Chapitre |
[38] |
λόγων,
ἔπειτα
ὡς
εὖ
~ἡμᾶς
|
ἰάσατο |
καὶ
ὥσπερ
πεφευγότας
καὶ
ἡττημένους |
[62] |
οὔποτε
ἐκβαίνουσιν.
Οἳ
δ᾽
ἂν
|
ἰάσιμα |
μὲν
~μεγάλα
δὲ
δόξωσιν
ἡμαρτηκέναι |
[59] |
ἀγαπώμενα
~μόρια,
σάρδιά
τε
καὶ
|
ἰάσπιδας |
καὶ
σμαράγδους
(καὶ
πάντα
τὰ |
[43] |
κατὰ
τὴν
γυμναστικὴν
~καὶ
τὴν
|
ἰατρικήν, |
τὰ
δὲ
πρᾳότερον,
καὶ
τὰ |
[17] |
τῶν
ὡμολογημένων
ἀναγκαῖον
οὕτως
ἔχειν.
|
~Ἰδὲ |
τοίνυν
οὕτως,
ἔφη,
ὦ
Κέβης, |
[53] |
τοιοῦτον
δή,
φαμέν,
ἡ
ἐναντία
|
ἰδέα |
ἐκείνῃ
τῇ
μορφῇ
ἣ
ἂν |
[53] |
ἃ
ἂν
ἡ
τῶν
τριῶν
|
ἰδέα |
~κατάσχῃ,
ἀνάγκη
αὐτοῖς
οὐ
μόνον |
[53] |
τρία
ἄρα
ἡ
τοῦ
ἀρτίου
|
ἰδέα |
οὐδέποτε
ἥξει.
~Οὐ
δῆτα.
~Ἄμοιρα |
[53] |
μὴ
μόνον
~ἀναγκάζει
τὴν
αὑτοῦ
|
ἰδέαν |
αὐτὸ
ἴσχειν,
ἀλλὰ
καὶ
ἐναντίου |
[52] |
ταῦτα
ἔοικε
δεχομένοις
ἐκείνην
~τὴν
|
ἰδέαν |
ἣ
ἂν
τῇ
ἐν
αὐτοῖς |
[58] |
λόγου
οὐκ
~ἐξαρκεῖν.
Τὴν
μέντοι
|
ἰδέαν |
τῆς
γῆς
οἵαν
(πέπεισμαι
εἶναι, |
[55] |
μὴ
δεχόμενον
τὴν
τοῦ
ἀρτίου
|
ἰδέαν |
τί
νυνδὴ
ὠνομάζομεν;
~Ἀνάρτιον,
ἔφη. |
[58] |
κοῖλα
καὶ
παντοδαπὰ
καὶ
τὰς
|
ἰδέας |
καὶ
τὰ
μεγέθη,
εἰς
ἃ |
[59] |
εἶναι
τοιαύτη
ἡ
γῆ
αὐτὴ
|
~ἰδεῖν, |
εἴ
τις
ἄνωθεν
θεῷτο,
ὥσπερ |
[59] |
πανταχοῦ
~τῆς
γῆς,
ὥστε
αὐτὴν
|
ἰδεῖν |
εἶναι
θέαμα
εὐδαιμόνων
θεατῶν.
Ζῷα |
[35] |
λόγῳ
ἦν
ὁ
Σωκράτης,
ὡς
|
ἰδεῖν |
~ἐφαίνετο,
καὶ
ἡμῶν
οἱ
πλεῖστοι· |
[19] |
ἐννοῆσαι
ἀλλ᾽
ἢ
ἐκ
τοῦ
|
ἰδεῖν |
ἢ
ἅψασθαι
ἢ
ἔκ
τινος |
[13] |
ἔφη,
τοῦτο
ἀνδρός,
ὃν
ἂν
|
ἴδῃς |
~ἀγανακτοῦντα
μέλλοντα
ἀποθανεῖσθαι,
ὅτι
οὐκ |
[49] |
ἕκαστον
γιγνόμενον
ἢ
μετασχὸν
τῆς
|
ἰδίας |
~οὐσίας
ἑκάστου
οὗ
ἂν
μετάσχῃ, |
[30] |
οὗ
τις
ἂν
ἅψαιτο
καὶ
|
~ἴδοι |
καὶ
πίοι
καὶ
φάγοι
καὶ |
[25] |
τούτων
μὲν
κἂν
ἅψαιο
κἂν
|
ἴδοις |
κἂν
ταῖς
ἄλλαις
αἰσθήσεσιν
~αἴσθοιο, |
[18] |
~Πάνυ
γε.
