Chapitre
[42]	ἀναρμοστίαν; Καὶ τὴν μὲν ἡρμόσθαι,	τὴν	ἀγαθήν, καὶ ἔχειν ἐν αὑτῇ
[39]	ἐπὶ τοὺς λόγους ἀφ᾽ ἑαυτοῦ	τὴν	αἰτίαν ~ἀπώσαιτο καὶ ἤδη τὸν
[45]	δεῖ περὶ ~γενέσεως καὶ φθορᾶς	τὴν	αἰτίαν διαπραγματεύσασθαι. (Ἐγὼ οὖν σοι
[45]	τοῦ οἴεσθαι περὶ τούτων του	τὴν	αἰτίαν ~εἰδέναι, ὅς γε οὐκ
[49]	ταῦτα, ἐλπίζω σοι ἐκ τούτων	τὴν	αἰτίαν ~ἐπιδείξειν καὶ ἀνευρήσειν ὡς
[46]	ἔχῃ· εἰ οὖν τις βούλοιτο	τὴν	αἰτίαν εὑρεῖν περὶ ἑκάστου ὅπῃ
[46]	ἔχει· ἑκάστῳ οὖν αὐτῶν ἀποδιδόντα	τὴν	~αἰτίαν καὶ κοινῇ πᾶσι τὸ
[46]	(στρογγύλη, ἐπειδὴ δὲ ~φράσειεν, ἐπεκδιηγήσεσθαι	τὴν	αἰτίαν καὶ τὴν ἀνάγκην, λέγοντα
[47]	τὰ μέλη, ~καὶ διὰ ταύτην	τὴν	αἰτίαν συγκαμφθεὶς ἐνθάδε κάθημαι· καὶ
[49]	πλείω εἶναι, καὶ διὰ ταύτην	τὴν	~αἰτίαν ὑπερβάλλειν, φοβοῖο ἂν λέγειν,
[48]	ἐν ἐκείνοις σκοπεῖν τῶν ὄντων	τὴν	ἀλήθειαν. Ἴσως μὲν οὖν ᾧ
[59]	αὐτῶν οἷα τυγχάνει ὄντα, ~καὶ	τὴν	ἄλλην εὐδαιμονίαν τούτων ἀκόλουθον εἶναι.
[54]	(ἀσφαλῆ σοι ~ἐρῶ ἀπόκρισιν ἐκείνην	τὴν	ἀμαθῆ, ὅτι ᾧ ἂν θερμότης,
[11]	ἀσχολίας ~παρέχει τὸ σῶμα διὰ	τὴν	ἀναγκαίαν (τροφήν· ἔτι δέ, ἄν
[46]	~φράσειεν, ἐπεκδιηγήσεσθαι τὴν αἰτίαν καὶ	τὴν	ἀνάγκην, λέγοντα τὸ ἄμεινον ~καὶ
[19]	οὐ κατὰ πάντα ταῦτα συμβαίνει	τὴν	ἀνάμνησιν εἶναι μὲν ἀφ᾽ ~ὁμοίων,
[56]	(ὧν οἱ λόγοι εἰσίν, καὶ	τὴν	~ἀνθρωπίνην ἀσθένειαν ἀτιμάζων, ἀναγκάζομαι ἀπιστίαν
[62]	τε εὐεργεσιῶν (τιμὰς φέρονται κατὰ	τὴν	ἀξίαν ~ἕκαστος· οἳ δ᾽ ἂν
[49]	(λεγόμενον, τὴν σαυτοῦ σκιὰν καὶ	τὴν	ἀπειρίαν, ἐχόμενος ~ἐκείνου τοῦ ἀσφαλοῦς
[36]	~σύ, ὡς ἀνάγκη ἔτι εἶναι	τὴν	ἁρμονίαν ἐκείνην καὶ μὴ ἀπολωλέναι
