώτερος
ἐμοῦ,
τί
οὐκ
~ἀπεκρίνατο;
|
Καὶ |
γὰρ
οὐ
φαύλως
ἔοικεν
ἁπτομένῳ |
[1] |
~Ἡδέως
γὰρ
ἂν
ἐγὼ
ἀκούσαιμι.
|
Καὶ |
γὰρ
οὔτε
(τῶν
πολιτῶν)
Φλειασίων |
[11] |
~φρονῆσαι
ἡμῖν
ἐγγίγνεται
οὐδέποτε
οὐδέν.
|
Καὶ |
γὰρ
πολέμους
καὶ
στάσεις
~καὶ |
[59] |
καὶ
αἰθὴρ
~ἀέρος
πρὸς
καθαρότητα.
|
Καὶ |
δὴ
καὶ
θεῶν
ἄλση
τε |
[46] |
οὐκέτι
ποθεσόμενος
αἰτίας
ἄλλο
εἶδος.
|
Καὶ |
~δὴ
καὶ
περὶ
ἡλίου
οὕτω |
[9] |
~διαφερόντως
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων;
~Φαίνεται.
|
~Καὶ |
δοκεῖ
γέ
που,
ὦ
Σιμμία, |
[4] |
ἔφη,
μουσικὴν
~ποίει
καὶ
ἐργάζου
|
Καὶ |
ἐγὼ
ἔν
γε
τῷ
πρόσθεν |
[40] |
δόξει
τοῖς
~παροῦσιν,
τοῦτο
προθυμοῦνται.
|
Καὶ |
ἐγώ
μοι
δοκῶ
ἐν
τῷ |
[38] |
καὶ
μὴ
δυνώμεθα
αὐτὸν
ἀναβιώσασθαι.
|
(Καὶ |
ἔγωγ᾽
ἄν,
εἰ
σὺ
~εἴην |
[20] |
τοῦ
γενέσθαι
εἰληφέναι.
~Ἔστι
ταῦτα.
|
~Καὶ |
εἰ
μέν
γε
λαβόντες
ἑκάστοτε |
[9] |
ψυχῆς
ἀπὸ
τοῦ
σώματος
ἀπαλλαγήν;
|
Καὶ |
εἶναι
~τοῦτο
τὸ
τεθνάναι,
χωρὶς |
[3] |
ἔφη,
ἀπαγέτω
τις
αὐτὴν
~οἴκαδε
|
~Καὶ |
ἐκείνην
μὲν
ἀπῆγόν
τινες
τῶν |
[11] |
τοῦ
~σώματος,
πρότερον
δ᾽
οὔ.
|
Καὶ |
ἐν
ᾧ
ἂν
ζῶμεν,
οὕτως, |
[3] |
ὡς
~πρῳαίτατα
εἰς
τὸ
εἰωθός.
|
Καὶ |
ἥκομεν
καὶ
ἡμῖν
ἐξελθὼν
ὁ |
[66] |
ἡσυχίαν
τε
ἄγετε
καὶ
καρτερεῖτε.
|
~Καὶ |
ἡμεῖς
ἀκούσαντες
ᾐσχύνθημέν
τε
καὶ |
[66] |
μάλα
εὐχερῶς
καὶ
εὐκόλως
ἐξέπιεν.
|
~Καὶ |
ἡμῶν
οἱ
πολλοὶ
τέως
μὲν |
[65] |
αὐτὸς
δὲ
ἧκε
παρ᾽
ἡμᾶς.
|
Καὶ |
ἦν
ἤδη
ἐγγὺς
~ἡλίου
δυσμῶν· |
[13] |
φρόνησις
μὴ
καθαρμός
τις
ᾖ.
|
Καὶ |
~κινδυνεύουσι
καὶ
οἱ
τὰς
τελετὰς |
[13] |
οἱ
ἄλλοι
τῶν
μεγάλων
κακῶν;
|
~Καὶ |
μάλ᾽
ἔφη.
~Οὐκοῦν
φόβῳ
μειζόνων |
[55] |
ἀποδεδεῖχθαι
φῶμεν;
ἢ
πῶς
δοκεῖ;
|
~Καὶ |
μάλα
γε
ἱκανῶς,
ὦ
Σώκρατες. |
[20] |
ἡ
μάθησις
ἀνάμνησις
ἂν
εἴη.
|
~Καὶ |
μάλα
δὴ
οὕτως
ἔχει,
ὦ |
[54] |
ὡς
ἐκ
~τῶν
πρόσθεν
ὡμολόγηται;
|
~Καὶ |
μάλα
σφόδρα,
ἔφη
ὁ
Κέβης. |
[49] |
σχίσιν
οὐκ
εὐλαβοῖο
ἂν
λέγειν;
|
Καὶ |
μέγα
ἂν
~βοῴης
ὅτι
οὐκ |
[49] |
οὐ
καὶ
σοὶ
δοκεῖ;
~Δοκεῖ.