~Οὐκοῦν
καὶ
Σιμμίαν
|
ἰδόντα |
γεγραμμένον
αὐτοῦ
Σιμμίου
ἀναμνησθῆναι;
~(Ἔστι |
[18] |
γεγραμμένην
~ἀνθρώπου
ἀναμνησθῆναι,
καὶ
Σιμμίαν
|
ἰδόντα |
γεγραμμένον
κέβητος
~ἀναμνησθῆναι;
~Πάνυ
γε. |
[20] |
γε
ἐφάνη,
αἰσθόμενόν
τι
ἢ
|
ἰδόντα |
ἢ
ἀκούσαντα
~ἤ
τινα
ἄλλην |
[18] |
δ᾽
ὅς·
ἔστιν
ἵππον
γεγραμμένον
|
ἰδόντα |
καὶ
λύραν
γεγραμμένην
~ἀνθρώπου
ἀναμνησθῆναι, |
[19] |
ἢ
λίθους
ἢ
ἄλλα
ἄττα
|
ἰδόντες |
ἴσα,
ἐκ
τούτων
ἐκεῖνο
ἐνενοήσαμεν, |
[19] |
τοῦ
(χρόνου
ὅτε
~τὸ
πρῶτον
|
ἰδόντες |
τὰ
ἴσα
ἐνενοήσαμεν
ὅτι
ὀρέγεται |
[15] |
ὅσαπερ
ἔχει
~γένεσιν
περὶ
πάντων
|
(ἴδωμεν |
ἆρ᾽
οὑτωσὶ
γίγνεται
πάντα,
οὐκ |
[19] |
ὅς,
οὐδέν·
ἕως
ἂν
ἄλλο
|
ἰδὼν |
ἀπὸ
(ταύτης
τῆς
ὄψεως
~ἄλλο |
[35] |
ἀλλήλω
~διελεγέσθην.
Καὶ
ὁ
Σωκράτης
|
ἰδὼν |
αὐτὼ
ἤρετο,
Τί;
ἔφη,
ὑμῖν |
[66] |
καὶ
ὃς
τὰ
ὄμματα
ἔστησεν·
|
~ἰδὼν |
δὲ
ὁ
Κρίτων
συνέλαβε
τὸ |
[66] |
~φάρμακον,
ἐν
κύλικι
φέροντα
τετριμμένον.
|
Ἰδὼν |
δὲ
ὁ
Σωκράτης
τὸν
~ἄνθρωπον, |
[19] |
~Οὐκοῦν
ὁμολογοῦμεν,
ὅταν
τίς
τι
|
ἰδὼν |
ἐννοήσῃ
ὅτι
βούλεται
μὲν
τοῦτο |
[18] |
ἐάν
τίς
τι
ἕτερον
ἢ
|
~ἰδὼν |
ἢ
ἀκούσας
ἤ
τινα
ἄλλην |
[18] |
ὥσπερ
γε
καὶ
Σιμμίαν
τις
|
ἰδὼν |
πολλάκις
κέβητος
ἀνεμνήσθη,
~καὶ
ἄλλα |
[18] |
οἶσθα
ὅτι
οἱ
ἐρασταί,
ὅταν
|
ἴδωσιν |
λύραν
ἢ
ἱμάτιον
ἢ
ἄλλο |
[2] |
Ἅιδου
ἰόντα
ἄνευ
~θείας
μοίρας
|
ἰέναι, |
ἀλλὰ
καὶ
ἐκεῖσε
ἀφικόμενον
εὖ |
[31] |
ἂν
ἄλλοσέ
φαμεν
τὰς
~τοιαύτας
|
ἰέναι; |
~Ἀμέλει,
ἔφη
ὁ
Κέβης,
εἰς |
[59] |
καὶ
θεῶν
ἄλση
τε
καὶ
|
ἱερὰ |
αὐτοῖς
εἶναι,
ἐν
~οἷς
τῷ |
[31] |
τὰ
~τῶν
λύκων
τε
καὶ
|
ἱεράκων |
καὶ
ἰκτίνων
γένη·
ἢ
ποῖ |
[1] |
ἐστὶ
τῆς
θεωρίας
ἐπειδὰν
ὁ
|
ἱερεὺς |
τοῦ
Ἀπόλλωνος
στέψῃ
τὴν
~πρύμναν |
[35] |
τε
εἶναι
τῶν
κύκνων
καὶ
|
ἱερὸς |
τοῦ
~αὐτοῦ
θεοῦ,
καὶ
οὐ |
[62] |
τὰ
μεγέθη
τῶν
ἁμαρτημάτων,
ἢ
|
~ἱεροσυλίας |
πολλὰς
καὶ
μεγάλας
ἢ
φόνους |
[55] |
ψυχῇ,
ὅταν
θάνατος
ἐπ᾽
αὐτὴν
|
ἴῃ, |
~ἀπόλλυσθαι·
θάνατον
μὲν
γὰρ
δὴ |
[53] |
ἐκείνῳ,
ἐφ᾽
ὅτι
ἂν
αὐτὸ
|
ἴῃ, |
αὐτὸ
τὸ
ἐπιφέρον
~τὴν
τοῦ |
[65] |
~φειδόμενος
οὐδενὸς
ἔτι
ἐνόντος.