[44]	γοῦν τὸν λόγον τὸν πρὸς	~τὴν	ἁρμονίαν θαυμαστῶς μοι εἶπες ὡς
[36]	ἀνάγκη ἔτι που εἶναι αὐτὴν	τὴν	ἁρμονίαν, καὶ πρότερον τὰ ξύλα
[54]	ἣν τὸ πρῶτον ἔλεγον ἀπόκρισιν,	τὴν	~ἀσφαλῆ ἐκείνην, ἐκ τῶν νῦν
[54]	σώματι ἐγγένηται θερμὸν ἔσται, οὐ	τὴν	(ἀσφαλῆ σοι ~ἐρῶ ἀπόκρισιν ἐκείνην
[57]	ἐλθόντων ὑπ᾽ ἀνάγκης ~φέρεται εἰς	τὴν	αὐτῇ πρέπουσαν οἴκησιν· ἡ δὲ
[46]	τοῦτον καὶ τὸ χεῖρον εἰδέναι·	τὴν	αὐτὴν γὰρ εἶναι ἐπιστήμην περὶ
[12]	ὄντι ~ἐρῶν, καὶ λαβὼν σφόδρα	τὴν	αὐτὴν ταύτην ἐλπίδα, μηδαμοῦ ἄλλοθι
[53]	ἂν κατάσχῃ μὴ μόνον ~ἀναγκάζει	τὴν	αὑτοῦ ἰδέαν αὐτὸ ἴσχειν, ἀλλὰ
[62]	φερόμενοι γένωνται κατὰ τὴν λίμνην	τὴν	Ἀχερουσιάδα, ἐνταῦθα ~βοῶσί τε καὶ
[61]	ῥέων εἰς τὴν λίμνην ἀφικνεῖται	τὴν	~Ἀχερουσιάδα, οὗ αἱ τῶν τετελευτηκότων
[59]	γραφῆς (καταχρῶνται. Ἐκεῖ δὲ πᾶσαν	τὴν	γῆν ἐκ τοιούτων ~εἶναι, καὶ
[58]	καὶ τὸν ἀέρα· αὐτὴν δὲ	τὴν	γῆν ~καθαρὰν ἐν καθαρῷ κεῖσθαι
[60]	ἀενάων ~ποταμῶν ἀμήχανα μεγέθη ὑπὸ	τὴν	γῆν καὶ θερμῶν ὑδάτων καὶ
[5]	ταῦτα καθῆκε (τὰ σκέλη ἐπὶ	τὴν	γῆν, καὶ καθεζόμενος ~οὕτως ἤδη
[47]	τοῦ οὐρανοῦ μένειν δὴ ποιεῖ	τὴν	γῆν, ὁ δὲ ὥσπερ ~καρδόπῳ
[60]	εἶναι. ~Καὶ ὅλην μὲν δὴ	τὴν	γῆν οὕτω πεφυκέναι καὶ τὰ
[45]	περὶ τὸν οὐρανόν ~(τε καὶ	τὴν	γῆν πάθη, τελευτῶν οὕτως ἐμαυτῷ
[58]	οἰκεῖν. Εἶναι γὰρ πανταχῇ περὶ	τὴν	~γῆν πολλὰ κοῖλα καὶ παντοδαπὰ
[60]	οὕτω πεφυκέναι καὶ τὰ περὶ	τὴν	γῆν· τόπους δ᾽ ~ἐν αὐτῇ
[60]	ἢ καὶ ~πλεονάκις περιελιχθέντα περὶ	τὴν	γῆν ὥσπερ οἱ ὄφεις, εἰς
[58]	χαλεπώτερόν μοι φαίνεται ἢ κατὰ	~τὴν	Γλαύκου τέχνην, καὶ ἅμα μὲν
[43]	μετ᾽ ἀλγηδόνων, τά τε κατὰ	τὴν	γυμναστικὴν ~καὶ τὴν ἰατρικήν, τὰ