|
~Καὶ |
μεγέθει
ἄρα
τὰ
μεγάλα
μεγάλα |
[37] |
Σωκράτης,
ὥσπερ
τὰ
πολλὰ
εἰώθει,
|
Καὶ |
μειδιάσας,
~δίκαια
μέντοι,
ἔφη,
λέγει |
[66] |
αἰσθάνοιτο,
(ὁ
δ᾽
οὐκ
ἔφη.
|
Καὶ |
~μετὰ
τοῦτο
αὖθις
τὰς
κνήμας· |
[54] |
μοι,
ἔφη,
ἐξ
ἀρχῆς
λέγε.
|
Καὶ |
μή
μοι
ὃ
ἂν
ἐρωτῶ |
[2] |
δύνῃ
ἀκριβέστατα
διεξελθεῖν
πάντα.
~(Φαίδων)
|
~Καὶ |
μὴν
ἔγωγε
θαυμάσια
ἔπαθον
παραγενόμενος. |
[15] |
~ἔλαττον
γενήσεται;
~Ἔστιν
οὕτω,
ἔφη.
|
~Καὶ |
μὴν
ἐξ
ἰσχυροτέρου
γε
τὸ |
[18] |
εἶναι,
ταῖς
δὲ
~κακαῖς
κάκιον)
|
~Καὶ |
μήν,
ἔφη
ὁ
Κέβης
ὑπολαβών, |
[41] |
νῦν
~ἐμμένω
ὡς
οὐδενὶ
λόγῳ.
|
~Καὶ |
μήν,
ἔφη
ὁ
Σιμμίας,
καὶ |
[41] |
συνᾴσεται;
~Οὐδαμῶς,
ἔφη
ὁ
Σιμμίας.
|
~Καὶ |
μήν,
ἦ
δ᾽
ὅς,
πρέπει |
[38] |
δίελθε
ὡς
δύνασαι
ἀκριβέστατα.
~(Φαίδων)
|
~Καὶ |
μήν,
ὦ
Ἐχέκρατες,
πολλάκις
θαυμάσας |
[35] |
~εὐπορήσειν.
~Καὶ
ὁ
Σιμμίας
ἔφη·
|
Καὶ |
μήν,
ὦ
Σώκρατες,
τἀληθῆ
σοι |
[44] |
τι
βούλει,
προσθῇς
ἢ
ἀφέλῃς.
|
~Καὶ |
ὁ
Κέβης,
ἀλλ᾽
οὐδὲν
ἔγωγε |
[49] |
ἢ
οὐκ
ἂν
φοβοῖο
ταῦτα;
|
~Καὶ |
ὁ
Κέβης
γελάσας,
ἔγωγε,
ἔφη. |
[24] |
ἐν
μεγάλῳ
τινὶ
πνεύματι
~ἀποθνῄσκων.
|
~Καὶ |
ὁ
Κέβης
ἐπιγελάσας,
Ὡς
δεδιότων, |
[6] |
ἀλλὰ
~ἄλλον
δεῖ
περιμένειν
εὐεργέτην.
|
~Καὶ |
ὁ
Κέβης
ἠρέμα
ἐπιγελάσας,
Ἴττω |
[66] |
πείθου
καὶ
μὴ
ἄλλως
ποίει.
|
~Καὶ |
ὁ
Κρίτων
ἀκούσας
ἔνευσε
τῷ |
[65] |
δὲ
μή,
~τριψάτω
ὁ
ἄνθρωπος.
|
~(Καὶ |
ὁ
Κρίτων,
Ἀλλ᾽
οἶμαι,
ἔφη, |
[66] |
ἔνευσε
τῷ
παιδὶ
πλησίον
ἑστῶτι.
|
Καὶ |
ὁ
παῖς
~ἐξελθὼν
καὶ
συχνὸν |
[7] |
πείθεσθαι
ὅτι
ἄν
τις
εἴπῃ.
|
~Καὶ |
ὁ
Σιμμίας,
ἀλλὰ
μήν,
ἔφη, |
[9] |
~πάλαι
προυθυμοῦντό
τε
καὶ
ἐπετήδευον.
|
~Καὶ |
ὁ
Σιμμίας
γελάσας,
Νὴ
τὸν |
[35] |
μᾶλλον
οἴεσθε
μετ᾽
ἐμοῦ
~εὐπορήσειν.
|
~Καὶ |
ὁ
Σιμμίας
ἔφη·
Καὶ
μήν, |
[5] |
ἔοικε,
τήμερον·
κελεύουσι
γὰρ
Ἀθηναῖοι.
|
~Καὶ |
ὁ
Σιμμίας,
Οἷον
παρακελεύῃ,
ἔφη, |
[41] |
τούτου
ἄλλο
ποτέ
τι
δόξειεν.
|
~Καὶ |
ὁ
Σωκράτης,
Ἀλλὰ
ἀνάγκη
σοι, |
[65] |
~Καὶ
ἅμα
δακρύσας
μεταστρεφόμενος
ἀπῄει.