ἀλλ᾽
|
ἴθι, |
ἔφη,
πείθου
καὶ
μὴ
ἄλλως |
[58] |
~κατιδεῖν,
καὶ
εἰ
ἡ
φύσις
|
ἱκανὴ |
εἴη
ἀνασχέσθαι
θεωροῦσα,
γνῶναι
ἂν |
[58] |
~ἄλλης
ἀνάγκης
μηδεμιᾶς
τοιαύτης,
ἀλλὰ
|
ἱκανὴν |
εἶναι
αὐτὴν
ἴσχειν
τὴν
~ὁμοιότητα |
[49] |
περὶ
τούτου
λόγος
οὐδὲ
φροντίς·
|
~ἱκανοὶ |
γὰρ
ὑπὸ
σοφίας
ὁμοῦ
πάντα |
[45] |
χρῆμα.
Τεκμήριον
δέ
σοι
ἐρῶ
|
ἱκανόν· |
ἐγὼ
γὰρ
ἃ
καὶ
~πρότερον |
[49] |
βελτίστη
φαίνοιτο,
(ἕως
ἐπί
τι
|
~ἱκανὸν |
ἔλθοις,
ἅμα
δὲ
οὐκ
ἂν |
[16] |
τῶν
ζώντων,
τούτου
δὲ
ὄντος
|
ἱκανόν |
που
~ἐδόκει
τεκμήριον
εἶναι
ὅτι |
[13] |
Δία,
ἦ
δ᾽
ὅς.
~Οὐκοῦν
|
ἱκανόν |
σοι
τεκμήριον,
ἔφη,
τοῦτο
ἀνδρός, |
[15] |
ἐγίγνοντο
μὴ
οὖσαι,
καὶ
τοῦτο
|
ἱκανὸν |
~τεκμήριον
τοῦ
ταῦτ᾽
εἶναι,
εἰ |
[62] |
ῥᾴδιον
δηλῶσαι
οὔτε
ὁ
χρόνος
|
ἱκανὸς |
ἐν
τῷ
παρόντι.
~Ἀλλὰ
τούτων |
[22] |
νυνδὴ
ἔλεγες·
καὶ
~ἔμοιγε
δοκεῖ
|
ἱκανῶς |
ἀποδέδεικται.
~Τί
δὲ
δὴ
Κέβητι; |
[37] |
μὴ
ἐπαχθές
ἐστιν
εἰπεῖν,
πάνυ
|
ἱκανῶς |
ἀποδεδεῖχθαι·
~Ὡς
δὲ
καὶ
ἀποθανόντων |
[56] |
ἐπισκεπτέαι
~σαφέστερον·
καὶ
ἐὰν
αὐτὰς
|
ἱκανῶς |
διέλητε,
ὡς
ἐγᾦμαι,
ἀκολουθήσετε
τῷ |
[35] |
γε
δή
τις
αὐτὰ
μέλλει
|
ἱκανῶς |
διεξιέναι.
εἰ
μὲν
οὖν
τι |
[38] |
ἐβοήθει
τῷ
λόγῳ;
(ἢ)
καὶ
|
ἱκανῶς |
~ἐβοήθησεν
ἢ
ἐνδεῶς;
Πάντα
ἡμῖν |
[12] |
~ἀφικομένῳ
οἷ
ἐγὼ
πορεύομαι,
ἐκεῖ
|
ἱκανῶς, |
εἴπερ
που
ἄλλοθι,
κτήσασθαι
~τοῦτο |
[35] |
τὰ
εἰρημένα,
οὐ
~πάνυ
φαίνεται
|
ἱκανῶς |
εἰρῆσθαι.
~(Καὶ
ὁ
Σωκράτης,
ἴσως |
[54] |
οἶσθ᾽
ὅτι
βούλομαι.
~Ἀλλὰ
πάνυ
|
ἱκανῶς, |
ἔφη.
~Ἀποκρίνου
δή,
ἦ
δ᾽ |
[22] |
δεῖ
γὰρ
καὶ
Κέβητα
πείθειν.
|
~Ἱκανῶς, |
ἔφη
ὁ
Σιμμίας,
ὡς
ἔγωγε |
[62] |
~τούτων
δὲ
αὐτῶν
οἱ
φιλοσοφίᾳ
|
ἱκανῶς |
καθηράμενοι
ἄνευ
τε
σωμάτων
ζῶσι |
[45] |
καὶ
τάδε
ἔτι.