[16]	αὐτοῖν ~τὴν μὲν καταδαρθάνειν εἶναι,	τὴν	δ᾽ ἀνεγείρεσθαι. ἱκανῶς σοι, ἔφη,
[42]	αὑτῇ ~ἁρμονίᾳ οὔσῃ ἄλλην ἁρμονίαν,	τὴν	δὲ ἀνάρμοστον αὐτήν τε εἶναι
[36]	καὶ τὰς ~χορδὰς θνητοειδεῖς οὔσας,	τὴν	δὲ ἁρμονίαν (ἀπολωλέναι τὴν τοῦ
[59]	~αἴσχη τε καὶ νόσους παρέχει.	τὴν	δὲ γῆν αὐτὴν κεκοσμῆσθαι τούτοις
[3]	τὸν μὲν ~Σωκράτη ἄρτι λελυμένον,	τὴν	δὲ Ξανθίππην γιγνώσκεις γάρ ἔχουσάν
[59]	τὸ κάλλος, τὴν δὲ χρυσοειδῆ,	τὴν	δὲ ὅση ~λευκὴ γύψου ἢ
[47]	πλατείᾳ βάθρον τὸν ἀέρα ὑπερείδει·	(τὴν	δὲ τοῦ ὡς οἷόν τε
[59]	εἶναι (καὶ) θαυμαστὴν τὸ κάλλος,	τὴν	δὲ χρυσοειδῆ, τὴν δὲ ὅση
[33]	ἀμαθίᾳ ~κυλινδουμένην, καὶ τοῦ εἱργμοῦ	τὴν	δεινότητα κατιδοῦσα ὅτι δι᾽ ἐπιθυμίας
[31]	εἰς βέλτιστον τόπον ~ἰόντες οἱ	τὴν	δημοτικὴν καὶ πολιτικὴν (ἀρετὴν ἐπιτετηδευκότες,
[4]	μοι ~προστάττοι τὸ ἐνύπνιον ταύτην	τὴν	δημώδη μουσικὴν ποιεῖν, μὴ ἀπειθῆσαι
[37]	δὲ τὸν (θάνατον καὶ ταύτην	τὴν	διάλυσιν τοῦ ~σώματος ἣ τῇ
[8]	Σιμμίας, ὦ Σώκρατες; αὐτὸς ἔχων	τὴν	διάνοιαν ταύτην ἐν νῷ ~ἔχεις
[12]	ἀνδρὶ ὃς ἡγεῖταί οἱ παρεσκευάσθαι	τὴν	διάνοιαν ὥσπερ ~κεκαθαρμένην. ~Πάνυ μὲν
[59]	λόγον τήν τε λειότητα καὶ	τὴν	διαφάνειαν καὶ τὰ ~χρώματα καλλίω·
[47]	~καθῆσθαι, καὶ δικαιότερον παραμένοντα ὑπέχειν	τὴν	δίκην ἣν ἂν ~κελεύσωσιν· ἐπεὶ
[39]	μὴ ἑαυτόν τις αἰτιῷτο μηδὲ	τὴν	ἑαυτοῦ ἀτεχνίαν, ~ἀλλὰ τελευτῶν διὰ
[48]	ὕδατι ἤ (τινι τοιούτῳ σκοπῶνται	τὴν	εἰκόνα αὐτοῦ. ~Τοιοῦτόν τι καὶ
[63]	ἐλευθερίᾳ καὶ ~ἀληθείᾳ, οὕτω περιμένει	τὴν	εἰς Ἅιδου πορείαν (ὡς πορευσόμενος
[52]	~μὲν οὐκ ἐκεῖνο, ἔχει δὲ	τὴν	ἐκείνου μορφὴν ἀεί, ὅτανπερ ᾖ.