|
~Καὶ |
ὁ
Σωκράτης
ἀναβλέψας
πρὸς
αὐτόν, |
[3] |
οἱ
ἐπιτήδειοι
καὶ
σὺ
τούτους
|
Καὶ |
~ὁ
Σωκράτης
βλέψας
εἰς
τὸν |
[8] |
~πίνειν
τούς
τι
τοιοῦτον
ποιοῦντας.
|
~Καὶ |
ὁ
Σωκράτης,
ἔα,
ἔφη,
χαίρειν |
[65] |
~μηδὲν
ἐπείγου·
ἔτι
γὰρ
ἐγχωρεῖ.
|
~Καὶ |
ὁ
Σωκράτης,
εἰκότως
γε,
ἔφη, |
[35] |
Σιμμίας
σμικρὸν
πρὸς
ἀλλήλω
~διελεγέσθην.
|
Καὶ |
ὁ
Σωκράτης
ἰδὼν
αὐτὼ
ἤρετο, |
[36] |
οὐ
~πάνυ
φαίνεται
ἱκανῶς
εἰρῆσθαι.
|
~(Καὶ |
ὁ
Σωκράτης,
ἴσως
γάρ,
ἔφη, |
[51] |
τοῦτο
οὐκ
ἄν
ποτε
γένοιτο.
|
~Καὶ |
ὁ
Σωκράτης
παραβαλὼν
τὴν
κεφαλὴν |
[62] |
ὁσίως
βιώσαντες
καὶ
οἱ
μή.
|
Καὶ |
οἳ
μὲν
ἂν
~δόξωσι
μέσως |
[60] |
ἄλλην
εὐδαιμονίαν
τούτων
ἀκόλουθον
εἶναι.
|
~Καὶ |
ὅλην
μὲν
δὴ
τὴν
γῆν |
[58] |
ἦ
δ᾽
ὅς,
τοῦτο
πέπεισμαι.
|
~Καὶ |
ὀρθῶς
γε,
ἔφη
ὁ
Σιμμίας. |
[35] |
ᾖ
διὰ
τὴν
παροῦσαν
~συμφοράν.
|
~Καὶ |
ὃς
ἀκούσας
ἐγέλασέν
τε
ἠρέμα |
[66] |
~ὤρεξε
τὴν
κύλικα
τῷ
Σωκράτει.
|
~Καὶ |
ὃς
λαβὼν
καὶ
μάλα
ἵλεως, |
[2] |
ὅτι
αὐτίκα
ἐκεῖνος
~ἔμελλε
τελευτᾶν.
|
Καὶ |
πάντες
οἱ
παρόντες
σχεδόν
τι |
[38] |
καὶ
αὐτῷ
μοι
ταῦτα
προυδέδοκτο.
|
Καὶ |
πάνυ
~δέομαι
πάλιν
ὥσπερ
ἐξ |
[19] |
οἷον
τὸ
ἴσον,
ἢ
οὐδέν;
|
~Καὶ |
πολύ
γε,
ἔφη,
ἐνδεῖ.
~Οὐκοῦν |
[38] |
ὁ
Σωκράτης
~μετῆλθε
τὸν
λόγον;
|
Καὶ |
πότερον
(κἀκεῖνος,
ὥσπερ
ὑμᾶς
φῄς, |
[45] |
τότε
δὴ
τὰ
ζῷα
~συντρέφεται;
|
Καὶ |
πότερον
τὸ
αἷμά
ἐστιν
ᾧ |
[1] |
ὁ
ἀνὴρ
πρὸ
τοῦ
θανάτου;
|
Καὶ |
πῶς
ἐτελεύτα;
~Ἡδέως
γὰρ
ἂν |
[65] |
ὁ
Σωκράτης
ἀναβλέψας
πρὸς
αὐτόν,
|
Καὶ |
σύ,
ἔφη,
χαῖρε,
καὶ
ἡμεῖς |
[42] |
αὖ
τινα
ἄλλην
~καὶ
ἀναρμοστίαν;
|
Καὶ |
τὴν
μὲν
ἡρμόσθαι,
τὴν
ἀγαθήν, |
[49] |
πλήθει
καὶ
διὰ
τὸ
πλῆθος;
|
~Καὶ |
τὸ
δίπηχυ
τοῦ
πηχυαίου
ἡμίσει |
[26] |
τὸ
δὲ
ἀιδές;
~Θῶμεν,
ἔφη.
|
~Καὶ |
τὸ
μὲν
ἀιδὲς
ἀεὶ
κατὰ |
[52] |
αὐτῷ
ἢ
ἀπολεῖσθαι.
~Πάνυ
γε.
|
~Καὶ |
τὸ
πῦρ
γε
αὖ
προσιόντος |
[26] |
δὲ
ὁρατὸν
μηδέποτε
κατὰ
ταὐτά;
|
~Καὶ |
τοῦτο,
ἔφη,
θῶμεν.
~(Φέρε
δή, |