μην
γὰρ
|
ἱκανῶς |
μοι
δοκεῖν,
ὁπότε
τις
φαίνοιτο |
[54] |
οὕτως.
~ἀλλ᾽
ὅρα
εἰ
ἤδη
|
ἱκανῶς |
οἶσθ᾽
ὅτι
βούλομαι.
~Ἀλλὰ
πάνυ |
[11] |
κακοῦ,
οὐ
μή
ποτε
κτησώμεθα
|
ἱκανῶς |
οὗ
~ἐπιθυμοῦμεν·
φαμὲν
δὲ
τοῦτο |
[15] |
ἐξ
~ἀδικωτέρου;
~Πῶς
γὰρ
οὔ;
|
~Ἱκανῶς |
οὖν,
ἔφη,
ἔχομεν
τοῦτο,
ὅτι |
[16] |
καταδαρθάνειν
εἶναι,
τὴν
δ᾽
ἀνεγείρεσθαι.
|
ἱκανῶς |
σοι,
ἔφη,
ἢ
οὔ;
~Πάνυ |
[36] |
~ἀλλὰ
λέγε
ὅπῃ
δὴ
οὐχ
|
ἱκανῶς. |
~Ταύτῃ
ἔμοιγε,
ἦ
δ᾽
ὅς, |
[41] |
δὲ
ταύτην,
ὡς
ἐμαυτὸν
πείθω,
|
ἱκανῶς |
τε
καὶ
ὀρθῶς
~ἀποδέδεγμαι.
Ἀνάγκη |
[55] |
πῶς
δοκεῖ;
~Καὶ
μάλα
γε
|
ἱκανῶς, |
ὦ
Σώκρατες.
~Τί
οὖν,
ἦ |
[62] |
δὲ
οὓς
ὕβρισαν,
καλέσαντες
~δ᾽
|
ἱκετεύουσι |
(καὶ
δέονται
ἐᾶσαι
σφᾶς
ἐκβῆναι |
[31] |
λύκων
τε
καὶ
ἱεράκων
καὶ
|
ἰκτίνων |
γένη·
ἢ
ποῖ
ἂν
ἄλλοσέ |
[44] |
Κάδμου,
ἔφη,
ὦ
Κέβης,
πῶς
|
~ἱλασόμεθα |
καὶ
τίνι
λόγῳ;
~Σύ
μοι |
[44] |
μὲν
Ἁρμονίας
ἡμῖν
τῆς
Θηβαϊκῆς
|
ἵλεά |
~πως,
ὡς
ἔοικε,
μετρίως
γέγονεν· |
[66] |
~Καὶ
ὃς
λαβὼν
καὶ
μάλα
|
ἵλεως, |
ὦ
Ἐχέκρατες,
οὐδὲν
τρέσας
οὐδὲ |
[37] |
ὑφάντης
οὗτος
πολλὰ
κατατρίψας
τοιαῦτα
|
ἱμάτια |
καὶ
~ὑφηνάμενος
ἐκείνων
μὲν
ὕστερος |
[18] |
ἐρασταί,
ὅταν
ἴδωσιν
λύραν
ἢ
|
ἱμάτιον |
ἢ
ἄλλο
τι
οἷς
τὰ |
[37] |
ἐστι
τὸ
~γένος
ἀνθρώπου
ἢ
|
ἱματίου |
ἐν
χρείᾳ
τε
ὄντος
καὶ |
[37] |
μᾶλλον
τούτου
ἕνεκα
ἄνθρωπός
~ἐστιν
|
ἱματίου |
φαυλότερον
οὐδ᾽
ἀσθενέστερον.