[66]	~γὰρ δὴ ἐκεῖνόν γε, ἀλλὰ	τὴν	ἐμαυτοῦ τύχην, οἵου ἀνδρὸς (ἑταίρου
[13]	παῦροι ~οὗτοι δ᾽ εἰσὶν κατὰ	τὴν	ἐμὴν δόξαν οὐκ ἄλλοι ἢ
[16]	δ᾽ ὅς, ποιήσομεν; Οὐκ ἀνταποδώσομεν	τὴν	ἐναντίαν γένεσιν, ~ἀλλὰ ταύτῃ χωλὴ
[64]	οὖν με πρὸς Κρίτωνα, ἔφη,	τὴν	ἐναντίαν ἐγγύην ἢ ἣν ~οὗτος
[66]	τε καὶ χρή, ~τὴν μετοίκησιν	τὴν	ἐνθένδε ἐκεῖσε εὐτυχῆ γενέσθαι· ἃ
[18]	~δικαίως λέγομεν ὅτι ἀνεμνήσθη, οὗ	τὴν	ἔννοιαν (ἔλαβεν; ~Πῶς λέγεις; ~Οἷον
[19]	δ᾽ ὅς. ~Πόθεν λαβόντες αὐτοῦ	τὴν	ἐπιστήμην; ἆρ᾽ οὐκ ἐξ ὧν
[21]	~Πότε λαβοῦσαι αἱ ψυχαὶ ἡμῶν	τὴν	ἐπιστήμην αὐτῶν; Οὐ γὰρ δὴ
[19]	ἐκείνου τοῦ ἴσου, ὅμως ~αὐτοῦ	τὴν	ἐπιστήμην ἐννενόηκάς τε καὶ εἴληφας;
[50]	τούτων τἆλλα μεταλαμβάνοντα αὐτῶν τούτων	τὴν	~ἐπωνυμίαν ἴσχειν, τὸ δὴ μετὰ
[51]	ἐκείνων αὐτῶν ὧν ἐνόντων ἔχει	τὴν	ἐπωνυμίαν τὰ ὀνομαζόμενα· ~(αὐτὰ δ᾽
[41]	αὐτῆς ἐστιν ἡ οὐσία ἔχουσα	τὴν	ἐπωνυμίαν τὴν τοῦ ὃ ~ἔστιν
[16]	τὰς γενέσεις· σὺ δέ μοι	τὴν	ἑτέραν. Λέγω δὲ τὸ μὲν
[13]	τὸ πάθος τὸ περὶ ταύτην	τὴν	εὐήθη σωφροσύνην· ~φοβούμενοι γὰρ ἑτέρων
[35]	ἀγαθὰ ᾄδουσι ~καὶ τέρπονται ἐκείνην	τὴν	ἡμέραν διαφερόντως ἢ ἐν τῷ
[59]	καὶ ἡ θάλαττά ἐστι πρὸς	τὴν	ἡμετέραν χρείαν, τοῦτο ἐκεῖ (τὸν
[22]	~καὶ ταῦτα ἔστιν, οὕτως καὶ	τὴν	ἡμετέραν ψυχὴν εἶναι καὶ πρὶν
[58]	ἥλιον καὶ τὰ ἄλλα ἄστρα	~τὴν	θάλατταν ἡγοῖτο οὐρανὸν εἶναι, διὰ
[58]	τέλμα ~μύρμηκας ἢ βατράχους περὶ	τὴν	θάλατταν οἰκοῦντας, καὶ ἄλλους ἄλλοθι
[59]	τὸν ἀέρα ὥσπερ ἡμεῖς περὶ	τὴν	θάλατταν, τοὺς δ᾽ ἐν νήσοις
[55]	οὐδ᾽ αὖ ὑπομένουσα ἐδέξατο ἂν	τὴν	θερμότητα. ~Ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις. ~Ὣς
[43]	τε κατὰ τὴν γυμναστικὴν ~καὶ	τὴν	ἰατρικήν, τὰ δὲ πρᾳότερον, καὶ
[52]	οὐδὲ ταῦτα ἔοικε δεχομένοις ἐκείνην	~τὴν	ἰδέαν ἣ ἂν τῇ ἐν
[58]	πάντῃ καὶ τῆς γῆς αὐτῆς	τὴν	~ἰσορροπίαν· ἰσόρροπον γὰρ πρᾶγμα ὁμοίου
[62]	(ὥσπερ δεσμωτηρίων, ~ἄνω δὲ εἰς	τὴν	καθαρὰν οἴκησιν ἀφικνούμενοι καὶ ἐπὶ
[42]	ψυχαῖς, τήν τε ἀρετὴν καὶ	τὴν	κακίαν; Πότερον ἁρμονίαν αὖ τινα
[51]	γένοιτο. ~Καὶ ὁ Σωκράτης παραβαλὼν	τὴν	κεφαλὴν καὶ ἀκούσας, (Ἀνδρικῶς, ~ἔφη,
[38]	ἢ ἐγώ. καταψήσας οὖν μου	τὴν	~κεφαλὴν καὶ συμπιέσας τὰς ἐπὶ
[38]	ἐν δεξιᾷ αὐτοῦ καθήμενος (παρὰ	τὴν	κλίνην ἐπὶ ~χαμαιζήλου τινός, ὁ
[3]	ὁ δὲ Σωκράτης ἀνακαθιζόμενος εἰς	τὴν	κλίνην συνέκαμψέ τε ~τὸ σκέλος
[66]	αὐτὸ ποιήσει. Καὶ ἅμα ~ὤρεξε	τὴν	κύλικα τῷ Σωκράτει. ~Καὶ ὃς
[61]	καὶ ὑπὸ γῆν ῥέων εἰς	τὴν	λίμνην ἀφικνεῖται τὴν ~Ἀχερουσιάδα, οὗ
[61]	ὃν δὴ ἐπονομάζουσι Στύγιον, καὶ	τὴν	λίμνην ἣν ~ποιεῖ ὁ ποταμὸς
[62]	δέονται ἐᾶσαι σφᾶς ἐκβῆναι εἰς	τὴν	λίμνην καὶ ~δέξασθαι, καὶ ἐὰν
[62]	ἐστιν, ἐπὶ τούτων ἀφικνοῦνται εἰς	τὴν	λίμνην, καὶ ἐκεῖ ~οἰκοῦσί τε
[62]	~ἐπειδὰν δὲ φερόμενοι γένωνται κατὰ	τὴν	λίμνην τὴν Ἀχερουσιάδα, ἐνταῦθα ~βοῶσί
[36]	Ἐπειδὰν οὖν ἢ κατάξῃ τις	τὴν	λύραν ἢ ~διατέμῃ καὶ διαρρήξῃ
[18]	χρῆσθαι, πάσχουσι τοῦτο· ἔγνωσάν τε	τὴν	λύραν καὶ ~ἐν τῇ διανοίᾳ
[41]	ὅρα πότερον αἱρῇ τῶν λόγων,	τὴν	~μάθησιν ἀνάμνησιν εἶναι ἢ ψυχὴν
[41]	λόγου λέγετε ἐν ᾧ ἔφαμεν	τὴν	μάθησιν ~ἀνάμνησιν εἶναι, καὶ τούτου
[35]	θεοῦ, καὶ οὐ χεῖρον ἐκείνων	τὴν	μαντικὴν ἔχειν παρὰ τοῦ δεσπότου,