Τὴν
αὐτὴν |
[9] |
ἐντίμους
ἡγεῖσθαι
ὁ
~τοιοῦτος;
Οἷον
|
ἱματίων |
διαφερόντων
κτήσεις
καὶ
ὑποδημάτων
καὶ |
[25] |
οἷον
ἀνθρώπων
ἢ
ἵππων
ἢ
|
(ἱματίων |
ἢ
ἄλλων
~ὡντινωνοῦν
τοιούτων,
ἢ |
[46] |
τάχιστα
οἷός
τ᾽
ἦ
ἀνεγίγνωσκον,
|
ἵν᾽ |
ὡς
~τάχιστα
εἰδείην
τὸ
βέλτιστον |
[64] |
ἐπειδὰν
ἀποθάνω,
ἀλλὰ
οἰχήσεσθαι
~(ἀπιόντα,
|
ἵνα |
Κρίτων
ῥᾷον
φέρῃ,
καὶ
μὴ |
[44] |
λέγεις·
καὶ
ἐξεπίτηδες
πολλάκις
ἀναλαμβάνω,
|
ἵνα |
μή
τι
~διαφύγῃ
ἡμᾶς,
εἴ |
[66] |
τούτου
ἕνεκα
τὰς
~γυναῖκας
ἀπέπεμψα,
|
ἵνα |
μὴ
(τοιαῦτα
πλημμελοῖεν·
καὶ
γὰρ |
[37] |
αὖ
ὅδε
~ἐγκαλεῖ
τῷ
λόγῳ,
|
ἵνα |
χρόνου
ἐγγενομένου
βουλευσώμεθα
τί
ἐροῦμεν, |
[10] |
ὅτι
μάλιστα
αὐτῇ
τῇ
~διανοίᾳ
|
ἴοι |
ἐφ᾽
ἕκαστον,
μήτε
τιν᾽
ὄψιν |
[31] |
καὶ
τἆλλα
ᾗ
ἂν
ἕκαστα
|
ἴοι |
κατὰ
τὰς
αὐτῶν
~ὁμοιότητας
τῆς |
[10] |
οὗ
σκοπεῖ,
~οὗτος
ἂν
ἐγγύτατα
|
ἴοι |
τοῦ
γνῶναι
ἕκαστον;
~Πάνυ
μὲν |
[12] |
εἴη,
εἰ
μὴ
(ἅσμενοι
ἐκεῖσε
|
ἴοιεν, |
οἷ
~ἀφικομένοις
ἐλπίς
ἐστιν
οὗ |
[38] |
~Ἀλλὰ
καὶ
ἐμέ,
ἔφη,
τὸν
|
Ἰόλεων |
παρακάλει,
ἕως
ἔτι
φῶς
ἐστιν. |
[38] |
οὐχ
ὡς
Ἡρακλῆς,
ἀλλ᾽
ὡς
|
Ἰόλεως |
τὸν
Ἡρακλῆ.
~Οὐδὲν
διοίσει,
ἔφη. |
[2] |
ἐκεῖνον
παρίστασθαι
μηδ᾽
εἰς
Ἅιδου
|
ἰόντα |
ἄνευ
~θείας
μοίρας
ἰέναι,
ἀλλὰ |
[31] |
εἰσὶ
καὶ
εἰς
βέλτιστον
τόπον
|
~ἰόντες |
οἱ
τὴν
δημοτικὴν
καὶ
πολιτικὴν |
[44] |
μελήσει,
ἡμεῖς
~δὲ
Ὁμηρικῶς
ἐγγὺς
|
ἰόντες |
πειρώμεθα
εἰ
ἄρα
τι
λέγεις. |
[23] |
δὲ
αὐτῇ
εἰς
τὸ
ζῆν
|
ἰούσῃ |
τε
καὶ
~γιγνομένῃ
μηδαμόθεν
ἄλλοθεν |
[18] |
δέ;
ἦ
δ᾽
ὅς·
ἔστιν
|
ἵππον |
γεγραμμένον
ἰδόντα
καὶ
λύραν
γεγραμμένην |
[45] |
(εἶναι
αὐτῇ
τῇ
κεφαλῇ,
καὶ
|
~ἵππος |
ἵππου·
καὶ
ἔτι
γε
τούτων |
[45] |
αὐτῇ
τῇ
κεφαλῇ,
καὶ
~ἵππος
|
ἵππου· |
καὶ
ἔτι
γε
τούτων
ἐναργέστερα, |
[25] |
πολλῶν
καλῶν,
οἷον
ἀνθρώπων
ἢ
|
ἵππων |
ἢ
(ἱματίων
ἢ
ἄλλων
~ὡντινωνοῦν |
[19] |
ἴσοις;
Ἆρα
φαίνεται
ἡμῖν
οὕτως
|
ἴσα |
εἶναι
ὥσπερ
αὐτὸ
τὸ
ὃ |
[19] |
λίθους
ἢ
ἄλλα
ἄττα
ἰδόντες
|
ἴσα, |
ἐκ
τούτων
ἐκεῖνο
ἐνενοήσαμεν,
~ἕτερον |
[19] |
ἐμέλλομεν
~τὰ
ἐκ
τῶν
αἰσθήσεων
|
ἴσα |
ἐκεῖσε
ἀνοίσειν,
ὅτι
προθυμεῖται
μὲν |
[19] |
ὅτε
~τὸ
πρῶτον
ἰδόντες
τὰ
|
ἴσα |
ἐνενοήσαμεν
ὅτι
ὀρέγεται
μὲν
πάντα |
[19] |
οὖν.
~(Τί
δέ;
Αὐτὰ
τὰ
|
ἴσα |
ἔστιν
ὅτε
ἄνισά
σοι
ἐφάνη, |
[19] |
δ᾽
ὅς,
ταῦτά
τε
τὰ
|
ἴσα |
καὶ
αὐτὸ
τὸ
ἴσον.
~Οὐδαμῶς |
[19] |
ἢ
οὒ
περί
τε
τὰ
|
ἴσα |
καὶ
αὐτὸ
τὸ
ἴσον;
~Παντάπασί |
[19] |
ἐνίοτε
ταὐτὰ
ὄντα
τῷ
μὲν
|
ἴσα |
φαίνεται,
τῷ
δ᾽
οὔ;
~Πάνυ |
[22] |
ἆ-
Ἆρ᾽
~οὕτως
ἔχει,
καὶ
|
ἴση |
ἀνάγκη
ταῦτά
τε
εἶναι
καὶ |
[64] |
ἐκφέρει
ἢ
κατορύττει.
Εὖ
γὰρ
|
ἴσθι, |
ἦ
δ᾽
~ὅς,
ὦ
ἄριστε |
[19] |
τῇδε.
Ἆρ᾽
οὐ
~λίθοι
μὲν
|
ἴσοι |
καὶ
ξύλα
ἐνίοτε
ταὐτὰ
ὄντα |
[19] |
καὶ
οἷς
νυνδὴ
~ἐλέγομεν
τοῖς
|
ἴσοις; |
Ἆρα
φαίνεται
ἡμῖν
οὕτως
ἴσα |
[25] |
ἢ
ἄλλοτ᾽
ἄλλως;
Αὐτὸ
τὸ
|
ἴσον, |
αὐτὸ
τὸ
καλόν,
~αὐτὸ
ἕκαστον |
[19] |
πάντα
ταῦτα
εἶναι
~οἷον
τὸ
|
ἴσον, |
ἔχει
δὲ
ἐνδεεστέρως.
~Ἔστι
ταῦτα. |
[19] |
τῷ
τοιοῦτον
εἶναι
οἷον
τὸ
|
ἴσον, |
ἢ
οὐδέν;
~Καὶ
πολύ
γε, |
[19] |
τε
ὀρέγεται
τοῦ
ὃ
ἔστιν
|
ἴσον, |
καὶ
αὐτοῦ
ἐνδεέστερά
ἐστιν·
~ἢ |
[20] |
εὐθὺς
γενόμενοι
οὐ
μόνον
τὸ
|
ἴσον |
καὶ
τὸ
~μεῖζον
καὶ
τὸ |
[19] |
καὶ
οὐ
δύναται
~τοιοῦτον
εἶναι
|
(ἴσον) |
οἷον
ἐκεῖνο,
ἀλλ᾽
ἔστιν
φαυλότερον, |
[19] |
ἔχει.
φαμέν
πού
τι
εἶναι
|
ἴσον, |
οὐ
ξύλον
~λέγω
ξύλῳ
οὐδὲ |
[19] |
τὰ
ἴσα
καὶ
αὐτὸ
τὸ
|
ἴσον. |
~Οὐδαμῶς
μοι
φαίνεται,
ὦ
Σώκρατες. |
[42] |
μετέχει,
ἢ
τὸ
ἴσον;
~Τὸ
|
ἴσον. |
~Οὐκοῦν
ψυχὴ
ἐπειδὴ
οὐδὲν
μᾶλλον |
[19] |
τὰ
ἴσα
καὶ
αὐτὸ
τὸ
|
ἴσον; |
~Παντάπασί
γε.
~Ἀναγκαῖον
ἄρα
ἡμᾶς |
[19] |
~Ἀναγκαῖον
ἄρα
ἡμᾶς
προειδέναι
τὸ
|
ἴσον |
πρὸ
ἐκείνου
τοῦ
(χρόνου
ὅτε |
[42] |
ἔλαττον
~ἁρμονίας
μετέχει,
ἢ
τὸ
|
ἴσον; |
~Τὸ
ἴσον.
~Οὐκοῦν
ψυχὴ
ἐπειδὴ |
[19] |
πάντα
ἕτερόν
τι,
αὐτὸ
τὸ
|
ἴσον· |
φῶμέν
τι
εἶναι
ἢ
μηδέν; |
[58] |
καὶ
τῆς
γῆς
αὐτῆς
τὴν
|
~ἰσορροπίαν· |
ἰσόρροπον
γὰρ
πρᾶγμα
ὁμοίου
τινὸς |
[58] |
τῆς
γῆς
αὐτῆς
τὴν
~ἰσορροπίαν·
|
ἰσόρροπον |
γὰρ
πρᾶγμα
ὁμοίου
τινὸς
ἐν |
[19] |
ἄνισά
σοι
ἐφάνη,
ἢ
ἡ
|
ἰσότης |
ἀνισότης;
~Οὐδεπώποτέ
γε,
ὦ
Σώκρατες. |
[19] |
φαμέν,
πρὸ
τούτων
τὴν
τοῦ
|
ἴσου |
ἐπιστήμην
εἰληφέναι;
~Ναί.