[35]	~κύκνων δοκῶ φαυλότερος ὑμῖν εἶναι	τὴν	μαντικήν, οἳ ἐπειδὰν αἴσθωνται ὅτι
[57]	Ἀφικομένην δὲ ὅθιπερ αἱ ἄλλαι,	τὴν	μὲν ~ἀκάθαρτον καί τι πεποιηκυῖαν
[59]	λαμπροτέρων καὶ καθαρωτέρων ἢ τούτων·	τὴν	μὲν γὰρ ~ἁλουργῆ εἶναι (καὶ)
[42]	τινα ἄλλην ~καὶ ἀναρμοστίαν; Καὶ	τὴν	μὲν ἡρμόσθαι, τὴν ἀγαθήν, καὶ
[16]	καθεύδειν, καὶ τὰς γενέσεις αὐτοῖν	~τὴν	μὲν καταδαρθάνειν εἶναι, τὴν δ᾽
[36]	οὐδεμία ~γὰρ μηχανὴ ἂν εἴη	τὴν	μὲν λύραν ἔτι εἶναι διερρωγυιῶν
[34]	φιλοσόφου, καὶ οὐκ ἂν ~οἰηθείη	τὴν	μὲν φιλοσοφίαν χρῆναι αὐτὴν λύειν,
[36]	ὑπὸ νόσων καὶ ἄλλων κακῶν,	τὴν	μὲν ψυχὴν ἀνάγκη ~εὐθὺς ὑπάρχει
[66]	θεοῖς ἔξεστί τε καὶ χρή,	~τὴν	μετοίκησιν τὴν ἐνθένδε ἐκεῖσε εὐτυχῆ
[4]	ἀφοσιούμενος ~εἰ ἄρα πολλάκις ταύτην	τὴν	μουσικήν μοι ἐπιτάττοι ποιεῖν. Ἦν
[6]	τινὰ θεὸς ἐπιπέμψῃ, ὥσπερ καὶ	τὴν	νῦν ἡμῖν παροῦσαν. ~Ἀλλ᾽ εἰκός,
[58]	~συνερρυηκέναι τό τε ὕδωρ καὶ	τὴν	ὁμίχλην καὶ τὸν ἀέρα· αὐτὴν
[19]	εἴτε τι ἐλλείπει τοῦτο κατὰ	τὴν	ὁμοιότητα εἴτε μὴ ~ἐκείνου οὗ
[58]	ἀλλὰ ἱκανὴν εἶναι αὐτὴν ἴσχειν	τὴν	~ὁμοιότητα τοῦ οὐρανοῦ αὐτοῦ ἑαυτῷ
[22]	ἡμῶν ~πρὶν γενέσθαι ἡμᾶς καὶ	τὴν	οὐσίαν ἣν σὺ νῦν λέγεις.
[35]	μή σοι ἀηδὲς ᾖ διὰ	τὴν	παροῦσαν ~συμφοράν. ~Καὶ ὃς ἀκούσας
[35]	πείσαιμι (ὡς οὐ συμφορὰν ἡγοῦμαι	~τὴν	παροῦσαν τύχην, ὅτε γε μηδ᾽
[45]	~φαίνηται ὧν ἂν λέγω, πρὸς	τὴν	πειθὼ περὶ ὧν δὴ λέγεις
[1]	ἐν τῷ ~χρόνῳ τούτῳ καθαρεύειν	τὴν	πόλιν καὶ δημοσίᾳ μηδένα ἀποκτεινύναι,
[30]	τὸ ἀεὶ συνεῖναι καὶ διὰ	τὴν	πολλὴν ~μελέτην ἐνεποίησε σύμφυτον; ~Πάνυ