~Πρὶν
γενέσθαι |
[20] |
τοιαῦτα;
Οὐ
γὰρ
περὶ
τοῦ
|
ἴσου |
~νῦν
ὁ
λόγος
ἡμῖν
μᾶλλόν |
[19] |
ἴσων,
ἑτέρων
ὄντων
ἐκείνου
τοῦ
|
ἴσου, |
ὅμως
~αὐτοῦ
τὴν
ἐπιστήμην
ἐννενόηκάς |
[19] |
που
εἰληφότας
ἐπιστήμην
αὐτοῦ
τοῦ
|
ἴσου |
ὅτι
ἔστιν,
εἰ
ἐμέλλομεν
~τὰ |
[8] |
δεσπότας
πάνυ
ἀγαθοὺς
ἥξειν,
εὖ
|
ἴστε |
ὅτι
εἴπερ
τι
ἄλλο
τῶν |
[8] |
τῷ
θανάτῳ·
νῦν
δὲ
εὖ
|
ἴστε |
ὅτι
παρ᾽
(ἄνδρας
τε
ἐλπίζω |
[34] |
ἔργον
πράττειν
Πηνελόπης
τινὰ
ἐναντίως
|
ἱστὸν |
μεταχειριζομένης,
~ἀλλὰ
γαλήνην
τούτων
παρασκευάζουσα, |
[45] |
ἣν
δὴ
καλοῦσι
περὶ
φύσεως
|
ἱστορίαν· |
~ὑπερήφανος
γάρ
μοι
ἐδόκει
εἶναι, |
[53] |
~ἀναγκάζει
τὴν
αὑτοῦ
ἰδέαν
αὐτὸ
|
ἴσχειν, |
ἀλλὰ
καὶ
ἐναντίου
αὐτῷ
ἀεί |
[58] |
τοιαύτης,
ἀλλὰ
ἱκανὴν
εἶναι
αὐτὴν
|
ἴσχειν |
τὴν
~ὁμοιότητα
τοῦ
οὐρανοῦ
αὐτοῦ |
[50] |
μεταλαμβάνοντα
αὐτῶν
τούτων
τὴν
~ἐπωνυμίαν
|
ἴσχειν, |
τὸ
δὴ
μετὰ
ταῦτα
ἠρώτα, |
[47] |
ζητοῦσιν
~οὔτε
τινὰ
οἴονται
δαιμονίαν
|
ἰσχὺν |
ἔχειν,
ἀλλὰ
ἡγοῦνται
τούτου
Ἄτλαντα |
[10] |
~πάντων,
οἷον
μεγέθους
πέρι,
ὑγιείας,
|
ἰσχύος, |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἑνὶ
λόγῳ |
[37] |
αὖθις
~οὕτω
γὰρ
αὐτὸ
φύσει
|
ἰσχυρὸν |
εἶναι,
ὥστε
πολλάκις
γιγνομένην
ψυχὴν |
[44] |
θαρρήσει.
Τὸ
δὲ
~ἀποφαίνειν
ὅτι
|
ἰσχυρόν |
τί
ἐστιν
ἡ
ψυχὴ
καὶ |
[47] |
ἡγοῦνται
τούτου
Ἄτλαντα
ἄν
~ποτε
|
ἰσχυρότερον |
καὶ
ἀθανατώτερον
καὶ
μᾶλλον
ἅπαντα |
[37] |
δοκεῖ
τῇδε.
Ὡς
μὲν
οὐκ
|
~ἰσχυρότερον |
καὶ
πολυχρονιώτερον
ψυχὴ
σώματος,
οὐ |
[15] |
οὕτω,
ἔφη.
~Καὶ
μὴν
ἐξ
|
ἰσχυροτέρου |
γε
τὸ
ἀσθενέστερον
καὶ
ἐκ |
[19] |
ἐκ
τούτων
γ᾽
ἔφη,
τῶν
|
ἴσων, |
ἑτέρων
ὄντων
ἐκείνου
τοῦ
ἴσου, |
[25] |
ἢ
ἄλλων
~ὡντινωνοῦν
τοιούτων,
ἢ
|
ἴσων |
(ἢ
καλῶν)
ἢ
πάντων
τῶν |
[5] |
τοῦ
πράγματος
~μέτεστιν.
Οὐ
μέντοι
|
ἴσως |
βιάσεται
αὑτόν·
οὐ
γάρ
φασι |
[6] |
εἶναι
ἄλογον·
οὐ
μέντοι
~ἀλλ᾽
|
ἴσως |
γ᾽
ἔχει
τινὰ
λόγον.
ὁ |
[24] |
χρὴ
καὶ
αὐτοὺς
μετ᾽
~ἀλλήλων·
|
ἴσως |
γὰρ
ἂν
οὐδὲ
ῥᾳδίως
εὕροιτε |
[36] |
ἱκανῶς
εἰρῆσθαι.
~(Καὶ
ὁ
Σωκράτης,
|
ἴσως |
γάρ,
ἔφη,
ὦ
ἑταῖρε,
ἀληθῆ |
[24] |
μὴ
ὡς
ἡμῶν
δεδιότων,
ἀλλ᾽
|
ἴσως |
ἔνι
τις
καὶ
ἐν
ἡμῖν |
[52] |
ᾖ.
Ἔτι
δὲ
ἐν
τῷδε
|
~ἴσως |
ἔσται
σαφέστερον
ὃ
λέγω·
τὸ |
[49] |
δὲ
ἁπλῶς
καὶ
~ἀτέχνως
καὶ
|
ἴσως |
εὐήθως
ἔχω
παρ᾽
ἐμαυτῷ,
ὅτι |
[5] |
~φθόνος
οὐδεὶς
λέγειν.
Καὶ
γὰρ
|
ἴσως |
(καὶ
μάλιστα
πρέπει
μέλλοντα
~ἐκεῖσε |
[48] |
σκοπεῖν
τῶν
ὄντων
τὴν
ἀλήθειαν.
|
Ἴσως |
μὲν
οὖν
ᾧ
~εἰκάζω
τρόπον |
[6] |
τάχα
γὰρ
ἂν
καὶ
ἀκούσαις.
|
Ἴσως |
μέντοι
~θαυμαστόν
σοι
φανεῖται
εἰ |
[58] |
τέχνην,
καὶ
ἅμα
μὲν
ἐγὼ
|
ἴσως |
οὐδ᾽
ἂν
οἷός
τε
εἴην, |
[49] |
ὄντων
~εὑρεῖν;
Ἐκείνοις
μὲν
γὰρ
|
ἴσως |
οὐδὲ
εἷς
περὶ
τούτου
λόγος |
[38] |
οὖν
ἔχειν
ὅτι
λέγοι
ἐκεῖνος
|
ἴσως |
~οὐδὲν
ἄτοπον·
ἀλλὰ
ἔγωγε
μάλιστα |
[14] |
σὺ
λέγεις·
~ἀλλὰ
τοῦτο
δὴ
|
ἴσως |
οὐκ
ὀλίγης
παραμυθίας
δεῖται
καὶ |
[6] |
οἷς
δὲ
βέλτιον
τεθνάναι,
θαυμαστὸν
|
ἴσως |
σοι
~φαίνεται
εἰ
τούτοις
τοῖς |
[11] |
τὸ
~εἰλικρινές,
τοῦτο
δ᾽
ἐστὶν
|
ἴσως |
τὸ
ἀληθές·
μὴ
καθαρῷ
γὰρ |
[6] |
τιμωροῖο
ἄν;
~Πάνυ
γ᾽
ἔφη.
|
~Ἴσως |
τοίνυν
ταύτῃ
οὐκ
ἄλογον
μὴ |
[38] |
τὰς
τρίχας
Αὔριον
δή,
ἔφη,
|
ἴσως, |
ὦ
(Φαίδων)
τὰς
καλὰς
~ταύτας |
[35] |
ὦ
Σώκρατες,
περὶ
τῶν
~τοιούτων
|
ἴσως |
ὥσπερ
καὶ
σοὶ
τὸ
μὲν |
[29] |
αὐτίκα
καὶ
τῇ
ἐμῇ
ψυχῇ
|
ἰτέον, |
αὕτη
δὲ
δὴ
ἡμῖν
ἡ |
[41] |
τὸ
κέντρον
ἐγκαταλιπὼν
οἰχήσομαι.
~Ἀλλ᾽
|
ἰτέον, |
ἔφη.
Πρῶτόν
με
ὑπομνήσατε
ἃ |
[6] |
~Καὶ
ὁ
Κέβης
ἠρέμα
ἐπιγελάσας,
|
Ἴττω |
Ζεύς,
ἔφη,
τῇ
αὑτοῦ
φωνῇ |
[58] |
ἐνθάδε
οἱ
ἐκ
τῆς
~θαλάττης
|
ἰχθύες |
ἀνακύπτοντες
ὁρῶσι
τὰ
ἐνθάδε,
οὕτως |
[64] |
καὶ
μὴ
θέλητε
ὥσπερ
κατ᾽
|
ἴχνη |
κατὰ
τὰ
νῦν
τε
εἰρημένα |
[25] |
δὲ
~σύνθετα;
~Ἔμοιγε
δοκεῖ
οὕτως.
|
~Ἴωμεν |
δή,
ἔφη,
ἐπὶ
ταὐτὰ
ἐφ᾽ |