[49]	~Τί δέ; Ἑνὶ ἑνὸς προστεθέντος	τὴν	πρόσθεσιν αἰτίαν εἶναι (τοῦ δύο
[45]	προστεθὲν καὶ ᾧ ~προσετέθη (διὰ	τὴν	πρόσθεσιν τοῦ ἑτέρου τῷ ἑτέρῳ
[1]	ὁ ἱερεὺς τοῦ Ἀπόλλωνος στέψῃ	τὴν	~πρύμναν τοῦ πλοίου· τοῦτο δ᾽
[44]	οὖν μοι ἀτόπως ἔδοξεν εὐθὺς	τὴν	πρώτην ἔφοδον οὐ δέξασθαι τοῦ
[49]	δὲ ~δεδιὼς ἄν, τὸ (λεγόμενον,	τὴν	σαυτοῦ σκιὰν καὶ τὴν ἀπειρίαν,
[50]	μέγεθος ἔχει ὁ (Φαίδων) πρὸς	τὴν	Σιμμίου σμικρότητα; ~Ἔστι ταῦτα. ~Οὕτως
[45]	οὕτως ἐμαυτῷ ἔδοξα πρὸς ταύτην	τὴν	σκέψιν ~ἀφυὴς εἶναι ὡς οὐδὲν
[50]	Ὥσπερ ἐγὼ δεξάμενος καὶ ὑπομείνας	τὴν	σμικρότητα, καὶ ἔτι ὢν ὅσπερ
[50]	ἀπολωλέναι· ~ὑπομένον δὲ καὶ δεξάμενον	τὴν	σμικρότητα οὐκ ἐθέλειν εἶναι ἕτερον
[50]	τοῦ μὲν τῷ μεγέθει (ὑπερέχειν	τὴν	σμικρότητα ὑπέχων, ~τῷ δὲ τὸ
[49]	καὶ διὰ τοῦτο ἔλαττον, διὰ	τὴν	~σμικρότητα, φοβούμενος οἶμαι μή τίς
[49]	(τοῦ δύο ~γενέσθαι ἢ διασχισθέντος	τὴν	σχίσιν οὐκ εὐλαβοῖο ἂν λέγειν;
[47]	ἐγενόμην, τὸν δεύτερον (πλοῦν ἐπὶ	τὴν	τῆς ~αἰτίας ζήτησιν ᾗ πεπραγμάτευμαι
[49]	~τοῦ δύο γενέσθαι ἀλλ᾽ ἢ	τὴν	τῆς δυάδος μετάσχεσιν, καὶ δεῖν
[10]	~Τί δὲ δὴ περὶ αὐτὴν	τὴν	τῆς φρονήσεως κτῆσιν; Πότερον ἐμπόδιον
[9]	~Ἆρα μὴ ἄλλο τι ἢ	τὴν	τῆς ψυχῆς ἀπὸ τοῦ σώματος
[55]	~Τί οὖν; Τὸ μὴ δεχόμενον	τὴν	τοῦ ἀρτίου ἰδέαν τί νυνδὴ
[53]	χεῖρον πολλάκις ἀκούειν. Τὰ πέντε	τὴν	τοῦ ἀρτίου οὐ ~δέξεται, οὐδὲ
[53]	αὐτὸ ἴῃ, αὐτὸ τὸ ἐπιφέρον	~τὴν	τοῦ ἐπιφερομένου ἐναντιότητα μηδέποτε δέξασθαι.
[36]	οὔσας, τὴν δὲ ἁρμονίαν (ἀπολωλέναι	τὴν	τοῦ θείου ~τε καὶ ἀθανάτου
[19]	δέ γε, φαμέν, πρὸ τούτων	τὴν	τοῦ ἴσου ἐπιστήμην εἰληφέναι; ~Ναί.
[41]	ἡ οὐσία ἔχουσα τὴν ἐπωνυμίαν	τὴν	τοῦ ὃ ~ἔστιν (ἐγὼ δὲ
[53]	τἆλλα τὰ τοιαῦτα, τὸ ἥμισυ,	τὴν	τοῦ ὅλου, καὶ τριτημόριον αὖ
[11]	τινες νόσοι ~προσπέσωσιν, ἐμποδίζουσιν ἡμῶν	τὴν	τοῦ ὄντος θήραν. Ἐρώτων δὲ
[53]	~αὐτὸ ἄλλῳ ἐναντίον, ὅμως δὲ	τὴν	(τοῦ περιττοῦ οὐ δέξεται· οὐδὲ
[53]	οὐ ~δέξεται, οὐδὲ τὰ δέκα	τὴν	τοῦ περιττοῦ, τὸ διπλάσιον. Τοῦτο
[11]	αἱ τούτου ἐπιθυμίαι. Διὰ γὰρ	~τὴν	τῶν χρημάτων κτῆσιν πάντες οἱ
[37]	δὲ τῆς ψυχῆς τότ᾽ ἤδη	τὴν	φύσιν τῆς ~ἀσθενείας ἐπιδεικνύοι τὸ
[44]	ὧν ζητεῖς· ἀξιοῖς ἐπιδειχθῆναι ἡμῶν	τὴν	ψυχὴν (ἀνώλεθρόν ~τε καὶ ἀθάνατον
[9]	ὁ (φιλόσοφος ~ἀπολύων ὅτι μάλιστα	τὴν	ψυχὴν ἀπὸ τῆς τοῦ σώματος
[9]	τὸ ~σῶμα γεγονέναι, χωρὶς δὲ	τὴν	ψυχὴν (ἀπὸ) τοῦ σώματος ἀπαλλαγεῖσαν
[36]	ὅτι τοιοῦτόν τι ~μάλιστα ὑπολαμβάνομεν	τὴν	ψυχὴν εἶναι, ὥσπερ ἐντεταμένου τοῦ
[12]	αὐτὴν δὲ καθ᾽ αὑτὴν ~ἐπιθυμοῦσι	τὴν	ψυχὴν ἔχειν, τούτου δὲ γιγνομένου
[33]	οἱ φιλομαθεῖς (ὅτι ~παραλαβοῦσα αὐτῶν	τὴν	ψυχὴν ἡ φιλοσοφία ἀτεχνῶς διαδεδεμένην
[36]	εἶναι καὶ ἁρμονίαν (αὐτῶν τούτων	τὴν	ψυχὴν ~ἡμῶν, ἐπειδὰν ταῦτα καλῶς
[33]	παραλαβοῦσα ἡ ~φιλοσοφία ἔχουσαν αὐτῶν	τὴν	ψυχὴν ἠρέμα παραμυθεῖται καὶ λύειν
[12]	ὅτι μάλιστα ἀπὸ τοῦ σώματος	τὴν	ψυχὴν καὶ ἐθίσαι αὐτὴν καθ᾽
[38]	τὸ ἁρμονίαν τινὰ ἡμῶν εἶναι	τὴν	ψυχήν, καὶ ~ὥσπερ ὑπέμνησέν με
[10]	ὡς ταράττοντος καὶ ~οὐκ ἐῶντος	τὴν	ψυχὴν κτήσασθαι ἀλήθειάν τε καὶ
[63]	μανθάνειν ~ἐσπούδασέ τε καὶ κοσμήσας	τὴν	ψυχὴν οὐκ ἀλλοτρίῳ ἀλλὰ τῷ
[41]	ἔχειν ἄλλοθι ~πρότερον ἡμῶν εἶναι	τὴν	(ψυχήν, πρὶν ἐν τῷ σώματι
[41]	λέγειν, ὅταν φῇς μὲν εἶναι	~τὴν	ψυχὴν πρὶν καὶ εἰς ἀνθρώπου
[9]	δύναται ἀφεστάναι αὐτοῦ, πρὸς δὲ	τὴν	ψυχὴν τετράφθαι; ~Ἐμοιγε. ~Ἆρ᾽ οὖν
[43]	ἄλλα μυρία ~που ὁρῶμεν (ἐναντιουμένην	τὴν	ψυχὴν τοῖς κατὰ τὸ σῶμα·
[48]	διενοήθην, καὶ ἔδεισα μὴ παντάπασι	τὴν	ψυχὴν ~τυφλωθείην βλέπων πρὸς τὰ
[36]	ἐάν ~τις ἀξιοῖ κρᾶσιν οὖσαν	τὴν	ψυχὴν τῶν ἐν τῷ σώματι
[40]	εὐλαβηθῶμεν, καὶ μὴ (παρίωμεν εἰς	~τὴν	ψυχὴν ὡς τῶν λόγων κινδυνεύει
[52]	~οὐ μέντοι ποτὲ τολμήσειν δεξάμενον	τὴν	ψυχρότητα ἔτι εἶναι ὅπερ ἦν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/06/2005